“Καλώς έκλεισα τα νοσοκομεία” – Χαρείτε τον αντιπρόεδρο της ΝΔ και υπουργό του Μητσοτάκη (βίντεο)

 

Το 2013 ο Άδωνις Γεωργιάδης  ως υπουργός Υγείας – όπως εξάλλου ο ίδιος έχει παραδεχθεί – έκλεισε επτά νοσοκομεία! Το 2021 με το σύστημα υγείας της χώρας να βρίσκεται σε τραγική κατάσταση εν μέσω πανδημίας από τη θέση του υπουργού Επενδύσεων προκαλώντας το ελληνικό λαό μας ενημερώνει ότι  «καλώς έκλεισαν» επειδή «δεν χρειάζονταν»!

 

Την ίδια ώρα που άνθρωποι στην χώρα χάνουν τη ζωή τους έξω από τις ΜΕΘ και στοιβάζονται σε ράντζα με ελλείψεις ακόμα και στο οξυγόνο ο κυνικός υπουργός της κυβέρνησης Μητσοτάκη κουνάει και το δάκτυλο υπερασπιζόμενος την συγκεκριμένη εγκληματική πολιτική του.

 

 

Οι αναφορές του Γεωργιάδη έγιναν στον τηλεοπτικό σταθμό «Open» το πρωί του Σαββάτου την στιγμή που η Μαίρη Αγρογιάννη, παθολόγος μονάδας Covid στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας περιέγραφε τις τραγικές στιγμές που βιώνουν γιατροί και ασθενείς στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας.

 

Όπως είπε η Μ. Αγρογιάννη μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας και Πειραιά, έχουν εμφανιστεί προβλήματα πλέον και με το οξυγόνο, αφού δεν είναι επαρκής η παροχή καθώς υπάρχουν πολλοί ασθενείς που το χρειάζονται. Τόνισε ότι χρειάζεται να ανοίξουν τα νοσοκομεία, όπως το «Λοιμωδών», που έκλεισε ως υπουργός Υγείας ο παριστάμενος στο πάνελ Άδωνις Γεωργιάδης, να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας και να γίνουν μαζικές προσλήψεις.

 

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει την εγκληματική -όπως αποδεικνύεται σήμερα- απόφαση να κλείσουν νοσοκομεία, ο Α. Γεωργιάδης πέρα από προκλητικούς ισχυρισμού του πρόσθεσε ότι το ίδιο γίνεται και στη Γερμανία (!) και παρέπεμψε τη λύση στο πρόβλημα της πανδημίας στο εμβόλιο, λίγες μέρες μετά την παραδοχή του ΠΟΥ ότι το εμβόλιο είναι όπλο, αλλά όχι η λύση για την πανδημία.

 

«Τα νοσοκομεία δεν είναι ξενοδοχεία να λειτουργούν με όρους πληρότητας», ήταν η απάντηση της Μαίρης Αγρογιάννη, με τον Α. Γεωργιάδη να επιστρατεύει, κατά την προσφιλή του τακτική, τον αντικομμουνισμό, με επιχειρήματα του τύπου «κομμουνισμό στην Ελλάδα δεν έχουμε, ούτε θα έχουμε»…

 

Ακολουθεί παλιότερο βίντεο που ο Γεωργιάδης μας ενημέρωνε ότι «δεν έκλεισε δύο αλλά επτά νοσοκομεία»:  

πηγή

Αθλιότητα Κασιμάτη κατά Γεννηματά - Οργή στο ΚΙΝΑΛ

 

Την άμεση και οργισμένη αντίδραση των στελεχών του ΚΙΝΑΛ προκάλεσε το άρθρο του δημοσιογράφου Στέφανου Κασιμάτη, στο οποίο καταφέρεται εναντίον της Φώφης Γεννηματά.

 

Οργή και αγανάκτηση έχει προκαλέσει το άρθρο του Στέφανου Κασιμάτη, αρθρογράφου στα «Νέα», στο οποίο καταφέρεται εναντίον της αείμνηστης προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά.

 

«Αξιοσημείωτη ειρωνεία ότι, με τον θάνατό της, η μακαρίτισσα Φώφη προσέφερε στο ΠΑΣΟΚ περισσότερα από όσα είχε προσφέρει με τη ζωή της», έγραψε ο Στέφανος Κασιμάτης, σχολιάζοντας τις δημοσκοπήσεις, προκαλώντας δικαιολογημένα την άμεση και οργισμένη αντίδραση των στελεχών του ΚΙΝΑΛ.

 

Υπενθυμίζεται ότι ο Στέφανος Κασιμάτης είχε απομακρυνθεί από την «Καθημερινή» όταν είχε ειρωνευτεί τον Γιώργο Κατρούγκαλο για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.

 

Ανδρουλάκης για Κασιμάτη: "Κανένα μέτρο, κανένας σεβασμός"

Σε ανάρτησή του στο Twitter ο ευρωβουλευτής και υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, Νίκος Ανδρουλάκης, έκανε λόγο για «ντροπή» και «απρέπεια»: «Κανένα μέτρο, καμία ενσυναίσθηση, κανένας σεβασμός στη μνήμη της Φώφης Γεννηματά. Ντροπή για την απρέπεια του σχολίου του κ. Κασιμάτη», έγραψε.  

Κανένα μέτρο, καμία ενσυναίσθηση, κανένας σεβασμός στη μνήμη της Φώφης Γεννηματά. Ντροπή για την απρέπεια του σχολίου του κ. Κασιμάτη.

— Nikos Androulakis (@androulakisnick) November 27, 2021

 Γερουλάνος: "Ο κ. Κασιμάτης γνωρίζει ότι αυτό που κάνει είναι χυδαίο"

«Το χειρότερο δεν είναι ότι ο κ. Κασιμάτης γνωρίζει ότι αυτό που κάνει είναι χυδαίο.  Το χειρότερο είναι ότι θεωρεί έξυπνο αυτό που κάνει. Η καλύτερη τακτική σε τέτοιες συμπεριφορές είναι να μην τους δίνεις σημασία. Η εφημερίδα όμως; Νιώθει καλά να κοιτάζει από μακριά;» έγραψε σε ανάρτησή του ο υποψήφιος για την προεδρία του ΚΙΝΑΛ Παύλος Γερουλάνος.  

