Ακόμη ένα «θαύμα» «κανονικότητας» - Παραιτήθηκε από καθηγήτρια για λόγους υγείας και ξαφνικά έγινε διοικήτρια νοσοκομείου.!

Ακόμη ένα «θαύμα» «κανονικότητας» καταγράφηκε στο «θαυματολόγιο» των διορισμών της κυβέρνησης της ΝΔ. Η Φωτεινή Βρύνα, στέλεχος της ΝΔ -  αιρετό μέλος της Πολιτικής Επιτροπής - παραιτήθηκε από τη θέση της καθηγήτριας στο 7ο Γυμνάσιο Αμαρουσίου επικαλούμενη λόγους υγείας, η οποία έγινε αποδεκτή στις 12 Νοεμβρίου, ωστόσο λίγες ημέρες αργότερα, έγινε αναπληρώτρια Διοικήτριας στο ΓΝΝΠ «ο Αγ. Παντελεημων ΓΝΔΑ» «η Αγ. Βαρβαρα».

Η αθώα εξήγηση είναι ότι, ή έπαψαν να υπάρχουν οι λόγοι που την έκαναν να παραιτηθεί από καθηγήτρια — σε αυτήν την περίπτωση όμως προκύπτει το ερώτημα για΄τι δεν επέστρεψε στη θέση της - ή οι λόγοι αυτοί παραμένουν, αλλά ενώ την εμποδίζουν να είναι καθηγήτρια Γυμνασίου, της επιτρέπουν θαυμάσια να διοικεί νοσοκομείο.

Η μη αθώα εξήγηση άπτεται της αντίληψης της κυβέρνησης για τον τρόπο διορισμών στον κρατικό μηχανισμό και τον δημόσιο τομέα.   

Πηγή

Κύλησε η άριστη και βρήκε τον Πολάκη

Ο τέως υπουργός Παύλος Πολάκης, είχε μια πολύ δύσκολη αποστολή. Να ξεπεράσει σε χυδαιότητα το άρθρο της "εθνικής συντονίστριας" Ειρήνης Αγαπηδάκη. Τα κατάφερε

Γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

Ας υποθέσουμε ότι η θέση της "εθνικής συντονίστριας" για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, καλύπτει μια ανάγκη, που δεν θα μπορούσαν να καλύψουν οι αρμόδιοι για το μεταναστευτικό/προσφυγικό και επομένως χρειαζόταν θέση, υπεύθυνη και βοηθός της υπεύθυνης.

Ας δεχθούμε δηλαδή για χάρη της συζήτησης, ότι ο διορισμός της κ. Ειρήνης Αγαπηδάκη ως εθνικής συντονίστριας και του βοηθού εθνικής συντονίστριας  Απόστολου Δοξιάδη, έχει ουσία και δεν έχει ουδεμία σχέση με την υπόθεση του 80χρονου, που διορίστηκε από το παράθυρο και παραιτήθηκε.

Δεν είναι δηλαδή μια ανταμοιβή για τις πολύ καλές τους επιδόσεις στο σπορ της εξύβρισης της προηγούμενης κυβέρνησης.

Η κα Αγαπηδάκη, στα πλαίσια της αντιπολιτευτικής μάχης που έδωσε τα προηγούμενα χρόνια, πέρα από τους χαρακτηρισμούς για τον τέως πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, είχε γράψει και ένα άρθρο στο οποίο αναφερόταν στον τότε αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη.

Σε εκείνο το πόνημά της μεταξύ άλλων είχε ασχοληθεί με:

α) Τον Πολάκη μικρό και τη μητέρα του

β)Το πόσες φορές και πού έκανε την ανάγκη του ο Πολάκης ως παιδί

γ) Το αν απέκτησε δυσκοιλιότητα όταν μεγάλωσε και τι επιπτώσεις είχε αυτό

Είχε κρατήσει ένα επίπεδο δηλαδή, ως μελλοντική εθνική συντονίστρια.

Ο πρόσφατα διορισθείς βοηθός εθνικής συντονίστριας, Απόστολος Δοξιάδης, ο οποίος έχει καταφερθεί πολλές φορές κατά των διορισμών στο δημόσιο, τρεις μέρες μετά τον διορισμό του, έστειλε δημόσια επιστολή σε εφημερίδα (!) ζητώντας την απόλυση δημοσιογράφου, που είχε καταφερθεί κατά της Αγαπηδάκη στα Social Media. Γνήσιος φιλελευθερισμός και άμεση αξιοποίηση θέσης εξουσίας.

Τα άρθρα της κ. Αγαπηδάκη και η αντίληψη του κ. Δοξιάδη περί Δημοκρατίας, είναι από μόνα τους επιχειρήματα για το πόσο ακατάλληλοι είναι για να συντονίσουν οτιδήποτε έχει σχέση με ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και γενικά με το προσφυγικό.

Η αντιπολίτευση δεν θα χρειαζόταν να κάνει τίποτα άλλο παρά να παραθέτει αυτό το άρθρο και αυτή την ντροπιαστική επιστολή.

Ωστόσο ο "αψύς" κ. Πολάκης είχε ως συνήθως άλλη άποψη.

Απάντησε στο κατάπτυστο και υβριστικό άρθρο της Αγαπηδάκη και εικάζω ότι σκέφτηκε "πώς μπορώ να το ξεπεράσω σε χυδαιότητα"; Αν και ήταν πράγματι δύσκολο τα κατάφερε.

Κατά την προσφιλή του συνήθεια, γράφοντας στο Facebook, καταφέρθηκε κατά της κας Αγαπηδάκη αποκαλώντας την "κοριτσάκι" και κάνοντας λόγο για "περίπτωση που χρήζει μακράς νοσηλείας" και για "παιδικά τραύματα, στέρηση, κακοποίηση και ανικανοποίητες επιθυμίες".

Ξέχασε ότι είναι γιατρός. Ξέχασε ότι είναι τέως υπουργός, ξέχασε για άλλη μια φορά ποιον χώρο υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.

Με τον Άδωνι Γεωργιάδη τους τελευταίους μήνες σε καρεκλοκενταυρική νάρκη, ο Παύλος Πολάκης, ψάχνει απεγνωσμένα αντιπάλους για να εκτονώνει την "αψάδα" του και να αναπαράγει την πολιτική του παρουσία. Έχει άλλωστε ένα φανατικό κοινό, που όσο πιο σκληρός γίνεται, τόσο πιο φανατικά τον ακολουθεί. Και το γνωρίζει.

Το αν αυτή του η στάση προσφέρει κάτι στην Αριστερά ή το κόμμα του ή αν στην πραγματικότητα βοηθάει τους πολιτικούς αντιπάλους, έχει αναλυθεί επαρκώς. Η περίπτωση Κυμπουρόπουλου, τον οποίο "βοήθησε" να βγει πρώτος σε σταυρούς στις Ευρωεκλογές είναι ενδεικτική.

Όση σχέση έχουν με την αριστεία, την αξιοκρατία και τα προσφυγόπουλα, η Αγαπηδάκη και ο Δοξιάδης, τόση σχέση έχει και ο Πολάκης με ένα σύγχρονο κόμμα, ανοιχτό, δημοκρατικό, που θα σέβεται τους πολίτες και θα λύνει τα προβλήματά τους.

Αυτοί είναι οι στόχοι για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχουν διατυπωθεί από την ηγεσία του.

Όσο πιθανό είναι αυτοί οι στόχοι να επιτευχθούν με Πολάκηδες στην πρώτη γραμμή, τόσο πιθανό είναι να βοηθηθούν τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, από την εθνική συντονίστρια και τον βοηθό της.

Τα Ρίχτερ δεν έχουν σύνορα· ούτε οι εθνικές τραγωδίες

Η λέξη «Αλβανός» ενεργοποιεί τα ρατσιστικά μας αντανακλαστικά περισσότερο από κάθε άλλο εθνικό προσδιορισμό –ακόμα και από το «Πακιστανός». Γι' αυτό μερικούς από εμάς, με το τσιμενταρισμένο από τα βαλκάνια πάθη μυαλό μας, ο σεισμός στο Δυρράχιο μας βρήκε με ανασηκωμένο τον ώμο σε κίνηση αδιαφορίας –κάποιους και με τον δηλητηριασμένο λόγο στο στόμα για το κακό συναπάντημα που είχαν στο δρόμο τους οι γείτονες. 

Γιατί γι' αυτούς, τους κάποιους (νομίζω πολύ λίγους), «Αλβανός» σημαίνει, συλλήβδην και όχι μεμονωμένα, αυτόν που μας κλέβει, μας σκοτώνει, γκρεμίζει τις εκκλησιές μας, εποφθαλμιά τα εδάφη μας, παίρνει τις δουλειές μας, δίνει ναρκωτικά στα παιδιά μας, προσβάλλει τους τάφους των προγόνων μας. Συμβαίνουν αυτά από κάποιους Αλβανούς, όπως αντίστοιχα συμβαίνουν από κάποιους Έλληνες που από τη δική τους πλευρά κάνουν τα ίδια: κλέβουν, σκοτώνουν, πουλάνε ναρκωτικά, προσβάλλουν σύμβολα αλλόθρησκων και στο μυαλό τους έχουν δικούς τους γεωγραφικούς χάρτες.

Συνεπώς, υπάρχουν καλοί Αλβανοί και κακοί Αλβανοί, καλοί Έλληνες και κακοί Έλληνες. Όπως υπάρχουν ακραίοι εθνικιστές σε όλον αυτόν το γεωγραφικό κόμπο που λέγεται «Βαλκάνια», σε τούτη την ευρωπαϊκή άκρη όπου κρέμονται, σαν ράκη αφημένα από θύελλες της Ιστορίας, τα παλιά μίση Τούρκων, Αλβανών, Βουλγάρων, Σέρβων, Βόσνιων, Ρουμάνων, Σκοπιανών, Κοσσοβάρων, Κροατών, Ελλήνων –τόσο παλιά και τόσο δυνατά που δεν αφήνουν τους «κάποιους» να συγκινηθούν για την τραγωδία στην Αλβανία, τις καταπλακωμένες οικογένειες, τα κλαμένα πρόσωπα, τους φρικτούς σκελετούς τσακισμένων κτιρίων, τη βαθιά αγωνία ανθρώπων έξω από τα χαλάσματα για ανθρώπους  κάτω από τα χαλάσματα, την εικόνα του πατέρα που κουνάει την κούνια του μωρού του στο ύπαιθρο!

Αμφιβάλλω, αν αυτούς τους λίγους τυφλωμένους ταρακούνησε, για να τους απαλλάξει από το κόλλημά τους, τα 6άρι στα Δυτικά της Κρήτης· το οποίο θύμισε ότι τα  Ρίχτερ, και γενικά ο κίνδυνος, οι φυσικές καταστροφές, η δυστυχία, οι τραγωδίες, ο πόνος δεν έχουν σύνορα –όλα ταξιδεύουν όπου θέλουν, ελεύθερα από εθνικές και εθνικιστικές αγκυλώσεις. Και δεν διαλέγουν χώρες...    

πηγή 

Ανοιχτή επιστολή της Ε. Ακρίτα στα ΝΕΑ για την ανεπίτρεπτη συμπεριφορά Δοξιάδη

 Και άλλη ανοιχτή επιστολή στα ΝΕΑ - «Να παρέμβει η ΕΣΗΕΑ»   

Με αφορμή την ανοιχτή επιστολή του Απόστολου Δοξιάδη στη διοίκηση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει την απόλυση του δημοσιογράφου Δ. Ν. Μανιάτη, η Ελενα Ακρίτα απευθύνει και αυτή με τη σειρά της επιστολή στην εφημερίδα...

Η Ακρίτα επικρίνει την συμπεριφορά του Απ. Δοξιάδη αναφέροντας πως «το γεγονός πως ενίοτε αρθρογραφεί στα ΝΕΑ καθ’ ουδένα τρόπο τον νομιμοποιεί να παρεμβαίνει εμμέσως πλην σαφώς ζητώντας - για να μην πω απαιτώντας - την απόλυση του οιουδήποτε εργαζόμενου στην εφημεριδα».

Η δημοσιογράφος σχετικά με τον Δημήτρη Μανιάτη αναφέρει πως «είναι ένας έντιμος και ακέραιος δημοσιογράφος, ένας αρθρογράφος με εξαιρετικό κείμενο, ένας άνθρωπος με γνώσεις, ουσία και περιεχόμενο». Μάλιστα τελειώνει λέγοντας ότι τιμά τον Δ. Μανιάτη και πως είναι στο πλευρό του.

"ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ‘ΤΑ ΝΕΑ’ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑ

Κύριοι,

Εργάζομαι στον ΔΟΛ πάνω από 40 χρόνια. Ουδέποτε θυμάμαι τον μέγα Λέοντα Καραπαναγιώτη, τον δάσκαλό μου Γιάννη Καψή, τον Γιώργο Ρωμαίο κι άλλους ιστορικούς διευθυντές των εντύπων, να υποκύπτουν σε πιέσεις τύπου ‘πρόσλαβε αυτόν’, ή ‘απόλυσε τον άλλον’. Δεν ίδρωνε το αυτί τους, στήριζαν την ελευθερία της έκφρασης, υποστήριζαν το δικαιωμα στην αντίθετη άποψη. Ούτε καν απαντούσαν σε κάτι τέτοια - για να να μην πω πως παρόμοια τελεσίγραφα συχνά λειτουργούσαν αντίστροφα.

Δεν ήταν όλα ρόδινα στον οργανισμό. Υπήρξαν εξαιρέσεις συναδελφων που απολύθηκαν μόνο και μόνο επειδή έμειναν αμετακίνητοι στις αρχές τους ή επειδή διεκδίκησαν τα αυτονόητα, όμως αυτό έγινε αργότερα επί Ψυχάρη.

Θεωρώ ανεπίτρεπτη την συμπεριφορά του Απόστολου Δοξιάδη. Το γεγονός πως ενίοτε αρθρογραφεί στα ΝΕΑ καθ’ ουδένα τρόπο τον νομιμοποιεί να παρεμβαίνει εμμέσως πλην σαφώς ζητώντας - για να μην πω απαιτώντας - την απόλυση του οιουδήποτε εργαζόμενου στην εφημεριδα.

O Δημήτρης Μανιάτης είναι ένας έντιμος και ακέραιος δημοσιογράφος, ένας αρθρογράφος με εξαιρετικό κείμενο, ένας άνθρωπος με γνώσεις, ουσία και περιεχόμενο. Τον τιμώ. Είμαι στο πλευρό του. Εννοείται.

Χαιρετισμούς

Έλενα Ακρίτα

ΥΓ1 Ανάλογη θέση με αυτη της Ελενας Ακρίτα πήραν στα σόσιαλ μίντια και πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι που καλούν την ΕΣΗΕΑ να παρέμβει.

ΥΓ2 Η Ελενα Ακρίτα έχει μείνει ακόμη στον ΔΟΛ. Μάλλον από συνήθεια και κεκτημένη ταχύτητα. Ο ΔΟΛ ποτέ δεν πεθαίνει!  

πηγή

Το «μεμονωμένο» ρουσφέτι του Κυριάκου...

Την περασμένη Παρασκευή ανακοινώθηκαν οι νέοι διοικητές και αναπληρωτές διοικητές των δημοσίων νοσοκομείων και των επτά υγειονομικών περιφερειών όλης της χώρας. Εκατόν δώδεκα πρόσωπα σε ισάριθμες θέσεις, επιλεγμένα από το υπουργείο Υγείας, με κριτήρια επιλογής, όπως ανέφερε το υπουργείο, «την εμπειρία τους στη δημόσια διοίκηση, την αποφασιστικότητα τους να προωθήσουν αλλαγές, την εργατικότητα και τις γνώσεις τους στο management και τα οικονομικά». Αρχικά, μια στάση εδώ. Εκατόν δώδεκα άνθρωποι που θα διοικούν τα νοσοκομεία της χώρας, διορισμένοι από τον ίδιο τον υπουργό Κικίλια, με κριτήρια όπως η εργατικότητα και η αποφασιστικότητα. Η δε συνέχεια, ήταν ακριβώς όπως μπορούσε κανείς να την φανταστεί κάθε φορά που τα μεγάλα ΜΜΕ λάμπουν δια της απουσίας τους.

Ο νέος διοικητής του ΓΝ Καστοριάς ευχαριστεί τον κουμπάρο βουλευτή της ΝΔ που είπε «μια καλή κουβέντα στον υπουργό»

Στρατιωτική παραλλαγή σε γαλάζιο φόντο οι νέες ηγεσίες των νοσοκομείων του Κικίλια

Επιλογές υπουργού, ξεκάθαρα υποκειμενικά κριτήρια. Εξόφθαλμα, διά της ίδιας της ανακοινώσεως του υπουργού. Πρόεδροι ή υποψήφιοι των νομαρχιακών οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας, στενοί συνεργάτες σημερινών υπουργών, εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι ή αποτυχόντες υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες, άνθρωποι του περιβάλλοντος του υπουργού Υγείας, πλήθος φίλων και… φίλων φίλων, ακόμα και έξι στρατιωτικοί. Μία λίστα εκατό και πλέον ονομάτων, των οποίων σχεδόν κάθε γκουγκλάρισμα έδινε άλλη διάσταση στις έννοιες της αριστείας και της αξιοκρατίας με την οποία πολιτεύτηκε το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η συνέχεια, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.

Από την περασμένη Παρασκευή, το διαδίκτυο κυριολεκτικά ξεχείλισε από τις λίστες των ονομάτων των νέων διοικητών. «Στρατιωτική παραλλαγή σε γαλάζιο φόντο οι νέες ηγεσίες των νοσοκομείων του Κικίλια», «Κομματικοί διορισμοί Κικίλια στις διοικήσεις των Δημόσιων Νοσοκομείων», «Τι έγινε με τους διοικητές νοσοκομείων κ. Μητσοτάκη;», «Το ΕΣΥ στο «χακί»: Απόστρατοι επικεφαλής νοσοκομείων!», «Απο πρόεδροι ΝΟΔΕ, διοικητές νοσοκομείων!», «Αδιαφανείς διαδικασίες» σε διορισμούς διοικητών νοσοκομείων», μερικοί μόνο από τους τίτλους που πλημμύρισαν τα κοινωνικά δίκτυα, με την «αφρόκρεμα» βέβαια των μεγάλων ιστοσελίδων να «χάνουν» το τεράστιο θέμα. Για την τηλεόραση, ούτε λόγος!

Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα, το θέμα των δεκάδων διορισμών με απολύτως κομματικά κριτήρια μονοπώλησε το ενδιαφέρον των αναγνωστών και των χρηστών, και δεν έπεφτε με τίποτα.

Ο κουμπάρος του βουλευτή Τζηκαλάγια στην Καστοριά, ο υπόδικος του ΠΑΓΝΗ, ο ρατσιστής της Κω, ο Οννεδίτης του Γεννηματάς, ο εκλεκτός Αβραμόπουλου και Γεωργιάδη στο Ογκολογικό Κηφισιάς, ο πρώην δήμαρχος Καρπενησίου στο νοσοκομείο της περιοχης, ο αποτυχημένος υποψήφιος της Φθιώτιδας στη Λάρισα, ο πρόεδρος της τοπικής Νέας Δημοκρατίας Άρτας στην Πρέβεζα, ο πρόεδρος της τοπικής της Πρέβεζας στην Άρτα, ο συνεργάτης του βουλευτή Οικονόμου στο Σισμανόγλειο – Αμαλία Φλέμινγκ, η συνεργάτης του βουλευτή Γ. Βλάχου στο ΓΝΝΠ «ο Αγ. Παντελεημων-ΓΝΔΑ «η Αγ. Βαρβαρα», αποτυχημένος υποψήφιος Καλαμάτας στο ΚΑΤ, η φίλη της οικογένειας Μητσοτάκη στην Κομοτηνή, η σύζυγος του δημοσιογράφου Παπαχρήστου του ΔΟΜ στον Άγιο Σάββα. Και φυσικά, ο πιο εμπορικός από όλους, ο 80χρονος στην Καρδίτσα.

Δεκάδες χιλιάδες αναδημοσιεύσεις, θυμωμένος φάτσες, σχόλια. Εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες ειδήσεων, προσωπικών στάτους, σχολίων. Από αστεία για την τρίτη ηλικία έως το βίντεο του Κυριάκου, που ρωτούσε μια δημοσιογράφο, μόλις δεκαπέντε μέρες πριν τις εκλογές:

«Το να φέρεις έναν μάνατζερ από τον ιδιωτικό τομέα να διοικήσει ένα νοσοκομείο είναι μιας μορφής μεταφορά τεχνογνωσίας από τον ιδιωτικό τομέα στο Δημόσιο. Γιατί πρέπει να είναι κακό αυτό; Τι προτιμά δηλαδή ο κόσμος, να διορίζουμε αποτυχημένους βουλευτές στα νοσοκομεία μας ή τεχνοκράτες οι οποίοι θα λογοδοτούν και θα αξιολογούνται με βάση το συγκεκριμένο αποτέλεσμα»...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Μηνάς Κωνσταντίνου

Βαρύ ατόπημα Πολάκη μέσω Facebook

Ο Παύλος Πολάκης, σχολιάζοντας άρθρο της Ειρήνης Αγαπηδάκη που έγραψε το 2017, προχωρά σε απαράδεκτους χαρακτηρισμούς και «ιατρική διάγνωση» μέσω Facebook, με ύφος και φρασεολογία που δεν ταιριάζουν σε πρώην υφυπουργό Υγείας.

Μεταξύ άλλων, ο Π. Πολάκης αναφέρει τα εξής:

«Απο τη "μελέτη" του πονήματος φαίνεται πως το πρόβλημα της ειναι βαρειά ψυχωσικη συνδρομή (και όχι απλή νεύρωση) που χρήζει μακράς νοσηλείας σε κλειστό ψυχιατρικό τμήμα .Παιδικα τραύματα,κακοποίηση,στέρηση,ανικανοποίητες επιθυμιες;;;Θα το βρουν οι ειδικοί στο Αιγινητειο η στο Δαφνι που πρεπει να επιληφθούν επειγόντως καθώς απο την εκδήλωση των συμπτωμάτων εχει περάσει αρκετός καιρός και σίγουρα θα εχει επιβαρυνθεί κλινικά...»   

Το άρθρο της Ειρήνης Αγαπηδάκη

Ήταν ένα μικρό Πολάκι…

Φαντάσου τον Πολάκη πιτσιρίκο, να του ζητάει η μαμά του να κάνει τα κακάκια του στο γιο-γιο. Κάθεται εκείνος και σκέφτεται «για να τα ζητάει αυτή, θα είναι πολύτιμα! Ποιος ξέρει μάλιστα πόσο πολύτιμα! Μιλάμε για χρυσάφι, ρουμπίνια, μπριλάντια! Σιγά μην της τα δώσω να πλουτίσει αυτή, να αποκτήσει όλη την εξουσία και να μείνω εγώ στον άσσο!»

Έτσι λοιπόν, τα κρατούσε το καημένο, τα κρατούσε, και κατάντησε σε αυτή την ηλικία να κυκλοφορεί με μια γεμάτη πάνα και να γεμίζει τον τόπο μπόχα και δυσωδία.

Οτιδήποτε αρκεί να μην συνειδητοποιήσει ότι τα σκατά δεν είναι χρυσάφι.

Γι’αυτό, να το αντιμετωπίζετε με συγκατάβαση το Πολάκι.

Στην πραγματικότητα, είναι ένα παραπληροφορημένο μωρουλίνι με μουστάκι, που έμαθε ότι το να μην πηγαίνεις στην τουαλέτα σε κάνει αριστερό.

Κυβερνητικοί κύκλοι, σχολιάζοντας την ανάρτηση Πολάκη, ανέφεραν τα παρακάτω:

«Ο κ. Πολάκης ξεπέρασε ακόμη και τον εαυτό του σε χυδαιότητα με την άκρως συκοφαντική ανάρτησή του κατά της εθνικής συντονίστριας για τα ανήλικα προσφυγόπουλα, Ειρήνης Αγαπηδάκη. Όμως κανενός το αυτί δεν ιδρώνει στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο σταθερός συνδαιτημόνας του κ. Τσίπρα έχει γίνει πλέον ο εκφραστής του ύφους και του ήθους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να τον χαίρεται και να τον καμαρώνει ο αρχηγός του. Η λέξη ντροπή δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους.»     

πηγή

«Είχα έναν στρατό δικό μου στα Τρίκαλα» – «Θα γυρίσω πίσω, κύριε πρόεδρε, να σας βοηθήσω»

«Παρακάλεσα τον κύριο πρωθυπουργό, όταν θα γίνει εξουσία και εάν θέλει, επειδή δεν θα ήθελα να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στα Τρίκαλα, να μου δώσει μια από αυτές της θέσεις», είπε μεταξύ άλλων, το πρωί στον ΣΚΑΪ ο Κωνσταντίνος Πατέρας, ο οποίος, χθες, παραιτήθηκε από τη θέση του διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Καρδίτσας. Αμέσως ρωτήθηκε «τι απάντησε» ο πρωθυπουργός. «Δεν διαφώνησε» υποστήριξε ο Κ. Πατέρας. Παρά τις επίμονες ερωτήσεις του δημοσιογράφου Άρη Πορτοσάλτε (μήπως ο πρωθυπουργός έμεινε άλαλος κ.α) η διευκρίνιση του ήταν συγκεκριμένη: «Συμφώνησε».

Μετά άρχισαν τα ακόμα πιο… όμορφα:

«…θα γύριζα στη ΝΔ, δεν ήμουν στη ΝΔ,  είχα προσχωρήσει στους ΑΝΕΛ. Είχα πάρει χιλιάδες σταυρούς και είχα μια δύναμη και είχα έναν στρατό δικό μου στα Τρίκαλα (…) Με καλέσανε κάτω διότι με ήθελε τότε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και πραγματοποίησα το ραντεβού. Είπα “θα γυρίσω πίσω, κύριε πρόεδρε, να σας βοηθήσω, αφού θέλετε τη βοήθειά μου, αν έχετε την ευγενή καλοσύνη όταν γίνετε πρωθυπουργός και μπορείτε και θέλετε, δώστε μου μια από αυτές τις θέσεις”».

Έγιναν όλα αυτά που είπε δημόσια ο κύριος Πατέρας; Δεν γνωρίζουμε. Μπροστά δεν ήμασταν. Είναι, πάντως, θεωρούμε άξια καταγραφής…

Τα παραπάνω αποσπάσματα, μαζί με άλλα ανάλογα, μπορείτε να τα δείτε στο βίντεο μετά το 2ο λεπτό:

πηγή

Σταγόνα στον ωκεανό

Γράφει ο Δημήτρης Αγγελίδης

Ο Κώστας Πατέρας, που παραιτήθηκε χτες το μεσημέρι από τη διοίκηση του Νοσοκομείου Καρδίτσας, τρεις μέρες μετά τον διορισμό του και λίγες ώρες αφού υπερασπιζόταν τις ικανότητές του και τους τίτλους σπουδών του στα μέσα ενημέρωσης, δεν ήταν η πιο κραυγαλέα από τις επιλογές της κυβέρνησης για τις διοικήσεις των νοσοκομείων. Ηταν ίσως ο πιο αδύναμος κρίκος, η πιο βολική περίπτωση για να τραβήξει την προσοχή των πρόθυμων μέσων ενημέρωσης, τα οποία οργίασαν με την ηλικία του, φτάνοντας στα όρια του ηλικιακού ρατσισμού, αλλά ξεπέρασαν άλλες τρανταχτές περιπτώσεις.

Κάποιοι ελέγχονται για σοβαρότατες οικονομικές ατασθαλίες. Παλιοί διοικητές επανήλθαν, αν και είχαν απομακρυνθεί όταν διαπιστώθηκαν παραβιάσεις κανονισμών και χρέωση του νοσοκομείου για τα προσωπικά τους νοσήλια. Αλλοι διαφημίζουν την ξενοφοβία, την ομοφοβία και τις ακραίες θέσεις τους.

Η φράση «Οι Σκοπιανοί αισθάνονται Μακεδόνες, λένε… Και οι πούστηδες αισθάνονται Γυναίκες αλλά δεν είναι..!!!», τα κηδειόχαρτα του ΣΥΡΙΖΑ, τα σχόλια για απόβαση μουσουλμάνων εισβολέων, όσα ξεστομίζει κατά καιρούς ο νέος διοικητής του Νοσοκομείου Κω Τάσος Ταχουργιανίδης μπορεί πράγματι να τον καθιστούν εύστοχη επιλογή για μια θέση που απαιτεί προσήλωση στις αξίες του ανθρωπισμού και στράτευση κατά των διακρίσεων, πόσο μάλλον όταν εξυπηρετεί εκατοντάδες ευάλωτους πρόσφυγες, ανάμεσά τους πολλοί ασυνόδευτοι ανήλικοι; Ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης παραδέχτηκε χτες αστοχίες που θα αντιμετωπιστούν άμεσα.

Η κυβέρνηση ξεκίνησε από την πιο βολική και εύκολη. Την περιμένουν πολύ πιο σοβαρές αστοχίες.   

Είναι μια ημέρα ήττας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα

Το σχόλιο του Βασίλη Σωτηρόπουλου

178 βουλευτές καταψήφισαν την συνταγματική καθιέρωση της απαγόρευσης διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου.

Είναι μια ημέρα ήττας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα. Οι βουλευτές αυτοί παραδέχτηκαν με τον πιο δημόσιο και επίσημο τρόπο ότι δεν εκπροσωπούν όλους τους πολίτες και δεν ενδιαφέρονται για την ίση μεταχείριση των πολιτών, αλλά αντίθετα επικροτούν τις διακρίσεις και προτίθενται να υποδεχθούν νομοθετικές προτάσεις που τις εμβαθύνουν, γιατί αυτό σημαίνει το άρθρο που καταψήφισαν: φρένο στον νομοθέτη.

Οι βουλευτές αυτοί είναι αντίθετοι στις ευρωπαϊκές αξίες όπως έχουν καθιερωθεί στο άρθρο 5β της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Έ.

Ομολογούν ότι είναι υπεύθυνοι ατομικά και αναδρομικά, αλλά και για το μέλλον, για όλες τις αυτοκτονίες, τους αποκλεισμούς, την κακοποίηση, την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, τις δολοφονίες, την άρνηση αναγνώρισης υπαρχουσών οικογενειών, τον εργασιακό αποκλεισμό, τον αποκλεισμό από την κοινωνική ασφάλιση και το δημόσιο σύστημα υγείας, τον αποκλεισμό από το εκπαιδευτικό σύστημα, από την συμμετοχή στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, τον σεβασμό τελικά της ανθρώπινης αξίας των λοατκι ανθρώπων.

Αυτοί οι βουλευτές ανήκουν σε μια προγενέστερη περίοδο της ιστορικής εξέλιξης, πολύ πριν τον νεωτερισμό. Πολύ πριν την αποκατάσταση της δημοκρατίας και σαφέστατα πριν την κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας, πριν από την γαλλική και αμερικανική επανάσταση, ενδεχομένως και πριν από το Βυζάντιο.

Είναι τα ημιζωντανά απολιθώματα του ρωμαίου νομοδιδάσκαλου Μοδεστίνου που αναβίωσε πρόσφατα ο Άρειος Πάγος, άλλο «σύγχρονο» φόρουμ αυτό, για να επιβάλει την ερμηνεία του αστικού κώδικα όπως την αντιλαμβάνονταν σε εποχές που δεν υπήρχε ούτε αστικός ούτε κώδικας.

Πείτε μας λίγο ότι δεν χρειάζονται τα πράιντ. Ότι είναι περιττά τα σωματεία. Και ότι προσβάλλουν την αισθητική σας.

Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος είναι δικηγόρος, πτυχιούχος του Τμήματος Νομικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στο Δημόσιο Δίκαιο, του ίδιου Πανεπιστημίου. Υπήρξε συνήγορος πολιτών και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών σε υποθέσεις παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων. Διετέλεσε μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής του Επιστημονικού Συμβουλίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Μη Κυβερνητική Οργάνωση “Πλειάδες”), συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης στην Περιφέρεια Αττικής.

Φορολογικό «ραμμένο» για 468 μεγάλες επιχειρήσεις και υψηλά εισοδήματα

Γράφει η Μαρίνα Αλεξανδρή

Η τελική σφραγίδα στους παράλληλους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για το φορολογικό και το ασφαλιστικό αναμένεται να μπουν στο υπουργικό συμβούλιο που συγκαλεί την Πέμπτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης – μια σφραγίδα, που απλώς θα επικυρώσει την μεγάλη, προεκλογική εξαπάτηση της μεσαίας τάξης.

