Κυριάκος Μητσοτάκης: Άλματα και ψέματα στο Μόναχο…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς 

 

Το απόγευμα της Παρασκευής ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε μέρος σε μια συζήτηση με θέμα τους κινδύνους που απειλούν τη δημοκρατία(εδώ όλα όσα είπε, δημοσιευμένα στην επίσημη ιστοσελίδα του πρωθυπουργού). Όποιος τα διαβάσει καταλαβαίνει αμέσως ότι ο πρωθυπουργός είχε ένα και μοναδικό στόχο: Προσπάθησε να αποδείξει ότι για όλα τα κακά που συνέβησαν στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία φταίει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ(2015-2019).Kαι γι’ αυτό θα ήταν «επικίνδυνο» αυτό το κόμμα να ξανακυβερνήσει, είπε. 

Αυτή θα μπορούσε να είναι μια ερμηνευτική λογική των γεγονότων που ακούγεται ασμένως από ξένους συνομιλητές, οι οποίοι λίγο πολύ έχουν την ίδια αντίληψη και, κυρίως, δεν γνωρίζουν τις άλλες, πραγματικές, πτυχές των γεγονότων. Αυτές τις πτυχές παρέκαμψε ή και απέκρυψε ο κ. Μητσοτάκης.  

Όποιος Ελληνας διαβάσει αυτά που είπε και έχει ζήσει τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα, εύκολα θα κάνει την εξής προφανέστατη διαπίστωση: Ο κ. Μητσοτάκης κάνει, στην ανάλυσή του,  μεγάλα «άλματα», τα οποία δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν οι ξένοι συνομιλητές του. Ετσι, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο «λέω μισές αλήθειες», διαστρέβλωσε με μεγάλη άνεση την πραγματικότητα, καταλήγοντας να πει και μεγάλα ψέματα. 

Άλμα και ψέμα πρώτο: Ο πρωθυπουργός είπε ότι το 2010 η Ελλάδα «βρισκόταν αντιμέτωπη με μια τεράστια οικονομική κρίση»(δεν είπε τη λέξη «χρεοκοπία»), η οποία οδήγησε «σε πολλά προγράμματα διάσωσης»(απέφυγε τη λέξη «Μνημόνια»), έφερε λιτότητα και «δυσαρέσκεια των πολιτών προς τις εγχώριες ελίτ και προς αυτούς που-δικαίως ή αδίκως θεωρούνταν υπεύθυνοι για τα μέτρα λιτότητας που υπέστησαν». 

Τι παρατηρούμε εδώ; Ότι ο κ. Μητσοτάκης πάει κατευθείαν στο 2010, δηλαδή όταν εκδηλώθηκε η κρίση και επήλθε η χρεοκοπία. Οσο κι έψαξα δεν βρήκα πουθενά αν κάποιος από το ακροατήριο του έθεσε το απλό ερώτημα: «Πώς έγινε αυτό; Δηλαδή, ξυπνήσατε ένα πρωί και είδατε ότι χρεοκοπήσατε;». 

Ετσι, ο πρωθυπουργός  απέφυγε το πικρό ποτήρι, το οποίο θα αναγκαζόταν να πιει αν κάποιος τον ρωτούσε: «Ποια κυβέρνηση ευθύνεται γι’ αυτήν την εξέλιξη; Μήπως ήταν του δικού σας  κόμματος;». Διότι τότε δεν θα μπορούσε να αποκρύψει ότι από το 2004 έως το 2009 κυβερνούσε το δικό του κόμμα το οποίο «προετοίμασε» τη χρεοκοπία του 2010. 

Πώς έγινε αυτό; Με δύο τρόπους. 

Πρώτα με τη «μέθοδο Δούκα», δηλαδή με το «δώσε και μένα μπάρμπα», που επανήλθε πρόσφατα στο προσκήνιο και δεν αφορά, φυσικά, μόνο όσα απεχθή συνέβησαν στην Ηλεία με τις πυρκαγιές του 2007. 

Και μετά, αφού είχαν τινάξει τη μπάνκα στον αέρα, δεν τόλμησαν να πάρουν κανένα μέτρο, ακόμα και όταν ο πλέον αρμόδιος, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος τους προειδοποιούσε ότι η χρεοκοπία επίκειται. Είχε επικρατήσει η λογική του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή «άστα γι’ αργότερα», όπως ομολόγησε εκ των υστέρων ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος υπουργός. 

Άλμα και ψέμα δεύτερο: Αφού τα «ξέχασε» όλα αυτά, ο κ. Μητσοτάκης έκανε ένα δεύτερο «άλμα», που θα το ζήλευε ο Σεργκέι Μπούμπκα(του ύψους) ή ο Μάικ Πάουελ(του μήκους). Είπε: «Το αποτέλεσμα ήταν ότι το 2015 εξελέγη η πρώτη λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ευρώπη». Φυσικά, αναφερόταν στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τι παρατηρούμε εδώ;  Ότι ο κ. Μητσοτάκης φεύγει ξαφνικά από το 2010 και «πετάει» στο 2015. Δεν λέει λέξη για το τι μεσολάβησε. Για παράδειγμα, αν κάποιος από το ακροατήριο τον ρωτούσε «ποιος κυβέρνησε από το 2012 έως το 2014;», δηλαδή πριν έρθει ο «λαϊκιστικός» ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν υποχρεωμένος να πει «το δικό μου κόμμα». Κι αν ο ακροατής επέμενε «μήπως θυμάστε ποιος έλεγε ότι σκίζει τα μνημόνια κάθε μέρα κάθε ώρα  κάθε λεπτό και σελίδα με σελίδα;», ο κ. Μητσοτάκης θα αναγκαζόταν να πει «ένας πρωθυπουργός από το δικό μου κόμμα». Κι αν ακροατής ήταν λίγο πιο επίμονος και τον ρωτούσε «εσείς που ήσασταν εκείνη την περίοδο, αντιδράσατε ποτέ σε αυτά τα λαϊκιστικά που προέρχονταν από το δικό σας  κόμμα;», ο κ. Μητσοτάκης θα κατάπινε τη γλώσσα του. Εκτός αν άντεχε να πει: «Ημουνα πρωτοκλασάτος υπουργός»! 

‘Αλμα τρίτο: αφού, λοιπόν, «πέταξε» τόσο εύκολα από το 2010 στο 2015, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να «πετάξει» και στο 2019. Χωρίς να πει ούτε λέξη για το πώς η «πρώτη λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ευρώπη», του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή,  μέσα στα τόσα αρνητικά της, έβγαλε τη χώρα από τα Μνημόνια. Κι αν βρισκόταν ένας επίμονος ακροατής να τον ρωτήσει «πόσα δισεκατομμύρια μαξιλάρι σας άφησε αυτή η κυβέρνηση;», ο κ. Μητσοτάκης θα αναγκαζόταν να ομολογήσει «36 δισεκατομμύρια», με τα οποία «έκανε παιχνίδι» μέσα στην πανδημία, μοιράζοντας σε έχοντες και μη. 

Μισή αλήθεια: Αφού έκανε αυτά τα «άλματα» και απέκρυψε τόσες πλευρές της πραγματικότητας, ο κ. Μητσοτάκης έφτασε και σε αυτό που ήθελε να πει εξαρχής, για να είναι και μέσα στο αντικείμενο της συζήτησης. Είπε: «Πιστεύω ότι υπήρξαν προσπάθειας της προηγούμενης κυβέρνησης να ελέγξει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και να επηρεάσει τη Δικαιοσύνη». 

Ο πρωθυπουργός έχει σ΄αυτό δίκιο. Όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέπεσε και στα δύο αυτά αμαρτήματα. Ένας επίμονος ακροατής του κ. Μητσοτάκη, όμως, θα μπορούσε να τον ρωτήσει: «Αλήθεια, η δική σας  κυβέρνηση σήμερα δεν το συνεχίζει αυτό; Δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια ο ισχυρισμός ότι η συντριπτική πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης σας  υποστηρίζει αποκρύπτοντας όσα δεν σας συμφέρουν; Αλήθεια, τι ήταν η λίστα Πέτσα; Αλήθεια, γιατί διώκεται η εισαγγελέας που ερεύνησε το σκάνδαλο Νοβάρτις; Αλήθεια, γιατί διώκονται μη αρεστοί σε σας δημοσιογράφοι, που ερεύνησαν το ίδιο σκάνδαλο; Αλήθεια, μήπως γνωρίζετε σε ποια θέση βρίσκεται η χώρα σας στον παγκόσμιο δείκτη για την Ελευθερία του Τύπου;». 

Φυσικά, εκεί που μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης δεν υπήρχε κανένας τέτοιος ακροατής. Γι’ αυτό και έκανε με μεγάλη άνεση τέτοια άλματα, απέκρυψε γεγονότα και επανέλαβε μισές αλήθειες, που ισοδυναμούν με ψέματα. 

Κάλλιστα θα μπορούσε να τον εκφράζει αυτή η παροιμιώδης φράση του-άπαγε της βλασφημίας!-  Βλαδίμηρου Λένιν: «Ενα επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται αλήθεια»! 

 

 
  

 

Τα χέρια των φτωχών

 

γράφει ο  Κώστας Καναβούρης  

 

Τα χέρια των φτωχών ανθρώπων: «Τόσο μακριά,/ Τόσο αξιοσέβαστα τα χέρια τους./ Τα χέρια τους είναι το αύριο των ισχυρότερων τραπεζών», έγραφε ο Τούρκος ποιητής Φαζίλ Χιουσνού Νταλγάρτζα. Αυτό το αύριο είναι τώρα. Και τώρα τα χέρια των φτωχών ανθρώπων αποκτούν «το στρεβλό σχήμα της κλοπής», (Γιάννης Ρίτσος). Τα χέρια που δούλεψαν, που αγκάλιασαν και χάιδεψαν,που ανάστησαν παιδιά, αποκτούν το στρεβλό σχήμα της κλοπής.

 

 Δεν φτάνει η δουλειά γιατί την κλέβουν κι ο κόσμος εμπιστεύεται τους κλέφτες. Δεν φτάνει η αγάπη γιατί ο κόσμος εμπιστεύεται τους κλέφτες της αγάπης, σήμερα που «και η αθλιότητα έχει το μερτικό της στην απολαβή», (Πολ Όστερ). Το πιο μεγάλο μερτικό. «Εκπροσωπώ τον ελληνικό λαό», λέει ο Άδωνις Γεωργιάδης. «Η ζωή στην Ελλάδα έχει καταπληκτική ποιότητα», λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και μια γυναίκα 70 χρονών ξεμυτίζει από τον κατάκοπο κι απελπισμένο κόσμο της, μέσα στον εφιάλτη.

 

Εδώ δεν έβρεξε ποτέ. Εδώ δεν έζησε ποτέ ο Διονύσιος Σολωμός: «Νύχτα γαλήνια σα να ‘βρεξε ο ουρανός ψωμί». Εδώ δεν υπάρχει γαλήνη. Η εταιρεία (Lidl) είναι άτεγκτη και ο Άδωνις συμφωνεί με την εταιρεία: ο φτωχός στο ικρίωμα, ο νόμος ισχύει για όλους. Ο νόμος απαγορεύει το ίδιο στον Μητσοτάκη και στη γυναίκα την κλοπή τροφής. Αν ο Μητσοτάκης κλέψει ένα κομμάτι ψωμί γιατί δεν μπορεί να το αγοράσει, θα τιμωρηθεί. Είναι νόμος. Ο ίδιος νόμος που επιτρέπει στον Μητσοτάκη και στην γυναίκα το ίδιο, να έχουν 38 σπίτια ως μέρος μιας αδιανόητης και ακατανόητης περιουσίας, στον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ 360000 ευρώ αδιανόητες και ακατανόητες ετήσιες αποδοχές και στα golden boys του ΕΦΚΑ και του άεργου Χατζιδάκη, πάνω από  8000 αδιανόητο και ακατανόητο μηνιαίο μισθό. Summum jus. Ή αλλιώς: η δικαιοσύνη δεν βλέπει την τύφλα της.

 

Όπως τότε που η οικογένεια Σκρέκα αλώνιζε στην ΛΑΡΚΟ με θηριώδεις μισθούς που έκοβε ο ένας για τον άλλο χωρίς ποτέ να ενδιαφερθεί η δικαιοσύνη. Επειδή ο νόμος είναι δικός τους, αλλά ισχύει για όλους. Και γι’ αυτό ο υιός Σκρέκας εκπροσωπεί, επίσης, ομού μετά του Άδωνη, τον ελληνικό λαό και μάλιστα ως μέλος του ιδίου υπουργικού συμβουλίου, ενώ η ΛΑΡΚΟ κλείνει και πετάει τους ανθρώπους στον δρόμο. Και αυτή η εταιρεία είναι άτεγκτη. Όπως ο νόμος της αγοράς. Summum jus summa injuria. Άκρα δικαιοσύνη, άκρα αδικία.

 

Κάπως έτσι μια γυναίκα 70 χρονών συλλαμβάνεται για ένα κομμάτι ψωμί και αποπειράται να δώσει τέλος στη ζωή της. Επειδή την καταδίκασαν σε θάνατο από πείνα και ντροπή. Summa injuria. «Τόσο μακριά, τόσο αξιοσέβαστα τα χέρια τους», τα χέρια των φτωχών ανθρώπων. Φτάνουν μέχρι το τέλος της ζωής.

 

«Φριχτό δεν είναι να πεθαίνεις, φριχτό είναι να μη ζεις», είχε πει ο Γιάννης Αγιάννης. Για ένα κομμάτι ψωμί. Ας υποκλιθούμε. Από οδύνη, από σεβασμό, από ενοχή. Από τύψεις επειδή ξεχάσαμε πως «ο ουρανός αρχίζει από το ψωμί» (Ρίτσος) κι αφήσαμε τους κλέφτες να κλέψουν τον ουρανό από μια γυναίκα και την ψυχή από την ψυχή των φτωχών ανθρώπων. Φτωχύναμε. Εμείς είμαστε που φτωχύναμε. Αυτό μας είπαν τα αξιοσέβαστα χέρια της.

 

   

Ο Μπάιντεν “στήνει” πόλεμο: “Η Ρωσία θα επιτεθεί στην Ουκρανία τις επόμενες μέρες”.,!

