Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Μήπως ο Αϊ-Βασίλης είναι όντως... σκέτη λέρα;


Από πού έρχεται ο Αϊ-Βασίλης; Από την Καισαρεία; Από το Ροβανιέμι ή από την Κορέα; Από τη χριστιανική παράδοση ή από τις ειδωλολατρικές δοξασίες των βορειοευρωπαίων; Από τα χειμερινά έθιμα της Άπω Ανατολής ή από την προπαγάνδα του Αμερικάνικου Εμφυλίου; Και τελικά, τίνος γέννημα είναι; Της χριστιανοσύνης, του συγκριτισμού ή της coca-cola;
Αυτά και άλλα ερωτήματα επιδιώκει να απαντήσει αυτό το άρθρο πετώντας πάνω από όλες τις χώρες κι όλες τις εποχές άλλοτε πάνω σε έλκηθρο που το τραβούν τάρανδοι κι άλλοτε χρησιμοποιώντας πιο σύγχρονα μέσα...
Πρώτη (σύντομη) στάση: Κορέα
Ο Αϊ-Βασίλης με τα σχιστά μάτια...
Να σας συστήσουμε τον Τσοουανγκσίν, θεό της κουζίνας για τους Κορεάτες. Πώς λέμε: Αϊ – Βασίλης; καμία σχέση. Μια στιγμή όμως... Οι Κορεάτες ορκίζονται ότι ο Τσοουανγκσίν τους  παρατηρούσε  όλο τον χρόνο.  Στο τέλος του χρόνου, αυτός ο Αϊ-Βασίλης της Ανατολής με τα σχιστά μάτια, επέστρεφε – λέει – ντυμένος στα κόκκινα, φέρνοντας ανταμοιβές ή τιμωρίες.  Τον περίμεναν φτιάχνοντας  παραδοσιακές κορεάτικες κάλτσες. Τέλος του χρόνου – καμινάδα – δώρα – κόκκινα ρούχα – κάλτσες... Ο Κορεάτης Αϊ – Βασίλης  δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον Αμερικανό ή τον Δυτικοευρωπαίο ομόλογό του.
Είναι ακριβώς ο ίδιος ο «Σάντα Κλάους» των Άγγλων, ο «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ο «Σίντερ-Κλάας» των Ολλανδών, ο «Βάιναχτσμαν» των Γερμανών, ο «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» ή «ο Καλός γερο-πατέρας» των Κινέζων, ο «Χοτέισο» των Ιαπώνων και ο «Babbo Natale» των Ιταλών.
Δεύτερη στάση, πιο κοντινή: Καππαδοκία
Ο Αϊ-Βασίλης ισχνός, φιλάνθρωπος και Μέγας!
Τα ελληνικά κάλαντα λένε ότι έρχεται από την Καισαρεία. Αναφέρονται στον Βασίλειο τον Μέγα, εμπνευστή της φιλανθρωπίας ο οποίος πέθανε στις 31 Δεκεμβρίου του 378 μ.Χ.
Έτσι εξηγείται γιατί  ο Αϊ – Βασίλης στην Ελλάδα, έρχεται την Πρωτοχρονιά.
«Η εικόνα του Μεγάλου Βασιλείου ουδεμία σχέση έχει με αυτή που κυριαρχεί σήμερα: ήταν ψηλόλιγνος, με μαύρα μάτια, μελαψός και με γένια», τονίζει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Μηνάς Αλεξιάδης.
Έτσι ήταν στην αρχή. Μετά πάχυνε.
Τρίτη στάση, πιο παγωμένη: Βόρεια Ευρώπη
Ο Αϊ-Βασίλης που τον έλεγαν και  Άγιο Νικόλαο...
Ο μύθος λέει ότι ο Νικόλαος, επίσκοπος των Μύρων, του 4ου αιώνα, έριξε κομμάτια χρυσού ή κέρματα μέσα από την καπνοδόχο στο σπίτι κάποιου φτωχού. (Πώς έφτασε στην οροφή δεν το εξηγεί ο μύθος. Μήπως είχαν δει ποτέ έλκηθρα και ταράνδους στην Τουρκία;) Το χρυσάφι έπεσε –λέει –σε μερικές κάλτσες που ήταν κρεμασμένες κοντά στη φωτιά για να στεγνώσουν. Καπνοδόχος – Κάλτσες – Δώρα, όλα τα βασικά στοιχεία υπάρχουν και σε αυτή την ιστορία. Ας μην το κάνουμε θέμα για το μεταφορικό μέσο.
Αυτός ήταν ο Νικόλαος, στα λατινικά: Σάνκτους Νικόλαους, που έγινε ο Σάντα Κλοζ στις χώρες βόρεια των Άλπεων.  Το 1870, ο Άγιος Νικόλαος συναντάται και στην Βρετανία. Εκεί συγχωνεύεται με τον σκανδιναβικής προέλευσης πατέρα των Χριστουγέννων και έτσι γεννιούνται μύθοι, θρύλοι και θρησκευτικά  έθιμα που δεν χαλούν χατήρια ούτε στους χριστιανούς ούτε στους ειδωλολάτρες.  Ο συγκριτισμός στο αποκορύφωμά του!
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Αϊ-Βασίλης βγήκε από ένα παλιό φιλανδικό παραμύθι και πατρίδα του είναι η χιονισμένη Λαπωνία. Το 1927 το φιλανδικό ραδιόφωνο ανακοίνωσε ότι βρέθηκε το σπίτι του 8 χιλιόμετρα από το Ροβανιέμι και  το 1984 η περιοχή ονομάστηκε επίσημα: «το χωριό του Αϊ-Βασίλη».  Εδώ, υπάρχει και το ταχυδρομείο όπου φτάνουν χιλιάδες γράμματα. Ευτυχώς ο Άγιος Βασίλης –Νικόλαος –Κλάους  έχει για βοηθούς του ξωτικά – εδώ ένας  χριστιανός  Άγιος  μπορεί  κάλλιστα να συνεργάζεται με διαβολάκια – και  του μένει ελεύθερος χρόνος  για να φωτογραφίζεται με τουρίστες. Οι τουριστικοί πράκτορες τρίβουν τα χέρια τους. Για τις εισπράξεις όχι για το κρύο.
Τέταρτη στάση: Αμερική
Ο Αϊ-Βασίλης  συναντά  το marketing...
Στην Ευρώπη και ειδικά στην Ολλανδία, από τον 12ο αιώνα και μετά, ο Αϊ-Βασίλης είναι ο Sinter Klaas, προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών.  Τον 17ο αιώνα, Ολλανδοί καλβινιστές μεταναστεύοντας στην Αμερική παίρνουν μαζί και τις δοξασίες τους κι εκεί ο άγιος  γίνεται Santa Claus όπως κάθε Παπαδόπουλος  γίνεται Pappas.
Για την εικόνα του παχουλού αγίου με τη λευκή γενειάδα και τα κόκκινα ρούχα, πολλοί διάσημοι Νεο-Υορκέζοι έβαλαν το χέρι τους. Ή ακόμη καλύτερα: την πένα και τα χρώματά τους.  Το 19ο αιώνα, τον περιέγραψαν συγγραφείς όπως: ο Washington Irving  (“A History of New York” -1812) και ο Clement Moore (“Twas the Night Before Christmas" ή«A Visit from St. Nicholas» -1823). Αυτός όμως που έδωσε μορφή στον πιο διάσημο  Άγιο, ήταν ο πολιτικός γελοιογράφος – illustrator Thomas Nast.  Την περίοδο του αμερικανικού εμφυλίου,  ο Nast απεικόνιζε αλληγορικές εικόνες από τον πόλεμο. Μία από αυτές ήταν «Ο άγιος Βασίλης στο στρατόπεδο».  Ο αθώος, καλόκαρδος άγιος  βρέθηκε στρατευμένος σε εθνικοπατριωτική προπαγάνδα...  Από το 1883 έως το 1886, ο Nast παρουσίασε  τις γκραβούρες του στο περιοδικό «Harper’s Weekly» , τυποποιώντας τη μορφή του αγίου.
Όλες οι κατοπινές εικονογραφήσεις του Santa βασίστηκαν σε εκείνα τα σχέδια του Nast. Όπως η δουλειά του εικονογράφου: Norman Rockwell. Οι εικόνες του άρχισαν να εμφανίζονται  στην εφημερίδα «Saturday Evening Post από τη δεκαετία του 1920, εξοικειώνοντας την αμερικάνικη κοινωνία με τη μορφή του καλοκάγαθου, ροδομάγουλου Santa Claus.
Μέχρι που το  1931, ο περίφημος εικονογράφος Haddon Sundblom , προσλήφθηκε  από την Coca-Cola για να φιλοτεχνήσει τη χριστουγεννιάτικη καμπάνια της. Ήταν η στιγμή που η Coca-Cola αποφάσισε να επαναπροσδιορίσει την εταιρική της ταυτότητα, να αλλάξει positioning  και target group, κλείνοντας για πρώτη φορά το μάτι στα παιδιά!  Ο Sundblom  βάσισε αρχικά  τον Santa Claus στον φίλο του Lou Prentiss, έναν συνταξιούχο πωλητή, κι έπειτα, στον ίδιο τον εαυτό του. Έφτιαξε τελικά περισσότερα από σαράντα εικαστικά  πατώντας σταθερά πάνω στα σχέδια του Rockwell.  Έτσι, ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών, πολύ απλά, έπαιξε τον ίδιο ρόλο που παίζει για το brand Carnation, ο Σοκολάτας-Carnation (που σώζει τη Λόλα)  ή ο Ακάκιος για τα μακαρόνια  Misko.  Με τις ευλογίες του Αγίου, οι πωλήσεις της Coca Cola, απογειώθηκαν!
Ο συγγραφέας Mark Pendergrast στο έργο του «Για τον Θεό, την πατρίδα και την κόκα κόλα», υποστηρίζει ότι  ο άγιος των Χριστουγέννων φορούσε κάποτε  κι άλλα χρώματα. Μετά την Coca Cola όμως, τυποποιήθηκε ως ο γνωστός  χαμογελαστός, χοντρός τύπος με τα άσπρα γένια, ντυμένος πάντα στα κόκκινα!  Έγινε πλέον ο Santa Cola!
Στην Ελλάδα, έρχεται με τη χαρούμενη, ροδομάγουλη μορφή του, στη δεκαετία του 1950, μέσα από τις ευχετήριες κάρτες των ομογενών. Η αστική τάξη τον υποδέχεται με ανοιχτές αγκάλες . Όχι όμως και όλη η Ευρώπη. Στη Γαλλική πόλη Ντιζόν, το 1951, ένα ομοίωμα του Αϊ-Βασίλη κάηκε μπροστά στα μάτια 250 περίπου παιδιών. Η εφημερίδα France-Soir ανέφερε ότι «αποφασίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη του κλήρου, ο οποίος είχε κατηγορήσει τον Αϊ-Βασίλη ότι «έδωσε ειδωλολατρικό χαρακτήρα στα Χριστούγεννα».
Στο περιοδικό Les Temps Modernes  του Μαρτίου του 1952, ο ανθρωπολόγος και διανοητής  Claude Lévi-Strauss αποκάλεσε την πίστη στον Άγιο Βασίλη «μια από τις πιο δυναμικές εστίες της ειδωλολατρίας ανάμεσα στους σύγχρονους ανθρώπους» και δήλωσε ότι η εκκλησία δικαιολογημένα την καταδίκασε.
Όλα αυτά στη μακρινή δεκαετία του ’50  που κάποιοι ανησυχούσαν ακόμη για την προέλευση κάθε Αγίου. Σήμερα, ποιος ανησυχεί για τέτοια πράγματα;
Γεγονός είναι πάντως, ότι ο καθένας φέρνει τον Άγιο αυτόν στα μέτρα του, κατά πώς τον εξυπηρετεί. Επίσης, ο καθένας του ζητάει ό,τι προλαβαίνει... Άλλος  ζητά υγεία, άλλος δουλειά κι άλλος ειρήνη σε όλο τον κόσμο λες και ο Αϊ-Βασίλης είναι παντοδύναμος. Αποκορύφωμα η ευχητήρια κάρτα που φιλοτέχνησε φέτος η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Κ.Μακεδονίας. Στο εικαστικό της,  το έλκηθρο σέρνουν όχι οι γνωστοί, μπανάλ τάρανδοι αλλά τρία άρματα μάχης! Όλο το σκηνικό έχει ως φόντο ένα φλογερό φεγγάρι που μοιάζει με πυρηνικό ολοκαύτωμα. Δεν υπάρχει ήχος οπότε δεν μπορούμε να ακούσουμε αν ο Άγιος των τανκ κάνει το γνωστό: «χο χο χο» καθώς μας ρίχνει μια φευγαλέα ματιά πάνω από τον ώμο του.
Τέτοιο μπέρδεμα σε κάνει να σκέφτεσαι σοβαρά: είναι δυνατόν  να είναι  Άγιος του Θεού, αυτός εδώ ο τύπος; «Ακόμη κι αν δεν είναι, τι πειράζει;» μπορεί να ρωτήσει κανείς. Μεγάλο ερώτημα κι απαιτεί άλλη έρευνα:  Τι γνώμη έχει άραγε ο Θεός για τούτον εδώ τον Άγιο; Αν κρίνω από τον εαυτό μου, θα με ενοχλούσε να βγαίνει κάποιος και να λέει ότι έρχεται στο όνομά μου αν δεν τον είχα στείλει. Μην σου πω ότι θα τον έλεγα και απατεώνα.
Τώρα, αν επιμένετε ότι υπάρχει και είναι άγιος της χριστιανοσύνης, όταν τον δείτε, μπορείτε να τον ρωτήσετε: «Να σας λέω Αϊ-Βασίλη ή μήπως προτιμάτε: Αϊ-Νικόλα;» - Μην ξαφνιαστείτε πάντως αν ακούσετε από κάπου να πέφτει το χαρούμενο τζιγκλάκι: Πάντα coca –cola!
Σημειώσεις:
* «ο Αϊ-Βασίλης είναι σκέτη λέρα» θεατρικό έργο της  Josiane Balasko
* * συγκρητισμός : ο συνδυασμός διαφορετικών πίστεων - μπορεί να περιλαμβάνει τη μείξη και αναλογία αρκετών αυθεντικά ξεχωριστών παραδόσεων, ειδικά στη θεολογία και τη μυθολογία της θρησκείας, επιβάλλοντας μια υποκείμενη ενότητα και επιτρέποντας μια περιεκτική προσέγγιση άλλων δογμάτων.

