Πώς μπορείτε να καταλάβετε τη νοθεία στο ελαιόλαδο

 

Η αυξημένη τιμή του ελαιόλαδου αλλά και το… σαφάρι των καταναλωτών για χαμηλή τιμή, ανοίγει την όρεξη στους επιτήδειους που θέλουν να ξεγελάσουν τον καταναλωτή με νοθεία κάθε είδους.

 

Η νοθεία στο ελαιόλαδο συνήθως γίνεται με ανάμιξη ενός καλής ποιότητας λαδιού με ένα κακής ή με άλλο φυτικό έλαιο. Το αποτέλεσμα είναι ένα μίγμα το οποίο δεν είναι μεν καλής ποιότητας, αλλά ούτε απειλεί την υγεία μας. Η νόθευση γίνεται συνήθως με σπορέλαιο β’ κατηγορίας και φυσικά χρωστικά ώστε να αλλοιώνεται το χρώμα και η ποικιλότητα και να ξεγελά εύκολα το μάτι.

 

 

Μεγαλύτερο φόβο για νοθεία έχει συνήθως το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Είναι το καλύτερο ποιοτικά, αλλά και το πιο ακριβό, οπότε έχει περισσότερες πιθανότητες να αναμιχθεί με άλλα λάδια.

 

Πώς μπορείτε να καταλάβετε τη νοθεία στο ελαιόλαδο

 

Η πρώτη και βασικότερη ένδειξη για νοθεία στο ελαιόλαδο αποτελεί το χρώμα και η γεύση του ελαίου. Το χρώμα του ελαιολάδου είναι χαρακτηριστικό, και ανάλογα με την ποικιλία του μπορεί να είναι από ανοιχτό έως σκούρο πράσινο.

 

Η σημαντικότερη όμως ένδειξη είναι η γεύση και το άρωμα. Τα νοθευμένα έλαια με σπορέλαια έχουν συνήθως οσμή τηγανητής πατάτας, ειδικά όταν η νοθεία έγινε με ηλιέλαιο.

 

 

Το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο έχει χαρακτηριστική φρουτώδη οσμή ελιάς, ενώ η γεύση του είναι συνήθως πικρή ή πικάντικη ανάλογα με την ποιότητά του.

 

Ο ΕΦΕΤ, από την πλευρά του, επισημαίνει ότι:

 

Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις μπορούν να προστατευθούν από την απάτη ακολουθώντας τα εξής:

 

– Να προμηθεύονται ελαιόλαδο μόνο από νόμιμα άρα και ελεγχόμενα σημεία πώλησης.

 

– Να εξετάζουν με ιδιαίτερη προσοχή την ετικέτα του ελαιολάδου που πρόκειται να αγοράσουν η οποία πρέπει να περιέχει τουλάχιστον:

* την κατηγορία πώλησης του ελαιολάδου (ΕΞΤΡΑ ΠΑΡΘΈΝΟ, ΠΑΡΘΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ).

* τον αλφαριθμητικό αριθμό έγκρισης της μονάδας τυποποίησης (EL-40-_ _ _).

* τα στοιχεία του υπευθύνου της επιχείρησης.

 

 

– Να αποφεύγουν την αγορά ελαιολάδου από πλανόδιους (χωρίς την απαραίτητη άδεια) και ανώνυμους πωλητές.

 

– Να επιλέγουν με ιδιαίτερη προσοχή την προμήθεια ελαιολάδου μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου, από ιστοσελίδες παραγωγικών ή εμπορικών επιχειρήσεων που διαθέτουν όλες τις εγγυήσεις για την διάθεση επώνυμου ελαιολάδου.

 

– Οι καταναλωτές να προμηθεύονται επώνυμο ελαιόλαδο σε προσυσκευασμένες συσκευασίες, μέγιστης χωρητικότητας 5 λίτρων.

  

– Οι επιχειρήσεις (εστιατόρια, νοσοκομεία, καντίνες ή άλλες παρόμοιες εγκαταστάσεις) να προμηθεύονται επώνυμο ελαιόλαδο σε προσυσκευασμένες συσκευασίες των 5, 10 , 20, 25, έως και 50 λίτρων.

 

– Να μεριμνούν ώστε με την παραλαβή του ελαιολάδου να παραλαμβάνουν τις νόμιμες φορολογικές αποδείξεις αγοράς του.

 

– Να επιλέγουν με προσοχή τους προμηθευτές τους μεταξύ αυτών που διαθέτουν στοιχεία που εγγυόνται την αξιοπιστία τους (διεύθυνση επιχείρησης,

εγκαταστάσεις παραγωγής, εγκυρότητα τιμολογίων και άλλων παραστατικών) και τη νομιμότητα της διαδικασίας αγοραπωλησίας.

 

– Να επικοινωνούν άμεσα με τον ΕΦΕΤ στο τηλέφωνο 11717 ή μέσω της ιστοσελίδας

του για την υποβολή αναφοράς ή καταγγελίας στην περίπτωση, ανεπαρκούς επισήμανσης, δελεαστικής τιμής ή μη φυσιολογικών οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του ελαιολάδου (γεύση, οσμή, χρώμα κ.α.).

 

Protothema.gr

 

Αποχώρησε και ο Μπελαβίλας απ' τον ΣΥΡΙΖΑ...

 

Μια ακόμα ηχηρή αποχώρηση καταγράφεται στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη. Ο λόγος για τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή του ΕΜΠ, υποψήφιο βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Πειραιά και πρώην επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πειραιάς για Όλους».

 

Με μια μακροσκελή του ανάρτηση αναφέρεται στην ιστορία των διασπάσεων στην Αριστερά και δηλώνει ότι αποχαιρετά την ιδιότητα του κομματικού μέλους, χωρίς να απεμπολεί τα «όπλα» του αριστερού πολίτη.

 

«Πολύ μεγάλος λοιπόν στην ηλικία και στο νου για άλλη μία διάσπαση. Πολύ μεγάλος για να διεκδικώ το αλάθητο» σημειώνει και αφήνει μια υπόσχεση για καλή αντάμωση στους αγώνες, αφού ξεκαθαρίζει πρώτα ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω για αλλού».

 

Αναλυτικά η ανάρτηση του Νίκου Μπελαβίλα:

 

Αγαπημένες μου συντρόφισσες και σύντροφοι δεν πάει άλλο. Το πάλεψα πολύ, δεν θέλησα να υπογράψω κείμενο αποχώρησης. Μεγάλωσα με τους απόηχους δύο τρομερών βίαιων διασπάσεων, της Τασκένδης του ’55 και αυτής του ’68. Έπειτα είχα την τύχη να ζήσω τις μεγάλες διασπάσεις της νεολαίας, ο ίδιος του «Ρήγα Φεραίου» και της Β’ Πανελλαδικής, και δίπλα μας οι φίλοι, οι συγκάτοικοι των φοιτητικών χρόνων τις δικές του, της ΚΝΕ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, των οργανώσεων της εκτός Αριστεράς. Για όσες και όσους αγνοείτε εκείνες τις μικρές ιστορίες, όλη η Μεταπολίτευση είναι ένα μεγάλο θέατρο διασπάσεων, διαγραφών, αποσχίσεων.

 

Οι πάντες γνωρίζαμε την αλήθεια που οι “άλλοι” αγνοούσαν. Η επιβολή της “δικής” μας αλήθειας γινόταν με ξύλο στις συνελεύσεις, στα αμφιθέατρα, στις αφισοκολλήσεις, στις συγκεντρώσεις και στις διαδηλώσεις. Ποιος θα πάρει το μικρόφωνο, ποιος θα καλύψει το σύνθημα του αντιπάλου, ποιος θα επιβληθεί στο συνδικάτο, στη λέσχη, στο σύλλογο. Μιλάμε για την Αριστερά βεβαίως, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική. Όσες και όσοι δεν το έχουν ζήσει, δεν ξέρουν τι πάει να πει διάσπαση. Έπειτα ΕΑΡ-ΚΚΕεσωτ-Α.Α, ΣΥΝ-ΚΚΕ, ως τις μαζικές αποχωρήσεις την εποχή του 2010 και του 2015.

 

Τόσο η βία, άλλοτε άγρια φυσική, σωματική και σήμερα λεκτική στο διαδίκτυο, όσο και η κατοχή του αλάθητου των “φωτισμένων” είναι χαρακτηριστικό ενός φανατισμού της Αριστεράς που έρχεται από τους μακρινούς καιρούς των επαναστάσεων. Δεν ξεπερνιέται. Εμπεριέχεται στον γενετικό κώδικα όλων των συλλογικοτήτων που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο τους τελευταίους τρεις αιώνες. Την ξαναβρίσκουμε ακριβώς την ίδια στις αρχέγονες διαμάχες χιλιετιών των θρησκευτικών αιρέσεων και σεχτών που επιβιώνουν ακόμη.

 

Πολύ μεγάλος λοιπόν στην ηλικία και στο νου για άλλη μία διάσπαση. Πολύ μεγάλος για να διεκδικώ το αλάθητο.

 

Να μην πολυλογούμε: Δεν πάει άλλο! «Σπίτι μου» όπως λέγαμε παλιά. Εκεί υπάρχουν πολλά-πολλά να γίνουν. Στο πανεπιστήμιο, στο περιβάλλον, στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, στην προστασία μνημείων, στον Πειραιά. Ο καθείς εφ’ ώ ετάχθη. Τουλάχιστον έχοντας την αίσθηση ότι προσφέρεις κάτι στην κοινωνία… και γλυτώνεις στον ψυχίατρο.

 

Στρατολογήθηκα στην Αριστερά τον Σεπτέμβριο του 1974. Και δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω για αλλού. Ο αποχαιρετισμός αφορά τα όπλα του κομματικού μέλους. Όχι του αριστερού πολίτη. Καλή αντάμωση, και θα υπάρξει κάποτε.

 

ΥΓ Δεν θέλω να σας το χαλάσω, αλλά είναι προφανές ότι ανοησίες και κακά σχόλια θα λήξουν αυτή την ωραία σχέση “φίλων” που έχουμε εδώ για όποια/όποιον το επιχειρήσει»

  

 

πηγή

Αναβρασμός στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ με πιέσεις για εκκαθαρίσεις δημοσιογράφων

 

Μία ανάρτηση του Νίκου Μωραίτη για δημοσιογράφο του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο»

 

  

Αναβρασμός επικρατεί και πάλι στον ΣΥΡΙΖΑ με υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη να στοχοποιούν παραγωγούς του κομματικού ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο» ενώ χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κάλεσαν την Κουμουνδούρου να προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις δημοσιογράφων από τα κομματικά μέσα.

 

 

Το σήμα για τον νέο εμφύλιο έδωσε ο υποστηρικτής -και κατά ορισμένους λογογράφος- του Στέφανου Κασσελάκη, Νίκος Μωραΐτης, ο οποίος στοχοποίησε την επί  χρόνια ραδιοφωνική παραγωγό του «Κόκκινου» Ευγενία Λουπάκη λόγω ανάρτησης στο προσωπικό προφίλ της στο Facebook όπου αναπαρήγαγε χωρίς σχόλια συνέντευξη της Έφης Αχτσιόγλου.

 

«Να μην έχεις μία ως κόμμα κι όμως να πληρώνεις δημοσιογράφο για να προωθεί τους διασπαστές σου. Ο ορισμός της πολυφωνίας. Μπράβο στο Κόκκινο!» έγραψε σε ανάρτησή του ο κ. Μωραΐτης συνδέοντας τη μισθοδοσία των δημοσιογράφων του «Κόκκινου» με τις προσωπικές απόψεις τους.

 

Την αναφορά του κ. Μωραΐτη ακολούθησε κύμα αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από οπαδούς της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι απαιτούσαν την απόλυση της κυρίας Λουπάκη και άλλων δημοσιογράφων του «Κόκκινου». Μάλιστα, στα μηνύματά τους εξαπέλυσαν βαριές εκφράσεις χαρακτηρίζοντας συγκεκριμένους παραγωγούς «υπονομευτές», «αποστάτες», «προπαγανδιστές» κλπ.

 

Στο κύμα επιθέσεων και εκκλήσεων για απολύσεις αντέδρασε άμεσα ο Διευθυντής του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο», Αδάμ Γιαννίκος, ο οποίος ζήτησε από όλους να σεβαστούν το έργο των δημοσιογράφων. «Αν ήσασταν σε κάποιο κατάστημα και ο υπάλληλος έκανε κάποιο λάθος ή κάτι που δεν σας άρεσε, θα ζητούσατε πάραυτα την απόλυσή του; Θα είχατε λόγο για τη ζωή του εκτός εργασίας; Θα τον ψάχνατε για να ελέγξετε τις απόψεις του; Αν δεν το κάνετε αυτό για έναν οποιονδήποτε εργαζόμενο, τι πιστεύετε ότι σας νομιμοποιεί να το κάνετε για τους εργαζόμενους του ρ/σ «105,5 Στο Κόκκινο»; Κάνουμε τη δουλειά μας όπως ξέρουμε και όπως πρέπει. Περιοριστείτε στους ρόλους σας. Και να είστε καλοί. Εκ της Διευθύνσεως» τόνισε σε ανάρτησή του σε μια σαφή προσπάθεια να μπει τέλος στο «κυνήγι μαγισσών».

 

Τη στήριξή του στην κυρία Λουπάκη και όλους τους εργαζόμενους που στοχοποιούνται εξέφρασε από την πλευρά του ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος του Κόκκινου, Γιάννης Ανδρουλιδάκης, με προσωπική αναφορά του στο Facebook. «Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι και διοικητικοί υπάλληλοι στον 105,5 Στο Κόκκινο δεν μιλάμε συνέχεια δημόσια, δεν απειλούμε, δεν πομφολυγούμε επί παντός του επιστητού. Έχουμε ωστόσο ήδη κάνει σαφές ότι θα υπερασπιστούμε με τη συλλογική μας δύναμη την προσωπική και την εργασιακή αξιοπρέπεια κάθε συναδέλφισσας και κάθε συναδέλφου μας. Δεν κάνουμε πίσω από αυτό για καμία και για κανέναν, όποια άποψη κι αν υποστηρίζει. Dixi et salvavi animam meam (σ.σ. το είπα και έσωσα την ψυχή μου) όπως λέμε και στη Δεληγιώργη» ανέφερε.

 

Από την πλευρά του πάντως ο κ. Μωραΐτης ανασκεύασε δηλώνοντας ότι δεν επιθυμεί την απομάκρυνση της κυρίας Λουπάκη αν και συνέχισε να της επιτίθεται. «Χυδαιότητες όχι σε μένα. Ήμουν σαφής. Είμαι υπέρ του γεγονότος ότι μία δημοσιογράφος που υμνεί τη διασπάστρια και ανεβάζει φωτό του αρχηγού του κόμματος να βάζει σφηνάκι πλάι στον Τομ Κρουζ, εργάζεται στον ρ/σ του κόμματος. Δείχνει την πολυφωνία του Κασσελάκη. Και τη μαγκιά του» ανέφερε.

 

Υπενθυμίζεται επίσης ότι ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης είχε παραχωρήσει πριν από δύο εβδομάδες συνέντευξη στην εκπομπή της κυρίας Λουπάκη «Allegro Μα Με Τρόπο» στο πλαίσιο της «Ώρας του Προέδρου» που έχει καθιερώσει στον ραδιοσταθμό.

 

Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου  

Συν Αθηνά και χείρα κίνει

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Τα 60.000 ευρώ είναι μεγάλο ποσό και για τους μεσαίους, προπαντός για όσους είναι τίμιοι στις υποχρεώσεις τους προς την εφορία. Για έναν αγρότη, και το μισό ποσό είναι τεράστιο. Συνταξιούχος αγρότισσα η Μεσολογγίτισσα κ. Αθηνά Παπαχρήστου, χρειάστηκε να πουλήσει κι ένα καλό χωράφι της, ώστε, μαζί με το κομπόδεμά της, να μπορέσει να αγοράσει ένα πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο και να το δωρίσει στο ΕΚΑΒ. Δύο οι όροι της: να ηχεί η σειρήνα όποτε το ασθενοφόρο περνάει έξω από το σπίτι της, ακόμα κι όταν η ίδια δεν θα ‘ναι πια εδώ, και να μη φύγει το όχημα από το Μεσολόγγι. Να μην πάει, και αυτό, στην Πάτρα.

 

Τοπικισμός; Κάθε άλλο. Η γερόντισσα Αθηνά περιέγραψε στις κάμερες που την πρόσεξαν για λίγο τη βαριά ταλαιπωρία που έζησαν επί χρόνια αυτή και ο μακαρίτης ο σύζυγός της, όποτε χρειάζονταν ασθενοφόρο, για να τους μεταφέρει στην Πάτρα, στα Γιάννενα, στη Λαμία. Κάθε φορά προσεύχονταν στους Αγίους Πάντες, ώστε να βρεθεί έγκαιρα όχημα και κυρίως να μη μείνει στη μέση της διαδρομής, πότε πάνω στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και πότε στα χιόνια της Ηπείρου. Δεν βασανίζονταν από κάποια ιδιοτροπία της μοίρας οι δυο τους. Την περιπέτειά τους την έχουν ζήσει αμέτρητοι πολίτες στην Αιτωλοακαρνανία, στα νησιά, σε «ακριτικές» περιοχές μισή ώρα από το Μαξίμου, στην ίδια την καρδιά της Αθήνας. Η κατάσταση του ΕΚΑΒ εικονογραφεί με τον πιο παραστατικό τρόπο την καταρράκωση του ΕΣΥ.

 

Δικαιούται να υποθέσει κανείς ότι ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, που έσπευσε να συγχαρεί τηλεφωνικά την κ. Παπαχρήστου για τη γενναιοδωρία της, άκουσε με προσοχή την αφήγησή της, λιτή έτσι κι αλλιώς, αξιοπρεπέστατη και δίχως ίχνος μελοδραματισμού, και συγκινήθηκε. Δεν παρακινήθηκε δηλαδή από εντυπωσιοθηρικό πατερναλισμό, αλλά επειδή στ’ αλήθεια συμμερίστηκε τον καημό της κυρίας Αθηνάς. Που είναι καημός της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων, όσων αδυνατούν να προσφύγουν στα πανάκριβα ιδιωτικά νοσοκομεία και βλέπουν ότι, με διαλυμένο το ΕΣΥ, η ζωή τους εξαρτάται από την τύχη.

 

Στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πανδημία αποτελείωσε το ήδη απορρυθμισμένο εθνικό σύστημα υγείας. Στην τωρινή δεύτερη, οι παραιτήσεις εξουθενωμένων γιατρών πολλαπλασιάζονται, τα χειρουργεία αναβάλλονται για να αναβληθούν εκ νέου, ολόκληρες κλινικές κλείνουν από έλλειψη συγκεκριμένων ειδικοτήτων. Κατά τα λοιπά, είμαστε λέει σε «ενάρετο κύκλο», πανέτοιμοι για τον «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό μας»…

Αύξηση 7,6% στα διόδια από την Πρωτοχρονιά 2024..!

 

Επιβεβαιώθηκαν οι πληροφορίες περί αύξησης της τιμής των διοδίων από το 2024, καθώς το ανακοίνωσε και επίσημα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, την Παρασκευή (1/12).

 

Η αύξηση θα γίνει σε δόσεις και θα ανέλθει στο 12% το 2026 σύμφωνα με τα όσα είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

 

Πιο συγκεκριμένα, την Πρωτοχρονιά θα υπάρχει αύξηση 7,6% το 2024 θα είναι 2% το 2025 και 2% το 2026.

 

Ο Παύλος Μαρινάκης ούτε λίγο ούτε πολύ μίλησε για επιτυχία της κυβέρνησης που οι αυξήσεις δεν ήρθαν νωρίτερα.

 

«Η ιστορία ξεκινά από το 2022, όταν εκλήθη η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου να εφαρμόσει μια παλαιότερη συμφωνία.

 

Τότε ήταν 12% η συμφωνηθείσα αύξηση από 1/1/23. Μετά από διαπραγματεύσεις αυτό πάγωσε,

 

δεν συνέβη ήταν επιτυχία που δεν επιβαρύνθηκαν οι πολίτες και ο κρατικός προϋπολογισμός» σημείωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και συμπλήρωσε:

 

«Επειδή υπάρχει ο πληθωρισμός για το 2024 που μετρήθηκε τον Σεπτέμβριο στο 1,6%, συνολικά θα έχουμε 7,6% αύξηση για το 2024, 2% για το 2025 και 2% το 2026.

 

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια ήδη αναληφθείσα συμβατική υποχρέωση, που διαχειρίστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει όσο πιο ήπια και σταδιακά».

 

Πόσο θα αυξηθούν τα διόδια με παραδείγματα

 

Μιλώντας με παραδείγματα, εάν η αύξηση είναι 7,63%, αυτό σημαίνει ότι η διαδρομή ενός Ι.Χ. από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη θα κοστίζει 33,75 ευρώ (έναντι 31,35 ευρώ).

 

Η διαδρομή Αθήνα – Ιωάννινα (μέσω γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου) διαμορφώνεται στα 41,15 ευρώ (έναντι 38,25 ευρώ).

 

Η διαδρομή Αθήνα – Πάτρα στα 12,70 ευρώ (έναντι 11,80 ευρώ) και η διαδρομή Αθήνα – Καλαμάτα στα 15 ευρώ (έναντι 13,95 ευρώ σήμερα).

 

Να σημειωθεί πως τα παραδείγματα αυτά είναι ενδεικτικά, αφού οι τιμές στρογγυλοποιούνται στους σταθμούς διοδίων (συνήθως προς τα κάτω).

 

Σχετικά με το υπόλοιπο ποσοστό μέχρι το 12%, οι εταιρείες συμφώνησαν να «απορροφήσουν» ένα μικρό μέρος

 

(το 2%) και το υπόλοιπο να επιβαρύνει τα διόδια του 2025 και του 2026 (θα προστίθεται 2% κάθε έτος στην αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή).

 

Αποζημιώσεις επειδή δεν υπήρξαν αυξήσεις το 2023

 

Σε σχέση με τα έσοδα που θα είχαν οι εταιρείες από την αύξηση των διοδίων το 2023, που δεν έγινε,

 

όλα δείχνουν πως οι φορολογούμενοι είναι αυτοί που και εδώ θα πληρώσουν, αυτή τη φορά… έμμεσα και όχι σε σταθμούς.

 

Κι αυτό γιατί κατά πάσα πιθανότητα το υπουργείο Υποδομών θα δώσει τις σχετικές αποζημιώσεις.

 

Μέχρι στιγμής οι αιτήσεις είναι για αποζημιώσεις για το πρώτο εξάμηνο του 2023, ενώ έρχονται αιτήσεις και για το δεύτερο.

 

Το Δημόσιο θα υποχρεωθεί να καταβάλλει τις αποζημιώσεις αφού στις συμβάσεις υπάρχει το το δικαίωμα τιμαριθμικής αύξησης, ενώ η μη επιβολή της αύξησης έγινε με εντολή του υπουργείου Υποδομών.

 

Υπενθυμίζεται πως την περασμένη χρονιά ο τότε υπουργός Κώστας Καραμανλής είχε ζητήσει να μην υπάρξουν καθόλου αυξήσεις για το 2023,

 

ωστόσο οι εταιρείες επανήλθαν μετά τις εκλογές θέτοντας το ζήτημα στον Χρήστο Σταϊκούρα, ο οποίος χαρακτήρισε τις κοινοπραξίες «αναξιόπιστες».

 

Τελικά υπήρξε συμφωνία πριν από μερικές ημέρες 

πηγή

Νέες μαζικές αποχωρήσεις μελών από το ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου...

 

Κείμενο αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έδωσαν στη δημοσιότητα δεκάδες στελέχη και μέλη του κόμματος από το Ρέθυμνο.

 

 

Συνεχίζεται το κύμα αποχωρήσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, με δεκάδες μέλη και στελέχη του κόμματος από το Ρέθυμνο να υπογράφουν σχετικό κείμενο, κάνοντας μεταξύ άλλων λόγο για «επιταχυνόμενη βίαιη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ από συλλογικό, δημοκρατικό κόμμα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς» και στρέφοντας τα «πυρά» τους κατά του Στέφανου Κασσελάκη.

 

Αναλυτικά όσα αναφέρουν:

«Οι περισσότεροι/ες από όσους και όσες υπογράφουμε αυτό το κείμενο έχουμε μια μακρά πορεία ζωής στην Αριστερά και πολλοί είμαστε ιδρυτικά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό Ρεθύμνου. Μοχθήσαμε για τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του, την ανάδειξή του σε κυβερνητική δύναμη, τη στήριξή του στις καλές και στις κακές μέρες. Όλες και όλοι μας, παλαιότερα και νεότερα μέλη, πασχίσαμε και πονέσαμε γι’ αυτό το κόμμα.

