Ένας χρόνος ΣΥΡΙΖΑ ή τρία χρόνια προδοσίας;

Δεκάδες ήταν τα κείμενα που γράφτηκαν τα τελευταία 24ωρα για τον πρώτο χρόνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ – την πρώτη φορά Αριστερά, όπως εξακολουθούν να την αποκαλούν τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

Αρκετοί από τους σχολιαστές, που είχαν στηρίξει τις ελπίδες τους στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και απογοητεύτηκαν, επιχείρησαν να εντοπίσουν το σημείο καμπής μέσα σε αυτή τη χρονική περίοδο. Αναζήτησαν εκείνο το κομβικό σημείο στο οποίο οι μικρές υποχωρήσεις συνενώθηκαν σε ένα ποιοτικά άλμα, που οδήγησε το κόμμα στην ολοκληρωτική αποδοχή της νεοφιλελεύθερης ατζέντας.

Αν όμως γυρίζαμε τον χρόνο προς τα πίσω ίσως να εντοπίζαμε ένα προφητικό σημείο καμπής πριν από περίπου τρία χρόνια. Ήταν οι μέρες του Μαΐου του 2013 όταν οι καθηγητές της χώρας αποφάσισαν να προχωρήσουν σε απεργία στη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων. Απέναντί τους είχαν το ενιαίο μπλοκ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αλλά και τη λυσσαλέα επίθεση των ΜΜΕ. Στο χέρι είχαν ένα χαρτί επιστράτευσης και τον φόβο που κάθε άνθρωπος νοιώθει όταν αισθάνεται μόνος απέναντι σε ένα σύστημα που μπορεί να τον συνθλίψει ανά πάσα στιγμή.

Κι όμως εκείνες τις ημέρες η βάση των καθηγητών ψήφισε να προχωρήσει στην απεργία. Ήταν η κρίσιμη στιγμή της μάχης. Η στιγμή που το μνημονιακό μέτωπο κινδύνευε να δεχθεί ένα σαρωτικό χτύπημα συνειδητοποιώντας ότι οι απειλές και οι κατάρες του, είχαν πέσει στο κενό. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή συντελέστηκε η απόλυτη προδοσία. Η ηγεσία των συνδικαλιστών της ΣΥΝΕΚ, με εντολή της Κουμουνδούρου, ακύρωσε την απόφαση της βάσης και με μια πραξικοπηματικού τύπου διαδικασία έβαλε τέλος στα σχέδια απεργίας.

Ήταν η πρόβα τζενεράλε για τη στάση που θα τηρούσε ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους δανειστές αλλά κυρίως απέναντι στο 62% των Ελλήνων που ψήφισε ΟΧΙ στο μνημόνιο.

Το σκηνικό απειλών στα ΜΜΕ ήταν το ίδιο. Το χαρτί της επιστράτευσης του 2013 είχε αντικατασταθεί με τις κλειστές τράπεζες του 2015 αλλά ο κόσμος δεν υποχωρούσε. Χρειαζόταν η παρέμβαση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ώστε το Ναι στην απεργία να γίνει Όχι και το Οχι στα μνημόνια να μετατραπεί σε Ναι.

Άνθρωποι έφυγαν με κλάματα στα μάτια το 2013 και αρκετοί από αυτούς ένιωσαν το ίδιο ακριβώς συναίσθημα και μερικές ώρες μετά την απόλυτη χαρά του δημοψηφίσματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόδωσε κανένα στον ένα χρόνο της διακυβέρνησης της χώρας. Μας είχε προειδοποιήσει αρκετά χρόνια πριν – αλλά κανένας δεν ήθελε να ακούσει.

Άρης Χατζηστεφάνου