Καλό χρόνο λοιπόν


Οι άνθρωποι έχουν μια περίεργη σχέση με το χρόνο. Τον κυνηγούν, τον μετράνε, τον αποτιμούν και στο τέλος καταλήγουν στην ομηρία του. Γεννιόμαστε χωρίς την αίσθηση του χρόνου, θεωρώντας πως έχουμε άπλετο ή ακόμη χειρότερα πιστεύοντας πως τον ορίζουμε εμείς και η πεπερασμένη μας φύση. Είμαστε ίχνη μιας αέναης κίνησης όπου ο χρόνος είναι μια καθοριστική συνιστώσα της, αλλά πιστεύουμε πως είμαστε ένα συμπαντικό κέντρο που καθορίζει ακόμη και τον χρόνο. Μέχρι που ανακαλύπτουμε πως το μεγαλύτερο δικαίωμα που μας παρέχει είναι να τον μετράμε. Τίποτα άλλο.
Ορίζουμε εγωιστικά το χρόνο ως μια προσωπική μέτρηση μέσα από προσωπικές ανάγκες. Ακόμα πιο εγωιστικά, θεωρούμε πως έχουμε άπλετο. Όλες οι θρησκείες δίνουν το δικαίωμα στον άνθρωπο να ανανεώνει το χρόνο μέσα από μια δεύτερη ζωή που υπόσχεται ακόμη περισσότερα, αλλά όταν ο χρόνος τελειώνει όλοι προτιμούν τη δύσκολη και μετρήσιμη ζωή τους από την ιδεατή υπόσχεση ζωής και αιωνιότητας.
Τι νόημα έχει η μέτρηση του χρόνου αν δεν είσαι επιστήμονας σε εργαστήριο που χρονομετράς μια χημική αντίδραση, ή μάγειρας που βράζεις αυγά; Τι νόημα έχει αυτή η αγχώδης καταμέτρηση που δεν οδηγεί ποτέ στην συμφιλίωση; Γιατί μακαρίζουμε κάποιον αιωνόβιο κάνοντας πρόσθεση χρόνων αντί να αθροίζουμε σημαντικότητα, σπουδαιότητα και ευτυχία στη ζωή του; Είναι ένα μυστήριο ή μάλλον ένας φόβος. Θέλουμε να έχουμε άπλετο χρόνο παρά να έχουμε σημαντικό χρόνο. Μεγάλη ψευδαίσθηση αφού άπλετο χρόνο δεν έχουμε αλλά είναι δική μας επιλογή αν θα είναι σημαντικός.
Όποια φιλοσοφική προσέγγιση και αν κάνεις για το χρόνο δεν αλλάζεις το χρόνο, αλλά μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου στο χρόνο. Ίσως αυτή την έννοια έχει η μανιώδης καταμέτρηση. Όταν ολοκληρώνεται η χρονιά, πακετάρουμε το χρόνο όπως ακριβώς θα κάναμε με παλιά πράγματα. Ξέρουμε πως δεν μπορούμε να αναστείλουμε τη συνέχειά του, να αποκόψουμε κομμάτια του, αλλά μπορούμε και έχουμε το δικαίωμα να τακτοποιήσουμε λογαριασμούς και να δώσουμε υποσχέσεις στον εαυτό μας σαν να είναι θέμα χρόνου και μόνου.
Καλό και χρήσιμο χρόνο λοιπόν

Οι ανοιχτοί λογαριασμοί του 2016



Δυο εκλογές, ένα δημοψήφισμα, capital controls, μήνες αγωνίας με καταιγιστικές εξελίξεις για την Ελλάδα. Δυο τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι από τους αιμοδιψείς τζιχαντιστές, φλεγόμενη Μέση Ανατολή με αντικρουόμενα συμφέροντα κι έκρηξη προσφυγικού, με την Ευρώπη αμήχανη και τη χώρα μας στη δίνη του κυκλώνα. Τη βαριά χρονιά του 2015 έρχεται να διαδεχθεί το 2016, το οποίο, πέρα από σχεδόν σίγουρα σκληρό, μοιάζει και απρόβλεπτο. Σαν κινούμενη άμμος εντός και εκτός συνόρων...
Τα προαπαιτούμενα της τρόικας είναι ήδη σε πρώτο πλάνο και... έτοιμα να κάνουν ποδαρικό στο 2016 με φόντο την πολυπόθητη και πολυαναμενόμενη διευθέτηση του δυσβάσταχτου χρέους την άνοιξη. Κι όλα αυτά με αμφίβολη τη μελλοντική στάση του ΔΝΤ, όταν θα λήξει η συμμετοχή του στο προηγούμενο «ελληνικό πρόγραμμα» τον προσεχή Μάρτιο. Τα γερά οικονομικά κρας-τεστ για τη χώρα θα παραμείνουν, ως φαίνεται, στην ημερήσια διάταξη.
Στο πολιτικό σκηνικό μπορεί να μην υπάρχει χρονοδιάγραμμα εκλογών για το 2016, όμως έτσι κι αλλιώς αναμένεται να κυριαρχήσουν οι αντοχές των «153» στις κρίσιμες ψηφοφορίες, τα σενάρια για πιθανές συνεργασίες και οι κάλπες για ανάδειξη αρχηγού στη Ν.Δ. νωρίς-νωρίς, το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου.
Ομιχλώδες το τοπίο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Δοκιμασία για την, ήδη ροκανισμένη, συνοχή της Ε.Ε. με το δημοψήφισμα στη Βρετανία, κομβικές για την Αμερική και τον πλανήτη οι εκλογές για νέο πρόεδρο στις ΗΠΑ, ειδικά με τόσα μέτωπα ανοιχτά.
Η Μέση Ανατολή βράζει, ο χάρτης της περιοχής αλλάζει, οι τζιχαντιστές ρίζωσαν και εξαπολύουν πια τυφλά χτυπήματα στη Δύση, οι λυκοφιλίες ΗΠΑ - Ρωσίας στο πεδίο μάχης της Συρίας είναι άγνωστης διάρκειας. Κι όλα αυτά σε περιβάλλον διεθνούς οικονομικής αστάθειας, αν όχι επιδείνωσης.
Αν μέσα σ’ όλα προστεθούν και οι αυξανόμενες πιέσεις για διευθέτηση του Κυπριακού μέσα στο 2016, τότε γίνεται ευκόλως αντιληπτό ότι μπαίνουμε σε μια χρονιά ιστορικής σημασίας σε πολλά επίπεδα...

ΕΛΛΑΔΑ
Η βαριά ατζέντα του 2016 για την Ελλάδα έχει να κάνει για μια ακόμη χρονιά με τα περιβόητα «προαπαιτούμενα», από τα οποία εν τέλει, και σε πρακτικό επίπεδο, εξαρτάται η εξασφάλιση χρηματοδότησης για τη χώρα. Το πρώτο τρίμηνο είναι και το πιο δύσκολο, αλλά δράσεις απαιτούνται όλο το δωδεκάμηνο: Ψήφιση μέτρων, αξιολόγηση, μεσοπρόθεσμο, αποπληρωμές δανείων, ελάφρυνση χρέους, παραμονή ή όχι του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ασφαλιστικό, φορολογικό, «κόκκινα» δάνεια θα μας συνοδέψουν για έβδομη συνεχόμενη χρονιά.
◆ Ιανουάριος: Στα προαπαιτούμενα της τρόικας για τον Ιανουάριο είναι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, οι ρυθμίσεις για το ΕΚΑΣ, η ολοκλήρωση του εξωτερικού ελέγχου πληρωμών του ΕΟΠΥΥ και το νομοθετικό πλαίσιο για τις συμβάσεις.
◆ Φεβρουάριος: Σε πρώτο πλάνο, κατά τα συμφωνηθέντα, είναι το σχέδιο για τα «κόκκινα» δάνεια, το πρόγραμμα αξιολόγησης διοικητικών συμβουλίων στις τράπεζες και οι αποφάσεις για τα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα.
◆ Μάρτιος: Μεταξύ άλλων, στα προαπαιτούμενα περιλαμβάνονται ο σχεδιασμός στρατηγικής για την ανάπτυξη, η στήριξη για την απασχόληση 150.000 ανέργων, η εφαρμογή για τις ηλεκτρονικές πληρωμές και η νομοθεσία για την ταχεία εκκαθάριση όσων επιχειρήσεων είναι μη βιώσιμες.
◆ Απρίλιος - Μάιος: Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας από τον ΟΟΣΑ, επιλογή διευθυντών δημόσιας διοίκησης και δημιουργία ενός κεντρικού συστήματος για τις προμήθειες.
◆ Ιούνιος - Ιούλιος: Νομοθεσία για τη διευκόλυνση των επενδύσεων, διαδικασία εξορθολογισμού πληρωμών για την υγεία, θέσπιση σχεδίου για τις μεταφορές και θέσπιση νομοθεσίας για τον εξορθολογισμό των ειδικών μισθολογίων, αρχής γενομένης από το 2017.
◆ Αύγουστος - Σεπτέμβριος: Νέο σύστημα για ηλεκτρονικά παραπεμπτικά στη δευτεροβάθμια περίθαλψη, μεταρρυθμίσεις στον φόρο ακίνητης περιουσίας και ολοκλήρωση αναδιοργάνωσης τελωνείων.
◆ Οκτώβριος - Νοέμβριος: Μεταρρυθμίσεις στον ΦΠΑ και προϋπολογισμός για το 2017.
◆ Δεκέμβριος: Εθνική στρατηγική για την είσπραξη των οφειλών, ολοκλήρωση για το κεντρικό μητρώο ασφαλισμένων κι εξορθολογισμός της εργατικής νομοθεσίας.

Εξυπηρέτηση χρέους
Όσον αφορά τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας, για την εξυπηρέτηση του χρέους η Ελλάδα θα πληρώσει συνολικά 12,5 δισ. ευρώ μέσα στο 2016, εκ των οποίων το 50% περίπου αφορά τόκους.
Οι πιο επιβαρυμένοι μήνες είναι ο Φεβρουάριος (1,66 δισ. σε κεφάλαιο και τόκους), ο Μάρτιος (1,62 δισ.) και, χειρότερος όλων, ο Ιούλιος με 3,66 δισ. Σε κεφάλαιο η Ελλάδα θα πληρώσει συνολικά 6,58 δισ. και σε τόκους 5,93 δισ. ευρώ.
Περισσότερα έχουν λαμβάνειν το ευρωσύστημα (1 δισ. σε τόκους και 2,3 δισ. σε κεφάλαιο) και το ΔΝΤ με 3,3 δισ. σε κεφάλαιο και 475 εκατ. σε τόκους.

ΔΙΕΘΝΩΣ

Ιανουάριος
1.1: Η Ολλανδία αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για περίοδο ενός εξαμήνου.
12.1: Ο Μπαράκ Ομπάμα θα εκφωνήσει την τελευταία του ομιλία για την «Κατάσταση της Ένωσης» στο Κογκρέσο ως πρόεδρος των Η ΠΑ. Παραδοσιακά στην ομιλία αυτήν παρουσιάζονται οι προτεραιότητες και οι στόχοι του προέδρου για τη νέα χρονιά.
20-23.1: Ανοίγει τις πύλες του το ετήσιο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας συγκεντρώνοντας τους ηγέτες του κόσμου.
24.1: Στην Πορτογαλία διεξάγονται οι προεδρικές εκλογές.

Φεβρουάριος
8.2: Η Κίνα υποδέχεται το νέο έτος. Θα είναι η χρονιά της μαϊμούς.
12-18.2: Ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέπτεται το Μεξικό.
17.2: Οι υποψήφιες πόλεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 καταθέτουν το «Ολυμπιακό τους όραμα» διεκδικώντας τη διοργάνωση.
26.2: Η FIFA συγκεντρώνει τους αξιωματούχους της σε συνέλευση στη Ζυρίχη για την εκλογή του νέου προέδρου που θα αντικαταστήσει τον κατηγορούμενο για σκάνδαλα διαφθοράς Σεπ Μπλάτερ.
♦ Μέσα στον Φεβρουάριο - αναμένεται να καθοριστούν οι ακριβείς ημερομηνίες - ο πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο Παρίσι, ενώ θα παρουσιαστούν στο κοινό τα νέα κινητά τηλέφωνα στο Mobile World Congress 2016.

Μάρτιος
1.3: Προκριματικές προεδρικές εκλογές σε 13 πολιτείες των ΗΠΑ. Η λεγόμενη Σούπερ Τρίτη καθορίζει συνήθως ποιοι υποψήφιοι παίρνουν το χρίσμα για την προεδρία.
2.3: Ο αστροναύτης Σκοτ Κέλι επιστρέφει στη Γη ύστερα από έναν χρόνο στο διάστημα.
3-24.3: Η Νέα Ζηλανδία διοργανώνει δημοψήφισμα για την επιλογή της καινούργιας σημαίας της χώρας.
31.3 - 1.4: Διοργανώνεται στην Ουάσιγκτον η 4η Σύνοδος για την Πυρηνική Ασφάλεια με βασικό θέμα την πρόληψη της πυρηνικής τρομοκρατίας.
♦   Μέσα στον Μάρτιο η NASA θα στείλει το όχημα InSight Lander στον Άρη, ενώ τον ίδιο μήνα συμπληρώνο­νται δέκα χρόνια από το πρώτο μήνυ­μα στο Twitter.

Απρίλιος
21.4: Η βασίλισσα Ελισάβετ της Βρετανίας γίνεται 90 ετών.
23.4: Η 400ή επέτειος από τον θά­νατο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Μάιος
5.5: Οι Λονδρέζοι εκλέγουν τον νέο τους δήμαρχο.
9.5: Κοιτάξτε στον ουρανό! Μια σπάνια πλανητική διέλευση θα κάνει τον Ερμή ορατό από τη Γη.
26-27.5: Στην Ιαπωνία διε­ξάγεται η Σύνοδος Κορυφής των G7.
27.5: Αίρεται η νομοθε­τική απαγόρευση και το Πεντάγωνο θα επιτρέψει κι επίσημα  σε τρανσέξουαλ άτομα να υπηρε­τούν στις ένοπλες δυνάμεις των Η ΠΑ. Υπολογίζεται ότι ώς και 150.000 τρανσέξουαλ άτομα βρίσκονται στις τάξεις των αμερικανι­κών ενόπλων δυνάμεων.

