Πολλή φασαρία για το τίποτα

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η καταψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών από τους Ανεξάρτητους Έλληνες ήταν το... προτελευταίο επεισόδιο ηχηρών διαφοροποιήσεων από τον ελάσσονα εταίρο σε νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.

Πριν προλάβει να ξεχαστεί το Σύμφωνο Συμβίωσης, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛΛ και υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος πρόλαβε να βάλει νέα «φωτιά στα τόπια» με τις προτάσεις για γυναίκες και μαθητές στα «χακί» προκαλώντας κύματα αντιδράσεων από τον ΣΥΡΙΖΑ και στέλνοντας την αντιπολίτευση... στα «όπλα».

Το «όραμα» του υπουργού Άμυνας περιλαμβάνει την υποχρεωτική στράτευση των γυναικών που διεκδικούν θέση στην Αστυνομία, την Πυροσβεστική και το Λιμενικό Σώμα, προαιρετική στράτευση για όλες τις υπόλοιπες γυναίκες, αλλά και τη δημιουργία στρατιωτικών λυκείων που θα λειτουργήσουν ως ο «προθάλαμος» για την κατάλληλη προετοιμασία και ανάδειξη των μαθητών που επιθυμούν καριέρα στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Η αλήθεια είναι ότι στα ζητήματα της εφαρμογής του μνημονίου η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛΛ έχει υπάρξει πράγματι άψογη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι αναφορές παραγόντων της ευρωζώνης στο ότι επί της συγκυβέρνησής τους όχι μόνο η εφαρμογή του μνημονίου είναι η πληρέστερη συγκριτικά με το έργο των κυβερνήσεων των τελευταίων πέντε ετών, αλλά και στο «μεταρρυθμιστικό» πεδίο οι επιδόσεις τής νυν συγκυβέρνησης ξεπερνούν τα πεπραγμένα της τελευταίας πενταετίας.

Επίσης δεν προκύπτει κάποιο πρόβλημα διαφορετικών αντιλήψεων στα ζητήματα των λεγόμενων «αντισταθμιστικών» μέτρων που περιλαμβάνονται στο περίφημο «παράλληλο πρόγραμμα».

Οι ψηφοφόροι

Υπ’ αυτό το πρίσμα, μπορεί κάποιος μάλλον εύκολα να διαπιστώσει για ποιον λόγο τα δύο κόμματα του κυβερνητικού συνεταιρισμού επιλέγουν να δώσουν τις επιμέρους μάχες τους στο ιδεολογικό πεδίο: διότι αυτό είναι το μόνο στο οποίο μπορούν να συγκρατήσουν κρίσιμες μάζες ψηφοφόρων οι οποίες έχουν σοβαρούς λόγους να δυσαρεστούνται από τις οικονομικά δύσκολες πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής.

Το πραγματικό διακύβευμα ωστόσο:

- Δεν αφορά τις έως σήμερα ιδεολογικές κόντρες μεταξύ των δύο κυβερνητικών κομμάτων, δεδομένου ότι το χάσμα που τα χωρίζει είναι γνωστό σε όλους και ουκ ολίγες φορές έχει αναδειχθεί και αναγνωριστεί εκατέρωθεν. Επιπλέον, καμιά από τις μέχρι σήμερα κόντρες αυτού του είδους δεν έχει αποδειχθεί μοιραία για το κυβερνητικό σχήμα, καθώς η κυβέρνηση βρίσκει σε άλλα κόμματα τις ψήφους που της στερούν οι ΑΝΕΛΛ, όπως έγινε στο εμβληματικής σημασίας θέμα του Συμφώνου Συμβίωσης.

- Αφορά όμως τη δυνατότητα να παραμείνει και μελλοντικά αδιατάρακτη η συνεργασία των δύο κομμάτων σε επίπεδο κορυφής. Ιδιαίτερα αν στο κοντινό μέλλον προκύψουν σοβαρά ζητήματα διαφωνίας στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να προσδοκά βοήθεια από κόμματα της αντιπολίτευσης.

- Αφορά επίσης τις συνεχείς πιέσεις εκ μέρους μέσων ενημέρωσης και των αντιπολιτευόμενων κομμάτων της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), τα οποία βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση με τους ΑΝΕΛΛ και μάλιστα με αξιοσημείωτη συχνότητα ψέγουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα γι’ αυτήν την επιλογή κυβερνητικής συνεργασίας – με τους ΑΝΕΛΛ και τον Πάνο Καμμένο όχι μόνο να ανταποδίδουν τα πυρά, αλλά και να επιτίθενται συχνά πρώτοι με σφοδρότητα στα δύο κεντροαριστερά κόμματα.

Από μια οπτική γωνία, θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για έναν διαγ(κ)ωνισμό μεταξύ ΑΝΕΛΛ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού για το ποιος είναι ο πιο... ταιριαστός κυβερνητικός εταίρος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και για έναν πόλεμο εκ μέρους ισχυρών παραγόντων της δημόσιας ζωής με επίδικο θέμα όχι μόνο το μοντέλο κυβέρνησης και διακυβέρνησης, αλλά και τη σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος.

Κόντρα με... μέλλον

Πριν από το «χακί» γυναικών - μαθητών και το Σύμφωνο Συμβίωσης, το ιδεολογικό χάσμα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ είχε σηματοδοτήσει η καταψήφιση από το κόμμα του Καμμένου, στην Ολομέλεια της Βουλής, του νομοσχεδίου για την Ιθαγένεια.

Ακόμη, πριν από λίγο καιρό, οι ΑΝΕΛΛ δεν είχαν δώσει θετική ψήφο στη ρύθμιση για τη φορολόγηση της ελληνικής μπύρας (άρθρο 52 του νομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα, που αρχικά προέβλεπε την επιπλέον φορολόγηση της μπύρας ελληνικής παραγωγής). Το άρθρο δεν συγκέντρωσε τελικά την απαιτούμενη πλειοψηφία, αποσύρθηκε από το νομοσχέδιο και ως εκ τούτου δεν έφτασε στην Ολομέλεια, με αποτέλεσμα μια ήττα της κυβέρνησης εξαιτίας της... μπύρας!

Μάλιστα, στην ψήφιση του συγκεκριμένου πακέτου προαπαιτούμενων οι ΑΝΕΛΛ δεν ψήφισαν τη διάταξη που έδινε παράταση στην έκδοση φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας στο Μέγαρο Μουσικής δίνοντας, ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο την αίσθηση ότι ο Πάνος Καμμένος και η πλειονότητα των βουλευτών των ΑΝΕΛΛ προχώρησαν σε ένα... ανώδυνο γι’ αυτούς αντάρτικο, αφού το συγκεκριμένο άρθρο τελικά υπερψηφίστηκε από όλες τις πτέρυγες της αντιπολίτευσης.

Ηχηρή διαφοροποίηση σημειώθηκε και στον τομέα του Πολιτισμού, ύστερα από τις δημόσιες τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργού Αριστείδη Μπαλτά για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Η διαμαρτυρία των ΑΝΕΛΛ έλαβε επίσημη μορφή καθώς ο βουλευτής Δημήτρης Καμμένος κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό εκφράζοντας τις έντονες αντιρρήσεις του σχετικά με τις δηλώσεις Μπαλτά για τον τρόπο διεκδίκησης των γλυπτών.

Η πρώτη μεγάλη διαφωνία πάντως κατεγράφη τον Μάιο του 2015, κατά τη διάρκεια ψήφισης νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αρνήθηκαν να στηρίξουν και καταψήφισαν δυο υπουργικές τροπολογίες που αφορούσαν την ανέγερση ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό, καθώς και τη ρύθμιση οικονομικών ζητημάτων του Μεγάρου Μουσικής.

Το επόμενο μεγάλο ζήτημα, αν δεν μπει κάποιο «φρένο» από το Μαξίμου, αναμένεται να είναι οι αλλαγές στα σχολικά βιβλία Ιστορίας που έχουν εξαγγελθεί από την αναπληρώτρια υπουργό Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, καθώς, σε περίπτωση κόντρας μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων, δεν είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα βρει σε άλλα κόμματα – πλην ίσως της Ένωσης Κεντρώων – συμμάχους που θα στηρίξουν αλλαγές οι οποίες θα προκαλέσουν σύγκρουση ανάλογη της περίφημης πλέον «υπόθεσης Ρεπούση»...