Όλοι οι άνθρωποι είναι μαθήματα ζωής

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Δεν πρέπει να μετανιώνεις στη ζωή σου για τους ανθρώπους που γνώρισες. Καλούς, κακούς, συνεπείς και ασυνεπείς, σκληρούς, ευαίσθητους ή άπιστους. Δεν πρέπει να σπαταλάς ώρες στις οποίες να λες «γιατί αυτή τη γνώρισα», «γιατί ήρθε αυτός ο άνθρωπος στο διάβα μου», «καλύτερα να μην τον γνώριζα».

Κανένας άνθρωπος δεν έρχεται στη ζωή μας για να μας βλάψει ή ευεργετήσει απλά. Όλοι τους είναι ένας πολύτιμος τρόπος της ζωής να μας βοηθήσει να βρούμε τον εαυτό μας, να εμβαθύνουμε στο νόημα της ζωής και να διεισδύσουμε στον δικό μας εαυτό, γινόμενοι καλύτεροι άνθρωποι.

Κανένας άνθρωπος της ζωής μας δεν είναι χάσιμο χρόνου. Ούτε ο μικρότερος, ούτε ο μεγαλύτερος, ούτε ο άσχημος, ούτε ο όμορφος, ούτε ο μορφωμένος, ούτε ο αμόρφωτος. Κανένας τους δεν είναι άχρηστος για την πορεία μας, ούτε εκείνος που μας αγαπάει, ούτε εκείνος που μας περιφρονεί. Κανένας δεν έρχεται τυχαία στη ζωή μας, έρχεται για να εκπληρώσει εκείνο τον σκοπό της ζωής που θέλει μέσα από τη χαρά ή τον πόνο, να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.

Ένας άνθρωπος που σου προκάλεσε πόνο, δεν ήρθε στη ζωή σου για να σε κάνει να τον μισείς ή να σκέφτεσαι πως δε θα έπρεπε να τον γνωρίσεις. Ήρθε για να σε βοηθήσει να μην του μοιάσεις, να σου δώσει εκείνο το έναυσμα που θα σου επιτρέψει να εξελίξεις την ψυχή σου προς το καλύτερο.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι ανούσιος, κανένας δεν έρχεται δίχως κάτι να αφήσει μέσα μας. Κανένας δεν έρχεται να μας χαρίσει στιγμές, έτσι τυχαία. Αν σκεφτούμε πως όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν την ψυχή μας να γίνει καλύτερη, δε θα πονάμε τόσο πολύ.

Δεν πρέπει να μισείς τους ανθρώπους που η ζωή έφερε στο διάβα σου, όλους πρέπει να τους ευχαριστείς. Είναι όλοι τους ο λόγος που εσύ είσαι ο άνθρωπος που είσαι σήμερα, ο λόγος που έγινες μία προσωπικότητα ολοκληρωμένη.