1η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού

Εκτός από τη Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού που καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση το ΟΗΕ και γιορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου, η 1η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια ημέρα του παιδιού το 1925 από τη Παγκόσμια Συνέλευση για την ευημερία του παιδιού της Γένοβας.

Τέτοιες μέρες, σελίδες ηλεκτρονικές και έντυπες προβάλλουν κατά κόρον τη δυστυχία των παιδιών, τακτοποιημένη σε νούμερα...

Εκατομμύρια παιδιά, σε ολόκληρο τον κόσμο, ζουν σε συνθήκες, όπως είναι η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, αναφέρει η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, Λήδα Κουρσουμπά, σε μήνυμά της με την  ευκαιρία της αυριανής Παγκόσμιας Ημέρας Παιδιού, όπως καθιερώθηκε η 1η Ιουνίου. 

Η παιδική εργασία αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού και έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη τους, οδηγώντας τα δυνητικά σε δια βίου σωματική ή ψυχολογική βλάβη.

Έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει μία ισχυρή σχέση  μεταξύ φτώχειας και παιδικής εργασίας, ενώ η  παιδική εργασία με τη σειρά της διαιωνίζει τη φτώχεια κρατώντας τα παιδιά των φτωχών μακριά από την εκπαίδευση και την προοπτική για κοινωνική άνοδο.

Αυτή η μείωση του ανθρώπινου κεφαλαίου έχει συνδεθεί με την επιβράδυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Πρόσφατη μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας έδειξε ότι η εξάλειψη της παιδικής εργασίας και η ανάπτυξη της οικονομίας θα μπορούσαν να δημιουργήσουν οικονομικά οφέλη σχεδόν επτά φορές μεγαλύτερα από το κόστος, ως επί το πλείστον συνδεδεμένα με επενδύσεις σε καλύτερη εκπαίδευση και κοινωνικές υπηρεσίες.

   

Η Γιούνισεφ (UNICEF) είναι μία οργάνωση του ΟΗΕ για τα παιδιά, τιμημένη το 1965 με βραβείο Νόμπελ για την προσφορά της. Ιδρύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1946 από τη γενική συνέλευση του νεοσύστατου τότε διεθνούς οργανισμού για να βοηθήσει τα παιδιά της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Κίνας μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ονομασία της προέρχεται από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων United Nations International Children's Emergency Fund (Διεθνές Έκτακτο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά).

Το 1953 η UNICEF έγινε μόνιμο τμήμα του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, με κεντρικά γραφεία στη Νέα Υόρκη και αποστολή την κάλυψη των μακροπρόθεσμων αναγκών των φτωχών παιδιών και των μητέρων τους στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το 1954, ο ηθοποιός Ντάνι Κέι ανακηρύσσεται πρώτος πρεσβευτής της UNICEF, με αρμοδιότητα την ευρεία δημοσιοποίηση των αναγκών των παιδιών όλου του κόσμου. Από τότε και μέχρι σήμερα, παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες, αθλητές και συγγραφείς τάσσονται στην υπηρεσία της UNICEF ως «Πρεσβευτές Καλής Θέλησης» ή «Ειδικοί Εκπρόσωποι» της.

   

Στις 20 Νοεμβρίου 1989 υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η «Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού», που αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως. Την έχουν επικυρώσει 191 κράτη, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας.

Τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών στους τομείς της Επιβίωσης, της Ανάπτυξης, της Προστασίας και της Συμμετοχής.

Η 20η Νοεμβρίου εορτάζεται κάθε χρόνο ως Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

   

Η UNICEF βοήθησε ποικιλοτρόπως τη χώρα μας από το 1947 έως το 1969. Εφάρμοσε προγράμματα παστερίωσης του γάλακτος, ελέγχου της φυματίωσης και της σύφιλης, συνολικού ύψους 10 εκατομμυρίων δολαρίων.

Από την πώληση προϊόντων (κάρτες, τετράδια, παιχνίδια, είδη γραφείου κ.ά.) και τη συλλογή πόρων μέσω δωρεών, συμβάλλει στη χρηματοδότηση προγραμμάτων ανάπτυξης ή επείγουσας ανάγκης σε σχεδόν 160 χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου και της Ανατολικής Ευρώπης.

Τα παιδιά έρχονται στον κόσμο με σκοπό να τον αλλάξουν, να τον κάνουν καλύτερο.

Γιατί η ελπίδα μας πηγάζει από εκείνα...Τα νεκρά παιδιά από τα χημικά στη Συρία έρχονται να μας "χαστουκίσουν" την ώρα που βολευόμαστε στην ξαπλώστρα ή στον καναπέ μας αναλώνοντας τον χρόνο και την ενέργειά μας μπροστά απο trush tv και κάθε λογής ΣΟΚ-αριστική φημολογία που γράφεται σε μερικές αράδες.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος ερμηνεύοντας τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, τραγούδησε: «Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…» και ο στίχος αυτός κρύβει τόση αλήθεια!

Για κάποια, τυχερά παιδιά, η κάθε μέρα είναι μια γιορτή… Κάποια άλλα, ίσως να μη γιορτάσουν ποτέ.

Δυστυχώς καμία επέτειος και κανένας γιορτασμός, κανένα κίνημα ή οργάνωση δεν πρόκειται να λύσει οριστικά τα προβλήματα της παιδικής θνησιμότητας, της πείνας και της αρρώστιας, της παιδικής εργασίας, της ανυπαρξίας ή της εγκατάλειψης του σχολειού, της χαμένης παιδικότητας...

«Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…»  

πηγή