 

«Η Ρωσία θα επιτεθεί στην Ουκρανία τις επόμενες μέρες στοχεύοντας μάλιστα την πρωτεύουσα της χώρας, το Κίεβο, μια πόλη με 2,8 εκατ. αθώους πολίτες», ανέφερε στο νέο του διάγγελμα της Παρασκευή το βράδυ, ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, ενισχύοντας το πολεμικό κλίμα που έχουν στήσει ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Υπενθυμίζουμε ότι το προηγούμενο διάστημα υπήρχαν συνεχείς διαρροές από το Λευκό Οίκο και άλλους μηχανισμούς προπαγάνδας ότι η Μόσχα θα …«χτύπαγε» την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου, όπως επανέλαβε ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι.

 

Ο Μπάιντεν ανέφερε ότι η Μόσχα υποστηρίζει ότι υπάρχει προσπάθεια γενοκτονίας των ρωσόφωνων και ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για «κόλπο» για να δημιουργήσει ένα πρόσχημα για να εισβάλει στην Ουκρανία.

 

 

«Έχουμε προειδοποιήσει τους συμμάχους μας. Αρνούμαστε να “τσιμπήσουμε” στο δόλωμα, καθώς η Ρωσία έχει ακροβολιστεί σε όλο το μήκος των συνόρων της Ουκρανίας», δήλωσε χαρακτηριστικά.

 

Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε επίσης ότι «το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί μας θα λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα».Ωστόσο ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ δε θα στείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία.

 

Φρόντισε πάντως να ρίξει την απειλή πάνω στο τραπέζι για να ενισχύσει τις πολεμικές ιαχές αναφέροντας ότι σε περίπτωση εισβολής η Ρωσία «θα το πληρώσει ακριβά».

 

Μετά την πολεμική υστερία εξέφρασε και την ελπίδα ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια διπλωματική λύση στη συνάντηση που θα έχουν στις 24 Φεβρουαρίου στην Ευρώπη οι υπουργοί Εξωτερικών Ρωσίας και ΗΠΑ, Σεργκέι Λαβρόφ και Άντονι Μπλίνκεν.  

πηγή

Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ φέρνει στην Ελλάδα τρένα που καταργήθηκαν ως επικίνδυνα στην Ελβετία.!

 

Ρεπορτάζ του Investigate Europe, αποκαλύπτει το πως προβληματικές αμαξοστοιχίες που οι Ελβετικοί Σιδηρόδρομοι έστειλαν πριν χρόνια για "παλιοσίδερα", η ΤΡΑΙΝΟΣΕ τα παρουσιάζει ως τα «νέα τρένα που θα βελτιώσουν την άνεση, την ασφάλεια και την ταχύτητα στη γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη».

 

«Πριν από είκοσι χρόνια, ο ελβετικός Τύπος ονόμασε το τρένο ETR 470 -που εξυπηρετούσε τη διαδρομή Μιλάνο-Ελβετία- «Pannenzug», που σημαίνει «τραίνο βλάβης». Είναι το ίδιο τρένο που φαίρνει η ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 2022 στην Ελλάδα, διαφημίζοντάς το ως τη "νέα εποχή των ελληνικών σιδηροδρόμων" ... «Μείνετε μακριά από αυτά τα τρένα», λένε στελέχη που τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Γιατί, λοιπόν, αυτά τα τρένα -που έχουν βάλει επανειλημμένα σε κίνδυνο τους επιβάτες στο παρελθόν- μπορούν ακόμα να κάνουν διαδρομές;», αναφέρει μεταξύ άλλων, η έρευνα του Investigate Europe

 

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ του Ιnvestigate Europe:

 

«Το μόνο που μπορώ να πω είναι καλή τύχη»: Πώς επιστρέφουν στην Ελλάδα τα τρένα που καταργήθηκαν από την Ελβετία

 

Καθυστερήσεις, βλάβες, ακυρώσεις...

 

Για χρόνια, τα τρένα ETR 470 ήταν ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος των ελβετικών σιδηροδρόμων. Στο τέλος οι Ελβετοί τα έστειλαν για παλιοσίδερα (σκραπ). Αλλά η Ιταλικοί Σιδηρόδρομοι -οι οποίοι έχουν τη διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ- παρουσίασαν τα ίδια τρένα ως υπερσύγχρονα.

 

«Μείνετε μακριά από αυτά τα τρένα», λένε στελέχη που τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι.

 

Γιατί, λοιπόν, αυτά τα τρένα -που έχουν βάλει επανειλημμένα σε κίνδυνο τους επιβάτες στο παρελθόν- μπορούν ακόμα να κάνουν διαδρομές;

 

Πριν από είκοσι χρόνια, ο ελβετικός Τύπος ονόμασε το τρένο ETR 470 -που εξυπηρετούσε τη διαδρομή Μιλάνο-Ελβετία- «Pannenzug», που σημαίνει «τραίνο βλάβης».

 

Δύο πρώην αξιωματούχοι εξοικειωμένοι με αυτό το τρένο, με τους οποίους επικοινώνησε η Investigate Europe και η Reporters United, δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι τα πέντε εναπομείναντα ETR 470 που δεν στάλθηκαν στο διαλυτήριο διαφημίζονται τώρα ως το μέλλον της σιδηροδρομικής σύνδεσης Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Την πιο σημαντική διαδρομή στη χώρα.

 

«Η συμβουλή από την Ελβετία: μακριά από αυτά τα τρένα», λέει ο Walter Finkbohner, πρώην γραμματέας του διοικητικού συμβουλίου της Cisalpino AG, της θυγατρικής των ιταλικών και ελβετικών σιδηροδρόμων που αγόρασε το ETR 470 από τον κατασκευαστή Fiat Ferroviaria τη δεκαετία του 1990.

 

«Αγοράστε δοκιμασμένα τρένα ή νέα τρένα. Δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν στη ζωή», προσθέτει.

 

Όμως η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να δεχτεί τέτοιες συστάσεις, ούτε να επιλέξει τι θα κυκλοφορεί στις γραμμές της, αφού οι σιδηρόδρομοί της ιδιωτικοποιήθηκαν πλήρως πριν από πέντε χρόνια, όπως απαιτούσαν οι πιστωτές της.

 

Η ιταλική κρατική εταιρεία Ferrovie dello Stato Italiane (FSI) αγόρασε το 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, έναντι μόλις 45 εκατομμυρίων ευρώ. Η σύμβαση ιδιωτικοποίησης παραμένει μυστική, αλλά άνθρωποι που γνωρίζουν τους όρους της, όπως ο σημερινός υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Γιώργος Καραγιάννης, την αποκαλούν «αποικιακή». Αυτή είναι ασυνήθιστη γλώσσα από ένα μέλος της συντηρητικής κυβέρνησης. Το ελληνικό υπουργείο Μεταφορών συμφώνησε να επιδοτεί την ιταλική εταιρεία ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για την εκτέλεση ορισμένων δρομολογίων, όπως περιγράφεται σε σύμβαση Υποχρεώσεων Δημόσιας Υπηρεσίας (PSO).

 

Μυστικά συμβόλαια

 

Ωστόσο, και αυτή η σύμβαση παραμένει μυστική, παρά τα αιτήματα για την Ελευθερία της Πληροφόρησης που υπέβαλαν βουλευτές της αντιπολίτευσης. Έτσι, οι επιβάτες στην Ελλάδα μπορούν μόνο να παραπονεθούν για τη διάλυση ή την παραμέληση επιδοτούμενων δρομολογίων, χωρίς να μπορούν να αποδείξουν αθέτηση σύμβασης.

 

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έχει εξασφαλίσει, έως το 2024, μια εξαίρεση από τον κανονισμό της ΕΕ για τα δικαιώματα των επιβατών που υποχρεώνει τις σιδηροδρομικές εταιρείες να αποζημιώνουν τους επιβάτες για ατυχίες. Στην πράξη, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μερικές φορές προσφέρει αποζημίωση για καθυστερήσεις και ακυρώσεις, αλλά αυτές οι πληρωμές είναι εθελοντικές και τα ποσά καθορίζονται από την εταιρεία.

 

Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η μητρική της εταιρεία απαντάνε στις επικρίσεις επικαλούμενοι την επικείμενη κυκλοφορία των «νέων τρένων που θα βελτιώσουν την άνεση, την ασφάλεια και την ταχύτητα στη γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη».

 

Το ETR 470 είναι όντως ένα γρήγορο τρένο, πιο γρήγορο από τα πενιχρά 160 χλμ/ώρα που μπορεί να υποστηρίξει το ελληνικό δίκτυο στη σημερινή του κατάσταση. Η ταχύτητα, όμως, δεν είναι το μόνο χαρακτηριστικό που μετράει στην αγορά μεταχειρισμένου αυτοκινήτου και πολύ λιγότερο στην προμήθεια πέντε μεταχειρισμένων τρένων.

 

Το βασικό χαρακτηριστικό του ETR 470 είναι ο μηχανισμός κλίσης του, ο οποίος του έδωσε το όνομα «Pendolino», που σημαίνει μικρό εκκρεμές. Όταν μπαίνει σε καμπύλες, το τρένο ανυψώνεται από ένα υδραυλικό σύστημα εξωτερικά και «βυθίζεται» στο εσωτερικό, αποκτώντας κλίση 8 μοιρών, που του επιτρέπει να πιάνει μεγαλύτερες ταχύτητες. Η κλίση θεωρούνταν το μέλλον των σιδηροδρόμων πριν από 30 χρόνια.

 

Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο λόγος που η τεχνολογία κλίσης δεν έχει πιάσει ήταν ότι αυτά τα τρένα ήταν πολύ περίπλοκα και επομένως δεν ήταν αρκετά στιβαρά. Η Alstom, η οποία απορρόφησε τη Fiat Ferroviaria, κατασκευαστή του ETR 470, διατήρησε το δημοφιλές όνομα "Pendolino", αλλά τώρα πολλά νέα μοντέλα που φέρουν αυτό το όνομα δεν διαθέτουν μηχανισμό ανατροπής.

 

Η Alstom Greece αναβάθμισε το αμαξοστάσιο της Μενεμένης, στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να φροντίσει για τη συντήρηση των ETR 470. Οι αισιόδοξες ανακοινώσεις για αυτή τη «νέα σιδηροδρομική εποχή» για την Ελλάδα έρχονται σε έντονη αντίθεση με μια ακόμη προειδοποίηση από την Ελβετία.

 

Οι Ελβετικοί Σιδηρόδρομοι (SBB) δεν μπόρεσαν να διορθώσουν τα προβλήματα του ETR 470 ακόμη και μετά την αύξηση της χρηματοδότησης και τον πλήρη έλεγχο της συντήρησής τους.

 

Ο πρώην επικεφαλής της SBB, Benedikt Weibel, δήλωσε στο Investigate Europe: «Σε ένα σημείο, το 50% των παραπόνων που λάβαμε αφορούσαν το [ETR ​​470] Pendolino, ενώ εξυπηρετούσε το 1% της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας». Ο διάδοχος του Weibel στο τιμόνι της SBB, Andreas Meyer, ήταν ακόμη πιο ωμός. «Καλύτερα να τελειώσουμε αυτή τη φρίκη», φέρεται να είπε το 2011.

 

Φωτιές, βλάβες, ακυρώσεις

 

Το ETR 470 είναι το τρένο που οδήγησε τα ελβετικά συνδικάτα σιδηροδρόμων να απαιτούν, σε μόνιμη βάση, ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, εκτός από τον οδηγό, σε τρένα που εισέρχονται σε σήραγγες μήκους άνω των 1.000 μέτρων. Αυτό ήταν το συμπέρασμα που προέκυψε από το περιστατικό της 11ης Απριλίου 2006, όταν ένα Pendolino ETR 470 που ταξίδευε νότια από τη Στουτγάρδη έπιασε φωτιά μέσα στη σήραγγα του Zimmerberg.

 

Μια άλλη πυρκαγιά ξέσπασε σε ένα ETR 470 τον Μάιο του 2011, μόλις πέντε λεπτά πριν εισέλθει στη σήραγγα Gotthard μήκους 15 χιλιομέτρων.

 

Το 2012, ένα ETR 470 έπιασε φωτιά στον κεντρικό σταθμό της Ζυρίχης. Την ίδια χρονιά, μια άμαξα μετατράπηκε σε «σέικερ», ταλαντεύοντας τους επιβάτες της για 10 λεπτά στον κεντρικό σταθμό της Λουκέρνης λόγω μιας εξαιρετικά σπάνιας δυσλειτουργίας του συστήματος ανατροπής.

 

«Τα ETR 470 πρέπει να αντικατασταθούν αμέσως από άλλο τροχαίο υλικό», ανέφερε ένα κοινό ψήφισμα των ελβετικών ενώσεων μηχανοδηγών και εργαζομένων σιδηροδρόμων τον Μάιο του 2011. «Από την έναρξη λειτουργίας τους το 1993, τα ETR 470 έχουν συνεχώς τα ίδια τεχνικά προβλήματα, τα οποία δεν μπορούν να επιλυθούν. Προκαλούν συνεχώς τεράστιες δυσκολίες στην κυκλοφορία και βλάπτουν την εικόνα των σιδηροδρόμων. Συχνά αποτυγχάνουν να τηρούν τα χρονοδιαγράμματα, σταματούν στα μέσα του ταξιδιού ή καταρρέουν εντελώς. Όλα αυτά ασκούν μεγάλη πίεση στο προσωπικό, που επιδεινώνεται από τις συνεχείς και δικαιολογημένες καταγγελίες των επιβατών».

 

Τέλος, το 2014, όταν οι Ελβετικοί Σιδηρόδρομοι έστειλαν τα δικά τους τέσσερα ETR 470 στο ναυπηγείο αποσυναρμολόγησης τρένων Kaiseraugst, σώζοντας ένα βαγόνι πρώτης κατηγορίας για το σιδηροδρομικό μουσείο, η Trenitalia άλλαξε τα δικά της πέντε στην πιο ήπια διαδρομή Ρώμη-Reggio Calabria.

 

Εκεί, όπως και στην ελβετική γραμμή, τα ETR-470 ήταν συμπληρωματικά με άλλα, πιο προηγμένα τρένα. Δεν υπάρχουν στοιχεία για το πόσοι από τους πέντε ήταν κατάλληλοι να τρέξουν ταυτόχρονα. Όταν ρωτήθηκε από το Investigate Europe, ο εκπρόσωπος της Ferrovie dello Stato Carlo Valentino απάντησε ότι όλα πήγαν καλά: «Μετά την αρχική περίοδο προσαρμογής στα νέα συστήματα μηχανικής, η απόδοση των τρένων ήταν πάντα πολύ καλή, με απόλυτη συντηρησιμότητα και αξιοπιστία σε σύγκριση με τα υπόλοιπα. του στόλου των τρένων», είπε.

 

Στην πραγματικότητα, όμως, τα ETR 470 διαφέρουν από τον υπόλοιπο στόλο της Trenitalia, επειδή ποτέ δεν ήταν εξοπλισμένα με σύγχρονα συστήματα πυροπροστασίας. Μέχρι το 2005, προηγούμενα περιστατικά είχαν πείσει τις ιταλικές αρχές να αυστηροποιήσουν τους κανονισμούς πυροπροστασίας και να απαιτήσουν συστήματα υδρονέφωσης υψηλής πίεσης στην οροφή κάθε βαγονιού που εισέρχεται σε σήραγγες μεγαλύτερες από 500 μέτρα (πρότυπο UNI 11565, αναθεωρημένο το 2016). Ο κανονισμός ίσχυε άμεσα για όλα τα νέα τρένα, ενώ τα τρένα που ήταν ήδη σε λειτουργία έπρεπε είτε να εκσυγχρονιστούν είτε να αποσυρθούν πριν την άνοιξη του 2020 (λόγω της πανδημίας, η προθεσμία αναβλήθηκε ελαφρά). Αντί να αναβαθμίσει τα ETR 470 για να τα κάνει κατάλληλα για τούνελ, η FSI τα έστειλε στην Ελλάδα.

 

Στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη υπάρχουν αρκετές σήραγγες μήκους άνω των 500 μέτρων, ενώ τέσσερις (οι σήραγγες Καλλιδρόμου, Όθρυς, Τεμπών και Πλαταμώνα) έχουν μήκος άνω των 2,5 χιλιομέτρων.

 

Το προηγμένο σύστημα ενεργητικής πυρόσβεσης συμπεριλήφθηκε στην γενική επισκευή των ETR 470 μετά την αποχώρησή τους από την Ιταλία και πριν φτάσουν στην Ελλάδα; Η Investigate Europe ζήτησε τη λίστα των έργων από την Alstom Greece, η οποία δεν απάντησε, απευθύνοντας ερωτήσεις στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία δεν παρείχε τη λίστα.

 

Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η απάντηση είναι όχι.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα τρένα προσαρμόστηκαν στο ελληνικό δίκτυο τροφοδοσίας 25 kv και εφοδιάστηκαν με σύστημα διαχείρισης κυκλοφορίας ETCS, νέες οθόνες πληροφοριών επιβατών και WiFi. Η Ferrovie dello Stato αναφέρει ότι «τα ETR 470 διαθέτουν σύστημα πυροπροστασίας και υπάρχουν πυροσβεστήρες στα τρένα. Το πρότυπο UNI11565 είναι η ιταλική νομοθεσία. Τα ETR 470 συμμορφώνονται με την ελληνική νομοθεσία».

 

Σίγουρα θα πρέπει να συμμορφωθούν, διαφορετικά δεν θα αδειοδοτηθούν από την ελληνική ρυθμιστική αρχή σιδηροδρόμων, RAS. (Την άνοιξη του 2021, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ συναντήθηκε με μια εταιρεία όχι από τη RAS αφού ζήτησε άδεια για τα ETR 470 χωρίς να τους τοποθετήσει συσκευές διασποράς άμμου που βελτιώνουν την πρόσφυση, όπως απαιτείται από τους ελληνικούς εθνικούς κανόνες.) Ωστόσο, όσον αφορά την πυρασφάλεια, η RAS είπε στο Investigate Ευρώπη ότι στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένας εθνικός κανόνας που να απαιτεί συστήματα πυρόσβεσης υψηλής πίεσης, υδρονέφωσης για βαγόνια που εισέρχονται σε σήραγγες, όπως ισχύει στην Ιταλία.

 

Παραμελημένο δίκτυο

 

Σήμερα, ο νέος ΟΣΕ (δίκτυο) και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ (λειτουργία και συντήρηση τρένων) απασχολούν μόλις 2.000 άτομα συνολικά. Πολλοί ηλικιωμένοι εργαζόμενοι συνταξιοδοτήθηκαν χωρίς να έχουν την ευκαιρία να μοιραστούν την τεχνογνωσία που είχαν αποκτήσει σκληρά με μια νεότερη γενιά σιδηροδρομικού προσωπικού.

 

Αυτό το εργατικό δυναμικό παλεύει να καλύψει τις πιο βασικές ανάγκες, όπως ήταν οδυνηρά εμφανές κατά τη διάρκεια του χιονιά της 24ης Ιανουαρίου, όταν, για πρώτη φορά, δύο τρένα υπεραστικών ήταν καθηλωμένα στο χιόνι για πολλές ώρες, στην κύρια και πιο σύγχρονη γραμμή τη χώρα, μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Και σε αυτό το σημείο, η Ferrovie dello Stato θεωρεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για την ανάπτυξη του ETR 470: «Όσον αφορά τις σιδηροδρομικές υποδομές, δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι περιορισμοί», δήλωσε ο εκπρόσωπος Carlo Valentino.

 

Πώς τα πήγαν λοιπόν μέχρι στιγμής τα ETR 470 στις δοκιμαστικές διαδρομές στη γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη;

 

Μήπως, για να απλοποιήσει τη συντήρηση και να αποτρέψει πιθανά προβλήματα, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα απενεργοποιήσει τον μηχανισμό κλίσης, μειώνοντας την ταχύτητα του τρένου, όπως έκαναν οι πολωνικοί σιδηρόδρομοι με τα δικά τους Pendolinos;

 

Τότε γιατί όλη η φασαρία για τα «γρήγορα τρένα»;

 

«Στο Pendolino», λέει ο Weibel, ο πρώην επικεφαλής των Ελβετικών Σιδηροδρόμων, «το μόνο που μπορώ να πω είναι καλή τύχη».

 

Έρευνα με τη συμβολή των Paulo Pena, Maria Maggiore, Ingeborg Eliassen και Lorenzo Buzzoni. Επιμέλεια Sindhuri Nandhakumar και Nikolas Leontopoulos (Reporters United).

 

πηγή: investigate-europe.eu

«Σκότωσα την αξιοπρέπειά μου», είπε η 70χρονη, το νόμο επικαλείται ο Άδωνις

 

γράφει ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου

«Σκότωσα την αξιοπρέπειά μου» δήλωσε η 70χρονη γυναίκα. 

Η «δίωξή της είναι αυτεπάγγελτη», και «Οι υπάλληλοι της εταιρίας ακολούθησαν κατά γράμμα όσα προβλέπει ο νόμος» δήλωσε στο τουίτερ ο υπουργός Άδωνις, ως αυτόκλητος υπερασπιστής της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Lidl! Οι νόμοι, όμως, που επικαλείται ο υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι αυτοί που έστειλε ο Θεός δια του Μωυσή, αλλά νόμοι που συμπυκνώνουν τον υφιστάμενο συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων στη Βουλή. Είναι οι νόμοι της δεξιάς, νόμοι με συγκεκριμένο πολιτικό πρόσημο και υπέρ του συμφέροντος των «από πάνω». Αλλά και πέραν της θέσπισής τους, οι νόμοι ισχύουν μεροληπτικά και κατά την εφαρμογή τους. Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο για όλους. Η μεροληπτική λειτουργία τους έχει σχέση με τη δύναμη του χρήματος.

Ο νόμος για αυτόν που έχει τη δυνατότητα να πληρώνει «ακριβούς» δικηγόρους(τους λεγόμενους «παραθυράκηδες») παύει να είναι «σκληρός», ακόμα κι αν πρόκειται για τους βιαστές της Γεωργίας ή τους δολοφόνους του Άλκη! Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η δημοκρατία χάνει το πολιτικό της περιεχόμενο και γίνεται «νομοκρατία», καθώς η κοινωνία ελέγχεται απόλυτα από τους νόμους που θεσπίζονται και εφαρμόζονται στα μέτρα των «από πάνω». Αλλά κι όταν υπάρχει το ενδεχόμενο οι «πάνω» να χάσουν το παιγνίδι στο πεδίο της νομικής αντιπαράθεσης, τότε καταφεύγουν στην «κατάσταση της εξαίρεσης»(όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα με πρόσχημα άλλοτε την οικονομική και άλλοτε την υγειονομική κρίση). Σύμφωνα με αυτή, το κράτος μπορεί να σταθεί τόσο μέσα όσο και έξω από τη νομική τάξη ταυτόχρονα. Αυτή η κατάσταση παρέχει τη δυνατότητα της ατιμωρησίας, καθώς η «νομιμότητα» λειτουργεί σε μια ζώνη ακαθοριστίας στην οποία οι κανονικοί νομικοί περιορισμοί παύουν να ισχύουν. Έτσι, μπορεί να είναι νόμιμη ακόμα και η μεγαλύτερη ανηθικότητα. 

Γι’ αυτό λέμε ότι το ανώτατο κριτήριο της νομιμότητας δεν είναι ο νόμος αλλά η ουσιαστική δικαιοσύνη, αυτή που είναι συνυφασμένη με την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρωπιά. Κι αν δεν μπορούμε να ορίσουμε τι είναι δικαιοσύνη, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι δεν είναι δίκαιοι οι νόμοι που περικόπτουν και ξαναπερικόπτουν τις συντάξεις των φτωχών, είναι άδικο το νέο εργασιακό δίκαιο, είναι εντελώς άδικο το νέο πτωχευτικό δίκαιο, είναι ζωντανός θάνατος οι απολύσεις και η ανεργία, η πείνα και η έλλειψη στέγης, είναι απόλυτη αδικία η υποτίμηση της ζωής και της αξιοπρέπειας των «κάτω». 

«Σκότωσα την αξιοπρέπειά μου». Τα λόγια της 70χρονης στο Ίλιον με συγκλονίζουν. 

«Είναι αυτεπάγγελτη η δίωξη» επιμένει ο υστερικός νάρκισσος και η συγκίνησή μου γίνεται οργή …