Πολεμώντας τον πόλεμο

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Βρισκόμαστε ήδη στο 22ο έτος της τρίτης μετά Χριστόν χιλιετίας. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα στις ΗΠΑ έχουν προεδρεύσει, κατά σειρά, ο Τζορτζ Μπους ο Β΄ (δύο θητείες), ο Μπαράκ Ομπάμα (επίσης δύο), ο Ντόναλντ Τραμπ (μία, και πολλή του ήτανε) και ο Τζο Μπάιντεν. Οι ΗΠΑ απέχουν πολύ από το να είναι υπόδειγμα δημοκρατίας. Το τυπικό πάντως, τις εκλογές, το τηρούν, αν και τις αναμετρήσεις τις κρίνει μάλλον η όρεξη των πανίσχυρων λόμπι παρά η βούληση των πολιτών.

 

Σ’ αυτά τα 22 χρόνια στη Ρωσία ηγεμονεύει ο Βλαντιμίρ Πούτιν: δύο προεδρικές θητείες από το 2000 έως το 2008, μία πρωθυπουργική από το 2008 έως το 2012, όταν εγκατέστησε πρόεδρο τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ, όχι τίποτε σπουδαιότερο από ανδρείκελο, πάλι πρόεδρος από το 2012 μέχρι σήμερα. Και στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, αυτός θα νικήσει, καμιά αμφιβολία. Μπορεί η διαφθορά να βασιλεύει στη χώρα του· μπορεί οι πάμπλουτοι ολιγάρχες να έχουν κάθε δυνατότητα παρανομίας ώστε να ικανοποιούν την απληστία τους· μπορεί οι αντιφρονούντες, οι αντιπολιτευόμενοι γενικά, να θεωρούνται εθνικοί προδότες και να φυλακίζονται με συνοπτικές διαδικασίες από την απολύτως εξαρτημένη Δικαιοσύνη· μπορεί η ελευθερία των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να οδεύει ελαφρώς καλύτερα απ’ ό,τι στην Κίνα, όλα αυτά όμως δεν μετράνε την ώρα της κάλπης. Μετράει η «εθνική περηφάνια». Κι αν πάνε να μετρήσουν, να μεταφραστούν σε ψήφο διαμαρτυρίας, υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα έτοιμο να βγάλει από την κάλπη το εθνικά σωστό αποτέλεσμα.

 

Στη Ρωσία του Πούτιν οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις είναι υπόθεση εξαιρετικά επικίνδυνη, όποια κι αν είναι τα αιτήματά τους. Η πανδημία έδωσε την ευκαιρία στο καθεστώς να τις απαγορεύσει. Είναι λοιπόν χίλιες φορές άξιοι επαίνου οι Ρώσοι που την Πέμπτη, πρώτη μέρα της στρατιωτικής εισβολής της πατρίδας τους στην Ουκρανία, συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα, στην Αγία Πετρούπολη, στην Αικατερινούπολη και σε άλλες πενήντα ρωσικές πόλεις για να διαδηλώσουν όχι γενικά και αόριστα κατά του πολέμου, αλλά ειδικά και συγκεκριμένα κατά του πολέμου που κήρυξε η χώρα τους στους γείτονες και «αδερφούς» τους Ουκρανούς. Οπως στις ΗΠΑ τον καιρό του Βιετνάμ. Οπως στο Ισραήλ από όσους δεν δέχονται πως οι Παλαιστίνιοι γεννιούνται ζωσμένοι εκρηκτικά. Μέχρι να πέσει ο ήλιος στη Ρωσία είχαν συλληφθεί περίπου 1.700. Το τίμημα ήταν προδιαγεγραμμένο. Δεν «προδίδεις την πατρίδα σου» ατιμωρητί.