Η αδερφή του Κ. Μητσοτάκη πρόεδρος της πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη αιολικών πάρκων σε όλη τη χώρα

Επίσημοι λομπίστες των βιομηχανικών αιολικών πάρκων η οικογένεια Μητσοτάκη;

Εκστρατεία για την κάμψη των κοινωνικών αντιδράσεων απέναντι στην ανεξέλεγκτη ανάπτυξη αιολικών πάρκων σε όλη τη χώρα, με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, αναλαμβάνει από το «Πράσινο Ταμείο» η κοινή πρωτοβουλία EPLO/ISD και ΣΥΚΓΛΙΣΕΙΣ, Πρόεδρος στην οποία είναι η αδερφή του Πρωθυπουργού Αλεξάνδρα Μητσοτάκη.

Πιο συγκεκριμένα, το «Πράσινο Ταμείο» αναθέτει στους δύο φορείς ένα έργο ύψους 130.000 ευρώ με σκοπό να εξασφαλιστεί η συναίνεση των τοπικών κοινωνιών, που εναντιώνονται στην ανεξέλεγκτη εγκατάσταση βιομηχανικών αιολικών πάρκων στην επικράτεια.

Δεν είναι συνηθισμένο, τόσο ένα νομικό πρόσωπο του δημοσίου, πόσο μάλλον φορείς που συνδέονται άμεσα με τον Πρωθυπουργό, να δημιουργούνται προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα κινήματα  που εκφράζουν βάσιμες και σοβαρές αντιρρήσεις ώστε να επωφεληθούν οι εγχώριες και ξένες εταιρίες που συνωστίζονται για την εκμετάλλευση των αιολικών πάρκων.

Η σχετική συνεδρίαση του Δ.Σ. του Πράσινου Ταμείου, έγινε στις 10 Ιουνίου και σύμφωνα με το σχετικό πρακτικό, ο σκοπός της ανάθεσης περιγράφεται, δίχως περιστροφές: «Σε συνέχεια της πολύ επιτυχημένης κοινής πρωτοβουλίας ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ και EPLO/ISD για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αντιδράσεων στην εγκατάσταση Αιολικών έργων, με τρόπο ισόρροπο και κοινά αποδεκτό, η ανάγκη για οργανωμένα επόμενα βήματα είναι ιδιαίτερα επιτακτική: οι αντιδράσεις κλιμακώνονται, με σημαντικές κοινωνικές, οικονομικές, και πολιτικές διαστάσεις, ενώ οι πιέσεις από την ΕΕ είναι πολύ πιθανό να ενταθούν (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο) μέσω παρεμβάσεων προς την Κομισιόν των αντιτιθέμενων. Η παρούσα πρόταση προγράμματος αποσκοπεί στην ανάπτυξη των μορφών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) με παράλληλη διασφάλιση του περιβάλλοντος και της κοινωνικής συναίνεσης και τη διατήρηση των περιοχών του Δικτύου Natura 2000, καθώς και την διατύπωση προτάσεων για το ενδεδειγμένο μίγμα λύσεων και τεχνολογιών».

Ποιοι είναι οι φορείς:

Το Πράσινο Ταμείο είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που ιδρύθηκε το 2010, αποτελεί συνέχεια, παλαιότερου φορέα με σκοπό τη χρηματοδότηση και την υποστήριξη προγραμμάτων για  ανάδειξη και αποκατάσταση του περιβάλλοντος, η στήριξη της περιβαλλοντικής πολιτικής της χώρας. Χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους ενώ κατά καιρούς έχουν απορροφηθεί πόροι, όπως τα πρόστιμα από τη διατήρηση των ημιυπαίθριων χώρων.

Το EPLO/ISD είναι το Ινστιτούτο Βιώσιμης Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου με στόχο την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας μέσω της χρηστής διακυβέρνησης,

Οι ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ/Convergences Greece Forum είναι σύμφωνα με τους υπεύθυνους μια πλατφόρμα που συνενώνει οργανώσεις, οργανισμούς, εταιρίες, ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, «με στόχο έναν κόσμο με Μηδέν Αποκλεισμό, Μηδέν Αποτύπωμα Άνθρακα, Μηδέν Φτώχεια!» όπως αναφέρουν. Ιδρυτής και Πρόεδρός του είναι η αδερφή του Πρωθυπουργού Αλεξάνδρα Μητσοτάκη.

Θοδωρής Καραγιαννίδης     

Έρωτας για το χώμα

γράφει ο ΑντώνηςΑνδρουλιδάκης   

Πιτσιρικάς, πήγαινε δεν πήγαινε δημοτικό, του άρεσε να την κοπανάει και να βγαίνει στην ξερή αλάνα δίπλα στο σπίτι του. Εκεί έπαιζε ένα παιχνίδι που το ονόμαζε -από μέσα του- «το παιχνίδι του λιμένος», αν και ποτέ δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει αν αυτό ήταν ένα όνομα που έδωσε πράγματι στο παιχνίδι του από παιδί ή μήπως το επινόησε αργότερα όταν χρειάστηκε κάπου να διηγηθεί την ιστορία και έπρεπε να τη στολίσει με διανοητικά φρού φρού και αρώματα.

Έπεφτε λοιπόν γονατιστός στο ξερό χώμα και με διάφορα πλαστικά εργαλεία έσκαβε μια μεγάλη λακκούβα ή τουλάχιστον μεγάλη φαινότανε στα παιδικά του μάτια. Έσκαβε, έσκαβε και με κάτι ντενεκέδια μετέφερε το χώμα έξω από τα όρια του παιχνιδιού του, φτιάχνοντας μικρά λοφάκια γύρω τριγύρω.  Ύστερα, σπρωγμένος από κάτι σαν μανία, άρχισε να αφαιρεί προσεκτικά πέτρες και πετραδάκια κάνοντας τον πυθμένα και τα τοιχώματα της λακκούβας του λεία και στιλπνά. Έτριβε το χώμα με τις παλάμες του, προσδοκώντας να γίνει η επιφάνεια τόσο λεία όσο φαντάζομαι είναι η επιδερμίδα ενός παιδιού πέντε, έξι, χρονών.  Ακούω τους ψυχαναλυτές να σκέφτονται ήδη για την αναζήτηση της τρυφερότητας που υπεραναπληρώνεται σε μια τέτοια εμμονή με την απαλότητα. Ας είναι!

Όταν τελείωνε η φάση της εκσκαφής, διάφορα μικρά χάρτινα κουτιά και κομμάτια φελιζόλ έπαιρναν τη θέση τους γύρω από το σκάμμα, συμβολίζοντας κύριος οίδε τι αποθήκες, σπίτια και άλλα χτίσματα που συναντά κανείς συνήθως γύρω από λιμάνια. Και πάντα ένα κάτι σαν κύλινδρος αναλάμβανε το ρόλο ενός φάρου. Ως γνωστόν ο φάρος είναι απαραίτητος στα λιμάνια. Βλέπεις, είναι αήττητη η παιδική φαντασία στην ικανότητα της να συμβολοποιεί και γι’ αυτό, μάλλον, στην ενήλικη εκδοχή της η ύπαρξη, ποιος ξέρει από ποιο θυμό σπρωγμένη, γυρεύει να απομαγεύσει τον κόσμο, μπας και την βγάλει καθαρή.

Ύστερα ερχόταν το πιο δύσκολο μέρος του project. Έπρεπε να κουβαλήσει νερό με κουβάδες κλεμμένους κρυφά από την μάνα του και να το μεταφέρει στην άνυδρη λακκούβα του. Στην αρχή το σκασμένο από το καλοκαίρι χώμα ξεδίψαγε με τόση βουλιμία που θύμιζε executive που έπιασε τους στόχους του και ξεκοκαλίζει το bonus του σαν να μην υπάρχει αύριο. Ή κάποιο κυβερνητικό στέλεχος που έπιασε το ΕΣΠΑ απ’ τα μαλλιά. Ή έτσι τουλάχιστον του φαίνεται σήμερα το γεγονός ότι το παιδικό σκάμμα του δεν συγκρατούσε ούτε σταγόνα νερό. Επιμένοντας όμως, κουβαλώντας όλο και πιο πολύ, όλο και πιο γρήγορα νερό, το χώμα κάποια στιγμή ξεδιψούσε, ώσπου σιγά σιγά το λασπόνερο μπορούσε να φαντάζει στα μάτια του πιτσιρικά για θάλασσα κανονική και η λακκούβα του μια χαρά λιμάνι. Ένα λιμάνι λίμνη!

Και τότε έρχονταν η ώρα των χάρτινων καραβιών, που είχε φτιάξει από πιο πριν και που μπορούσαν τώρα να απολαύσουν τον περίπλου τους στη χωμάτινη θάλασσα του. Ήταν η πιο όμορφη στιγμή, να βλέπεις τα χάρτινα λευκά καράβια με τις μπλε γραμμές από τις κόλλες των τετραδίων να συγκρούονται πάνω σε κάθε σκαρί, ώσπου μετά από λίγο βάφονταν στο χρώμα του χώματος.

Αλλά, όπως συχνά συμβαίνει και στη ζωή, η αναίτια καταστροφή καιροφυλακτεί πάντα κάπου εκεί, στο πρόσωπο του πρώτου τυχαίου μαλάκα που έχει την αδυναμία να μην αντέχει τη χαρά (του Άλλου).

Κι έτσι μια μέρα, ένα λευκό αθλητικό παπούτσι, φορεμένο στο πόδι ενός τσαμπουκαλεμένου «μεγάλου», δεν γούσταρε το λιμάνι του και απλώθηκε με βία, κλωτσώντας χώματα, χάρτινα κουτιά, λάσπες και χάρτινα λευκά καράβια, απλά επειδή μπορούσε. Τα χέρια του πιτσιρικά της ιστορίας μας, που έκαναν ότι μπορούσαν για να προστατεύουν τον «λιμένα» του, τα δάκρυα και οι φωνές του, δεν είχαν καμία επίδραση στη διαλυτική του αποφασιστικότητα. Ήταν αποφασισμένος να τελειώνει με το «μαλακιασμένο, που τι κάθεται και κάνει με τα κωλοχώματα».

Η ήττα, προφανώς, ήταν καθολική και η περίπτωση να εξηγήσει στην μάνα του τι είχε συμβεί και να της ζητήσει, κάπως, να τον υπερασπιστεί απέναντι στην ανθρώπινη μαλακία φάνταζε αδιανόητη. Αλλά αυτό που έκανε τα πράγματα τραγικά ήταν το παράλογο, το εντελώς ανεξήγητο, της καταστροφικής συμπεριφοράς εκείνου του ποδιού με το άσπρο αθλητικό παπούτσι. Τι είχε πάθει αυτό το πόδι και δεν άντεχε το λιμάνι του; Τι είχε πάθει αυτό το λευκό παπούτσι και μισούσε το χώμα; Αναρωτιόταν μήπως ήθελε να περπατά μόνο σε άσφαλτο ή μήπως έφταιγε το γεγονός πως τα καράβια είχαν κάπως λερωθεί. Και η εξήγηση που του έδωσε, πολύ αργότερα, ο Søren Kierkegaard πως «ο φθόνος είναι κατακερματισμένος θαυμασμός» δεν ξέρω αν του φαίνεται ακόμη επαρκής.  Ίσως, σκέφτεται σήμερα, να τρέχει κάτι σοβαρό με το χώμα αυτού του τόπου. Κάποιοι δεν ανέχονται ούτε καν να το πατάνε. Ίσως τους φαίνεται λίγο, προβληματικό, υποανάπτυκτο. Ίσως τους λερώνει, τους σκονίζει, το σκέφτονται αραιά και που με νοσταλγία όταν βρέξει και αναζητούν την μυρωδιά του, αλλά και πάλι κάτι τους ενοχλεί σε όλο αυτό. Το χώμα μας έχει πρόβλημα. Είναι μεγάλη ανάγκη να καλυφθεί με άσφαλτο, με τσιμέντο, με πλάκες πεζοδρομίου, με γυαλιστερά πλακάκια, με κάτι τέλος πάντων. Ίσως πάλι να τους ενοχλούν, εκτός από το χώμα, και οι κόλλες των τετραδίων με τις μπλε γραμμές. Ίσως να προτιμούν το ιλουστρασιόν χαρτί. Ίσως να μην γουστάρουν τα παιδιά. Ίσως, πάλι, να απεχθάνονται τα καράβια ή τα λιμάνια. Ποιος ξέρει τι τραύματα κουβαλάνε.

Το σίγουρα είναι πως έχουν ένα θέμα με το χώμα. Το συγκεκριμένο χώμα. Βάζει με τον νου του πως ίσως να το μισούν επειδή τους αφήνει και το πατάνε. Δεν το υπολογίζουν. Το σιχαίνονται γιατί στην τελική δεν είναι δικό τους και δεν τους νοιάζει κιόλας. Να ‘ταν μια άσφαλτος, μια χρωματιστή άσφαλτος, να μπορούν να κάνουν τον απογευματινό τους περίπατο, να σχολιάσουν περπατώντας πως περνούν τα παιδιά που σπουδάζουν «έξω», να συζητήσουν για το ακαθάριστο εθνικό προϊόν δίχως να χρειάζεται να καθαρίζουν τα παπούτσια τους ή να μιλήσουν για την κωλοχώρα και τον κωλολαό που «μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος»! Να ΄ταν μια άσφαλτος, μια χρωματιστή άσφαλτος, να γίνει επιτέλους ο περίπατος εφάμιλλος των καλυτέρων ευρωπαϊκών, αυτό μάλιστα! Κάπως χρειάζεται να σκεπαστεί το χώμα να ησυχάσουμε. Ας μπει ένα γκαζόν, κάτι, ρε παιδί μου!  Ή ένα ωραίο μαλακό ταρτάν να μπορούν να παίζουν τα παιδιά χωρίς να λερώνονται και χωρίς να χτυπάνε. Χωρίς να μολύνονται απ’ αυτό το κωλοχώμα.

Αυτό το χώμα ήταν για κάποιους πάντα μια απειλή. Ήθελαν να το σκεπάσουν να μην το βλέπουν. Ήθελαν να το πατάνε ταπεινώνοντας το γιατί, λέει, δεν ήταν άσφαλτος. Ίσως να απεχθάνονται το χώμα γιατί τους έμαθαν να λατρεύουν την άσφαλτο ή το τσιμέντο. Ύστερα, από την άλλη, ένα ακριβό πλακάκι , όπως και να το κάνουμε, έχει πάντα άλλη χάρη, όσο κι αν κινδυνεύεις στην πρώτη βροχή να γλιστρήσεις και να φας τα μούτρα σου.

Αυτό το χώμα ήταν για κάποιους πάντα μια απειλή. Κινδύνευαν να τους καταπιεί με το «λίγο» του. Κινδύνευαν να τους καταπιεί γενικώς, όπως τα χάρτινα καράβια της ιστορίας μας. Και όπως πάντα ο πιο εύκολος τρόπος να «αντιμετωπίσεις» μια απειλή είναι να την απομειώσεις, ακόμη και να την ευτελίσεις μπορείς, αν χρειαστεί.

Ο πιτσιρικάς της ιστορίας μας, διάλεξε έναν άλλο δρόμο. Έτσι καθώς έμαθε να χαϊδεύει το χώμα, του φάνηκε αδιανόητο ότι θα μπορούσε να το παρατήσει, να το «φτύσει» και να κάτσει στ αβγά του. Ας ερχόταν αυτό το πόδι όσες φορές και να ήθελε. Αυτός εκεί πεισματικά θα χάιδευε και ξαναχάιδευε το χώμα του, θα έφτιαχνε και θα ξαναέφτιαχνε το λιμάνι του, θα έριχνε τα χάρτινα καράβια του στο γιαλό, ξανά και ξανά, όσες φορές κι αν χρειαζόταν. Γιατί αυτό το χώμα το είχε ερωτευτεί και δεν του πήγαινε η καρδιά να το παρατήσει ανυπεράσπιστο στη βία της κάθε ασφάλτου. Κι έτσι καθώς ήταν ένα παιδί, ένα μικρό ανυπεράσπιστο παιδί και ο ίδιος, το μόνο που μπορούσε να κάνει για να αμυνθεί ήταν να δημιουργεί λιμάνια, φάρους, καράβια και χαϊδεμένα χώματα. Ξανά και ξανά. Ξανά και ξανά μέχρι το χώμα του να ξεδιψάσει, να μάθει να κρατάει το νερό μέσα του και τα βαρκάκια του να μπορούν να πλεύσουν. Πεισματικά δημιουργικός ενάντια στην καταστροφική μανία των ανέραστων. Πεισματικά ερωτευμένος και άρα άφοβος!

*Το άρθρο είναι αφιερωμένο στην Έλενα -και στην κάθε Έλενα- που δουλεύει διπλοβάρδια σεζόν κάπου στην Κρήτη για να μεγαλώσει το παιδί της. Μέχρι την ώρα που αρκετοί άλλοι «θα γίνουν ποιητές το χώμα που πατούν να προσκυνούνε». Κι έτσι η ζωή δεν θα είναι πια δίκοπη.      

Δίπολα και στερεότυπα

γράφει η Έλλη Πράντζου   

Σε ελάχιστες περιπτώσεις θα ήταν καλό να χρησιμοποιείται ο διαχωρισμός του “εμείς-εσείς” ξεκάθαρα για λόγους άμυνας κι οχύρωσης δικαιωμάτων κι είναι αυτές στις οποίες τελικά δε γίνεται σχεδόν ποτέ στην πράξη από το σύνολο.

Μερικά πρόχειρα παραδείγματα μιας αφελούς:

Εξουσιαστές – Εξουσιαζόμενοι

Φασίστες (ρατσιστές, σεξιστές) – Άνθρωποι

Αφεντικά (επιλεγμένη λέξη)-Εργαζόμενοι

Μαφιόζοι/Καπιταλιστές- “Ονειροπόλοι”

Κι εκεί που όλα αυτά τα “εμείς” κι “εσείς” θα έπρεπε να υπάρχουν για να πάψουν οι πρώτοι να λειτουργούν εις βάρος των υπολοίπων πιο εύκολα θα δεις να στρέφεται άνθρωπος ενάντια σε άνθρωπο λόγω φυλής, λόγω θρησκείας, λόγω κομματικών διαφωνιών, λόγω ποδοσφαίρου, λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή στερεοτύπων.

Κωμικοτραγικά σημεία:

Οι φυλές δε διαφέρουν σε ανθρώπινο επίπεδο πάρα μόνο στα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους. Κι αν οι κουλτούρες τους διαφέρουν επίσης αυτό δε συνεπάγεται κατωτερότητα ή ανωτερότητα αλλά απλή δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ό τ η τ α.

Οι θρησκείες – κι η πίστη σε όποια από αυτές- είναι προσωπική υπόθεση του καθενός, ίσως συνδεδεμένη με κάποια εσωτερική ανάγκη, απόλυτα σεβαστές αν δεν προσπαθούσαν να επιβληθούν σε πολλές περιπτώσεις ετσιθελικά (δημιουργώντας τις εντάσεις και τους διαχωρισμούς που λέγαμε χωρίς κανέναν λόγο).

Οι κομματικές διαφωνίες δεν αφορούν κανέναν σε βαθμό θεωρητικού διαχωρισμού και διχασμού πόσο μάλλον όταν απλώς συμβαίνουν με τρόπο κακεντρεχή ανάμεσα σε γαϊδάρους που μαλώνουν σε ξένους αχυρώνες για το ποιος τους σαμαρώνει και τους καβαλάει καλύτερα. Το θέμα είναι να ενωθούν για να μην τους καβαλάει κανένας.

Το ποδόσφαιρο δε θα το σχολιάσω καν. (Σοβαρά τώρα;!)

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι κάτι που δε διαφοροποιεί σε καμία περίπτωση τους ανθρώπους σε συναισθηματικό επίπεδο αφού το ίδιο αγαπάνε, το ίδιο πληγώνουν ή πληγώνονται, το ίδιο ποθούν κι ερωτεύονται, το ίδιο φοβούνται, δένονται, προδίδουν ή προδίδονται γιατί είναι απλώς άνθρωποι που ο καθένας βιώνει τους δικούς του νταλκάδες ανάλογα με την προσωπικότητά του κι όχι ανάλογα με τη σεξουαλικότητά του. Αυτό που τους κάνει τη ζωή δύσκολη κι είναι όντως τοξικό δεν είναι η ίδια η διαφορετικότητά τους αλλά η φοβική κοινωνία μέσα στην οποία καλούνται να επιβιώσουν. Οι άντρες κι οι γυναίκες είναι επίσης πάνω από όλα άνθρωποι κι όχι κινούμενα γεννητικά όργανα ή ορμόνες.

Παρ’ όλα αυτά πολλοί άνθρωποι νιώθουν μεγαλύτερη απειλή από κάποιον “ξένο” πάρα από αυτούς που μας εξουσιάζουν οι οποίοι βασιζόμενοι σε συμφέροντα φανατίζουν έθνη και τους οποίους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνεχίζουν να στηρίζουν.

Νιώθουν μεγαλύτερη απειλή από κάποιον αλλόθρησκο αντί να συνειδητοποιήσουν ότι εξαιτίας του φανατισμού τους έχουν γίνει εργαλεία τόσο οι ίδιοι όσο κι οι θρησκείες τους στα χέρια όσων βασίζονται στο διαίρει και βασίλευε.

Νιώθουν μεγαλύτερη απειλή από κάποιον που υποστηρίζει άλλο κόμμα αντί να συνειδητοποιήσουν πως στη μέγγενη της εξουσίας ακόμη και το πιο καλοπροαίρετο κόμμα συνθλίβεται, ώστε να ενωθούν ενάντια σε πάσης φύσεως εξουσιαστές. Μήπως τελικά όμως η πραγματική απειλή είναι εκείνοι ενάντια στους οποίους όσοι ξεσηκώνονται είναι “αφελείς”; (Περισσότερο αφελείς, μάλλον, από αυτούς που τους ψηφίζουν περιμένοντας Μεσσίες εξουσιαστές κι έπειτα τρώγονται αναμεταξύ τους.)

Νιώθουν μεγαλύτερη απειλή ή προσβολή από κάποιον Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Παοκτσή, Αεκτζή κλπ, αντί να συνειδητοποιήσουν τι δυσωδία κρύβεται πίσω από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Επικεντρωνόμενοι σε φανέλες και χρώματα ξεχνούν ότι κάποιοι μεγαλοκαρχαρίες κάνουν πάρτι χυδαιότητας όσο οι οπαδοί σφάζονται στο όνομα μιας κόκκινης, πράσινης, κίτρινης, ασπρόμαυρης φανέλας. Δε με ενδιαφέρει η ιστορία της κάθε ομάδας και να με συγχωρείτε. Όχι περισσότερο τουλάχιστον από την ιστορία της ανθρωπότητας η οποία ανεπίδεκτη αναμασάει ίδια λάθη αιώνες τώρα. Όσο εσείς σκοτώνεστε για -και- φανέλες οι άλλοι από πάνω -ξέρετε- σας γλεντάνε ασύστολα. Αν αυτό το γουστάρετε πάω πάσο.

Νιώθουν μεγαλύτερη απειλή από μια γυναίκα που αγαπάει μια άλλη γυναίκα ή από έναν άνθρωπο που δεν έχει εγκλωβιστεί στην πλαστή μάτσο εικόνα της αντρίλας που με νύχια και με δόντια προσπαθούν οι ανασφαλείς να περιχαρακώσουν μην τυχόν και τους πουν λιγότερο άντρες, πάρα από εκείνους που καθημερινά στραγγίζουν και την τελευταία ρανίδα των κόπων τους, της αξιοπρέπειάς τους, της ίδιας τους της ζωής.

Συνεχίστε να πολεμάτε με μένος ό,τι δε σας μοιάζει αντί να ενωθείτε για να πολεμήσετε ό,τι σας εξευτελίζει. Κληροδοτώντας ταυτόχρονα αυτό το μίσος στα καημένα τα παιδιά σας τα οποία δε φταίνε σε τίποτε κι όμως μπολιάζονται από τόσα δα με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δε θα έπρεπε να έχει ο άνθρωπος αν θέλει να λέγεται τέτοιος.

Κλείνοντας και με αφορμή την πρόσφατη διαφήμιση του γνωστού σούπερ μάρκετ που “συντάραξε” κάποιους –ευτυχώς φαίνεται να είναι μειοψηφία- φοβικούς τεστοστερονάτους η ύπαρξη των οποίων παίρνει μάλλον αξία και νόημα μόνο μέσα από ό,τι ο σκοταδισμός τους έμαθε πως συμβολίζει το περιεχόμενο του καβάλου τους, έχω μια σκέψη να εκφράσω:

Ο πατέρας μου με μεγάλωσε με παθολογική αγάπη. Ο πατέρας μου είναι κομμάτι μιας γενιάς που λόγω ερεθισμάτων θα δικαιολογούταν ως ένα σημείο αν ήταν κολλημένος σε διάφορα ίσως στερεότυπα χωρίς να έχει μπει στον κόπο να ψηλαφίσει μόνος του κατά πόσο αυτά στέκουν ή όχι όπως πολλοί εκεί έξω. Ο πατέρας μου για παράδειγμα είναι όντως ένας άνθρωπος που λόγω προσωπικότητας δε θυμίζει τον πολλά βαρύ άντρακλα του παρελθόντος μεν αλλά ταιριάζει σε ένα άλλο πρότυπο της εποχής, εκείνο του προστάτη. Ο πατέρας μου δε θα μπορούσε να υποστηρίξει κάτι άλλο ως εμφάνιση πέρα από τη στερεοτυπική “αρσενική μορφή” που έχουν όλοι οι παλαιότεροι στο κεφάλι τους γιατί έτσι είναι όμως ταυτόχρονα πρόκειται για ίσως τον πιο συναισθηματικό άνθρωπο που έχω γνωρίσει ως τώρα και με διαφορά πράγμα που για κάποιους μάλλον είναι ασύμβατο. Ο πατέρας μου, λοιπόν, με άφηνε να παίζω μαζί του με όποιον τρόπο ένιωθα εγώ πως μας φέρνει κοντά, με όποιον τρόπο με διασκέδαζε, με όποιον τρόπο προκαλούσε το πολύτιμο για εκείνον χαμόγελό μου κι ας βρισκόταν πολλές φορές με κοκαλάκια στα μαλλιά, κραγιόν στα μάγουλα και χρώματα παντού. Ο πατέρας μου ήταν ευτυχισμένος όταν αφού τον έκανα έτσι πήγαινα μετά και τον έπαιρνα εκείνη την πολύτιμη αγκαλιά που τώρα λαχταρά και λόγω απόστασης δεν μπορεί να έχει. Ο πατέρας μου δεν είναι άνθρωπος που έχει ξεφύγει εντελώς από κάποια στερεότυπα. Όμως ο πατέρας μου έχει καταφέρει να βάλει τα συναισθήματα, την ενσυναίσθηση, την ψυχή του, την πνευματική παιδεία του, τον σεβασμό, τον άνθρωπο πάνω από όλα όσα η εποχή του τού έχει εμφυσήσει. Γιατί ο πατέρας μου επέλεξε να αγαπάει. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που τον θαυμάζω ακόμη κι αν διαφωνούμε όπως είναι υγιές σε πολλά.

Μακάρι τα παιδιά των μισαλλόδοξων να καταφέρουν να βρουν σύντομα το αντίδοτο από το δηλητήριο που οι γονείς τους εγκληματικά ενσταλάζουν στις ψυχές τους. Γιατί εκτός από εμάς, τους Millennials, αυτά τα παιδιά είναι επίσης το ακόμη πιο καθοριστικό μέλλον του κόσμου μας.

Είναι οι «κασέτες» Μιωνή αντάλλαγμα για τη ΛΑΡΚΟ;

Το σενάριο της πώλησης της κρατικής ΛΑΡΚΟ σε μια «μυστηριώδη» εταιρία, με την οποία συνδέεται το πρόσωπο των ημερών, Σάμπυ Μιωνής, αναζοπύρωσε η δημοσιοποίηση της υποκλοπής του σε συνομιλία με τον πρώην Υπουργό Νίκο Παππά.

Ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας δεν έχει κρύψει το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη ΛΑΡΚΟ ενώ ο Νίκος Παππάς, σε δηλώσεις του μίλησε ανοιχτά για αντάλλαγμα του Μιωνή με την κυβέρνηση της ΝΔ για εξαγορά της ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να βγάλει στο φως τις αμφιλεγόμενες υποκλοπές του. Για πιέσεις των Μιωνή και Παπασταύρου για εξαγορά της ΛΑΡΚΟ έχουν κάνει ήδη λόγο αρκετά δημοσιεύματα. Οι δημόσιες αναφορές «φωτογραφίζουν» πιέσεις του Μιωνή και προς την προηγούμενη κυβέρνηση, που δεν ενέδωσε.

Πίσω από το γνωστό ενδιαφέρον του Μιωνή για τη ΛΑΡΚΟ, βρίσκεται ένα δαιδαλώδες δίκτυο εταιριών και προσώπων με πιο γνωστό το Σταύρο Παπασταύρου. Αρκετοί έχουν πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά από σκάνδαλα των τελευταίων ετών, με πιο πρόσφατο αυτό που αποκαλύφθηκε  για τη χρηματοδότηση των 2,6, εκατ. ευρώ που φέρεται να κατευθύνθηκε προς τους Σταύρο Παπασταύρου και Αντώνη Σαμαρά ενώ τα ίχνη του δικτύου φαίνεται να καταλήγουν  στον ισραηλινό δισεκατομμυριούχο Benny Steinmetz.  Άλλωστε, η εξαγορά μιας αντίστοιχης εταιρίας σιδηρονικελίου στη Βόρεια Μακεδονία από τον ίδιο όμιλο, προκάλεσε τον εξονυχιστικό έλεγχο της Ελβετικής Diligence, πριν λίγα χρόνια και οδήγησε στις αποκαλύψεις.

Με λίγα λόγια, μια πιθανή εξαγορά, θα βάλει «στο κάδρο» όλη τη ΝΔ, Μητσοτατική και Σαμαρική, και θα επιβεβαιώσει όσους υποστηρίζουν ότι πίσω από τις όψιμες αποκαλύψεις Μιωνή βρίσκεται συναλλαγή του με την κυβέρνηση.

Το παζλ των εταιριών και η «μεγάλη εικόνα»

Το ενδιαφέρον για την εξαγορά έχει δημοσιοποιηθεί αρκετές φορές και δημοσιεύματα φέρουν ως ενδιαφερόμενη εταιρία την GSOL (GLOBAL SPECIAL OPPORTUNITIES Ltd) με έδρα τις Μπαχάμες, που βάσει τοπικής νομοθεσίας δεν γνωστοποιεί τους μετόχους της. Πρόκειται όμως για εταιρία με την οποία έχουν συνδεθεί τόσο σε δημοσιεύματα όσο και σε καταθέσεις στις αρχές  οι Σάμπυ Μιωνής, Σταύρος Παπασταύρου, Ανδρέας Ματαθιάς, Σόλομον Λέβις, Δημήτρης Πάσχος και Μάριος Καμχής που είναι ο  εκπρόσωπός της, σύμφωνα με την κατάθεση που έχει γίνει το 2016 στην οικονομική Εισαγγελία,

H GSOL ή μια βρετανική «εταιρία - κελυφος» με μοναδικό μέτοχο της GSOL, εμφανίζεται ως ο ενδιαφερόμενος για την εξαγορά της ΛΑΡΚΟ. Η GSOL και το fund ΙNTERNATIONAL OPPORTUNITIES με τους ίδιους περίπου ως διαχειριστές, είναι  μέρος από ένα «λαβύρινθο»  εταιριών που έχουν εμπλακεί σε μια σειρά από εξαγορές ορυχείων και μονάδων παραγωγής σιδηρονικελίου σε Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο Γουατεμάλα, Δομινικανή Δημοκρατία μέσω των εταιριών  FENI και  CUNICO NV, η διαδρομή των οποίων καταλήγει στη μητρική FALCONBRIDGE DOMINICANA με έδρα τον Άγιο Δομίνικο που έχει εξαγοραστεί κατά 85% αρχικά από την GLENCORE και στη συνέχεια από την AMERICAN NICKEL.

Όμως η GSOL και μια σειρά από ελβετικές εταιρίες διαχείρισης κεφαλαίων που διαχειρίζεται ο Καμχής συνδέονται επίσης με την FAIRWINDS ASSETS INC. με έδρα τον Παναμά. Εκεί συνδέεται και η εταιρία INVEL που πρωταγωνιστεί στο σκάνδαλο της ΠΑΝΓΑΙΑ για την εξαγορά των ακινήτων της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης Σαμαρά. H FAIRWINDS ASSETS, διευθυντής της οποίας εμφανίζεται ο Ανδρέας Καμχής, δεν είναι άλλη από την εταιρία που φέρεται, σύμφωνα με την κατάθεση που έφτασε πρόσφατα στη Βουλή, ότι χρηματοδότησε  με 2,6 εκατ. ευρώ το Σταύρο Παπασταύρου, με τελικό αποδέκτη των πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά το 2014!

Μιωνής, Παπασταύρου και στο βάθος πάλι... Steinmetz

Με λίγα λόγια, το ενδιαφέρον του Σάμπυ Μιωνη και της GSOL για την εξαγορά της προβληματικής ΛΑΡΚΟ, φέρνει στο φως ένα «γαϊτανάκι» σκανδάλων των τελευταίων ετών που εμπλέκουν διαρκώς Παπασταύρου και Μιωνή και οδηγούν στον πολυσυζητημένο ισραηλινό δισεκατομμυριούχο Βenny Steinmetz. Πρόκειται για τον επιχειρηματία που έχει απασχολήσει κατ' επανάληψη διωκτικές αρχές σε διάφορες χώρες και έχει συλληφθεί μάλιστα δύο φορές. Μάλιστα,  είχε τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας για το σκάνδαλο της PSGR με το κοίτασμα πολύτιμων λίθων της Γουνίεας και απασχόλησε το FBI ενώ εκπροσωπήθηκε από το γνωστό δικηγόρο...  Alan Dershowitz.

Εδώ υπάρχει άλλη μια εντυπωσιακή σύμπτωση καθώς πρόκειται για τον αμφιλεγόμενο δικηγόρο του Jeffry Epstein, του Harvey Weinstein αλλά και του Donald Trump που έχει κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση, τον οποίο επικαλείται στις συνομιλίες του με το Νίκο Παππά, ο Μιωνής ως την επαφή του στο "Παγκόσμιο Εβραϊκό Κογκρέσο" με την τεράστια επιρροή στις ΗΠΑ!

H ΛΑΡΚΟ και τα σενάρια ιδιωτικοποίησης

Η μεταλλευτική και μεταλλουργική εταιρία ΛΑΡΚΟ, που ιδρύθηκε τη δεκαετία του '60 από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη - Μποδοσάκη, δραστηριοποιείται στην εξόρυξη και την επεξεργασία σιδηρονικελίου παράγοντας ανοξείδωτο χάλυβα. Παρά το σημερινό της αδιέξοδο, διαθέτει μεγάλη περιουσία, κοιτάσματα και υποδομές και παραμένει από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις τους είδους στην Ευρώπη με κύκλο εργασιών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και αμιγώς εξαγωγικό χαρακτήρα.

Από το 1989, εκκαθαρίστηκε και πέρασε στον έλεγχο του Δημοσίου, έκτοτε παραμένει προβληματική και χαρακτηρίστηκε από κακοδιαχείριση, λεηλασία, πελατειακές εξυπηρετήσεις και διαδοχικές χρηματοδοτήσεις από το ελληνικό δημόσιο που οδήγησαν σε ένα πρόστιμο ύψους 185 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε. λόγω παράνομων κρατικών ενισχύσεων. Αρκετές φορές στο προσκήνιο ήρθε ο διαγωνισμός για την πώληση, όμως οι ενδιαφερόμενοι διεκδικούσαν το «σπάσιμο» της παραγωγικής από  τη μεταλλευτική δραστηριότητα, τη διαγραφή χρεών  και τις απολύσεις και επαναπροσλήψεις των εργαζομένων, δηλαδή παραβίαζαν τους τρεις όρους που έθετε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και δεν προχώρησε ποτέ.  Άλλωστε και μόνο το χρέος των 300 εκατ. ευρώ που έχει προς τη ΔΕΗ, μπορεί να την κλονίσει ανεπανόρθωτα.

Ο ενεργός ρόλος που παίζει πλέον ο Μιωνής υπέρ της κυβέρνησης ΝΔ  με τις υποκλοπές και το υποθετικό σενάριο να αποτελεί μέρος συμφωνίας για τη ΛΑΡΚΟ,  ανοίγει και πάλι το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης χωρίς όρους και προϋποθέσεις ίσως και με μηδενικό τίμημα, εκτιμούν πολιτικές πηγές.

Εκτός από τον Μιωνή, που φέρεται να διατυμπανίζει εδώ και καιρό τις στενές σχέσεις του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ενδιαφέρεται  για τη ΛΑΡΚΟ, ενδιαφέρον πιθανολογείται ότι θα εκδηλώσει και ένας από τους παλιούς μετόχους, η οικογένεια Αθανασιάδη που συνδέεται επίσης με την οικογένεια του Πρωθυπουργού.

Τα σκάνδαλα του παρελθόντος και η διέξοδος του μέλλοντος

Ένας από τους παράγοντες που οδηγεί στη μαρασμό τη ΛΑΡΚΟ είναι οι τιμές του νικελίου διεθνώς που παραμένουν χαμηλές κοντά στα 13.000 δολάριο/τόνο. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της ΛΑΡΚΟ είχαν γίνει στη διάρκεια της κυβέρνησης ΝΔ το 2006, όταν δεσμεύτηκε και προπωλήθηκε μελλοντική παραγωγή σε τιμές χαμηλότερες από την διεθνή αγορά και ενώ τότε η χρηματιστηριακή αξία του νικελίου κάλπαζε  και έφτασε σε επίπεδο πάνω από τα 50.000 δολάρια/τόνο, το 2007, με αποτέλεσμα η ΛΑΡΚΟ να υποστεί δραματικές απώλειες της τάξης των 75 εκατ. ευρώ μόνο το 2006.

Η μόνη διέξοδος για το μέλλον, όπως επισημαίνουν μια σειρά από παράγοντες είναι η υδρομεταλουργία που θα μπορούσε να αξιοποιήσει με κερδοφορία τόσο το νικέλιο όσο και το κοβάλτιο του κοιτάσματος. Όμως το μέλλον της εταιρίας με τους χιλιάδες εργαζόμενους, παραμένει αβέβαιο όσο και οι προθέσεις της κυβέρνησης. 

πηγή

Η «κασέτα Μιωνή» τραυματίζει τον ΣΥΡΙΖΑ

 γράφει η Νικόλ Λειβαδάρη

O Aλέξης Τσίπρας άσκησε κριτική, ο Νίκος Παππάς απάντησε με δημόσια αυτοκριτική, κι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έκανε την πολιτική έκρηξη.

Η χθεσινή εξάωρη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν δύσκολη όχι μόνον επειδή οι αποκαλύψεις των διαλόγων Παππά - Μιωνή βάζουν την αξιωματική αντιπολίτευση σε θέση πολιτικής άμυνας. Η «κασέτα Μιωνή» λειτούργησε και ως ο καταλύτης εκτόνωσης της υψηλής, και σωρευμένης, εσωκομματικής θερμότητας - μιας θερμότητας, που αποδεσμεύεται σε κρίσιμο timing και με άδηλες συνέπειες στο εγχείρημα μετασχηματισμού του κόμματος.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να εκτονώσει την ένταση, εγκαλώντας μεν τον Νίκο Παππά για το ύφος και το περιεχόμενο της συνομιλίας του με τον Σάμπι Μιωνή, αλλά καλύπτοντάς τον πλήρως ως προς το ηθικό σκέλος της υπόθεσης. «Δεν έχω καμία αμφιβολία», είπε, «για την εντιμότητα των στελεχών μας, τα οποία σε όλες τις περιστάσεις έχουν αποδείξει την ανιδιοτέλειά τους. Από εκεί και πέρα ο καθένας μας πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί για λάθη, παραλήψεις ή αστοχίες».

To tvxs.gr, μέσα στην πανδημία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης. Στις αντίξοες αυτές συνθήκες, στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, είπε ότι ο ίδιος είχε ζητήσει από τον Νίκο Παππά να χειριστεί την υπόθεση καθώς επρόκειτο για ζήτημα για το οποίο είχε εκφράσει ενδιαφέρον η κυβέρνηση του Ισραήλ. Ο Νίκος Παππάς από την πλευρά του δήλωσε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για «λάθη ύφους και ουσίας», η προσπάθεια όμως να κλείσει το θέμα απέδωσε μόνον εν μέρει.

Στελέχη όπως ο Νίκος Φίλης και ο Νίκος Βούτσης ζήτησαν πρόσθετες εξηγήσεις, κριτικός  αλλά σε συγκρατημένους τόνους ήταν και ο Πάνος Σκουρλέτης, και μέλη προερχόμενα από την Προοδευτική Συμμαχία απέδωσαν αφέλεια και ελαφρότητα στον τομεάρχη Οικονομίας για τους χειρισμούς του στις επαφές με τον Σάμπι Μιωνή. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος όμως ήταν εκείνος που έθεσε κεντρικό πολιτικό ζήτημα: Είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να προσπερνά ελαφρά τέτοια θέματα, ζήτησε να υπάρξει ξεκάθαρη και δημόσια αποδοκιμασία Παππά από το Πολιτικό Συμβούλιο και προειδοποίησε πως εάν δεν γίνουν αλλαγές ο ίδιος δεν προτίθεται να είναι ξανά υπουργός σε μελλοντική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Αποτέλεσμα της παρέμβασης Τσακαλώτου ήταν η προσθήκη στην ανακοίνωση του Πολιτικού Συμβουλίου της αιχμηρής αναφοράς που φωτογραφίζει τον Νίκο Παππά, χωρίς να τον κατονομάζει: «Εκείνο που διακρίνει την Αριστερά είναι οι αρχές και οι αξίες της. Η εντιμότητα και το ήθος. Η ανιδιοτέλεια και η αλληλεγγύη. Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς προφανώς και ισχύει. Μόνο που αυτό δεν συνοδεύει αναγκαστικά όποιον δηλώνει αριστερός, ως σφραγίδα δωρεάς. Υποστηρίζεται και αναδεικνύεται κάθε στιγμή και σε κάθε πράξη».

Κατά ορισμένες πλευρές στην Κουμουνδούρου, παραμένει αμφίβολο εάν η διατύπωση αυτή ικανοποιεί τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Κατά κάποιες άλλες, τα όσα έγιναν χθες στο Πολιτικό Συμβούλιο είναι πιθανό να οδηγήσουν σε υπαναχώρηση Παππά από την «πρώτη γραμμή» του ΣΥΡΙΖΑ, έως και σε «αναδόμησή» του κατά τον ανασχηματισμό των τομεαρχών. Κατά τους «προεδρικούς» οι εξηγήσεις που δόθηκαν ήταν επαρκείς και το θέμα θεωρείται λήξαν - κατά την μεγάλη πλειοψηφία επίσης, ανεξαρτήτως τάσεων, δεν εντοπίζεται τίποτα, ηθικά και νομικά, μεμπτό για τον τομεάρχη Οικονομίας.

Για όλους ωστόσο αποτελεί ερώτημα το αποτύπωμα που θα αφήσει αυτή η σύγκρουση στο εγχείρημα της διεύρυνσης του κόμματος. Η σκληρή κόντρα Παππά - Τσακαλώτου δεν είναι νέα, όπως δεν είναι άγνωστο και το ότι ο μεν πρώτος πρωτοστατεί στο άνοιγμα και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο δε δεύτερος είναι σθεναρός υπέρμαχος της αριστερής ιδεολογικής καθαρότητας.

Η επόμενη πράξη θα παιχτεί το Σάββατο, στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης, ήδη όμως η επίπονη διαδικασία ανασύνταξης του ΣΥΡΙΖΑ μετρά ακόμη ένα τραύμα…

«Κλειστή» η Ελλάδα για εννέα χώρες και μετά την 1η Ιουλίου

Την επόμενη εβδομάδα ανοίγει κι επισήμως ο τουρισμός για την Ελλάδα, καθώς από 1η Ιουλίου, θα επιτρέπονται διεθνείς αφίξεις σε όλα τα αεροδρόμια της χώρας. Η κυβέρνηση έχει ήδη εκδώσει συγκεκριμένες οδηγίες προς τους τουρίστες.

Υπάρχουν, όμως, εννέα χώρες για τις οποίες θα συνεχίσει να ισχύει η απαγόρευση μέχρι νεωτέρας και.. αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτές παρουσιάζεται βαρύ επιδημιολογικό φορτίο ή έξαρση κρουσμάτων κορονοϊού.

Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσε η ΕΡΤ, οι χώρες αυτές είναι:

Βρετανία

Σουηδία

ΗΠΑ

Ρωσία

Ισραήλ

Κατάρ

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα

Σαουδική Αραβία

Βόρεια Μακεδονία

Εννέα οδηγίες προς τουρίστες

Την ίδια στιγμή η γενική γραμματεία πολιτικής προστασίας, σε συνεργασία με τον ΕΟΔΥ, την ΥΠΑ, την Fraport, και το «Ελ. Βενιζέλος» ξεκίνησε καμπάνια σε τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά), δίνοντας συγκεκριμένες οδηγίες προς όσους θα εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια.

Ειδικότερα οι οδηγίες είναι οι εξής:

χρησιμοποιείτε συχνά αντισηπτικό,

φοράτε μάσκα,

πλένετε τα χέρια σας συχνά και σχολαστικά,

μην αγγίζετε το στόμα, τη μύτη και τα μάτια σας,

πετάτε τις μάσκες και τα γάντια σε κάδους απορριμμάτων,

βήχετε ή να φτερνίζεστε στον αγκώνα σας ή ένα χαρτομάντιλο,

κρατάτε αποστάσεις,

προτιμάτε ανέπαφες συναλλαγές όπου αυτό είναι δυνατό,

αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε ανελκυστήρες

Σε ποιες χώρες αναζωπυρώνεται η πανδημία του covid 19 - Οι εστίες που τρομάζουν

Έξαρση του κορωνοϊού με 40.000 κρούσματα σε μια μέραω παρατηρείται στις ΗΠΑ ενώ για δεύτερο συνεχόμενο εικοσιτετράωρο η Μ. Βρετανία ανακοίνωσε αυξημένο αριθμό θανάτων.Την ίδια ώρα νέες εστίες μετάδοσης εντοπίζονται στην Ιταλία

Μέχρι σήμερα τουλάχιστον 489.398 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ τα επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου Covid-19 φτάνουν τα 9.660.655.

Αν και ορισμένες χώρες αρχίζουν τώρα να βλέπουν τα κρούσματα και τους θανάτους να μειώνονται, τις περισσότερες φορές έπειτα από αυστηρά περιοριστικά μέτρα, σε άλλες χώρες παρατηρείται ανησυχητική αύξηση.

Μετά τα μέσα Μαΐου, η απότομη άνοδος του αριθμού των κρουσμάτων στη Λατινική Αμερική οδήγησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) να καταδείξει την αμερικανική ήπειρο ως το νέο επίκεντρο της πανδημίας.

Στη Βραζιλία, το Περού, τη Χιλή, το Μεξικό και τον Ισημερινό η εξάπλωση του ιού είναι ταχύτατη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες σημείωσαν αύξηση κατά 25% σε νέα κρούσματα COVID-19 την περασμένη εβδομάδα, σε σύγκριση με το προηγούμενο επταήμερο, με την Αριζόνα, τη Φλόριντα και το Τέξας να σημειώνουν ρεκόρ. Μέσα σε μια μέρα, χθες, καταγράφηκαν συνολικά στη χώρα 40.000 νέα κρούσματα.  

πηγή

Κύμα καταδίκης του κατάπτυστου νομοσχεδίου που σχεδιάζει η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή για τις διαδηλώσεις.!

Σε ετοιμότητα να απαντήσουν στο κατάπτυστο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, που σχεδιάζει η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή, βρίσκονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ «προειδοποιεί την κυβέρνηση να μην τολμήσει να καταθέσει το συγκεκριμένο αντιδημοκρατικό και αυταρχικό νομοσχέδιο», προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση επιδιώκει «να περιορίσει και να βάλει στο γύψο το δημοκρατικό δικαίωμα της κοινωνίας να διαδηλώνει και των εργαζομένων να απεργούν».

«Οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα», επισημαίνει το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας – Βόνιτσας.

«Η κυβέρνηση προωθεί νομοσχέδιο, επιδιώκοντας να βάλει νέα εμπόδια στο δικαίωμα των εργαζομένων να αγωνίζονται, να διαδηλώνουν και να απεργούν», σημειώνει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων υπ. Γεωργίας.

«Και αυτό το έκτρωμα-νόμο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ για τις διαδηλώσεις και τις συγκεντρώσεις θα το κάνουμε κουρελόχαρτο», τονίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών.

«Το δικαίωμα να μπορούν οι εργαζόμενοι να απεργούν, να διαδηλώνουν, το κέρδισαν με αγώνα και θυσίες. Δεν μπορεί καμιά κυβέρνηση να το βάλει στο γύψο», τονίζει το Συνδικάτο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης.

«Η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στον γύψο», σημειώνει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ικαρίας – Φούρνων.

«Η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει τον συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στον γύψο», επισημαίνουν συνδικάτα από το χώρο των Τροφίμων και Ποτών. Συγκεκριμένα, το Συνδικάτο Τροφίμων – Ποτών Ν. Βοιωτίας, το Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κ. Μακεδονίας, το Συνδικάτο Τροφίμων – Ποτών Εύβοιας – Βοιωτίας, το Σωματείο Εργαζομένων στις Συνεργαζόμενες Πτηνοτροφικές Επιχειρήσεις ΖΑΒΕΛ (συμφερόντων «ΖΟΥΡΑ»), το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων «Δ. Κελαϊδίτης», το Συνδικάτο Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών Ν. Λάρισας.

«Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην τολμήσει να καταθέσει το συγκεκριμένο αντιδημοκρατικό και αυταρχικό νομοσχέδιο» σημειώνει το Σωματείο Εργαζομένων του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου.

«Η συνδικαλιστική δράση αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων και της κοινωνίας και όχι της Αστυνομίας», υπογραμμίζει ο Σύλλογος Εργαζομένων υπουργείου Γεωργίας Ν. Αττικής.

«Προειδοποιούμε από τώρα αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην ψήφιση του χουντικού τερατουργήματος για τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων, οι αγώνες του συνταξιουχικού κινήματος, του ταξικού εργατικού κινήματος θα τους υποχρεώσει να μείνει στα χαρτιά», αναφέρει ο Σύλλογος Συνταξιούχων Πάτρας.

Πηγή 

Ανώτατο όριο ηλικίας στα αυτοκίνητα αλλά και όλα τα οχήματα εξετάζει το Υπ. Μεταφορών .!

Ανώτατο όριο ηλικίας στα αυτοκίνητα αλλά και όλα τα οχήματα που κυκλοφορούν στη χώρα θέλει να θεσπίσει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Το Σχέδιο Εθνικού Προγράμματος Ελέγχου της Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης τέθηκε σε διαβούλευση το οποίο καταρτίστηκε με βάση την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όριο ηλικίας και χρονοδιάγραμμα απογόρευσης κυκλοφορίας για όλα τα αυτοκίνητα στη χώρα θέλει το υπουργείο Περιβάλλοντος στο πλαίσιο του Σχεδίου Εθνικού Προγράμματος Ελέγχου της Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης (ΕΠΕΑΡ) που τέθηκε σε διαβούλευση.

Το σχέδιο έχει καταρτιστεί με βάση οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορά σε εθνικές πολιτικές και μέτρα, ώστε να υπάρξει συμμόρφωση με δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών ρύπων για τα έτη από το 2020 έως το 2029. αλλά και από το 2030 και μετά.

Αφορά τους ρύπους διοξείδιο του θείου (SO2), οξείδια του αζώτου (NOx), πτητικές οργανικές ενώσεις εκτός του μεθανίου (NMVOC), αμμωνία (NH3) και αιωρούμενα σωματίδια ΑΣ2,5.

Στον τομέα των μεταφορών, στο ΕΠΕΑΡ προτείνονται διάφορες ενέργειες για τον περιορισμό των εκπομπών ρύπων, όπως:

απαγόρευση εισαγωγής παλαιών οχημάτων,

κίνητρα για νέα και αντικίνητρα για παλαιά αυτοκίνητα,

καθορισμός μέγιστης επιτρεπόμενης ηλικίας ή εκπομπών ρύπων για τα οχήματα που θα κυκλοφορούν.

Χρονοδιάγραμμα για απαγόρευση κυκλοφορίας παλαιών αυτοκινήτων

Ειδικότερα, για την απαγόρευση κυκλοφορίας παλαιών οχημάτων προτείνεται «καθορισμός κλίμακας μέγιστων επιτρεπόμενων ηλικιών ή/και επιπέδων εκπομπών αερίων για όλα τα (οδικά) οχήματα».

Σήμερα, πρακτικά δεν υπάρχει όριο στην ηλικία των οχημάτων που κυκλοφορούν στη χώρα, παρά μόνο πρόβλεψη μέγιστης ηλικίας 27 ετών για λεωφορεία.

Πλέον η πρόταση είναι «να καθοριστεί μερική ή ολική απαγόρευση ανάλογα με την ηλικία / επίπεδο εκπομπών των οχημάτων, καθώς και να ορισθεί ένα σταδιακό χρονοδιάγραμμα περιορισμού της ηλικίας ανά τύπο οχήματος και για τους δύο ορίζοντες», προτείνοντας στην μεν πρώτη περίπτωση το έτος 2027 και στη δεύτερη το έτος 2037.

Το σχέδιο είναι σε διαβούλευση έως τις 15 Ιουλίου και μπορείτε να το δείτε αναλυτικά εδώ. 

πηγή

Σκληρή απάντηση Τουλουπάκη σε Γεωργιάδη

γράφει η Μαρία Δήμα

Για κύμα ανθρωποφαγίας εισαγγελέων και για καταπάτηση κάθε δικονομικού κανόνα, των βασικών δικαιωμάτων και αρχών της ΕΣΔΑ, που έχει ξεπεράσει κάθε όριο, κάνει λόγο σε ανακοίνωση της η εισαγγελέας κατά της διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη, με αφορμή τις σημερινές δηλώσεις του υπουργού Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη περί φυλάκισης της, αναφορικά με τη δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος του Ανδρέα Λοβέρδου.

Η Ελένη Τουλουπάκη υπενθυμίζει αποφάσεις του ΕΔΔΑ, με τις οποίες θεσμοθετείται πλέον η απαγόρευση οποιασδήποτε δημόσιας αναφοράς δημόσιου λειτουργού ή κυβερνητικού αξιωματούχου σε εκκρεμή ποινική διαδικασία γιατί προσβάλλεται κατάφωρα το τεκμήριο αθωότητας.

Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Με το νόμο 4596/2019 που ενσωμάτωσε την ευρωπαϊκή οδηγία 2016/343/ ΕΕ και σε συμμόρφωση προς πλήθος αποφάσεων του ΕΔΔΑ (ενδεικτικά Αllenet de Ribemont κατα Γαλλιας 1995, CASE OF G.C.P. v. ROMANIA ) θεσμοθετείται πλέον η απαγόρευση οποιασδήποτε δημόσιας αναφοράς δημόσιου λειτουργού ή κυβερνητικού αξιωματούχου σε εκκρεμή ποινική διαδικασία και τούτο γιατί προσβάλλεται κατάφωρα το τεκμήριο αθωότητας.

Με τις σημερινές δηλώσεις του υπουργού κ. Άδωνι Γεωργιάδη (περί φυλάκισης μου κλπ) αποδεικνύεται ότι αγνοείται προκλητικά η νομοθεσία της χώρας, οι θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου καθώς και η πάγια νομολογία του ΕΔΔΑ, αρχές ωστόσο που η Εισαγγελία Διαφθοράς σέβεται και τηρεί ως κόρην οφθαλμού για κάθε πρόσωπο που τυχόν ερευνάται μεταξύ των οποίων και ο κ. Υπουργός.

Η καταπάτηση κάθε δικονομικού κανόνα, των βασικών δικαιωμάτων και αρχών της ΕΣΔΑ έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Το ζήτημα είναι θεσμικό και αφορά στα θεμέλια του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας αυτής καθαυτής. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να ενημερωθούν επίσημα πια όλοι οι αρμόδιοι θεσμοί τόσο σε εθνικό όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο για το τι συμβαίνει στη χώρα μας. Έχω θεσμική υποχρέωση να σταθώ όρθια σε αυτό το χωρίς προηγούμενο κύμα ανθρωποφαγίας εισαγγελικών λειτουργών».

ΣΥΡΙΖΑ: Να πάρει θέση ο Μητσοτάκης

«Μετά την κατάρρευση του αφηγήματος περί σκευωρίας για το σκάνδαλο Novartis με τις αποκαλύψεις για την κ. Ράικου, ο ερευνώμενος υπουργός, Αδ. Γεωργιάδης, δεν κατάφερε να κρύψει τον πανικό που τον διακατέχει. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να απειλήσει δημοσίως την εισαγγελέα Διαφθοράς που ερευνά την υπόθεσή του, λέγοντας πως «πρέπει να μπει φυλακή».  Ίσως κάτι να ξέρει και να αγχώνεται», σχολιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στην ανακοίνωσή της η αξιωματική αντιπολίτευση τονίζει ότι: «Ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να πάρει άμεσα θέση για τις αποκρουστικές παρεμβάσεις του υπουργού του στη Δικαιοσύνη: Ή τον στέλνει σήμερα σπίτι του ή υιοθετεί τις χυδαίες και ωμές παρεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη που τον ερευνά».