Γρηγόρης Λαμπράκης: Η «άλλη» 21η Απριλίου

 

Σήμερα συμπληρώνονται 58 χρόνια από την «άλλη» 21η Απρίλη. Την 21η Απριλίου του 1963, όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πορεία Ειρήνης, με τον Γρηγόρη Λαμπράκη να ξεδιπλώνει το λάβαρο από τον Τύμβο του Μαραθώνα.

 

21 ΑΠΡΙΛΗ 1963, η ώρα είναι 8 το πρωί: Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο βουλευτής της Αριστεράς, ξεδιπλώνει το λάβαρο της ειρήνης και ξεκινά από τον Τύμβο του Μαραθώνα. Παντού η περιοχή είναι «σπαρμένη» με ασφαλίτες και χωροφύλακες για τη διαφύλαξη «του νόμου και της τάξης». Σύμφωνα με το «νόμο», όπως τον έχει υπαγορεύει η κυβέρνηση Καραμανλή, η μαραθώνια πορεία ειρήνης είναι «παράνομη» και η τέλεσή της έχει απαγορευτεί. Ρητά…

 

ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ και παρακρατικοί με πολιτικά έχουν φτάσει στη στροφή της Ραφήνας, για να προστεθούν στις τάξεις των χωροφυλάκων. Εκεί ακριβώς ο Λαμπράκης δέχεται το πρώτο χτύπημα. Τραμπούκοι και ένστολοι πέφτουν επάνω του με λύσσα. Ο Λαμπράκης συνεχίζει. Ξεδιπλώνει την αφίσα με το σύνθημα «42 χιλιόμετρα Μαραθώνας – Αθήνα». Και προχωρά…

 

ΣΤΟ ΠΙΚΕΡΜΙ, ο Λαμπράκης και οι μαραθωνοδρόμοι που τον συνοδεύουν, αποτίουν φόρο τιμής στον τάφο των πατριωτών που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς. Οι χωροφύλακες επιτίθενται στους δημοσιογράφους που καλύπτουν την πορεία. Ο Λαμπράκης συνεχίζει…

 

ΩΡΑ 10 π.μ.: Οι χωροφύλακες συλλαμβάνουν τους μαραθωνοδρόμους που πορεύονται μαζί με τον Λαμπράκη. Ο βουλευτής συνεχίζει μόνος του. Στο 14ο χιλιόμετρο, 30 χωροφύλακες ορμούν επάνω του. Ο εισαγγελέας αποφαίνεται: «Η πορεία ειρήνης συνιστά αδίκημα εις βαθμόν πλημμελήματος, διωκόμενον επ’ αυτοφώρω»! Ο βουλευτής της ΕΔΑ, ο εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού, πέφτει θύμα απαγωγής από ασφαλίτες!

 

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΩΡΕΣ περιπλάνησης οι απαγωγείς του Λαμπράκη τον αφήνουν κάπου στη Ν. Ιωνία. Το τηλεγράφημα που αποστέλλει ο βουλευτής προς τις εφημερίδες ξεκινά ως εξής: «Πόθος δημοκρατικού λαού μας διά πορείαν Ειρήνης “Μαραθών – Αθήναι” επραγματοποιήθη». Το τηλεγράφημα: «Δυστυχώς διεπίστωσα ότι δημοκρατία δεν υπάρχει εις την Ελλάδα, όταν εκλεκτοί του λαού κυριολεκτικώς καταρρακώνονται».

 

Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, μετά και από εκείνη την ημέρα, είναι πια εξαιρετικά «ενοχλητικός» για το αμερικανόδουλο μετεμφυλιακό κράτος. Η συνέχεια θα δοθεί ένα μήνα αργότερα.

 

 

 

22 ΜΑΗ 1963: Η επιτροπή Θεσσαλονίκης για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη οργανώνει εκδήλωση στις 7.30 μ.μ. Ομιλητής ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Η τρομοκρατία ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Τραμπούκοι και αστυνομία προσπαθούν να ματαιώσουν την εκδήλωση.

 

ΩΡΑ 8.20 μ.μ. Ο Λαμπράκης ξεκινά από το ξενοδοχείο που διαμένει για να φτάσει στο χώρο της εκδήλωσης. Στη διαδρομή, σε μια απόσταση μόλις 80 μέτρων, δέχεται επίθεση από παρακρατικούς. Οι χωροφύλακες παρακολουθούν…

 

Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ εισέρχεται στο χώρο της εκδήλωσης. Παρακρατικοί και τραμπούκοι λιθοβολούν το χώρο της συγκέντρωσης. Η αστυνομία παρακολουθεί…

 

Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ διακόπτει την ομιλία του. Καταγγέλλει «σχέδιο δολοφονικής απόπειρας» εναντίον του. Καθιστά υπεύθυνη την κυβέρνηση και τις αρχές. Η Αστυνομία παρακολουθεί…

 

ΩΡΑ 10.15 μ.μ. Ο Λαμπράκης κατεβαίνει από την αίθουσα της συγκέντρωσης. Η κυκλοφορία στο δρόμο έχει απαγορευτεί. Παντού ασφαλίτες και χωροφύλακες. Κινείται προς το ξενοδοχείο. Απόσταση 80 μέτρα. Σε απόσταση 8 μέτρων από το βουλευτή ακούγεται το μαρσάρισμα μοτοσικλέτας. Ο οδηγός του τρίκυκλου με σκεπασμένο τον αριθμό, πέφτει πάνω στον Λαμπράκη. Ο συνεργός του στην καρότσα χτυπά το βουλευτή στο κεφάλι. Τον ρίχνουν στην άσφαλτο. Στο σημείο σχηματίζεται μια λίμνη αίματος…

 

27 ΜΑΗ 1963: Μετά από άνιση μάχη που κράτησε 5 μέρες στην εντατική, , στη 1.22 τα ξημερώματα, ο υφηγητής της Ιατρικής, ο πρωταθλητής στους στίβους, ο μάρτυρας της Ειρήνης και της Δημοκρατίας, ο βουλευτής της Αριστεράς, ο Γρηγόρης Λαμπράκης, αφήνει την τελευταία του πνοή.

 

 

 

Το κράτος που είχε δολοφονήσει τον Λαμπράκη, το κράτος που είχε στηθεί πάνω στις βόμβες ναπάλμ, που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, που στις εκλογές του ψήφιζαν και τα «δέντρα», τέσσερα χρόνια αργότερα, ανήμερα της πρώτης πορείας Ειρήνης, θα παραχωρούσε την διαχείριση των υποθέσεων των προυχόντων του στους Παττακούς, στους Παπαδόπουλους και στους Μάλλιους… 

Νίκος Μπογιόπουλος

 

Ξέρουμε τι έκανες πέρυσι το καλοκαίρι

 

Ακόμη και σήμερα, μερικές εβδομάδες πριν την επίσημη έναρξη της τουριστικής περιόδου , η κυβέρνηση αρνείται την περσινή συμβολή του «ανοίγματος» στην διασπορά της νόσου.

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Η έναρξη της τουριστικής περιόδου στην Ελλάδα θα έλθει στις 14 Μαϊου. Το διαμηνύει εδώ και καιρό σε όλους τους τόνους η κυβέρνηση. Παρά το γεγονός όμως πως αυτό το καλοκαίρι υφίσταται ο καθοριστικός παράγοντας του εμβολιασμού, ουδείς νοιώθει ασφαλής ότι στο τέλος του δεν θα βρεθούμε αντιμέτωποι και πάλι με μια έξαρση της πανδημίας. Ούτε οι επιστήμονες στις δημόσιες τοποθετήσεις τους, ούτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά ούτε και οι πολίτες.

