Ζούμε το πιο τρομακτικό inception

γράφει η Ιφιγένεια Κοντού

«Τα όνειρά σου μην τα λες γιατί μια μέρα κρύα...» Ο Νιόνιος έχει προειδοποιήσει από παλιά ότι τα όνειρα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα, ανάλογα με το ποιοι θα είναι στην εξουσία...

Μόλις πριν από λίγο καιρό, όταν  η φαεινή ιδέα των Δανών να αρπάξουν την περιουσία των προσφύγων  ήταν ακόμη πρόταση κι όχι νόμος, κάποια σχόλια παραλλήλιζαν - με μπόλικο σαρκασμό - τη συμπεριφορά  των σημερινών ευρωπαίων με εκείνη των Ναζί: «Το επόμενο βήμα είναι να ψηφίσετε έναν νόμο που να επιβάλει κάποιο διακριτικό στοιχείο στην εμφάνιση των προσφύγων ώστε να μπορεί κανείς εύκολα να τους ξεχωρίσει μέσα στο πλήθος. Ένα άστρο στο στήθος; Ένα χαριτωμένο tattoo στον καρπό;»

Δεν πέρασαν δεκαπέντε μέρες  και ο εφιάλτης έγινε πραγματικότητα.

Κρούσμα πρώτο: Τα σπίτια των προσφύγων έχουν κόκκινες πόρτες [Όλως τυχαίως...]. Από τα 168 σπίτια, τα 155 ξεχωρίζουν από την είσοδο που είναι βαμμένη σε έντονο κόκκινο. [Τα υπόλοιπα; σε βαθύ ροζ;]. Και πού αυτά παρακαλώ; Ούτε στη Γερμανία ούτε στην Αυστρία... Στο Middlesbrough της Αγγλίας.  Ευτυχώς, ο Υπουργός Μετανάστευσης James Brokenshire δήλωσε ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν θα γίνουν ανεκτές. [Φαντάσου να έδειχναν ανοχή...]

Κρούσμα δεύτερο: Οι πρόσφυγες φορούν ένα πλαστικό βραχιολάκι στον καρπό! [Πολύ ωραίο, μοδάτο, διακριτικό, τέλειο!]. Θυμίζει το ροζ  βραχιολάκι για την εκστρατεία κατά του καρκίνου του στήθους που οι κοσμικές κυρίες με φιλανθρωπικές ανησυχίες, αγοράζουν κάθε χρόνο μαζί με τα επώνυμα καλλυντικά τους...[«Ορίστε! Και οι πλούσιοι φορούν παρόμοιο βραχιολάκι, για καλό σκοπό, γιατί όχι κι οι πρόσφυγες;»]. Αυτά στο Cardiff της Ουαλίας. Πάντα στην πολυπολιτισμική Βρεταννία.  Κι αν αρνηθούν να το φορέσουν;  Απλώς όσοι αρνούνται, δεν τρέφονται και απειλούνται με αναφορά. Τι μου θυμίζει; [Εκτός από το ναζιστικό τατουάζ-αριθμό;]  Το χάραγμα του θηρίου της Αποκάλυψης: όποιος δεν το ’χει στο δεξί χέρι, δεν μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει...[ Αποκάλυψη 13:16,17]

Κρούσμα τρίτο: Στρατόπεδο για 400.000 πρόσφυγες  προτείνει ο [πολιτισμένος] Βέλγος υπουργός εσωτερικών να γίνει στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα στην Αθήνα. Όχι αλλού.  Πώς το φαντάζεται, δεν μας είπε... Να έχει και κάποιο σύνθημα στην είσοδο όπως: «Η εργασία απελευθερώνει»; Να φορούν οι έγκλειστοι ριγέ φόρμες για να είναι ομοιόμορφα  ντυμένοι να μην ζηλεύουν ο ένας τα ρούχα του άλλου; Για φούρνους δεν ανέφερε κάτι, αλλά πρότεινε να επαναπροωθούμε τις βάρκες  πίσω [όπως σπρώχνουμε τα ρούχα μέσα σε μια γεμάτη ντουλάπα]. Άμα έχεις τόσο νερό, τι την θέλεις τη φωτιά;

Τι γίνεται; Ζούμε ένα τρομακτικό  inception!Ζωντανεύουμε τους χειρότερους εφιάλτες μας με ό,τι υλικό έχουμε από την ιστορία...ούτε καν το αναπλάθουμε, τίποτα, το επαναφέρουμε στην πραγματικότητα ως έχει [μισοσαπισμένο ζόμπι] και τώρα ακόμη πιο τρομακτικό γιατί τώρα, το σενάριο δεν μας είναι άγνωστο, δεν ελπίζουμε [έστω χαζά κι αναίτια]σε happy end, ξέρουμε πώς θα εξελιχτεί το έργο. Μη σου πω το ξέρουμε σκηνή προς σκηνή. Άρα; Θα ζήσουμε ξανά τη λίστα του Σίντλερ; Ξανά την εκλογή της Σόφι; Ξανά τον γιο του Σαούλ;

Inception. Πρέπει  να ξυπνήσουμε. Τώρα.