Το λίγο του κόσμου*

                                                        Λουπάκη Ευγενία

Μαρία, Μαρία, Μαρία

Ασε με νά 'μπω Μαρία,

Δε μπορώ έξω στους δρόμους

Μαρία το βλέπεις-

που ανάμεσα στα δόντια μου κρατάω

-πάλι-

το μπαγιάτικο ψωμάκι

απ' το χτεσινό σου χάδι

Μαρία. Άνοιξε. Πονάω.

Οι στίχοι αυτοί είναι του ίδιου ποιητή που "έγλειψε με τη γλώσσα των πλακάτ τις φθισικές ροχάλες". Του ίδιου που τίναξε την καρδιά του στον αέρα, με τη σπαρακτική κραυγή "στα σοβαρά, δεν γίνεται τίποτα".

Κατά κόρον χρησιμοποιήθηκαν, την περασμένη βδομάδα, ορισμένοι στίχοι του Μαγιακόβσκι, για να ζυγιστεί, να μετρηθεί και να βρεθεί ελλιποβαρής η ποίηση της Κικής Δημουλά - αφού δεν γλείφει "τις φθισικές ροχάλες". Συνωστισμός οργίλων χαρακτηρισμών σ' έναν ιδιότυπο διαδικτυακό λιθοβολισμό της ποιήτριας και της ποίησής της, με αφορμή μια φράση της, που αποδόθηκε στο περίπου, σε μια συζήτηση τύπου "η παλιά Αθήνα". Ταχύτητα και ευρηματικότητα, διαγωνισμός ατάκας, γραφιστικά παγκάκια με ταμπελίτσες καγχασμού, σκωπτικά στιχουργήματα, μέχρι και παραφράσεις του διάσημου ποιήματός της "Ο πληθυντικός αριθμός", όπου στη θέση της λέξης "έρωτας", μπήκε με μαεστρία και αυταρέσκεια η λέξη "ρατσισμός".

Είναι άλλωστε φανερό ότι είμαστε όλοι μας καλύτεροι άνθρωποι αλλά και καλύτεροι ποιητές από την Κική Δημουλά. Από την όποια Κική Δημουλά τολμήσει να πει ή της ξεφύγει κάποια φράση, κάποια θέση που δεν είναι ακριβώς αυτό που εμείς οι άσπιλοι, άμωμοι, αγνοί και ανιδιοτελείς αριστεροί θεωρούμε αριστερώς ορθόν. Είναι φανερό, επίσης, ότι όλοι μένουμε στην Κυψέλη, στον Αγιο Παντελεήμονα και στο Μεταξουργείο και συμβιώνουμε αρμονικά με τους μετανάστες.

Εκείνο που με τρομάζει είναι ότι η λαίλαπα των καταδικαστικών σχολίων για την επίμαχη φράση ξέσπασε πριν δημοσιευθεί η ακριβής διατύπωση και η όλη τοποθέτηση της 82χρονης ποιήτριας. Ότι είδα σε γνωστό ειδησεογραφικό μπλογκ, που κατάλαβε ότι το θέμα "πουλάει", να αναρτάται το θέμα με τίτλο "ρατσιστικό παραλήρημα", ότι είδα ανθρώπους που εκτιμώ και που με γνωρίζουν προσωπικά να αναρωτιούνται τί κοινό μπορεί να έχω εγώ με τη Σώτη Τριανταφύλλου, επειδή αντέδρασα στην πυρά που κατά τη γνώμη μου στήθηκε. Και να επιστρατεύονται παλιότερες θέσεις της, όπως η περιβόητη διακήρυξη των 32 "πνευματικών ανθρώπων" υπέρ του Μνημονίου, για να δικαιολογηθεί η μήνις για το παγκάκι.

Ούτε ρατσιστικό παραλήρημα ήταν τα όσα είπε η Δημουλά, ούτε είναι Ρίτσος η Δημουλά, ούτε Σεφέρης, από τον οποίο περιμέναμε τη βαρυσήμαντη δήλωση κατά της δικτατορίας, επειδή έγινε μέλος της Ακαδημίας. (Την οποία ξαφνικά θεωρούμε τι; Προοδευτικό θεσμό;) Και βέβαια δεν είναι Κατερίνα Γώγου, ούτε Φώτης Αγγουλές. Και σαφώς, οι προηγούμενες τοποθετήσεις της έδειχναν συντηρητική προσέγγιση στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Καλύτερα, όμως, να μη μιλήσουμε τώρα για το πώς η Αριστερά (κυρίως το ΚΚΕ) αντιμετώπιζε τον "αστό" Σεφέρη, τον "δεξιό" Ελύτη και τον "πεσιμιστή" Καρυωτάκη.

Αλλά είναι ποιήτρια. Σε κάποιους από μας μιλάει η ποίησή της, σε άλλους όχι. Όσο για τον δημόσιο λόγο της, απ' τη στιγμή που αποφασίζει να τον εκφέρει, δικαιούμαστε όλοι να τον κρίνουμε. Αφού ακούσουμε, αφού διαβάσουμε, αφού ενημερωθούμε, αφού σκεφθούμε. Όχι σαν όχλος, αλλά ως ελεύθεροι, σκεπτόμενοι, ευαίσθητοι άνθρωποι. Ως αριστεροί, δηλαδή, που έχουμε όλοι, μα όλοι, αμαρτήσει...

* Τίτλος ποιητικής συλλογής της Κικής Δημουλά και ο καλύτερος κατ' εμέ στίχος της

Πηγή : ΑΥΓΗ

Γάτες με κράνη

Divide et regna ή divide ut regnes, και τα δύο σημαίνουν το ίδιο:διαίρει και βασίλευε ή για να κυβερνάς, δίχαζε. Η φράση αποδίδεται στονΜακιαβέλι, αλλά τη χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι Ρωμαίοι στον καιρό τους. Μετά λόγου γνώσεως. Διότι αυτήν την πολιτική μετήρχοντο και για τα εξωτερικά τους και για τα εσωτερικά τους. Για παράδειγμα, ουδέποτε πολέμησαν Ελληνες οι Ρωμαίοι χωρίς Ελληνες συμμάχους. Κι έτσι μέσα σε πενήντα χρόνια κατάπιαν ολόκληρο τον (θεωρητικώς κατά πολύ υπέρτερο) ελληνιστικό κόσμο, συν την Καρχηδόνα, αφήνοντας τα απομεινάρια για ενσωμάτωση αργότερα, είτε μέσω συμμάχων, είτε μέσω μικρότερης κλίμακας πολεμικών επιχειρήσεων.

Οσο για το populum Romanum, το είχαν οι άρχοντές του διαρκώς στο χέρι μέσω του προσεταιρισμού (πελάτες - η κυριολεξία του όρου: η προσάρτηση των λιγότερο ισχυρών στους ισχυρότερους), του εκμαυλισμού και, κυρίως, τηςδιαίρεσης. Η ίδια πολιτική τού διαιρεί και βασίλευε εφαρμόζεται από όλες τις εξουσίες των Δυνατών έως τις μέρες μας, ανεξαρτήτως μορφής του πολιτεύματος .Μάλιστα στις δημοκρατίες αυτή η πολιτική εναντίον του λαού είναι πιοαναγκαία, διότι ο λαός βρίσκεται πιο κοντά στα κέντρα λήψης των αποφάσεων απ’ ό,τι σε μια δικτατορία ή ολιγαρχία. Στις δημοκρατίες, στις αστικές δημοκρατίες (αλλά και στις λαϊκές στην εκφυλισμένη τους μορφή) ούτε φόβος, ούτε η καταστολή αρκούν για να κρατούν τον λαό σευποταγή, χωρίς τη διαίρεση και την προπαγάνδα.

Κι έτσι οι κυβερνήσεις «σκίζουν εγκαίρως τη γάτα». Καθ’ όλην τη διάρκεια της μεταπολίτευσης ζήσαμε τον μύθο των «συντεχνιών». Τα «ρετιρέ»του Παπανδρέου, του κ. Μητσοτάκη και του κ. Σημίτη, οι «τεμπέληδες» και οι«διεφθαρμένοι» των κ.κ. Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, αναλόγως πάντα του «κλίματος» που κάθε φορά διαμόρφωναν τα φερέφωνα της προπαγάνδας. Ούτω πώς, δεν υπήρξε κλάδος που να μην εγδάρη. Ο καθείςμόνος του κι όταν ερχόταν η ώρα του. Να απαριθμήσω τους κλάδους, δεν έχει νόημα. Διότι δεν υπήρξε επιτήδευμα που να μη συκοφαντήθηκε,  ώσπου η εξίσωση όλων προς τα κάτω να φθάσει στην κατάντια που μας χαρακτηρίζει σήμερα άπαντες - πλην Συβαριτών και Κλαζομενίων.

Οταν έγδερναν τους δημοσίους υπαλλήλους, πλήθος εκ τωνιδιωτικών δεν καταλάβαιναν (όταν δεν επικροτούσαν) ότι θα έρθει η σειρά τους. Σήμερα ο ιδιωτικός τομέας έχει αποψιλωθεί, δουλεύουν πλέον (δουλείαν πικρή) οι μισοί στα μισά λεφτά. Οσο για τους δημόσιους, τους αποτελειώνουν μπροστά στα μάτια μας, όλους κι όχι μόνον του καθηγητές.

Το μαγικό σε αυτήν την υπόθεση είναι ότι παρά το γεγονός πως αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται 5.000 χρόνια τώρα (αλλά εμείς ας μείνουμε στατελευταία 30), παρά το γεγονός ότι η συζήτηση για αυτό το φαινόμενο έχει κορεσθεί (τα τελευταία 2.000 χρόνια, αλλά εμείς ας μείνουμε στα τελευταία 30), υπάρχουν πάντα εκείνα τα ζωντόβολα που θα πουν τα ίδια, μισάνθρωποι με την κατσίκα του γείτονα και κοντόθωροι με την ίδια τους την τύχη. Διότι κι αυτοί σφάζονται, «τελευταίοι» κατά την υπόσχεση του Πολύφημου.

Πλην όμως, αυτό είναι το πρόβλημα του λαού, διαθέτει στους κόλπους του το ικανό εκείνο μέγεθος ζωντόβολων που κάνει τον ίδιο αργοκίνητο, κι αφήνει τη δημοκρατία να γίνεται μια παρένδυση της ολιγαρχίας - ενίοτε, στα ζόρικα, και του φασισμού. Αλλά, αν οι Δυνατοί παίζουν αυτό το παιγνίδι του διαίρει και βασίλευε, οι εργαζόμενοι τι κάνουν; Για να μείνουμε στα τελευταία τριάντα χρόνια, πότε ένας κλάδος κήρυξε απεργία, φέρ’ ειπείν οι οδηγοί μέσων μαζικής μεταφοράς, κι αμέσως κατέβηκε σε απεργία συμπαράστασης ένας άλλος κλάδος, φέρ’ ειπείν οι καθηγητές; Ή οι γιατροί; ή οι δημοσιογράφοι; ή ο οποιοσδήποτε;

Θα μου πείτε, τι σχέση έχουν οι οδηγοί λεωφορείων με τους καθηγητές ή τους δημοσιογράφους; Αυτό λένε και οι Δυνατοί! Καμιά! Απ’ όταν η Θάτσερ συνέτριψε τους ανθρακωρύχους, οι απεργίες αλληλεγγύης, των καθαριστριών στους κλωστοϋφαντουργούς για παράδειγμα, άρχισαν να σπανίζουν, ώσπου να εξαφανισθούν εντελώς. Το «ένας για όλους και όλοι για έναν» ξέπεσε στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», με αποτέλεσμα να μη σώζεται κανείς!

Αλλά, αν όλα αυτά είναι τόσον οφθαλμοφανή, η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι γιατί κάνουν σαν να μην τα βλέπουν; Διότι έτσι φέρονται οι εκπρόσωποί τους.  Και στα συνδικάτα και στα κόμματα. Ούτε η ΓΣΕΕ, ούτε η ΑΔΕΔΥ, ούτε η μακαρίτισσα ΠΑΣΕΓΕΣ θέλησαν ή μπόρεσαν ποτέ να ενώσουν τους εργαζόμενους, να τονώσουν την αλληλεγγύη μεταξύ τους και να υπερβούν το απλοϊκό αλλά αποτελεσματικό διαίρει και βασίλευε των αντιπάλων τους. Κι έτσι, δεν αποδεικνύονται πάνσοφοι οι Δυνατοί, αλλά άσοφοι (ή ενεργούμενα των Δυνατών) οι «εργατοπατέρες» καθώς ορθά ονόμασε ο λαός εκείνους που ψωμίζονται από την εκπροσώπησή του, αντί να αγωνίζονται για το ψωμί του.

Τα ίδια (για να μείνουμε στα τελευταία τριάντα χρόνια) και με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις. Περισσότερο σφάζονται μεταξύ τους, παρά με τον ταξικό τους αντίπαλο. Για να έρθουμε στο σήμερα: δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο απ’ τον πολιτισμό της εργασίας κι όμως ακόμα το ΠΑΜΕ φοβάται μη βγάλει ιλαρά, αν συγχρωτισθεί με τους «συμβιβασμένους» του ΣΥΡΙΖΑ και τους «οπορτουνιστές» της υπόλοιπης Αριστεράς. Αλλά έτσι οι πολιτικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων της Αριστεράς γίνονται αυτοεκπληρούμενες προφητείες διάσπασης κι όχι ενότητας. Διάσπασης κατά το divide ut regnas των Δυνατών.

Ξέρω, έχει μεγάλο δίκιο το ΠΑΜΕ να μη συναγελάζεται με τους υπόλοιπους Αριστερούς, όπως επίσης έχουν μεγάλο δίκιο οι τελευταίοι να κατηγορούν το ΠΑΜΕ για σεχταρισμό. Κι έτσι πάμε όλοι ως πρόβατα επί  σφαγήν, το καθένα με το δίκιο του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κλάδος άσφαχτος κι εργαζόμενος απείραχτος. Από τους εργαζομένους, εκατόν πενήντα χρόνια τώρα, είτε αγωνίζονταν όλοι για το σοσιαλισμό, είτε μέρος τους, είτε καθόλου, καθιερώθηκαν κατακτήσεις που τώρα μνέσκουν νεκρές. Το ερώτημα δεν είναι αν τις σκότωσε ο Μάριος ο Δημοκρατικός ή ο Σύλλας ο Αριστοκρατικός. Τις σκότωσαν και οι δύο το ίδιο. Αυτοί ξέρουν ναενώνονται -οι Δυνατοί- προ του κοινού κινδύνου εκ των πληβείων, καθώς και να εφαρμόζουν εναντίον τους το διαίρει και βασίλευε.

Απ’ την άλλη πλευρά, οι πληβείοι δυσκολεύονται. Επαναστατούν κάθε 150 χρόνια ή επιβάλλουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις κάθε 100 χρόνια. Λογικόν. Ούτε τα κράτη έχουν στα χέρια τους, ούτε την προπαγάνδα που ασκούν οι κυρίαρχες ιδεολογίες. Ενα όπλο κυρίως έχουν, την ενότητά τους, κατά το γνωστόν εκείνο «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε», αλλά συνήθως, του ενός εκπροσώπου των προλεταρίων του ξινίζει ο άλλος.

 Και το άλας της γης μωραίνεται...

email: stathis@enikos.gr via http://www.enikos.gr/

Η απάντηση των Καθηγητών σε όσα τους καταλογίζει η Κυβέρνηση

Συνέντευξη της προέδρου της Ε' ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής
(Μαραθώνα, Σπάτων – Αρτέμιδας, Παλλήνης, Παιανίας, Μαρκόπουλου, Κορωπίου, Σαρωνικού και Λαυρεωτικής)

Ερώτηση Αλ. Τσίπρα στη Βουλή για την απόσυρση του αντιρατσιστικού σχεδίου νόμου

Επίκαιρη ερώτηση στον υπουργό Δικαιοσύνης για την απόσυρση του αντιρατσιστικού νόμου, κατέθεσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας με την οποία καλεί τον κ. Ρουπακιώτη να ενημερώσει τη Βουλή αν υπήρξε συμφωνία και των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση για την ενέργεια αυτή και για το ποιοι και για ποιο λόγο πρωτοστάτησαν στην απόσυρση του σχεδίου νόμου.

Το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης έχει ως εξής:

«ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης
Θέμα: «Απόσυρση του αντιρατσιστικού σχεδίου νόμου»

Η απόσυρση του σχεδίου νόμου για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας σηματοδοτεί υποχώρηση από τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας καθώς και από την υποχρέωση υπεράσπισης των δημοκρατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων. Το κείμενο του σχεδίου νόμου και η αιτιολογική έκθεση που είχαν δοθεί στη δημοσιότητα, αναφέρονται ρητά στη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ και στην απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Έπρεπε  μάλιστα να είχε ενσωματωθεί στο δίκαιο της χώρας από το 2010. Επειδή δεν υπάρχει σοβαρή αιτιολογία για αυτή την ενέργεια απέναντι σε ένα σχέδιο νόμου που αναφέρεται  στην μισαλλοδοξία και τη ρατσιστική βία,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

Υπήρξε συμφωνία και των τριών κομμάτων για αυτή την ενέργεια; Ποιοι και για ποιο λόγο πρωτοστάτησαν στην απόσυρση του σχεδίου νόμου παρακάμπτοντας τον αρμόδιο Υπουργό;
Πότε το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα επαναφέρει σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου; Σε τι ενέργειες θα προβεί ο αρμόδιος Υπουργός ώστε να θωρακιστεί πολιτικά και νομικά η χώρα απέναντι στα κρούσματα ρατσιστικής βίας και στο μίσος απέναντι σε κάθε διαφορετικότητα;

Ο ερωτών Βουλευτής

Αλέξης Τσίπρας»
http://left.gr/

Google «Η Ελλάδα μου, ήλιος και θάλασσα»από μαθητή του Λιτοχώρου

Ο μικρός μαθητής Αστέριος Ρέυνικ, μαθητής του 2ου Δημοτικού Σχολείου Λιτοχώρου, είναι ο νικητής του διαγωνισμού Doodle 4 Google, που είχε σκοπό να ενθαρρύνει τους μαθητές, 6-18 ετών,
να χρησιμοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους για να σχεδιάσουν το λογότυπο της Google

Η δική του ζωγραφιά με τίτλο «Η Ελλάδα μου, ήλιος και θάλασσα» ξεχώρισε και ο μικρός μαθητής θα δει τη ζωγραφιά του για 24 ώρες να αντικαθιστά το λογότυπο της μεγαλύτερης μηχανής αναζήτησης.

Το doodle της Google γεμίζει από το γαλάζιο των θαλασσών μας και το λαμπρό ήλιο της χώρας μας, με την ελληνική σημαία να ξεχωρίζει σε περίοπτη θέση.

Η ψηφοφορία διήρκεσε από τις 15 Απριλίου - 7 Μαΐου 2013 και ο νικητής ανακοινώθηκε χθες. Μεταξύ άλλων θα κερδίσει ένα Chromebook, ένα Wacom tablet και μια μπλούζα με το doodle το οποίο σχεδίασε.

Η Κυβέρνηση αγαπάει τα παιδιά σας...

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Η κυβέρνηση αποφάσισε, λοιπόν, να δράσει... προληπτικώς. Αυτό περιγράφεται κι έτσι: Πλην της πράξης, διώκεται και η σκέψη! Μόνο που ακόμα και η χούντα, σε επίπεδο προσχημάτων, ισχυριζόταν πως «η σκέψις δεν διώκεται, μόνο η πράξις - έλεγαν - διώκεται»...

Βεβαίως, η κυβέρνηση έχει αγαθές προθέσεις. Διαπνέεται από την αρχή «κάλλιον του θεραπεύειν, το προλαμβάνειν».

(Ασχετο: Το ίδιο κάνουν, για παράδειγμα, οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους: Βομβαρδίζουν προληπτικά)...

Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας. Η κυβέρνηση επιστρατεύει τους καθηγητές πριν αυτοί κάνουν απεργία. Γιατί; Μα για να μην κάνουν την απεργία που σκέφτονται. Η κυβέρνηση, συνεπώς, τους επιστρατεύει επειδή θέλει να προλάβει την «αρρώστια» (σ.σ.: για την κυβέρνηση η απεργία είναι «αρρώστια»). Για την ακρίβεια, η κυβέρνηση θέλει να προλάβει το «έγκλημα» (σ.σ.: για την κυβέρνηση η απεργία είναι «έγκλημα») πριν τη διάπραξή του (σ.σ.: πριν δηλαδή γίνει απεργία).

Αν το δει κανείς από αυτή την σκοπιά (την κυβερνητική), τότε η κυβέρνηση θα πρέπει ίσως να δει και το ενδεχόμενο μιας εξ ολοκλήρου «προληπτικής» θεραπείας της κοινωνίας από την «ασθένεια» της απεργίας. Γιατί, δηλαδή, οι απεργίες - «αρρώστια», οι απεργίες - «έγκλημα» να απαγορεύονται μόνο όταν γίνονται; Γιατί να απαγορεύεται η απεργία μόνο όταν κάποιος τη σκέφτεται; Και γιατί να μην απαγορεύεται, αν πρόκειται για «αρρώστια» και «έγκλημα», πριν καν ακόμα την σκεφτεί!

Αυτά θα τα δούμε, ενδεχομένως, εν καιρώ. Προς το παρόν έχουμε απαγόρευση απεργίας και επιστράτευση μελλοντικών απεργών διότι περιέπεσαν (αποδεδειγμένα) στο αδίκημα της... σκέψης.

Αλήθεια, ο δημοκράτης Σαμαράς, ο συνταγματολόγος Βενιζέλος και ο «αριστερός» Κουβέλης δεν ξέρουν ότι η ενέργειά τους μπορεί να εκληφθεί σαν «αυταρχισμός»; Σαν «αυθαιρεσία»; Σαν «αντιδημοκρατική εκτροπή»;

Το ξέρουν, αλλά η κυβέρνηση, πιστή στο καθήκον, είναι έτοιμη να επωμιστεί στωικά κάθε άδικη (σ.σ.: επισημαίνουμε το «άδικη») εναντίον της κατηγορία, αρκεί να πράξει το χρέος της. Και το χρέος της είναι να προστατεύει τα παιδιά. Τους μαθητές. Ολους τους νέους. Οπως επίσης να προστατεύει και τους γονείς των παιδιών.

Οποιος το εξετάσει ψύχραιμα θα το διαπιστώσει:

• Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει οδηγήσει το 65% των νέων στην ανεργία, γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε - χωρίς καθυστέρηση - να γίνουν άνεργα;
• Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει οδηγήσει σε μια τριετία 120.000 πτυχιούχους Ελληνες στη μετανάστευση, γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε να σπουδάσουν, να πάρουν το πτυχίο τους και - χωρίς καθυστέρηση - να μεταναστεύσουν;
• Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της αφήνει τα παιδιά μας χωρίς θέρμανση στα σχολεία γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε να φύγουν - χωρίς καθυστέρηση - από αυτό το «ανθυγιεινό» και «κρύο» σχολικό περιβάλλον;
• Μια κυβέρνηση που απαρτίζεται από εκείνους οι οποίοι έφτασαν να μοιράζουν στα σχολεία φωτοτυπίες αντί για βιβλία, είναι δυνατόν να μη σκέφτεται τα παιδιά μας;
• Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της 500.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που με την πολιτική της έφτασαν να λιποθυμούν παιδιά στα σχολεία λόγω υποσιτισμού γιατί να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε - χωρίς καθυστέρηση - να περιφέρουν την πείνα τους εκτός σχολείου;

Θα επαναλάβουμε πως - το ίδιο με τους μαθητές - η κυβέρνηση αγαπάει και τους γονείς των μαθητών.

Απόδειξη:

• Μια κυβέρνηση που έκοψε το μισό μισθό από τους γονείς των μαθητών πώς είναι δυνατόν να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους, ώστε να μην πονάει (η κυβέρνηση...) με τα βάσανα των γονιών, που αφού τους τάραξε στα χαράτσια (η κυβέρνηση...), τώρα σπαράζεται η καρδιά της (της κυβέρνησης...) βλέποντας τους γονείς να αδυνατούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους;
• Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της έχει στείλει εκατοντάδες πατεράδες και μανάδες στην ανεργία είναι δυνατόν να μη θέλει να δώσουν τα παιδιά μας κανονικά τις εξετάσεις τους ώστε να απαλλάξει το συντομότερο τους (άνεργους) γονείς από φροντιστήρια κι άλλα τέτοια παρόμοια της «δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»;
• Μια κυβέρνηση που με την πολιτική της εξαναγκάζει τις ελληνικές οικογένειες να πληρώνουν πάνω από 5 δισ. ευρώ ετησίως για ιδιωτικές δαπάνες Παιδείας είναι δυνατόν να μη θέτει το «δημόσιο συμφέρον» υπεράνω της «συντεχνίας» των καθηγητών;

Η κυβέρνηση είναι έτοιμη. Θα επωμιστεί μαρτυρικά όλες τις (άδικες) εναντίον της κρίσεις και επικρίσεις, μένοντας, όμως, απαρέγκλιτα στο δρόμο της. Βέβαια, ο κυβερνητικός δρόμος (μέσα σε λίγους μήνες είχαμε: Επιστράτευση ναυτεργατών, επιστράτευση εργαζομένων στο μετρό, επιστράτευση εργαζομένων στους ΟΤΑ) μπορεί να παίρνει ένα χρώμα επικίνδυνα «χακί», αλλά η κυβέρνηση έχει μια ασφαλή πυξίδα:

«Οποιος αγαπάει, παιδεύει»!

Και εδώ που τα λέμε, όσο να 'ναι ένας... μικρός παιδεμός της κοινωνίας και της δημοκρατίας προκαλείται όταν, μετά από εκείνους που επιστρατεύεις όταν κάνουν απεργία, φτάνεις να επιστρατεύεις και τους άλλους, επειδή σκέφτηκαν να κάνουν απεργία.

Αλλά είπαμε! Ο,τι κάνει η κυβέρνηση το κάνει γιατί αγαπάει τα παιδιά μας.

Αγαπάει και τους πατεράδες των παιδιών (που μπορεί πριν να ήταν επιστρατευμένοι ναυτεργάτες).

Αγαπάει και τις μανάδες των παιδιών (που μπορεί πριν να ήταν επιστρατευμένες εργαζόμενες του μετρό).

Φυσικά αγαπάει και τους καθηγητές των παιδιών, κι ας τους επιστρατεύει. Στο τέλος τέλος κι αυτούς για το δικό τους καλό τους επιστρατεύει. Για το δικό τους καλό θα τους απολύσει. Για τη «σωτηρία» της χώρας. 'Η μήπως δεν είναι για το καλό και των (απολυμένων) καθηγητών, και των (εν αναστολή ανέργων) μαθητών, και των (χρεοκοπημένων) γονιών, η «σωτηρία» της χώρας;

*Δημοσιεύθηκε στο "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" την Τρίτη 14 Μαίου 2013

Οι καθηγητές και οι κροκόδειλοι της ΑΔΕΔΥ

Την περασμένη βδομάδα η ΟΛΜΕ, αποφάσισε να προτείνει στον κλάδο δυναμικό απεργιακό αγώνα, για να μην περάσουν οι προωθούμενες απολύσεις και υποχρεωτικές μεταθέσεις χιλιάδων καθηγητών, μαζί και με άλλα αιτήματα ενάντια στη διάλυση της παιδείας.

Η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, αμέσως ανακοίνωσε προληπτική επιστράτευση, πριν ξεκινήσει απεργία και πριν καλά καλά να αποφασιστεί!

Την Τρίτη 13/5  85.000 καθηγητές προσέρχονται σε γενικές συνελεύσεις, για να εγκρίνουν μαζικά τον  απεργιακό αγώνα, από την Παρασκευή 16/5, μέρα έναρξης και των πανελλαδικών εξετάσεων.

Η φασιστική επιστράτευση ξεκινάει από την Τετάρτη 14/5.

Η Παρασκευή 16/5 θα είναι μια κρίσιμη μέρα, η πρώτη μέρα μιας μεγάλης σύγκρουσης

Η κοινή λογική λέει ότι σε αυτή τη σύγκρουση πρέπει να παραταχθεί ολόκληρο το εργατικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι και άνεργοι, οργανωμένοι κα μη στα συνδικάτα, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση.

Τι αποφάσισε όμως η ΑΔΕΔΥ, μέλος της οποίας είναι και η ΟΛΜΕ; Να μη γίνει απεργία ούτε την Παρασκευή που ξεκινά η απεργία, με στόχο να σπάσει η  επιστράτευση, ούτε έστω την Τετάρτη και Πέμπτη συμβολικά ενάντια στην επιστράτευση που θα έχει ξεκινήσει. Αντί αυτού, αποφάσισε απεργία την Τρίτη 14/5!

Τι σημαίνει αυτή η απόφαση;

Πρώτο: Η ΑΔΕΔΥ δε στηρίζει την απεργία της ΟΛΜΕ που ξεκινάει την Παρασκευή. Την ίδια άρνηση έχει και η ΓΣΕΕ.

Δεύτερο: Δε θέλει να συγκρουστεί με την επιστράτευση που ανακοίνωσε η κυβέρνηση

Τρίτο: Δε θέλει να αποφασίσουν οι καθηγητές στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ. Έβαλε απεργία την συγκεκριμένη μέρα, για να μην είναι οι καθηγητές στα σχολεία και να μη γίνουν ή να απομαζικοποιηθούν οι συνελεύσεις ή να αναγκασθούν οι καθηγητές να μην απεργήσουν.

Φρικτό και τερατώδες; Ηλίθιοι; Προβοκάτορες;

Είναι χειρότερα τα πράγματα. Ας θυμηθούμε μόνο ότι σε μια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ έχει δεν έχει 6% στην ελληνική κοινωνία, πριν λίγο στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, πήρε κοντά στο 40!

Ας ανοίξουμε τα μάτια μας.

Αυτό το συνδικαλιστικό  κίνημα, στην κυρίαρχη  δομή του,   όχι μόνο δεν είναι η πρωτοπορία και η απαντοχή των εργαζομένων, αλλά αποτελεί τη βραδυπορία τους. Ακριβώς γιατί ήταν και  είναι υποταγμένο στον κόσμο του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις του και την Ευρωπαϊκή Ένωση.  Όσο πιο ψηλά, τόσο χειρότερα...Εκεί συναντάς καθαρά ένα πτώμα που βρωμάει, αδιάφορο και  ανίκανο να καλύψει τόσο τους εργαζόμενους, όσο και το 1,5 εκατομμύριο ανέργων εξ αιτίας της στενής  ομοιο-επαγγελματικής δομής του, της πολιτικής υποταγής του και της γραφειοκρατικής αντιδημοκρατικής λειτουργίας του.

Ας πάρουμε τα μέτρα μας.

Χωρίς όπλα δεν κερδίζεται κανένας πόλεμος. Ένα νέο εργατικό κίνημα που θα θέλει να ενώσει στον αγώνα, αυτό είναι το ζητούμενο. Ένας μεγάλος ενωτικός αγωνιστικός συντονισμός, όλων των αγωνιστικών προσπαθειών, που θα συνεπάρει τον κόσμο. Ένα άλλο κέντρο αγώνα, με πολιτικό μπόι και στόχο ανατροπής της επίθεσης. Αυτός είναι ο στόχος.

Ένα νέο εργατικό κίνημα δεν θα είναι προϊόν παρθενογένεσης, αλλά αποτέλεσμα της συντριβής και ενωτικής αγωνιστικής υπέρβασης του υποταγμένου συνδικαλισμού. Από τα κάτω, ενωτικά, αγωνιστικά, δημοκρατικά. Δε μπορεί να είναι προϊόν αναχώρησης, αλλά μιας νέας συνάντησης πάνω στην  αντικαπιταλιστική προοπτική του κόσμου της δουλειάς ενάντια στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπηρέτες του.

Ένα νέο εργατικό κίνημα, θα αποτελεί διαζύγιο και διάσπαση με την εθελοδουλεία, τον κρατικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Θα συμπυκνώνει την αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων, στο δικό τους έδαφος της ανεξάρτητης από εργοδοσία και κράτος συνδικαλιστικής οργάνωσης στην βάση των κλάδων, με πόδια στις επιχειρήσεις, από κοινού σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Κάθε τίμιος εργαζόμενος, κάθε ταξικό ρεύμα και κίνηση, κάθε δύναμη της αριστεράς, μπορεί και πρέπει να συμβάλλει σε αυτό το στόχο. Τα αναθέματα δεν αρκούν, ούτε πολύ περισσότερο η πολιτική ουράς και η υπερψήφιση (με ...διαφορετικό σκεπτικό),  τέτοιων κατάπτυστων αποφάσεων των  ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ.

Εργατικό κίνημα αυτή τη στιγμή, είναι ένα και μοναδικό πράγμα: οι εκπαιδευτικοί που είναι στην κόντρα. Όπως χτές ήταν οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ. Και πιο πίσω οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ. Όπως προχτές ήταν οι εργαζόμενοι στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ. Έτσι προχωράει ο ταξικός αγώνας. Όχι με μετρήματα της σειράς, ούτε με λιβανίσματα της ‘’κοινής γνώμης’’.

Ας διαλέξουμε την θέση μας λοιπόν: Νίκη στους καθηγητές και το λαό, κάτω η επιστράτευση....

http://aristeroblog.gr/

Ο Άδωνις Γεωργιάδης πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη

Να ψεύδεται και να χρησιμοποιεί τη βουλευτική του ιδιότητα για λόγους προσωπικής εκδίκησης πιάστηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Μετά τις αποκαλύψεις του ΗΟΤ DOC αναφορικά με την εμπλοκή της γυναίκας του, Ευγενίας Μανωλίδου στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και τη δημόσια τοποθέτηση του δημοσιογράφου και εκδότη του ΗΟΤ DOC, Κώστα Βαξεβάνη ότι θα πρέπει για λόγους ηθικής τάξης να παραιτηθεί από μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής, ο βουλευτής της ΝΔ χρησιμοποίησε με αισχρό τρόπο τη βουλευτική του ιδιότητα.Δηλαδή ζήτησε να ενημερωθεί για το κόστος της εκπομπής ενώ ως γνωστόν το κόστος της μπορεί να το δει ο οποιοσδήποτε στο «Διαύγεια».

Αναλυτικότερα, το ακριβές κόστος της εκπομπής το “Κουτί της Πανδώρας” το οποίο προβαλόταν στην ΕΡΤ βρίσκεται αναρτημένο στο Διαύγεια. Για τρία χρόνια δηλαδή για το 2010, το 2011 και το 2012 ανήλθε σε 1.447.388 ευρώ. Το 2010 το κόστος της εκπομπής ήταν 362.786 ευρώ. Το 2011, κόστισε 716.217 ευρώ και αυτό επειδή προβλήθηκαν περισσότερα επεισόδια, ενώ το 2012 ήταν 368.385 ευρώ. Σε ότι αφορά το κόστος ανά επεισόδιο ήταν 24.772 ευρώ το 2010, 22.000 το 2011 και 20.000 ευρώ το 2012.

Σημειωτέον, ότι το 2012, το κόστος ήταν τελικά πολύ χαμηλότερο διότι προβλήθηκαν μόνο 13 επεισόδια και στη συνέχεια η ΕΡΤ αναίτια σταμάτησε να προβάλει την εμπομπή. Όπως φαίνεται απο το Διαύγεια όμως, το ποσό αυτό αφορά μισθούς 20 ανθρώπων, κάμερες, μοντάζ, έξοδα αποστολής, έξοδα διαμονής, και ότι περιελάμβανε ολοκληρη η παραγωγή. Και μάλιστα πρόκειται για το μικρότερο κόστος από όλες τις ομοειδείς εκπομπές τόσο στην κρατική, όσο και στην ιδιωτική τηλεόραση.

Παρόλο που αυτό ήταν γνωστό και ο καθένας μπορούσε να πληροφορηθεί το κόστος της εκπομπής, ο κ. Γεωργιάδης εντέχνως έγραφε στο twitter, καλυμένος απο τη βουλευτική του ασυλία, ότι η εκπομπή στοίχισε γύρω στα 2 εκατ. ευρω και αυτά για μια μόνο τηλεοπτική σεζόν.

Παρότι αυτά ήταν γνωστά ο Άδωνις Γεωργιάδης, άφηνε να εννοηθεί οτι το ποσό αυτό ήταν ο μισθός του Βαξεβάνη. Στη συνέχεια υποστήριξε ότι επρόκειτο για αποζημίωση την οποία έλαβε η εταιρεία του κ. Βαξεβάνη, παρά το γεγονός ότι γνώριζε πως ο Κώστας Βαξεβάνης δεν είναι ιδιοκτήτης καμιάς εταιρείας παραγωγής.

Η ίδια η ΕΡΤ με απάντησή της όμως διαψεύδει κατηγορηματικά τον κ. Γεωργιάδη. Συγκεκριμένα στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας, αναφέρονται ως μέτοχοι οι Αντώνης Καφετζόπουλος, Κωνσταντίνος Μωριάτης, Παναγιώτης Καραμπίνης, Αλέξανδρος Καρδαράς, Δέσποινα Κονταργύρη, Άρης Παππάς και Μαρία Δρανδάκη. Το όνομα του Κώστα Βαξεβάνη δεν αναφέρεται πουθενά.

Είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται για κάποιο λάθος του κ. Γεωργιάδη αλλά για συνειδητή διαστρέβλωση της αλήθειας και ανέντιμη συμπεριφορά την οποία επέδειξε με τη χρήση της βουλευτικής του ιδιότητας, υποβάλλοντας ερωτήσεις για θέματα που ήταν ήδη γνωστά και δημοσιευμένα. Ο κ. Γεωργιάδης δεν πιάστηκε απλώς με τη γίδα στην πλάτη αλλά αποτελί τον τράγο της πολιτικής. Η συνέχεια θα δοθεί στα ελληνικά δικαστήρια.

Δείτε την επίσημη απάντηση της ΕΡΤ

Σας παραθέτουμε τις συμφωνίες της εταιρίας παραγωγής του Κουτιού της Πανδώρας με την ΕΡΤ, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν στη Διαύγεια. Σε αυτές μπορείτε να δείτε τα ποσά και τον αριθμό των εκπομπών που σύμφωνα με τη σύμβαση έπρεπε να προβληθούν. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε η συμφωνία για το 2012 περιελάμβανε 36 εκπομπές. Από αυτές προβλήθηκαν μόλις 13. Η ΕΡΤ υπέγραψε με την εταιρία παραγωγής νέα συμφωνία, η οποία προέβλεπε ότι θα προβληθούν ακόμη 21 εκπομπές μέσα στο 2013 με ακόμη χαμηλότερο κόστος. Από τότε, δεν προβλήθηκε ποτέ καμία εκπομπή.

Ιδού τα tweets του κ. Γεωργιάδη:

http://www.koutipandoras.gr

Α. Τσίπρας στο "Κόκκινο": Ανοικτός και ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ξεχωριστές λίστες και εσωτερικές παρατάξεις

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ευθύνη να κινητοποιεί τους πολίτες και να στριμώχνει την κυβέρνηση, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας στην εκπομπή του Κώστα Αρβανίτη στο "Κόκκινο", για να αποτρέψει τη "νομοτέλεια" του Μνημονίου.

"Η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη" και "το Σύνταγμα και τα δημοκρατικά δικαιώματα δεν είναι πολυτέλεια", συμπλήρωσε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η βαριά ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να φθάσει στο 50 και το 60%, αλλά να απαλλάξει τους πολίτες από το Μνημόνιο και να προωθήσει αλλαγές στην κοινωνία, εκτιμά ο Α. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κερδίσει τις εκλογές για να φέρει το λαό στην εξουσία

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να δημιουργήσει ένα κοινωνικό ρεύμα, γιατί δεν υπάρχει γραμμική πορεία προς το θρίαμβο εάν δεν χτιστούν δεσμοί μέσα στην κοινωνία, συμπλήρωσε ο Α. Τσίπρας, τονίζοντας την ανάγκη για τη δημιουργία ενός μαζικού και ανοικτού κόμματος που να στέκεται δίπλα στις αγωνίες του πολίτη, όπως της ανεργίας, της περιθωριοποίησης και της επισφαλούς απασχόλησης.

Η κοινωνία και το αυθόρμητό της θα μας καθοδηγεί, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί ένα μπολσεβίκικο κόμμα της δεκαετίας του '20 που θα αποτελούσε την πρωτοπορία για να καθοδηγήσει τις μάζες, τόνισε ο Α. Τσίπρας.

Η κυβέρνηση επέλεξε τη σύγκρουση στην περίοδο των εξετάσεων για να επιβάλλει τα αντιδημοκρατικά της σχέδια, με αίσθηση αλαζονείας και παντοδυναμίας νομίζοντας ότι μπορεί να επιβάλλει με την καταστολή το δίκαιο των ισχυρών, τόνισε ο κ. Τσίπρας, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση έχει επιτεθεί στο σύνολο της κοινωνίας και θα λάβει απάντηση, όπως θα λάβει απάντηση και από τους γονείς των 100.000 μαθητών που θα δώσουν εξετάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τα αιτήματα των καθηγητών γιατί είναι αιτήματα για τη στήριξη του δημόσιου σχολείου και της κοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποδεικνύει στους εκπαιδευτικούς τι να κάνουν, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση σημαίνει ότι ο λαός βρίσκεται στο δρόμο διεκδικώντας την εξουσία, προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας, για έναν κοινωνικό μετασχηματισμό, τόνισε ο Α. Τσίπρας, εκτιμώντας πως οι μγημονιακές δυνάμεις φοβήθηκαν το Μάιο και τον Ιούνιο όταν κατάλαβαν ότι η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ ανατρέπει τα δεδομένα.

Ο λαϊκός παράγοντας παίζει καθοριστικό ρόλο, γιατί απέδειξε ότι εάν δεν υπήρχε δεν θα υπήρχε η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, συμπλήρωσε ο Α. Τσίπρας, εκτιμώντας η χώρα δεν πρέπει να επιστρέψει στην προ του 2008 εποχή, γιατί υπήρχαν ήδη οι ρίζες της καταστροφής.

Το ευρώ μετατράπηκε σε κυρίαρχο ζήτημα στην Ελλάδα από τη στιγμή που πήγαμε στο Μνημόνιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια μη δογματική θεώρηση, εκτιμώντας πως η κρίση είναι ευρωπαϊκή, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας. 

Θα διαπραγματευτούμε στην Ευρώπη με όλα τα ισχυρά όπλα που έχουμε, τόνισε ο Α. Τσίπρας, προειδοποιώντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει μάχη, γιατί αυτοί που χάνουν από την κρίση είναι η Ελλάδα και οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.

Αυτό που προέχει είναι να σώσουμε την χώρα και το λαό μας μέσα στο ευρώ, χωρίς την αυταπάτη ότι θα σώσουμε το ευρώ, αλλά ότι θα σώσουμε το λαό μας, τόνισε ο κ. Τσίπρας, εκτιμώντας πως το κρίσιμο ζήτημα είναι να μην κάνουμε καμία θυσία για την πλουτοκρατία. 

Δεν μπορούμε να περιμένουμε το ραντεβού με την ιστορία και να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να δημιουργήσουμε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, με τη διαμόρφωση τάσεων στο εσωτερικό του, γιατί δεν πρέπει να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, τόνισε ο Α. Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι κανένας δεν θα πρέπει να εκβιάζει κανένα και πως εάν ορισμένες συνιστώσες δεν θέλουν μπορεί να παραμείνουν ως παρατηρητές. 

Πρέπει να ανταποκριθούμε στην εντολή που μας έδωσε ο κόσμος και το ιδρυτικό μας συνέδρια θα καθορίσει την πολιτική μας για αρκετά μεγάλο διάστημα, αλλά θα πρέπει να πάρουμε τα θετικά της εμπειρίας μας και να αφήσουμε τ κακά και τους μηχανισμούς που πνίγουν το κόμμα, τόνισε ο Α. Τσίπρας, εκτιμώντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται διορθωτικές κινήσεις, με άξονα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε φτιάχνοντας παρατάξεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα προτείνω να σταματήσουμε να εκλέγουμε στα καθοδηγητικά όργανα με χωριστές λίστες και θα προτείνω ενιαίες λίστες για την εκλογή των εκπροσώπων μας και της ηγεσίας μας, γιατί δεν βοηθάει τη δημοκρατία η καταγραφή πολλών κομμάτων στη συσκευασία του ενός, συμπλήρωσε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στο "Κόκκινο".
http://beta.avgi.gr

«Έπρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις»

 Γράφει η Κέζα Λώρη

Εγώ δεν είμαι τυχαίος, είμαι χρόνια στην πολιτική, εγώ συνέβαλα στη διάλυση, εγώ θα ξαναχτίσω τη χώρα. Και θα την ξαναχτίσω με τους όρους που εγώ θέλω. Θα την ξαναχτίσω δίνοντας άδειες για ξενοδοχεία. Με τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό που έφτιαξα οι ξενοδόχοι μπορούν να χτίζουν παντού, οι μεγάλοι ξενοδόχοι, οι ξενοδόχοι σαν τη γυναίκα μου και τον πεθερό μου.

Κάνω αυτό που μου αρέσει και λογαριασμό δεν δίνω. Τα κατάργησα όλα για την ανάπτυξη. Παλιά ήθελες 15 στρέμματα για να χτίσεις ξενοδοχείο, τώρα θέλεις τα μισά. Στα δάση, όπου θες. Για μεγάλες επενδύσεις μιλάω. Τις ξέρω εγώ τις μεγάλες επενδύσεις από μέσα.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις.

Επρεπε να με ευγνωμονείς. Διόρισα και τη γυναίκα ρε, δεν ντρέπεσαι ρε γελοίε; Σκύψε τώρα να μου γλείψεις τα παπούτσια. Το μαγαζί είναι δικό μου, διορίζω αβέρτα. Και δεν ντρέπομαι σαν τους άλλους που μιλάνε για αξιοκρατία και διαγωνισμούς. Εγώ ακόμη και τώρα, που καταρρέει η χώρα τιμώ τον ψηφοφόρο μου και του βρίσκω δουλειά στο μαγαζί μου.

Οχι, δεν του βρίσκω δουλειά στα ξενοδοχεία της γυναίκας μου, το δικό μου μαγαζί είναι το κράτος. Ο δημόσιος τομέας, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας. Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις επειδή εγώ στέλνω επιστολές, με την υπογραφή μου. Λέω: να εξετάσετε την περίπτωση ώστε ο ψηφοφόρος να συνεχίσει να εργάζεται ανεξάρτητα από την απόφαση του ΑΣΕΠ. Δεν υπάρχει ΑΣΕΠ, εγώ είμαι το ΑΣΕΠ. Ακούς εκεί, επιλογή προσωπικού.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις.

Εχω τη δύναμη να αλλάξω τα πάντα. Ποιος έλεγε ότι «δεν μπορείς να αλλάξεις το σπίτι όπου γεννήθηκες». Ποιος το έλεγε, ο Κομφούκιος, ο Νταλάρας, δεν θυμάμαι, κάποιος διάσημος το έλεγε. Εγώ το άλλαξα. Όχι μόνο το σπίτι. Αλλαξα όλο το χωριό. Τις Πρασσιές στο Ρέθυμνο. Οχι, δεν έβγαλα λεφτά από την τσέπη μου, έβγαλα λεφτά από τη δική σου τσέπη. Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις, τόσο δυνατός είμαι.

Λέγανε ότι οι Πρασσιές είναι αδιάφορου κάλλους. Πήρα κονδύλια από εδώ, πήρα κονδύλια από εκεί και έφτιαξα τα πάντα στο χωριό. Για εκατό κατοίκους έκανα έργα εκατομμυρίων. Πλατείες, αναπαλαιώσεις, υποδομές. Ότι υπάρχει γύρω γύρω από το σπίτι μας το φρέσκαρα για να έχουμε ωραία θέα. Όχι με δικά μου λεφτά, με δικά σου και με ευρωπαϊκά.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις.

Τα σχέδιά μου έχουν βάθος χρόνου. Τι νομίζεις, ότι έφτιαξα τις Πρασσιές σε ένα χρόνο; Όχι ρε γελοίε, έχω πρόγραμμα. Βάλε κάτω και μέτρα πόσα λεφτά έχω ρίξει στο χωριό μου σε μια δεκαετία.

Ξεκινήσαμε γερά το 2003. Πήραμε 667.000 ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πριν στεγνώσουν τα τσιμέντα, το 2009, πήραμε από το ΕΣΠΑ 980.000. Τη μελέτη την έκανα εγώ, είχα ιδρύσει μια Μη Κυβερνητική με τον αδερφό μου. Μετά πήραμε επιπλέον 305.000 για να φτιάξουμε τα απέναντι σπίτια, τις προσόψεις. Πέρασαν λίγα χρόνια και βάλαμε υπόγεια τα καλώδια του ρεύματος, με 123.000 ευρώ. Φτιάξαμε αποχέτευση με 173.000 και για τα λύματα βρήκα άλλες 473.000.

Επρεπε να με βλέπεις και να σκύβεις, ρε γελοίε. Εσύ δεν έκανες τίποτα για το δικό σου χωριό. Δεν έχεις κυβερνήσει, δεν έχεις διορίσει, δεν έχεις μοιράσει χρήμα. Και θέλεις να ασχοληθείς και με την πολιτική. Αντε από δω ρε γελοίε.

** Το φανταστικό υπουργικό παραλήρημα είναι εμπνευσμένο από όσα απηύθυνε ο κ. Νίκος Σηφουνάκης, βουλευτής ΠαΣοΚ, στον κ. Σπύρο Γαληνό, βουλευτή Ανεξάρτητων Ελλήνων, σε τηλεοπτική εκπομπή.  
http://www.tovima.gr/
Απολαύστε το βίντεο

Γόνοι πολιτικών έπαιρναν παχυλές συντάξεις με πλαστά χαρτιά

Θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί γόνους πολιτικών, να λαμβάνουν παράνομα συντάξεις με πλαστά χαρτιά; Και όμως, από ότι φαίνεται οι γόνοι κάποιων πολιτικών οικογενειών δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να το πράξουν, παρά το γεγονός ότι τις λάμβαναν παράνομα. Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, οι αδιάφθοροι της ΕΛ.ΑΣ διαπίστωσαν ποσοστό παρανομιών ύψους 40% σε παχυλές συντάξεις άνω των 4.000 ευρώ μηνιαίως.

Στο στόχαστρο των Αρχών βρίσκονται οι γόνοι περίπου 50 δικαιούχων πολιτικών , δικαστικών, στρατιωτικών και πανεπιστημιακών, οι οποίοι συνέχιζαν με πλαστά δικαιολογητικά να λαμβάνουν τις συντάξεις των νεκρών δικαιούχων. Μάλιστα σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας το ύψος της ζημίας υπερβαίνει τα 4 εκατ. Ευρω, ενώ αναμένονται και συλλήψεις. Στο κύκλωμα, σύμφωνα πάντα , με το δημοσίευμα φέρονται να συμμετείχαν και στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ).

Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται περιπτώσεις που συγγενικά πρόσωπα διακαιούχων εισέπρατταν παράνομα συντάξεις, με πλαστα δικαιολογητικά. Αυτό που προκαλεί όμως εντύπωση είναι ότι πρόκειται για περιπτώσεις συγγενών πολιτικών προσώπων που πήραν την ψήφο του ελληνικού λαού. Κάποιοι όμως το εκμεταλλεύτηκαν διαφορετικά.

http://www.koutipandoras.gr/

6 σημεία για την επίταξη

Toυ Χρήστου Κάτσικα

1. Η τρικομματική κυβέρνηση του Σαμαρά δείχνει για άλλη μια φορά, ακόμα πιο αποκρουστικά, το αυταρχικό πρόσωπό της. Ουσιαστικά, με την επιστράτευση των εκπαιδευτικών μετατρέπει τη σκέψη της απεργίας σε ιδιώνυμο αδίκημα. Μετά την επιστράτευση των ναυτεργατών, των εργαζομένων στο Μετρό και στους ΟΤΑ, προχώρησε στην επιστράτευση των 85.000 καθηγητών, προχωρώντας ολοένα και βαθύτερα στην κατεύθυνση του πολιτικού εκφασισμού, επισείοντας τη φοβέρα των απολύσεων. Από τη μια πλευρά κρατάει τη βάρβαρη ταξική πολιτική της γενικευμένης φτώχειας και ανεργίας και από την άλλη προσπαθεί να διασπάσει και να συκοφαντήσει κάθε κλάδο εργαζομένων που σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται. Αυτή η πολιτική είναι επικίνδυνη και πρέπει να ηττηθεί.

2. Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών είναι δίκαιες και αναγκαίες. Μέσα σε μόλις τρία χρόνια Μνημονίου έκλεισαν πάνω από 1.000 σχολεία, η χρηματοδότηση της εκπαίδευσης βρέθηκε σε επίπεδα αφρικανικής χώρας, οι μισθοί στην εκπαίδευση συρρικνώθηκαν κατά 40%-48%, η ανεργία στους νέους ξεπέρασε το 60%, το πτυχίο έγινε κουρελόχαρτο, τα ΑΕΙ – ΤΕΙ κλείνουν, το φάντασμα της γενικευμένης απομόρφωσης απειλεί ολόκληρη την κοινωνία και ο εκπαιδευτικός καλείται να γίνει λάστιχο, ανασφαλής και μεταφερόμενος σε κάθε γωνιά της χώρας μας, ενώ 10.000 αναπληρωτές και αρκετές χιλιάδες μόνιμων εκπαιδευτικών απειλούνται με απόλυση, για να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της συγκυβέρνησης.

3. Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει πίσω του μια μεγάλη ιστορία αγώνων. Η απεργία στις εξετάσεις (1988), η δολοφονία του Ν. Τεμπονέρα (1991), η μεγάλη απεργία των 60 ημερών (1997), ο ματωμένος διαγωνισμός ΑΣΕΠ (1998), η απεργία των δασκάλων (2006), οι μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις (1999/00) δείχνουν ότι στην εκπαίδευση συμπυκνώνονται πάντοτε σοβαρές κοινωνικές αντιπαραθέσεις, αλλά και ένα έμπειρο και αγωνιστικό δυναμικό που δεν είναι διατεθειμένο να σκύψει το κεφάλι.

4. Η υπόθεση της δημόσιας εκπαίδευσης αφορά όλη την κοινωνία. Πάνω από 1,2 εκατ. μαθητές βρίσκονται στα θρανία. Ως εκ τούτου ο κοινωνικός αυτοματισμός της κυβέρνησης Σαμαρά και η προσπάθεια να εφαρμοστεί το δόγμα τού «διαίρει και βασίλευε» ώστε να στραφούν οι εργαζόμενοι γονείς ενάντια στους δασκάλους των παιδιών τους πρέπει να συναντήσουν παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας.

5. Η υπεράσπιση των συνδικάτων είναι πρώτιστης σημασίας. Η διάλυση των σταθερών εργασιακών σχέσεων, η προσπάθεια εξαφάνισης της Συλλογικής Σύμβασης παραδίδει τους εργαζόμενους βορά στις ορέξεις του κράτους και των εργοδοτών. Οι θεωρίες των «καθαρών σωματείων», των ξεχωριστών συγκεντρώσεων και η αδιέξοδη φυγή προς το χάος πρέπει να συναντήσουν μια σοβαρή, εργώδη και ουσιαστική αντιπαράθεση από τις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλισμού και της αριστερής πτέρυγας. Τα συνδικάτα είναι όπλα στα χέρια των εργαζομένων, ιδιαίτερα στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες.

6. Η απάντηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στις απειλές, τους εκφοβισμούς και την επιστράτευση πρέπει να είναι πολιτική. Πρέπει να συγκληθούν άμεσα Γενικές Συνελεύσεις, να εξασφαλιστεί πολιτικά η θωράκιση του εκπαιδευτικού αγώνα με ανακοινώσεις, ψηφίσματα, πολιτική ή υλική στήριξη. Σ’ αυτόν τον δρόμο, ιδιαίτερο ρόλο πρέπει να διαδραματίσουν γονείς, μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι. Να κληθούν τα συνδικάτα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν πανεθνική απεργία στις 17 Μάη και συλλαλητήρια όλη την εβδομάδα από 13 – 17 Μάη. Σ’ αυτόν τον βηματισμό να κινηθούν εργατικά κέντρα, νομαρχιακά τμήματα της ΑΔΕΔΥ, πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες.

http://www.efsyn.gr/

Νέα ρατσιστική επίθεση: Χάραξαν το πρόσωπο 15χρονου Αφγανού

Άλλη μια ρατσιστική επίθεση, αυτή τη φορά σε βάρος ενός ανήλικου Αφγανού στο κέντρο της Αθήνας, καταγγέλλουν οι Γιατροί του Κόσμου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του παιδιού, μια ομάδα ανδρών ντυμένοι με μαύρα ρούχα, του επιτέθηκαν, τον χτύπησαν και το χαράκωσαν στο πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι μπίρας.
«Το παιδί δέχτηκε επίθεση στο δρόμο. Ο ίδιος περιγράφει ανθρώπους με μαύρες μπλούζες, το κλασικό στοιχείο που βλέπουμε σε όλες τις επιθέσεις που γίνονται από ακροδεξιές συμμορίες. Αφού τον χτύπησαν, τον χαράκωσαν στο πρόσωπο με σπασμένο μπουκάλι μπίρας. Ήταν βάρβαρο. Μιλάμε πια με ψυχωτικούς», δηλώνει στο in.gr ο Νικήτας Κανάκης από τους Γιατρούς του Κόσμου.
 
Σύμφωνα με τον κ. Κανάκη, ο 15χρονος μετά την επίθεση που δέχτηκε, πήγε στο νοσοκομείο για να του παρασχεθεί βοήθεια, αλλά το περιστατικό δεν καταγράφτηκε ποτέ. «Πως είναι δυνατόν σε ένα νοσοκομείο να πάει παιδί τραυματισμένο και να το αφήνουν να φύγει; Κανένας δεν ενδιαφέρεται τι γίνεται με αυτά τα παιδιά;», αναρωτιέται ο κ. Κανάκης.
 
Στη συνέχεια, ένας συμπατριώτης του 15χρονου τον πήγε στο πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου και μετά από πρωτοβουλία της οργάνωσης ενημερώθηκε η Ύπατη Αρμοστεία και κινήθηκαν οι δικαστικές διαδικασίες.
 
«Εμείς βρήκαμε μια μόνιμη στέγη για το παιδί σε κάποιους ξενώνες, το παρακολουθούμε, έχουμε αναλάβει τα χαρτιά του και την ιατρική του φροντίδα και το κυριότερο να επισπεύσουμε τη διαδικασία να βρεθεί ξανά με την υπόλοιπη οικογένεια»,η οποία έχει φύγει για την Ελβετία, συνεχίζει ο κ. Κανάκης.  
 
«Αρχίζει πια να επιβεβαιώνεται αυτό που φοβάμαι. Υπάρχει μια προσπάθεια με τα χαράγματα και όλα αυτά που γίνονται, να αφήνουν σημάδια για να τρομοκρατούν και την υπόλοιπη κοινότητα. Μπαίνουν πια σε μια άλλου είδους λογική».
http://tvxs.gr/

Eπιστολή ΟΛΜΕ στους μαθητές για την απεργία

Ανοικτή επιστολή προς τους μαθητές για τους λόγους που οδήγησαν τους καθηγητές στην απόφαση της απεργίας μέσα στις Πανελλαδικές, έδωσε στη δημοσιότητα η ΟΛΜΕ.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:

«Φίλε μαθητή/ φίλη μαθήτρια,

Θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους λόγους αναγκαστήκαμε εμείς, οι καθηγητές σου, να ξεκινήσουμε αυτό τον δύσκολο απεργιακό αγώνα. Αυτό βέβαια δεν είναι αρκετό. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ τη γνώμη σου, ιδίως αν είναι διαφορετική από τη δική μου. Σου ζητώ όμως πρώτα να ξοδέψεις δυο λεπτά για να με ακούσεις.

Σε συναντώ καθημερινά στην τάξη, ανταμώνουμε στους διαδρόμους και στις σκάλες, στη αυλή του σχολείου μας. Με ενώνουν μαζί σου κοινές έγνοιες για το μάθημα της ημέρας, οι χαρές και οι λύπες της σχολικής καθημερινότητας. Ακόμα κι αυτά που κάποιες στιγμές φαίνεται να μας χωρίζουν συχνά γίνονται αφορμή για να συνδεθούμε στενότερα.

Κάποιες φορές στο σχολείο κυριαρχεί η ένταση, οι κραυγές δυναμώνουν, οι παλάμες σφίγγουν, το βλέμμα αγριεύει. Θα έχει περάσει, ασφαλώς, από το νου σου ότι τις περισσότερες φορές αυτές οι συγκρούσεις έχουν τη ρίζα τους έξω από το σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή. Και υπάρχουν λόγοι γιʼ αυτό. Ιδίως στις μέρες μας, η επιβίωση συχνά γίνεται ένας καθημερινός εφιάλτης.

Οι γονείς συζητούν ολοένα στο σπίτι για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μεγαλύτερη φτώχεια, για το φόβο της απόλυσης. Οι μεγαλύτεροι φίλοι σου ομολογούν πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια όποια δουλειά, κι ας έχεις ένα σωρό πτυχία. Μόνη διέξοδο βλέπουν στη μετανάστευση. Αλλά και συ ο ίδιος παρατηρείς το χαρτζιλίκι σου να λιγοστεύει, το σπίτι σου μέρα τη μέρα να αδειάζει. Και την ίδια ώρα οι υπουργοί μας κάνουν λόγο για νέες περικοπές και νέα μέτρα, που σχεδιάζει να επιβάλει η τρόικα, ή για δημόσια περιουσία που πρέπει να ξεπουληθεί.

Αυτά, φίλοι μαθητές, είναι προβλήματα που κι εμείς οι καθηγητές σας αντιμετωπίζουμε, όπως όλοι οι εργαζόμενοι. Ο μισθός μας μειώθηκε μέχρι το μισό, το διδακτικό μας ωράριο αυξήθηκε, οι συνθήκες εργασίας χειροτέρεψαν, οι διορισμοί νέων εκπαιδευτικών σταμάτησαν. Ταυτόχρονα, πολλά δημόσια σχολεία καταργούνται και συγχωνεύονται, άλλα δεν έχουν θέρμανση, εξοπλισμό, αίθουσες και εργαστήρια. Με τα τελευταία μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση, μπορούν να μας ξεσπιτώνουν και να μας στέλνουν από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη οποτεδήποτε, χωρίς να νοιάζονται πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τέτοιους μισθούς. Μπορούν ακόμη να μας απολύουν με το παραμικρό.

Μετά από αυτά τα τελευταία μέτρα το ποτήρι ξεχείλισε. Πήραμε την απόφαση πως πια δεν πάει άλλο. Το ξέρουμε πως δεν είναι εύκολο να απεργούμε σε μέρες που κάποιοι από σας δίνουν κρίσιμες εξετάσεις για το μέλλον τους. Όμως δεν διαλέξαμε εμείς αυτή την περίοδο για να συγκρουστούμε, αλλά η κυβέρνηση, που προώθησε αυτά τα μέτρα. Ούτε είναι εύκολο για μας σε τέτοιες συνθήκες να στερηθούμε το μισθό μιας πολυήμερης απεργιακής περιόδου. Όμως, δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη διέξοδο.

Στην τηλεόραση συχνά θα ακούς ότι τάχα η απεργία μας έχει στο στόχο της εσένα. Αυτοί που τα λένε αυτά έχουν κάνει ήδη την επιλογή τους. Πήγαν με εκείνους τους λίγους, που συνεχίζουν να κερδίζουν ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Είναι αυτοί που διαπομπεύουν τους γονείς σου και όλους τους εργαζόμενους σαν τους τεμπέληδες της Ευρώπης. Μην επιτρέπεις σʼ αυτούς να μιλούν στο όνομά σου. Μην τους αφήνεις να σε χρησιμοποιούν σαν όπλο ενάντια στο δίκαιο αγώνα όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Σκέψου πως έχουμε ένα κοινό στόχο, που μας φέρνει από την ίδια πλευρά. Θέλουμε να βάλουμε τέρμα σε αυτή την πολιτική, που διαλύει τη χώρα, που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας. Έχουμε επιλέξει να σταθούμε από την πλευρά του δίκιου και της αξιοπρέπειας. Και θα το κάνουμε, όσο περνάει από το χέρι μας.

Δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Αλλά, πίστεψέ μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.»

http://www.koutipandoras.gr/