Η εποποιία της ωμότητας

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Μια στο τόσο, όταν το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μας, μαθαίνουμε τα μυστικά ορισμένων πολιτικών και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας για το ποιόν τους. Αυτό το χρωστάμε συνήθως σε κάποιο μικρόφωνο που μένει ανοιχτό. Οι εξοχότατοι, σίγουροι πως δεν ακούγονται, ξεχνούν μυστικοπάθειες και υποκρισίες, κόβουν τον χαλινό της γλώσσας τους και απολαμβάνουν επιτέλους τη δυνατότητά τους να μιλήσουν ελεύθερα. Να πουν τι στ’ αλήθεια πιστεύουν για πρόσωπα και πράγματα.

 

Οσα ειπώθηκαν στη Σπάρτη πάντως, σε σύσκεψη του ΕΛΓΑ για τις αποζημιώσεις στα θύματα του παγετού, δεν τα χρωστάμε σε μικρόφωνο που το κράτησε ανοιχτό ο δάκτυλος αντιφιλελεύθερου δαίμονος ή έστω κάποιου αντικυβερνητικού Λακεδαιμονίου. Η σύσκεψη μεταδιδόταν ζωντανά μέσω φέισμπουκ. Ούτε «ατυχής συγκυρία», λοιπόν, ούτε υποκλοπή. Απλώς το παρεΐστικο κλίμα λειτούργησε σαν γλυκιά παγίδα, παρασύροντας σε εκμυστηρεύσεις λεβεντιάς και μεγαλείου.

 

Ο δήμαρχος Σπάρτης Πέτρος Δούκας λοιπόν, υφυπουργός Οικονομίας το 2007, επί Κώστα Καραμανλή, είπε στους ομοϊδεάτες του όσα δεν θα ‘χει πει ούτε στον εξομολόγο του, αν έχει· τον Θεό του πάντως δεν τον έχει, έτσι ωμά όπως περηφανεύτηκε για ό,τι χυδαιότερο: την εξαγορά ψήφων. Επιβεβαίωσε έτσι όσα υποψιαζόμασταν για τα τριχίλιαρα που είχαν δοθεί σε όποιον τύχαινε να περάσει από τον Πύργο και για ανεμοσκόρπισμα των δωρεών υπέρ των πυροπλήκτων.

 

Ιδού το «σχήμα λόγου» του κ. Δούκα: «Είχαμε πάει στην Ηλεία στις φωτιές τότε, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε όλους αυτούς που είχανε… Κυριολεκτικά, γυρίσαμε το παιχνίδι. Εκεί που πέφταμε 15%, θα καταστρεφόμασταν, πήγαμε εκεί και με δύο κινήσεις γύρισε όλο το παιχνίδι». Οι «συσκεπτόμενοι»; Χαχάνιζαν κομματικά υπερήφανοι. Είχαν ξεχάσει οι αναιδείς πως όταν μιλάμε για τις πυρκαγιές της Ηλείας, μιλάμε, όσο πιο σεβαστικά γίνεται, για 49 νεκρούς. Ενας κυνικότατος μάλιστα διευκρίνισε ότι «όποιος έλεγε καλημέρα, έπαιρνε αποζημίωση». Οσο για τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιο Λιβανό, έπλεξε το εγκώμιο του δημάρχου: «Από τότε έχετε μείνει στην Ιστορία με αυτά τα οποία κάνατε εκεί… Και υπολειπόμεθα ό,τι και να κάνουμε μετά από αυτή την εποποιία». Αγλάισμα «αντιλαϊκιστικό» ο πρωθυπουργικός συμμαθητής.

 

Ο κ. Λιβανός παραιτήθηκε. Θα το αντέξουμε. Τόσος ήταν. Αυτούς που δεν θύμωσαν για το σκάνδαλο αλλά για την αμοραλιστική γνωστοποίησή του πώς τους αντέχει κανείς;