Με βάση τις πληροφορίες που υπάρχουν μέχρι στιγμής, αλλά και σύμφωνα με το σχέδιο του προϋπολογισμού, είναι σαφές πως οι υποσχέσεις για φορολογικές ελαφρύνσεις σε μισθωτούς και συνταξιούχους μεσαίων εισοδημάτων τίθενται απλώς στο… κυβερνητικό αρχείο και οι μόνοι που θα δουν πραγματικές μειώσεις φόρων το 2020 θα είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις.

«Ενώ τα οφέλη της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια άνοιξαν δημοσιονομικό χώρος 1,2 δισ. Ευρώ τα μισά η κυβέρνηση τα δίνει στις επιχειρήσεις, στα υψηλά εισοδήματα», δήλωσε σήμερα η πρώην υφυπουργός Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου.

Και οι αριθμοί την δικαιώνουν με απόλυτη ακρίβεια: Από τα ίδια τα στοιχεία του προϋπολογισμού προκύπτει ότι σε σύνολο ελαφρύνσεων 1,18 δις ευρώ η μερίδα του λέοντος, δηλαδή περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ, κατευθύνονται αποκλειστικά και μόνον στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Η κυβέρνηση, δηλαδή, επέλεξε να χρησιμοποιήσει πάνω από το μισό υπερπλεόνασμα για να μειώσει τον φόρο των επιχειρήσεων στο 24% από το 28% με ισχύ μάλιστα από το 2019 και να μειώσει την φορολογία των μερισμάτων από το 10% στο 5%. Από αυτή την επιλογή, όπως επισημαίνουν οι οικονομικοί αναλυτές, ευνοούνται κυρίως οι 468 μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας που έχουν  κέρδη πάνω από 3 εκατ. ευρώ και οι οποίες κατά μέσο όρο θα δουν ελάφρυνση της τάξης των 680.000 ευρώ τον χρόνο καθώς είναι εκείνες που μοιράζουν και τα μεγαλύτερα μερίσματα στους μετόχους τους. Για την συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων, δηλαδή των μικρών επιχειρήσεων που αποτελούν και το 90% του συνόλου, η ελάφρυνση  υπολογίζεται κοντά στα 200 ευρώ τον χρόνο.

Σε ό,τι αφορά τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους της λεγόμενης μεσαίας κλίμακας, οι ελαφρύνσεις είναι ακόμη μικρότερες έως ανύπαρκτες. Και τούτο διότι η μείωση του εισαγωγικού φορολογικού συντελεστή από το 22% στο 9% ευνοεί κυρίως τα εισοδήματα είτε έως 10.000 ευρώ, είτε πάνω από 50.000 ευρώ.

Ειδικά , δε, για την κλίμακα εισοδημάτων από 20.000 έως 50.000 ευρώ, η ετήσια φορολογική ελάφρυνση ξεπερνά οριακά τα… 17 ευρώ. Αντιθέτως, μεγάλο φορολογικο κερδος προκύπτει για όσους έχουν υψηλές αποδοχές άνω των 80.000 ευρώ. Τα πολύ υψηλά εισοδήματα θα δουν ελάφρυνση ακόμη και άνω των 1.000 ευρώ λόγω της μείωσης του ανώτατου συντελεστή από το 45% στο 44%. Πρόσθετη επιβάρυνση, δε, για πολλούς μισθωτούς και συνταξιούχους αναμένεται να φέρει και η επιβάρυνση του 22%, δια της αυτοτελούς φορολόγησης, εάν δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το 30% του εισοδήματός τους σε ηλεκτρονικές αποδείξεις.

Την ίδια ώρα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και πάλι της μεσαίας εισοδηματικής τάξης θα δουν σημαντικές επιβαρύνσεις και στις ασφαλιστικές εισφορές μέσα από την επαναφορά των ασφαλιστικών κλάσεων που προανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης.

Το σύστημα Βρούτση, όπως είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου, «δημιουργεί σύστημα κλάσεων στις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, που με βάση τα νούμερα που ο ίδιος έδωσε πρακτικά σημαίνει πολύ μεγάλη επιβάρυνση για την συντριπτική πλειονότητα των ασφαλισμένων, πάνω από το 85%».

«Σίγουρα στα χαμηλά εισοδήματα, σε όλη την λεγόμενη μεσαία τάξη … απομένει η εύνοια στους ελάχιστους, στο 15%. Για πάνω από το 85% επιβαρύνει τουλάχιστον κατά 20% τις εισφορές, καθώς αυξάνει την κατώτατη κλίμακα στα 220 από τα 175 ευρώ».

Η λύση (;) στα μικρά φράγματα

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Μάλιστα. Ηταν πολύ ισχυρή η βροχόπτωση –τι να κάνουμε;– αλλά και η πυρκαγιά του 2018; Πού τα πάμε αυτά; Αν δεν είχαν καεί τα δέντρα και ήσαν εκεί να στομώνουν τους χειμάρρους και εάν η βροχή δεν ήταν καταρρακτώδης και άφθονη, μα τόσο άφθονη, δεν θα παρατηρούσαμε αυτά τα φαινόμενα των πλημμυρισμένων σπιτιών και τον κίνδυνο να χαθούν ανθρώπινες και κάθε είδους ζωές. Τα λένε αυτά «ειδικοί» και δεν αισχύνονται.

Δεν θα πείραζαν δηλαδή τα μπαζώματα των ρεμάτων και η ανόρθωση πάνω σ’ αυτά οικιών ούτε η ανέγερση αυθαιρέτων μέσα στα πανέμορφα κατά τα άλλα ελληνικά δάση, ορεινά, αστικά, περιαστικά; Α, μπα. Από δικαιολογίες αριστεύουμε, από λύσεις σε προβλήματα είμαστε κουμπούρες.

Και η λύση είναι πάνω στα βουνά, από κει που ξεκινάνε τα νερά και όχι μέσα στο Λεκανοπέδιο· εκεί πρέπει να συγκρατηθούν τα όμβρια ύδατα – και τα μικρά φράγματα φαίνονται μια κάποια λύση, όπως τουλάχιστον έχει προκύψει από μελέτες του Τεχνολογικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) και του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εχουν πει οι ειδικοί επιστήμονες ότι τα αντιπλημμυρικά έργα που σχεδιάζονται, από τη μια καθυστερούν ή δεν εκτελούνται, από την άλλη δεν αρκούν να λύσουν το πρόβλημα που δημιουργούν οι ισχυρές βροχοπτώσεις. Μελέτη για το ίδιο θέμα [λύση στην «πηγή», στα βουνά] έχει εκπονήσει εδώ και δεκαετίες ο Νίκος Ράπτης, το βιβλίο του όμως δεν είναι γνωστό στους Ελληνες.

Ο Μανώλης Γλέζος το έχει κάνει αυτό στο χωριό του, στ’ Απεράθου της Νάξου, εδώ και τριάντα χρόνια, όταν ήταν τότε πρόεδρος της κοινότητας. Εάν θυμάμαι καλά, πάνω από εκατόν πενήντα μικρά φράγματα έχουν κατασκευαστεί στα γύρω βουνά και έχουν νερό να ποτίσουν όλο το νησί. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορεί να εφαρμοστεί το ίδιο στην Κινέττα, στη Μάνδρα ή όπου αλλού [σε όλη την Ελλάδα, εννοείται, αφού παντού έχουν μπαζωθεί τα ρέματα] εμφανίζονται τα ίδια προβλήματα;

Οι μικροί ταμιευτήρες λειτουργούν ανασχετικά για τη ροή των υδάτων αφενός και αφετέρου συντελούν στα εξής: στον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα· στην άρδευση των καλλιεργειών· στην πιθανή παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας· στην ετήσια ρύθμιση ροής [και άρα έλεγχο] των υδάτων· στην αντιπλημμυρική προστασία προφανώς αλλά και στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.

Τι εμποδίζει τους κρατικούς και τους περιφερειακούς φορείς να προβούν στην κατασκευή αυτών των μικρών φραγμάτων; Τόσο ισχυρά συμφέροντα κρύβονται πίσω από την αδιαφορία των αρχών και τη γραφειοκρατική μάστιγα; Το δε κόστος κατασκευής δεν είναι απλησίαστο, αντιθέτως. Το να προσπαθούν οι εκάστοτε κυβερνώντες να πετάξουν απλώς από πάνω τους τις ευθύνες καταντά θλιβερό· κατ’ αρχάς υποτιμούν τη νοημοσύνη μας [και τη συνείδησή μας] και ας μη γίνει λόγος για την απαίσια συμπεριφορά τους απέναντι στη φυσική ροή των πραγμάτων [των υδάτων], αφού δεν διστάζουν να αλλάξουν τον ρουν και να υψώσουν κτίρια στα φυσικά περάσματα των νερών της βροχής. Συνηθισμένοι [και εθισμένοι;] να βεβηλώνουν τη φύση προς όφελος αφύσικων απαιτήσεων του ανθρώπου.

Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Πάνε στράφι και οι πανεπιστημιακές και άλλες μελέτες και βεβαίως χάνονται ζωές όλου του ζωικού βασιλείου.

Τρεις άνθρωποι έμειναν 36 χρόνια στη φυλακή στις ΗΠΑ, από τα 16 τους μέχρι πρόσφατα, για ένα «δικαστικό λάθος».!

Τρεις άνθρωποι έμειναν 36 χρόνια στη φυλακή, από τα 16 τους μέχρι πρόσφατα, για ένα «δικαστικό λάθος» - Μάρτυρες είχαν υποστεί πιέσεις από την αστυνομία 

Tρεις Αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ, που είχαν καταδικαστεί σε ισόβια όταν ήταν έφηβοι, αθωώθηκαν και αφέθηκαν ελεύθεροι τη Δευτέρα αφού πέρασαν 36 χρόνια στη φυλακή λόγω δικαστικού λάθους.

Δικαστήριο της Βαλτιμόρης έκρινε τον Άλφρεντ Τσέστνατ, τον Άντριου Στιούαρτ και τον Ράνσομ Ουάτκινς αθώους για τον φόνο του ΝτεΒίτ Ντουκέ, ενός αγοριού 14 ετών που δολοφονήθηκε το 1983 στο σχολείο του κατά τη διάρκεια μίας απόπειρας να του κλέψουν το μπουφάν του.

«Νιώθουμε ταπεινωμένοι, δεν είμαστε οργισμένοι», δήλωσε ο Ράνσομ Ουάτκινς στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά την απόφαση του δικαστηρίου. «Όμως αυτό δεν θα έπρεπε ποτέ να συμβεί και κάποιος πρέπει να πληρώσει», πρόσθεσε. Η εισαγγελέας της Βαλτιμόρης δεσμεύθηκε ότι οι τρεις θα λάβουν αποζημίωση. «Η σημερινή ημέρα δεν αποτελεί νίκη, είναι μια τραγωδία καθώς τους κλέψαμε 36 χρόνια», πρόσθεσε η Μέριλιν Μόσμπι, ζητώντας συγγνώμη για τα λάθη που διέπραξαν οι αμερικανικές υπηρεσίες.

Ο φόνος του ΝτεΒίτ Ντουκέ είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις την εποχή εκείνη, καθώς τα βίαια επεισόδια στα σχολεία τότε ήταν σπανιότερα. Υπό πίεση οι ερευνητές στράφηκαν προς τρεις πρώην μαθητές του σχολείου: τον Τσέστνατ, τον Στιούαρτ και τον Ουάτκινς, τρεις νεαρούς μαύρους ηλικίας 16 και 17 ετών, διότι τους είχαν δει στο σημείο του συμβάντος λίγη ώρα πριν από την επίθεση κι επειδή ένας απ’ αυτούς είχε ένα μπουφάν ίδιο με αυτό που εκλάπη από το θύμα.

Η μητέρα του κατηγορούμενου έδειξε στο δικαστήριο την απόδειξη αγοράς του μπουφάν, ενώ αυτόπτες μάρτυρες του φόνου δήλωσαν ότι δεν τον αναγνωρίζουν. Η αστυνομία, όμως, επέμεινε στη διάρκεια της δίκης, με τέσσερις μάρτυρες να διαβεβαιώνουν ότι οι τρεις νεαροί είναι οι δράστες του φόνου. Παρά τις διαψεύσεις των τριών, το σώμα των ενόρκων τους καταδίκασε σε ισόβια έπειτα από μόλις τρεις ώρες διαβουλεύσεων.

Οι τέσσερις μάρτυρες έκαναν πίσω αργότερα, εξηγώντας ότι υπέστησαν πιέσεις από την αστυνομία, αναφέρει το Mid-Atlantic Innocence Project (MAIP), μια ένωση που μάχεται κατά των δικαστικών λαθών και συνέβαλε στο να ανοίξει και πάλι η υπόθεση. Άλλοι αυτόπτες μάρτυρες ταυτοποίησαν έναν άλλον άνδρα, ο οποίος πλέον θεωρείται ύποπτος για τον φόνο.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Μπάχαλο, μπαχαλάκηδες και έκπτωση πολιτικού λόγου

Γράφει ο Πέτρος Μανταίος

Δεν ξέρω πότε ακριβώς εισέβαλε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο το δίδυμο «μπάχαλο/μπαχαλάκηδες». Ομως η ευρεία διάδοσή του τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια και η ευκολία με την οποία την υιοθετεί, ως γενικό χαρακτηρισμό κάθε «ακραίας» πολιτικής/κοινωνικής διαμαρτυρίας, η «κοινή γνώμη», υποδαυλιζόμενη από τον «κοινό Τύπο» και «κοινούς πολιτικούς», συνιστά, νομίζω, σοβαρή έκπτωση του πολιτικού λόγου, ο οποίος (πρέπει να…) βασίζεται στον διάλογο και το επιχείρημα, αλλιώς υπάρχει άμεσος κίνδυνος να γίνουν όλα… μπάχαλο.

Αναζήτησα τη λέξη, όσο μπόρεσα. Υπάρχει στα μεγάλα λεξικά του Μπαμπινιώτη και του Τριανταφυλλίδη (1998), καθώς και στου Τεγόπουλου-Φυτράκη (2002). Ομως δεν υπάρχει στο ετυμολογικό του Φλώρου (1980). Στα περιέχοντα, μόνον ο Μπαμπινιώτης επιχειρεί κάποιο έτυμο: «λέξη ηχομιμητική»· μιμείται δηλαδή τον ήχο γνωστών λέξεων· ρόπαλο π.χ. Είδα επίσης στο Διαδίκτυο και αραβική προέλευση: bihali, που σημαίνει, γενικώς, διάλυση και παρόμοια.

Θυμήθηκα και το άλλο αραβικό: kull wahad (κουλ ουαχάντ)· το γνωστό μας «κουλουβάχατα»· ίδια σημασία και στα αραβικά. Είδα επίσης και προέλευση από τη νεόκοπη θρησκευτική πίστη μπαχάι και τον (ας με συγχωρήσουν οι πιστοί της) θεμελιωτή της, Μπαχαοαλλά (σημαίνει: δόξα θεού), επειδή η εν λόγω πίστη περιέχει στοιχεία όλων των γνωστών θρησκειών· άρα, μείγμα, «ανακάτεμα».

Στα δικά μας πολιτικά, το μεγάλο «μπουμ» πρόχειρα υπολογίζω στις πρώτες διαμαρτυρίες για τα μνημόνια, στα κινήματα «των πλατειών» και «των αγανακτισμένων». Προσωπικά πιστεύω ότι γλωσσικά/συνθηματολογικά… έθελξε η κατάληξη: μπά-χαλο· από το «χάλι» και το «χαλάω». Επειδή όμως έννοια και σημασία είναι απολύτως ασαφείς. Αρα μπορείς να πεις τα πάντα, χωρίς να λες τίποτα, αλλά και να κατηγορείς τους πάντες· εσύ, ως «κατήγορος», από το απυρόβλητο, όμως ο «κατηγορούμενος» γίνεται εύκολος στόχος! Γι’ αυτό μου τη σπάει η λέξη: ενέχει πρόθεση, και εμπάθεια…      

Ο πιο καλός φίλος κι ο πιο κακός εχθρός, είναι ο εαυτός μου.!

Ο Άκης Πάνου, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους τραγουδοποιούς του λαϊκού τραγουδιού. Ο ίδιος, χαρακτήριζε τον εαυτό του «αυθεντικό ρεμπέτη» κι «εθελοντή αλήτη». Δεν του άρεσε η δημοσιότητα, δεν έδινε συχνά συνεντεύξεις. Δύσκολος κι απόλυτος σε αυτά που πίστευε αλλά αληθινός, αυθεντικός και εξαιρετικά ευαίσθητος, άφηνε με τους στίχους που έγραφε να ξεγυμνώνονται, στα αδιάκριτα βλέμματα, κομμάτια της ψυχής του.

Ο γιος του, Ευάγγελος Πάνου, μιλάει στην Έλενα Κατρίτση πρώτη φορά για τον πατέρα του και θυμάται τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του, που ήταν η τελευταία τους συνάντηση στο νοσοκομείο και η απώλεια του αδερφού του, 9 χρόνια μετά, την ίδια μέρα με τον πατέρα τους. Περιγράφει άγνωστες στιγμές της ζωής του και αναφέρει τους λόγους για τους οποίους η οικογένεια, μετά το τραγικό περιστατικό που συνέβη στην Ξάνθη, αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Κρήτη.

Η σύζυγος του Άκη Πάνου, Άννα Μπακιρτζή-Πάνου, αποκαλύπτει σημαντικές πτυχές της σχέσης τους, όπως τους λόγους που τους ανάγκασαν να μετακομίσουν στην Ξάνθη. Εξηγεί γιατί ο Άκης Πάνου δεν έκανε ποτέ αυτό που πραγματικά ήθελε και υποστηρίζει ότι άνθρωπος σαν κι αυτόν, δεν πρόκειται να ξαναγεννηθεί.

Ο Γιώργος Χρονάς, εκδότης, ποιητής και συγγραφέας, θυμάται την τελευταία τους συνάντηση στο νοσοκομείο και τη φράση «την έκανα λαχείο» που έμεινε χαραγμένη στο μυαλό του.

Ο δημοσιογράφος, Γιώργος Κοντογιάννης, τονίζει τη μεγάλη αξία του ως στιχουργού και μουσικοσυνθέτη και διηγείται περιστατικά από την ζωή του, όπως την συνάντηση με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Ο Μανώλης Μητσιάς, θυμάται πώς γράφτηκε ο «Τρελός» μέσα στην κλινική και ο ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου «Επειγόντως», Βασίλης Σαλούστρος, περιγράφει πώς έστησε τους τραγουδιστές πίσω από τους μουσικούς, πράγμα πρωτόγνωρο για την εποχή.

Ο δημοσιογράφος, μουσικός παραγωγός και συγγραφέας, Στέλιος Ελληνιάδης –ένας από τους τρεις βασικούς μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη του Άκη Πάνου για τον φόνο του συντρόφου της κόρης του- μιλάει για όλα όσα έγιναν πριν και μετά το τραγικό περιστατικό, τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τα ισόβια αλλά και για τα όνειρά του, που έμειναν ανεκπλήρωτα.

Ο Άκης Πάνου, μια κατηγορία μόνος του... Δεν μπήκε σε καλούπια, ούτε χωρά με άλλους μαζί. Έζησε μια ζωή όπως ο ίδιος ήθελε, με τα πάθη και τις αδυναμίες του, δίπλα στους ανθρώπους που επέλεξε, παρέα με τη μουσική και τους στίχους του, που άλλωστε πάντα θα τον θυμίζουν.

Ημερομηνία μετάδοσης: Κυριακή 1η Δεκεμβρίου 2019, στις 16:00 στην ΕΡΤ1 

Πηγή