Συν Αθηνά και χείρα κίνει

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Τα 60.000 ευρώ είναι μεγάλο ποσό και για τους μεσαίους, προπαντός για όσους είναι τίμιοι στις υποχρεώσεις τους προς την εφορία. Για έναν αγρότη, και το μισό ποσό είναι τεράστιο. Συνταξιούχος αγρότισσα η Μεσολογγίτισσα κ. Αθηνά Παπαχρήστου, χρειάστηκε να πουλήσει κι ένα καλό χωράφι της, ώστε, μαζί με το κομπόδεμά της, να μπορέσει να αγοράσει ένα πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο και να το δωρίσει στο ΕΚΑΒ. Δύο οι όροι της: να ηχεί η σειρήνα όποτε το ασθενοφόρο περνάει έξω από το σπίτι της, ακόμα κι όταν η ίδια δεν θα ‘ναι πια εδώ, και να μη φύγει το όχημα από το Μεσολόγγι. Να μην πάει, και αυτό, στην Πάτρα.

 

Τοπικισμός; Κάθε άλλο. Η γερόντισσα Αθηνά περιέγραψε στις κάμερες που την πρόσεξαν για λίγο τη βαριά ταλαιπωρία που έζησαν επί χρόνια αυτή και ο μακαρίτης ο σύζυγός της, όποτε χρειάζονταν ασθενοφόρο, για να τους μεταφέρει στην Πάτρα, στα Γιάννενα, στη Λαμία. Κάθε φορά προσεύχονταν στους Αγίους Πάντες, ώστε να βρεθεί έγκαιρα όχημα και κυρίως να μη μείνει στη μέση της διαδρομής, πότε πάνω στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου και πότε στα χιόνια της Ηπείρου. Δεν βασανίζονταν από κάποια ιδιοτροπία της μοίρας οι δυο τους. Την περιπέτειά τους την έχουν ζήσει αμέτρητοι πολίτες στην Αιτωλοακαρνανία, στα νησιά, σε «ακριτικές» περιοχές μισή ώρα από το Μαξίμου, στην ίδια την καρδιά της Αθήνας. Η κατάσταση του ΕΚΑΒ εικονογραφεί με τον πιο παραστατικό τρόπο την καταρράκωση του ΕΣΥ.

 

Δικαιούται να υποθέσει κανείς ότι ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, που έσπευσε να συγχαρεί τηλεφωνικά την κ. Παπαχρήστου για τη γενναιοδωρία της, άκουσε με προσοχή την αφήγησή της, λιτή έτσι κι αλλιώς, αξιοπρεπέστατη και δίχως ίχνος μελοδραματισμού, και συγκινήθηκε. Δεν παρακινήθηκε δηλαδή από εντυπωσιοθηρικό πατερναλισμό, αλλά επειδή στ’ αλήθεια συμμερίστηκε τον καημό της κυρίας Αθηνάς. Που είναι καημός της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων, όσων αδυνατούν να προσφύγουν στα πανάκριβα ιδιωτικά νοσοκομεία και βλέπουν ότι, με διαλυμένο το ΕΣΥ, η ζωή τους εξαρτάται από την τύχη.

 

Στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πανδημία αποτελείωσε το ήδη απορρυθμισμένο εθνικό σύστημα υγείας. Στην τωρινή δεύτερη, οι παραιτήσεις εξουθενωμένων γιατρών πολλαπλασιάζονται, τα χειρουργεία αναβάλλονται για να αναβληθούν εκ νέου, ολόκληρες κλινικές κλείνουν από έλλειψη συγκεκριμένων ειδικοτήτων. Κατά τα λοιπά, είμαστε λέει σε «ενάρετο κύκλο», πανέτοιμοι για τον «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό μας»…