 

 

Ένας βασικός λόγος είναι το ότι όλοι διαθέτουν …μνήμη. Θυμούνται πώς το μόνο πραγματικό γεγονός που μεσολάβησε ανάμεσα στις ανοιξιάτικές και θερινές μέρες του 2020 που καταγράφαμε 25 κρούσματα την ημέρα έως και αυτές που είχαμε 3 και 4 χιλιάδες ήταν το άνοιγμα του τουρισμού. Ένας δεύτερος λόγος είναι πως ακόμη και σήμερα, έναν χρόνο αργότερα, η κυβέρνηση αρνείται να παραδεχθεί αυτό που για όλους είναι προφανές.

 

Δυστυχώς η απαντήσεις που έδωσε χθες στην Βουλή, απαντώντας σε επερώτηση του ΚΙΝ.ΑΛ ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης το επιβεβαιώνουν: Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να παραδεχθεί ποτέ την καθοριστική συμβολή των επιλογών της στην έξαρση της πανδημίας που ξεκίνησε από το Φθινόπωρο του 2020. Ώς εκ τούτου δεν πείθει ότι αυτή την φορά τα πράγματα θα ειναι διαφορετικά.

Ο υπουργός Τουρισμού αντιμετώπισε με απαξίωση τις σχετικές αναφορές που έκανε στο θέμα η αντιπολίτευση. Απορώντας π.χ για το αν «τα εκατόν ογδόντα κρούσματα του Αυγούστου που είχαμε τότε, με όλο τον τουρισμό, με τα τρία εκατομμύρια φιλοξενουμένων μέσα στη χώρα, ήταν η υγειονομική καταστροφή;».

 

Αναρωτήθηκε επίσης «πού είναι οι τουρίστες οι οποίοι θα πήγαιναν σε ξενοδοχεία καραντίνας γιατί είχαν συμπτώματα και έπρεπε να απομονωθούν ή ζήτησαν βοήθεια; Δύο χιλιάδες μαζί με τους συνοδούς τους. Αυτοί είναι». Ο Χάρης Θεοχάρης υποστήριξε ότι «δεν ξεκίνησε τον Αύγουστο το δεύτερο κύμα, ξεκίνησε τέλη Οκτωβρίου, τις τελευταίες δύο εβδομάδες».

 

Επισήμανε τέλος πως «η φιλολογική συζήτηση, η δυσφημιστική συζήτηση, περί της αποτυχίας της προστασίας ή της υποτιθέμενης υγειονομικής επιδείνωσης λόγω του τουρισμού δεν έχει καμία βάση».

 

Όχι ότι ο υπουργός Τουρισμού μπορούσε να πει διαφορετικά πράγματα. Ιδίως αν θέλει να παραμείνει σε αυτή την κυβέρνηση. Το αφήγημα του ότι «δεν έφταιγε το άνοιγμα του τουρισμού» δεν αποτελεί επιλογή του Χάρη Θεοχάρη. Είναι η (μη συζητήσιμη) κεντρική θέση του Μεγάρου Μαξίμου. Την έχει υποστηρίξει πολλές φορές ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενώ την συμβολή της περσινής τουριστικής σεζόν στην διασπορά του Covid 19 έχει κατηγορηματικά αρνηθεί ο αρμόδιος υπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς.

 

Η τραγική ειρωνεία είναι πως η διάψευση αυτού του αφηγήματος έχει επέλθει από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Αυτό συνέβη στις 20 Αυγούστου πέρυσι όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε σε συνέντευξή του στο CNN και την δημοσιογράφο Κριστιάν Αμανπούρ πως ανάμεσα στην αύξηση των κρουσμάτων και το άνοιγμα του τουρισμού υπήρχε σαφέστετη σχέση. Όπως είχε δηλώσει τότε «είχαμε αύξηση στα κρούσματα ανά ημέρα, τα οποία κυμαίνονται περίπου στα 200 ημερησίως, και όντως περιμέναμε αυτή την αύξηση των κρουσμάτων καθώς ανοίξαμε την οικονομία μας και τον τουρισμό». Ο πρωθυπουργός είχε επίσης αναφέρει πως «όταν ανοίγει η οικονομία και οι άνθρωποι χαλαρώνουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, να παρατηρούμε αύξηση των κρουσμάτων. Γνωρίζουμε ακριβώς τι συνέβη. Όπου υπήρχε έντονη διασκέδαση και μεταμεσονύχτια νυχτερινή ζωή, εκεί είδαμε τη συγκέντρωση των κρουσμάτων».

 

Αν καταλάβαμε καλά το πνεύμα της κυβέρνησης, οποιαδήποτε ανακίνηση αυτού του ζητήματος είναι απαγορευτική. Ο πρώτος λόγος ειναι πως αντικειμενικά αποδομεί το κυβερνητικό succes story. Επίσης όμως δεν κάνει να συζητάμε για τις πιθανές υγειονομικές επιπτώσεις του ανοίγματος του τουρισμού διότι μπορεί να δυσκολέψει την προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης της χώρας.

 

Όπως άλλωστε είπε χθες στην Βουλή ο Χάρης Θεοχάρης απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση «αν νομίζετε ότι δεν παρακολουθούν οι tour operators, οι παράγοντες της αγοράς όλα αυτά τα οποία συζητάμε εμείς εδώ, νομίζω ότι είμαστε όλοι γελασμένοι. Ζούμε στην εποχή στην οποία όλοι ακούγονται από παντού και όλα τα πράγματα που λέμε καταγράφονται».    

Στέφανος Μάνος: Fake

 

γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος   

 

Στα 82 του ο Στέφανος Μάνος του λέει κατά πρόσωπο την αλήθεια: Η στατιστική του θανάτου που παρουσίασε πρόσφατα στη Βουλή ως κυβερνητικό -συγκριτικό- επίτευγμα είναι fake.

 

«Πες μας την αλήθεια. Όχι μια φορά, αλλά κάθε μέρα». Στον ενικό και με αυστηρό ύφος.

 

Μπορεί να φανταστεί κανείς την εικόνα. Κάποιος μεγαλύτερος πιάνει από το αυτί τον πιτσιρικά και τον ταρακουνάει: γιατί λες ψέματα;

 

Ο «κάποιος» είναι ο Στέφανος Μάνος και το αυτί είναι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κι εδώ τα πράγματα γίνονται σοβαρά.

 

Τα ψέματα που καταλογίζει ο Μάνος στον Πρωθυπουργό είναι ότι «παίζει» με τη στατιστική των θανάτων από COVID-19.

 

Ο πρώην υπουργός συγκρίνει τα στοιχεία μεταξύ χωρών: «Την εβδομάδα που έληξε στις 15 Απριλίου σημειώθηκαν περισσότεροι θάνατοι στην Ελλάδα, ανά εκατομμύριο κατοίκους, από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα».

 

Συμπέρασμα; «Ο ελληνικός λαός δεν γνωρίζει την αλήθεια, ότι δηλαδή στην Ελλάδα πεθαίνουν περισσότεροι από COVID-19 από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες».

 

Και τι θέλει; «Πες μας την αλήθεια. Όχι μια φορά, αλλά κάθε μέρα. Γιατί πεθαίνουν 15 φορές περισσότεροι εδώ από ό,τι στην Αγγλία και τη Δανία και τι πρόκειται να κάνεις για να περιορίσεις το κακό!».

  

Ο ενικός και το αυστηρό ύφος δεν είναι από τη διαφορά ηλικίας, αλλά από οικειότητα.

 

Ο Στέφανος Μάνος υπήρξε μεγάλο μέγεθος στη ΝΔ. Δούλεψε με τον πατέρα Μητσοτάκη και συνδέθηκε μαζί του σε κρίσιμες περιόδους. Ξέρει πρόσωπα και πράγματα. Π.χ. για το εξάμηνο πριν τον ρίξει ο Σαμαράς το 1993.

 

Ο ίδιος ατύχησε το 1997 στη σύγκρουση με τον νεότερο Καραμανλή. Για να τον εκδικηθεί «έκοψε τα πόδια του», μπαίνοντας το 2004 στο ψηφοδέλτιο επικράτειας του Γ. Παπανδρέου.

 

Προσπάθησε μάλιστα να τον βοηθήσει κατά του Καραμανλή, εμφανιζόμενος στην τηλεόραση, με ποδιά ζαχαροπλάστη και μαθήματα οικονομικών με Playmobil.

 

Η παράσταση δεν έκοψε εισιτήρια.

 

Από εκεί και πέρα, το πιο ενδιαφέρον που έκανε στον δημόσιο χώρο, ήταν μια ραδιοφωνική εκπομπή-ντουέτο με τον Θ. Πάγκαλο. Δεν είχαν σουξέ.

 

Στην πολιτική, το εγχείρημα να μαζέψει κάθε κατακαημένο νοσταλγό της Θάτσερ σε μια λέσχη νεοφιλελεύθερων, με τη μορφή κόμματος, δεν ευδοκίμησε.

 

Ο ταύρος που είχε ως σήμα του κόμματος, δεν βρήκε υαλοπωλείο και παρέδωσε τα κλειδιά στον Θ. Σκυλακάκη. Ναι, αυτόν που βλέπετε.

 

Έτσι, ο Μάνος -πολιτικός με το θάρρος της γνώμης του είναι αλήθεια- έμεινε με τις δάφνες που απέκτησε ως υπουργός Περιβάλλοντος του παλιού Καραμανλή.

 

Τελευταία «τα παίρνει στο κρανίο» με τον Μητσοτάκη και δεν του χαρίζεται.

 

«Γενική διάλυση. Αν έτσι φαντάζονται την κανονικότητα...» κατήγγειλε τον Φεβρουάριο με την παράλυση που επέφερε η κακοκαιρία.

 

Τώρα μιλάει για κάτι πιο σοβαρό. Την επιτηδευμένη διαχείριση του ανθρώπινου κόστους της πανδημίας.

 

Το προσωποποιεί στον Μητσοτάκη, γιατί αντιλαμβάνεται ότι όλα εκεί κρίνονται. Με ποιον να τα βάλει; Με τον Κικίλια που δεν τον ρωτάει κανένας;

 

Τα στοιχεία που παραθέτει είναι ίσως ελλειπτικά. Αλλά είναι πλήρως εναρμονισμένα με τη γενική διαπίστωση ότι ο Πρωθυπουργός μαγειρεύει τους αριθμούς για να δείξει ότι «είναι καλύτερος» από άλλους.

 

Στα 82 του ο Στέφανος Μάνος του λέει κατά πρόσωπο την αλήθεια: η στατιστική του θανάτου που παρουσίασε πρόσφατα στη Βουλή ως κυβερνητικό -συγκριτικό- επίτευγμα, είναι fake.

 

   

Τρίτος θάνατος υπαλλήλου από κορωνοϊό στον Σκλαβενίτη

 

Τρίτος θάνατος εργαζόμενου στα σούπερ μάρκετ Σκλαβενίτης προκύπτει από την ανακοίνωση του Συνδέσμου Υπαλλήλων Εμπορικών Καταστημάτων και Ιδιωτικών Επιχειρήσεων Πειραιά.

 

Σε ανακοίνωση του ο σύνδεσμος αναφέρει:

 

Βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση να θρηνήσουμε μια ακόμη συνάδελφό μας, η οποία εργαζόταν σε κατάστημα του “Σκλαβενίτη” στον Πειραιά και την τελευταία εβδομάδα βρισκόταν σε καραντίνα λόγω της νόσησής της από covid. Το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου μας απευθύνει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της συναδέλφου μας. Στην παρέμβασή μας την Παρασκευή το πρωί στο κατάστημα, η εργοδοσία ήταν άφαντη. Το ίδιο έγινε και το Σάββατο. Δηλώνουμε στην εργοδοσία ότι όσο και να κρύβεται, δεν μπορεί να κρύψει τις ευθύνες της απέναντι στους χιλιάδες εργαζόμενους της επιχείρησης. Απαιτούμε από την εργοδοσία του Σκλαβενίτη και την κυβέρνηση να πάρουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα στους χώρους δουλειάς, να μην συνεχίζουμε να μετράμε νεκρούς. Οι ζωές των συναδέλφων μας δεν είναι νούμερα. Όσο κι αν θέλουν να εξωραΐσουν την κατάσταση, όσο κι αν θέλουν να μας πουν να μάθουμε να ζούμε με τον θάνατο, εμείς τους λέμε ότι θα βρουν τους εργαζόμενους μπροστά τους. Το σωματείο μας δεν θα μείνει θεατής μπροστά στο έγκλημα που συντελείται. Καλούμε τους συναδέλφους να απαντήσουν στην πολιτική κυβέρνησης και εργοδοσίας συμμετέχοντας μαζικά στην στάση εργασίας στις 22 Απρίλη 12:00 – 16:00 και στην συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας στη 1:00 μ.μ.

 

Στα μέσα Φεβρουαρίου έχασε τη ζωή του από κορονοϊό ένας ακόμα εργαζόμενος με τον Σύλλογο να βγάζει και τότε ανακοίνωση, ζητώντας «να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα στο συγκεκριμένο κατάστημα για να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού και να μην κινδυνεύσουν άλλοι εργαζόμενοι».

 

Στις αρχές Απριλίου, το Σωματείο Εργαζομένων στις επιχειρήσεις Σκλαβενίτη στη Βόρεια Ελλάδα αποκάλυψε τον θάνατο εργαζόμενου στον κατάστημα Ευκαρπίας στη Θεσσαλονίκη.   

πηγή

«Στα μαχαίρια» η UEFA και οι ισχυρές ομάδες – «Τρόπαιο» τα τεράστια κέρδη

 

«Φτιαγμένο από τους φτωχούς, κλεμμένο από τους πλούσιους» γράφει το πανό φίλων της Μ. Γιουνάιτεντ…

 

Βγήκαν τα μαχαίρια στο ποδόσφαιρο με επίκεντρο τα δισεκατομμύρια ευρώ των κερδών που έχουν, άμεσα και έμμεσα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι από τις εθνικές και ευρωπαϊκές διοργανώσεις. 

 

Λίγο πριν η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (UEFA) ανακοινώσει τις νέες αλλαγές στο Champions League για τη σεζόν 2024 – 2025, μερίδα των ισχυρών συλλόγων της Ευρώπης αποφάσισαν να τραβήξουν στα άκρα το σκοινί της διαμάχης τους με την UEFA, ανακοινώνοντας τη δημιουργία δικής τους κλειστής Λίγκας και μάλιστα παρά το γεγονός ότι οι επερχόμενες αλλαγές στo Champions League από πλευράς UEFA θεωρούνται ουσιαστικά ένα ακόμα δώρο της προς τους ισχυρούς.

