“Σφαγή” Στον ΣΥΡΙΖΑ – Κείμενο “Φωτιά” Κόντρα Στις Προτάσεις Τσίπρα

 

Η εσωκομματική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ κάνει γνωστές τις θέσεις της με κείμενο στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου εν όψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που ορίστηκε για τις 14-17 Απριλίου.

 

Το κείμενο υπογράφουν οι: Αθανασίου Κώστας, Βερελή Βάσω, Βίτσας Δημήτρης, Βούτσης Νίκος, Γκόγκογλου Άγγελος, Δρίτσας Θοδωρής, Καλαμαρά Έφη, Καλκανδής Πέτρος, Κνήτου Κατερίνα, Κυπριανίδου Ερμίνα, Λάμπρου Πάνος, Μπασκόζος Γιάννης, Μπουγελέκας Γιώργος, Ξανθός Ανδρέας, Παπαδημούλης Δημήτρης, Παπαδόπουλος Χριστόφορος, Σαμπατακάκης Μιχάλης, Σβίγγου Ράνια, Σκουρλέτης Πάνος, Σπουρδαλάκης Μιχάλης, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Φίλης Νίκος, Φωτιάδης Χρήστος, Φωτίου Θεανώ, Χριστοδουλοπούλου Τασία.

 

Με το κείμενο που δημοειεύτηκε σήμερα στην ιστοσελίδα commonality, η εσωκομματική αντιπολίτευση απορρίπτει την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για την εκλογή αρχηγού και της Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση και τονίζει ότι πρέπει να γίνει από το Συνέδριο, όπως μέχρι σήμερα.

 

«ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!! Λάθος πρόταση, σε λάθος χρόνο, με λάθος τρόπο. Η ανάγκη όντως υπάρχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να γίνει κόμμα μαζικό και λαϊκό. Ταυτόχρονα, κόμμα επιτελικό και δημοκρατικό. Κόμμα συμμετοχικό, κόμμα με στέρεη σύνδεση με την κοινωνία για να την εκπροσωπήσει. Κόμμα ανεκτικό, πλουραλιστικό για να συνθέσει. Κόμμα με ενεργά μέλη όχι μόνο στις εσωκομματικές λειτουργίες, αλλά κυρίως στους κοινωνικούς χώρους που ανήκουν. Κόμμα συλλογικής συναπόφασης και συλλογικής ευθύνης. Κόμμα ενωμένο και στις επιτυχίες και στις αποτυχίες που δεν αναζητά νέο ηγέτη μετά από κάθε εκλογική ήττα, όπως η Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.», αναφέρουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Παράλληλα, προειδοποιούν ότι η θέση τους αυτή είναι «απροϋπόθετη» και θα προκαλέσει νέο γύρο εσωστρέφειας στον ΣΥΡΙΖΑ:

 

«Κι όμως αντικειμενικά θέλουμε δεν θέλουμε με την απροϋπόθετη αυτή πρόταση, το κόμμα εισέρχεται σε μια νέα εσωστρέφεια, τη δεύτερη μετά το 2019 όταν άνοιξε ένα κύκλος αντιπαραθέσεων, το ίδιο βράδυ που καταγράφηκε η εκλογική επιτυχία του 31,5% σε ένα απόλυτα δυσμενές περιβάλλον. Τότε και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να οπλιστεί με επίγνωση και αυτοπεποίθηση, εγκλωβίστηκε να ασχολείται με τα εσωκομματικά του αντί να οργανώνει την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και να κεφαλαιοποιεί τον τεράστιο πλούτο θετικών και αρνητικών εμπειριών από την περίοδο της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Όταν μάλιστα κρίσιμα ζητήματα έμειναν εκτός της δικαιοδοσίας των μελών».

 

 

 

Αντιτίθενται και στην εκλογή μελών της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος από τα μέλη:

 

«Η επίδικη πρόταση έγινε δεκτή με θέρμη, από μέσα που απαιτούν και πιέζουν για τη συστημική προσαρμογή και την υπαγωγή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κεντροαριστερά και στο λεγόμενο κέντρο, όπως και τη μετατροπή του σε αρχηγικό κόμμα.

 

Επίσης, υποστηρίχθηκε ότι η εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής με ενιαία λίστα, κοινή σε όλη την επικράτεια, είναι άμεση δημοκρατία. Είναι όμως εύκολο να κατανοηθεί, ότι για να εκλεγεί κάποιος ή κάποια θα απαιτούνται μερικές χιλιάδες σταυροί. Ότι υπονομεύεται κάθε έννοια αντιπροσώπευσης και λογοδοσίας στους ανθρώπους που τον/την εξέλεξαν. Ότι η πρόταση ευνοεί στους «διάσημους», τις τηλεπερσόνες, τους «αστέρες» της μουσικής βιομηχανίας και του θεάματος ή και όσους διαθέτουν μερικές χιλιάδες «ακόλουθους» στο διαδίκτυο. Εκείνους που εργαλειοποιούν τις Οργανώσεις Μελών προκειμένου να εκλεγούν. Ταυτόχρονα υποδαυλίζει τις τάσεις ώστε να διακινούν λίστες υποψηφίων σε όλη τη χώρα».

 

Η εσωκομματική αντιπολίτευση θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερό κόμμα και όχι κεντρώο:

 

«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατανάλωσε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο, σε μια περίοδο πολλαπλών κρίσεων, διεκδικώντας ένα κοινωνικά άμορφο και πολιτικά απροσδιόριστο εκλογικό κοινό, το λεγόμενο πολιτικό κέντρο, δημιουργώντας ασάφεια όσο αφορά την ταυτότητα του. Δημιούργησε διαιρέσεις στις γραμμές του με πλαστά πολιτικά διλήμματα περί ΣΥΡΙΖΑ του 3% και του 33%, περί της μετάλλαξη του ή μη σε κεντρώο κόμμα, περί του ποιοι είναι υπέρ και ποιοι εναντίον της διεύρυνσης, τη στιγμή που η μαζικοποίηση του κόμματος αποτελούσε στόχο καθολικής αποδοχής.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την τελευταία διετία εκπέμπει αντιφατικά πολιτικά μηνύματα, καθώς από τη μία υπερασπίζεται τον κόσμο της εργασίας, τη μικρή επιχείρηση, τον οικολογικό μετασχηματισμό, τα δικαιώματα, και από την άλλη παλινωδεί μεταξύ αποδοχής και διαχείρισης του υπάρχοντος, που εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως μέρος του συστημικού δικομματισμού. Παλινωδία που επηρεάζει καθοριστικά τα δημοσκοπικά μας ποσοστά».

 

 

 

Τα «ναι» και τα «όχι» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης

Ναι” σε ένα συνέδριο ενωτικό, δημοκρατικό με προωθητικές συνθέσεις, όπως το πετύχαμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Ιουλίου. “Όχι” σε ένα συνέδριο άγονων αντιπαραθέσεων, σύγκρουσης μηχανισμών και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, που αφήνουν αδιάφορη ή και απωθούν την κοινωνία.

“Ναι” σε ένα συνέδριο δημοκρατικού διαλόγου, με ανταλλαγή επιχειρημάτων. Κατηγορηματικά ‘’όχι’’ στην αθλιότητα των ύβρεων, της δίκης προθέσεων, των χαρακτηρισμών που δεν έχουν καμία απολύτως θέση σε ένα δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς.

“Ναι” σε ένα ανοιχτό και μεγάλο κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα, κορμό της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης. “Όχι” σε ένα προγραμματικά θολό και ιδεολογικά ασπόνδυλο κόμμα-παράταξη, απομίμηση άλλων κομμάτων και άλλων εποχών. “Όχι” σε ένα κόμμα σούπερ μάρκετ, με διορισμένα ηγετικά στελέχη, ομάδες με ειδικά προνόμια, οργανωτικά άμορφο και με ασαφή όρια ανάμεσα στα μέλη και τους φίλους.

“Ναι” στη συνεχή ισχυροποίηση και διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Για να οικοδομήσουμε ένα μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς, με ισχυρά ερείσματα και παρουσία παντού στην κοινωνία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα Συνδικάτα. Με ισχυρότερη παρουσία των γυναικών και της νέας γενιάς σε όλα τα επίπεδα. Με μέλη ισότιμα χωρίς ειδικά προνόμια ή διαιρέσεις με βάση την προέλευση ή τα χρόνια θητείας. “Όχι” στην επάνοδο από το παράθυρο στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, με μέλη με ειδικά προνόμια και διαφορετικές ταχύτητες. “Όχι” στην διαιώνιση των εξ οφίτσιο ηγετικών στελεχών μέσα από το προτεινόμενο Εθνικό Συμβούλιο, ένα όργανο που απλώς δεν χρειάζεται, καθώς το μόνο που προσθέτει είναι επιπλέον κομματική γραφειοκρατία.

“Ναι” στην ενότητα, τη δημοκρατική συλλογικότητα, τον διάλογο και την σύνθεση απόψεων. “Όχι” στα παρωχημένα αρχηγικά πρότυπα που δεν ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο αριστερό ευρωπαϊκό κόμμα. Ο Πρόεδρος του Κόμματος προτείνουμε να συνεχίζει να εκλέγεται από το Συνέδριο του Κόμματος και να λογοδοτεί στην Κεντρική Επιτροπή.

“Ναι” στα ανοικτά ρεύματα ιδεών που συμβάλλουν στο συλλογικό προβληματισμό του ενιαίου κόμματος και δεσμεύονται από τις συλλογικές του αποφάσεις. “Όχι” σε κλειστούς μηχανισμούς που λειτουργούν ως “κόμμα μέσα στο κόμμα” και αποτελούν φυτώρια αριβισμού και προσωπικού παραγοντισμού

“Ναι” στην εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από το Συνέδριο στο οποίο οφείλει και να λογοδοτεί. Όπως ισχύει από την ίδρυσή μας. Όπως προτείνει ομόφωνα να συνεχιστεί και η Επιτροπή Καταστατικού. Όπως ισχύει στο 99% τουλάχιστον των Αριστερών, Πράσινων και Σοσιαλιστικών και ευρύτερα δημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη και όλο τον πλανήτη. 

πηγή