Ο "θεσμικός" Μητσοτάκης και η επιχείρηση "δώσε και μένα μπάρμπα"…

 

Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ανακοινώνει πως σχεδιάζει να πραγματοποιήσει τις εκλογές πρόωρα το φθινόπωρο και αφήνει την εκλογολογία να σέρνεται.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Αν ο πρωθυπουργός ήταν «θεσμικός», όπως λένε ο ίδιος και οι υπουργοί του, θα έκανε εδώ και τώρα μία από τις επόμενες δύο κινήσεις.

 

Η πρώτη θα ήταν να δηλώσει ρητά και κατηγορηματικά «εκλογολογία, τέλος. Οι εκλογές θα γίνουν το 2023». Και δεν θα αναζητούσε το πρόσχημα για πρόωρες εκλογές τη μία στη «μακρά προεκλογική περίοδο» και την άλλη στο «τοξικό κλίμα», για να καταλογίσει την ευθύνη στην αντιπολίτευση και για τα δύο.

  

Η δεύτερη επιλογή θα ήταν να δηλώσει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ότι οι εκλογές θα γίνουν πρόωρα το φθινόπωρο, όπως και σχεδιάζει. Αυτή θα ήταν η πιο έντιμη επιλογή. Και πολύ θεσμική (χωρίς εισαγωγικά). Εμπόδια δεν έχει. Η αξιωματική αντιπολίτευση τον διευκολύνει τα μέγιστα, ζητώντας η ίδια εκλογές. Λόγοι, τους οποίους μπορεί να επικαλεστεί, υπάρχουν: η ενεργειακή και οικονομική κρίση, οι τουρκικές απειλές κ.α.

 

Επομένως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τα χέρια του λυμένα. Όποια λύση κι αν επιλέξει από τις δύο, «θεσμική» θα είναι και ουδείς θα έχει κάτι να του προσάψει.

 

Γιατί, λοιπόν, δεν το κάνει και αφήνει την εκλογολογία να σέρνεται; Για δύο λόγους:

 

Πρώτον, διότι οι εκλογές του χρόνου(αν υποθέσουμε ότι καταλήγει εκεί) έχουν πολύ μεγάλο ρίσκο εν όψει του εφιαλτικού χειμώνα που έρχεται. Ηδη μεγαλύτερες και σοβαρότερες χώρες, όπως η Γερμανία, προετοιμάζουν τους πολίτες τους για τα χειρότερα: ενεργειακό μπλακάουτ, κλείσιμο εργοστασίων, ανεργία κα. Καμιά κυβέρνηση, που έχει μπροστά της εκλογές, δεν θα ήθελε να περάσει τέτοιον χειμώνα.

 

Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης δεν τολμάει ούτε τη λύση του φθινοπώρου να ανακοινώσει. Διότι ανησυχεί γι’ αυτά που ενδέχεται να συμβούν το καλοκαίρι. Θέλει, λοιπόν, να τα έχει όλα δικά του και να αποφασίσει τι θα κάνει μετά το Δεκαπενταύγουστο.

 

Μέχρι τότε θα εξελιχθεί-ήδη εξελίσσεται- μια γιγαντιαία επιχείρηση προσεταιρισμού ψηφοφόρων, που δεν απέχει και πολύ από αυτό που αποκαλούμε «εξαγορά». Κάθε βδομάδα ανακοινώνεται κι ένα οικονομικό μέτρο, τα περισσότερα με τη μορφή επιδομάτων.

 

Φυσικά, ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του δεν πρωτοτυπούν. Ολες οι κυβερνήσεις το ίδιο κάνουν όταν πλησιάζουν οι εκλογές. Με μια διαφορά. Οι σημερινοί, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, παρίσταναν ότι είναι κάτι άλλο και κατακεραύνωναν την προηγούμενη κυβέρνηση για την επιδοματική της πολιτική. Τη μια φορά τα χαρακτήριζαν «εορταστικά», την άλλη «προεκλογικά» και, σε κάθε περίπτωση, «φιλοδωρήματα». Τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει ακριβώς το ίδιο και ποιος ξέρει τι έχουμε να δούμε ακόμα όσο θα πλησιάζουμε προς τον Σεπτέμβριο.

 

Κάπως έτσι η «θεσμικότητα» του σημερινού πρωθυπουργού θα είχε καταντήσει ανέκδοτο, αν η επιχείρηση «δώσε και μένα μπάρμπα» δεν έκρυβε προφανείς κινδύνους.

 

Μετά τις εκλογές, η (όποια) κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά στην ανάγκη να κάνει οικονομικό συμμάζεμα, δεδομένου ότι το ενεργειακό τσουνάμι δεν έχει φτάσει ακόμα στην κορύφωσή του και τα δημόσια οικονομικά έχουν φτάσει τα όριά τους. Ηδη οι οικονομικοί υπουργοί λένε και ξαναλένε ότι δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για παροχές. Όμως, άλλα κελεύουν οι εκλογολόγοι του Μαξίμου. Ετσι, κάθε φορά ο Σταϊκούρας και ο Σκυλακάκης βρίσκουν νέο «δημοσιονομικό χώρο», για να δοθούν νέα επιδόματα.

 

Ελπίζουμε να μην τινάξουν τη μπάνκα στον αέρα. Διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μπορεί να είναι η πρώτη μεταμνημονιακή, αλλά δεν θέλει και πολύ να καταλήξουμε σε ένα «νέο 2009», προετοιμάζοντας μια «νέου τύπου» χρεοκοπία.

 

Και τότε μεν δεν είχαν γνώση οι φύλακες. Αλλά τώρα θα είναι σαν να διαπράττεται έγκλημα εκ προμελέτης…