Η ντροπή της φτώχειας

Γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου

Στη Βρετανία, σχολεία απαγορεύουν σε παιδιά να φοράνε πολύ ακριβά ρούχα για να αποφευχθεί το φαινόμενο του poverty shame (ντροπή της φτώχειας). Και σε αυτή την περίπτωση, το πρόβλημα δεν είναι η φτώχεια αλλά η ντροπή

Ντροπή της φτώχειας είναι το μέγεθος της αποδοχής από τους φτωχούς της δικής τους ευθύνης για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

Τζέρεμι Σίμπρουκ, συγγραφέας

Το θέμα επανέρχεται στη βρετανική επικαιρότητα κάθε σχολική χρονιά, μόλις πιάσουν τα πρώτα κρύα. Γονείς παραπονιούνται στους καθηγητές ότι δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από τα παιδιά τους να τους αγοράσουν μπουφάν αξίας εκατοντάδων ή χιλιάδων λιρών που βλέπουν να φορούν οι συμμαθητές τους.

Για τον λόγο αυτό, την περασμένη εβδομάδα αρκετά σχολεία απαγόρευσαν στους μαθητές να φορούν μπουφάν από συγκεκριμένες μάρκες όπως η Canada Goose, η Moncler και η Pyrenex. Είχαν προηγηθεί απαγορεύσεις και για ορισμένα σχολικά ήδη, όπως κασετίνες από διάσημους σχεδιαστές κ.ά.

Η είδηση συνέπεσε με την παρουσίαση νέων στοιχείων για την εξάπλωση της φτώχειας στη Βρετανία, όπου πλέον ένας στους 200 κατοίκους της χώρας είναι άστεγος, ενώ ολόκληρες οικογένειες ζουν σε χόστελ. Αντίστοιχη είναι η επιδείνωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες περικοπές βασικών επιδομάτων και σχολικών γευμάτων, ενώ στη «μεταμνημονιακή» Ελλάδα, έκθεση του ινστιτούτου TNI αποκαλύπτει ότι το 40,5% των παιδιών αντιμετωπίζει υλικές και κοινωνικές στερήσεις.

Είναι προφανές ότι η απαγόρευση ορισμένων ειδών πολυτελείας στις σχολικές αίθουσες δεν λύνει κανένα από τα δομικά προβλήματα που αυξάνουν τις ανισότητες στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες και μάλλον θυμίζει αυτό που οι Αγγλοσάξονες περιγράφουν με τη φράση… να βάζεις κραγιόν σε ένα γουρούνι. Το πρόβλημα όμως απαιτεί άμεσες λύσεις και η κοινωνική επανάσταση που θα μας οδηγήσει στην κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων και τη δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας δεν προβλέπεται για την τρέχουσα σχολική χρονιά.

Το λεγόμενο poverty shame, η ντροπή δηλαδή που αισθάνονται οι φτωχοί, οδηγεί συχνά σε φαινόμενα στιγματισμού παιδιών και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός μαθητή Δημοτικού στο Πακιστάν, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε επειδή οι γονείς του δεν είχαν χρήματα να του αγοράσουν τη σχολική ποδιά που ζητούσε το σχολείο του.

Στην Ιαπωνία, η οποία αντιμετωπίζει φαινόμενα ανισοτήτων χωρίς προηγούμενο στη μεταπολεμική ιστορία της, ορισμένοι γονείς δηλώνουν ότι περιορίζουν τα γεύματά τους ώστε να μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα ίδια ρούχα που φορούν και άλλα παιδιά στο σχολείο.

Αντίστοιχα στη Βρετανία, ενώ η φτώχεια καλπάζει (400.000 παιδιά βρέθηκαν κάτω από το κατώφλι της φτώχειας τα τελευταία τέσσερα χρόνια), ο αριθμός των μαθητών που ζητούν επιπλέον δωρεάν σχολικά γεύματα τείνει να μειώνεται, καθώς μια τέτοια κίνηση οδηγεί σε άμεσο στιγματισμό τους μέσα στη σχολική τάξη.

Το συμπέρασμα είναι ότι οι καπιταλιστικές κοινωνίες δεν παράγουν απλώς περισσότερη φτώχεια, αλλά και αναλογικά πολύ μεγαλύτερη ντροπή, την οποία «οφείλουν» να αισθάνονται οι φτωχοί.

Ερευνα που πραγματοποιήθηκε πριν από πέντε χρόνια για λογαριασμό της Εκκλησίας της Σκοτίας και της Ενωσης Βαπτιστών κατηγόρησε ευθέως την κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης γι' αυτό το φαινόμενο, λέγοντας ότι παρουσιάζουν συνειδητά και συστηματικά τη φτώχεια ως προσωπική αποτυχία κάθε οικογένειας.

Ο λόγος είναι προφανής: διαδοχικές κυβερνήσεις που ήθελαν να περικόψουν επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας αποκαλούσαν τους αποδέκτες τους «τεμπέληδες», που ζουν παρασιτικά με τα χρήματα του Δημοσίου.

Ο πρώην υπουργός Εργασίας, Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, έλεγε χαρακτηριστικά ότι υπάρχουν οικογένειες που «επιβιώνουν εδώ και τρεις γενιές» μόνο με επιδόματα, αν και ποτέ δεν παρουσίασε στοιχεία που να αποδεικνύουν τον ισχυρισμό του. Την ίδια εποχή, η βρετανική τηλεόραση γέμισε με reality shows στα οποία οι πρωταγωνιστές έδειχναν πώς μπορούν να ζουν αποκλειστικά από την κοινωνική πρόνοια.

Αντίστοιχα στις ΗΠΑ, τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν φωτογραφίες ανθρώπων που γεμίζουν ασφυκτικά τα ψυγεία τους με τρόφιμα (ακόμη και αστακούς) χάρη στα κουπόνια για συσσίτιο που διανέμουν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι πολιτείες.

Το παράδειγμα ενός ανθρώπου που καταφέρνει να εξαπατήσει το σύστημα γενικεύεται για το σύνολο όσων χρειάζονται κρατική ενίσχυση για να επιβιώσουν στις συνθήκες που δημιουργεί ο ιδιωτικός τομέας. Και προφανώς τα σχετικά ρεπορτάζ αυξάνονται πριν ανακοινωθεί ο επόμενος γύρος περικοπών επιδομάτων για τους φτωχούς και φορολογικών ελαφρύνσεων για τους πλούσιους.

Η ταπείνωση των φτωχών απαιτεί όμως και αλλαγή του λεξιλογίου. Οπως εξηγούσε η Ρουθ Πάτρικ από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, στη Βρετανία ο όρος social security (κοινωνική ασφάλεια), που χρησιμοποιούνταν για τα προγράμματα πρόνοιας, αντικαθίσταται σταδιακά από τον αμερικανικό όρο welfare (κοινωνική ευημερία), που παραπέμπει σε ένα σύστημα που συντηρεί ανθρώπους οι οποίοι δεν εργάζονται.

Ο στόχος είναι και πάλι ο ίδιος. Ο φτωχός πρέπει να αισθανθεί υπεύθυνος για την κατάστασή του και να κλειστεί στον εαυτό του αντί να εξοργιστεί και να προχωρήσει σε συλλογικές διεκδικήσεις.

Χρειάστηκαν λοιπόν έρευνες αρκετών χρόνων από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο για να καταλήξουν σε αυτό που περιέγραφε με έναν στίχο ο Γιάννης Αγγελάκας: Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει.    

Τα Πρότυπα Σχολεία λένε «όχι» στις καταλήψεις της 29ης Νοεμβρίου

Cui bono? (ποιος ωφελείται;)

Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται στα σχολεία μία κίνηση που έχει εκδηλωθεί, κατά βάση, με την μορφή καταλήψεων, με βασικούς θεματικούς άξονες το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ και τον θάνατο του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Η κίνηση αυτή δείχνει να κλιμακώνεται με το γενικό κάλεσμα για καταλήψεις την Πέμπτη 29η Νοεμβρίου.

Η θεματολογία για το συγκεκριμένο κάλεσμα δείχνει εκ πρώτης όψεως, όπως και παρουσιάζεται από τους οργανωτές, ως μία κίνηση πατριωτισμού. Δυστυχώς, τα αληθινά κίνητρα δεν είναι τόσο αγνά. Δράσεις τέτοιου περιεχομένου κατά κανόνα υποκινούνται από ακραίες, εθνικιστικές πολίτικες παρατάξεις -όπως η Χρυσή Αυγή- και η συγκεκριμένη δεν αποτελεί εξαίρεση.

Πρόκειται, το δίχως άλλο, για την προσπάθεια φασιστικών κινημάτων να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα και να προσεγγίσουν τις μαθητικές κοινότητες, στρέφοντας τες υπέρ τους. Είναι φανερό, συνεπώς, ότι με πρόφαση το αίσθημα «πατριωτισμού» και την ιστορική ευθύνη για το όνομα «Μακεδονία» πραγματοποιείται μία έντονη στρατολόγηση εντός των σχολείων, η οποία, όπως αποδεικνύεται, οδηγεί σε ανησυχητικές, εθνικιστικές εξάρσεις. Τα φασιστικά συνθήματα και σύμβολα, οι κραυγές και τα ανάλογα πανό είναι μόνο λίγα από τα σχετικά παραδείγματα.

Ας μην υποκύψουμε στα συμφέροντα των εθνικιστικών κομμάτων, που θέλουν να εισέλθουν στα σχολεία και να προωθήσουν την ακραία ρητορική. Ας μην αφήσουμε να κυριαρχήσουν οι αντιδημοκρατικές αξίες, οι φασιστικές ιδεολογίες που εκκολάπτονται στα σχολεία, σαν το «αυγό του φιδιού», προσηλυτίζοντας μαθητές «στο όνομα της πατρίδας».

Ας συζητήσουμε ανοιχτά τις ιδέες και τις απόψεις μας. Με επιχειρήματα, με διάλογο. Με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια. Όχι επιβάλλοντας, με μικροπολιτικό καιροσκοπισμό, την εθνικιστική ιδεολογία.

Τα Δεκαπενταμελή Μαθητικά Συμβούλια των Πρότυπων Σχολείων καταδικάζουμε με τον πιο σαφή τρόπο τις καταλήψεις της 29ης Νοέμβρη και απορρίπτουμε την διείσδυση των φασιστικών και εθνικιστικών στοιχείων στα ελληνικά σχολεία. Υπερασπιζόμαστε την αλληλεγγύη και τις φιλικές σχέσεις μεταξύ των λαών καθώς μας ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα μας χωρίζουν. Ευελπιστούμε πως οι συνομήλικοι μας στα λύκεια που υποστηρίζουν την κατάληψη για το ζήτημα της Μακεδονίας θα αναθεωρήσουν τη στάση τους, αντιλαμβανόμενοι πως πρόκειται για μια δράση με σαφές κομματικό, αλλά κυρίως εθνικιστικό, περιεχόμενο.

Πρόκειται για τον κατ’ ευφημισμό “πατριωτισμό”, -στην πραγματικότητα φασισμό- υποκινούμενο από ακροδεξιές παρατάξεις. Είμαστε, άλλωστε, εκ διαμέτρου αντίθετοι με τους υποστηρικτές του νεοναζισμού και του φασισμού. Τέτοιες ολοκληρωτικές ιδεολογίες δεν δύνανται να έχουν απήχηση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Ελπίζουμε το ίδιο να πράξουν όλοι οι σκεπτόμενοι μαθητές της χώρας.

Υπογράφουν τα σχολεία:

– Πρότυπο Γυμνάσιο Αναβρύτων

– Πρότυπο Γυμνάσιο Βαρβακείου Σχολής

– Πρότυπο ΓΕΛ Αναβρύτων

– Πρότυπο ΓΕΛ Βαρβακείου Σχολής

– Πρότυπο ΓΕΛ Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

info-war.gr

Δακίτες ή χρυσαυγίτες τα μέλη σας, κύριε Μητσοτάκη;

Είναι κάτι… συμπτώσεις που φαίνονται πως είναι ξερές αντιγραφές. Ας αποφασίσουν οι ΔΑΚίτες της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης εάν αντέγραψαν τον ναζί υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, Χρήστο Παππά ή εάν τους αντέγραψε αυτός. Μπορεί, βέβαια, οι άνθρωποι να έχουν και τις ίδιες «πηγές» από το διαδίκτυο απ’ όπου αλιεύουν φρασούλες.

   Tα δεδομένα, πάντως, είναι τα εξής: 

Η ΔΑΚΕ που εκπροσωπεί τους εκπαιδευτικούς της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης έστειλε κείμενο στο alfavita.gr (δείτε ολόκληρο το κείμενο εδώ). Το κείμενο υπάρχει και στην ιστοσελίδα της ΔΑΚΕ της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (εδώ). Στην ανακοίνωση ανάμεσα στα άλλα σημειώνονται τα εξής: 

«Στην παρακάτω φράση, την οποία αλιεύσαμε από το διαδίκτυο, αποτυπώνεται με τρόπο ευσύνοπτο κι εύγλωττο η επικρατούσα κατάσταση:

“Όταν στις καταλήψεις βλέπεις σαρανταπεντάρηδες μουσάτους καραφλοκοτσίδες με ταγάρια να ηγούνται, τότε έχεις ένα αυθόρμητο προοδευτικό μαθητικό κίνημα. Όταν όμως βλέπεις μαθητούδια μ’ ελληνικές σημαίες, τότε έχεις υποκινούμενες διαμαρτυρίες σκοτεινών δυνάμεων”».

   Οι «ψαράδες» λοιπόν του διαδικτύου, οι Δακίτες, αλίευσαν όπως λένε μια φρασούλα από το διαδίκτυο και την κότσαραν. Μάλιστα!

Προσέξτε τώρα με τι είδους άλλους «ψαράδες» συγχρωτίζονται οι Δακίτες της Ε’ ΕΛΜΕ στα χρυσαυγίτικα λασπόνερα που κολυμπάνε. Ο αμέσως προηγούμενος που είχε αλιεύσει την ίδια φρασούλα από το διαδίκτυο δεν είναι άλλος από τον ναζισταρά της Χρυσής Αυγής, Χρήστο Παππά:

   Και τώρα ένα ερώτημα προς τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας:

  Δακίτες ή χρυσαυγίτες τα μέλη σας,  κύριε Μητσοτάκη;    

imerodromos.gr

Κοινωνικό Μέρισμα 710 εκ. ευρώ - Ποιοι και πώς θα το λάβουν

Ποσό ύψους 710 εκατομμυρίων ευρώ για το κοινωνικό μέρισμα περιλαμβάνει η σχετική τροπολογία που κατέθεσε την Τετάρτη στη Βουλή η κυβέρνηση.

«Σήμερα καταθέτουμε μια διάταξη για το κοινωνικό μέρισμα. Είναι η τρίτη διαδοχική χρονιά που έχουμε τη δυνατότητα να δίνουμε για τους πιο αδύναμους. Καταθέτουμε τη διάταξη σήμερα όπως ακριβώς πέρυσι τέτοιο καιρό. Από την υπεραπόδοση της οικονομίας και φέτος έχουμε τη δυνατότητα και δίνουμε αντίστοιχο με το περσινό ποσό» σημείωσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι αρχικά προβλέπεται το ποσό των 710 εκατ. ευρώ που, ανάλογα με τις προσαρμογές, μπορεί να υπάρξει και σχετική αύξηση.

Σημείωσε, ότι το ακριβές ύψος και τα κριτήρια θα καθοριστούν με ΚΥΑ που ευελπιστεί η κυβέρνηση να έχει βγει έως την ερχόμενη Δευτέρα ώστε την Τρίτη να ανοίξει η σχετική πλατφόρμα και να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν τις αιτήσεις τους ώστε τις 14 Δεκεμβρίου να γίνει η καταβολή στους δικαιούχους του κοινωνικού μερίσματος.

Είπε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το μέτρο αφορά 1,3-1,4 εκ νοικοκυριά, περίπου 3,5 εκατ. δικαιούχους.

Ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ανάφερε πως το φετινό κοινωνικό μέρισμα αφορά σε ποσό ύψους  710 εκατ. ευρώ, το οποίο θα διανεμηθεί με κριτήρια αντίστοιχα με τα περσινά και σύμφωνα με πληροφορίες θα έχει κατατεθεί στους λογαρισμούς των δικαιούχων μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου.

Η τροπολογία αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Διανομή Κοινωνικού Μερίσματος

1. Κατά το έτος 2018 καταβάλλεται ποσό 710 εκατ. ευρώ για την εφάπαξ παροχή κοινωνικού χαρακτήρα, ως διανομή Κοινωνικού Μερίσματος προς στήριξη των οικονομικά αδύναμων προσώπων και ευάλωτων νοικοκυριών.

2. Το κοινωνικό μέρισμα, είναι αφορολόγητο και ακατάσχετο στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων κατά παρέκκλιση κάθε άλλης αντίθετης διάταξης, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη στη Φορολογική Διοίκηση και στο υπόλοιπο Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα.

3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης το καταβαλλόμενο ποσό δύναται να αυξηθεί, εφόσον το επιτρέπουν οι δημοσιονομικές συνθήκες κατά τον χρόνο έκδοσής της.

Με την ίδια ή όμοια απόφαση καθορίζονται τα κριτήρια εισοδήματος, περιουσίας, διαμονής ή άλλα για την καταβολή του Κοινωνικού Μερίσματος, οι κατηγορίες των δικαιούχων, η βάση, ο τρόπος υπολογισμού και το ακριβές ποσό του διανεμόμενου Κοινωνικού Μερίσματος ανά κατηγορία δικαιούχου, οι προϋποθέσεις, ο φορέας, οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες και οι επιμέρους αρμοδιότητές τους, η διαδικασία, ο χρόνος και ο τρόπος καταβολής, ο χρόνος και ο τρόπος ελέγχου των εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγησή του ανά κατηγορία δικαιούχων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα.

Η αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει την τροπολογία αναφέρει πως «με την προτεινόμενη διάταξη καταβάλλεται κατά το έτος 2018 ποσό 710 εκατ. ευρώ για την εφάπαξ παροχή κοινωνικού χαρακτήρα προς στήριξη των οικονομικά αδύναμων προσώπων και ευάλωτων νοικοκυριών.

Η επιτυχής εκτέλεση του προϋπολογισμού κατά το έτος 2018 και η σημαντική υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου επιτρέπουν τη διανομή κοινωνικού μερίσματος στη βάση αυστηρών και καλά στοχευμένων εισοδηματικών, περιουσιακών και άλλων κριτηρίων και με στόχο την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων.

Σε περίπου δύο εβδομάδες (στις 14 Δεκεμβρίου 2018) θα διανεμηθεί το φετινό κοινωνικό μέρισμα με βάση το περσινό μοντέλο, το οποίο και θα οδηγήσει στην ενίσχυση χαμηλοσυνταξιούχων, χαμηλόμισθων, ανέργων και γενικώς νοικοκυριών με χαμηλά εισοδήματα έως και 27.000 ευρώ το χρόνο. Το φετινό μέρισμα αναμένεται να δοθεί μέσω ηλεκτρονικών αιτήσεων στην ιστοσελίδα koinoikomerisma.gr όπως ακριβώς συνέβη και πέρυσι.

Οι δικαιούχοι το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου θα δουν τα χρήματα που δικαιούνται στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Σύμφωνα και με το πλέον επικρατέστερο σενάριο το φετινό μέρισμα θα πατήσει πάνω στα περσινά εισοδηματικά κριτήρια. Έτσι η ενίσχυση των νοικοκυριών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα αναμένεται να ακολουθεί το εξής μοντέλο:

Μονοπρόσωπο νοικοκυριό (ένας ενήλικας μόνος)

Εισόδημα 0 – 5.000 ευρώ ενίσχυση 450 ευρώ

Εισόδημα 5.000 – 7.000 ευρώ ενίσχυση 350 ευρώ

Εισόδημα 7.000 – 9.000 ευρώ ενίσχυση 250 ευρώ

Δυο ενήλικα μέλη (π.χ. ζευγάρι χωρίς παιδιά):

Εισόδημα 0 – 7.500 ευρώ ενίσχυση 675 ευρώ

Εισόδημα 7.500 – 10.500 ευρώ ενίσχυση 525 ευρώ

Εισόδημα 10.500 – 13.500 ευρώ ενίσχυση 375 ευρώ

Δυο ενήλικα και ένα ανήλικο μέλος (π.χ. ζευγάρι με παιδί)

Εισόδημα 0 – 8.750 ευρώ ενίσχυση 787 ευρώ

Εισόδημα 8.750 – 12.250 ευρώ ενίσχυση 612 ευρώ

Εισόδημα 12.250 – 15.750 ευρώ ενίσχυση 437 ευρώ

Τρία ενήλικα μέλη ή δυο ενήλικα και δυο ανήλικα μέλη (π.χ. ζευγάρι με δυο παιδιά)

Εισόδημα 0 – 10.000 ευρώ ενίσχυση 900 ευρώ

Εισόδημα 10.000 – 14.000 ευρώ ενίσχυση 700 ευρώΕισόδημα 14.000 – 18.000 ευρώ ενίσχυση 500 ευρώ

Τρία ενήλικα και ένα ανήλικο μέλος ή δυο ενήλικα και τρία ανήλικα μέλη (π.χ. ζευγάρι με τρία παιδιά)

Εισόδημα 0 – 11250 ευρώ ενίσχυση 1012.5 ευρώ

Εισόδημα 11.250 – 15.750 ευρώ ενίσχυση 787 ευρώ

Εισόδημα 15.750 – 20.250 ευρώ ενίσχυση 562 ευρώ

Τα εισοδηματικά κριτήρια

9.000 ευρώ για νοικοκυριά με ένα μέλος

13.500 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικα μέλη

15.750 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικα μέλη και δύο ανήλικα τέκνα ή με τρία ενήλικα μέλη

18.000 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικα μέλη και δύο ανήλικα τέκνα ή με τρία ενήλικα τέκνα

20.250 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικα τέκνα και τρία ανήλικα τέκνα ή τρία ενήλικα μέλη και ένα ανήλικο παιδί

22.550 για νοικοκυριά με δύο ενήλικα μέλη και τέσσερα ανήλικα τέκνα ή με τέσσερα ενήλικα μέλη

27.000 για νοικοκυριά με πέντε ή περισσότερα ενήλικα μέλη ή δύο ενήλικα μέλη με έξι ή περισσότερα ανήλικα τέκνα

Βασικό κριτήριο για την ένταξη του νοικοκυριού στους δικαιούχους, όπως και για το ύψος του δικαιούμενου μερίσματος, θα είναι και φέτος το φορολογητέο εισόδημα όλων των μελών του, όπως προκύπτει από τις φορολογικές δηλώσεις του 2017.

Περιουσιακά κριτήρια

Η ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα ή και στο εξωτερικό θα πρέπει να είναι συνολικής φορολογητέας αξίας μέχρι 120.000 ευρώ για νοικοκυριά με ένα μέλος. Το όριο των 120.000 ευρώ προσαυξάνεται κατά 15.000 ευρώ για κάθε πρόσθετο μέλος και μέχρι του ποσού των 180.000 ευρώ.

Ποιοι δεν θα λάβουν το κοινωνικό μέρισμα

1. Από τη χορήγηση του κοινωνικού μερίσματος αναμένεται να εξαιρεθούν νοικοκυριά, τα οποία βάσει της τελευταίας εκκαθαρισμένης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος εμπίπτουν στις διατάξεις του φόρου πολυτελείας διότι έχουν Ι.Χ. αυτοκίνητο άνω των 1.928 κ.ε.. Αυτό θα γίνει ανεξάρτητα από το εάν κατείχαν αυτό το αυτοκίνητο έστω και για ένα μήνα το 2017 και μετά ή έκλεισε δεκαετία ή ακόμη και αν το πούλησαν και δεν το κατέχουν σήμερα.

