Η Τουρκία κατοχύρωσε στην ΕΕ τον εμπορικό όρο «Τουρκικό Αιγαίο» – Ρεσιτάλ “αριστείας” από την κυβέρνηση

 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Πνευματικών Δικαιωμάτων (EUIPO) να αναγνωρίσει, έπειτα από αίτημα της Άγκυρας, τον εμπορικό όρο «Τουρκικό Αιγαίο» (Turkaegean). Ερωτήματα τίθενται πώς ελήφθη αυτή η απόφαση και πώς ενήργησε σχετικά η ελληνική κυβέρνηση.

 

Ο όρος κατοχυρώθηκε έπειτα από αίτημα του Τουρκικού Οργανισμού Τουρισμού και θα έχει ισχύ από τις 15 Δεκεμβρίου 2021 έως τον Ιούλιο του 2031.

 

Σύμφωνα με την απόφαση η EUIPO αναγνώρισε τον όρο «Turkey» για τουριστικούς σκοπούς και έδωσε την άδεια να χρησιμοποιείται συνδυαζόμενος με το Αιγαίο για διαφημιστικούς σκοπούς.

 

Ακολουθεί το σχετικό διαφημιστικό βίντεο του Τουρκικού Οργανισμού Τουρισμού   

«Όχι» -προσωρινά- από τις ΗΠΑ

 

Να σημειωθεί ότι η αντίστοιχη υπηρεσία των ΗΠΑ, απέρριψε τον Ιούνιο το σχετικό αίτημα να αναγνωριστεί ο όρος, με την αιτιολογία ότι υπήρχαν λάθη στην αίτηση και έδωσε περιθώριο 6 μηνών στις τουρκικές αρχές να υποβάλουν εκ νέου αίτημα.

 

Πάντως, ο εμπορικός όρος «Turkaegean» εμφανίζεται ενεργός σε Αυστραλία, Μπρουνέι, Ιαπωνία, Ευρωπαϊκή Ένωση και Παγκόσμιο Οργανισμό Πνευματικών Δικαιωμάτων, ενώ εκκρεμούν αιτήσεις σε ακόμη 15 χώρες.

 

Μιλώντας στον Ant1, ο κ. Βορίδης παραδέχθηκε πως «Έτσι είναι» στην τοποθέτηση δημοσιογράφου ότι πρόκειται για «ήττα» και το ότι πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα απάντησης καθώς η Ελλάδα «έπρεπε να το παλέψει όταν το θέμα συζητείτο στην Επιτροπή. Βγήκε η απόφαση; Τελείωσε!».

 

«Στην κατάθεση των εμπορικών σημάτων υπάρχει μια διαδικασία προβολής αντιρρήσεων από ενδιαφερόμενο μέρος (ιδιώτη) και ένας αυτεπάγγελτος έλεγχος όπου πρέπει και εκεί μπορούν να διατυπωθούν αντιρρήσεις, για τους λόγους που προβλέπει ο νόμος περί σημάτων. Αυτός ο αυτεπάγγελτος έλεγχος προφανώς δεν διενεργείται ούτε από τον κ. Παπαθανάση ούτε από τον κ. Σχοινά, αλλά από αρμόδιο υπάλληλο της διοικητικής επιτροπής σημάτων», προσέθεσε, σε μια προσπάθεια να μαζέψει την αρχική του αντίδραση.

 

«Αυτό το γεγονός, ότι δεν ασκήθηκε ορθός έλεγχος από την συγκεκριμένη υπηρεσία, ώστε να προβληθούν οι αντιρρήσεις πριν την αποδοχή του σήματος, δεν τελειώνει την διαδικασία των αντιρρήσεων … υπάρχει πρόσθετο στάδιο στο οποίο και μετά … μπορεί εν συνεχεία να προβληθεί αντίρρηση. Υπάρχει διαδικασία προσφυγής την οποία θα ενεργοποιήσει η ελληνική διοίκηση», είπε ο κ. Βορίδης, προσθέτοντας σε άλλο σημείο ότι «υπάρχουν ένδικα μέσα τα οποία θα ασκηθούν. Η εκτίμησή μου είναι ότι η Ελλάδα θα την κερδίσει αυτή την προσφυγή», ανέφερε.

 

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχει αβλεψία της συγκεκριμένης υπηρεσίας» παραδέχθηκε, καταλήγοντας πως «προφανώς και είναι απολύτως δικαιολογημένη και εύλογη η ανησυχία και η ευαισθησία, αυτονοήτως θα έλεγα …Τίθεται ζήτημα λειτουργίας της υπηρεσίας, είναι και πολιτικό ζήτημα. Αυτή η υπηρεσία, ακριβώς επειδή εμφάνισε αυτά τα προβλήματα, της έχει ήδη αφαιρεθεί αυτή η αρμοδιότητα σε χρόνο προγενέστερο και έχει μεταφερθεί στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας».     

πηγή

Ρήτρα αναπροσαρμογής: Την φέρνουν από το «παράθυρο»

 

Από την 1η Αυγούστου με την τροπολογία που αναμένεται να ψηφιστεί σήμερα στη Bουλή η κυβέρνηση θριαμβολογεί ότι καταργείται η ρήτρα αναπροσαρμογής. Η διάταξη κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την απλούστευση της αδειοδότησης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και δήθεν έχει στόχο την «συγκράτηση των ανατιμήσεων στην ενέργεια και την επιστροφή των τιμών του ρεύματος στο επίπεδο του περασμένου φθινοπώρου».

 

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

 

Πρώτον στην τροπολογία δεν υπάρχει αναφορά σε κατάργηση της ρήτρα αναπροσαρμογής παρά μόνο σε αναστολή της.

 

Δεύτερον βάσει της τροπολογίας και ειδικότερα του «άρθρου 2»  η τιμή της ρήτρας αναπροσαρμογής ουσιαστικά ενσωματώνεται στα τιμολόγια. Αφού στην περίπτωση που οι προμηθευτές – πάροχοι αγοράζουν ακριβή ενέργεια το κόστος θα μετακυλίεται στους καταναλωτές, οι οποίοι θα πληρώνουν ακριβότερους λογαριασμούς.

 

Ειδικότερα στην παράγραφο δύο της τροπολογίας σημειώνεται: «Οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας ανακοινώνουν σε μηνιαία βάση και σε ευδιάκριτο σημείο στην ιστοσελίδα τους, έως το τέλος του δεύτερου μήνα (Μ-2) πριν από τον μήνα εφαρμογής (Μ), τις πάγιες χρεώσεις και τις χρεώσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας για το σκέλος ισχύος και ενέργειας που εφαρμόζονται στα τιμολόγια προμήθειας». 

 

Τι σημαίνουν τα παραπάνω πρακτικά; Ότι οι πάροχοι κάθε δύο μήνες θα διαμορφώνουν την τιμή μονάδας του ηλεκτρικού ρεύματος ανάλογα με την τιμή που που θα επικρατεί στην αγορά της χονδρικής ενέργειας και όπως αυτή καθορίζεται στο χρηματιστήριο. Με άλλα λόγια κάθε δύο μήνες οι πάροχοι θα αλλάζουν την τιμή χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η μέγιστη τιμή του ρεύματος μετά από μερικούς μήνες και ειδικά μπαίνοντας στο Χειμώνα.

 

Η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση δίνει ουσιαστικά το δικαίωμα στους παρόχους – προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας να αλλάζουν τις τιμές κατά το δοκούν κάτω από την αιτιολογία «χρέωση προμήθειας ενέργειας». Οι εταιρείες δηλαδή θα αναλάβουν την «υποχρέωση» να ενσωματώνουν την όποια επιβάρυνση εκτιμούν στην τιμή λιανικής!!! Ωστόσο δεν έχουν την υποχρέωση να ενημερώνουν τους καταναλωτές! Η μόνη υποχρέωση του προμηθευτή θα είναι να αναρτά στον ιστότοπό του, το ύψος της χρέωσης που θα βάζει!

 

Στη συνέχεια επί της υψηλής τιμής του ρεύματος που θα ανακοινώνουν οι εταιρείες θα παρεμβαίνει το κράτος, μέσω του μόνιμου μηχανισμού στήριξης για να μειώνεται η τιμή της κιλοβατώρας. Αλλά η κυβέρνηση δεν έχει ανακοινώσει πώς θα υπολογίζεται η κρατική επιδότηση!!! Έτσι κάθε μήνα η επιδότηση θα αλλάζει, καθώς κάθε μήνα θα αλλάζει και η τιμή πώλησης του ρεύματος. Κάθε φορά που θα ανεβαίνει η χρηματιστηριακή τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας οι εταιρείες θα ανακοινώνουν υψηλότερες τιμές πώλησης τους καταναλωτές που θα πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ενώ και τα κρατικά ταμεία (δηλαδή πάλι του χρήματα του λαού) θα πρέπει να καλύπτουν ένα μέρος του κόστους των αυξήσεων που μέχρι στιγμής πάντως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει φροντίσει να μην προσδιορίσει το ύψος τους, αφού …ελέγχει τα δημοσιονομικά περιθώρια!

 

Έτσι κάθε δεύτερο μήνα οι καταναλωτές (όσοι μπορούν) θα ψάχνουν προκειμένου να γλυτώσουν λίγα ευρώ να εντοπίσουν μόνοι τους μέσω των ιστοσελίδων των παρόχων την τιμή χρέωσης του ρεύματος! Και θα αναζητούν εκείνο τον πάροχο που θα τους προσφέρει την πιο συμφέρουσα τιμή. Γιατί ο καπιταλισμός τους προσφέρει και το πλεονέκτημα του περιβόητου …ανταγωνισμού.

 

Αλλά επειδή ακριβώς είναι καπιταλιστική η αγορά υπάρχει ο κίνδυνος οι εταιρείες να λειτουργήσουν με μονοπωλιακή λογική και να μην υπάρχει φθηνό ρεύμα! Και αυτή την διαδικασία η κυβέρνηση Μητσοτάκη την «βάφτισε» κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής και πανηγυρίζει, επιδιώκοντας να ρίξει στάχτη στα μάτια των λαϊκών νοικοκυριών την ώρα που ουσιαστικά την φέρνει από το «παράθυρο»…

 

Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη όρισε την έναρξη της εφαρμογή του μέτρου από την 1η Αυγούστου ώστε οι λογαριασμοί που θα λάβουν οι καταναλωτές να είναι από τα τέλη Σεπτεμβρίου, αρχές Οκτωβρίου, μετά δηλαδή τις πιθανές πρόωρες κάλπες που μπορεί να στηθούν τον Σεπτέμβριο…

 

Ο δικηγόρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) Αλέξης Αλεξόπουλος μιλώντας στην ΕΡΤ και αναφερόμενος στο θέμα σημείωσε: «Η τροπολογία της κυβέρνησης δεν λέει ότι καταργείται η ρήτρα αναπροσαρμογής, λέει ότι δεν εφαρμόζεται, δηλαδή αναστέλλεται η εφαρμογή της από τους λογαριασμούς ρεύματος που θα βγουν για καταναλώσεις μετά την 1η Αυγούστου 2022 και μέχρι τον Ιούλιο του 2023. Αυτό μπορεί να σταματήσει οποιαδήποτε στιγμή, αλλά δίνει το δικαίωμα στους προμηθευτές να αλλάζουν τις τιμές κατά το δοκούν. Να τα βάζουν σύμφωνα με το άρθρο 2 της τροπολογίας κάτω από την αιτιολογία “χρέωση προμήθειας ενέργειας”. Δηλαδή του αλλάζουμε όνομα».

 

Ο ίδιος πρόσθεσε: «Θα είναι τα ίδια νούμερα. Χρέωση προμήθειας ενέργειας, θα δίνει το κράτος κάποια επιδότηση στον προμηθευτή, θα βάζει κάποιο πλαφόν που υποτίθεται ότι θα παίρνει πίσω και ο καταναλωτής δεν θα μπορεί ούτε να ελέγξει ούτε θα ξέρει πόσο θα χρεώνεται. Γιατί λέει ότι ο προμηθευτής την μόνη υποχρέωση που έχει, δεν είναι καν να ειδοποιεί τον καταναλωτή, για τις όποιες αυξήσεις. Αυτοί θα συνεχίσουν να αυξάνουν. Το μόνο που έχει υποχρέωση είναι στον ιστότοπό του να κάνει μια ανάρτηση και να λέει “η χρέωση που θα σου βάλω θα είναι τόση”. Δηλαδή έρχεστε εσείς στο γραφείο μου, υπογράφετε μια σύμβαση για μια αγωγή που θα σας κάνω και σας λέω “αν θες να δεις πόσο θα κοστίσει, πήγαινε σε δυο μήνες στον ιστοτοπό μου, να δεις πόσο σε χρέωσα”. Αυτό γίνεται. Βαφτίσαμε το κρέας ψάρι. Αυτό έγινε. Αυτά ισχύουν και για τα οικιακά τιμολόγια και για τα επαγγελματικά».

 

Οι συνέπειες των ευρωενωσιακών πολιτικών της απελευθέρωσης της ενέργειας είναι εδώ. Το ρεύμα από κοινωνικό αγαθό μετατράπηκε σε χρηματιστηριακό προϊόν με τα μονοπώλια ενέργειας να καθορίζουν την τελική τιμή τους γδέρνοντας τα λαϊκά στρώματα για να μεγιστοποιήσουν την κερδοφορία τους… 

πηγή

  

Με τους φιλόζωους, ναι – Με τους υποκριτές, ΟΧΙ.

 

  

Με τον χιμπατζή που θανατώθηκε στο Αττικό, ναι. Με το γατάκι που το κλώτσαγε εκείνος ο καραγκιόζης, ναι. Με τα σκυλάκια που πέφτουν θύματα καθαρμάτων, ναι. Με τα γαϊδουράκια της Σαντορίνης, ναι. Με τον άνθρωπο που η αγάπη του και το ενδιαφέρον του για τα ζώα δεν σταματάει όταν απέναντί του υπάρχει άνθρωπος και όπως δεν κάνει διαχωρισμό στα ζώα έτσι δεν κάνει και στους ανθρώπους, ναι. Αλλά

– με τις κυρίες που λανσάρουν ανθρωπισμό δια της τάχα μου φιλοζωίας αλλά τη δολοφονία των μεταναστών στην Ισπανία την περνάνε ντούκου την ώρα που κλείνουν ραντεβού για τον μπούμπη στο κομμωτήριο σκύλων,

– με τους κυρίους που κλαίνε για τα γαϊδουράκια της Σαντορίνης αλλά δεν χαραμίζουν ούτε το 1/1000 αυτού του (προσποιητού) ενδιαφέροντός τους για τα εργατάκια της Σαντορίνης,

– με τα μιντιοσαχλαμαράκια που πουλάνε ζωοφιλία σε τέτοια ποσότητα ώστε μετά να μην τους περισσεύει καμία… ευαισθησία ούτε για τον Δημήτρη Δαγκλή που έγινε κομμάτια στην Cosco ούτε για κανέναν εργάτη που κάθε τρεις μέρες σκοτώνεται ή σακατεύεται στους χώρους δουλειάς, όχι. Οχι.

Κι επειδή, ίσως, να μην έγινε σαφές: ΟΧΙ.

 

 

Σημείωση: Γράφω στην ανάρτηση: “Με τον άνθρωπο που η αγάπη του και το ενδιαφέρον του για τα ζώα δεν σταματάει όταν απέναντί του υπάρχει άνθρωπος και όπως δεν κάνει διαχωρισμό στα ζώα έτσι δεν κάνει και στους ανθρώπους, ναι.”.

Ομως, κάποιοι, επιμένουν να μην καταλαβαίνουν. Χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. Σε αυτούς που η αγωνία τους είναι και αγωνία μου, μα δεν πρόσεξαν ΟΛΗ την ανάρτηση. Τους παρακαλώ να την ξαναδιαβάσουν. Και σε εκείνους που είναι επιλογή τους να παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Αυτοί, οι δεύτεροι, δεν με αφορούν. Γιατί αυτούς, ακριβώς, αφορά η ανάρτηση.

(από το τη σελίδα στο facebook του Νίκου Μπογιόπουλου) 

 

Ο "θεσμικός" Μητσοτάκης και η επιχείρηση "δώσε και μένα μπάρμπα"…

 

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ανακοινώνει πως σχεδιάζει να πραγματοποιήσει τις εκλογές πρόωρα το φθινόπωρο και αφήνει την εκλογολογία να σέρνεται.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Αν ο πρωθυπουργός ήταν «θεσμικός», όπως λένε ο ίδιος και οι υπουργοί του, θα έκανε εδώ και τώρα μία από τις επόμενες δύο κινήσεις.

 

Η πρώτη θα ήταν να δηλώσει ρητά και κατηγορηματικά «εκλογολογία, τέλος. Οι εκλογές θα γίνουν το 2023». Και δεν θα αναζητούσε το πρόσχημα για πρόωρες εκλογές τη μία στη «μακρά προεκλογική περίοδο» και την άλλη στο «τοξικό κλίμα», για να καταλογίσει την ευθύνη στην αντιπολίτευση και για τα δύο.

  

Η δεύτερη επιλογή θα ήταν να δηλώσει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ότι οι εκλογές θα γίνουν πρόωρα το φθινόπωρο, όπως και σχεδιάζει. Αυτή θα ήταν η πιο έντιμη επιλογή. Και πολύ θεσμική (χωρίς εισαγωγικά). Εμπόδια δεν έχει. Η αξιωματική αντιπολίτευση τον διευκολύνει τα μέγιστα, ζητώντας η ίδια εκλογές. Λόγοι, τους οποίους μπορεί να επικαλεστεί, υπάρχουν: η ενεργειακή και οικονομική κρίση, οι τουρκικές απειλές κ.α.

 

Επομένως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τα χέρια του λυμένα. Όποια λύση κι αν επιλέξει από τις δύο, «θεσμική» θα είναι και ουδείς θα έχει κάτι να του προσάψει.

 

Γιατί, λοιπόν, δεν το κάνει και αφήνει την εκλογολογία να σέρνεται; Για δύο λόγους:

 

Πρώτον, διότι οι εκλογές του χρόνου(αν υποθέσουμε ότι καταλήγει εκεί) έχουν πολύ μεγάλο ρίσκο εν όψει του εφιαλτικού χειμώνα που έρχεται. Ηδη μεγαλύτερες και σοβαρότερες χώρες, όπως η Γερμανία, προετοιμάζουν τους πολίτες τους για τα χειρότερα: ενεργειακό μπλακάουτ, κλείσιμο εργοστασίων, ανεργία κα. Καμιά κυβέρνηση, που έχει μπροστά της εκλογές, δεν θα ήθελε να περάσει τέτοιον χειμώνα.

 

Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης δεν τολμάει ούτε τη λύση του φθινοπώρου να ανακοινώσει. Διότι ανησυχεί γι’ αυτά που ενδέχεται να συμβούν το καλοκαίρι. Θέλει, λοιπόν, να τα έχει όλα δικά του και να αποφασίσει τι θα κάνει μετά το Δεκαπενταύγουστο.

 

Μέχρι τότε θα εξελιχθεί-ήδη εξελίσσεται- μια γιγαντιαία επιχείρηση προσεταιρισμού ψηφοφόρων, που δεν απέχει και πολύ από αυτό που αποκαλούμε «εξαγορά». Κάθε βδομάδα ανακοινώνεται κι ένα οικονομικό μέτρο, τα περισσότερα με τη μορφή επιδομάτων.

 

Φυσικά, ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του δεν πρωτοτυπούν. Ολες οι κυβερνήσεις το ίδιο κάνουν όταν πλησιάζουν οι εκλογές. Με μια διαφορά. Οι σημερινοί, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, παρίσταναν ότι είναι κάτι άλλο και κατακεραύνωναν την προηγούμενη κυβέρνηση για την επιδοματική της πολιτική. Τη μια φορά τα χαρακτήριζαν «εορταστικά», την άλλη «προεκλογικά» και, σε κάθε περίπτωση, «φιλοδωρήματα». Τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει ακριβώς το ίδιο και ποιος ξέρει τι έχουμε να δούμε ακόμα όσο θα πλησιάζουμε προς τον Σεπτέμβριο.

 

Κάπως έτσι η «θεσμικότητα» του σημερινού πρωθυπουργού θα είχε καταντήσει ανέκδοτο, αν η επιχείρηση «δώσε και μένα μπάρμπα» δεν έκρυβε προφανείς κινδύνους.

 

Μετά τις εκλογές, η (όποια) κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά στην ανάγκη να κάνει οικονομικό συμμάζεμα, δεδομένου ότι το ενεργειακό τσουνάμι δεν έχει φτάσει ακόμα στην κορύφωσή του και τα δημόσια οικονομικά έχουν φτάσει τα όριά τους. Ηδη οι οικονομικοί υπουργοί λένε και ξαναλένε ότι δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για παροχές. Όμως, άλλα κελεύουν οι εκλογολόγοι του Μαξίμου. Ετσι, κάθε φορά ο Σταϊκούρας και ο Σκυλακάκης βρίσκουν νέο «δημοσιονομικό χώρο», για να δοθούν νέα επιδόματα.

 

Ελπίζουμε να μην τινάξουν τη μπάνκα στον αέρα. Διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να είναι η πρώτη μεταμνημονιακή, αλλά δεν θέλει και πολύ να καταλήξουμε σε ένα «νέο 2009», προετοιμάζοντας μια «νέου τύπου» χρεοκοπία.

 

Και τότε μεν δεν είχαν γνώση οι φύλακες. Αλλά τώρα θα είναι σαν να διαπράττεται έγκλημα εκ προμελέτης…  

Ελεύθερος πάλι ο Κορκονέας για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου.!

 

6 Δεκεμβρίου 2008 δολοφονείται ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. 28 Ιουνίου 2022 αναγνωρίζεται στον Κορκονέα, τον  πρώην ειδικό φρουρό, δολοφόνο του Γρηγορόπουλου, «πρότερος σύννομος βίος» και για μια ακόμα φορά αναμένεται να αφεθεί ελεύθερος.

 

Συγκεκριμένα, με απόφαση του Μικτού Εφετείου Λαμίας (με ψήφους 4 υπέρ και 3 κατά) ο καταδικασμένος για τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, με την αναγνώριση του «πρότερου σύννομου βίου», απελευθερώνεται.

 

Mε το συγκεκριμένο ελαφρυντικό είχαν «σπάσει» τον Ιούλιο του 2019 τα ισόβια για τον Κορκονέα που, τότε, είχε αποφυλακιστεί. Στη συνέχεια και μετά από αυτή την απόφαση ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Β. Πλιώτας είχε ασκήσει αναίρεση. Έτσι, υ υπόθεση εξετάστηκε από το Εφετείο, το οποίο με μια προκλητική απόφαση αποδέχτηκε το ελαφρυντικό για τον Κορκονέα.

 

Η διαδικασία επαναλήφθηκε φέτος, με τη δίκη να ξεκινά τις 11  Μαΐου και να διακόπτεται δύο φορές, την πρώτη λόγω μη κλήτευση της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τη δεύτερη, επειδή η πολιτική αγωγή αιτήθηκε να δώσει το «παρών» στη διαδικασία.

 

Υπενθυμίζεται, δε, ότι ο εισαγγελέας Εφετών Λαμίας, Σπύρος Μαντουδάκης, έκανε στις 9 Ιουνίου πρόταση να υιοθετηθεί η καταδικαστική απόφαση για ισόβια, τονίζοντας ότι ο πρώην ειδικός φρουρός «δεν άξιζε το ελαφρυντικό που του δόθηκε».

 

Nα σημειωθεί ότι στην πρώτη δίκη, το 2010, δεν είχε αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό στον Κορκονέα. Καταδικάστηκε τότε σε ισόβια για ανθρωποκτονία από πρόθεση, με άμεσο δόλο, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.

 

Σε δήλωση τους οι συνήγοροι της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέφεραν:

 

«Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος στις 25/6 θα γινόταν 29 χρονών.

 

Σήμερα η υπεράσπιση του Επαμεινώνδα Κορκονέα, καταδικασμένου για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου, θα ισχυριστεί και πάλι ότι ο Κορκονέας είχε πρότερο σύννομο βίο κι ότι αξίζει να του αναγνωριστεί ελαφρυντικό.

 

Κι ας ήταν διαβόητος μεταξύ των συναδέλφων του, κι ας τον φώναζαν Ράμπο.

 

Κι ας έχει κατατεθεί από την μητέρα του Αλέξανδρου ότι δούλευε ως μπράβος στην Καλαμάτα.

 

Κι ας έχει αποκαλυφθεί ότι υπάρχει ένα σκοτεινό κομμάτι της ζωής του, για το οποίο αρνήθηκε να αποκαλύψει ο,τιδήποτε στο Δικαστήριο και αφορά την παραμονή του στον Καναδά.

 

Κι ας έχει αναγκαστεί να ομολογήσει στο Δικαστήριο ότι είχε τελέσει έναν άλλο γάμο, στον Καναδά, τον οποίο απέκρυπτε επιμελώς, χρησιμοποιώντας μάλιστα ψευδή πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης.

 

Κι ας επέδειξε, το ίδιο βράδυ της δολοφονίας, ακραία υβριστική συμπεριφορά προς ανήλικα παιδιά, βρίζοντάς τα χυδαία.

 

Κι ας κατέθεσε μάρτυράς του ότι ο ίδιος μοίραζε σφαίρες στους συναδέλφους του στη βάρδια.

 

Κι ας βρέθηκε το όπλο του σε κατάσταση που υποδηλώνει επανειλημμένη οπλοχρησία, με σφαίρες από διάφορες παρτίδες και με παραβιασμένο τον μηχανισμό ώστε να μεγαλώνει η χωρητικότητα.

 

Εμείς ως συνήγοροι της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, προσπαθήσαμε επί 2 δικασίμους να ζητήσουμε να εξετασθούν οι μάρτυρες και τα αποδεικτικά στοιχεία του φακέλου που αφορούν το ζήτημα αυτό.

 

Οι τακτικοί δικαστές του Δικαστηρίου μας εμπόδισαν, παρά τον νόμο, να υποβάλουμε το αίτημα και απέτρεψαν τους ενόρκους από το να λάβουν υπ´όψιν τις αποδείξεις.

 

Στο Δικαστήριο με την πλήρη σύνθεσή του δεν διαβάσθηκε ούτε η κατηγορία ούτε η καταδικαστική απόφαση. Κάτι που εξυπηρετεί την υπεράσπιση, αφού θα είναι ο λόγος της εναντίον του λόγου του Εισαγγελέα.

 

Έτσι όμως υποσκάπτεται η απονομή της Δικαιοσύνης.

 

Εκφράζουμε για άλλη μια φορά τη βαθιά ανησυχία μας και την έντονη διαμαρτυρία μας για όσα για άλλη μια φορά συμβαίνουν στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας.

 

Εμείς θα είμαστε και σήμερα εκεί, αρνούμενοι να αποδεχθούμε την βαρύτατη προσβολή στη δίκαιη δίκη, στο θεσμικό ρόλο της οικογένειας του Αλέξανδρου, της μητέρας και της αδελφής του, ως διαδίκων στη δίκη, και στην μνήμη του παιδιού που δεν μεγάλωσε ποτέ.

Θα είμαστε και σήμερα εκεί, υπερασπιζόμενοι τη μνήμη του Αλέξανδρου και ζητώντας Δικαιοσύνη. 

πηγή

Απαγόρευση των αμβλώσεων ή πώς ξηλώνεται το πουλόβερ των ανθρώπινων δικαιωμάτων

 

Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για απαγόρευση των αμβλώσεων πηγαίνει την χώρα 150 χρόνια πίσω. Δεν το λέω εγώ. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν το είπε σε έκτακτο διάγγελμά του. Είναι πολλοί οι χαρακτηρισμοί με τους οποίους έχει «στολιστεί» κατά καιρούς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά ούτε «υστερική φεμινίστρια», ούτε «ακροαριστερός δικαιωματιστής» είναι. Ένας συντηρητικός πολιτικός είναι, στο πλαίσιο του “προοδευτικού” πρόσημου του Δημοκρατικού κόμματος. Το γεγονός πως κατακεραύνωσε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου είναι ενδεικτικό των ραγδαίων εξελίξεων και των βαρύτατων συνεπειών που αναμένεται να έχει στην αμερικανική κοινωνία αυτή η απόφαση, αλλά και το βαθμό της σήψης ενός συστήματος που για να ντύσει με πατσουλί την αποφορά του αναγκάζεται να βγάζει στην σκηνή ακόμα και τον Μπάιντεν για να παραστήσει τον… υπερασπιστή των ανθρώπινων δικαιωμάτων. 

 

Όπως έχει γίνει γνωστό, με πλειοψηφία έξι ψήφων έναντι τριών, ανετράπη η ιστορική απόφαση του 1973, με την οποία νομιμοποιήθηκε το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Πρόκειται για την απόφαση που ελήφθη στο πλαίσιο της υπόθεσης «Ρόου κατά Γουέιντ» και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τα γυναικεία κινήματα σε όλον τον κόσμο. Βλέποντας το θέμα από την νομική σκοπιά, το ρολόι των ανθρώπινων δικαιωμάτων πήγε πενήντα χρόνια πίσω. Αντιμετωπίζοντας, όμως, το θέμα ως μείζον πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα, αντιλαμβανόμαστε πως επιστρέφουμε σε πολύ πιο σκοτεινές εποχές για τις γυναίκες και τα δικαιώματά τους. Και αν κάτι μας έχει διδάξει η ιστορία, είναι πως η στέρηση των δικαιωμάτων ενός ανθρώπου είναι η αρχή για την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων ολόκληρων πληθυσμών.

 

Οι γυναίκες είναι πάντοτε ο πρώτος και πιο εύκολος στόχος. Όχι μόνο λόγω της πατριαρχικής δόμησης της διεθνούς κοινωνίας, αλλά και λόγω της υπο-εκπροσώπησής τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Πώς γίνεται κάθε φορά η ζωή, η τύχη και τα δικαιώματά μας να εξαρτώνται από αποφάσεις ανδρών; Η περίπτωση της άμβλωσης είναι πολύ χαρακτηριστική. Οι άνδρες πλειοψηφούν στην σύνθεση του σώματος του Ανώτατου Δικαστηρίου. Και αναρωτιέμαι: με τι κριτήρια αποφασίζουν αυτοί οι άντρες; Ξέρουν τι σημαίνει να είσαι έγκυος; Γνωρίζουν τι θα πει να βιώνεις μία δύσκολη εγκυμοσύνη ή μία εγκυμοσύνη που πρέπει για λόγους υγείας να τερματιστεί; Έχουν ιδέα τι θα πει να κυοφορείς το παιδί ενός άντρα που δεν θέλεις; Μπορεί να είναι ο βιαστής σου, μπορεί να είναι σχέση της μιας βραδιάς ή απλώς μια επιπολαιότητα. Γιατί θα πρέπει η γυναίκα να υφίσταται για όλη την υπόλοιπη ζωή της το βάρος μιας κακοποίησης ή ενός λάθους; Και στην τελική, θα πρέπει επιτέλους να γίνει κοινωνικά σεβαστό πως πολλές γυναίκες απλώς δεν θέλουν να γίνουν μητέρες. Πώς, όμως, μπορούν αυτοί οι άντρες να αποφασίζουν για το σώμα και το μέλλον των γυναικών χωρίς να γνωρίζουν τίποτα απολύτως την βάσανο της εγκυμοσύνης και της μητρότητας;

 

Φυσικά θα πει κάποιος, κι αν τις αποφάσεις τις λάμβαναν γυναίκες, όπως η Ολμπράιτ, ή η Κοντολίζα Ράις, ή η Θάτσερ κοκ, το πρόβλημα θα λυνόταν; Προφανώς δεν θα λυνόταν και δεν θα λυθεί όσο το καθεστώς των κοινωνικών ανισοτήτων και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σύστημα δηλαδή πάνω στο οποίο ο αυταρχισμός, η αντιδραστικότητα, ο σκοταδισμός αποτελούν το εποικοδόμημά του, θα πορεύεται έχοντας το πολιτικό ή δικαστικό προσωπικό που του αρμόζει, είτε πρόκειται για άντρες είτε για γυναίκες.  

 

Είναι δυνατόν, λοιπόν, αυτές οι αποφάσεις να λαμβάνονται με πολιτικά κίνητρα ή βάσει μίας παλαιολιθικής αντίληψης περί ηθικής; Ένα ευρέως διαδεδομένο φεμινιστικό σύνθημα λέει πως «δεν απαγορεύονται οι αμβλώσεις, απαγορεύονται οι ασφαλείς αμβλώσεις». Δεν πρόκειται μόνο για ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Η απαγόρευση της άμβλωσης συνεπάγεται και απαγόρευση πρόσβασης σε ασφαλή υγειονομική περίθαλψη. Λίγες γυναίκες στις ΗΠΑ έχουν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν σε πολιτείες που η άμβλωση θα είναι υπό όρους αποδεκτή. Οι υπόλοιπες θα παραγγέλνουν μέσω Διαδικτύου αμφιβόλου ποιότητας χάπια έκτρωσης, ενώ όσες δεν έχουν ούτε αυτή την οικονομική δυνατότητα είτε θα προχωρούν σε ακραίες πρακτικές για να αποβάλουν το έμβρυο – βάζοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια τους την ζωή- είτε θα φέρνουν στον κόσμο παιδιά που δεν θα μπορούν ή/και δεν θα θέλουν να μεγαλώσουν.

 

Η ανώτατη δικαστική αρχή των ΗΠΑ αντιμετωπίζει ένα ανθρώπινο δικαίωμα ως ζήτημα ηθικής. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της απόφασης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ζητήματα υποκειμενικότητας. Έχουν κατακτηθεί με αγώνες και αίμα και πρέπει να γίνονται σεβαστά, ακόμη και αν χαλούν την αισθητική ή προσβάλλουν την «ηθική» κάποιων. Ξεκινώντας από το δικαίωμα στην άμβλωση, μπορεί να φτάσουμε πολύ μακριά. Αν αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ των ανθρώπινων δικαιωμάτων -και μάλιστα, με τέτοια ευκολία – θα επικρατήσουν και άλλες σκοταδιστικές ή/και μεσαιωνικές πρακ τικές και αντιλήψεις. Δεν είναι δική μου εκτίμηση. Φρόντισε ήδη να το προαναγγείλει ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου Κλάρενς Τόμας. Είναι το παλαιότερο μέλος του σώματος. Διορίστηκε το 1990 από την κυβέρνηση Μπους και σήμερα, στα 73 χρόνια του, διανύει την τέταρτη δεκαετία σε αυτή την τόσο σημαντική θέση.

 

Ο κόσμος αλλάζει, προχωράει και εξελίσσεται, όχι όμως ο Τόμας. Στο σκεπτικό της ψήφου του αναφέρει πως ήρθε η ώρα να επαναξιολογηθούν και άλλες, παλαιότερες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου περί της αντισύλληψης, περί του σοδομισμού και περί της νομιμοποίησης του γάμου των ομοφυλόφιλων. Θα είχε ενδιαφέρον να ερευνήσουμε την άποψη του κυρίου Τόμας για τις μάγισσες, το κυνήγι και την καύση τους κατά τον Μεσαίωνα, μήπως βρούμε ξαφνικά μπροστά μας καμία απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου σχετικά με το θέμα και πέσουμε πάλι από τα σύννεφα … 

Τζένη Κριθαρά

 

  

Μωβ μέδουσες: «Κοκκίνησε» ο χάρτης της Ελλάδας

 

Ολο και μεγαλύτερη γίνεται η παρουσία των μωβ μεδουσών στις ελληνικές θάλασσες, δημιουργώντας  «πονοκέφαλο» στους λουόμενους.

 

Όπως φαίνεται από τον χάρτη του iNaturalist, το φαινόμενο το τελευταίο διάστημα γίνεται όλο και πιο έντονο, καθώς έχουν πολλαπλασιαστεί οι «κόκκινες» περιοχές όπου έχουν γίνει καταγραφές μωβ μεδουσών.

 

Οι ειδικοί έχουν δώσει τον τελευταίο μήνα χρήσιμες συμβουλές, τόσο για το τι πρέπει να έχουν μαζί τους στην παραλία οι λουόμενοι, όσο και για το τι να κάνουν σε περίπτωση που έρθουν σε επαφή με μωβ μέδουσα.

 

Οι μωβ μέδουσες θεωρούνται από τα πιο επικίνδυνα είδη μεδουσών στη Μεσόγειο. Το τσίμπημα τους είναι επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που έχουν, επομένως οι λουόμενοι θα πρέπει να είναι πολύ καλά ενημερωμένοι σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση τσιμπήματος.

 

Στον χάρτη που ακολουθεί θα δείτε όλες τις περιοχές όπου το τελευταίο διάστημα έχει καταγραφεί παρουσία μωβ μεδουσών.

 

πηγή

Eπικίνδυνη σύγχυση για την τέταρτη δόση του εμβολίου: Σύσταση σε μέρος του γενικού πληθυσμού χωρίς «επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος»!

 

Είναι δυνατόν να γίνεται σύσταση «χωρίς επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος» και να το γράφουν φαρδιά – πλατιά σε ανακοίνωση; Ποιον πείθουν με τέτοια ανευθυνότητα για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού αυτοί που υποτίθεται ότι κάνουν και καμπάνιες κατά του αντιεμβολιασμού; Τέτοιου είδους κινήσεις και συγχύσεις είναι βούτυρο στο ψωμί εκείνων που αρνούνται τον εμβολιασμό, είτε επειδή έχουν φόβους, είτε διότι συνειδητά αναπαράγουν αντιεπιστημονικές θεωρίες συνομωσίας.

 

 

Επικίνδυνη σύγχυση προκαλεί η ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας, σχετικά με την τέταρτη δόση (δεύτερη “αναμνηστική”) στον γενικό πληθυσμό.

 

Προσέξτε τις διατυπώσεις:

 

«Στο πλαίσιο της εφαρμογής της απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών όσον αφορά τη χορήγηση της 2ης αναμνηστικής δόσης (4η δόση), παραμένει η ισχυρή σύσταση για τους άνω των 60.

 

Αναφορικά με τα άτομα του γενικού πληθυσμού ηλικίας κάτω των 60 ετών η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος που θα προσέφερε μια δεύτερη αναμνηστική δόση με τα υπάρχοντα εμβόλια.

 

Ωστόσο, η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών εισηγείται να δίνεται η δυνατότητα εμβολιασμού με δεύτερη αναμνηστική δόση σε άτομα ηλικίας 30 ως 59 ετών εφόσον το επιλέξουν. Η πλατφόρμα θα ανοίξει για όλους όσους το επιθυμούν την Δευτέρα 27-06-22».

 

Είναι δυνατόν να γίνεται σύσταση «χωρίς επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος» και να το γράφουν φαρδιά – πλατιά σε ανακοίνωση;

 

Ποιον πείθουν με τέτοια ανευθυνότητα για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού αυτοί που υποτίθεται ότι κάνουν και καμπάνιες κατά του αντιεμβολιασμού;

 

Τέτοιου είδους κινήσεις και συγχύσεις είναι βούτυρο στο ψωμί εκείνων που αρνούνται τον εμβολιασμό, είτε επειδή έχουν φόβους, είτε διότι συνειδητά αναπαράγουν αντιεπιστημονικές θεωρίες συνομωσίας.

 

Να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής μόνο το Ισραήλ έχει χορηγήσει τέταρτη σε όλους τους ενήλικες, ωστόσο στη συνέχεια μεγάλη μελέτη έδειξε πως η 4η δόση δεν επαρκή για την πρόληψη μόλυνσης από την Όμικρον. Οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν χορηγήσει την τέταρτη δόση στους ηλικιωμένους και όσους ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες.

 

Η σύγχυση γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη διότι ειδικοί έχουν αναφερθεί στα ανεπαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος, στον γενικό πληθυσμό.

 

Μάλιστα, η ίδια η υφυπουργός Εργασίας, Μίνα Γκάγκα, που είναι και γιατρός, δήλωσε στην ΕΡΤ, σε αντίθεση με την απόφαση της Επιτροπής: «Η μόνη χώρα που άνοιξε την 4η δόση στην περιοχή μας είναι το Ισραήλ, που έβαλε εμβόλια πολύ νωρίς και άνοιξε την κοινωνία πολύ νωρίς. Η δική μας επιτροπή εμπειρογνωμόνων δεν συζητάει άνοιγμα της 4ης δόσης για τον γενικό πληθυσμό».

 

Μάλιστα, μιλώντας στο στο Πρώτο Πρόγραμμα είχε περιγράψει τα εξής για τα επικαιροποιημένα εμβόλια:

 

«Αυτό που συζητάμε είναι ένα εμβόλιο για προφύλαξη το φθινόπωρο και πιστεύουμε ότι θα έχουμε καινούρια επικαιροποιημένα εμβόλια. Γι’ αυτό και τις παραγγελίες που είχαμε να παραλάβουμε το καλοκαίρι με βάση την πανευρωπαϊκή συμφωνία και τα νούμερα των εμβολίων που αντιστοιχούν στην χώρα μας, τις πάμε πιο πίσω και θα παραλάβουμε τα καινούρια επικαιροποιημένα το φθινόπωρο».

 

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας, Γκίγκας Μαγιορκίνης, είχε δηλώσει στον ΣΚΑΪ ότι δεν θα χρειαστεί τέταρτη δόση στον γενικό πληθυσμό. Ο ίδιος είχε κάνει σύσταση να προχωρήσουν στην αναμνηστική δόση οι ευάλωτες ομάδες και οι ηλικιωμένοι.

 

Για νέο επικαιροποιημένο εμβόλιο για τον γενικό πληθυσμό είχε μιλήσει πρόσφατα και ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος:  «Για τον υπόλοιπο πληθυσμό θα υπάρξει σίγουρα από το Σεπτέμβρη – Οκτώβρη νέο εμβόλιο που θα περιλαμβάνει στη σύνθεσή του και τις μεταλλάξεις που έχουν επικρατήσει, θα είναι επικαιροποιημένο» (δηλώσεις στο Mega)  

πηγή

Πόθεν Έσχες στη σκιά του Τράγκα

 

Η δεδομένη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στην ανακοίνωση των Πόθεν Έσχες, που δεν μας διαφωτίζουν καθόλου για το Πόθεν, πολλαπλασιάστηκε μετά τις αποκαλύψεις για τον Γιώργο Τράγκα. Εκτός από ένα 24ωρο κουτσομπολιό κανένας δεν γίνεται σοφότερος.

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Η ετήσια παράσταση "Πόθεν Έσχες πολιτικών", ανέβηκε ξανά.

 

Πρόκειται μια νομοθετημένη διαδικασία που σε καιρούς παρατεταμένης κρίσης εμπιστοσύνης φιλοδοξεί να διασώσει την "τιμή και την υπόληψη" του πολιτικού συστήματος απέναντι στους πολίτες.

 

 

Σήμερα, θα ξανανακαλύψουμε τους “σκαφάτους”, τους πλούσιους και τους φτωχούς και μετά το σχετικό κουτσομπολιό και την γκρίνια (εν μέσω ακρίβειας και ζωής με επιδόματα) για τις περιουσίες, που συνήθως πρόκειται για "κληρονομιές ή ανήκουν σε σύζυγο", θα τα ξεχάσουμε όλα.

 

Η απαρίθμηση περιουσιακών στοιχείων, χωρίς να εξηγείται το πώς αποκτήθηκαν, χωρίς να ξέρουμε τι αποκτήθηκε κατά την ενασχόληση του βουλευτή με την πολιτική, χωρίς να διασφαλίζεται ότι πράγματι δηλώνονται όλα, είναι απλώς για τα μάτια του κόσμου.

 

Οι πολίτες εδώ και καιρό δεν πιστεύουν ότι οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των μελών της κυβέρνησης και των βουλευτών  παρέχουν ακριβή εικόνα του ποια και πόση είναι η περιουσία του πολιτικού προσωπικού (Έσχες) και πολύ περισσότερο ότι ελέγχεται η προέλευσή της (Πόθεν).

 

Ωστόσο, η φετινή διαδικασία έχει εδώ και μέρες δεχθεί τη χαριστική βολή. Οι αποκαλύψεις για την αμύθητη περιουσία του Γιώργου Τράγκα, ο οποίος ως εκδότης και δημοσιογράφος ήταν υπόχρεος Πόθεν Έσχες, απέδειξε αυτό που γνώριζαν όλοι εδώ και καιρό.

 

Ότι  το ελληνικό κράτος δεν μπορεί και οι ταγοί του στερούνται πολιτικής βούλησης για να πατάξουν τη φοροδιαφυγή.

 

Το ύψος της κρυφής περιουσίας του Γιώργου Τράγκα, χρειαζόταν πέρα από το δαιμόνιο του ιδίου και πολιτική βούληση για να μην ελεγχθεί όπως πρέπει επί χρόνια.

 

Την παράσταση "Πόθεν Έσχες" την παρακολουθούμε από το 2003. Δυο κραυγαλέες υποθέσεις μαύρου χρήματος που θα έπρεπε να είχαν εντοπίσει εγκαίρως οι αρχές ήταν του Άκη Τσοχατζόπουλου και του Γιώργου Τράγκα και οι δυο μακαρίτες πια.

 

Ο πρώτος παραλίγο να αγοράσει την Ακρόπολη για να τον ανακαλύψουν και για τον δεύτερο μάθαμε ότι είχε περιουσία πετυχημένου εφοπλιστή μετά θάνατον.  

Το σωστό και το πρέπον

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Αφού ο Χένρι Κίσινγκερ τιμήθηκε με το Νομπέλ Ειρήνης, που έχασε έτσι τη μισή αξία του, για να χάσει την υπόλοιπη όταν δόθηκε προληπτικώς στον Μπαράκ Ομπάμα· αφού ο Ουίνστον Τσώρτσιλ πήρε το Νομπέλ Λογοτεχνίας για τα πολεμικά του απομνημονεύματα· αφού ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ βραβεύτηκε με το Λένιν Λογοτεχνίας για τις δικές του αναμνήσεις από τον πόλεμο, συστεγασμένες στην τριλογία «Μικρή γη», που πολτοποιήθηκε επί περεστρόικας, επειδή συν τοις άλλοις δεν ήταν γραφτό του Μπρέζνιεφ αλλά δημοσιογράφων-αυλικών του (παντού υπάρχουν τέτοιοι, όχι μόνο στις σοβιετίες), γιατί, αναρωτιέται κανείς, να μη δοθεί ένα Μέγα, ένα Τεράστιο Βραβείο Ανθρωπισμού και Αλληλεγγύης στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν; Τον κορυφαίο προστάτη προσφύγων και μεταναστών, σύμφωνα με την αυτοπροσωπογραφία του;

 

Σεμνός ο Τούρκος πρόεδρος, δεν παραπονέθηκε ούτε απαίτησε βραβείο. Του αρκούσε η χαρά που πρόσφερε το πορτρέτο του στους οργανωτές της Παγκόσμιας Κοινοβουλευτικής Διάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη, 20-21 Ιουνίου, οι εργασίες της οποίας αφορούσαν «την εφαρμογή του Παγκόσμιου Συμφώνου για την Ασφαλή, Ομαλή και Τακτική Μετανάστευση και του Παγκόσμιου Συμφώνου για τους Πρόσφυγες, που υιοθέτησε ο ΟΗΕ το 2018». Η ανθρωπότητα δηλαδή, διά της Διακοινοβουλευτικής Ενωσης (IPU), έκρινε πως ο αρμοδιότερος τόπος για να δείξει ότι σκέφτεται και νοιάζεται τους μετανάστες και τους πρόσφυγες είναι η Τουρκία.

 

Αναμφισβήτητα, η Τουρκία είναι η χώρα με τους περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες, πάνω από 3,5 εκατομμύρια. Αρκεί όμως αυτό για να τη θεωρήσει η διεθνής κοινότητα «ιδανικό προορισμό»; Ετσι φαίνεται. Δεν έχει σημασία πώς ζουν, δηλαδή πώς η Τουρκία τους χρησιμοποιεί σαν ομήρους σε πολιτικά παίγνια και διασπαθίζει τα διεθνή κεφάλαια για να φτιάξει μια ανεκτή εικόνα, προς ικανοποίηση των «επιθεωρητών», αφήνοντας τα κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα να λυσσομανούν εις βάρος των ξεριζωμένων: εργολάβοι, αστυνομικοί, λιμενικοί, κτηματίες, επίσημοι και ανεπίσημοι διακινητές…

 

Το καθεστώς Ερντογάν δεν είναι υποδοχέας προσφύγων. Με την πολύχρονη στρατιωτική δράση του –εκτός Τουρκίας, στη Συρία και στο Ιράκ, αλλά και εντός, κατά των Κούρδων– δημιουργεί προσφυγικά ρεύματα. Και με τον αυταρχισμό του παράγει μετανάστες: δημοκράτες, αριστεροί, γκιουλενιστές, μέλη μειονοτήτων δραπετεύουν προς τον ελεύθερο κόσμο. Ο οποίος; Α, ναι, διοργανώνει φιλοπροσφυγικές συσκέψεις σε τόπο ανελεύθερο.

Κουρκούτι

 

γράφει ο Ευάγγελος Αυδίκος

 

 

Το κουρκούτι είναι μια διατροφική πρόταση, πρωτίστως για πρωινό. Και όχι μόνο. Ηταν η τροφή, κατά κανόνα, των φτωχών στρωμάτων. Μια απλή συνταγή, που εντάσσεται στην τακτική της οικιακής οικονομίας των κοινωνικά ανήμπορων να κάνουν τροφή τα στοιχειώδη υλικά. Σιτάρι, νερό, αλάτι κι ένα τσουκάλι στη φωτιά που έβραζε με όρεξη. Και πέριξ της βάτρας/εστίας τα μέλη της οικογένειας να περιμένουν ανυπόμονα, να μοιραστεί το παρασκεύασμα, για να ψυχοπιαστούν. Πριν το ξεκίνημα μιας άλλης ημέρας.

Το κουρκούτι εξευγενίζεται λεκτικά ως χυλός, που μπορεί να αποκτήσει διάφορες εκδοχές. Χυλός είναι το ετερόκλητο μείγμα, όπου χάνονται τα ιδιαίτερα γνωρίσματα. Ο πολτός. Εκεί που χάνονται τα περιγράμματα, η ταυτότητα των επιμέρους στοιχείων. Χωρίς αρχές και στόχευση. Με πρόθεση να γεμίσει το στομάχι. Ή να ικανοποιηθούν όσοι απεργάζονται την πολτοποίηση απόψεων, συναισθημάτων, προσωπικοτήτων. Η δε πολτοποίηση είναι ο εφιάλτης όσων γράφουν. Περιγράφει την πρόθεση ένα βιβλίο που γράφτηκε με κόπο να γίνει πολτός, ένα δηλαδή μείγμα που θα γίνει και πάλι χαρτί. Για να επαναληφθεί ο αέναος κύκλος της πολτοποίησης της πνευματικής δημιουργίας.

«Κάηκε η βάβω στο κουρκούτι και φυσάει και το γιαούρτι». Η παροιμία αποτυπώνει τη λαχτάρα των ανθρώπων να γευτούν το λιτό τους έδεσμα. Που τους επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις. Κι αυτό το αίσθημα της έντονης επιθυμίας που εξελίσσεται σε τραυματική εμπειρία τροφοδότησε τον μετασχηματισμό της σε ποίηση. Γίνεται μεταφορά, για να περιγράψει την επιφύλαξη των απλών ανθρώπων όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με έντονες απογοητεύσεις. Που τους κάνουν επιφυλακτικούς, ακόμη και σε χαμηλών τόνων πολιτισμικές και κοινωνικές εμπειρίες.

Η ελληνική κοινωνία -αλλά και όλος ο δυτικός κόσμος- έχει γίνει κουρκούτι. Μόλο που προστίθενται διάφορα καρυκεύματα στα πιάτα που προσφέρονται σε μαγαζιά για «εκλεκτοφάγους» (γκουρμέ). Διατήρησε από το παρελθόν μόνο τον διατροφικό πυρήνα κι άλλαξε τον αδόξαστο στο όνομα αλλά και στα υλικά. Σε σημείο που να αμβλυνθούν τα σχήματα και να χαθεί ο προσανατολισμός. Κάθε νοικοκυριό προμηθευόταν τα αναγκαία υλικά από τον κήπο του ή από την τοπική αγορά. Κουρκούτι έχει γίνει λοιπόν η οικονομία. Παραγωγή ανύπαρκτη, διατροφικά πρότυπα χυλός. Ολα στο μίξερ. Χορταίνουμε με περίεργα ονόματα και με το καρότσι του σούπερ μάρκετ -στο πρόσφατο παρελθόν- να υπερχειλίζει από ψώνια που δεν ήταν χρήσιμα.

Κουρκούτι οι κοινωνίες μας. Κράμερ εναντίον Κράμερ. Στοχοποιείται η διαφορά. Κουρκούτι η Δύση μας. Οι διαφημίσεις και η τηλεοπτική εικόνα μάς έπεισαν ότι όλοι είμαστε ίδιοι. Δεν υπάρχουν αρχές. Η τηλεόραση έχει γίνει η τροφή μας. Καταναλώνουμε τη ζωή που μας προσφέρεται.

Κουρκούτι η Γαλλία. Η Ευρώπη, δειλή και μοιραία, γίνεται αρχιμάγειρας με την αδικαιολόγητη αδράνειά της. Μαγειρεύει το κουρκούτι που αρχίζει να βγαίνει από το εκλογικό της τσουκάλι. Ενα κουρκούτι άγευστο.