Κυριάκος Μητσοτάκης: Άλματα και ψέματα στο Μόναχο…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς 

 

Το απόγευμα της Παρασκευής ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε μέρος σε μια συζήτηση με θέμα τους κινδύνους που απειλούν τη δημοκρατία(εδώ όλα όσα είπε, δημοσιευμένα στην επίσημη ιστοσελίδα του πρωθυπουργού). Όποιος τα διαβάσει καταλαβαίνει αμέσως ότι ο πρωθυπουργός είχε ένα και μοναδικό στόχο: Προσπάθησε να αποδείξει ότι για όλα τα κακά που συνέβησαν στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία φταίει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ(2015-2019).Kαι γι’ αυτό θα ήταν «επικίνδυνο» αυτό το κόμμα να ξανακυβερνήσει, είπε. 

Αυτή θα μπορούσε να είναι μια ερμηνευτική λογική των γεγονότων που ακούγεται ασμένως από ξένους συνομιλητές, οι οποίοι λίγο πολύ έχουν την ίδια αντίληψη και, κυρίως, δεν γνωρίζουν τις άλλες, πραγματικές, πτυχές των γεγονότων. Αυτές τις πτυχές παρέκαμψε ή και απέκρυψε ο κ. Μητσοτάκης.  

Όποιος Ελληνας διαβάσει αυτά που είπε και έχει ζήσει τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα, εύκολα θα κάνει την εξής προφανέστατη διαπίστωση: Ο κ. Μητσοτάκης κάνει, στην ανάλυσή του,  μεγάλα «άλματα», τα οποία δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν οι ξένοι συνομιλητές του. Ετσι, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο «λέω μισές αλήθειες», διαστρέβλωσε με μεγάλη άνεση την πραγματικότητα, καταλήγοντας να πει και μεγάλα ψέματα. 

Άλμα και ψέμα πρώτο: Ο πρωθυπουργός είπε ότι το 2010 η Ελλάδα «βρισκόταν αντιμέτωπη με μια τεράστια οικονομική κρίση»(δεν είπε τη λέξη «χρεοκοπία»), η οποία οδήγησε «σε πολλά προγράμματα διάσωσης»(απέφυγε τη λέξη «Μνημόνια»), έφερε λιτότητα και «δυσαρέσκεια των πολιτών προς τις εγχώριες ελίτ και προς αυτούς που-δικαίως ή αδίκως θεωρούνταν υπεύθυνοι για τα μέτρα λιτότητας που υπέστησαν». 

Τι παρατηρούμε εδώ; Ότι ο κ. Μητσοτάκης πάει κατευθείαν στο 2010, δηλαδή όταν εκδηλώθηκε η κρίση και επήλθε η χρεοκοπία. Οσο κι έψαξα δεν βρήκα πουθενά αν κάποιος από το ακροατήριο του έθεσε το απλό ερώτημα: «Πώς έγινε αυτό; Δηλαδή, ξυπνήσατε ένα πρωί και είδατε ότι χρεοκοπήσατε;». 

Ετσι, ο πρωθυπουργός  απέφυγε το πικρό ποτήρι, το οποίο θα αναγκαζόταν να πιει αν κάποιος τον ρωτούσε: «Ποια κυβέρνηση ευθύνεται γι’ αυτήν την εξέλιξη; Μήπως ήταν του δικού σας  κόμματος;». Διότι τότε δεν θα μπορούσε να αποκρύψει ότι από το 2004 έως το 2009 κυβερνούσε το δικό του κόμμα το οποίο «προετοίμασε» τη χρεοκοπία του 2010. 

Πώς έγινε αυτό; Με δύο τρόπους. 

Πρώτα με τη «μέθοδο Δούκα», δηλαδή με το «δώσε και μένα μπάρμπα», που επανήλθε πρόσφατα στο προσκήνιο και δεν αφορά, φυσικά, μόνο όσα απεχθή συνέβησαν στην Ηλεία με τις πυρκαγιές του 2007. 

Και μετά, αφού είχαν τινάξει τη μπάνκα στον αέρα, δεν τόλμησαν να πάρουν κανένα μέτρο, ακόμα και όταν ο πλέον αρμόδιος, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος τους προειδοποιούσε ότι η χρεοκοπία επίκειται. Είχε επικρατήσει η λογική του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή «άστα γι’ αργότερα», όπως ομολόγησε εκ των υστέρων ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος υπουργός. 

Άλμα και ψέμα δεύτερο: Αφού τα «ξέχασε» όλα αυτά, ο κ. Μητσοτάκης έκανε ένα δεύτερο «άλμα», που θα το ζήλευε ο Σεργκέι Μπούμπκα(του ύψους) ή ο Μάικ Πάουελ(του μήκους). Είπε: «Το αποτέλεσμα ήταν ότι το 2015 εξελέγη η πρώτη λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ευρώπη». Φυσικά, αναφερόταν στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τι παρατηρούμε εδώ;  Ότι ο κ. Μητσοτάκης φεύγει ξαφνικά από το 2010 και «πετάει» στο 2015. Δεν λέει λέξη για το τι μεσολάβησε. Για παράδειγμα, αν κάποιος από το ακροατήριο τον ρωτούσε «ποιος κυβέρνησε από το 2012 έως το 2014;», δηλαδή πριν έρθει ο «λαϊκιστικός» ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν υποχρεωμένος να πει «το δικό μου κόμμα». Κι αν ο ακροατής επέμενε «μήπως θυμάστε ποιος έλεγε ότι σκίζει τα μνημόνια κάθε μέρα κάθε ώρα  κάθε λεπτό και σελίδα με σελίδα;», ο κ. Μητσοτάκης θα αναγκαζόταν να πει «ένας πρωθυπουργός από το δικό μου κόμμα». Κι αν ακροατής ήταν λίγο πιο επίμονος και τον ρωτούσε «εσείς που ήσασταν εκείνη την περίοδο, αντιδράσατε ποτέ σε αυτά τα λαϊκιστικά που προέρχονταν από το δικό σας  κόμμα;», ο κ. Μητσοτάκης θα κατάπινε τη γλώσσα του. Εκτός αν άντεχε να πει: «Ημουνα πρωτοκλασάτος υπουργός»! 

‘Αλμα τρίτο: αφού, λοιπόν, «πέταξε» τόσο εύκολα από το 2010 στο 2015, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να «πετάξει» και στο 2019. Χωρίς να πει ούτε λέξη για το πώς η «πρώτη λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ευρώπη», του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή,  μέσα στα τόσα αρνητικά της, έβγαλε τη χώρα από τα Μνημόνια. Κι αν βρισκόταν ένας επίμονος ακροατής να τον ρωτήσει «πόσα δισεκατομμύρια μαξιλάρι σας άφησε αυτή η κυβέρνηση;», ο κ. Μητσοτάκης θα αναγκαζόταν να ομολογήσει «36 δισεκατομμύρια», με τα οποία «έκανε παιχνίδι» μέσα στην πανδημία, μοιράζοντας σε έχοντες και μη. 

Μισή αλήθεια: Αφού έκανε αυτά τα «άλματα» και απέκρυψε τόσες πλευρές της πραγματικότητας, ο κ. Μητσοτάκης έφτασε και σε αυτό που ήθελε να πει εξαρχής, για να είναι και μέσα στο αντικείμενο της συζήτησης. Είπε: «Πιστεύω ότι υπήρξαν προσπάθειας της προηγούμενης κυβέρνησης να ελέγξει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και να επηρεάσει τη Δικαιοσύνη». 

Ο πρωθυπουργός έχει σ΄αυτό δίκιο. Όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέπεσε και στα δύο αυτά αμαρτήματα. Ένας επίμονος ακροατής του κ. Μητσοτάκη, όμως, θα μπορούσε να τον ρωτήσει: «Αλήθεια, η δική σας  κυβέρνηση σήμερα δεν το συνεχίζει αυτό; Δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια ο ισχυρισμός ότι η συντριπτική πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης σας  υποστηρίζει αποκρύπτοντας όσα δεν σας συμφέρουν; Αλήθεια, τι ήταν η λίστα Πέτσα; Αλήθεια, γιατί διώκεται η εισαγγελέας που ερεύνησε το σκάνδαλο Νοβάρτις; Αλήθεια, γιατί διώκονται μη αρεστοί σε σας δημοσιογράφοι, που ερεύνησαν το ίδιο σκάνδαλο; Αλήθεια, μήπως γνωρίζετε σε ποια θέση βρίσκεται η χώρα σας στον παγκόσμιο δείκτη για την Ελευθερία του Τύπου;». 

Φυσικά, εκεί που μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης δεν υπήρχε κανένας τέτοιος ακροατής. Γι’ αυτό και έκανε με μεγάλη άνεση τέτοια άλματα, απέκρυψε γεγονότα και επανέλαβε μισές αλήθειες, που ισοδυναμούν με ψέματα. 

Κάλλιστα θα μπορούσε να τον εκφράζει αυτή η παροιμιώδης φράση του-άπαγε της βλασφημίας!-  Βλαδίμηρου Λένιν: «Ενα επαναλαμβανόμενο ψέμα γίνεται αλήθεια»!