Για τον Χρήστο Χούπα τον χαροκαμένο πατέρα της Ελπίδας, που χάθηκε στο δυστύχημα στα Τέμπη και που στοχοποιήθηκε από τα τρολ...! Αξίζει να διαβαστεί..

 

  «Καλημέρα συνταξιδιώτες του Χάους

Εδώ και  μέρες, όσες/οι έχουμε διάδραση εδώ στο FB ξέρετε πως απέχω των αναρτήσεων και των σχολίων γιατί αυτός ήταν ο δικός μου τρόπος να αντιμετωπίσω τον θάνατο των 57 ανθρώπων αλλά κυρίως να συμπαρασταθώ στο πένθος του παλιού και αδερφικού φίλου μου, του Χρήστου Χούπα από την Αταλάντη.

Από χτες όμως οι κομματικές ύαινες και  οι «ευαίσθητοι» της  ιδεολογικής μονομέριας έβαλαν στο στόχο το Χρήστο! 

Το χαροκαμένο Χρήστο που μες τον πόνο του μπορεί να κραυγάζει, να κλαίει, να παραλογίζεται, να λέει ότι θέλει και να  παλεύει να δαμάσει τον αβάστακτο πόνο  του αφανισμού του κοριτσιού του, της  Ελπίδας του, χωρίς να υποτάσσει, φαντάζομαι τα συναισθήματά του στη βάσανο πολιτικής ή κομματικής γραμμής  γιατί προφανώς για τον νοήμονα άνθρωπο ο πόνος και το δράμα του είναι ισχυρότεροι από τις κομματικές και ιδεολογικές επιταγές όσων είδαν το θάνατο τόσων ανθρώπων ως ευκαιρία εν όψει των επικείμενων εκλογών.

Ο Χρήστος λοιπόν χτες μες το βαρύ  πένθος του δήλωσε κάπου πως τα κυβερνητικά μέτρα είναι βάλσαμο γι’ αυτόν και πιθανόν και για άλλους γονιούς παιδιών και συμπλήρωσε πως «την κόρη μου όμως δεν πρόκειται να τη φέρει πίσω ούτε όλο το χρυσάφι του κόσμου.»

Μόλις το άκουσαν αυτό οι «ευαίσθητοι» υπηρεσίας βγήκαν στο μεϊντάνι και με εκφράσεις υπάνθρωπων και κυνάνθρωπων ξεκίνησαν επίθεση  καταγγελίας του για απόκλιση του επιτρεπόμενου πένθους του Χρήστου από τις κοματικές νόρμες και υβρίζοντας πολλές και πολλοί το Χρήστο που τόλμησε να ξεστομίσει κάτι θετικό για τα  ενοχικά βοηθήματα ενός κράτους που είτε καταλαβαίνει πως τα σκ..σε, στέλνοντας στο θάνατο τόσους ανθρώπους ή γιατί έτσι τους ορμήνεψαν  οι ειδικοί της επικοινωνίας.

Αλήθεια βρε θλιβεροί ιεροξεταστές , ανάλγητοι καλλιεργητές του μίσους  πόσο νομίζετε πως απέχετε από τον μέγα ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκι ,των αδερφών Καραμάζοφ, που πρόκρινε  ως λύση το κάψιμο στην πυρά του Ιησού Χριστού, όταν κατάλαβε πως ο Υιός του Θεού του ήταν εμπόδιο στα σχέδια του!

Γι αυτό κι εγώ χωρίς την άδεια του Χρήστου θα σας μιλήσω για το Χρήστο  σήμερα.

Ροκάς και μηχανόβιος, στα ύστερα χρόνια της νιότης του συναντήθηκε με την ήρεμη δύναμη, τη Μίνα του και έχτισαν μια κοινή ζωή με τα τρία παιδιά τους να είναι η έγνοια τους και η απόλυτη  φροντίδα τους.

Μεγάλωσαν λοιπόν τρία παιδιά φοιτητές  κι ο Χρήστος συνταξιούχος εδώ και μερικά χρόνια έκανε και θα κάνει δέκα  δουλειές του ποδαριού και όχι μόνο για  να μπορεί να σπουδάζει τα τρία παιδιά του στη Θεσσαλονίκη, (Μελισσοκόμος, κηπουρός, μαραγκός, κοκ). Θυμάμαι πως πριν 3-4 χρόνια έπεσε στον κήπο  μου  ένα θεόρατο δέντρο από ανεμοστρόβιλο, τον πήρα τηλέφωνο και τον ρώτησα  αν ξέρει κάποιον Αλβανό εργάτη να έρθει να  το κόψει. Κι ο Χρήστος μου απάντησε: «Γιατί δεν σου κάνω εγώ ρε;  Θα πληρώσω με τον τεμαχισμό του δέντρου σου  μια βδομάδα τα Ιταλικά της Ελπίδας μου»!

Αναβαίνοντας τακτικά στην Αταλάντη  τον ψάχνω στο ισόγειο του σπιτιού του που το έχει σαν εργαστήρι, παλιό  μαραγκούδικο του μακρονησιώτη πατέρα του. Τον βρίσκω σπάνια και σπάνια  απαντά στις κλήσεις μου γιατί ο Χρήστος δουλεύει ατέλειωτες ώρες για τα παιδιά του.

Κι έρχεται το ένοχο κράτος και δίνει ένα βοήθημα, σε αυτούς τους ανθρώπους και ο φίλος μου αν και ενταγμένος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γι αυτό φαντάζομαι επέλεξε και ο κ. Τσίπρας μαζί με τον Βουλευτή του νομού, τον κ.  Σαρακιώτη, την παρουσία τους στην κηδεία της Ελπίδας, να τον τιμήσει, είχε την παρρησία να δηλώσει πως  το  βοήθημα είναι ένα κάποιο βάλσαμο!

Και αναλογιστείτε όλες/οι εσείς οι χολερικές/οι εισαγγελείς του διαδικτύου   με το χαμογελαστό σας πένθος ποιον  άνθρωπο, ποιον πατέρα αποκαλείτε  ελαφρά τη καρδία «πατέρα- τέρας»!

Βρε άντε να κόψετε τη γλώσσα  σας και τα δάκτυλά σας πριν απερίσκεπτα  βγάλετε την καταδικαστική σας απόφαση την επόμενη φορά, λεχρίτες.

Αϊ σιχτιρ μετρ του κυνισμού και  απανθρωπίας κι αυτή η απανθρωπιά  σας μου θύμισε μια παλιά ιστορία του εμφύλιου. Η θεία μου η Μαρία έχασε  τον άντρα της στο εμφύλιο, έμεινε  χήρα με δυο μικρά παιδιά. Στα δίσεκτα χρόνια το κράτος αποφάσισε να δώσει ένα μηνιαίο βοήθημα σε αυτες τις χήρες. Πήγε  στην  θεία  μου λοιπόν ο κομματικός  ινστρούχτορας και της είπε να μην   δεχτεί την ελεημοσύνη  από τους  μοναρχοφασίστες του Παπάγου. Του γύρισε θυμωμένη την πλάτη η θεία  μου και  του αποκρίθηκε: «Άφέντη μ’  να το κάμω αλλά  τα παιδάκια μ’ θα τα ταΐζεις  εσύ;».

ΥΓ . Ούρλιαξε, φώναζε, ξέσπα φίλε Χρήστο και μην υποτάσσεις τον αβάστακτο πόνο σου στις νόρμες των μικρονόων όποιας πολιτικής ή κομματικής απόχρωσης σε θέλει πιόνι  τους.

ο φίλος της νιότης σου

Παύλος Νιαβής» F/B

Αντίγραφα ασφαλείας

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

  

Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούσε μετά μανίας αστυνομικές σειρές. Ισως γιατί, όπως έλεγε στο περίπου σε μία από αυτές ο Ηρακλής Πουαρό, δεν υπάρχει μυστήριο πίσω από ένα έγκλημα, μόνο η ανθρώπινη φύση που είναι ικανή για όλα. Κάπως έτσι με τα πάθη των ανθρώπων, είτε ήταν η απληστία, είτε ο έρωτας, είτε ο φθόνος, είτε κάτι πιο ταπεινό, όπως η φτώχεια και η δυστυχία, περνούσε τον ελάχιστο «ελεύθερο» καιρό της. Και το προτιμούσε να κρύβεται για λίγο σε αυτά τα αυτοτελή δράματα, μπροστά στο άλλο, το μεγαλύτερο δράμα από το οποίο δεν θα μπορούσε να ξεφύγει.

 

Από τον πόνο τον αληθινό, έπειτα από μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έζησε η γενιά της, την εξαχρείωση των μονίμως ανευθυνοϋπεύθυνων, την αγωνία των ανθρώπων γύρω της για το μέλλον και την απογοήτευσή τους -και τη δική της- γιατί δεν μπορούσε να δει φως στην άκρη του τούνελ.

 

Μόνο κάτι κομμένες κεφαλές στα δελτία ειδήσεων και στις πολιτικές εκπομπές που προσπαθούσαν να πείσουν ότι αυτό που όλοι έβλεπαν δεν ήταν αυτό, αλλά κάτι άλλο, απλώς ήταν ανόητοι και δεν καταλάβαιναν καλά. Κι έτσι να τους κοιμίσουν ή να τους αποκοιμίσουν για λίγο, μήπως ξεχάσουν την οργή τους, μήπως μπερδευτούν και δεν μιλήσουν, και δεν ουρλιάξουν. Και φοβόταν, φοβόταν πολύ, όταν η ελπίδα που την πλημμύριζε από τα πλήθη των ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους για πρώτη φορά τόσοι πολλοί, για πρώτη φορά ίσως τόσο ενωμένοι, μην αποδειχτεί φρούδα, μην είναι μόνο μια προσωρινή εκτόνωση χωρίς αντίκρισμα στο μέλλον.

Ετσι χάριζε στον εαυτό της λίγες στιγμές λησμονιάς μέσα σε ιστορίες της φαντασίας -που ίσως να έμοιαζαν με άλλες, αληθινές, ή να είχαν εμπνευστεί από κάποιες από αυτές. Πόσες φορές άλλωστε δεν έχει ακουστεί ότι η τέχνη αντιγράφει τη ζωή ή η ζωή την τέχνη ή ότι καμιά φορά η πραγματικότητα ξεπερνά ακόμη και την πιο καλπάζουσα φαντασία;

 

Σε μια ιστορία, που εκτυλισσόταν σε μια γραφική πόλη του ευρωπαϊκού Νότου, ο καλλιεργημένος, ικανός αλλά ψυχρός σαν τον πάγο αστυνομικός επιθεωρητής έφτανε στον ένοχο ενός εγκλήματος γιατί είχε ένα χάρισμα, μαζί και κατάρα: έβλεπε τα φαντάσματα των δολοφονημένων και άκουγε τα τελευταία λόγια τους, λόγια που ήταν το πρώτο και πολλές φορές το κύριο στοιχείο που οδηγούσε στον εντοπισμό του δράστη.

 

Οι ιστορίες αυτές, ή άλλες σε άλλες σειρές, θα μπορούσαν να είναι πολύ στενόχωρες, καμιά φορά και φοβιστικές, αλλά όταν τελείωναν, ακόμη και αν η αποκάλυψη του δράματος ήταν συγκλονιστική, όπως μια γυναίκα που σκοτώνει το ίδιο της το παιδί, ένιωθε μετά μια ηρεμία. Οπως τα τρομακτικά παραμύθια που διαβάζουν τα μικρά παιδιά: αυτά με τους κακούς λύκους και τις μάγισσες, τους δράκους και τους άκαρδους ληστές, που πάντως, στο τέλος, η εξέλιξη είναι καλή για τον ήρωα της ιστορίας. Κάπως δικαιώνεται πάντα.

 

Στις ιστορίες για τους μεγάλους η δικαίωση -και η δικαιοσύνη- είναι κάτι πιο σύνθετο και μερικές φορές δεν έρχεται, ακόμη και αν το έγκλημα διαλευκανθεί. Αν διαλευκανθεί. Και αν πας στην πραγματική ζωή, τότε αυτή καμιά φορά δεν έρχεται ποτέ.

 

Γιατί στη μυθοπλασία, όπως και στα παιδικά παραμύθια, όταν πέσουν οι τίτλοι τέλους, ο ήρωας παύει να υπάρχει και μαζί παύουν οι πόνοι και οι χαρές του, το αίσθημα δικαίωσης ή η απογοήτευση της αδικίας. Στην πραγματική ζωή τα γεγονότα και τα αισθήματα που αυτά γεννούν δεν παύουν να υπάρχουν: αλλάζουν, υποχωρούν, φουντώνουν, εξελίσσονται. Οι αδικίες και οι απώλειες, ακόμη κι αν υπάρξει μια αποζημίωση, όση κι αν είναι, είναι φτηνή κι αυτή, ανεπαρκής. Πώς να σβήσει η μνήμη; Πώς να κάνει επανεκκίνηση; Ακόμη και οι έξυπνες μηχανές δημιουργούν ένα αντίγραφο ασφαλείας, κρατώντας και ό,τι θα ήθελε ο χρήστης τους να ξεχαστεί.

 

Αυτά σκεφτόταν βλέποντας τους ανθρώπους που διαδήλωναν γύρω της ζητώντας δικαιοσύνη. Και συνέπασχε με τον φόβο τους μήπως αυτή δεν έρθει.

Γιατί η Ελλάδα δεν επηρεάζεται από την κατάρρευση των Signature Bank και SVB

 

Παρά την πτώση της Signature Bank και της SVB η Ελλάδα δεν δείχνει να επηρεάζεται

Μεγάλη ανησυχία έχει προκαλέσει στις αγορές η κατάρρευση της Silicon Valley Bank και της Signature Bank. Το πραγματικό πρόβλημα πηγάζει από το γεγονός πως οι αναλυτές δεν έχουν ακόμα εκτιμήσει με ακρίβεια κατά πόσο τα απόνερα αυτής της κρίσης θα επηρεάσουν τα τραπεζικά συστήματα άλλων χωρών.

 

Σε αυτό δίνει την απάντηση τους ο Παναγιώτης Πετράκης, καθηγητής οικονομικών του ΕΚΠΑ. Ο καθηγητής αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα αίτια της κατάρρευσης των δύο τραπεζών είναι η αύξηση των επιτοκίων και ο τεχνολογικός τομέας, ο οποίος παραπαίει λόγω διάφορων γεωστρατηγικών μεταβολών. Άρα, τα αίτια είναι πολύ διαφορετικά από αυτά του 2008. Συγχρόνως, έχοντας την εμπειρία του 2008 οι Αμερικάνοι και νομίζω και οι Βρετανοί εντός της ημέρας -διότι η Silicon Valley Bank, έχει και μία θυγατρική στη Βρετανία- ενήργησαν έτσι ώστε να καθησυχάσουν τους φόβους. Μετά τους νόμους του 2010, υπάρχουν στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, συστήματα πολύ πιο αυστηρά απ’ ό,τι υπήρχαν στο παρελθόν».

 

«Η εξέλιξη του φαινομένου θα είναι ελεγχόμενη»

«Το αίτιο δεν είναι τα φανταστικά προϊόντα τα οποία είχαν εφεύρει οι τραπεζίτες στην περίοδο του 2008. Το αίτιο είναι αρκετά πραγματικό, δεν δικαιολογείται βέβαια εκ μέρους των διαχειριστών της τράπεζας. Νομίζω ότι η εξέλιξη θα είναι ελεγχόμενη. Ο τραπεζικός τομέας παραπαίει από πλευράς μετοχών, αλλά οι μετοχές ούτως η άλλως ανεβοκατεβαίνουν. Πιστεύω ότι η εξέλιξη θα είναι περίπου ελεγχόμενη, αλλά, επειδή είμαστε σε ένα περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων, είναι ζητήματα που πρέπει κάποιος να προσέξει», επισήμανε στη συνέχεια ο καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ.

 

Για το αν έχει σχέση η κατάρρευση μεταξύ των δύο τραπεζών, ο κ. Πετράκης επισήμανε: «Είναι δύο διαφορετικά περιστατικά, για την ίδια αιτία όμως, όχι από τους ίδιους ανθρώπους, εννοώ από πλευράς δομής. Η αιτία είναι η αύξηση των επιτοκίων και οι επενδύσεις οι οποίες είχανε κάνει. Όταν παίρνεις καταθέσεις (οι τράπεζες), οι οποίες έχουν άμεση ζήτηση και πας και τις καταθέτεις σε μακροπρόθεσμα ομόλογα του Αμερικανικού Δημοσίου με 5ετη και 10ετή διάρκεια, εάν βρεθεί ο πελάτης σου να ζητήσει πίσω τα χρήματά του, εσύ δεν θα μπορείς να τα δώσεις, θα αναγκαστείς να πουλήσεις, θα πέσουν οι τιμές, και θα προκληθεί αυτό το οποίο και έγινε».

 

«Η κατάρρευση των δύο τραπεζών δεν θα επηρεάσει την Ελλάδα»

Σε ότι αφορά την πιθανότητα η κατάρρευση των δύο τραπεζών να φτάσουν την Ελλάδα, ο καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ εξηγεί ότι: «Όχι, δεν θα μας επηρεάσει, είμαστε μακριά. Γενικά, η κατάρρευση αυτών των τραπεζών δεν θα επηρεάσει ούτε την Ευρώπη.

 

Ο μηχανισμός ο οποίος επιβλέπει τις μεγάλες συστημικές τράπεζες είναι αρκετά αυστηρός και επιβάλλει συγκεκριμένους όρους διατήρησης αποθεμάτων σε σχέση με τις τράπεζες. Τέτοια είδους θέματα δεν υπάρχουν στην παρούσα φάση. Όμως, στον τραπεζικό τομέα στις μετοχές, βεβαίως μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις, αλλά δεν υπάρχει λόγος να δίνουμε πολύ μεγαλύτερη σημασία σε αυτό το θέμα. Βεβαίως υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να μας απασχολούν και πάντοτε θα υπάρχουν στο τραπεζικό σύστημα».  

πηγή

Σχεδόν 15% ο πληθωρισμός στα τρόφιμα! – Εφιάλτης για τα νοικοκυριά η καθημερινή διαβίωση.!

 

Με τον πληθωρισμό στα είδη διατροφής στο 14,8% οι εργαζόμενοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα καθημερινά έξοδα διαβίωσης.

 

Σύμφωνα  με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ ο ρυθμός ανόδου του πληθωρισμού αποκλιμακώθηκε  καθώς διαμορφώθηκε στο 6,1% από 7% τον Ιανουάριο, και έναντι 7,2% τον Φεβρουάριο 2022.

 

Ωστόσο, με τον πληθωρισμό στα τρόφιμα να πλησιάζει στο 15% τα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές ανάγκες.  Εξάλλου, η ετήσια άνοδος στην τιμή του φυσικού αερίου βρίσκεται στο 37%,  και των στερεών καυσίμων στο 25,3%  με αποτέλεσμα να συμπαρασύρεται το κόστος των μεταφορών σε υψηλότερα επίπεδα.

 

Οι ανατιμήσεις στα είδη διατροφής αγγίζουν ακόμα και το 25% και μάλιστα σε βασικά είδη, όπως:   Ψωμί και δημητριακά (16,8%), Κρέατα- γενικά (20%), Ψάρια- γενικά (2,6%), Γαλακτοκομικά και αυγά (25,2%), Έλαια και λίπη (22,9%), Λαχανικά- γενικά (8,6%), Ζάχαρη- σοκολάτες- γλυκά- παγωτά (9,2%), Λοιπά τρόφιμα (13,1%), Καφέ- κακάο- τσάι (13%), Μεταλλικό νερό- αναψυκτικά- χυμούς φρούτων (9%) και Αλκοολούχα ποτά- μη σερβιριζόμενα (7,2%).

 

Ειδικότερα:

 

14,8% στην ομάδα Διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: ψωμί και δημητριακά, κρέατα (γενικά), ψάρια (γενικά), γαλακτοκομικά και αβγά, έλαια και λίπη, λαχανικά (γενικά), ζάχαρη-σοκολάτες-γλυκάπαγωτά, λοιπά τρόφιμα, καφέ-κακάο-τσάι, μεταλλικό νερό-αναψυκτικά-χυμούς φρούτων.

 2,9% στην ομάδα Αλκοολούχα ποτά και καπνός, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών στα αλκοολούχα ποτά (μη σερβιριζόμενα).

 7,1% στην ομάδα Ένδυση και υπόδηση, λόγω αύξησης των τιμών στα είδη ένδυσης και υπόδησης.

 10,5% στην ομάδα Διαρκή αγαθά-Είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: οικιακές συσκευές και επισκευές, υαλικά-επιτραπέζια σκεύη και σκεύη οικιακής χρήσης, είδη άμεσης κατανάλωσης νοικοκυριού, οικιακές υπηρεσίες.

 5,3% στην ομάδα Υγεία, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: φαρμακευτικά προϊόντα, ιατρικά προϊόντα, ιατρικές οδοντιατρικές και παραϊατρικές υπηρεσίες, νοσοκομειακή περίθαλψη.

 6,5% στην ομάδα Μεταφορές, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: καινούργια αυτοκίνητα, μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, μοτοποδήλατα-μοτοσυκλέτες, ανταλλακτικά και αξεσουάρ αυτοκινήτου, καύσιμα και λιπαντικά, συντήρηση και επισκευή εξοπλισμού προσωπικής μεταφοράς, εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με ταξί, εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με αεροπλάνο, εισιτήρια μεταφοράς επιβατών με πλοίο.

 3,5% στην ομάδα Αναψυχή-Πολιτιστικές δραστηριότητες, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: μικρά είδη αναψυχής-άνθηκατοικίδια ζώα, κινηματογράφους-θέατρα, γραφική ύλη και υλικά σχεδίασης, πακέτο διακοπών.

 2,2% στην ομάδα Εκπαίδευση, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: δίδακτρα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, δίδακτρα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

 8,1% στην ομάδα Ξενοδοχεία-Καφέ-Εστιατόρια, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: εστιατόρια ζαχαροπλαστεία-καφενείακυλικεία, ξενοδοχεία-μοτέλ-πανδοχεία.

 5,8% στην ομάδα Άλλα αγαθά και υπηρεσίες, λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: κομμωτήρια και καταστήματα προσωπικής φροντίδας, άλλα είδη ατομικής φροντίδας, άλλα προσωπικά είδη, ασφάλιστρα υγείας.  

πηγή

Ένωση Ελεγκτών: Έχουμε επισημάνει τις σημαντικές και διαχρονικές ελλείψεις στην εναέρια κυκλοφορία..!

 

Τα θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, εκφράζει η Ένωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας Ελλάδος και εύχεται στους τραυματίες ταχεία ανάρρωση.

  

«Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι οι ελλείψεις σε προσωπικό και σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, σε οποιονδήποτε φορέα και ειδικότερα στον χώρο των μεταφορών, μπορούν να αποβούν καταστροφικές. Έχοντας πλήρη επίγνωση των παραπάνω και με αίσθημα ευθύνης για τη διατήρηση σε υψηλό επίπεδο της ασφάλειας, έχουμε επισημάνει πολλές φορές, σε όλους τους αρμόδιους, τις σημαντικές ελλείψεις σε σύγχρονο εξοπλισμό και προσωπικό που ταλανίζουν την εναέρια κυκλοφορία διαχρονικά. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να υλοποιηθούν το ταχύτερο δυνατό οι απαραίτητες αναβαθμίσεις των κρίσιμων συστημάτων και η πρόσληψη ικανού αριθμού ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας για την αντιμετώπιση της διαρκώς αυξανόμενης αεροπορικής κίνησης» επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ΕΕΕΚΕ – και καταλήγει:

 

«Ελπίζουμε το τελευταίο θλιβερό δυστύχημα να αποτελέσει εφαλτήριο για την ανάληψη των απαιτούμενων πρωτοβουλιών εκ μέρους των υπευθύνων, προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια συμβάντα στο μέλλον».  

πηγή

Στο έλεος μαφίας η Μύκονος

 

Η ΕΛ.ΑΣ. «ξεσκονίζει» τις υποθέσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων στο νησί μετά τον άγριο ξυλοδαρμό αρχαιολόγου

Τα αντικρουόμενα συμφέροντα που εδράζονται στη Μύκονο δυσχεραίνουν την προσπάθεια των τελευταίων ετών να μπει πολεοδομική τάξη στο νησί. 

 γράφει η Λίνα Γιάνναρου

 

Λίγο μετά τις 9 το βράδυ της περασμένης Τρίτης 7/3, ένα περιπολικό του Α/Τ Κηφισιάς έλαβε σήμα από το Κέντρο της Αμεσης Δράσης για τον εντοπισμό αιμόφυρτου άνδρα στην περιοχή του ΚΑΤ στην Κηφισιά. Οταν έσπευσαν στο σημείο, οι αστυνομικοί βρήκαν τον 53χρονο Μ.Ψ. μες στα αίματα και αποπροσανατολισμένο. Δίπλα του ήταν ο άνθρωπος που περνούσε από το σημείο, είδε τον άνδρα στο έδαφος και ειδοποίησε την αστυνομία.

 

Δεδομένου ότι τα τραύματά του ήταν βαριά –έχει χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού, σπασμένα πλευρά και συντριπτικά κατάγματα στη μύτη και στο πρόσωπο–, ο άνδρας παρελήφθη από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και διακομίσθηκε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».