Ιούνιος
10.6: Έναρξη του Euro 2016 στη Γαλλία. Για πρώτη φορά συμμετέ­χουν στη διοργάνωση 24 εθνικές πο­δοσφαιρικές ομάδες.
♦   Σε ημερομηνία που δεν έχει γνω­στοποιηθεί ακόμα, η Αυστραλία θα λήξει επίσημα τον Ιούνιο τη μα­κρά έρευνα για το μοιραίο αεροσκάφος της πτήσης 370 των Μα-λαισιανών Αερογραμμών. Επίσης ο Βρετανός πρωθυπουργός Κάμερον στοχεύει να διεξαχθεί τον Ιούνιο το δημοψήφισμα (που αρχικώς είχε προγραμματιστεί για το 2017) σχε­τικά με την παραμονή ή αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε. Ε.

Ιούλιος
1.7: Η Σλοβακία αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
8-9.7: Διοργανώνεται η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία.
18-21.7: Το Ρεπουμπλικανικό Κόμ­μα επιλέγει τον υποψήφιό του για τις αμερικανικές εκλογές.
22.7: Η ταινία «Star Trek Beyond» κυκλοφορεί στις κινηματογραφικές αίθουσες 50 χρόνια μετά την έναρξη της θρυλικής τηλεοπτικής σειράς.
25-28.7: Το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ επιλέγει τον δικό του υπο­ψήφιο για τις αμερικανικές προεδρι­κές εκλογές.
♦ Το διαστημόπλοιο «Juno» της NASA, που ταξιδεύει από τον Αύγου­στο του 2011, θα φτάσει στον πλα­νήτη Δία μέσα στον Ιούλιο.

Αύγουστος
5.8:   Τελετή   έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Η τε­λετή λήξης είναι προγραμμα­τισμένη για τις 21 Αυγούστου.
9-16.8: Το ετήσιο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ πραγματοποι­είται στο Μόντρεαλ.
♦  Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook πρόκειται να ανοίξει μέσα στον Αύγουστο σχολείο στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια που θα προσφέρει δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και ασφάλεια υγείας στους μαθητές του.

Σεπτέμβριος
11.9: Συμπληρώνονται 15 χρόνια από την τρομοκρατική επίθεση του 2001 στις ΗΠΑ, γεγονός που «άλλαξε τον κόσμο», όπως θεωρείται.
18.9: Η Ρωσία κάνει βουλευτικές εκλογές. Οι κάλπες έρχονται αρ­κετούς μήνες νωρίτερα από το συ­νηθισμένο, μια κίνηση που εκτιμά­ται ότι θα ωφελήσει τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Οκτώβριος
7 - 9.10: Οι ετήσιες Γενικές Συνε­λεύσεις του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον.
17-20.10: Συνδιάσκεψη των Ηνω­μένων Εθνών για τη Στέγαση και Βι­ώσιμη Αστική Ανάπτυξη (Habitat III) στο Εκουαδόρ.
♦  Τον Οκτώβριο θα ανακοινωθούν τα βραβεία Νόμπελ, συμπεριλαμβα­νομένου και του Νόμπελ Ειρήνης. Επίσης, τον ίδιο μήνα αναμένεται οι Nissan, Chevrolet και Tesla να προ­χωρήσουν σε μαζική παραγωγή ηλε­κτρικών αυτοκινήτων.

Νοέμβριος
4-5.11: Η Κίνα φιλοξενεί για πρώτη φορά τη Σύνοδο Κορυφής των G20 στην πόλη Χανγκζού.
8.11: Στην Πολιτεία της Νεβάδα των ΗΠΑ γίνεται ψηφοφορία για τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας.
8.11: Οι ΗΠΑ ψηφίζουν για νέο πρόεδρο.
♦  Ο Μπαράκ Ομπάμα γίνεται - δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα η ημερο­μηνία - ο πρώτος Αμερικανός πρόε­δρος που θα επισκεφθεί το Λάος στο πλαίσιο της Συνόδου της Ένωσης των Χωρών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN).

Δεκέμβριος
Σε ημερομηνίες που δεν έχουν ακόμα καθοριστεί:
♦  Το περιοδικό «Time» επιλέγει το πρόσωπο της χρονιάς.
♦  Οι ΗΠΑ έχουν προγραμματίσει να αρχίσουν την απόσυρση των χερ­σαίων στρατευμάτων από το Αφγα­νιστάν. Υπολογίζεται ότι θα αποσυρ­θούν περί τους 5.500 στρατιώτες ώς τα τέλη 2016 - αρχές 2017.
♦  Λήγει η προθεσμία για υποψηφί­ους για το έπαθλο των 30 εκατομμυ­ρίων δολαρίων της Google. Τα χρή­ματα προορίζονται για όποια ομάδα ιδιωτών καταφέρει να προσεδαφίσει ένα ρομπότ στη Σελήνη.

Πολλή φασαρία για το τίποτα


Η καταψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών από τους Ανεξάρτητους Έλληνες ήταν το... προτελευταίο επεισόδιο ηχηρών διαφοροποιήσεων από τον ελάσσονα εταίρο σε νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.
Πριν προλάβει να ξεχαστεί το Σύμφωνο Συμβίωσης, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛΛ και υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος πρόλαβε να βάλει νέα «φωτιά στα τόπια» με τις προτάσεις για γυναίκες και μαθητές στα «χακί» προκαλώντας κύματα αντιδράσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ και στέλνοντας την αντιπολίτευση... στα «όπλα».
Το «όραμα» του υπουργού Άμυνας περιλαμβάνει την υποχρεωτική στράτευση των γυναικών που διεκδικούν θέση στην Αστυνομία, την Πυροσβεστική και το Λιμενικό Σώμα, προαιρετική στράτευση για όλες τις υπόλοιπες γυναίκες, αλλά και τη δημιουργία στρατιωτικών λυκείων που θα λειτουργήσουν ως ο «προθάλαμος» για την κατάλληλη προετοιμασία και ανάδειξη των μαθητών που επιθυμούν καριέρα στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η αλήθεια είναι ότι στα ζητήματα της εφαρμογής του μνημονίου η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛΛ έχει υπάρξει πράγματι άψογη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι αναφορές παραγόντων της ευρωζώνης στο ότι επί της συγκυβέρνησής τους όχι μόνο η εφαρμογή του μνημονίου είναι η πληρέστερη συγκριτικά με το έργο των κυβερνήσεων των τελευταίων πέντε ετών, αλλά και στο «μεταρρυθμιστικό» πεδίο οι επιδόσεις τής νυν συγκυβέρνησης ξεπερνούν τα πεπραγμένα της τελευταίας πενταετίας.
Επίσης δεν προκύπτει κάποιο πρόβλημα διαφορετικών αντιλήψεων στα ζητήματα των λεγόμενων «αντισταθμιστικών» μέτρων που περιλαμβάνονται στο περίφημο «παράλληλο πρόγραμμα».

Οι ψηφοφόροι
Υπ’ αυτό το πρίσμα, μπορεί κάποιος μάλλον εύκολα να διαπιστώσει για ποιον λόγο τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνεταιρισμού επιλέγουν να δώσουν τις επιμέρους μάχες τους στο ιδεολογικό πεδίο: διότι αυτό είναι το μόνο στο οποίο μπορούν να συγκρατήσουν κρίσιμες μάζες ψηφοφόρων οι οποίες έχουν σοβαρούς λόγους να δυσαρεστούνται από τις οικονομικά δύσκολες πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής.
Το πραγματικό διακύβευμα ωστόσο:
- Δεν αφορά τις έως σήμερα ιδεολογικές κόντρες μεταξύ των δύο κυβερνητικών κομμάτων, δεδομένου ότι το χάσμα που τα χωρίζει είναι γνωστό σε όλους και ουκ ολίγες φορές έχει αναδειχθεί και αναγνωριστεί εκατέρωθεν. Επιπλέον, καμιά από τις μέχρι σήμερα κόντρες αυτού του είδους δεν έχει αποδειχθεί μοιραία για το κυβερνητικό σχήμα, καθώς η κυβέρνηση βρίσκει σε άλλα κόμματα τις ψήφους που της στερούν οι ΑΝΕΛΛ, όπως έγινε στο εμβληματικής σημασίας θέμα του Συμφώνου Συμβίωσης.
- Αφορά όμως τη δυνατότητα να παραμείνει και μελλοντικά αδιατάρακτη η συνεργασία των δύο κομμάτων σε επίπεδο κορυφής. Ιδιαίτερα αν στο κοντινό μέλλον προκύψουν σοβαρά ζητήματα διαφωνίας στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να προσδοκά βοήθεια από κόμματα της αντιπολίτευσης.
- Αφορά επίσης τις συνεχείς πιέσεις εκ μέρους μέσων ενημέρωσης και των αντιπολιτευόμενων κομμάτων της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), τα οποία βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση με τους ΑΝΕΛΛ και μάλιστα με αξιοσημείωτη συχνότητα ψέγουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα γι’ αυτήν την επιλογή κυβερνητικής συνεργασίας – με τους ΑΝΕΛΛ και τον Πάνο Καμμένο όχι μόνο να ανταποδίδουν τα πυρά, αλλά και να επιτίθενται συχνά πρώτοι με σφοδρότητα στα δύο κεντροαριστερά κόμματα.
Από μια οπτική γωνία, θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για έναν διαγ(κ)ωνισμό μεταξύ ΑΝΕΛΛ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού για το ποιος είναι ο πιο... ταιριαστός κυβερνητικός εταίρος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και για έναν πόλεμο εκ μέρους ισχυρών παραγόντων της δημόσιας ζωής με επίδικο θέμα όχι μόνο το μοντέλο κυβέρνησης και διακυβέρνησης, αλλά και τη σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος.

Κόντρα με... μέλλον
Πριν από το «χακί» γυναικών - μαθητών και το Σύμφωνο Συμβίωσης, το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ είχε σηματοδοτήσει η καταψήφιση από το κόμμα του Καμμένου, στην Ολομέλεια της Βουλής, του νομοσχεδίου για την Ιθαγένεια.
Ακόμη, πριν από λίγο καιρό, οι ΑΝΕΛΛ δεν είχαν δώσει θετική ψήφο στη ρύθμιση για τη φορολόγηση της ελληνικής μπύρας (άρθρο 52 του νομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα, που αρχικά προέβλεπε την επιπλέον φορολόγηση της μπύρας ελληνικής παραγωγής). Το άρθρο δεν συγκέντρωσε τελικά την απαιτούμενη πλειοψηφία, αποσύρθηκε από το νομοσχέδιο και ως εκ τούτου δεν έφτασε στην Ολομέλεια, με αποτέλεσμα μια ήττα της κυβέρνησης εξαιτίας της... μπύρας!
Μάλιστα, στην ψήφιση του συγκεκριμένου πακέτου προαπαιτούμενων οι ΑΝΕΛΛ δεν ψήφισαν τη διάταξη που έδινε παράταση στην έκδοση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας στο Μέγαρο Μουσικής δίνοντας, ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο την αίσθηση ότι ο Πάνος Καμμένος και η πλειονότητα των βουλευτών των ΑΝΕΛΛ προχώρησαν σε ένα... ανώδυνο γι’ αυτούς αντάρτικο, αφού το συγκεκριμένο άρθρο τελικά υπερψηφίστηκε από όλες τις πτέρυγες της αντιπολίτευσης.
Ηχηρή διαφοροποίηση σημειώθηκε και στον τομέα του Πολιτισμού, ύστερα από τις δημόσιες τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργού Αριστείδη Μπαλτά για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Η διαμαρτυρία των ΑΝΕΛΛ έλαβε επίσημη μορφή καθώς ο βουλευτής Δημήτρης Καμμένος κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό εκφράζοντας τις έντονες αντιρρήσεις του σχετικά με τις δηλώσεις Μπαλτά για τον τρόπο διεκδίκησης των γλυπτών.
Η πρώτη μεγάλη διαφωνία πάντως κατεγράφη τον Μάιο του 2015, κατά τη διάρκεια ψήφισης νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αρνήθηκαν να στηρίξουν και καταψήφισαν δυο υπουργικές τροπολογίες που αφορούσαν την ανέγερση ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό, καθώς και τη ρύθμιση οικονομικών ζητημάτων του Μεγάρου Μουσικής.
Το επόμενο μεγάλο ζήτημα, αν δεν μπει κάποιο «φρένο» από το Μαξίμου, αναμένεται να είναι οι αλλαγές στα σχολικά βιβλία Ιστορίας που έχουν εξαγγελθεί από την αναπληρώτρια υπουργό Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, καθώς, σε περίπτωση κόντρας μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, δεν είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα βρει σε άλλα κόμματα – πλην ίσως της Ένωσης Κεντρώων – συμμάχους που θα στηρίξουν αλλαγές οι οποίες θα προκαλέσουν σύγκρουση ανάλογη της περίφημης πλέον «υπόθεσης Ρεπούση»...

Οι εκλογές στη ΝΔ και ο Κώστας Καραμανλής


Μέχρι τώρα η κρίση «ρούφηξε» και κατάπιε δύο πρωθυπουργούς:  τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά. Στους (πολιτικά) εξαφανισμένους θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τον διορισμένο Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο καθώς και τον «συν-πρωθυπουργό»  Ευ. Βενιζέλο- μαζί με το κόμμα του, το πρώην κραταιό ΠΑΣΟΚ.Η κρίση- για την ακρίβεια η αδυναμία πολιτικής πρότασης διεξόδου πέρα αυτής που έχουν επιβάλλει και εφαρμόζουν οι δανειστές--  κατά πως φαίνεται ήρθε η ώρα να μασήσει και αρχηγούς κομμάτων, της αξιωματικής αντιπολίτευσης συγκεκριμένα.
Παρακολουθώντας τη διαδικασία  για την εκλογή του νέου αρχηγού της ΝΔ καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα πως πρόκειται για μάχη προσώπων και μηχανισμών. Η πολιτική ουσία απουσιάζει καθώς:
  • Ο Α. Γεωργιάδης είναι περισσότερο τρόικα από τους τροικανούς (συνοψίζοντας τις δικές του δηλώσεις)
  • Ο Κ. Μητσοτάκης είναι εκ των σοβαρότερων εκπροσώπων του νεοφιλελευθερισμού- δηλαδή αν εξαιρέσεις το ύφος δεν έχει να πει και να προτείνει κάτι διαφορετικό από τον Γεωργιάδη.
  • Ο Α. Τζιτζικώστας είναι το «νέο» που ένα κομμάτι του μηχανισμού της ΝΔ (εντός και εκτός του κόμματος) θεωρεί ότι μπορεί να επενδύσει πάνω του.
  • Ο Ευ. Μειμαράκης, είναι ο μηχανισμός – με ότι αυτό συνεπάγεται για την αδυναμία του κόμματος να αποφασίσει αν θα  δώσει μάχη για να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά της λαικής δεξιάς ή αν θα παραδώσει τα κλειδιά στους δανειστές. Όπως άλλωστε έχουν πράξει τα υπόλοιπα κόμματα  (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) που διεκδικούν (απ τους τροικανούς)  να τους επιτρέψουν νομή στην εξουσία.
Όσο λοιπόν, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι σε θέση να προτείνει κάτι διαφορετικό απ αυτό που έχουν επιβάλλει οι δανειστές και κουτσά στραβά υλοποιεί ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο οι πολιτικές του αναζητήσεις θα κινούνται στο επιφαινόμενο: ποιος είναι πιο καλός «Τσίπρας»…
Ωστόσο, η συντηρητική παράταξη δεν χρειάζεται εκλογές για να βρει αυτόν που θα μπορούσε να  «νικήσει» τον Αλέξη Τσίπρα. Ο φυσικός ηγέτης της συντηρητικής παράταξης- είτε το θέλει είτε όχι ακόμη κι ο ίδιος- είναι ο Κώστας Καραμανλής.  Αν κάποιος υπάρχει, λοιπόν,  με το απαραίτητο πολιτικό βάρος που ως πολιτική προσωπικότητα θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στο «φαινόμενο» του Αλέξη Τσίπρα, δεν είναι κανείς από τους διεκδικητές της αρχηγίας στη ΝΔ για έναν πολύ απλό λόγο: Κανείς τους δεν λέει τίποτε διαφορετικό από αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν δεσμευτεί έναντι των δανειστών και υλοποιούν.
Και το δυστύχημα για τη Νέα Δημοκρατία- και κατ επέκταση και για το πολιτικό σύστημα και τον τόπο—είναι πως ούτε ο φυσικός ηγέτης της παράταξης ο Κώστας Καραμανλής έχει (ή μπορεί) να πει κάτι διαφορετικό απ΄ αυτό που πράττει ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθώντας το «βιβλίο οδηγιών» των δανειστών…
Ο επόμενος πρόεδρος της ΝΔ είναι καταδικασμένος να μετατραπεί σε αφανές  υποστύλωμα  της κυβέρνησης μέχρι να ολοκληρωθεί  η δουλειά, δηλαδή η υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί με τη ψήφιση (και από τη Ν.Δ) του τρίτου μνημονίου. Κι αυτό το υποστύλωμα δεν μπορεί να ελπίζει σε ένδοξο πολιτικό μέλλον. 
Τότε, ίσως, να έρθει «η ώρα του Καραμανλή» να μαζέψει τα συντρίμμια της παράταξής του...

Ποιοι βουλευτές θα επιμείνουν στα αναδρομικά;


γράφει η Άντα Ψαρρά
Την όρεξη για σωρεία προσφυγών και σε άλλους συνταξιούχους βουλευτές ανοίγει η «υποχρεωτική» διάταξη του υπουργείου Οικονομικών για την αναδρομική αποκατάσταση των βουλευτικών αποζημιώσεων.
Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου το 2014 φαίνεται να ανοίγει τον δρόμο σε προσφυγές με... ονοματεπώνυμα και μάλιστα όχι μόνο ως προς τις συντάξεις αλλά και ως προς τις αποζημιώσεις των εν ενεργεία βουλευτών.
Συγκεκριμένα ο υπουργός Νίκος Χουλιαράκης περιέλαβε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών διάταξη που ενσωματώνει τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τις αναπροσαρμογές στις συντάξεις βουλευτών, οι οποίες είναι υποχρεωτικά εκτελεστές όπως ορίζεται από το Σύνταγμα.
Προσπαθώντας δε, όπως γινόταν και στο παρελθόν, να αποφύγει την εξαιρετικά μεγάλη επιβάρυνση του προϋπολογισμού, προσέθεσε στη διάταξη τη δυνατότητα να κρίνει ο υπουργός το πότε και το πώς θα καταβάλλονται τα ποσά.
Στο μεταξύ ήδη υπάρχει θύελλα διαμαρτυριών τη στιγμή που ο πολίτης συνεχώς επιβαρύνεται με νέες περικοπές και νέες μειώσεις στις συντάξεις. Στη Βουλή κατέθεσε μάλιστα ερώτηση προς τον πρωθυπουργό βουλευτής της Ν.Δ. σχετικά με τις αναδρομικές καταβολές χρημάτων σε συνταξιούχους βουλευτές.
Θυμίζουμε απλώς εδώ ότι όσοι συνταξιούχοι βουλευτές φέρεται να προσέφυγαν ήδη από το 2014 διεκδικώντας την επιστροφή χρημάτων σύμφωνα με τον Νόμο 3691/08 ανήκουν στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ.
Συγκεκριμένα, στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται: «Με δικαστικές αποφάσεις της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου έγινε δεκτό ότι οι διατάξεις του άρθρου 57 του Ν. 3691/2008 πρέπει να έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τα πρόσωπα που έχουν δικαιωθεί σύνταξη από το Δημόσιο, με βάση τις διατάξεις του Ν. δ. 99/1974. (Σ.σ.: δηλαδή και στους βουλευτές όπως και στους επιζώντες συζύγους και μέλη των οικογενειών τους.)
Επειδή έχει εκδοθεί σωρεία τελεσίδικων αποφάσεων σχετικών με το προαναφερόμενο θέμα, οι οποίες με βάση πρακτικά του Τριμελούς Συμβουλίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει να εκτελεσθούν άμεσα, γεγονός που επιφέρει ξαφνική και ιδιαίτερα σημαντική δαπάνη του Κρατικού Προϋπολογισμού, με τις προτεινόμενες διατάξεις προβλέπεται ότι ο τρόπος, ο χρόνος και η διαδικασία καταβολής των αναδρομικών που προκύπτουν από την αναπροσαρμογή της σύνταξης των ανωτέρω προσώπων, θα καθορίζεται με απόφαση του υπουργού Οικονομικών.
Η ρύθμιση αυτή κρίθηκε αναγκαία ώστε να μετριασθεί ο αιφνιδιασμός του Κρατικού Προϋπολογισμού από τη δαπάνη που συνεπάγεται η εφαρμογή των ανωτέρω αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου».
Το υπουργείο είναι βεβαίως υποχρεωμένο να εφαρμόζει τις αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και επομένως ήταν θέμα χρόνου και κυρίως προσφυγών μέχρι να προκύψει το πρόβλημα.
Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 98 του Συντάγματος, στην αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανήκει εκτός των άλλων η γνωμοδότηση για τα νομοσχέδια που αφορούν συντάξεις, η σύνταξη και η υποβολή έκθεσης προς τη Βουλή για τον απολογισμό και ισολογισμό του Κράτους, η εκδίκαση διαφορών σχετικά με την απονομή συντάξεων και τον έλεγχο των λογαριασμών και τέλος η εκδίκαση υποθέσεων που αναφέρονται στην ευθύνη των πολιτικών ή στρατιωτικών δημόσιων υπαλλήλων.
Οταν οι δικαστές μέχρι και το 2014 έκριναν τις περικοπές μισθών και συντάξεων συνταγματικά ορθές, είχαν φροντίσει προηγουμένως να διεκδικήσουν και να κερδίσουν μέσω αποφάσεων των ανώτατων δικαστικών οργάνων για λογαριασμό τους ότι οι περικοπές στις δικές τους αποδοχές και στις συντάξεις ήταν αντισυνταγματικές.
Τον Ιούνιο του 2014 είχε κατατεθεί τροπολογία στη Βουλή που αποκαθιστούσε τις αμοιβές των δικαστικών, των οποίων οι περικοπές κρίθηκαν παράνομες και αντισυνταγματικές με δικαστικές αποφάσεις. Συγκεκριμένα και σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Βήματος» (24/6/2014) «Με κοινή απόφαση πέντε υπουργών επιστρέφονται και αναδρομικά από 1ης Αυγούστου 2012 μισθοί, παροχές και συντάξεις.
Η δαπάνη που προκαλείται κάθε χρόνο, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι 69.560.000 ευρώ (49.400.000 για τους εν ενεργεία και 20.160.000 για τους συνταξιούχους) λόγω της αναπροσαρμογής (αύξησης) των μισθών, των παροχών και των συντάξεων. Επίσης θα υπάρξει εφάπαξ δαπάνη 99.760.000 από την αναδρομική καταβολή μισθών, παροχών και συντάξεων».
Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που συνεδρίασε (τότε) κεκλεισμένων των θυρών, κρίθηκαν αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οι αναδρομικές από 1η Αυγούστου 2012 περικοπές των συντάξεων των δικαστικών, εισαγγελέων και των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Αμέσως μετά την κατάθεση της επίμαχης αυτής τροπολογίας, με βάση την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μέσα στη Βουλή η εκπρόσωπος της Ν.Δ. Σοφία Βούλτεψη σε ανακοίνωσή της υπογράμμιζε ότι η αναπροσαρμογή των απολαβών για τους δικαστικούς λειτουργούς με εντολή του πρωθυπουργού δεν θα ισχύσει για τους βουλευτές.
Αυτό όμως δεν εμπόδισε τελικά κάποιους βουλευτές να προσφύγουν διεκδικώντας την εξομοίωση, ενώ το υπουργείο Οικονομικών δήλωνε ότι οι προσφυγές επρόκειτο να εξεταστούν συνολικά, σύμφωνα και με τις αποφάσεις του ΣτΕ.
Είναι αλήθεια ότι αμέσως μετά την εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. με σειρά νέων δικαστικών αποφάσεων για πολλές κατηγορίες κυρίως εργαζομένων του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές και οι μειώσεις της μνημονικής περιόδου.
Από το 2015 και μετά κρίθηκαν αντισυνταγματικές με αποφάσεις του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου πλήθος περικοπών σε επικουρικές και κύριες συντάξεις ανεβάζοντας συνολικά το ποσό που θα έπρεπε να καταβάλει το Ελληνικό Δημόσιο σε πολλά δισ. ευρώ.
«Αποφάσεις που επιβαρύνουν ιδιαίτερα τον προϋπολογισμό, αυξάνουν σημαντικά το άνοιγμα της ψαλίδας των δισ. που οφείλει να καλύψει η χώρα [...] Κανείς, ωστόσο, δεν διανοείται να κατηγορήσει τους θεσμούς της Δικαιοσύνης για “αντιμνημονιακές ιδεοληψίες” ή για “παροχολογία” ή για “αντιευρωπαϊκή συμπεριφορά που φλερτάρει με το κόμμα της δραχμής” («Εφ.Συν.» 19/6/2015 «Οι δικαστές (τώρα) σκίζουν τα μνημόνια!»).
Σήμερα, που δικαίως ξεσηκώνεται θύελλα διαμαρτυριών για τις διεκδικούμενες αναδρομικές καταβολές βουλευτικών συντάξεων, με το υπουργείο να αναγκάζεται εκ του νόμου να ενσωματώσει τις δικαστικές αποφάσεις, θα έχει πράγματι ενδιαφέρον να πληροφορηθούν οι πολίτες ποιοι είναι οι βουλευτές που διεκδικούν τα ποσά, τι ψήφισαν οι ίδιοι στη διάρκεια των Μνημονίων και τέλος ποιοι θα επιμείνουν μέχρι τέλους, στο ίδιο πνεύμα με τους δικαστικούς λειτουργούς, να διεκδικήσουν το «νόμιμο». Το ηθικό;

Αυτή είναι η λίστα με τα 117 ονόματα των βουλευτών που ζητούν 100.000 euro αναδρομικά.!

Ο κατάλογος, ο οποίος προκύπτει από ρεπορτάζ του 2011 (όταν είχε ανακινηθεί ξανά το ζήτημα) περιλαμβάνει 52 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και 62 της Ν.Δ., ανάμεσά τους και «τρανταχτά» ονόματα όπως οι Άκης Τσοχατζόπουλος, Τάσος Μαντέλης, Πέτρος Τατούλης, κ.α. 
Διαβάστε τη λίστα με τα ονόματα που είχε δημοσιευθεί τότε

Η λίστα με τα 117 ονόματα


Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Αλ. Ακριβάκης, Ιωάν. Ανθόπουλος, Ελένη Ανουσάκη, Παν. Αντωνακόπουλος, Γεωργ. Ανωμερίτης, Μαρία Αρσένη, Ιωαν. Βαθειάς, Ιωάν. Βαίνας, Βασ. Βασιλακάκης, Ηλ. Βλαχόπουλος, Χρ. Βοσνάκης, Αλέξ. Βούλγαρης, Δημ. Γεωργακόπουλος, Ιωάν. Γιαννακόπουλος, Μόσχος Γικόνογλου, Γκαλήπ Γκαλήπ, Μ.Ζορμπά, Χρήστος Θεοδώρου, Ιωαν. Θωμόπουλος, Λάμπρος Κανελλόπουλος, Θεόδ. Κατσανέβας, Ελεονώρα – Νόρα Κατσέλη – Καλογεροπούλου, Ιωάν. Καψής, Θεόδ. Κολιοπάνος, Ευτ. Κοντομάρης, Βασ. Κοντογιαννόπουλος (1974 – 1993 ΝΔ και 1996 – 2000 ΠΑΣΟΚ), Σωκρ. Κοσμίδης, Θεόδ. Κοτσώνης, Δημ. Κουλουριάνος (ευρωβουλευτής), Φλώρος Κωνσταντίνου, Εμμ. Λουκάκης, Αναστ. Μαντέλης, Αλεξ. Μπαλτάς, Αθαν. Μπάτσος, Φραγκ. Παπαδέλλης, Ελισάβετ Παπαζώη, Ηλ. Παπαηλίας, Βασ. Παπανικόλας, Χρ. Σμυρλής – Λιακατάς, Ιωάνν. Σουλαδάκης, Σωτ. Στολίδης, Λεων. Τζανής, Ιωάνν. Τσακλίδης, Παντ. Τσερτικίδης, Βασ. Τσιλίκας, Αποστ. Τσοχατζόπουλος, Παν. Φωτιάδης, Αλεξ. Χρυσανθακόπουλος και Αναστ. Χωρέμης,

Οι βουλευτές της Ν.Δ. Νικ. Αγγελόπουλος, Παν. Αδρακτάς, Θεοδ. Αναγνωστόπουλος, Απ. Ανδρεουλάκος, Ιωαν. Βαληνάκης, Δημ. Γαλαμάτης, Σταυρ. Δαϊλάκης, Γεωργ. Δεικτάκης, Θεοφ. Δημοσχάκης, Πέτρ. Δούκας, Ελεύθ. Ζαγορίτης, Σοφία Καλαντζάκου, Ηλ. Καλλιώρας, Γεώργ. Καλός, Κρινιώ Κανελλοπούλου, Αναστ. Καραμάριος, Αντ. Καρπούζας, Θεόδ. Κασίμης, Νικ. Κατσαρός, Θεόδ. Κατσίκης, Σταυρ. Κελέτσης, Κεφαλογιάννης, Αθηνά Κόρκα – Κώνστα, Βασ. Κορκολόπουλος, Ιωάν. Κοσμίδης, (ευρωβουλευτής), Ανδρ. Κουτσούμπας, Γεώργ. Κωνσταντόπουλος, Θεόφ. Λεονταρίδης, Μιχ. Λιάπης, Αναστ. Λιάσκος, Λεων. Λυμπερακίδης, ‘Αρια Μανούσου – Μπινοπούλου, Πέτρ. Μαντούβαλος, Παν. Μελάς, Αντων. Μπέζας, Μιχ. Μπεκίρης, Νικ. Νικολόπουλος, Γεώργ. Ορφανός, Βασ. Παππάς, Αριστ. Παυλίδης, Ιωάνν. Πλακιωτάκης, Αδάμ Ρεγκούζας, Γεώργ. Σαλαγκούδης, Δημ. Σαμπαζιώτης, Παν. Σκανδαλάκης, Θεοδ. Σολδάτος, Σπ. Σπηλιωτόπουλος, Αριστ. Σταθάκης, Νικ. Σταυρογιάννης, Αποστ. Σταύρου, Πέτρ. Τατούλης, Ιορδ. Τζαμτζής, Νικ. Τσιαρτσιώνης, Κων. Τσιπλάκης, Αριστ. Τσιπλάκος, Σάββας Τσιτουρίδης, Γεώργ. Τσούρνος, Παρθένα Φουντουκίδου – Θεοδωρίδου, Αντ. Φούσας, Χρ. Φώλιας, Ηλ. Φωτιάδης και Ευγέν. Χαϊτίδης. Τότε στον Τύπο είχε γραφτεί πως ο Πέτρος Τατούλης, αλλά και ο Άκης Τσοχατζόπουλος είχαν διαχωρίστει τη θέση τους και είχαν παραιτηθεί από τις αξιώσεις τους. Στο Ελεγκτικό Συνέδριο είχαν προσφύγει οι Β. Μπρακατσούλας (ΠΑΣΟΚ), Αγ. Αγγελούσης και Καλλιόπη Μπουρδάρα (ΝΔ), οι κληρονόμοι του Γιαν. Σκουλαρίκη (ΠΑΣΟΚ), ο Αντ. Ντετιδάκης (ΠΑΣΟΚ), Ε. Ανθόπουλου (ΠΑΣΟΚ) και Ν. Παπαηλία (ανεξάρτητος). Από τις αξιώσεις τους είχαν παραιτηθεί η χήρα του Σπ. Πλασκοβίτη και οι Μ. Λιάπης (ΝΔ), Λ. Τζανής (ΠΑΣΟΚ), η χήρα του Π. Κοσιώνη (ΚΚΕ) και ο Σ. Παναγούλης.

Το 2016 ξεκινάει όπως... τελείωσε το 2015, δηλαδή με τη σφοδρή αντιπαράθεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Αυτή τη φορά στο επίκεντρο βρίσκεται η απόφαση για επιστροφή αναδρομικών σε συνταξιούχους βουλευτές, ενώ ήδη ορισμένοι σπεύδουν να ανακοινώσουν ότι έχουν παραιτηθεί από τις αξιώσεις τους.
Η είδηση πως επίκειται νομοσχέδιο που θα προβλέπει την επιστροφή έως  και 100.000 ευρώ σε συνταξιούχους βουλευτές προκάλεσε πολλή συζήτηση και αντιδράσεις, ενώ σε μέσα ενημέρωσης κυκλοφόρησε και μια λίστα με τα ονόματα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που ζητούν τα αναδρομικά.
Από την αντιπολίτευση ασκήθηκε κριτική, ενώ η κυβέρνηση απάντησε σε υψηλούς τόνους και στη συνέχεια άρχισαν οι... διαψεύσεις.

«Εγώ δεν...»

Από τους πρώτους που έσπευσαν να διαψεύσουν ήταν ο εκτελών χρέη προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Πλακιωτάκης, ο οποίος, με ανακοίνωσή του τονίζει ότι με δήλωσή του από το 2012 έχει παραιτηθεί κάθε δικαιώματος και διεκδίκησης που σχετίζεται με τις αναδρομικές αμοιβές.
Ο κ. Πλακιωτάκης θεωρεί αδιανόητο για τον οποιοδήποτε να έχει τέτοιες παράλογες οικονομικές απαιτήσεις και καλεί τον πολιτικό κόσμο «να σταθεί στο ύψος του και να επιδείξει την απαραίτητη σοβαρότητα».
Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να επιτεθεί και στον Αλέξη Τσίπρα για τα περί «υπονόμευσης» που καταλογίζει η κυβέρνηση στη Ν.Δ. .
«Ο μεγαλύτερος υπονομευτής της χώρας, που επί πολλά έτη, συστηματικά τορπίλιζε κάθε εκσυγχρονιστική και αναπτυξιακή προσπάθεια του τόπου, δεν δικαιούται δια να ομιλεί», συμπλήρωσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Από κοντά και ο Ιορδάνης Τζαμτζής ο οποίος έκανε λόγο για ψέμματα σημειώνοντας ότι και ο ίδιος έχει παραιτηθεί από τη διεκδίκηση των χρημάτων.
«Σε ότι με αφορά δηλώνω: Την Παρασκευή  23/3/2012  και ώρα 12:04, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης  6451/2012, κατατέθηκε  Δήλωση Παραίτησής μου από την διεκδίκηση αναδρομικών (δικόγραφο με ΓΑΚ 6412/2010), ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Επίσης δήλωση αίτησης παραίτησης δήλωσε ότι κατέθεσε και ο πρώην βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ Γιάννης Σουλαδάκης.

Οι «μωρές παρθένες»

Την Πέμπτη η κυβέρνηση πέρασε στην αντεπίθεση καταλογίζοντας σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. προσπάθεια υπονόμευσης της κυβέρνησης.
Κυβερνητικές πηγές κατηγόρησαν τα δύο κόμματα ότι, «βοηθούμενοι από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, προσπαθούν να αποδείξουν ότι «"για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση", όταν είναι οι δικοί τους πρώην βουλευτές που διεκδικούν τα αναδρομικά!»

«Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μια ακόμη προσπάθεια υπονόμευσης της κυβέρνησης. Αφορμή, προσθέτουν, η δικαστική απόφαση να καταβληθούν αναδρομικά σε πρώην βουλευτές, την ώρα που ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις για τις συντάξεις και τα "κόκκινα δάνεια"», αναφέρουν οι ίδιες πηγές.
«Καλό θα ήταν, λοιπόν, αν θέλουν να βοηθήσουν τη χώρα, να "τραβήξουν το αυτί" στους πρώην βουλευτές τους προκειμένου να παραιτηθούν από την διεκδίκηση των αναδρομικών, σ' αυτή την κρίσιμη περίοδο που υποφέρει όλη η κοινωνία. Πόσο μάλλον, όταν ακόμα και ο σύλλογος των συνταξιούχων βουλευτών διαφώνησε με την κίνηση των συναδέλφων τους.
Καλό θα ήταν αυτοί οι πρώην βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να επανεξετάσουν τη στάση τους και να μην εισπράξουν ούτε ένα ευρώ. Να παραιτηθούν, δηλαδή, από τις παράλογες για την εποχή που ζούμε αξιώσεις του»
Να σημειωθεί ότι δύο φορές η Βουλή έχει αποφασίσει οι βουλευτές να μην ακολουθούν μισθολογικά τους δικαστικούς λειτουργούς -τελευταία φορά στον Προϋπολογισμό-, υπογραμμίζουν οι πηγές της κυβέρνησης.
Τέλος, επισημαίνουν ότι το υπουργείο Οικονομικών ήταν αναγκασμένο να εντάξει σε νομοσχέδιο τις τελεσίδικες αποφάσεις του δικαστηρίου σε μια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο προκειμένου να δοθούν τμηματικά, και ότι η σχετική προσφυγή των πρώην βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έγινε πριν δύο χρόνια.


με πληροφορίες από την Εφημερίδα των Συντακτών


Η καυτή ατζέντα της κυβέρνησης το 2016 - Τα αγκάθια και οι προσδοκίες

Με πολύ «βαριά ατζέντα» κάνει ποδαρικό το 2016 για την κυβέρνηση με τον Αλέξη Τσίπρα να καλείται να κερδίσει σε ένα διπλό στοίχημα.
Από τη μία, να εκπληρώσει «μέχρι κεραίας» σειρά δεκάδων μνημονιακών υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμφωνία με τους δανειστές. 
Από την άλλη, να υπερασπιστεί κοινωνικές ομάδες, οι οποίες αρχίζουν και δυσαρεστούνται ολοένα και περισσότερο από τα σκληρά και αντιδημοφιλή μέτρα που έρχονται προς ψήφιση.
Πρώτο και βασικό στοίχημα για τον πρωθυπουργό, όπως ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε στους δημοσιογράφους, είναι το αργότερο ως το τέλος Φεβρουαρίου, να έχει ολοκληρωθεί με επιτυχία η πρώτη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, ώστε να… γυρίσει το παιχνίδι και να ανοίξει η συζήτηση για την απομείωση του δημόσιου χρέους. 
Αυτό είναι άλλωστε και το βασικό επιχείρημα που, ακόμα και σε επικοινωνιακό επίπεδο, προτάσσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές κάθε φορά που καλούνται να… δικαιολογήσουν την υπερψήφιση των εφαρμοστικών μέτρων.
Tα «καυτά» μέτωπα  
Τα «καυτά» μέτωπα ανοίγουν με την έναρξη του νέου έτους και στους κόλπους της κυβέρνησης έχει γίνει κατανοητό πως τώρα αρχίζουν τα δύσκολα: 
• Ασφαλιστικό: Είναι πρώτο στο ημερολόγιο της κυβέρνησης και οι πτυχές του πολλές. Από την ενοποίηση των ταμείων κύριας ασφάλισης, τον περιορισμό των δικαιούχων ΕΚΑΣ, μέχρι τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και την μείωση παροχών των ταμείων.
• «Κόκκινα δάνεια»:  Μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου θα πρέπει να έχει ψηφιστεί το πλαίσιο διαχείρισης όλων των κατηγοριών των «κόκκινων δανείων». Ο Γ. Σταθάκης, μάλιστα, θυμίζει με δηλώσεις του την εξαίρεση τριών κατηγοριών (στεγαστικά α’κατοικίας, καταναλωτικά, μικρομεσαίων επιχειρήσεων) από την πώληση σε ξένους επενδυτές.
• Μεσοπρόθεσμο: Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για τον προϋπολογισμό του 2016 απαιτεί νέα μέτρα, το ύψος των οποίων δεν έχει οριστικοποιηθεί, την ώρα που ακόμα καταβάλλονται φόροι (ΕΝΦΙΑ).
Οι προσδοκίες
Παρά τη… βαριά κληρονομιά του 2015, ο πρωθυπουργός στην τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου ανέβασε τον πήχη των προσδοκιών για το νέο έτος, στέλνοντας μήνυμα ότι μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί ένα διαφορετικό τοπίο για τη χώρα. 
Αυτό σημαίνει, ότι πρώτη προτεραιότητα του Μαξίμου δεν είναι άλλη παρά η έξοδος της χώρας από την κρίση, που θα αποκαταστήσει την πρόσβαση στις αγορές βάζοντας τέλος στην πενταετή επιτροπεία των δανειστών. 
Δεδομένο θεωρείται επίσης πως το Μέγαρο Μαξίμου τα «δίνει όλα» για τη ρύθμιση του χρέους, με την προσδοκία ότι θα πάρει το «πράσινο φως» και η ελληνική οικονομία θα περάσει στην χρηματοδότηση από τις αγορές. 
Τεράστιο στοίχημα, τέλος, είναι και η αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης, που για την κυβέρνηση -και όχι μόνο- αποτελεί σοβαρό «πονοκέφαλο». Η στάση της ΕΕ παραμένει προβληματική την ώρα που η Τουρκία παίζει ουςιαςτικό ρόλο στον έλεγχο των προσφυγικών ροών, καθώς τελικός προορισμός των περισσότερων μεταναστών είναι το Βερολίνο και άλλες πόλεις του πλούσιου Βορρά.



 

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Politico: Οι επτά μεγαλύτερες πολιτικές κωλοτούμπες του 2015 – Πρώτος στη λίστα ο Τσίπρας


Μία... ξεχωριστή και πρωτότυπη ανασκόπηση για το 2015 έκανε το ευρωπαϊκό έντυπο ενημέρωσης Politico. 
Ειδικότερα, οι συντάκτες της ιστοσελίδας βρήκαν τις... 7 καλύτερες πολιτικές κωλοτούμπες της χρονιάς που πέρασε και πρώτος στη λίστα φιγουράρει ο Αλέξης Τσίπρας. 
Το Politico λοιπόν κάνει μία μίνι αναδρομή στην καριέρα του κ. Τσίπρα στον πρωθυπουργικό θώκο, από τις εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου μέχρι την ψήφιση του νέου μνημονίου τον Αύγουστο.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Politico: 
Ιανουάριος: Ο ΣΥΡΙΖΑ σαρώνει την εξουσία, με τον νέο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να τονίζει πως το δόθηκε “μια σαφή, ισχυρή, αδιαμφισβήτητη εντολή. Η Ελλάδα έχει αλλάξει σελίδα, άφησε πίσω της την καταστροφική λιτότητα, τον φόβο και τον αυταρχισμό. Άφησε πίσω του πέντε χρόνια ταπείνωσης και φόβου”.
Ιούνιος: Ο Τσίπρας ζητά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με τις απαιτήσεις των πιστωτών για περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, σε αντάλλαγμα για τρίτο πρόγραμμα διάσωσης. Ο ίδιος καλεί τους πολίτες να ψηφίσουν, λέγοντας “όχι” στις μεταρρυθμίσεις, διότι είναι “τελεσίγραφο προς την ελληνική Δημοκρατία και τον ελληνικό λαό. Ένα τελεσίγραφο αντίθετο με τις ιδρυτικές αρχές και αξίες της Ευρώπης, τις αξίες της κοινής οικοδόμησης”.
Ο Τσίπρας υποκλίνεται στις απαιτήσεις των δανειστών για περικοπές δαπανών και ιδιωτικοποιήσεις κατά τη διάρκεια των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες.
5 Ιουλίου: Πάνω από το 60% των Ελλήνων ψηφίζει “όχι” και ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στον τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την εντολή εξεύρεσης μια βιώσιμης λύσης, που θα βγάλει τη χώρα από τον φαύλο κύκλο της λιτότητας.
12η Ιουλίου: Αντιμέτωποι με το σχέδιο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για Grexit, ο Τσίπρας υποκλίνεται στις απαιτήσεις των δανειστών για περικοπές δαπανών και ιδιωτικοποιήσεις κατά τη διάρκεια των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες.
“Υπερεκτίμησα τη δύναμη της δικαιοσύνης”, λέει ο Τσίπρας, προτρέποντας το ελληνικό κοινοβούλιο να εγκρίνει τις μεταρρυθμίσεις. “Δεν θα ωφελήσει την ελληνική οικονομία, αλλά είμαι αναγκασμένος να τις δεχτώ”, τόνισε.
Σεπτέμβριος: Ο Έλληνας πρωθυπουργός κερδίζει την επανεκλογή του, λέγοντας στους υποστηρικτές του πως το αποτέλεσμα είναι μήνυμα των Ελλήνων να «συνεχίσουμε τον ευγενή αγώνα που ξεκινήσαμε πριν από επτά μήνες», δήλωσε.
Αμέσως μετά τον Αλέξη Τσίπρα, στη λίστα του Politico βρίσκεται ο πρόεδρος του ξενοφοβικού βρετανικού κόμματος UKIP Νάιτζελ Φάρατζ
Τον Μάρτιο, όταν η χώρα βρισκόταν καθ οδόν προς τις εκλογές, ο Φάρατζ έλεγε πως είναι αδιανόητο για εκείνον να συνεχίζει να βρίσκεται στην ηγεσία του κόμματος του, εάν αυτό δεν εξέλεγε βουλευτή στο κοινοβούλιο, και προανήγγειλε την παραίτησή του σε περίπτωση άσχημου αποτελέσματος, γράφει το έντυπο. 
Στις 8 Μαΐου πράγματι παραιτήθηκε, έπειτα από την αποτυχία να εκλέξει βουλευτή, ωστόσο 3 ημέρες μετά ξαναβρέθηκε... αρχηγός του UKIP. «Ήμουν έκπληκτος όταν διαπίστωσα πως υπήρχε ομοφωνία ως προς το ότι δεν πρέπει να αποχωρήσω», θα πει τότε ο Φάρατζ... 
Στη συνέχεια το Politico κάνει αναφορά στα διαρκή μπρος – πίσω της κυβέρνησης τηςΠολωνίας ως προς τις ποσοστώσεις προσφύγων στην ΕΕ. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, σχηματίστηκε ένα μπλοκ χωρών με τη συμμετοχή της Ουγγαρίας, της Τσεχίας και τηςΣλοβακίας που ήρθε σε αντίθεση με το σχέδιο της Κομισιόν για την ποσόστωση. 
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, τελικά η Πολωνία υπερψηφίζει το σχέδιο μαζί με την πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ, για να αλλάξει τελικά στάση μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του Παρισιού. «Στον απόηχο των τραγικών γεγονότων, δεν βλέπουμε καμία πιθανότητα να εκτελέσουμε [το σχέδιο της Κομισιόν]. Η Πολωνία θα πρέπει να κρατήσει πλήρη έλεγχο των συνόρων της και των πολιτικών ασύλου που ακολουθεί», θα πει ο νέος υπουργός Ευρωπαϊκών Θεμάτων Κόνραντ Συμάσνσκι
Στην τέταρτη θέση βρίσκεται ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Τζορτζ Οζμπορν για τις φορολογικές ελαφρύνσεις και στην πέμπτη οι Εργατικοί της Βρετανίας για τις κωλοτούμπες τους ως προς τη δημοσιονομική πολιτική. 
Αμέσως μετά φιγουράρει ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, με την αλλαγή στάσης του στο θέμα της διπλής υπηκοότητας. Το 2010, το Σοσιαλιστικό κόμμα διαφώνησε με την πρόταση του Νικολά Σαρκοζί για την αφαίρεση της διπλής υπηκοότητας των Γάλλων πολιτών για ορισμένα σοβαρά εγκλήματα. Το 2015, μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, η κυβέρνηση του Ολάντ υποστήριξε τη συνταγματική αλλαγή για το ζήτημα σε όσους έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα κατά τους έθνους, όπως η τρομοκρατία.
Τελευταία στη λίστα του Politico βρίσκεται η Άνγκελα Μέρκελ και η στάση της στο προσφυγικό. Από τη μία υπεραμυνόταν του δικαιώματος οι πρόσφυγες να διεκδικούν άσυλο στην ΕΕ και από την άλλη επέβαλε ελέγχους στα σύνορα της χώρας κάτω από την πίεση τόσο του κόμματός της, του CDU, όσο και των συμμάχων της στη γερμανική βουλή, των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυβαρίας (CSU).


Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *