Επέτειος πτώσης;

γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Το ζήτημα έχει ήδη τεθεί εκ των πραγμάτων:μπορεί να είναι βιώσιμη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Μπορεί να περάσει από τη Βουλή τα προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση;

Το ερώτημα αρχίζει και γίνεται ρητορικό. Οι δανειστές δεν δείχνουν έτοιμοι να δεχθούν τα κυβερνητικά σχέδια, τα οποία ωστόσο ήδη απορρίπτουν οι κοινωνικές ομάδες. Εάν οι δανειστές λοιπόν απαιτούν χειρότερα μέτρα, από αυτά που ήδη απορρίπτουν οι αγρότες, οι συνταξιούχοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, τότε για ποιο πράγμα συζητάμε; Η κυβέρνηση βρίσκεται ήδη εκ ποδών.

Κανονικά θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να έχει περιθώρια ελιγμών. Όμως δεν έχει. Και αυτό προκύπτει από το δυσάρεστο γεγονός πως η ελληνική πολιτική τάξη δεν αποφασίζει ελεύθερα, ενεργεί κατόπιν εγκρίσεως των δανειστών. Και αυτό το πολύ δυσάρεστο γεγονός, η κατάργηση ουσιαστικά της δημοκρατίας στην Ελλάδα, δεν είναι ευθύνη του Τσίπρα, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ευθύνη των κομμάτων που πτώχευσαν τη χώρα και την παρέδωσαν στο ΔΝΤ και στους δανειστές. Είναι κυρίως έργο του ΠΑΣΟΚ.

Για τους δανειστές η κυβέρνηση Τσίπρα έχει τελειώσει 

Αλλά τώρα δεν είναι ώρα για αναλύσεις. Τώρα συζητάμε εάν η σημερινή κυβέρνηση μπορεί να σταθεί. Θα μπορούσε, ενδεχομένως, εάν αυτό ήθελαν οι δανειστές. Εάν το ήθελαν θα έδιναν στην κυβέρνηση τα πολιτικά περιθώρια να φέρει ένα ανεκτό σχετικά ασφαλιστικό, θα έκαναν την αξιολόγηση και ακολούθως θα προχωρούσαν στην αναδιάρθρωση του χρέους και στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Γιατί δεν τα κάνουν όλα αυτά; Πρώτον, διότι θέλουν να υποτάξουν πλήρως την κυβέρνηση. Και επομένως απαιτούν πλήρη εφαρμογή του συμφωνηθέντος προγράμματος, στην πιο σκληρή εκδοχή του. Επιπλέον καθυστερούν την αξιολόγηση, ώστε να οδηγήσουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό σε πλήρη ομηρία. Η επίθεση του Σόιμπλε - η οποία κακώς έμεινε αναπάντητη από τον πρωθυπουργό - αυτό εκφράζει, την απόφαση των δανειστών να ολοκληρώσουν την πλήρη παράδοση της κυβέρνησης. Στοχεύουν να τσακίσουν πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, να λύσουν συνολικά και το ζήτημα της αριστεράς στον ευρωπαϊκό νότο. Όλα αυτά είναι τόσο προφανή ως σχεδιασμός, ώστε δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία.Για τους δανειστές η κυβέρνηση Τσίπρα έχει τελειώσει.

Οι επιλογές του πρωθυπουργού 

Ποιες επιλογές έχει εν προκειμένω ο πρωθυπουργός; Έχει δύο επιλογές. Να συνεχίσει προς το παρόν τον σχεδιασμό του και να φέρει τα νομοσχέδια στη Βουλή, εφόσον βεβαίως προηγουμένως συμφωνήσει με τους δανειστές. Εάν τα περάσει θα παραμείνει για ένα μικρό διάστημα, στο μέσον μιας μεγάλης κοινωνικής αγανάκτησης και εν συνεχεία, εκεί γύρω στην άνοιξη να προχωρήσει σε μια ευρύτερη κυβερνητική συνεργασία, με την ΝΔ εννοείται, η οποία θα ολοκληρώσει το πρόγραμμα και θα οδηγήσει τη χώρα ομαλά σε εκλογές μέσα στο 2017. Αυτό είναι μία οδός. Η οδός αυτή όμως οδηγεί με σιγουριά στην πολιτική συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έτσι θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ.

Η άλλη λύση για τον Τσίπρα είναι να πέσει μέσα στη Βουλή και να πάει άμεσα σε εκλογές. Με τον τρόπο αυτό θα παραδώσει μεν την εξουσία, αλλά θα έχει διατηρήσει με μικρές απώλειες σχετικά το πολιτικό του κεφάλαιο, το δικό του και του ΣΥΡΙΖΑ. 

Μπορεί να το κάνει αυτό; Είναι απίθανο να είναι σε θέση ο Τσίπρας, αυτή τη στιγμή, να προχωρήσει σε μια τόσο επιθετική κίνηση, εφόσον ήδη ακούγονται διάφορες απειλές από τη μεριά της αντιπολίτευσης. Άρα, ούτως εχόντων, μάλλον οδεύουμε σε μια ομαλή πολιτική διαδοχή μέσω κυβέρνησης συνεργασίας.

Σε κάθε περίπτωση μιλάμε μάλλον για επέτειο πτώσης. Η κυβέρνηση δεν διαθέτει πλέον κοινωνικούς και πολιτικούς συμμάχους, ικανούς να την κρατήσουν στην εξουσία.