Πύργος των Αθηνών, το ρουσφέτι της χούντας

Το 1968 το ψηλότερο κτίριο στην Αθήνα ήταν το ξενοδοχείο «Χίλτον». Είχε εγκαινιαστέι το 1963 κι είχε προκαλέσει την αντίδραση πολλών φορέων επειδή «έκοβε» τη θέα προς τον Υμηττό.

Το 1967 στο οικόπεδο της Λεωφόρου Μεσογείων 2-4 μπήκε μια επιγραφή που προβλημάτισε πολλούς: «Ανέγερσις ουρανοξύστου Πύργου των Αθηνών».

Από την έναρξη των εργασιών 

Κι όσοι αναρωτήθηκαν «πως γίνεται να χτιστεί ουρανοξύστης όταν το ανώτατο όριο δόμησης ήταν τα 32 μέτρα», όσο μια εξαόροφη πολυκατοικία πήραν λίγο αργότερα την απάντηση. Με το νόμο 395/68 απελευθερώθηκε το ανώτερο όριο.

Από την εφημερίδα «Απογευματινή»

 

Στις 13 Ιουνίου 1968 μπήκαν τα θεμέλια του Πύργου των Αθηνών. Το κατασκεύαζε η εταοιρεία «Αλβέρτης – Δημόπουλος Α.Ε» που ήταν οι… Βωβοί της εποχής καθώς έχτισαν το γειτονικό κτίριο που βρίσκεται ο κινηματογράφος «Γαλαξίας» το συγκρότημα του τέως Φλόκα στο ύψος του Γηροκομείου, επί τηγς Κηφισίας και άλλα μεργάλα κτίρια.

Το «πρωτότυπο» στη Νέα Υόρκη

 

Ο σχεδιασμός ανατέιηκε στους αρχιτέκτονες Ιωάννη Κυμπρίτζη και Ιωάννη Βικέλα. Δεν κουράστηκαν και πολύ στο σχεδιασμό. «Αντέγραψαν» τον ουρανοξύστη Seagram της Νέας Υόρκης που ολοκληρώθηκε το 1953. Απλά ήταν μικρότερα τα μεγέθη. Το ύψος αντί 157μ έπεσε στα 103 και οι όροφοι από τοιυς 38 στους 27. Α, προστέθηκε κι ένα ακόμα κτίριο 16 ορόφων που επικοινωνούσε με την κεντρική κατασκευή μέσω του πρώτου ορόφου.

Από το «Βήμα» 

Τα εγκαίνεια έγκαίνεια έγιναν το 1971 από τον υπουργό της χούντας Μπαλόπουλο, αυτόν με το σκάνδαλο των κρεάτων. Ο Μπαλόπουλος είναι ο μόνος υπουργός της χούντας που πέρασε από δίκη στη διάρκειά της. Τόσο αμαρτωλός ήταν ο τύπος!

Δείτε ρεπορτάζ από τα «Ελληνικά Επίκαιρα» του 1971 σε περιγραφή του Γιώργου Κάρτερ.

  

Οι εφημερίδες της εποχής έδωσαν έμφαση στη δημιουργία του Πύργου, αλλά ελάχιστη στη θεμελίωση παρά την παρουσία στελεχών της χούντας. Την εξήγηση μπορείτε να την βρήκε στα πιθανά «δωράκια» της εταιρείας προς τις εφημερίδες. Ήθελε να δείξει ότι κατασκευάζει ένα εμβληματικό κτίριο.

Αργότερα ακούστηκαν αρκετές φωνές διαμαρτυρίας. Χαρακτήρισαν το σύνολο του έργου κακόγουστο, Για να τα λέμε όλα όμως στους δύο μεγάλους σεισμούς, όχι μόνο στάθηκε στο… ύψος του, αλλά δεν έπαθε το παραμικρό. 

πηγή