Μάνος Χατζιδάκις

Του Νίκου Μπογιόπουλου

«Αδιαφορώ... για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.
   Πιστεύω... στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.

   Περιφρονώ... αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα "επώνυμους" πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, τη σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.
   Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ "λαχεία στον ουρανό" και προκαλώντας τον σεβασμό των νεοτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και Μεγάλος Ερωτικός».
   Την Κυριακή συμπληρώνονται 20 χρόνια από το θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι, στις 15 Ιουνίου του 1994.
   Ο Χατζιδάκις ανήκει στις σπάνιες περιπτώσεις που δίνουν απόλυτο νόημα σε εκείνο το στίχο του Σικελιανού για τον Παλαμά: «Επάνω σε τούτο το φέρετρο ακουμπά όλη η Ελλάδα»…
   Όλη; Όχι φυσικά. Γιατί Ελλάδα είναι και ο Γιακουμάτος. Είναι και ο Ντινόπουλος. Και ο Γεωργιάδης…
   «Πότε θ' ανθίσουνε τούτοι οι τόποι/ Πότε θαρθούνε καινούργιοι ανθρώποι/ να συνοδεύσουνε τη βλακεία/ στην τελευταία της κατοικία;» ήταν ένα από τα σχόλια του Χατζιδάκι στο Τρίτο...

   Ο Χατζιδάκις συμβολίζει τη φωτεινή Ελλάδα. Την Ελλάδα που δεν χωράει στην αρένα της ευτέλειας.
   «Απέφυγα μετά περίσσιας βδελυγμίας ό,τι τραυμάτιζε το ερωτικό μου αίσθημα και την προσωπική μου ευαισθησία».
   Συμβολίζει την Ελλάδα που δε λερώνεται από την απρέπεια, από την αμάθεια, από την ευήθεια. Ο Χατζιδάκις είναι εκείνη η Ελλάδα που κάθε σύγκριση της εξουσίας μαζί της αποκαλύπτει πόσο «γυμνός είναι ο βασιλιάς».
   Η ευαισθησία και η αισθητική του Χατζιδάκι, η αυθεντική του λαϊκότητα που βρισκόταν σε αμείλικτο πόλεμο με τον λαϊκισμό («λαϊκό– έλεγε - είναι ό,τι ασχολείται με τον άνθρωπο και προέρχεται από τον άνθρωπο»), η διαδρομή μιας ζωής κόντρα στην εμπορευματοποίηση και στον εκχυδαϊσμό της τέχνης, έβρισκαν την απόλυτη αντανάκλασή τους στην οξεία κριτική του ματιά προς τους «από πάνω» και στη διαρκή του άρνηση σε συμβιβασμούς προκρούστιους για την σκέψη του. «Ποιοι θα μας κυβερνήσουνε μελλοντικά, στην Ενωμένη Ευρώπη;» τον ρώτησαν όταν η Ελλάδα έμπαινε στην τότε ΕΟΚ. Απάντησε: «Ελπίζω για τους επερχόμενους, μια δημογεροντία του πνεύματος κι όχι η άγια κι αποστολική οικογένεια του πρίγκηπος Φρανκενστάιν»…

   Ο Μάνος Χατζιδάκις υπήρξε ο δημιουργός που έβαλε τη σφραγίδα του στον πολιτισμό μας. Κορυφαίος αναμορφωτής του ελληνικού τραγουδιού, το δρομολόγησε σε νέους μουσικούς ορίζοντες. Πρωτοπόρος στην τέχνη του. Και ταυτόχρονα: Ασυμβίβαστος στη ζωή του. Ξένος απέναντι στην όποια κολακεία και στην τακτική της «αναρρίχησης». Εχθρός της σοβαροφάνειας και των παγιωμένων αντιλήψεων. Λάτρης του νέου και της συνεχούς αμφισβήτησης.
   Όλα αυτά μαζί εξηγούν το γιατί όσοι διοικούν και άρχουν, είτε από τη θέση του κυβερνήτη, είτε από τη θέση του «χωροφύλακα» των ιδεών, είτε από τη θέση του «νταβατζή» - διακινητή της εικονικής τηλεπραγματικότητας, έχουν «περιποιηθεί» για τα καλά τον Χατζιδάκι όλα αυτά χρόνια. Ρίχνοντάς τον – ουσιαστικά - στη σπηλιά του σιωπητηρίου. Εκεί, δηλαδή, που θέλουν να κρατούν έγκλειστη κάθε φωνή που σηματοδοτεί την ανάταση.
   Από μια άποψη, βέβαια, αυτό είναι ευτύχημα. Για δυο λόγους: Πρώτον, γιατί με τη στάση τους ομολογούν - άθελά τους - πόσο αδύναμοι είναι να λερώσουν ό,τι δεν μπορούν να καταλάβουν. Ο,τι δεν μπορούν να εννοήσουν. Ο,τι δεν μπορούν να φτάσουν. Δεύτερον, γιατί έτσι μένει ανόθευτη η φωνή του Χατζιδάκι από την προσπάθεια εκείνων των επίδοξων αμόρφωτων λεχριτών που θα αποτολμούσαν, ενδεχομένως, να την αλλοιώσουν.

«Οι βρικόλακες επιστρέφουν...»

   Αν ο μουσικός Μάνος Χατζιδάκις αποτελεί κορυφαίο πολιτιστικό κειμήλιο για τον τόπο, ο «πολιτικός» Χατζιδάκις είναι ένας σκαπανέας και σηματωρός της ουσίας των προβλημάτων του καιρού μας.
   Η τελευταία φορά που ο Χατζιδάκις ανέβηκε στη σκηνή ήταν στις 22 Φεβρουαρίου 1993. Και ήταν για να διευθύνει την Ορχήστρα των Χρωμάτων, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε μια συναυλία αφιερωμένη σε ένα… «ανεπίκαιρο» θέμα: Στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό. Αυτό συνέβη 20 και πλέον χρόνια πριν…
   Στο έντυπο πρόγραμμα της συναυλίας με τον υπότιτλο «Οι βρικόλακες επιστρέφουν» κατέθετε και τις δικές του «σκέψεις και παρατηρήσεις για το αναζωογονημένο φαινόμενο του Νεοναζισμού».Μεταξύ άλλων σημείωνε ο Μάνος Χατζιδάκις:
 «Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δύο μορφές. 'Η προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα, που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερος ο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού κι ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε. Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα ΜΜΕ ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία των ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία με τεράστια και αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέροντα. Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός, η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακριά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από την συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας. Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας - που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος "αρχηγός" που θα ηγηθεί αυτού του κατάπτυστου περιεχομένου μας. Και τότε θα 'ναι αργά για ν' αντιδράσουμε».

   «Όποιος δε φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει, λέει ο Χατζιδάκις. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά (...) Η υποταγή ή ο εθισμός σε μια τέτοια συνύπαρξη, ή συνδιαλλαγή, δεν προκαλεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης ή της λήθης, του πώς πρέπει, του πώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε, να πράττουμε και να μιλάμε; Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε... γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε (…)». 
   «Αυτό το “τέρας”! Άλλοτε καμουφλαρισμένο και άλλοτε ξεδιάντροπα προκλητικό έχει γιγαντωθεί, έχει αποκτήσει πολλές μορφές. Τα πλοκάμια του απειλούν θεούς και δαίμονες».

   «Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση -εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.
   Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική “παράδοση” η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.(…). Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή “λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων” σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες».

   «Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός», λέει ο Χατζιδάκις.
   Αξεπέραστη η παρομοίωσή του: «Ο πατριωτισμός των φασιστών έχει τόση σχέση με την πατρίδα, όση σχέση μπορεί να έχουν με τον πατριωτισμό τα άλογα επειδή συμμετέχουν στις παρελάσεις»...
   «Ταξίδεψα πολύ – γράφει - και αυτό με βοήθησε ν' αντιληφθώ πωςη βλακεία δεν ήταν αποκλειστικόν του τόπου μας προϊόν, όπως περήφανα ισχυρίζονται κι αποδεικνύουν συνεχώς οι Έλληνες σοβινιστές και της εθνικοφροσύνης οι εραστές». 
   «Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους. (…) Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (…)».
   «Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος».

enikos.gr

Να... φύγουν μόνοι τους ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος, αποκλείεται!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Κατηγορηματικός και απόλυτος ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας προς την Κοινοβου­λευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ: «Είμαστε βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας σοβαρός άνθρωπος που θα προθυμοποιηθεί να υποδυθεί τον σύγχρονο Τσιριμώκο της Αυλής των Μνημονίων, για να δεχτεί να εκτεθεί ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας σ' αυτή την εμποροπανήγυρη» διακήρυξε.
Απορούμε από πού αντλεί αυτή την αισιοδοξία! Τσούρμο ολόκληρο είναι αυτοί που θα έτρεχαν με τη γλώσσα έξω και πανευτυχείς να γίνουν Πρόεδροι της χώρας, αν τους καλούσαν ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος! Ανάμεσά τους αφθονούν και οι «σοβαροί άνθρωποι» και οι λιγότερο σοβαροί και τα φαιδρά υποκείμενα. Προφανώς, μόνο ως ρητορικό σχήμα φραστικής καλλιέπειας του λόγου του το χρησιμοποίησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλο είναι το θέμα.
 
Η επιβίωση της κυβέρνησης συναρτάται ευθέως, αποκλειστικά και μόνο με το αν θα καταφέρει να μαζέψει 180 βουλευτές για να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο. Αν το πετύχει, βγάζει την τετραετία. Αν αποτύχει, η Βουλή διαλύεται και πάμε αμέσως σε βουλευτικές εκλογές και βγάζουμε νέα κυβέρνηση. Κανέναν ρόλο δεν παίζει αν ο ΣΥΡΙΖΑ κρίνει τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας «σοβαρό άνθρωπο» ή «σύγχρονο Τσιριμώκο». Το πολιτικό ζήτημα που μπαίνει είναι αν όντως η κυβέρνηση κατορθώσει, χρησιμοποιώντας σίγουρα όλα τα μέσα, να συγκεντρώσει τις 180 ψήφους που της χρειάζονται. Η εκλογική συντριβή της ΔΗΜΑΡ στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου και η πορεία προς τον κοινοβουλευτικό αφανισμό των ΑΝΕΛ επιτρέπουν για πρώτη φορά στην κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου να έχει βάσιμες ελπίδες ότι είναι δυνατή πλέον η προσέλκυση 180 βουλευτών από τους 49 «αιωρούμενους» βουλευτές που πρέπει να μεταπηδήσουν σε άλλο κόμμα για να επανεκλεγούν (23 ανεξάρτητοι, 13 των ΑΝΕΛ και 13 της ΔΗΜΑΡ).

Μάχη για κάθε βουλευτή, κυριολεκτικά έναν προς έναν από αυτούς τους 49, πρέπει να δώσει από τώρα ως τον Φεβρουάριο ο ΣΥΡΙΖΑ για να αποτρέψει την προσχώρησή τους στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Αν ολιγωρήσει, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι πολύ πιθανή. Ακριβώς με «το σαφάρι εξαγοράς υποστήριξης ψήφων, ενδεχομένως και εξαγοράς συνειδήσεων» που κατήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας. Μέσω δηλαδή των υποσχέσεων επανεκλογής, της προσφοράς θέσεων στον κρατικό μηχανισμό, του χρηματισμού, των εκβιασμών... Ενα ανύπαρκτο δίλημμα έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην ομιλία του. Το φθινόπωρο, είπε, ή θα υπάρξει νέα κυβέρνηση ή «θα επιβληθούν νέα σκληρά μέτρα και τη διαπραγμάτευση για το χρέος θα αναλάβουν οι διορισμένοι των Κανών και οι εντεταλμένοι των Γερμανών, εκείνοι δηλαδή που μας έφεραν έως εδώ και δεν τολμούν ούτε να συλλαβίσουν τις λέξεις ''διαγραφή χρέους''». Μα, φυσικά, το δεύτερο θα γίνει. Πώς είναι δηλαδή δυνατόν να υπάρξει νέα κυβέρνηση;

Να... φύγουν μόνοι τους ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος, αποκλείεται! Τρελοί είναι να προκηρύξουν οικειοθελώς βουλευτικές εκλογές, όταν γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να βγει πρώτο κόμμα η ΝΔ; Αν κάνουν εκλογές, ο Σαμαράς εγκαταλείπει την πρωθυπουργία, ενώ ο Βενιζέλος απειλείται με καθαίρεσή του από την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ από στελέχη του κόμματός του που θέλουν να το στρέψουν σε συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ! Αν περνούσε από το χέρι τους, ούτε σε... δέκα χρόνια δεν θα προκήρυσσαν εκλογές, όχι να κάνουν... πρόωρες το φθινόπωρο!

ethnos.gr

Τα χρέη στα ασφαλιστικά Ταμεία «πνίγουν» τις επιχειρήσεις -260.000 υπό την απειλή κατασχέσεων

Τον εφιάλτη της κατάσχεσης βλέπουν πλέον στον ορίζοντα 260.000 επιχειρήσεις, εξαιτίας των οφειλών που έχουν στα ασφαλιστικά Ταμεία. Η ρύθμιση «Νέα Αρχή», που συμφωνήθηκε με την Τρόικα και τέθηκε σε ισχύ με νόμο, είναι ουσιαστικά «νεκρή» για το 95% των οφειλετών, ενώ η κατάσταση απειλεί σοβαρά το ΙΚΑ αλλά και τον ΟΑΕΕ, σε περίπτωση χρεοκοπίας των επιχειρήσεων. 

Η υφιστάμενη ρύθμιση δεν εξυπηρετεί την συντριπτική πλειονότητα των οφειλετών, οδηγώντας τους σε αδιέξοδο, καθώς για κάθε μήνα που περνά μειώνονται σε λιγότερες οι δόσεις για την αποπληρωμή των παλιών οφειλών, όπως αναφέρει η «Καθημερινή». Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2017 ο οφειλέτης θα πρέπει να εξοφλήσει εφάπαξ το σύνολο των υποχρεώσεών του. Ετσι ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις αδυνατούν να ενταχθούν στη ρύθμιση, κάτι που προδίδουν και τα στοιχεία από αυτούς που έχουν βρει τελικά... καταφύγιο στη «Νέα Αρχή». Από τους αριθμούς προκύπτει ότι στη συγκεκριμένη ρύθμιση έχουν ενταχθεί μόνο 15.000 οφειλέτες, με την πλειονότητά τους να έχει χρέη προς τα Ταμεία έως 50.000 ευρώ. Δηλαδή οι μεγάλοι οφειλέτες δεν εντάχθηκαν.  

Στελέχη του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, εκτιμούν ότι εάν σταδιακά και μέσα στους επόμενους δύο μήνες δεν υπάρξει νέα ρύθμιση, βελτιωτική της υφισταμένης, χιλιάδες επιχειρήσεις, όχι μόνο μικρές αλλά και μεγάλες, θα οδηγηθούν στη χρεοκοπία και σε αυτή την περίπτωση το κόστος για τα Ταμεία θα είναι ανυπολόγιστο.

Αλλωστε, η κατάστασή τους είναι ήδη δύσκολη, με τον ΟΑΕΕ να χρειάζεται τουλάχιστον 500 εκατ.   ευρώ ως το Σεπτέμβριο- πέρα από την προβλεπόμενη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό- για να πληρωθούν οι συντάξεις και οι υποχρεώσεις του φορέα μέχρι το τέλος του έτους. Οσο για το ΙΚΑ, η πρόβλεψη για είσπραξη 1,22 δισ. ευρώ μέσα στο 2014 από την εφαρμογή της «Νέας Αρχής» δεν έχει πολλές πιθανότητες υλοποίησης αν δεν γίνουν τροποποιήσεις. 

Ειδικά στον ΟΑΕΕ το πρόβλημα με τις οφειλές είναι τόσο σοβαρό, ώστε η Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Ασφάλισης πρότεινε ακόμη και επέκταση της ηλικίας συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια, προκειμένου να αντισταθμιστεί ενδεχόμενη διαγραφή χρεών για δύο παλιότερα χρόνια και να διευκολυνθεί η κατάσταση με την καταβολή τρεχουσών εισφορών. 

Το ΙΚΑ από την άλλη έχει προτείνει κεφαλαιοποίηση των οφειλών μέχρι και 31.12.2013, παροχή εκπτώσεων επί των πρόσθετων τελών για εφάπαξ εξόφληση από 25-60%, κατάργηση του επιτοκίου 8,15% και αύξηση των μηνιαίων δόσεων σε περισσότερες από 72, προκειμένου να διευκολυνθεί η εξυπηρέτηση παλιών και νέων εισφορών.

Φωτογραφία: Eurokinissi

Πηγή:http://www.iefimerida.gr/ 

Κραχ στις τιμές των ενοικίων στην Αττική: Οι τιμές επέστρεψαν στα επίπεδα του 2000 –Τριάρι στην Κηφισιά με 300 ευρώ

Ακόμα και στο μισό έχουν ρίξει τις τιμές των ενοικίων οι ιδιοκτήτες ακινήτων οι οποίοι αδυνατούν να προσελκύσουν ενοικιαστές με αποτέλεσμα την τελευταία τριετία να υπάρχει συνολική πτώση των τιμών της τάξεως του 40% κατά μέσο όρο.

Σύμφωνα με πληροφορίες από μεσιτικά γραφεία κατά την διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών, η κάμψη αγγίζει το 15% κατά μέσο όρο, καθώς η μείωση των εισοδημάτων και η αύξηση της φορολογίας ωθεί όλο και περισσότερα νοικοκυριά στην αναζήτηση χαμηλότερου ενοικίου. Σύμφωνα μάλιστα με τα σχετικά στοιχεία, υπάρχουν και περιπτώσεις ακινήτων, όπου η μείωση των ενοικίων προσεγγίζει ή ακόμα και ξεπερνά το 50%.

Πρόκειται κυρίως για τα μεγαλύτερης επιφάνειας ακίνητα που βρίσκονται σε ακριβότερες περιοχές, τα οποία αντιμετωπίζουν και τη μεγαλύτερη δυσκολία στο να προσελκύσουν ενοικιαστές.

«Η πτώση της κτηματαγοράς ξεκίνησε πρώτα από τις τιμές πώλησης και στη συνέχεια, από το 2011 και μετά, όταν δηλαδή άρχισαν να γίνονται περισσότερο αισθητές οι συνέπειες της κρίσης, μεταφέρθηκε και στην αγορά των ενοικίων» αναφέρει στην «Καθημερινή της Κυριακής»ο Λευτέρης Ποταμιάνος, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Μεσιτών Ελλάδος. Κατά τον ίδιο, η πτωτική τάση των ενοικίων θα διατηρηθεί και κατά τους επόμενους μήνες, ιδίως όσο διατηρείται η πτώση των εισοδημάτων των νοικοκυριών και η ανεργία παραμένει σε υψηλό επίπεδο.

Από την άλλη πλευρά σύμφωνα με ανάλυση της Alpha Bank, κατά την περίοδο 2000-2011 τα ενοίκια των κατοικιών αυξήθηκαν συνολικά κατά σχεδόν 43%. Την ίδια στιγμή, κατά το διάστημα από το 2000 έως και το 2008, οι τιμές πώλησης κατοικιών είχαν αυξηθεί σχεδόν κατά 91%, δηλαδή με υπερδιπλάσιο ρυθμό απ' ό,τι τα ενοίκια.

Σήμερα, η ζήτηση στρέφεται σε ακίνητα έως 80-100 τ.μ. και με την προϋπόθεση ότι το κόστος ενοικίασης κινείται μεταξύ των 300 και 500 ευρώ μηνιαίως. Σε σχετική της ανάλυση για την αγορά των ενοικίων κατοικιών, η εταιρεία πιστοποιημένων εκτιμητών GLP Values είχε αναφέρει ότι «το σχετικά απροσδόκητο γεγονός που έχει δημιουργήσει η κρίση στην αγορά, είναι το κλείσιμο της ψαλίδας των ενοικίων σε περιοχές που στο παρελθόν φαινόταν αδύνατον να είναι τόσο κοντά η μία με την άλλη.

Έτσι σήμερα υπάρχουν περιοχές στη Γλυφάδα που μπορεί κάποιος να πληρώσει το ίδιο περίπου ενοίκιο με ένα καλό διαμέρισμα στο Περιστέρι. Αντίστοιχες περιπτώσεις με τη Γλυφάδα μπορεί κανείς να βρει στην Κυψέλη. Το φαινόμενο αποδίδεται κατά την GLP Values στο ότι οι τιμές των ακινήτων στα βόρεια και στα νότια προάστια υποχώρησαν περισσότερο απ' ό,τι στις πυκνοκατοικημένες συνοικίες.

Πηγή:http://www.iefimerida.gr/ 

Βαρουφάκης: Αντί για κούρεμα, αποπληρωμή με ρήτρα ανάπτυξης

Όχι κούρεμα (γιατί δεν θα το δεχτούν οι πιστωτές) αλλά αποπληρωμή του χρέους βάσει ρήτρας ανάπτυξης προτείνει ο οικονομολόγος, Γιάννης Βαρουφάκης, σημειώνοντας ότι η μόνη λύση είναι να καταστήσει η Ελλάδα τους πιστωτές της εταίρους «στην ανάπτυξή της και όχι στην μιζέρια της». Παρατηρεί, δε, ότι όσον αφορά την αναδιαπραγμάτευση του χρέους το φθινόπωρο, οι διαθέσεις της Γερμανίας είναι δεδηλωμένες προς μια επιμήκυνση κάτι που απλά «θα προβάλει την χρεοκοπία μας στο μέλλον». 

Καθώς, όμως, το πρόβλημα κατ’ εκείνον, δεν συνίσταται μόνο στο χρέος και στην ανάπτυξη, αλλά περιλαμβάνει και τον τραπεζικό τομέα προτείνει «αφελληνισμό των τραπεζών» προκειμένου να εκκαθαριστούν από εξωτερικούς παράγοντες και κατόπιν να πουληθούν. 

Πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα όσον αφορά το ελληνικό χρέος μετά τις ευρωεκλογές και ενόψει της αναδιαπραγμάτευσης του φθινοπώρου;

Στον βαθμό που μπορούμε να προφητεύσουμε υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν σαφέστατα ποιες είναι οι διαθέσεις του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης. Πάνε για μια επιμήκυνση. Μια επιμήκυνση άλλων 20-30 ετών. Το σημερινό μνημονιακό σχέδιο υποτίθεται ότι τελειώνει - όσον αφορά τις αποπληρωμές - το 2030. Μπορεί να λοιπόν να το πάνε με μια μικρή μείωση του επιτοκίου στο 2055 ή στο 2066… 

Το αποτέλεσμα θα είναι να μειωθούν οι αποπληρωμές σε ετήσια βάση που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση. Αυτές μπορεί να μειωθούν ακόμη και στο 50%. Το συνολικό χρέος όμως θα παραμείνει μη βιώσιμο. Θα παραμείνει μέσα στο μαύρο σύννεφο εκείνου που εγώ ονομάζωχρεοκοπαροικίας. Όταν παρατείνεις το χρέος κάποιου στην ουσία προβάλεις την χρεοκοπία του στο μέλλον. 

Οι αγορές πως θα ανταποκριθούν σε κάτι τέτοιο;

Οι αγορές δεν ενδιαφέρονται. Το 90% του χρέους μας το κρατούν δημόσιοι φορείς. Μόνο το 10% είναι στον ιδιωτικό τομέα - και αυτοί είναι μόνο hedge funds. Αυτοί ξέρουν ότι δεν πρόκειται να κουρευτεί το 10% αλλά μόνο το 90%. Είναι σαφές ότι εάν μετά το PSI και με αγγλικό δίκαιο κουρέψουμε τα ομόλογα αυτά, θα τρέχουμε στα δικαστήρια του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης απέναντι στους καλύτερους δικηγόρους του κόσμου. Εάν είναι να κουρευτεί κάτι θα κουρευτεί το 90% το οποίο θα χρωστάς στους υπόλοιπους φορολογούμενους του κόσμου. 

Με την έξοδο στις αγορές τι έγινε;

Πριν από λίγο καιρό εκδώσαμε νέα ομόλογα. Αυτά πουλήθηκαν με σχετικά χαμηλά επιτόκια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η κυβέρνηση του Βερολίνου έκλεισαν το μάτι στους αγοραστές αυτών των ομολόγων και τους είπαν ότι «ξέρετε πως το ελληνικό Δημόσιο είναι πτωχευμένο. Μην ανησυχείτε, όμως. Αυτά τα 3 δις θα σας τα πληρώσουμε εμείς αν χρειαστεί». Έπρεπε να τα πάρουν για την προπαγανδιστική αξία ότι η Ελλάδα βγήκε στις αγορές. 

Άρα τα πράγματα για το χρέος είναι σκούρα;

Από το 2010 λέω ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι τέτοιο που είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί μακροπρόθεσμα συνεπώς το δημόσιο έχει χρεοκοπήσει. Το PSI δεν το βοήθησε. Είναι η πρώτη φορά που ένα κράτος χρεοκόπησε (γιατί αυτό ήταν το PSI στην ουσία) και το χρέος του παρέμεινε μη βιώσιμο. 

Ποια θα έπρεπε να είναι τότε η πρόταση για την λύση;

Η λύση δεν μπορεί να αφορά μόνο το χρέος. Το χρέος είναι σαν τον πόνο ενός καρκινοπαθή. Ο πόνος είναι δυσβάσταχτος αλλά δεν είναι η αιτία του κακού. Το χρέος δείχνει το πρόβλημα. Το πρόβλημα πρέπει να το δούμε σε ένα τρίγωνο: είναι το χρέος, οι επενδύσεις και βεβαίως το τραπεζικό σύστημα - που είναι και αυτό βαθιά χρεοκοπήμένο. Η λύση θα πρέπει να αντιμετωπίζει και τα τρια αυτά ταυτόχρονα. 

Όσον αφορά το χρέος θα πρέπει να κουρευτεί. Μονοκοντυλιά. Είναι μεγάλο και μη βιώσιμο. Η κα Μέρκελ βέβαια θα αδυνατεί να συμφωνήσει μαζί μου, πόσω μάλλον να το περάσει από την ομοσπονδιακή Βουλή. Πρέπει, λοιπόν, να τους το δώσουμε με ένα πιο εύσχημο τρόπο. 

Η πρότασή μου, λοιπόν, είναι «κανένα κούρεμα αλλά θα εκδώσουμε νέα ομόλογα ύψους όσο ακριβώς και το χρέος. Αυτά θα τα ανταλλάξουμε με το χρέος που έχουμε στον ESM και στο ΔΝΤ. Αυτά τα ομόλογα όμως θα περιέχουν δυο συνθήκες. Η πρώτη θα είναι η ρήτρα ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο θα τους δίνουμε αυτά που έχουμε συμφωνήσει με τα μνημόνια - τα 20 δις. Αλλά θα το δίνουμε μόνο εάν η ανάπτυξή μας είναι πάνω από 3%. Αν η ανάπτυξη είναι 1%-2% τότε αυτό το ποσό θα καταβληθεί στο 1/3. Εάν, δε, η ανάπτυξη είναι ακόμη χαμηλότερη από αυτό το ποσοστό, δεν θα γίνεται καμία πληρωμή. Η δεύτερη συνθήκη που θα πρότεινα είναι τα ομόλογα να είναι 20ετή. Μετά την πάροδο αυτού του χρόνου θα εξαϋλώνονται». Θα παύουν να υπάρχουν, ανεξάρτητα από το ποσό που έχει αποπληρωθεί. Δεν μπορούμε να δεσμεύσουμε την Ελλάδα για πάντα. 

Κατά αυτόν τον τρόπο τους καθιστάς συνέταιρους στην ανάπτυξή σου και όχι στην μιζέρια σου. Τους αναγκάζεις να σε βοηθήσουν να αναπτυχθείς. 

Και με τις τράπεζες;

Ξεκινάω από το γεγονός ότι οι τράπεζες είχαν πτωχεύσει σε τέτοιο βαθμό, που οι μαύρες τρύπες τους, που επιχείρησαν να καλυφθούν από το υστέρημα του ελληνικού λαού, παρέμειναν τεράστιες. Εδώ και δυο χρόνια έχουμε μια φαρσοκωμωδία ότι οι τράπεζες έχουν σταθεί στα πόδια τους και είναι έτοιμες να αρχίσουν να δανείζουν πάλι στον ιδιωτικό τομέα, όταν αυτό δεν ισχύει. Δείτε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Είναι γεγονός ότι οι ελληνικές τράπεζες αυτή την στιγμή που μιλάμε χρωστάνε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περί τα 40 δις για ρευστότητα που έχουν πάρει. Αυτό το ποσό είναι πέρα των 41 δις που τους δώσαμε πέρυσι ως κεφαλαιακή ένεση. Παρά τις θυσίες, λοιπόν, παραμένουν βαθιά πτωχευμένες. 

Η μόνη λύση, λοιπόν, για τις τράπεζες είναι ο αφελληνισμός τους. Να αναλάβει την διαχείρισή τους η ΕΚΤ και ο ESM, να αλλάξουν τα διοικητικά συμβούλια με τον διορισμό μη Ελλήνων σε αυτά - είναι λίγο παρακινδυνευμένο αλλά το πιστεύω ακράδαντα, να ανακεφαλαιοποηθούν από τον ESM και να ελέγχονται από την ΕΚΤ. Αφού εκκαθαριστούν ύστερα από έξι μήνες να ιδιωτικοποιηθούν παγκοσμίως. Όποιος θέλει ας τις αγοράσει. Δεν γίνεται ο πτωχευμένος Έλληνας φορολογούμενος να διατηρεί αυτές τις τράπεζες. Είναι σαν να ρίχνει μερικές σταγόνες σε έναν άδειο κουβά και να προσπαθεί να τον γεμίσει. 

Σημειώνεται ότι σε όλη αυτή την διαδικασία δεν θα πρέπει να υπάρχει συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου. Η διαπλοκή μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών, που είναι οι ελεγκτές, με τον ιδιωτικό τομέα του τραπεζικού συστήματος είναι τέτοια που κρίνεται απαραίτητος ο αφελληνισμός του συστήματος αυτού. 

Αυτή είναι η μοναδική οδός;

Να το πω απλά: Αν κάποιος ήθελε να βγούμε από το ευρώ, θα μπορούσε να πει ότι τις εθνικοποιούμε, εκδίδουμε δραχμές, τις ανακεφαλαιοποιούμε με δραχμές και πορευόμαστε μέχρι τα πράγματα να γίνουν καλύτερα και να τις πουλήσουμε ξανά εφόσον το θέλουμε. Άν όμως παραμείνουμε στο ευρώ, όπου δεν μπορούμε να κόψουμε χρήμα μόνοι μας, ο μόνος τρόπος να τις ανακεφαλαιοποιήσουμε είναι μέσω του δανεισμού. Όμως ούτε αυτό μπορούμε να κάνουμε γιατί είμαστε πτωχευμένοι. Όσοι λοιπόν επιμένουμε - και εγώ είμαι ένας από αυτούς - ότι η θέση μας είναι στο ευρώ, δεν μπορούμε να απαιτούμε ότι θα έχουμε ελληνικές τράπεζες. 

http://tvxs.gr/

Αφορολόγητα 140 δισ. ευρώ Ελλήνων εφοπλιστών

Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν προστατεύονται τόσο πολύ οι εφοπλιστές από οικονομικές επιβαρύνσεις, όπως στην Ελλάδα, τονίζει το περιοδικό Spiegel, σε άρθρο του με τίτλο «Πλούτος και κρυψίνοια». Το περιοδικό, επικαλούμενο διεθνείς αναλύσεις, σημειώνει ότι από το 2002 ως σήμερα έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν αποδώσει φόρους για ποσά τουλάχιστον 140 δισ. ευρώ. Παράλληλα, βάση 58 ειδικών ρυθμίσεων, οι περίπου 800 ελληνικές οικογένειες του κλάδου δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους.

Όπως διαπιστώνει το γερμανικό περιοδικό, οι έλληνες εφοπλιστές παραγγέλνουν πλοία σαν μην υπήρχε ποτέ κρίση στη ναυτιλία. Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι το 2012 είχαν δώσει παραγγελίες για την κατασκευή 275 καινούργιων πλοίων αξίας 10 δις ευρώ και άλλα τόσα για την ανακαίνιση του στόλου τους. Μάλιστα, μόνον για τις πρώτες εβδομάδες του 2014 το κόστος για παραγγελίες καινούργιων πλοίων και αγορές μεταχειρισμένων ανέρχεται στα 5 δισ ευρώ.

«Τα χρήματα προέρχονται από τις δικές μας τσέπες», δηλώνει στο περιοδικό ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θεόδωρος Βενιάμης

Σύμφωνα με το Spiegel, μία από τις αιτίες για την υψηλή αυτή ρευστότητα που παρουσιάζουν οι έλληνες εφοπλιστές μεσούσης της κρίσης που επικρατεί στη διεθνή ναυσιπλοΐα, είναι το γεγονός ότι πληρώνουν ελάχιστους φόρους, σε σχέση με το εύρος της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.

Στην αναφορά του περιοδικού ότι  από το 2002 ως σήμερα έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν φορολογήσει τουλάχιστον 140 δισ. ευρώ καθώς και ότι βάση ρυθμίσεων, οι οικογένειες του κλάδου δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους, ο Θ. Βενιάμης αντιτείνει ότι οι εφοπλιστές πληρώνουν φόρους «ως ιδιώτες όπως και άλλοι».

Βασιζόμενο σε στοιχεία ελληνικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, το Spiegel γράφει ότι το 2012 οι εφοπλιστές πλήρωσαν ως ιδιώτες φόρους ύψους 15 εκ. ευρώ την ώρα που οι έλληνες ναυτικοί έχουν καταβάλει φόρους ύψους 55 εκ. ευρώ.

Υποκύπτοντας στις πιέσεις που τους ασκήθηκαν οι εφοπλιστές υποσχέθηκαν ως «εθελοντική συνεισφορά» τον διπλασιασμό του φόρου στο τονάζ των πλοίων για τα επόμενα τρία χρόνια, προστίθεται στο δημοσίευμα. Ωστόσο,  ενώ η κυβέρνηση αναμένει από αυτό το διπλασιασμό ετήσια έσοδα ύψους 140 εκ. ευρώ, οι εφοπλιστές τα υπολογίζουν σε λιγότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ.

Πηγή: Deutsche Welle

http://tvxs.gr/

«Χαράτσι» έως και 40,3% για πλασματικά κέρδη και ανύπαρκτα εισοδήματα των επαγγελματιών

Απίστευτο: Φόρος 2.500 ευρώ για εισόδημα 3.400 ευρώ - Τεράστιες αδικίες με τις φετινές δηλώσεις

Αντιμέτωποι με έναν νέο φορολογικό εφιάλτη έρχονται φέτος εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι επιτηδευματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες οι οποίοι κατά τη διάρκεια του 2013 είτε απέκτησαν πενιχρά εισοδήματα από την άσκηση των δραστηριοτήτων τους είτε είχαν ζημιές αντί για κέρδη.

Το νέο σύστημα φορολόγησης για τις ατομικές επιχειρήσεις φέρνει φόρους για ανύπαρκτα εισοδήματα, αφού υπολογίζεται φόρος 26% από το "πρώτο ευρώ" συν προκαταβολή 55% για το επόμενο έτος. Κι όλα αυτά, ακόμα και για πλασματικά εισοδήματα που προσδιορίζονται με βάση τα τεκμήρια.

Οι νέες επαχθείς φορολογικές ρυθμίσεις του ν. 4110/2013 με τις οποίες καταργήθηκαν όλα τα αφορολόγητα όρια και οι φοροαπαλλαγές και επιβλήθηκε φόρος 26% από το πρώτο ευρώ του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος για τις ατομικές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τις ήδη ισχύουσες διατάξεις για τα τεκμήρια διαβίωσης και την επιβολή προκαταβολής φόρου 55%, εκτινάσσουν φέτος στα ύψη τις φορολογικές επιβαρύνσεις.

Δείτε εδώ πόσος είναι ο φόρος για ελεύθερους επαγγελματίες και ποιοι εργαζόμενοι με "μπλοκάκι" μπορούν να φορολογηθούν ως μισθωτοί

Ακόμη κι αν ένας φορολογούμενος με ατομική εμπορική επιχείρηση δεν είχε κέρδη αλλά ζημιές κατά τη διάρκεια του 2013 φορολογείται φέτος σαν να είχε καθαρά κέρδη ύψους τουλάχιστον 2.500 ή 3.000 ευρώ που μπορεί να φθάσουν και μέχρι τις 12.000 ευρώ, καθώς το υπουργείο Οικονομικών, σε κάθε τέτοια περίπτωση, προσδιορίζει σε εξωπραγματικά ύψη το ποσό του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος, λαμβάνοντας υπόψη τα τεκμήρια διαβίωσης.

Φόρος για ανύπαρκτο εισόδημα

Συγκεκριμένα, κάθε ατομική επιχείρηση που δηλώνει για τη χρήση του 2013 ζημιά, φορολογείται για ανύπαρκτο εισόδημα, το οποίο προσδιορίζεται από το υπουργείο Οικονομικών με βάση τις διατάξεις για τις «αντικειμενικές δαπάνες» ή «τεκμήρια διαβίωσης» σε επίπεδα εξωπραγματικά.

Το ίδιο συμβαίνει και με κάθε ατομική επιχείρηση που εμφανίζει φέτος στη φορολογική της δήλωση ένα πενιχρό ποσό πραγματικού καθαρού φορολογητέου κέρδους, που δεν υπερβαίνει τις 6.000 ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών προσδιορίζει το φορολογητέο εισόδημα με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης σε σημαντικά υψηλότερο επίπεδο που μπορεί να φθάσει και μέχρι τις 10.000 ή ακόμη και τις 12.000 ευρώ.

Διαβάστε εδώ: Τι πρέπει να προσέξουν φέτος οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι

Το τεκμαρτό βαφτίζεται πραγματικό

Από κει και πέρα το εξωπραγματικό τεκμαρτό ποσό φορολογητέου εισοδήματος «βαφτίζεται» σύμφωνα με το νόμο 4110/2013 ως εισόδημα από την άσκηση ατομικής επιχείρησης και φορολογείται κι αυτό με 26% από το πρώτο ευρώ. Επιπλέον το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση τον συντελεστή 26% προσαυξάνεται σε πολλές περιπτώσεις κατά 55% λόγω της επιβολής «προκαταβολής φόρου έναντι του επόμενου έτους», με συνέπεια ο τελικός φορολογικός συντελεστής, με τον οποίο επιβαρύνεται η επιχείρηση επί του ανύπαρκτου και εξωπραγματικού τεκμαρτού φορολογητέου εισοδήματος, να φθάνει στο επίπεδο του 40,3% (Φόρος 26% συν προκαταβολή 55% επί του φόρου).

Για να γίνει καλύτερα αντιληπτός αυτός ο φορομπηχτικός μηχανισμός που θέτει φέτος σε εφαρμογή το υπουργείο Οικονομικών, κατόπιν ρυθμίσεων που νομοθέτησαν από κοινού ο υπουργός Οικονομικών Ι. Στουρνάρας και οι «συνεργάτες» του της τρόικας, παραθέτουμε τα ακόλουθα παραδείγματα:

Παράδειγμα 1ο: Φόρος 2.498,60 ευρώ σε ατομική επιχείρηση που δήλωσε ζημιά 3.000 ευρώ!

Έστω φορολογούμενος με ατομική εμπορική επιχείρηση και ένα προστατευόμενο τέκνο, ο οποίος δήλωσε για το 2012 ετήσιο καθαρό εισόδημα 6.800 ευρώ, ενώ το 2013 είχε ζημιά 3.000 ευρώ από την άσκηση της δραστηριότητάς του. Ο φορολογούμενος αυτός διαμένει σε διαμέρισμα 80 τετραγωνικών μέτρων και δεν έχει ΙΧ αυτοκίνητο.

Με βάση την νομοθεσία που ίσχυσε μέχρι το 2013, ο συγκεκριμένος φορολογούμενος δεν πλήρωσε καθόλου φόρο εισοδήματος, επειδή γι' αυτόν ίσχυσε βασικό αφορολόγητο όριο εισοδήματος 5.000 ευρώ και πρόσθετο αφορολόγητο όριο 2.000 ευρώ για το ένα προστατευόμενο τέκνο του, δηλαδή συνολικό αφορολόγητο όριο εισοδήματος 7.000 ευρώ.

Με το νέο σύστημα φορολόγησης, το οποίο ισχύει φέτος, με βάση το ν. 4110/2013, για τη χρήση του 2013, καταργήθηκαν το βασικό αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και οι προσαυξήσεις του αφορολογήτου με βάση τον αριθμό των προστατευόμενων τέκνων και ο συγκεκριμένος αυτοαπασχολούμενος θα κληθεί πλέον να καταβάλει φόρο με συντελεστή 26% επί ενός μη πραγματικού ετήσιου «καθαρού κέρδους», το οποίο θα προσδιοριστεί, βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης, στο επίπεδο των 6.200 ευρώ.

Ειδικότερα, κατά την εκκαθάριση της φορολογικής του δήλωσης, στην οποία ο ίδιος ο φορολογούμενος θα έχει δηλώσει ζημία 3.000 ευρώ, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων του υπουργείου Οικονομικών θα προσδιορίσει αυτόματα, με τεκμαρτό τρόπο, το ετήσιο φορολογητέο εισόδημα στο επίπεδο των 6.200 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη το ελάχιστο τεκμήριο των 3.000 ευρώ και το τεκμήριο διαβίωσης του διαμερίσματος, το οποίο ανέρχεται σε 3.200 ευρώ (80 τ.μ. Χ 40 ευρώ ανά τ.μ. = 3.200 ευρώ).

Φόρος συν προκαταβολή

Επί του τεκμαρτού ετήσιου φορολογητέου εισοδήματος των 6.200 ευρώ, ο συγκεκριμένος φορολογούμενος θα κληθεί να πληρώσει κύριο φόρο εισοδήματος 1.612 ευρώ (6.200 ευρώ Χ 26% = 1.612 ευρώ). Όμως επί του ποσού του κύριου φόρου των 1.612 ευρώ θα υπολογιστεί από τη ΓΓΔΕ του υπουργείου Οικονομικών και «προκαταβολή φόρου έναντι του επόμενου οικονομικού έτους» με συντελεστή 55%, δηλαδή επιβάλλεται επιπλέον φόρος  886,60 ευρώ (1.612 ευρώ Χ 55% = 886,60 ευρώ). Συνεπώς, ο φορολογούμενος του παραδείγματος, ενώ στην πραγματικότητα είχε ζημία 3.000 ευρώ θα φορολογηθεί για ένα εξωπραγματικό τεκμαρτό εισόδημα ύψους 6.200 ευρώ και θα κληθεί να πληρώσει ένα συνολικό ποσό επιβαρύνσεων, το οποίο ανέρχεται στο ποσό των 2.498,60 ευρώ (1.612 ευρώ + 886,60 ευρώ =2.498,60 ευρώ)! Η συνολική φορολογική επιβάρυνση του συγκεκριμένου επιτηδευματία θα ανέλθει στο 40,3% του συνολικού του εισοδήματος (τα 2.498,60 ευρώ αντιστοιχούν στο 40,3% του ποσού των 6.200 ευρώ)!

Παράδειγμα 2ο: Φόρος 2.498,60 ευρώ για πραγματικό εισόδημα 3.400 ευρώ

Έστω ότι ο προαναφερθείς φορολογούμενος θα δηλώσει, για τη χρήση του 2013, εισόδημα (καθαρό κέρδος) 3.400 ευρώ. Έστω επίσης ότι ο συγκεκριμένος επιτηδευματίας διαμένει σε κατοικία 80 τ.μ., για την οποία πληρώνει ενοίκιο, και δεν διαθέτει κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο (ΙΧ αυτοκίνητο, σκάφος κ.λπ).

Μόνο και μόνο επειδή ο συγκεκριμένος φορολογούμενος ... ζει και αναπνέει η ΓΓΔΕ του υπουργείου Οικονομικών θα θεωρήσει ότι έχει ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα 3.000 ευρώ. Σ' αυτό το τεκμαρτό εισόδημα θα προστεθεί το τεκμήριο της κατοικίας του φορολογούμενου, το οποίο ανέρχεται σε 3.200 ευρώ. Συνεπώς, το συνολικό τεκμαρτό εισόδημα που θα του καταλογίσει η ΓΓΔΕ του υπουργείου Οικονομικών θα είναι 6.200 ευρώ. Επειδή το ποσό αυτό είναι μεγαλύτερο από το δηλούμενο εισόδημα των 3.400 ευρώ, ο συγκεκριμένος επιτηδευματίας θα φορολογηθεί για το τεκμαρτό εισόδημα των 6.200 ευρώ. Για το εισόδημα αυτό θα κληθεί να πληρώσει φόρο 26% από το πρώτο ευρώ, ο οποίος εν συνεχεία θα προσαυξηθεί κατά 55% λόγω της επιβολής «προκαταβολής φόρου έναντι του επόμενου έτους». Συγκεκριμένα, θα πληρώσει:

• κύριο φόρο 26%: Ο φόρος αυτός θα υπολογιστεί επί του συνολικού τεκμαρτού εισοδήματος των 6.200 ευρώ και θα ανέλθει στο ποσό των 1.612 ευρώ (6.200 ευρώ Χ 26% = 1.612 ευρώ).
• «προκαταβολή φόρου έναντι του επόμενου οικονομικού έτους 55%», υπολογιζόμενη επί του κύριου φόρου: Η προκαταβολή φόρου 55% θα επιβληθεί επί του ποσού του κύριου φόρου, δηλαδή επί του ποσού των 1.612 ευρώ, και θα ανέλθει σε 886,60 ευρώ (1.612 ευρώ Χ 55% = 886,60 ευρώ).

Δηλαδή, η συνολική φορολογική επιβάρυνση του συγκεκριμένου φορολογουμένου θα εκτιναχθεί στα 2.498,60 ευρώ (1.612 ευρώ +886,60 ευρώ = 2.498,60 ευρώ). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 40,3% του τεκμαρτού εισοδήματος ή στο 73,48% του δηλωθέντος εισοδήματος των 3.400 ευρώ!

Παράδειγμα 3ο: Φόρος 4.940,78 ευρώ σε πολύτεκνο επιτηδευματία με εισόδημα 6.000 ευρώ!

Έστω φορολογούμενος με ατομική εμπορική επιχείρηση έγγαμος με τέσσερα προστατευόμενα τέκνα, ο οποίος δήλωσε για το 2012 ετήσιο καθαρό εισόδημα 14.000 ευρώ, ενώ για το 2013 εμφάνισε εισόδημα μειωμένο κατά 57%, δηλαδή 6.000 ευρώ, από την άσκηση της δραστηριότητάς του. Ο φορολογούμενος αυτός διαμένει σε μονοκατοικία 70 τετραγωνικών μέτρων και διαθέτει ΙΧ αυτοκίνητο 1.600 κυβικών εκατοστών, 4ετίας.

Με βάση την νομοθεσία που ίσχυσε μέχρι το 2013, ο συγκεκριμένος φορολογούμενος δεν πλήρωσε καθόλου φόρο για το πραγματικό εισόδημα των 14.000 ευρώ που δήλωσε, επειδή γι' αυτόν ίσχυσε βασικό αφορολόγητο όριο εισοδήματος 5.000 ευρώ και πρόσθετο αφορολόγητο όριο 2.000 ευρώ για το καθένα από τα δύο πρώτα προστατευόμενα τέκνα του και 3.000 ευρώ για κάθε ένα από τα δύο επόμενα τέκνα του (το 3ο και το 4ο), δηλαδή συνολικό αφορολόγητο όριο εισοδήματος 15.000 ευρώ (5.000 + 2.000 + 2.000 + 3.000 + 3.000 = 15.000).

Με το νέο σύστημα φορολόγησης, το οποίο ισχύει φέτος, με βάση το ν. 4110/2013, για τη χρήση του 2013, η ΓΓΔΕ του υπουργείου Οικονομικών δεν θα λάβει υπόψη της ως φορολογητέο εισόδημα το πολύ χαμηλό ποσό των 6.000 ευρώ, αλλά ένα πολύ υψηλότερο ποσό, το οποίο θα το προσδιορίσει με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης! Συγκεκριμένα, μόνο και μόνο επειδή ο συγκεκριμένος φορολογούμενος ... ζει και αναπνέει η ΓΓΔΕ του υπουργείου Οικονομικών θα θεωρήσει ότι έχει «ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα» 2.500 ευρώ! Σ' αυτό το τεκμαρτό εισόδημα θα προστεθεί το τεκμήριο της κατοικίας του συγκεκριμένου φορολογούμενου, το οποίο ανέρχεται σε 3.360 ευρώ, καθώς επίσης και το τεκμήριο του ΙΧ αυτοκινήτου το οποίο ανέρχεται σε 6.400 ευρώ. Συνεπώς, το συνολικό τεκμαρτό εισόδημα που θα του καταλογίσει η ΓΓΔΕ το 2014 θα είναι 12.260 ευρώ (2.500 + 3.360 + 6.400 = 12.260). Επειδή το ποσό αυτό είναι μεγαλύτερο (υπερδιπλάσιο) από το δηλούμενο εισόδημα των 6.000 ευρώ, ο συγκεκριμένος επιτηδευματίας θα φορολογηθεί για το τεκμαρτό εισόδημα των 12.260 ευρώ.

Επί του τεκμαρτού εισοδήματος των 12.260 ευρώ ο φόρος θα υπολογιστεί πλέον με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ, καθώς έπαψαν πλέον να ισχύουν το βασικό αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και οι προσαυξήσεις του αφορολογήτου με βάση τον αριθμό των προστατευόμενων τέκνων του φορολογούμενου.

Επιπλέον, ο φόρος που θα προκύψει με βάση τον συντελεστή 26% θα προσαυξηθεί κατά 55% λόγω της επιβολής «προκαταβολής φόρου έναντι του επόμενου έτους».

Αναλυτικά, ο φορολογούμενος θα πληρώσει:

* κύριο φόρο 26%: Ο φόρος αυτός θα υπολογιστεί επί του συνολικού τεκμαρτού εισοδήματος των 12.260 ευρώ και θα ανέλθει στο ποσό των 3.187,60 ευρώ (12.260 ευρώ Χ 26% = 3.187,60 ευρώ).

* «προκαταβολή φόρου έναντι του επόμενου οικονομικού έτους 55%», υπολογιζόμενη επί του κύριου φόρου: Η προκαταβολή φόρου 55% θα επιβληθεί επί του ποσού του κύριου φόρου, δηλαδή επί του ποσού των 3.187,60 ευρώ, και θα ανέλθει σε 1.753,18 ευρώ (3.187,60 ευρώ Χ 55% = 1.753,18 ευρώ).

Δηλαδή, η συνολική φορολογική επιβάρυνση του συγκεκριμένου φορολογουμένου θα εκτιναχθεί στα 4.940,78 ευρώ (1.612 ευρώ +886,60 ευρώ = 4.940,78 ευρώ). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 40,3% του τεκμαρτού εισοδήματος ή στο 82,34% του δηλωθέντος εισοδήματος των 6.000 ευρώ!

http://www.money-money.gr/

ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ 432 - Το ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ

Παρακολουθήστε online το ντοκιμαντέρ του Κώστα Εφήμερου για την ΕΡΤ. Τις επόμενες ημέρες ξεκινάει ένας γύρος προβολών του σε φεστιβάλ και διάφορους χώρους πολιτισμού. 

Μεσογείων 432 : Το αφιέρωμα του ThePressProject για την ΕΡΤ, ένα χρόνο μετά την προσπάθεια της κυβέρνησης να ρίξει μαύρο στην δημόσια ραδιοτηλεόραση

ΤΑΙΠΕΔ: Ο οργανισμός που ξεπουλά τη χώρα

Αν οι θεωρίες των νεοφιλελεύθερων για τους χρηματοδοτούμενους από το κράτος οργανισμούς έπρεπε να εφαρμοστούν κατά γράμμα, τότε μία και μόνο ιδιωτικοποίηση έπρεπε να γίνει. Κι αυτή δεν θα ήταν ούτε της ΔΕΗ (30 εκατ. κέρδη το 2012) ούτε του ΟΠΑΠ (505 εκατ. το 2012) ούτε της ΕΡΤ (57 εκατ. το 2011) ούτε των εταιρειών ύδρευσης (78 εκατ. κέρδη για την ΕΥΔΑΠ και 13 εκατ. για την ΕΥΑΘ το 2013). 

Ο οργανισμός που έπρεπε να ιδιωτικοποιηθεί είναι το Ταμείο Ξεπουλήματος της Δημόσιας Περιουσίας και κατά κόσμον ΤΑΙΠΕΔ, ήτοι Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Ελληνικού Δημοσίου!

Το Δημόσιο οφείλει να αποβάλει από πάνω του αυτό το έκτρωμα για τον απλό λόγο ότι είναι ζημιογόνο. Επειδή επιβαρύνει με τη δράση του τους φορολογούμενους, έχοντας καταφέρει το αδιανόητο: να εμφανίζει κατ” επανάληψη ζημιές! Με βάση τα αποτελέσματα που έδωσε πριν από λίγες μέρες στη δημοσιότητα, το α” τρίμηνο του 2014 εμφάνισε ζημιές ύψους 1,01 εκατ. ευρώ. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το τελευταίο τρίμηνο του προηγούμενου χρόνου εμφάνισε κέρδη ύψους 734.000 ευρώ, συνάγεται ότι το προηγούμενο εξάμηνο είχε ζημιές περίπου 280.000 ευρώ. Και, μάλιστα, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι «ειδικοί της αξιοποίησης» στο ναό του «value for money» αποτύγχαναν παταγωδώς να εμφανίσουν κέρδη. Το ίδιο συνέβη και το εξάμηνο Ιούλιος – Δεκέμβριος 2013, όταν οι ζημιές του ΤΑΙΠΕΔ έφτασαν τα 3,1 εκατ. ευρώ!

Όσο παράδοξο και να φαίνεται να εμφανίζει ζημιές ένας οργανισμός που δεν κάνει τίποτ” άλλο από το να παραλαμβάνει περιουσία από το Δημόσιο με μοναδική του αποστολή να την πουλήσει όσο όσο και με κάθε τρόπο, συμβατό ή μη με τους κανόνες της αγοράς και της καλής πίστης, η αλήθεια είναι πως έχει ξανασυμβεί! Κατ” επανάληψη μάλιστα!

Η πιο εμβληματική περίπτωση αφορούσε στην Τρόιχαντ («Δούρειος Ίππος» στα καθ” ημάς), τον οργανισμό που δημιουργήθηκε μετά την απορρόφηση της Ανατολικής από τη Δυτική Γερμανία για να ξεπουληθούν τα περιουσιακά στοιχεία της πάλαι ποτέ Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Παρότι κατάφερε μέσα σε τέσσερα χρόνια να ξεπουλήσει 14.000 επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία, έκλεισε τον κύκλο της αποτυγχάνοντας να ανταποκριθεί στις προβλέψεις για κέρδη 900 δις δολαρίων.
Αντί για κέρδη, μεταβίβασε στο γερμανικό κράτος ζημιές ύψους 170 δις δολαρίων.

Οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και η δημιουργία, μάλιστα, ειδικού οργανισμού με αυτήν ακριβώς την αποστολή δεν συνοδεύτηκαν από ζημιές και βαθιά διαφθορά μόνο στη Γερμανία.Το ίδιο επαναλήφθηκε, μεταξύ πολλών άλλων χωρών, και στη Σλοβακία, για να φτάσει ο πρωθυπουργός της χώρας, Ρόμπερτ Φίκο, τον Ιανουάριο του 2013 να δηλώσει σε αυστριακή εφημερίδα ότι, λόγω του αμόκ των ιδιωτικοποιήσεων μεταξύ 1995 και 2005, η κυβέρνησή του πλέον στερείται και του πιο απλού εργαλείου για να εφαρμόσει αναπτυξιακή πολιτική.

Εισαγόμενη διαφθορά

Το παράδειγμα της μικρής αυτής κεντρο-ευρωπαϊκής χώρας έχει ξεχωριστή σημασία για την Ελλάδα, γιατί ένα στέλεχος της σλοβακικής Τρόιχαντ, την Άννα Μπουμπενίκοβα, έστειλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο ΤΑΙΠΕΔ ως τον τοποτηρητή που θα διασφάλιζε την ταχύτητα και την… αξιοπιστία του προγράμματος ξεπουλήματος της ελληνικής δημόσιας περιουσίας. Η σχετική θέση, μάλιστα, προβλέπεται από τον ιδρυτικό νόμο του ΤΑΙΠΕΔ. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο νόμος στο άρθρο 3 παράγραφος 11:

«Στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου παρίστανται ως παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ψήφου, δύο (2) εκπρόσωποι που προτείνονται από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εκπρόσωποι ενημερώνονται πλήρως επί των θεμάτων της ημερήσιας διά-ταξης και μπορούν να ζητούν εγγράφως, από το Διοικητικό Συμβούλιο, κάθε πληροφορία επι θεμάτων που αφορούν τη λειτουργία του Ταμείου, το οποίο υποχρεούται να τις παρέχει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση»! 

Θεσμικά, επομένως, το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί όργανο ξένης επικυριαρχίας της Ελλάδας.

Η θητεία, ωστόσο, της γκαουλάιτερ Μπουμπενίκοβα στο ΤΑΙΠΕΔ αποδείχτηκε βραχύβια. Τον Αύγουστο του 2012 η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ανάγκασε να παραιτηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ μέχρι να διερευνηθούν οι ποινικές διώξεις που τη βάραιναν στη χώρα της για οικονομικά σκάνδαλα όσο διατελούσε πρόεδρος στο σλοβακικό ΤΑΙΠΕΔ. Και οι διάδοχοι, βέβαια, της Μπουμπενίκοβα μόνο… ιεραποστολική δράση δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι επιτελούν στην Ελλάδα, διαψεύδοντας πανηγυρικά το επιχείρημα ότι η συρρίκνωση του ρόλου του κράτους στην οικονομία περιορίζει τη διαφθορά.

Αξίζει να δούμε χαρακτηριστικά τι ακριβώς κάνει στην Ελλάδα ένας εκ των δύο τοποτηρητών της EE. Τα ονόματά τους αναφέρονται με πάσα επισημότητα στην ιστο-σελίδα του ΤΑΙΠΕΔ μεταξύ της «βασικής ομάδας»: Ζήνων Κοντολαίμης και Philippe Boin. Το περιεχόμενο της δράσης του δεύτερου τοποτηρητή περιγράφεται χωρίς τις συνήθεις υπεκφυγές και στρογγυλοποιήσεις που επιλέγουν οι ελληνικές κυβερνή-σεις -από του Παπανδρέου, που δέχτηκε το αίτημα της τρόικας για τη δημιουργία αυτού του αδιαφανούς εξαμβλώματος, μέχρι τη σημερινή, του Σαμαρά-, στην προσπάθειά τους να συγκαλύψουν την υποτέλειά τους, σε ετήσια έκδοση του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών για το 2011.

Αναφέρεται, λοιπόν, επί λέξει (σελίδα 21) ως προς τη σκοπιμότητα του Γάλλου τοποτηρητή ότι αφορά στην «υποστήριξη των γαλλικών επιχειρήσεων που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα. Το εν εξελίξει πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων περιλαμβάνει ευκαιρίες για τις γαλλικές επιχειρήσεις για το 2012. Στόχος είναι η έλξη μιας μεγαλύτερης γκάμας επενδυτών, πέραν των γαλλικών εταιρειών με μακρά παρουσία στην Ελλάδα (Alstom, Vinci, Suez κ.ά.)». Με απλά λόγια, επιδίωξη του Γάλλου τοποτηρητή δεν είναι η μεταφορά τεχνογνωσίας και άλλες παρόμοιες αφελείς δικαιολογίες. Ως εμπορικός αντιπρόσωπος λειτουργεί, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των γαλλικών εταιρειών που προσπαθούν να αρπάξουν ό,τι περισσότερο μπορούν από το πλιάτσικο που γίνεται σε βάρος της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.

Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι παιδαριώδεις δικαιολογίες δεν διατυπώνονται μόνο από τους πολιτικούς, που θεωρούν ως το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου το να ηγούνται του ξεπουλήματος της ελληνικής δημόσιας περιουσίας Γάλλοι ντίλερ και Σλοβάκες διωκόμενες για διαφθορά. Εξίσου αφελείς όροι για την παρουσία τους διατυπώνονται και στο νόμο του 2011, με στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας και να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις που δημιουργεί το καθεστώς απροκάλυπτης διεθνούς κηδεμονίας.

Αναφέρει, λοιπόν, ο νόμος για τους γκαουλάιτερ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:

«Οι εκπρόσωποι υπέχουν υποχρεώσεις εχεμύθειας, σύμφωνα με τους κανόνες περί εμπιστευτικότητας, απορρήτου και σύγκρουσης συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». 

Αλλά, είπαμε, αυτά είναι για τους ιθαγενείς…

Γκαουλάιτερ με πρόσβαση και βουλευτές στο σκοτάδι

Η πρόσβαση που έχουν οι γκαουλάιτερ του ΤΑΙΠΕΔ σε εμπιστευτικές πληροφορίες αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη προσβολή στα κυριαρχικά δικαιώματα, αν λάβουμε υπόψη μας ότι αυτήν ακριβώς την πληροφόρηση στερούνται οι Έλληνες βουλευτές! Επίμονο αίτημα βουλευτών να τους δοθούν τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ έπεσε στο κενό, αποδεικνύοντας έτσι το καθεστώς αδιαφάνειας που επικρατεί στο εσωτερικό του.

Δεμ είμαι μόνο η απροθυμία κυβέρνησης και ΤΑΙΠΕΔ να δώσουν στη δημοσιότητα τα πρακτικά του Ταμείου Ξεπουλήματος της Δημόσιας Περιουσίας που βεβαιώνουν ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του ΤΑΙΠΕΔ. Είναι επίσης οι αντισυνταγματικοί χειρισμοί που έχουν γίνει από την κυβέρνηση για τη στελέχωση της διοίκησής του, η «λαμπρή» πορεία πολλών στελεχών του και, ακόμη, το καθεστώς απαλλαγής των στελεχών του ΤΑΙ Π ΕΔ από κάθε ποινική ευθύνη για τις αποφάσεις που σχετίζονται με ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.

Εισάγεται έτσι και για τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ το ίδιο… βασιλικό προνόμιο που επιφύλαξαν για τα στελέχη των ασφαλιστικών ταμείων που ψήφισαν το «κούρεμα» των αποθεματικών, για τα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που έφεραν σε πέρας την ανακεφαλαιοποίηση, για τις διοικήσεις των τραπεζών που έδωσαν τα θαλασσοδάνεια στα κόμματα, και τέλος δεν έχουν οι περιπτώσεις όπου τα Μνημόνια δημιούργησαν το δικό τους δίκαιο διαρκών εξαιρέσεων.

Ο νόμος της σιωπής

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίζει το Ταμείο Ξεπουλήματος λίγο πολύ ως κοινωρελές ίδρυμα ή ταμείο αγαθοεργίας κλονίστηκε πρώτη φορά όταν το μέλος της διοίκησής του Άννα Ζωηρού, τοποθετημένη από τον ΛΑΟΣ στο Ταμείο, έσπασε την
«ομερτά» και προχώρησε σε δημόσιες καταγγελίες για τον τρόπο λειτουργίας του. Οι αποκαλύψεις της ξεκινούσαν από τα αγγλικά που χρησιμοποιούσαν στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου κι έφταναν ως τις αλλαγές των όρων διαγωνισμού για την πώληση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου και τις αντικανονικές ανανεώσεις συμβάσεων συμβούλων.

Προς επίρρωση της σοβαρότητας των σχυρισμώντης κυρίας Ζωηρού, να σημειωθεί πως ούτε οι συμβάσεις των συμβούλων ιδιωτικοποιήσεων -αξίας 20 εκατ. ευρώ μεχρι το Σεπτέμβριο του 2012, σύμφωνα με δηλώσεις ενός εκ των πρώην προέδρων του ευαγούς αυτού ιδρύματος σε Επιτροπή της Βουλής- έχουν ποτέ δοθεί στη Βουλή. Έτσι, κανείς δεν ξέρει ποια νομική εταιρεία η εταιρεία συμβούλων υπογράφει συμβόλαια με το ΤΑΙΠΕΔ. Και αυτές οι συμβάσεις είναι στη διάθεση μόνο των πιστωτών, όχι όμως των βουλευτών…

Η Άννα Ζωηρού αποδείχτηκε πολύ… ζωηρή για τους κανόνες του παιχνιδιού και παύθηκε από τα καθήκοντά της το Μάρτιο του 2013, αφού πρώτα είχε αντισταθεί σε πιέσεις για να παραιτηθεί και πριν ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις για ιδιωτικοποιήσεις.

Στο ενδιάμεσο, για να χωρέσει στη διοίκηση του Ταμείου Ξεπουλήματος και ο αντιπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ, η Βουλή ψήφισε την αύξηση του αριθμού των μελών του Δ.Σ. από πέντε σε έξι. Το Μάρτιο του 2013, μετά την αποπομπή της… ζωηρής Άννας Ζωηρού -τον Οκτώβριο του 2013 κατέθεσε μήνυση εναντίον του υπουργού Γιάννη Στουρνάρα-, η Βουλή ξαναψήφισε νόμο για να μειωθούν οι θέσεις του Δ.Σ. σε πέντε από έξι, εφόσον η «ανεπιθύμητη» είχε απομακρυνθεί. Μάλιστα, στο απόγειο του θράσους του, το Ταμείο Εκποιήσεων δεν δίστασε, σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά τις αποκαλύψεις της Άννας Ζωηρού, εμμέσως πλην σαφώς να την απειλήσει με μήνυση, θυμίζοντας την υποχρέωση εχεμύθειας που είχε αναλάβει για δέκα ολόκληρα χρόνια!

Το… γύφτικο παζάρι της «μεγάλης των αδέκαστων μάνατζερ σχολής του ΤΑΙΠΕΔ», πάντως, δεν σταματά εδώ. Από τα πολλά ευτράπελα ξεχωρίζουμε τα «μαγειρέματα» για την έγκριση από τη Βουλή της διοίκησης του. Με βάση τον ιδρυτικό νόμο, για τον ορισμό του προέδρου απαιτούνταν ειδική πλειοψηφία, λόγω του κρίσιμου ρόλου που καλούνταν να παίξει το ΤΑΙΠΕΔ και επίσης για λόγους διαφάνειας. Αυτή ήταν η αιτιολογία. Επί κυβέρνησης Σαμαρά όμως, επειδή δεν σχηματιζόταν η συγκεκριμένη πλειοψηφία στη Βουλή, δηλαδή… δεν έβγαιναν τα κουκιά, εκδόθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 σε τέσσερις ώρες Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου -με έναν, μάλιστα, εκ των υπουργών που τη συνυπέγραψαν να βρίσκεται εκείνη την ώρα σε ταξίδι στην Αίγυπτο!- που καταργούσε την προϋπόθεση της ειδικής πλειοψηφίας. Προφανώς, οι λόγοι διαφάνειας είχαν εκλείψει…

Η οσμή σκανδάλων και αδιαφάνειας που αναδύει το ΤΑΙΠΕΔ επιβεβαιώνεται αν μείνουμε σε ορισμένα μόνο στιγμιότυπα από το βίο και την πολιτεία των στελεχών του. Καταρχάς, στους εμπειρογνώμονες του συμπεριλαμβανόταν η Ελένη Παπακωνσταντί- vou, ξαδέρφη του πρώην υπουργού Οικονομικών που υπέγραψε το πρώτο Μνημόνιο, η οποία και έγινε γνωστή λόγω της συμμετοχής της σε εξοπλιστικά συμβόλαια και στη «λίστα Λαγκάρντ» και παραιτήθηκε όταν άρχισαν οι αποκαλύψεις. Οι δε πρόεδροι του ξεπερνούν τα χρόνια λειτουργίας του!

Ο πρώτος πρόεδρος, I. Κουκιάδης, παραιτείται τον Ιούνιο του 2012 πριν καν συμπληρώσει χρόνο. Ο διάδοχος του, Τ. Αθανασόπουλος, παραιτείται το Μάρτιο του 2013 με αφορμή την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του Δ.Σ. της ΔΕΗ, όπου συμμετείχε για τη σύμβαση της ΔΕΗ με τη ΜΕΤΚΑ. Κατηγορούνταν για ζημιά 100 εκατ. ευρώ. Ο διάδοχος του, Στ. Σταυρίδης, οδηγείται σε παραίτηση με αφορμή ταξίδι που έκανε στην Κεφαλονιά με λίαρ τζετ επιχειρηματία. Ο νυν πρόεδρος, Κ. Μανιατόπουλος, εκτέθηκε πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του, όταν τον Οκτώβριο του 2013 ρωτήθηκε στην Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινής Ασφάλισης για ποιο λόγο απέκρυψε από το βιογραφικό του την προϋπηρεσία του σε εταιρεία συμβούλων στις υπηρεσίες της οποίας προστρέχει πολλάκις το ΤΑΙΠΕΔ και τώρα για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ…

Ολο αυτό διάστημα οργιάζουν οι φήμες για διακριτική μεταχείριση της Eurobank -με την πώληση του Ελληνικού να αποτελεί το πιο ακραίο και πρόσφατο παράδειγμα, αν και όχι το μοναδικό-, φήμες που υπογραμμίζονται από την… υπεραντιπροσώπευση της Eurobank μεταξύ των στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ.

Με το πιστόλι του χρέους στον κρόταφο

Υπάρχει όμως κάτι ακόμη χειρότερο απ” όλα τα προηγούμενα, που κατά μεγάλο μέρος τα εξηγεί. Στο δεύτερο κιόλας άρθρο του ιδρυτικού νόμου αυτού του εκτρώματος ορίζεται ότι τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Δηλαδή, οι ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας, χιλιάδες ακίνητα του Δημοσίου, λιμάνια, αεροδρόμια, αρχαιολογικοί χώροι, χιονοδρομικά κέντρα και όλες οι κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις βγαίνουν στο σφυρί υπό ένα καθεστώς σκανδαλώδους αδιαφάνειας μόνο και μόνο για να πληρωθούν οι «Σάιλοκ» της τρόικας.

Οι διαρκείς αναθεωρήσεις προς τα κάτω των εισπρακτικών στόχων, με την πρώτη εκτίμηση του 2011 να κάνει λόγο για 50 δις ευρώ, το 2012 να αναθεωρείται στα 19 δις, ενώ πολύ πιο ρεαλιστικές ιδιωτικές εκτιμήσεις προσγειώνουν το ποσό σε μονοψήφια επίπεδα, ακόμη κι όταν θα “χει πουληθεί ό,τι έχουμε και δεν έχουμε -θα εκποιηθούν τα πάντα, δηλαδή, για να μειωθεί το χρέος κατά λιγότερο από 3%!-, αποδεικνύουν ένα απίστευτα επικερδές παιχνίδι για τους πιστωτές: κάθε απόκλιση δημιουργεί πιέσεις για ταχύτερες αποκρατικοποιήσεις χωρίς πολλές πολλές απαιτήσεις, που σημαίνει ξεπούλημα, με αποτέλεσμα οι πιστωτές να κερδίζουν τα μέγιστα πλασάροντας στις δικές τους εταιρείες ό,τι πωλείται στην Ελλάδα στην πιο εξευτελιστική τιμή. Κι όσο αγοράζουν στη φτήνια, με τη βοήθεια των golden boys του ΤΑΙΠΕΔ, τόσο επικρίνουν για τις αποκλίσεις, ζητώντας την επιβολή έκτακτων μέτρων λιτότητας ούτως ώστε να καλυφθούν τα δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά κενά που δημιουργούνται. Εν κατακλείδι, το σπάσιμο αυτού του φαύλου κύκλου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας -που μακροπρόθεσμα όχι μόνο αυξάνει την ανεργία, αλλά οξύνει και τη δημοσιονομική κρίση- και υπερχρέωσης μέσω της υποταγής στους δανειστές αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για την επιβίωση του λαού. 

Δικαστική ασυλία-ομολογία ενοχής

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις και η τρόικα, στην προσπάθεια τους να προωθήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις με κάθε τρόπο -αδιαφορώντας, για παράδειγμα, για το τίμημα και παραβιάζοντας ακόμη και τους στοιχειώδεις κανόνες του ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα ουκ ολίγοι διαγωνισμοί να είναι… μονοπρόσωποι. παραπέμποντας σε απευθείας αναθέσεις-, θωράκισαν τους «γενίτσαρους» του νεοφιλελευθερισμού που στελεχώνουν τη διοίκηση του Ταμείου Ξεπουλήματος με ασυλία απέναντι σε οποιαδήποτε δίωξη τους ασκηθεί στο μέλλον για απιστία κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Τριάντα άνθρωποι, δηλαδή, που τοποθετήθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ εντελώς αυθαίρετα και χειρίζονται εν λευκώ τον πλούτο της Ελλάδας δεν πρόκειται ποτέ να λογοδοτήσουν! (Κι αυτό την ίδια στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου…) Πιο κραυγαλέα ομολογία ενοχής δεν θα μπορούσε να υπάρξει…

«Στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν παραδείγματα που υπουργοί διέγραψαν αδικήματα. Το έκανε, για παράδειγμα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Γ. Κουβελάκης το 1993 για τα αδικήματα διά του Τύπου, κι έτσι απαλλάχθηκαν οι εκδότες που διώκονταν με αφορμή τη δημοσίευση προκηρύξεων της Ί7Ν».

Το ίδιο είχε κάνει κι ο Ευ. Γιαννόπουλος με τα περίφημα «αγροτοδικεία». Κοινό χαρακτηριστικό και στις δύο αυτές περιπτώσεις όμως ήταν ότι η εκδίκαση είχε προηγηθεί. Δεν παρακωλύονταν η λειτουργία της Δικαιοσύνης, όπως συμβαίνει τώρα», τονίζει στο «Επίκαιρα» ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης, πρώην μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

«Η δικαστική ασυλία, εισάγοντας μια ατομική εξαίρεση από ένα γενικό κανόνα, δεν επιτρέπει στη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Αποτελεί μια πρόδηλη παραβίαση της ισονομίας, που δείχνει πόση εμπιστοσύνη έχουν τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ στη νομιμότητα των πράξεων τους…».

Λεωνίδας Βατικιώτης – «Επίκαιρα»


Πηγή:
Βαθύ Κόκκινο

 

Τα του Αδώνιδος τω Άδωνι

Του Θανάση Καρτερού

Μέγας μεταρρυθμιστής και άξιος υπουργός ο Άδωνις, αν πιστέψουμε βέβαια τον καθ' ύλην αρμόδιο πρωθυπουργό του. Ο οποίος τον ξήλωσε από το υπουργείο Υγείας, αναλύθηκε όμως σε ύμνους για τον ξηλωμένο μετά το ξήλωμα. Με αποτέλεσμα να αναρωτιέται ο δεξιός νοικοκύρης: Βρε παιδιά, αφού ήταν τόσο καλός υπουργός ο Άδωνις, γιατί σ' αυτόν μεν ο Σαμαράς έδωσε τα παπούτσια στο χέρι, στον Βορίδη δε το υπουργικό φράκο;

Άγνωσται αι βουλαί του Μαξίμου, θα πείτε. Αλλά γνωστό το κέρδος της Βουλής των Ελλήνων από τον διορισμό του Αδώνιδος ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ. Διότι ο Άδωνις έχει δώσει από καιρό διαπιστευτήρια μαχητικότητας και ρητορικής δεινότητας. Ου μην και διαπιστευτήρια του ήθους που είναι απαραίτητο για τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Μόνο ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής τον ξεπερνάει στο δύσκολο και υπονομευμένο αυτό πεδίο.

Ποιος αποκάλεσε τον Σαμαρά τον αχρηστότερο υπουργό από τη μεταπολίτευση; Ο Άδωνις. Ποιος αποκαλούσε τρελούς εκείνους που πρόβλεπαν ότι θα πάει στη Ν.Δ.; Ο Άδωνις. Ποιος στόλισε με ουκ ολίγα επίθετα τους νυν συναγωνιστές του της Ν.Δ.; Ο Άδωνις. Ποιος διέταξε τον σκηνοθέτη να μην τον δείχνει στο ίδιο πλάνο με τον τότε γελοίο και νυν άκρως σοβαρό υπουργό Εσωτερικών; Ο Άδωνις. Και ποιος μόλις ακούει ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει φαιόχρωμα ρητορικά πυρά; Ο Άδωνις, φυσικά!

Αν λοιπόν υπάρχουν ερωτηματικά για την κλοτσιά από το υπουργείο, για την κλοτσιά προς την κορυφή της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. δεν υπάρχει κανένα. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή. Αφού ο Σαμαράς θεωρεί τη Βουλή καφενείο, την ανοίγει και την κλείνει σαν καφενείο, την απαξιώνει με διαδικασίες καφενείου, ένας κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος επιπέδου καφενείου είναι ό,τι πρέπει.

Ως εκ τούτου, άξιος. Να τους δώσει όλους να καταλάβουν τι εστί μαχητικότητα μετά υλακών και υλακές μετά μαχητικότητας. Να δώσει στη Βουλή τον αέρα που λείπει με την απουσία των ναζί. Να αναβαθμίσει γενικώς τον κοινοβουλευτικό αγώνα μιας Δεξιάς η οποία τρέχει ολοταχώς προς τα πίσω με τον Σαμαρά στο τιμόνι. Κι αν, ο μη γένοιτο -άνθρωποι είμαστε-, του ξεφύγει καμιά κουβέντα για το Ολοκαύτωμα και διαμαρτυρηθούν τίποτε Εβραίοι, να τους παραπέμψει στο σχετικό βιβλίο του πατρός Πλεύρη. Για να μάθουν Ιστορία...



 http://www.avgi.gr/