Πρόταση των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ για την επαναλειτουργία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης

Με τη συμπλήρωση σχεδόν 20 μηνών από την πραξικοπηματική απόφαση της κυβέρνησης να ρίξει «μαύρο» στη Δημόσια Ραδιοφωνία Τηλεόραση της χώρας (ΕΡΤ) την 11η Ιούνη 2013, εμείς οι απολυμένοι εργαζόμενοι της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ που μέσω του αυτοδιευθυνόμενου αγώνα κρατήσαμε την Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση ανοιχτή με κανονικό ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό πρόγραμμα στην υπηρεσία της κοινωνίας, πεπεισμένοι για το δίκιο του αγώνα μας και την επερχόμενη νίκη, ετοιμαζόμαστε για την «επόμενη μέρα» και δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα τη δική μας πρόταση για τη «νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ».

Η απόφαση αυτή που είναι αποτέλεσμα πανελλαδικής αμεσοδημοκρατικής διαβούλευσης μέσω των γενικών συνελεύσεων των αγωνιζόμενων εργαζομένων της ΕΡΤ, αφορά τις βασικές αρχές-στόχους, τον τρόπο χρηματοδότησης, τις εργασιακές σχέσεις, το ανθρώπινο δυναμικό του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού, τη συμμετοχή της κοινωνίας και το μοντέλο «διοίκησης» κατά τη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ. Η προσπάθεια αυτή, με τις όποιες μικρές διαφοροποιήσεις εκφράστηκαν από συμμετέχοντες στις πανελλαδικές συνελεύσεις στις 29 Νοεμβρίου, στις 13-14 Δεκεμβρίου και 17-18 Ιανουαρίου 2015 στην Αθήνα, στόχευε στη δημιουργική σύνθεση των προτάσεων σε ότι αφορά τις βασικές αρχές-στόχους, το περιεχόμενο και τον τρόπο λειτουργίας μιας «άλλης», διαφορετικής ΕΡΤ στην υπηρεσία της κοινωνίας, μόλις ευοδωθεί το κεντρικό αίτημα αυτού του πολύμηνου αγώνα για επαναλειτουργία (και τυπική) της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης. Στην πρόταση αυτή υπάρχουν μόνο 2 ζητήματα στα οποία δεν υπήρξε ομόφωνη απόφαση των συμμετεχόντων: το ζήτημα “Με ποιούς ανοίγει η ΕΡΤ” και το ζήτημα περί της αναγκαιότητας ύπαρξης ή μη Ανώτατων οργάνων Συντονισμού και Λειτουργίας”. Οι απόψεις επί αυτών των ζητημάτων παρατίθενται ισότιμα στο κείμενο αντικατοπτρίζοντας επίσης τον πλούτο των ιδεών και των απόψεων, που κατατέθηκαν σε αυτή τη διαδικασία.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση έπαιξε το κείμενο-πρόταση «ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ» στο οποίο κατέληξε και ψήφισε ομοφώνως το σώμα της Γενικής Συνέλευσης της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3 στη Θεσσαλονίκη και δόθηκε στη δημοσιότητα στις 11 Ιούνη 2014, έναν χρόνο μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ.

Σημειώνεται ότι οι αποφάσεις των συγκεκριμένων πανελλαδικών συνελεύσεων αποτυπώνουν τις απόψεις μόνο όσων συμμετείχαν ενεργά σε αυτή τη διαδικασία διαμόρφωσης της ενιαίας πρότασης για την ΕΡΤ της επόμενης ημέρας. Στη διαδικασία διαμόρφωσης της πρότασης συμμετείχαν εργαζόμενοι τόσο από την Αθήνα όσο και από τη Θεσσαλονίκη αλλά και από τους περισσότερους Περιφερειακούς Σταθμούς από την υπόλοιπη Ελλάδα. Το πνεύμα της συντροφικής αλληλεγγύης και της ειλικρινούς διάθεσης σύνθεσης-καταγραφής όλων των απόψεων χαρακτήρισε σε όλα τα στάδιά της την παραπάνω διαδικασία.

1.1 ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ – ΣΤΟΧΟΙ

Η ακηδεμόνευτη ενημέρωση  και η ποιοτική πολιτισμική/ψυχαγωγική οπτικοακουστική παραγωγή ενός πραγματικά ΔΗΜΟΣΙΟΥ και αυθεντικά ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΡαδιοΤηλεοπτικού Οργανισμού, αποτελούν κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα.

Η ελευθεροτυπία, η αλογόκριτη δημοσιογραφική εργασία, η απεξαρτημένη από άνωθεν «εντολές» πολιτιστική δημιουργία/προβολή και η απρόσκοπτη άσκηση της ερευνητικής δουλειάς προς όφελος του λαού και ειδικότερα υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων και των κοινωνικών κινημάτων, αποτελούν ενιαίο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα και υποχρέωση.

Η φωνή της ΕΡΤ οφείλει να μεταδίδεται σε όλη την ελληνική επικράτεια και παντού στον κόσμο όπου υπάρχει απόδημος ελληνισμός. Η πολιτεία οφείλει να παράσχει  την κατάλληλη υλικοτεχνική/δορυφορική υποδομή για αυτόν τον σκοπό.

Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά, εφαρμόζεται από τους εργαζόμενους χωρίς καμία εξαίρεση για τους πολίτες της χώρας και του κόσμου.

Η ΕΡΤ λειτουργεί εκ-παιδευτικά, παράγει ποιοτικό πολιτιστικό προϊόν, δίνει βήμα έκφρασης στις αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες, μεριμνά για την προαγωγή της δημιουργικής φαντασίας των μικρών ηλικιών, τη διαδραστική ενθάρρυνση των δεξιοτήτων τους και της κριτικής σκέψης.

Η ΕΡΤ διασφαλίζει στην πράξη την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αναδεικνύει, καταγγέλλει και αποκρούει τα κρούσματα ρατσισμού, μισαλλοδοξίας, σεξισμού, εθνικισμού, κρατικού αυταρχισμού ή κάθε είδους διάκρισης σε βάρος ατόμων ή ομάδων που στοχοποιούνται για την πολιτική/κοινωνική/συνδικαλιστική τους δράση και την ταυτότητα του φύλου τους.

Η ΕΡΤ υπηρετεί την κοινωνία και τις ανάγκες της ενώ ταυτοχρόνως αποτελεί ανάχωμα στα φαινόμενα «κοινωνικού αυτοματισμού-κατακερματισμού-κανιβαλισμού», κάθε φορά που η όποια εξουσία επιχειρεί να τα καλλιεργήσει στη βάση της κοινωνίας στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».

Η ΕΡΤ ελέγχει την εξουσία και δεν ταυτίζεται με αυτήν, δεν αποτελεί ούτε όργανο της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, ούτε όργανο των κομμάτων και των μεμονωμένων ή οργανωμένων επιχειρηματικών «κύκλων».

Οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, οι θεσμικοί τους εκπρόσωποι και ο ενεργός λαϊκός παράγοντας οφείλουν και πρέπει να επαγρυπνούν για την τήρηση των παραπάνω βασικών αρχών-στόχων σε όλα τα στάδια λειτουργίας της ΕΡΤ προκειμένου να αποκρούεται άμεσα κάθε λογοκριτική ή άλλου είδους παρέμβαση, από όποια μορφή εξουσίας και αν προέρχεται.

2.1 ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ 1

Το ανταποδοτικό τέλος είναι η βασική πηγή χρηματοδότησης της ΕΡΤ, δεν χρησιμοποιείται για κανέναν άλλον σκοπό πέραν των αναγκών της ΕΡΤ και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ευκαιριακή χρηματοδοτική «δεξαμενή» στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης (π.χ. μεταφορά μέρους του ανταποδοτικού στα φωτοβολταΐκά).

Το ανταποδοτικό τέλος ορίζεται με βάση εισοδηματικά/κοινωνικά κριτήρια. Εξαιρούνται από την καταβολή του όσοι διαβιούν κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Η ΕΡΤ ως δημόσιο Μέσο Ενημέρωσης που αντιλαμβάνεται στην πράξη την ποιοτική ενημέρωση, τις παραγωγές και την ψυχαγωγία ως κοινωνικά αγαθά και όχι ως εμπορεύματα, παραμένει εκτός των πρακτικών του διαφημιστικού κυκλώματος.

Συγκεκριμένα:

-Τα διαφημιστικά-εμπορικά μηνύματα προβάλλονται μόνο πριν και μετά από ταινίες ή ντοκιμαντέρ, ενώ δεν προβλέπεται καμία μετάδοσή τους κατά τη διάρκεια ενημερωτικών ζωνών και δελτίων ειδήσεων. Εξαιρείται εκείνο το κανάλι της ΕΡΤ που αναλαμβάνει να μεταδώσει π.χ. ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός και που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από το «πακέτο» των χορηγιών.

- Ποσοστό από τα έσοδα που προκύπτουν από τις αθλητικές μεταδόσεις θα διοχετεύεται σε ερασιτεχνικές αθλητικές Ομοσπονδίες.

- Ναι στη με μετάδοση κοινωνικών μηνυμάτων

-Σε κάθε περίπτωση, αμφισβητούμενες διαφημίσεις που στοχεύουν στην παραπλάνηση του κοινού ή είναι προσβλητικές για αδύναμες κοινωνικές ομάδες, παιδιά κλπ. τελούν υπό την κρίση/έγκριση/απόρριψη των ίδιων των εργαζομένων.

3.1 ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αποτελεί βασική αρχή των εργαζομένων.

Όλοι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ εργάζονται με σύμβαση αορίστου  χρόνου, με πλήρη, αποκλειστική απασχόληση και ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς εξαιρέσεις. Καταργούνται οι (από)ρυθμιστικοί κανόνες (άρθρα και κανονισμοί σε συμβάσεις ή σε ΓΚΠ ) που διαιωνίζουν το καθεστώς εκμετάλλευσης των συμβασιούχων, ειδικότερα όταν αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

«Ειδικοί Σύμβουλοι» και «Προσωπικό Ειδικών Θέσεων» (ΠΕΘ), δεν έχουν θέση στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ.

Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι από υπεργολαβικές εταιρείες. Τα μέλη του προσωπικού με εξειδικευμένο αντικείμενο εργασίας (συνεργεία καθαρισμού, φύλαξη, οπερατέρ κλπ.) αποτελούν οργανικό μέρος του ανθρώπινου δυναμικού της ΕΡΤ που προσλαμβάνεται για αυτόν τον λόγο με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Η όποια πραγματική έκτακτη ανάγκη της ΕΡΤ προκύπτει για απασχόληση έκτακτου προσωπικού (π.χ. για τις αυξημένες ανάγκες κάλυψης ενός μεγάλου αθλητικού ή άλλου γεγονότος της επικαιρότητας καθώς για τις ανάγκες ανανέωσης του προγράμματος π.χ. από συγκεκριμένο αριθμό εξειδικευμένων θεματικών εκπομπών), εξετάζεται διεξοδικά και ελέγχεται μέσω των λειτουργικών συνελεύσεων των εργαζομένων. Για την πλήρωση αυτών των εκτάκτων αναγκών θα πρέπει να έχουν προηγηθεί σχετικές εμπεριστατωμένες εισηγήσεις των επιτροπών παραγωγής προγράμματος και των Συντονιστών.

Για τις παραπάνω περιπτώσεις, η κατ’ εξαίρεση δυνατότητα συνεργασιών με την ΕΡΤ για συγκεκριμένο διάστημα έως τη λήξη της αναγκαιότητας κάλυψης του εκάστοτε έκτακτου γεγονότος ή μετά την ολοκλήρωση συγκεκριμένου κύκλου εκπομπών, δεν μπορεί να μετατρέπεται, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν, σε «βολική» τακτοποίηση ημετέρων της εκάστοτε κυβέρνησης μέσω συνεχόμενων ανανεώσεων των συμβάσεων που υποκρύπτουν την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών. Οι εργαζόμενοι, οι θεσμικοί τους εκπρόσωποι και τα μέλη των επιτροπών προγράμματος, επαγρυπνούν για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων και ανακαλούνται αυτοδικαίως από τα καθήκοντά τους σε περίπτωση καταστρατήγησης της παραπάνω αρχής.

3.2 Τις εργασιακές συνελεύσεις τις συγκαλούν είτε οι εκπρόσωποι των θεσμικών συνδικαλιστικών οργάνων είτε οι εργαζόμενοι για θέμα που κρίνεται ως σοβαρό αν έτσι το αξιολογήσει ένας ικανός αριθμός εργαζομένων (π.χ. ύστερα από «ηλεκτρονική διαβούλευση»).

Οι συνελεύσεις για τη λειτουργία της ΕΡΤ γίνονται ανά τμήμα ή τομέα ραδιοτηλεοπτικής δραστηριότητας σε τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. ανά μήνα) με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων ειδικοτήτων.

Οι Συντονιστές οφείλουν να παρίστανται, να ενημερώνουν, να κάνουν απολογισμό επίτευξης των στόχων   και να θέτουν νέους. Οι εργαζόμενοι συζητούν,  κρίνουν και υποβάλλουν προτάσεις για την καλύτερη λειτουργία των τμημάτων τους. Το σώμα έχει αποφασιστικό ρόλο αναφορικά με την επιλογή ανθρώπων που στελεχώνουν τις θέσεις ευθύνης, αλλά και των στόχων του οργανισμού, αφού μετέχει με άμεσο δημοκρατικό και αδιαμεσολάβητο τρόπο στην επιλογή και αξιολόγηση των συντονιστών, αρχισυντακτών και υπεύθυνων των τμημάτων. Οι εργαζόμενοι που εκλέγονται στις θέσεις ευθύνης εκτελούν τα καθήκοντά τους για καθορισμένη θητεία και η συνέλευση έχει το δικαίωμα να τους ανακαλέσει με αυξημένη πλειοψηφία.

Οι Συντονιστές των διαφόρων τμημάτων αναλαμβάνουν να καταγράψουν τις ανάγκες σε εργατικό δυναμικό που απαιτούνται ανά ειδικότητα προς υλοποίηση των αποφάσεων των συνελεύσεων σχετικά με τις εγκεκριμένες νέες παραγωγές και συντονίζουν την όλη διαδικασία σε όλα τα στάδιά της.

3.3 Η αυτόνομη ή θεσμική συνδικαλιστική δράση οφείλει να απηχεί τις ανάγκες και τα αιτήματα της βάσης των εργαζομένων. Τα φαινόμενα συνδικαλιστικού «παραγοντισμού» και σφετερισμού της συνδικαλιστικής ιδιότητας/δραστηριότητας προς ίδιον όφελος σε βάρος του συνόλου ή προς όφελος της όποιας εξουσίας, καταγγέλλονται και αποκρούονται άμεσα από τη βάση των εργαζομένων.

4.1 ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Η πολύμηνη και πολύτιμη εμπειρία της αυτο-οργάνωσης στην Ελεύθερη Αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ και η συνοδευτική οριζόντια διάχυση της ευθύνης στην παραγωγή του προγράμματος έχει δείξει ότι ωφελεί πολλαπλώς το τελικό παραγόμενο αποτέλεσμα. Έτσι, προτείνεται η δημιουργία επιτροπών προγράμματος με στόχο την απλοποίηση της διαδικασίας παραγωγής και τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των διαφόρων τμημάτων.

Παύει η εργολαβική ανάθεση παραγωγής ενός μέρους ή του συνόλου ενός προγράμματος σε ιδιωτικές εταιρείες, και καταργείται, χωρίς εξαιρέσεις, η πρακτική των λεγόμενων μεικτών παραγωγών που ζημιώνει με υπέρογκα ποσά τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό και δημιουργεί εργαζόμενους δύο ταχυτήτων. Η ΕΡΤ διαθέτει την απαραίτητη υποδομή (στούντιο, μοντάζ, τεχνικό προσωπικό κ.α.) για την άρτια υποστήριξη των διαφόρων παραγωγών. Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, η ΕΡΤ δύναται να αγοράζει πρόγραμμα από δημιουργούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως εξειδικευμένου περιεχομένου, ή να συμμετέχει σε συμπαραγωγές με άλλα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά Μέσα ανά τον κόσμο.

5.1 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Μέσα από την πολύμηνη εμπειρία του αυτοδιευθυνόμενου αγώνα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, έγινε φανερό πως η διασύνδεση της ΕΡΤ με την κοινωνία όχι μόνο είναι κοινή επιθυμία αλλά και επιτακτική ανάγκη ως βασικός πυλώνας δημιουργίας, ελέγχου και εμπλουτισμού της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης. Η ΕΡΤ ως ραδιοτηλεοπτικός φορέας με πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα, οφείλει και πρέπει να αφουγκράζεται τη φωνή της ίδιας της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται. Η παρουσία και ο λόγος της ίδιας της κοινωνίας πρέπει να έχει τη μορφή της συμμετοχικής συνδιαμόρφωσης της γενικότερης φιλοσοφίας του εκπεμπόμενου προγράμματος. Προκειμένου να αποφευχθεί η παράφραση/παράκαμψη της λαϊκής βούλησης και η αυθαίρετη αντιπροσώπευση των κοινωνικών ομάδων από «παράγοντες» και οργανωμένα συμφέροντα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, αυτοδιοικητικής εξουσίας, θα πρέπει να διασφαλίζεται η αδιαμεσολάβητη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, με τις αλληλέγγυες δομές της, τα κοινωνικά κινήματα, τις λαϊκές επιτροπές γειτονιάς, τις συνελεύσεις των σωματείων κλπ. Εκπρόσωποι των παραπάνω ζωντανών κυττάρων της κοινωνίας αναλαμβάνουν να μεταφέρουν ιδέες, προτάσεις και απόψεις που διαμορφώνονται ως γενική αίσθηση στη βάση της κοινωνίας, και σε συνδυασμό με τις προτάσεις που μεταφέρουν προς την ΕΡΤ οι εκπρόσωποι των συνελεύσεων διαφόρων επιστημονικών, εκπαιδευτικών, επαγγελματικών κλάδων, επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό η αδιαμεσολάβητη ακρόαση της ίδιας της κοινωνίας. Έτσι, ενισχύεται η ανεξαρτησία και ο πραγματικά δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ που δεν απευθύνεται απλώς στην κοινωνία αλλά κυρίως, εκκινεί από αυτήν.

5.2 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ

Οι λειτουργικοί αλληλέγγυοι που συμμετείχαν για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την 11η Ιούνη 2013 ενεργά και έμπρακτα στην παραγωγή και λειτουργία της ελεύθερης αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ, έχουν θέση και στην επόμενη ημέρα της επαναλειτουργίας της.

6.1 ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Δύο από τα βασικότερα γνωρίσματα του πολύμηνου αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ ενάντια στο κυβερνητικό «μαύρο», η αυτοδιαχείριση του παραγόμενου προγράμματος και η αυτοδιεύθυνση του αγώνα, ενσωματώνονται ως βιωμένη, πετυχημένη αμεσοδημοκρατική κατάκτηση στη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ.

Συνοπτικά, το διοικητικό μοντέλο της ΕΡΤ πρέπει να διέπεται από τις εξής αρχές: Την εισαγωγή του μοντέλου αυτοδιεύθυνσης στον τομέα της διοίκησης/οργάνωσης, την επιλογή των υπευθύνων/συντονιστών από τη βάση, την εξάλειψη της νοοτροπίας επιβολής και παρέμβασης που συνοδεύει συνήθως τις θέσεις ευθύνης, τη δυνατότητα ανακλητότητας.

Στη θέση του κάθετου μοντέλου διοίκησης με την κλασσική ιεραρχική “πυραμίδα” εισάγεται μια λειτουργική κλίμακα γενικού συντονισμού και η οριζόντια διασύνδεση τμημάτων και τομέων συντονισμού (πρώην διευθύνσεις).2

Στη νέα διοικητική δομή δεν υπάρχουν Διευθυντές αλλά Συντονιστές που εκλέγονται σε θέσεις ευθύνης και περιορισμένης παρέμβασης χωρίς να αναπαράγουν εξουσιαστικές συμπεριφορές του παρελθόντος. Τα καθήκοντα των Συντονιστών είναι η υλοποίηση του σχεδιασμού και η αποτελεσματικότερη εσωτερική λειτουργία/συντονισμός για καλύτερα ποιοτικά αποτελέσματα στο εκπεμπόμενο πρόγραμμα.

Τόσο ο Γενικός Συντονιστής (θέση πρώην Γενικού Διευθυντή) όσο και οι υπόλοιποι Συντονιστές τμημάτων, δεν διορίζονται αλλά είναι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, εκλέγονται απευθείας από τη βάση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων και ανακαλούνται από αυτήν πριν τη λήξη της καθορισμένης θητείας αν υποβληθεί σχετικό τεκμηριωμένο αίτημα και γίνει δεκτό (με αυξημένη πλειοψηφία) από το σώμα της γενικής συνέλευσης.

Όταν ολοκληρωθεί η θητεία στη διοικητική/συντονιστική θέση, ο εργαζόμενος επιστρέφει στην οργανική του θέση.

6.2 ΟΡΓΑΝΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στο θέμα των Ανώτατων οργάνων Συντονισμού και Λειτουργίας δεν υπήρξε ομόφωνη απόφαση. (Επιπλέον, η πρόταση αυτή συζητήθηκε διεξοδικά στις 28/1/2015 στη διάρκεια γενικής συνέλευσης των εργαζομένων στην Ελεύθερη Αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3 και, κατόπιν ψηφοφορίας, απορρίφθηκε η πρόταση περί της αναγκαιότητας ύπαρξης «Ανώτατου οργάνου λειτουργίας και συντονισμού». Ωστόσο, υιοθετήθηκε το σκέλος που αφορά το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου που, σύμφωνα με την απόφαση της συνέλευσης θα έπρεπε να ενσωματωθεί στο κεφάλαιο «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»).

Ακολουθεί η σχετική πρόταση για τα όργανα εποπτείας και συντονισμού πέραν του βαθμού των Γενικών Συντονιστών.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, προτείνεται η θέσπιση και λειτουργία ενός πανελλαδικού οργάνου βάσης, που θα ονομάζεται Εποπτικό Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου (ΣΚΕ). Το Συμβούλιο αυτό, ασκεί «εποπτική» λειτουργία «κοινωνικού ελέγχου» στο έργο της ΕΡΤ, χωρίς όμως, τη δυνατότητα άσκησης οργανικής συνδιοίκησης, ευθείας εμπλοκής στην παραγωγή του προγράμματος ή άμεσης παρέμβασης στην ανεξάρτητη δημοσιογραφική λειτουργία. Οι εκπρόσωποι/συντονιστές του Συμβουλίου Κοινωνικού Ελέγχου αναδεικνύονται μέσα από συγκροτημένες, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ανά γεωγραφική περιφέρεια, και οι γενικές τους συνελεύσεις (στις οποίες μπορεί να συμμετέχουν και εργαζόμενοι της ΕΡΤ) αποτελούν το κυρίαρχο όργανο λήψης των αποφάσεών τους.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

Το Συμβούλιο Λειτουργίας και Συντονισμού (ΣΛΣ) ορίζεται από το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου μετά από πρόσκληση ενδιαφέροντος με βάση τα τυπικά τους προσόντα, την εμπειρία τους στη ραδιοτηλεόραση, την κοινωνική προσφορά και δράση. Στο ΣΛΣ συμμετέχουν και εργαζόμενοι της ΕΡΤ. Οι εργαζόμενοι προέρχονται από τους 4 κλάδους ειδικοτήτων της ΕΡΤ (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί, καλλιτεχνικό προσωπικό), έχουν πολυετή πείρα και ενεργή παρουσία στη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση και εκλέγονται ύστερα από καθολική ψηφοφορία.

6.3 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Η ΕΡΤ, από όπου και αν εκπέμπει πρόγραμμα, αποτελεί έναν ενιαίο, δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, ενώ παραλλήλως, κάθε κανάλι, ραδιόφωνο ή διαδικτυακό Μέσο της ΕΡΤ (όπως άλλωστε και η ΕΡΤ3), διατηρούν τη διοικητική τους αυτονομία. Η ΕΡΤ διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό και την κατάλληλη υλικοτεχνική ραδιοτηλεοπτική υποδομή σε κάθε νομό της χώρας προκειμένου να καλύπτεται άμεσα οποιοδήποτε τοπικό ή έκτακτο θέμα από τις κατά τόπους, μονάδες. Η αλληλεγγύη, η ισότιμη συνεργασία, ο σεβασμός στην αυτοτέλεια αλλά και ο συντονισμός μεταξύ των μονάδων της χώρας, αποτελούν προϋπόθεση τόσο για την εφαρμογή και την εμπέδωση των εσωτερικών αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών όσο και για την αποτροπή κυριάρχησης μίας κεντρικά κατευθυνόμενης διοίκησης.

Σε τακτά διαστήματα γίνονται πανελλαδικές συναντήσεις των συντονιστών και των επιτροπών όλων των μονάδων της χώρας που μεταφέρουν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων και της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να ανταλλάσσονται απόψεις, να αντιμετωπίζονται οι αδυναμίες και να βελτιώνεται συνεχώς το εκπεμπόμενο πρόγραμμα.

6.4 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΕΡΑ

Επαναλειτουργούν άμεσα όλοι οι Περιφερειακοί Σταθμοί της ΕΡΑ.

Για τους περιφερειακούς σταθμούς προτείνεται οι υπεύθυνοι των ΕΡΑ να προέρχονται από τους εργαζόμενους που εργάζονται στις δομές αυτές, στο πρότυπο του διοικητικού μοντέλου αυτοδιεύθυνσης που προτάθηκε παραπάνω. Προτείνεται επίσης ο Συντονισμός των Περιφερειακών Σταθμών να στελεχώνεται μετά από προτάσεις και απόφαση των γενικών συνελεύσεων των 19 Περιφερειακών Σταθμών, απόφαση που θα μεταφέρουν οι κατά τόπους Συντονιστές των ΕΡΑ.

7.1 ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΕΡΤ

Στο θέμα του προσωπικού με το οποίο επαναλειτουργεί η ΕΡΤ δεν υπήρξε ομόφωνη απόφαση. Για αυτό το λόγο συμπεριλαμβάνονται και οι δύο προτάσεις που προκρίθηκαν μέσα από την ανοιχτή και δημόσια διαβούλευση για το ζήτημα αυτό.

ΠΡΟΤΑΣΗ 1 (Όπως προέκυψε από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ3, ΕΡΑ Λάρισας, Τρικάλων, Καρδίτσας, Φλώρινας και Τρίπολης)

Το ανθρώπινο εργασιακό δυναμικό κατά τη νέα περίοδο λειτουργίας της ΕΡΤ αποτελείται από τους απολυμένους/εργαζόμενους της ΕΡΤ που απέρριψαν εμπράκτως το κυβερνητικό «μαύρο», τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της Ελεύθερης Αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ καθώς επίσης και από τους αλληλέγγυους που συμμετείχαν ενεργά στην παραγωγή του αυτοδιευθυνόμενου ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού προγράμματος κατά την περίοδο από το βράδυ της 11ης Ιούνη 2013 που ανακοινώθηκε το πραξικοπηματικό «κλείσιμο της ΕΡΤ» μέχρι και σήμερα.

ΠΡΟΤΑΣΗ 2 (Όπως προέκυψε από συμμετέχοντες σε πανελλαδική συνέλευση της Αθήνας)

Άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ, στο σύνολο των δραστηριοτήτων της (ραδιόφωνο, τηλεόραση, πολυμέσα, ραδιοτηλεόραση), με ταυτόχρονη επιστροφή στην παραγωγική διαδικασία, όλων όσοι εργάζονταν σε αυτήν, την 11η Ιουνίου 2013 με την εργασιακή σχέση που οι ίδιοι επέλεξαν έκτοτε. Εξαιρούνται ΠΕΘ (Προσωπικό Ειδικών Θέσεων), ειδικοί σύμβουλοι, Γενικοί Διευθυντές και αυτοί που στελέχωσαν τα κυβερνητικά μορφώματα και που συνέβαλλαν στην εδραίωση του «μαύρου». Πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για όσους εργαζόμενους εξαναγκάστηκαν σε πρόωρη συνταξιοδότηση, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στην ΕΡΤ, εάν το επιθυμούν.

8.1. ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

Σε κάθε επαφή/διαπραγμάτευση για θέματα της ΕΡΤ, τόσο με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης όσο και με άλλους φορείς, τους εργαζόμενους της ΕΡΤ εκπροσωπούν οι εκλεγμένοι από τις γενικές τους συνελεύσεις (ένας εκπρόσωπος από κάθε ΕΡΑ της χώρας) και οι θεσμικοί συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι. Ωστόσο οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων αν το αποφασίσουν διαφορετικά, μπορούν να ζητούν τη συμμετοχή π.χ. ενός εργατολόγου σε μία ή περισσότερες συναντήσεις με φορείς της εξουσίας.

Ειδικότερα, ενόψει των αναγκαίων επαφών με τη νέα κυβερνητική εξουσία που έχει δεσμευτεί για ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ της ΕΡΤ, κρίνεται απαραίτητη η εκπροσώπηση της ΕΡΤ (από Αθήνα), της ΕΡΤ3 (από Θεσσαλονίκη) και όλων των περιφερειακών ΕΡΑ σε αυτή την πανελλαδική επιτροπή, προκειμένου να μεταφερθούν αδιαμεσολάβητα τα αιτήματα των εργαζομένων της ΕΡΤ από κάθε γωνιά της χώρας.

Εν κατακλείδι:

Την πανελλαδική απόφαση που δημοσιοποιείται σήμερα με τις θέσεις και τις προτάσεις των εργαζομένων για την επόμενη ημέρα της ΕΡΤ θα αναλάβουν να μεταφέρουν προς την εξουσία τα μέλη της πανελλαδικής επιτροπής των εργαζομένων και οι θεσμικοί συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι.

Η ώρα της νίκης έφτασε! Όχι γιατί μας περίμενε, αλλά γιατί ΕΜΕΙΣ βαδίσαμε προς αυτήν.

VENCEREMOS!

[1] Χρηματοδότηση: Σε ότι αφορά την εταιρική μορφή της ΕΡΤ κατατέθηκε επίσης και η εξής θέση-άποψη των εργαζομένων της ΕΡΤ3: «Η ΕΡΤ λειτουργεί σε ειδικό οικονομικό καθεστώς δημόσιας κοινωφελούς επιχείρησης που δεν μεταβιβάζεται ούτε πωλείται σε ιδιώτες. Η ΕΡΤ παύει να είναι Ανώνυμη Εταιρεία.»
[2] Στο κείμενο-πρόταση των εργαζομένων της ΕΡΤ3 «ΠΟΙΑ ΕΡΤ ΘΕΛΟΥΜΕ» διατυπώθηκε σχετικά η εξής θέση: Το λεγόμενο «διευθυντικό δικαίωμα» καταργείται και στη θέση του μπαίνει ο σεβασμός των ίσων προς ίσους.

Πηγή

Γυρίζω το ρολόι του χρόνου 7 μέρες πίσω Σημείο εκκίνησης η 25η Ιανουαρίου ενεστώτος έτους

Επίσημα αποτελέσματα: Ν.Δ. 36,3%, έδρες 149 – ΠΑΣΟΚ 4,7%, έδρες 13 – Ποτάμι 6%, έδρες 17.

Κυβέρνηση Μνημονιακής πλειοψηφίας με 179 έδρες.

Αποβιβάζεται στο αεροδρόμιο η αρμάδα του Τόμσεν. Ο Κυριάκος στρώνει το κόκκινο χαλί και ο Άδωνις παιανίζει συγκινημένος το «Έχω μια αδελφή».

Η τρόικα πιάνει αμέσως δουλειά. Εμφανίζεται με μια νέα παράλογη απαίτηση: Να μπει ο χαμηλός ΦΠΑ στο τζατζίκι και ο υψηλός στην πίτα. Στον γύρο θα μπει ο ενδιάμεσος ΦΠΑ.

Αλλόφρον το ελληνικό πολιτικό σύστημα τρέχει πίσω από τους υπαλληλίσκους της Τρόικας να καταλάβει τι ακριβώς ζητούν. Πηχυαίοι τίτλοι στις εναπομείνασες εφημερίδες και έκτακτα δελτία πανικού στα κανάλια του μνημονιακού καθεστώτος.

Αποσβολωμένοι οι Έλληνες παρακολουθούν ποιος μισθός θα κοπεί περισσότερο και ποιος λιγότερο. Ποια σύνταξη θα εξατμιστεί πρώτη. Η κύρια ή η επικουρική; Πού θα χαθούν περισσότερες θέσεις εργασίας. Στον ιδιωτικό ή στον δημόσιο τομέα; Οι άνθρωποι κοιτάζονται με αμοιβαία καχυποψία.

Η αγορά έχει παγώσει. Οι Έλληνες σφίγγουν τα τελευταία τους ευρώ. Ουδείς αγοράζει και ουδείς επενδύει. Ο Βρούτσης ψάχνει την «Εργάνη» αλλά το ισοζύγιο προσλήψεων – απολύσεων είναι καταστροφικό. Αντιθέτως η Βούλτεψη, διαπιστώνει ανακουφισμένη πως υπάρχει επαρκές χαρτί τουαλέτας στα σουπερ μάρκετ.

Δίνουμε τη ΔΕΗ και ό,τι άλλο προβλέπει το «μέιλ Χαρδούβελη». Παίρνουμε τη «δόση μας». Δεχτήκαμε να γίνουμε «Ινδιάνοι στη χώρα μας». Αβορίγινες στο κέντρο της Ευρώπης, αλλά – εν πάση περιπτώσει – δεν χρεοκοπήσαμε. Τουλάχιστον αυτοί «που τα είχαν».

Τι θα γινόταν αν …έχανε η Ν.Δ.

Ένας ευφάνταστος φίλος, μού αναπτύσσει ένα εναλλακτικό σενάριο: Πες πως γινόταν μια κυβέρνηση του αντιμνημονιακού μπλοκ. Τη Δευτέρα δεν θα ερχόταν η Τρόικα! Ίσως να ερχόταν στην Αθήνα ακόμη και ο Μάρτιν Σουλτς με διερευνητικές προθέσεις.

Δεν αποκλείεται να ερχόταν και ο Ντάισελμπλουμ. Και να άκουγε τον υπουργό Οικονομικών (τον Βαρουφάκη, λένε πως θα έβαζαν) να λέει στον Ολλανδό πως «η Τρόικα τελείωσε – Θα μιλήσουμε εφεξής με πολιτική διαπραγμάτευση». Και ξέρεις, ίσως, και ο Μοσχοβισί θα δεχόταν αποπομπή της Τρόικας. Οι απολυμένοι θα γύριζαν στις δουλειές τους. Θα καταργείτο η «Τράπεζα Θεμάτων» και η επιστράτευση των απεργών.

Α, και το πιο σημαντικό: Θα υπήρχε όσο χαρτί υγείας θα χρειαζόταν η Βούλτεψη.

Πηγή

Τι είναι τα ομόλογα perpetual bonds που πρότεινε ο Βαρουφάκης. Που έχουν εφαρμοστεί

Είναι λογικό στους οικονομικούς όρους να μην είναι εξοικειωμένος ο πολίτης. Έτσι η πρόταση του υπουργού οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη για ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων με νέα «ομόλογα στο διηνεκές» ή perpetual bonds, όπως ονομάζονται στη μεθοδολογία, να μην είναι απολύτως κατανοητά στο ευρύ κοινό.

Η κυβέρνηση της Ελλάδας μεταξύ άλλων φέρεται να προτείνει στους διεθνείς πιστωτές της διαμέσου της ανταλλαγής των ομολόγων της με νέα αξιόγραφα, τα οποία θα είναι συνδεδεμένα με τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και με ομόλογα στο διηνεκές

Τα πρώτα θα συνδέονται με την ονομαστική οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας ενώ τα δεύτερα, το οποία αποκαλούνται όπως προαναφέραμε «perpetual bond» , θα αντικαταστήσουν αυτά που διακρατεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Τα εν λόγω ομόλογα πρωτοεμφανίστηκαν πολύ παλιά και συγκεκριμένα το 1752 στη Μεγάλη Βρετανία, ως μορφή κρατικής χρηματοδότησης με στόχο τη μείωση του κόστους εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους αλλά και της χρηματοδότησης των Ναπολεόντειν πολέμων.

Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, τα προϊόντα αυτά είναι συνήθως ομόλογα αορίστου χρόνου. Για παράδειγμα ορισμένα από αυτά μπορεί να λήγουν έπειτα από 40 ή ακόμη και 50 χρόνια. Μία βασική τους διαφορά με τα συνηθισμένα ομόλογα είναι ότι δεν εγγυώνται την επιστροφή του ποσού της αρχικής καταβληθείσας αξίας. Και επιπλέον η Τράπεζα μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να ανακαλέσει το ομόλογο ακόμη και αν βρίσκεται στο 50%, 60% ή ακόμη και 70% της αρχικής καταβληθείσας αξίας. Πιο απλά, οποιοσδήποτε επενδύσει σε ένα τέτοιο προϊόν μπορεί ανά πάσα και ώρα και στιγμή να χάσει το αρχικό του κεφάλαιο. Τα προϊόντα αυτά δεν εγγυώνται επιστροφή του κεφαλαίου στην αρχική του αξία.

Με τα perpetual bond ή στα ελληνικά αέναα ομόλογα ο δανειζόμενος πληρώνει απλώς κάποιο τίμημα κάθε χρόνο στους πιστωτές του, ως επιτόκιο, αλλά ουδέποτε κεφάλαιο. Συνήθως χρησιμοποιούνται από εταιρείες, στην οποία περίπτωση ο πιστωτής είναι στην ουσία και μέτοχος της επιχείρησης, αφού το κουπόνι που παίρνει κάθε χρονιά είναι σαν μέρισμα.

Με αυτόν τον τρόπο, το χρέος παραμένει υψηλό, αλλά οι αγορές δεν έχουν πρόβλημα, γιατί δεν χρειάζεται ποτέ η Ελλάδα να ζοριστεί να πληρώσει κεφάλαια και λήξεις, παρά μόνο ένα μικρό «ενοίκιο» κάθε χρόνο.

Παραδοσιακά εκδίδονταν από επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και βρετανικές τράπεζες, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν οι διαδοχικές αυξήσεις των επιτοκίων οδήγησαν σε καταποντισμό τις τιμές τους. Η εξαγωγική ανάκαμψη της Ασίας όμως, μετά το 2001, οδήγησε σε σημαντική αύξηση της ζήτησης, ιδίως από συνταξιοδοτικά ταμεία, αλλά και ιδιώτες επενδυτές. Την αρχή της άντλησης κεφαλαίων από τις ασιατικές χώρες μέσω αέναων ομολόγων την έκανε στα μέσα του 2001 η Standard Chartered Bank, ενώ το 2003 ακολούθησαν οι ασφαλιστικές εταιρείες Allianz και AXA. Ακόμα και ιαπωνικές τράπεζες, όπως η Mitsui Bank Mizhuho και η Financial Group άντλησαν κεφάλαια από Ασιάτες επενδυτές μέσω ομολόγων χωρίς ημερομηνία λήξεως. Οι αποδόσεις όμως των ομολόγων αυτών δεν ήταν αρκετά υψηλές για τους επενδυτές, με αποτέλεσμα να εισέλθουν στην αγορά εταιρείες από αναδυόμενες χώρες προκειμένου να ικανοποιήσουν την αυξημένη ζήτηση.

Η μεξικανική αλευροβιομηχανία Gruma και η μεγαλύτερη ιδιωτική τράπεζα της Βραζιλίας, η Banco Bradesco, εξέδωσαν η καθεμία από 300 δισ. δολάρια σε αέναα ομόλογα το 2004, ενώ το μεξικανικό κρατικό μονοπώλιο πετρελαίου, Pemex, άντλησε 1,75 δισ. δολάρια. Πιο πρόσφατα, μέσα στο 2005, η βραζιλιάνικη σιδηροβιομηχανία Companhia Siderurgica Nacional εξέδωσε ομόλογα ύψους 500 δισ. δολαρίων χωρίς ημερομηνία λήξης, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της έκδοσης απορροφήθηκε από Ασιάτες ιδιώτες επενδυτές.

Πηγή

Κάθε τραγωδία τελειώνει με κάθαρση

Ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι, είμαστε όλοι σε κατάσταση σοκ. Όλοι πέρα από τον Αλέξη Τσίπρα και το επιτελείο του, που έκαναν το πιο δυναμικό ξεκίνημα που έχει κάνει κυβέρνηση στην Ευρώπη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μεθοδικά, ψύχραιμα και όσο πιο θεαματικά γίνεται, ξετυλίγουν βήμα-βήμα μια αφήγηση που γεννάει τόσα ερωτηματικά ώστε να ενδιαφέρεται να την παρακολουθήσει ολόκληρος ο κόσμος. Αν σβήσουν τα φώτα, καήκαμε.

Ζούμε μια αληθινή κοσμογονία. Εκλογικός  θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ, αστραπιαίος σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας, οι πρώτες συμβολικές κινήσεις που συγκινούν και ενώνουν μία εξουθενωμένη κοινωνία, πάγωμα ιδιωτικοποιήσεων, διάλυση ΤΑΙΠΕΔ, επαναπρόσληψη αντισυνταγματικά απολυμένων, αύξηση κατώτατου μισθού, διαδήλωση χωρίς ΜΑΤ και επεισόδια, κι ένα σωρό εξαγγελίες για μέτρα που θα αρχίσουν να εφαρμόζονται μόλις λειτουργήσει η Βουλή. Η οποία θα έχει για πρόεδρο τη Ζωίτσα…

πηγή: Luben

Και πριν προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι για πρώτη φορά στη νεότερη ελληνική ιστορία μία κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να τηρήσει τις προεκλογικές τις υποσχέσεις, ο Γιάνης Βαρουφάκης αδειάζει θεαματικά τον Ολλανδό επικεφαλής του Eurogroup μπροστά στις κάμερες, και διώχνει την τρόικα με μία και μόνο φράση. Η υστερική κινδυνολογία της αντιπολίτευσης για απομόνωση και παραδειγματική τιμωρία της Ελλάδας όχι μόνο δεν επιβεβαιώνεται, αλλά διαψεύδεται από καταιγισμό δηλώσεων και κινήσεων υπουργών και Ευρωπαίων θεσμικών εκπροσώπων, που ναι μεν παραμένουν αρνητικοί στην προοπτική κουρέματος του ελληνικού χρέους, αλλά μια χαρά αποδέχονται ότι η άγρια λιτότητα δεν μπορεί να συνεχιστεί, η τρόικα δεν είναι τελικά και τόσο απαραίτητη, και ίσως θα έπρεπε να επανεξετάσουμε το όλο πρόγραμμα που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα. Παράλληλα, οι φωνές που αμφισβητούν τις νεοφιλελεύθερες δοξασίες πληθαίνουν στα διεθνή μέσα, φτάνοντας μέχρι και σεδημοσίευμα γερμανικής εφημερίδας που ισχυρίζεται ότι ο Τσίπρας επανιδρύει την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως θα έπρεπε να είναι. Τελειωτικό χτύπημα η δήλωση Ομπάμα, που παρέχει στήριξη στην κυβέρνηση Τσίπρα, κρούωντας τον κώδωνα του κινδύνου για το πού μπορεί να οδηγήσει ο στείρος δογματισμός που πλέον μόνο η Μέρκελ και η παρέα της ευαγγελίζονται ως λύση στα προβλήματα τα ανθρωπότητας.

Το ζούμε όντως όλο αυτό, ή κάποιος μας τρολάρει;

Μετά τον Σποκ, ο Νοσφεράτου (αγνώστου καλλιτέχνη, το αλίευσα από το Facebook)

Χτυπητή παραφωνία στην πανηγυρική πολιτική αλλαγή που συντελείται στη χώρα μας, τα σαστισμένα από τις εξελίξεις Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, και η απελπιστικά λίγη και μικρόψυχη αντιπολίτευση. Στο ίδιο τροπάρι. Φόβος, άρνηση πραγματικότητας κι ανελέητη διαστρέβλωση. Έχοντας ξεμείνει από συμμάχους κι επιχειρήματα, τα πανικόβλητα φερέφωνα των ντόπιων ολιγαρχών απλά καταργούν κάθε υπόλειμμα δεοντολογίας και μας λένε ψέματα κατάμουτρα. Όχι και ατιμώρητα όμως, αφού όλα δείχνουν ότι δεν αργεί η μέρα που θα συσταθούν εξεταστικές επιτροπές και έκτακτα δικαστήρια, ενώ θα γίνει έλεγχος στα οικονομικά των καναλιών – που για να συνεχίσουν να εκπέμπουν θα πρέπει να πληρώσουν για τις συχνότητες που καταχρηστικά οικειοποιήθηκαν για δεκαετίες.

Δεν πρόκειται για ρεβανσισμό, ούτε για τίποτα κομμουνιστές που προσπαθούν να φιμώσουν την ελευθερία του τύπου. Πρόκειται για στοιχειώδη σεβασμό στο υπάρχον σύνταγμα και τους νόμους, που δεν προβλέπουν το να χειραγωγεί κάποιος τόσο ξεδιάντροπα την κοινή γνώμη, ούτε το να συναλλάσσεται υπογείως με πολιτικά πρόσωπα και θεσμούς προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα του. Δημοκρατία, you know?

Πηγή: Άρης Πορνοστάρλετ

Εκεί που συμφωνούν όλοι οι ξένοι ηγέτες με τον Τσίπρα είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να πατάξει την υψηλή φοροδιαφυγή και να εξαρθρώσει το κύκλωμα διαφθοράς που τόσα χρόνια εμπόδιζε την πραγματική ανάπτυξη προς όφελος μερικών προνομιούχων οικογενειών και των παρατρεχάμενων τους. Ένα κύκλωμα μαφιόζων, πολιτικών και δημοσιογράφων, που καταχρέωσε τη χώρα με υπέργοκα δάνεια που φαγώθηκαν χωρίς να παράξουν έργο, και που διασπάθισε δημόσιο χρήμα νομίζοντας ότι δεν θα έρθει ποτέ η μέρα που θα χρειαστεί να λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη. Το καθεστώς όμως έπεσε, και κανένας δεν δείχνει διατεθειμένος να συνδεθεί με τις ανομίες του και να το προστατέψει από την επικείμενη κάθαρση. Τόσο ο εξαφανισμένος Σαμαράς, όσο και οι μεγαλοεπιχειρηματίες που τον στήριζαν αντιμετωπίζονται ξαφνικά σαν τοξικά απόβλητα, κάτι που μάλλον τους αξίζει.

Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη λύση πέρα από την καθολική ρήξη με το μιντιακό κατεστημένο, όπως φάνηκε κι από την προεκλογική αποχώρηση του Λαφαζάνη από «εχθρικό» πάνελ του ΣΚΑΪ. Αν όλος αυτός ο τσαμπουκάς γίνεται μόνο για τα μάτια του κόσμου, η κυβέρνηση Τσίπρα είναι τρελή να μπλοφάρει έτσι στους ξένους και μετά να συμβιβαστεί για να διαιωνίσει μια εσωτερική παθογένεια που την υπονομεύει με τέτοια λύσσα. Το μόνο πρόβλημα είναι το αντίπαλο δέος, που προς το παρόν είναι κυρίως «από τα κάτω» (και πλέον τόσο δημοφιλές ώστε να αναγκάζει τα παραδοσιακά Μέσα να ασχολούνται μαζί του).

Πηγή

Ηθική Ευφυΐα: Η Τακτική Του ΣΥΡΙΖΑ

Ένα μικρό σχόλιο, τι νομίζω ότι κάνει μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, ποια η διαπραγματευτική τακτική του. Το κόμμα του Τσίπρα κατηγορείται ότι πράττει χωρίς σχέδιο, ότι ρίχνει μπαταριές στον αέρα. Δε νομίζω όμως ότι είναι έτσι. Αντίθετα, νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκεκριμένο σχέδιο και τακτική, και μέχρι στιγμής δείχνει να του βγαίνει. Να ξεκαθαρίσω ότι λέω με επιφυλάξεις τα παρακάτω, ακόμα είναι λίγα τα δείγματα γραφής που έχουμε δει. Επίσης, δεν ξέρω κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ το κάνει συνειδητά ή ασύνειδα. Υποθέτω πάντως ότι ειδικά ο Βαρουφάκης ίσως να είναι λίγο πιο συνειδητός για το παιχνίδι που παίζει.

Με δυο λόγια: νομίζω ότι η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι να βάλει κι έναν τρίτο παίκτη στο παιχνίδι, και να καταδείξει στα μάτια αυτού του τρίτου παίκτη ότι η γερμανική κυβέρνηση διαθέτει συνεργατικές εναλλακτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιέζει τον «αντίπαλο» να γίνει (ως ένα βαθμό) «συμπαίκτης» καταδεικνύοντας στα μάτια του τρίτου παίκτη ότι οι σκληρές στάσεις, οι κόκκινες γραμμές και η κάθετη αντιπαράθεση είναι επιλογή, όχι μονόδρομος, καθότι ο «αντίπαλος/συμπαίκτης» διαθέτει συνεργατικές εναλλακτικές.

- Ο «αντίπαλος/συμπαίκτης» είναι κυρίως η γερμανική κυβέρνηση αλλά και όσοι αναπαράγουν τη συλλογιστική της.

- O «τρίτος παίκτης» είναι το ακροατήριο του δράματος: οι άλλες κυβερνήσεις, ο κόσμος που παρακολουθεί σε Ελλάδα, Ευρώπη και παγκοσμίως, διάφορα διεθνή ΜΜΕ, ευρωπαϊκά κόμματα, ο Στίγκλιτς, ο Ομπάμα κ.α. (περιμένω σε κάποια στιγμή και φιλική δήλωση από τον Πάπα). Με περισσότερα λόγια:

Αυτό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρόσφατο επιχείρημα του Fransisco Guala ως προς την ανεπάρκεια της μέινστριμ Θεωρίας Παιγνίων να ερμηνεύσει κάποια πολλαπλά παρατηρημένα πειραματικά αποτελέσματα. Το επιχείρημα του Guala πρωτοπαρουσιάστηκε σ’ αυτό το paper, Has Game Theory been Refuted?, 2005, το παρουσιάζει συνοπτικά και η Internet Encyclopedia of Philosophy στο λήμμα για τη Θεωρία Παιγνίων• ακόμα πιο πρόσφατα, ασχολήθηκε με το επιχείρημα του Guala κι ένα μεγάλο όνομα στη Φιλοσοφία της Επιστήμης, ο Jim Woodward, συμμαζεύοντας λίγο το θέμα και συζητώντας τις προεκτάσεις του (το συμμάζεμα του Woodward είναι εδώ, Why Do People Cooperate as much as They Do?, 2008). Να επισημάνω ότι ο Woodward είναι μεγάλο όνομα. Αν αποφασίσει ν’ ασχοληθεί με κάτι, το ψάχνει πρώτα και το συζητάει επιμελώς, δε γράφει αβασάνιστα. Επίσης, παλιότερα που κοιτούσα το επιχείρημα των Guala-Woodward, έπεσα κάποια στιγμή πάνω στο όνομα του Βαρουφάκη, πριν ακόμα γίνει υπουργός οικονομικών (μην ξεχνάτε ότι είναι καταρτισμένος παιγνιοθεωρητικά), έχει πάρει μέρος κι αυτός στη σχετική συζήτηση για την ανεπάρκεια της μέινστριμ Θεωρίας Παιγνίων να συμμορφωθεί με κάποια πειραματικά αποτελέσματα. Αυτό είναι που με κάνει να υποψιάζομαι ότι ειδικά ο Βαρουφάκης ίσως να κάνει συνειδητά ό,τι κάνει.

Το επιχείρημα των Guala-Woodward λέει συνοπτικά ότι στις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις η πρόθεση μετράει, τα συμφραζόμενα μετρούν. Οι άνθρωποι – ή έστω πολλοί άνθρωποι – δεν είναι συνεπειοκράτες. Δεν αντιδρούν μόνο στο αποτέλεσμα της πράξης κάποιου άλλου (πόσο ζημιώνομαι ή ωφελούμαι, τι κερδίζω τι χάνω κ.λπ.), αντιδρούν επίσης και στη διαφαινόμενη πρόθεση πίσω από την πράξη. Πόσο φιλική ή εχθρική δείχνει να είναι. Επισημαίνουν, τιμούν και εκτιμούν, επιβραβεύουν και τιμωρούν όχι μόνο το ωμό αποτέλεσμα αλλά και την καλή ή κακή πρόθεση που διακρίνουν στον άλλον.

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να συλλάβουν τα μεθοδολογικά εργαλεία στα οικονομικά των δογματικών, τα οποία μοντελοποιούν τον άνθρωπο με μια συνάρτηση προσδοκώμενης χρησιμότητας – σαν μια μηχανή που αντιδρά απέναντι σε άλλους μόνο ανάλογα με τα καρότα ή μαστίγια που δέχεται από αυτούς. Όμως οι πραγματικοί άνθρωποι στον πραγματικό κόσμο (όχι οι καρικατούρες των Οικονομικών) δε μοιάζει να λειτουργούν έτσι.

Η διαφαινόμενη φιλικότητα ή εχθρικότητα κάποιου άλλου, μέσα από τις πράξεις του, εξαρτάται έντονα από τα συμφραζόμενα της όλης κατάστασης (είναι context-dependent). Οι πράξεις καθαυτές σπάνια είναι από μόνες τους «φιλικές» ή «εχθρικές», αυτό που συνήθως κάνουμε είναι να τις μεταφράζουμε εντός συμφραζομένων για να διακρίνουμε το πρόσημό τους. Και συγκεκριμένα μετράνε πολύ οι εναλλακτικές που φαίνεται να έχει ο άλλος. Κρίνουμε, δηλαδή, ότι ο άλλος έχει φιλική πρόθεση (και την επιβραβεύουμε έμπρακτα) διότι διέθετε σκληρότερες εναλλακτικές όμως επέλεξε να τις αφήσει. Και αντιστοίχως κρίνουμε ότι ο άλλος έχει εχθρική πρόθεση (και την τιμωρούμε έμπρακτα) επειδή διέθετε συνεργατικές εναλλακτικές όμως τις αγνόησε. Η ίδια ακριβώς πράξη με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα θα χάσει το πρόσημο της φιλικότητας (και την έμπρακτη επιβράβευση που το συνοδεύει), αν αυτό που βλέπουμε είναι ότι ο άλλος δεν είχε επιλογή, δεν είχε εναλλακτική, τα πράγματα ήταν μονόδρομος. Αντίστοιχα, η ίδια ακριβώς πράξη με το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα θα αποκτήσει εχθρικό πρόσημο (και θα τιμωρηθεί έμπρακτα), αν αυτό που βλέπουμε είναι ότι ο άλλος είχε συνεργατικότερες εναλλακτικές. Αυτό το τελευταίο είναι που μας φέρνει στο θέμα της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ:

(1) Είναι ξεκάθαρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει τρίτο παίκτη στο παιχνίδι. Δε νομίζω να χρειάζονται πολλά επ’ αυτού. Σ’ αυτές τις λίγες μέρες που μεσολάβησαν από τις εκλογές, Τσίπρας και Βαρουφάκης έχουν τρελαθεί στις επισκέψεις, συναντήσεις και συνεντεύξεις (συνέντευξη Βαρουφάκη στο BBC, στο Channel 4, στους Financial Times, συνάντηση με Σαπέν, Σουλτς, Ντάισελμπλουμ, Ρέντσι, Πιερ Κάρλο Παντουάν, Όζμπορν, Αναστασιάδη, συνομιλία με Ομπάμα, την Τετάρτη συνάντηση με Ολάντ, με Γιούνκερ, αποστολή αμερικανών εμπειρογνωμόνων στην Αθήνα, τι άλλο παρέλειψα;). Τόσο ώστε, απ’ ό,τι βλέπω εδώ και σύμφωνα με τη Welt του Βερολίνου, η γερμανική κυβέρνηση τα έχει χαμένα: «Ο Τσίπρας είναι τη Δευτέρα στην Κύπρο, την Τρίτη στην Ιταλία … έχουν προγραμματιστεί επισκέψεις για Βρυξέλλες, Λονδίνο και Παρίσι. Μόνο μια χώρα παρακάμπτει η ελληνική κυβέρνηση: τη Γερμανία. Φαίνεται σαν όλοι στην Ευρώπη να μιλάνε με τη νέα ελληνική κυβέρνηση – μόνο οι Γερμανοί είναι εκτός και μοιάζουν απομονωμένοι». Χθες (1/2/2015) μεταδιδόταν και η είδηση ότι η Μέρκελ εξέφρασε την ανάγκη να κατανοηθεί καλύτερα η νέα ελληνική κυβέρνηση. Πάνω εδώ και η παρατήρηση του Techie Chan, ότι η γερμανική διπλωματία συνίστατο εδώ και χρόνια σε κλειστές πόρτες και μυστικότητα. Όμως απ’ ό,τι βλέπουμε η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι το βούκινο, κάθε άλλο παρά κλειστές πόρτες. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να διαπραγματευθεί απευθυνόμενη μόνο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ει δυνατόν με παρασκήνιο και μυστικότητα, αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται κυρίως στο ακροατήριο της υπόθεσης, στον τρίτο παίκτη.

(2) Ως προς τις σκληρές γραμμές της γερμανικής κυβέρνησης («τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρηθούν, το πρόγραμμα να συνεχιστεί κ.λπ.»), η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι επίσης σαφής: να καταδείξει στον τρίτο παίκτη ότι η Μέρκελ έχει συνεργατικές εναλλακτικές, ότι η σκληρή στάση είναι επιλογή, όχι μονόδρομος. Μόνο μέχρι εκεί, αυτό βλέπω να είναι το τακτικό όπλο του ΣΥΡΙΖΑ (προς στιγμήν τουλάχιστον). Όπως είδαμε πριν στο επιχείρημα των Guala-Woodward, το να φαίνεσαι ότι έχεις συνεργατικές εναλλακτικές και παρόλα αυτά εσύ να πράττεις σκληρά, σε κάνει να δείχνεις «κακός», «εχθρικός». Και ο κόσμος αντιδρά έμπρακτα σ’ αυτό. Προς το παρόν τουλάχιστον (2/2/2015), βλέπω ότι η γερμανική κυβέρνηση και τα φερέφωνά της έχουν κολλήσει στο: «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι γελασμένος αν νομίζει ότι θα πληρώσουμε για να χρηματοδοτήσουμε το πρόγραμμά του», κάτι που όχι μόνο ακούγεται άστοχο όταν συγκρίνεται με τις οικονομικές προτάσεις του Βαρουφάκη αλλά κάτι ακόμα περισσότερο: παίζει το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ακριβώς θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ από τους Γερμανούς, σκληρές και «ατομιστικές» απαντήσεις τη στιγμή που φαίνονται ότι έχουν συνεργατικότερες εναλλακτικές, ώστε να δείχνουν «κακοί» στα μάτια του τρίτου παίκτη. 

Εδώ πέρα είναι ολοφάνερο το πόσο συστηματικά επιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ να μην παρουσιάζει την κατάσταση ως αντιπαράθεση, π.χ. Δραγασάκης: «Αυτό που θέλουμε να δείξουμε είναι ότι δεν έχουμε μια ελληνογερμανική σύγκρουση, ο αντίπαλός μας δεν είναι η Γερμανία, ο αντίπαλός μας είναι μια πολιτική που εφαρμόστηκε στην Ευρώπη» ή Βαρουφάκης: «Μαζί με τον γάλλο ομόλογό του κάθισαν στην ίδια πλευρά του τραπεζιού και έβαλαν απέναντί τους το πρόβλημα, με στόχο να δοθεί λύση που να είναι επωφελής για όλη την Ευρώπη». Το νόημα εδώ πέρα είναι να απομονωθεί ηθικά η γερμανική κυβέρνηση. Δηλαδή, να καταδειχθεί στον τρίτο παίκτη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κρατήσει σκληρή στάση όμως παρόλα αυτά πράττει συνεργατικά – κάτι που, όπως είδαμε, κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ να φαίνεται «καλός», «φιλικός». Και σε αντίθεση μ’ αυτό, η γερμανική κυβέρνηση επιλέγει να δει μια πρόσκληση ως πρόκληση, φαίνεται «κακή», «εχθρική». Όλα ανάγονται στο πώς διαβάζει ο άλλος τις προθέσεις πίσω από τις πράξεις σου, μέσα από τις διαφαινόμενες εναλλακτικές που έχεις στην παρούσα κατάσταση.

Το άλλο ενδιαφέρον σημείο εδώ είναι ο τρόπος που παρουσιάζουν την κατάσταση οι δογματικοί (Ποτάμι, ΝΔ, γερμανική κυβέρνηση, οικονομολόγοι, διάφοροι κατεστημένοι αρθρογράφοι, ειδικοί πάσης φύσεως κ.α.). Όλοι το βλέπουν ως αντιπαράθεση, ως σύγκρουση. Δείτε τη ρητορική τους, τα κείμενα που γράφουν, τα άρθρα που επιλέγουν να προβάλουν. Το αρχετυπικό παράδειγμα εδώ είναι οι μαλακίες του Άδωνι με το μικρό τρενάκι και το μεγάλο τρενάκι, ή εκείνος ο Λιαρόπουλος του Ποταμιού («ο Βαρουφάκης με όπλο του τη φουστανέλα κάνει τον έξυπνο σε λαούς που έχουν περάσει Διαφωτισμό» κ.λπ.), όμως πέρα από αυτούς, τα σχήματα των δογματικών είναι όλα σχήματα αντιπαράθεσης. Η κατάσταση παραλληλίζεται με πόκερ και μπλόφες, με παζάρεμα, με παιχνίδι Chicken κ.α., πάντως μόνιμα είναι δύο αντίπαλοι που κοντράρονται, εκτίμηση για το πόσο δυναμικό έχει ο κάθε αντίπαλος και επ’ αυτού εικασία για την πιθανή κατάληξη. Είναι εντελώς τυφλοί ότι δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα μιας πράξης, μετράει επίσης και η διαφαινόμενη πρόθεση πίσω της εντός των συμφραζομένων που γίνεται αυτή η πράξη: ένα είδος ηθικής ευφυΐας.

Λοιπόν, αυτή νομίζω ότι είναι η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι στιγμής, αυτό που ονόμασα «ηθική ευφυΐα». Τονίζω ότι ειδικά ο Βαρουφάκης ίσως να το κάνει και συνειδητά, πάντως ψυχανεμίζομαι ότι η παρούσα κατάσταση θα δώσει υλικό για πολλές μελλοντικές μελέτες και άρθρα. Ας δούμε λοιπόν τη συνέχεια του έργου, έχει ενδιαφέρον.

Όλα τα παραπάνω με μια κάποια επιφύλαξη, είμαστε ακόμα στην αρχή.

Πηγή

Επίθεση Σούρλα στον Χ. Θεοχάρη: Ο πρώην γγ Δημοσίων Εσόδων διέγραψε πρόστιμα και φόρους

Ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Γιώργος Σούρλας καταγγέλλει με ανακοίνωσή του, τον πρώην γγ Δημοσίων Εσόδων Χάρη Θεοχάρη, πως με εγκύκλιό του, διαγράφηκαν πρόστιμα και φόροι.

Ο Γιώργος Σούρλας με ανακοίνωσή του απαντά, στη δήλωση του βουλευτή του Ποταμιού πλέον και πρώην γγ Δημοσίων Εσόδων, Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος τόνισε πως κατά την άσκηση των καθηκόντων του, δεχόταν απειλές.

«Μήπως εννοεί ότι μετά από τέτοιες πιέσεις εξέδωσε στις 21.8.2013, δέκα περίπου μήνες πριν την παραίτησή του, την ΠΟΛ 1198 εγκύκλιό του με την οποία προσπαθούσε, μεταξύ άλλων, να ερμηνεύσει κατά τέτοιο τρόπο το νόμο ώστε να μην εισπραχθούν φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για τις χρήσεις 2010 και 2011, που είχαν επιβληθεί σε εταιρείες που δραστηριοποιούνταν με τριγωνικές συναλλαγές μέσω off shore εταιρειών;

Δεν γνώριζε άραγε ότι μια εγκύκλιος, όπως η δική του, δεν παράγει δίκαιο και, ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να τροποποιήσει τις ισχύουσες τότε διατάξεις νόμου; Άλλωστε, ακριβώς γι' αυτό το λόγο η συγκεκριμένη εγκύκλιός του δεν έγινε δεκτή από τις ελεγκτικές και εισπρακτικές υπηρεσίες.

Ωστόσο, η εγκύκλιός του αυτή αποτέλεσε την αφετηρία για την προώθηση νομοθετικών ρυθμίσεων, μέσα από αλλεπάλληλες προσπάθειες με τροπολογίες.

Δυστυχώς, παρά τις επισημάνσεις της Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας ότι όχι μόνον δεν έπρεπε να ψηφιστούν αυτές οι ρυθμίσεις, αλλά αντιθέτως έπρεπε να επανέλθουν οι σχετικές διατάξεις του ν. 3842/2010 για να τεθεί τέρμα στο αμαρτωλό καθεστώς των τριγωνικών συναλλαγών, «διαγράφηκαν» τελικά φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ενώ συνεχίζεται και το αμαρτωλό αυτό καθεστώς των τριγωνικών συναλλαγών με off shore εταιρείες.»

Πηγή

Τον Σόιμπλε τον σφίγγει η γραβάτα…

Αντριάνα Βασιλά

Σε πολύ δύσκολη θέση φαίνεται να βρίσκεται η Γερμανία, παρά το γεγονός ότι κρατά σκληρή στάση στο θέμα του χρέους για την χώρα μας.

Εκτός από τις πολύ θετικές συναντήσεις που είχε ο Βαρουφάκης με Ευρωπαίους υπ. Οικονομικών και επενδυτές, αλλά και τις δηλώσεις στήριξης στην ελληνική κυβέρνηση από τον Ομπάμα,  ανοίγουν νέοι δρόμοι για συνεργασία με τη Ρωσία, κάτι που θα δούμε αμέσως μετά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Σε τι εύρος βέβαια θα είναι η συνεργασία Μόσχας - Αθήνας εναπόκειται στις σχέσεις που θέλει να κρατήσει η χώρα μας με τους Ευρωπαίους εταίρους της, έως ότου βρεθεί λύση στο θέμα της χρηματοδότησης και του χρέους.

Όπως είναι όμως φυσικό, εκνευρισμό προκαλεί στην Γερμανία η όποια σύσφιξη σχέσεων Ελλάδος - Ρωσίας … Στο πλαίσιο αυτό θυμίζουμε τις δηλώσεις Σόιμπλε ο οποίος είχε πει ότι «η βοήθεια από τη Μόσχα δεν αποτελεί βιώσιμη υποκατάσταση της ευρωπαϊκής βοήθειας για την Αθήνα. Δεν πιστεύω ότι η Ρωσία μπορεί να αντικαταστήσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη (!)».

Πάντως ο Ομπάμα στέλνει κλιμάκιο από ανώτερα στελέχη της αμερικάνικης Κυβέρνησης, το οποίο αποτελείται από τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τον υπουργό Οικονομικών Τζακ Λιου ώστε να εξευρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση και να τερματιστεί η κρίση του χρέους και η αντιπαράθεση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων εταίρων της...

Προς την κατεύθυνση αυτή πάντως έγινε και η  πρώτη αναδίπλωση Βαρουφάκη,  ο οποίος έκανε λόγο για ομόλογα στο διηνεκές και τα τοιαύτα… Και αυτό γιατί το «κούρεμα χρέους», είναι πολιτικά μη αποδεκτός όρος  για τη Γερμανία.

Εις αύριο λοιπόν τα σπουδαία μετά και τη συνάντηση Βαρουφάκη –Σόιμπλε.

Πηγή