Ποδοσφαιρικός εθνικισμός

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Μπορεί να διαμαρτύρονται ποδοσφαιριστές, σύλλογοι και ορισμένες εθνικές ομάδες, για την ΟΥΕΦΑ όμως και τη ΦΙΦΑ πέρα βρέχει. Ή μάλλον, χρήμα βρέχει. Κι αν είναι να βρέξει στο Κατάρ, και μάλιστα πετροδόλαρα, ας βρέξει. Κι ας γίνει το Μουντιάλ σε στάδια θεμελιωμένα πάνω στα κορμιά εκατοντάδων μεταναστών, που σκοτώθηκαν δουλεύοντας σε συνθήκες που θα έκαναν τον Μεσαίωνα να ντρέπεται.

 

Η νεόκοπη διοργάνωση «UEFA Nations League» είναι ένα «πρότζεκτ» που το ακριβές περιεχόμενό του θα βρεθεί καθ’ οδόν. Ακόμα κι αν η Εθνική Ελλάδας πρωτεύσει στον όμιλό της, θα περάσει καιρός ώσπου να μάθει αν θα ανταμειφθεί. Τις προάλλες έβλεπα σε συνδρομητικό κανάλι τη συνοπτική παρουσίαση των παιχνιδιών της α΄ αγωνιστικής. Παίζει το Γιβραλτάρ με μια άλλη εθνική. Βάζει γκολ η άλλη εθνική, «οι Βαλκάνιοι παίρνουν το προβάδισμα», λέει ο παρουσιαστής. Βάζει και δεύτερο γκολ, «οι Βαλκάνιοι καθαρίζουν το ματς», αποφαίνεται ο σπορτκάστερ. «Μα ποιοι απ’ όλους τους Βαλκάνιους;», αναρωτιέμαι βλακωδώς. Στο τέλος της παρουσίασης, περίπου στα δυόμισι λεπτά, το μυστήριο ξεδιαλύνεται: «Οι φιλοξενούμενοι κερδίζουν το τρίποντο». Ποιοι;

 

Ανώνυμοι και αταύτιστοι μέχρι τέλους οι νικητές. Πλην ιδού: Στο κάτω μέρος της οθόνης περνούσαν γρήγορα γρήγορα τα αποτελέσματα. Και είδα και κατάλαβα: «Γιβραλτάρ – FYROM 0-2». Θα το καταλάβατε κι εσείς. Το μεν κανάλι αντιστέκεται στην «κλοπή του ονόματος» και επιμένει στο FYROM εν έτει 2022, ο δε ηρωικός Ελλην εκφωνητής κλέβει το επίσημο πλέον όνομα της γειτονικής χώρας και αποκαλεί τους παίχτες της «Βαλκάνιους», γενικώς και αορίστως, ή «φιλοξενούμενους», ακόμα πιο γενικά κι αόριστα.

 

Από περιέργεια, πληκτρολόγησα στο ψαχτήρι «Γιβραλτάρ – FYROM» και «Γιβραλτάρ – Σκόπια». Θέλει και ρώτημα; Ενα σωρό εθνικώς άγρυπνες ιστοσελίδες, πολιτικές, αθλητικές και στοιχηματικές, ελληνικές και κυπριακές, συνεχίζουν να αποκαλούν FYROM, ΠΓΔΜ ή Σκόπια τη Βόρεια Μακεδονία. Εδώ που τα λέμε, δεν κάνουν του κεφαλιού τους. Παίρνουν κι αυτοί γραμμή από την κυβέρνηση, που φρονεί πως αν η επίσκεψη των ονομάτων είναι αρχή σοφίας, η αποφυγή τους είναι μαγκιά και πατριωτισμός. Η πινακίδα πριν από τη Θεσσαλονίκη που δείχνει προς τη Βόρεια Μακεδονία γράφει «Σκόπια», όταν οι ανάλογές της γράφουν Αλβανία, Βουλγαρία ή Τουρκία. Μα μήπως ξεχνιούνται τα επίσημα δελτία Τύπου, με τη «γειτονική χώρα» ανάγωγα ανώνυμη; Εθνολαϊκισμός; Μπα, όχι. Αστική ευγένεια…