 

Ωστόσο οι τελευταίοι διεκδικούν πλήρη αυτονομία, έχοντας ως «συμμάχους» νέες πολυεθνικές – χορηγούς που προσβλέπουν στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική αγορά, «επενδύοντας» σε πρώτη φάση τουλάχιστον 4 δισ. Τη δική του σημασία βέβαια έχει το γεγονός ότι οι χορηγοί αυτοί είναι αμερικανικοί επιχειρηματικοί όμιλοι, με τον γνωστό χρηματοπιστωτικό κολοσσό «JP Morgan» να επιβεβαιώνει χτες το πρωί στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Reuters» την εμπλοκή του στη χρηματοδότηση της νέας Λίγκας.

 

Είχε προηγηθεί, την Κυριακή 18/4, η ανακοίνωση 12 εκ των ισχυρότερων οικονομικά ευρωπαϊκών συλλόγων για τη δημιουργία της European Super League (ESL), με άμεση εφαρμογή από τον ερχόμενο Αύγουστο.

 

Τα ιδρυτικά μέλη της είναι οι αγγλικές Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι, Αρσεναλ και Τότεναμ, οι ισπανικές Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης, οι ιταλικές Γιουβέντους, Ιντερ και Μίλαν, άλλες τρεις ομάδες αναμένεται να προστεθούν, ενώ σε αυτήν τη φάση λείπουν ομάδες από τη Γαλλία και τη Γερμανία, παρότι όπως λέγεται έχουν συμμετάσχει και είναι ενήμερες για τις τεχνικές λεπτομέρειες του εγχειρήματος.

 

Ο σχεδιασμός τους προβλέπει ένα κλειστό πρωτάθλημα 20 ομάδων, με την προσθήκη άλλων 5 που θα προκύπτουν με βάση την απόδοσή τους σε κάθε σεζόν, αγώνες μεσοβδόμαδα και – προς το παρόν τουλάχιστον – παραμονή των ομάδων στα εγχώρια πρωταθλήματα.

 

Οσον αφορά το αμιγώς οικονομικό σκέλος, οι υπεύθυνοι της ESL έχουν τάξει στις ομάδες που θα μετάσχουν έσοδα που με το «καλημέρα» θα φτάσουν τα 350 εκατ. δολάρια για καθεμιά, αρκετά παραπάνω από όσα προτίθεται να τους δώσει η UEFA στο νέο διευρυμένο Champions League (περίπου 240 εκατ. δολάρια όπως φημολογείται).

 

Να σημειωθεί ότι χτες οι μετοχές κάποιων από τις ομάδες που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της ESL ανέβηκαν κατακόρυφα στα χρηματιστήρια της Ευρώπης, δείγμα κι αυτό για το πού παίζεται το «παιχνίδι» στους κόλπους του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.

 

Δεν περνάνε βέβαια απαρατήρητες και οι υπόλοιπες προεκτάσεις, όπως δείχνουν οι παρεμβάσεις του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον και του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, οι οποίοι τάχθηκαν κατά της δημιουργίας της ESL.

 

Ο πρώτος στις αναφορές του χαρακτήρισε την κίνηση των ισχυρών «πολύ επιζήμια» και ότι «χτυπάει την καρδιά του εγχώριου παιχνιδιού», ο δε Μακρόν χαιρέτισε την επιλογή των γαλλικών ομάδων να παραμείνουν υπό τη σκέπη της UEFA, τονίζοντας πως η ESL «απειλεί τις αρχές της αλληλεγγύης και του αθλητικού πνεύματος», ενώ διαβεβαίωσε ότι το γαλλικό κράτος θα στηρίξει τις αποφάσεις των διεθνών οργανισμών του ποδοσφαίρου. Αναφορές που σε κάθε περίπτωση δείχνουν το μεγάλο βάθος των ανταγωνισμών ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα στο εσωτερικό των ποδοσφαιρικών αγορών, όπως και στην ενιαία αγορά της ΕΕ, ενώ απηχούν και τις αντιδράσεις για την παρέμβαση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

 

Οι εξελίξεις προκάλεσαν τη σφοδρή αντίδραση της UEFA, που καταδίκασε τα σχέδια για την ESL, απειλώντας τις ομάδες της με αποκλεισμό από ευρωπαϊκές και εγχώριες διοργανώσεις. Την ίδια στιγμή χτες υπερψηφίστηκε από τα μέλη της UEFA η πρόταση για τις αλλαγές στο Champions League, που περιλαμβάνει τη συμμετοχή 36 ομάδων στη φάση των ομίλων. Τη διαφωνία της με την ESL εξέφρασε και η FIFA.

 

Από την πλευρά της η ESL απείλησε τις UEFA και FIFA με προσφυγή στα δικαστήρια. Παράλληλα, τα 12 ιδρυτικά της μέλη επισημοποίησαν την αποχώρησή τους από την Πανευρωπαϊκή Ενωση Συλλόγων (ΕCA), η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα είχε ταχθεί κατά των προτάσεων απόσχισης από την UEFA. 

Πηγή: 902.gr

 

Εν ουρανώ ίσως…

 

γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

 

Μια συζήτηση με τους φίλους σας θα σας πείσει πως δεν είναι μόνο δική σας αίσθηση. Το νιώθουμε όλοι. Πέρα από τον εγκλεισμό. Η πολιτεία, όπως πιστεύαμε κατά βάθος πως υπάρχει, δεν υφίσταται. Φαίνεται πως υπάρχει μεγάλο έλλειμμα στο δημοκρατικό υποστύλωμά της. Η μόνη ελπίδα και το μέλλον μοιάζει να είναι η συνείδηση του καθενός μας για το δίκαιο και την αλληλεγγύη. Κάτι σαν το πολιτειακό ιδεώδες του Πλάτωνα. Μια αίσθηση κοινής πολιτείας -ιδεατής ίσως- πέρα από τον χώρο και τον χρόνο. Μια «διάσταση» για να ανατρέχουμε όλοι όσοι προσπαθούμε να εγκαθιδρύσουμε τη δικαιοσύνη στην ψυχή μας.

 

Σε τούτη τη ζωή φαίνεται πως το πρακτικό εγχείρημα θα είναι πάντα σε σύγκρουση με ό,τι θεωρούμε ουσιαστική δημοκρατία. Θυμήθηκα, αξιολογώντας κι εγώ όπως ο καθένας μας τα μέτρα για την πανδημία, εκείνο το περίφημο χωρίο της Πολιτείας του Πλάτωνα: Αλλ’, ην δ’ εγώ, εν ουρανώ ίσως…

 

Ισως υπάρχει η πολιτεία που φανταστήκαμε στον ουρανό. Σαν ένα υπόδειγμα για όποιον θέλει να βλέπει και βλέποντας να χτίζει μια πολιτεία μέσα του. Δεν έχει και τόσο σημασία αν υπάρχει. Σημασία έχει πως ο καθένας μας μπορεί να λειτουργεί και να συμπεριφέρεται σαν άτομο καλύτερα σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Δεν μιλά για μια πόλη των άριστων. Η ύπαρξη μιας τέτοιας πόλης στον κόσμο είναι τελικά κάτι τελείως αδιάφορο, γιατί ίσως αυτό αμφισβητεί την ηθική εγκυρότητά της.