2. Εκατοντάδες πολύτεκνοι αναμένεται να αποκλειστούν λόγω των αυστηρών περιουσιακών κριτηρίων. Ενώ ο νόμος ορίζει ως κριτήριο των καταθέσεων τις 9.000 ευρώ κατ’ άτομο, προσαυξανόμενες κατά 50% για κάθε ενήλικο μέλος της οικογένειας και 25% για κάθε ανήλικο μέλος, αντίθετα στο περιουσιακό κριτήριο θέτει ως όριο τις 120.000 ευρώ, προσαυξανόμενες μόνο κατά 12,5% για κάθε επιπλέον μέλος και μέχρι τις 180.000 ευρώ, δηλαδή μέχρι τρία ανήλικα τέκνα!

3. Εάν κάποιος έχει τεκμαρτό εισόδημα υψηλότερο από το δηλωθέν εισόδημά του, τότε χάνει αυτόματα το μέρισμα. Σήμερα το 40% των φορολογουμένων έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα, αλλά εμφανίζουν υψηλότερα τεκμαρτά εισοδήματα. Πέρυσι δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι με χαμηλές συντάξεις που διέθεταν μικρά διαμερίσματα και φιλοξενούσαν τα άνεργα παιδιά τους που διάθεταν αυτοκίνητα δεν έλαβαν το μέρισμα, διότι του έκαψαν τα τεκμήρια.

4. Πολλοί συνδικαιούχοι τραπεζικών λογαριασμών θα χάσουν και εφέτος το μέρισμα, καθώς οι τόκοι που είναι προσυμπληρωμένοι στη φορολογική δήλωση τους αφορούν στο σύνολο του κατατεθειμένου ποσού. Δεν θα το χάσουν μόνο εάν είχαν προβλέψει να συμπληρώσουν στη φορολογική δήλωση το ποσό που επιμερίζεται σε κάθε δικαιούχο.

5. Oι φιλοξενούμενοι δεν μπορούν να καταθέσουν αιτήσεις για το κοινωνικό μέρισμα εφόσον έχουν δηλώσει ότι φιλοξενούνται από άλλον φορολογούμενο στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του έτους 2017, ακόμα και αν σήμερα δεν διαμένουν στο νοικοκυριό που είχαν δηλώσει.

tvxs.gr

13χρονος και κάνεις κατάληψη. Ξέρεις γιατί;

Παιδιά Γυμνασίου καλούνται βάναυσα να μυηθούν σε κάτι για το οποίο δεν έχουν ακόμη τα εργαλεία να επεξεργαστούν. Σπρώχνονται να πάρουν θέση για την ΕΕ και τις πολιτικές της, για εθνικά ζητήματα, το ΝΑΤΟ, τα μνημόνια και τον φασισμό… Basta λιγάκι!

Γράφει η Χριστίνα Ταχιάου 

Σε πολλά σχολεία της δυτικής Θεσσαλονίκης οι μαθητές προετοιμάζονται με ενθουσιασμό για την κατάληψη και την πορεία της Πέμπτης. Σε κάποιες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας ήδη έχουν γίνει καταλήψεις. Οι περισσότεροι μαθητές συμμετέχουν επειδή είναι «φάση κατάληψη», ανεξαρτήτως αφορμής. Αλλοι επειδή έχουν πειστεί από το κάλεσμα «με θέμα εθνικά θέματα Μακεδονικό, Κατσίφας, Β. Ήπειρος», όπως αναφέρει η πρόσκληση. Κάποιοι άλλοι επειδή «έτσι». 

Παιδιά του Γυμνασίου, 13 και 14 ετών, καλούνται βάναυσα να μυηθούν σε κάτι για το οποίο δεν έχουν ακόμη τα εργαλεία να επεξεργαστούν, να σπρωχτούν να πάρουν θέση για ζητήματα που απαιτούν μια σοβαρή συγκρότηση. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές της, για εθνικά ζητήματα, για το ΝΑΤΟ, για τα μνημόνια, για τον φασισμό… Basta λιγάκι!  

Το θέμα μας είναι πώς αντιδρά σε αυτό μια οργανωμένη πολιτεία; «Εμείς ως Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης παρακολουθούμε το φαινόμενο αυτό των καταλήψεων, οι οποίες δεν είναι, ωστόσο, πολυήμερες. Συνήθως γίνονται μια μέρα και σποραδικά. Συνήθως είναι 20-30 (τα σχολεία) κάθε μέρα αλλά δεν είναι συνεχώς τα ίδια, εναλλάσσονται», σημειώνει ο επικεφαλής της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτης Ανανιάδης στο ΑΠΕ. 

Όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ, αφού σχολίασε τα ακραία συνθήματα που ακούστηκαν σε μαθητική παρέλαση στην Πτολεμαΐδα, λέγοντας πως «είναι έξω από το πνεύμα των μαθητών», ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης υπογράμμισε πως «αυτό πρέπει να προβληματίσει το μαθητικό κίνημα, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς και πρέπει να πάρουν θέση. 

«Αυτές οι ακραίες ομάδες που προσπαθούν να επηρεάσουν τους μαθητές πρέπει να απομονωθούν» πρόσθεσε, σημειώνοντας πως «οι μαθητές, επειδή είναι στην εφηβεία ίσως και να παρασύρονται λίγο, ίσως να θέλουν να χάσουν και κάποιες ώρες μάθημα, αλλά δεν είναι σωστό για το θέμα αυτό να προχωρούν σε τέτοιες ενέργειες». 

Ο κ. Ανανιάδης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είναι σε επαφή με τους διευθυντές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οι ίδιοι έχουν επαφή με τους διευθυντές των σχολείων, όπου γίνονται καταλήψεις και κάνουν παρεμβάσεις καθώς, όπως τονίζει, «γι’ αυτές τις περιπτώσεις προβλέπεται να γίνονται σχολικά συμβούλια, όπου συζητούνται τα θέματα αυτά που παρουσιάζονται και γίνεται προσπάθεια να δοθούν λύσεις». 

Κοινώς, ο προβληματισμός για τα γεγονότα παραπέμπεται στο «μαθητικό κίνημα, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς», ενώ μια θολή λύση μπορεί να προκύψει από τα σχολικά συμβούλια. 

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ (Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης) εξέδωσε μια ανακοίνωση στην οποία καταδικάζει τις κινητοποιήσεις ως υποκινούμενες από ακροδεξιούς κύκλους. Σύμφωνα με την ΟΛΜΕ: «Η επίθεση του φασισμού στη νεολαία δεν είναι τυχαία. Επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν την αγωνιστική ριζοσπαστικοποίησή της απέναντι στις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και να αποδυναμώσουν τους αγώνες της ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και των μνημονίων, στη διαρκή λιτότητα και στην ανεργία». 

Οι εκπαιδευτικοί, όπως γράφουν στην ίδια ανακοίνωση, «οφείλουμε να αποκαλύψουμε στα μάτια των μαθητών μας το πραγματικό πρόσωπο του εθνικισμού και του φασισμού, ώστε να γνωρίσουν τις εικόνες ολέθρου από τις καταστροφές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τις θηριωδίες και τις εκτελέσεις, τα πεινασμένα παιδιά της Κατοχής, το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, τα καμένα χωριά από τους Γερμανούς, το Δίστομο, την Κάνδανο, τον Χορτιάτη». 

Πολύ σωστά! Όμως, στην ίδια ανακοίνωση τονίζουν: «Σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές της Ομοσπονδίας και την ουσία του εκπαιδευτικού έργου, έχουμε υποχρέωση να μιλήσουμε στους μαθητές μας για τη φιλία, την αλληλεγγύη και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, για το κοινό τους συμφέρον απέναντι στον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, στα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια που προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη και την επιρροή τους στήνουν εθνικούς πολέμους και εμφύλιους σπαραγμούς σπέρνοντας το θάνατο και εξωθώντας τους λαούς στην προσφυγιά και τη μετανάστευση».  

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας, Θανάσης Κοκονάς, μιλώντας στο «Πρακτορείο FM», εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό του για το φαινόμενο, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι πρόκειται για καταλήψεις, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι πως προκύπτουν συνήθως έπειτα από δράσεις μικρών ομάδων μαθητών, χωρίς να παίρνονται αποφάσεις από γενικές συνελεύσεις μαθητών στα σχολεία και δεν φαίνεται να έχουν βρει απήχηση, με αποτέλεσμα να υποχωρούν σε 1-2 μέρες. 

«Όπου μπαίνει ένα ζήτημα με τέτοια χαρακτηριστικά που φαίνεται να απασχολούν σήμερα έξι σχολεία στην περιοχή μας, αυτές οι φωνές απομονώνονται από το σύνολο της μαθητικής κοινότητας», σημείωσε ο κ. Κοκονάς, υπογραμμίζοντας πως η μαθητική κοινότητα θα πρέπει να ρίξει όλο το βάρος της σε μια σειρά άλλα ζωτικής σημασίας θέματα, όπως τα κενά στην εκπαίδευση, η σχολική στέγη, η μεταφορά των μαθητών κ.ά. «Η Ομοσπονδία ψάχνοντας να δει πώς και γιατί υπάρχει μια τέτοια κινητοποίηση, είδαμε ότι γίνεται μια προσπάθεια από ορισμένους να το παρουσιάσουν αυτό ως αυθόρμητο αλλά γίνεται φανερό πως είναι μια ενορχηστρωμένη δράση κάποιων ατόμων που κινούνται σε ακροδεξιά και ναζιστικά μορφώματα», υπογράμμισε ο κ. Κοκονάς. 

«Αυτοί οι κύκλοι, με τρομακτική ευκολία και αδιαφορώντας για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν και για τους μαθητές και για τον κόσμο γενικότερα, αντί να προωθήσουν την ιδέα της φιλίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών, σπρώχνουν τους μαθητές σε τέτοια στοιχεία εθνικιστικά, αλυτρωτισμού», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας. 

Η Ομοσπονδία, όπως είπε, κάλεσε τους συλλόγους γονέων να είναι κοντά στη μαθητική κοινότητα και να συζητούν με τα παιδιά τα πραγματικά προβλήματα των σχολείων, επισημαίνοντας πως «όπου ανοίγονται τέτοιες κουβέντες για τα προβλήματα των σχολείων απομονώνονται πραγματικά τέτοιες φωνές», καταλήγει το ρεπορτάζ. 

Δηλαδή, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων καλεί την μαθητική κοινότητα αντί να ασχολείται με εθνικά θέματα να ασχολείται με τη σχολική στέγη και τη μεταφορά των μαθητών. Επίσης, «να ανοίγονται (sic) κουβέντες για τα προβλήματα των σχολείων» προκειμένου «να απομονώνονται τέτοιες φωνές»! Σοφό, πώς δεν το σκέφτηκε κανείς άλλος; 

Η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Θεσσαλονίκης καταγγέλλει τις καταλήψεις στα σχολεία, αλλά στην ίδια ανακοίνωση αναφέρει: «Καταδικάζουμε τη συμφωνία των Πρεσπών, που μόνο συμφορές μπορεί να φέρει στο λαό μας και το λαό της ΠΓΔΜ!». Αλλά λέει κι άλλα ωραία η εν λόγω ανακοίνωση. «Έξω η Ε.Ε. & το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια! Καταδικάζουμε τη κυβέρνηση που τους στηρίζει, αυτούς που με τους πολέμους τους ξεριζώνουν λαούς από τις χώρες τους και δημιουργούν στρατιές προσφύγων και κυνηγημένων. Καταδικάζουμε τη μετατροπή της χώρας μας σε νατοϊκό στρατόπεδο. Οι νέοι και οι λαοί της περιοχής μας δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα! Έχουμε κοινές ανάγκες, αντιπαλεύουμε τον πόλεμο και τα συμφέροντα». 

Κανείς δεν παίρνει όρκο για την εξέλιξη των εν λόγω κινητοποιήσεων, ούτε για την απήχηση και τα αποτελέσματα που μπορεί να έχουν.   

Επικίνδυνα παιχνίδια με τις εθνικιστικές καταλήψεις στα σχολεία

Eπικίνδυνο ρίσκο νομιμοποίησης της Χρυσής Αυγής δια του «δεξιού ακτιβισμού» παίρνει η Νέα Δημοκρατία, υιοθετώντας πολιτικά τις καταλήψεις στα σχολεία της βορείου Ελλάδας για το Μακεδονικό.

Την ώρα που πληθαίνουν όχι μόνον οι καταγγελίες αλλά και τα προφανή στοιχεία για επιχείρηση διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στα σχολεία και υποκίνησης των μαθητών σε εθνικιστικού χαρακτήρα κινητοποιήσεις ακόμη και με ναζιστικά συνθήματα, κορυφαία στελέχη, βουλευτές της ΝΔ, καθώς και η ΔΑΚΕ καθηγητών παίρνουν θέση υπέρ των καταλήψεων και προτρέπουν τους μαθητές σε συμμετοχή.

Ο Μάκης Βορίδης, τομεάρχης Εσωτερικών της ΝΔ, ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να απενοχοποιήσουν την επιχείρηση εθνικιστικού διχασμού στα σχολεία, χαρακτηρίζοντας τις καταλήψεις «αντίδραση πατριωτικού χαρακτήρα». Ο Μάκης Βορίδης δήλωσε μεν ότι δεν επιδοκιμάζει φαινόμενα εξτρεμισμού, αλλά μίλησε για «πατριωτική ευαισθησία των μαθητών που θέλουν να διαμαρτυρηθούν για τη συμφωνία των Πρεσπών». Και δεν παρέλειψε να υποστηρίξει ότι η Αριστερά χαρακτηρίζει ακροδεξιό όποιον τάσσεται κατά της συμφωνίας.

Το γεγονός ότι ένα από τα βασικά συνθήματα με τα οποία καλούνται οι μαθητές σε κινητοποιήσεις είναι το «Ελλάδα ξύπνα» – κατά το «Γερμανία ξύπνα» του Χίτλερ» - προφανώς δεν θεωρείται εξτρεμιστικό από τον κ. Βορίδη. Όπως και το σύνθημα «Η Δημοκρατία Πουλάει τη Μακεδονία». Όπως δεν θεωρείται ανησυχητικό και το γεγονός ότι ο βουλευτής Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος στοχοποιεί με αναρτήσεις του καθηγητές που αντιτάσσονται στις εθνικιστικές κινητοποιήσεις. Ούτε επίσης το ότι ο έτερος βουλευτής της Χρυσής Αυγής Παναγιώτης Ηλιόπουλος επιχείρησε ευθεία προβοκάτσια από το βήμα της Βουλής σήμερα προαναγγέλλοντας έκτροπα στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο που θα γίνει αύριο στην Αθήνα.

Στην προβοκάτσια Ηλιόπουλου αντέδρασε άμεσα η υπουργός Προστασίας του Πολίτη Όλγα Γεροβασίλη, καλώντας  «όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου να τοποθετηθούν απέναντι στην προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να σπείρει το εθνικιστικό φασιστικό δηλητήριο στους μαθητές των σχολείων». Η ανταπόκριση σ’ αυτή την πρόσκληση ήταν άμεση από τους βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, του ΚΚΕ, και του Ποταμιού, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ όμως Αδωνις Γεωργιάδης που ήταν παρών στην Βουλή επέλεξε ρόλο Ποντίου Πιλάτου δηλώνοντας προς τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν μπορεί να ξεχωρίζει τις καταλήψεις σε καλές και κακές. «Τι θα έχουμε τώρα; Τις καλές αριστερές καταλήψεις και τις κακές καταλήψεις όσων δεν σας βολεύουν; Με ποιο ηθικό ανάστημα θα πείτε τώρα στους μαθητές να μην κάνουν καταλήψεις; Εσείς που είπατε στους μαθητές ότι μπορούν να κατηγορούν τους πολιτικούς; Να έχουν γνώμη για όλα τα θέματα;», είπε ο Αδωνις Γεωργιάδης, προσθέτοντας πάντως ότι διαφωνεί παγίως με την Χρυσή Αυγή.

Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση της ΔΑΚΕ Καθηγητών Δημόσιας Εκπαίδευσης, η οποία στηρίζει πλήρως – και δη με εξαιρετικά σκληρό ύφος – τις εθνικιστικές καταλήψεις διακηρύσσοντας ότι ήρθε η «εθνική αφύπνιση των μαθητών για το ζήτημα της Μακεδονίας». Η ΔΑΚΕ Καθηγητών κάνει λόγο για «ευαισθητοποίηση» και «κινητοποίηση των μαθητών για ένα εθνικό ζήτημα», καταγγέλλει «μηχανισμούς καταστολής» στην υπόθεση του Επαγγελματικού Λυκείου στον Γέρακα και επιτίθεται στην αριστερά και στον υπουργό Παιδείας με κατηγορίες για «ποινικοποίηση και την ηθική απαξίωση πατριωτικών εκδηλώσεων», «εθνομηδενισμό», και για «αριστερίστικες εφεδρείες και ιδεοληψίες».

Ο υπουργός Παιδείας στην προχθεσινή παρέμβασή του κατήγγειλε «δράση της Χρυσής Αυγής σε σχολεία» και κάλεσε «τα πολιτικά κόμματα και τους εκπαιδευτικούς φορείς να καταδικάσουν απερίφραστα τα ακροδεξιά μορφώματα και τις επιδιώξεις τους». Η στάση των στελεχών και των φορέων της ΝΔ στο θέμα προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, που σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι «η αξιωματική αντιπολίτευση και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι βαριά εκτεθειμένοι από αυτήν την ακροδεξιά κατρακύλα».  

      

 tvxs.gr

Πώς γέμισε η Ελλάδα με τόσους «Ριχάρδους»;

Το όνομα είναι αριστοκρατικό, παραπέμπει και σε ήρωες του Σαίξπηρ. Μέσα σε λίγα χρόνια, τα ενεχυροδανειστήρια-τρύπες που είχαν πάρε-δώσε κυρίως με τον υπόκοσμο, άνοιξαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Η φτώχεια και η απόγνωση έφερε στην πόρτα τους βέρες γάμου και βαφτιστικούς σταυρούς

Γράφει η Αστερόπη Λαζαρίδου  

Οταν το 2011 έκανα ρεπορτάζ για τα ενεχυροδανειστήρια στο περιοδικό «BHmagazino», οι ενεχυροδανειστές δεν είχαν ακόμη βγει από τις κρυψώνες τους, ούτε είχαν αναχθεί σε τηλεπερσόνες, με άπλετο διαφημιστικό χρόνο στην τηλεόραση, όπως ο περιβόητος Ριχάρδος. 

Εβρισκα πεταμένα στον δρόμο, ή στρατηγικά αφημένα στις εισόδους πολυκατοικιών κάτι χαρτάκια με βασικό τίτλο «ΑΓΟΡΑΖΩ ΧΡΥΣΟ». Η οικονομική κρίση είχε αρχίσει να λιμάρει τα γαμψά της νύχια, αλλά δεν τα είχε μπήξει ακόμη στο δέρμα του έλληνα μεσοαστού, ο οποίος είχε κάποιες οικονομίες στην άκρη και κάποια χρυσαφικά, ούτε καν σε τραπεζική θυρίδα, αλλά φυλαγμένα σε ένα κουτάκι, κάπου βαθιά μες στην ντουλάπα του. 

Το ρεπορτάζ του τότε, μου θύμιζε ταινία των Αδελφών Κοέν. Πηγαίναμε με τον φωτογράφο σε κάτι κρυμμένα υπόγεια, ή σε κάτι μαγαζιά μέσα σε στοές, που απέξω σου έδιναν την αίσθηση ότι ήταν κλειστά. Αλλά δεν ήταν. 

Φυσικά, στους ίδιους μυστικιστικούς τόνους κινούνταν και οι ίδιοι οι ενεχυροδανειστές. Οσοι είχαν δεχτεί να μου μιλήσουν ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία, δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να φανεί το πρόσωπό τους. Ο φακός εστίαζε στα χέρια τους, που περιεργάζονταν διάφορα κοσμήματα, χρυσές λίρες, ακόμη και βέρες και βαφτιστικούς σταυρούς, που είχαν αρχίσει να τους φέρνουν οι πρώτοι που χτυπήθηκαν από την κρίση. 

«Σκότωναν» τα πολύτιμα τιμαλφή τους για χρήματα πολύ κάτω της αρχικής τους αξίας, όμως σε μία κοινωνία στην οποία είχες καταλήξει να δουλεύεις χωρίς να πληρώνεσαι, αυτή η άμεση είσπραξη μετρητών, τους έδινε μια κάποια ικανοποίηση. Και χρήματα αρκετά για να πληρώσουν έστω το τρέχον νοίκι. 

Δεν πέρασε πολύς καιρός από εκείνο το συνωμοτικού τύπου ρεπορτάζ για τα ενεχυροδανειστήρια της Αθήνας, και κάπου στις αρχές του ’12, άρχισαν να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο, σε στρατηγικά σημεία της πόλης, φαντεζί «μαγαζιά» τέτοιου τύπου. 

Δεν ήταν πια κρυμμένα σε στοές, ούτε σε ανήλιαγα υπόγεια. Βρίσκονταν σε κάθε σημείο της πόλης, σε κεντρικούς δρόμους και πλατείες, σε κάθε γειτονιά. Από την πιο φτωχική, μέχρι την πιο πρωτοκλασάτη. Από τα Πατήσια μέχρι το Ψυχικό και ακόμη παραπέρα. 

Οι ταμπέλες «ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ» έβγαζαν πλέον μάτι, συχνά είχαν και φωτάκια που αναβόσβηναν γύρω γύρω, παραπέμποντας σε επιγραφές του Λας Βέγκας. Μόνο που εδώ, κάτι έπρεπε να αφήσεις πίσω για να βγεις κερδισμένος. 

Οι βιτρίνες αυτών των ενεχυροδανειστηρίων που σήμερα η είδηση είναι ότι μεγάλο κομμάτι της παράνομης δράσης τους εξαρθρώθηκε, ήταν καλυμμένες με γράμματα-αυτοκόλλητα που εξηγούσαν ότι αγόραζαν χρυσά κοσμήματα, λίρες, αντικείμενα αξίας με άμεσα μετρητά. 

Οσο η κρίση δυνάμωνε και τα χρήματα λιγόστευαν για όλους μας, αναγκάστηκα κι εγώ κάποια στιγμή να περάσω το κατώφλι ενός τέτοιου καταστήματος, όχι πλέον με την ιδιότητα της δημοσιογράφου, αλλά με τη ρετσινιά της άνεργης που ψάχνει τρόπο να επιβιώσει. 

Είχα επιλέξει ένα «μαγαζί» στο Παγκράτι που έκοβε και απόδειξη, όμως το αίσθημα της ντροπής ήταν πάντα το ίδιο. Ενα χρυσό βραχιολάκι που θυμόσουν ακόμη και τη στιγμή που σου το είχε φορέσει η συνονόματη γιαγιά σου στο μικροσκοπικό σου χέρι, σε ξένα χέρια γινόταν ένα γυαλιστερό αντικείμενο που κάποιος το ζύγιζε, το κοιτούσε με δυσπιστία, το έξυνε με μία λάμα, το λύγιζε, του έβγαζε τις διακοσμητικές του πετρούλες. Αν το δάγκωνε κιόλας, θα ήταν ολοκληρωμένη η σκηνή των Αδελφών Κοέν στο Φαρ Ουέστ της Αθήνας. 

Ωραία λοιπόν και χαρμόσυνη και η επιτυχία της ΕΛ.ΑΣ για την εξάρθρωση του κυκλώματος, όπως την επαίνεσε και ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής. 

Ομως εδώ και πολλά χρόνια, οι διαφημίσεις-κράχτες του Ριχάρδου και των λοιπών «συναδέλφων» του έπαιζαν και ξαναέπαιζαν στην τηλεόραση, τα ενεχυροδανειστήρια-σούπερ μάρκετ ξεφύτρωναν σαν μανιτάρια ως κερδοφόρες αλυσίδες σε όλη την Ελλάδα και οι φτωχοί, δυστυχισμένοι Ελληνες, έφταναν στο σημείο να βγάζουν από το χέρι την ίδια τους τη βέρα, ή από τον λαιμό του παιδιού τους τον ίδιο του τον σταυρό για να τον (ξε)πουλήσουν και να πληρώσουν τους στιβαγμένους τους λογαριασμούς. 

Η παρανομία αυτού του είδους βρήκε πρόσφορο έδαφος σε μία εξαθλιωμένη Ελλάδα, και σε απεγνωσμένους Ελληνες που δεν είχαν από ποιον να ζητήσουν δανεικά. Γιατί και οι άλλοι, βρίσκονταν στην ίδια μιζέρια με τη δική τους. 

Και κάπως έτσι, γεμίσαμε με «Χρυσοδάκτυλους». Σίγουρα το styling δεν ήταν εξίσου κομψό με τη Τζέιμς Μποντ ταινία του 1964, ούτε βρέθηκε εγκαίρως κάποιος γοητευτικός Σον Κόνερι για να τους βγάλει από τη μέση και να σώσει την κατάσταση. 

Τώρα που ο χρυσός άλλων δεκαετιών έχει λιώσει σε κάποιο παράνομο εργαστήριο, τώρα που εκείνο το καταχωνιασμένο κουτάκι με τα χρυσαφικά της μαμάς και της γιαγιάς έχει πλέον αδειάσει, περάστηκαν και οι «χειροπέδες του εγκεφάλου» όπως ανακοίνωσε θριαμβευτικά ο Πρωθυπουργός αναφερόμενος στον Ριχάρδο. Να μην ρωτήσω αν οι χειροπέδες είναι από ατόφιο χρυσάφι. Ο χρυσός μάλλον έχει εκλείψει από μία χώρα που αναγκάστηκε να τα πουλήσει όλα, πολύ πιο κάτω από την αντικειμενική και τη συναισθηματική τους αξία.   

Μια νέα θεραπεία αλλάζει τα δεδομένα για τον καρκίνο

Μια μέθοδος που δίνει ελπίδες σε ασθενείς και επιστήμονες για την πλήρη εξάλειψη του καρκίνου σε 50 χρόνια από τώρα (το πολύ), καταγράφεται σε μία ανθρώπινη ιστορία, η οποία δημοσιεύτηκε στους Sunday Times. Σε αυτήν παρουσιάζεται το χρονικό μίας μητέρας δύο παιδιών από το Λος Άντζελες.

Για πρώτη φορά η Sharon διαγνώστηκε με καρκίνο τον Μάρτιο του 2003. Σε ένα μήνα από τη διάγνωσή της, ο γιος της επρόκειτο να αποφοιτήσει από το λύκειο. Σκοπός της Sharon ήταν να προλάβει να δει το παιδί της να αποφοιτά. Γι' αυτό, θα έκανε ό,τι ήταν δυνατό. Ακόμη κι αν αυτό σήμαινε να τα βάλει με τον καρκίνο, την ασθένεια που σκοτώνει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όπως κι έγινε. Η περίπτωσή της έγινε γνωστή και φτάνει στο σήμερα γιατί σηματοδότησε μια νέα περίοδο στην καταπολέμηση της επάρατης νόσου, με τη χρήση της «ανοσοθεραπείας».

Μόλις ανακάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο, η Sharon είχε δύο επιλογές: είτε να της χορηγηθεί ένα καινούριο εμβόλιο που σε άλλους ασθενείς είχε ελάχιστα αποτελέσματα -γιατί, λοιπόν, να έπιανε στην περίπτωση της Sharon; - είτε να αρχίσει θεραπεία με ένα νέο φάρμακο, σε πειραματικό ακόμη στάδιο τότε, με την ονομασία «ipilimumab». Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που φάρμακο σε επίπεδο δοκιμών σε ποντίκια θα χορηγούνταν σε άνθρωπο κι αυτό γιατί οι δοκιμές των φαρμάκων δεν γίνονται για να εξεταστεί η αποτελεσματικότητά τους αλλά το αν και κατά πόσο είναι αρχικά ασφαλείς για τους ανθρώπους.

Το ipilimumab ανήκει σε μια κατηγορία φαρμάκων νέας προσέγγισης καταπολέμησης του καρκίνου, τους «αναστολείς σημείων ελέγχου» (checkpoint inhibitors). Τα φάρμακα αυτά, αντί να επιτίθενται απευθείας στα καρκινικά κύτταρα, απελευθερώνουν τα Τ κύτταρα του ίδιου του σώματος, τους «φύλακες» του ανοσοποιητικού συστήματος, προκειμένου να καταπολεμήσουν την κακοήθεια. Χωρίς την παρουσία αυτών των φαρμάκων, οι όγκοι μπορούν να πιέσουν τα «φρένα» στην επιφάνεια των Τ κυττάρων - αυτά τα φρένα είναι γνωστά ως «σημεία ελέγχου» - που σταματούν την ανοσοαπόκριση του σώματος στα ίχνη του. Οι αναστολείς των σημείων ελέγχου αδρανοποιούν αυτά τα φρένα, επιτρέποντας στα Τ κύτταρα να επιτεθούν στους όγκους.

Ωστόσο, όταν ο γιατρός της Sharon, Ribas, της είπε γι' αυτή την εναλλακτική, όλα ήταν σε θεωρητικό επίπεδο. Στα εργαστήρια, όταν εφαρμόστηκε σε πειραματόζωα, το ipilimumab είχε θαυμάσια αποτελέσματα: οι όγκοι εξαφανίστηκαν, οι υποτροπές δεν άρχισαν καν και ο καρκίνος θεραπεύτηκε. Η ιστορία, όμως, έχει δείξει ότι η θετική έκβαση πειραμάτων στα ζώα, δεν ισχύει πάντα στους ανθρώπους.

Ελλείψει επιλογών και δεδομένου ότι η Sharon είχε να προλάβει την αποφοίτηση του γιου της, αποφάσισε να αρχίσει θεραπεία με το ipilimumab. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η περίπτωσή της παρουσιάστηκε μπροστά σε περίπου 200 ασθενείς, επιστήμονες και φοιτητές από τον δρ. James P Allison, επικεφαλής του τμήματος ανοσολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας. Ο Allison είχε δει τη Sharon μόνο μία φορά αλλά υπήρξε θερμός υποστηρικτής και πρωτοπόρος ως επιστήμονας στην τελευταία φάση της θεραπείας της.

Ο καθηγητής άρχισε να δείχνει εικόνες στον προτζέκτορα πίσω του, από τον οργανισμό της Sharon. Το συμπέρασμα ήταν ότι η γυναίκα ουσιαστικά επέστρεψε στη ζωή από το κατώφλι του θανάτου, χάρη στο ίδιο της το ανοσοποιητικό σύστημα και όχι με την παρέμβαση του χειρουργικού νυστεριού ή των χημειοθεραπειών. Στα 15 χρόνια που ακολούθησαν της θεραπείας της, η ανοσοθεραπεία θα γινόταν ο 4ος πυλώνας στην καταπολέμηση του καρκίνου, μαζί με τις χειρουργικές επεμβάσεις, τις ακτινοβολίες και τις χημειοθεραπείες.

Φυσικά, η στροφή της προσοχής στην ανοσοθεραπεία δεν έχει αλλάξει την πραγματικότητα μέσα σε μια νύχτα, αλλά έχει βάλει στο «παιχνίδι» μία ακόμη παράμετρο: ίσως, η ιατρική επιστήμη να μπορεί να μετατρέψει καρκίνους τερματικού σταδίου σε συνθήκη επιβίωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι στις ΗΠΑ, από το 2011 που το ipilimumab εγκρίθηκε από την FDA (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων), ο μέσος όρος των επιζησάντων από καρκίνο έχει αυξηθεί, ακόμη και σε περιπτώσεις προχωρημένου καρκίνου του πνεύμονα, του ήπατος κλπ. Παράλληλα, δύο ακόμη βραχίονες της ανοσοθεραπείας - τα αντικαρκινικά εμβόλια και μια θεραπευτική προσέγγιση γνωστή ως «υιοθετική μεταφορά Τ κυττάρων» στην οποία τα Τ κύτταρα ενός ασθενούς ανακατασκευάζονται εξωσωματικά και διοχετεύονται και πάλι στον οργανισμό - φέρνουν αποτελέσματα.

Οι αντιδράσεις των φαρμακοβιομηχανιών

Η κλινική επιτυχία της ανοσοθεραπείας δεν πέρασε απαρατήρητη από τις φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες επιδόθηκαν σε έναν αγώνα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη νέων και αποτελεσματικότερων φαρμάκων - αυτή τη στιγμή, υπάρχουν 940 ανοσοθεραπευτικά φάρμακα που δοκιμάζονται σε περισσότερους από 500.000 καρκινοπαθείς. Δισεκατομμυριούχοι φιλάνθρωποι βοηθούν στην ανέγερση ειδικών κέντρων ανοσοθεραπείας και όλο και περισσότεροι ασθενείς υπόκεινται σε ανοσοθεραπεία.

«Σε 50 χρόνια από τώρα, θα είναι ασυνήθιστο κάποιος να πεθαίνει από καρκίνο κι αυτό γιατί ο καρκίνος θα είναι σαν την πνευμονία», δηλώνει ο Patrick Hwu, ογκολόγος και στενός συνεργάτης του Allison και συμπληρώνει: «Ελπίζουμε ότι θα μειώσουμε αυτό το διάστημα σε 10 με 15 χρόνια, πράγμα που θα ήταν εκπληκτικό επίτευγμα».

Πώς δρουν οι 4 πυλώνες στην καταπολέμηση του καρκίνου

Χειρουργείο

Ο καρκίνος, στη γλώσσα των αστρολόγων, είναι ταυτόσημος με την εικόνα του καβουριού. Ο λόγος για τον οποίο το εν λόγω οστρακοειδές έδωσε το όνομά του στην πιο μισητή ασθένεια από τους ανθρώπους είναι το σχέδιο που παρατηρείται στα αιμοφόρα αγγεία γύρω από την περιοχή των όγκων, που μοιάζει με καβούρι. Η προσέγγιση του Ιπποκράτη για ασθένειες όπως ο καρκίνος βρίσκει απόκριση ακόμη και σήμερα: «Ό,τι το φάρμακο δεν θεραπεύει, το επουλώνει το μαχαίρι. Και ό,τι δεν θεραπεύει το μαχαίρι, το καταφέρνει ο αληθινός καυτηριασμός. Όταν όλα αυτά αποτυγχάνουν, η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί».

Από την εποχή των Αρχαίων Αιγυπτίων ήταν γνωστό ότι ο καρκίνος σκοτώνει και εξαπλώνεται. Για αιώνες, ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η εξάπλωσή του ήταν να αφαιρεθεί. Αλλά ήδη από την πολλή αρχή οι Αιγύπτιοι παρατήρησαν ότι αυτή η προσέγγιση απέτυχε. Αυτό που χρειάζεται είναι να αφαιρεθεί η πηγή των καρκινικών κυττάρων. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα, αυτό γίνεται σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους. Ο λόγος είναι ότι οι όγκοι παράγουν συνεχώς καρκινικά κύτταρα τα οποία μπορεί να εξαπλωθούν και σε άλλες περιοχές και να δημιουργήσουν δευτερεύοντες όγκους. Η αφαίρεση όλων αυτών των όγκων μόνο με χειρουργείο είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Ακτινοβολίες

Εδώ, μπαίνουν στο παιχνίδι και οι ακτινοβολίες. Αυτό που αγνοούσαν οι περισσότεροι για δεκαετίες, είναι ότι οι ακτινοβολίες δεν θεραπεύουν μόνο τον καρκίνο, τον προκαλούν κιόλας. Υπάρχουν πολλών ειδών ακτινοβολίες. Κάποιες δεν μπορούν καν να διαπεράσουν το δέρμα μας, ενώ κάποιες άλλες όπως οι x-ray διαπερνούν τον οργανισμό. Και το πρόβλημα έγκειται στο ότι αυτές οι ακτινοβολίες δεν «χτυπούν» απλώς τους όγκους αλλά καταστρέφουν και τα υγιή κύτταρα. Ένας τρόπος να αντιμετωπιστεί αυτό είναι να χρησιμοποιείται μία συγκεκριμένη δέσμη ακτίνων που θα στοχεύει  σε ένα και μόνο σημείο του σώματος.

Χημειοθεραπεία

Το 1919 ο δρ. Edward Krumbhaar είχε υπό την επίβλεψή του νοσηλευόμενους στρατιώτες στη Γαλλία, οι οποίοι προσπαθούσαν να ανακάμψουν μετά την εισπνοή αερίων μουστάρδας στα χαρακώματα, όταν παρατήρησε κάτι που οι υπόλοιποι γιατροί δεν είχαν προσέξει: μια μεγάλη πτώση στον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων των ασθενών.

Το 1942, όταν η έρευνα για το αέριο μουστάρδας ήταν ξανά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, δύο Αμερικανοί γιατροί μελέτησαν και πάλι τη βάση δεδομένων του Krumbhaar. Αν το αέριο μουστάρδας επιτίθεται στις περιοχές του ανοσοποιητικού που δημιουργούν τα λευκά αιμοσφαίρια, θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει πιθανή θεραπεία ενάντια στον καρκίνο; Για να εξετάσουν αυτή την προοπτική, οι επιστήμονες χορήγησαν αέριο μουστάρδας σε ενέσιμη μορφή σε καρκινοπαθή του οποίου οι όγκοι ήταν τόσο μεγάλοι που δεν μπορούσε να καταπιεί, να κοιμηθεί ή να σταυρώσει τα χέρια του. Οι όγκοι υποχώρησαν. Δεν επρόκειτο για μία θαυματουργή ασθένεια - θα μπορούσε να είχε πεθάνει - αλλά σήμανε μια νέα εποχή στην ογκολογία: χρήση των χημικών για την καταπολέμηση του καρκίνου.

Ο τρόπος που λειτούργησε το αέριο μουστάρδας ενέπνευσε τις σημερινές χημειοθεραπείες, αν και πια ο όρος αφορά σε ένα σύνολο χημικών ουσιών που είναι κυρίως σχεδιασμένα για την αναστολή της διαίρεσης των καρκινικών κυττάρων. Παρά τον αντίκτυπο που έχουν οι χημειοθεραπείες στα καρκινικά κύτταρα, δεν παύουν να είναι μια άγρια μέθοδος, με πολλαπλά αρνητικά αποτελέσματα στον οργανισμό.

Ανοσοθεραπεία - ο νέος 4ος πυλώνας

«Είναι το τέλος της χημειοθεραπείας, όπως την ξέραμε έως σήμερα», δηλώνει αναφορικά με την ανοσοθεραπεία ο Jim Allison και συμπληρώνει: «Η δραστική αλλαγή θα έρθει όταν συνδυάσουμε την ανοσοθεραπεία με χαμηλότερες δόσεις χημειοθεραπείας». Πώς θα λειτουργήσει; «Αρχικά θα μειώσουμε λίγο τον όγκο με χημειοθεραπεία, έπειτα θα προωθήσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα και θα το αφήσουμε να εξαλείψει τον καρκίνο μόνο του. Η κεντρική ιδέα είναι ότι πλέον το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα θυμάται τον καρκίνο και δεν θα τον αφήσει να επιστρέψει.

Μέχρι σήμερα, έχει χορηγηθεί σε καρκινοπαθείς η μεγαλύτερη δυνατή δόση χημειοθεραπείας, τόσο που δεν μπορεί να δεχτεί άλλη ο οργανισμός. Με την ανοσοθεραπεία, όμως, δεν υπάρχει τέτοιος περιορισμός. Έτσι, θα χρησιμοποιούμε ελάχιστη ποσότητα χημειοθεραπείας για να εξαφανίσουμε τα καρκινικά κύτταρα και όχι την περισσότερη δυνατή, τόση που όμως δεν θα σκοτώνει τον καρκινοπαθή», ανέφερε ο Allison. Μακάρι η ιστορία να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες των επιστημόνων και η ανθρωπότητα να απαλλαγεί οριστικά σε μερικά χρόνια από την ασθένεια που σκοτώνει χωρίς ηλικιακές ή άλλες διακρίσεις.

tvxs.gr