Το χειρότερο δεν είναι ότι ο κ. Κασιμάτης γνωρίζει ότι αυτό που κάνει είναι χυδαίο. Το χειρότερο είναι ότι θεωρεί έξυπνο αυτό που κάνει. Η καλύτερη τακτική σε τέτοιες συμπεριφορές είναι να μην τους δίνεις σημασία. Η εφημερίδα όμως; Νιώθει καλά να κοιτάζει από μακριά;

— Pavlos Yeroulanos (@P_Yeroulanos) November 27, 2021

Χρηστίδης: "Καμία ενσυναίσθηση, ούτε τώρα;"

«Αυτή ήταν η καθημερινότητα της Φώφης Γεννηματά επί 6 χρόνια. Αθλιότητες και διαρκή χτυπήματα, χωρίς κανένα σεβασμό, καμία ενσυναίσθηση. Ούτε τώρα; Ντροπή για όσα γράφει ο κ. Κασιμάτης» σχολίασε ο υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης.    

 

Αυτή ήταν η καθημερινότητα της Φώφης Γεννηματά επί 6 χρόνια. Αθλιότητες και διαρκή χτυπήματα, χωρίς κανένα σεβασμό, καμία ενσυναίσθηση. Ούτε τώρα;
Ντροπή για όσα γράφει ο κ. Κασιμάτης. pic.twitter.com/SvYEUyG4eY

Χριστοδουλάκης: "Ντράπηκε μέχρι και η ντροπή"

Σε οργισμένη δήλωση προς τους εκπροσώπους του Τύπου προχώρησε ο γραμματέας του Κινήματος Αλλαγής, Μανώλης Χριστοδουλάκης με αφορμή το άρθρο του Στ. Κασιμάτη.

 

«Η "Πανδώρα" του "γνωστού και μη εξαιρετέου" κ. Κασιμάτη, στη στήλη του στα ΝΕΑ, ξαναχτύπησε  σήμερα τη Φώφη Γεννηματά με άθλιο τρόπο που ντράπηκε μέχρι και η ντροπή.

 

Η απάντησή μας είναι η ίδια που τόσα χρόνια η ίδια έδινε σε συστηματικά  και  λυσσαλέα χτυπήματα, που όχι μόνο με δημοσιογραφία, αλλά ούτε με το περιθώριο δεν συνάδουν: Περιφρόνηση και Απαξίωση» ανέφερε ο κ. Χριστοδουλάκης.

 

Βοσδογάνης: "Μην πείτε το όνομα του, θα έχει κερδίσει. Απαξία"

«Mην ασχολείστε με κάτι ανθρωποειδή που ακόμη και η προσβολή μνήμης νεκρού δεν τους λέει τίποτα. Έτσι βγάζουν τόσα χρόνια μεροκάματο, με αυτό τον θόρυβο που δημιουργούν. Μην πείτε το όνομα του, θα έχει κερδίσει. Απαξία σε αυτόν και όλοι την Κυριακή στο μνημόσυνο της Φώφη Γεννηματά.

 

Υ.Γ.: Κανένας φυσικά δεν μπορεί να εξαιρέσει από την ευθύνη τα μέσα ενημέρωσης που δημοσιεύουν τέτοια ληβελογραφήματα. Αν τα πιστεύουν ας συνεχίσουν μαζί του...» έγραψε ο διευθυντής του γραφείου της Φώφης Γεννηματά και στενός της συνεργάτης, Νίκος Βοσδογάνης.     

πηγή

Κάτι για τον Νίκο Ανδρουλάκη

 

γράφει η Έλενα Ακρίτα

 

Πριν ξεκινήσω αυτό το κείμενο, επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ επί προσωπικού: έτσι, για να μην κοιτάμε με στραβό μάτι ο ένας τα πολιτικά κίνητρα του άλλου, τύπου γιατί το γράφει τώρα αυτό;

 

Ποια είναι η δεύτερη σκέψη του/της;

 

Προωθεί κάποιον γιατί η εκλογή του συμφέρει τη Νέα Δημοκρατία;

 

Προωθεί κάποιον άλλον γιατί η εκλογή του συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ;

 

Είναι δεκανίκι του ενός, είναι δεκανίκι του άλλου;

 

Εντάξει ως εδώ;

 

Πάμε παρακάτω.

 

ΠΑΣΟΚ δεν υπήρξα ποτέ.

 

Από τα πρώτα νιάτα μου ήμουν στον Ρήγα κι όλα τα μετέπειτα χρόνια στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Θυμάμαι πολλές εκλογές που τρέχαμε στις κάλπες με την αγωνία να πιάσει το κόμμα μας το 3% για να μπορέσει να μπει στη Βουλή. Με την ψυχή στο στόμα πάντα, με αγώνες, με τρέξιμο, με ξενύχτια πολλά, με τζάμπα δουλειά στα κομματικά μας έντυπα.

 

Στηρίξαμε κι υποστηρίξαμε "αρχηγούς" σπουδαίους, αρχηγούς που έγραψαν Ιστορία, αρχηγούς μέτριους, αρχηγούς μαλάκες, αρχηγούς που μάς πούλησαν και μας πήγαν στον πάτο.

 

Έχω ψηφισει ΠΑΣΟΚ. Ή μάλλον έχω ψηφίσει τη μητέρα μου στη Β’ Αθήνας, όποτε κατέβαινε υποψήφια. Μόνον. Εκεί αρχίζει κι εκεί τελειώνει η σχέση μου με το κόμμα αυτό.

 

Εντάξει ως εδώ;

 

Πάμε παρακάτω.

 

Σπανίως  αποδεχόμαστε ότι η κοινοβουλευτική πολυφωνία είναι ένα από τα ισχυρότερα όπλα της Δημοκρατίας κατά του ολοκληρωτισμού: αλλιώς άιντε και φύγαμε και πάμε πίσω στη Χούντα του Παπαδόπουλου. Πάμε στους ‘αποφασίζομεν και διατάσσομεν’ του κάθε στρατιωτικού ή παραστρατιωτικού πραξικοπήματος.

 

Εντάξει ως εδώ;

 

Πάμε παρακάτω.

 

Στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ, πολλοί οι συνάδελφοι σπρώχνουν λυσσαλέα υποψήφιους. Όχι γιατί ενδιαφέρονται για το Κίνημα Αλλαγής, αλλά για να αποκτήσουν δεκανίκια άλλα κόμματα. Οι τύποι αυτοί αν μετεκλογικά το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ αυτοκαταστρεφόταν σε 10 δευτερόλεπτα, ποσώς θα τους απασχολούσε. Στάχτη και μπούρμπερη να γίνει ένα μεγάλο κόμμα που έγραψε Ιστορία από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

 

Εμείς όμως οι αληθινοί δημοκράτες το ΚΙΝΑΛ το θέλουμε εδώ.

 

Το θέλουμε στη Βουλή.

 

Να διαφωνούμε, να συμφωνούμε.

 

Το θέλουμε στο βήμα να μιλάει.

 

Να κρίνει, να κατακρίνει, να προτείνει, να ψηφίζει.

 

Να υπάρχει βρε αδελφέ.

 

Αυτό.

 

Έξι υποψήφιοι έχουν μπει στα τελευταία 200 μέτρα της κούρσας διαδοχής μετά την Εθνική Απώλεια της Φώφης Γεννηματά. Θα τους ακούσουμε με μεγάλο ενδιαφέρον στις 29/11 στο debate το οποίο θα βοηθήσει τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους του κόμματός τους.

 

Η πορεία του Γιώργου Παπανδρέου και η διαδρομή του Ανδρέα Λοβέρδου είναι λίγο πολύ γνωστές και δεν θα ήθελα να επεκταθώ. Καλή επιτυχία τους εύχομαι.

 

Θα σταθώ, λοιπόν, στους άλλους τέσσερις συνυποψήφιούς τους.

 

Ο Χάρης Καστανίδης είναι ένας ηθικά άμεμπτος πολιτικός, συνεπής και δυναμικός. Έχει περάσει μετά πολλών επαίνων τις εξετάσεις του και δεν χρειάζεται κανέναν από εμάς να εξάρουμε το ήθος και την ακεραιότητα του. Η εκλογή του θα ήταν μια άξια εσωκομματική επιλογή.

 

Ο Παύλος Γερουλάνος είναι ένας νεότερης κοπής πολιτικός με εξαιρετικές σπουδές στο Χάρβαρντ και πλούσιο εργασιακό βιογραφικό. Το 2012 ως Υπουργός Πολιτισμού έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού, με αφορμή ένοπλη ληστεία στο παλαιό αρχαιολογικό μουσείο της Ολυμπίας. Η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή. Όμως αυτή του η πράξη με κάνει να τον ξεχωρίζω ανάμεσα στον συρφετό των αθλίων που κάνουν τα τέρατα και δεν παραιτούνται ποτέ και για τίποτα.

 

Για τον Παύλο Χρηστίδη δεν γνωρίζω πολλά. Δεν υπάρχουν πάντως μελανά σημεία στο βιογραφικό αυτού του νέου ανθρώπου. Είναι γέννημα θρέμμα παιδί της παράταξης και θεωρώ πως με την υποψηφιότητα του δεν προσδοκά τη νίκη τον Δεκέμβριο αλλά βάζει τα θεμέλια για μια μελλοντική αναμέτρηση. Ο λόγος του στα σόσιαλ μιντια είναι μεστός και ενδιαφέρων και η θεματολογία του αξιόλογη.

 

Μένει ο Νίκος Ανδρουλάκης.

 

Ο Ανδρουλάκης που δεν έχει κλείσει το μάτι σε καμία παράταξη: έχει δηλώσει από πριν πως δεν κάνει ανίερες συμμαχίες.

 

Και το έχει δηλώσει ξεκάθαρα. Ντόμπρα και σταράτα.

 

Ο Ανδρουλάκης δεν απλώνει χέρι επαιτείας ούτε στην κυβέρνηση ούτε στην αντιπολίτευση. Βγαίνει ευθαρσώς προς τα έξω και λέει πως συμφωνίες κάτω από το τραπέζι δεν κάνει ούτε από εδώ, ούτε από εκεί.

 

Λέει:

 

"Να είμαστε πολιτικά αυτόνομοι όχι γιατί κάποιοι μας λένε “μα δεν είστε πολύ αντι-ΣΥΡΙΖΑ, ή δεν είστε πολύ αντι-ΝΔ”. Είμαστε πολύ ΠΑΣΟΚ και θα το αποδείξουμε και 5 και 12 Δεκεμβρίου και θα το αποδείξουμε πάνω απ’όλα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές".

 

Ίσως ο Νίκος Ανδρουλάκης στην παρούσα φάση είναι ο πιο κατάλληλος για να αναλάβει τα ηνία του Κινήματος Αλλαγής. Κι αυτό γιατί προτάσσει την κομματική αυτονομία, απορρίπτει τις άκαιρες συμμαχίες κι έχει το θάρρος να υιοθετήσει μια αντιδημοφιλή ρητορική που θα του στερήσει ενδεχομένως τις εξωκομματικές ψήφους.

 

Θέλει κότσια αυτό. Κι ο πολιτικός που έχει κότσια πριν την κάλπη, θα έχει και μετά.

 

Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε στην πολύπαθη πολιτική σκηνή.  Ανεξάρτητα πού ανήκουμε ο καθένας μας.

 

Οι "παντός καιρού" πολιτικοί δεν γράφουν Ιστορία. Οι "παντός καιρού" πολιτικοί δεν μένουν στην Ιστορία.

 

Όπως δεν έμεινε ποτέ και ο καημένος ο Οροφέρνης Αριαράθου του Κ.Π.Καβάφη.

 

Το τέλος του κάπου θα γράφηκε κι εχάθη

 

ή ίσως η ιστορία να το πέρασε και, με το δίκιο της,

 

τέτοιο ασήμαντο πράγμα δεν καταδέχθηκε να το σημειώσει.

 

Εντάξει ως εδώ;

 

Πάμε παρακάτω.

 

Ανεξάρτητα από κόμματα, πάμε στο Αύριο.

 

Κι όπου μας βγάλει.

Ήταν «γυφτάκι»

 

Ένα παιδάκι συνθλίβεται από μια πόρτα, το προσωπικό της επιχείρησης αποχωρεί προσπερνώντας το.

 

Απλοί, κανονικοί άνθρωποι, εργαζόμενοι, ίσως οικογενειάρχες, πιθανόν με παιδιά που υπεραγαπούν.

 

Προσπέρασαν.

 

Μοιάζει απίστευτα απάνθρωπο; ανεξήγητο;

 

Όχι δυστυχώς. Και αρχίζει να μοιάζει λιγότερο ανεξήγητο αν σκεφτεί κανεις ότι το παιδί ήταν "γυφτάκι".

 

Ο ρατσισμός που έχει ποτίσει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια δείχνει τα δόντια του.

 

Μελαμψοί, παραβατικοί, ανεπιθύμητοι. Ξέρουμε ότι οι ζωές όλων δεν έχουν την ίδια αξία, αλλά πλέον ξέρουμε ότι κάποιες ζωές δεν έχουν καμιά.

 

Από το Fb της Δέσποινας Σπανούδη

  

Μανώλια…

 

γράφει η  Κυριακή Μπεϊόγλου

 

 

Μια φορά κι έναν καιρό, όταν οι άνθρωποι έπαιρναν τον δρόμο της μετανάστευσης, τα τραγούδια ήταν φυλαχτά. Εδώ λοιπόν, ακριβώς στο αριστερό μέρος του στήθους, όπου βρίσκεται το όργανο που μας κρατά ζωντανούς, στο μέρος της καρδιάς, καθένας κρατούσε ένα τραγούδι από τον τόπο του ή ένα λαϊκό τραγούδι.

 

Οι άνθρωποι χώριζαν γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να ζήσουν στη μετεμφυλιακή Ελλάδα που τους απόδιωχνε. Ενα γράμμα πού και πού κι ένα τηλέφωνο στο μπακάλικο της γειτονιάς πολύ αργότερα, αν υπήρχε κι αυτό. Το τραγούδι όμως ταξίδευε από στόμα σε στόμα και γινόταν μήνυμα ακριβό. Ξεχωριστό για τον καθένα. Εγραψα στην αρχή «μια φορά κι έναν καιρό» γιατί φαντάζει σαν ένα σκληρό παραμύθι. Τα νέα παιδιά δεν πιστεύουν σε παραμύθια, «δεν γίνονται αυτά», λένε συχνά. Αν τους πεις να διαβάσουν βιβλία δεν θα το κάνουν και σίγουρα δεν διαβάζουν βιβλία ιστορικά. Ακούν όμως τα τραγούδια. Και πολλές φορές αν πρέπει, αν έτσι τα φέρει η ζωή, θα ακούσουν ένα τραγούδι παλιό. Κι ίσως έτσι αισθανθούν τους ανάλγητους χρόνους εκείνους, ίσως αισθανθούν το αεράκι που φυσούσε στην αποβάθρα ενός αποχαιρετισμού, την αγωνία και την υπόσχεση μιας αιώνιας αγάπης που άλλοτε έβρισκε τον δρόμο του γυρισμού άλλοτε ξέμενε ανεκπλήρωτη στον ξένο τόπο. Το δικό τους τραγούδι ήταν η «Μανώλια». Τεράστια επιτυχία της εποχής εκείνης με τη φωνή του Καζαντζίδη να αποχαιρετά ξεριζωμένους ανθρώπους που ξεκινούσαν για έναν άγνωστο τόπο αφήνοντας πίσω την ψυχή τους.

 

Οι μεγαλύτεροι της οικογένειας το έβαλαν ξανά αυτές τις μέρες στους μικρότερους: «Γλυκιά μου αγάπη έχε γεια, θα ζούμε τώρα χώρια… Να μην ξεχάσεις μια καρδιά που σ’ αγαπά, Μανώλια. Εκεί που πας μακριά στα έρημα τα ξένα. Να μ’ έχεις πάντα στην ψυχή, όπως κι εγώ εσένα».

 

 

Στα παιδιά φάνηκαν δραματικές οι πρώτες νότες. Τα λόγια του Βίρβου μπόρεσαν περισσότερο να τα καταλάβουν κοιτώντας τα μάτια του παππού τους που αποχαιρετούσε τη γυναίκα του για πάντα. Η φωνή του Καζαντζίδη τούς φάνηκε σήμερα αλλόκοτη, απόκοσμη και παράξενα παρηγορητική. Κι ας τον είχαν αποδομήσει σε δεκάδες κουβέντες με τους γονείς τους, αφού εκείνα άκουγαν τραπ και καταγγελτική ραπ. Σήμερα όλα ήταν αλλιώς. Αντεξαν να το ακούσουν μόνο μια φορά. Το ίδιο κι ο παππούς τους. Με έναν παράξενο τρόπο από εκείνη τη στιγμή η Μανώλια έγινε και δικό τους φυλαχτό. Εδώ πάντα, στο μέρος της καρδιάς.

  

Η μετάλλαξη “Μποτσουάνα” στην Ευρώπη – Στο Βέλγιο το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα

 

Το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα της μετάλλαξης “Μποτσουάνα” καταγράφηκε στο Βέλγιο.

 

Πρόκειται για γυναίκα, νεαρής ηλικίας, η οποία εμφάνισε συμπτώματα 11 ημέρες αφότου είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο μέσω της Τουρκίας. Ήταν ανεμβολίαστη και δεν είχε διαγνωστεί στο παρελθόν με κορωνοϊό.

  

Η γυναίκα αυτή δεν είχε καμία σχέση με τη Νότια Αφρική, ούτε με οποιαδήποτε άλλη χώρα στο νότιο τμήμα της αφρικανικής ηπείρου, αναφέρει το rtbf.

 

Υπενθυμίζεται πως, λίγο νωρίτερα, δύο ύποπτα κρούσματα της νέας παραλλαγής εντοπίστηκαν στη χώρα. Την είδηση έκανε γνωστή διακεκριμένος ιολόγος, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία για την εξάπλωσή της στην Ευρώπη.

 

Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις σε δύο δείγματα COVID-19 για να διακριβώσει αν πρόκειται για την νέα παραλλαγή B.1.1.529 του SARS-COV-2 η οποία εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη Νότια Αφρική. Ο Μαρκ Βαν Ρανστ, το εργαστήριο του οποίου συνεργάζεται στενά με την αρχή δημόσιας υγείας Sciensano, έκανε το παραπάνω σχόλιο στο Twitter. “Αυτή τη στιγμή αναλύουμε δύο ύποπτα δείγματα”, έγραψε.

 

Λίγο αργότερα, ανακοινώθηκε και το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα.

 

 

Pfizer και BioNTech μελετούν τη νέα παραλλαγή

 

Το γερμανικό φαρμακευτικό εργαστήριο BioNTech, που συνεργάζεται με την Pfizer, αναμένει “το αργότερο σε δύο εβδομάδες” τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών που θα επιτρέψουν να προσδιοριστεί αν η νέα παραλλαγή που εντοπίστηκε στη Νότια Αφρική είναι ικανή να διαφεύγει την προστασία που παρέχουν τα εμβόλια, δήλωσε ένας εκπρόσωπος.

 

“Ξεκινήσαμε αμέσως έρευνες για την παραλλαγή B.1.1.529” που “διαφέρει σαφώς από τις ήδη γνωστές παραλλαγές γιατί παρουσιάζει επιπλέον μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη ακίδα”, χαρακτηριστική του ιού SARS-CoV-2, εξήγησε η εκπρόσωπος στο AFP σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ. “Η Pfizer και η BioNTech είναι έτοιμες εδώ και αρκετούς μήνες να προσαρμόσουν το εμβόλιό τους σε λιγότερο από έξι εβδομάδες και να παραδώσουν τις πρώτες δόσεις σε 100 ημέρες”, αν μια παραλλαγή αποδειχθεί ανθεκτική.

 

Τι αποφασίστηκε στη Βρετανία

Το παραλλαγμένο αυτό στέλεχος εντοπίστηκε επίσης στην Μποτσουάνα και το Χονγκ Κονγκ και η Βρετανία απαγόρευσε τις πτήσεις από τη Νότια Αφρική και πέντε γειτονικές της χώρες.

 

 

«Δεν έχουν εντοπιστεί κρούσματα αυτής της παραλλαγής στη Βρετανία μέχρι στιγμής. Αλλά αυτό το νέο παραλλαγμένο στέλεχος προκαλεί τεράστια διεθνή ανησυχία», δήλωσε ο Βρετανός υπουργός Υγείας Σατζίντ Τζαβίντ στους βουλευτές.

 

Η πρώτη αλληλουχία του παραλλαγμένου στελέχους αναρτήθηκε από το Χονγκ Κονγκ από το κρούσμα ενός ταξιδιώτη από τη Νότια Αφρική, πρόσθεσε ο υπουργός.

 

«Η Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα που εντόπισε την πιθανή απειλή αυτής της νέας παραλλαγής και προειδοποίησε τους διεθνείς εταίρους. Κι άλλα κρούσματα έχουν εντοπιστεί στην Νότια Αφρική και στην Μποτσουάνα και είναι εξαιρετικά πιθανό ότι αυτή έχει τώρα εξαπλωθεί σε άλλες χώρες», σημείωσε ο υπουργός Υγείας.

 

Ο Τζαβίντ απέτισε φόρο τιμής στους Νοτιοαφρικανούς επιστήμονες για το πόσο ανοιχτοί ήταν όσον αφορά το νέο παραλλαγμένο στέλεχος. Η Νότια Αφρική ανακοίνωσε ότι η απόφαση της Βρετανίας να αναστείλει τις πτήσεις από τη χώρα αυτή δείχνει βιαστική.

  

Ο Τζαβίντ τόνισε ότι υπάρχουν πολλά που δεν είναι ακόμη γνωστά για το παραλλαγμένο αυτό στέλεχος του νέου κοροναϊού, αλλά ότι οι πρώτες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να καταστήσει τα εμβόλια λιγότερο αποτελεσματικά και να είναι πιο μεταδοτικό και σημείωσε ότι ο ίδιος ανησυχεί για μια αύξηση των κρουσμάτων στη Νότια Αφρική.

 

«Αν και δεν γνωρίζουμε ακόμη οριστικά αν η εκθετική αύξηση στη Νότια Αφρική συνδέεται άμεσα με αυτήν την νέα παραλλαγή (…) ένα από τα διδάγματα αυτής της πανδημίας είναι ότι πρέπει να κινούμαστε γρήγορα και το ταχύτερο δυνατό», υπογράμμισε ο Τζαβίντ.

 

Το δίδαγμα από την COVID-19 είναι πως είναι απαραίτητη η έγκαιρη δράση, είχε δηλώσει νωρίτερα και ο υπουργός Μεταφορών της Βρετανίας Γκραντ Σαπς, υπερασπιζόμενος την απαγόρευση στις πτήσεις από τη Νότια Αφρική, τη Ναμίμπια, την Μποτσουάνα, την Ζιμπάμπουε, το Λεσότο και το Εσουατίνι.

 

«Όπως το περιέγραψαν οι επιστήμονες, (αυτό) είναι το πιο σημαντικό παραλλαγμένο στέλεχος που έχουν συναντήσει μέχρι σήμερα στην έρευνά τους», είχε σημειώσει ο Σαπς στις δηλώσεις που έκανε στο δίκτυο Sky News.

 

Αξιωματούχοι συνέστησαν στη βρετανική κυβέρνηση ότι υπάρχει ανάγκη να δράσει άμεσα και προληπτικά στην περίπτωση που οι ανησυχίες για τον αντίκτυπο της νέας παραλλαγής του κοροναϊού επιβεβαιωθούν, μολονότι μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες για να συγκεντρωθούν όλες οι πληροφορίες που χρειάζονται για τα χαρακτηριστικά της.

 

 

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η βία κατά των γυναικών δεν πολεμιέται με χαζοχαρούμενες γιορτούλες

 

Δεν χρειάζονται πανηγυράκια και δηλώσεις κομμάτων και φορέων για να κάνουμε όλοι τα αυτονόητα

 

γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης

 

Αφού πέρασαν, λοιπόν τα πανηγυράκια και η κομψευόμενη, άκρως επιτηδευμένη, συγκίνηση για το γεγονός ας πούμε και μερικές αλήθειες.

 

Το δηλώνω εξαρχής και ξεκάθαρα. Η Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών είναι μια ανοησία.

 

Είναι ένα πολιτικο – μιντιακό και πλέον σοσιαλμιντιακό τέχνασμα προκειμένου όλοι μας -και όλοι τους- να κρύψουμε τις ευθύνες για τα εγκλήματα σε βάρος των γυναικών.

 

Είναι μια πολιτικάντικη, φθηνή δικαιολογία για να μην κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε ως πολιτισμένη, δυτική κοινωνία. Και δεν εννοώ ένα νέο θεσμικό πλαίσιο ή σκληρότερους νόμους που θα αντιμετωπίζουν την κάθε είδους βία κατά των γυναικών. Ούτε εννοώ ότι είναι υπεραρκετό να γίνει αποδεκτό το αίτημα των φεμινιστικών οργανώσεων για να είναι πλέον η γυναικοκτονία επίσημος όρος στον ποινικό κώδικα.

 

Αυτά όλα είναι αυτονόητα.

 

Αυτό που δεν είναι αυτονόητο και κρύβεται πίσω από τις ετήσιες «γιορτούλες» είναι η υποκρισία όσων μιλούν για τα εγκλήματα σε βάρος των γυναικών αλλά είναι χειρότεροι κι από εκείνους που κάνουν βίαιες πράξεις.

 

Διότι είναι εντελώς υποκριτικό να βγάζουν τα κόμματα ανακοινώσεις για την πατριαρχία, για την ανισότητα των φύλων, για την εξουσιαστική τάση των ανδρών ή για το κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον που προωθεί τον σεξισμό, αλλά τα ίδια να κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

 

Κι εξηγούμαι: Τα κόμματα, ατομικά οι πολιτικοί και άλλοι φορείς που κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα, έχουν κάνει αυτοκριτική και αυτοκάθαρση;

 

Εχω ρωτήσει και στο παρελθόν αλλά απάντηση δεν υπήρξε:

 

Υπάρχει ενεργός πολιτικός που επιτέθηκε σε γυναίκα δημοσιογράφο σε δημόσιο χώρο; Που βγήκε το όνομά του στη φόρα για τη βίαιη συμπεριφορά του αλλά που μέχρι σήμερα απολαμβάνει της ασυλίας, είναι δημοφιλής και τον ακολουθούν χιλιάδες «πιστοί» γιατί είναι πολύ άντρας και τα λέει χύμα;

 

Υπήρξε πολιτικός που έδερνε τη γυναίκα του και την έστελνε στο νοσοκομείο, αλλά ουδέποτε αντιμετώπισε το νόμο και τη χλεύη του κόσμου;

 

Υπάρχουν μέσα στα πολιτικά γραφεία ή στη Βουλή κακοποιητικές συμπεριφορές, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, υποτίμηση της γυναίκας;

 

Υπάρχουν κόμματα, ως οργανισμοί, που επικροτούν τον σεξισμό μέσα στα γραφεία τους; Που επιτρέπουν τον υποβιβασμό της γυναίκας, που δέχονται λεκτική βία, σεξουαλική παρενόχληση και κλείνουν τα μάτια ακόμη και σε επώνυμες καταγγελίες;

 

Και για να το πάμε και πιο γενικά: Το πολιτικό σύστημα πόσο ενισχυτικά λειτουργεί ώστε να εξαλειφθούν οι ανισότητες μεταξύ των ανδρών και των γυναικών;

 

Όταν, μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά, δεν υπάρχει κόμμα που να διαθέτει πολιτικό αρχηγό γυναίκα για ποια ισότητα μιλάμε;

 

Όταν μπαίνει… ποσόστωση προκειμένου να μην είναι όλοι άνδρες στο κοινοβούλιο, για ποια ισότητα μιλάμε; Το αυτονόητο θα ήταν να μην υπάρχει ποσόστωση αλλά από μόνοι μας να ψηφίζουμε γυναίκες βουλευτές ή και πρωθυπουργούς.

 

Η… υπανάπτυκτη Τουρκία είχε γυναίκα πρωθυπουργό όταν εμείς τρώγαμε βελανίδια…

 

Όμως, ας αφήσουμε την υποκρισία της πολιτικής κι ας πάμε στην υποκρισία της κοινωνίας. Πόσες φορές έχουμε μιλήσει για τις δαρμένες γυναίκες της διπλανής πόρτας;

 

Τι έχουμε κάνει για την ενδοοικογενειακή βία εμείς; Εχουμε ειδοποιήσει τις αρχές όταν ακούμε έναν καυγά;

 

Εχουμε καταγγείλει τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον φίλο, τον αδερφό ή τον πατέρα που βρίζουν ή δέρνουν τις γυναίκες και τις συντρόφους τους;

 

Εχουμε μιλήσει όταν βλέπουμε τα πρώτα σημάδια της κακοποιητικής συμπεριφοράς; Όταν η ζήλεια χτυπάει την πόρτα και είναι σίγουρο ότι το επόμενο βήμα θα είναι το βρίσιμο, το επόμενο το χαστούκι και στη συνέχεια ο ξυλοδαρμός;

 

Ασφαλώς και η δημοσιοποίηση, έστω και μία ημέρα κάνει καλό. Τι γίνεται, όμως, τις άλλες 364 ημέρες; Κάναμε χθες το καθήκον μας και πάμε παρακάτω;

 

Το αυτονόητο είναι ένα και δεν αλλάζει. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, αλλά κάθε γυναίκα χρειάζεται μεγαλύτερης προσοχής και προστασίας. Και ο αγώνας πρέπει να είναι καθημερινός προκειμένου να μπει τέλος η έμφυλη βία, τα έμφυλα στερεότυπα, η καταπάτηση ατομικών ελευθεριών.

 

Ο τερματισμός της βίας δεν γίνεται με γιορτούλες. Ούτε με χαζοχαρούμενα quotes στα social media.

 

Γίνεται με πράξεις που θα αναδεικνύουν το έγκλημα. Που θα «απελευθερώνουν» τους ανθρώπους ώστε να καταγγέλλουν αυτά που βλέπουν.

 

Που θα δίνουν δύναμη στη γυναίκα να σπάει τη σιωπή της. Αλλά και που θα υπάρχει ένα κράτος που θα τιμωρεί παραδειγματικά και μια κοινωνία που θα απομονώνει τους άθλιους.

Τι λέει ο Ηλίας Μόσιαλος για την Αφρικανική μετάλλαξη - Πόσο επικίνδυνη είναι

 

Ο κ. Μόσιαλος αναφέρει ότι πράγματι “υπάρχει ανησυχία διεθνώς για τη νέα παραλλαγή του κορωναϊού, που την αποκαλούν παραλλαγή Μποτσουάνα, μέχρι να μετονομαστεί και να της αποδοθεί ελληνικό γράμμα. Είναι λάθος βέβαια να την αποκαλούμε παραλλαγή Μποτσουάνα, γιατί ναι μεν η ύπαρξή της ταυτοποιήθηκε στην Μποτσουάνα, αλλά η παραλλαγή μπορεί να ξεκίνησε σε άλλη αφρικανική χώρα”.

Υπενθυμίζει ότι είχε “επισημάνει ήδη από τις αρχές της πανδημίας, ότι αν δεν έχουμε μαζικό εμβολιασμό της μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων του πλανήτη, η πιθανότητα εμφάνισης νέων παραλλαγών ιδιαίτερα σε περιοχές με χαμηλά ποσοστά εμβολιασθέντων θα είναι μεγάλη. Δυστυχώς, στην Αφρική μόνο το 6,5% του πληθυσμού είναι πλήρως εμβολιασμένο”.

Τι ξέρουμε μέχρι στιγμής για αυτή την παραλλαγή; Όπως αναφέρει, “είχαμε αρχικά 4 περιπτώσεις στην Μποτσουάνα σε εμβολιασμένους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περισσότερες περιπτώσεις και σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Δεν ισχύει επίσης αυτό που έγραψαν διάφορα διεθνή μέσα ενημέρωσης ότι οι 4 περιπτώσεις αφορούσαν ασθενείς με HΙV. Το διέψευσε αυτό με ανακοίνωση της η Εθνική Επιτροπή για την αντιμετώπιση της νόσου Covid-19 της Μποτσουάνα. Υπάρχουν επίσης αρκετές περιπτώσεις στη Νότια Αφρική και μια στο Χονγκ Κονγκ που αφορά σε ταξιδιώτη από τη Νότια Αφρική”.

Γιατί όμως ανησυχούν οι υγειονομικές Αρχές στην Αφρική και σε άλλες χώρες; Διότι, όπως λέει ο κ. Μόσιαλος, “στη νέα παραλλαγή συνυπάρχουν 32 μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη ακίδα του ιού. Επειδή επίσης ανιχνεύθηκε και σε εμβολιασμένους, υπάρχει ανησυχία ότι ίσως τα εμβόλια να μην είναι αποτελεσματικά απέναντι σε αυτή την παραλλαγή. Λοιμώξεις όμως συμβαίνουν σε εμβολιασμένους και με την παραλλαγή Δέλτα. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το σημαντικό είναι, εάν η νέα παραλλαγή θα οδηγεί σε σημαντικό αριθμό σοβαρών λοιμώξεων. Ξέρουμε ότι τα εμβόλια είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της Δέλτα και αποτρέπουν τη σοβαρή λοίμωξη στη συντριπτική πλειονότητα των εμβολιασθέντων. Πάρα ταύτα ένα μικρό ποσοστό εμβολιασθέντων, γύρω στο 10-20%, θα νοσήσει ήπια”.

Γιατί ανησυχούν επομένως οι υγειονομικές αρχές για τη νέα παραλλαγή; Όπως εξηγεί, “γιατί φοβούνται ότι ο συνδυασμός των 32 μεταλλάξεων ίσως καταστήσει τη νέα παραλλαγή και πιο επικίνδυνη (αύξηση των περιστατικών με βαριά λοίμωξη και αύξηση της θνητότητας) και πιο μεταδοτική”.

Τι ξέρουμε μέχρι στιγμής; “Γνωρίζουμε ήδη αρκετές από τις 32 μεταλλάξεις γιατί τις βρήκαμε σε προηγούμενες παραλλαγές. ‘Αρα, γιατί ανησυχούμε τότε; Γιατί υπάρχουν και νέες μεταλλάξεις που συνυπάρχουν με τις ήδη γνωστές. Θα μάθουμε από εργαστηριακά πειράματα αν είναι επικίνδυνη η νέα παραλλαγή; Ίσως αλλά δεν θα είμαστε απολύτως σίγουροι”.

Ο κ. Μόσιαλος επισημαίνει ότι “και τους προηγούμενους μήνες ακούσαμε για άλλες παραλλαγές όπως αυτές της Καλιφόρνια, του Περού (Λάμδα), της Νέας Υόρκης, της Νιγηρίας, της Βραζιλίας, της Νότιας Αφρικής, ακόμα και τη Δέλτα plus”. “Η εμφάνισή τους είχε ανησυχήσει τις υγειονομικές Αρχές αρκετά, αλλά ευτυχώς τελικά δεν είχαν καμία σοβαρή υγειονομική επίπτωση. Για ορισμένες από αυτές τα εργαστηριακά ευρήματα έδειχναν ότι είτε θα είναι πιο επικίνδυνες ή ότι θα είχαν πολύ μεγάλη μεταδοτικότητα.

Τι έγινε όμως τελικά; Επικράτησε η Δέλτα γιατί μεταδίδεται πολύ πιο εύκολα από τις άλλες παραλλαγές και όχι απλά προσπέρασε, αλλά κυριολεκτικά ‘κατάπιε‘ -για να το πω απλά- τους ανταγωνιστές της. Όμως καταγράφεται αύξηση κρουσμάτων στη Νότια Αφρική. Εκεί τι γίνεται με την Δέλτα, θα αναρωτηθεί κάποιος; Ισχύει πως υπάρχει αύξηση. Αλλά μιλάμε για αύξηση σε μια χώρα που είχε μειώσει σημαντικά τη διασπορά της πανδημίας. Όποτε η νέα παραλλαγή ίσως να βρήκε έδαφος να επεκταθεί γιατί δεν κυκλοφορούσε πολύ η Δέλτα. Το ίδιο έγινε και με άλλες παραλλαγές για ένα διάστημα στο παρελθόν, αλλά εξαφανίστηκαν στον ανταγωνισμό με την Δέλτα”.

Ο κ. Μόσιαλος καταλήγει λέγοντας ότι “ο ρόλος των υγειονομικών Αρχών και των ειδικών δημόσιας υγείας δεν είναι η δημιουργία πανικού. Ο ρόλος τους έγκειται στην έγκαιρη διαπίστωση των προβλημάτων, την ψύχραιμη ανάλυσή τους με διεπιστημονική προσέγγιση, αλλά και στην έγκαιρη λήψη μέτρων όταν χρειάζονται”.

Όταν λογοκρίνονται τα «εύκολα», τι θα κάνει ο Κυριάκος στα «δύσκολα»;

 

του Ανδρέα Κοσιάρη

 

Ο πρωθυπουργός της χώρας, δίνει μια συνέντευξη στην εφημερίδα Washington Post. Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, που βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχο του πρωθυπουργού, αναπαράγει σαν είδηση την ενημερωτική περίληψη που εκδίδει το γραφείο του πρωθυπουργού για τη συνέντευξη. Αλλάζουν μια-δυο λέξεις, προσθέτουν κανένα «επίσης» και τσουπ, έτοιμο το δημοσίευμα, που θα αναπαράγουν με πηγή το ΑΠΕ εκατοντάδες μικρά και μεγάλα μέσα.

 

Πέρα από το μεγάλο θέμα του κατά πόσο αυτή η απλή αναπαραγωγή θεωρείται δημοσιογραφία και τι ρόλο πρέπει κανονικά να παίζει το ΑΠΕ, υπάρχει κι ένα μικρούλι ακόμα θεματάκι.

 

 

 

Στη συνέντευξη ο Μητσοτάκης δεν ζορίστηκε ιδιαίτερα. Θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει κλασσικό puff-piece — μια ωραιοποιητική συνέντευξη, από αυτές που κανονίζονται από τις εταιρείες δημοσίων σχέσεων ώστε να απολαύσει ο πελάτης τους τη δημοσιογραφική «σφραγίδα» ενός μεγάλου Μέσου χωρίς τον κίνδυνο της δημοσιογραφικής πίεσης. Σε όλο το μήκος της συνέντευξης (που δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο) η δημοσιογράφος δεν κάνει ουσιαστικά καμία σοβαρή follow-up ερώτηση και η έρευνά της για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα δείχνει επιφανειακή.

 

Σε ένα μόνο σημείο ζορίζεται ο Μητσοτάκης κι αναγκάζεται να ξεφύγει από το προβαρισμένο του κείμενο, όταν ερωτάται για το διαβόητο άρθρο 191 του ΠΚ, που ασαφώς και αόριστα ποινικοποιεί τη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Εκεί η δημοσιογράφος φαίνεται να νουθετεί τον Μητσοτάκη να μην προχωρήσει με αυτή την αλλαγή, και τον ρωτά «Τι ανάγκη έχετε να επιτεθείτε στα ΜΜΕ;».

 

Αυτό λοιπόν το κομμάτι, το μόνο όπου πέφτει λίγος αντίλογος στο παραμύθι του Μητσοτάκη, είναι και το μόνο που δεν αναφέρεται ούτε τόσο δα στην περίληψη που έγραψε το Μαξίμου και δημοσίευσε το ΑΠΕ. Βέβαια, το πρωθυπουργικό γραφείο παραθέτει έπειτα και πλήρη μετάφραση της συνέντευξης, όπου το επίμαχο κομμάτι υπάρχει, και την οποία το ΑΠΕ «ξέχασε» να αναπαράξει.

 

Πόσοι όμως θα μπουν στο site του πρωθυπουργού για να διαβάσουν τις ανακοινώσεις του — κι αν μπουν, πόσοι θα συνεχίσουν μετά την περίληψη; Η επιλεκτική αντιγραφή του ΑΠΕ, αντίθετα, θα αναπαραχθεί παντού, χωρίς το ψεγάδι που θα αμαύρωνε την άσπιλη εικόνα του Μωυσή, τη με τόσο δημόσιο χρήμα χτισμένη.

 

Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι οι εντολοδόχοι του Μητσοτάκη στο ΑΠΕ φτάνουν στο έσχατο σημείο επαγγελματικής αυθαιρεσίας, αντηχώντας ουσιαστικά τον φόβο του ίδιου του Μαξίμου για την εικόνα του πρωθυπουργού. Ακόμα και μία συνέντευξη εύκολη, χωρίς ιδιαίτερη πίεση, χωρίς «παγίδες» και «κακοτοπιές», που θα μπορούσε να είχε γίνει και από εγχώριους δημοσιογράφους που συνήθως ρωτάνε για τα «ντολμαδάκια της Μαρίκας» — ε, ακόμα κι αυτή η συνέντευξη πρέπει να λογοκριθεί στο ένα σημείο που ο Μητσοτάκης δυσκολεύεται.

 

Και για την αποθέωση του τραγικωμικού στοιχείου, οι Έλληνες δημοσιογράφοι επιλέγουν να κόψουν το κομμάτι εκείνο που αφορά την αντίληψη του πρωθυπουργού για την ίδια τη δημοσιογραφία και τον ρόλο της.

 

Φαίνεται ξεκάθαρα αυτό που η δημοσιογράφος της WaPo ανέφερε ειρήσθω εν παρόδω: «Είστε ένας πολύ επιτυχημένος Πρωθυπουργός. Άρα γιατί αυτό; Από όλους τους ανθρώπους, εσείς θα έπρεπε να έχετε συνηθίσει τις πρακτικές των media. Βρίσκεστε στη δημόσια σφαίρα εδώ και χρόνια». Πού να ήξερε…  

Στο σκαμνί 20 αρνητές για διασπορά fake news για τον κορωνοϊό

 

Στο γραφείο του εισαγγελέα βρίσκονται ήδη δυο δικογραφίες για 20 αρνητές του κορωνοϊού. Κατηγορούνται για διασπορά ψευδών ειδήσεων. 

 

 

Στην πρώτη υπόθεση, προηγήθηκαν καταγγελίες σχετικά με αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που προέτρεπαν τους πολίτες να μη χρησιμοποιούν μάσκα προστασίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού και ιδιαίτερα κατά την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς

 

Τα ανωτέρω τέθηκαν υπόψη αρμόδιας εισαγγελικής Αρχής και στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στοιχείων μέσω εταιρείας παροχής υπηρεσιών κοινωνικής δικτύωσης και τους εμπλεκόμενους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, για την εξακρίβωση των στοιχείων κατόχων των επίμαχων ηλεκτρονικών ιχνών.

 

Από την αξιοποίηση των αποδεικτικών στοιχείων που συλλέχθηκαν, καθώς και την περαιτέρω αστυνομική έρευνα, ταυτοποιήθηκαν οι διαχειριστές των επίμαχων προφίλ και ομάδων κοινωνικής δικτύωσης, που είχαν αναρτήσει σχετικές δημοσιεύσεις.

 

Αναφορικά με τη δεύτερη υπόθεση, η διερεύνησή της πραγματοποιήθηκε ύστερα από καταγγελίες πολιτών για ιστοσελίδα, μέσω της οποίας διαδίδονταν ψευδείς ειδήσεις, που προέτρεπαν στη μη συμμόρφωση με τα μέτρα κατά της διάδοσης του κορωνοϊού.

 

Τα παραπάνω τέθηκαν υπόψη εισαγγελικής Αρχής και στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης, μετά από αλληλογραφία με τους εμπλεκομένους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου, τα τραπεζικά ιδρύματα, την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, ταυτοποιήθηκαν τα στοιχεία του διαχειριστή της ιστοσελίδας και ακόμη 4 ατόμων

Ακολούθως, κλιμάκιο αστυνομικών της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διενήργησε κατ’ οίκον έρευνα κατά την οποία βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ηλεκτρονικός υπολογιστής, κινητό τηλέφωνο και αποδείξεις συναλλαγών, ενώ παράλληλα εξακριβώθηκε η εμπλοκή τους στην υπό έρευνα υπόθεση.

 

Τα κατασχεθέντα ψηφιακά πειστήρια, θα αποσταλούν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών για εργαστηριακή εξέταση.

 

Οι δικογραφίες που σχηματίστηκαν υποβλήθηκαν στην αρμόδια εισαγγελική Αρχή. 

πηγή

Black Friday ή blackout στα μυαλά

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Black Friday είναι το καταναλωτικό όργιο της "Παρασκευής των εκπτώσεων". Πλήθος κόσμου περιμένει από πολύ νωρίς το άνοιγμα των καταστημάτων, ακολουθώντας ένα τελετουργικό που αναπαράγει όλες τις αξίες της καταναλωτικής κοινωνίας. Ποδοπατήματα(πάτα πριν σε πατήσουν), σπρωξίματα(βγάλε από τη μέση πριν σε βγάλουν), πρόλαβε πριν σε προλάβουν.

 

Στις «τελετουργίες» της καταναλωτικής κοινωνίας το περιβάλλον των ανθρώπων δεν είναι πλέον οι άλλοι άνθρωποι αλλά τα αντικείμενα. Εδώ, «όπως το λυκόπαιδο που γίνεται λύκος για να ζήσει μαζί με τους λύκους», έτσι κι εμείς γινόμαστε λειτουργικοί, όπως τα αντικείμενα. Η καταναλωτική κοινωνία συνιστά μία θεμελιώδη μετάλλαξη της οικολογίας του ανθρώπινου είδους, όπου όλα διέπονται πια από το νόμο της ανταλλακτικής αξίας.

 

Στις τελετουργίες, όπως η Black Friday, «ο μετωνυμικός επαναληπτικός λόγος του εμπορεύματος ξαναγίνεται μια μεγάλη συλλογική μεταφορά, δηλαδή μια ανεξάντλητη και θεαματική σπατάλη που είναι η σπατάλη της γιορτής...»(Μποντριγιάρ). Το εμπορικό κέντρο «πολιτισμοποιείται», παρέχοντας λίγο απ’ όλα, ακόμα και «φαιά ουσία». Εδώ νομίζεις ότι αποκτάς ορατότητα, δηλαδή ύπαρξη! Μόνο που αυτή η ύπαρξη είναι συνυφασμένη με το «μαύρο» στο μυαλό και την αδυναμία να σκέφτεται κανείς κριτικά…