47 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ - Ολόκληρη η διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη

 

Ήταν 3 του Σεπτέμβρη του 1974, σαν σήμερα πριν από 47 ακριβώς χρόνια, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, μιας πολιτικής παράταξης που κυριάρχησε πολιτικά στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.

Το αυθεντικό κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ που παρουσιάστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 είχε δημοσιεύσει το 2013 η "Ελευθεροτυπία".

 

Παρουσιάστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 από την ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών παρουσία πολλών στελεχών του ΠΑΚ και του Αντιδικτατορικού αγώνα και αργότερα κομματικών στελεχών και Υπουργών του κινήματος.

 

Ολόκληρο το κείμενο:

 

"Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Ελληνα.

 

Ομως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δεν δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής.

 

Είναι βαθιά η ανησυχία του ελληνικού Λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δεν συνοδευτούν -το γρηγορότερο δυνατό- από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Οτι τώρα προέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί.

 

Πώς είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά; Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς γι' αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση.

 

Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία. Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

 

Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ' άκρου εις άκρον της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ηρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

 

Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

 

Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου, για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων.

 

Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτον.

 

Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του Λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η Μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο.

 

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Δύσης, με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.

 

Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην πρωτεύουσα, μα και στην ξενιτιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.

 

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Ελληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

 

Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος, που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Ελληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, το βιοτέχνη, το μισθωτό, τον υπάλληλο, στη θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας.

 

Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις του. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ' όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.

 

Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του Εθνους και στην υπηρεσία του Λαού.

 

Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν.

 

Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου, που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας.

 

Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής.

 

Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικάνικες βάσεις είναι οι μονοπωλιακές πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Γι' αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας.

 

Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Ελληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.

 

Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Ελληνες.

 

Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά. Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.

 

Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει το φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας.

 

Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία -από τη βάση μέχρι την ηγεσία-, με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν.

 

Και το πρόγραμμα και τα οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία, με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνεδρίου που γρήγορα θα συγκληθεί. Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

 

Εχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος, που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους.

 

Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

 

Η σημερινή διακήρυξή μας είναι μια διακήρυξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατοπτρίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του Ελληνικού Λαού. Εχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο.

 

Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Ελληνες.

 

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

 

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

 

Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το στρατιωτικό καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερη στυγνή μορφή αποικιοποίησης της Ελλάδας από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ, με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.

 

Ως στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του αμερικάνικου κεφαλαίου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Γι' αυτό ο αγώνας του Λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επταετίας. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:

 

α) Τιμωρία των ενόχων και των βασανιστών της χουντικής επταετίας και των υπεύθυνων της προδοσίας της Κύπρου.

 

β) Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων της δικτατορίας.

 

γ) Αμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επταετίας, καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προδικτατορικών κυβερνήσεων.

 

δ) Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των πολιτικών προσφύγων στην πατρίδα.

 

ε) Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού.

 

στ) Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους.

 

ζ) Αμεση ένταξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας στην υπηρεσία του Εθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από τη νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.

 

Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αβασίλευτης, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει ως προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:

 

1 Κάθε εξουσία πηγάζει από το Λαό, εκφράζει το Λαό και υπηρετεί το Λαό. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο.

 

2 Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του Λαού μας.

 

3 Για τα βασικά δικαιώματα του πολίτη ισχύει ο Χάρτης των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη, που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται.

 

4 Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.

 

5 Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου.

 

6 Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες.

 

7 Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται ως ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζόμενου Λαού.

 

8 Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.

 

9 Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού Λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.

 

10 Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του Ελληνικού Λαού. Ως χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρεις αυτούς χώρους. Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς συνασπισμούς, η σύσφιγξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, ως προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.

 

11 Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

 

12 Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού Λαού, που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:

 

α) Την κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δραστηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν το μεσάζοντα, που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.

 

β) Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας, που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείριση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινωνικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα, ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και τη σημασία της παραγωγικής μονάδας.

 

γ) Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

 

δ) Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και τα ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.

 

ε) Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.

 

στ) Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και για να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ευθύνη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Ελληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατιά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

 

ζ) Την κοινωνικοποίηση της υγείας, που συνεπάγεται τη δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Ελληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.

 

η) Ενα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γερατειά και ανεργία, που να επεκταθεί σε όλους τους Ελληνες.

 

θ) Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.

 

ι) Την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του Λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.

 

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού -εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών-, η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

 

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Ετσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα". 

πηγή

Οταν ο Μίκης Θεοδωράκης θρηνούσε για τον Μάνο Κατράκη που πέθανε στις 2 Σεπτέμβρη του 1984

 

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1984, πέθανε και ο μεγάλος ηθοποιός Μάνος Κατράκης. Το μοιρολόι του Μίκη Θεοδωράκη εκείνο το βράδυ πέρασε στην ιστορία.

 

Μαθαίνοντας για το «φευγιό» του καλού του φίλου και συνεργάτη, στη διάρκεια της συναυλίας ο Μίκης Θεοδωράκης τραγούδησε με συγκλονιστικό τρόπο και αφιέρωσε στον Μάνο Κατράκη ένα ριζίτικο τραγούδι, που λέει «Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθεται ν' αετός βρεγμένος χιονισμένος …»

 

Δεν νομίζω πως χρειάζονται περισσότερα σχόλια, εκτός από πολλές ευχαριστίες στον ξεχωριστό ηχολήπτη Βαγγέλη Κουλούρη, από το αρχείο του οποίου προέρχεται αυτό το σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο και αναρτήθηκε στις 29 Ιουλίου, ημέρα των 96ων γενεθλίων του Μίκη Θεοδωράκη…

 

  Η ζωή και η πορεία του Μάνου Κατράκη

Ο Μάνος Κατράκης, κορυφαίος πρωταγωνιστής και θιασάρχης, γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1908 στο Καστέλι Κισσάμου της Κρήτης. Ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά του εμπόρου Χαράλαμπου Κατράκη και της Ειρήνης.

 

Το 1919 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα, όπου ο Μάνος, που από μικρός είχε δείξει το υποκριτικό ταλέντο του, εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή. Έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία μόλις 18 ετών, με το θίασο Οι Νέοι στο έργο Για την αγάπη της. Το μπρίο και η δυναμικότητά του ενθουσίασαν τον σκηνοθέτη Κώστα Λελούδα κι έτσι ένα χρόνο αργότερα, το 1928, έπαιξε στην πρώτη βουβή ταινία Το λάβαρο του '21.

 

Το 1943, όταν ανέλαβε Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών συνέβαλε στην ίδρυση του Κρατικού θεάτρου Θεσσαλονίκης. Ο Κατράκης εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στο ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της Κατοχής, και πολέμησε στην Εθνική Αντίσταση. Η πεισματική άρνησή του να υπογράψει "δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης των κομμουνιστικών ιδεών" οδήγησε σε διώξεις, βασανιστήρια και εξορία στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη για σχεδόν επτά χρόνια. Η φιλία του και η κοινή πορεία με συναγωνιστές του, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο Τζαβαλάς Καρούσος και ο Γιάννης Χοντζέας, τον βοήθησαν να αντιμετωπίσει τις δραματικές αυτές στιγμές. Ταυτόχρονα εμψύχωνε σύντροφους του στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη.

 

Όταν στις αρχές της δεκαετίας του 1950 επιστρέφει στην Αθήνα οριστικά, το μετεμφυλιακό κλίμα είναι βαρύ. Αναγκάζεται να εργαστεί ευκαιριακά (στο ραδιόφωνο στην αρχή) αλλά σιγά-σιγά έπαιρνε μικρούς ή μεγαλύτερους ρόλους στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Το 1951-1952 διοργανώνει «ποιητικές απογευματινές» στο θέατρο Μουσούρη. Το 1952 πρωταγωνίστησε στον «Προμηθέα» του Αισχύλου με τον Θυμελικό θίασο του Καρζή σε Δελφούς και Αθήνα, όπου μετά την παράσταση δέχεται την έκφραση συγχαρητηρίων από τους Βασιλείς. Ακολούθως πρωταγωνίστησε στον θίασο της Κοτοπούλη και το 1953 οργάνωσε δικό του θίασο. Από το 1954, εργάζεται στο Θεάτρο Αθηνών κι από το επόμενο έτος, στο Εθνικό Λαϊκό Θέατρο.

 

Η συνεχής καταπόνηση του οργανισμού του του δημιούργησε με τον καιρό προβλήματα και η υγεία του εξασθένησε. Αρνήθηκε να ακολουθήσει αυστηρό πρόγραμμα θεραπείας, όντας καπνιστής. Έτσι, λίγο μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της τελευταίας ταινίας όπου πρωταγωνίστησε με τίτλο Ταξίδι στα Κύθηρα, απεβίωσε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984, σε ηλικία 76 ετών, λόγω καρκίνου του πνεύμονα. Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν μέλος του ΚΚΕ. Κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. 

πηγή

 

Η κοροϊδία του "μίνι" lockdown στα Χανιά

 

Εδώ και βδομάδες τα Χανιά τελούσαν υπό μικρό lockdown, με μέτρα όπως το κλείσιμο των καταστημάτων στις 1 τα μεσάνυχτα και την απαγόρευση μουσικής ολή μέρα, για να μειωθεί η μεγάλη διάδοση του ιού.

 

Όμως, πολλοί σήμερα πιστεύουν οτι αυτά τα μέτρα (που αν όλα πάνε καλά θα παύσουν την Παρασκευή) ήταν απλά μια κοροϊδία με τεράστιο κοστος για τους καταστηματάρχες αλλά και για τους μουσικούς και τους dj και για μια σειρά άλλα επαγγέλματα, όπως οι ηχολήπτες, που για ακόμη μια φορά κληθηκαν να πληρώσουν το μάρμαρο.

 

Η αλήθεια είναι ότι αν και απαγορεύτηκε η μουσική, η μουσική δε σταμάτησε αλλά συνέχισε υπό καθεστώς παρανομίας.

 

 

Συνέχισε στους δρόμους της παλιάς πολης όπου πλανόδιοι μουσικοί διασκέδασαν επισκέπτες του τόπου μας και ντόπιους. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις το κέφι ήταν τόσο ώστε οι άνθρωποι χόρευαν στους δρόμους του λιμανιού.

 

Συνέχισε επίσης σε ερημικές τοποθεσιες, όπου συχνά πραγματοποιούνταν πάρτι με μεγάλα ηχοσυστήματα στα οποία συμμετέχουν νέοι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι.

 

Συνέχισε όμως και σε μικρές πλατείες της πόλης οπου συγκεντρώνονται οι νέοι με ασύρματα ηχεία και διασκεδάζουν.

 

Η μουσική συνέχισε.

 

Συνεχίζει να ακούγεται, γιατί δε μπορεί να σταματήσει με απόφαση καμίας κυβέρνησης και για κανένα λόγο.

 

Το μόνο που σταμάτησε ειναι η εύρυθμη λειτουργία επιχειρήσεων που είχαν τεράστια ανάγκη τα χρήματα.

 

Οι μόνοι που δεχθηκαν ισχυρό πλήγμα είναι όσοι επαγγελματίες ζούνε από τη μουσική και δε μπορούν παρά να ειναι νομιμοι για να ζήσουν.

 

Εν τέλει, το ηλίθιο αυτό μέτρο δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διαδοση του ιού, οπως δεν κατάφερε να αποτρέψει και τους ανθρώπους από το να ακούνε μουσική.

 

Κατάφερε όμως να μειώσει τα έσοδα χιλιαδων ανθρώπων οι οποίοι ενώ αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν ένα ηλίθιο μέτρο, καλούνται να αναλάβουν και όλο το κόστος της εφαρμογής του.

 πηγή

  

«Θα με βρίσκετε στις λεμονιές και τις πορτοκαλιές της Κρήτης»

 

Μια σύντομη ανάμνηση από τον Μίκη

  

Κι έτσι, με ένα φύσημα του θανάτου, ο Μίκης δεν είναι πια εδώ, τουλάχιστον ως φυσική παρουσία…

 

Διότι, τα άλλα του Μίκη, ό,τι είπε, έκανε, πάλεψε, αγωνίστηκε, έγραψε, μελώδησε, εμψύχωσε δεν μπορεί να μην είναι εδώ και πανταχού παρόντα. Αλλωστε, έγιναν, γράφτηκαν, τραγουδήθηκαν για να είναι εδώ.

 

Εδώ, σαν βράχος στο κύμα που δεν λυγάει, δεν λιγοψυχάει, δεν παραδίδεται σαν αέρας ορμητικός που μας σπρώχνει προς την έφοδο στον ουρανό, σαν πνοή γλυκειά για τις ομορφιές της Ζωής, του Αγώνα, του Ερωτα.

 

Σαν….

 

(Ας μοιραστώ μια μικρή συνάντηση με τον Μίκη)

 

Πολύ νέα ακόμα και στην ηλικία και στο ρεπορτάζ  έτυχε – αγαθή τύχη και μαζί τεράστια τιμή να σου εμπιστεύονται αυτή την αποστολή –  να παραβρεθώ στο σπίτι του Μίκη στο πλαίσιο καλέσματος που εκείνος είχε κάνει προς δημοσιογράφους του πολιτιστικού ρεπορτάζ. Η φυσική ντροπή ως και απροσδιόριστος φόβος όταν πρόκειται να βρεθείς, μικρός, άπειρος και αδαής, μπροστά σε ένα τέτοιο ανθρώπινο μέγεθος, υποσκίαζε κάθε ένδειξη χαράς και ανυπομονησίας.

 

Ετσι, λοιπόν, ξεκίνησα, ένα ανοιξιάτικο σούρουπο να πηγαίνω προς τα μέρη της Ακρόπολης με την αμηχανία, το άγχος, την αγωνία να μου κόβουν τα γόνατα… Ημουν δεν ήμουν 22 χρόνων.

 

Με την ίδια αμείωτη αμηχανία στάθηκα στην ομήγυρη του Μίκη, εκείνος, βράχος, στην κεφαλή του τραπεζιού και γύρω άγνωστοι για μένα, εξαιρετικοί συνάδελφοι, που μόλις γνώριζα…

 

Καθώς, αυτή η συντροφιά άλλαζε πηγαδάκια, θέσεις, θέματα συζήτησης, με τον Μίκη πανταχού παρόντα, βρέθηκα να κάθομαι δίπλα του.  Με ρώτησε που γράφω… Στον «Ριζοσπάστη» απάντησα.. Και τότε, σχεδόν πατρικά, συγκινημένος, άρχισε να αφηγείται εκείνες τις ιστορίες που τόσες φορές έχει εξιστορήσει, που στο πέρασμα των χρόνων τόσες φορές έχουμε ακούσει, αλλά πάντα είναι σαν τα τις ακούμε για πρώτη φορά.

 

Ισως, γιατί η έστω δια εξιστορήσεων επαφή του ανθρώπου με το μεγαλείο του αγώνα, της δύναμης, της αντοχής, της πίστης σε ένα καλύτερο αύριο, είναι πάντα μια υπόμνηση της κοιμισμένης μας δύναμης, μια υπόσχεση Ανάστασης. Ηταν ο μεγάλος ίσκιος και εμείς στο ίσκιο του ασφαλείς, το δέντρο και εμείς τα κλαδιά του. Η διαρκής υπενθύμιση ότι μπορούμε, ότι ο Ανθρωπος μπορεί να κερδίσει τη ζωή που του αξίζει…

 

Εκείνος, όμως, ο οικουμενικός, ο ανεξάντλητος και ακατάπαυστος, ο αστείρευτος είχε απόλυτη επίγνωση του μοιραίου και του πεπερασμένου της ύπαρξης. Εκείνης της ύπαρξης που κάποτε χάνεται βιολογικά, αλλά και εκείνης που ποτέ δεν φεύγει… Εκείνης που μεταγγίζεται, που μεταμορφώνεται, που εξελίσσεται, που κληρονομείται στις γενιές. Εκείνης που πυρπολεί τα νιάτα μας και νοηματοδοτεί τα όνειρά μας.

 

Με αυτή τη βαθιά επίγνωση του τέλους, αλλά και της διαλεκτική της ύλης, μιλούσε για τις μεγάλες του αγάπες και ανάμεσά τους την Κρήτη, τις μυρωδιές της, τους ανθρώπους της, τις μουσικές της, τα δέντρα της… Και μιλούσε με τόση λατρεία για τον τόπο και το χώμα του και τους ανθρώπους που το σπέρνουν και εκείνο δίνει καρπούς.

 

Κι όταν πεθάνω, είπε, «δεν θα χαθώ… Θα με βρίσκετε στις λεμονιές και τις πορτοκαλιές της Κρήτης».

 

Έμεινα σιωπηλή, να σκέφτομαι πόσο φυσικά και απλά πέρασε από τη ζωή στο θάνατο και από το θάνατο πάλι στη ζωή.

 

Κάπως έτσι ετούτη η μικρή ανάμνηση από τον Μίκη, κρατήθηκε σε ένα μικρό πρόχειρο μπλοκάκι… Εκτοτε πέρασαν σχεδόν 3 δεκαετίες. Το μπλοκάκι φυλάχθηκε προσεκτικά  για να ανοιχτεί εκείνη τη στιγμή για την οποία κάθε μέρα που περνούσε λέγαμε… δεν ήρθε ακόμα. Ο Μίκης αντέχει… μήπως νίκησε και τον θάνατο;

 

Ε ναι λοιπόν… τον νίκησε.

 

Ηταν μεγαλύτερος από τη ζωή, μεγαλύτερος και από τον θάνατο.

 

Ας ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε στις πρώτες γραμμές αυτού του σημειώματος.

 

Θα παραμένει εδώ

 

σαν φωτιά στα συνθήματά μας

 

σαν υπόσχεση μη υποταγής

 

στις μυρωδιές της λεμονιάς και της πορτοκαλιάς

 

στο χώμα που περιμένει να καρπίσει

 

Και θα καρπίσει

 

Αντίο Μίκη…   

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ    

Ορφάνεψε η Ρωμιοσύνη

 

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στην αθανασία. Οι Έλληνες θα του οφείλουν αιώνια ευγνωμοσύνη, καθώς η μουσική του και η η στάση ζωής του θα ταυτίζονται για πάντα με τους αγώνες του λαού για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη.

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Ο Μίκης Θεοδωράκης, έφυγε πλήρης ημερών,  έχοντας αφήσε παντοτινό αποτύπωμα στην παγκόσμια μουσική.

 

Θα γραφτούν πολλά για το τεράστιο ταλέντο του, το μεγάλο έργο του, την πολιτική του διαδρομή και πάλι όσα και αν πούμε, όσα και να γράψουμε δεν θα φτάνουν για να αποτυπώσουν το μέγεθός του.

 

Έζησε όπως ήθελε, ελεύθερος και δημιουργικός και πάντα στις μεγάλες στιγμές σκοτεινές ή φωτεινές του ελληνικού 20ου αιώνα ήταν "παρών" είτε με την πολιτική του συμμετοχή, είτε με τα τραγούδια του.

Θα του οφείλουμε για πάντα το ότι έβαλε την ποίηση στα σπίτια των απλών ανθρώπων.

 

Θα του οφείλουμε για πάντα το ότι με τη μουσική του έντυσε τα όνειρα του λαού για ελευθερία και ότι για τις ιδέες του αγωνίστηκε, σε εποχές όπου το να υπερασπίζεσαι τα λόγια σου με τα έργα σου σήμαινε κυνηγητό, φυλακή και εξορία.

 

Οι Έλληνες ανταπέδωσαν την αγάπη που πήραν από αυτόν και θα συνεχίσουν να το κάνουν, ακούγοντας τη μουσική του και κρατώντας τον για πάντα στην καρδιά τους.

 

Και αν στο τέλος της πολιτικής του διαδρομής υπήρξε αντιφατικός και δέχθηκε δίκαιη κριτική, κανείς δεν θα μπορούσε να σβήσει την ταύτιση του με τους λαϊκούς αγώνες.

 

Άλλωστε ο ίδιος με την επιστολή του προς τον ΓΓ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, που δημοσιεύθηκε μετά το θάνατό του, ζήτησε κάτι που δικαιούται:

 

“Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομουνιστής.”

 

Φεύγει σαν κομουνιστής και σαν παγκόσμιος Έλληνας, τόσο μεγάλος και τόσο προσιτός.

 

Τον αποχαιρετούμε με σεβασμό.

 

Παγκόσμια συγκίνηση για τον Μίκη Θεοδωράκη - Η επιστολή του προς τον Γραμματέα του Κ.Κ.Ε

Ο Μίκης Θεοδωράκης πέρασε στην αιωνιότητα. Στα 96 του χρόνια έφυγε από τη ζωή αφήνοντας προίκα το τεράστιο έργο του που τον κατατάσσει ανάμεσα στους κορυφαίους όχι μόνο της χώρας αλλά παγκοσμίως. Μία πολυσχιδής προσωπικότητα που δεν άνθισε μόνο μέσα στα όρια της μουσικής, αλλά είχε έντονη κοινωνική και πολιτική δράση παραμένοντας ενεργός ακόμα και τώρα που είχε μπει στη δέκατη δεκαετία της ζωής του.     

O θάνατός του κυριαρχεί τις τελευταίες ώρες στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε ολόκληρο τον κόσμο

Προαισθανόμενος το τέλος της ζωής του, είχε επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, δίνοντάς του το στίγμα των τελευταίων του επιθυμιών.

 

Στην προσωπική του επιστολή στις 5 Οκτωβρίου 2020, προς τον Δημήτρη Κουτσούμπα, έγραφε: “Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομουνιστής.”

 

Με την επιστολή του ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης ζητούσε από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ να επιληφθεί εκείνος προσωπικά ώστε, όπως έγραφε: “να γίνει σεβαστή όχι μονάχα η ιδεολογία μου αλλά και οι αγώνες μου για την ενότητα των Ελλήνων. Καθώς επίσης βέβαια και όλα αυτά που ήδη έχω ρυθμίσει, σε συνεννόηση με την γραμματέα μου Ρένα Παρμενίδου και τον φίλο και Πρόεδρο του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργο Αγοραστάκη”.

 

Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη   

Η αλήθεια των αριθμών για το ξεπούλημα της Εγνατίας Οδού

 

Ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων της «Εγνατία Οδός Α.Ε.» -- ΣΕΤΕΟ

  

 

Το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε πρόσφατα το αποτέλεσμα του διαγωνισμού παραχώρησης της Εγνατίας Οδού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το εφάπαξ τίμημα θα είναι €1.496.100.000 (1,496 δισ. €) ενώ τα ετήσια έσοδα που θα εισπράξει το Δημόσιο κατά τα 35 έτη εκτιμώνται σε  €850.000.000 με βάση την πρόβλεψη της σύμβασης για επιστροφή του 7,5% των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων.

 

Όσοι πανηγυρίζουν με τις ανακοινώσεις των δισεκατομμυρίων, μάλλον προτιμούν να βλέπουν το δέντρο και να χάνουν το δάσος. Σημειώνουμε λοιπόν ότι:

 

1.— Με βάση τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν(€850.000.000 από το 7,5% των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων σε 35 χρόνια), το ΤΑΙΠΕΔ επιλέγει να εκχωρήσει στον παραχωρησιούχο δημόσια έσοδα ύψους €11.350.000.000 (11,35δισ.€) και αντ’ αυτού να εισπράξει €2.350.000.000 (2,35δισ.€) στη διάρκεια των 35 ετών. Το υπόλοιπο ανέρχεται σε 9 δισ.€ ή 257εκ.€ ανά έτος, όταν τα πραγματικά ετήσια κόστη συντήρησης, λειτουργίας και νέων έργων δεν υπερβαίνουν κατά μέσο όρο τα 100εκ.€ ανά έτος. Η διαφορά των 157εκ.€ θα αποτελεί καθαρό ετήσιο κέρδος του παραχωρησιούχου για 35 έτη!

 

2.— Η παραχώρηση της Εγνατίας Οδού δεν έχει ουδεμία σχέση με διεθνείς ή εγχώριες επενδύσεις. Το εφάπαξ ποσό των 1,496 δισ.€ που πρόκειται να εισπράξει το Δημόσιο ουσιαστικά αποτελεί κεφαλαιοποίηση μόνο μικρού ποσοστού εξασφαλισμένων μελλοντικών εσόδων, με επιτόκιο υπερπολλαπλάσιο από το τρέχον επιτόκιο δημόσιου δανεισμού της χώρας (σε πρόσφατες δημοπρατήσεις ομολόγων 30ετίας ήταν 1,9%). Επιπλέον, θεωρείται βέβαιο ότι το εφάπαξ ποσό που θα καταβάλει ο «επενδυτής» παραχωρησιούχος θα αποτελεί εξολοκλήρου δανεισμό από τις Ελληνικές τράπεζες, τις οποίες ο ελληνικός λαός χρηματοδότησε με την αύξηση του δανεισμού της χώρας.

 

3.— Η τεράστια αύξηση στα προβλεπόμενα έσοδα (11,35δισ.€) από τη διαχείριση της Εγνατίας Οδού, όπως προκύπτει από το χρηματοοικονομικό μοντέλο του παραχωρησιούχου που ανακοινώθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ, οφείλεται αποκλειστικά στην υπέρογκη αύξηση του κόστους διοδίων που θα πληρώνουν οι χρήστες της Εγνατίας Οδού. Η οικονομική επιβάρυνση θα είναι άμεση για τους χρήστες της οδού και αποτυπώνεται στον πίνακα:

 

 

 

Σε αντιπαραβολή με την προβλεπόμενη παραχώρηση, εάν ο δρόμος παραμείνει υπό δημόσια διαχείριση, το κόστος για τους χρήστες της οδού μπορεί να παραμείνει στα σημερινά χαμηλά επίπεδα των 0,03 ευρώ/χλμ (ενώ κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί στην περίπτωση της παραχώρησης όπου θα έχουμε υπερδιπλασιασμό βάσει ήδη ψηφισμένης νομοθετικής πρόβλεψης) και ταυτόχρονα, τα εκτιμώμενα κέρδη να φτάσουν τα 3 δις ευρώ στον ορίζοντα 35ετίας (σύμφωνα με τη μελέτη του ΣΕΤΕΟ η οποία μέχρι στιγμής έχει επαληθευτεί από το χρηματοοικονομικό μοντέλο της προσφοράς του παραχωρησιούχου) , δηλαδή να ξεπεράσουν τα προσδοκώμενα ποσά που ανακοινώθηκαν με περισσή υπερηφάνεια από το ΤΑΙΠΕΔ και τον Υπουργό Υποδομών!

 

4.— Λαμβάνοντας υπόψη την εξαιρετικά γενναιόδωρη σύμβαση του ΤΑΙΠΕΔ, το πραγματικό τίμημα της παραχώρησης θα προκύψει εφόσον αφαιρεθεί το ποσό των 60 εκ.€ που πρόκειται να καταβληθεί από το Δημόσιο στον παραχωρησιούχο για εκτέλεση εργασιών καθώς επίσης και με την αφαίρεση των αποζημιώσεων που θα καταβάλλονται σε περίπτωση γεωτεχνικών προβλημάτων (κατολισθήσεις, πλημμύρες κτλ.) που είναι βέβαιο ότι θα συμβούν σε έναν οδικό άξονα δυσχερούς και ορεινής γεωμορφολογίας.

 

5.— Όπως συμβαίνει και στις άλλες παραχωρήσεις, οι περιορισμοί της κυκλοφορίας για την προστασία της δημόσιας υγείας θεωρούνται γεγονότα ευθύνης του Δημοσίου καθιστώντας υποχρεωτική την αποζημίωση του παραχωρησιούχου. Παρότι η τρέχουσα πανδημία του COVID19 ήταν σε εξέλιξη πριν την ολοκλήρωση της κατάρτισης των όρων της σύμβασης παραχώρησης της Εγνατίας Οδού και επίσης ήταν γνωστά τα ζητήματα που ανέκυπταν από τις υπέρογκες αποζημιώσεις στις λοιπές συμβάσεις παραχώρησης, δεν λήφθηκε μέριμνα στη σύμβαση για την προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων του δημοσίου με αποτέλεσμα να παρέχονται και στον παραχωρησιούχο της Εγνατίας Οδού δικαιώματα τεράστιων αποζημιώσεων σε οποιαδήποτε αντίστοιχη κατάσταση που αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας. Πιθανότατα όσοι συνέταξαν και ενέκριναν τη σύμβαση να γνωρίζουν την ημερομηνία λήξης του COVID19 ή ότι δεν πρόκειται να προκύψουν μελλοντικά αντίστοιχες έκτακτες υγειονομικές συνθήκες.

 

6.— Η σύμβαση παραχώρησης της Εγνατίας Οδού προβλέπει την άμεση κατάργηση απαλλαγών διοδίων για τους τοπικούς χρήστες (Θεσπρωτία, Ιωάννινα, Ξάνθη, Ροδόπη, Έβρος) που είναι σήμερα σε ισχύ.

 

7.— Επίσης, η σύμβαση παραχώρησης της Εγνατίας Οδού προβλέπει την άμεση κατάργηση απαλλαγών διοδίων για τους ανέργους όπως είναι σήμερα σε ισχύ.

 

Σε συνέχεια της ανακοίνωσης του ΤΑΙΠΕΔ για την εκποίηση του δημόσιου παγίου της Εγνατίας Οδού και τη δημοσιοποίηση των βασικών οικονομικών στοιχείων της σύμβασης, ο Σύλλογος εργαζομένων στην Εγνατία Οδός Α.Ε. (ΣΕΤΕΟ) έχει την ηθική υποχρέωση να παρουσιάσει την αλήθεια των αριθμών σε μία συνέντευξη τύπου που διοργανώνει για την Πέμπτη 2/9/2021 στις 11:00π.μ.. Αναλυτικά θα παρουσιαστούν τα στοιχεία της μελέτης που εκπονήθηκε από δύο καταξιωμένους οικονομολόγους σε συνεργασία με το ΣΕΤΕΟ, τα οποία επιβεβαιώνονται από την ανακήρυξη του πλειοδότη και τα οικονομικά στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το ΤΑΙΠΕΔ.

 

Καλούμε την Πέμπτη 2/9/2021 τα Υπουργεία Οικονομικών και Υποδομών, το ΤΑΙΠΕΔ , τα κόμματα, την επιτροπή ανταγωνισμού, τα ΜΜΕ και όποιον άλλο επιθυμεί σε ανοιχτό διάλογο για τα αποτελέσματα του «διαγωνισμού» εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με την μορφή της παραχώρησης για 35χρόνια στην διεύθυνση :

 

https://us02web.zoom.us/j/89230769011

 

Η παραχώρηση, της Εγνατίας οδού, ενός ολοκληρωμένου κατασκευαστικά οδικού άξονα τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας,  είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον από κάθε άποψη (οικονομική, κοινωνική, πολιτική). 

πηγή

 

 

H ΝΔ στην κυβέρνηση, ο ΛΑ.Ο.Σ. στην εξουσία

 

Το επικοινωνιακό Βατερλώ του ανασχηματισμού και η τοποθέτηση Πλεύρη στο υπουργείο Υγείας, λένε πολλά για τον τρόπο που κινείται η κυβέρνηση. Η παράδοση της πολιτικής στη μικροπολιτική, έχει συνέπειες.

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Είναι γνωστό ότι το γκροτέσκο πάει πακέτο με την ακροδεξιά και μπορεί ο πρωθυπουργός να φρόντισε με τις επιλογές του στον ανασχηματισμό, να ενισχύσει την (ακρο)δεξιά πτέρυγα στην κυβέρνηση με τη διατήρηση των κυρίων Βορίδη και Γεωργιάδη και την προσθήκη Πλεύρη, ωστόσο δεν περίμενε ότι το πολυδιαφημισμένο εγχείρημα θα κατέληγε σε φαρσοκωμωδία.

 

Η πινελιά γελοιότητας, προστέθηκε τελικά με τους χειρισμούς στην υπόθεση Αποστολάκη με την κυβέρνηση να γεύεται το δηλητήριό της. Δεν μπορείς να πορεύεσαι διαρκώς με επικοινωνία και προπαγάνδα και να μην έρθει η ώρα της πληρωμής.

 

Η πρωτοφανής εξέλιξη με την αποχώρηση του κ. Αποστολάκη πριν καν αναλάβει, θα μείνει στην ιστορία και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι δεν αρκεί το ύφος και η προπαγάνδα για να είσαι σοβαρός και "επιτελικός".

Ο ανασχηματισμός τορπιλίστηκε από τον ναύαρχο και οι "συμβολισμοί" και τα "μηνύματα" που ήθελε να περάσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χάθηκαν στη σκόνη της άρνησης Αποστολάκη και στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας που καταργήθηκε πριν συσταθεί.

 

Πέρα από το επικοινωνιακό βατερλώ όμως θα πρέπει να εστιάσουμε σε μια άλλη κίνηση, ενδεικτική της λειτουργίας, αλλά και των πολιτικών τακτικισμών της κυβέρνησης και αυτή είναι η υπουργοποίηση του κ. Πλεύρη και μάλιστα στο υπουργείο Υγείας, εν μέσω πανδημίας.

 

Καταρχάς οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το σκάουτινγκ του Γιώργου Καρατζαφέρη είναι αξεπέραστο. Αφού έβαλε γραβάτα στην ακροδεξιά και κανονικοποίησε στη Βουλή και στη δημόσια σφαίρα τη ρατσιστική ρητορική, έβγαλε και "παίκτες", που μπορούν να παίζουν βασικοί σε μια "φιλελεύθερη κυβέρνηση", που κινείται προς το κέντρο, στρίβωντας ακροδεξιά.

 

Ο Μάκης Βορίδης με τις απόψεις του για τις "ελαττωματικές ιδέες της Αριστεράς", ο πάντα έτοιμος για ένα "σαρδάμ" τύπου "Ακενοτούμπο",  Άδωνις Γεωργιάδης και ο Θανάσης Πλεύρης, που έχει δηλώσει για τους μετανάστες ότι "πρέπει να περνάνε χειρότερα από τις χώρες τους. Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος σε αυτό που θα ζουν εδώ!", ακυρώνουν τις επίμονες διακηρύξεις περί κέντρου και μετριοπάθειας.

 

Ο ΛΑ.Ο.Σ. (Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός), εντός της Νέας Δημοκρατίας, παραμένει ίσχυρος και τα παιδιά του Καρατζαφέρη επιβραβεύονται σταθερά, από τον πρωθυπουργό.

 

Είναι μια πολιτική επιλογή του κ. Μητσοτάκη, που βεβαίως έχει τη λογική του μαντρώματος μιας μερίδας ψηφοφόρων και μιας εμπροσθοφυλακής απέναντι στην αντιπολίτευση, αλλά σε κάθε περίπτωση, η μετριοπάθεια δεν χωράει τσεκούρια, κραυγές και όνειρα για βύθιση σκαφών με μετανάστες.

 

Αυτή η λογική δυστυχώς δεν σταματά πουθενά. Ούτε καν στο κρίσιμο υπουργείο Υγείας, τη στιγμή μάλιστα που η χώρα και ο πλανήτης αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη υγειονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών.

 

Η σκληρή δεξιά ενισχύθηκε, παίρνοντας ένα κρίσιμο υπουργείο. Με τις υγείες μας.

 

Εκτός βέβαια αν έπαιξε ρόλο στην υπουργοποίηση Πλεύρη η επί της αρχής στάση του για τον εμβολιασμό πριν 11 χρόνια, όταν και είχε αναπτύξει στη Βουλή, ως βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., τα επιχειρήματα που διαχρονικά χρησιμοποιούν οι αντιεμβολιαστές.

 

Μπορεί τώρα πια να δηλώνει ότι έχει αναθεωρήσει, ωστόσο προφανώς γνωρίζει καλά τον τρόπο που σκέφτονται οι αρνητές.

 

Ίσως οι "μπολιομάχοι", που είδαμε στο Σύνταγμα την Κυριακή να θέλουν κάποιον να μιλάει τη γλώσσα τους, να ακούει τις προσευχές τους και να έχει σταθεί δίπλα τους σε άλλες συγκεντρώσεις στο παρελθόν, ώστε να πειστούν να προσέλθουν μαζικά και να εμβολιαστούν. Μακάρι.