 

Την ίδια στιγμή, το Α/Τ Κηφισιάς ανέλαβε την προανάκριση. Τι είχε συμβεί; Επρόκειτο για ληστεία, τροχαίο ή ξυλοδαρμό; Το ενδεχόμενο της ληστείας αποκλείστηκε νωρίς αφού από τον άνδρα δεν είχε κλαπεί το πορτοφόλι ή κάποιο άλλο αντικείμενο από το αυτοκίνητό του (ο άνδρας δέχθηκε επίθεση βγαίνοντας από το αυτοκίνητό του). Οι πρώτες ενδείξεις επίσης δεν παρέπεμπαν σε τροχαίο. Γιατί λοιπόν ένας κατά τα φαινόμενα, αλλά και τις πρώτες μαρτυρίες, φιλήσυχος και χαμηλών τόνων άνθρωπος να πέσει θύμα βίαιου ξυλοδαρμού ένα βράδυ επιστρέφοντας στο σπίτι του;

 

Οι αστυνομικοί άρχισαν να ξετυλίγουν το κουβάρι της υπόθεσης όταν έμαθαν τη δουλειά του: ο Μ.Ψ. είναι αρχαιολόγος και υπάλληλος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων (την είδηση έκανε γνωστή αρχικά η ηλεκτρονική εφημερίδα protothema.gr). Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων ασχολείται με όλα τα θέματα σχετικά με τη διατήρηση, προστασία και φύλαξη των αρχαιοτήτων και δίνει έμφαση στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου των Κυκλάδων προσπαθώντας παράλληλα να κρατήσει μια ισορροπία σε σχέση με την τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Με λίγα λόγια, ο προσδιορισμός του μέτρου για τη βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον αναδεικνύεται σε κύριο μέλημά της τα τελευταία χρόνια. Οπως σημειώνουν στην «Κ» άνθρωποι της αρχαιολογικής υπηρεσίας, στις Κυκλάδες «δεν εμποδίζεται η ανάπτυξη. Οι εργασίες προχωρούν κανονικά και με τον νόμο, αφού φυσικά έχει προηγηθεί έλεγχος».

 

Πηγές της αρχαιολογικής υπηρεσίας συνδέουν την επίθεση με οικοδομικές αυθαιρεσίες σε πολυσύχναστες παραλίες του νησιού.

 

Ο Μ.Ψ. είναι επιφορτισμένος με τον αρχαιολογικό έλεγχο της Μυκόνου. Τι σημαίνει αυτό; Οτι από το χέρι του περνούν εγκρίσεις για οικοδομικές άδειες ξενοδοχείων, κέντρων διασκέδασης, καταγραφές παραβάσεων και αυθαιρεσιών κ.ά. Πηγές της αρχαιολογικής υπηρεσίας συνδέουν την επίθεση με τις οικοδομικές αυθαιρεσίες σε περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που λαμβάνουν χώρα στη Μύκονο, κάνοντας ειδική μνεία για δύο συγκεκριμένα κέντρα διασκέδασης σε παραλίες του νησιού, τα οποία βρίσκονται στο μικροσκόπιο των πολεοδομικών αρχών. Είναι εδώ και χρόνια που στη Μύκονο η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Οπως λένε οι γνωρίζοντες, «τα λεφτά είναι τόσο πολλά που ρισκάρουν οι επιχειρηματίες χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες ή τα πρόστιμα». Μέσα σ’ ένα βράδυ υψώνονται κατασκευές. Δεν υπολογίζουν τίποτα. Ούτε φυσικά τους υπαλλήλους, οι οποίοι πλέον, υπό τον φόβο της «μαφίας της Μυκόνου», φοβούνται να κάνουν τη δουλειά τους, να καταγράφουν δηλαδή αυθαιρεσίες και παραβάσεις. Ως αποτέλεσμα, ο φαύλος κύκλος της ασυδοσίας διευρύνεται. «Η Μύκονος έχει τους δικούς της νόμους». Είναι η φράση που ακούσαμε ξανά και ξανά στη διάρκεια του ρεπορτάζ.

 

Αλλα περιστατικά

Οι αστυνομικοί του Α/Τ Κηφισιάς έχουν στρέψει στο νησί τις έρευνές τους και ειδικότερα στις τελευταίες υποθέσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Ηταν η επίθεση κάποιο «μήνυμα»; Ο Μ.Ψ. περιγράφηκε από τους οικείους του ως ένας άνθρωπος χωρίς ανοιχτές υποθέσεις με κάποιον και αφοσιωμένος στη δουλειά του. Κάπως έτσι είχαν περιγράψει οι μάρτυρες και τον ξενοδόχο της Μυκόνου που πέρυσι είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού στο νησί. Ως έναν ήσυχο άνθρωπο, που είχε ως αποκλειστική ασχολία το ξενοδοχείο του. Κι όμως, ένα μεσημέρι ένα άγνωστο όχημα προσέκρουσε στο αυτοκίνητό του και μόλις ο ξενοδόχος βγήκε σαστισμένος να δει τι είχε συμβεί, δέχθηκε επίθεση με λοστάρι σε όλο του το σώμα, με αποτέλεσμα να πέσει αναίσθητος.

 

Δεν είναι τα μόνα σχετικά περιστατικά που έχουν απασχολήσει τις αρχές της Μυκόνου. Το 2018, σάλο είχε προκαλέσει ο άγριος ξυλοδαρμός πρώην αντιδημάρχου στο νησί. Ηταν το περιστατικό που οδήγησε την ΕΛ.ΑΣ. να αποφασίσει την ενίσχυση του τοπικού τμήματος ώστε να επιβληθεί η τάξη στη Μύκονο. Οπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, η ενίσχυση του Α/Τ Μυκόνου με προσωπικό βοήθησε αρκετά την κατάσταση, αλλά το πρόβλημα παραμένει μεγάλο.

 

Σε κάθε περίπτωση, οι αστυνομικοί του Α/Τ Κηφισιάς ανυπομονούν να λάβουν κατάθεση και από το θύμα όταν το επιτρέψει η υγεία του. Ο άτυχος αρχαιολόγος νοσηλεύεται ακόμη στον «Ευαγγελισμό».

 

Ανακοίνωση του ΥΠΠΟ

Η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού επικοινώνησε χθες με τον προϊστάμενο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, την αστυνομία και τους γιατρούς του άτυχου αρχαιολόγου Μ.Ψ. Σε μια λιτή και προσεκτικά διατυπωμένη ανακοίνωση, η υπουργός Λίνα Μενδώνη εξέφρασε τη θερμή της συμπαράσταση στον αρχαιολόγο, που «έπεσε θύμα άνανδρης επίθεσης». Στην ανακοίνωση, η κ. Μενδώνη δηλώνει την πάγια θέση του υπουργείου, δηλαδή ότι δεν γίνεται ανεκτή καμία παραβατική συμπεριφορά από όπου κι αν προέρχεται εις βάρος υπαλλήλων του κατά την άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους και τονίζει ότι θα συνδράμει με κάθε πρόσφορο τρόπο, προκειμένου οι αρμόδιες αρχές να διαλευκάνουν τη συγκεκριμένη υπόθεση και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Πηγές του υπουργείου μιλώντας στην «Κ» απέφευγαν να σχολιάσουν το περιστατικό σε σχέση με τα υπηρεσιακά καθήκοντα του αρχαιολόγου και τόνιζαν ότι αναμένουν το πόρισμα της αστυνομίας.

Δημοσιογράφοι ή εξουσιογράφοι;

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Το συνηθίζει ο θυμός να πετάει στη φωτιά και τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Δεν έχει χρόνο και διάθεση να εντοπίσει διαφορές, να σταθμεύσει σε αντιθέσεις. Το δικό μας σινάφι ή επάγγελμα (αλλά προς Θεού, όχι λειτούργημα, ας πάψει ο αυτοβαυκαλισμός) ανήκει στους προσφιλείς στόχους της λαϊκής αγανάκτησης. Ούτε νέο φαινόμενο είναι αυτό ούτε παράδοξο. Εκδηλωνόταν πολύ πριν ο γυάλινος Τύπος εκτοπίσει τον έγχαρτο, όταν οι εφημερίδες είχαν όντως τη δύναμη ν’ ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Εφημερίδες έσκιζαν και έκαιγαν οι οργισμένοι δημοκράτες το 1965, το καλοκαίρι της αποστασίας. Αν υπήρχαν δίαυλοι, ίσως έσπαγαν τηλεοράσεις.

 

Στο μυαλό πολλών ο όρος «ΜΜΕ» αφορά σχεδόν αποκλειστικά τα κανάλια. Οι εφημερίδες δεν έχουν την παλιά τους ισχύ. Αναμφίλεκτο τεκμήριο παρακμής οι πωλήσεις. Αλλο ένα εκατομμύριο φύλλα αθροιστικά, άλλο τα 100-150 χιλιάδες με το ζόρι. Οι τίτλοι που κρέμονται στο περίπτερο, της γειτονιάς ή του Διαδικτύου, δεν είναι λίγοι. Ανάμεσά τους όμως εύκολα διακρίνονται οι εφημερίδες-κελύφη. Εκδίδονται απλώς για να κρεμαστούν στο περίπτερο και για να διαβαστούν οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι τους στις σχετικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.

 

Στον μετά τα Τέμπη χρόνο τα ΜΜΕ βάλλονται και πάλι. Η μπάλα δεν κάνει διακρίσεις. Καίει τους χάρτινους και σπάει τους γυάλινους με την ίδια ορμή. Αν ισχυριστούμε ότι δεν υπάρχουν αιτίες που να εξηγούν την ορμή αυτή, θα ξαναπούμε ψέματα στον δημοσιογραφικό εαυτό μας και θα συνεχίζουμε να κατρακυλάμε στην κλίμακα της αξιοπιστίας, χέρι-χέρι με τους επίσης βυθιζόμενους πολιτικούς. Αυτό το «χέρι-χέρι» είναι το πρόβλημα: η διαπλοκή. Τόσο βαθιά που να της περιττεύουν οι «λίστες Πέτσα» και τα προς αντιγραφήν νον-πέιπερ. Οι εξουσιογράφοι (αυτό το όνομα τους ταιριάζει) δρουν αυθορμήτως και ενθουσιωδώς.

 

Αρκετοί γαλάζιοι δημοσιολόγοι και πολιτικοί κατηγορούν τώρα τη δημοσιογραφία ότι «δεν μίλησε έγκαιρα για τα τρένα», εξαπολύουν δε την ίδια μομφή και κατά των εργαζομένων του σιδηροδρόμου. Σφάλλουν. Εσκεμμένα. Και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ σε εφημερίδες υπήρξαν και τεκμηριωμένες καταγγελίες των σιδηροδρομικών και απεργιακές προσπάθειες, που τις κατέπνιγε ο νόμος Χατζηδάκη. Τα κανάλια όμως, αλλού ταγμένα, ούτε έβλεπαν ούτε άκουγαν. Προτιμούσαν να αποθαυμάζουν τον «θιγμένο» κ. Κώστα Καραμανλή, που δέκα μέρες προ της τραγωδίας διαβεβαίωνε τη Βουλή ότι «διασφαλίζει την ασφάλεια» των ταξιδιωτών…

 

    

Η δημοσιογραφία των non papers

 

Πάντοτε οι κυβερνήσεις επιδιώκουν όχι απλά να προβληθούν αλλά και να επιβληθεί η δική τους αλήθεια, όμως τα τελευταία χρόνια μοιάζει να μην υπάρχει δεύτερη ερμηνεία για όσα συμβαίνουν.

 

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

 

ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ που κύλαγαν αργά και βασανιστικά μετρώντας νεκρούς κάθε μέρα, τα νέα που έλεγαν τα κανάλια και πολλές ιστοσελίδες περιέγραφαν πληροφορίες και εκτιμήσεις σχετικά τα γεγονότα με έναν σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο. Επιχειρήματα ίδια, ευθύνες στους ίδιους, για την ακρίβεια στον ίδιο.

 

Έμοιαζε σαν να υπήρχε ένα είδος «συμφωνίας κυρίων» μεταξύ τους, σαν κάποιος να τους υπαγόρευε τι θα πουν. Και αυτά απόλυτα υπάκουα το έκαναν στα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές (sic) εκπομπές. Οι παρουσιαστές ψέλλιζαν ίδιες λέξεις, ίδιες φράσεις, έδιναν έμφαση σε συγκεκριμένα σημεία, αγνοούσαν ή υποβάθμιζαν κάποια άλλα. Σχεδόν από τις πρώτες ώρες της μοιραίας βραδιάς στα δημοσιογραφικά γραφεία είχε φτάσει ένα χαρτί.

 

Ανώνυμο, εξαιρετικά επεξηγηματικό, σαφές, με τίτλους, ώστε να είναι απόλυτα κατανοητό και να μην υπάρχουν παρανοήσεις, ερμήνευε το γεγονός με μονοσήμαντο τρόπο, περιέγραφε, σύμφωνα με την εκδοχή του συντάκτη του, τι ακριβώς συνέβη εκείνο το τραγικό βράδυ. Έδιναν απαντήσεις σε ενδεχόμενες ερωτήσεις που θα έκανε η κοινή γνώμη. Ήταν ένα non paper που έριχνε όλες τις ευθύνες στον σταθμάρχη. Είχε σταλεί από το Μέγαρο Μαξίμου.

 

Το πρώτο non paper για την ερμηνεία των γεγονότων είχε ανάγκη από ένα εξαιρετικά δυνατό επιχείρημα. Βρέθηκε και είχε δύο μόνο λέξεις: «Ανθρώπινο λάθος». Οι ευθύνες ανήκουν αποκλειστικά σε έναν άνθρωπο, σε έναν σταθμάρχη, ένα μοιραίο πρόσωπο.

Από το ίδιο Μέγαρο φεύγουν όλα τα χαρτιά όταν συμβαίνουν σημαντικά γεγονότα. Έτσι γινόταν πάντα, οι κυβερνήσεις επιδιώκουν όχι απλά να προβληθούν αλλά και να επιβληθεί η δική τους αλήθεια. Μόνο αυτή.

 

Όμως τα τελευταία χρόνια μοιάζει να μην υπάρχει δεύτερη ερμηνεία για όσα συμβαίνουν. Αναπαράγονται μόνο ή σχεδόν μόνο όσα ισχυρίζεται το Μαξίμου, δίνουν τη δική του κυρίως εκδοχή. Αυτήν τη φορά το γεγονός ήταν κάτι περισσότερο από συγκλονιστικό, η χώρα έπεσε σε μια μεγάλη συλλογική θλίψη που συνοδεύτηκε από τεράστια οργή. Χάθηκαν παιδιά που θα μπορούσαν να είναι καθενός ‒ τα παιδιά μας ταξιδεύουν με τρένα.

 

Η κοινωνία ήθελε απαντήσεις. Δεν χώραγαν μισά λόγια και αδύναμα επιχειρήματα, οι ισχυρισμοί που έπρεπε να στείλει το Μέγαρο έπρεπε να είναι βάσιμοι, πειστικοί, να δίνουν ερμηνείες αποδεκτές τουλάχιστον σε εκείνους που έβλεπαν και ένιωθαν ότι η ιστορία των Τεμπών τούς αφορά άμεσα, δεν περιορίζεται σε κάποιους τρίτους.

  

Το γεγονός συνέβη σε χρόνο κρίσιμο, ο πρωθυπουργός με τις δημοσκοπήσεις να είναι με το μέρος του, ήταν έτοιμος για να προκηρύξει εκλογές. Δύσκολο να πάει σε αυτές με πολύ νωπές τις μνήμες από δεκάδες νεκρούς, θύματα ενός τραγικού δυστυχήματος που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

 

Το πρώτο non paper για την ερμηνεία των γεγονότων είχε ανάγκη από ένα εξαιρετικά δυνατό επιχείρημα. Βρέθηκε και είχε δύο μόνο λέξεις: «Ανθρώπινο λάθος». Οι ευθύνες ανήκουν αποκλειστικά σε έναν άνθρωπο, σε έναν σταθμάρχη, ένα μοιραίο πρόσωπο που δεν είναι καν ο σταθμάρχης Φαλμεράιερ του Γιόζεφ Ροτ, που παρότι του έτυχε επίσης ένα τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα με πολλούς νεκρούς και τραυματίες από σύγκρουση δυο τρένων κάπου στην Αυστρία, δεν εξέπεσε από αυτό αλλά από έρωτα. Ο Έλληνας σταθμάρχης εξέπεσε από την αστραπιαία αναρρίχησή του μέσα από το σαθρό κομματικό σύστημα αξιολόγησης, προϊόν της άθλιας λειτουργίας του Δημοσίου.

 

Όσο όμως η κοινωνία μετρούσε νέους νεκρούς το non paper έμοιαζε αδύναμο, έπρεπε να στηριχτεί περισσότερο το επιχείρημα, ο πρωθυπουργός ανέλαβε αυτήν τη δουλειά. Με θλιμμένο πρόσωπο είπε στην τηλεόραση πως «όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται, δυστυχώς, κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος». Ήταν μια βιαστική δήλωση, όσοι βλέπουν χωρίς κομματικά γυαλιά σκέφτηκαν πως αν ένα ανθρώπινο λάθος μπορεί να οδηγήσει σε δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, όλα μπορούν να συμβούν κάθε ημέρα. Οι σκέψεις συνοψίστηκαν σε μια φράση που κυριάρχησε: «ζούμε από τύχη».

 

Και επειδή δεν ήθελαν εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου αυτή η πραγματικότητα να αποτυπωθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο, στα δημοσιογραφικά γραφεία έφτασε ένα νέο non paper που συχνά μεταφέρεται και τηλεφωνικά στους δημοσιογράφους. Αυτό έλεγε πως «το 70% του σιδηροδρομικού δικτύου καλύπτεται από το σύστημα τηλεδιοίκησης».

 

Ως διά μαγείας, που μόνο μαγεία δεν είναι, μεγάλης επισκεψιμότητας ιστοσελίδες και κανάλια υιοθέτησαν, πάλι με πανομοιότυπο τρόπο ίδιους τίτλους, ίδιες λέξεις, αυτό το επιχείρημα που επιχειρούσε να δείξει πως η κυβέρνηση δεν ήταν άπραγη αυτά τα χρόνια, ανέπτυξε το σύστημα τηλεδιοίκησης κατά 70%.

 

Από τότε ως τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τα ίδια μέσα λένε τα ίδια πράγματα με τα οποία προσπαθούν όχι να μεταφέρουν στην κοινωνία την αλήθεια αλλά να αμβλύνουν τις εντυπώσεις και να καθησυχάσουν την οργή. Με όλα αυτά κατανοεί κάποιος ότι η δημοσιογραφία των non papers δεν είναι ένα συντεχνιακό πρόβλημα των δημοσιογράφων αλλά αφορά τους πάντες…

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

 

Τι γυρεύει το S&D στην Ελλάδα;

 

Μετά από την πρόσκληση του Νίκου Ανδρουλάκη το προεδρείο της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών επισκέφθηκε την Ελλάδα.

Το προεδρείο της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (S&D), στην πραγματικότητα, δεν είχε κανέναν λόγο να έρθει για να συνεδριάσει στην Ελλάδα. Η Ιρατσε Γκαρσία Πέρεθ, ωστόσο, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Νίκου Ανδρουλάκη λίγες μέρες μετά την συζήτηση στην Ολομέλεια του ΕΚ για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.

 

Η επίσκεψη, που ξεκίνησε την Πέμπτη επισήμως, ερμηνεύεται και δείγμα εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ από την ευρωπαϊκή του οικογένεια και αποδίδεται στις καλές σχέσεις που έχει καλλιεργήσει ο Ανδρουλάκης στις Βρυξέλλες.

  

«Εμείς οι Σοσιαλιστές και οι Δημοκράτες ερχόμαστε στην Αθήνα για να στηρίξουμε το ΠΑΣΟΚ»

Παράλληλα, ωστόσο ερμηνεύεται και ως μήνυμα στήριξης μετά από την υπόθεση των υποκλοπών, την οποία ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέδειξε και σε ευρωπαϊκό επίπεδο –καθόλου τυχαία, η κλειστή συνεδρίαση της Παρασκευής έχει θέμα το κράτος δικαίου στην Ελλάδα και σ’ αυτή συμμετέχουν ο πρώην πρόεδρος του κόμματος και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και δύο δημοσιογράφοι, ο Τάσος Τέλλογλου και ο Γιάννης Σουλιώτης.

 

Η στήριξη έχει και προγραμματικό (δηλαδή και εκλογικό) χαρακτήρα: «Εμείς οι Σοσιαλιστές και οι Δημοκράτες ερχόμαστε στην Αθήνα για να στηρίξουμε το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής στις προσπάθειές του να προωθήσει την κοινή μας ευρωπαϊκή ατζέντα, η οποία περιλαμβάνει τη μεταρρύθμιση της οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ, ώστε να μην υπάρξουν ποτέ ξανά τρόικες», δήλωσε πριν την άφιξή της στην Ελλάδα η Πέρεθ, δίνοντας ακόμα ένα σημείο αναφοράς για την επίσκεψη.

 

Αυτό το σημείο φάνηκε στην ατζέντα της Πέμπτης, που είχε και συμβολικό, αλλά και προγραμματικό χαρακτήρα, χτίζοντας ένα σοσιαλδημοκρατικό, ευρωπαϊκό προφίλ για το ΠΑΣΟΚ –με επισκέψεις στην «Μέλισσα», για μια συζήτηση με γυναίκες πρόσφυγες, και δύο ανοιχτές συζητήσεις, μια για την κοινωνική στέγαση και μια για την ενέργεια.

 

Και παρότι η εσωτερική επικαιρότητα έχει μεταθέσει όλα τα υπόλοιπα σε μεταγενέστερο χρόνο, η ανάδειξη αυτής της προγραμματικής εναλλακτικής στον προοδευτικό χώρο εξυπηρετεί και τον «διμέτωπο», την διπλή κριτική που συνεχίζουν τα κεντροαριστερά στελέχη προς την σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση.

 

Η στρατηγική του κόμματος για την προστασία της πρώτης κατοικίας

Στην συζήτηση για την κοινωνική κατοικία και την προστασία της πρώτης κατοικίας, ο Νίκος Ανδρουλάκης περιέγραψε την στρατηγική του κόμματος ως προσπάθεια χτισίματος ενός διαφορετικού στεγαστικού μοντέλου, με επίκεντρο τους πιο αδύναμους και τους νεότερους, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες ανταγωνισμού για χαμηλότερα ενοίκια στα αστικά κέντρα.

 

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ χαρακτήρισε την αξιοποίηση των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης από την σημερινή κυβέρνηση ως «χαμένη ευκαιρία», τα στελέχη του κόμματος (Ηλίας Κικίλιας, Δημήτρης Σπυράκος) έδωσαν τις λεπτομέρειες των προτάσεων για την στέγαση και την προστασία της πρώτης κατοικίας, ενώ στελέχη καταναλωτικών οργανώσεων (Παναγιώτης Καλόφωνος-ΕΕΚΕ, Αγγελος Πιλάτης-ΙΝΚΑ, Βίκτωρας Τσιαφούτης-ΕΚΠΟΙΖΩ) περιέγραψαν την κατάσταση που επικρατεί.

 

Στο πλαίσιο της συνεδρίασης, που αφορούσε και την εργασιακή επισφάλεια της νέας γενιάς, συμμετείχαν και νέοι εργαζόμενοι που περιέγραψαν τις προσωπικές τους εμπειρίες. Νωρίτερα, σε συνεδρίαση για την ενέργεια, η επικεφαλής των S&D επεσήμανε πως η πράσινη μετάβαση παραμένει προτεραιότητα για τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, ωστόσο αυτή οφείλει να λαμβάνει υπόψη της τους κοινωνικούς προβληματισμούς, ώστε κανείς να μην μείνει πίσω.  Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο γραμματέας του τομέα Ενέργειας, Χάρης Δούκας, τόνισε πως πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, «ώστε επιχειρήσεις αλλά και πολίτες να καταστούν ενεργειακά αυτόνομοι».

 

Η μόνη διέξοδος

Το ίδιο προγραμματικό προφίλ, ως «μόνη λύση διεξόδου» για την επόμενη μέρα, το ΠΑΣΟΚ θέλησε να το αναδείξει και μετά την τραγωδία των Τεμπών. Γι’ αυτό και μέχρι τώρα σηκώνει τους τόνους όσον αφορά τις κυβερνητικές ευθύνες, στηλιτεύοντας την επικοινωνιακή διαχείριση του δυστυχήματος από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά κυρίως την κατάρρευση του επιτελικού κράτους:

 

«Το δήθεν επιτελικό κράτος, για το οποίο πανηγύριζαν όλοι τέσσερα χρόνια, και για το οποίο ο κ. Πιερρακάκης μας έλεγε πως μέχρι και οι Ιάπωνες το ζηλεύουν, σήμερα δεν τόλμησε καν να το ψελλίσει ο κ. Μητσοτάκης ως “επιτελικό”. Το χαρακτήρισε -τέσσερα χρόνια μετά- “βαθύ και αναχρονιστικό”», ανέφερε σχολιάζοντας το υπουργικό συμβούλιο ο εκπρόσωπος τύπος του κόμματος, Δημήτρης Μάντζος. 

Μυρτώ Λιαλιούτη

Αυτός ο νεκρός τίνος είναι;

 

Κάθονται κάτω και τους μοιράζουν λες και είναι συλλεκτικές κάρτες: εγώ έχω τόσους από τη Μαρφίν και τόσους από το Μάτι, τόσους εσύ από το τρένο, έχω περισσότερους κέρδισα. Κάτσε, βγήκε κι άλλος από το τρένο, ξαναμέτρα, μήπως κέρδισα εγώ... Το μόνο κριτήριο για την πρωτότυπη αυτή ιδιοκτησιακή διεκδίκηση τους είναι υπό ποία κυβέρνηση κάηκαν, ή εξαϋλώθηκαν

 

γράφει η Μαρία Δεδούση  

 

 Στη μεγάλη πορεία που έγινε την Τετάρτη στο κέντρο της Αθήνας, κάποιοι πήγαν και βανδάλισαν το μνημείο των νεκρών της Μαρφίν. Δεν ξέρουμε ούτε ποιοι ήταν, ούτε πώς το έκαναν, αν το χτύπησαν κατά λάθος ή επίτηδες, αν του πέταξαν πέτρες ή το έσπασαν με λοστάρι. Δεν ξέρουμε, αλλά δεν έχει και σημασία, δεν είναι εκεί το θέμα. Ή, μάλλον, είναι αλλά μόνο μερικώς.

Χαμός την Πέμπτη. Οι έτσι που σέβονται τους δικούς τους νεκρούς και όχι τους δικούς μας, οι αλλιώς που έκαναν προβοκάτσια με τους δικούς τους νεκρούς, οι παραλλιώς που πάντα τέτοιοι ήταν, κ.λπ. Μικροί, μακάβριοι εμφύλιοι του πληκτρολογίου και του κάθε λογής δημόσιου λόγου πάνω στις σορούς. Ιδεολογική, ή και κομματική διεκδίκηση των νεκρών. Και όχι των νεκρών που πέθαναν όντως για κάποια ιδεολογία, πες εκεί ΟΚ, να το δεχτείς· αυτοί οι νεκροί όμως για ποια ιδεολογία πέθαναν ακριβώς και ξαφνικά έγιναν παντιέρα; Κάθονται κάτω και μοιράζουν τους νεκρούς λες και είναι συλλεκτικές κάρτες: εγώ έχω τόσους από τη Μαρφίν και τόσους από το Μάτι, τόσους εσύ από το τρένο, έχω περισσότερους κέρδισα. Κάτσε, βγήκε κι άλλος από το τρένο, ξαναμέτρα, μήπως κέρδισα εγώ…

 

Στο μεταξύ το μόνο κριτήριο για την πρωτότυπη αυτή ιδιοκτησιακή διεκδίκηση των νεκρών είναι υπό ποία κυβέρνηση κάηκαν, ή εξαϋλώθηκαν. Αυτή είναι η μόνη συνθήκη που τους τοποθετεί αυτομάτως στο αδιανόητα μακάβριο πορτφόλιο των άλλων.

 

Διότι, ως γνωστόν, τα κράτη κάθε φορά που αλλάζουν οι κυβερνήσεις, σβήνουν το σκληρό δίσκο και ξεκινάνε από την αρχή. Δεν έχει σημασία ποιοι ήταν, καμία. Ας πούμε, ο νεκρός τάδε στο Μάτι μπορεί να ψήφιζε φανατικά τον ΣΥΡΙΖΑ ή ο νεκρός δείνα του τρένου τη Νέα Δημοκρατία, ή μπορεί να τους σιχαινόταν και τους δύο ή να μην ψήφιζε καν.

 

Δεν μας νοιάζει, είναι δικοί μας και δεν τους εκχωρούμε σε κανέναν. Διότι πάνω τους θα στήσουμε και πολιτικές και αντιπαραθέσεις και συμψηφισμούς και καβγάδες και προεκλογικές περιόδους και τις εκλογές τις ίδιες και ένα γαϊτανάκι φρικαλέας αναισθησίας που διαχέεται σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Βγήκες στο δρόμο για το «δικό σου» νεκρό, για τον «δικό μου» δεν βγήκες, βανδάλισες το «δικό μου μνημείο», στο δικό σου έβαλες λουλούδια, πήγες στων «δικών σου» το μνημόσυνο, στων «δικών μου» δεν πήγες και ούτω καθ’ εξής. Ποιους δικούς τους και ποιους δικούς σας και ποιους δικούς μας;  

 

Στ’ αλήθεια τα λέμε αυτά τώρα; Από πού έγινε «δικός σου» ο νεκρός; Πολεμήσατε πλάι πλάι στο Αλβανικό Μέτωπο, ή στον Γράμμο; Τι είναι; Ήρωες πολέμου; Πεσόντες πολέμου ναι, είναι, αλλά σ’ αυτόν τον πόλεμο δεν έχει νικητές, μόνο ηττημένους. Ακούσιοι πεσόντες, που τους μετράνε κάποιοι σαν κουκιά για να βολέψουν ιδεολογικά και κομματικά τη συνείδησή τους, η οποία αρνείται πεισματικά να ταρακουνηθεί από το γεγονός ότι ζουν σε ένα κράτος του οποίου η μόνη συνέχεια είναι αυτή της αυθαιρεσίας και της αδιαφορίας εδώ και μερικές δεκάδες αν όχι δύο εκατοντάδες χρόνια.

 

Κάθε φορά που ακούγεται ένα «δικοί μας» και «δικοί σας», κάθε φορά που οποιοσδήποτε εργαλειοποιεί ιδεολογικά τους νεκρούς τέτοιων καταστάσεων, αυτοί επιστρέφουν να μας στοιχειώσουν συλλογικά. Ένας ασώματος πληθυσμός που μεγαλώνει διαρκώς και βαραίνει όλο και περισσότερο πάνω σε όσους έχουν ακόμη συνείδηση και στο τέλος θα μας πνίξει. Τους μισούς στο πένθος και τη ματαίωση και τους άλλους μισούς στην αποκτήνωση.   

Γιατί δεν πρέπει να είναι υποψήφιος ο Κώστας Αχ. Καραμανλής

 

'Εγινε υπουργός λόγω του ονόματός του, αλλά απέτυχε και παρόλα αυτά επιδιώκει την επιστροφή. 

 

γράφει η Βασιλική  Σιούτη

 

Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής απέτυχε τραγικά ως υπουργός, αφού δεν μπόρεσε να διεκπεραιώσει ούτε τα στοιχειώδη από την θέση στην οποία τον τοποθέτησε ο πρωθυπουργός, λόγω του ονόματός του.

 

 

 

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ της Νέας Δημοκρατίας, που ρωτήθηκε αυτές τις μέρες αν θα είναι υποψήφιος στις εκλογές ο πρώην υπουργός Υποδομών, απάντησε «πώς είναι  δυνατόν να μην υπάρχει ένας Καραμανλής στα ψηφοδέλτια.»  

 

Το ερώτημα για τον Κώστα Αχ.Καραμανλή όμως, δεν θα έπρεπε να είναι αν θα βρίσκεται στα ψηφοδέλτια ή όχι. Το ερώτημα είναι γιατί ο πρωθυπουργός δεν τον έπαυσε από τα καθήκοντά του νωρίτερα και γιατί τον επέλεξε για υπουργό, αφού οι ενδείξεις της ακαταλληλότητας του ήταν προφανείς από πολύ νωρίς.

 

Τον Απρίλιο του 2019, ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, που τότε ήταν τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών της Νέας Δημοκρατίας, φωτογραφήθηκε μαζί με την ευρωβουλευτή Ελίζα Βόζεμπεργκ στο αυτοκίνητό του και όλοι είδαν πως όχι μόνο δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, αλλά είχε τοποθετήσει και ένα κλιπ απενεργοποίησης του ήχου υπενθύμισης, που ακούγεται όταν ο οδηγός δεν την φορά, για να μην τον ενοχλεί.

 

Μετά από την κατακραυγή που προκάλεσε στα σόσιαλ μήντια και στο διαδίκτυο η επιδεικτική παράβλεψη του νόμου και η περιφρόνηση  της οδικής ασφάλειας  από τον τομεάρχη Υποδομών και Μεταφορών, αναγκάστηκε να παραδεχθεί το λάθος του.

 

Στην αγκάλη της οικογένειας...

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που θα αποφασίσει αν ο Κώστας Αχ. Καραμανλής θα είναι ξανά υποψήφιος ή όχι. Κι εκεί θα δούμε αν θα μετρήσει περισσότερο ο σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων ή η καραμανλική βαρονία.

Σε πολλές ευρωπαικές χώρες αυτό θα ήταν αρκετό για να μην σκεφτεί ποτέ κανείς να τον κάνει υπουργό Μεταφορών, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έκανε γιατί -παραφράζοντας ελαφρώς τον νεοδημοκράτη βουλευτή- “πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένας Καραμανλής στην κυβέρνηση;”  Ο νεποτισμός νίκησε την αξιοκρατία από τα αποδυτήρια. Τα σημάδια όμως ήταν εκεί.

 

Ο πρωθυπουργός είχε τη δυνατότητα να διορθώσει την επιλογή του στην πορεία, αλλά δεν το έκανε. Υποτίθεται ότι αξιολογούσε τους υπουργούς του για το έργο τους, αλλά με όσα αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες για τον πρώην υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, αναρωτιέται κανείς γιατί δεν τον απομάκρυνε από την κυβέρνηση εγκαίρως. Μόνο η αποτυχία του να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση του έργου Σηματοδότησης και Τηλεδιοίκησης ήταν επαρκής λόγος για να ζητηθεί η παραίτηση του. Το γεγονός ότι και ο προηγούμενος υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Σπίρτζης, έπαιρνε παρατάσεις για το ίδιο έργο, δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία, ειδικά για μία κυβέρνηση που διαφήμιζε ότι έχει καλύτερους μάνατζερ.

 

 

Το πιο προκλητικό από όλα όμως, ήταν η άγνοια του για τα θέματα ασφάλειας των επιβατών, ειδικά στον σιδηρόδρομο, για τον οποίο κουνούσε και το δάχτυλο κατά την άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου. “Είναι ντροπή και ντρέπομαι που θέτετε θέματα ασφαλείας… θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως. Είναι ντροπή. Διασφαλίζουμε την ασφάλεια…” έλεγε στην Βουλή και μετά το δυστύχημα των Τεμπών, διαπίστωσαν όλοι πόσο “διασφαλισμένη” ήταν η ασφάλεια.

 

Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής απέτυχε τραγικά ως υπουργός, αφού δεν μπόρεσε να διεκπεραιώσει ούτε τα στοιχειώδη από την θέση στην οποία τον τοποθέτησε ο πρωθυπουργός, λόγω του ονόματός του.  Για πολλούς φαντάζει  αδιανόητο και να συζητά κανείς την παραμονή του στην πολιτική μετά τα Τέμπη, αλλά να που κάποιοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

 

Μερικοί επικαλούνται ότι δεν υπάρχει κάποιο πόρισμα ακόμα, είτε από την Επιτροπή Διερεύνησης, είτε από την Δικαιοσύνη. Αλλά τι χρειάζεται το πόρισμα για  μια πολιτική απόφαση, από την στιγμή που η ευθύνη του Καραμανλή είναι αντικειμενική;  Αλλοι, υποστηρίζουν ότι αφού ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατεβάσει τον πρόσφατα καταδικασμένο για παράβαση καθήκοντος Νίκο Παππά, για “να τον κρίνει ο λαός”, γιατί να μην κρίνει ο λαός, δηλαδή οι ψηφοφόροι, και τον Κώστα Αχ. Καραμανλή “που δεν καν καταδικασμένος;”.  Η Ν.Δ βεβαια, ασκούσε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα του Παππά και τώρα κάποιοι σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο.

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που θα αποφασίσει αν ο Κώστας Αχ. Καραμανλής θα είναι ξανά υποψήφιος ή όχι. Κι εκεί θα δούμε αν θα μετρήσει περισσότερο ο σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων ή η καραμανλική βαρονία.

Αδιανόητη δήλωση Αμβρόσιου: Το δυστύχημα στα Τέμπη είναι… τιμωρία από τον Θεό για το Καρναβάλι!

 

Την ώρα που πολλά από τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη παραμένουν ακόμη άταφα, ο πρώην Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, έβγαλε το δικό του «πόρισμα» για την αιτία της τραγωδίας.

Σε άρθρο του στο ekklhsiaonline, ο πρώην Μητροπολίτης αναφέρεται σε εκτενή ανάρτηση στο δυστύχημα. Ωστόσο σοκ και αποτροπιασμό προκαλεί το γεγονός ότι επιχειρεί να το συνδέσει με το… καρναβάλι!

«Θα πρέπει, συνεπώς, να διερευνήσουμε μήπως τα διάφορα αυτά έκτακτα και καταστροφικά σοβαρά γεγονότα, τα οποία τώρα τελευταία συμβαίνουν σ’ ολόκληρο τον Πλανήτη μας (όπως οι σεισμοί, οι καταποντισμοί, οι πλημμύρες, οι πυρκαϊές κλπ.), μήπως εκφράζουν την οργήν του Θεού για την αποστασία του σημερινού ανθρώπου από τον δρόμο της αρετής, από την αγκαλιά του Θεού; Προκειμένου δε περί του τραγικού συμβάντος εκεί ψηλά στα Τέμπη της Θεσσαλίας μήπως το γεγονός αυτό έρχεται ως ΤΙΜΩΡΙΑ από τον Θεόν για την υπερβολική ασέβεια του ανθρώπου και τον πλεονασμό της αμαρτίας κατά το προηγηθέν τριήμερο του Καρναβαλιού, που τόσο πολύ γιορτάσθηκε όχι μόνον σ’ ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα, αλλά και σε διάφορες άλλες περιοχές του Πλανήτου μας;»

 

Αφού χαρακτηρίσει το τριήμερο των Αποκριών «κατόρθωμα του Διαβόλου» ο Αμβρόσιος δεν διστάζει να αναρωτηθεί ξανά: «Μήπως, λοιπόν, αυτή η τραγωδία των Τεμπών είναι μια έκφρασις της οργής του Κυρίου μας γι΄αυτή την τόσο πανηγυρική Καρναβαλική εορτή του Διαβόλου;» γράφει επί λέξει ο πρώην Μητροπολίτης!

 

Μάλιστα παραθέτει και απόσπασμα από άρθρο της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα» για να… υποστηρίξει τον αδιανόητο συλλογισμό του!

 

 

Αναλυτικά, το δεύτερο απόσπασμα αναφέρει:

 

«Ώστε αυτή είναι η Ελλάδα του 21ου αιώνος! Μία Χώρα, της οποίας οι κάτοικοι απομακρύνονται συνεχώς από την Εκκλησία, ποδοπατούν τον Νόμον του Ευαγγελίου, αγνοούν τον Σωτήρα Χριστόν, αποδέχονται την ομο-φυλοφιλίαν, νομιμοποιούν την παράνομον συμβίωσιν, τιμούν τους Αξιωμα-τούχους του Κράτους, όταν αυτοί ζούν ΑΣΤΕΦΑΝΩΤΟΙ με τον «γκόμενό» τους!!!! Έπειτα ας μη λησμονούμε, ότι καταργήθηκε ο εκκλησιασμός των Μαθητών! Νομοθετήθηκε ο Πολιτικός Γάμος! Νομοθετικά ετοιμάζεται και η θέσπισις του Γάμου των Ομοφυλοφίλων! Σιγά-σιγά, αλλά μεθοδικά επίσης, καταργείται η αργία της Κυριακής, κλπ. κλπ.! Η Ελλάδα μεταβάλλεται αργά-αργά, πλήν όμως σταθερά, σε μια Χώρα ΑΘΕΩΝ και ΜΑΓΩΝ!!! Ο Διάβολος, λοιπόν, χορεύει στις ημέρες μας. Ο Διάβολος πανηγυρίζει για τις …κατακτήσεις του! Και κορυφαίο κατόρθωμα του Διαβόλου είναι το ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΗΑΣ, το τριήμερο του Καρναβαλιού!

****

Μήπως, λοιπόν, αυτή η τραγωδία των Τεμπών είναι μια έκφρασις της οργής του Κυρίου μας γι΄αυτή την τόσο πανηγυρική Καρναβαλική εορτή του Διαβόλου; Ο στοχαστικός αρθρογράφος της Εφημερίδος ΕΛΕΥΘΕ-ΡΗ ΩΡΑ κ. Σπυρίδων Νάκος στο φ. της 3ης Μαρτίου 2023 (σελ. 7-ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ) έγραψε τα εξής φοβερά λόγια:

 

“Οι εξόριστοι εκ του Παραδείσου και κληρονόμοι της αβύσσου, αντί να μετατρέψουν σε θρήνο μετανοίας την αρχή της Σαρακοστιανής νηστείας, μετέτρεψαν την εορτή της Καθαράς Δευτέρας σε ένα ειδωλο-λατρικό καρναβαλικό τέρας. Ουαί! Έρχου Κύριε Ιησού Χριστέ! Αμήν!”». 

πηγή