Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013

Πυροσβεστική: Νέο σκάνδαλο με τις τιμές των ελικοπτέρων (και όχι μόνον)

Μόλις χθες ενημερωθήκατε από τον Ειδικό Συνεργάτη του e-reportaz.gr ότι «παραμένουν καθηλωμένα είναι τα ιδιόκτητα ελικόπτερα της Πυροσβεστικής, λόγω έλλειψης καυσίμων!» (βλέπε εδώ). Και πραγματικά θα ήταν ευτράπελο το θέμα αν δεν άρχιζε να γίνεται εγκληματικό.
super_puma_fire
Και γιατί υπάρχει έλλειψη καυσίμων;  Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο Προϊστάμενος της αρμόδιας υπηρεσίας του ΠΣ, της Υπηρεσίας Εναέριων Μέσων ΠΣ, πέταξε τον προηγούμενο μήνα με ελικόπτερο Super Puma της Υπηρεσίας συνολικά 120 ώρες!!! Ας σημειωθεί ότι δεν υπήρχαν ανάγκες που να δικαιολογήσουν τις πτήσεις αυτές. Επίσης για να αντιληφθούν όλοι το μέγεθος της σπατάλης θα αναφέρουμε ότι το ΠΣ κοστολογεί την κάθε ώρα πτήσης με το Super Puma ότι κοστίζει 14.000 ευρώ!!!! Συνολικά δηλαδή «πέταξε» κάποιος 1.680.000 ευρώ!!!!  Μετά από τόσα χρόνια καθήλωσης των ελικοπτέρων είπαμε να πετάξουν επιτέλους αλλά όχι να πηγαίνουν και στο περίπτερο για τσιγάρα με αυτό.
  •  Αλήθεια ποιο ήταν ο λόγος για να πετάξει το ελικόπτερο τόσες ώρες; Πέρυσι ούτε τα μεσαίου τύπου ελικόπτερα σε 12ο ημέρες δεν πέταξαν 120 ώρες;
  • Αλήθεια ο αρμόδιος Υπαρχηγός ΠΣ που έχει την ευθύνη της υπηρεσίας αυτής τι κάνει επ’ αυτού;
  • Αλήθεια ο αρμόδιος Υπουργός Δημόσιας Τάξης γνωρίζει τι συμβαίνει στο υπουργείο του;
  • Αλήθεια ποιος θα πληρώσει το κόστος της χρησιμοποίησης μισθωμένων ελικοπτέρων σε μια φωτιά αφού δεν μπορούν να πετάξουν τα ιδιόκτητα;
Και επειδή τα σκάνδαλα στο ΠΣ δεν σταματούν,
  • αλήθεια γνωρίζει ο Υπουργός, ότι υπεύθυνος Ασφάλειας Πτήσεων είναι κατηγορούμενος για κακούργημα και βάσει της νομοθεσίας και των κανονισμών της ΥΠΑ αυτό απαγορεύεται;
Και συνεχίζουμε με τα όσα τρελά και απίθανα συμβαίνουν στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Μισθωμένα ελικόπτερα δασοπυρόσβεσης μεσαίου τύπου
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του e-reportaz.gr το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης μαζί με τον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, και το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος προχώρησαν σε πρωτοφανείς ενέργειες, όχι μόνο σε καιρό κρίσης, για την μίσθωση ελικοπτέρων μεσαίου τύπου από την Καναδική εταιρεία Skylink.
Όπως δείχνουμε με τα όσα αναφέρουμε κατωτέρω ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δένδιας, και αναφερόμαστε σε αυτόν γιατί είναι η κεφαλή του υπουργείου, αντί να διορθώσει τα πράγματα τα έκανε ακόμη χειρότερα ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ το κόστος των ωρών, ζημιώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο.  Κατ” ουσία το Υπουργείο προχώρησε σε Απ” Ευθείας Ανάθεση  με τον μανδύα του διαγωνισμού και το Απόρρητο των διαγωνισμών της NAMSA!!!
Συγκεκριμένα πληροφορούμαστε ότι και φέτος μισθώθηκαν τα ελικόπτερα από την εν λόγω Καναδέζικη εταιρεία αφού πρώτα έγιναν πάμπολλες αλλοπρόσαλλες και ακόμη και σε κάποιες περιπτώσεις ποινικώς κολάσιμες ενέργειες.
Το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως αναγκάστηκε στις αρχές του 2013, και συγκεκριμένα ο κ. Δένδιας, να προβεί στην ακύρωση, την μη ανανέωση της σύμβασης που είχε υπογράψει υπάλληλος του ΝΑΤΟϊκού οργανισμού NAMSA (νυν NSPA)  με την εν λόγω Καναδική εταιρεία. Η αρχική σύμβαση ήταν διάρκειας 3 ετών και μπορούσε να ανανεωθεί για άλλα δύο χρόνια!
Οι λόγοι που οδήγησαν τον υπουργό να προβεί σε αυτή την ενέργεια είναι πολλοί.  Αναφέρουμε συνοπτικά ότι ο διαγωνισμός αυτός έγινε με ΠΛΑΣΤΟ έγγραφο, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ημερήσιου και ηλεκτρονικού τύπου, τότε Υπουργού Εθνικής Αμύνης κ. Δ. Αβραμόπουλου.  Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει ο διαγωνισμός μίσθωσης ελικοπτέρων δασοπυρόσβεσης από την NAMSA. Συνεχίζουμε με το ότι, ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Ελευθέριος Οικονόμου σε άλλη εταιρεία είχε εγκρίνει να δοθεί το έργο, με βάση τις προσφορές που εξέτασε μικτό κλιμάκιο από ανθρώπους της NAMSA και της Πυροσβεστικής, η οποία είχε και την πλέον φθηνή προσφορά και σε άλλη εταιρεία δόθηκε το συμβόλαιο.  Συγκεκριμένα το έργο ανέλαβε η εταιρεία SKYLINK μετά από απόφαση υπαλλήλου-στελέχους της NASMA.
Άλλος ένα λόγος ήταν και η ΖΗΜΙΑ του Ελληνικού Δημοσίου μια που το έργο δεν ανέλαβε η εταιρεία με την πλέον φθηνή προσφορά.  Μάλιστα όπως δημοσιεύτηκε και στο διαδίκτυο η ζημία υπολογίζεται περίπου στο 1.500.000 € για το 2012.  Η ζημιά αυτή προκύπτει αφ’ ενός μεν γιατί το 2012 αποφασίστηκε ξαφνικά τα ελικόπτερα μεσαίου τύπου να μισθωθούν για 120 ημέρες ενώ όλα τα χρόνια η μίσθωση κρατούσε 90 ημέρες.  Αφ’ ετέρου δε υπάρχει και η διαφορά 356.298,00 € ή 42,28% λόγω της αυξημένης τιμής που είχε δώσει η Καναδέζικη εταιρεία με δόλωμα ότι οι πρώτες 40 ώρες πτήσης του κάθε ελικοπτέρου ήταν δωρεάν.  Το κόστος της Καναδέζικης εταιρείας για τις ώρες πτήσης που πραγματοποίησαν το 2012 τα ελικόπτερα ήταν 1.199.058,00 €, της άλλη εταιρείας (μειοδότριας) ήταν 842.760,00 €.  Κρατήστε αυτά τα νούμερα γιατί θα μας χρειαστούν.
Έτσι το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ενημέρωσε την εταιρεία ότι δεν θα συνεχιστεί η σύμβαση και το 2013 και ζητώντας παράλληλα από τον Νατοϊκό Οργανισμό NAMSA να προχωρήσει στην διενέργεια νέου διαγωνισμού.  Ο διαγωνισμός αυτός ανακοινώθηκε από την NAMSA και για την ακρίβεια έλαβε και το υπ’ αριθμόν πρωτόκολλο: RFPANH13006 στις 14/3/2013.  Στην συνέχεια έγινε στη Αθήνα στις 3/4/2013 στα γραφεία του ΣΕΚΥΠΣ η συνδιάσκεψη των ενδιαφερομένων μερών,  το λεγόμενο bidders conference, όπου συζητούνται οι απορίες, ζητούνται διευκρινήσεις που στην συνέχεια αποτελούν και μέρος της σύμβασης. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι φέτος οι ημέρες μίσθωσης των ελικοπτέρων έγιναν 90, όπως ήταν κάθε χρόνο, και πλέον δεν επιτρεπόντουσαν οι δωρεάν ώρες.  Με λίγα λόγια δικαιώθηκαν πανηγυρικά όσοι φώναζαν για αυτά τα δύο θέματα. Κατατέθηκαν ακόμη και οι προσφορές στην NAMSA, και ξαφνικά ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ σαν να μην έγινε ποτέ αυτός ο διαγωνισμός.
Το Πολυνομοσχέδιο
polynomosxedioΘα αναρωτηθεί κανείς τι δουλειά έχει το πολυνομοσχέδιο με την μίσθωση ελικοπτέρων δασοπυρόσβεσης από το ΠΣ; Φυσικά και δεν έχει, έλα όμως που στο πολυνομοσχέδιο υπήρχε και η διάταξη στην παράγραφο ΙΒ που πέρασε με το «μίνι» Μνημόνιο του περίφημου πολυνομοσχεδίου (ΦΕΚ A 107/2013) η οποία αναφέρει ότι:
«2. Συμβάσεις, συμφωνίες και αποφάσεις εξασφάλισης παροχής υπηρεσιών για την τεχνική, πτητική και εφοδιαστική υποστήριξη-συντήρηση των εναερίων μέσων του Π.Σ., καθώς και συμβάσεις, συμφωνίες και αποφάσεις εξασφάλισης μέσω μίσθωσης εναερίων μέσων αεροπυρόσβεσης μετά των πληρωμάτων πτητικής και τεχνικής υποστήριξής τους ή συμβάσεις, συμφωνίες και αποφά­σεις εξασφάλισης παροχής υπηρεσιών αεροπυρόσβεσης με μίσθωση ελικοπτέρων δασοπυρόσβεσης μετά των πληρωμάτων πτητικής και τεχνικής υποστήριξής τους, οι οποίες συνήφθησαν ή εκδόθηκαν, αντιστοίχως, για τις ανάγκες της προηγούμενης αντιπυρικής περιόδου και εντεύθεν, κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού μέσω διεθνών ή ευρωπαϊκών οργανισμών για την αντιμετώπιση αναγκών πυροπροστασίας, εγκρίνονται, ισχύουν και εφαρμόζο­νται και κατά την επικείμενη αντιπυρική περίοδο, για την ταυτότητα των επιχειρησιακών αναγκών, βάσει των προσφορών που υπάρχουν και τυχόν αναπροσαρμογών αυτών, οι οποίες εγκρίνονται, και καθίστανται αναπό­σπαστο μέρος των συμβάσεων, συμφωνιών και αποφά­σεων αυτών. Οι κάθε είδους δαπάνες εκτέλεσης των ως άνω συμβάσεων, συμφωνιών και αποφάσεων, όπως εγκρίνονται με το προηγούμενο εδάφιο, πληρώνονται με την έκδοση κατά τις κείμενες διατάξεις Χρηματικών Ενταλμάτων Προπληρωμής, βάσει αποφάσεων που εκδί­δονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Πυροσβεστικού Σώματος, καλύπτοντας και τυχόν νομισματικές διακυ­μάνσεις, χωρίς να απαιτείται πράξη άλλου διοικητικού οργάνου
Ήτοι το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το ΠΣ μπορεί να ανανεώσει συμβάσεις που ίσχυαν και την προηγούμενη αντιπυρική περίοδο!!!  Μα η σύμβαση αυτή μπορούσε να κρατήσει για άλλα 4 χρόνια και την ΑΚΥΡΩΣΕ το Υπουργείο!!!  Και έρχεται τώρα με νόμο και την ανανεώνει; ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης;  Τι συμβαίνει στο Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος;  Μόνο και μόνο για αυτό τον λόγο έπρεπε να έχουν παραιτηθεί άπαντες!
Επειδή κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να περάσει έτσι, οι πληροφορίες που συλλέξαμε από το ρεπορτάζ αναφέρουν ότι στον νέο διαγωνισμό της NAMSA, αυτόν του 2013, συμμετείχαν και 2 Τούρκικες εταιρείες που είχαν την καλύτερη τιμή!!! Το ίδιο είχε συμβεί το 2012 με τα 2 βαρέως τύπου ελικόπτερα και τελικά δεν μίσθωσε κανένα το ΠΣ. Και φέτος κάνει διαγωνισμό και πάλι μέσω NAMSA το Υπουργείο και κανείς δεν σκέπτεται ότι μπορεί να συμβεί το ίδιο πράγμα!!!
Θα επέμβει η Δικαιοσύνη;
Τα όσα γίνονται μέχρι τώρα δείχνουν την γύμνια της δημόσιας διοίκησης, την ανοργανωσιά, την αναποτελεσματικότητα.  Το ρεπορτάζ όμως μας οδήγησε και κάπου αλλού. Στο πολυνομοσχέδιο υπήρχε η πρόταση που αναφερόταν στις «τυχόν νομισματικές διακυ­μάνσεις». Δεν ξέρουμε αν αφορά αυτό μόνον το θέμα αυτό αλλά πληροφορηθήκαμε ότι το υπουργείο άλλαξε και τους όρους της σύμβασης του 2013:
  • Προχώρησε και κατάργησε τις 40 δωρεάν ώρες (πολύ ορθώς), και (πολύ κακώς) καθόρισε την τιμή ώρας για την SKYLINK στα 2.900 Ευρώ από την πρώτη ώρα πτήσης από τα 4.200 ευρώ που ήταν ανά ώρα μετά τις πρώτες 40 ώρες, !!!
Με λίγα λόγια το υπουργείο ΑΥΞΗΣΕ την δαπάνη των ωρών πτήσης των ελικοπτέρων.  Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία του 2012, το δημόσιο αντί για 1.199.058,00 € που πλήρωσε πέρυσι, φέτος θα πληρώσει 1.629.336 €!!!! Δηλαδή κάπου 430.000 € ΕΠΙΠΛΕΟΝ!!! Αν δε υπολογίσουμε την τιμή των ωρών της μειοδότριας εταιρείας του 2012 τότε η διαφορά ανεβαίνει 786.000 περίπου Ευρώ!!!  Αλήθεια με τις ημέρες μίσθωσης τι έκανε ο κύριος Υπουργός; Τις μείωσε και αυτές ή παρέμειναν 120;
Για το τέλος αφήσαμε και μία «μικρή» λεπτομέρεια.
Η εταιρεία SKYLINK είχε υποβάλει πριν από λίγο διάστημα αίτηση σε Πτωχευτικό Δικαστήριο του Καναδά για προστασία από τους πιστωτές.  Που σημαίνει ότι με την Ελληνική νομοθεσία ούτε απέξω από το ΠΣ δεν θα μπορούσε να περάσει η Καναδέζικη εταιρεία.  Όχι να αναλάβει το έργο της δασοπυρόσβεσης!!!!
Συνοπτικά δηλαδή η κατάσταση είναι απερίγραπτη.  Οι παλινωδίες διαδέχονται η μία την άλλη και κατά τα άλλα ο κύριος Σαμαράς εξηγεί στον Ελληνικό λαό ότι για λόγους διαφθοράς, σπατάλης κλπ πρέπει να κλείσει η ΕΡΤ.  Μήπως καλύτερα πρέπει πρώτα να κοιτάξει όσα κάνουν οι Υπουργοί του;
Η δικαιοσύνη τι κάνει για όλα αυτά;
- http://www.e-reportaz.gr 

Γκαλμπρέιθ και Βαρουφάκης στους ΝΥ Τάιμς: «Μόνον ο Σύριζα μπορεί να σώσει την Ελλάδα»

«Μόνο η Αριστερά μπορεί να σώσει την Ελλάδα, μόνο ο Σύριζα μπορεί να σώσει την Ελλάδα» επιγράφεται άρθρο της New York Times, το οποίο υπογράφουν από κοινού οι οικονομολόγοι καθηγητές Τζέιμς Γκάλμπρειθ και Γ. Βαρουφάκης.
Οι δύο ακαδημαϊκοί περιγραφούν το κλείσιμο της ΕΡΤ και την σημασία του για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα καθώς και την συζήτηση που είχαν μαζί με τον Αλ. Τσίπρα στην ΕΡΤ3 κατά την διάρκεια των κινητοποιήσεων για τη δημόσια τηλεόραση. Σύμφωνα με τους δύο ακαδημαϊκούς η κυβέρνηση Σαμαρά με τον τρόπο με τον οποίο έκλεισε την ΕΡΤ «μετέτρεψε μία συζήτηση για τη λιτότητα και την οικονομία των αγορών σε έναν ανοικτό αγώνα για δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. Σ' αυτό τον αγώνα σημειώνουν οι Τζέιμς Γκάλμπρειθ και Βαρουφάκης ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η εναλλακτική και ο Τσίπρας έχει πιθανότητα να γίνει πρωθυπουργός».
Στη συνέχεια οι αρθρογράφοι «καθησυχάζουν» τις ΗΠΑ ότι παρά τη «συνθετότητα» των ελληνοαμερικανικών σχέσεων ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα συμφωνήσει και με την αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή. «Γεγονός παραμένει» σημειώνουν «ότι το πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι με την Ευρώπη και ο Τσίπρας δεν θέλει να ανοίξει καυγά με την Ουάσινγκτον».
«Ο παγκόσμιος χρηματοπιστωτικός τομέας» θα αντιμετωπίσει με τρόμο μία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι απόλυτα φυσιολογικό τραπεζίτες να έχουν τέτοια αντίδραση» σημειώνουν οι αρθρογράφοι για να παρατηρήσουν ότι «η αμερικάνικη κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να υιοθετήσει τόσο μυωπική στάση».
Κατά τους Τζέιμς Γκάλμπρειθ και Βαρουφάκη «εάν οι σημερινές πολιτικές δεν αλλάξουν η πλήρης κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας επίκειται». «Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν να είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της Ευρώπης» σημειώνουν και προσθέτουν ότι «οι Έλληνες δεν θέλουν να αφήσουν το ευρώ ή να δουν την ευρωζώνη να αποσυντίθεται κάτι που θα συμπαρέσυρε και την ίδια την ΕΕ. Γνωρίζουν επίσης ότι η ευρωπαϊκή προσέγγιση στην κρίση με την όλο και σκληρότερη λιτότητα, όλο και μεγαλύτερα δάνεια έχει αποτύχει οικτρά».
Σύμφωνα με τους Τζέιμς Γκάλμπρειθ και Βαρουφάκη η αλλαγή της πολιτικής θα πρέπει να περιλαμβάνει την αμοιβαιοποίηση του χρέους , την αναδιάρθρωση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος με την εφαρμογή και στην Ευρώπη ενός προγράμματος tamp και μία πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία ενίσχυσης των πολιτικών για την παιδεία, την υγεία, τις συντάξεις και την ανεργία.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να πολεμήσει και την αυξανόμενη πείνα και το ξενοφοβικό, νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής με γεύματα στα σχολεία και κουπόνια τροφίμων. Μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητούσε την εφαρμογή τέτοιων μεταρρυθμίσεων αλλά και την διάσωση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για τις Ηνωμένες Πολιτείες» καταλήγουν οι δύο καθηγητές στο άρθρο τους στη New York Times.

Kαρότο τέλος, ξανά μαστίγιο

ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ «ΑΠΕΙΛΗΣΟΥΝ» ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Του Κώστα Μοσχονά
Πάλι τα ίδια… Οι εταίροι και δανειστές της Ελλάδας άρχισαν ένα νέο γύρο άσκησης πιέσεων στην Αθήνα, φοβούμενοι ότι οι τελευταίες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της χώρας θα έχουν επιπτώσεις στην εφαρμογή του Μνημονίου. Και έβαλαν πάλι στις ράγες τη γνωστή τακτική των μισόλογων με άμεσες ή έμμεσες απειλές για διακοπή της καταβολής των δόσεων προς την Ελλάδα, σε περίπτωση που διαπιστωθούν καθυστερήσεις ή αποκλίσεις στην εφαρμογή του προγράμματος.

Οι προειδοποιήσεις των Βρυξελλών και του ΔΝΤ μεταφέρθηκαν στον Γιάννη Στουρνάρα κατά το διήμερο των συνεδριάσεων των υπουργών των 17 και 27 στο Λουξεμβούργο. Αλλο που δεν ήθελε ο υπουργός, ο οποίος φρόντισε στη συνέχεια να εκμεταλλευτεί τις απειλητικές διαθέσεις των εταίρων και να τις μεταφέρει στο εσωτερικό της χώρας. Ετσι, δήλωσε ότι «η αξιολόγηση του ελληνικού Προγράμματος από την τρόικα πρέπει να τελειώσει έως τις αρχές Ιουλίου, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η χώρα θα μπει σε περιπέτειες».

Τι είδους περιπέτειες; Μεταξύ άλλων, οι επιπτώσεις από ενδεχόμενη διακοπή της καταβολής των δόσεων από το ΔΝΤ, όπως άφησε έντεχνα να εννοηθεί σε δηλώσεις του ο εκπρόσωπος του Οργανισμού που διευθύνει η Κριστίν Λαγκάρντ. Ο εν λόγω εκπρόσωπος επικαλέστηκε πρόβλημα στο καταστατικό του ΔΝΤ που συνδέεται με το ενδεχόμενο ύπαρξης χρηματοδοτικού κενού στο ελληνικό πρόγραμμα κατά το δεύτερο 6μηνο του 2014.

Βέβαια, στη συνέχεια, το ενδεχόμενο διακοπής της καταβολής των δόσεων χαρακτηρίστηκε «πρόωρο» από το ΔΝΤ, αλλά η απειλή μπήκε ήδη σε τροχιά…

Αυστηρό ύφος

Τη σκυτάλη πήραν ο πρόεδρος της ευρωζώνης Γερούν Ντάϊσελμπλουμ και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Ολι Ρεν, ο οποίος αυτή τη φορά δεν σύστησε «υπομονή και κουράγιο» στους Ελληνες πολίτες, αλλά είπε ότι «αγαπά την Ελλάδα». Μετά τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, λοιπόν, να και ο Φιλανδός που δεν κρύβει τα τρυφερά συναισθήματά του για τη χώρα μας.

Τόσο ο απίστευτος Ολλανδός Γ.Ντάισελμπλουμ όσο και ο Φινλανδός που «μας αγαπάει» ( «Αγαπώ την Ελλάδα, αλλά θέλω να περάσουμε ένα Eurogroup χωρίς να είναι η Ελλάδα στο επίκεντρο της προσοχής και ένα καλοκαίρι επιτέλους χωρίς ελληνική κρίση»), ζήτησαν στη συνέντευξη Τύπου με αυστηρό ύφος να ολοκληρωθεί μέχρι τις αρχές Ιουλίου το αργότερο η ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Με άλλα λόγια απαιτούν πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις της τρόικας από ελληνικής πλευράς. Η προειδοποίηση ήταν σαφής προς την κυβέρνηση, εάν επιθυμεί τη συνέχιση των χρηματοδοτήσεων…

Φυσικά και οι δύο έδωσαν έμφαση στη διατήρηση της δυναμικής των μεταρρυθμίσεων και στη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας για την εφαρμογή του Μνημονίου.

Για το επίμαχο θέμα της απ” ευθείας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με κεφάλαια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, οι υπουργοί κατέληξαν σε μία κατ” αρχήν συμφωνία, αφήνοντας τις λεπτομέρειες για αργότερα. «Μη φανταστείτε ότι θα τρέχουμε με ένα αίτημα να σώσουμε κάθε τράπεζα που έχει πρόβλημα», διευκρίνισε ο Γ. Ντάισελμπλουμ…

Αποδέχθηκαν, επίσης, την αρχή της αναδρομικότητας στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ανοίγοντας έτσι ένα παράθυρο για μία ελάφρυνση του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 2014. Οι τρεις χώρες που αντιδρούσαν (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία) έβαλαν λίγο νερό στο κρασί τους, αλλά το όλο θέμα έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και η ΕΡΤ

Του Αλέξη Μητρόπουλου*
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ υποστήριξε εξ αρχής τον αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ δίνοντας τη μάχη για το αγαθό της δημόσιας ενημέρωσης.
Οι βουλευτές και όλα τα στελέχη του υπερέβησαν αμέσως τις πολιτικές πικρίες λόγω του πρόσφατου φιλομνημονιακού εν γένει προσανατολισμού των ενημερωτικών της εκπομπών, και πέτυχαν την ενότητα στη βάση των κοινών προβλημάτων του εργασιακού και της Δημοκρατίας, όπως έπρεπε να κάνει ένα κόμμα της διαλεκτικής Αριστεράς. Ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, άλλωστε, βρέθηκε πολλές φορές στο πλευρό της αυτοδιαχειριστικής αφύπνισης της ΕΡΤ, που προοιωνίζεται ένα καλύτερο μέλλον.
Η δικαστική ανάμειξη του ΣτΕ με την προσωρινή διαταγή του Προέδρου του και την αναμενόμενη (όταν γράφονται αυτές οι γραμμές) πληρέστερη απόφαση της Επιτροπής Αναστολών (μέχρις ότου εκδοθεί οριστική απόφαση επί της προσφυγής), κατέδειξε (όπως εξ υπαρχής τονίσαμε) ότι η δικαστική εξουσία δεν επιλύει τα αμιγώς πολιτικά ζητήματα. Συνήθως μάλιστα παρεμβαίνει αρνητικά ή ακολουθεί λύση "Πόντιου Πιλάτου". Γι' αυτό ο προγραμματισμός και η κλιμάκωση των πολιτικών και συνδικαλιστικών αγώνων δεν πρέπει να εξαρτάται από τις δικαστικές αποφάνσεις και δη τις προσωρινές.
Έτσι, κατ' ουσίαν, πλην της εντολής εκπομπής σήματος και προγράμματος από την καταργημένη ΕΡΤ μέχρις ότου αναλάβει ο νέος φορέας (κάτι ανέφικτο, αφού κι αυτό προϋποθέτει φορέα ζωντανό και λειτουργούντα), δεν έθιξε την ΚΥΑ ως προς άλλα κρίσιμα σημεία της, ούτε αναίρεσε τα αντισυνταγματικώς νομοθετηθέντα με την ΠΝΠ. Ουσιαστικά νομιμοποίησε το σχέδιο Σαμαρά, αφού η προσωρινή διάταξη του ΣτΕ δεν ψαύει καθόλου τη νομιμότητα των ΠΝΠ.
Επομένως, οφείλουμε όλοι να είμαστε προσεκτικοί, πολύ περισσότερο όταν μπροστά μας έχουμε έναν καθημαγμένο, παραπληροφορημένο και ανήσυχο λαό. Η διαλεκτική Αριστερά εξάλλου είναι σύμφυτη με την επιστημονική σκέψη. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε ακριβείς αποδίδοντας στις έννοιες το αληθινό τους περιεχόμενο. Η επιστημονική αλήθεια της Αριστεράς εκφέρεται χωρίς σκοπιμότητες. Έτσι θα μας εμπιστευτεί ο Λαός. Και αν λέμε την αλήθεια με επιστημονική ακρίβεια και σεβασμό στα δεδομένα, χωρίς πρόσκαιρες σκοπιμότητες και υπεκφυγές, θα μας ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας, ώστε να δημιουργήσουμε τους συμμετοχικούς και αμεσοδημοκρατικούς θεσμούς που θα ανανεώσουν και θα προωθήσουν το δημοκρατικό πολίτευμα.
Η ΕΡΤ είναι ζήτημα πολιτικής έντασης και αναφοράς. Έτσι πρέπει να το κρατήσουμε, αγωνιζόμενοι μαζί με τους άλλους προοδευτικούς φορείς για την άμεση κατάργηση της ΠΝΠ και της σχετικής ΚΥΑ, την επαναβίωση της ΕΡΤ και την ανάκληση όλων των απολύσεων, όπως αρχικά ήταν η ορθή και ανεπιφύλακτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.
Μόνον έτσι θέτουμε τα σωστά διλήμματα και απεγκλωβίζουμε τους πολίτες από τις νομικίστικες δολιχοδρομίες που δίνουν λάθος σήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ συνέβαλε στην ανάπτυξη του Κινήματος της ΕΡΤ και του κυοφορούμενου οράματός της. Θέλουμε μια δημόσια Ραδιοτηλεόραση, ανεξάρτητη, κυρίαρχη, συμμετοχική, αυτοδιοικούμενη - αυτοδιαχειριζόμενη, διαρκή παράγοντα αντικειμενικής πληροφόρησης, παραγωγό ιδεών, πολιτισμού και επιμόρφωσης και εγγυητή της κοινωνικής και εθνικής συνοχής.
Μόνον αυτό το όραμα θα έχει βάθος, συνέχεια, εγκυρότητα, κοινωνική αποδοχή, ειδικά αν οι σπουδαίες τεχνικές και καλλιτεχνικές δυνατότητές της αξιοποιηθούν πλέον στο έπακρο από το αξιόλογο προσωπικό της, το οποίο, μετά τη δοκιμασία του μνημονιακού αυταρχισμού και του νεοφιλελεύθερου σκοταδισμού, είναι αποφασισμένο να κινηθεί πλέον σε νέες πολιτισμικές και συνειδησιακές ράγες.
* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕΝΥΠΕΚΚ, www.enypekk.gr).

Οι νεόνυμφοι του Μαξίμου

Του Θανάση Καρτερού
Ό,τι και να πεις, πάντως, του αξίζει ο Βενιζέλος του Σαμαρά και ο Σαμαράς του Βενιζέλου. 
 Ενώ ο καημένος ο Κουβέλης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που τόσο καιρό κατέβαλε, παρά τις υπογραφές που έβαλε, παρά τα άθλια μέτρα στα οποία συνέβαλε, είχε μια διαφορά ύφους και ήθους, αισθητικής, βρε αδελφέ. Που προκαλούσε μάλιστα κάποια αισθήματα οργής στις τάξεις των ακραιφνών βενιζελικών και των ακόμα πιο ακραιφνών σαμαρικών: Δεν μας παρατάς, ρε Κουβέλη.
Ορίστε, τους παράτησε, και πολλοί από αυτούς δεν κρύβουν τη χαρά τους. Ό,τι ήταν να δώκει το έδωκε εξάλλου στην υπόθεση της σωτηρίας μας και καιρός ήταν να αδειάσει τις καρέκλες για να κάτσει κάνας άλλος. Και να περάσουμε επιτέλους από το -όσο και να πεις- ανώμαλο "τρίο" σε έναν γάμο της προκοπής, ευλογημένο από όλους τους θρήσκους των Μνημονίων και τους κουμπάρους των ΜΜΕ. Σαμαράς και Βενιζέλος, ένα ταιριαστό ζευγάρι στην επιχείρηση σωτηρίας της χώρας από τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που υπηρετούν Σαμαράς και Βενιζέλος τριάντα και βάλε χρόνια.
Πάντως ότι ταιριάζουν οι νεόνυμφοι, ταιριάζουν. Πρώτα-πρώτα στην προσήλωσή τους στον σκοπό, που αγιάζει τα μέσα. Ο ένας έριξε την κυβέρνηση της Ν.Δ., ύστερα επανήλθε στη Ν.Δ., ύστερα τάχθηκε αναφανδόν κατά των Μνημονίων, ύστερα τάχθηκε πιο αναφανδόν υπέρ των Μνημονίων -και τελικώς κέρδισε το γέρας του Μαξίμου. Ο άλλος υπηρέτησε τον ύστερο Ανδρέα, ύστερα ασπάστηκε το σοσιαλισμό του Σημίτη, ύστερα σπάστηκε με τον Γιώργο, ύστερα αποσπάστηκε στη φύλαξη της λίστας Λαγκάρντ -διεκδικεί συνεπώς με αξιώσεις το γέρας του Μαξίμου.
Ταιριάζουν επίσης στην αντιμετώπιση όσων έκαναν το λάθος να τους εμπιστευτούν. Ο Σαμαράς εξέφρασε με τον γνωστό ανατρεπτικό τρόπο την ευγνωμοσύνη του για τον πολιτικό του πατέρα Μητσοτάκη. Ο Βενιζέλος έδωσε πριν από λίγο καιρό στον Λοβέρδο να καταλάβει τι εστί βερίκοκο και προχτές στον Κουβέλη επίσης να καταλάβει τι εστί αγγούρι. Τον τελευταίο μάλιστα έβαλαν ένα χεράκι και οι δυο για να τον ξαποστείλουν στον κουβά. Με το ένα, με το δύο, με το τρία...
Μπορεί βέβαια ως ταιριαστό ζευγάρι να μην τους εμπιστεύονται οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ. Τους ευλογεί όμως η Μέρκελ, κι αυτό είναι που έχει σημασία. Ως εκ τούτου, να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός...

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Κυβέρνηση περι-ορισμένου χρόνου με σύμβαση (συγκεκριμένου) έργου

Μελιγγώνης Γιώργος
Τις... τελευταίες πινελιές στη νέα, δικομματική κυβέρνηση που προέκυψε έπειτα από την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ., έβαζαν έως την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, οι Αντ. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος. Πάντως, παρά την αποφυγή των εκλογών, την οποία επιδίωκαν πάση θυσία και ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, το κλίμα στα επιτελεία αμφοτέρων είναι βαρύ: σε Μαξίμου και Ιπποκράτους είτε παραδέχονται είτε φοβούνται ότι ξεκίνησε η "αρχή του τέλους", σε μία λεπτή φάση για τη χώρα, που το περίφημο "success story" έχει εξανεμιστεί, η όποια "έξωθεν καλή μαρτυρία" χάθηκε στα γρανάζια της κυβερνητικής κρίσης και ο χρόνος μετρά ήδη αντίστροφα.
Ήδη από το πρωί της Παρασκευής, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια του σαββατοκύριακου, τα επιτελεία Σαμαρά και Βενιζέλου βρίσκονταν σε ένα διαρκές παρασκηνιακό παζάρι για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τη νέα κυβέρνηση, αλλά και για το περιεχόμενο της νέας προγραμματικής συμφωνίας.

Υποχώρηση Σαμαρά

Στο πρωθυπουργικό επιτελείο, πάντως, οι εξελίξεις έχουν βαρύνει το κλίμα έτι περαιτέρω, καθώς από πολλούς ο Αντ. Σαμαράς περιγράφεται πια ως "όμηρος" του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, έως την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, εμφανιζόταν ως πιθανότερο ενδεχόμενο να μπουν τουλάχιστον 10 στελέχη της Ιπποκράτους στο κυβερνητικό σχήμα -με αναλογία 2 προς 1- ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εφέρετο να διεκδικεί όχι απλώς την αντιπροεδρία της κυβέρνησης (ενδεχόμενο για το οποίο είναι θετικός και ο ίδιος ο πρωθυπουργός), αλλά και ένα προβεβλημένο μεν, αλλά... "ακίνδυνο" υπουργείο, όπως το υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Αντ. Σαμαράς, πάντως, επιθυμεί να δώσει την αντιπροεδρία της κυβέρνησης στον Ευ. Βενιζέλο για έναν λόγο: για να αποφύγει τη συγκρότηση ενός "συντονιστικού οργάνου", το οποίο θα εποπτεύει όλες τις δράσεις του Μαξίμου. Παράλληλα, στην προγραμματική συμφωνία θα περιλαμβάνεται η πρόβλεψη να συνεδριάζει συχνά το υπουργικό συμβούλιο, ενώ θεωρείται περίπου δεδομένο ότι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ θα προστεθεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Επίσης, έως την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, από το ΠΑΣΟΚ εμφανίζονταν να έχουν προοπτική εισόδου στην κυβέρνηση οι Γ. Μανιάτης, Π. Κουκουλόπουλος, Φ. Γεννηματά, Οδ. Κωνσταντινόπουλος (ακούγεται για τη θέση του υφυπουργού αρμόδιου για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση), Μ. Χρυσοχοΐδης, Παν. Ρήγας, Βασ. Κεγκέρογλου. Αν, εν τέλει, ισχύσει η αναλογία 2 προς 1, τότε ο συνολικός αριθμών των "γαλάζιων" μελών της κυβέρνησης θα... μειωθεί.

Δομικός ανασχηματισμός ή...

Η ακύρωση του ταξιδιού του Πρόεδρου της Δημοκρατίας στη Λευκάδα, όπου θα παρίστατο στις τελετές εορτασμού του Αγίου Πνεύματος, πυροδότησε τις φήμες ότι εντός του σαββατοκύριακου -ή το αργότερο αύριο, Δευτέρα- η κυβέρνηση θα είχε αλλάξει δομικά. Μάλιστα, εκτός της "διάσπασης" του υπουργείου Ανάπτυξης και της δημιουργίας ξεχωριστού υπουργείου Μεταφορών, θεωρείται πιθανό να δημιουργηθεί αυτόνομο υπουργείο Πολιτισμού.
Όμως, ο Αντ. Σαμαράς, τουλάχιστον έως την ώρα που η "Αυγή" έπαιρνε τον δρόμο για το τυπογραφείο, δεχόταν αντικρουόμενες εισηγήσεις: η μία περιγράφεται από όλα τα παραπάνω (δηλαδή εισήγηση για δομικό ανασχηματισμό) και η άλλη προβλέπει να πληρωθούν τώρα οι θέσεις των υπουργών και υφυπουργών της ΔΗΜ.ΑΡ. που παραιτήθηκαν, αλλά να μη γίνουν άλλες προσθήκες ή αφαιρέσεις στο κυβερνητικό σχήμα.
Η λογική της συγκεκριμένης πρότασης έχει ορίζοντα το Συνέδριο της Ν.Δ., που διεξάγεται από τις 28 ως τις 30 Ιουνίου, καθώς αρκετοί πρωθυπουργικοί συνεργάτες φοβούνται ότι ένας δομικός ανασχηματισμός θα δημιουργούσε αναταραχή στο κόμμα λόγω... "δυσαρεστημένων".
Σε κάθε περίπτωση ο Αντ. Σαμαράς προτίθεται να δώσει ένα έντονα νεοφιλελεύθερο χρώμα στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης (πιθανόν να αναληφθεί από τον Μ. Βορίδη ή τον Κυρ. Μητσοτάκη), ενώ, αν ο Ευ. Βενιζέλος θελήσει τελικά να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών, τότε ο Δ. Αβραμόπουλος θα βρεθεί με "καραμπόλα" είτε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας είτε στο υπουργείο Εσωτερικών.

Οι λόγοι της πτώσης

Σε κάθε περίπτωση, στο Μαξίμου αισιοδοξούν ότι, ακόμη κι αν ο Αντ. Σαμαράς χρειαστεί να κάνει αρκετές υποχωρήσεις ώστε να... ανταμείψει τον Ευ. Βενιζέλο για την "υπευθυνότητά" του, στο τέλος η δικομματική κυβέρνηση θα σταθεί στα πόδια της. "Δεν θα τα χαλάσουμε στα ονόματα των υπουργών, ούτε σε ένα θεωρητικό κείμενο" σημειώνουν συνεργάτες του Αντ. Σαμαρά.
Παρόλα αυτά, στο πρωθυπουργικό επιτελείο δεν επικρατεί η ίδια αισιοδοξία για τη συνέχεια. Όσο κι αν "ξεχάστηκε" στον ορυμαγδό των εξελίξεων με το "λουκέτο" στην ΕΡΤ, το "ναυάγιο" με την απόσυρση της Μόσχας από τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ "θόλωσε" το "success story" της κυβέρνησης.
Σαν να μην έφταναν αυτά, ο προϋπολογισμός έχει γυρίσει ελλειμματικός (σχεδόν 1 δισ. έλλειμμα το πρώτο πεντάμηνο...), το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ παραμένει "στον αέρα" και η διεθνής κατακραυγή για το πραξικοπηματικό "μαύρο" στη δημόσια ραδιοτηλεόραση κατέταξε τον Αντ. Σαμαρά στον κύκλο των... ηγετών της Αφρικής -των Βαλκανίων στην καλύτερη περίπτωση.
Παράλληλα το κλίμα στο Μαξίμου βαραίνει έτι περαιτέρω από τα ανοιχτά "αγκάθια" στις συζητήσεις με την τρόικα, αφού οι εκπρόσωποι των δανειστών όχι μόνο ζητούν την παράταση του "χαρατσιού" με τη μορφή που είχε, αλλά επιπλέον αξιώνουν δημοσιονομικά "ισοδύναμα" της "μαύρης" τρύπας του ΕΟΠΥΥ, ύψους 2,5 δισ. ευρώ, αποκλείοντας τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση τώρα.

Με συγκεκριμένη αποστολή

Τούτων δοθέντων, αλλά και με δεδομένο το ρευστό εσωκομματικό σκηνικό στο ΠΑΣΟΚ, θα είναι έκπληξη αν η υπό διαμόρφωση δικομματική κυβέρνηση αντέξει περισσότερο από μερικούς μήνες. Άλλωστε, αυτή είναι και η αποστολή της: να βάλει φρένο στις ελληνικές κάλπες έως τις γερμανικές εκλογές (22 Σεπτεμβρίου), αλλά και να προσπαθήσει να διαχειριστεί τις όποιες αποφάσεις των δανειστών περί το ελληνικό χρέος -είτε αυτό είναι "κούρεμα" με Μνημόνιο 4 είτε μια άλλη "λύση".
Ωστόσο, αν έμαθε κάτι το Μαξίμου από το τελευταίο 10ήμερο, είναι πως στην πολιτική, ακόμη και το διάστημα από τώρα έως τον Οκτώβριο, είναι μια αιωνιότητα. Και μια μικρή σπίθα μπορεί να πυροδοτήσει πυρκαγιά. Όπως ακριβώς η... "μεταρρύθμιση" της ΕΡΤ έφερε τον Αντ. Σαμαρά στο χείλος του γκρεμού.

Οι "μοιραίοι σύμβουλοι" του Αντ. Σαμαρά

Ενόσω ο Αντ. Σαμαράς κινείται σε τεντωμένο σχοινί και επιχειρεί να "σταθεροποιήσει" την... καρικατούρα "μεγάλου συνασπισμού" που συγκροτεί με τον Ευ. Βενιζέλο, στο Μαξίμου "βράζουν". Στο παρασκήνιο το επιτελείο των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού βρίσκεται σε "εμφύλιο" πόλεμο, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι ο Αντ. Σαμαράς ψάχνει ήδη "εξιλαστήριο θύμα" για το φιάσκο με την ΕΡΤ, που παραλίγο να τον εξωπετάξει από το πρωθυπουργικό γραφείο.
Δεν είναι τυχαίο ότι προχθές, σε συνέντευξή του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σ. Κεδίκογλου, φρόντισε να ενημερώσει ότι... "δεν ήταν ενήμερος" για τον διακόπτη που θα κατέβαινε στην ΕΡΤ, επισημαίνοντας με νόημα ότι η απόφαση ανήκε "στο επιτελείο του Μαξίμου". Την ίδια ώρα ο εξ απορρήτων του Αντ. Σαμαρά, Χρ. Λαζαρίδης, χρεώνεται την "έμπνευση" του "λουκέτου" της ΕΡΤ, ενώ ο υπουργός Επικρατείας, Δ. Σταμάτης, κατά πληροφορίες, καταλογίζει στον διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Γ. Μουρούτη "καταστροφικούς επικοινωνιακούς χειρισμούς".
Το κλίμα για τον τελευταίο φέρεται να βάρυνε μετά το φιάσκο του Μαξίμου με τη... "διευκρινιστική διαρροή κύκλων του ΣτΕ", την οποία φρόντισε να διαψεύσει ο ίδιος ο πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Κ. Μενουδάκος.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αντ. Σαμαράς ήδη δέχεται πιέσεις να προχωρήσει σε αντικαταστάσεις στελεχών του επιτελείου του, αν και, όπως όλα δείχνουν, ο πρωθυπουργός δεν θα κατεβάσει από το τρένο τα στελέχη της επιρροής του.

"Διαπλεκόμενες" πιέσεις κατά ΔΗΜ.ΑΡ. - Κουβέλη

Μπορεί να ήταν ο Αντ. Σαμαράς που πραξικοπηματικά έριξε "μαύρο" στις δημόσιες συχνότητες, ωστόσο από το βράδυ της Πέμπτης το "πρόβλημα" έγινε ο Φ. Κουβέλης και το κόμμα του -τουλάχιστον για τα δελτία των καναλιών και τις ιστοσελίδες των συγκροτημάτων Τύπου.
Ήδη από την ώρα που ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. αποχώρησε από το Μέγαρο Μαξίμου και διακινήθηκαν οι πρώτες πληροφορίες περί ρήξης, ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων, αλλά και τηλε-σχολιαστές έριχναν στον Φ. Κουβέλη τον λίθο του αναθέματος και τον πίεζαν για... χάρη του Αντ. Σαμαρά και της "σταθερότητας" της κυβέρνησης.
"Αγανάκτηση από άκρου σε άκρον στην Ελλάδα για τα μικροπολιτικά παιχνίδια της ΔΗΜ.ΑΡ." έγραφε η ιστοσελίδα του "Πρώτου Θέματος" σε "ρεπορτάζ" με τίτλο... "Δεν λυπάσαι την Ελλάδα, κύριε Φώτη (σ.σ.: sic); Κάνεις πως σε νοιάζουν τα 2.000 κομματόσκυλα της ΕΡΤ και όχι οι 1,5 εκατ. άνεργοι; Κρίμα και σε είχαμε για σοβαρό και γενναίο άντρα".
Σαν να μην έφταναν αυτά, γνωστοί τηλεσχολιαστές έλεγαν ότι "ο Φ. Κουβέλης σέρνει την Ελλάδα στον όλεθρο" και αποφαίνονταν ότι "οι εκλογές είναι καταστροφή για τον τόπο και πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία".

Αποδυναμώθηκε ο Σαμαράς

Του Γ. Δελαστίκ
Πολύ πιο ασταθής είναι πλέον η κυβέρνηση Σαμαρά μετά την απόσυρση εκ μέρους της ΔΗΜΑΡ των υπουργών και υφυπουργών που είχε προτείνει το κόμμα του Φώτη Κουβέλη και είχαν συμπεριληφθεί στην κυβερνητική σύνθεση. Η κοινοβουλευτική της στήριξη είναι οριακή. Το μόνο για το οποίο μπορεί να είναι σίγουρος πια ο πρωθυπουργός είναι ότι τουλάχιστον 175 βουλευτές (όλοι δηλαδή όσοι εκλέχτηκαν με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, ανεξαρτήτως αν κάποιοι έχουν φύγει από τα κόμματα αυτά) δεν θέλουν με τίποτα πρόωρες εκλογές. Ο λόγος είναι απλούστατος: φοβούνται μήπως δεν επανεκλεγούν πολλοί από αυτούς. Κανένας άλλος λόγος δεν τους ωθεί σε αυτή τη στάση. Μόνο το προσωπικό τους συμφέρον.
Επίδειξη πυγμής αποπειράθηκε να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς με την προσωπική του απόφαση να κλείσει την ΕΡΤ, να απολύσει εν μια νυκτί τους περισσότερους από δυόμισι χιλιάδες εργαζομένους και να ανοίξει μια? «μνημονιακή ΥΕΝΕΔ» επανδρωμένη αποκλειστικά με ανθρώπους αφοσιωμένους σε αυτόν προσωπικά.
Απέτυχε παταγωδώς. Ξεσήκωσε ένα τεράστιο κίνημα κατακραυγής εναντίον του στο εσωτερικό της χώρας. Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ κατέλαβαν το ραδιομέγαρο και δύο εβδομάδες τώρα εκπέμπουν δικό τους πρόγραμμα. Οι Ευρωπαίοι βλέπουν με μισό μάτι τον Αντώνη Σαμαρά, γιατί τον θεωρούν πλέον απειλή για τη δημοκρατία και ανίκανο να προσαρμόσει τις ενέργειές του στο τυπικό πλαίσιο των ευρωπαϊκών αντιλήψεων περί δημοκρατικής ενημέρωσης. Ακόμη χειρότερα γι΄ αυτόν, ο πρωθυπουργός κατόρθωσε με την ανόητη αλαζονεία του να διώξει από την κυβέρνηση τον Φώτη Κουβέλη και να πέσει αποκλειστικά στις αγκάλες (ή στα... πολιτικά νύχια!) του Ευάγγελου Βενιζέλου για να επιβιώσει ως πρωθυπουργός. Ελάχιστοι θα ζήλευαν τη θέση του!
Ιλαροτραγωδία στο ΠΑΣΟΚ. Η απόλυτη αυτογελοιοποίηση των βουλευτών του. Το απόγευμα της Πέμπτης, οι περισσότεροι από αυτούς με επικεφαλής τον Κώστα Σκανδαλίδη έκαναν δηλώσεις υπέρ της ανάγκης αποχώρησης του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση Σαμαρά. Τη νύχτα της Πέμπτης, όλοι τους με επικεφαλής τον Κώστα Σκανδαλίδη τάσσονταν αναφανδόν με δηλώσεις τους υπέρ της στήριξης της κυβέρνησης Σαμαρά! Πού οφείλεται αυτή η θεαματικότατη και ολοκληρωτική μεταστροφή της στάσης τους; Απλούστατο: στην απίστευτης γοητείας για τους πολιτικής της μαγικής λέξης... «υπουργοποίηση»!
Μιλούν οι αριθμοί. Στους 45-50 υπουργούς και υφυπουργούς της κυβέρνησης, δεν θα πάρει 8-9 το ΠΑΣΟΚ; Σίγουρα. Πόσοι βουλευτές έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ; Μόλις 28. Μια απλή διαίρεση δείχνει ότι... ο ένας στους τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα γίνει υπουργός ή υφυπουργός! Ονειρεμένη, θεϊκή αναλογία!
Πώς να διαφωνήσει ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ με την... «αδήριτη εθνική ανάγκη» να στηριχτεί πάση θυσία η κυβέρνηση Σαμαρά που ελπίζει ότι θα τον κάνει υπουργό της; Τρελός είναι; Από εκεί που αν γίνουν εκλογές ελάχιστοι νυν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα επανεκλεγούν, είναι κάτι παραπάνω από θαύμα να γίνουν ξαφνικά υπουργοί!
Θα βολευτούν αυτοί. Προσωρινά όμως. Μόνο ειρωνικά μειδιάματα προκαλούν οι δηλώσεις Σαμαρά για μια δικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με «ορίζοντα τετραετίας». Αντιθέτως, το πολιτικό κλίμα που επικρατεί στη χώρα τον κάνει να μοιάζει όλο και περισσότερο με τον Γιώργο Παπανδρέου, λίγους μήνες πριν πέσει.
Πηγή: Εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ" 

“Σὰν πρόκες πρέπει νὰ καρφώνονται οἱ λέξεις Νὰ μὴν τὶς παίρνει ὁ ἄνεμος.” Μανόλης Ανγνωστάκης (09-03-1925 – 23-06-2005)

   
ΟΤΑΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΑ
Όταν αποχαιρέτησα τους φίλους
Σ’ αυτή τη γη ξεχάστηκεν η μέρα
Κι οι νύχτες εναλλάσσονταν με νύχτες.

Πώς να μιλήσω; Το πλήθος δάμαζε
Τους δημεγέρτες και τους πλάνους. Με στιλέτα
Κάρφωναν τα δικά μου λόγια. Πώς να μιλήσω
Όταν στηνόνταν μυστικές αγχόνες
Σε κάθε πόρτα ενεδρεύοντας τον ύπνο
Και τόσα που να στοιβαχτούνε γεγονότα
Τόσες μορφές να ξαναγίνουν αριθμοί
Πώς να εξηγήσω πιο απλά τι ήταν ο Ηλίας
Η Κλαίρη, ο Ραούλ, η οδός Αιγύπτου
Η 3η Μαϊου, το τραμ 8, η «Αλκινόη»
Το σπίτι του Γιώργου, το αναρρωτήριο.

Θα σου μιλήσω πάλι ακόμη με σημάδια
Με σκοτεινές παραβολές, με παραμύθια
Γιατί τα σύμβολα είναι πιο πολλά από τις λέξεις
Ξεχείλισαν οι περιπέτειες οι ιδιωτικές
Το άψογο πρόσωπο της Ιστορίας θολώνει
Αρχίζει μια καινούρια μέρα που κανείς δεν την βλέπει
Και δεν την υποψιάζεται ακόμη
Όμως έχει τρυπώσει μες στις ραφές της καρδιάς
Στα καφενεία και τα χρηματιστήρια
Στις βροχερές ώρες, στα άδεια πάρκα, στα μουσεία
Μέσα στα σπουδαστήρια και τα μαγαζιά
Αλλάζει τη σύνθεση της ατμόσφαιρας
Τη γεύση του φιλιού, την πολυτέλεια της αμαρτίας
Τον χυμισμό του κυττάρου, την ορμή της μπόρας.
Έχει στηθεί η σκηνή μα δεν φωτίζουν οι προβολείς
Κι όλα τα πρόσωπα είναι εδώ – αντάξια του δράματος
Γενεές γενεών υποκριτές: η θλιβερά ερωμένη
Ο άνθρωπος με το χαμόγελο, ο επίορκος
Τα κουδουνάκια του τρελλού, κάθε κατώτερη ράτσα
Άρχοντες και πληβείοι και αυτοτιμωρούμενοι.

Πώς τόσα πρόσωπα να γίνουν αριθμοί
Και τόσα γεγονότα απλά βιβλία
Χωρίς την επινόηση μιας νέας διάταξης στοιχείων
Χωρίς μια νέα μύηση που θα σαρώσει την αυλαία
Σκίζοντας βίαια το σάπιο μήλο
Να επιστρέψουν τα άγια στους σκύλους, τα βρέφη στις μήτρες.

Κι όρθια η Πράξη σαν αλεξικέραυνο.
                                                                                       9η Θερμιδώρ 1955
«Πιστεύω ότι η ποίηση δεν είναι ούτε επάγγελμα ούτε κάτι το μόνιμο στην ανθρώπινη ζωή.»
Μανόλης Αναγνωστάκης. «Μία σπουδαία προσωπικότητα, ένας χαρισματικός ποιητής που πέτυχε να εκφράσει τον εαυτό του και την εποχή του, αλλά και να διαχειριστεί την ήττα της γενιάς του μέσα από μία σπαρακτική ειλικρίνεια, με πλήρη συνείδηση της ευθύνης απέναντι στην Ιστορία, μακριά από τους συνήθεις εύκολους συναισθηματισμούς.» 
Γεννήθηκε σαν σήμερα, το 1925. Ασκησε την ιατρική ως επάγγελμα, και την ποίηση ως έργο,  με αφοσίωση και αγάπη. Είτε με το όνομά το, είτε ως «Μανούσος Φάσσης», είτε συγκεντρώνοντας υπέροχα ποιήματα τρίτων, σε μια εξαιρετική ανθολογία με τον τίτλο «Χαμηλή φωνή».
Πήρε μέρος στην Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1942 από το περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα». Εκτελώντας χρέη και αρχισυντάκτη, το 1944 συνεργάστηκε με το φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα» (1944), πόλο συσπείρωσης των προοδευτικών νέων λογοτεχνών της πόλης, και το 1945 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχές». Αν και προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς ποιητικών συλλογών τις επόμενες δεκαετίες, θα έπρεπε να περιμένει ως το 1979, σχεδόν 35 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου του, ώστε να δει να τυπώνεται η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του χωρίς δικά του έξοδα.
Δημοσίευσε ποιήματα και κριτικά σημειώματα σε πολλά περιοδικά, ενώ είχε και πυκνή παρουσία στην εφημερίδα «Αυγή», με κείμενα για θέματα λογοτεχνικά και πολιτικά. Εξέδωσε το περιοδικό «Κριτική» (Θεσσαλονίκη, 1959-1961), υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των «Δεκαοκτώ κειμένων» (1970), των «Νέων Κειμένων» και του περιοδικού «Η Συνέχεια» (1973).
Τα ποιήματα που ο Μανώλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Από το 1979 που κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του, και από το 1983 που κυκλοφόρησε ιδιωτικά το αυτοβιογραφικό σχόλιο «Y.Γ.» δεν υπήρξε καμία δημόσια παρέμβασή του.
«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δεν θα ξαναγράψω», είχε ξεκαθαρίσει, γιατί «το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή». Ίσως επειδή, όπως είχε πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, «η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι. Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου. Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δεν χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό».
Θεωρούσε ότι η ποίησή του ήταν δεμένη με ορισμένα βιώματα, τα οποία εξέφρασε και δεν είχε την επιθυμία ή την ανάγκη να τα εκφράσει πάλι. « Ήταν όπως ένας ισχυρός ερωτικός δεσμός ο οποίος λήγει.» έλεγε. Και: «Νομίζω ότι για να εκφρασθεί κανείς με ένα στίχο που να ξεπερνάει αυτά τα οποία έχει γράψει ως τώρα είναι μεγάλη δουλειά. Εάν θέλω αυτή τη στιγμή μπορώ να σου βγάλω πέντε συλλογές.»
Σε όλη του την πορεία αγωνιζόταν να συμφιλιώσει τις ανάγκες της ποίησης με τις προσταγές της συνείδησής του, να παραμερίσει την κομματική πειθαρχία της επίσημης Αριστεράς προς όφελος μιας αδέσμευτης κριτικής, αλλά και μιας έκφρασης αποκαθαρμένης από ρητορείες και εύκολους εντυπωσιασμούς. Και τώρα, στις αρχές του ’80 αισθανόταν ότι έπρεπε να σταματήσει να γράφει, ότι οι λέξεις εξαντλήθηκαν και το μόνο που απέμενε ήταν η επιλογή της σιωπής. «Η ποίηση είναι μια δυνατότητα έκφρασης. Θα μείνει κανείς μόνος με αυτήν τη δυνατότητα ή θα φτάσει κάποτε σε ένα σημείο που δεν θα αισθανθεί την ανάγκη της έκφρασης; Και αυτό όχι από αδιαφορία ή από παραίτηση. Εντελώς το αντίθετο: Από την οδυνηρή διαπίστωση της φτώχειας των εκφραστικών του δυνατοτήτων, της φτώχειας δηλαδή των λέξεων να αποδώσουν την ουσία της ζωής» εξηγεί για να καταλήξει: «Τότε σταματά, τότε επιλέγει τη σιωπή, που και η σιωπή σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι και αυτή μια έκφραση». 
Σε μια συνέντευξή του στον Χρήστο Μαυρή, που δημοσιεύθηκε στα «Νέα της Λευκωσίας» έλεγε:
«Κανείς δεν μπορεί να του επιτάσσει ή να του υποβάλλει ότι πρέπει και την Τέχνη του να τη θέσει στην υπηρεσία, στην άμεση υπηρεσία του λαού του. Στην υπηρεσία υπάρχει, αλλά δεν τη βάζεις άμεσα. Όπως είπε – δεν θυμάμαι τώρα ποιος το είπε – ένας σοβιετικός, νομίζω, το είπε γύρω στο 1920: Ο πολιτικός (ο αγκιτάτορας) έχει σαν στόχο να μιλάει μια γλώσσα κατανοητή στη μάζα, για να μπορέσει να την προωθήσει λίγο πιο μπροστά. Αυτή την υποχρέωση δεν την έχει ο καλλιτέχνης. Αντίθετα, πρέπει να κάνει τη μάζα αυτή να ξεχάσει τη γλώσσα που ήξερε. Να της μάθει μια καινούργια γλώσσα η οποία στην αρχή μπορεί να φαίνεται τελείως ακατανόητη. Να μην συμμορφώνεται με τα γούστα ή με τη διαμορφωμένη αντίληψη πάνω στο καλλιτεχνικό φαινόμενο της μάζας. Γιατί, αυτό, μπορεί να είναι διαμόρφωση η οποία ανήκει σε άλλο κόσμο και άλλο χώρο. Πρέπει οπωσδήποτε να της μάθει μια καινούργια γλώσσα. Θα αντιδράσει στην αρχή αλλιώς, το αντίθετο, είναι ο περίφημος λαϊκισμός.
Όμως ο πολιτικός πρέπει να είναι ως ένα σημείο λαϊκιστής. Αναγκαστικά πρέπει να μιλήσει τη γλώσσα που ξέρει για να προωθηθεί. Επειδή ο καλλιτέχνης δεν έχει τη δυνατότητα αυτή, δηλαδή τη δυνατότητα της άμεσης επαφής, της συζήτησης και της διαλεχτικής, αλλά έχει απλώς το έργο του, δεν μπορεί να κολακεύει το αισθητικό επίπεδο της μάζας σε κάθε στιγμή. Πρέπει να έρχεται και σε κόντρα με το δοσμένο αισθητικό επίπεδο της μάζας για να το προωθήσει σε κάτι καινούργιο.»http://logotexnikesmikrografies.blogspot.gr/2012/03/blog-post_12.html
Και εκεί που όλοι πίστευαν πως είχε σιωπήσει στ’ αλήθεια, ένας ακόμα πιο απελευθερωμένος Μανόλης Αναγνωστάκης έκανε την εμφάνισή, του, ως Μανούσος Φάσσης. Δήθεν παιδικός φίλος και συμμαθητής του ποιητή. Στην πραγματικότητα, ήταν η περσόνα του, το διαβατήριό του για τον σαρκασμό- και τον αυτοσαρκασμό, το χιούμορ, το λυτρωτικό αστείο.
« Νομίζω ότι για την έκδοση του ‘Μανούσου Φάσση’ είμαι κατά μέγα μέρος υπεύθυνη, γιατί όλη αυτή η σατιρική πλευρά του Μανόλη ήτανε μία πλευρά εντελώς κρυφή.» σημείωσε σε μια συζήτηση η σύζυγός του σπουδαία κριτικός λογοτεχνίας Νόρα Αναγνωστάκη. «Την ήξερε μόνο ο στενός κύκλος των φίλων, κι ήταν σα να απέκρυπτε ένα κομμάτι της προσωπικότητάς του, ένα κομμάτι από την πραγματική του υπόσταση, η οποία ήταν εντελώς συναφής με τα υποτιθέμενα σοβαρά ποιήματα. Εγώ δεν νομίζω πώς ο Μανούσος Φάσσης είναι λιγότερο σοβαρός από τα άλλα. Επιφανειακά δείχνει ότι είναι μια ελαφρά όψις, μια σατιρική πλευρά της ζωής, ή και αυτοσαρκασμός, αλλά βασικά πιστεύω ότι είναι εντελώς σύμφυτη με τον ‘σοβαρό’ Αναγνωστάκη ο Μανούσος Φάσσης… Ήταν λοιπόν ένα δικό μου σπρώξιμο, συνεχές, όπου του έλεγα ότι δεν είναι δυνατό να αποκρύπτεις από τον κόσμο το αληθινό σου πρόσωπο… Και όχι μόνο δεν αισθάνομαι … ένοχη, αλλά αισθάνομαι και υπερήφανη γι’ αυτό. […] Όσοι όμως  ζούσαμε καθημερινά, βλέπαμε ότι αυτό είναι σύμφυτο, γιατί ο Μανόλης δεν ήταν ποτέ ακραιφνώς δραματικός. Είναι ένας άνθρωπος, που έχει συναίσθηση και της αρνητικής, ας το πως έτσι, πλευράς της σοβαροφάνειας, που είναι και το πιο ισχυρό σημείο, διότι έτσι κρατάς τις ισορροπίες σου, σ’ όλα τα πράγματα…» 

Καλημέρα σας κύριε Σαμαρά και προσοχή στο γορίλα

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός
Ο Αλέξης Τσίπρας καληνύχτισε πριν λίγες από το Σύνταγμα τον Αντώνη Σαμαρά -του συνέστησε μάλιστα αποχωρώντας να αφήσει στη θέση τους τα ασημικά που έχουν απομείνει, γιατί δεν του ανήκουν. Ο Αντώνης Σαμαράς του το φύλαξε και του ανταπέδωσε σήμερα την καληνύχτα από το Βήμα, ευχόμενος μάλιστα στον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ καλά ξεμπερδέματα με τις συνιστώσες του.
Θα έπρεπε να προσέχει το χιούμορ του όμως ο πρωθυπουργός, όσο κι να έχει θυμώσει με τον Τσίπρα. Κι αυτό γιατί αν υποτεθεί ότι ο Τσίπρας έχει πρόβλημα με τις συνιστώσες του, ο ίδιος έχει δυο ειδών προβλήματα -ένα με τις θυμωμένες συνιστώσες της ΝΔ κι ένα με τη Θηριώδη Συνιστώσα που ακούει στο όνομα Βενιζέλος. Και για να μπορέσει να ταιριάξει αυτές τις συνιστώσες σε μια κοινή συνισταμένη θα πρέπει άμεσα να βρει τη μέθοδο για τετραγωνισμό του κύκλου -και μάλιστα του φαύλου.
Είναι κοινό μυστικό ότι στο κόμμα του κυρίου Σαμαρά γίνεται των συνιστωσών αυτές τις μέρες. Βαριές κουβέντες για παράδοση στο ΠΑΣΟΚ και για ομηρία της ΝΔ από τον Βενιζέλο διασχίζουν τη φορτισμένη ατμόσφαιρα. Ο Αβραμόπουλος διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι αναμένει από τον Σαμαρά να τηρήσει το μεταξύ τους πρωτόκολλο τιμής. Οι υπό έξωση από τους κλητήρες του Βενιζέλου υπουργοί είναι στα κεραμίδια. Και φυσικά η αναταραχή μεγαλώνει όσο πιο σαφές γίνεται πόσα και ποια υπουργεία διεκδικεί ο «εταίρος πλήρους ευθύνης».
Αυτά όμως είναι ασήμαντα μπροστά στις κινήσεις της Θηριώδους Συνιστώσας που ακούει στο όνομα Βενιζέλος. Ο Σαμαράς έδωσε για να σωθεί θάρρος στο χωριάτη και τώρα του ανέβηκε στο κρεβάτι. Με 4% στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ απαιτεί τώρα όχι μόνο την αντιπροεδρία -αυτή δεν κοστίζει και τίποτε στον Σαμαρά- αλλά και την καρέκλα του υπουργού Εξωτερικών και θέσεις υπουργών και υφυπουργών για ευάριθμα στελέχη του -τόσο ευάριθμα, ώστε να υπάρχει προβληματισμός πώς θα λειτουργεί η κοινοβουλευτική ομάδα όταν τόσοι πολλοί βουλευτές θα είναι υπουργοί και υφυπουργοί. Για να μη μιλήσουμε για τις απαιτήσεις στα γνωστά λάφυρα της εξουσίας -τις καλοπληρωμένες θέσεις ευθύνης σε Δημόσιο και Οργανισμούς.
Ο Βενιζέλος στήριξε εν ολίγοις τον Σαμαρά, έγινε πλήρους ευθύνης, αλλά δεν πρόκειται φυσικά να αρκεστεί στο υμνολόγιο του πρωθυπουργού, για το πόσο υπεύθυνη στάση έδειξε και δείχνει. Διεκδικεί και θα λάβει την αμοιβή του -ξέρει αυτός όλα τα μυστικά των πιέσεων και των εκβιασμών. Και ο Σαμαράς θα πρέπει από τη μια να χορτάσει τον εταίρο του κι από την άλλη να μην πάρει τη μπουκιά από το στόμα των δικών του -γιατί οι πεινασμένοι δεξιοί ξέρει και ξέρουμε τι μπορούν να κάνουν.
Κι αν τα καταφέρει όμως να χορτάσει τον βουλιμικό του εταίρο και να καταστείλει την πείνα των δικών του, πάλι ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Γιατί θα έχει μια μόνιμη απειλή στο πλάι του μέρα νύχτα, για όσο συγκυβερνούν. Θα πρέπει ακόμα και χειραψίες όταν ανταλλάσσει με τον Βενιζέλο να προσέχει τα δάχτυλά του -το πάθημα του Κουβέλη, που έμεινε τετραδάχτυλος, του έγινε προφανώς μάθημα. Να παρακολουθεί κάθε κίνηση του εταίρου του για να μη βρεθεί ο ίδιος και χωρίς εταίρο, αλλά και χωρίς εταιρία.
Συνεπώς δεν υπάρχει θέμα για καληνύχτα αυτή τη στιγμή. Καλημέρα σας κύριε Σαμαρά και όπως λέει το παλιό τραγούδι: Προσοχή στο γορίλα…

Μην πυροβολείτε τον Φώτη. Του Σ.Κουλογλου

Με την τρικομματική να έχει καταρρεύσει και τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ να συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους, συμβαίνει ένα παράδοξο: αντί να κατηγορείται το Μαξίμου που τα έκανε θάλασσα και ο Βενιζέλος που άλλαξε πολιτική στο θέμα της ΕΡΤ για μια χούφτα υπουργεία, τα έχουν βάλει με τον Φ. Κουβέλη. Και δεν πρόκειται μόνο για την ακροδεξιά, που είδε στην αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση την ευκαιρία που ζητούσε για να της επιτεθεί. Οι πιο φανατικοί πολέμιοι του προέδρου της ΔΗΜΑΡ είναι σύντροφοι του, που τον κατηγορούν επειδή δεν συνέχισε να συμβάλλει στο έργο της τρικομματικής.
Οι επικριτές της αποχώρησης της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, αποφεύγουν να αναφέρουν το παραμικρό για το, ανύπαρκτο άλλωστε, μεταρρυθμιστικό της έργο στον ένα χρόνο της ζωής της. Θέτουν όμως ένα ερώτημα που ελάχιστα έχει να κάνει με την πολιτική. Θα είναι καλύτερη η κυβέρνηση με την ΔΗΜΑΡ ή χωρίς αυτήν. Σαφώς με την ΔΗΜΑΡ θα είναι καλύτερη, απαντούν. Λες και η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ εμπόδισε την λήψη οικονομικών μέτρων που έχουν φέρει την οικονομία στο χείλος της καταστροφής, στάθηκε φρένο στην υιοθέτηση της ακροδεξιάς ατζέντας που ρίχνεί νερό στον μύλο των νεοναζί και έχει οδηγήσει στην δημοσκοπική τους άνοδο ή απέτρεψε 3-4 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και άλλες τόσες επιστρατεύσεις μέσα σε μερικούς μήνες.
Τι σημαίνει στην πολιτική “καλύτερη”; Σίγουρα αν σε μια σαλάτα βάλεις και μαϊντανό, θα είναι καλύτερη. Αλλά ένα κόμμα δεν είναι μαϊντανός που κάνει πιο νόστιμο το φαγητό. Με τον συσχετισμό των δυνάμεων που ανέδειξαν οι εκλογές, δύο είναι τα βασικά κριτήρια για το αν πρέπει ένα κόμμα σαν την ΔΗΜΑΡ να συμμετέχει σε μία κυβέρνηση υπό την ΝΔ και τον Σαμαρά. Πρώτον αν έτσι ενισχύεται το πρόγραμμα που η κυβέρνηση είχε επαγγελθεί. Και δεύτερο αν, μέσω του προηγούμενου, προωθούνται οι πολιτικοί στόχοι του κόμματος.
Η κυβέρνηση επαγγέλθηκε αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και μεταρρυθμίσεις των κακών που είχαν οδηγήσει την χώρα έως εδώ. Η αναδιαπραγμάτευση είχε εγκαταλειφθεί ήδη από το βράδυ των εκλογών, όταν ο κ. Σαμαράς ξέχασε να αναφέρει ακόμη και την λέξη, στην επινίκια ομιλία του. Απέμεναν οι μεταρρυθμίσεις, αν μπορεί να γίνει τέτοιο πράγμα στις συνθήκες κατάρρευσης τις οποίες προκαλούν τα μνημόνια(η πείρα από την Λατινική Αμερική συνοψίζεται σε μια λέξη: χάος). Ίσως θα μπορούσαν να γίνουν αλλαγές σε κάποιους τομείς, όπως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ή της διαφθοράς, αν και οι συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης που δημιουργούνται ευνοούν και την φοροδιαφυγή και την διαφθορά, συχνά για λόγους, πλέον, επιβίωσης. (Όσοι μιλούν για μεταρρυθμίσεις ξεχνούν ότι αυτές πραγματοποιούνται όταν οι κοινωνίες προοδεύουν. Όταν καταρρέουν έρχονται οι Χρυσές Αυγές).
Θα μπορούσε να υπάρξει μια ιστορική εξαίρεση, αν ο επικεφαλής της κυβέρνησης αυτής είχε στόφα και θα μπορούσε να αναδειχθεί σε εθνικό ηγέτη. Εδώ είχαμε έναν πρωθυπουργό που δεν κινήθηκε απλώς ως εθνικός κομματάρχης, αλλά ως τοπικός κομματάρχης: πως να αντιμετωπίσεις την φοροδιαφυγή αν στο ΣΔΟΕ, όπως και σε άλλες κρίσιμες θέσεις, βάζεις κάποιον επειδή είναι από την Καλαμάτα ή πως θα εξυγιάνεις την ΕΡΤ όταν διορίζεις τους κουμπάρους σου; Το λουκέτο στην δημόσια ραδιοτηλεόραση έφερε στην επιφάνεια αυτό που κρύβει ο μηχανισμός πλύσης εγκεφάλου των ΜΜΕ: δεν υπάρχει κανένα μεταρρυθμιστικό έργο σε κανένα τομέα και όποιος έχει επιφυλάξεις ας κοιτάξει τα πεπραγμένα στην ΕΡΤ. Σε εθνικό επίπεδο, επρόκειτο στην πραγματικότητα, κι ενώ η διαφθορά δίνει και παίρνει στο παρασκήνιο, για μια υφαρπαγή της εξουσίας για την νομή των αγαθών της. Ένα μοίρασμα στο οποίο πολύ κακώς συνέπραξε και η ΔΗΜΑΡ, αποδεχόμενη την αναλογία 4-2-1, αντί να πατήσει πόδι από την αρχή ζητώντας αξιοκρατία και εξυγίανση του δημόσιου τομέα.
Υποχωρώντας στο όνομα της υπεύθυνης αριστεράς, η ΔΗΜΑΡ, με το ειδικό της βάρος καθώς τα άλλα 2 κόμματα είναι ένοχα για την καταστροφή της χώρας, έδωσε το αριστερό άλλοθι σε μια ακροδεξιά ομάδα, που όταν αισθάνθηκε αρκετά δυνατή άρχισε να συμπεριφέρεται λες και δεν είχε πάρει το 29 αλλά το 49% των ψήφων, αγνοώντας τους άλλους δύο εταίρους, με αποκορύφωμα το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και το λουκέτο στην ΕΡΤ. Έπρεπε κανείς να ακούσει τον απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο αναφέρονταν στο Μέγαρο Μαξίμου για την ΔΗΜΑΡ και τον Κουβέλη για να καταλάβει το μέγεθος της αλαζονείας. Εδώ έφτασαν να διαρρέουν ότι συναντήθηκε ο Κουβέλης με την Μπακογιάννη(που βρισκόταν στο Παρίσι) και να επιμένουν στην διαρροή. Υπεύθυνη αριστερά δεν είναι να σε φτύνουν και εσύ να παριστάνεις ότι ψιχαλίζει.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, που εκτός από την κατάληψη υπουργείων δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης, αξιοποίησε το αυτογκόλ Σαμαρά για να πετύχει τον σκοπό του. Και αν δεν πέταγε το σωσίβιο στον Σαμαρά αποδεχόμενο μια λύση για την ΕΡΤ που ισοδυναμεί με χάος, το Μαξίμου θα είχε υποχωρήσει πλήρως και θα είχε ηττηθεί κατά κράτος. Αλλά γιατί η ΔΗΜΑΡ έπρεπε να συνεχίσει την ίδια πορεία, την στιγμή που οι θέσεις του κόμματος δεν προωθούντο από την συμμετοχή της στην κυβέρνηση, που ακόμη και δημοσκοπικά της προκαλούσε ζημιά; Εκτός πια και αν οι επικριτές του προέδρου της θεωρούν ότι η ακροδεξιά ομάδα στου Μαξίμου, που έχει ακυρώσει ολοκληρη την κεντροδεξιά στρατηγική που υλοποίησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974, θα μεταμορφωνόταν σε ...Προκόπη Παυλόπουλο και ο Βενιζέλος σε αρχάγελλο της αλλαγής του πολιτικού συστήματος και των μεταρρυθμίσεων. Το μέλλον για την κυβέρνηση είναι σκοτεινό,  και δεν είναι μόνο ότι θα πρέπει να βγάλει έξω από τα κτίρια τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, που δίκαια επιμένουν στον αγώνα τους.
Ο Φ. Κουβέλης έκανε λάθη στην διαπραγμάτευση, με κορυφαία την υποχώρηση της Τετάρτης όταν δέχθηκε την συμβιβαστική πρόταση Σαμαρά, δίνοντας όπλα στον πρωθυπουργό για να κατηγορεί άλλους για την κρίση που ο ίδιος δημιούργησε και στον Βενιζέλο για να το παίζει υπεύθυνος . Συνειδητοποίησε όμως το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την κρίση στην ΕΡΤ: ότι, σε λίγο, παρόμοια βάρβαρα μέτρα θα επιβληθούν σε όλη την κοινωνία και θεώρησε, σωστά, ότι η παραπέρα συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην ίδια κυβέρνηση θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία. Ο Κουβέλης είναι ο αγγελιοφόρος των κακών που έρχονται. Και δεν πρέπει να πυροβολούμε τους αγγελιοφόρους.

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *