Τέτοια κυβέρνηση έχετε;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ας τη φανταστούμε κάπως έτσι – μια κυβέρνηση που: 

    Πρώτο: Θα είναι βγαλμένη από τα σπλάχνα του λαού και όπως μονομερώς οι εχθροί του λαού του επέβαλαν Μνημόνια, εκείνη ενεργώντας στο όνομα του λαού εξίσου μονομερώς (πώς αλλιώς;) θα καταργήσει  χωρίς δεύτερη κουβέντα τα Μνημόνια.

    Δεύτερο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού. Πώς; Εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας τον λογαριασμό στα 559 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης, όταν 6,3 εκατομμύρια Έλληνες ρίχτηκαν στη φτώχεια, εκείνοι είδαν τα πλούτη τους να εκτινάσσονται στα 76 δισ. δολάρια («Βήμα», 24/8/2014) και να ανέρχονται στο 45% του ΑΕΠ της χώρας. 

    Τρίτο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας το λογαριασμό σε εκείνα τα 11 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης, όταν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ρίχτηκαν στην ανεργία, εκείνοι (έρευνα της «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας «UBS») είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται από 16 δισ. δολάρια το 2013 στα 18 δισ. δολάρια το 2014 κατέχοντας (11 μόλις άνθρωποι) σχεδόν το 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. 

    Τέταρτο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας τον λογαριασμό σε εκείνο το 10% του πλουσιότερου πληθυσμού της χώρας που τα χρόνια της κρίσης, την περίοδο που στην Ελλάδα έφτασαν να υποσιτίζονται 686.000 παιδιά (έκθεση Unicef), αυτή η μειοψηφία είδε τα πλούτη της να εκτινάσσονται φτάνοντας σήμερα στο σημείο να κατέχει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007(έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse»).

    Πέμπτο: Μια κυβέρνηση που θα αποκαταστήσει άμεσα τις αδικίες σε βάρος του λαού εντοπίζοντας άμεσα και στέλνοντας τον λογαριασμό σε εκείνους που διατηρούν κεφάλαια τοποθετημένα στο εξωτερικό ύψους 140 δισ. ευρώ, όταν ένας στους δυο Έλληνες αναγκάζεται να δανειστεί ή να εκποιήσει περιουσιακά του στοιχεία για να επιβιώσει (έρευνα ΓΣΕΒΕΕ).

    Έκτο: Μια κυβέρνηση σε μια χώρα όπου ο εργάτης, ο αγρότης, ο βιοπαλαιστής έχασαν το 40% του εισοδήματός τους τα τελευταία χρόνια, θα στείλει τον (αντίστοιχο) λογαριασμό σε όλους τους προηγούμενους καθώς και σε εκείνους που φοροαποφεύγουν μέσω Λουξεμβούργου ή άλλων «παραδείσων», σε εκείνους που ο αφορολόγητος «πατριωτισμός» τους περνάει μέσα από «λίστες Λαγκάρντ», μέσα από εμβάσματα δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, μέσα από «οφ σορ» εταιρείες κι από άλλα τέτοια «νόμιμα και ηθικά». 

    Έβδομο: Μια κυβέρνηση του λαού που όπως μονομερώς οι εχθροί του λαού του έχουν φορτώσει στην καμπούρα του ένα χρέος που αφενός ο λαός το έχει πληρώσει χίλιες φορές κι αφετέρου δεν το δημιούργησε αυτός, εκείνη θα απαλλάξει το λαό από αυτό το χρέος, θα αρνηθεί να το πληρώσει, θα το διαγράψει μονομερώς (πως αλλιώς;) διακηρύσσοντας προς εγχώρια και ξένα όρνεα πως ό,τι φάγατε – φάγατε.

    Όγδοο: Μια κυβέρνηση που θα «εξηγήσει» στους τραπεζίτες πως τα 250 δισ. ευρώ που έχουν «δανειστεί» αυτά τα χρόνια είναι λεφτά του λαού, αφού ο λαός τα έχει πληρώσει, και άρα θα τεθούν στην υπηρεσία του λαού, θα τεθούν στην οικονομική αναγέννηση της χώρας μέσα από ένα παραγωγικό και πανεθνικό σχεδιασμό με γνώμονα το κοινωνικό όφελος και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

    Ένατο: Μια κυβέρνηση που όπως μονομερώς οι εγχώριοι και ξένοι «σωτήρες» του λαού του επέβαλαν μια δανειακή σύμβαση που θέτει τη χώρα υπό το αγγλικό δίκαιο και υπό την δικαιοδοσία του δουκάτου του Λουξεμβούργου, εκείνη το ίδιο μονομερώς (πώς αλλιώς) θα κάνει την δανειακή σύμβαση χαρτοπόλεμο και χωρίς καμία διαπραγμάτευση θα την πετάξει στον σκουπιδοτενεκέ.         

    Δέκατο: Μια κυβέρνηση που από την πρώτη μέρα θα εξασφαλίσει δουλειά, ψωμί, σύνταξη, θέρμανση, υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια στο λαό και θα τα εξασφαλίσει επειδή ακριβώς θα αρνηθεί να ξαναδώσει έστω και ένα τρύπιο ευρώ σε κερδοσκόπους και τοκογλύφους και επειδή ό,τι παράγει πλούτο στον τόπο δεν θα το χαρίζει στους «επενδυτές», δεν θα το βάζει ενέχυρο στις «Αγορές», αλλά θα το θέσει στην υπηρεσία του λαού, που σημαίνει: Τέλος στο ξεπούλημα και στο πλιάτσικο, πέρασμα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο όλων των τομέων στρατηγικής σημασίας στην οικονομία, από την ενέργεια, τον ορυκτό, επίγειο και εναέριο πλούτο μέχρι τις τηλεπικοινωνίες, τις δημόσιες μεταφορές και φυσικά τον τραπεζικό τομέα.   

    Ενδέκατο: Μια κυβέρνηση που δεν θα αναγνωρίζει στα «κολέγια των Επιτρόπων», σε καμία ΕΕ και σε κανένα ΔΝΤ το «δικαίωμα» να ρημάζουν και να υπονομεύουν την οικονομία της χώρας, που θα ενεργεί με γνώμονα την ανύψωση του παραγωγικού επιπέδου του τόπου και την αναδημιουργία της Ελλάδας, διεκδικώντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις στο πλαίσιο της αλληλεξάρτησης εντός του παγκόσμιου οικονομικού περιβάλλοντος και του παγκόσμιου «καταμερισμού εργασίας».    

    Δωδέκατο: Μια κυβέρνηση που δεν θα επιτρέπει στα ΝΑΤΟ και στις Κομισιόν να ποδοπατούν την εθνική κυριαρχία και την λαϊκή αξιοπρέπεια, που δεν θα θεωρεί «μονόδρομο» τα δεσμά τους, και που στα παιχνίδια των εκβιασμών, των απειλών και των υπονομεύσεων θα αντιτάσσει την λαϊκή οργάνωση, τη λαϊκή θέληση, τη λαϊκή αποφασιστικότητα και την πατριωτική και διεθνιστική αλληλεγγύη.     

    Άσχημη θα ήταν μια τέτοια κυβέρνηση; Δεν φαντάζομαι. Αλλά έχω και πλήρη επίγνωση ότι, μια βδομάδα πριν τις εκλογές, στο ερώτημα προς τους υποψήφιους κυβερνώντες αν «έχετε τέτοια κυβέρνηση» να μου προτείνετε, η απάντηση που θα λάμβανα θα ήταν ότι… η φαντασία μου καλπάζει.

    Διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι τόσο φαντασιόπληκτος δεν είμαι ώστε να πιστεύω ότι μπορεί στις 26 Ιανουαρίου να έχω μια τέτοια κυβέρνηση.   Εντούτοις δεν νομίζω (με το συμπάθιο κιόλας) ότι θα πρέπει να παραιτηθώ από το να θέλω μια τέτοια κυβέρνηση.

    Και φυσικά δεν νομίζω (με το συμπάθιο κιόλας), ακόμα κι αν δεν μπορώ να έχω μια τέτοια κυβέρνηση, ότι θα πρέπει να παραιτηθώ από το δικαίωμά μου, την παραπάνω Δευτέρα, να έχω μια τέτοια αντιπολίτευση.

Πηγή 

Βασανίζομαι: Η λιτότητα σαν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας

Αν σας καλούσαν να επιλέξετε εάν θέλετε να κόψουν τη σύνταξη της γιαγιάς σας ή να την βασανίσουν για μερικές ημέρες στα κεντρικά της Αλεξάνδρας, τι θα διαλέγατε; Η απάντηση εξαρτάται προφανώς από τα αισθήματα που τρέφετε για τη γιαγιά και… το ύψος της σύνταξης. Αρκετοί δικηγόροι πάντως υποστηρίζουν ότι από νομικής απόψεως δεν υπάρχει καμία διαφορά. Η ακραία πολιτική λιτότητας, λένε, δεν είναι πλέον βάσανο. Είναι βασανιστήριο.

Πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο ηλικιωμένοι ομογενείς από την Αλβανία είδαν στα γραμματοκιβώτιά τους μια ειδοποίηση από τον ΟΓΑ που τους ανακοίνωνε ότι η σύνταξή τους θα διακοπεί αναδρομικά από την 1 Ιανουαρίου του 2013 καθώς λάμβαναν σύνταξη και από την Αλβανία. Λογικό θα υποθέσει κάποιος. Το πρόβλημα ήταν ότι η αλβανική σύνταξη έφτανε μετά βίας τα 100 ευρώ ενώ μετά την αφαίρεση της εισφοράς ασθενείας έπεφτε στο μισό.

Το ελληνικό κράτος, δηλαδή, έκρινε ότι υπάρχουν πολίτες του οι οποίοι μπορούν να επιβιώνουν με 50 ευρώ το μήνα. Το μόνο ιστορικό προηγούμενο ανάλογης συμπεριφοράς σε ηλικιωμένους πρέπει να ήταν το λεγόμενο «Κείον Νόμιμον», το εθιμικό δίκαιο που επικρατούσε δηλαδή στην Αρχαία Κέω (Τζια) και καλούσε τους γέροντες, που δεν μπορούσαν να εργαστούν, να αυτοκτονούν πίνοντας κώνειο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η σύγχρονη μορφή «ευθανασίας» των ηλικιωμένων, που εφαρμόζει η κυβέρνηση – Σαμαρά Βενιζέλου, έφτασε στον Συνήγορο του Πολίτη. Και ενώ όλοι θα περίμεναν μια τυπική σύσταση προς την κυβέρνηση η έκθεση του συνηγόρου έκρινε ότι το ελληνικό κράτος καταπατά (μεταξύ άλλων) και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και συγκεκριμένα το άρθρο 3 που ορίζει ότι «κανένας άνθρωπος δεν επιτρέπεται να υποβληθεί σε βασανιστήρια ή σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση».

Αν και το συγκεκριμένο άρθρο (μαζί με το άρθρο 2 για το δικαίωμα στη ζωή) χρησιμοποιείται συνήθως σε περιπτώσεις κρατουμένων, που πέφτουν θύματα βασανισμού και εξευτελισμού από τους δεσμοφύλακές τους, αρκετοί νομικοί υποστηρίζουν ότι ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί και για ανθρώπους που βιώνουν την άγρια πολιτική λιτότητας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Μια από τις σημαντικότερες μελέτες για το θέμα έχει πραγματοποιήσει ο καθηγητής Κολμ Ο΄Σίνεντ, ο οποίος είναι και Γενικός Εισηγητής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Κοινωνικά Δικαιώματα – είναι δηλαδή ο άνθρωπος που κρίνει εάν οι χώρες της Ευρώπης σέβονται τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.

Για την ιστορία ο Ο΄Σίνεντ, ξεκινά τη μελέτη του με μια αναφορά στο βιβλίο του Τζόναθαν Σουίφτ «Μια Σεμνή πρόταση», στο οποίο ο σατιρικός συγγραφέας πρότεινε στους φτωχούς Ιρλανδούς του 18ου αιώνα να προσφέρουν τα παιδιά τους σαν τροφή για τους πλούσιους. Ο Σουιφτ χρησιμοποιούσε τη σάτιρα για να επιτεθεί στις θεωρίες και τις αντιλήψεις που προκαλούσαν την εξαθλίωση του πληθυσμού ενώ ο Ο΄Σίνεντ σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει για τον ίδιο λόγο τα εργαλεία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ο Ιρλανδός καθηγητής διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σε «κάθε κυβερνητική πράξη η παράλειψη που εξαθλιώνει τους πολίτες υποβαθμίζοντας ραγδαία τις συνθήκες διαβίωσης τους». Και αν μέχρι σήμερα τα πορίσματα του Συνηγόρου του πολίτη και οι μελέτες ξένων καθηγητών αντιμετωπίζονταν σαν θεωρητικές ασκήσεις, αρκετοί δικηγόροι στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να τις χρησιμοποιούν σε ανάλογες υποθέσεις – ήδη εκκρεμούν προσφυγές και για ομογενείς από την Βουλγαρία, οι οποίοι καλούνται να ζήσουν με λιγότερα από 50 ευρώ.

Με ανάλογα νομικά επιχειρήματα γεμίζει την φαρέτρα της και η Γερμανίδα Sarah Luzia Hassel-Reusing, η οποία έχει καταθέσει μήνυση κατά αγνώστων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης υποστηρίζοντας ότι η «συστηματική και ευρείας κλίμακας βλάβη στην υγεία του Ελληνικού πληθυσμού» από την πολιτική λιτότητας αποτελεί «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας». Στο πλευρό της βρέθηκε μάλιστα από την πρώτη στιγμή το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού το οποίο καλεί όλους τους πολίτες να καταθέσουν τη μαρτυρία τους για το θέμα (mkiellinikou@gmail.com, 210-9631-950). Το μητροπολιτικό ιατρείο έχει ήδη συγκεντρώσει πολύτιμο υλικό μέσα από το «Παρατηρητήριο Θεμάτων Υγείας», όπως καταγγέλλει όμως σε ανακοίνωσή του όλες οι προσπάθειες και κυρίως η προσφυγή στη Χάγη συναντούν την «εκκωφαντική σιγή των ΜΜΕ».

Η προσφυγή στο διεθνές δίκαιο για την αντιμετώπιση της δολοφονικής πολιτικής λιτότητας δεν ελληνικό φαινόμενο. Στη Βρετανία ομάδες πολιτών συλλέγουν υπογραφές για να παραπέμψουν τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την κατηγορία ότι με την οικονομική πολιτική του οδήγησε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στο θάνατο και περίπου 15.000 παιδιά σε προγράμματα απόρων.

Προφανώς η προσφυγή σε εθνικά ή διεθνή δικαστήρια για την αντιμετώπιση της λιτότητας θέτει και ορισμένα πολιτικά αν όχι φιλοσοφικά ερωτήματα. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα εργαλεία της δικαιοσύνης για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις από τη λειτουργία του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος; Σε ατομικό επίπεδο η απάντηση μπορεί να είναι θετική – οι προσφυγές παραδείγματος χάριν για την προστασία ομογενών από τη Βουλγαρία και την Αλβανία μπορούν κυριολεκτικά να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Αντίστοιχα η πρωτοβουλία του μητροπολιτικού ιατρείου και η προσφυγή στο διεθνές ποινικό δικαστήριο είναι ένα πανίσχυρο όπλο για να αποκαλυφθεί πλήρως η δολοφονική πολιτική που ασκείται στην Ελλάδα.

Εν τέλει όμως το να αναμένεις ότι η πολιτική λιτότητας θα συντριβεί μόνο από το σφυράκι στην έδρα κάποιου δικαστηρίου είναι σαν να ζητάς από τους δικαστές να καταδικάσουν τον καπιταλισμό, τον οποίο από το ρόλο τους καλούνται να υπηρετούν. Και αυτό εμπίπτει στα εγκλήματα κατά της λογικής.

Άρης Χατζηστεφάνου

Unfollow Δεκέμβριος 2015

Πηγή

Θα ζητήσει κάποιος συγγνώμη από την κυρία Ραχήλ Μακρή;

Του Πιτσιρίκου

Χτες το απόγευμα, ήμουν με τον Σπύρο Γραμμένο και κάναμε ετοιμασίες για τη σημερινή του εμφάνιση στο Passport στον Πειραιά. Όταν το βράδυ επέστρεψα στο σπίτι, διαπίστωσα πως διάφοροι με κατηγορούσαν και με έβριζαν επειδή η Ραχήλ Μακρή είχε κάνει μια δήλωση -που την θεωρούσαν απαράδεκτη- και εγώ πριν έξι μέρες είχα γράψει στο Twitter «Βλέποντας ποιοι γλίτσες βρίζουν την Ραχήλ Μακρή, την έχω συμπαθήσει πάρα πολύ». Αλλά τι δήλωση έκανε η Ραχήλ Μακρή;

Η κυρία Ραχήλ Μακρή, υποψήφια βουλευτής Κοζάνης με τον ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου «τι θα κάνετε αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κλείσει την στρόφιγγα της ρευστότητας», είπε ότι θα ενεργοποιηθεί το emergency του ELA και, αν χρειαστεί, «θα μπορούμε να κόψουμε μόνοι μας ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος μέχρι 100 δισ. ευρώ».

Αμέσως όλοι έπεσαν να φάνε την Ραχήλ Μακρή.

Κανείς δεν έκανε τον κόπο να κάνει πρώτα μια αναζήτηση σε αυτό το πράγμα που έχει μπροστά του -και ονομάζεται «υπολογιστής»-, για να διαπιστώσει αν αυτό που είπε η Ραχήλ Μακρή μπορεί να γίνει ή όχι.

Αν το είχε κάνει, θα διαπίστωνε πως η Ραχήλ Μακρή είπε κάτι το οποίο προβλέπεται για κάθε χώρα, και το είχε κάνει η Ιρλανδία το 2011.

Το 2011, η Ιρλανδία είχε τυπώσει λογιστικά 51 δισεκατομμύρια ευρώ, για να ενισχύσει τη ρευστότητα των τραπεζών της.

Μάλιστα, τότε είχε γίνει μεγάλο θέμα και στην Ελλάδα -με την απόφαση της ιρλανδικής κυβέρνησης να τυπώσει χρήμα-, αλλά γρήγορα ξεχάστηκε γιατί οι ραγιάδες έπρεπε να γίνουν πειραματόζωα και τα ελληνικά ΜΜΕ τους βομβάρδιζαν με ψευδείς ειδήσεις.

Όλοι λοιπόν την έπεσαν στη Ραχήλ Μακρή.

Καλά, είναι λογικό να δεχτεί επίθεση η Ραχήλ Μακρή από την επικοινωνιακή ομάδα του ακροδεξιού Αντώνη Σαμαρά αλλά επίθεση της έκαναν ακόμα και οι συριζαίοι, οι οποίοι αναπαρήγαγαν κατά λέξη τα όσα έγραφαν οι ακροδεξιοί.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω συριζαίους, αριστερούς, κεντροαριστερούς, δεξιούς δημοκράτες και αναρχικούς να πέφτουν στη λούμπα της ακροδεξιάς προπαγάνδας και να την καταπίνουν αμάσητη. Το παθαίνουν συνέχεια. Κατά τ” άλλα, όλοι αυτοί νομίζουν ότι είναι πάρα πολύ έξυπνοι. Ναι, βέβαια.

Θα ήθελα να ενημερώσω διάφορους τύπους που νομίζουν πως είναι αριστεροί αλλά συμπεριφέρονται σαν ακροδεξιοί Ταλιμπάν πως ποτέ δεν είναι αργά να ζητήσουν συγγνώμη από την Ραχήλ Μακρή για τις χυδαιότητες που έγραψαν εναντίον της.

Επίσης, καλό θα ήταν να μάθετε επιτέλους πως όλες οι γυναίκες είναι κυρίες. Όλες.

Αυτό θα σας βοηθήσει και στην προσωπική σας ζωή.

(Επειδή διαβάζουν και χαζοί, την κυρία Ραχήλ Μακρή δεν την γνωρίζω προσωπικά.)

(Και μια πάρα πολύ ταπεινή προτροπή: προσπαθήστε να σκέφτεστε με το δικό σας μυαλό. Με το δικό σας, όχι των άλλων.)

Πηγή

Εγώ, εγώ φταίω!

Του Γιώργου Μπόσκου

Δε μπορώ να αναπνεύσω. Πνίγομαι στη μιζέρια αυτής της χώρας. Κατάθλιψη, ανασφάλεια, φόβος – τα συναισθήματα τριγύρω. Πότε θα ξεσπάσω; Πότε θα ξεσηκωθώ;
Τα έχω με όλους! Τους πολιτικούς που εξαπάτησαν, τους δημοσιογράφους που τρομοκράτησαν, τους πολεοδόμους που τα άρπαξαν, αλλά πιο πολύ τα έχω με εμάς τους ίδιους!
 
Που ποτέ δε σηκωθήκαμε από τον καναπέ. Που ποτέ δε βγάλαμε το φίδι από την τρύπα. Που δε διεκδικήσαμε καλύτερο μέλλον για τους νέους που φεύγουν στο εξωτερικό.
 
Τα έχω με εσάς που κλειδώσατε τις πόρτες και νομίζατε ότι τι κακό δε θα χτυπήσει και τη δική σας. Που όχι μόνο βολευτήκατε, αλλά νομιμοποιήσατε τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής επί χρόνια.
 
Τα έχω με όλους όσοι δεν ένωσαν μέσα τους «Καζαντζακικό» χρέος!
 
Με εκείνους που δε δίδαξαν στα παιδιά τον Ελύτη και το και το Σεφέρη. Που δεν άκουσαν τις μουσικές του Χατζιδάκι και τα λόγια του Καστοριάδη.
 
Τα έχω με εκείνους που δεν τόλμησαν να ερωτευτούν και να αγαπήσουν. Με εκείνους που αποκοιμήθηκαν και δε δημιούργησαν με ένστικτο και πάθος!
 
Με εκείνους που δεν πίστεψαν στο ρομαντισμό και τη φαντασία!
 
Ποιος φταίει; Εσύ; Αυτός; Ή ο άλλος;
 
Εγώ, εγώ φταίω!
 
Γιατί σιωπούσα! Γιατί ποτέ δεν έκανα την επανάσταση μέσα μου!


Πηγή

Δέκα λόγοι που «έσπασε» η ισοτιμία φράγκου/ευρώ

Γιατί «έσπασε» η σταθερή ισοτιμία φράγκου / ευρώ, ποιες οι αιτίες που οδήγησαν την Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας σε αυτήν την απόφαση, ποιες οι συνέπειες για του Έλληνες δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο και τί επιλογές έχουν;

Πριν το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης  για να αγοράσει κανείς ένα ευρώ χρειαζόταν περισσότερο από 1,50 ελβετικά φράγκα. Από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης και μετά το ευρώ άρχισε να πέφτει και το ελβετικό φράγκο να ανατιμάται  καθώς οι επενδυτές πουλούσαν ευρώ και αναζητούσαν ασφάλεια στο ελβετικό νόμισμα και μέχρι τον Αύγουστο του 2011 η ισοτιμία του με το ευρώ είχε φτάσει στο ένα προς ένα.

Στην προσπάθεια της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας  από τη μια να προστατέψει την οικονομία της χώρας και από την άλλη να συνεισφέρει στην αποκλιμάκωση των πιέσεων, κερδοσκοπικών και μη, στο ευρώ, έλαβε την απόφαση,  στις 06 Σεπτεμβρίου του 2011, να δημιουργήσει μία τεχνητή, κλειδωμένη ισοτιμία του φράγκου με το ευρώ στο 1,20 έτσι ώστε ένα ευρώ να κοστίζει , σταθερά, 1,20 φράγκα. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να πουλάει φράγκα και να αγοράζει ευρώ, σε μία φάση που κανένας δεν ήθελε το ευρωπαϊκό νόμισμα. Με αυτόν τον τρόπο η Ελβετία παρείχε μία πολύ σημαντική στήριξη στο ευρωπαϊκό νόμισμα.

Η απόφαση αυτή τηρήθηκε μέχρι τις 15 Ιανουαρίου του 2015 όταν, απροειδοποίητα αλλά όχι απρόσμενα, η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα εγκατέλειψε τη σταθερή ισοτιμία με το ευρώ, αφήνοντας το ελβετικό φράγκο να κινηθεί και πάλι ελεύθερα. Το αποτέλεσμα ήταν η εκτίναξη της τιμής του φράγκου κατά 20% και η επιστροφή του κοντά στα επίπεδα του Αυγούστου του 2011, στο 1.01 έναντι του ευρώ.

Διακυμάνσεις τέτοιου επιπέδου στις αγορές συναλλάγματος είναι σπάνιες και αποτελούν σημαντικές στιγμές στη διεθνή νομισματική ιστορία αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν εξηγούνται. Εν προκειμένω οι κυριότερες αιτίες για τη σχετική απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας είναι δέκα:

1)  Η απόκλιση των στόχων στη νομισματική πολιτική ΗΠΑ – Ευρωζώνης - Ελβετίας

Οι διαφορετικοί στόχοι στη νομισματική πολιτική ΗΠΑ – Ευρωζώνης  - Ελβετίας έχουν οδηγήσει σε μαζικές εκροές κεφαλαίων από το ευρώ προς το ελβετικό φράγκο ασκώντας πίεση στην τεχνητή σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία. Όσο πιο μεγάλη η πίεση τόσο πιο μεγάλο το κόστος προστασία  της από την Κεντρική Τράπεζα και τόσο πιο δύσκολο το έργο της. 

2)  Η αναμονή για αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, δηλαδή για «τύπωμα» ευρώ

 Εν αναμονή της απόφασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για αγορά ομολόγων των κρατών της ευρωζώνης οι εκροές κεφαλαίων από το ευρώ προς το ελβετικό φράγκο αναμένεται να συνεχιστούν και όταν το γεγονός πραγματοποιηθεί να ενταθούν. Αυτό σημαίνει περαιτέρω πίεση στην ισοτιμία φράγκου / ευρώ  και ως εκ τούτου μεγαλύτερη δυσκολία στην υπεράσπιση της σταθερής ισοτιμίας. 

3) Η ρωσική κρίση

Η κρίση στη Ρωσία και η κατάρρευση του ρουβλιού έχουν οδηγήσει σε μαζικές εκροές κεφαλαίων από τη χώρα με κατεύθυνση την Ελβετία. Καθώς οι εκροές αυτές αναμένεται να αυξηθούν  όσο η κρίση στη Ρωσία θα παρέμενε και όσο θα βάθαινε, η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας  θα ήταν αναγκασμένη να ανταλλάσσει  τα ευρώ των ρωσικών επιχειρήσεων με ελβετικά φράγκα σε μία ανταλλαγή η οποία θα τη ζημίωνε, καθώς στην πραγματικότητα τα ευρώ θα ήταν πολύ πιο υποτιμημένα και τα φράγκα πολύ πιο ανατιμημένα από την ισοτιμία στην οποία θα γινόταν η ανταλλαγή. 

4) Η κερδοσκοπία στη σκιά του φόβου για GRexit

Οι κερδοσκοπικές πιέσεις που ασκούνται στο ευρώ  από όσους εκμεταλλεύονται το φόβο  για ένα GRexit,  έσπρωξαν την τιμή του ακόμη χαμηλότερα αυξάνοντας τις εκροές κεφαλαίων προς την Ελβετία και αναγκάζοντας την Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει την ανταλλαγή του ισχυρού φράγκου με το αδύναμο ευρώ, αυξάνοντας το ρίσκο της και το κόστος προστασίας της σταθερής ισοτιμίας. 

5) Η αποτυχία του μέτρου των αρνητικών επιτοκίων για το φράγκο

Στην προσπάθεια της να εμποδίσει τη ροή κεφαλαίων προς τη χώρα η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας πήρε την απόφαση πριν μερικές εβδομάδες να μειώσει το επιτόκιο του φράγκου στο –ο,25%, ουσιαστικά χρεώνοντας όσους ήθελαν να αποθηκεύσουν τα χρήματα τους στην Ελβετία μέσω της μετατροπής του σε φράγκο. Όμως, το νομισματικό αυτό μέτρο απέτυχε να αποτρέψει τη ροή κεφαλαίων και έτσι η Κεντρική Τράπεζα έπρεπε να πράξει κάτι διαφορετικό. 

6) Η  αντιμετώπιση της κερδοσκοπικής πρακτική ς των εταιριών εμπορίας πετρελαίου στην Ελβετία 

Οι μεγαλύτερες εταιρίες  που λειτουργούν ως μεσάζοντες εμπορίας πετρελαίου διεθνώς, έχουν την έδρα τους στην Ελβετία. Οι εταιρίες αυτές έχουν κέρδη σε δολάρια και πληρώνουν φόρους σε ελβετικά φράγκα. Αντί να μετατρέψουν τα δολάρια τους απευθείας σε φράγκα είχαν βρει έναν τρόπο κερδοσκοπίας εκμεταλλευόμενες τη σταθερή νομισματική ισοτιμία του φράγκου με το ευρώ. Έτσι πρώτα μετέτρεπαν τα υπερτιμημένα τους δολάρια σε στο ευρωπαϊκό νόμισμα, αγοράζοντας όλο και περισσότερα ευρώ έναντι του προηγούμενου διαστήματος και στη συνέχεια τα αντάλλασαν με φράγκα στο 1,20 αποκτώντας το ισχυρό ελβετικό νόμισμα. 

|

7) Η τάση ανατίμησης του δολαρίου έναντι του ευρώ και η προοπτική συνέχισης της

Η τάση ανατίμησης του δολαρίου έναντι του ευρώ και η προοπτική συνέχισης της συνεπάγεται την τροφοδότηση της κερδοσκοπικής πρακτικής των εταιριών  που λειτουργούν ως μεσάζοντες εμπορίας πετρελαίου και  η οποία περιγράφηκε παραπάνω. 

8) Το τίμημα υποστήριξης της ισοτιμίας που ανήλθε στο 85% του ΑΕΠ της Ελβετίας

Προκειμένου να υποστηρίξει τη σταθερή ισοτιμία η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας έπρεπε να πουλά φράγκα και να αγοράζει ευρώ, αφού όλοι οι υπόλοιποι έκαναν το αντίθετα, δηλαδή πουλούσαν ευρώ και αγόραζαν φράγκα. Η προσπάθεια αυτή κόστισε στην Κεντρική Τράπεζα κεφάλαια ίσα με το 86% του ΑΕΠ της χώρας, κάτι το οποίο χτύπησε ως καμπανάκι κινδύνου για την υπερβολική αύξηση του ρίσκου πτώχευσης της. εταιρίες  που λειτουργούν ως μεσάζοντες εμπορίας πετρελαίου

9) Η προοπτική πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης ρεκόρ από την ΕΚΤ

Η έναρξη της πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η προοπτική επέκτασης της  σε επίπεδα ρεκόρ, συνεπάγεται ότι η ΕΚΤ αγοράζει ήδη και πιθανόν θα αγοράζει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία και έτσι η ανάγκη αγοράς ευρώ από την Κεντρική Τράπεζας της Ελβετίας μικραίνει.

10) Τα κέρδη ρεκόρ που κατέγραψε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας το 2014

Το 2014 η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας κατέγραψε κέρδη ρεκόρ της τάξης των 38 δις φράγκων, τα οποία και θα είναι αρκετά για να καλύψουν τις απώλειες που θα καταγράψει από την ανατίμηση του φράγκου και την υποτίμηση του ευρώ εξαιτίας της εγκατάλειψης της σταθερής ισοτιμίας τους. Χωρίς αυτά τα κέρδη η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας θα πτώχευε αν προχωρούσε σε μία τέτοια κίνηση. 

Συνέπειες για τους Έλληνες δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο

Τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο προωθήθηκαν από κάποιες ελληνικές τράπεζες, κυρίως, κατά τη διάρκεια των ετών 2007-2009 και αφού η ισοτιμία είχε μείνει σχετικά σταθερή για δέκα και πλέον χρόνια, μεταξύ του 1,44 και του 1,69 και σήμερα δάνεια σε φράγκο, τόσο καταναλωτικά όσο και στεγαστικά, κατέχουν περισσότεροι από 60 χιλιάδες Έλληνες δανειολήπτες, οι οποίοι μετά την εγκατάλειψη της σταθερής ισοτιμίας βρέθηκαν να καταγράφουν θεαματικές απώλειες  που θα αποτυπωθούν άμεσα στο ύψος της δόσης που θα χρειαστεί να καταβάλλουν.

Η επιχειρηματολογία του προωθητικού μάρκετινγκ των συγκεκριμένων δανείων στηριζόταν στη σταθερότητα της ισοτιμίας ευρώ / φράγκου που υποδήλωνε, σύμφωνα με τις τράπεζες, μία μεγάλη πιθανότητα διατήρησης της και στο μέλλον , η ασφάλεια που παρείχε το φράγκο ως ένα νόμισμα της Ελβετίας και έτσι υψηλού διεθνούς κύρους,  η χαμηλή δόση που θα απολάμβανε ο δανειολήπτης και το χαμηλό επιτόκιο λόγω Libor.

Ωστόσο, η σύγκριση  από την πλευρά της τράπεζας των δανείων σε ευρώ με τα δάνεια σε φράγκα ως προς το επιτόκιο και το ύψος της δόσης και η πρόταση  ή η παρότρυνση για επιλογή του ενός έναντι του άλλου θα έπρεπε να συνοδεύεται με τη διευκρίνιση ότι το δάνειο σε ευρώ δεν περιλαμβάνει νομισματικό κίνδυνο ενώ αυτό σε φράγκο περιλαμβάνει και έτσι αποτελεί ταυτόχρονα ΔΑΝΕΙΟ και ΕΠΕΝΔΥΣΗ με τη δεύτερη να εμπεριέχει επενδυτικό και δη νομισματικό ρίσκο.

Η διάκριση αυτή είναι σαφής βάση της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας εξ ου και η υποχρέωση των τραπεζών που προωθούν δάνειο σε διαφορετικό από το εθνικό νόμισμα να εξηγήσουν τις συνέπειες που θα είχε στο κεφάλαιο, τις δόσεις και το επιτόκιο του δανείου μία υποτίμηση, εν προκειμένω, του ευρώ έναντι του φράγκου αλλά και να παράσχουν πληροφορίες για τις μεθόδους αντιστάθμισης του νομισματικού ρίσκου.

Στην περίπτωση που οι τράπεζες παρείχαν αποδεδειγμένα τέτοιου είδους ενημέρωση τότε η ευθύνη για την ανάληψη του νομισματικού ρίσκου μέσω της λήψης δανείου σε φράγκο βαρύνει το δανειολήπτη. Σε αντίθεση περίπτωση, ωστόσο, ο δανειολήπτης έχει νομικά ερείσματα για να διεκδικήσει την αποκατάσταση της βλάβης που υπέστη εξαιτίας της παράλειψης της τράπεζας να τον ενημερώσει για τους κινδύνους που αναλάμβανε ως όφειλε να κάνει.

Σε δικαστικό επίπεδο, υπάρχουν ευνοϊκές δικαστικές αποφάσεις για ανάλογες περιπτώσεις. Μία από αυτές είναι η απόφαση 342/2014 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κοζάνης ενώ προσφάτως εκδόθηκε δεύτερη ευνοϊκή απόφαση από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης που υποχρεώνει την Τράπεζα να υπολογίσει τα δάνεια  με την ισοτιμία που ίσχυε κατά το χρόνο εκταμίευσης.

Οι δανειολήπτες που πιστεύουν ότι αδικήθηκαν θα μπορούσαν να αποταθούν στο Σύλλογο Δανειοληπτών σε Ελβετικό Φράγκο (www.daneia-chf.gr ) για περισσότερη  ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματα τους.

Ο Πάνος Παναγιώτου είναι τεχνικός αναλυτής χρηματιστηριακών αγορών, εκδότης του www.analitis.gr  , διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικών Αναλυτών στην Αγγλία (www.ekta.gr)  και διευθυντής εκπαίδευσης και έρευνας της Enalos LTD στο Λονδίνο. Είναι δημιουργός λογισμικών αυτοματοποίησης της τεχνικής ανάλυσης (3F, ModiStock) και συγγραφέας χρηματιστηριακών και οικονομικών βιβλίων. Άρθρα και συνεντεύξεις του δημοσιεύονται για μιάμιση δεκαετία σε πληθώρα ΜΜΕ ενώ είναι συχνός καλεσμένος σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.

Πηγή

Ιδού ο τρόμος, ιδού και το πήδημα!

♦ Ντροπή για τον Σαμαρά. Η αντιπολίτευση που κάνει στον Τσίπρα είναι χειρότερη από αυτή των οπαδών της ΑΕΚ.

♦ Το περιστέρι Τσίπρα των Φώτων ο Σαμαράς το αντιμετώπισε με την ίδια τη συνοικία, το Περιστέρι. Φορούσε και πουλοβεράκι V ολόιδιο μ' αυτό που φορούσε ο Γεωργούλης στο «Εραστής δυτικών προαστίων».

♦ Μετά πήγε και χτυπιότανε σε κλαμπ στο Μπουρνάζι μαζί με τον Παπαμιμίκο κι έτσι βγήκε η βρόμα ότι χτυπήθηκε ο Παπαμιμίκος.

♦ Πάντως η πλέον μεγαλειώδης και μεγελοιώδης συγκέντρωση Σαμαρά μέχρι τώρα είναι στην τελευταία διαφήμιση που είδαμε, στο σπίτι μιας οικογένειας, σε συγκέντρωση για τσάι. Μόνο η οικογένεια. Ούτε ένας γείτονας.

♦ Ο Αδωνις θα μιλήσει απόψε στο Gkazaki-art.

♦ Καταδικάζουμε τα γκαζάκια, από όπου κι αν προέρχονται.

♦ Σωστότατη η δήλωση απελπισίας Τραμπουμπούκου ότι τον σοκάρισε η δήλωση Φωτίου ότι προκαλεί! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη σοκαρίστηκε. Μα να πει ότι προκαλεί ο Γεωργιάδης! Τι θα ακούσουμε ακόμη σε αυτές τις εκλογές!

♦ Πάλι εντελώς λάθος η Σπυράκη. Αντί να τα βάλει με τον Λαζόπουλο, έπρεπε να τα χώσει στον ΔΟΛ που υποστηρίζει πιο πολύ τον ΣΥΡΙΖΑ από τον δημοφιλή πολιτικό και καλλιτέχνη.

♦ Το χειρότερο που έκανε ο Λαζόπουλος ήταν πως αναφερόταν στη Ν.Δ. ανάμεσα στις σιγανές κλανιές που ρίχνουν οι γριές και τις μακρόσυρτες που ρίχνουν οι γέροι. Προσωπικά αυτό κατάλαβα ότι ήταν το μήνυμα της κατά τα άλλα πολιτικής και σατιρικής εκπομπής.

♦ Τουλάχιστον σε αυτές τις εκλογές αναδείχτηκαν τρεις δημοσιογράφοι. Οι δύο της ΝΕΡΙΤ με τον Σαμαρά και ο άλλος της «Αυγής» στο τουίτερ.

♦ Θα επικοινωνήσει και ο ΓΑΠ μέσω φέισμπουκ. Θα ξεκινήσει με 12.570 φίλους και στο τέλος θα έχει 38.

♦ Η Ραχήλ Μακρή είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κόψει 100.000.000 ευρώ και θα κόψει να λέει μαλακίες αυτή.

♦ Μια άλλη λύση, λόγω των αντιδράσεων ακόμα και της Κουμουνδούρου, είναι να τυπωθούν πλαστά 100 εκατ. ευρώ.

♦ Ο Σαμαράς είπε ότι σκίζει τα μνημόνια και η Ραχήλ ότι σκίζει τα ευρώ.

♦ Τα του Χαρδούβελη τρομακτικά και τρομοκρατικά περί υπολοίπου μόνο 2 δισ. ευρώ μην τα λαμβάνουμε υπόψη. Ανυπόληπτος. Η γυναίκα του δεν τον στέλνει ούτε στο ταμείο του σούπερ μάρκετ κι εμείς τον έχουμε υπουργό Οικονομικών.

♦ Ο Σαμαράς το σκέπτεται τώρα το ντιμπέιτ με τον Τσίπρα, αν και το απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Λογικά αυτό το ντιμπέιτ πρέπει να γίνει διαδικτυακά στο youporn γιατί θα πρόκειται για τσόντα.

♦ Ολοι τη νύχτα Σπυράκη και Βούλτεψη διάβαζαν κι έβλεπαν φωτογραφίες στο Κάμα - Σούτρα για να απαντήσουν στο «Ιδού η Ρόδος, ιδού και πήδημα» του Τσίπρα.

♦ Η πιο ενδιαφέρουσα στάση προς απάντηση που βρήκαν, είναι η στάση «Γαμώ το κεφάλι μου μέσα».

♦ Θα συνοδεύεται από τη φράση: «Ιδού ο τρόμος, ιδού και το πήδημα».

Πηγή

Πρόσθετη ρευστότητα από τον ELA ζητούν Alpha Bank και Eurobank

Το δρόμο προς τον Έκτακτο Μηχανισμό Ρευστότητας άνοιξαν δύο ελληνικές τράπεζες, η Alpha Bank και η Eurobank, οι οποίες κατέθεσαν σχετικό αίτημα στην Τράπεζα της Ελλάδος. 

Οι δύο τράπεζες φέρονται να ζητούν ρευστότητα άνω των 5 δισ. ευρώ, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την έντονη έλλειψη ρευστότητας που παρατηρείται μετά τη μείωση των καταθέσεων, τις συνεχείς εκδόσεις εντόκων γραμματίων του Δημοσίου και την πτώση της ισοτιμίας ευρώ και ελβετικού φράγκου.  

Τα συγκεκριμένα αιτήματα αναμένεται να εξεταστούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την επόμενη εβδομάδα, ενώ κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως μέχρι τότε ίσως υπάρξουν αιτήματα και από άλλες ελληνικές τράπεζες. 

Το θέμα της ρευστότητας των τραπεζών πάντως χρησιμοποιείται ευρέως τις τελευταίες ημέρες από τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία, οι οποίοι κλιμακώνουν την κινδυνολογία, λέγοντας ότι οι καταθέτες αποσύρουν τις καταθέσεις εξαιτίας της προοπτικής να αναλάβει τις τύχες της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πηγή

Γ. Δραγασάκης: Προϋπόθεση διαπραγμάτευσης είναι να έχεις διαφορετική πολιτική από αυτόν που διαπραγματεύεσαι (Video)

Μπρέγιαννη Κατερίνα

Ο Γιάννης Δραγασάκης, υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Αθήνας παρουσίασε σε διάγραμμα τις μηνιαίες υποχρεώσεις της Ελλάδας σε σχέση με το δημόσιο χρέος για το 2015, τα οικονομικά δεδομένα, τα ομόλογα, τη διαπραγμάτευση, αλλά και την πολιτική κατάσταση που τα πλαισιώνει απαντώντας στο ενδεχομένως πιο συνηθισμένο ερώτημα που τίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ, «τι θα γίνει αν σας πουν όχι».

Ειδικότερα σε χθεσινή συνέντευξή του στο Kontra ανέφερε ότι: τα ομόλογα που είναι στα χέρια της ΕΚΤ λήγουν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2015, αν φτάσουμε μέχρι τότε και δεν έχουμε καταλήξει σε συμφωνία, τότε θα δημιουργηθεί κρίση στην Ευρώπη γιατί δεν θα μπορέσουν αυτά τα ομόλογα του Ιουλίου, Αυγούστου να πληρωθούν. Το κοινό συμφέρον επιτάσσει να βρεθεί λύση έως τότε, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να δημιουργηθεί κρίση στην Ευρώπη. Σημείωσε επίσης ότι οι πιθανότητες μιας κοινά αποδεκτής λύσης είναι κάτι που φαίνεται και στην πλειονότητα των δημοσιευμάτων του ξένου τύπου.

Στις 26 Γενάρη ο ΣΥΡΙΖΑ με απόλυτη πλειοψηφία θα αποκαταστήσει την ευρωπαϊκή και τη δημοκρατική νομιμότητα στη χώρα

Ο κ. Fischer πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας προέβλεψε ότι αν υπάρξει κρίση στην Ελλάδα θα επεκταθεί αμέσως στην Ιταλία και στην Ισπανία. Άλλη μία επιβεβαίωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σωστά επενδύσει από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, ότι η κρίση δεν είναι ελληνική, αλλά ευρωπαϊκή και ότι οι λαοί δεν θα μείνουν καθισμένοι στον καναπέ με όλα όσα θα συμβούν. Η λιτότητα θα επηρεάσει όλη την Ευρώπη, η οποία πράγματι, σήμερα βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει διέξοδο και για την Ευρώπη, τόνισε ο υπεύθυνος Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

"Προϋπόθεση για να κάνεις διαπραγμάτευση είναι να έχεις διαφορετική πολιτική από αυτόν που διαπραγματεύεσαι" είπε ο Γ. Δραγασάκης και πρόσθεσε ότι αποτελεί μεγάλο πρόβλημα η αναξιοπιστία του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Οποιαδήποτε συμμαχία με δυνάμεις που ευθύνονται για την οικονομική κρίση, δεν δυναμώνει τη διαπραγματευτική δυνατότητα της χώρας, αντίθετα την αποδυναμώνει. Για το λόγο αυτό, στις 26 του Γενάρη, η Ελλάδα θα έχει κυβέρνηση, με απόλυτη πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ η οποία θα κάνει ευρύτερες συμμαχίες στη βάση του προγράμματος, που θα έχει εγκρίνει ο λαός και θα πάμε για πρώτη φορά, σε πραγματική διαπραγμάτευση.

"Ούτε αξιολογήσεις δεχόμαστε, ούτε το πρόγραμμα (Μνημόνιο) δεχόμαστε" επεσήμανε μεταξύ άλλων, ο Γ. Δραγασάκης. Τα κράτη έχουν συνέχεια, αλλά υπάρχει και η πολιτική ασυνέχεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργήσει μια νέα αφετηρία και στις 26 Γενάρη, θα αποκαταστήσει την δημοκρατική νομιμότητα στη χώρα που έχει πληγεί κατάφορα από το Μνημόνιο και αποτελεί το δικό σας πρόγραμμα, θεσμοθέτησε ένα παράνομο μνημονιακό καθεστώς, που παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Τέλος ήταν ιδιαίτερα επικριτικός με τη στάση του κ. Χαρδούβελη που ως υπουργός Οικονομικών σιωπούσε μέχρι πρόσφατα και από την ώρα που προκηρύχτηκαν οι εκλογές βγάζει ανακοινώσεις κάθε μέρα. Διετύπωσε μάλιστα το ερώτημα, αν δεν υπάρχει ήδη συμφωνία με την τρόϊκά, ο κ. Χαρδούβελης γιατί δεν παραιτείται;

Πηγή

Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Ποιος θα κρίνει τις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου; Θα τις κρίνει ο «2004 BL86», ένας αστεροειδής με διάμετρο 550 μέτρα, που, σύμφωνα με τη NASA, θα περάσει ξυστά από τη Γη την 26 Ιανουαρίου, δηλαδή μία ημέρα μετά τις εκλογές της Ελλάδας. Το πόσο ξυστά θα περάσει από τη Γη ο «2004 BL86» θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα των εκλογών, όσο πλησιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ την αυτοδυναμία, τόσο θα πλησιάζει τη Γη και ο αστεροειδής και βάρδα μη συμβεί το ατύχημα, που λέει κι ο Σαμαράς, γιατί δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο. Προσέξτε τι θα ψηφίσετε, ρεμάλια, γιατί θα πάρετε στον λαιμό σας ολάκερη την ανθρωπότητα.

Τα έστειλε εγκαίρως τα μηνύματά του ο Θεός, που ως γνωστόν είναι των Ελλήνων και, άρα, ασχολείται αποκλειστικά με εμάς, τα γνήσια τέκνα του. Έριξε χιόνι την επομένη της προκήρυξης των εκλογών, φανέρωσε τον Ξηρό, φανέρωσε μετά από λίγο τους συνεργάτες του Ξηρού (σ.σ.: ο Ξηρός συλλαμβάνεται σε δόσεις, λες και είναι πλυντήριο αγορασμένο από τον Κωτσόβολο), αγιοποίησε τον Παΐσιο, έστειλε μήνυμα μέσω του Σαμαρά για τις εικόνες που κινδυνεύουν, τίποτα, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Τι να κάνει κι ο Μεγαλοδύναμος, επιστράτευσε ως έσχατο όπλο τον αστεροειδή, δικαιώνοντας τον Γιώργο τον Τράγκα, που προφητεύει κάθε πρωί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει τη συντέλεια του κόσμου.

Θα ήταν γελοίο, αν δεν ήταν τόσο τραγικό, αν δεν ήταν η ζοφερή μπίζνα μιας δράκας αδίστακτων πολιτικάντηδων, που αγωνίζεται να μείνει στην εξουσία. Οι Σαμαράδες, οι ελληναράδες, οι θρησκευάμενοι με τις εικόνες και τους μεγαλόσταυρους, που προσβάλλουν βάναυσα τη θρησκεία, χρησιμοποιώντας την ως εργαλείο αισχρής προεκλογικής προπαγάνδας. Παίζουν με το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων, για να τους αρπάξουν την ψήφο, τούς θυμιατίζουν με λιβάνια, για να μην δουν τι τους περιμένει την επομένη των εκλογών. Ο Ιησούς άνοιγε, κατά την παράδοση, τα μάτια των τυφλών, ο Σαμαράς κλείνει τα μάτια αυτών που βλέπουν.

Πολιτεύονται, οι θεομπαίχτες, με όρους μεσαιωνικούς και μετά πάνε Παρίσι και φωνάζουν «Είμαι κι εγώ Σαρλί!». Ας είναι και Σαρλί και ό,τι άλλο θέλει ο Σαμαράς, αρκεί να πει στους Γάλλους την αλήθεια για όσα έχουν συμβεί στη χώρα του, με ευθύνη δική του. Να πει για το μαύρο που έριξε στη δημόσια τηλεόραση, για τους δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ που δάρθηκαν ανηλεώς στις διαδηλώσεις, για τον Πατέρα Παστίτσιο που έφαγε δέκα μήνες φυλακή επειδή έπιασε στο στόμα του το όνομα του, Άγιου πλέον, Παΐσιου, για τον ασφυκτικό έλεγχο στα μίντια, μέσω θαλασσοδανείων, φοροαπαλλαγών και άλλων πεσκεσιών.

Να φωνάξει «Είμαι κι εγώ Σαρλί», αφού πρώτα πει ότι έβαλε την Μαρία Σπυράκη -τη ρεπόρτερ της Ν.Δ., που έγινε εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ.- να επιτεθεί χυδαία στην πιο δημοφιλή σατιρική εκπομπή της Ελλάδας, στο «Αλ Τσαντίρι» του Λάκη Λαζόπουλου.

Πηγή

Το εκλογικό σώμα είναι ήδη αποφασισμένο

Του Χριστόφορου Βερναδάκη

Το εκλογικό σώμα έχει αποφασίσει τη στάση του με καθοριστική παράμετρο την κοινωνική και οικονομική κατάσταση χωρίς να επηρεάζεται πλέον από εξωγενείς παράγοντες. Σήμερα όλα τα μικρά κόμματα κινούνται στις 2,5 - 5 ποσοστιαίες μονάδες. 

Η Χρυσή Αυγή θα είναι τρίτο κόμμα με περιορισμένο όμως ποσοστό και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφές προβάδισμα κατά 6-7 μονάδες, δηλώνει σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χριστόφορος Βερναρδάκης πανεπιστημιακός πολιτικών επιστημών, επικεφαλής γνωστής εταιρίας δημοσκοπήσεων και υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Αθήνας.

Ο κ. Βερναρδάκης εξέφρασε τις απόψεις του για τη στάση του εκλογικού σώματος και τις πιθανότητες επιρροής του λίγες ημέρες πριν τις εκλογές. Περιέγραψε τον δημοσκοπικό χάρτη, τη στάση του ευρωπαϊκού παράγοντα, τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ ενώ μίλησε για την αξία της διαπραγματευτικής εξαγγελίας του ως προς το χρέος.

Υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανώς να διευρύνει τη διαφορά, το ύψος της οποίας θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από το εκλογικό κλίμα των τελευταίων ημερών. Εάν μειωθεί στο 6 ή εκτιναχθεί ακόμη περισσότερο και δούμε μια εικόνα αντίστοιχη των εκλογών του 2009 μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι κάτι που θα εξαρτηθεί και από τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως και από την αντοχή ή μη της ΝΔ. Η αυτοδυναμία επίσης είναι οριακή αυτή τη στιγμή αλλά έχει πολλές πιθανότητες να επιτευχθεί χωρίς όμως να είναι και σίγουρο.

Εξάλλου υποστηρίζει ότι «Η προεξόφληση της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές από όλους τους παράγοντες τους συστημικούς και τους μη συστημικούς δημιουργεί νέα δεδομένα. Αρχίζουν και εμφανίζονται αναδιπλώσεις στρατηγικής κυρίως από τα κέντρα της ΕΕ και των δανειστών». Μια αναδίπλωση η οποία όπως εκτιμά εμφανίζεται και στο ζήτημα του χρέους. «Γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει να υπάρξει διαπραγμάτευση άρα και συμβιβασμός στο ζήτημα του χρέους. Εάν δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός στο ελληνικό θέμα τότε οι επιπτώσεις στο ντόμινο θα είναι τρομακτικές διότι ακολουθεί η Ιταλία, η Ισπανία και όλος ο ευρωπαϊκός νότος».

Πιστεύει ότι είναι νομοτελειακό και ότι μετά την πολιτική αλλαγή η οποία όπως σημειώνει, δεν έχει να κάνει μόνο με την χώρα μας, -αν η αλλαγή γινόταν στην Ισπανία θα ήταν ίδια η επίπτωση,- θα τεθεί επί τάπητος το πρόβλημα. «Ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αλλαγή όλου του μοντέλου της αρχιτεκτονικής της ΕΕ και αυτή θα είναι η μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η μεγάλη προσφορά του ελληνικού λαού προς όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Σε ότι αφορά την τακτική της διαπραγμάτευσης που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βερναρδάκης σημειώνει, τι θα αποφασιστεί ή που θα καταλήξει δεν είναι του παρόντος, αλλά θα είναι μια σκληρή διαπραγμάτευση και το σίγουρο είναι ότι θα περάσουμε σε μια άλλη εποχή, υπό την έννοια ότι το μνημόνιο ως παραγωγή εσωτερικής πολιτικής θα καταργηθεί. Αυτό είναι και το ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή το γεγονός ότι θα αποσυνδέσει το ζήτημα του χρέους και του δανεισμού από το εσωτερικό δίκαιο και την εσωτερική πολιτική κάτι το οποίο έκανε το μνημόνιο με όρους, στην ουσία, κατάργησης της εθνικής ανεξαρτησίας. Διότι αυτή ήταν και η σημαντικότερη και μάλιστα νομική επίπτωση που προκάλεσε η υπογραφή του μνημονίου, ότι δηλαδή αυτή η μνημονιακή σύμβαση δέσμευσε την παραγωγή εσωτερικής πολιτικής σε όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας, στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά, σε όλα τα θέματα των δανείων κ.α.

Η κατάργηση του μνημονίου υπογραμμίζει, ήταν και η ισχυρή διαπραγματευτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ και όσο πιο ισχυρό θα είναι το ποσοστό του δηλαδή «όσο μεγαλύτερη πολιτική νομιμοποίηση θα έχει τόσο υψηλότερες θα είναι και οι προσδοκίες για την επίτευξη μιας καλύτερης διαπραγμάτευσης απέναντι στο χρέος»

Η άποψή του για τη σημερινή συμπεριφορά του εκλογικού σώματος είναι ότι υπάρχει μια μικρορευστότητα σε όλα τα μικρά κόμματα, (ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του Γ. Παπανδρέου, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ) τα οποία που «κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας δηλαδή μεταξύ του 2,5% και 5% η Χρυσή Αυγή θα είναι τρίτο κόμμα, αλλά ίσως με μειωμένο ποσοστό, ίσως καταφέρει να διατηρήσει ένα 6%-7%.

Θεωρεί ότι τώρα δεν μπορεί να επηρεαστεί το εκλογικό σώμα και ότι η βασική στάση του εκλογικού σώματος καθορίζεται πλέον από την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του ελληνικού πληθυσμού. «Τα υπόλοιπα έρχονται να υποβοηθήσουν προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση στην προϊδεασμένη ήδη από εμάς απόφαση. Κινούμαστε με αυτόν τον άξονα και ότι συμβαίνει συγκυριακά, π.χ. στη Γαλλία ή όποιο άλλο γεγονός έρχεται να μας ενισχύσει την απόφαση. Οι δε εκλογές στην χώρα μας πάντα κρίνονται από τα δικά μας κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα» λέει χαρακτηριστικά.

Η τοποθέτηση του ως υποψηφίου στην Α΄ Αθήνας είναι μια επιλογή με δυνατότητες σημειώνει. Διότι είναι μια μικρή σχετικά περιοχή, έχει πολύ λαϊκά στρώματα και βεβαίως ένα κομμάτι του κέντρου παραδοσιακό αστικό. Από την εμπειρία του ως υποψήφιος «είναι ότι στις λαϊκές γειτονιές, ειδικά στις φτωχογειτονιές της Αθήνας η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συντριπτική, σημειώνοντας άνοδο της τάξης των 6-7 μονάδων σε σχέση με τις εκλογές του 2012, φτάνοντας στα επίπεδα του 34-35%.

Για την Β΄ Αθήνας η οποία είναι μια μεγάλη περιοχή με υψηλό λαϊκό στοιχείο και μεγάλες λαϊκές γειτονιές «θα ξεπεράσει κατά πολύ το 40% και μπορεί να φθάσει σε πολύ υψηλά νούμερα που θα μας θυμίζουν πολύ το παλαιό, δυνατό και κραταιό ΠΑΣΟΚ».

Σχετικά με τα χαρακτηριστικά του εκλογικού σώματος ο κ Βερναρδάκης σημειώνει πως δεν είναι πλέον τόσο συντεταγμένο. Έχει ρευστοποιήσει τη συμπεριφορά του πάρα πολύ και τα κλασικά παλαιά κριτήρια δεν αποτελούν ασφαλή μέθοδο για να προβλέψεις την συμπεριφορά του. Υπάρχουν τρομερές μετακινήσεις σε μια νέα εκλογική συμπεριφορά δηλαδή από το σταθερό εκλογικό σώμα των δυο κομμάτων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με αθροιστικό ποσοστό γύρω στο 80%-85% να πάρουν αθροιστικά 30% στις (πρώτες) εκλογές του. Το μισό εκλογικό σώμα δηλαδή 50 ποσοστιαίες μονάδες, μετακινήθηκε προς άλλες κατευθύνσεις. Αυτή η πορεία συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια με το ένα κόμμα, το ΠΑΣΟΚ να συρρικνωθεί πάρα πολύ με τάση προς εξαφάνιση και την ΝΔ να περιοριστεί σημαντικά. Σημειώθηκε μια μεγάλη αλλαγή μόνο και μόνο από αυτήν την παράμετρο. Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε μια μεγάλη αλλαγή από κόμμα του 4% να κινείται αυτή τη στιγμή σε εκτίμηση ψήφου στο 34% - 38%, ανάλογα με το ποια εταιρία θα λάβει κανείς ως βάση εκτίμησης.

Τέλος σε ότι αφορά την διαφορά των αποτελεσμάτων που παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις ο κ. Βερναρδάκης την αποδίδει σε αιτίες όπως, η διαφορά των μεθοδολογικών εργαλείων ανάλυσης, η άρνηση των ερωτηθέντων να συμμετάσχουν θετικά στην ερεύνα αλλά και η κλασική προσπάθεια συνήθως των κομμάτων εξουσίας να επηρεάσουν το επικοινωνιακό κλίμα συντηρώντας μια δημοκοπική εικόνα κοντά στις επιδιώξεις τους.

Πηγή:www.capital.gr

ΝΔ: Ούτε πολιτική ούτε οικονομική σοβαρότητα

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Την τιμητική μου έχω τις τελευταίες μέρες από τα στελέχη της ΝΔ. Ο ένας, με σχετική αφέλεια, με είδε να παίρνω τα άλογα και να κατεβαίνω στον κάμπο. Ο άλλος, με συκοφαντικό κυνισμό, έμαθε λέει, ότι αμείβομαι αδρά από μεγάλους κερδοσκόπους για να βλάψω τη χώρα. Ο τρίτος, σκοτεινή φυσιογνωμία της πολιτικής ίντριγκας, αποφάσισε ότι έχω πρόγραμμα που θα διαλύσει τον Σύριζα. Τελευταίος ο ίδιος ο πρωθυπουργός που διαπίστωσε ότι από τα λόγια μου κινδυνεύει η Ελλάς. 

Η αιτία της καταιγίδας είναι προφανής. Η εκλογική προσπάθεια του κ. Σαμαρά καταρρέει σε ένα σύμφυρμα θέσεων, αντιθέσεων, προσθέσεων, διαθέσεων. Όποιος βρει άκρη στο πως ακριβώς ελπίζει η ΝΔ να κερδίσει τις εκλογές ας το πει και στους υπόλοιπους. 

Ο μόνος κοινός παρονομαστής είναι η διασπορά του φόβου στο εκλογικό σώμα. Αλλά το 2015 δεν είναι 2012, ο φόβος δεν περνάει πια και η εκστρατεία κατατρομοκράτησης του κόσμου ήδη γυρνάει εναντίον της ΝΔ. Βλέπετε, εκτός όλων των άλλων, η απερισκεψία που χαρακτηρίζει το κόμμα του κ. Σαμαρά, έχει απειλήσει και τις ίδιες τις τράπεζες. Δεν είναι συχνό φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία μια κυβέρνηση να προσπαθεί η ίδια να δημιουργήσει συνθήκες ‘επιδρομής’ στις τράπεζες, υποσκάπτοντας τα θεμέλια της οικονομικής δραστηριότητας. 

Στην επικράτεια της ΝΔ όμως συμβαίνουν κι αυτά. Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν η κυβέρνηση Σαμαρά μια έδιωχνε την τρόικα και μια την ικέτευε να επιστρέψει, μια έσκιζε το μνημόνιο και μια εκλιπαρούσε για καινούργιο, μια έβγαινε στις αγορές και μια γυρνούσε με την ουρά στα σκέλια, μια θριαμβολογούσε γιατί η Ελλάδα πλέον αναπτύσσεται και μια θρηνολογούσε ότι είμαστε στο χείλος του γκρεμού; Πιο αλλοπρόσαλλος εσμός ερασιτεχνών δε νομίζω ότι έχει κυβερνήσει τη χώρα στη Μεταπολίτευση.

Διάβασα όμως στον τύπο ότι οι εγκέφαλοι του Μαξίμου αποφάσισαν ότι το μήνυμα του φόβου θα πρέπει να συμπληρωθεί και με μια επιθετική πολιτική που θα τονίζει την υπεροχή του προγράμματος της ΝΔ απέναντι στον Σύριζα. Εδώ εγκαταλείπουμε το πεδίο του ερασιτεχνισμού και περνάμε σε αυτό της πολιτικής ανοησίας. Διότι μόνο έτσι μπορεί να εκληφθεί η απόφαση να γίνει αντιπαραβολή του οικονομικού προγράμματος της ΝΔ με το πρόγραμμα του Σύριζα. 

Τι θα συγκρίνει ο ψηφοφόρος και θα προτιμήσει τη ΝΔ; Το πρόγραμμα του Σύριζα λέει ότι θα επιδιώξει, πρώτον, διαγραφή του χρέους, δεύτερον, άρση της λιτότητας και τρίτον, καθαρά χέρια στην κυβέρνηση. Δεν είναι εύκολα όλα αυτά, όπως έχω δηλώσει δημόσια από νωρίς, δεν θα γίνουν χωρίς συγκρούσεις και σίγουρα δεν είναι επαναστατικά. Είναι όμως μια αρχή για την κοινωνική και εθνική αναγέννηση που χρειάζεται η Ελλάδα. Το πρόγραμμα της ΝΔ από την άλλη, λέει ότι θα κάνουμε ότι μας πει η τρόικα με την ελπίδα ότι, αν επιδείξουμε διαγωγή κοσμιωτάτη θα μας χαρίσουν και λίγο από το χρέος μας. Τι ακριβώς θα ενεργοποιήσει τον ψηφοφόρο, ιδίως μάλιστα όταν αυτά τα λέει μια κυβέρνηση που έχει αποδειχθεί παντελώς αναξιόπιστη ήδη από τις εκλογές του 2012;

Ίσως όμως να συνεχίζουν να πιστεύουν μερικοί ότι το ισχυρό χαρτί της ΝΔ είναι η “σοβαρότητα” στην οικονομική διαχείριση, διότι στο συντηρητικό στρατόπεδο είναι μαζεμένοι οι “καλοί” οικονομολόγοι που “ξέρουν”. Όχι όπως αυτοί οι γραφικοί του Σύριζα που λένε ότι να’ ναι … Είναι επίμονος ο μύθος αυτός και καλλιεργείται από πολλές πλευρές.

Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω τα καλά στελέχη της ΝΔ, αλλά μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα. Για να τους βοηθήσω κάπως δηλώνω χωρίς περιστροφές ότι τη στιγμή αυτή ο Σύριζα παρουσιάζει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση Ελλήνων οικονομολόγων με διεθνή παρουσία και κύρος από οποιοδήποτε άλλο κόμμα στην πολιτική σκηνή. Αν μάλιστα προσθέσουμε και τους κύκλους επιφανών οικονομολόγων στην Ευρώπη, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, και αλλού, που ήδη κινητοποιούνται για να στηρίξουν τον Σύριζα, η συγκέντρωση εμπείρας και γνώσης είναι εντυπωσιακή. 

Η υπεροχή του Σύριζα είναι συντριπτική όταν - ας μη ξεχνάμε - το κόμμα του κ. Σαμαρά χρειάστηκε να εμπιστευτεί δύο πανεπιστημιακούς οικονομολόγους του Πασόκ για να αποκτήσει η κυβέρνηση Υπουργούς των Οικονομικών. Δεν υπάρχει απολύτως καμία σύγκριση ανάμεσα στους δύο διεκδικητές της εξουσίας, πράγμα που ήδη έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται και ο διεθνής τύπος.

Περιμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία την προσπάθεια της ΝΔ να μας πείσει ότι δεν προσπαθεί μόνο να μας τρομάξει, αλλά έχει και το καλύτερο πρόγραμμα για την ανάκαμψη της χώρας. Καλό θα ήταν όμως, να παραθέσει και κάποια λογικά επιχειρήματα, να μας δώσει και μερικά στοιχεία. Πάνω απ’ όλα, να βρει ανθρώπους που θα τα μπορέσουν να τα πούνε με λίγη σοβαρότητα. Γιατί μέχρι τώρα …

Πηγή