Η σημασία των... ψευτών εν τω συγχρόνω βίω!

γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Δεν έχει νόημα να κάτσει να μετρήσει κανείς τις αλλεπάλληλες ρηγματώσεις που έχει υποστεί ο ιδεοληπτικός εγκέφαλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από τις συνεχείς συγκρούσεις της με την πραγματικότητα...

Αξίζει, όμως, να ...απολαμβάνει τις δικαιολογίες που προβάλλονται, μετά από κάθε κωλοτούμπα- αφού τις πληρώνουμε που τις πληρώνουμε, να μην “διασκεδάζουμε” και λίγο; Ο Βούτσης μας πληροφόρησε επ' εσχάτοις, ότι η “πρώτη φορά αριστερά”, αναγκάσθηκε να υπογράψει το τρίτο μνημόνιο για... να διορθώσει τα δύο πρώτα. “Απλώς” το ότι λόγω...αυταπάτης άργησαν να το υπογράψουν , με αποτέλεσμα να μας κοστίσει...80 δισ, δεν είναι παρά παράπλευρη απώλεια, στην μεγάλη πορεία προς τον σοσιαλισμό που συνεχίζεται...

Και ο επί του πολιτισμού κ. Μπαλτάς, που αποπειράθηκε να μπλοκάρει την συμφωνία για το “Ελληνικό”, αναγορεύοντας το σε... απέραντο αρχαιολογικό χώρο (αφού είχε υπογραφεί η συμφωνία!), δικαιολογώντας προχθές την επικύρωση της συμφωνίας στην Βουλή μας είπε ο αθεόφοβος να μην φοβόμαστε, γιατί... πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι του λαού θα' ναι! Το έδωσαν τώρα, μόνο επειδή... στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό (άντε πάλι!), γίνονται πρόσκαιροι αναγκαστικοί συμβιβασμοί, λόγω “υπέρτερων συσχετισμών”! Το ότι με τις αρλούμπες που εκστομίζει περί... ρεβάνς, διώχνει και αποθαρρύνει τους όποιους επενδυτές, που υποτίθεται ψάχνει εναγωνίως ο Τσίπρας, ούτε που του περνάει από το μυαλό!

Ο κ. Φίλης, στην τελευταία επίθεσή του εναντίον της παιδείας (αφού κατάργησε Συμβούλια ΑΕΙ και αξιολόγηση, επανέφερε τον κομματισμό στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μαζί με τους “αιώνιους”, απαξίωσε το μάθημα των αρχαίων, εξαφάνισε τις εξετάσεις στο Λύκειο ως “ψυχοφθόρες” κ.λ.π.), έβγαλε φιρμάνι με το οποίο απαγορεύει τις επιπρόσθετες “απογευματινές δράσεις” (ξένες γλώσσες, καλλιτεχνική επιμόρφωση, χορό, μουσική κ.λ.π.) στα ιδιωτικά σχολεία! Γιατί; Επειδή οι... καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους, εκμεταλλεύονταν τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και δεν τους έδιναν υπερωρίες! Το απλό, δηλαδή να δημιουργήσει επαρκείς ελεγκτικούς μηχανισμούς για να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων, ούτε που του πέρασε από το μυαλό...

Ο ψευτο-Κατρούγκαλος “καμιά σύνταξη δεν περικόπτεται”, μετά την... έκτη στη σειρά αυτοδιάψευση του, βγήκε σε κάποιο κανάλι και είπε δίχως ντροπή (“εγώ κομμουνιστής ήμουνα, κομμουνιστής παραμένω!”) “τι θέλετε να κάνουμε, τόσα λεφτά έχουμε, τέτοιες συντάξεις δίνουμε...”! Και μεθαύριο που δεν θα υπάρχουν καθόλου λεφτά, τι... θα δίνουν;

Ο κ. Παππάς, που γύρισε άρον-άρον από την Ν. Υόρκη για να... μαζέψει τα ασυμμάζευτα τα οποία δημιούργησε με το φιάσκο των τηλεοπτικών αδειών... μέσω βοσκοτόπων και διαβλητών πόθεν έσχες, αντί να απολογηθεί και να δει πως μπορεί να διορθώσει τα πράγματα (που γύρισαν μπούμερανγκ εναντίον της κυβέρνησης), το' ρίξε στον ... αριστερό τσαμπουκά, και είπε σε όσους έχουν ενστάσεις με τον “διαγωνισμό” πως “αν θέλουν πόλεμο, θα το έχουν!” Έχετε ξανακούσει υπουργό κυβέρνησης να... απειλεί με πόλεμο επιχειρηματίες και πολιτικά κόμματα που δεν συμμορφούνται... με τας υποδείξεις του; Δεν κοιτάει καλύτερα να δει τι θ' αποκάμει με τα “πόθεν έσχες” που κάθε μέρα τα ανακηρύσσει “ΟΚ”, και την επομένη τα...επανεξετάζει;

Η Αμυγδαλέζα, δεν έπρεπε να έχει κλείσει ποτέ. Όλα τα σοβαρά κράτη διατηρούν χώρους φύλαξης και ελέγχου. Την έκλεισε η... επαναστατική αριστεροσύνη της “πρώτης φοράς...”. Τώρα, ως αποτέλεσμα και των κυβερνητικών λαθών επί λαθών, την ξανανοίγουν. Κι' αντί να το κάνουν... σεμνά και ταπεινά, βάζουν τον επί της “προστασίας” του πολίτης κ. Τόσκα να επαίρεται ότι... “τώρα είναι διαφορετικά, γιατί αλλάξαμε την αύρα...”!

Ακόμη και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, θέλοντας να απαξιώσει τις (σε κάποιο βαθμό, κοστολογημένες) εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη στην ΔΕΘ τις οποίες θα χρηματοδοτήσει από ισόποσες περικοπές δημοσίων δαπανών και σπαταλών, είπε ότι “με αυτά που λέει ο Πρόεδρος της ΝΔ, υποβαθμίζει... το κοινωνικό κράτος”! Το... ποιο; Αυτό το ίδιο (δικό του...) που κλείνει αστυνομικά τμήματα για να εξασφαλίζει “πλεονάσματα”, έχει αφήσει τα νοσοκομεία χωρίς γάζες και σεντόνια (δεν μιλάμε για γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, χειρουργεία, ΜΕΘ και άλλα... “πολυτελή”!), που έχει μειώσει δραματικά βρεφονηπιακούς σταθμούς, που τσεκουρώνει μήνα με τον μήνα συνταξιούχους με τις πρόσθετες “συμμετοχές” τους σε φάρμακα και εξετάσεις;

Είπαμε να μας λένε ανερυθρίαστα και καμιά...σαχλαμάρα που και που, αλλά μην τρελαθούμε κι' όλας!

 

Κλινικές μελέτες, μια τεράστια χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα

Μπορούν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις να συμβάλουν στην πολυπόθητη ανάπτυξη;

Αν κάποιος είχε το κουράγιο να αναλύσει τις ομιλίες όλων των Ελλήνων πολιτικών στα χρόνια της κρίσης, είμαι αρκετά βέβαιος ότι θα έβρισκε ότι η λέξη «ανάπτυξη» είναι με διαφορά εκείνη που έχει χρησιμοποιηθεί πιο πολύ, τόσο που σήμερα μάλλον κανείς δεν θυμάται τι ακριβώς σημαίνει. Συνήθως, η σχετική συζήτηση ξεκινά με την ανάγκη προσέλκυσης μεγάλων ξένων επενδύσεων, συνεχίζει με προτροπές επιστροφής στην ύπαιθρο και την αγροτική παραγωγή και ολοκληρώνεται... εντυπωσιακά με αναφορές στη νεανική επιχειρηματικότητα και στις start-up επιχειρήσεις.

Έπειτα όμως από τόσα χρόνια ύφεσης, σε κανέναν από τους παραπάνω κλάδους δεν έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδο, ίσως γιατί τελικά γύρω μας δεν έχουν αλλάξει και τόσα πολλά. Οι φορολογικοί κανόνες εξακολουθούν να αλλάζουν κάθε 5-6 εβδομάδες, η ταχύτητα απονομής της Δικαιοσύνης παραμένει εξωφρενικά χαμηλή ενώ παράλληλα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί να αδυνατεί να ενθαρρύνει το όποιο επιχειρηματικό ρίσκο.

Κυνηγώντας τη «μαγική λύση» μιας μεγάλης ξένης επένδυσης ή της σύλληψης μιας καινοτόμου ιδέας που θα γεννήσει το νέο Facebook, μικρή σημασία έχει δοθεί στην παροχή κινήτρων μεγαλύτερης ανάπτυξης στις πολλές μεγάλες επιχειρήσεις που ήδη δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, σε εκείνες δηλαδή που γνωρίζουν πια το επιχειρηματικό περιβάλλον, την κουλτούρα και το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας.

Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί ο κλάδος των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, ο οποίος αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης και εξωστρέφειας της εθνικής οικονομίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων για το πρώτο εξάμηνο του 2016, η αξία των εξαγωγών συσκευασμένων φαρμάκων άγγιξε τα 352 εκατομμύρια ευρώ, αποτελώντας ουσιαστικό το πλέον σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν της χώρας, μετά τα πετρελαιοειδή. 

Μπορούν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις να συμβάλουν ακόμα περισσότερο στην πολυπόθητη ανάπτυξη; Φυσικά, αρκεί να πάψει επιτέλους η χώρα μας να είναι ουραγός στις κλινικές μελέτες.

Να ποιοι συμμετέχουν σε μια κλινική μελέτη για την αποτελεσματικότητα ενός νέου φαρμάκου: η φαρμακευτική επιχείρηση που χορηγεί δωρεάν το φάρμακο, το νοσοκομείο που φιλοξενεί την κλινική έρευνα, το ελληνικό πανεπιστήμιο (Ιατρική σχολή) που συνεπικουρεί την έρευνα, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και φυσικά οι ασθενείς. Το νέο και συνήθως ιδιαίτερα ακριβό φάρμακο χορηγείται δωρεάν και όλοι κερδίζουν. Καμία δαπάνη δεν προκύπτει για το Δημόσιο. Το Πανεπιστήμιο, το νοσοκομείο και το προσωπικό του αποκτούν καλύτερη τεχνογνωσία και κερδίζουν έξτρα αμοιβή για τη μελέτη ενώ κερδισμένοι φυσικά είναι και οι ασθενείς, οι οποίοι λαμβάνουν ένα απόλυτα ασφαλές και καινοτόμο φάρμακο, σε άριστες συνθήκες παρακολούθησης και νοσηλείας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων (EFPIA), κάθε χρόνο στην Ευρώπη επενδύονται περισσότερα από 30 δισεκατομμύρια ευρώ στη φαρμακευτική έρευνα. Θα περίμενε κανείς ότι η Ελλάδα των εξαιρετικών γιατρών, των πολλών καλών νοσοκομείων και του ιδανικού ήπιου κλίματος θα απορροφούσε ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της πίτας. Δυστυχώς όμως, στη χώρα μας φτάνουν μόνο 80 εκατομμύρια ευρώ, την ώρα που ακόμα και χώρες όπως η Ουγγαρία και η Τσεχία καταφέρνουν να προσελκύσουν μεγαλύτερα κεφάλαια. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί και το Βέλγιο, το οποίο προσελκύει περίπου 2,5 δισ. τέτοιων μελετών, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στη μισή ετήσια φαρμακευτική δαπάνη του! Κοινώς, το Βέλγιο καλύπτει με αυτόν τον τρόπο σχεδόν το 50% των αναγκών των πολιτών του σε φάρμακα ενώ το ίδιο ποσοστό στην Ελλάδα αγγίζει μόλις το 4%!

Γιατί όμως αποτυγχάνουμε και σε αυτό τον τομέα; Για τους... γνωστούς λόγους. Ενώ στο Βέλγιο ο χρόνος έγκρισης ή απόρριψης του αιτήματος για μια κλινική μελέτη είναι περίπου 15 με 30 μέρες, στην Ελλάδα η διαδικασία μπορεί να κρατήσει και 6 μήνες, ενώ διαχρονικά μάλλον κανένας υπουργός Υγείας δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ενθάρρυνση τέτοιων επενδύσεων.

Τον περασμένο Οκτώβριο, με επιστολή του στην ελληνική κυβέρνηση, ο ΣΦΕΕ, το συλλογικό όργανο των φαρμακευτικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ισχυρίζεται ότι με τις κατάλληλες κινήσεις, μπορεί να σημειωθεί τριπλασιασμός των σχετικών επενδύσεων στην Ελλάδα μέσα σε μόλις 2 χρόνια. Μιας και στα χρόνια της κρίσης οι δημόσιοι προϋπολογισμοί για την Υγεία έχουν μειωθεί δραματικά, γιατί μια τέτοια «πρόκληση» μένει αναπάντητη από το Υπουργείο Υγείας; 

Αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολα αλλά απαιτούν σοβαρή και οργανωμένη δουλειά. Αν δεν εξελιχθεί σε μια ακόμα περιττή γραφειοκρατική δομή, ίσως η ίδρυση μιας Ειδικής Γραμματείας Κλινικών Μελετών στο Υπουργείο Υγείας να βοηθούσε. Ενδεικτικά, θα πρέπει επιτέλους να αρχίσει να εφαρμόζεται το νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει τις διορίες έγκρισης ή απόρριψης ενός αιτήματος για κλινική μελέτη, να ενισχυθεί ουσιαστικά η Εθνική Επιτροπή Δεοντολογίας του ΕΟΦ, να εκσυγχρονιστεί το νομικό πλαίσιο για την ικανοποιητική αποζημίωση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που απασχολείται –συχνά υπερωριακά– στις κλινικές μελέτες και φυσικά να εξεταστεί στα σοβαρά η παροχή κάποιων σχετικών φορολογικών κινήτρων στις φαρμακευτικές εταιρείες. 

Δεν είναι κρίμα να στερείται το ταλαιπωρημένο Εθνικό Σύστημα Υγείας πολύτιμους πόρους επειδή κάποιοι εδώ και δεκαετίες δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους; 

Μάκης Μυλωνάς

Προς το παρόν ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι αποτυγχάνουν να κερδίσουν τους απογοητευμένους του ΣΥΡΙΖΑ

Την ώρα που το σύνολο των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, τα δυο όμορα κεντροαριστερά σχήματα αποτυγχάνουν να προσελκύσουν τις μάζες των απογοητευμένων ψηφοφόρων του.

Σύμφωνα με χθεσινή δημοσκόπηση της Marc για τον τηλεοπτικό σταθμό Alpha, μόνο το 1,3% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2015 κατευθύνεται προς τη Δημοκρατική Συμπαράταξη κι ακριβώς ο ίδιος όγκος κατευθύνεται Ποτάμι. Ελαφρώς καλύτερα τα καταφέρνει η Ένωση Κεντρώων με 2,2%.

Πριν από μερικές μέρες, υποστήριξα ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ιστορικά αναγκασμένο σε αριστερή στροφή ακριβώς για να επιδιώξει να πείσει τους συγκεκριμένους ανθρώπους, μιας και θεωρώ χαμένη τη μάχη στο χώρο του Κέντρου λόγω του μετριοπαθούς Κυριάκου Μητσοτάκη.

Κατά τα λοιπά, όσο ο όγκος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 δεν κατευθύνεται μαζικά προς κάποιο συγκεκριμένο κόμμα και επιλέγει το λευκό, το άκυρο και την αποχή, τόσο ο Τσίπρας αληθοφανώς θα υποστηρίζει ότι πριν τις επόμενες εκλογές θα καταφέρει να τους πείσει να τον εμπιστευτούν ξανά.

Πηγή

Η μοναξιά του Φίλη…

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο Νίκος Φίλης, πρέπει να νοιώθει μια μεγάλη μοναξιά. Επιχειρεί να μετατρέψει το μάθημα των θρησκευτικών από ομολογιακό σε μάθημα θρησκειών και ήδη μετράει πολλούς εχθρούς και αντιπάλους. Εντός και εκτός. Και δεν είναι μόνο η ιεραρχία που έσπευσε δια στόματος Αρχιεπισκόπου να πει πως είναι επικίνδυνα και απαράδεκτα τα προγράμματα σπουδών. Δεν είναι μόνο η Ν.Δ. που έσπευσε να μας πληροφορήσει πως ο τρόπος διδασκαλίας θα πρέπει να οριστεί μετά από συνεννόηση με την εκκλησία. Είναι και η ηχηρή σιωπή πολλών υπουργών, βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν σπεύδουν να στηρίξουν τον υπουργό τους. Προτιμούν την σιωπή για το θέμα, παρότι λαλίστατοι για όλα τα υπόλοιπα.

Η στάση και της ιεραρχίας και της επίσημης Ν.Δ. ήταν περίπου αναμενόμενες. Η πρώτη, νοιώθει ότι θίγονται οι εξουσίες και τα κεκτημένα που έχει σε χώρους παρότι, δεν οφείλει να τα έχει. Τον τρόπο με τον οποίο διδάσκονται τα μαθήματα, σε μια κανονική χώρα τον ορίζουν επιστημονικά όργανα όπως το Ινστιτούτο εκπαιδευτικής πολιτικής. Η ιεραρχία όμως διαφορετικά έχει μάθει εδώ και χρόνια. Έχει και εξακολουθεί να θέλει να έχει λόγο στα της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Προσευχές, αγιασμοί, εικονίσματα και μάθημα θρησκευτικών με τον τρόπο που αυτή το αντιλαμβάνεται.

Η δεύτερη, δείχνει πως δεν θέλει να ξεφύγει από το παρελθόν της, αυτό που την συνδέει με σφικτούς δεσμούς με την εκκλησία. Δεν έχει σκοπό να βρεθεί απέναντι από έναν θεσμό ο οποίος έχει μεγάλη επιρροή στην κοινωνία (άρα και στους εν δυνάμει ψηφοφόρους). Ποτέ δεν βρέθηκε απέναντι της, το αντίθετο. Ας θυμηθούμε την στάση της όταν το διακύβευμα ήταν η απάλειψη του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες. Μια πρόβλεψη που οριζόταν από την ίδια την Ε.Ε.

Η τρίτη κατηγορία όμως; Αυτή των συντρόφων του κ. Φίλη; Δεν όφειλε να υπερασπίζεται την θέση του υπουργού, αφού και στο ίδιο το πρόγραμμα και τις θέσεις του κόμματός τους, προβλέπεται με σαφήνεια η διάκριση των δυο αυτών φορέων; Κράτους και εκκλησίας. Όταν στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα, δεν μιλάμε ούτε καν γι αυτό, για τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους δηλαδή, αλλά για μικρή παράμετρο.

Η εξήγηση είναι απλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, έχει ενσωματωθεί πλήρως στο σύστημα όπως αυτό λειτουργεί μεταπολιτευτικά. Διατήρηση καλών σχέσεων-με ο,τι αυτό σημαίνει-με μηχανισμούς ή εξωθεσμικούς παράγοντες που έχουν την δύναμη να επηρεάζουν τις εξελίξεις. Από την στιγμή που η παραμονή στην εξουσία έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό, δεν βλέπουν κανένα λόγο αλλαγής στάσης. Δεν θα σπάσουν αυγά, αν κάτι τέτοιο δημιουργήσει κίνδυνο απώλειας της εξουσίας.

Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως ο πρώτος που έδωσε το σχετικό στίγμα, ήταν ο ίδιος ο πρόεδρός τους και πρωθυπουργός. Από την πρώτη στιγμή, ανέπτυξε εξαιρετικές σχέσεις με την ηγεσία της ιεραρχίας δίνοντας με κάθε τρόπο διαβεβαιώσεις πως δεν θα θίγει κανέναν από τα κακώς κείμενα. Όπως και έγινε. Μια από τις πρώτες κινήσεις του, την πρώτη ημέρα εκλογής του ως πρωθυπουργού, ήταν να επισκεφτεί τον αρχιεπίσκοπο. Από την πρώτη στιγμή έκλεισε το μάτι στην ιεραρχία.

Όλα δείχνουν, πως ο υπουργός Παιδείας καλείται να τα βγάλει πέρα μόνος του. Μοιάζει να έχει την ίδια μοναξιά που είχε ο Σημίτης όταν επιχειρούσε να καταργήσει το θέμα του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Η πλειονότητα τότε υπουργών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, δεν ακολουθούσε τις επιλογές του. Δεν ξέρω αν ο Φίλης θα υποχωρήσει στην διαμάχη με τον αρχιεπίσκοπο για το συγκεκριμένο θέμα. Θεωρώ βέβαιο, πως δεν θα τολμήσει σίγουρα να κάνει κάτι παραπάνω που θα συμβάλλει στους διακριτούς ρόλους εκκλησίας῏κράτους…

Ξήλωσαν τους επικεφαλής των εφοριών μεγάλου πλούτου

Την απομάκρυνση του διευθυντή του Κέντρου Ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π.) αλλά και του υποδιευθυντή του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων (Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ.), αποφάσισε ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων Γιώργος Πιτσιλής.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση ο λόγος της αντικατάστασής τους είναι πως οι επιδόσεις των δύο φορολογικών υπηρεσιών ήταν σημαντικά κατώτερες των στόχων, που είχαν τεθεί, τόσο για το 2015, όσο και για το επτάμηνο του 2016. «Οι υπηρεσίες αυτές θεωρούνται καίριας σημασίας για τη φορολογική διοίκηση στην προσπάθεια καταπολέμησης της φοροδιαφυγής», επισημαίνεται.

Συγκεκριμένα, αποπέμπεται ο Δημήτρης Μασίνας από τη θέση του Προϊσταμένου Διεύθυνσης του Κέντρου Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου και ο Διονύσης Καπνίσης από τη θέση του Προϊσταμένου οργανικής μονάδας επιπέδου Υποδιεύθυνσης του Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων. Η διαδικασία προκήρυξης των θέσεων και τοποθέτησης των νέων επικεφαλής των συγκεκριμένων υπηρεσιών θα ξεκινήσει αμέσως.

Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων παραθέτει και πίνακες σχετικά με τα έσοδα που συγκέντρωσαν οι δύο υπηρεσίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία το ΚΕΦΟΜΕΠ είχε έσοδα το 2015 61,565 εκατ. ευρώ, ενώ στόχος ήταν τα 75,207 εκατ, έχοντας δηλαδή απόκλιση 18,1%. Για το επτάμηνο του 2016, η απόκλιση φτάνει στο 40,3%, αφού τα έσοδα είναι 39,794 εκ. ευρώ και ο στόχος 66,703 εκ. ευρώ. Όσον αφορά το ΚΕΜΕΕΠ, τα έσοδα του 2015 ήταν 398,535 εκ. ευρώ, με το στόχο που να είχε τεθεί στα 603,852 εκ.ευρώ, δηλαδή απόκλιση -34,0%. Το επτάμηνο του 2016 ήταν 114,007 εκ. ευρώ, με στόχο 239,173 εκ. ευρώ, οπότε προκύπτει η απόκλιση -52,3%.

Πηγή

Μιλάω για αξιοπρέπεια!

Βίωσα χρόνο με το χρόνο, μέρα με την ημέρα, ενίοτε και ώρα με την ώρα, την άνευ ορίων εξοντωτική κρίση, "κλεισμένος" σχεδόν μονίμως κατά την μεγαλύτερη διάρκεια του 24ώρου μέσα στις καταθλιπτικές μεγάλες αίθουσες των κοινοβουλευτικών συντακτών. Και εξακολουθώ να τη βιώνω...

Είδα νομοσχέδια να περνούν, προάγγελους στο σύνολό τους, ανεργίας και απόγνωσης, τρόμου και ανασφάλειας για ολοένα και περισσότερους πολίτες αυτής της χώρας. Ολα τα κατέγραφα και όλα τα καταγράφω,, με την κάθε χρήσιμη προς γνωστοποίηση "λεπτομέρεια". Ολα, εκτός από ένα: τις "παράπλευρες απώλειες" στο χώρο των ΜΜΕ που καθημερινά ήταν για μένα ορατές και αισθητές, καθώς στο χώρο εργασίας μου, στις δύο αίθουσες του Κοινοβουλίου για τις οποίες ήδη σου μίλησα, είναι "ανταποκριτές" από όλα τα Μέσα, έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου.

Στην αρχή άδειαζαν καρέκλες συναδέλφων που απολύονταν. Στη συνέχεια άδειαζαν καρέκλες συναδέλφων των οποίων τα Μέσα έκλειναν. Μετά, ήρθε η σειρά εκείνων που δεν μπορούσαν οικονομικά να αντέξουν το πραγματικά άνευ τέλους ωράριο εργασίας, καθώς έμεναν απλήρωτοι ή μειωνόταν δραστικά ο μισθός τους, κι έτσι αναγκάζονταν για λόγους αυτοσυντήρησης να μην παρακολουθούν το σύνολο των εργασιών που ξεκινούσαν πια νωρίς το πρωί και τελείωναν έως και τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης, ή διαρκούσαν και ολόκληρα Σαββατοκύριακα. Τόσες ώρες εκεί μέσα, σήμαιναν πέραν των άλλων έξτρα γεύματα. Ποιός, σε τέτοιες συνθήκες, να άντεχε επιπλέον έξοδα; Πίσω υπήρχαν υποχρεώσεις ανελαστικές -δάνεια, ενοίκια, οικογένειες...

Εχουν απομείνει πολύ λίγοι. Κι από αυτούς, οι περισσότεροι υπό το φάσμα της εξάντλησης, ή υπό την απειλή της ανεργίας. Κάμποσοι απλήρωτοι εδώ και μήνες...

Προσωπικά νοιώθω ευλογημένος. Στην αρχή -δεν σου το κρύβω- πήγα να αισθανθώ έως και ντροπή ή τύψεις. Αλλά όχι! Το σωστό είναι πως νοιώθω ευλογημένος: εργάζομαι σε ένα Μέσο που εξακολουθεί, μέχρι που γράφω αυτές τις αράδες, να μην αφήνει σε αβεβαιότητα και απλήρωτους τους εργαζόμενους.

Ουδείς γνωρίζει τί θα γίνει αύριο, ή ακόμα και στις επόμενες ώρες.

Εκείνο, όμως, που ξέρω είναι πως αυτή η "πολυτέλεια" που έχω ως εργαζόμενος στο συγκεκριμένο ΜΜΕ, πέραν όλων των άλλων μου έχει δώσει την ευκαιρία να μπορώ να βλέπω, να παρατηρώ την ύπαρξη μιας παραμέτρου, που την θεωρώ μείζονος σημασίας. Μιλάω για την Αξιοπρέπεια.

Βλέπω Δημοσιογράφους που δεν λύγισαν. Που δεν άφησαν την ανασφάλεια να εξελιχθεί σε άλλοθι για κανιβαλισμούς. Βλέπω Δημοσιογράφους που δεν πούλησαν μα και που ούτε πουλήθηκαν. Βλέπω Δημοσιογράφους που σε κοιτούν με καθαρή ματιά, που σφίγγουν το χέρι με ψυχή. Βλέπω Δημοσιογράφους που δεν μετέτρεψαν το πληκτρολόγιο σε μηχανισμό παραγωγής μίσους.

Ανέκαθεν υπήρχαν. Και προ κρίσης. Τότε τους εκτιμούσα βαθύτατα. Τώρα τους θαυμάζω κιόλας!

Πικραίνονταν, τότε, που τους έλεγαν μαλάκες, μα δεν άλλαζαν. Μπορεί να πικραίνονται τώρα που τους λένε θύματα, μα δεν αλλάζουν.

Εχουν την ίδια ψυχή με όλους τους άλλους, από άλλα επαγγέλματα, που στραγγαλίστηκαν και στραγγαλίζονται εξαιτίας της κρίσης.

Δεν ξέρω τί θα γίνει αύριο, ή ακόμα και τις επόμενες ώρες. Δεν ξέρω αν θα φθάσω ως τα βαθιά γεράματα ως επαγγελματίας δημοσιογράφος. Εκείνο, όμως, που μπορώ -και θέλω- μετά βεβαιότητας να πω είναι πως έχοντας συμπληρώσει σχεδόν 30 χρόνια στο επάγγελμα, 22 στην εφημερίδα που είμαι τώρα, αισθάνομαι υπερήφανος που πορεύτηκα  και πορεύομαι δίπλα σε τέτοιους Ανθρώπους. Υπερήφανος, χαρούμενος και δικαιωμένος που επέλεξα στους δρόμους της Δημοσιογραφίας να ταξιδέψω. "Λειτούργημα" δεν το έλεγαν κάποτε;

Οσο κι αν αμέτρητοι προσπάθησαν (κι εξακολουθούν να το προσπαθούν), είτε βρίσκονται εντός των τειχών - είτε απ'έξω, να απαξιώσουν, να διασύρουν, να ισοπεδώσουν, να στοχοποιήσουν μαζικά, είτε για να απαλλαγούν από τους Δημοσιογράφους, είτε ελπίζοντας να καταστήσουν τον εαυτό τους μη ορατό στο πλήθος, αφού αναγνώρισαν την ταυτότητά τους στα δύο πρώτα συνθετικά του διαστρεβλωμένου συνθήματος "Αλήτες - ρουφιάνοι - δημοσιογράφοι", ξέρω πια καλά πως δεν τα έχουν καταφέρει.

Γιώργος Σ. Μπουρδάρας

Κοινοβουλευτικός συντάκτης, εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ".     

Τράπεζες: Υψηλές διαγραφές δανείων από φέτος

Η οδηγία του SSM και ο στόχος οι διαγραφές να καλύπτουν τις νέες επισφάλειες. Πού θα φθάσουν οι διαγραφές ως το τέλος του 2019. Οι επιδόσεις των τραπεζών στο α' εξάμηνο και οι κατευθύνσεις που έδωσαν στους αναλυτές για το σύνολο της χρήσης.

Σε υψηλές διαγραφές δανείων αναμένεται να προχωρήσουν εντός της φετινής χρονιάς οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, με στόχο να διατηρήσουν στα ίδια περίπου επίπεδα με αυτά του τέλους της περασμένης χρονιάς το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων (Non Performing Loans - NPLs) ως προς τις συνολικές χορηγήσεις.

Όπως σημειώνουν τραπεζικά στελέχη, οι υψηλές διαγραφές είναι αποτέλεσμα οδηγίας του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM), στο πλαίσιο των στόχων που έχουν τεθεί για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (Non Performing Exposures - NPEs) κατά 41,9 δισ. ευρώ ως το τέλος του 2019.

Για να υλοποιηθεί ο παραπάνω φιλόδοξος στόχος, οι τράπεζες θα πρέπει να μειώνουν, ετησίως, τα υφιστάμενα NPEs κατά 10,47 δισ. ευρώ και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζουν τις νέες επισφάλειες, που θα προκύψουν ως το τέλος του 2019. Μόνο για φέτος εκτιμάται ότι τα νέα NPEs θα ξεπεράσουν τα 4 δισ. ευρώ, ρυθμός που αναμένεται να επιβραδύνει προοδευτικά από το 2017.

Η φετινή αύξηση των νέων επισφαλειών θα καλυφθεί από τις αυξημένες διαγραφές, που εκτιμάται ότι θα φθάσουν στα 4 δισ. ευρώ για τις συστημικές τράπεζες. Ως το τέλος του 2019, το ύψος των διαγραφών θα ξεπεράσει, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τα 20 δισ. ευρώ, λόγω της ενεργητικής διαχείρισης (μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις δανείων, πωλήσεις χαρτοφυλακίων και εκποιήσεις εξασφαλίσεων).

Οι διαγραφές αφορούν κυρίως σε δάνεια με καθυστέρηση άνω των 720 ημερών, για τα οποία οι τράπεζες, είτε δεν έχουν εξασφαλίσεις, είτε η αξία τους έχει απομειωθεί σημαντικά. Τα μη εξυπηρετούμενα καταναλωτικά δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις και για απαιτήσεις ως 20 χιλ. ευρώ αποτελούν την πλέον χαρακτηριστική κατηγορία των διαγραφών. Σημειώνεται ότι για τα δάνεια με τα παραπάνω χαρακτηριστικά οι τράπεζες έχουν πλέον προβλέψεις που αντιστοιχούν ως και στο 97,5% της ονομαστικής τους αξίας (Εθνική).

Όπως αποκάλυψε η πρόσφατη επισκόπηση του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος από την ΤτΕ, δύο στα τρία μη εξυπηρετούμενα δάνεια (σ.σ. δεν συμπεριλαμβάνονται όσα έχουν καταγγελθεί) εμφανίζουν καθυστέρηση μεγαλύτερη του ενός έτους. Το 40% των παραπάνω περιπτώσεων έχουν στην κυριολεξία... ξεχάσει το δάνειό τους καθώς η καθυστέρηση εξυπηρέτησης ξεπερνά τις 720 ημέρες, με αυξητικές τάσεις.

Επίσης για το 90% και πλέον των δανείων, που έχουν καταγγελθεί από τις τράπεζες, δεν έχει γίνει, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ, κάποιας μορφής οριστική διευθέτηση. Για να αντιμετωπισθεί η παραπάνω κατάσταση οι τράπεζες θα ελέγχονται, σε τριμηνιαία βάση, για τις επιδόσεις τους σε σύγκριση με τους στόχους που έχουν θέσει. Απώτερη στόχευση είναι να κινηθούν για όλα τα δάνεια που έχουν καταγγελθεί νομικές ενέργειες που θα φθάνουν σε οριστική διευθέτηση ή στην εκποίηση των εξασφαλίσεων.

Στο α' εξάμηνο της τρέχουσας χρήσης οι διαγραφές δανείων ξεπέρασαν το ποσό του 1,75 δισ. ευρώ και η τάση αναμένεται να ενταθεί στα δύο εναπομείναντα τρίμηνα του έτους, ως αποτέλεσμα της πίεσης που ασκεί ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός ( SSM) για τα δάνεια που είναι σε βαθιά καθυστέρηση (μεγαλύτερη των δύο ετών).

Εθνική και Πειραιώς έθεσαν ήδη από τις αρχές του έτους ως στόχο να διαγράψουν φέτος δάνεια ύψους τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ. Στο α' εξάμηνο η Πειραιώς κινείται εντός του στόχου έχοντας προχωρήσει σε διαγραφές 511 εκατ. ευρώ ενώ η Εθνική διέγραψε δάνεια ύψους περίπου 400 εκατ. ευρώ, αλλά θα καλύψει την υστέρηση έναντι του στόχου στα δύο εναπομείναντα τρίμηνα. Η Alpha Bank ΑΛΦΑ +0,62% διέγραψε δάνεια ύψους 490 εκατ. ευρώ στο α' εξάμηνο και η Eurobank περίπου 350 εκατ. ευρώ.

Χρίστος Κίτσιος

Κρατικό δάκτυλο βλέπει η Yahoo πίσω από το χάκινγκ-μαμούθ

Η εταιρία ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη γνωστή παραβίαση προσωπικών δεδομένων μέχρι σήμερα. «Παρωχημένα και ανεπαρκή» τα συστήματα ασφαλείας της, λένε οι ειδικοί, αλλά οι επενδυτές δεν δείχνουν να ανησυχούν.

Ένας «φορέας που στηρίζεται από το κράτος» έκλεψε ονόματα, διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και κάποιες πληροφορίες ασφαλείας περισσότερων από 500 εκατ. λογαριασμών Yahoo, ανακοίνωσε η ιντερνετική εταιρεία την Πέμπτη, στο πλαίσιο της μεγαλύτερης γνωστής παραβίασης προσωπικών δεδομένων μέχρι σήμερα.

Η αποκάλυψη έρχεται καθώς η Yahoo βρίσκεται εν μέσω οριστικοποίησης της πώλησης των βασικών ιντερνετικών της δραστηριοτήτων στη Verizon, τον όμιλο τηλεπικοινωνιών, για 4,8 δισ. δολάρια.

Η Yahoo άρχισε να ερευνά μία πιθανή παραβίαση ασφαλείας τον Αύγουστο, έπειτα από δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι αρχεία πάνω από 200 εκατ. χρηστών της Yahoo προσφέρονταν προς πώληση στη μαύρη αγορά. Η αρχική έρευνα της Yahoo δεν βρήκε αποδείξεις που να στηρίζουν αυτούς τους ισχυρισμούς, σύμφωνα με πηγή από το περιβάλλον της διαδικασίας.

Ωστόσο, δεδομένου του μεγάλου αριθμού των χρηστών που λέγεται ότι έχουν επηρεαστεί, η Yahoo ξεκίνησε μετά μια ευρύτερη αξιολόγηση των συστημάτων της. Αυτή η επόμενη έρευνα αποκάλυψε την εισβολή που είχε υποστηριχθεί από το «κράτος» και για την οποία η Yahoo πιστεύει ότι συνδέεται με τις αρχικές αναφορές, προσθέτει η ίδια πηγή.

Η Yahoo δεν βρήκε αποδείξεις πως τα κλεμμένα passwords ή οι ερωτήσεις και απαντήσεις ασφαλείας έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ για να παραβιαστούν οι λογαριασμοί ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των χρηστών, τόνισε αυτό το πρόσωπο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να διαπιστωθεί με βεβαιότητα το αν αυτά τα στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί για να εξασφαλιστεί πρόσβαση σε άλλους διαδικτυακούς λογαριασμούς.

Είναι ασυνήθιστο οι τεχνολογικές εταιρίες να ανακοινώνουν ότι μια εισβολή είναι αποτέλεσμα επίθεσης από κράτος. Πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι αυτό της Google, η οποία αποκάλυψε το 2010 την επιχείρηση Aurora, μια σειρά κυβερνοεπιθέσεων που όπως είπε προέρχονταν από την Κίνα. Η αποκάλυψη τελικά οδήγησε στην απόσυρση της Google από την Κίνα.

Οι χάκερ που συνεργάζονται με κυβερνήσεις είναι εξαιρετικά επιδέξιοι στο να καλύπτουν τα ίχνη τους. Ωστόσο, κάποιοι από τη βιομηχανία ασφαλείας έχουν εκφράσει την ανησυχία ότι η Yahoo άργησε πολύ να αντιδράσει στην εδώ και δύο χρόνια παραβίαση.

«Αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες παραβιάσεις στην ιστορία. Αν και δεν είναι του ίδιους μεγέθους (με το χάκινγκ του αμερικανικού Γραφείου Διαχείρισης Προσωπικού) λόγω της φύσης των δεδομένων, είναι μιαστιγμή-ορόσημο για την ασφάλεια», επεσήμανε ο Kenneth White, ερευνητής ασφαλείας και επικεφαλής στο Open Crypto Audit Project.

Η παραβίαση στη Yahoo προηγήθηκε ενός καταιγισμού γνωστών κυβερνοεπιθέσεων πέρυσι, περιλαμβανομένης της εισβολής στο Γραφείο Διαχείρισης Προσωπικού των ΗΠΑ με την οποία εκλάπησαν λεπτομέρειες από προσωπικούς ελέγχους σε 22 εκατ. άτομα, αλλά και η έκθεση 37 εκατ. χρηστών του Ashley Madison, ενός ιστότοπου για εξωσυζυγικές σχέσεις.

Η έρευνα της Yahoo ξεκίνησε μόλις λίγες μέρες αφού έκλεισε τη συμφωνία με τη Verizon.

Η Verizon ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι είχε ενημερωθεί για τα ευρήματα πριν από δύο μέρες. «Καταλαβαίνουμε ότι η Yahoo διεξάγει ενεργή έρευνα γύρω από αυτό το θέμα, αλλά κατά τα άλλα έχουμε περιορισμένες πληροφορίες και αντίληψη του αντίκτυπου», ανέφερε.

«Θα προχωρούμε σε αξιολογήσεις όσο θα συνεχίζεται η έρευνα, υπό το πρίσμα των συνολικών συμφερόντων της Verizon, περιλαμβανομένων των καταναλωτών, πελατών, μετόχων και σχετικών κοινοτήτων. Μέχρι τότε, δεν είμαστε σε θέση να σχολιάσουμε περαιτέρω».

Οι μετοχές της Yahoo δεν εμφάνισαν μεγάλες διακυμάνσεις μετά την αποκάλυψη, κάτι που υπονοεί πως οι επενδυτές δεν ανησυχούν πολύ για τον αντίκτυπο στη συμφωνία με τη Verizon. Σε περίπτωση αποτυχίας της συμφωνίας, υποχρεωτικές γνωστοποιήσεις στις ρυθμιστικές αρχές δείχνουν ότι η Yahoo θα αναγκαζόταν να πληρώσει στη Verizon αποζημίωση σχεδόν 145 εκατ. δολαρίων.

Η Yahoo τόνισε ότι οι πληροφορίες λογαριασμών που εκλάπησαν από το δίκτυό της «μπορεί να περιλαμβάνουν» ονόματα, διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αριθμούς τηλεφώνου, ημερομηνίες γέννησης και κωδικούς πρόσβασης που «καμουφλάρονται» από μια τεχνική ασφάλειας που είναι γνωστή ως hashing (κατατεμαχισμός). Κάποιοι σύμβουλοι σε θέματα ασφαλείας επεσήμαναν ότι τα συστήματα προστασίας των κωδικών ασφαλείας της Yahoo ήταν παρωχημένα και ανεπαρκή.

Πιθανώς ακόμη πιο ζημιογόνα είναι η αποκάλυψη από την εταιρία ότι «κρυπτογραφημένες και μη κρυπτογραφημένες ερωτήσεις και απαντήσεις ασφαλείας» μπορεί επίσης να έχουν κλαπεί, κάτι που θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα στους χάκερ να εισβάλουν σε άλλους λογαριασμούς αυτών των χρηστών με τη χρήση προσωπικών πληροφοριών όπως πατρικά ονόματα, σημαντικές ημερομηνίες και ονόματα κατοικίδιων.

Χρηματοοικονομικές πληροφορίες όπως λεπτομέρειες τραπεζικών λογαριασμών και πιστωτικών καρτών δεν εκλάπησαν, πρόσθεσε η Yahoo. «Η έρευνα δεν βρήκε αποδείξεις ότι ο κρατικός φορέας βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο δίκτυο της Yahoo», ανέφερε η εταιρία με έδρα στη Σίλικον Βάλεϊ. «Η Yahoo συνεργάζεται στενά με τις δυνάμεις επιβολής του νόμου σε αυτό το θέμα».

Η Yahoo ανέφερε ότι ενημερώνει τους χρήστες που πιθανώς έχουν επηρεαστεί, επαναρυθμίζοντας τα passwords και ακυρώνοντας τις ερωτήσεις ασφαλείας.

Με ανακοίνωσή του, το FBI γνωστοποίησε ότι «έχει ενημερωθεί για το θέμα». «Έχουμε τακτική επικοινωνία και καλή συνεργασία με τους εταίρους μας από τον ιδιωτικό τομέα και η διακινδύνευση των συστημάτων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα είναι κάτι που παίρνουμε πολύ στα σοβαρά», ανέφερε η υπηρεσία. «Το FBI θα συνεχίσει να ερευνά και να αποδίδει ευθύνες σε εκείνους που απειλούν τον κυβερνοχώρο».

Οι κωδικοί ασφαλείας της Yahoo προστατεύονταν με τη χρήση μιας μεθόδου που είναι γνωστή ως «συνάρτηση κατατεμαχισμού MD5», την οποία οι ειδικοί σε θέματα ασφαλείας έχουν επικρίνει ως αδύναμηπου τίθεται εύκολα σε κίνδυνο.

«Αυτή η μεθοδολογία είναι υπερβολικά παρωχημένη και δεν περιμέναμε ότι οποιαδήποτε σύγχρονη, υπεύθυνη εταιρία, πόσο μάλλον μια μεγάλη ιντερνετική επιχείρηση όπως η Yahoo, θα τη χρησιμοποιούσε ακόμη», υποστήριξε ο Dave Palmer, επικεφαλής τεχνολογίας στην εταιρία κυβερνοασφάλειας Darktrace, μεταξύ των πελατών της οποίας είναι οι BT και Drax Power.

Η λίστα των δεδομένων που περιγράφηκαν ως στοιχεία χρηστών της Yahoo, η οποία πυροδότησε και την έρευνα της εταιρίας, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο σκοτεινό δίκτυο (dark web) τον Ιούνιο.

Αναρτήθηκε από έναν χάκερ με το όνομα Peace, που από το ιστορικό του φαίνεται ότι «ανεβάζει» αυθεντικά δεδομένα, και τιμολογήθηκε στα τρία bitcoin, ποσό που αντιστοιχεί σε 1.860 δολάρια.

«Η περιγραφή της λίστας περιλάμβανε 586 γραμμές δεδομένων ως δείγμα, καθεμία από τις οποίες περιλάμβανε ένα όνομα χρήστη, ημερομηνία γέννησης και ένα κρυπτογραφημένο κωδικό πρόσβασης. Κάποιες αλλά όχι όλες οι γραμμές περιλάμβαναν και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου», ενημέρωσε η Digital Shadows, μια βρετανική εταιρία κυβερνοασφάλειας.

Πριν τη Yahoo, το χάκινγκ που επηρέασε τους περισσότερους χρήστες απ' όσα γνωρίζουμε, αποκαλύφθηκε από το MySpace νωρίτερα φέτος. Περίπου 427 εκατ. passwords του MySpace εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο τον Ιούλιο, λίγο αφότου στοιχεία 167 εκατ. χρηστών του LinkedIn διέρρευσαν έπειτα από επίθεση του 2012. Αυτό οδήγησε σε εισβολές σε μια πληθώρα λογαριασμών επώνυμων προσώπων στα social media.

Η αποκάλυψη της Yahoo έδωσε μια ώθηση σε αρκετές μετοχές εταιριών ασφαλείας πληροφοριών, περιλαμβανομένης της FireEye που είχε άνοδο 4,9% και της Palo Alto Networks που ενισχύθηκε 1,8%.

ΠΗΓΗ: FT.com

Μείωση συντάξεων και κόψιμο φοροαπαλλαγών ζητά το ΔΝΤ!

Βόμβες για την ανάγκη περαιτέρω περικοπή των συντάξεων στην Ελλάδα και μείωση των φοροαπαλλαγών αφήνει πίσω της φεύγοντας από τη χώρα η επικεφαλής του ΔΝΤ Delia Velculescu ενώ την ίδια στιγμή εντείνει τις πιέσεις προς τους ευρωπαίους εταίρους να προχωρήσουν σε μείωση του χρέους.

Παράλληλα στην δήλωση συμπερασμάτων της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, το Ταμείο χτυπά καμπανάκι για την ανάπτυξη προβλέποντας ότι θα παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, ζητά μείωση φόρων και εισφορών, ταχύτερες ιδιωτικοποιήσεις και μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις, ενώ χτυπά το καμπανάκι για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και επαναλαμβάνει την πάγια θέση του ότι το Δημόσιο χρέος χρειάζεται μεγάλη μείωση σε συνδυασμό με τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Σε ενημερωτική τηλεδιάσκεψη που έγινε νωρίτερα στο πλαίσιο των επαφών που είχε το κλιμάκιο του ΔΝΤ με κυβερνητικά στελέχη και φορείς για τη σύνταξη της έκθεσης της Ελληνικής Οικονομίας, η επικεφαλής για το ελληνικό πρόγραμμα έθεσε ευθέως θέμα μεγαλύτερων παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό. Ζήτησε να καταργηθεί ο θεσμός της «προσωπικής διαφοράς» που θεσπίστηκε το Μάιο του 2016 στο πλαίσιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης Κατρούγκαλου και με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά να μειωθούν οι συντάξεις των παλαιών συνταξιούχων προκειμένου να διασφαλιστούν οι νεότερες γενιές ασφαλισμένων. Το ίδιο μήνυμα εκπέμπει και το κείμενο συμπερασμάτων που ανακοίνωσε νωρίτερα το ΔΝΤ και επισημαίνει ότι «η ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν έχει την έκταση που απαιτείται για να γίνει βιώσιμο το ασφαλιστικό επειδή το έλλειμμα του συνταξιοδοτικού συστήματος βρίσκεται στο μη βιώσιμο επίπεδο του περίπου 10% του ΑΕΠ σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2½ εκατό στη ζώνη του ευρώ.

Η Delia Velculescu έθεσε επίσης και θέμα περικοπής των φοροαπαλλαγών τονίζοντας ότι ο αριθμός τους παραμένει ακόμη πολύ μεγάλος ενώ σχολίασε ότι οι φορολογικοί συντελεστές και οι εισφορές στην Ελλάδα έχουν γίνει πλέον πολύ υψηλοί σε βαθμό που να δημιουργούν κίνητρα για φοροαποφυγή και μαύρη οικονομία και πρέπει να μειωθούν.

Για τη φορολογία η έκθεση του ΔΝΤ αναφέρει ότι οι αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών δημιουργούν αντικίνητρα στην εργασία, ενώ οι «εξαιρετικά γενναιόδωρες φοροαπαλλαγές επιτρέπουν πάνω από τους μισούς μισθωτούς να εξαιρούνται από τη φορολογία του εισοδήματος σε σύγκριση με το 8% της Ευρωζώνης. Και θεωρεί ότι οι Αρχές πρέπει να μειώσουν φόρους και εισφορές, να περιορίσουν τις φοροαπαλλαγές στο εισόδημα και να εξαλείψουν τις απαλλαγές που ωφελούν τους πλουσίους ώστε η κατανομή των βαρών να γίνει δικαιότερη.

Τα ίδια ζητήματα προτάσσονται με έμφαση και στη δήλωση συμπερασμάτων της αποστολής του ΔΝΤ. Πιο συγκεκριμένα, επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, ότι "η αρχική δημοσιονομική προσαρμογή βασίζονταν σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Όμως, βασίζεται ολοένα και περισσότερο σε μεμονωμένες πολιτικές και σε πολιτικές ad hoc που δεν είναι βιώσιμες".

Επίσης, τονίζεται ότι "απαιτείται ακόμη σημαντική εμβάθυνση και επιτάχυνση των ρυθμών εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των τεσσάρων σημαντικών διαρθρωτικών προβλημάτων που εμποδίζουν την ανάκαμψη και που ενέχουν σημαντικούς κινδύνους για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη: (i) η ευάλωτη δομή των δημόσιων οικονομικών που προκύπτει από οικονομικά δυσβάστακτες συνταξιοδοτικές δαπάνες οι οποίες χρηματοδοτούνται από υψηλούς φορολογικούς συντελεστές σε περιορισμένες φορολογικές βάσεις, και από μια επιδείνωση στην κουλτούρα πραγματοποίησης πληρωμών, (ii) προβληματικοί ισολογισμοί τραπεζών και του ιδιωτικού τομέα, (iii) διάχυτα διαρθρωτικά εμπόδια για επενδύσεις και ανάπτυξη, (iv) ένα δημόσιο χρέος που παραμένει μη βιώσιμο παρά τη μεγάλη ελάφρυνση του χρέους που έχει γίνει".

Σε άλλο σημείο της δήλωσης, επισημαίνεται ότι "η σύνθεση της προσαρμογής, η οποία βασίστηκε στην αύξηση της φορολογίας σε περιορισμένες φορολογικές βάσεις, προσθέτει σημαντικούς κινδύνους στον προϋπολογισμό και αποθαρρύνει τις επενδύσεις και την απασχόληση. Οι δαπάνες παραμένουν υπέρμετρα εστιασμένες σε δυσβάσταχτα υψηλές συντάξεις που παρέχονται στους υπάρχοντες συνταξιούχους, γεγονός που αποκλείει τις απαραίτητες κοινωνικές δαπάνες για την προστασία των ευάλωτων ομάδων, συμπεριλαμβανομένων και των ανέργων".

Σε ό,τι αφορά τις περικοπές στις συντάξεις, το ΔΝΤ σημειώνει: "Οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό έχουν σαν στόχο να περικόψουν τις δαπάνες κατά 1% του ΑΕΠ σε μεσοπρόθεσμη βάση. Αυτό είναι ένα καλοδεχούμενο και σίγουρα ένα δύσκολο πολιτικά μέτρο στις τρέχουσες συνθήκες. Όμως, δεν έχει την έκταση που χρειάζεται επειδή το έλλειμμα του συνταξιοδοτικού συστήματος βρίσκεται στο μη βιώσιμο επίπεδο του περίπου 10 τοις εκατό του ΑΕΠ (σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2½ τοις εκατό στη ζώνη του ευρώ). Το μέγεθος του προβλήματος είναι τέτοιο που η τρέχουσα πολιτική, που κυρίως προστατεύει τους υπάρχοντες συνταξιούχους ενώ βασίζεται σε υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές και σε χαμηλότερες αναμενόμενες συντάξεις για τους σημερινούς εργαζόμενους, δεν συνάδει με τη βιώσιμη ανάπτυξη και θα καταστεί μη βιώσιμη για λόγους ισότητας μεταξύ των γενεών".

Αναλυτικά η δήλωση συμπερασμάτων αναφέρει:

1. Η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην άμβλυνση των μακροοικονομικών ανισορροπιών της, όμως η ανάπτυξη δεν έχει επιτευχθεί ακόμη και οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Τα τελευταία έξι χρόνια, η Ελλάδα έχει καταφέρει να μειώσει τα ελλείμματα του πρωτογενούς δημοσιονομικού ισοζυγίου και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών από διψήφιους αριθμούς σχεδόν σε μηδενικά επίπεδα. Αυτή είναι μια εντυπωσιακή προσαρμογή για μια χώρα που ανήκει σε μια νομισματική ένωση όπου οι μοχλεύσεις πολιτικής είναι περιορισμένες. Η αρχική δημοσιονομική προσαρμογή βασίζονταν σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Όμως, βασίζεται ολοένα και περισσότερο σε μεμονωμένες πολιτικές και σε πολιτικές ad hoc που δεν είναι βιώσιμες, γεγονός που έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αξιοπιστία των σχετικών πολιτικών. Οι επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις και οι κλονισμοί στην εμπιστοσύνη σχετικά με την αδυναμία διατήρησης της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας είχε μεγάλο κοινωνικό κόστος, με μείωση της παραγωγικής απόδοσης κατά 25 τοις εκατό η οποία βρίσκεται ακόμη σε στασιμότητα, και με ποσοστά ανεργίας και φτώχειας που παραμένουν κατά πολύ υψηλότερα από τα επίπεδα πριν από την κρίση. Κοιτάζοντας προς τα εμπρός, οι προοπτικές ανάπτυξης παραμένουν ασθενικές και υπόκεινται σε υψηλούς καθοδικούς κινδύνους, ενώ η ανεργία αναμένεται να παραμείνει σε διψήφια ποσοστά μέχρι τα μέσα του αιώνα.

2. Η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξει βαθιές μεταρρυθμίσεις σε ζωτικούς τομείς ώστε να ενισχύσει την ανθεκτικότητα της οικονομίας και να ευημερήσει μέσα στη νομισματική ένωση χωρίς μακροπρόθεσμη υποστήριξη από τους Ευρωπαίους εταίρους της. Στο πλαίσιο του νέου προγράμματος προσαρμογής της, οι Αρχές έθεσαν τα θεμέλια για να στυλώσουν τα δημόσια οικονομικά και για να ενισχύσουν την ανάπτυξη. Όμως, απαιτείται ακόμη σημαντική εμβάθυνση και επιτάχυνση των ρυθμών εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των τεσσάρων σημαντικών διαρθρωτικών προβλημάτων που εμποδίζουν την ανάκαμψη και που ενέχουν σημαντικούς κινδύνους για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη: (i) η ευάλωτη δομή των δημόσιων οικονομικών που προκύπτει από οικονομικά δυσβάστακτες συνταξιοδοτικές δαπάνες οι οποίες χρηματοδοτούνται από υψηλούς φορολογικούς συντελεστές σε περιορισμένες φορολογικές βάσεις, και από μια επιδείνωση στην κουλτούρα πραγματοποίησης πληρωμών, (ii) προβληματικοί ισολογισμοί τραπεζών και του ιδιωτικού τομέα, (iii) διάχυτα διαρθρωτικά εμπόδια για επενδύσεις και ανάπτυξη, (iv) ένα δημόσιο χρέος που παραμένει μη βιώσιμο παρά τη μεγάλη ελάφρυνση του χρέους που έχει γίνει. Για την αποφασιστική αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, είναι ουσιαστικής σημασίας να επιτευχθεί ένα καλύτερο και πιο ασφαλές βιοτικό επίπεδο.

3. Όσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, η δομή του προϋπολογισμού πρέπει να βελτιωθεί με μια εξισορρόπηση του μίγματος πολιτικών, προς πολιτικές που είναι πιο φιλικές προς την ανάπτυξη. Υπό το φως της εντυπωσιακής δημοσιονομικής εξυγίανσης μέχρι σήμερα – ιδιαίτερα με το πλέον πρόσφατο δημοσιονομικό πακέτο που ψηφίστηκε στο διάστημα 2015-2016 – η Ελλάδα δεν χρειάζεται περαιτέρω προσαρμογή για την επίτευξη και τη διατήρηση άνευ προηγουμένου πρωτογενών πλεονασμάτων, τα οποία δεν θα ήταν μόνο επιβλαβή για την ανάπτυξη, αλλά και τα οποία είναι δύσκολο να διατηρηθούν ενόψει των πιθανών πιέσεων λόγω της επίμονα υψηλής ανεργίας. Όμως, η σύνθεση της προσαρμογής, η οποία βασίστηκε στην αύξηση της φορολογίας σε περιορισμένες φορολογικές βάσεις, προσθέτει σημαντικούς κινδύνους στον προϋπολογισμό και αποθαρρύνει τις επενδύσεις και την απασχόληση. Οι δαπάνες παραμένουν υπέρμετρα εστιασμένες σε δυσβάσταχτα υψηλές συντάξεις που παρέχονται στους υπάρχοντες συνταξιούχους, γεγονός που αποκλείει τις απαραίτητες κοινωνικές δαπάνες για την προστασία των ευάλωτων ομάδων, συμπεριλαμβανομένων και των ανέργων. Επίσης, ουσιαστικές δημόσιες υπηρεσίες έχουν υποστεί μεγάλες περικοπές, γεγονός που αποδεικνύεται από την έλλειψη συρίγγων στα νοσοκομεία και την ακινητοποίηση δημόσιων λεωφορείων λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Είναι λοιπόν ουσιαστικής σημασίας να υπάρξει μια δημοσιονομικά-ουδέτερη εξισορρόπηση πολιτικών μεσοπρόθεσμα με χαμηλότερες συντάξεις και με μια πιο δίκαιη κατανομή του φορολογικού βάρους, ώστε ο δημόσιο τομέας να μπορέσει να παράσχει επαρκείς υπηρεσίες και κοινωνική βοήθεια σε ευάλωτες ομάδες, με την παράλληλη δημιουργία των συνθηκών για επενδύσεις και ανάπτυξη. Συμπληρωματικές μεταρρυθμίσεις που είναι σε εξέλιξη για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και την διαχείριση των σημόσιων οικονομικών, χρειάζεται να συνεχιστούν με αποφασιστικότητα. Στο μέλλον, οι προσπάθειες πρέπει να επικεντρωθούν σε δύο σημαντικούς τομείς: 

• Κοινωνικές δαπάνες: Οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό έχουν σαν στόχο να περικόψουν τις δαπάνες κατά 1% του ΑΕΠ σε μεσοπρόθεσμη βάση. Αυτό είναι ένα καλοδεχούμενο και σίγουρα ένα δύσκολο πολιτικά μέτρο στις τρέχουσες συνθήκες. Όμως, δεν έχει την έκταση που χρειάζεται επειδή το έλλειμα του συνταξιοδοτικού συστήματος βρίσκεται στο μη βιώσιμο επίπεδο του περίπου 10 τοις εκατό του ΑΕΠ (σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2½ τοις εκατό στη ζώνη του ευρώ). Το μέγεθος του προβλήματος είναι τέτοιο που η τρέχουσα πολιτική, που κυρίως προστατεύει τους υπάρχοντες συνταξιούχους ενώ βασίζεται σε υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές και σε χαμηλότερες αναμενόμενες συντάξεις για τους σημερινούς εργαζόμενους, δεν συνάδει με τη βιώσιμη ανάπτυξη και θα καταστεί μη βιώσιμη για λόγους ισότητας μεταξύ των γενεών. Προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για απαραίτητες κοινωνικές δαπάνες που θα προστατεύουν τις ευάλωτες ομάδες και θα παρέχουν απαραίτητες δημόσιες υπηρεσίες, , είναι απαραίτητη μια περαιτέρω μείωση των τρεχουσών συντάξεων, και αυτό μπορεί να γίνει με το ξεπάγωμα των σημερινών συντάξεων και με την εφαρμογή του νέου μαθηματικού τύπου για τις παροχές. Πρέπει να αποφευχθούν οι περαιτέρω οριζόντιες διακριτικές περικοπές δαπανών, είτε αυτόματες, είτε όχι, γιατί δεν βοηθούν την ανάπτυξη και δεν είναι βιώσιμες.
• Φορολογικές πολιτικές: Η νέα μεταρρύθμιση στη φορολογία του εισοδήματος βοήθησε στην εναρμόνιση των φορολογικών συντελεστών και δημιούργησε περαιτέρω δημοσιονομικές εξοικονομήσεις, ενώ η μεταρρύθμιση στον ΦΠΑ απλοποίησε το σύστημα. Όμως, οι μεταρρυθμίσεις βασίζονται κατά πολύ στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών, η οποία δημιουργεί αντικίνητρα στην εργασία στην επίσημη οικονομία. Επιπλέον, η μεταρρύθμιση στη φορολογία του εισοδήματος δεν έχει αντιμετωπίσει τις πολύ γενναιόδωρες φορολογικές απαλλαγές στην Ελλάδα, οι οποίες επιτρέπουν πάνω από τους μισούς μισθωτούς να εξαιρούνται από τη φορολογία του εισοδήματος (σε σύγκριση με το 8 τοις εκατό της Ευρωζώνης). Αυτές οι εξαιρετικά γενναιόδωρες απαλλαγές για τη μεσαία τάξη δύσκολα δικαιολογούνται με επιχειρήματα κοινωνικής δικαιοσύνης γιατί δεν παρέχουν τα έσοδα που απαιτούνται για την προστασία των πλέον ευάλωτων με παροχές πρόνοιας και ανεργίας που είναι συνηθισμένες σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό, οι Αρχές πρέπει να μειώσουν τους φορολογικούς συντελεστές (και τους συντελεστές των ασφαλιστικών εισφορών), να μειώσουν τις γενναιόδωρες απαλλαγές στη φορολογία του εισοδήματος, και να εξαλείψουν τις υπόλοιπες φορολογικές απαλλαγές που ωφελούν τους πλουσίους. Αυτή η πολιτική μπορεί να έχει σαν τελικό αποτέλεσμα την πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών.

4. Για τη στήριξη της στρατηγικής δημοσιονομικής εξισορρόπησης, οι Αρχές πρέπει να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανέχεται τη φοροδιαφυγή /εισφοροδιαφυγή. Η πολιτική της επαναλαμβανόμενης αύξησης των ήδη υψηλών φορολογικών συντελεστών έχει δημιουργήσει μια πληθώρα προγραμμάτων τμηματικών και αναβαλλόμενων καταβολών (έχουν δρομολογηθεί πάνω από 60 σχετικά προγράμματα στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης από το 2001). Η συχνότητά τους και η αδυναμία εφαρμογής τους δείχνουν ότι αναπόφευκτα θεωρούνται σαν ντε φάκτο συγχώρεση φορολογικών χρεών. Αυτό φαίνεται στην πολύ γρήγορη συσσώρευση φορολογικών και ασφαλιστικών οφειλών (70 τοις εκατό του ΑΕΠ, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωζώνη, που οφείλονται από τους μισούς φορολογούμενους). Είναι επίσης αποτέλεσμα της φθίνουσας πορείας των ποσοστών στις φορολογικές εισπράξεις (το ποσοστό των ετήσιων προσδιορισμών φόρου που εισπράττεται), οι οποίες έχουν πέσει χαμηλότερα από ένα ήδη χαμηλό επίπεδο περίπου 75 τοις εκατό που ήταν 2010, σε λιγότερο από 50 τοις εκατό σήμερα, παρά την άνευ προηγουμένου διεθνή τεχνική βοήθεια. Η φοροδιαφυγή των πλουσίων και των αυτοαπασχολούμενων και μια αναποτελεσματική και πολιτικοποιημένη φορολογική διοίκηση έχουν συνεισφέρει στο πρόβλημα, ασκώντας περιττές πιέσεις στον προϋπολογισμό και οδηγώντας σε μια άνιση κατανομή των φορολογικών βαρών. Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας οι Αρχές να απέχουν από το να υιοθετούν περαιτέρω προγράμματα τμηματικών πληρωμών. Αντ’ αυτού, πρέπει να δρομολογήσουν ειδικές και διατηρήσιμες αναδιαρθρωτικές λύσεις για βιώσιμους οφειλέτες σύμφωνα με τις δυνατότητές τους για την καταβολή πληρωμών, να επικεντρώσουν τους ελέγχους σε μεγάλους φορολογούμενους και σε φορολογούμενους υψηλού πλούτου, και να συνεχίσουν να ενισχύσουν τη χρήση εργαλείων επιβολής εναντίον εκείνων που μπορούν να πληρώσουν αλλά δεν το κάνουν. Η υλοποίηση του προσφάτως νομοθετημένου ανεξάρτητου φορέα εσόδων, ο οποίος είναι πλήρως προστατευμένος από πολιτικές επιρροές, θα είναι ζωτικής σημασίας στην προσπάθεια αυτή.

5. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πρέπει να μειωθούν δραστικά ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την επανάληψη χορήγησης πίστωσης στην οικονομία. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν πλέον σχεδόν το 50% των συνολικών δανείων, που είναι το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη. Αυτό δεν αντανακλά μόνο τις επιπτώσεις της οικονομικής δυσπραγίας στη δυνατότητα των ανθρώπων και των επιχειρήσεων να κάνουν πληρωμές, αντανακλά επίσης μια αδύναμη κουλτούρα πραγματοποίησης πληρωμών. Η παραδοχή ότι οι τράπεζες μπορούν να ξεπεράσουν το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων δεν ευσταθεί, επειδή σε τελευταία ανάλυση η ανάπτυξη βασίζεται στη χορήγηση δανείων σε δυναμικές επιχειρήσεις, πράγμα που περιορίζεται αν, αντ’ αυτού, οι τράπεζες στηρίζουν μη παραγωγικές και υπερχρεωμένες επιχειρήσεις. Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας να δρομολογηθούν πολιτικές που στηρίζουν ένα γρήγορο καθάρισμα των τραπεζικών ισολογισμών, ώστε να επιτευχθεί μια επιτυχής ανάκαμψη. Αυτό απαιτεί την επέκταση πρόσφατων προσπαθειών για την περαιτέρω ενίσχυση και την πλήρη εφαρμογή νομικών μέσων για την αναδιάρθρωση χρεών για την αποκατάσταση της κουλτούρας πραγματοποίησης πληρωμών, και για την παροχή κινήτρων για δανειζόμενους και πιστωτές ώστε να δοθεί λύση στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Οι εποπτικές Αρχές πρέπει επίσης να συνεχίσουν να ενισχύουν τα κίνητρα στις τράπεζες ώστε να θέσουν φιλόδοξους στόχους για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και για να υλοποιούν στρατηγικές που δίνουν προτεραιότητα σε βιώσιμα μέτρα αναδιάρθρωσης και στην πώληση μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η εξασφάλιση επαρκούς τραπεζικού κεφαλαίου είναι σημαντικής σημασίας ώστε να επιτραπεί η γρήγορη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ακόμη και με κάποιο κόστος.

6. Ταυτόχρονα, οι συνθήκες καταβολής πληρωμών πρέπει να εξομαλυνθούν και πρέπει να ενισχυθεί η τραπεζική διακυβέρνηση. Οι περιορισμοί στις πληρωμές και οι κεφαλαιακοί έλεγχοι παραμένουν σε ισχύ θέτοντας εμπόδια στη δημιουργία εμπιστοσύνης και στην επιστροφή της ρευστότητας που είναι τόσο αναγκαία για την οικονομία. Οι Αρχές πρέπει να ελαφρύνουν τους ελέγχους γρήγορα και προβλέψιμα – χρησιμοποιώντας έναν οδικό χάρτη που βασίζεται σε ορόσημα- με την παράλληλη διατήρηση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Επιπρόσθετα, επιμένουσες ανησυχίες διακυβέρνησης που σχετίζονται με την μακρά παράδοση των στενών σχέσεων μεταξύ τραπεζών, κράτους και ισχυρών συμφερόντων, δημιουργούν μια αναποτελεσματική κατανομή πόρων σε πρόσωπα που είναι καλά διασυνδεδεμένα αλλά μη παραγωγικά. Οι Αρχές πρέπει να επανεξετάσουν τα πρόσφατα νομοθετικά μέτρα για την ενίσχυση της διακυβέρνησης αποκόπτοντας τους δεσμούς μεταξύ τραπεζών και του πολιτικού συστήματος σε συστημικές και μη συστημικές τράπεζες, και βελτιώνοντας τα πρότυπα για τη διοίκηση των τραπεζών εκμεταλλευόμενες τη διεθνή εμπειρία. Αν αναμένεται ότι οι δημόσιες αναπτυξιακές τράπεζες θα δημιουργήσουν ανάπτυξη από μόνες τους αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αναποτελεσματική κατανομή πόρων και τελικά σε υψηλό κόστος για τους φορολογούμενους.

7. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να επιταχυνθούν και να προωθήσουν την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Παρά τις διαδοχικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των ασθενών θεσμών της, η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της και η αύξηση της παραγωγικότητας της βρίσκεται ανάμεσα στις χαμηλότερες στην ευρωζώνη, οι επενδύσεις έχουν μειωθεί σχεδόν κατά 60 τοις εκατό, και οι εξαγωγές είναι μειωμένες σε σύγκριση με άλλες σχετικές χώρες. Οι μεταρρυθμίσεις του 2011 στην αγορά εργασίας, στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τον κατώτατο μισθό ήταν σημαντικά βήματα μπροστά όπως και φαίνεται στην επακόλουθη και αξιοσημείωτη βελτίωση του εργατικού κόστους. Όμως, λόγω της μη εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων στην αγορά των προϊόντων, το βάρος της προσαρμογής έπεσε κυρίως στους μισθωτούς. Η αντίσταση στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας είναι λοιπόν κατανοητή. Όμως, θα ήταν σφάλμα να συμπεράνουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας πρέπει να αντιστραφούν γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο τα δυνητικά οφέλη για τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Αντ’ αυτού, οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συμπληρωθούν με πιο φιλόδοξες προσπάθειες για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που είναι σε εξέλιξη για το πλήρες άνοιγμα των υπόλοιπων κλειστών επαγγελμάτων, για τη δημιουργία ανταγωνισμού, και τη διευκόλυνση παροχής αδειών για επενδύσεις και για ιδιωτικοποιήσεις, καθώς και με μέτρα για την ευθυγράμμιση των πλαισίων της Ελλάδας για τις συλλογικές απολύσεις και την συλλογική δράση  με διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.

8. Ακόμη και με την πλήρη εφαρμογή αυτού του απαιτητικού προγράμματος πολιτικών, η Ελλάδα χρειάζεται σημαντική ελάφρυνση του χρέους που βασίζεται σε αξιόπιστους δημοσιονομικούς και αναπτυξιακούς στόχους. Παρά την πολύ γενναιόδωρη ελάφρυνση του χρέους από ιδιωτικούς και δημόσιους πιστωτές, το χρέος συνέχισε να αυξάνεται φτάνοντας σε μη βιώσιμα όρια. Αυτό αντανακλά τις σημαντικές ελλείψεις ανάμεσα στα οικονομικά αποτελέσματα και τους φιλόδοξους στόχους της Ελλάδας στα προηγούμενα προγράμματα προσαρμογής της. Οι τρέχοντες στόχοι των Αρχών παραμένουν μη ρεαλιστικοί γιατί υποθέτουν ότι η Ελλάδα θα πετύχει και θα διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3½ τοις εκατό του ΑΕΠ για πολλές δεκαετίες -παρά τα διψήφια ποσοστά ανεργίας μέχρι τα μέσα του αιώνα- και ότι ταυτόχρονα θα πετύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορεί να υποτεθεί ότι η Ελλάδα απλά θα ξεπεράσει το πρόβλημα του χρέους της. Για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα, θα απαιτηθεί περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους, η οποία είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που εξετάζεται, και η οποία πρέπει να υπολογιστεί βάσει ρεαλιστικών παραδοχών σχετικά με την ικανότητα της Ελλάδας να δημιουργήσει βιώσιμα πλεονάσματα και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη.

9. Η Ελλάδα βρίσκεται σε σταυροδρόμι και χρειάζονται πιο τολμηρές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των υπόλοιπων σημαντικών προκλήσεων. Αναμφίβολα, η Ελλάδα έχει κάνει τεράστιες θυσίες για να βρεθεί στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Όμως, τα σημαντικά επιτεύγματα στον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού, στο κλείσιμο του ελλείματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, και στη βελτίωση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας έχουν στοιχίσει πολύ στην κοινωνία και έχουν δοκιμάσει τις αντοχές της. Η πρόσφατη ανθρωπιστική πρόκληση από τη ροή των προσφύγων στην Ευρώπη έχει επιδεινώσει το βάρος του Ελληνικού λαού. Αυτό απαιτεί την πλήρη υποστήριξη της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους εταίρους της. Αν και η Ευρώπη έχει ήδη επιδείξει την υποστήριξη προς την Ελλάδα παρέχοντάς την τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής, η περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους παραμένει ουσιαστικής σημασίας. Η Ελλάδα, από τη δική της πλευρά, πρέπει να αδράξει την ευκαιρία για να σημειώσει σταθερή αλλά αποφασιστική πρόοδο στην αντιμετώπιση των υπόλοιπων προκλήσεων της.

Πηγή

Πιο επικίνδυνη τράπεζα στον κόσμο η Deutsche Bank

Η Deutsche Bank είναι η πιο επικίνδυνη τράπεζα στον κόσμο σύμφωνα με την αρχή ασφάλισης καταθέσεων των ΗΠΑ (US Federal Deposit Insurance Corporation -FDIC), όπως μετέδωσε ο businessinsider. 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της αμερικανικής αρχής, ο δείκτης μόχλευσης της γερμανικής τράπεζας, που αποτελεί μέτρο βιωσιμότητας και μετράει το κεφάλαιο που διαθέτει έναντι των στοιχείων που δανείζει, είναι στο 2,68%.

Οι ρυθμιστικές αρχές προτιμούν να εξετάζουν το δείκτη μόχλευσης καθώς αποτελεί αρκετά απλό μέτρο του πόσο ενεργή μια τράπεζα σε σχέση με την αποτίμησή της και είναι δύσκολο καταστεί αντικείμενο χειραγώγησης.

Στους υπολογισμούς στις ΗΠΑ συμπεριλαμβάνεται και ο όγκος των παραγώγων που κατέχουν ο τράπεζες στα βιβλία τους. Κατά μέσο όρο, οι συστημικά σημαντικές τράπεζες έχουν δείκτη μόχλευσης 5,6% - περισσότερο από διπλάσιο σε σχέση με τον αντίστοιχο της Deutsche Bank. H Wells Fargo είναι η ισχυρότερη με 8,01%.

Ωστόσο, παρόλο που η Deutsche Bank βρίσκεται στις χαμηλότερες θέσεις σχετικά με το δείκτη μόχλευσης, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας Tier 1 της τράπεζας διαμορφώνεται στο 14%, υψηλότερος από τον μέσο όρο των αμερικάνικων τραπεζών που είναι στο 13,55% (η Wells Fargo βρίσκεται στο 12.50%). 

Σύμφωνα όμως με τον αντιπρόεδρο της FDIC, Thomas M. Hoenig, η Deutsche Bank είναι σε χειρότερη θέση από τις αμερικανικές τράπεζες λίγο πριν τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. 

Όπως επισημαίνει, «το 2008, οι 10 μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ είχαν δείκτη ενσώματων ιδίων κεφαλαίων προς ενεργητικό στο 3,1%. Όταν ξεκίνησε η χρηματοπιστωτική κρίση, τα ιδρύματα αυτά αντιμετώπισαν σημαντικές απώλειες και απαιτήθηκε μια υπερβολική στήριξη της κυβέρνησης». 

«Χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να εξαλείψουμε τις παρατυπίες»

Παράλληλα, η Deutsche Bank χρειάζεται περισσότερο χρόνο προκειμένου να βελτιώσει το επίπεδο της νομικής της συμμόρφωσης και να πατάξει τις περιπτώσεις παράνομων ενεργειών που της έχουν κοστίσει δισεκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα, δήλωσε η επικεφαλής του σχετικού τμήματος της τράπεζας, όπως μετέδωσε το Reuters.

«Χρειάζομαι τουλάχιστον ακόμα ένα έτος για να ολοκληρώσω το σχέδιο», είπε η Sylvie Matherat, σε συνέντευξη που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή. Επιπλέον πρόσθεσε ότι έως το τέλος του έτους η τράπεζα θα απασχολεί πλέον 2.200 υπαλλήλους για θέματα συμμόρφωσης και αντι-οικονομικού εγκλήματος, 60% περισσότερoυς από ό, τι το 2014.

Εννέα χρόνια μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση, η Deutsche Bank εξακολουθεί να αγωνίζεται προκειμένου να θέσει σε εφαρμογή νέες δομές για την πρόληψη περιπτώσεων σκανδάλων και δαπανηρών δικαστικών διαμαχών.

«Αν θέλεις πραγματικά να λύσεις ένα πρόβλημα με ένα βιώσιμο τρόπο, θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος και θα είναι πιο δύσκολο», δήλωσε η S. Matherat.

«Η σημερινή ομάδα διαχείρισης προσπαθεί να μην επιχειρεί "γρήγορες" λύσεις. Είναι πολύ καλύτερα να καθαρίσει σωστά (σσ. τα σχετικά θέματα). Ωστόσο αυτό απαιτεί χρόνο και το ταξίδι μπορεί μερικές φορές να περνάει από δύσκολο δρόμο», πρόσθεσε.



Πηγή

Η Βρετανία απέκτησε το πρώτο της σουπερμάρκετ που πουλάει ληγμένα τρόφιμα – Πληθαίνουν στην Ευρώπη της φτώχιας

Από τη μία η εκστρατεία κατά της κατασπατάλησης των τροφίμων. Από την άλλη η φτώχεια και η υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας. Και στη μέση τα σουπερμάρκετ με τα ληγμένα τρόφιμα που ανοίγουν το ένα μετά το άλλο στην Ευρώπη της λιτότητας.

Η Μεγάλη Βρετανία είναι η χώρα που μετά τη Δανία και την Γαλλία απέκτησε το δικό της σουπερμάρκετ που πουλά «απόβλητα» – όπως λέγονται – τρόφιμα. Πρόκειται για τρόφιμα που βρίσκονται κοντά στην ημερομηνία λήξης τους, έχουν λήξει πολύ πρόσφατα ή είναι χτυπημένα τα ίδια ή οι συσκευασίες τους και δεν μπορούν να μπουν στα ράφια των «κανονικών» μαγαζιών.

Πηγή

Και οι Τούρκοι πραξικοπηματίες δικαιούνται ασύλου κ Τσίπρα

Το ελληνικό Δίκαιο, το διεθνές Δίκαιο, η ελληνική αξιοπρέπεια, η δικαστική εξουσία και ο Ξένιος Ζεύς δέχτηκαν χτες από ένα χαστούκι ο καθένας από τα χείλη του Έλληνα πρωθυπουργού κ Τσίπρα. Επειδή οι λέξεις χαστουκίζουν ισχυρότερα από τα χέρια. Και τα σημάδια από τις λέξεις μένουν.

Στη χτεσινή του συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο Ταϊπ  Έρντοαν ο κ Τσίπρας,, χωρίς να προκληθεί γι αυτό, πληροφόρησε τον συνομιλητή του ότι «οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα».

Αυτά, την ώρα που η Επιτροπή Ασύλου ερευνά ακόμα τις αιτήσεις των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών, που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στη χώρα μας τη νύχτα του πραξικοπήματος κατά του Έρντοαν, ενώ εκκρεμεί όλη η δικαστική διαδικασία!

Το κυριότερο: Οι 8 υπόκεινται στη δικαιοδοσία του Διεθνούς και του ελληνικού Δικαίου, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να τους εκδώσει αν θέλει να λέγεται κράτος Δικαίου.

Πρίν μιλήσουμε για την αξία της δήλωσης σε νομικό και πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο αξιοπρέπειας κυρίαρχης χώρας ας πούμε το βασικό:

Ο κ Τσίπρας, προφανώς δυσκολεύεται να μάθει το αυτονόητο: Ότι δεν δικαιούται να εκφέρει απόψεις που άπτονται δικαστικών υποθέσεων όταν αυτές είναι ακόμα στη διαδικασία της Δικαιοσύνης για να υπηρετήσει πολιτικά παιχνίδια. Για οποιοδήποτε λόγο.

Σ αυτό το πλαίσιο πολιτικού παιχνιδιού αντί για Δικαιοσύνη πρέπει να μπεί και η προχτεσινή απόρριψη της αίτησης ασύλου τριών από τους 8 Τούρκων αξιωματικών από την αρμόδια Επιτροπή ασύλου, που από αρκετούς πολιτικούς αναλυτές ερμηνεύτηκε ως δώρο στον κ Έρντοαν πριν από τη συνάντηση των δύο ανδρών. Η απόφαση της Επιτροπής ήταν αρνητική, με την αιτιολογία για τον ένα ότι υπάρχουν ενδείξεις για συμμετοχή του στην απόπειρα πραξικοπήματος, ενώ για τους άλλους δυο έκρινε ότι δεν συνεργάστηκαν επαρκώς με τις ελληνικές αρχές! Φυσικά, οι τρείς έχουν δικαίωμα έφεσης.

Η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού στον κ Έρντοαν ότι «οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα» προκαλεί έκπληξη και εγείρει ερωτηματικά. Επειδή την πλήρη από κάθε άποψη απάντηση την έδωσε ο κ Τσίπρας λίγο πριν στον Τούρκο πρόεδρο, όταν ρωτήθηκε απ αυτόν τι γίνεται με τους 8 στρατιωτικούς που έχουν ζητήσει άσυλο.

Ο πρωθυπουργός τον πληροφόρησε «ότι το ζήτημα αντιμετωπίζεται με βάση όσα προβλέπονται από το Διεθνές Δίκαιο, έτσι ώστε η έκβαση της υπόθεσης να είναι βέβαιη και σύμφωνη με όσα ισχύουν για τα ζητήματα ασύλου». Αυτή είναι η απάντηση ενός κυρίαρχου κράτους που σέβεται τον εαυτό του. Κι εκεί μπαίνει τελεία. Προφανώς κάποιος άσχετος νους πρόσθεσε στη δήλωση Τσίπρα τη φράση «και να μην είναι προσβλητέα». Γιατί δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει ότι ακόμα και ο πρωθυπουργός δεν ξέρει πως όλες οι δικαστικές αποφάσεις σε κάποιο ανώτερο βαθμό προσβάλλονται δικαιωματικά!

Η παραπάνω απάντηση, λοιπόν, του Έλληνα πρωθυπουργού αρκούσε και περίσσευε για το ερώτημα του κ Έρντοαν. Η δήλωση, όμως, «οι εμπλεκόμενοι σε πραξικοπήματα δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα» που έκανε στη συνέχεια ο πρωθυπουργός, πέρα που έρχεται σε σύγκρουση με το Δίκαιο, πέρα που προκαταλαμβάνει δικαστικές αποφάσεις, μαρτυράει φόβο. Γιατί μόνο ο φόβος μπορεί να κάνει κάποιον να αισθανθεί ότι η προηγούμενη τοποθέτησή του δεν αρκεί. Φόβο και κλείσιμο ματιού προς τη δικαστική εξουσία για να εξυπηρετηθεί ο φόβος. Αυτή είναι η υπερήφανη στάση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία ενός κατ ουσία δικτάτορα, που δεν σέβεται, όπως και οι προκάτοχοί του, ούτε τα σύνορα αυτής της χώρας.

Έρχεται σε σύγκρουση με το Δίκαιο, όμως, η δήλωση αυτή του πρωθυπουργού και είναι στον αέρα και η απόφαση της Επιτροπής Ασύλου επειδή, όπως έγραφε η στήλη στις 19 Ιουλίου, σύμφωνα με γνώστες νομικούς:

1. Οι δύο χώρες δεν έχουν υπογράψει διμερή σύμβαση περί έκδοσης κατηγορουμένων.
2. Σ αυτή την περίπτωση τηρούνται οι κανόνες της ελληνικής ποινικής δικονομίας.
3. Η ελληνική ποινική δικονομία ορίζει ότι η έκδοση δεν επιτρέπεται:

α. αν πρόκειται για έγκλημα, που κατά τους ελληνικούς νόμους χαρακτηρίζεται ως πολιτικό ή στρατιωτικό και δικάζεται στη χώρα μας,
β. αν προκύπτει από τις περιστάσεις ότι η έκδοση ζητείται για πολιτικούς λόγους. Αυτό κρίνεται παράλληλα και με τη διατύπωση της κατηγορίας που θα αποδοθεί από τις τουρκικές Αρχές.

4. Όλα αυτά πρέπει να τεθούν στην κρίση του Συμβουλίου Εφετών, του Αρείου Πάγου, του υπουργού Δικαιοσύνης.

Και συμπλήρωνα τότε:

«Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, αν θέλει η Ελλάδα να λέγεται κράτος δικαίου που σέβεται τους νόμους της και κατ' επέκταση τον εαυτό της δεν νομιμοποιείται να εκδώσει τους 8 Τούρκους.»

Εκτός αυτών υπάρχει και ένας επιπλέον λόγος. Ο Έρντοαν έχει επανειλημμένως απειλήσει με επαναφορά της θανατικής ποινής ακόμα και με δημοψήφισμα. Η χώρα μας δεν μπορεί να παραδώσει τους ικέτες αιτούντες άσυλο σε χώρα όπου εν γνώσει της απειλούνται με εκτέλεση ποινής θανάτου.

Νομικά και ηθικά, λοιπόν η κυβέρνηση δεν μπορεί να εκδώσει τους 8 ικέτες. Ακόμα κι αν μετείχαν στο πραξικόπημα. Και θα επαναλάβω επί λέξει, γιατί τίποτε δεν έχει αλλάξει, την κατάληξη του τότε άρθρου μου:

«Επιπλέον, η πρώτη φορά αριστερά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προστάτης των κατατρεγμένων, αρκεί να μη διακινδυνεύει τίποτε (κοινώς στα εύκολα) , δεν δικαιούται να εκδώσει τους οκτώ, αν θέλει να επικαλείται την ιδεολογία της. Να μην είναι εντελώς ξεφτιλισμένη.

Να θυμίσω εδώ ότι ο Συνασπισμός βυσσοδομούσε κατά της κυβέρνησης Σημίτη, που παρέδωσε τον Οτζαλάν στην Τουρκία, χαρακτηρίζοντάς την δειλή και πουλημένη. Ήτανε προφανώς η εποχή των εξαπατήσεων.»

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης