Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Μήνυση βουλευτών για τα επεισόδια στην ΕΡΤ

Μηνυτήρια αναφορά σχετικά με τα επεισόδια που σημειώθηκαν έξω από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ το περασμένο Σάββατο, κατέθεσαν σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Παναγιώτης Κουρουμπλής, Δημήτρης Στρατούλης και Βασίλης Χατζηλάμπρου, καθώς και η βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. Ραχήλ Μακρή.
Στη μήνυση, την οποία υπέβαλλαν στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, αναφέρονται αναλυτικά στα όσα έχουν σημειωθεί για το κλείσιμο της ΕΡΤ τους τελευταίους μήνες αλλά και κατά τα τελευταία επειδόσια της περασμένη εβδομάδας.
Συγκεκριμένα, για το περιστατικό του Σαββάτου, η βουλευτής Ζωή Κωνσταντοπούλου καταγγέλει τη συμπίεσή της από αστυνομικές δυνάμεις στην κλειστή πύλη εισόδου του Ραδιομεγάρου, επισημαίνοντας:έκνομες ενέργειες εκ μέρους αστυνομικών και μη, σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος, οι οποίες διώκονται αυτεπαγγέλτως.
Ζητούσα, δηλαδή, το αυτονόητο σε μια ευνομούμενη Πολιτεία”.
16681616_PHASMA_9112013ERT17.limghandler
Επίσης, καταγράφεται μεταξύ άλλων: “Σε μία ευνομούμενη Πολιτεία, σε μια Δημοκρατία, δεν νοείται να υπάρχουν μαύρες τρύπες της νομιμότητας, όπου οι αστυνομικές αρχές, υπό κυβερνητικές εντολές, δρούν εκτός συνταγματικού πλαισίου, διεκδικώντας να προίστανται του αυθεντικού εκπροσώπου της λαικής βούλησης και εντολής, δηλαδή των μελών του Κοινοβουλίου. Δεν νοείται, επίσης, για δημοσιοποιημένες, καταγεγραμμένες και καταγγελθείσες αυθαιρεσίες και παρανομίες, που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια περιουσία, ζημιώνουν ευθέως το δημόσιο συμφέρον και απειλούν την ίδια τη Δημοκρατία, η Εισαγγελική Αρχή να εμφανίζεται εφεκτική, αρνούμενη να παρέμβει ακόμη και μετά από δημόσιες και επίσημες εκκλήσεις βουλευτών του Κοινοβουλίου”.
Αναφορικά με την κατάργηση της ΕΡΤ ΑΕ, γίνεται λόγος για “άκυρη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που δεν υπογράφηκε καν από το Υπουργικό Συμβούλιο αλλά από μεμονωμένα μέλη του”, καθώς και για θέμα “μείζονος σημασίας για τη δημοκρατία και την ελευθερία έκφρασης στη χώρα μας. Δεν υπάρχει προηγούμενο τόσο ωμής λογοκρισίας σε Ευρωπαική χώρα και σε καιρό δημοκρατίας”.

Αποζημίωση 150.000 ευρώ στην μητέρα του μικρού Άλεξ

Χρηματική αποζημίωση ύψους 150.000 ευρώ επιδίκασε το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Βέροιας στην μητέρα του μικρού Άλεξ, Νατέλα Ιτσουαΐτζε. Παράλληλα, την απαλλάσσει από κάθε ευθύνη σχετικά με την επιμέλεια του 11χρονου παιδιού της που εξαφανίστηκε τον Φεβρουάριο του 2006 στην Βέροια, σε μια υπόθεση που συγκλόνισε την Ελλάδα. Αντίθετα, καταδίκασε τους 11 από τους 13 γονείς και κηδεμόνες των πέντε ανηλίκων που κρίθηκαν ένοχοι για τον θάνατο του μικρού Άλεξ, οι οποίοι πρέπει τώρα να καταβάλουν το ποσό.
Η απόφαση αναφέρει πως «Το δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιδικάσει στην ενάγουσα το ποσό των 150.000 ευρώ που κρίνεται εύλογο, εν όψει του νεαρού της ηλικίας του θανατωθέντος υιού της, το ότι ήταν το μόνο τέκνο της, του μεγάλου βαθμού πταίσματος των εναγομένων (δόλος ως προς την πρόκληση των σωματικών βλαβών και αμέλεια ως προς το βαθύτερο αποτέλεσμα του θανάτου), της μετέπειτα συμπεριφοράς τους, που επέτεινε τον ψυχικό πόνο που οι ίδιοι προκάλεσαν, οδηγώντας τις προσπάθειες ανεύρεσης της σορού σε αποτυχία, των οικονομικών και τέλος, των κοινωνικών συνθηκών των διαδίκων».
Η απόφαση  έγινε γνωστή χθες και δεν είναι τελεσίδικη, καθώς εκκρεμεί η εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό.

Διεθνής Διασυρμός της Ελλάδας από... Υπαλλήλους της ΕΕ

Του Γ. Δελαστίκ*

Απερίγραπτες διαστάσεις έχει προσλάβει πλέον ο εξευτελισμός του κύρους της χώρας μας σε διεθνές επίπεδο μετά την υπαγωγή της στο ταπεινωτικό καθεστώς του Μνημονίου και την παγκόσμια, όχι μόνο πανευρωπαϊκή, εκστρατεία απαξίωσής της ως παράδειγμα προς αποφυγή. Οι προχθεσινές περιφρονητικές δηλώσεις ενός Αυστριακού υπαλλήλου της ΕΕ τίναξαν στον αέρα την απεγνωσμένη προσπάθεια του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να πείσει κάποιους αφελείς ότι δήθεν έχει... «αποκατασταθεί το διεθνές κύρος της χώρας» και έχει ενισχυθεί η διαπραγματευτική της θέση. Δράστης κάποιος Τόμας Βίζερ, επικεφαλής μιας βοηθητικής επιτροπής της Ευρωομάδας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.

Η βοηθητική αυτή επιτροπή ονομάζεται Ομάδα Εργασίας του Eurogroup (EuroWorking Group) και απλώς προετοιμάζει τις συνεδριάσεις των υπουργών Οικονομικών και στη συνέχεια ελέγχει από νομική και τεχνική σκοπιά τις αποφάσεις του Eurogroup, χωρίς να έχει αρμοδιότητα να αποφασίσει τίποτα, απλώς να επισημάνει νομοτεχνικές ατέλειες, αν υπάρχουν σε κάποια απόφαση. Ενώ λοιπόν ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, η κυβέρνηση ολόκληρη υποτίθεται ότι διαπραγματεύονται σκληρά και υπερασπίζονται σθεναρά τα ελληνικά συμφέροντα, βγήκε αυτός ο Βίζερκαι δήλωσε ότι βλέπει συμφωνία όχι μέσα στον Νοέμβριο, άντε το πολύ τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη που λέει η κυβέρνηση, αλλά μετά από... τέσσερις πέντε μήνες! Η ελληνική κυβέρνηση και η τρόικα «απέχουν μίλια και δισεκατομμύρια» στις θέσεις τους αναφορικά με το δημοσιονομικό κενό της Ελλάδας για το 2014, δήλωσε ο Βίζερ. Αποφάσεις θα ληφθούν «μετά τις διακοπές του σκι» πρόσθεσε.

Εκτακτα τα είπε, μόνο που αυτές οι διακοπές για σκι στις οποίες αναφέρθηκε είναι τον... Φεβρουάριο! «Από τεχνοκρατική σκοπιά δεν υπάρχει πρόβλημα οι αποφάσεις να παραπεμφθούν για τον επόμενο χρόνο» διευκρίνισε με αγγελική αθωότητα, «αν και οι ανάγκες σε ρευστότητα κάποια στιγμή θα είναι αισθητές» έσπευσε να προσθέσει με νόημα. Ανοιχτός εκβιασμός δηλαδή με διακριτικό... μαφιόζικο στυλ!«Δεν υπάρχει κινητικότητα και τα σημάδια είναι κακά» διαπίστωσε και εξήγησε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για να της δώσουν αυτή την... ανθυποδόση του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, οπότε «απλώς δεν θα υπάρξουν χρήματα»!

Κατά τον Βίζερ, το σημαντικότερο είναι «τα μηνύματα που στέλνει η Αθήνα με την κωλυσιεργία της» εν όψει και του τέλους του Μνημονίου σε περίπου έξι μήνες, υπογράμμισε. Εδώ υπάρχουν δύο τουλάχιστον ζητήματα. Το πρώτο είναι από πού αντλεί το πολιτικό θράσος ο Αυστριακός υπάλληλος της ΕΕ να εκβιάζει την Ελλάδα με έμμεσο τρόπο, να προδιαγράφει πότε θα αποφασίσουν οι υπουργοί της Ευρωζώνης για τη χώρα μας, να αποφασίζει και να ανακοινώνει αυτός αν η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έχει εκπληρώσει ή όχι τα καθήκοντα που της έβαλαν οι άλλοι υπάλληλοι, αυτοί της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ που συμμετέχουν στην τρόικα. Σε ό,τι αφορά τον Τύπο, είναι ο εξευτελισμός της Ελλάδας λόγω της υπαγωγής της σε καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας που του επιτρέπει αυτή τη θρασύτητα. Σε ό,τι αφορά την ουσία, είναι προφανές ότι δρα κατ' εντολήν των Γερμανών και λέει αυτός τα πράγματα που δεν θέλουν να πουν αυτή την ώρα δημοσίως οι ηγέτες του Βερολίνου.

Το δεύτερο και σοβαρότερο ζήτημα είναι ότι όλη αυτή η μεθόδευση αποσκοπεί στον πειθαναγκασμό της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου να υπογράψει την άνοιξη και νέο Μνημόνιο! Οι Γερμανοί το έχουν ήδη διαμηνύσει ότι θεωρούν πως η Ελλάδα πρέπει να υπαχθεί και σε νέο Μνημόνιο. Θέλουν έτσι να είναι σίγουροι εκ των προτέρων ότι δεν θα έχει κανένα περιθώριο φιλολαϊκών κινήσεων οποιαδήποτε κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα σχηματιστεί ενδεχομένως μελλοντικά. Η κυβέρνηση Σαμαρά υποκρίνεται ότι αντιστέκεται και οι εκπρόσωποι της ΕΕ χρονοτριβούν και πάνε για... σκι επειδή και οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει άμεσες ανάγκες ρευστότητας που να αφορούν σε πληρωμές ομολόγων ή δανείων προς ξένους.

Μπορεί έτσι να τη βγάλει μέχρι τον Μάρτιο. Εννοείται ότι στο διάστημα αυτό θα «γδάρει» φορολογικά τους Ελληνες και θα συνεχίσει η κυβέρνηση Σαμαρά να μην πληρώσει τίποτα από όσα χρωστάει το Δημόσιο σε ιδιώτες, ενώ οι τράπεζες δεν θα δίνουν δάνεια στις επιχειρήσεις. Ετσι, την άνοιξη, με την οικονομία σε κατάσταση ασφυξίας, οι Γερμανοί εκτιμούν ότι η κυβέρνηση θα... εκλιπαρεί την υπαγωγή της χώρας μας σε νέο Μνημόνιο!

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Λόρδε μου, δεν πάτε καλύτερα για ψάρεμα; Του Νίκου Μπογιόπουλου

Βαρυσήμαντο λόγο εκφώνησε ο πρωθυπουργός στη χτεσινή σύναξη των ηγετών της ΕΕ. Λόγο σπαραξικάρδιο. Το θέμα του ήταν η ανεργία των νέων στην Ελλάδα. Η τοποθέτησή του ήταν πιο σπαραξικάρδια ακόμα και από την αντίστοιχη που είχε κάνει πριν μερικούς μήνες από κινεζικού εδάφους. Κάθε πρωί που ξυπνάει – είχε πει τότε από την Κίνα ο κ.Σαμαράς - το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι οι νέοι. Και, συγκεκριμένα, οι άνεργοι νέοι...

Το ίδιο μάλλον θα πρέπει να συμβαίνει κατά το πρωινό ξύπνημα της κυρίας Μέρκελ, των κκ.Σόιμπλε, Ολάντ, Μπαρόζο, Ρομπάι (αν υποθέσουμε ότι αυτός ξυπνάει ποτέ…) κλπ. Απόδειξη: Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες οι ηγέτες της ΕΕ μαζεύτηκαν για να καταλήξουν στην εφαρμογή προγραμμάτων «αντιμετώπισης» - όπως τα αποκαλούν - της ανεργίας των νέων.

Δε θα σταθούμε στο πού θα πάνε τα λεφτά που αποφάσισαν να διαθέσουν (σ.σ.: στο πώς, δηλαδή, αυτά τα λεφτά θα μοιραστούν ανάμεσα στους… εργοδότες και όχι στους ανέργους). Θα σταθούμε στο ποσό, στο ύψος των χρημάτων, με το οποίο σχεδιάζουν να «αντιμετωπίσουν» την ανεργία:

Πρόκειται για 6 δις ευρώ!

Αυτό είναι όλο κι όλο το ποσό με το οποίο υπόσχονται ότι το 60% των νέων της Ελλάδας θα πάψουν να είναι άνεργοι... Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 55% των νέων της Ισπανίας θα πάψουν να είναι άνεργοι…. Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 39% των νέων της Ιταλίας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι το 38% των νέων της Πορτογαλίας θα πάψουν να είναι άνεργοι… Αυτό είναι το ποσό με το οποίο λένε ότι τα 20 εκατομμύρια των ανέργων της ΕΕ  θα πάψουν να είναι άνεργοι!

Δηλαδή:
Τα 6 δις ευρώ (που κι αυτά στο μεγάλο κεφάλαιο θα τα δώσουν για να λένε μετά ότι τα έδωσαν για τους ανέργους) αντιστοιχούν σε 300 ευρώ για κάθε άνεργοαπό τα 20 εκατομμύρια ανέργους των κρατών - μελών της ΕΕ. Έτσι θα σώσουν τους λαούς από την ανεργία. Με προγράμματα που αντιστοιχούν σε 300 ευρώ (άπαξ) προς κάθε άνεργο. Αν επομένως είστε άνεργος, εκείνο που «έχετε λαμβάνειν», είναι κάτι λιγότερο από ένα ευρώ την ημέρα, για κάθε μέρα, επί ένα ολόκληρο χρόνο! Αν αυτό δεν είναι μια απτή απόδειξη του «ευρωπαϊκού ιδεώδους», αν δεν είναι μια αποστομωτική απάντηση σε εκείνους τους άμυαλους που θέλουν να αποδεσμευτεί η χώρα από την ΕΕ, τότε τι είναι;…

Για να έχουμε, δε, μια τάξη μεγέθους της έγνοιας του ευρωενωσιακού οικοδομήματος για τους ανέργους, δεν έχουμε παρά να την μετρήσουμε και να την συγκρίνουμε  (την έγνοια της ΕΕ για τους νέους άνεργους) με κάποια άλλα ενδιαφέροντα μεγέθη. Προσέξτε:
  • Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το 0,2% του προϋπολογισμού της Γερμανίας. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων…
  •  Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το... 0,03% του ΑΕΠ των 16 τρις ευρώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων….
  • Τα 6 δισ. ευρώ τους για την «αντιμετώπιση της ανεργίας» είναι το... 0,05% του ΑΕΠ των 12 τρις ευρώ της Ευρωζώνης. Μέχρι εκεί φτάνει η έγνοια τους για την ανεργία των νέων…
Και το κυριότερο:
Για να έχουμε μια ακόμα καλύτερη τάξη μεγέθους της έγνοιας του ευρωενωσιακού οικοδομήματος για τους ανέργους, δεν έχουμε παρά να την μετρήσουμε και να την συγκρίνουμε  με τις πραγματικές έγνοιες των ηγετών της. Προσέξτε:
Σε τι ακριβώς αντιστοιχούν τα 6 δις ευρώ της ΕΕ «για τους ανέργους»; Αντιστοιχούν στο... 0,13% των «πακέτων» με τα οποία η ΕΕ τροφοδότησε τις τράπεζες, μόνο κατά τη διετία Οκτώβρης 2008 - Οκτώβρης 2010! Τόση είναι η «λατρεία» της ΕΕ προς τους άνεργους νέους. Τόση είναι η φροντίδα της προς τους νέους. Τόση είναι η έγνοια της για την ανεργία: Η φροντίδα της ΕΕ προς τους ανέργους αντιστοιχεί στο 0,13% της λατρείας της προς τους τραπεζίτες, προς τα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες! Μάλιστα είναι ακόμα μικρότερη, αφού από το 2010, που ήταν η τελευταία φορά που δόθηκαν από τον τότε επίτροπο Αλμούνια στοιχεία για τις ενισχύσεις προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ποτέ δεν ξαναδόθηκαν τέτοια επίσημα στοιχεία για το βουνό από λεφτά που, έκτοτε, συνεχώς και αδιαλείπτως εξακολουθεί να διαθέτει η ΕΕ στους τραπεζίτες με τη μορφή ενισχύσεων, εγγυήσεων και «πακέτων»...
Αυτή είναι η ΕΕ. Η μόνη ΕΕ που υπάρχει: Η ΕΕ των επιδοτούμενων τραπεζιτών και των εξανδραποδιζόμενων λαών. Ως εκ τούτου, η «έγνοια» της ΕΕ για τους ανέργους δεν θα μπορούσε παρά να συνιστά σήμα κατατεθέν του ταξικού κανιβαλισμού και της πολιτικής ευρω-προστυχιάς των λιμοκοντόρων «λόρδων» που την απαρτίζουν. Σαν αυτόν τον κύριο, τον επικεφαλής του EuroWorking Group, ο οποίος αυτή την εποχή δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα δισεκατομμύρια των (νέων) μέτρων που σχεδιάζονται μεταξύ κυβέρνησης – τρόικας – Βρυξελλών εις βάρος του ελληνικού λαού. Τώρα έχει σημαντικότερες ασχολίες. Ετοιμάζεται να πάει για… σκι. Μόλις, όμως, γυρίσει από το σκι – μας το υποσχέθηκε – θα μας ανακοινώσει και τα μέτρα. Και είναι σίγουρο ότι θα τα επιβάλει τα μέτρα. Εκτός αν ο λαός κάνει το «θαύμα» του. Και τους στείλει για… ψάρεμα. 
  

Απειλεί με εισβολή στο Πολυτεχνείο η ΕΛ.ΑΣ

Σε ανοιχτή απειλή προς τη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου προχώρησε πριν από λίγη ώρα η Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής με αφορμή το σενάριο παραχώρησης χώρου εντός του Πολυτεχνείου για να εκπέμψει από εκεί η ΕΡΤ. Σύμφωνα με τα όσα υπογράμμισαν οι ιθύνοντες της ΕΛ.ΑΣ, το κτίριο θα αποκλειστεί και ακολούθως θα υπάρξει εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων. Η απειλή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης έχει πυροδοτήσει δριμύτατες αντιδράσεις, ενόψει και του επικείμενου εορτασμού για τα 40 χρόνια από το Πολυτεχνείο του 1973.
Ο Πρύτανης του Πολυτεχνείου δήλωσε πως δεν μπορεί πλέον να αναλάβει την ευθύνη ενός τέτοιου εγχειρήματος νίπτοντας τας χείρας του.
Πληροφορίες μας κάνουν λόγο για έτοιμο πρωτοσέλιδο από μεγάλη καθημερινή εφημερίδα, η οποία θα προϋπάντιζε μια τέτοια εισβολή της αστυνομίας στο πανεπιστημιακό ίδρυμα, με τον τίτλο:
«Εκτός Ελέγχου το Πολυτεχνείο».
Χθες το βράδυ οι φύλακες του Πολυτεχνείου δέχθηκαν τη «φιλική» επίσκεψη αστυνομικών με πολιτικά οι οποίοι τους ανέφεραν πως «υπάρχουν πληροφορίες ότι φορτηγά με μηχανήματα ετοιμάζονται ή έχουν μπει ήδη στο πολυτεχνείο».
Μετά και την έφοδο της ΕΛ.ΑΣ στο κτίριο της Α. Παρασκευής, απ” όπου εξέπεμπαν για 5 μήνες οι απεργοί εργαζόμενοι της ΕΡΤ, καθίσταται σαφές ότι η κυβέρνηση – πέρα από την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα – επιχειρεί και τον ασφυκτικό έλεγχο σε οποιασδήποτε πληροφόρηση δεν συναινεί στην επίθεσή της στην κοινωνία.
Τι ανέφερε η σχετική ανακοίνωση
Σαράντα χρόνια (1973-2013) συμπληρώνονται από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που άνοιξε το δρόμο για την πτώση της δικτατορίας. Τέσσερις δεκαετίες μετά, η επέτειος αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα, με το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» να παραμένει το ίδιο.
Μετά την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής την περασμένη βδομάδα, απ” όπου εξέπεμπαν για πέντε μήνες οι απεργοί εργαζόμενοι της ΕΡΤ, οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων εν όψει της επετείου του Πολυτεχνείου, συνεχίζοντας των αγώνα τους.
Την Πέμπτη στις 12.00 στα Προπύλαια θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και πορεία των εργαζομένων της ΕΡΤ, των διοικητικών υπαλλήλων του Πολυτεχνείου, της ΟΛΜΕ, των σχολικών φυλάκων και άλλων εργαζομένων, που πλήττονται από τις μνημονιακή πολιτική.
Στις 19:00 το απόγευμα της ίδιας ημέρας στο Πολυτεχνείο θα ακολουθήσει συναυλία με τη λαϊκή ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη την οποία διοργανώνουν οι απεργοί του Πολυτεχνείου και οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ.

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Με ΣΥΡΙΖΑ και όχι με ΠΑΣΟΚ θα πάει στο τέλος η ΔΗΜΑΡ

Του Γ. Δελαστίκ
Διασκεδαστικό ήταν από πολιτική σκοπιά αυτό το «παρών». Αναφερόμαστε στη στάση που κράτησε η ΔΗΜΑΡ στη Βουλή κατά την ψηφοφορία για την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά. Ολοι κατάλαβαν ότι ο Φώτης Κουβέλης δεν είχε στην πραγματικότητα άλλη επιλογή αν δεν ήθελε να... διασπαστεί η ΔΗΜΑΡ από τώρα! Οι πάντες έχουν αντιληφθεί ότι στους κόλπους της ΔΗΜΑΡ γίνεται μια σφοδρότατη σύγκρουση.
Το διακύβευμα είναι σοβαρότατο: θα παραμείνει σύμμαχος της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου η ΔΗΜΑΡ με προοπτική σύντομης επανόδου στελεχών της σε υπουργικούς θώκους ή θα συμπαραταχθεί σταδιακά με τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μπορέσει, μετά από τις βουλευτικές εκλογές, να προσκολληθεί σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, αν επαληθευτούν οι προβλέψεις και ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτο κόμμα; Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης συνειδητοποιώντας τη δυναμική των εξελίξεων και πιεζόμενος από τις όχι και τόσο διακριτικές επαφές βουλευτών της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε τον Ιούνιο να φύγει η ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση για να προετοιμάσει βαθμιαία το έδαφος συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης έχει την εντελώς αντίθετη γραμμή. Προτιμά ανεπιφύλακτα τη συμμετοχή στην κυβερνητική εξουσία τώρα, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η άποψή του είναι πολύ μειοψηφική, αλλά καθόλου ασήμαντη στο εσωτερικό των στελεχών της ΔΗΜΑΡ. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι δεν κατόρθωσε να συσπειρώσει παρά το ένα τέταρτο περίπου των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που ήταν παρόντα στην τελευταία συνεδρίασή της.
Υπό το πρίσμα των εξελίξεων αυτών, αναμένεται ότι το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ που θα πραγματοποιηθεί από τις 13 ως τις 15 Δεκεμβρίου θα οδηγήσει σε επισημοποίηση της διάσπασης της ΔΗΜΑΡ. Εκτιμάται ότι η τάση Λυκούδη δεν έχει καμία ελπίδα επικράτησης. Θα ηττηθεί με ευρεία πλειοψηφία εναντίον της στο συνέδριο και θεωρείται πολύ πιθανό ότι ο Σπύρος Λυκούδης και μερικά ακόμη στελέχη περί αυτόν, ίσως και δύο - τρεις γνωστοί βουλευτές, θα αποχωρήσουν από τη ΔΗΜΑΡ για να συνεργαστούν με την κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσον ακόμη χρόνο αυτή παραμένει στην εξουσία. Εννοείται ότι τα στελέχη αυτά πιθανότατα θα προσχωρήσουν και στην «πρωτοβουλία των 58» που προωθεί το ΠΑΣΟΚ, η οποία πάντως δεν έχει μέχρι στιγμής κατορθώσει να προσελκύσει ούτε καν τα πιο δεξιά στελέχη της ΔΗΜΑΡ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αρνητικά πασίγνωστη βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση, μιλώντας στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος, είπε μεταξύ άλλων, αναφερόμενη στην πρόσκληση των «58» με απαξιωτικό και περιφρονητικό τρόπο:
«Η πρόσκληση των '58' είναι για κοινή πορεία με το ΠΑΣΟΚ. Επιτρέπεται η ΔΗΜΑΡ να ξεπλένει το κόμμα της χρεοκοπίας; Φοβάμαι ότι η υπερβολική συριζοφοβία οδηγεί στον Σαμαρά». «Καλό ταξίδι στον ΣΥΡΙΖΑ, συντρόφισσα» απάντησε ενοχλημένος μέσω Διαδικτύου ο συνυπογράφων την πρόσκληση των «58» και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ Χρήστος Δερβένης. «Αποθέωση των αντιφάσεων» και «Βατερλώ της λογικής» χαρακτήρισε τη γραμμή της ΔΗΜΑΡ στην ομιλία του στην κεντρική επιτροπή ο Σπύρος Λυκούδης και ισχυρίστηκε ότι εξαιτίας της γραμμής αυτής -και όχι εξαιτίας της συμμετοχής της ΔΗΜΑΡ στη μνημονιακή κυβέρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου- «χάσαμε τα δύο τρίτα της εκλογικής μας επιρροής». Στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ, μάλιστα, ο Σπύρος Λυκούδης επιβεβαίωσε ότι μόνο κατ' όνομα παραμένει γραμματέας της ΔΗΜΑΡ, καθώς δεν έχει συμμετάσχει σε απολύτως καμία σύσκεψη ηγετικών στελεχών του κόμματος στους τελευταίους... έξι μήνες!
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Σπ. Λυκούδης έχει εξοστρακιστεί από τον νέο ηγετικό πυρήνα της ΔΗΜΑΡ, στον οποίο προεξάρχοντα ρόλο παίζουν οι Δ. Χατζησωκράτης, Θ. Μαργαρίτης, Σ. Παπαθανασίου, Ν. Τσούκαλης και άλλοι. Στο μεταξύ ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς -στον οποίον ποιος ξέρει τι εικόνα μεταδίδουν από το ΠΑΣΟΚ- προσπάθησε να πιέσει τη ΔΗΜΑΡ με έμμεσο τρόπο να κατεβεί στις ευρωεκλογές σε... κοινό ψηφοδέλτιο (!) με το ΠΑΣΟΚ. Αν κάποιο κόμμα θέλει να ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, τότε πρέπει «διατηρώντας πάντα την αυτονομία του, να κατέλθει στις ευρωεκλογές με κοινό ψηφοδέλτιο» με το ΠΑΣΟΚ, που είναι ήδη μέλος του ΕΣΚ, είπε ο Σουλτς. Κοινό ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ δεν ξέρουμε αν θα δει, αλλά κοινό ψηφοδέλτιο Βενιζέλου - Κουβέλη μάλλον αποκλείεται!

Πανέτοιμη η κυβέρνηση να «μοιράσει» 20 ευρώ το μήνα την επόμενη διετία σε κάθε άνεργο νέο

«Πανέτοιμη» είναι η χώρα να αντιμετωπίσει την ανεργία των νέων έως 29 ετών (για τους 850.000 ανέργους από 30 έως 55 ετών, φυσικά, κουβέντα) δήλωσε ο πρωθυπουργόςΑντώνης Σαμαράς, χθες, από το Παρίσι, βασίζοντας την… αισιοδοξία του στο γεγονός ότι, από το καλοκαίρι έχει αποφασιστεί -με εντολή του Βερολίνου- όλα τα κράτη – μέλη τηςΕυρωπαϊκής Ενωσης, μαζί, να λάβουν το… ποσό των 6 δισ. ευρώ για τη διετία 2014 – 2015.
Για την Ελλάδα, από αυτά αναλογούν περίπου 160 με 180 εκατ. ευρώ για την ίδια χρονική περίοδο. Αυτό σημαίνει ότι για τα επόμενα 2 χρόνια σε καθέναν από όλους τους νέους, ηλικιακά, ανέργους της χώρας αντιστοιχεί το ποσό των… 489 με 500 ευρώ (244 -συνολικά- ετησίως ή… 20,4 ευρώ το μήνα)! Οι δράσεις υπέρ της απασχόλησης, λοιπόν, τις οποίες υπόσχεται η κυβέρνηση αποτελούν μια ακόμη «φούσκα» και, δυστυχώς, για πολλοστή φορά κάποιοι χαμογελούν όπως τα κουτσαβάκια απέναντι τόσο σε νέους, όσο και σε μεγαλύτερους ηλικιακά πολίτες οι οποίοι, ελέω των μνημονίων, περνούν καθημερινά κατά εκατοντάδες κάτω από το όριο της φτώχειας.
Το συμπέρασμα αυτό βασίζεται στην ανάλυση των επίσημων αποφάσεων που έλαβαν στο Βερολίνο, το καλοκαίρι, οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπό την καθοδήγηση της Γερμανίδας ΚαγκελαρίουΑ. Μέρκελ, σε σχέση με τα κονδύλια που θα διατεθούν για την ανεργία την διετία 2014 – 2015 (αποφάσισαν ότι περίπου 6 με 7 δισ. ευρώ αρκούν για το σύνολο των χωρών της ΕΕ). Διαφαίνεται ανάγλυφα λοιπόν ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί με αισχρά επικοινωνιακά τεχνάσματα να εμπαίζει ένα από τα πιο αδύναμα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους (1,35 εκατ. βάσει των επίσημων στοιχείων).
Από αυτούς, σημειωτέον, οι νέοι έως 29 ετών υπολογίζεται από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής είναι περίπου 330.000.
Αναλογία – «δούλεμα» για την Ελλάδα από το «πακέτο Μέρκελ» των Βρυξελλών
Στην Ελλάδα, από τα περίπου 6 δισ. ευρώ τα οποία θα διατεθούν στο σύνολο των κρατών – μελών για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αναλογούν το πολύ 180 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι για καθέναν από αυτούς αναλογούν έως 500 ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση. Αρα, με ποσά τόσο χαμηλά, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι, όχι μόνο στοιχειωδώς ικανοποιητικές λύσεις δεν πρόκειται να εφαρμοστούν και τα επόμενα δύο χρόνια στην Ελλάδα, αλλά από το σύνολο των διαρκώς αυξανόμενων νέων ανέργων (τους πιο μεγάλους τους οδηγούν στα «Τάρταρα») ούτε οι 5 στους 100 δεν θα ωφεληθούν ουσιαστικά.

''Εγώ κάνω τις απολύσεις. Μη μου πάρει τη δόξα ο Τόμσεν'' τάδε έφη Άδωνις!

Άστραψε και βρόντηξε ο Άδωνις Γεωργιάδης με αφορμή το καυτό θέμα που έχει δημιουργηθεί με τις επικείμενες απολύσεις γιατρών του ΕΟΠΥΥ.

Με την φράση:΄΄Εγώ κάνω τις απολύσεις. Μη μου πάρει τη δόξα ο Τόμσεν'' σκιαγράφησε ο Άδωνις  Γεωργιάδης το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί  για την αναδόμηση του ΕΟΠΥΥ ζητώντας  μάλιστα, να «χρεωθεί» στον ίδιο και όχι στην Τρόικα, η όποια απόφαση απόλυσης.
Αναλυτικότερα κατά την διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου η οποία αφορούσε  την Ορθολογική Χρήση των Αντιβιοτικών, ο κ. Γεωργιάδης έδωσε το παρών προκειμένου να δώσει εξηγήσεις τόσο  για τις  απολύσεις γιατρών του ΕΟΠΥΥ όσο και για  την τελική μορφή που θα πάρει ο Οργανισμός.

Αναφερόμενος στις επικείμενες απολύσεις των γιατρών του ΕΟΠΥΥ, ο υπουργός δήλωσε πως πρώτα θα μετρηθούν οι ανάγκες του νέου οργανισμού. Στην περίπτωση που αποφασισθεί  ότι οι γιατροί είναι περισσότεροι απ΄ όσους χρειάζεται ο νέος ΕΟΠΥΥ, θα γίνουν απολύσεις, με βάση την αξιολόγησή τους.

Για άλλη μια φορά ο υπουργός Υγείας ανακοίνωσε και επισήμως ότι ο ΕΟΠΥΥ θα μετατραπεί  από πάροχος σε αγοραστή ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών.Πρόκειται για απόφαση που ελήφθη με τη σύμφωνη γνώμη της δικοματικής κυβέρνησης και αναμένεται να πάρει το πράσινο φως από την Βουλή.

σε απόσταση αναπνοής από την πόρτα εξόδου

Εντούτοις την πόρτα εξόδου από τον ΕΟΠΥΥ αναμένεται να δουν τους επόμενους μήνες οι περίπου 1400  γιατροί του ΕΟΠΥΥ με χειρουργικές ειδικότητες όπως : αγγειοχειρουργοί αναισθησιολόγοι, νευροχειρουργοί, ορθοπεδικοί, ουρολόγοι, οφθαλμίατροι, πλαστικοί, παιδοχειρουργοί και θωρακοχειρουργοί.

Ο βασικός παράγοντας που θα επηρεάσει  τελικά ποιοι και πόσοι θα απομακρυνθούν είναι και η σχέση εργασίας των γιατρών, τόνισε ο κ. Γεωργιάδης και αναφερόμενος στο σχέδιο της task force είπε πως προτάθηκε η μεταφορά όσων ειδικοτήτων αποφασιστεί ότι δεν ανήκουν στην ΠΦΥ, στο ΕΣΥ.

Και αυτό όμως είναι υπό αίρεση κατά τον Υπουργό Υγείας, αφού τίθενται μια σειρά ζητημάτων, όπως αν είναι κατάλληλοι αυτοί οι γιατροί για τη Δευτεροβάθμια Υγεία ή αν χρειάζονται οι εν λόγω ειδικότητες.

πάσχει η Ελλάδα

«Η χώρα μας πάσχει από έλλειμμα συνεννόησης», είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης και υποστήριξε ότι το στοίχημα που είχε βάλει για τις απολύσεις αφορούσε στο ΕΣΥ.

«Στο πρώτο κομμάτι της κινητικότητας το στοίχημα κερδήθηκε»,  υποστήριξε ο Άδωνις  Γεωργιάδης προσθέτοντας πως το ίδιο στοίχημα θα ισχύσει και το δεύτερο μέρος της κινητικότητας, σε ότι αφορά τα νοσοκομεία της Περιφέρειας.

«Η κινητικότητα στην ΠΦΥ είναι κάτι άλλο», διευκρίνισε καθώς δεν υπάρχει  ακόμη αξιολόγηση. Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και των υπολογισμών των διαθέσιμων γιατρών, «αν διαπιστωθεί ότι υπάρχει πλεόνασμα τότε θα υπάρξουν απομακρύνσεις», παραδέχθηκε ο υπουργός υγείας.

iatropedia.gr

«Εθνική εσωστρέφεια». Της Μαρίας Τριαντοπούλου

Μπορεί και να είναι ιδέα μου αλλά όσο προχωρούν οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια και η χώρα βυθίζεται στην ύφεση και ο κόσμος νιώθει τσακισμένος και αδικημένος από τα μέτρα λιτότητας, τόσο αυξάνονται και οι «παράπλευρες απώλειες» της κρίσης. Αυτή τη στιγμή η χώρα βιώνει καταστάσεις ακραίες, ενίοτε βάρβαρες και τρομαχτικές και σίγουρα πρωτόγνωρες, για τους περισσότερους τουλάχιστον. Η σκέψη της ημέρας από τη Μαρίας Τριαντοπούλου
Η καθημερινότητα μας κατακλύζεται από εξελίξεις, προβλέψεις, θεωρίες, υποσχέσεις που μας βομβαρδίζουν από όλες τις μεριές και σε όλα τα μέτωπα. Η Τρόικα που πάει κι έρχεται, τα νέα μέτρα, η Χρυσή Αυγή, η ΕΡΤ, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι καθημερινές αλλαγές στο φορολογικό, η ραγδαία αύξηση της ανεργίας συνδυάζονται με τον φόβο για το μέλλον και την αβεβαιότητα για το τι θα μας ξημερώσει την επαύριο.
Είναι φυσικό μια τέτοια συνεχιζόμενη κατάσταση να έχει, εκτός από τις ορατές και αναμενόμενες συνέπειες, και πολλές άλλες, ίσως όχι τόσο εξόφθαλμα προφανείς όσο η οικονομικές και κοινωνικές ,αλλά, σημαντικές μολαταύτα. Όταν ο άνθρωπος περνάει τόσο δύσκολα, όταν δεν ξέρει από που θα πληρώσει το ενοίκιο, το ρεύμα ή το χαράτσι, όταν σκέφτεται το μέλλον των παιδιών του με αγωνία ή τα γηρατειά που έρχονται ζοφερά το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το εδώ και τώρα, ο αγώνας για επιβίωση. Μοιάζει με έναν τρόπο η χώρα ολόκληρη να είναι κάπως έτσι σαν να την «κλείνουν οι δυό μαύρες Συμπληγάδες». Είμαστε όλοι τόσο στραμμένοι προς τα μέσα, τόσο πνιγμένοι «στα δικά μας» που ουσιαστικά δεν έχουμε καιρό ή περιθώριο για τίποτα άλλο. 
Σπάνια πια, εκτός αν γίνει κάποια βιβλική καταστροφή σαν αυτήν στις Φιλιππίνες, ασχολούνται τα ειδησεογραφικά δελτία ή και η διαδιχτυακή ενημέρωση με τα διεθνή νέα. Ή μάλλον σπάνια τα διεθνή νέα ενδιαφέρουν τόσο ώστε να αναπαραχθούν στο ιντερνετ ή να σχολιαστούν και να αναλυθούν όπως κάποτε. Και όμως συμβαίνουν συνταρακτικά γεγονότα, στην Συρία, στο Ιράν, στην Τουρκία, στο Βιετνάμ. Και πιο κοντά στην Πολωνία και στη Βουλγαρία. Και εμείς τα ακούμε βιαστικά, τα διαβάζουμε πλαγίως για να γυρίσουμε στα καθ’ημάς. Στα δικά μας προβλήματα, στις δικές μας καταιγιστικές εξελίξεις, στη δική μας εγχώρια δυστυχία. 
Και αυτό είναι μια απώλεια. Μια «παράπλευρη απώλεια» της κρίσης, της λιτότητας, του εκχυδαϊσμού του δημόσιου διαλόγου, της μονόπλευρης ενημέρωσης, του φόβου. Και έτσι αντί να είμαστε ενεργοί και συνειδητοποιημένοι πολίτες του κόσμου, με πολυπολιτισμική κοινωνική αντίληψη και ενεργή πολιτική θέση στα διεθνώς τεκταινόμενα  γινόμαστε ολοένα και πιο εσωστρεφείς, ολοένα και πιο απομονωμένοι. Οι τραγικά δύσκολες καταστάσεις που ζούμε δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια. Και όπως καθημερινά γινόμαστε φτωχότεροι σε τόσα άλλα, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, έτσι περιχαρακονόμαστε και στα εντός.  Αυτό, όπως τόσα άλλα, δεν μπορεί να μας βγει σε καλό.

Άδωνις Γεωργιάδης: Ο ανθρωπάκος που έγινε υπουργός

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο υπουργός Υγείας του Σαμαρά και του Βενιζέλου, δεν θα μπορούσε να είναι υπουργός σε καμία άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης. Καμία κυβέρνηση δεν θα άντεχε έναν ασήμαντο τηλεβιβλιοπώλη, έναν κλόουν που διαλαλεί την πραμάτεια του ουρλιάζοντας «τα λιγουρεύεστε, τα λιγουρεύεστε;», που ψέλνει στεντορεία τη φωνή «σώπασε, κυρά Δέσποινα, και μην πολυδακρύζεις». Καμία κυβέρνηση δεν θα ανεχόταν έναν ημιμαθή που αντιμετωπίζει τους αρχαίους Έλληνες ως προπομπούς του Ιωάννη Μεταξά, έναν δεδηλωμένο φασίστα, έναν προπαγανδιστή των αντισιωνιστικών πονημάτων του Κώστα Πλεύρη, έναν φανατικό που βρίζει, ειρωνεύεται, συκοφαντεί τους αντιπάλους του. Ένα ασήμαντο ανθρωπάριο, που έγινε γνωστό χάρη στο τηλεοπτικό life style της συζύγου του.
Ένας τέτοιος πολιτικός θα μπορούσε να ευδοκιμήσει μόνο σε μια κυβέρνηση σαν του Σαμαρά και του Βενιζέλου, μια κυβέρνηση ειδικών συνθηκών και ειδικού σκοπού. Όταν λειτουργείς ως εγκάθετος των δανειστών- συγγνώμη, κ. Σαμαρά, μού ξέφυγε, δεν θα το ξαναπώ- όταν εκτελείς συμβόλαια κατά της δημόσιας περιουσίας, όταν κυβερνάς με τα ΜΑΤ και τα Προεδρικά Διατάγματα, τότε ο Γεωργιάδης είναι ο άνθρωπός σου. Δεν έχει μόνο μειονεκτήματα ο Άδωνις, έχει και προτερήματα. Κυρίως είναι έτοιμος να διεκπεραιώσει τις πιο βρόμικες δουλειές, αυτές που οποιοσδήποτε άλλος θα δίσταζε να αναλάβει. Κλείνει νοσοκομεία, απολύει εργαζόμενους, συκοφαντεί γιατρούς, μεταφέρει δημόσιο πλούτο σε κλινικάρχες, χωρίς να συσπαστεί καν το πρόσωπό του, χωρίς να παίξει το μάτι του. Κάνει το κακό και το ευχαριστιέται, το γουστάρει, το βάζει στο βιογραφικό του.
Η ιστορία των απολυταρχικών καθεστώτων ή των καθεστώτων που διολισθαίνουν στην απολυταρχία είναι γεμάτη από ανθρωπάκια που διέπρεψαν σε θέσεις εξουσίας, τις οποίες, υπό ομαλές συνθήκες, δεν θα έβλεπαν ούτε με το κυάλι. Τα αυταρχικά καθεστώτα έχουν την τάση να φέρνουν στην επιφάνεια το εσωτερικό σκότος των μικρών ανθρώπων και να το εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν τους σκοπούς τους. Τα μειονεκτήματα της Δημοκρατίας γίνονται πλεονεκτήματα του απολυταρχισμού και ο υποχθόνιος αρουραίος γίνεται αίφνης υπουργάρα με ημίψηλο. Φροντίζουνε γι' αυτό και τα μίντια, που απομυζούν μέχρι τον πάτο το ξεκαρδιστικό θέαμα που παράγει αιωνίως και διαχρονικώς ο ασήμαντος που αναγορεύεται σημαντικός. Το απότομο πέρασμα από το υπάρχον στο αντίθετό του βγάζει γέλιο ενστικτώδες, μόνο που αν το αντίθετο δεν επιστρέψει σύντομα εκεί που ήταν πριν, το γέλιο μπορεί να γίνει κλάμα, αίμα, θάνατος.
Ο φασισμός του Μουσολίνι ήταν γεμάτος από τέτοια ανθρωπάρια, ο ναζισμός του Χίτλερ, οι μπανανίες της Λατινικής Αμερικής. Μην πηγαίνουμε μακριά, η δική μας Επταετία των Συνταγματαρχών έβριθε από χυδαία και αμόρφωτα οντάρια που κατόρθωσαν να μείνουν στην εξουσία εφτά ολόκληρα χρόνια, προς δόξαν του αδούλωτου ελληνικού λαού. Επταετής φονική γελοιότητα, που καταγράφηκε ακόμη και στα τραγούδια της εποχής: «Φτωχές μανάδες γέννησαν τους τέσσερις μεγάλους/ τον Γιώργη Παπαδόπουλο/ τον Παττακό και άλλους».

Αυτός είναι ο άνθρωπος που συμβούλευσε τον Σαμαρά να προσφέρει δωρεάν Wi-Fi στους Ελληνες

Οταν ο Πρωθυπουργός υποσχέθηκε δωρεάν WiFi στους Ελληνες, εν μέσω κρίσης, όλοι διερωτήθηκαν ποιός ήταν ο συνεργάτης που τον συμβούλευσε να το δηλώσει δημόσια σε μια τέτοια στιγμή.

Πρόκειται λοιπόν για τον µηχανικό υπολογιστών ∆ηµήτρη Πτωχό, γνωστό στους νεοδηµοκρατικούς κύκλους ως «χάκερ του Μαξίµου» ή πιο επίσηµα ως επικεφαλής του Γραφείου Στρατηγικού και Ψηφιακού Σχεδιασµού του πρωθυπουργού.

Είναι ίσως το πλέον αγαπηµένο πολιτικό τέκνο του Αντώνη Σαµαρά, µε τον πρωθυπουργό να µην κρύβει ούτε την πατρικού τύπου αδυναµία που τρέφει προς το πρόσωπό του, αλλά ούτε και την απεριόριστη εκτίµησή του για τις ικανότητές του, όπως αναφέρουν τα Παραπολιτικά.

Πρόκειται για τον 35χρονο συντοπίτη του Αντώνη Σαµαρά από τη Μεσσηνία, ο οποίος είχε κεντρικό ρόλο σε όλες τις πολιτικές µάχες που έδωσε ο σηµερινός ένοικος του Μεγάρου Μαξίµου από το 2009 και µετά. Φυσικά, βασικό πεδίο ενασχόλησής του ήταν η οργάνωση της τεχνολογικής υποστήριξης των προεκλογικών εκστρατειών του κ. Σαµαρά, όπου κατά κοινή οµολογία έκανε πολύ καλή δουλειά. Επιπλέον, πριν αναλάβει να εξοπλίσει ηλεκτρονικά το πρωθυπουργικό στρατηγείο, είχε φέρει εις πέρας αντίστοιχο έργο στη Συγγρού, µε το µεγαλύτερο επίτευγµά του να είναι αναµφισβήτητα η άρτια οργανωµένη από τεχνικής άποψης σύσταση της πολυσυζητηµένης «Οµάδας Αλήθειας» της Ν.∆. Είχε επίσης κοµβικό ρόλο στο ρετουσάρισµα της ιστοσελίδας του κόµµατος και του πρωθυπουργού, καθώς και στην οργάνωση των κοµµατικών, αλλά και των προσωπικών social media του Μεσσήνιου πολιτικού.

Το δωρεάν WiFi
Ο 35χρονος Μεσσήνιος ήταν ο «ιθύνων νους», που εκπόνησε και ήδη ξεκίνησε σταδιακά µε τη βοήθεια των συνεργατών του (και κυρίως του επίσης προερχόµενου από την ΟΝΝΕ∆ Γιώργου Λίταινα) την υλοποίηση ενός πολυδιάστατου σχεδίου, το οποίο προβλέπει κατά βάση την ανάπτυξη και επέκταση των σηµείων δωρεάν ασύρµατης πρόσβασης στο ∆ιαδίκτυο, καθώς και την εγκατάσταση ευρυζωνικών υπηρεσιών σε σχολεία, νοσοκοµεία, πανεπιστήµια και λεωφορεία.
Στην πρώτη περίπτωση, βασική πηγή χρηµατοδότησης είναι τα ευρωπαϊκά κονδύλια που είχαν εκταµιευθεί για το έργο «Ανάπτυξη δηµόσιων σηµείων ασύρµατης ευρυζωνικής πρόσβασης στο ∆ιαδίκτυο», το οποίο είχε εκπέσει στο παρελθόν. 


Πηγή:www.iefimerida.gr/

Σήμερα...

του Στάθη
Παραλειπόμενο απ’ τη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση: ουδείς απ’ την Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, αναφέρθηκε στο Κατοχικό Αναγκαστικό Δάνειο και τις Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις. Γιατί; είναι ήσσονος σημασίας το θέμα; είναι μια χαμένη υπόθεση;

Νομίζω -θα μου επιτρέψετε να το πω- ότι τα κόμματα της Αριστεράς πρέπει να επανεξετάσουν την «κομματική τους ρουτίνα». Τα προβλήματα που συνθέτουν τη δραματική κατάσταση της πατρίδας και του λαού πυκνώνουν, οι «λύσεις» που δίδονται απ’ τα ανδρείκελα είναι η μία χειρότερη απ’ την άλλη, κάθε «λύση» και νέο πρόβλημα.

Η κυβέρνηση επωφελείται απ’ την κατάσταση «σοκ και δέους» στην οποίαν έχει περιαγάγει τον λαό, εκμεταλλεύεται τον φόβο (που η ίδια παράγει) και την αδράνεια (που προκύπτει απ’ αυτόν το φόβο) για να επιτυγχάνει τους στόχους της τον έναν μετά τον άλλον, χρησιμοποιώντας, όπου χρειάζεται, την επικουρία του αυταρχισμού και της καταστολής.

Δεν θα απαριθμήσω τις επιτυχίες της κυβέρνησης, είναι γνωστές. Απ’ την οργάνωση ενός ολόκληρου «παρασυντάγματος» (κατά τον προσφυή ορισμό του κ. Κατρούγκαλου) έως την τέλεια εξάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, η κυβέρνηση των ανδρεικέλων έχει διατρέξει σε λίγο χρόνο μακρά διαδρομή. Τέτοια, όπως εκείνη του Τζένγκις Χαν - απ’ όπου περνά να μη φυτρώνει ξανά χορτάρι.

Μόνον σε μια μέρα, χθες, κι ενώ η κυβέρνηση «ροκανίζει» χρόνο με την Τρόικα, ώστε να εξευρεθούν οι τρόποι για να γίνουν όσα, κατά τη συζήτηση της πρότασης μομφής, έλεγε ότι δεν θα κάνει, ο κ. Γεωργιάδης άρχισε να απολύει γιατρούς, ο κ. Ερντογάν να δηλώνει ότι «Κύπρος γιοκ» και τα σενάρια για τον τελικό εξευτελισμό των συντάξεων να γράφονται.

Η κατάσταση αυτή δεν αντιμετωπίζεται με «επετειακές» μονοήμερες απεργίες ανά τρίμηνο («επετειακές» διότι η κάθε μία είναι η επέτειος της αποτυχίας της προηγούμενης), ούτε με «επαναστατική γυμναστική» που έχει παραιτηθεί απ’ την πολιτική, ούτε με πολιτικούς βερμπαλισμούς που έχουν παραιτηθεί απ’ τους αγώνες.

Αν υπάρχει κάποια άλλη πολιτική δύναμη, πρόμαχος του λαού εκτός απ’ την Αριστερά, ας βγει μπροστά. Οταν όμως βγαίνει μπροστά η Αριστερά, δεν έχει το δικαίωμα να προτείνει στον λαό την παθολογία της. Ο λαός υπήρξε επί μακρόν μεγάθυμος με την Αριστερά, της αναγνώριζε την ηθική της, αλλά φοβόταν τα λάθη της. Προτιμούσε το «από μακριά κι αγαπημένοι». Ομως η κρίση έφερε λαό κι Αριστερά πιο κοντά παρά ποτέ στη μεταπολεμική ιστορία. Τώρα που ο λαός έχει πιο πολύ παρά ποτέ ανάγκη την Αριστερά, αυτή δεν μπορεί να του γυρίζει την πλάτη, ούτε από ανικανότητα ούτε από σεχταρισμό.

Εις ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν στο 4%, το ερώτημα ήταν: σε ποιους απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Μετά τη γιγάντωση της επιρροής του το ερώτημα έγινε: ποιοι απευθύνονται στον ΣΥΡΙΖΑ;

Ποιοι και γιατί απευθύνονται σήμερα στο κόμμα του 4%, φέρνοντάς το σε ποσοστό κρίσιμο για τον λαό;

Απευθύνονται στον ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες διότι η κρίση απεκάλυψε τις φενάκες και τις αυταπάτες; Δέχονται οι πολίτες σήμερα ότι όσα έλεγε η Αριστερά του 4% ήταν σωστά και τώρα της δίνουν το ποσοστό που χρειάζεται για να τα κάνει πράξη;

Κι αν είναι έτσι, δεν θα ήταν παράλογο η Αριστερά του 30% (που έφθασε σ’ αυτό το ποσοστό ακριβώς επειδή έλεγε όσα έλεγε όταν ήταν στο 4%) να φοβάται ή να απεκδύεται το πρόγραμμα και τις υποσχέσεις της; Εκτός κι αν αίφνης ανακάλυψε ότι τότε έλεγε και καμμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα, και τώρα, αφού στο μεταξύ έγινε πιστευτή, επανεξετάζει τα πράγματα - υπό ποιο πρίσμα άραγε;

Η πιο αποτελεσματική προπαγάνδα του συστήματος είναι αυτή που ακούγεται και ως η πιο «λογική»: «δεν μπορεί ένα κόμμα του 30% να φέρεται όπως ένα κόμμα του 4%» (ασχέτως αν στο 30% το πήγε ο εαυτός του τού 4%). Η κρίση υπήρξε ο καταλύτης για να εξετάσει ο λαός τι του έλεγε η Αριστερά.

Το βάθεμα της κρίσης είναι εξίσου καταλυτικό για να εξετάσει η Αριστερά τι της λέει ο λαός.

Το ΚΚΕ, ώς τώρα δείχνει σαν να πιστεύει ότι ο λαός ζητάει απ’ το κόμμα να καταγγέλλει συνεχώς τον ΣΥΡΙΖΑ ότι του δημιουργεί αυταπάτες. Ενας λαός που χάνεται, που ζητά απ’ την Αριστερά να τον υπερασπισθεί, που περιμένει απ’ την Αριστερά κι επιδιώκει ο ίδιος τη δημιουργία θεσμών που θα τους πάρει στα χέρια του, ένας λαός στο χείλος της καταστροφής, υφίσταται απ’ το ΚΚΕ μιαν παράδοξη «χρηστομάθεια» που του λέει ότι αν δεν καταλάβει περισσότερα απ’ όσα έχει καταλάβει ώς τώρα, θα καταστραφεί.

Απ’ την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, που έως τώρα πρότεινε στον λαό λύσεις που μεγάλο μέρος του λαού φάνηκε να επιδοκιμάζει κι ένα ακόμα μεγαλύτερο να εξετάζει, φαίνεται να επιχειρεί να πνιγεί μέσα στο νερό που ρίχνει στο κρασί του.

Η συγκυρία είναι κρίσιμη. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ έχουν μπει στην τελική ευθεία για το υπόλοιπον εκείνων των μέτρων (όπως κι αν ονομασθούν, Γ’ Μνημόνιο ή ό,τι άλλο) που θα ολοκληρώσουν τη μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο. Η Αριστερά οφείλει να ανακόψει και να ανατρέψει αυτή τη διαδικασία τώρα.

Για να το επιτύχει, τα δύο ερωτήματα, «σε ποιους απευθύνεται η Αριστερά» και «ποιοι απευθύνονται στην Αριστερά», πρέπει να έχουν κοινή απάντηση, κατανοητή και ξεκάθαρη.

Στόχοι, στρατηγική, τακτική που αφορούν στην τύχη του λαού πρέπει όχι μόνον να είναι εις επίγνωσιν του λαού, αλλά και το όπλο του.

Μετονομασία και αλλαγές στο φόρο ακινήτων μετά τις αντιδράσεις

Αλλαγές αλλά και μετονομασία του ενιαίου φόρου εξετάζει σύμφωνα με πρωτοβουλίες η κυβέρνηση προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις των «γαλάζιων» και «πράσινων» βουλευτών που τις τελευταίες ημέρες εξανίστανται ότι «όπως είναι δεν τον ψηφίζουν». Βάζουν έτσι ακόμη έναν σκόπελο στη δικομματική μετά την καταψήφιση της πρότασης μομφής που κατέθεσε εναντίον της ο ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε σε μια ακόμη διαγραφή από το ΠΑΣΟΚ (σ.σ. Θεοδώρα Τζάκρη) και σε μια ακόμη πιο εύθραυστη κυβερνητική πλειοψηφία. Όσον αφορά τους φόρους στα ακίνητα η Ελλάδα αναδεικνύεται πρωταθλήτρια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας της Διεθνούς Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων που παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες. Αδύνατη θεωρεί δε την καταβολή φόρου ακίνητης περιουσίας για το 2014 ένας στους τρεις πολίτες, σύμφωνα με έρευνα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών.
Η μετονομασία του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων εξετάστηκε, σύμφωνα με πληροφορίες στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στο Μέγαρο Μαξίμου με κλιμάκια στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μάλιστα αναμένεται οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση να λάβουν την Τετάρτη το σχέδιο με τις αλλαγές στο νομοσχέδιο του υπ. Οικονομικών προκειμένου να κάνουν τις τελικές παρατηρήσεις τους.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο νέος φόρος θα βασιστεί σε πιο προοδευτική κλίμακα προκειμένου όσο μεγαλύτερη είναι η αξία της συνολικής ακίνητης περιουσίας να αυξάνεται αντίστοιχα και η φορολογική επιβάρυνση. Θα προβλέπεται δε ελάχιστος φόρος ανά τετραγωνικό, για κάθε κτίσμα. Ωστόσο, δεν επιβεβαιώνεται το σενάριο για την ύπαρξη αφορολογήτου στο νέο φόρο.

Με το χέρι στην τσέπη οι ιδιοκτήτες ακινήτων
Πρωταθλήτρια στους φόρους και το ενοικιοστάσιο σε βάρος των ιδιοκτητών είναι η Ελλάδα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας της Διεθνούς Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων, που παρουσιάστηκε χθες στις Βρυξέλλες. Τη συγκριτική έρευνα με θέμα την ιδιοκτησία και την εκμίσθωση ακινήτων στην Ευρώπη παρουσίασε ο Στράτος Παραδιάς, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων (UIPI), σε επίσημη εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο.

Στην ετήσια φορολόγηση ακίνητης περιουσίας, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία τα τελευταία χρόνια επιβάλλεται ταυτόχρονα και ετήσιος φόρος περιουσίας (ΦΑΠ) ύψους έως και 2% ετησίως, και ετήσιος βαρύτατος ειδικός φόρος επί των ηλεκτροδοτούμενων επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ–ΕΕΤΑ), και ετήσιο δημοτικό τέλος ΤΑΠ ύψους 0,025–0,035%, χωρίς να συνυπολογίζονται τα άλλα δημοτικά τέλη που καθορίζονται ελεύθερα από τους ΟΤΑ. Για το Φόρο Μεταβίβασης Ακινήτων (ΦΜΑ), η Ελλάδα έχει τον δεύτερο υψηλότερο φορολογικό συντελεστή (10%), με πρώτο το Βέλγιο (12,50%), ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος συντελεστή ΦΜΑ κυμαίνεται περί το 4%.

Σε ό,τι αφορά την πολεοδόμηση, η Ελλάδα διαθέτει ένα εξαιρετικά περίπλοκο και χρονοβόρο σύστημα πολεοδόμησης, το οποίο καθιστά ιδιαίτερα δυσχερή τη σχεδίαση και κατασκευή κτιρίων. Σε ό,τι αφορά τις επαγγελματικές μισθώσεις, αναφέρθηκε ότι στην Ελλάδα η νομοθεσία προβλέπει τον μεγαλύτερο (δεκαεξαετή) χρόνο προστασίας των μισθωτών εμπορικών μισθώσεων, ακόμη και αν η διάρκεια που έχουν συμφωνήσει οι δύο πλευρές στο συμβόλαιο είναι μικρότερη.

Αδύνατη θεωρεί στο μεταξύ την καταβολή φόρου ακίνητης περιουσίας για το 2014ένας στους τρεις πολίτες, σύμφωνα με έρευνα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών «Οικονομικό Βαρόμετρο» που διεξάγεται από την εταιρεία Alco.
http://tvxs.gr/ 

Το σκι της διαπραγμάτευσης που δεν γίνεται

Μας χωρίζουν χιλιόμετρα και δισεκατομμύρια» όπως είπε ο πρόεδρος του Euro Working Group, Τόμας Βίζερ ή «μας χωρίζουν μέτρα» όπως αντέτεινε ο Γ. Στουρνάρας; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά. Η ουσία είναι ότι κυβέρνηση και Τρόικα διαφωνούν ως προς το ύψος του δημοσιονομικού κενού του 2014 επειδή η ελληνική πλευρά θέλει να αποφύγει ένα νέο πακέτο λιτότητας και προσπαθεί να απομακρύνει χρονικά όσο γίνεται την ώρα των αποφάσεων.
Η στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου είναι να κερδηθεί χρόνος για να αποφευχθεί ένα πολιτικό ατύχημα και να βρεθεί μία συνολική λύση ταυτόχρονα για το δημοσιονομικό και το χρηματοδοτικό κενό, δηλαδή πρώτα να απομειωθεί το χρέος και μετά να συμφωνηθεί ο τρόπος κάλυψης των ελλειμμάτων. Και όλο αυτό εμφανίζεται ως σκληρή διαπραγμάτευση στα όρια της σύγκρουσης με τους πιστωτές.

Αλλά οι εταίροι έχουν χάσει το χιούμορ τους και δεν βοηθούν πια, ούτε επικοινωνιακά, την ελληνική κυβέρνηση. Ο πρόεδρος του Euro Working Group, μιλώντας χθες προς τους εκπροσώπους του Τύπου, ενόψει του αυριανού Eurogroup, κατήγγειλε καθυστερήσεις και παλινωδίες στις διαρθρωτικές αλλαγές για να καταλήξει ότι η συμφωνία μπορεί να αργήσει πολύ. «Θα πάω για σκι και μετά θα τα βρούμε με τους Έλληνες» είπε ειρωνικά ο Τόμας Βίζερ και εννοεί ότι μπορεί να παρέλθει ακόμη και ο Φεβρουάριος, ο μήνας που συνήθως πηγαίνουν στα χιονοδρομικά κέντρα οι Βορειοευρωπαίοι.

Οι επικεφαλής του κλιμακίου της Τρόικας θα επιστρέψουν στην Αθήνα μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup και θα μείνουν κάποιες μέρες συνεχίζοντας τις διαβουλεύσεις με το οικονομικό επιτελείο ενόψει της κατάθεσης του προϋπολογισμού 2014 τη μεθεπόμενη Πέμπτη. Είναι σαφές ότι δόση δεν πρόκειται να εκταμιευθεί χωρίς εκπλήρωση όλων των προαπαιτούμενων και οι μεγαλύτερες εκκρεμότητες ανάμεσά τους έχουν να κάνουν με την αναδιάρθρωση των ΕΑΣ-ΕΛΒΟ-ΛΑΡΚΟ και με τις απολύσεις που προβλέπεται να γίνουν μέσα σε 45 μέρες.

Ειδικά ως προς τις απολύσεις τα σενάρια δίνουν και παίρνουν, αφού οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν αναγνωρίζουν ως απολύσεις τις μαζικές αποχωρήσεις συμβασιούχων που έρχονται, ούτε καν όσες θα γίνουν στις αμυντικές βιομηχανίες, εκφράζουν ενστάσεις για την ΕΡΤ δεδομένου ότι είναι άγνωστος ο αριθμός των προσλήψεων που θα γίνουν στο νέο φορέα της δημόσιας τηλεόρασης. Σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν εκνευριστεί πολύ από τη μη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο και αμφισβητούν ευθέως την πρόθεση του πολιτικού συστήματος να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης, η οποία στη δική τους λογική σημαίνει πρωτίστως συρρίκνωση.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, μια ιδέα που έριξαν στο τραπέζι είναι να καταργηθούν όλοι οι φόροι υπέρ τρίτων (περίπου 3 δισ ευρώ ετησίως) και να μη ληφθεί κανένα άλλο μέτρο, αλλά η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από την ελληνική πλευρά με το επιχείρημα ότι θα καταρρεύσουν ασφαλιστικά ταμεία.

Τις επόμενες μέρες θα πρέπει να κατατεθεί το νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων, το οποίο γράφεται και σβήνεται διαρκώς προκειμένου να εξασφαλιστεί η συναίνεση των βουλευτών της συμπολίτευσης, με αποτέλεσμα να πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι τελικά θα πάμε σε παράταση του χαρατσιού+ΦΑΠ, δηλαδή σε παράταση του καθεστώτος που ισχύει σήμερα.

Αδιέξοδο υπάρχει σε σχέση με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών, αφού η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι όποιοι δεν έχουν να πληρώσουν το κόκκινο στεγαστικό τους δάνειο δεν πρέπει να φοβούνται ότι θα χάσουν το σπίτι τους, αλλά η Τρόικα το βλέπει εντελώς διαφορετικά. Ο πανικός για τη βελτίωση των εσόδων αποτυπώνεται στην υποχρέωση για καταβολή του φόρου πολυτελείας σε μία μόνο δόση, όταν αυτός ο φόρος αφορά - μεταξύ άλλων - αυτοκίνητα 2.000 κυβικών αλλά χαμηλής ή και μηδενικής εμπορικής αξίας.

Η κυβέρνηση θα ήθελε η δημόσια συζήτηση να επικεντρωθεί στο ενδεχόμενο συνεργασιών μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, στις αυτοδιοικητικές εκλογές και ενδεχομένως όχι μόνο, προκειμένου να διεγερθούν οι εσωτερικές αντιθέσεις στην αξιωματική αντιπολίτευση μια και το θέμα αυτό διχάζει. Ήδη κυκλοφορεί ονεολογισμός ΣΥΡΙΖΕΛ, μια ακόμη εξυπνάδα στο σωρό των επικοινωνιακών ευρημάτων που χρησιμοποιούνται για να ξεκουραστεί το κοινό από τη μετρολογία.

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ: Σύσκεψη πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας

- Εθνική συνεννόηση και συμφωνία θα προτείνει ο Α. Σαμαράς αν υπάρξει αδιέξοδο με την τρόικα
- Ποια προαπαιτούμενα θα θέσει ο Πρωθυπουργός σε μία τέτοια περίπτωση.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών και τα μηνύματα που έρχονται από τις Βρυξέλλες, βαραίνουν το κλίμα.

Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας πάρει και ανάλογα μηνύματα από πολλές άλλες πλευρές, αντιλαμβάνεται ότι οι δανειστές δεν έχουν καμία διάθεση πολιτικής διαπραγμάτευσης αλλά είναι προσηλωμένοι στη γραμμή της σκληρής λιτότητας και των μέτρων.

Ο κ. Σαμαράς είδε να διαψεύδονται οι προσδοκίες που είχε εναποθέσει στη στήριξη της κ. Μέρκελ, μετά τις γερμανικές εκλογές.

Άρχισε πλέον να συνειδητοποιεί ότι μετά το σχηματισμό της γερμανικής κυβέρνησης όχι μόνο δεν θα υπάρξει κατανόηση των πολιτικών δυσκολιών της ελληνικής κυβέρνησης αλλά αντίθετα θα υπάρξει σκλήρυνση της στάσης του Βερολίνου.

Οι χθεσινές διαρροές που έγιναν από τον κ. Τόμας Βίζερ αποτέλεσαν πραγματικό σοκ για το Μαξίμου. Μάλιστα ο κ. Βίζερ είχε συναντηθεί πριν από λίγο καιρό με τον Πρωθυπουργό, παρουσία και του Υπουργού Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα.

Ο κ. Σαμαράς αντιλαμβάνεται ότι η εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν έχει ούτε τις αντοχές αλλά ούτε και τη διάθεση να ψηφίσει τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα. Πολύ περισσότερο να εγκρίνει και να ψηφίσει ένα νέο μνημόνιο για τα επόμενα χρόνια.

Αναζητεί δίοδο διαφυγής, αφού σε διαφορετική περίπτωση είτε θα πέσει η κυβέρνηση είτε η Νέα Δημοκρατία θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ ενώ και η παραμονή του ίδιου στο πολιτικό σκηνικό θα είναι επισφαλής.

Στην περίπτωση που υπάρξει πλήρες αδιέξοδο με την τρόικα, έχουν διαμορφωθεί δύο σχολές σκέψεις στο Μαξίμου:

-Η μία είναι αυτή που θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση και ότι μπορεί ένα πακέτο μέτρων να συνδυαστεί με ένα παράλληλο πακέτο αναπτυξιακών μέτρων, προκειμένου να γίνει αποδεκτό από τους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση. Όσοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη, δίνουν έμφαση στην απροθυμία των πολιτών να συμμετάσχουν σε κινητοποιήσεις, την οποία ερμηνεύουν ως αποδοχή, εκ μέρους τους, της ιδέας ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Οι ίδιοι φέρεται να έχουν εισηγηθεί στον Πρωθυπουργό να φέρει στη Βουλή το συνολικό σχέδιο συμφωνίας με τους δανειστές (με φορολογικά μέτρα και διαρθρωτικές αλλαγές) και εκεί ''ας αποφασίσουν κάποιοι να ρίξουν την κυβέρνηση''.

-Η δεύτερη σχολή σκέψης κλείνει προς την άποψη ότι οδηγούμαστε προς ένα συνεχές αδιέξοδο, με το πρόγραμμα να μην βγαίνει και την κοινωνία να μην έχει άλλες αντοχές. Εκτιμούν πως ότι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα, όποια επιλογή και αν γίνει, θα πρέπει να έχει δημοκρατική νομιμοποίηση και ευρεία συναίνεση.

Αυτοί εισηγούνται στον Πρωθυπουργό, προ του αδιεξόδου, να πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσει σύγκλιση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών (πλην του κ. Μιχαλολιάκου και της Χρυσής Αυγής).

Εκεί ο Πρωθυπουργός θα ζητήσει να υπάρξει μία εθνική συμφωνία για να αντιμετωπιστεί το αδιέξοδο, θα θελήσει να καταστήσει τη διαπραγμάτευση που θα γίνει, υπόθεση όλων των πολιτικών δυνάμεων.

Ο ίδιος θα παραμείνει Πρωθυπουργός αλλά η διαπραγματευτική γραμμή θα χαράσσεται πλέον από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο κ. Σαμαράς θα θέσει μόνο ως προαπαιτούμενα:

-Nα μην υιοθετηθούν διαπραγματευτικές θέσεις που θα θέτουν σε κίνδυνο την παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

-Να μην υπάρξει κυβερνητική αλλαγή, μέχρι την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων.

Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει ότι οι θέσεις του ΚΚΕ εναντίον της Ε.Ε το αποκλείουν εκ των πραγμάτων. Στόχος του είναι να δεσμεύσει Σύριζα, ΑΝ.ΕΛ και ΔΗΜ.ΑΡ σε μία λογική κοινής διαπραγμάτευσης και αν αρνηθούν να τους επιρρίψει την ευθύνη.

newsbomb.gr

Μέλλον είναι το αδιανόητο του παρόντος

Του Γιάννη Μακριδάκη
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, όπως η έννοια της λιτότητας, η οποία είναι αρετή και την οποίαν υμνεί κάθε φιλοσοφία και κάθε θρησκεία αλλά εμείς την ορίζουμε ως κατάρα.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε συνηθίσει να (αυτο)χαρακτηρίζονται ως «ρεαλιστές» όσοι συμβιβάζονται με την κατάσταση, όσοι προφασίζονται ότι μάχονται για να την κάνουν πιο υποφερτή, πιο βιώσιμη και πιο δίκαιη έχοντάς την όμως αποδεχτεί πλήρως, καθώς βέβαια και όσοι τη δημιούργησαν και συνεχίζουν να την υπηρετούν τυφλά.

Όλοι αυτοί είναι οι ρεαλιστές της πολιτικής ζωής και της κοινωνίας, ενώ η άλλη όχθη, όσοι αντιδρούν και υποστηρίζουν διαφορετικές πολιτικές κατάργησης μνημονίων και καταγγελίας δανειακών συμβάσεων, είναι στην καλύτερη περίπτωση ουτοπιστές, ανεύθυνοι, τυχοδιώκτες επικίνδυνοι για την χώρα. Ας μην πούμε για όσους ονειρεύονται και θέλουν άλλου είδους κοινωνίες, άλλου είδους οικονομίες, άλλο πολιτικό σύστημα με διαφορετική εκπροσώπηση, άλλου είδους σχέση του ανθρώπου με το υπόλοιπο οικοσύστημα, σχέσεις σεβασμού και ταπεινότητας. Αυτοί κατατάσσονται σε κατηγορίες κλίμακας από ονειροπόλοι έως αλαφροΐσκιωτοι.

Ρεαλισμός λοιπόν σήμερα είναι η αποδοχή του έως χθες αδιανόητου. Μπορούμε πολύ εύστοχα να δώσουμε τον σύγχρονο ορισμό της έννοιας «μέλλον» κάπως έτσι: Μέλλον είναι το αδιανόητο του παρόντος.

Ας δούμε όμως μια μικρή λεπτομέρεια που κατεδαφίζει πλήρως τον ισχυρισμό ότι η πορεία που διαγράφει η ανθρωπότητα μέσω του καπιταλισμού αποτελεί τη μοναδική πραγματικότητα.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, και νιώθουμε κάποιες στιγμές ελπίζω, η ανθρωπότητα είναι ένα από τα υποσύνολα που συναποτελούν το οικοσύστημα, την διέπουν λοιπόν οι ρυθμοί του και ακολουθεί, όπως κάθε σύνολο εμβίων όντων, την Οικονομία του, η οποία με σοφία εκατομμυρίων ετών τείνει πάντοτε προς την απόλυτη ισορροπία (όσο κι αν προσπαθούμε να τη διαταράξουμε τον τελευταίον αιώνα). Με λίγα λόγια, όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά και όλοι έχουμε νιώσει τη ματαιότητα της ζωής που φτιάξαμε ο καθένας μες στον μικρόκοσμό του, με τις δουλειές μας, με την ανεργία μας, με τα προβλήματά μας, αφού είμαστε βέβαιοι ότι η μόνη αλήθεια είναι πως μία των επόμενων ημερών όλοι θα αποχωρήσουμε από τη ζωή, θα επιστρέψουμε στο χώμα, ακολουθώντας αυτή την ατέρμονη προαιώνια φυσική διαδικασία του θανάτου.

Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερο ότι κάποιος που αγνοεί καθημερινά και επιδεικτικά το ευρύτερο σύστημα στο οποίο ανήκει, το οποίο τον γέννησε και από τις βασικές αρχές του οποίου καθορίζεται και εξαρτάται πλήρως ως ύπαρξη, και αντ’ αυτού ταυτίζεται με ένα σαφώς πιο περίκλειστο, πιο μικρής εμβέλειας σύστημα, το οποίο ο ίδιος, με εικονικούς όρους, συμβιβασμούς, αναγωγές και αντιστοιχίες έφτιαξε και το όρισε ως καθοριστικό του βίου του παράγοντα, κάποιος δηλαδή που αγνοεί τον ρεαλισμό του αυθύπαρκτου και συντάσσεται απόλυτα με την ουτοπία του πλασματικού δημιουργήματός του, τότε αυτός ο κάποιος είναι σαφέστατα υπερφίαλος, το λιγότερο ουτοπιστής και σίγουρα ένας δραστήριος βλάκας ή ακόμα και αδίστακτος τυχοδιώκτης.

Βλέπουμε δηλαδή πόσο λανθασμένα, ακριβώς αντίθετα, ορίζουμε στην εποχή μας τους όρους του ρεαλισμού και της ουτοπίας, κι αυτό αποτελεί τη λάθος βάση επί της οποίας στηρίζουμε όλη τη ζωή μας δίνοντας εντελώς αντίθετους ορισμούς σε κάθε τι πλέον.

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, όπως η έννοια της λιτότητας, η οποία είναι αρετή και την οποίαν υμνεί κάθε φιλοσοφία και κάθε θρησκεία αλλά εμείς την ορίζουμε ως κατάρα, όπως η έννοια της ανάπτυξης, η οποία είναι μια αρμονική φυσική διαδικασία αλλά εμείς την ορίζουμε ως βία, γιγαντισμό και καταστροφή, όπως είναι η ζωή, η οποία είναι ένα εφήμερο και μοναδικό φυσικό δώρο αλλά εμείς την ορίζουμε ως βίο, το αρσενικό της βίας, την κλείνουμε μέσα σε βιογραφικά και την σπαταλούμε μέρα προς μέρα απερίσκεπτα μέσα σε αφύσικα περιβάλλοντα.

Όλη αυτή η πορεία μας λοιπόν, η οποία έχει ξεκινήσει από λάθος βάση αντίθετου ορισμού των εννοιών, μας οδήγησε πολύ γρήγορα, σε λιγότερο από έναν αιώνα, στο ένα και μοναδικό τέλος της λανθασμένης αυτής διαδρομής, το οποίο δεν είναι άλλο από τη διατάραξη της φυσικής διαδικασίας του θανάτου. Έτσι, βρισκόμαστε πλέον στην αρχή του τελικού σταδίου κατά το οποίο πεθαίνουν, κυρίως από ασθένειες λόγω όξινης διατροφής και βίου αλλά και από δυστυχήματα, οι νέοι πριν από τους γηραιότερους, τα παιδιά πριν από τους γονείς, πριν και από τους παππούδες πολλές φορές. Κάθονται οι γέροντες στα καφενεία και ατενίζουν τις κηδείες των νεαρών να περνούν από μπροστά τους, κι αυτό είναι αποτέλεσμα μιας τελείως λανθασμένης πορείας της ανθρωπότητας, η οποία στηρίζεται σε μια τελείως στρεβλή θεώρηση της πραγματικότητας, του ρεαλισμού και της ουτοπίας.

Και έπεται δραματική η συνέχεια, αφού οι αμέσως επόμενες γενιές ανθρώπων θα το ζουν ως καθεστώς αυτό το αφύσικο «φαινόμενο», θα το βιώνουν ως ρεαλισμό στο μέλλον αυτό το απευκταίο και αδιανόητο του παρόντος. 

Τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ κατά του κλεισίματος ΕΑΣ και ΕΛΒΟ

Τροπολογία με την οποία δεν θα μπορούν να κλείσουν τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) και η Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ), κατατέθηκε σήμερα το πρωί από 19 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Θοδωρή Δρίτσα.
Η τροπολογία έχει κατ΄ αρχήν αποτρεπτικό χαρακτήρα, απαγορεύοντας την εφαρμογή διατάξεων -στις οποίες στηρίχτηκε το «μαύρο» στην ΕΡΤ- για την ΕΑΣ, την ΕΛΒΟ και τις θυγατρικές τους, αποκλείοντας την εκκαθάρισή τους και απαγορεύοντας τον εταιρικό μετασχηματισμό τους, εφόσον αυτός αποτρέπει τον έλεγχο και το μάνατζμεντ του ελληνικού Δημοσίου στις εταιρείες.

Πέραν αυτών, προτείνεται η θέσπιση του ακατάσχετου των πληρωμών που αναλογούν σε οφειλόμενους μισθούς, συντάξεις και ασφαλιστικές εισφορές, προκειμένου να εξοφληθούν κατά προτεραιότητα οι εδώ και πολλούς μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι. Δίνεται δε, στις παραπάνω εταιρείες και τις θυγατρικές τους, ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα μέχρι το τέλος του 2014, καθιερώνεται για το ίδιο διάστημα αναστολή είσπραξης ποινικών ρητρών από τις παραπάνω εταιρείες και συγκροτείται Επιτροπή Διαπραγματεύσεων με αντικείμενο τον περιορισμό των ποινικών ρητρών «στο προσήκον μέτρο».

Το χρονικό αυτό διάστημα, κρίνεται εύλογο για να καταβληθούν στις εταιρείες και οι οφειλές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας προς αυτές, «πραγματικά και όχι λογιστικά».

Οικογένεια Φύσσα: «Το ΠΑΣΟΚ καπηλεύεται τη δολοφονία του Παύλου

«Έκπληξη, οργή και αγανάκτηση», προκάλεσε στην οικογένεια του Παύλου Φύσσα, η απόφαση της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιήσει τη φωτογραφία του στην αφίσα για την 40η επέτειο του Πολυτεχνείου, μαζί με αυτές των Λαμπράκη, Τεμπονέρα και Πέτρουλα.
Μιλώντας στον ΑΝΤ1, ο συνήγορος της οικογένειας Γιώργος Μαραγκός, δήλωσε πως «Η αφίσα προκάλεσε έκπληξη, οργή και αγανάκτηση στην οικογένεια» και τόνισε πως «δεν τους ανήκει ο Φύσσας για να τον βάζουν στις κομματικές τους αφίσες».

«Ο Παύλος ήταν βαθιά αντιμνημονιακός, με βαθιές αριστερές ιδέες και πεποιθήσεις, πλήν όμως δεν άνηκε σε κανένα κόμμα και σε καμία παράταξη. Καπηλεύθηκαν το θάνατό του. Καταδικάζουμε πολιτικά την ενέργεια αυτή και τους παραδίδουμε στην κρίση του ελληνικού λαού», πρόσθεσε.

Η αμφιλεγόμενη αφίσα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, στην οποία ο Παύλος Φύσσας εμφανίζεται μαζί με τον Γρηγόρη Λαμπράκη, τον Σωτήρη Πέτρουλα και τον Νίκο Τεμπονέρα, πυροδότησε πλήθος επικρίσεων και σχολίων στο διαδίκτυο.


Εν αναμονή της παραίτησης κύριε Άδωνι…

Η politically correct έκφραση που πλέον έχει μπει στην καθημερινότητα όλων όσων παρακολουθούν τα πολιτικοοικονομικά τεκταινόμενα είναι «κυβίστηση». Λαϊκιστί κωλοτούμπα. Ο Άδωνις Γεωργιάδης λοιπόν, επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά το ρόλο του πολυτάλαντου και πολυπράγμωνος πολιτιοκύ ανδρός. Εκτός από τηλεπωλητής βιβλίων με το κιλό φασιστικού περιεχομένου του κ. Πλεύρη, τηλεοπτικός «μαϊντανός» – πάντα με την καλή έννοια – και υπουργός, είναι άνθρωπος που αρέσκεται στις αθλοπαιδιές. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί πως έκανε την κωλοτούμπα της χρονιάς και από εκεί που έβαζε στοίχημα με συνδικαλιστές του ΕΟΠΥΥ ότι δεν θα απολυθεί κανένας γιατρός του Δημοσίου, σήμερα διατρανώνει αυτό που χθες άρχισε να ψελλίζει.
«Είναι πιθανόν να γίνουν και απολύσεις, αφού γίνει πρώτα αξιολόγηση» σημείωσε ο υπουργός Υγείας, επικαλούμενος το επιχείρημα ότι μερικές ειδικότητες γιατρών ενδεχομένως να μην είναι αναγκαίες.
«Ακόμα δεν έχεις πειστεί στα αλήθεια ότι δεν θα απολυθεί κανένας; Ακόμα το συζητάμε; Έλα να βάλουμε ένα στοίχημα. Ή θα παραιτηθώ εγώ ή εσύ!» ήταν τα λόγια για όποιον δεν θυμάται.
Εκτός βέβαια αν ο υπουργός Υγείας καταβλήθηκε από πολιτική κόπωση και επέλεξε με αυτόν τον τρόπο να πραγματοποιήσει ηρωική έξοδο. Όπως και να έχει όλο το πανελλήνιο αναμένει προσηλωμένο στους τηλεοπτικούς του δέκτες την παραίτηση του υπουργού, όπως είχε στοιχηματίσει.
http://www.koutipandoras.gr/ 

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *