Ετυμηγορίες εξ αποστάσεως

 

γράφει ο ΠαντελήςΜπουκάλας

 

Τζωρτζίνα, Μιλένα, Ιριδα. Κοριτσάκια που πέθαναν πριν προλάβουν να ζήσουν. Τους χρωστάμε μια τεράστια συγγνώμη. Ωσπου να ολοκληρωθεί η έρευνα, όλοι, και οι γονείς και συγγενείς τους, τους χρωστάμε τη σιωπή μας. Αρκετά τα κουτσομπόλεψε η περιέργειά μας και το «αθώο, ανθρώπινο ενδιαφέρον μας».

 

Αρκετά τάραξε την όποια γαλήνη τους η ακόρεστη όρεξή μας να γευόμαστε τον θάνατο των άλλων για να νιώθουμε εμείς ζωντανοί. Και η επίσης ακόρεστη όρεξή μας να χρεώνουμε όλες τις αμαρτίες του κόσμου στους άλλους για να νιώθουμε εμείς τίμιοι και αγαθοί. Σε όποιους άλλους γίνονται από βδομάδα σε βδομάδα «ήρωες»-θύματα της επικαιρότητας. Αρκετά καταναλώσαμε τον θάνατο των παιδιών σαν να βλέπουμε θρίλερ στην τηλεόραση ή στο σινεμά. Δεν είναι το ίδιο να χάνονται ψυχές και να χάνονται εικόνες στην οθόνη. Και βρίσκονται πολύ κοντά στην αλήθεια όσα δήλωσε προ ημερών υψηλόβαθμος δικαστικός στην εφημερίδα «Πελοπόννησος»: «Ή στην αστυνομία ή οι δημοσιογράφοι βλέπουν πολύ CSI. Απλά πράγματα. Η αστυνομία δίνει τις πληροφορίες. Να μαζευτούν. Δεν τα γεννούν μόνοι τους οι συντάκτες. Τους κάνουν διαρροές. Αυτοί, στην ΕΛ.ΑΣ., τα έκαναν μούσκεμα, αυτοί να τα μαζέψουν τώρα. Για να μην αρχίσουμε και ψάχνουμε ποιος έχει κάνει διαρροή ψευδών ειδήσεων». Μία από τις διαρροές, περί θανάτου της Τζωρτζίνας από δηλητηριώδες αέριο, επέτρεψε στην ιντερνετική ανθρωποφαγία να λιντσάρει, αγριότερα αυτή τη φορά, καθότι «νομιμοποιημένη», τους γονείς, και ιδιαίτερα τη μητέρα. Η αγχόνη με την επιγραφή «Μάνα Μήδεια» στήνεται πάντοτε πιο εύκολα απ’ όλες.

 

Αν δεν πιστέψουμε τις διαρροές, δεν ξέρουμε τη λύση του «στατιστικού παραδόξου» των τριών θανάτων. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι δεν λύνεται με ρεπορτάζ εξ αποστάσεως, που υιοθετεί άκριτα κάθε λογής διαρροή· με αστυνομική έρευνα εξ αποστάσεως· με ιατρικές γνωματεύσεις εξ αποστάσεως (καμία σχέση με την τηλεϊατρική)· με ιατροδικαστική έρευνα επίσης εξ αποστάσεως (πρόκειται για «την παρέλαση ιδιωτών ιατροδικαστών στα ΜΜΕ, οι οποίοι ουδεμία σχέση έχουν με τα υπό διερεύνηση περιστατικά και οι οποίοι τοποθετούνται σε πρώτο πληθυντικό ως να έχουν την ευθύνη τους», όπως καταγγέλλει η Πανελλήνια Ενωση Ιατροδικαστών). Ούτε με δίκες στη μικρή οθόνη λύνεται.

 

Ακόμα κι αν η έρευνα καταλήξει στην αναμφίλεκτη κατονομασία ενόχων, ο κανιβαλισμός δεν θα αποδειχθεί αναδρομικά δικαιολογημένος. Αλλωστε, ποτέ του δεν χρειάζεται δικαιολογίες.