 

Ο δίκαιος άνθρωπος, ο κάτοικος της πολιτείας του Πλάτωνα, δεν είναι ο ιδανικός πολίτης κάποιου υπαρκτού κράτους, αλλά ένας «πολίτης» εκείνου του «κράτους» που υπάρχει μέσα στην ψυχή του και καθορίζει και την πράξη του. Συνεπώς, τα μέτρα για την πανδημία, όσα μέτρα κι αν παρθούν, άδικα και πρόχειρα για πολλούς κλάδους που πλήττονται, δεν πρόκειται να βελτιώσουν την κατάσταση όσο περνά ο καιρός και ο ιός δεν φαίνεται να υποχωρεί.

 

Δεν βελτιώνουν την κατάσταση γιατί τα επικοινωνιακά ενημερωτικά σποτ δεν φτάνουν για να πείσουν τον καθένα και την καθεμία από μας, τους νέους, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους πως είναι «πολίτες». Δόθηκε μια τεράστια ευκαιρία, μέσα από την τραγική συγκυρία του κορονοϊού, αλλά χάθηκε από επικοινωνιολόγους που λειτούργησαν ως διαφημιστές. Λαμπερά πρόσωπα που διαφήμιζαν κάτι. Τι; Συνείδηση; Δεν πωλείται απ’ όσο γνωρίζω. Ο κόσμος σε αυτή την περίπτωση ήθελε περισσότερη σοβαρότητα, ουσιαστική ενημέρωση. Πώς να αλλάξει τη συμπεριφορά του όταν οι ιθύνοντες δεν το έπεισαν; Και όχι μόνο αυτό, αλλά προκαλούν το κοινό αίσθημα. Εν ουρανώ ίσως… σκέφτομαι. Αλλά είναι πάντα μια αποτυχία του ανθρώπου να εναποθέτει τις ελπίδες του στους ουρανούς. Ειδικά όταν στον ουρανό έβλεπε ανοιχτούς ορίζοντες και ελεύθερες πτήσεις.   

πηγή

Δύο ζωές

 

γράφει ο Μάριος Διονέλλης

 

Ενας 42χρονος με τη σύζυγό του ταξιδεύουν με τη μηχανή τους στον Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης. Στον κεντρικότερο δρόμο της Κρήτης, που ενώνει το νησί από τη μια πλευρά ώς την άλλη. Στον δρόμο, που έχει βρεθεί στις εξαγγελίες τουλάχιστον πέντε πρωθυπουργών τα τελευταία τριάντα χρόνια.

 

Για άγνωστο λόγο οι δύο νέοι άνθρωποι βρίσκονται εκτός δρόμου και τραυματίζονται βαριά. Περνούν τρεις μέρες, τρία ολόκληρα 24ωρα και δεν τους εντοπίζει κανείς. Στον πιο πολυσύχναστο, στον πιο κομβικό δρόμο του νησιού. Ούτε οι κάμερες διαχείρισης της κυκλοφορίας, ούτε το ειδικό Τμήμα Τροχαίας ΒΟΑΚ, ούτε περαστικοί, ούτε κανείς. Οχι σε κάποιον κατσικόδρομο στη μέση του πουθενά.

 

Σε μια πρασινάδα, 10 μέτρα από το οδόστρωμα και τον... πολιτισμό. Εντοπίζονται από τους φίλους τους, που ξεκίνησαν να ψάχνουν βήμα βήμα στη διαδρομή όπου ήξεραν ότι κινούνταν όταν χάθηκαν τα ίχνη τους. Ο άνδρας είναι νεκρός, η γυναίκα του χαροπαλεύει στην εντατική. Δύο ζωές επί τρεις μέρες να παλεύουν με τη θλιβερή πραγματικότητα ενός δρόμου που επί χρόνια όλο φτιάχνεται και όλο εξαγγέλλεται.

 

Ο Τσίπρας (και ως βουλευτής Ηρακλείου) είχε βάλει την ανακατασκευή του ΒΟΑΚ στις προτεραιότητές του και ο Μητσοτάκης ως Κρητικός πρωθυπουργός τον υποσχέθηκε ως ένα από τα πρώτα έργα της κυβέρνησής του. Ο δρόμος είναι ακόμα στην ίδια κατάσταση και για άλλη μια φορά περισσεύουν οι υποσχέσεις.

 

Το χειρότερο είναι πως το επόμενο διάστημα οι δύο ζωές θα μετρήσουν ως επιχειρήματα για την ανάγκη επιβολής διοδίων αν κάποτε θέλουμε να δούμε δρόμο της προκοπής στο νησί.  

πηγή

Υποθέσεις "γαλάζιων" αντιπροέδρων

 

Γιατί ο Άδωνις Γεωργιάδης ένιωσε την ανάγκη να κάνει δήλωση στήριξης του εργασιακού νομοσχεδίου του Κωστή Χατζηδάκη;

 

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

«Στηρίζω αναφανδόν τη σπουδαία μεταρρυθμιστική προσπάθεια του συναδέλφου Υπουργού Εργασίας κ. Χατζηδάκη». Η δήλωση – για να ξέρετε- ανήκει στον Άδωνι Γεωργιάδη. Καταγράφθηκε στα χθεσινά πρακτικά της Ολομέλειας της Βουλής. Κατά την διάρκεια συζήτησης νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης. Πιο συγκεκριμένα του νομοσχεδίου που προβλέπει την απλούστευση της διαδικασίας άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων.

 

ADVERTISING

 

Στην συνεδρίαση κανείς δεν ρώτησε τον υπουργό Ανάπτυξης για το εργασιακό νομοσχέδιο. Μόνον κάποιοι βουλευτές την αντιπολίτευσης αναφέρθηκαν σε αυτό, μιλώντας γενικόλογα για την κυβερνητική πολιτική.

 

Παρόλα αυτά ο Άδωνις Γεωργιάδης ένιωσε την ανάγκη να σταθεί στο θέμα. Όπως είπε «θέλω να κάνω ένα σχόλιο μόνο για το νομοσχέδιο του συναδέλφου μου του κ. Χατζηδάκη. Τις λεπτομέρειες του νομοσχεδίου, θα τις εξηγήσει ο αρμόδιος Υπουργός και τις απαντήσεις θα σας τις δώσει ο αρμόδιος Υπουργός. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι κάθε κοινός νους αντιλαμβάνεται ότι στον κόσμο της σύγχρονης τεχνολογίας του 21ου αιώνα και οι εργασιακές συνθήκες και η εργατική νομοθεσία θα πρέπει να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα, με πλήρη σεβασμό στο ακέραιο των δικαιωμάτων των εργαζομένων αλλά στο σύγχρονο κόσμο στον οποίο ζούμε».

 

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι επρόκειτο για μία επίδειξη αβρότητας από υπουργό προς υπουργό. Ακόμη καλύτερα από αντιπρόεδρο σε αντιπρόεδρο, καθότι ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κωστής Χατζηδάκης μοιράστηκαν το ίδιο κομματικό αξίωμα στην Νέα Δημοκρατία. ( Ίσως για να συμβολίσουν την «λαϊκή» και την «φιλελεύθερη» πλευρά του κόμματός που σήμερα μοιάζουν να «τέμνονται» σε μερικές από τις πιο ακραίες εκφάνσεις της κυβερνητικής πολιτικής, όπως είναι το εργασιακό νομοσχέδιο).

 

Λίγο νωρίτερα όμως, υπήρξε μια ακόμη αναφορά του Άδωνι Γεωργιάδη που δημιουργεί δεύτερες σκέψεις. Ο υπουργός Ανάπτυξης αναφέρθηκε στο δικό του νομοσχέδιο, για την απλούστευση ίδρυσης επιχειρήσεων. Παρέθεσε μάλιστα την σύντομη ιστορία του.

 

Όπως είπε «η ακριβής ιστορία στην Ελλάδα της μετατροπής της δυνατότητας ιδρύσεως μιας επιχειρήσεως με απλή γνωστοποίηση, ξεκίνησε για πρώτη φορά το 2014 επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου, με νόμο τότε του Κωστή Χατζηδάκη. Ο νόμος αυτός πρόλαβε να ισχύσει περίπου για ένα χρόνο, καταγγέλθηκε από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, το 2014, ήταν από τους πρώτους νόμους που καταργήθηκε κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015».

 

Προφανώς – όπως προκύπτει κι από τα λεγόμενα του Αδωνι Γεωργιάδη – ο νόμος αυτός, του Κωστή Χατζηδάκη, δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί.

 

Να υποθέσουμε ότι ο υπουργός Ανάπτυξης θέλησε να «ξορκίσει το κακό», ώστε αυτή την φορά το νομοσχέδιο Χατζηδάκη για τα εργασιακά να μπορέσει να εφαρμοστεί στην πράξη;

 

Αντιλαμβάνεται ίσως ότι οι αντιδράσεις που θα επιφέρει ένα νομοσχέδιο που προβλέπει απλήρωτες υπερωρίες και κατάργηση του 8ωρου δύσκολα θα αντέξει και θα μακροημερεύσει στην πολιτική συγκυρία των επόμενων ετών;

 

Ποιος ξέρει. Αυτές είναι υποθέσεις αντιπροέδρων.       

Το Ασφαλιστικό έχει την τάση να διχάσει τους συνταξιούχους. Το πώς και το γιατί.

 

Οι κυβερνητικές αλλά και οι δικαστικές αποφάσεις, παρά τις σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των, σε ένα πράγμα ταυτίζονται: στην δημιουργία συνταξιούχων δύο ταχυτήτων.

 

-Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ως αντισυνταγματικές τις περικοπές των συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ (και άνω των 300 στις επικουρικές) και, παρεμπιπτόντως, ως μη συμβατή την περικοπή των Δώρων για ένα… 11μηνο (Ιούλιος 2016-Μάιος 2016).

 

Αμέσως η κυβέρνηση επέστρεψε τις περικοπές άνω των συγκεκριμένων ορίων. Θα μπορούσε να πει κανείς για τους υψηλοσυνταξιούχους. Δεν επέστρεψε τα Δώρα που είναι ίδια για όλους (800 ευρώ ανεξαρτήτως ύψους σύνταξης). Δεν μοιάζει να είναι μια τυχαία επιλογή. Σίγουρα δεν δικαιολογείται από το κόστος. Έδωσε το δημόσιο 1.4 δις για τις διαφορές πάνω από 1.000-1.300 ευρώ, θα έδινε 2 δις για τα Δώρα σε όλους. Και θα είχε περισσότερους ικανοποιημένους…

 

-Προηγουμένως, με το ασφαλιστικό Κατρούγκαλου (ν.4387/16) επιβραβεύτηκαν με αυξημένες συντάξεις εν μέσω μειώσεων και περικοπών, οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ και των ειδικών ταμείων που ναι μεν πλήρωναν υψηλότερες εισφορές (έως και 33% οι εργαζόμενοι και οι δημόσιες επιχειρήσεις, έναντι 20% στον ιδιωτικό τομέα, αλλά προκειμένου να βγουν νωρίτερα στη σύνταξη (με 35ετία χωρίς όριο ηλικίες ή, για τους μετά το 1982, με 35ετία στο 58ο έτος). Και ενώ συνταξιοδοτήθηκαν στα 55 ή τα 58, ακολούθως ήρθε ο νομοθέτης να τους επιβραβεύσει με αυξήσεις, ενόσω ο ίδιος νομοθέτης έκοβε το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχος των 400 ή 500 ευρώ.

 

Ειδικά μισθολόγια-ειδικές συντάξεις

 

-Εδώ και χρόνια, ενόσω τα μνημόνια έσκιαζαν κάθε σκέψη για αμφισβήτηση των περικοπών, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι άλλο το γενικό Ασφαλιστικό και άλλο τα ειδικά μισθολόγια. Οι δικαστικοί, οι ένστολοι, οι καθηγητές πανεπιστημίου, οι γιατροί του ΕΣΥ κ.α. πρέπει να τύχουν διαφορετικής μισθολογικής, αλλά και συνταξιοδοτικής αντιμετώπισης. Και καλά ως προς τα μισθολογικά. Χρειάζονται κίνητρα για την εξειδικευμένη εργασία.

 

Ωστόσο, αυτό αφορά τους εν ενεργεία. Οι συνταξιούχοι γιατί θα έπρεπε αν έχουν διαφορετική αντιμετώπιση; Τι οφέλη θα έχει η κοινωνία από έναν… ικανοποιημένο συνταξιούχο διακριτικής μεταχείρισης (δικαστικό ή γιατρό);

 

Άμεση ενημέρωση τώρα και στο Google News - Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News

-Τώρα, έρχεται το Ελεγκτικό Συνέδριο και έκρινε σαν αντισυνταγματική την Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχου (ΕΑΣ) η οποία επιβάλλεται για αποδοχές άνω των 1.300 ευρώ. Βεβαίως αυτή η απόφαση έχει (δικαστικό) δρόμο ακόμη μέχρι να τελεσιδικήσει-εφαρμοστεί αλλά, σε κάθε περίπτωση, αργά και σταδιακά, επιχειρείται να επανέλθει το προ της οικονομικής κρίσης ασφαλιστικό, αλλά μόνο για τα «υψηλά» εισοδήματα. Όχι ότι δεν πρέπει αν έχει ανταποδοτικότητα το ασφαλιστικό, αλίμονο, μόνο έτσι θα είναι θελκτικό και δίκαιο, αλλά η αναστήλωση του προ του 2010 καθεστώτος πάσχει ως προς τη μονομέρειά του.

 

Διχασμένοι συνταξιούχοι

 

Το Ασφαλιστικό έχει την τάση να διχάσει τους συνταξιούχους. Σε όσους έχουν προσόντα και καλές δουλειές, παλαιότερα στενά συνδεδεμένες με το δημόσιο, οι οποίες αποδίδουν ικανοποιητικές συντάξεις και σαφώς καλύτερες από τις αμοιβές που δίνει σήμερα ακόμη και η πλέον εξειδικευμένη εργασία. Και από την άλλη, στους εργάτες, τους αγρότες, όσους έχουν διαδοχική ασφάλιση, οι οποίοι «απολαμβάνουν» από 400 έως 600 ευρώ. Και μάλιστα, στις περιπτώσεις της διαδοχικής ασφάλισης του ΙΚΑ κ.λπ. με σημαντική καθυστέρηση. Ενώ το δημόσιο πληρώνει εντός μηνός προκαταβολή σύνταξης στο 50% του προηγηθέντος μισθού.

 

Έτσι, δεν προβλέπεται καμία στήριξη στο 1 εκ συνταξιούχων που ζει με απολαβές κάτω από 500 ευρώ το μήνα. Και, φυσικά, δεν προβλέπεται καμία βελτίωση για το αμέσως επόμενο ένα εκατομμύριο συνταξιούχο που λαμβάνουν έως 1.000 ευρώ το μήνα. Είναι μεγάλο το… πλήθος (2 εκ. κάτω από 1.000 ευρώ) για να το ικανοποιήσουν οι πολιτικοί, ενώ όσοι (δικαστικοί) αποφασίζουν προσδοκούν σε αποδοχές πάνω από 1.500 ευρώ…    

Χρήστος Μέγας   

Συνεχόμενη λογοκρισία στην ΕΡΤ καταγγέλλει η δημοσιογράφος Μάχη Νικολάρα

 

Συνεχόμενα περιστατικά λογοκρισίας στην ΕΡΤ, καταγγέλλει με ανάρτησή της στο Facebook η δημοσιογράφος Μάχη Νικολάρα. Τελευταίο περιστατικό, η ακύρωση ρεπορτάζ της ίδιας για λογαριασμό της εκπομπής «Ειδικές Αποστολές», με αντικείμενο τον έλεγχο περιεχομένου στα social media και τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας σε αυτά.

 

Το συγκεκριμένο ρεπορτάζ, όπως δηλώνει η δημοσιογράφος, αν και έτοιμο και προγραμματισμένο για το επεισόδιο της Δευτέρας 12 Απριλίου, κόπηκε και ετοιμάστηκε εσπευσμένα άλλο θέμα για να το αντικαταστήσει. Σύμφωνα με την ίδια, «εξήγηση σοβαρή και τεκμηριωμένη δεν έλαβα αν και το ζήτησα πολλές φορές και γραπτώς και προφορικά».

 

Όμως, όπως τονίζει στην ανάρτησή της, δεν είναι η πρώτη φορά που κόβεται ρεπορτάζ από τη συγκεκριμένη εκπομπή. Ρεπορτάζ της για την αστυνομική βία, κόπηκε από την εκπομπή της 29ης Μαρτίου, με αποτέλεσμα να μην βγει στον αέρα «το προγραμματισμένο επεισόδιο, αλλά live συζήτηση στο πλατό».

 

 

 

Επίσης, όπως καταγγέλλει η Μ. Νικολάρα, τουλάχιστον άλλα δύο θέματά της τον τελευταίο χρόνο για τη συγκεκριμένη εκπομπή δεν έπαιξαν ποτέ, όπως και «δύο ωριαία επεισόδια του ΕΡΤreport, της βραβευμένης εκπομπής έρευνας που κόπηκε, χωρίς την παραμικρή εξήγηση, με την αλλαγή διοίκησης μετά τις εκλογές». «Τα ρεπορτάζ», συνεχίζει η δημοσιογράφος, «αφορούσαν στο προσφυγικό και τις θεραπευτικές προσεγγίσεις για την τοξικοεξάρτηση».

 

Ολόκληρη η ανάρτηση της Μάχης Νικολάρα:

 

Ήμουν στο μοντάζ όταν έμαθα ότι το ρεπορτάζ μου κόβεται και ετοιμάζεται εσπευσμένα άλλο θέμα για να αντικαταστήσει το δικό μου. Ακολούθως ενημερώθηκα και επισήμως ότι το ρεπορτάζ μου δεν θα παίξει αν και ήταν πλέον έτοιμο και προγραμματισμένο για το επεισόδιο της εκπομπής «Ειδικές Αποστολές» που προβλήθηκε τη Δευτερά 12/4.

 

Γιατί κόπηκε ένα θέμα για τη λογοκρισία στα social media; Εξήγηση σοβαρή και τεκμηριωμένη δεν έλαβα αν και το ζήτησα πολλές φορές και γραπτώς και προφορικά.

 

 

 

Έχω τις υποψίες μου βέβαια, για τους πραγματικούς λόγους που κόπηκε όχι μόνο το συγκεκριμένο θέμα αλλά και άλλα που θα αναφέρω παρακάτω. Άλλωστε, τόσα χρόνια στην ΕΡΤ, γνωρίζω και για το φόβο και για την άγνοια και για τον υπερβάλλοντα ζήλο και για την προκατάληψη που σκιάζουν τα γραφεία όπου λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις.

 

Προς το παρόν όμως θα μείνω στα γεγονότα.

 

Γεγονός 1ο, το ρεπορτάζ αφορά στο περιβόητο content moderation, την διαχείριση περιεχομένου στα social media και με ποιους τρόπους φτάνει στη λογοκρισία ή τη φίμωση απόψεων.

 

Μιλούν η φωτορεπόρτερ της Eurokinissi, Tatiana Bolari και ο Konstantinos Poulis από το The Press Project, για τον αποκλεισμό φωτογραφιών, ειδήσεων και σχολίων σε σχέση με τις εξελίξεις γύρω από την απεργία πείνας του Κουφοντίνα. Το Facebook παραδέχθηκε το λάθος, όπως και σε δεκάδες άλλες περιπτώσεις, και ήρε τις ποινές. Μιλά επίσης ο κυψελιώτης ράπερ, Νέγρος του Μοριά @blackmorris37 που του κατέβασαν το Instagram με 110.000 αναφορές, και ο λογαριασμός του επανήλθε μετά από 3 μέρες. Μιλά ο Vasilis Bibas, υπεύθυνος για τα social media της Στέγη Ιδρύματος Ωνάση / Οnassis Cultural Centre Athens που φώτισε τον Οκτώβριο το κτήριο της με το πρόσωπο του Ζακ Κωστόπουλου και η σχετική ανάρτηση όχι μόνο κατέβηκε αλλά ακόμη δεν έχει ανέβει. Επίσης, εξηγούν τους μηχανισμούς ελέγχου, θέτουν το καθολικό πλέον αίτημα για διαφάνεια και αναλύουν τη διεθνή διάσταση του θέματος, ο αν. καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Τουλούζης και συγγραφέας του βιβλίου αναφοράς «Το ολιγοπώλιο του διαδικτύου» Νίκος Σμυρναίος και ο ερευνητής Charis Papaevangelou. Συμμετέχει και η επικεφαλής της ελληνικής ομάδας τoυ Get The Trolls Out.

 

 Γεγονός 2ο, έπεσε τέτοιος πανικός να μην παίξει αυτό το θέμα για τη λογοκρισία στα social media που παραγγέλθηκε άρον άρον και εκτελέστηκε άλλο θέμα για να αντικαταστήσει το «ενοχλητικό» και να μην ακυρωθεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά η προβολή της εκπομπής λόγω… κομμένου ρεπορτάζ. Στα κόκκινα ο μηχανισμός με την αλλαγή του προγραμματισμού στη σύνθεση του επεισοδίου. Τρείς Γενικοί Διευθυντές και όλοι οι αποκάτω σε αναμμένα κάρβουνα την περασμένη Δευτέρα το απόγευμα για να προλάβει να είναι έτοιμο το επεισόδιο στην ώρα του.

 

Γεγονός 3ο, και στο προηγούμενο επεισόδιο κόπηκε την τελευταία στιγμή ρεπορτάζ για την αστυνομική βία. Γι’ αυτό και στις 29 Μαρτίου δεν έπαιξε το προγραμματισμένο επεισόδιο αλλά live συζήτηση στο πλατό!

 

Γεγονός 4ο, δεν έχουν παίξει εδώ και ένα χρόνο, τουλάχιστον δύο θέματα που έχουν δουλευτεί για αυτή την εκπομπή. Ζητήθηκε να συμπληρωθούν με τις θέσεις των αρμόδιων υπουργών και έκτοτε παραμένουν στο συρτάρι.

 

Γεγονός 5ο, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και δύο ωριαία επεισόδια του ΕΡΤreport, της βραβευμένης εκπομπής έρευνας που κόπηκε, χωρίς την παραμικρή εξήγηση, με την αλλαγή διοίκησης μετά τις εκλογές. Τα ρεπορτάζ αφορούσαν στο προσφυγικό και τις θεραπευτικές προσεγγίσεις για την τοξικοεξάρτηση. Η ατζέντα όμως έχει αλλάξει με τίς καταγγελίες για επαναπροωθήσεις και τη διάλυση του ΚΕΘΕΑ.

 

 πηγή

 

Ο Μητσοτάκης "φεύγει", ο Δένδιας "έρχεται": Αρλούμπες και όνειρα μέσω Τσαβούσογλου…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Ο Νίκος Δένδιας πήγε στην Άγκυρα ως υπουργός Εξωτερικών και γύρισε ως (και) υποψήφιος αρχηγός της ΝΔ, αν πιστέψουμε το πλήθος των πανομοιότυπων «εκτιμήσεων» που κατέκλυσε πολλά μέσα ενημέρωσης στην Ελλλάδα.

 

Μάλιστα, με λίγη παραπάνω φαντασία, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο -σύμφωνα με τη δική του διατύπωση- "καλός (του) φίλος" εδώ και 30 χρόνια Μεβλούτ Τσαβούσογλου έβαλε το χέρι του, ώστε να "σπρώξει" τον ομόλογό του προς την κορυφή της δημοφιλίας και να τον καταστήσει "δελφίνο" του Κυριάκου Μητσοτάκη!

 

Τι απ’ όλα αυτά στέκει και τι κινείται στη σφαίρα της φαντασίας και της ελληνικής υπερβολής; Ας τα δούμε αναλυτικά:

 

Πρώτον, στην Άγκυρα ο Δένδιας έπεσε πάνω σε μια μεγάλη ευκαιρία. Και την άρπαξε. Αιφνιδίασε τον Τσαβούσογλου και "σκόραρε" εκτός έδρας. Απάντησε με τέχνη και επιθετικότητα σε όλα τα θέματα που έθεσε ο ομόλογός του και σκόρπισε ενθουσιασμό στο εσωτερικό ακροατήριο. «Επιτέλους, κάποιος τους τα είπε μέσα στο σπίτι τους», κατά την κοινότοπη, αλλά με άμεση επίδραση στο ελληνικό θυμικό, έκφραση.

 

Δεύτερον, ο Δένδιας ό,τι είπε το είχε σχεδιάσει ή του βγήκε επιτόπου αυθόρμητα; Ηταν αποκλειστικά δική του πρωτοβουλία ή ήταν σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό; Η «διαρροή» από το Μέγαρο Μαξίμου ότι όσα είπε ο Δένδιας στην Αγκυρα τα είπε κατόπιν «ρητής εντολής» του Μητσοτάκη οδήγησε στην ακριβώς αντίθετη ερμηνεία: ότι ο Μητσοτάκης έσπευσε να οικειοποιηθεί όσα πέτυχε ο υπουργός του στην Άγκυρα. Ο ίδιος ο Δένδιας, πάντως, το ξεκαθάρισε («υπηρετώ την πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε απόλυτη συνεννόηση με τον πρωθυπουργό», δήλωσε). Τι να δήλωνε, δηλαδή; Οτι συνεννοήθηκε με τον… Καραμανλή και τον Σαμαρά, για να κόψει τη… «γραμμή Σημίτη», όπως θέλει μια κάποια τρέχουσα (δεξιοαριστερή) αρλουμπολογία; Υπουργός του Μητσοτάκη είναι, «μητσοτακικός» είναι σήμερα. Αύριο βλέπουμε.

 

Τρίτον, το επεισόδιο στην Άγκυρα με «νικητή» τον Δένδια τον καθιστά αυτομάτως υποψήφιο διάδοχο του Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ; Ο ισχυρισμός αυτός, που προβάλλεται από «δεξιούς» και «αριστερούς» με κοινό χαρακτηριστικό τον αντιμητσοτακισμό και τον φιλοκαραμανλισμό, είναι έωλος. Για τρεις λόγους. Πρώτον, για να αναδειχθεί δελφίνος, πρέπει ο νυν αρχηγός να έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση και τέτοιο σημάδι δεν υπάρχει. Ο Μητσοτάκης είναι, επί του παρόντος, αδιαμφισβήτητος. Δεύτερον, το ενδιαφέρον του Κώστα Καραμανλή για την ηγεσία του κόμματος εξαντλήθηκε το 2016, όταν ο «καραμανλικός» Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχασε το κόμμα από τον «μουσαφίρη»-έτσι τον λένε ακόμα ορισμένοι «καραμανλικοί»- Κυριάκο Μητσοτάκη. Και, τρίτον, για να υπάρξει πεδίο δράσης για δελφίνους στη ΝΔ, πρέπει να βάλει το χέρι του και ο… Αλέξης Τσίπρας!

 

Ναι, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να ανταγωνιστεί στα ίσα τη ΝΔ, θα αρχίσει να ανησυχεί ο Μητσοτάκης. Κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται μέχρι στιγμής. Επιπλέον, για να τεθεί οποιοδήποτε θέμα ηγεσίας στη ΝΔ πριν από τις προσεχείς εκλογές, πρέπει η κατάρρευσή της να είναι εμφανής.

 

Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί σε ένα-δύο χρόνια, είναι αμφίβολο αν ο Δένδιας θα είναι ο κατάλληλος για αντι-Τσίπρας. Σε δύο χρόνια ο νυν υπουργός Εξωτερικών θα είναι 64 ετών και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ 49. Θα αρκούν στον Δένδια οι δάφνες της Αγκυρας για να ανατάξει ένα κόμμα που θα το έχει πάρει η κατηφόρα; Πολύ χλομό μου φαίνεται. Θυμίζω ότι στην προηγούμενη εσωκομματική αναμέτρηση(2016) ο ηττηθείς Μεϊμαράκης ήταν 63 και ο νικητής Μητσοτάκης 48 ετών.

 

Δεν ξέρουμε αν Καραμανλής και Σαμαράς έχουν ήδη «υιοθετήσει» τον Δένδια ως δελφίνο του Μητσοτάκη, όπως θέλει μια κάποια τρέχουσα φιλολογία. Αυτό που φαίνεται μέχρι στιγμής είναι ότι κυριαρχούν παντού οι μητσοτακικοί. Ορισμένοι καραμανλικοί και σαμαρικοί και, γενικώς, αντιμητσοτακικοί, μην έχοντας πλέον ρόλο στα νεοδημοκρατικά, «αρπάχτηκαν» από τον Δένδια για να ικανοποιήσουν τις όποιες επιθυμίες τους. Μόνο που αυτές κινούνται στη σφαίρα των ονείρων.

 

Και όπως έχει πει ο Γάλλος ποιητής Πολ Βαλερί, "ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις". Αλλά τότε μπορεί να πάθουν αυτό που έχει πει ο Σάρτρ: "Έκανα το λάθος να πιστέψω ότι το ξύπνημα από το όνειρο ήταν η πραγματικότητα"…    

πηγή