 

Όμως, η επιταχυνόμενη βίαιη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ από συλλογικό, δημοκρατικό κόμμα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς σε ένα αρχηγικό, ολοένα και πιο συντηρητικό κόμμα οπαδών με νεοφιλελεύθερα στοιχεία, μας αναγκάζει να αποχωρήσουμε.

 

 

Η βαθμιαία μετάβαση σε ένα κόμμα χωρίς σαφείς κοινωνικές αναφορές και χωρίς ευδιάκριτο κοινωνικοπολιτικό σχέδιο και όραμα, η ανεξέλεγκτη διεύρυνση που δημιούργησε μέλη «φαντάσματα», και η απόφαση του 3ου συνεδρίου για εκλογή του προέδρου από το σύνολο των μελών (ακόμη και μελών «μιας χρήσης» που μπορούσαν να εγγράφονται, να ψηφίζουν και να απεγγράφονται την ίδια μέρα), κατέληξαν στην καταστατικά νόμιμη μεν εκλογή ως προέδρου του Στέφανου Κασσελάκη: τομή, αρνητική δυστυχώς, για το κόμμα. Ο νέος πρόεδρος και η νέα ηγετική ομάδα που στοιχήθηκε πίσω του:

 

• μεταλλάσσουν ταχύτατα τον ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ σε ένα κόμμα με αυταρχικά, προσωπολατρικά χαρακτηριστικά, στο οποίο παρακάμπτονται τα κομματικά όργανα στο όνομα της αδιαμεσολάβητης σχέσης με τον λαό· παράδειγμα, η απειλή δημοψηφίσματος για τη διαγραφή μελών, η οποία παρέκαμπτε την Επιτροπή Δεοντολογίας.

 

 

• σύρουν το κόμμα σε λαϊκιστικές, συντηρητικές ή νεοφιλελεύθερες ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις: π.χ. το κεφάλαιο ως εργαλείο ευημερίας επ’ ωφελεία όλων· συνεργασία κεφαλαίου–εργασίας· διάθεση stock options στο προσωπικό των επιχειρήσεων ως τμήμα της αμοιβής τους από τους εργοδότες· μείωση της φορολόγησης ανεξαρτήτως εισοδήματος· εξοικονόμηση χρημάτων αποκλειστικά μέσω της μείωσης της κρατικής σπατάλης και της διαπλοκής· «πατριωτική» αριστερά· επιστροφή στην «Ελλάδα των νοικοκυραίων»· έμμεση υιοθέτηση της θεωρίας των δύο άκρων· ασάφειες γύρω από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια – τα οποία με καθαρότητα υποστήριξε ο Πέτρος Παππάς.

 

• σκιαγραφούν μια θεώρηση του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού που τείνει να αποδίδει τις ανισότητες στην έλλειψη αξιοκρατίας και ορθής και δίκαιης λειτουργίας των θεσμών και όχι σε εγγενή δομικά χαρακτηριστικά του συστήματος. Πλήττουν επίσης το διεθνές κύρος του κόμματος με την ανακοίνωση για το παλαιστινιακό, στην οποία τυπικά τηρούν ίσες αποστάσεις, αλλά ουσιαστικά παίρνουν το μέρος του Ισραήλ.

 

• ασεβούν πάνω στην ιστορία του κόμματος, κατηγορώντας ιστορικά στελέχη ως υπονομευτές και «πέμπτη φάλαγγα» και απορρίπτοντας υπουργούς και σημαντικά επιτεύγματα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ του 2015-2019, με προφανή, μολονότι άδηλη, την αμφισβήτηση και αποδόμηση και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Με τις πρακτικές και την ανοχή τους ενθαρρύνουν το τοξικό κλίμα στα κοινωνικά δίκτυα. Στη βάση του κόμματος κυριαρχεί ένας εσμός μελών–οπαδών του αρχηγού που, εν τέλει, απορρίπτει τις αριστερές παραδόσεις και υιοθετεί συνωμοσιολογικές θεωρίες περί υπονόμευσης του κόμματος από αριστερές γραφειοκρατικές ελίτ, που υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση της καρέκλας τους.

 

Έχει πλέον επέλθει ένας βαθύς διχασμός που διατρέχει ολόκληρη την πυραμίδα του κόμματος και έχει πολιτικά, ιδεολογικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά.

 

Η εικόνα των τοπικών οργανώσεων του νομού Ρεθύμνου είναι αποκαλυπτική: με ευθύνη των συντονιστικών επιτροπών στις οποίες πλειοψηφούν στελέχη που σήμερα εντάσσονται στο ρεύμα υποστήριξης της νέας ηγετικής ομάδας, οι οργανώσεις λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά ως ψηφοσυλλεκτικοί μηχανισμοί. Τα όργανα δεν συνεδριάζουν, συνελεύσεις των ΟΜ δεν συγκαλούνται, η διασύνδεση και η παρουσία μας στα κινήματα απομειώνεται δραματικά, θέσεις για τα τοπικά προβλήματα δεν παράγονται, ο πολιτικός διάλογος μεταξύ των μελών καταργείται αυθαίρετα και αυταρχικά λόγω αδυναμίας της πλειοψηφίας να αντιπαρατεθεί με επιχειρήματα, οι συζητήσεις μεταξύ μελών χαρακτηρίζονται παρασυγκεντρώσεις. Η συντροφικότητα έχει πλέον χαθεί.

 

Η ιδεολογικοπολιτική μετατόπιση του κόμματος από την Αριστερά στο πολιτικό κέντρο και η προϊούσα αντιδημοκρατική λειτουργία του τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, δεν μας επιτρέπουν πλέον να αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας ως μέλη του ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ, που ουσιαστικά έγινε «κόμμα Κασσελάκη». Είναι μια απόφαση που πήραμε με οδύνη καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ ήταν το πολιτικό μας σπίτι για πολλά χρόνια. Είμαστε όμως περήφανες/οι που αγωνιστήκαμε μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια και είμαστε περήφανοι/ες για τα επιτεύγματα της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Δεν είμαστε εμείς που απεμπολήσαμε τις αξίες και τις αρχές αυτού του κόμματος. Εμείς παραμείναμε σταθεροί/ές σε αυτές. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ υπό τη νέα ηγετική ομάδα γύρω από τον Στ. Κασσελάκη που μετακινήθηκε από την Αριστερά σε αυταρχικές και δεξιόστροφες κατευθύνσεις.

 

Η Αριστερά όμως, όπως έχει ιστορία και παρελθόν, έχει και μέλλον, διότι εκπροσωπεί τα δικαιώματα των αδικημένων και επιδιώκει την εξάλειψη κάθε μορφής ανισότητας. Θα παραμείνουμε ενεργές/οί στους αγώνες για τη νικηφόρα προοπτική της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, η καθεμιά και ο καθένας από το μετερίζι της/του.

 

Είμαστε βέβαιοι/ες ότι με πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες που παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ θα ξαναβρεθούμε μαζί σε κοινούς αγώνες».

 

Οι παρακάτω υπογράφουσες και υπογράφοντες δηλώνουμε δημόσια ότι αποχωρούμε συλλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ. :

 

1. Μαρία Ακτουδιανάκη

 

2. Αμαλία Ανδρουλιδάκη

 

3. Όλγα Αντωνουσάκη Μέλος Συντ/κού της Νομαρχιακής Επιτροπής

 

4. Κατερίνα Βακιρτζή

 

5. Ελένη Βαλεργάκη

 

6. Αγγελική Βλαχοπούλου

 

7. Αντώνης Γαβαλάς Μέλος Συντ/κού Ο.Μ.

 

8. Ίνγκεμαρία Γένζεν–Παπαϊωάννου

 

9. Βαγγέλης Γιακουμιδάκης

 

10. Δημήτρης Γρηγοράκης Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής

 

11. Βαρδής Δασκαλάκης

 

12. Ελίζα Άννα Δελβερούδη

 

13. Ελευθέριος Δρυγιαννάκης

 

14. Μανώλης Δρυγιαννάκις

 

15. Σπύρος Ζουμπεράκης

 

16. Γεώργιος Καζίλας

 

17. Μανόλης Καλλέργης Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής

 

18. Πανάγος Καπελώνης

 

19. Ζαχαρούλα Κασσερη

 

20. Γεώργιος Κατσαντώνης

 

21. Δέσποινα Κεχαγιαδάκη

 

22. Μαρία Κοσμαδάκη

 

23. Παναγιώτης Κοτσώνας

 

24. Αγγελική Κουμεντάκη

 

25. Στυλιανή Κουμεντάκη

 

26. Μανώλης Κουνδουράκης

 

27. Αλεξάνδρα Κουφάκη

 

28. Μανώλης Κουφάκης

 

29. Θωμάς Κρεβετζάκης Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής

 

30. Ελένη Λαγουδάκη

 

31. Τώνια Λογοθέτη Μικρούλη

 

32. Εμμανουέλα Μαθιουδάκη

 

33. Χρυσούλα Μανουσάκη Μέλος Κεντρικής Επιτροπής

 

34. Αναστασία Μανουσάκη

 

35. Μανούσος Μανουσάκης

 

36. Μανώλης Μανωλάκης

 

37. Στυλιανός Μαρκαντώνης

 

38. Ευθύμιος Μαρκαντώνης

 

39. Γαβριήλ Μαυρογιαννάκης

 

40. Αλεξανδρος Μαυρουδής

 

41. Κατερίνα Μετζακη

 

42. Σπύρος Μικρούλης

 

43. Ιωάννα Μουρτζανού

 

44. Μαρία Μπαγκέρη

 

45. Γεώργιος Μπαρμπούνης

 

46. Δημήτρης Μποκής

 

47. Κομνηνός Μυρμίγκος

 

48. Αφροδίτη Νικητάκη

 

49. Ηλέκτρα Ξανθού

 

50. Γιώργος Ξεζωνάκης

 

51. Σταυρούλα Ξηρουδάκη – Πίσσα

 

52. Αντιόπη Ξυλούρη

 

53. Ελένη Ξυλούρη

 

54. Γιώργος Οικονόμου (Μπελατσάος) Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής

 

55. Ηρακλής Παπαδάκης

 

56. Μανώλης Παπαδογιάννης

 

57. Στέφανος Παπαδογιωργάκης

 

58. Ειρήνη Μαρία Παπαϊωάννου

 

59. Γιάννης Παυλάκης

 

60. Δημήτρης Παυλάκης

 

61. Ηλίας Παυλιδάκης

 

62. Ειρήνη Πεδιαδίτου

 

63. Αιμίλιος Πελεκανάκης

 

64. Τάκης Πεσβάντης

 

65. Ανδρέας Πετρόπουλος Μέλος Συντονιστικού Ο.Μ.

 

66. Νικήτας Πευκιανάκης

 

67. Ασπασία (Νίκη) Πολοπετράκη

 

68. Αντώνης Πρεντάκης

 

69. Αθηνά Σαββάκη

 

70. Ηλίας Σαμιώτης

 

71. Γεώργιος Σαραντινός

 

72. Κατερίνα Σαραντινού

 

73. Κώστας Σάρρος

 

74. Γεώργιος Σημαντήρης

 

75. Αθηνά Σκουλαρίκη

 

76. Ζαχαρίας Σουλτάτος

 

77. Διαμαντής Σταθάκης

 

78. Γιάννης Σταθάκης Μέλος Συντονιστικού Ο.Μ.

 

79. Παναγιώτης Στάθης

 

80. Ουρανία Σταυρακάκη – Μπαγκέρη Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής

 

81. Αναστάσιος Σταυρακάκης

 

82. Νίκος Στεφανάκης

 

83. Μανόλης Τζανάκης

 

84. Μαρία Τζεκάκη

 

85. Εύα Τζιφάκη

 

86. Βασίλης Τζουράς

 

87. Κλειώ Τριγωνάκη

 

88. Γιώργος Τσιώλης

 

89. Μαρία Φαραού

 

90. Παύλος Φουντουλάκης

 

91. Ελένη Φουρναράκη

 

92. Δήμος Φωτόπουλος

 

93. Αγγελική Χαϊδεμενακη

 

94. Ελένη Χουρδάκη

 

95. Τάκης Ψαρράς

 

96. Alida Daniels

 

97. Áine Lawless

 

Οι παρακάτω υπογράφουσες και υπογράφοντες, που έχουμε πρόσφατα αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ, δηλώνουμε ότι συνυπογράφουμε το παραπάνω κείμενο:

 

1. Νίκος Καλαϊτζιδάκης

 

2. Γιώργος Μυρσιλίδης

 

3. Ανδρέας Ξανθός πρ. Μέλος Κ. Ε. – Π. Γ.

 

4. Ελένη Παδουβά – Σκλήκα

 

5. Σκεύος Παπαιωάννου

 

6. Νικολέτα Χαμαράκη

 

 

 

 πηγή

 

 

Απογοήτευση

 

γράφει ο  Ολύμπιος Δαφέρμος

 

Ο ισχυρισμός λέει ότι ο Κασσελάκης βγήκε πρόεδρος δημοκρατικά. Επομένως θα έπρεπε όλοι να αποδεχθούν την εκλογή του. Πράγματι ψηφίστηκε, δίχως όμως να τον γνωρίζουν οι ψηφοφόροι και πολύ περισσότερο δεν γνώριζαν τις πολιτικές και ιδεολογικές του απόψεις.

 

Ψηφίζουν δηλαδή σε ένα πολιτικό κόμμα πρόεδρο, όχι με βάση τις πολιτικές του απόψεις, όπως θα ήταν φυσικό, αλλά μάλλον από απόγνωση, απογοητευμένοι από τα στελέχη του κόμματος αυτού. Απογοητευμένοι από την προηγούμενη πολιτεία του κόμματός τους τόσο πολύ που «πιάνονται» από τον καινούργιο που ήρθε από το πουθενά, έστω και αν δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτόν!

 

Και τώρα ο πρόεδρος εισβάλλει αρχηγικά, αυταρχικά και μονοδιάστατα παρουσιάζοντας πολιτικές θέσεις που δεν έχουν σχέση με οποιαδήποτε έκφανση της Αριστεράς. Ούτε καν με τη δεξιά σοσιαλδημοκρατία. Και αρχίζουν οι αποχωρήσεις σε τέτοιο βαθμό που το κόμμα πάει περισσότερο προς διάλυση παρά προς διάσπαση. Η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα. Τι κάνει ο «αρχηγός»;

 

Οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που θα συνέφερε το κόμμα του οποίου ηγείται. Πορεύεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα το σοβαρό. Δείχνει να το απολαμβάνει στις δημόσιες εμφανίσεις του. Αδιάφορος για την αποσύνθεση του κόμματος. Τι θα έπρεπε να κάνει αν ενδιαφέρεται για την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ; Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αποχωρήσει όσο γίνεται πιο γρήγορα μήπως και μπορεί να διασωθεί, ό,τι μπορεί να διασωθεί. Αν το κάνει θα είναι μια θετική έκπληξη. Δύσκολο το βλέπω γιατί, όπως δείχνουν οι εμφανίσεις του, περισσότερο ενδιαφέρεται για το άτομό του παρά για το κοινό καλό.

 

Η σιωπή του Τσίπρα δείχνει ενοχή;