Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

Εμπόριο ελπίδων με πατέντα!

 


Η συζήτηση που έχει ανοίξει για τις πατέντες των εμβολίων θα μπορούσε να είναι ουσιαστική εάν δεν ήταν υποκριτική.

 

Σε διεθνές επίπεδο εμφανίζονται οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώνουν, μετά από ένα χρόνο και αρκετούς μήνες πανδημία, υπέρ μιας προσωρινής άρσης των πατεντών για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Κατά κύριο λόγο η πρόταση φέρεται να είναι του «καλού» Μπάιντεν στην οποία συμφωνεί και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

 

Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει το ηχηρό «όχι» της Γερμανίας, μέσω της Άγκελα Μέρκελ, αλλά κι εντός Αμερικής υπάρχουν κάθετες διαφωνίες. Παράλληλα, η θέση των φαρμακοβιομηχανιών εκφράζεται ανοιχτά από την Pfizer και τον εκτελεστικό διευθυντή της Άλμπερτ Μπουρλά, ο οποίος δηλώνει ότι θα ήταν προτιμότερο να αυξηθεί η παραγωγή στις υπάρχουσες μονάδες.

 

Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο, αφού αποκαλύπτει αντιθέσεις και συμφέροντα χωρών, φαρμακοβιομηχανιών, κέρδη από τα εμβόλια αλλά και απώλειες (από κέρδη) από τη στασιμότητα και την κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας που έχει φέρει η υγειονομική κρίση.

 

Υπάρχει το αυτονόητο (αλλά όχι δεδομένο αφού πολλοί το ξεχνάνε) ερώτημα γιατί δεν μπήκε η συγκεκριμένη πρόταση στο τραπέζι έναν χρόνο τώρα. Γιατί χρειάστηκε να ξεπεράσει ο πλανήτης τα 3 εκατομμύρια θύματα από την πανδημία, για να δηλωθεί η συγκεκριμένη πρόθεση, έστω σε επίπεδο δηλώσεων;

 

Μέχρι τώρα ήταν «φυσιολογικό» οι φαρμακευτικές εταιρείες να βγάζουν υπέρογκα κέρδη από την παρασκευή και τη διανομή των εμβολίων. Το «φυσιολογικό» δεν θα ήταν η σπουδαία επιστημονική ανακάλυψη των εμβολίων να διατεθεί για σωθούν ζωές από την πανδημία; Αντίθετα, μέχρι τώρα έχουν πωληθεί, με κόστος, τα διαθέσιμα εμβόλια, κυρίως στις χώρες του ανεπτυγμένου (καπιταλιστικά) κόσμου. Δεκάδες άλλες χώρες έχουν παραλάβει ελάχιστα εμβόλια.

 

Κι ας πούμε ότι τώρα έγινε αντιληπτή η ανάγκη να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές. Γιατί μιλάνε για προσωρινή άρση στις πατέντες για τα εμβόλια; Μήπως, άραγε, δεν γνωρίζουν, όσοι πετάνε στον αέρα αυτή την πρόταση, ότι χρειάζονται διαπραγματεύσεις και ομοφωνίες για να προχωρήσει ακόμα κι αυτή η περιορισμένη άρση στις πατέντες;

 

Εάν, πάντως, δεν πρόκειται για «πυροτέχνημα», τότε υπάρχουν τρόποι να νομιμοποιηθεί η πλήρης κατάργηση της πατέντας, στις χώρες που παράγονται τα εμβόλια (από τις ΗΠΑ, τις χώρες της ΕΕ μέχρι τη Ρωσία). Όταν, πάντως, θέλουν να βρούνε «ομοφωνίες» (ή και να τις προσπεράσουν) τα καταφέρνουν οι χώρες της «πολιτισμένης» Δύσης. Ας θυμηθούμε μόνο και μόνο τους πολέμους των πρόσφατων δεκαετιών (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιρακ κ.α). Εκεί, βέβαια, το «δίκαιο»είναι τα ιμπεριαλιστικά σχέδια τα τερατώδη οικονομικά συμφέροντα.

 

Το ερώτημα είναι απλό: Πουλάνε ελπίδες (ακοστολόγητες) για ένα πρόσωπο ανθρωπισμού; Εάν δεν μπει ευθέως το ζήτημα της εμπορευματοποίησης του φαρμάκου και της δημόσιας Υγείας, τότε, ναι: Πουλάνε ελπίδες, ανοίγοντας μια κουβέντα που θα χρειαστεί διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων και για χρόνια.

 

Και κάτι ακόμα: Δεν έγιναν ξαφνικά ήρωες του αλτρουισμού οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ. Πρόκειται για έναν πόλεμο εντυπώσεων στη λεγόμενη διπλωματία των εμβολίων, όπου συγκρούονται κέρδη επί κερδών.

 

Όσο για τη χώρα μας, που η συζήτηση έχει μεταφερθεί σε ένα επίπεδο επαρχίας του κόσμου, δεν μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τι είναι πιο υποκριτικό: Η γελοιότητα της κυβέρνησης της ΝΔ που ειρωνευόταν ανοιχτά κάθε σκέψη για κατάργηση της πατέντας των εμβολίων γιατί έπληττε την «αγορά» ή οι λεονταρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ που όταν ήταν στην κυβέρνηση λειτούργησε και με το παραπάνω εκπροσωπώντας τη λογική κόστους- οφέλους στα φάρμακα και στη δημόσια Υγεία. Κι επειδή ορισμένοι εμφανίζονται και ως κάτοχοι της «ιδέας» για κατάργηση της πατέντας να θυμίσουμε ότι από την αρχή της πανδημίας δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο είχαν θέσει το ζήτημα. Τότε, βέβαια, δεν είχε ξεκινήσει το «χοντρό παζάρι» και η ανάγκη «επανεκκίνησης» της (καπιταλιστικής) οικονομίας. 






πηγή

 

 

 

Η χώρα που τους παίρνουν στα σπίτια τους και ο "αίλυν" ρατσιστής χωρίς δουλειά

 


Ο Άγιος Μαρίνος υποδέχεται με νόμο ασυνόδευτα ανήλικα από τα προσφυγικά στρατόπεδα, όπως εκείνο της Σάμου. Και αν μη τι άλλο, δίνει το σωστό "σήμα", έστω και σε συμβολικό επίπεδο.

 

γράφει ο Χρήστος Δεμέτης

 

Ο Άγιος Μαρίνος είναι ένα μικρό κράτος στην κεντρική ιταλική χερσόνησο. Είναι το πέμπτο μικρότερο κράτος του κόσμου, με έκταση μόλις 61,19 τ.χλμ. και 33.615 μόνιμους κατοίκους. Αυτές τις μέρες, το μικρό κρατίδιο πέρασε ένα δικό του μήνυμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς προς τον υπόλοιπο πλανήτη. Συμβολικά ή μη, ο Άγιος Μαρίνος ψήφισε νόμο με τον οποίο επιτρέπει σε οικογένειες και άτομα που κατοικούν στη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα παιδιά που διαβιούν σε συνθήκες εγκλεισμού.

 

Όπως γράφει το πρακτορείο ειδήσεων pressenza, το σχέδιο επιτρέπει σε όσους θέλουν, να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων που τελούν υπό κράτηση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από τα ελληνικά νησιά, με την επίβλεψη της οργάνωσης Still I Rise.

 

Μετά την έγκριση της ημερήσιας διάταξης, που παρουσιάστηκε από τη Σύμβουλο Sara Conti την 1η Ιουλίου 2020, το νομοσχέδιο τέθηκε στη σύνοδο ολομέλειας στις 27 Απριλίου του παρόντος έτους και πέρασε ομόφωνα.

Έτσι, με το νόμο αρ. 79 της 30ης Απριλίου 2021, η Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου ρυθμίζει το νομικό καθεστώς των ασυνόδευτων ανηλίκων, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν σε ένα οικογενειακό πλαίσιο που μπορεί να παρέχει όλη την ηθική, εκπαιδευτική και υλική υποστήριξη που χρειάζονται.

 

 

Η αναδοχή επιτρέπεται σε μεμονωμένα άτομα ή συζύγους, πολίτες ή κατοίκους του Αγίου Μαρίνου, που έχουν φτάσει την ηλικία των 25 ετών και είναι σε θέση να εκπαιδεύσουν και να υποστηρίξουν τους ανηλίκους. Οι απαιτήσεις περιλαμβάνουν την ανάγκη οι θετοί φροντιστές/τριες – όπου είναι δυνατόν – να βοηθούν στη διατήρηση των επαφών μεταξύ του παιδιού και της οικογένειας προέλευσής του.

 

Σχεδιάστηκε επίσης ένας μηχανισμός "εσωτερικής αλληλεγγύης", για όσους/ες δεν μπορούν να αναλάβουν παιδιά στις οικογένειές τους, αλλά που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο έργο, στηρίζοντας οικονομικά έναν ή περισσότερους ανηλίκους που θα ανατεθούν σε οικονομικά πιο ασθενείς οικογένειες.

 

Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω, πριν λίγες ημέρες ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης, αποφάσισε να κάνει πράξη το "δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ". Στην ουσία, με τη νέα διάταξή του κόντρα σε εκείνη του προκατόχου του κ. Θεοδωρικάκου, ο κ. Βορίδης έκανε πιο "σκληρά" τα πλαίσια των κριτηρίων για την εξέταση της ιθαγένειας (οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να αποδεικνύουν σταθερό εισόδημα επί τρία χρόνια εν μέσω οικονομικής κρίσης), ενώ κατήργησε και άλλη νομοτεχνική βελτίωση του κ. Θεοδωρικάκου για τις εξετάσεις πολιτογράφησης, απαιτώντας επιτυχή παρακολούθηση και των έξι τάξεων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή επιτυχή παρακολούθηση του Δημοτικού και του Γυμνασίου, αντί για τρεις τάξεις της δευτεροβάθμιας.

 

Αμέσως φυσικά ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς εκείνοι που ακόμα διατηρούν στο λεξιλόγιό τους τη ρητορική για "λαθρομετανάστες", αποθεώνοντας τον υπουργό που συσπειρώνει το ανάλογο ακροατήριο. Πρόκειται φυσικά για τα ίδια άτομα που συνοδεύουν στα σχόλιά τους τις ειδήσεις περί αποχώρησης ασυνόδευτων ανηλίκων από τη χώρα, με "ευχές" τύπου "στα τσακίδια" και "στον αγύριστο".

 

Εννοείται πως τα ίδια αυτά άτομα, αν ο μη γένοιτο βρίσκονταν στη δεινή θέση του να τεθούν εκτός πατρίδας, θα παρακαλούσαν τα παιδιά τους να έχουν μια καλή τύχη σε μια άλλη χώρα, με ένταξη στο σύστημα παιδείας, με ίσες ευκαιρίες εργασίας, με σωστή υγειονομική περίθαλψη μακριά από φράχτες, τέντες και σκηνές.

 

Εννοείται πως τα ίδια αυτά άτομα που διοργάνωναν πάρτι με κρεατικά έξω από τις δομές φιλοξενίας, θα παρακαλούσαν και παρακαλούν για μια δουλειά σε περίπτωση που βρεθούν άνεργοι τόσο στη χώρα τους, όσο και εκτός αυτής. Πρόσφατα είχαμε και ένα τέτοιο παράδειγμα με γνωστό -στα μέσα δικτύωσης- "Μακεδονομάχο", που έγινε viral ακριβώς για αυτό το λόγο. Πολύ απλά γιατί μόνο όταν βιώσουμε στο πετσί μας τα αληθινά ζόρια, γινόμαστε a priori ίσοι.

 

 

 


Πώς σχετίζονται όμως τα παραπάνω;

 

Απέναντι σε όλα αυτά, η κίνηση του Αγίου Μαρίνου έχει μια συμβολική δυναμική, αλλά δείχνει και τον άλλο δρόμο για το πώς θα μπορούσε να φερθεί ένα κράτος. Να δώσει δηλαδή το σωστό "σήμα" που θα περιθωριοποιήσει τις μισαλλόδοξες φωνές, που θα απομονώσει το μίσος και τον τυφλό ρατσισμό. Δεν έχει περάσει άλλωστε τόσος καιρός από τις επιθέσεις εναντίον ανηλίκων στο Ωραιόκαστρο - αθλιότητες που με την πρώτη όξυνση του μεταναστευτικού, ίσως και να τα ξαναδούμε, ακριβώς επειδή η επίσημη κυβέρνηση της χώρας δίνει το λάθος "σήμα".

 

Φυσικά, και δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από μια δεξιά "συμμαχία" που έχει ζωτικής σημασίας ανάγκη το ακροδεξιό της ακροατήριο, για να παραμείνει σε θέση εξουσίας, με όποιους κινδύνους συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τους δημοκρατικούς θεσμούς του τόπου.

 

Από την άλλη, στη χώρα μας το πρόγραμμα αναδοχής επικαιροποιήθηκε προσφάτως, ωστόσο διέπεται ακόμη από μεγάλες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, με εκατοντάδες αιτήσεις να εκκρεμούν από το 2018. Παράλληλα, δεκάδες ασυνόδευτα παιδιά εξακολουθούν να κρατούνται υπό άθλιες συνθήκες σε ολόκληρη την Ελλάδα, υπό το λεγόμενο καθεστώς της "προστατευτικής κράτησης", ενώ εκατοντάδες ακόμη βρίσκονταν σε καταυλισμούς μαζί με ενηλίκους ή είναι άστεγα, λόγω της αδυναμίας των αρχών να παρέχουν επαρκή στέγη ή ανάδοχη οικογένεια.

 

Η πρόσφατη αντιμεταναστευτική κίνηση Βορίδη, έρχεται λοιπόν ως επιστέγασμα στο γενικότερο δαιδαλώδες πεδίο που έχει διαμορφωθεί γύρω από το μεταναστευτικό, με βασικό γνώμονα το να παρακωλύεται η ουσιαστική ένταξη.

 

Για την αναδοχή ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα, μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ.         


 

Αυτοί οι δύο δηλώνουν δημοσιογράφοι, όχι τσιράκια των αφεντικών



Αυτοί δύο, ο Πορτοσάλτε και ο Οικονόμου, δηλώνουν δημοσιογράφοι.

 

Αυτοί οι δύο, ο Πορτοσάλτε και ο Οικονόμου, δεν δηλώνουν τσιράκια των αφεντικών.

 

Κανένα άλλο σχόλιο.

 

Δείτε το βίντεο:        






Πως θα περπατούσα άραγε αν δεν με είχαν παρενοχλήσει ποτέ;

 


γράφει η Φωτεινή Λαμπρίδη

 

Κάποια στιγμή της ενήλικης ζωής μου, αναρωτήθηκα, γιατί όταν περπατώ μόνη τη νύχτα, καρφώνω τα πόδια μου στο πεζοδρόμιο αποφασιστικά σαν να θέλω να σπάσω τα πλακάκια. Πήγα πίσω στον χρόνο και θυμήθηκα, πως η φόρα αυτή με ακολουθούσε  στα 17 και στα 18 μου και αφότου άνοιγα την πόρτα του πατρικού μου σπιτιού. Ανέβαινα τις σκάλες με θόρυβο κι ακουγόταν από το βάθος η μητέρα μου με ένα επίμονο «σσσσσσσσ θα τους ξυπνήσεις».

 

Και θυμήθηκα όλους τους απωθημένους φόβους για τους οποίους κάθε γυναίκα έχει να πει πολλά. Πως συνωστίστηκαν στο εφηβικό μας σώμα και διατηρήθηκαν και στο ενήλικο. Πως έγιναν ένα με το σώμα μας και καθόρισαν την κίνηση και τον ρυθμό μας.

 

Αν δεν το έχεις ζήσει, δεν μπορείς να νιώσεις τι σημαίνει η απειλή ενός ψιθύρου.  Αυτό το «ψιτ έλα λίγο να σου πω, μην τρέχεις» στην πλάτη σου από έναν άγνωστο που ανοίγει το βήμα να σε φτάσει και μέχρι να αντιδράσεις είτε στρίβοντας αιφνιδιαστικά προς έναν κεντρικό δρόμο, είτε βρίζοντας, σε έχουν ήδη καταπιεί χίλια σενάρια για το τι μπορεί να σου συμβεί στον επόμενο τόνο.

 

Κι εκεί που περπατούσα αφηρημένη κι ανέμελη,  έμαθα να περπατώ και να τρέμει η γη. Και σχεδόν πάντα, να τραγουδάω δυνατά όταν επιστρέφω νύχτα στο σπίτι. Έτσι επέλεξα να ενταχθώ, όχι σε ομάδα βόλεϊ, αλλά πολεμικών τεχνών.

 

Επιδειξίες βλέπαμε από τα 12. Στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, μέρα μεσημέρι. Κατά τη διάρκεια περιπάτων και σχολικών εκδρομών. Κάποιοι παραμόνευαν μέσα στα σταθμευμένα τους οχήματα, κι όταν πλησιάζαμε να πάρουμε την μπάλα που μας ξέφυγε, πεταγόντουσαν ολόγυμνοι κι άρχιζαν να αυνανίζονται. Άλλοι κρυμμένοι σε θάμνους, άλλοι στην άκρη του δρόμου. «Είναι ακίνδυνοι άνθρωποι, άρρωστοι» μας έλεγαν οι μεγαλύτερες γυναίκες «αλλά καλό είναι να τους αποφεύγετε». Κι άρχιζαν να απαριθμούν δικές τους εμπειρίες.

 

Θύμωνα γιατί αισθανόμουν ότι με παρακινούσαν να τους οικτίρω. Και τα κατάφεραν ως έναν βαθμό. Αργότερα κατάλαβα, ότι αυτός ο οίκτος, ήταν ένα από τα εργαλεία στα οπλοστάσια αυτών των ανδρών.

 

Ήμουν δεν ήμουν 14 ετών, όταν ένας άνδρας γύρω στα 60 στην στάση λεωφορείου, προσπάθησε να με πείσει να πάω να συναντήσω τον εγγονό του που είχε δήθεν προβλήματα κατάθλιψης, προκειμένου να τον πείσω να βγει από το σπίτι. Δέκα λεπτά προσπαθούσα να καταλάβω αν μου λέει την αλήθεια. Όταν έφτασε τελικά το λεωφορείο, έτρεξα ενστικτωδώς να μπω κι εκείνος άρχισε να με τραβάει κλαίγοντας και φωνάζοντας «έλα να σώσεις μια ζωή». Όταν πια το λεωφορείο είχε ξεκινήσει, τον άκουσα να με αποκαλεί θυμωμένος «πουτανάκι» που «θα το βρεις από τη ζωή».

 

Και μαντέψτε. Κανένας από όσους περίμεναν το λεωφορείο στην στάση, δεν αντέδρασε. Άγκάλιασα τον σάκο του φροντιστήριου και καθ’όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν πως αφελώς, πριν αποκαλυφθεί, φλέρταρα με την ιδέα να πάω να βοηθήσω τον εγγονό του. Πάλευα με την ενοχή. «Κι αν είναι όντως ένας απεγνωσμένος άνθρωπος; Κι αν μπορώ να βοηθήσω το παιδί;».

 

Ακολούθησαν κι άλλα παρόμοια περιστατικά τα επόμενα χρόνια. Με ταξιτζήδες, περαστικούς, θαμώνες καφετεριών κοκ. Μέχρι που κατάλαβα τι σημαίνει να είναι θέμα τύχης και ενστίκτου το να μην έχεις βιαστεί και πως στον πόλεμο αυτό, νιώθεις μόνη. Ειδικά αν δεν καταδέχεσαι να παίξεις το χαρτί του τρόμου. Αν δεν ζητάς υπό τον φόβο αυτό να σε συνοδέψει κάποιος ως το  σπίτι. Αν επιμένεις να διεδικείς την αυτονομία σου, με το όποιο κόστος.

 

Μετά έρχεται η επόμενη οδυνηρή συνειδητοποίηση. Α, μπορεί να σε παραβιάσουν κι οι οικείοι σου. Το αγόρι σου που δεν αποδέχεται τον χωρισμό. Ο κολλητός σου που δεν αποδέχεται τα όρια που θέτεις…. και ο κατάλογος δεν έχει  τέλος.

 

Εντωμεταξύ, σου έχει μείνει ένα ταχύ βάδισμα νευρικό. Έχεις μάθει να περπατάς και να τρέμει η γη. Να κρατάς σφιχτά τα κλειδιά στα χέρια και να σκαρφίζεσαι σενάρια αντεπίθεσης. Κι όλο αυτό, γίνεται μια συνήθεια, μια μηχανική κίνηση, μια ρουτίνα. Και μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια για να αναρωτηθείς: «Άραγε πως θα περπατούσα αν δεν με είχαν παρενοχλήσει ποτέ; Αν δεν είχα νιώσει το ζεστό χνώτο της απειλής στον λαιμό μου;»

 

Όλα αυτά τα γράφω, επηρεασμένη από την υπόθεση της Νέας Σμύρνης. Και πιο συγκεκριμένα, απ’όσα είπε ο δικηγόρος του 22χρονου που έφτασε μέχρι την πόρτα της κοπέλας η οποία ευτυχώς, πρόλαβε να τον αφήσει απ’έξω.

 

«Ο πελάτης μου αρνείται κάθε κατηγορία και το αδίκημα ακόμα και αν υποτίθεται ότι έχει γίνει, είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα»

 

Βαριά τα «πλημμελήματα» που καθόρισαν το βάδισμά μας.       

Εμβολιάσου ρε, τι σου ζητάμε;

 


του Άρη Χατζηστεφάνου (επί προσωπικού)

 

Γνωρίζω πως όσοι αναρτούν τις εμπειρίες τους από τις μικρές παρενέργειες που έχουν για ορισμένους τα εμβόλια το κάνουν συνήθως για καλό σκοπό. Εξηγούν ότι ένας πυρετός και μερικοί μυϊκοί πόνοι δεν είναι τίποτα μπροστά στην ασφάλεια που προσφέρει το εμβόλιο στους ίδιους και σε αυτούς που αγαπούν. Ακόμη και έτσι όμως, ακούγοντας τα σχόλια όσων λένε ότι αισθάνονται «σαν να τους πάτησε τρένο», σχηματίζεται στο πρόσωπό μου ένα ελαφρύ μειδίαμα. Γιατί όσα βιώνουν για μια ή δυο ημέρες τα έζησα στο πολλαπλάσιο για σχεδόν τρείς βδομάδες, όταν προσβλήθηκα πριν από μήνες από τον ιό.

 

Θυμάμαι τους μυϊκούς πόνους που δεν με άφηναν να κοιμηθώ για μέρες. Θυμάμαι τις νύχτες, αγκαλιά με το οξύμετρο, να μετράω τις επιπτώσεις στο άσθμα μου. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα να κοιτάζω ούτε την οθόνη του κινητού για περισσότερο από ένα λεπτό. Θυμάμαι την άδεια που ζήτησα από τη δουλειά γιατί δεν μπορούσα ούτε να σκεφτώ – όχι να γράψω κείμενο ή να εκφωνήσω εκπομπή. Και ύστερα κι άλλες εβδομάδες με διαρκή κούραση και μια συνεχή «θολούρα». Όταν υποχώρησαν οι πόνοι, έμεινε για μήνες η ανησυχία ότι ο οργανισμός δεν θα επανέλθει ποτέ στην προηγούμενη κατάσταση του. Σαν να έχασες μέσα σε λίγες ημέρες δυο δεκαετίες ζωτικότητας και διαύγειας.

 

 

 

Φυσικά, όπως υπομειδιώ εγώ για τις μικροπαρενέργειες του εμβολίου, κάποιοι θα γελάνε μαζί μου διαβάζοντας τα «γελοία» συμπτώματα που αναφέρω. Είναι οι άνθρωποι που μπήκαν στα νοσοκομεία, διασωληνώθηκαν και είδαν τον θάνατο να τους χτυπά την πόρτα. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν ούτε να γελάσουν. Είναι οι 10.669 που πέθαναν στην Ελλάδα, τα 3,22 εκατομμύρια που πέθαναν σε όλο τον κόσμο και τα δεκάδες εκατομμύρια συγγενών και φίλων που δεν πρόλαβαν να τους αποχαιρετίσουν και να τους σφίξουν στο χέρι.

 

Γι’ αυτό, όταν έφτασε στο κινητό μου το μήνυμα του εμβολιασμού χρειάστηκα λιγότερο από τρία λεπτά για να κλείσω το ραντεβού. Είχα μάλιστα τη δυνατότητα να επιλέξω ανάμεσα σε Pfizer και AstraZeneca, αλλά προτίμησα χωρίς σκέψη το δεύτερο γιατί θα γινόταν λίγες ημέρες ή εβδομάδες νωρίτερα. Δεν το έκανα μόνο για μένα (εγώ έχω μάλλον κάτι περισσευούμενα αντισώματα), αλλά για όλους αυτούς που θα μπορούσα να σκοτώσω (κυριολεκτικά) περπατώντας ανάμεσά τους ανεμβολίαστος.

 

 

 

Τα εμβόλια φέρνουν την ανθρωπότητα μπροστά σε έναν καθρέφτη, όπως ελάχιστα ιστορικά γεγονότα μπορούν να το κάνουν. Η παραγωγή τους αποτελεί ένα προμηθεϊκό επίτευγμα, για το οποίο υποκλινόμαστε μπροστά στην επιστημονική κοινότητα. Από τη στιγμή όμως που κάποιος Προμηθέας αποφασίζει να προσφέρει τη φωτιά, μέχρι αυτή να φτάσει στον προορισμό της, υπάρχουν πολλά εμπόδια. Υπάρχουν καταρχήν οι εταιρείες, που εκμεταλλεύονται τις πατέντες (δηλαδή το προϊόν της συλλογικής γνώσης για το οποίο πλήρωναν εδώ και δεκαετίες εκατομμύρια φορολογούμενοι σε όλο τον κόσμο) αδιαφορώντας για τις εκατόμβες νεκρών σε χώρες όπως η Ινδία. Τα λόμπι των φαρμακοβιομηχανιών βρίσκονται τις τελευταίες εβδομάδες στις επάλξεις προκειμένου να σταματήσουν την απελευθέρωση των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας, αν και γνωρίζουν ότι αν δεν επιτευχθεί άμεσα η ανοσία αγέλης σε όλο τον κόσμο ο ιός θα συνεχίσει να μεταλλάσσεται. Το κέρδος τους δεν προέρχεται από τον εμβολιασμό όλων αλλά από τον εμβολιασμό αυτών που μπορούν να πληρώσουν εμβόλια, τα οποία θα παρασκευάζονται μόνο σε δικά τους εργοστάσια. Οι μεταλλάξεις δεν θα επηρεάσουν την κερδοφορία τους. Ίσως μάλιστα να την αυξήσουν.

 

 

 

Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που δεν θέλουν να πάρουν το δώρο του Προμηθέα. Εκτός από τους ακροδεξιούς συνωμοσιολόγους του Τραμπ ή του Μπολσονάρο, συναντάς και αυτούς που νομίζουν ότι αντιστέκονται στην κυριαρχία των πολυεθνικών του φαρμάκου ή πως στήνουν «οδοφράγματα» απέναντι στον αυταρχισμό της κρατικής εξουσίας. Στην πραγματικότητα αντιγράφουν κατά γράμμα τη συμπεριφορά των εταιρειών: προτάσσουν τον εαυτό τους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Ύστερα από δεκαετίες κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού έμαθαν να μιλούν μόνο για τα ατομικά δικαιώματα αγνοώντας τα συλλογικά. Πίστεψαν βαθιά μέσα τους ότι υπάρχει μόνο το «εγώ», το οποίο νομίζουν ότι μπορεί να επιβιώσει χωρίς το «εμείς».

 

Γνωρίζουν ότι από εμβόλια όπως το AstraZeneca ενδέχεται να παρουσιαστεί ένα περιστατικό θρόμβωσης (τις περισσότερες φορές άμεσα αντιμετωπίσιμο) ανά 100.000 εμβολιασμούς. Αυτό σημαίνει ότι αν εμβολιάζαμε δέκα εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα θα είχαμε συνολικά 100 περιστατικά θρομβώσεων (όχι θανάτων… θρομβώσεων) και θα ξεμπερδεύαμε.

 

Όσοι αρνούνται να εμβολιαστούν προτιμούν να έχουμε καθημερινά 70 με 100 νεκρούς παρά να βρεθούν μπροστά στο απειροελάχιστο ενδεχόμενο μιας παρενέργειας, την οποία μπορούν να αντιμετωπίσουν με έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

 

Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να είναι λίγοι αλλά καταφέρνουν να διαχέουν το φόβο σε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού διαδίδοντας ψευδείς πληροφορίες. Το κάνουν με τη βοήθεια των ΜΜΕ, που εμπορευματοποιούν το φόβο και υπερπροβάλλουν κάθε παρενέργεια που ίσως να συνδέεται με κάποιο εμβόλιο (συχνά χωρίς κανένα στοιχείο).

 

 

 

Όσοι από αυτούς τους ανθρώπους ανήκουν στην εθνικιστική δεξιά μιλούν όλη την ημέρα για τις θυσίες του έθνους, αλλά αρνούνται να κάνουν την παραμικρή προσπάθεια για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους και εν τέλει την οικονομία της χώρας. Όσοι από αυτούς ανήκουν στην αριστερά ή την αναρχία μιλούν για την «αλληλεγγύη» και την «αλληλοβοήθεια» αλλά αρνούνται να τις προσφέρουν στους διπλανούς τους. Κάνουν «αντίσταση» απέναντι στο κράτος όπως και οι φαρμακοβιομηχανίες: επιβεβαιώνουν την ατομική «κυριαρχία» τους διαιωνίζοντας το πρόβλημα.

 

Μην γίνεις σαν αυτούς που σκέφτονται και δρουν σαν εταιρείες. Να σκέφτεσαι και να δρας σαν άνθρωπος. Μην κάνεις το εμβόλιο για σένα. Κάν’το για τους γύρω σου. Κάντο για αυτούς που πέθαναν γιατί δεν είχαν την τύχη να υπάρχει ένα εμβόλιο όταν προσβλήθηκαν από τον ιό. Και ύστερα διαφήμισέ το σε όλους. Βοήθησέ τους να ξεπεράσουν τους φόβους που τους δημιουργούν όσοι ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους. Είναι ίσως η πιο ανέξοδη προμηθεϊκή πράξη που θα έχεις τη δυνατότητα να κάνεις στη ζωή σου.

 

 

 

Υ.Γ. Πριν από μερικές δεκαετίες μέλη της οργάνωσης Τουπαμάρος έγραψαν ένα σύνθημα σε ένα από τα νυχτερινά κέντρα της Ουρουγουάης, όπου επιτρεπόταν η είσοδος μόνο σε λίγους και εκλεκτούς: Ο Bailan Todos, O No Bailan Nadie – ή θα χορέψουμε όλοι ή δεν θα χορέψει κανένας.

   

Αποσύρθηκε το προσχέδιο νόμου για το ΚΕΘΕΑ – Άτακτη υποχώρηση του υπ. Υγείας

 


Σε άτακτη υποχώρηση οδηγήθηκε μετά τις έντονες αντιδράσεις εργαζομένων, μελών θεραπευτικών κοινοτήτων και συλλόγων οικογενειών του ΚΕΘΕΑ, αλλά και την πρωτοφανή κοινωνική κατακραυγή, το Υπουργείο Υγείας, αποφασίζοντας όπως αναφέρει το iatropedia.gr ν’ αποσύρει το προσχέδιο νόμου, που προέβλεπε την ριζική αναδιάρθρωση του ΚΕΘΕΑ με την πληρή αλλαγή της ταυτότητάς του και του περιεχομένου των υπηρεσιών του.

Μετά από συνάντηση του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων με την υφυπουργό Υγείας κ. Ζωή Ράπτη, κατά τη διάρκεια της οποίας οι εργαζόμενοι έθεσαν τεκμηριωμένα στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, γιατί το σχέδιο νόμου δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση οποιουδήποτε διαλόγου, αποφασίστηκε και μετά από συνεννόηση με τον Υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια, να ζητηθεί από το Σύλλογο Εργαζομένων να καταθέσει στο υπουργείο, με ορίζοντα περίπου δύο μηνών, τις δικές του προτάσεις για τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ.

 

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ

«Το Προσχέδιο γραφειοκρατικής μετάλλαξης και ουσιαστικής διάλυσης του ΚΕΘΕΑ, το οποίο κατέθεσε επιτροπή που όρισε το διορισμένο από την κυβέρνηση Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ, προξένησε τέτοιας έκτασης αντιδράσεις που δεν την περίμεναν οι εμπνευστές του αλλά –ομολογούμε– ούτε εμείς οι ίδιοι. Όσοι υπήρξαν μέλη των Θεραπευτικών Κοινοτήτων, οι οικογένειές τους, όσοι διετέλεσαν εθελοντές ή μέλη προηγούμενων διοικήσεων, συλλογικότητες, κόμματα και δήμοι στήριξαν την προσπάθειά μας.

 

Κυρίως όμως είναι οι χιλιάδες πολίτες που πήραν στα χέρια τους αυτή την υπόθεση, ξεπερνώντας το δικό μας μπόι, με την απλή φράση «Συμπαράσταση στο ΚΕΘΕΑ». Θα θέλαμε να τους ευχαριστήσουμε όλους έναν προς έναν και μία προς μία. Είναι τα χέρια όλης της κοινωνίας που έγιναν αγκαλιά για να προστατεύσουν τον μεγαλύτερο φορέα απεξάρτησης της χώρας.

 

Το Προσχέδιο της διοίκησης είναι σήμερα παρελθόν. Απορρίφθηκε από τους εργαζόμενους του ΚΕΘΕΑ, αλλά κυρίως από την κοινωνία. Δεν υφίσταται πλέον ως προσχέδιο νόμου αλλά υποβαθμίστηκε σε εσωτερικό κείμενο, αντικείμενο επεξεργασίας μόνο για την επιτροπή που το συνέταξε.

 

Την Μεγάλη Τρίτη 27 Απριλίου, εκπρόσωποι του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων συναντήθηκαν με την υφυπουργό Υγείας κ. Ζωή Ράπτη. Στη συνάντηση αυτή, εξηγήθηκε τεκμηριωμένα στην πολιτική ηγεσία γιατί το Προσχέδιο δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση οποιουδήποτε διαλόγου. Ως κατάληξη, σε συνεννόηση με τον Υπουργό Υγείας, ζητήθηκε από το Σύλλογο Εργαζομένων να καταθέσει στο υπουργείο, με ορίζοντα περίπου δύο μηνών, τις δικές του προτάσεις για τη λειτουργία του ΚΕΘΕΑ.

 

Ο Σύλλογός μας αποδέχεται αυτή την ευθύνη. Όλο το επόμενο διάστημα θα αποτελέσει για μας μια ευκαιρία ουσιαστικού και δημοκρατικού διαλόγου χωρίς αποκλεισμούς και κλειστές πόρτες, ώστε να διαμορφωθούν οι δικές μας προτάσεις, με τη ματιά μας στραμμένη προς το μέλλον και προς την ελληνική κοινωνία.

 

Από την αρχή άλλωστε ο Σύλλογος Εργαζομένων, κινήθηκε μακριά από συντεχνιακές λογικές, στο πνεύμα ότι το ΚΕΘΕΑ δεν ανήκει ούτε στη διορισμένη Διοίκησή του, αλλά ούτε σε εμάς που εργαζόμαστε σε αυτό. Ανήκει σε όλους όσοι έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες του, σε ολόκληρη την πολλαπλά δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Αυτή έχει ανάγκη το ΚΕΘΕΑ και αυτή μπορεί να το κρατήσει τελικά ζωντανό!

 

Το αν οι τελευταίες εξελίξεις θα αποτελέσουν εποικοδομητική βάση για έναν διάλογο για την ενίσχυση του ΚΕΘΕΑ ή προσπάθεια κατευνασμού των αντιδράσεων, θα αποδειχθεί έμπρακτα το επόμενο διάστημα. Θεωρούμε αυτονόητο ότι τα αποτελέσματα του όποιου διαλόγου διεξαχθεί τους επόμενους μήνες θα τεθούν υπό την τελική κρίση της Γενικής Συνέλευσης του ΚΕΘΕΑ. Του οργάνου το οποίο προσπάθησε να απαξιώσει πλήρως το Προσχέδιο, παρόλο που και ο ίδιος ο υπουργός Υγείας είχε δεσμευτεί ότι θα ενισχυθεί στο πλαίσιο του αυτοδιοίκητου». 








πηγή

Κατά της άρσης της πατέντας για τα εμβόλια ο Μπουρλά της Pfizer

 


Ο πρόεδρος-γενικός διευθυντής του αμερικανικού κολοσσού Pfizer δήλωσε σήμερα ότι δεν τάσσεται «καθόλου» υπέρ της απόφασης των ΗΠΑ να στηρίξουν την άρση των πατεντών για τα εμβόλια για την Covid-19, εκτιμώντας ότι θα ήταν προτιμότερο να αυξηθεί η παραγωγή στις υπάρχουσες μονάδες.

 

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Άλμπερτ Μπουρλά τόνισε ότι το άνοιγμα μονάδων παραγωγής του εμβολίου των BioNTech/Pfizer σε άλλα μέρη, πέρα από αυτά που ήδη υπάρχουν στις ΗΠΑ και την ΕΕ (Βέλγιο και Γερμανία), θα ήταν περίπλοκο, λόγω της έλλειψης πρώτων υλών, με κίνδυνο να μειωθεί ο αριθμός των παραγόμενων δόσεων.

 

«Πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας» στα εργοστάσια που παράγουν ήδη το εμβόλιο και «έχουν επαρκή ικανότητα να παρασκευάσουν δισεκατομμύρια δόσεις και να διασφαλίσουμε ότι δεν θα διαταράσσεται (η παραγωγή) με πολιτικά υποκινούμενες ανακοινώσεις. Αυτές είναι κενές υποσχέσεις», τόνισε.

 

«Πολύ μακρά» διαδικασία

Ένα εμβόλιο που βασίζεται στην πρωτόγνωρη τεχνολογία του «αγγελιαφόρου RNA», όπως αυτό των Pfizer/BioNTech απαιτεί μια «πολύ μακρά» διαδικασία και μια «τεχνογνωσία αιχμής» προκειμένου να λειτουργήσει ένας χώρος παραγωγής, εξήγησε ο Άλμπερτ Μπουρλά.

 

«Επειδή εμβόλια αγγελιαφόρου RNA δεν είχαν παραχθεί ποτέ μέχρι τώρα, το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν στον κόσμο εργοστάσια όπως αυτά που κατασκευάσαμε εμείς οι ίδιοι (…) εκ του μηδενός», υπογράμμισε.

 

Ειδικά μηχανήματα για την παρασκευή του σκευάσματος των BioNTech/Pfizer παραγγέλθηκαν σε εξειδικευμένες εταιρείες και οι μονάδες παραγωγής διαμορφώθηκαν έτσι ώστε να εγκατασταθούν εκεί. Τίποτα παρόμοιο δεν υπάρχει σε χώρες όπως η Ινδία και η Νότια Αφρική, υποστήριξε ο Μπουρλά. Οι χώρες αυτές, οι οποίες διαθέτουν πολλές φαρμακοβιομηχανίες, ζητούν την άρση των πατεντών.

 

«Και θα πρέπει να επιμείνω στο θέμα της συμφόρησης των πρώτων υλών: σήμερα, το κάθε γραμμάριο πρώτης ύλης που παρασκευάζεται σε όλον τον κόσμο φτάνει κατευθείαν στα εργοστάσιά μας και δεν μένει ούτε για μία ημέρα στις αποθήκες, μέχρι να μετατραπεί σε εμβόλιο. Και κάθε δόση, αφού ελεγχθεί η ποιότητα, δεν αποθηκεύεται ούτε για μία ημέρα προτού να παραδοθεί. Αυτό σημαίνει ότι αν και άλλα μέρη αρχίσουν να παραγγέλνουν πρώτες ύλες, υπάρχει ο κίνδυνος να παραμείνουν αποθηκευμένες μέχρι να βρεθεί ένας τρόπος να τις μετατρέψουν σε δόσεις εμβολίων. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν ένα σοβαρό πισωγύρισμα», προειδοποίησε.

 

Οι εταιρείες BioNTech/Pfizer διαβεβαιώνουν ότι έχουν τη δυνατότητα να παρασκευάσουν 3 δισεκατομμύρια δόσεις του εμβολίου τους φέτος και περισσότερα από 3 δισεκ. δόσεις το 2022. 






πηγή

 

Πέμπτη 6 Μαΐου 2021

«Αποστολή στοιχείων απεργίας» ζητά με έγγραφο του το υπουργείο Εσωτερικών.!

 


«Αποστολή στοιχείων απεργίας» έχει τίτλο το έγγραφο του υπουργείου Εσωτερικών, με την ένδειξη «εξαιρετικά επείγον».

 

Το υπουργείο δείχνει… ενδιαφέρον να συγκεντρώσει τα σχετικά στοιχεία.

 

Προσέξτε τη φρασεολογία και τις λεπτομέρειες (ολόκληρο το έγγραφο στο τέλος του κειμένου):

 

«Ενόψει της εξαγγελθείσας από την ΑΔΕΔΥ 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης την 6ηΜαΐου2021, παρακαλούμε να αποστείλετε άμεσα και το αργότερο μέχρι την 7η Μαΐου 2021,το σύνολο των υπηρετούντων υπαλλήλων, τον αριθμό και το ποσοστό των απεργούντων με βάση τους συνημμένους πίνακες.

 

Τα στοιχεία αυτά να αποσταλούν στην Υπηρεσία μας (ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ) με e-mail στο (…) ως εξής:

 

1.Τα στοιχεία των Υπουργείωνκαι με φροντίδα αυτών τα στοιχεία των εποπτευμένων από αυτά φορέων (ως συνημμένος πίνακας 1).

 

2.Τα στοιχεία των Ανεξάρτητων Αρχών (ως συνημμένος πίνακας 2).

 

3.Τα στοιχεία των Αποκεντρωμένων Διοικήσεωνκαι με φροντίδα αυτών τα στοιχεία των εποπτευμένων από αυτές νομικών προσώπωνκαι των ΟΤΑ α ́και β’ βαθμού(ως συνημμένος πίνακας 3).

 

Επειδή έχουν παρατηρηθεί καθυστερήσεις ή και μη ανταπόκριση των υπηρεσιών στην οδηγίατης παρούσας εγκυκλίου, τα Υπουργεία, οι Ανεξάρτητες Αρχές και οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις παρακαλούνται όπως προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την αποστολή του συνόλουτων ζητούμενων στοιχείων στο Υπουργείο Εσωτερικών άμεσα και σε κάθε περίπτωση εντός της οριζόμενης προθεσμίαςπροκειμένου η Υπηρεσία μας να διαθέτει αξιόπιστα στοιχεία». 









πηγή

 

 

Πριν 8 ημέρες η ΝΔ καταψήφισε την άρση των πατεντών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

 


Πριν από 8 ημέρες οι 7 ευρωβουλευτές της ΝΔ καταψήφισαν την πρόταση της Αριστεράς για την άρση προστασίας των πατεντών στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

Τη γνωστοποίηση του γεγονότος έκανε με παρέμβασή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Πέτρος Κόκκαλης.

 

Με αφορμή τις εξελίξεις και την αυτοαναίρεση της ΝΔ, ο Π. Κόκκαλης σχολίασε για τους ευρωβουλευτές της κυβερνητικής παράταξης: «Αυτονομήθηκαν, άκουσαν τον κ. Μητσοτάκη, ή απλά νοσταλγούν τον κ. Τραμπ; Η αριστεία ως τελευταία οπισθοφυλακή του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη».

 

Μάλιστα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ «ανέβασε» στο twitter το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, που αποδεικνύει, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι οι ευρωβουλευτές της ΝΔ καταψήφισαν την πρόταση της Αριστεράς για άρση της πατέντας στα εμβόλια.




πηγή 

Αν ο Χατζηδάκης ήταν υπουργός του Μπάιντεν…

 


γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Λίγους μήνες πριν κερδίσει τις εκλογές του 2019 και γίνει πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φιλοτεχνούσε το «φιλολαϊκό» του πρόσωπο. Σε δύο καλά οργανωμένες εκδηλώσεις προσπάθησε να κερδίσει ψήφους εκεί που παραδοσιακά υστερεί η ΝΔ: στον κόσμο της εργασίας, στους μισθοσυντήρητους και μεροκαματιάρηδες. Εκ του(εκλογικού) αποτελέσματος, αποδείχτηκε ότι τα κατάφερε, αφού ένα σημαντικό κομμάτι τους προσήλθε στην κάλπη της ΝΔ.

 

Ο τότε αρχηγός της υποσχέθηκε «περισσότερες και καλύτερες δουλειές», «προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων», ακόμα και …διανομή κερδών των επιχειρήσεων σ’ αυτούς, με κίνητρα που θα έδινε το κράτος.

 

Τι από αυτά υλοποιήθηκε στα σχεδόν δύο χρόνια που μεσολάβησαν από τότε; Η πρώτη και απλή απάντηση είναι «τίποτα, γιατί ήρθε η πανδημία και ανέτρεψε τα πάντα». Η απάντηση είναι πειστική. Όμως, από την άλλη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν σταμάτησε να καταθέτει, εν μέσω πανδημίας, νομοσχέδια που πλήττουν καίρια τα εργασιακά δικαιώματα, τα οποία-κατά τα άλλα- ο νυν πρωθυπουργός ήθελε τότε να «προστατεύσει». Ένα τέτοιο νομοσχέδιο είναι αυτό που έφερε ο νέος υπουργός Εργασίας, (αυτο)προβαλλόμενος και ως μέγας μεταρρυθμιστής, Κωστής Χατζηδάκης, το οποίο συζητείται και ψηφίζεται αυτές τις μέρες.

Δεν έχει πλέον ιδιαίτερη σημασία να επαναλάβουμε τι είδους «μεταρρύθμιση» επιφέρει-ακριβέστερα, νομιμοποιεί- στις εργασιακές σχέσεις: το οκτάωρο γίνεται λάστιχο, οι υπερωρίες δεν θα πληρώνονται, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα γίνεται-και με τη βούλα του νόμου πλέον- όπως θέλει ο εργοδότης μέσω των ατομικών συμβάσεων κ.α. Ο κ. Χατζηδάκης, υπουργός του κ. Μητσοτάκη, τα εμφανίζει όλα αυτά ως «μεταρρυθμίσεις», την ώρα που ο κατώτατος (νόμιμος) μισθός είναι 650 ευρώ, το ημερομίσθιο κάτι λιγότερο από 30 ευρώ, αλλά στην αγορά «σαρώνουν» τα «τετρακοσάρια» και η «μαύρη» εργασία. Φυσικά, ουδείς από αυτούς τους «μεταρρυθμιστές» έχει νιώσει ποτέ στο πετσί του πώς είναι να ζεις με τέτοιους μισθούς και μεροκάματα.

 

Αλλά ας το αφήσουμε κι αυτό. Και ας δούμε τι θα συνέβαινε αν ο Χατζηδάκης ήταν υπουργός (όχι του Μητσοτάκη, αλλά) του… Μπάιντεν! Παραδοξολογία; Ασφαλώς. Όμως, μια που όλα τα άλλα έχουν χιλιοειπωθεί, ας κάνουμε αυτήν την αυθαίρετη υπέρβαση. Ο Μπάιντεν, λοιπόν, ο πρόεδρος της μήτρας του καπιταλισμού, θα έλεγε στον υπουργό του: «Το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να αυξήσεις τους μισθούς των εργαζομένων και δη των χαμηλότερα αμειβόμενων».

 

Ναι, δεν είναι πλάκα. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ είπε τις προάλλες κάτι που προκάλεσε έκπληξη: «Η Γουόλ Στριτ δεν έχτισε την Αμερική. Την έχτισε η μεσαία τάξη. Και τη μεσαία τάξη την έχτισαν τα εργατικά συνδικάτα».

 

Ο Μπάιντεν, λοιπόν, θέλει να πάει το ωρομίσθιο στα 15 δολάρια (προσοχή, το ωρομίσθιο, όχι το ημερομίσθιο). Αν τα καταφέρει, θα είναι μια (μικρή) επαναστατική μεταρρύθμιση (χωρίς εισαγωγικά). Ο Μπάιντεν υμνεί το ρόλο των συνδικάτων στην πορεία της Αμερικής προς την κορυφή του κόσμου.

 

Ο Μητσοτάκης και ο Χατζηδάκης δεν ενδιαφέρονται για πραγματικές μεταρρυθμίσεις, που θα ανεβάσουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Αυτά ήταν προεκλογικά φούμαρα προς άγραν ψήφων. Σήμερα κάνουν μεταρρυθμίσεις (με τριπλά εισαγωγικά) που δεν αγγίζουν τον πυρήνα των αναγκών των ανθρώπων του μόχθου. Το αντίθετο, κάνουν νόμο του κράτους τις από ετών απαιτήσεις του ΣΕΒ για πλήρη ασυδοσία στην αγορά εργασίας, με τον εργαζόμενο υπό τη δαμόκλειο σπάθη του «συμμορφώνεσαι ή απολύεσαι». Και με το νόμο πλέον.

 

Good morning, κύριε Μπάιντεν. Καληνύχτα στους δικούς μας ντεμέκ μεταρρυθμιστές. Αλίμονο στον κόσμο της εργασίας…

Γιατί ο Τζο Μπάιντεν συμφώνησε με τον... Τσίπρα;

 


Η ανακοίνωση του Τζο Μπάιντεν ότι είναι υπέρ του «σπασίματος» των πατεντών των εμβολίων για τον Covid-19, χαρακτηρίστηκε «ιστορική». Ο Αμερικανός πρόεδρος έθιξε «τα ιερά και τα όσια» του καπιταλισμού, ό,τι δηλαδή το κινεί και το ζει, το κέρδος. Γιατί όμως το έκανε;

 

Θυμίζουμε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ειρωνεύτηκε από το βήμα της Βουλής την ανάλογη πρόταση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, για να "σπάσουν οι πατέντες των εμβολίων"(έκτακτη άρση των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας), θεωρώντας ιδεοληπτικά ότι αυτό σημαίνει «εθνικοποίηση» των φαρμακευτικών εταιρειών!

 

Θυμίζουμε, επίσης, ότι την Τρίτη η φαρμακευτική εταιρεία Pfizer ανακοίνωσε τεράστια κέρδη από την διάθεση των εμβολίων, ενώ η διάθεσή τους στις φτωχές χώρες είναι απελπιστικά μικρή. Αυτό έχει ως συνέπεια στις φτωχές χώρες να αναπτύσσονται μεταλλάξεις του κορονοϊού, που μεταδίδονται στις πλούσιες χώρες, διαιωνίζοντας το πρόβλημα. Βέβαια αυτό σημαίνει κέρδη για τις φαρμακευτικές, αλλά έτσι διαλύεται η υπόλοιπη οικονομία και ο κοινωνικός ιστός, δηλαδή η παραγωγική βάση και το οικοδόμημα του συστήματος που λέγεται καπιταλισμός. Αυτός είναι ο λόγος της παρέμβασης του προέδρου Μπάιντεν. Ο στόχος του είναι να σώσει την οικονομία, δηλαδή το σύστημα, που ήδη είναι εκτεθειμένο σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, γι’ αυτό ζητά την άρση των πατεντών των εμβολίων ως έκτακτο μέτρο, ήτοι μέχρι το ξεπέρασμα της υγειονομικής κρίσης.

 

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο του CNN Stephen Collinson «Τελικά, η διάθεση των εμβολίων περισσότερο θα ωφελήσει τους Αμερικανούς γιατί κανείς δεν είναι ασφαλής από το Covid έως ότου όλοι εμβολιαστούν». 






πηγή

 

Τετάρτη 5 Μαΐου 2021

Πόσες και ποιες παρενέργειες εμβολίων έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα

 


Ενδιαφέροντα στοιχεία παρουσίασε ο πρόεδρος του ΕΟΦ σχετικά με τις καταγεγραμμένες σοβαρές παρενέργειες από τη χορήγηση AstraZeneca, Pfizer και Moderna.

 

Ο Δημήτρης Φιλίππου, μίλησε σε επιστημονική εκδήλωση του ΕΚΠΑ την περασμένη εβδομάδα και αποκάλυψε ότι, μέχρι τις 5 Απριλίου, σε σύνολο 1,8 εκατομμυρίων δόσεων είχαν γίνει 1.913 αναφοράς στον ΕΟΦ, μέσω «κίτρινης κάρτας». Από αυτές οι 557 χαρακτηρίστηκαν ως σοβαρές και περιλαμβάνουν από αλλεργικές αντιδράσεις έως θρομβοπενία και αρτηριακές θρομβώσεις.

 

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΟΦ, από τις 557 περιπτώσεις, οι 400 διερευνήθηκαν πλήρως μέχρι σήμερα και έχουν ήδη δηλωθεί και στην ευρωπαϊκή πλατφόρμα παρενεργειών. Οι περιπτώσεις αυτές αφορούσαν:

 

 

334 Pfizer (0,02%)

65 AstraZeneca (0,02%)

1 Moderna (0,008%)

Η μεγάλη διαφορά στην καταγραφή περιστατικών μετά από εμβόλιο της Pfizer οφείλεται στο ότι το προϊόν αυτό είχε χορηγηθεί μέχρι τότε σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό.

 

«Μιλάμε για εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών. Βέβαια υπάρχει και ένας θάνατος, ο οποίος οφείλεται σε αρτηριακή θρόμβωση και θρομβοπενία, από το εμβόλιο της AstraZeneca, σε γυναίκα άνω των 60 ετών με υποκείμενα νοσήματα» διευκρίνισε ο κ. Φιλίππου για να προσθέσει ότι ανάμεσα στις λιγότερο σοβαρές παρενέργειες συμπεριλαμβάνονται μυαλγίες, αρθραλγίες, πόνος στο σημείο της ένεσης, ήπια πυρετική κίνηση, κακουχία κ.ο.κ.

 

Με βάση την ενημέρωση οι παρενέργειες που έχουν αναφερθεί στην Ελλάδα είναι οι εξής

 

Αναφυλακτικές αντιδράσεις

 

Pfizer (0,5/100.000)

Moderna (1/100.000)

Αρτηριακή θρόμβωση και θρομβοπενία

 

AstraZeneca (1/300.000)

Πάρεση προσωπικού νεύρου

 

Pfizer (0,3/100.000)

Astra Zeneca (0,3/100.000)

Σύνδρομο Guillen Barre

 

AstraZeneca (0,3/100.000)

Αναζωπύρωση ή υποτροπή Έρπητα Ζωστήρα

 

Pfizer (0,8/100.000)

Για όλες τις επιβεβαιωμένες περιπτώσεις παρενεργειών, υπήρξε αναθεώρηση του φύλλου οδηγιών χρήσης των εμβολίων και προστέθηκαν και οι πολύ σπάνιες παρενέργειες.

 

Τέλος, απαντώντας σε ερώτηση γιατί η χώρα μας έχει παραγγείλει 28 εκατομμύρια δόσεις υπογράμμισε ότι«όταν θα φτάσουμε να εμβολιάζουμε τους τελευταίους πολίτες θα χρειαστεί να ξαναεμβολιάσουμε τους πρώτους». 






πηγή

 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *