Οι περιστρεφόμενες πόρτες και κερκόπορτες της Ε.Ε.

γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου

Οι Αγγλοσάξονες χρησιμοποιούν τον όρο revolving doors (περιστρεφόμενες πόρτες) για να περιγράψουν το διαρκές πέρασμα κρατικών αξιωματούχων σε πολυεθνικές επιχειρήσεις και το αντίστροφο. Τι γίνεται όμως όταν ολόκληρες κυβερνήσεις μετατρέπονται οι ίδιες σε παραρτήματα εταιρειών;

"Μαζί σας αισθάνομαι σαν να παίζω

ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με φίλους"

Ο Ζάκ Σαντέρ σε συνέδριο Ευρωπαίων βιομηχάνων

Η πρόσφατη έκθεση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών (CEO) για τη συνεχή διαπλοκή αξιωματούχων της Κομισιόν με πολυεθνικές επιχειρήσεις έκανε και πάλι τον γύρο του κόσμου –και παρουσιάστηκε εκτενώς στην Ελλάδα από την «Εφημερίδα των Συντακτών».

Ο Μανουέλ Μπαρόζο, που έπιασε ούτε λίγο ούτε πολύ 22 «δουλειές» μετά την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και οι επίτροποι που στρογγυλοκάθισαν στα διοικητικά συμβούλια τραπεζών και μεγάλων εταιρειών παρουσιάζονται, δικαιολογημένα, σαν εκφάνσεις της σήψης που επικρατεί στα υψηλότερα κλιμάκια των ευρωπαϊκών θεσμών.

O πρώην πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο | 

Οι λύσεις που προτείνονται όμως θυμίζουν αρκετά τα ευχολόγια που κυριάρχησαν στις ΗΠΑ μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008: Αν καταφέρουμε, λένε, να ελέγξουμε τα φαινόμενα διαφθοράς και κυρίως την απληστία ορισμένων πολιτικών και επιχειρηματιών (οι Αμερικανοί τους περιγράφουν συνήθως με τον όρο bad apples -κακά ή σκουληκιασμένα μήλα), το σύστημα θα λειτουργήσει και πάλι κανονικά. Στην Ευρώπη η άποψη αυτή κυριάρχησε για δεκαετίες ακόμη και σε τμήματα της αυτοαποκαλούμενης Ριζοσπαστικής Αριστεράς και σίγουρα της Σοσιαλδημοκρατίας.

Τι θα γινόταν όμως εάν, έστω και για μια στιγμή, υποθέταμε ότι αυτή η συνεχής διασύνδεση των Ευρωπαίων αξιωματούχων με τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του πλανήτη δεν αποτελεί σημάδι σήψης αλλά απόλυτης επιτυχίας της Ε.Ε.; Σε ποιο συμπέρασμα θα καταλήγαμε εάν σκεφτόμασταν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αποτελεί θύμα των λόμπι των ορισμένων εταιρειών αλλά είναι η ίδια το «λόμπι» με το οποίο συγκεκριμένα οικονομικά κέντρα επιβάλλουν τις θέσεις τους σε εκλεγμένες κυβερνήσεις και ολόκληρες κοινωνίες;

Συμπτωματικά ήταν και πάλι το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών που μας προσέφερε, πριν από χρόνια, τα στοιχεία που στηρίζουν μια τέτοια θέση.

Ανάμεσα σε δεκάδες κείμενα που αποδεικνύουν τη δομική διασύνδεση των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. με επιχειρηματικά συμφέροντα, ξεχωρίζει μια αναφορά στον ρόλο της περίφημης στρογγυλής τράπεζας των βιομηχάνων (ERT) –ένα λόμπι 50 πανίσχυρων βιομηχανιών της Ευρώπης, το οποίο από τη δεκαετία του '80 ασκούσε πιέσεις για τη δημιουργία ενός ενιαίου νομίσματος.

Οπως εξηγούσε παλαιότερα ο ερευνητής του CEO, Γιώργος Βασσάλος, «το 1987, πέντε μέλη της ΕRT, οι εταιρείες Solvay, Fiat, Philips, Rhône-Poulenc και Total, δημιούργησαν τον Σύλλογο για τη Νομισματική Ενωση της Ευρώπης (ΑΜUE). Επικεφαλής μπήκε ο τότε πρόεδρος της Philips, για να τον διαδεχτεί ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος Βιομηχανίας Ετιέν Νταβινιόν, τότε διευθυντής της Société Générale de la Belgique, τράπεζας που κατείχε σειρά βιομηχανικών επιχειρήσεων. [...]

Το 1989, η ERT ζήτησε επιτυχώς από τη Σύνοδο της Μαδρίτης να αποφασίσει ρητά ότι η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος θα γίνει με βάση τα κριτήρια και την ημερομηνία που θα καθορίζονταν στην επικείμενη Συνθήκη του Μάαστριχτ».

Οσοι παρακολουθούσαν τότε τις προεργασίες για τη δημιουργία του ευρώ θα θυμούνται ότι τα σημαντικότερα στελέχη του AMUE έρχονταν συχνά και στην Ελλάδα προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Το 2001, ο τότε επικεφαλής του AMUE Bairtrand de Maigre επισκέφθηκε τη χώρα μας προσκεκλημένος του Συνδέσμου Βιομηχάνων και συμμετείχε σε συνέδριο το οποίο συνδιοργάνωνε ο ΣΕΒ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το υπουργείο Οικονομικών.

Μιλώντας ανάμεσα σε διευθυντές εταιρειών, όπως η Bayer Hellas, αλλά και εκπροσώπους συνδέσμων βιομηχάνων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ο Maigre έδινε συμβουλές και μαθήματα για την ταχύτερη προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων στο νέο σκηνικό που δημιουργούσε η υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος.

Υπάρχει κάτι μεμπτό ή παράνομο σ' αυτό, θα αναρωτηθεί κάποιος. Προφανώς όχι. Το «μεμπτό» είναι να υποστηρίζεις δημοσίως ότι μια νομισματική ένωση που δημιουργήθηκε κατ’ εντολή και με τις οδηγίες συγκεκριμένων επιχειρηματικών κολοσσών θα μπορούσε να λειτουργήσει προς το συμφέρον των πολιτών της Ευρώπης –πολύ περισσότερο αν ανήκεις σ' αυτούς που ψήφισαν το Μάαστριχτ και στη συνέχεια δηλώνεις «εγκλωβισμένος» από τους Ευρωπαίους εταίρους.

Τίποτα σάπιο λοιπόν δεν υπάρχει στην Ε.Ε. και στα θεσμικά όργανα που επιβλέπουν τη λειτουργία της ευρωζώνης. Ολα λειτουργούν ρολόι. Το να ζητάς από την Ευρωπαϊκή Ενωση να μην προωθεί τα συμφέροντα των μεγαλύτερων επιχειρήσεων είναι σαν να ζητάς από το διαφημιστικό τμήμα της Coca-Cola να σταματήσει να προωθεί τα προϊόντα της εταιρείας. Στην καλύτερη περίπτωση είναι ένα αίτημα παράλογο. Στη χειρότερη θα μπορούσε να είναι και ύποπτο.

Ντράγκι: Ελάφρυνση χρέους και τήρηση των συμφωνηθέντων

«Η εμπιστοσύνη ανακτήθηκε αποτελεσματικά, πρώτα από όλα από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σήμερα συνδιαλέγεται με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κλίμα συνεργασίας», τονίζει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε συνέντευξή του στην ιταλική «Il Sole 24 Ore», ενώ σημειώνει ότι «η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους απαιτεί μια ελάφρυνσή του».

«Η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα ξεκινήσει σύντομα, μόλις δημοσιευθούν τα στοιχεία της εκτίμησής μας (σ.σ. ανακοινώθηκαν σήμερα). Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι έχει μείνει ένας απόηχος έλλειψης εμπιστοσύνης. Ήταν, βέβαια, ένα άλλο πολύ δύσκολο τεστ που η νομισματική ένωση μπόρεσε να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει. Είναι νωρίς για να πούμε έναν οριστικό λόγο, αλλά αν σήμερα συγκρίνουμε τον τωρινό διάλογο με την ελληνική κυβέρνηση με εκείνον προ πενταμήνου ή εξαμήνου, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά», πρόσθεσε.

Σε ερώτηση σχετικά με το πώς θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ο Μάριο Ντράγκι απαντά:

«Το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο αν, πρώτα από όλα, η κυβέρνηση εφαρμόσει τις υποχρεώσεις του προγράμματος που υπέγραψε, αναλαμβάνοντας την ευθύνη, την "κυριότητα" του προγράμματος. Δεύτερον, η βιωσιμότητα του χρέους απαιτεί μια ελάφρυνσή του. Και το τελευταίο αυτό πρέπει να είναι μεγέθους ανάλογου ώστε να απομακρύνει κάθε αμφιβολία σχετικά με την μελλοντική βιωσιμότητα του ίδιου του χρέους, όταν η πρώτη προϋπόθεση θα έχει βρει εφαρμογή. Τι είδους "debt relief" (ανακούφιση χρέους) θα πρέπει να γίνει, πώς να στοχευθεί έτσι ώστε να μην αλλοιωθούν τα κίνητρα για την εφαρμογή του προγράμματος, είναι αποφάσεις που ανήκουν στις χώρες μέλη, στους προϋπολογισμούς των οποίων θα έχει επιπτώσεις η απόφαση αυτή. Πάνω σε αυτό το θέμα η ΕΚΤ δεν έχει κάτι να πει».

Πηγή

Η κυβέρνηση σε κίνδυνο

γράφει ο Απόστολος Διαμαντής*

Κακοί οιωνοί στον ορίζοντα, για την κοινωνία αλλά και για το μέλλον της κυβέρνησης, καθώς δόθηκε εντολή για απελευθέρωση από τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου όλων των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως οι πλειστηριασμοί. Την Πέμπτη (29/10) γνωστοποιήθηκε στις τράπεζες απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων με την οποία δεν παρατείνεται εκ νέου η κοινή υπουργική απόφαση που ανέστειλε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης αρχικά ως την 30η Σεπτεμβρίου και εν συνεχεία ως την 31η Οκτωβρίου.

Αυτό σημαίνει ότι άνοιξε ο δρόμος για πλειστηριασμούς, εξώσεις, αλλά και κάθε είδους αναγκαστικές εκτελέσεις, όπως οι δεσμεύσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και οι κατασχέσεις ακινήτων και περιουσιών ακόμα και για μικροποσά.  Από τη Δευτέρα γίνονται όλες οι πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, εκτός του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας, η οποία προστατεύεται μέχρι το τέλος του έτους. Αλλά θα προστατεύεται και μετά; Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, εάν κρίνει από τις πράξεις και όχι από τις υποσχέσεις της κυβέρνησης.

Η εξέλιξη αυτή ακουμπά το πιο ευαίσθητο σημείο της τεράστιας κοινωνικής κρίσης των τελευταίων ετών, την κατοικία. Εάν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να ρυθμίσει το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους, προστατεύοντας την κατοικία και τους πολίτες, τότε κινδυνεύει να βρεθεί σε πολιτικό κενό, δηλαδή να καταρρεύσει απότομα.

Και ο λόγος είναι πως μια τέτοια εξέλιξη - εάν δηλαδή δεν προστατευθεί αποτελεσματικά η πρώτη κατοικία, εάν δεν ρυθμιστούν τα χρέη προς τις τράπεζες με κούρεμα των οφειλών, όπως επιβάλει η δικαιοσύνη, καθώς δεν μπορεί ο οφειλέτης να πληρώνει μόνον αυτός την βίαιη μείωση του εισοδήματος και οι τράπεζες να συνεχίζουν αμέριμνες να κερδίζουν – θα οδηγήσει σε απώλεια της  πολιτικής και ιδεολογικής  ηγεμονίας, της κυβέρνησης.

Διότι, τι σόϊ αριστερή κυβέρνηση θα είναι αυτή που θα εκτελεί απλώς τις εντολές των τραπεζιτών και των δανειστών της χώρας; Εάν απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί και εάν δεν ρυθμιστούν δίκαια τα κόκκινα δάνεια, τότε θα έχει εκλείψει κάθε λόγος για στήριξη της κυβέρνησης, τόσο από την μεσαία τάξη, όσο και από τις λαϊκές τάξεις, που θα την αντιμετωπίζουν πλέον ως εντολοδόχο των δανειστών.

Και κάπως έτσι, η κυβέρνηση της αριστεράς θα μετράει τον βίο της αντίστροφα και θα καταλήξει μάλιστα και σε ιστορική πολιτική ήττα, στις επόμενες εκλογές.

Ελπίζω να βρουν τρόπο στο Μαξίμου να ανακόψουν την επίθεση που σχεδιάζεται προς την ελληνική οικογένεια. Διαφορετικά ο ασκός του Αιόλου θα ανοίξει πολύ γρηγορότερα, καθώς σ’ αυτήν την πραγματικά αντικοινωνική απόφαση θα προστεθούν και όλα τα υπόλοιπα που τώρα μόλις που γίνονται ανεκτά: βαρύτατη φορολογία, μειώσεις συντάξεων, απειλή της συνοχής από την ανεξέλεγκτη μεταναστευτική ροή, κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, καταστροφή της μεσαίας τάξης, πάγωμα της αγοράς.

Όλα αυτά θα προστεθούν και η κατάργηση του δίχτυ προστασίας των οφειλετών θα λειτουργήσει ως αναμμένο φυτίλι σε δυναμίτη, μέσα σε αποθήκη εύφλεκτων υλικών.

* Ο Απόστολος Διαμαντής είναι συγγραφέας

Ρίξε πρώτα το δικό σου φράχτη (και μετά μίλα για τον φράχτη των άλλων)

γράφει ο Δημήτρης Κανελλόπουλος

Ωραία τα λόγια του πρωθυπουργού χθες στη Βουλή για τους φράχτες που υψώνονται στην Ευρώπη, στα σύνορα κρατών. Ωραία και δακρύβρεχτα. Ωραία αλλά ανέξοδα. Κι εκ του αποτελέσματος μοιάζουν υποκριτικά.

«Το ευρωπαϊκό όραμα γεννήθηκε όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου» είπε ο Αλέξης Τσίπρας. «Αυτό το όραμα πεθαίνει σήμερα με τα νέα τείχη και τα συρματοπλέγματα».

Σωστά, κύριε Τσίπρα, αλλά έχουμε κι εμείς φράχτη στα σύνορά μας στον Έβρο. Έχει σημασία αν εσείς τον βρήκατε και δεν τον υψώσατε; Δεν έχει από τη στιγμή που δεν αποφασίζετε να τον κατεδαφίσετε. Και είναι υποκριτικό να κατηγορείτε γι' αυτό ακριβώς τους ακροδεξιούς Σαμαράδες της Ευρώπης.

Ρίξτε τον φράχτη στον Έβρο τώρα, κύριε πρωθυπουργέ. Έστω κι ένα παιδάκιλιγότερο να πνιγεί, αξίζει το όποιο κόστος.

Ρίξτε τον φράχτη στον Έβρο και μετά μιλήστε. Και αν δεν σας το επιτρέπει η Ευρώπη,κύριε πρωθυπουργέ, μην κατακρίνετε τους άλλους. Μπορεί και σε εκείνους να μην το επιτρέπει. 

(Μένουμε Ευρώπη; Εμείς θέλουμε να φύγουμε). 

Τι αλλάζει στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής των υποψηφίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το επόμενο ακαδημαϊκό έτος, φέρνει η τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα προαπαιτούμενα.

Με το νομοσχέδιο θεσμοθετείται το μεταβατικό, μεικτό εξεταστικό σύστημα, που είχε ανακοινώσει από τα τέλη Αυγούστου ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Δημήτρης Χασάπης.

Ειδικότερα, οι απόφοιτοι λυκείου παλαιότερων ετών θα μπορούν να επιλέξουν μεταξύ του παλαιού και του νέου εξεταστικού συστήματος, το οποίο θα ισχύσει για πρώτη φορά φέτος.

Έτσι, το καλοκαίρι του 2016 πιθανότατα θα υπάρχουν δύο είδη μηχανογραφικών δελτίων (ή ένα διπλό), καθώς όσοι επιλέξουν να εξεταστούν με το παλιό σύστημα θα συμπληρώσουν το παλιό μηχανογραφικό, ενώ όσοι επιλέξουν να εξεταστούν με το νέο σύστημα θα συμπληρώσουν το καινούργιο μηχανογραφικό, με τις αλλαγές που έχουν γίνει στα επιστημονικά πεδία και την κατανομή των σχολών σε αυτά.

Αφού οριστικοποιηθεί ο αριθμός των αποφοίτων των προηγούμενων ετών που θα διαγωνισθούν με το σύστημα που ίσχυσε πέρυσι, θα καθοριστεί με απόφαση του υπουργού Παιδείας το ποσοστό θέσεων κατά προσέγγιση ανάλογο με το σύνολο των υποψηφίων του σχολικού έτους 2015-16.

Τέλος, όσον αφορά την κατηγορία του 10%, στην οποία συμμετέχουν στις πανελλαδικές οι υποψήφιοι που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν την παλαιά τους βαθμολογία χωρίς να ξαναδώσουν εξετάσεις, θα συμμετάσχουν το καλοκαίρι οι απόφοιτοι των δύο προηγούμενων ετών, δηλαδή του 2014 και του 2015 και οι θέσεις θα κατανεμηθούν στους μεν υποψηφίους του 2014 σε ποσοστό 40%, στους δε υποψηφίους του 2015, σε ποσοστό 60%.

Πηγή

Spiegel: «Μαγειρεύουν» το χρέος για να δελεάσουν το ΔΝΤ

«Οι Ευρωπαίοι δελεάζουν το ΔΝΤ», αναφέρει το περιοδικό Der Spiegel, στο τεύχος του που κυκλοφορεί σήμερα, επισημαίνοντας ότι προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα στήριξης, οι Ευρωπαίοι θέλουν να υπολογίσουν διαφορετικά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

«Αποφασιστικής σημασίας θα είναι στο μέλλον η λεγόμενη μικτή ανάγκη χρηματοδότησης της Ελλάδας, δηλαδή η σχέση μεταξύ της καταβολής των τόκων και της αποπληρωμής χρέους και της οικονομικής ισχύος της χώρας. Επειδή οι δανειακοί όροι για ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι πολύ συμφέροντες, το αποτέλεσμα είναι έτσι πιο θετικό – και μια άφεση χρέους μη απαραίτητη», αναφέρει το γερμανικό περιοδικό.

Kαι υπενθυμίζει ότι εδώ και πολύ καιρό η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ έχει συνδέσει την περαιτέρω συμμετοχή με την ελάφρυνση μέρους του ελληνικού χρέους.

«Ένα τέτοιο "κούρεμα" χρέους όμως απορρίπτεται από την πλειοψηφία των Ευρωπαίων. Το γοητευτικό στοιχείο αυτής της ιδέας είναι ότι το ΔΝΤ, σε έγγραφό του, έχει ήδη αφήσει να εννοηθεί ότι αυτή η μέθοδος υπολογισμού θα μπορούσε να έχει νόημα στην περίπτωση της Ελλάδας», συμπληρώνει το περιοδικό.

Πηγή

«Τα μωρέλια μωρέ να σώσουμε....»

Βουτηγμένος μες την αρμύρα του Αιγαίου ο Μυτιληνιός ψαράς... στην αρμύρα και τα δάκρυα των εκατοντάδων γυναικόπαιδων που ξέβραζε η θάλασσα στην Εφταλού.

Γράφει: Στάθης Σχινάς 

Πάλευε και αυτός μαζί με τόσους άλλους - πού βρέθηκαν μωρέ τόσοι πολλοί, άλλος να αλλάζει τα βρεγμένα προσφυγόπουλα, άλλος να τα τους φοράει στεγνά ρούχα και άλλος να τα τυλίγει με τα ισοθερμικά;

Πάλευε ...πάλευαν για να δώσουν ζωή στα ξέπνοα κορμάκια δεκάδων ταλαιπωρημένων παιδιών, να τα ξανανενώσουν με μανάδες, πατεράδες, αδέρφια...

«Τα μωρέλια μωρέ να σώσουμε...» φώναζε ο 70άρης ασπρομάλλης ψαράς ...και ευτυχώς βρέθηκε κάμερα να απαθανατίσει και τη φωνή του και τα υγρά του μάτια και να διασώσει μια εικόνα που αξίζει χιλιάδες λέξεις.

Μου τους είχαν περιγράψει φίλοι Μυτιληνιοί, προοδευτικοί άνθρωποι, με τα πιο μελανά χρώματα τους συμπατριώτες τους, τις πρώτες ημέρες του μεγάλου προσφυγικού κύματος. Φόρτιση τηλεφώνου 10 ευρώ, εισιτήρια για Αθήνα +100% από την κανονική τιμή, άθλια δωμάτια σε παρόδους του λιμανιού 150 ευρώ την ημέρα, ντους 30 και 40 ευρώ. Ένα λίτρο νερό 10 ευρώ και η λίστα της αθλιότητας δεν είχε τέλος…

Και έφτασαν αυτές οι λίγες εικόνες για να αλλάξουν τα πάντα. Οι κακοί κρύφτηκαν ...οι ωραίοι ως Έλληνες ξαναήταν εδώ. Ψαράδες, γιαγιάδες με το μπιμπερόν στο χέρι και το προσφυγόπουλο στην αγκαλιά.

Αλλά έτσι δεν ήταν πάντα.... Μαυραγορίτες, σκουλήκια που θησαύριζαν με την ανθρώπινη δυστυχία;

Αλλά οι άλλοι ήταν πάντα οι πολλοί... Μόνο που χρειαζόταν, αυτό το κάτι άλλο που θα τους άγγιζε και θα τους μεταμόρφωνε από τρομοκρατημένα σιωπηλά, αδιάφορα ανθρωπάκια σε ΟΡΘΙΟΥΣ, σε άνω θρώσκοντες, δηλαδή σε ανθρώπους.

Να τα σώσουμε τα μωρέλια καπετάνιο... και αν έχουν χάσει στη μαύρη θάλασσα τους δικούς τους να τα κρατήσουμε εδώ, να τους δώσουμε πατρίδα και οικογένεια και Παιδεία... Που να τους θυμίζει πάντοτε ποιά είναι η πραγματική τους πατρίδα και ότι για αυτό που της συνέβη, για ό,τι συνέβη στους χαμένους δικούς τους υπάρχουν δυο λέξεις που περιγράφουν ακριβώς αίτια και αιτιάτορες... ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ και ΠΟΛΕΜΟΣ.

Το προσφυγικό ανοίγει ρήγμα στο δόγμα Σόιμπλε

Το (νέο) μαρτύριο της δόσης των 2 δισ. παρατείνεται για μία εβδομάδα, ο «έντιμος συμβιβασμός» για τους πλειστηριασμούς παραπέμπεται σε μια ακόμη δύσκολη πολιτική διαπραγμάτευση στο Eurogroup της 9ης Νοεμβρίου, αλλά η πιο μεγάλη, αθέατη, όσο και στρατηγική μάχη με τους δανειστές δίνεται ήδη επί του «έντιμου ανταλλάγματος» για το προσφυγικό.

Με το μοντέλο των «ισοδυνάμων» να δείχνει αφ’ ενός πρόχειρο και ελλιπές και, αφ’ ετέρου, καταδικασμένο να προσκρούει στα συνήθη τεχνοκρατικά αδιέξοδα της τρόικας, οι βασικές προσδοκίες της κυβέρνησης για ένα πιο «ήπιο» Μνημόνιο και για, στοιχειώδη έστω, χαλάρωση των δημοσιονομικών μέτρων στρέφονται πλέον στην διαχείριση του – τεράστιου για την Ελλάδα – βάρους του προσφυγικού.

Το ζήτημα τέθηκε με σαφήνεια από τον Αλέξη Τσίπρα στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής, συζητήθηκε με τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και τον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόφσκις κατά τις εδώ επισκέψεις τους και είχε κεντρική θέση και στη χθεσινή συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών.

«Η Ελλάδα σηκώνει το βάρος του ανθρωπιστικού προσώπου της Ευρώπης» ήταν, σύμφωνα με τις πληροφορίες, η  φράση του Αλέξη Τσίπρα στον Φρανκ Βάλτερ Σταινμάγερ και, παρ’ ότι η σύνδεση Μνημονίου και προσφυγικού απορρίπτεται σταθερά και κατηγορηματικά, στις δημόσιες τοποθετήσεις Βερολίνου και Βρυξελλών, κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν ότι οι υπόγειες διεργασίες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο διαμορφώνουν έδαφος σημαντικών διεκδικήσεων και για την Αθήνα.

«Παράθυρο» για δημοσιονομική χαλάρωση

Η εμβέλεια αυτών των διεκδικήσεων παραμένει ακόμη ανοιχτή, όμως τη βάση της διαπραγμάτευσης θέτουν ήδη τα αιτήματα «ειδικής μεταχείρισης» και «οικονομικών ανταλλαγμάτων» από την Ιταλία, την Αυστρία, την εκτός Ε.Ε. Τουρκία, αλλά και την ίδια τη Γερμανία.

Η Ιταλία, η Αυστρία, το Βέλγιο και η Φινλανδία έχουν ήδη υποβάλει αίτημα στην Κομισιόν να αναγνωριστεί στη δημοσιονομική προσαρμογή τους το κόστος του προσφυγικού, δηλαδή να μην υπολογιστεί στα ελλείμματα του 2016. Η απάντηση ήταν άμεση από τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ που άνοιξε, υπό όρους, παράθυρο χαλάρωσης του Συμφώνου Σταθερότητας: «Κάθε χώρα θα κριθεί με βάση τις προσπάθειές της και όποια θέλει ελαστική ερμηνεία του Συμφώνου Σταθερότητας, θα πρέπει αποδείξει ότι έχει επιδείξει αίσθημα ευθύνης στο προσφυγικό», είπε με νόημα ο πρόεδρος της Κομισιόν ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου.

Διαβάστε επίσης: 

• Εκπρόσωπος Σόιμπλε: «Δεν υπάρχουν εκπτώσεις» στο Μνημόνιο λόγω προσφυγικού

Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες κάνουν λόγο για μια πρώτη, ήδη, αποτίμηση του κόστους – και της παράλληλης δημοσιονομικής χαλάρωσης – για την Ιταλία λίγο πάνω από τα 3 δισ. ευρώ, ενώ το ίδιο ακριβώς ποσό εισηγήθηκε, αυτοπροσώπως, η Άνγκελα Μέρκελ να δοθεί στην Τουρκία από τα ευρωπαϊκά ταμεία εν είδει ανταλλάγματος για το κόστος που επωμίζεται στο προσφυγικό. Χθες δε, ο ίδιος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ήρθε να σπάσει και το τελευταίο ταμπού, αφήνοντας να εννοηθεί ότι και η Γερμανία θα παρακάμψει τον «χρυσό κανόνα» των μηδενικών ελλειμμάτων για να ανταποκριθεί στο κόστος υποδοχής και φιλοξενίας των προσφυγικών κυμάτων, χωρίς να αναγκαστεί να εισάγει νέους φόρους – ένα κόστος, που η Ένωση Γερμανικών Πόλεων υπολογίζει ανάμεσα στα 7 και τα 16 δισ. ευρώ:

«Είναι μεν πολύ σημαντικό να επιτευχθεί ένας απολύτως ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, όμως πλέον η αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης είναι το ύψιστο καθήκον της πολιτικής. Τα υπόλοιπα θα πρέπει να υποχωρήσουν λίγο ως προτεραιότητες», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με το Spiegel.

«Όταν ο ίδιος ο Σόιμπλε αλλάζει προτεραιότητες διεκδικεί δημοσιονομική χαλάρωση για τη Γερμανία, δεν δικαιούται τουλάχιστον το αντίστοιχο και η Ελλάδα της εξαετούς ύφεσης και των, καθημερινά, δεκάδων χιλιάδων προσφύγων;», είναι το χαρακτηριστικό ερώτημα που έθετε χθες το βράδυ κυβερνητικό στέλεχος.

Το ρεαλιστικό σενάριο

Η απάντηση δύσκολα θα είναι αρνητική, εξίσου δύσκολα όμως θα είναι και άμεση. Για διαφορετικούς, όσο και ευνόητους πολιτικά λόγους, ούτε το Βερολίνο, ούτε οι Βρυξέλλες θέλουν μια ευθεία σύνδεση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος με ανταλλάγματα δημοσιονομικής χαλάρωσης για το προσφυγικό. Και τα μηνύματα από κοινοτικές πηγές λένε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε μεν να στηριχθεί και να ελαφρυνθεί δημοσιονομικά για το βάρος που σηκώνει στο προσφυγικό, αφού όμως προηγουμένως εφαρμόσει πλήρως τον πρώτο κύκλο των περίφημων «προαπαιτούμενων» και δείξει εμπράκτως ότι τηρεί τις δεσμεύσεις της.

Ως εκ τούτου, το πιο θετικό και ρεαλιστικό σενάριο για την Αθήνα μοιάζει εκείνο της χαλάρωσης των δημοσιονομικών στόχων του 2016, στο πλαίσιο όσων θα ισχύσουν και για άλλες χώρες της ευρωζώνης όπως η Αυστρία και η Ιταλία, και πιθανότατα μέσα από κάποια αναθεώρηση μεγεθών και περικοπών κατά την εξειδίκευση των μέτρων του νέου, τριετούς μεσοπρόθεσμου. Έως τότε, όμως, θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί, ψηφιστεί και εφαρμοστεί τα μνημονιακά μέτρα της πρώτης αξιολόγησης…

Πηγή

Εκατό επικεφαλής επιχειρήσεων έχουν συντάξεις ίσες με 50 εκατ. νοικοκυριά

Εκατό επικεφαλής αμερικανικών επιχειρήσεων, μερικοί από τους οποίους εξακολουθούν να είναι εν ενεργεία, έχουν συντάξεις ίσες με αυτές που παίρνουν 50 εκατ. νοικοκυριά στις ΗΠΑ, δηλαδή σχεδόν οι μισές οικογένειες της χώρας, αναφέρεται σε μελέτη δύο "δεξαμενών σκέψης" που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Συνολικά το κομπόδεμα των 100 αφεντικών που έχουν τα μεγαλύτερα συνταξιοδοτικά ταμεία ανέρχεται σε 4,9 δισεκ. δολάρια, αρκετά για να λαμβάνουν σχεδόν 280.000 δολάρια τον μήνα "μέχρι το τέλος της ζωής τους", υπολόγισαν το Center for Effective Government και το Institute for Policy Studies.

Το ποσό αυτό ισοδυναμεί επίσης με τα ποσά που έχουν αποταμιεύσει για τις συντάξεις τους οι 116 εκατομμύρια φτωχότεροι Αμερικανοί, εκτιμούν αυτές οι δύο προοδευτικές "δεξαμενές σκέψης".

"Το κομπόδεμα αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι εργάζονται πιο σκληρά ή επενδύουν πιο σοφά. Οφείλεται σε κανόνες που έχουν διαμορφωθεί επίτηδες για να ανταμειφθούν αυτοί που ήδη βρίσκονται στο πάνω μέρος της κλίμακας", υποστηρίζεται στην έκθεση, στην οποία το γεγονός αυτό θεωρείται άλλη μια ένδειξη των ανισοτήτων στις ΗΠΑ.

Οι νέοι μισθωτοί συναντούν έτσι τις μεγαλύτερες δυσκολίες για να αποταμιεύσουν για τη σύνταξή τους, λόγω της έλλειψης σταθερών θέσεων εργασίας και του "εξωφρενικού" βάρους των χρεών που συνάπτουν για τις σπουδές τους, διευκρινίζουν οι δύο "δεξαμενές σκέψης".

Σύμφωνα με τη μελέτη τους, τα μεγάλα αφεντικά στις ΗΠΑ είδαν τις συντάξεις τους να αυξάνονται χάρη σε μια ειδική διάταξη που τους επιτρέπει να μην πληρώνουν φόρους για τα ποσά που προορίζονται για τα γεράματά τους.

Δεν τους επιβάλλεται κανένα όριο, ενώ για τους απλούς μισθωτούς άνω των 50 ετών το αφορολόγητο όριο είναι 24.000 δολάρια το χρόνο, υποστηρίζεται στη μελέτη.

Στη μελέτη κατονομάζεται συγκεκριμένα ο Ντέιβιντ Νόβακ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος και στη συνέχεια εκτελεστικός πρόεδρος του ομίλου YUM Brands (Pizza Hut, KFC, Taco Bell...), ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή με μια συνολική σύνταξη άνω των 234 εκατ. δολαρίων, ενώ εκατοντάδες εργαζόμενοί του δεν έχουν "καμιά σύνταξη", διαβεβαιώνει η μελέτη.

Το Γαλλικό Πρακτορείο επικοινώνησε με τον όμιλο, ο οποίος δικαιολόγησε το ύψος της μελλοντικής σύνταξης του επικεφαλής του επικαλούμενος τον απολογισμό του στα 29 χρόνια που πέρασε στην εταιρεία. Η μετοχή YUM "σημείωσε αύξηση κατά 900% υπό την ηγεσία του", υποστήριξε ένας εκπρόσωπος.

Ο όμιλος διαβεβαίωσε επίσης ότι βοηθάει τους μισθωτούς του καταβάλλοντάς τους 6% του δολαρίου για κάθε δολάριο που τοποθετούν σ' ένα συνταξιοδοτικό ταμείο.

Πηγή

Εκτός Mega μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας - Δεν δέχτηκαν τις μειώσεις

Την αποχώρηση από το Mega 5-6 δημοσιογράφων, οι οποίοι αρνούνται να συναινέσουν σε μείωση των αποδοχών τους, προκάλεσε η απόφαση της διοίκησης του καναλιού για περικοπές μισθών 20% μεσοσταθμικά, προκειμένου να βοηθηθεί η εταιρεία στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, σύμφωνα με το zoornalistas.

Πρόκειται για πρόσωπα που στελεχώνουν επί χρόνια τον ειδησεογραφικό τομέα, μεταξύ των οποίων ο Γιώργος Σαραντάκος, μετά από 25 χρόνια εργασίας στο κανάλι, ο Στρατής Αγγελής, προϊστάμενος του τμήματος διεθνών ειδήσεων, ο Στέλιος Παπαπέτρου, υπεύθυνος για το ρεπορτάζ Εργασίας και Ασφαλιστικό, Κωνσταντίνα Καζαντζή, Σωτήρης Τσιοπανούδης κ.ά.

Χωρίς κεντρικό δελτίο ειδήσεων χθες το κανάλι

 

Για δεύτερη φορά, φέτος, το Mega δεν μετέδωσε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, καθώς οι τεχνικοί του σταθμού δεν φαίνονται διατεθειμένοι να δεχθούν τις νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας. 

 

Η Ε.Τ.Ι.Τ.Α., ο συνδικαλιστικός φορέας τους, κήρυξε χθες από τις 18.00 έως τις 22.00, στάση εργασίας για τους τεχνικούς του καναλιού, καθώς πήραν τις νέες ατομικές συμβάσεις εργασίας με τις μειώσεις στους μισθούς, που είχαν υπογράψει προ ημερών οι δημοσιογράφοι.

 

Διαβάστε την ανακοίνωση της Ένωσης Τεχνικών Ιδιωτικής Τηλεόρασης Αττικής:

 

Απαιτούμε:

 

- Να απέχει η εργοδοσία από κάθε πίεση προς τους εργαζόμενους τεχνικούς για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας που περικόπτουν τις αποδοχές κάτω από το όριο της ισχύουσας Διαιτητικής Απόφασης.

 

- Λέμε όχι στην κατάρτιση ατομικών συμβάσεων που μειώνουν περαιτέρω τις αποδοχές των τεχνικών του σταθμού.

 

- Αποκρούουμε κάθε προσπάθεια αλλαγής του νομικού καθεστώτος απασχόλησης των τεχνικών που απασχολούνται με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου  χρόνου.

Πηγή

Δεν χάνει τις 100 δόσεις όποιος δεν πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ

Διευκρινίσεις εν μέσω διάφορων διαρροών έδωσε το Υπουργείο Οικονομικών κατά το οποίο οι υποχρεώσεις που αφορούν τον ΕΝΦΙΑ δεν συνδέονται με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και την ρύθμιση των 100 δόσεων και ως εκ τούτου αν κάποιος δεν πληρώσει την πρώτη δόση του ΕΝΦΙΑ δεν απειλείται με έξοδο από την σχετική ρύθμιση των 100 δόσεων.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ:

Τις τελευταίες ώρες βρισκόμαστε απέναντι σε μια «επίθεση» παραπληροφόρησης από κάποια μέσα, όσον αφορά το θέμα της μη καταβολής της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ, η οποία λήγει σήμερα 30/10/2015 και τον συσχετισμό της με απώλεια της ρύθμισης των 100 δόσεων. 

Θέλουμε να ενημερώσουμε τους πολίτες πως δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση, αφού κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από κανένα νόμο. 

 

Μια αλυσίδα είν' η προσφορά

γράφει η Σταυρούλα Ματζώρου

Οι κανόνες και οι εξαιρέσεις τους είναι ακριβώς η ζωή μας. Στο πλαίσιό τους, πολλές φορές ασφυκτικό, μεγαλώνουμε και μαθαίνουμε. Μάλιστα ως μαθητές αποστηθίζουμε τις εξαιρέσεις (για να τις θυμόμαστε τις κάνουμε και ποιηματάκια) τόσο που συχνά λησμονούμε τους κανόνες. Αλλά και αργότερα, ενήλικοι πλέον, από τις εξαιρέσεις ελκόμαστε και σ’ αυτές αφιερώνουμε την εξαιρετική προσοχή μας. Ο κανόνας τείνει να είναι το συνώνυμο της ρουτίνας.

Οι δημοσιογράφοι αυτές τις εξαιρέσεις «κυνηγούν», αυτές είναι η είδηση. Οχι, δεν θα γράψω το τετριμμένο περί σκύλου και δαγκώματος. Αλλά θα πω ότι το μη σύνηθες αποτελεί τόσο σπουδαία είδηση που ενίοτε αδικείται ο κανόνας.

Στο προσφυγικό έχουμε όλοι στραμμένα τα μάτια μας και τις καρδιές μας· σ’ αυτήν τη μάχη μεταξύ ελπίδας και θανάτου. Ούτε μια μέρα δεν περνά χωρίς να καταγραφεί κάποιο ναυάγιο, ούτε μια μέρα χωρίς αγνοούμενο, χωρίς νεκρό, χωρίς ένα άψυχο παιδικό κορμάκι.

Και στις σκηνές αυτές φρίκης, να ξεπροβάλλουν η ανθρωπιά, η βοήθεια, η αγκαλιά, η συμπόνια. Χαρακτηριστικά πανανθρώπινης αξίας που όταν εκδηλώνονται από απλούς ανθρώπους γίνονται, και δικαίως, αντικείμενο θαυμασμού.

Γιατί, όμως, αυτήν την υπέροχη, συγκινητική προσφορά τη θεωρούμε εξαίρεση ορίζοντας στη θέση του κανόνα το κράτος; Γιατί επιμένουμε να τοποθετούμε ως μέτρο σύγκρισης επί του προκειμένου ένα απρόσωπο κράτος; Από τι αποτελείται ο κρατικός μηχανισμός; Γιατί δεν αναζητούμε τις φωτεινές εξαιρέσεις και στους λιμενικούς, στους αστυνομικούς, στους γιατρούς, στους ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στις κοινωνικές οργανώσεις, στην Εκκλησία;

Πόσο απλοϊκά μνησίκακη ακούγεται η απάντηση ότι αυτοί κάνουν τη δουλειά τους! Και πόσο άδικο είναι να ασχολούμαστε μαζί τους μόνο όταν δεν την κάνουν! Οπως η γράφουσα, που μίλησε για «τον μπάτσο του μπάτσου» τότε στην Κω, όταν ο ασυνείδητος εκείνος αστυνομικός σήκωσε το χέρι του στον νεαρό διοπτροφόρο πρόσφυγα.

Αλλά δεν έγραψε ούτε μισή αράδα για εκείνους τους λιμενικούς που προσφέρουν το πρώτο χέρι για να τραβήξουν από τα παγωμένα νερά τους μισοπνιγμένους πρόσφυγες, για τους νοσοκόμους και τους γιατρούς, που κάτω από αντίξοες συνθήκες δίνουν τις πρώτες βοήθειες ζωής, αλλά και για τόσους άλλους. Κι όχι μόνο δεν γράφουμε γι’ αυτούς αλλά μοιάζει να τους αγνοούμε κιόλας. Και λύνουμε το πρόβλημα μπουζουριάζοντάς τους στην ευρύτερη έννοια «κράτος», ώστε να μπορέσουμε ανεμπόδιστα (συνειδησιακά) να προσδώσουμε σ’ αυτό το τελευταίο πλήρη ανικανότητα και αχρηστία – ούτε καν ολιγωρία.

Κι επιμένουμε στους αφορισμούς, ανάλγητοι, κάτοχοι της μόνης αλήθειας, κι ας έχουμε απέναντί μας τον σεμνό, ήρεμο και μετρημένο λόγο του Μουζάλα, με ζωή δοσμένη στον ανθρώπινο πόνο, να μας διαβεβαιώνει, κοιτάζοντάς μας στα μάτια, ότι προσπαθεί γι’ αυτό το τεράστιο πρόβλημα να κάνει το κατά δύναμιν, το καλύτερο. Κι ας έχουμε απέναντί μας τις ενέργειές του.

Μα μήπως δεν είχαμε και της Χριστοδουλοπούλου, που, απόλυτοι γνώστες εμείς, που καμωνόμαστε ότι ξημεροβραδιαζόμαστε στο πλευρό των προσφύγων, στάθηκε πιο εύκολο να της χρεώσουμε λέξεις καλοδουλεμένης μονταζιέρας; Που κόψαμε προτάσεις της, για να βολεύουν στην ανεξήγητη(;) πολεμική μας;

Ο κανόνας είναι ο άνθρωπος και η εξαίρεση πάλι ο άνθρωπος είναι. Ο ψαράς σώζει, αλλά και ψαράς μπορεί να είναι αυτός που παίρνει 5 ευρώ από τον μετανάστη/πρόσφυγα για να του επιτρέψει να φορτίσει το κινητό του.

Οι ξενοδόχοι είναι που έκαναν διαβήματα και παράπονα για την εικόνα του νησιού τους και τις ακυρώσεις των κρατήσεων, αλλά ξενοδόχοι είναι κι αυτοί που μάζευαν καθημερινά τα βράδια μερίδες φαγητού (τουλάχιστον εκατό ο καθένας) και τις μοίραζαν στους ξεριζωμένους. Κρατικοί υπάλληλοι είναι οι πιλότοι που πετούν με τα Super Puma για να εντοπίσουν ανθρώπους στη θάλασσα, οι λιμενικοί που με τα περιπολικά τους περισυλλέγουν τους παγωμένους, ξέπνοους ναυαγούς.

Η προσφορά είναι μια αλυσίδα με πολλούς κρίκους. Αντί να λιμάρουμε κάποιον από τους κρίκους, ας προστεθούμε κι εμείς στην αλυσίδα.

Αυτό είναι το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

Στον ιστότοπο της Βουλής αναρτήθηκε το νομοσχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Υπενθυμίζεται πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο συζητείται σήμερα το μεσημέρι στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και αύριο αναμένεται να ψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής.

Αισιόδοξος ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα εξελιχθεί θετικά εμφανίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος ενημέρωσε χθες τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, για τις εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα και τις ενέργειες της κυβέρνησης στην οικονομία.

Με το νομοσχέδιο, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, «ρυθμίζεται το πλαiσιο της ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας. Οι σχετικές διατάξεις του νόμου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας επικαιροποιούνται ενώ παράλληλα εισάγονται νέες ρυθμίσεις που αποβλέπουν στην ενίσχυση του ρόλου του Ταμείου ως μηχανισμού ενίσχυσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος».

«Το Ταμείο στους επόμενους μήνες θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με σημαντικά ποσά και καλείται να διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο αυτή την τελευταία προσπάθεια για την ανάκαμψη της οικονομίας», αναφέρεται στην εισηγητική και επισημαίνεται ότι «το Ταμείο καλείται να έχει έναν αυξημένο ρόλο στη διακυβέρνηση των τραπεζών, τις διοικήσεις των οποίων θα αξιολογεί συστηματικά προκειμένου να διασφαλίσει ότι αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους πόρους λαμβάνουν από τον έλληνα φορολογούμενο», σημειώνεται στην Έκθεση.

Ο νέος ρόλος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας απαιτεί τη διασφάλιση της στελέχωσης του, τόσο σε επίπεδο διοίκησης όσο και προσωπικού, με διεθνώς ανταγωνιστικά στελέχη με υψηλότατο προσόντα, τα οποία θα επιλέγονται από ανεξάρτητη επιλογή υψηλού κύρους, αναφέρει η εισηγητική έκθεση του Σχεδίου Νόμου για το πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης και άλλες διατάξεις του υπουργείου Οικονομικών.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η επίτευξη των στόχων του Ταμείου, η ίδια η επιτροπή θα αξιολογεί τα μέλη των οργάνων διοίκησης του Ταμείου και θα έχει το δικαίωμα απομάκρυνσης όσων δεν μπορούν να ανταποκριθούν.

Παράλληλα, θα αξιολογείται και το προσωπικό, ενώ η επιτροπή υποχρεούται να αναφέρεται για τις δραστηριότητές της, μεταξύ άλλων, στον Υπουργό Οικονομικών και το Διοικητικό Συμβούλιο ενημερώνει, Τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο, μεταξύ άλλων, τη Βουλή των Ελλήνων, για την ενίσχυση της διαφάνειας.

Ένα σημαντικό μέρος του νομοσχεδίου αφορά την τροποποίηση των διατάξεων για τις συνεταιριστικές τράπεζες.

Διαβάστε το νομοσχέδιο για ανακεφαλαιοποίηση

Διαβάστε την αιτιολογική έκθεση για την ανακεφαλαιοποίηση 

Διαβάστε την έκθεση του ΓΛΚ για την ανακεφαλαιοποίηση 

Πηγή 

Οι περιστρεφόμενες πόρτες της διαπλοκής

Του Κώστα Βαξεβάνη

Δυό πόρτες έχει η ζωή, το λέει και το τραγούδι. Εκτός αν πρόκειται για τη διαπλοκή η οποία μπαινοβγαίνει από μία και μάλιστα περιστρεφόμενη. Δεν μιλάμε για τη εγχώρια μόνο διαπλοκή η οποία είναι φορέας του οικονομικού πρωτογονισμού της αρπαχτής, αλλά για ένα διεθνές σύστημα που ανακυκλώνει ανθρώπους στην εξουσία, σε επιχειρήσεις και διάφορους φορείς “κοινωνικής προσφοράς”, εξυπηρετώντας τα ίδια πάντα συμφέροντα.

Το φαινόμενο είναι γνωστό ως “περιστρεφόμενη πόρτα”. Πρόσωπα που κατέχουν θέσεις εξουσίας στη διοίκηση, αποχωρούν από τις θέσεις αυτές και μεταπηδούν επί (παχυλό) μισθό στον ιδιωτικό τομέα τον οποίο ως πρόσφατα θεωρητικά ήλεγχαν ή “ρύθμιζαν”. Βγαίνουν θεωρητικά από το δωμάτιο της εξουσίας αλλά  επιστρέφουν από την ίδια πόρτα με άλλους όρους, διατηρώντας την ισχύ τους και κυρίως την πρόθεσή τους να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες πολιτικές και συμφέροντα.

Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, το σύνδρομο της περιστρεφόμενης πόρτας είναι αρκετά διαδεδομένο και ανεξέλεγκτο στους ευρωπαικούς κύκλους εξουσίας. Τα παραδείγματα που δίνει η έκθεση είναι η απλή συλλογή ανοιχτών δεδομένων που συνοδεύουν τους ανθρώπους εξουσίας της Κομισιόν.

Ο Ζοζέ Μπαρόζο, ο πρώην Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ταυτόχρονα ο πολιτικός που χρεώνεται το ξέσπασμα της ευρωπαϊκής κρίσης και ύποπτες αποφάσεις, φεύγοντας από την Επιτροπή ανέλαβε 22 έμμισθες θέσεις σε ιδρύματα, ινστιτούτα, οργανώσεις.

Ο πρώην Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς Τσάρλι Μακρίβι ανέλαβε στην Τράπεζα ΒΝΥ Mellon, σε εταιρεία τραπεζικών υπηρεσιών και στην αεροπορική εταιρεία Ryanair. Ο Γκίντερ Φερχόιγκεν, Επίτροπος Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας, δημιούργησε δική του εταιρεία λόμπινκ, συνεργάζεται με μία ακόμη και ανέλαβε πόστο αντιπροέδρου σε υπηρεσία της αμαρτωλής Royal Bank of Scotland.

O Χιακίν Αλμούνια με τη σειρά του είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής της Ενεργειακής Ένωσης, ενός κολοσσού με διασυνδέσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ έχει καταθέσει αιτήσεις στην Επιτροπή Δεοντολογίας για 13 ακόμη εταιρείες και ιδρύματα.

Από κοντά η Μαρία Δαμανάκη, ως Επίτροπος Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας κατέθεσε αίτηση για Πρόεδρος της οργάνωσης Ωκεάνια Πολιτική, ένα παρακλάδι της Μη Κερδοσκοπικής Nature Conservancy, η οποία έχει κατηγορηθεί για σχέσεις με βρώμικες εταιρείες ενέργειας.

Ο κατάλογος είναι μεγάλος και αποκαλυπτικός.

Προφανώς δεν πρόκειται για το μεροκάματό τους, αλλά για μια επικίνδυνη κατάσταση. Σταδιακά η πολιτική αντικαθίσταται από το λομπισμό και τις δημόσιες σχέσεις και οι αποφάσεις μεταφέρονται σε ανεξέλεγκτα από την κοινωνία κέντρα δήθεν τεχνοκρατών. Κύκλοι εταιρειών, ινστιτούτων, ιδιωτικών πανεπιστημίων και οργανώσεων με εύηχα ονόματα, ανακυκλώνουν ανθρώπους κλειδιά δημιουργώντας μια επίφαση εγκυρότητας και ειδικών γνώσεων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ενοικίαση και αγορά γνωριμιών και διασυνδέσεων.

Από ένα σημείο και μετά, αφού καθιερωθεί ως σύστημα έγκυρης τεχνοκρατικής μεταβίβασης γνώσεων και στελεχών, δεν μπορεί να ελεγχθεί αν οι άνθρωποι που κατείχαν θέση στη Διοίκηση εξυπηρέτησαν και με ποιό τρόπο τα επιχειρηματικά συμφέροντα που αργότερα φανερά υπηρέτησαν. Δεν θεωρείται καν αναγκαίο και βαφτίζεται «αγορά».

Στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης το φαινόμενο είναι εκτεταμένο. Το παράδειγμα Παπαδήμου είναι χαρακτηριστικό. Με μια ομάδα τραπεζιτών και στελεχών εταιρειών κυβέρνησαν τη χώρα και επέστρεψαν ξανά στον ιδιωτικό τομέα που φάνηκε γεναιόδωρος.

Ο Γιώργος Προβόπουλος, μέτοχος της Τράπεζας Πειραιώς, έγινε κεντρικός τραπεζίτης και αφού από τη θεσμική αυτή θέση εξυπηρέτησε τους τραπεζίτες επέστρεψε και πάλι με άνεση στις Τράπεζες. Η Αικατερίνη Σαββαίδου, στέλεχος της Pricewater House η οποία μεθόδευσε τη φοροαποφυγή Λάτση και συνεργάστηκε με τις εταιρείες Κόκκαλη, ανέλαβε Γενικός Γραμματέας Εσόδων για να πατάξει τη φοροδιαφυγή. Σήμερα διώκεται για απιστία γιατί εξυπηρέτησε εταιρεία του Κόκκαλη. Φαντάζομαι θα επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα ως πολύτιμος γνώστης του συστήματος φορολόγησης αλλά κυρίως ως άνθωπος που γνωρίζει τους κατάλληλους ανθρώπους στη Διοίκηση. Το ίδιο θα συμβεί και με τον Στουρνάρα μόλις αποχωρήσει από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Τα τελευταία 5 χρόνια, υπουργοί του οικονομικού τομέα οι οποίοι υπηρέτησαν σε εταιρείες όπως η Goldman Sachs, η Fidelity, η Lazard, όταν ανέλαβαν εξουσία, εξυπηρέτησαν τις εταιρείες αυτές ή τις προσέλαβαν ως συμβούλους δίνοντας τεράστια ποσά. Αποχωρώντας από την πολιτική επιστρέφουν σε αυτό το πλέγμα εταιρειών για να συνεχίσουν.

Αν αυτός ο κύκλος δεν σπάσει, η κοινωνία δεν θα έχει καμιά σχέση με την πολιτική και την εφαρμογή της. Θα ψηφίζει απλώς πολιτικούς οι οποίοι θα αναθέτουν τη διακυβέρνηση στους εργοδότες τους, προσδίδοντάς τους έτσι μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και εγκυρότητα. Όσο περισσότερο λειτουργεί ο κύκλος τόσο θα γίνεται πιο στενός και στεγανός. Κατά τα άλλα θα έχουμε Δημοκρατία.

Ανοίγει το επάγγελμα των φαρμακοποιών – Βασική προϋπόθεση 20% μερίδιο σε φαρμακοποιούς

Με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Οικονομίας και Υγείας δόθηκε τέλος στο ζήτημα των αδειών των φαρμακείων.

Πιο συγκεκριμένα, στην Απόφαση αυτή προβλέπεται ότι άδειες φαρμακείων θα δίνονται και σε ιδιώτες, με την προϋπόθεση ότι το φαρμακείο θα έχει τη μορφή ΕΠΕ και θα υπάρχει συνέταιρος φαρμακοποιός με μερίδιο 20%.

Να σπάσει... αυγά αποφάσισε η κυβέρνηση και τα συναρμόδια υπουργεία υπέγραψαν την Κοινή Υπουργική Απόφαση, με την οποία τακτοποιείται το «αγκάθι» του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των φαρμακείων.

Επίσης, κάθε ιδιώτης μπορεί να αποκτήσει έως 5 άδειες, αλλά αυτός ο περιορισμός ισχύει μόνο για φέτος, καθώς κάθε χρόνο προστίθεται μια ακόμα, έτσι ώστε το 2020 ο ανώτατος επιτρεπόμενος αριθμός αδειών πανελλαδικά να φτάσει στις 10.

Εξακολουθούν όμως να ισχύουν τα πληθυμιακά κριτήρια, δηδή 1 φαρμακείο ανά 1.000 κατοίκους, ενώ ξεκαθαρίζεται ότι δεν θα δοθούν άδειες και ίδρυσης λειτουργίας σε νομικά πρόσωπα, εκτός από συνεταιρισμούς φαρμακοποιών μελών της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος και έπειτα από αιτιολογημένη απόφαση του Δ.Σ. της ΟΣΦΕ. Σκοπός αυτού να μην εισβάλλουν στην αγορά οι φαρμακευτικές εταιρίες, εφαρμόζοντας εναρμονισμένες πρακτικές.

Μετά από το τέλος και αυτού του σίριαλ για την κυβέρνηση, σειρά παίρνουν τα «κόκκινα» δάνεια, αλλά και ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, με το πιθανότερο σενάριο για το τελευταίο να είναι η αύξηση του ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας.

Μετά από αυτή την κίνηση, η κυβέρνηση καλείται να βρει λύση στα δύο άλλα “αγκάθια” με τους δανειστές, δηλαδή τα “κόκκινα” δάνεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και το ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, έτσι ώστε μέσα στην εβδομάδα να “ξεκλειδώσει” η υποδόση των 2 δισ ευρώ αλλά και η διαδικασία της αξιολόγησης, που δείχνει να έχει “κολλήσει”.

Πηγή

Τσίπρας: Τα κύματα δεν ξεβράζουν στις ακτές μας μόνο σορούς ανθρώπων, αλλά τον ίδιο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό

Απαντώντας στην τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ Γιώργου Κουμουτσάκου σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός αποκρύπτει "σοβαρές πτυχές των όσων συμφωνήθηκαν" με τους εταίρους για το προσφυγικό, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε στο βήμα την Βουλής.

Ξεκινώντας την ομιλία του, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την βαθιά θλίψη του και την απέραντη οδύνη για την τραγωδία στις θάλασσες του Αιγαίου.

Επεσήμανε δε πως "Υπάρχουν ευθύνες για αυτό το δράμα και τις πολεμικές επεμβάσεις που την προκαλούν".

Επιτέθηκε επί της ουσίας σε διάφορους εταίρους λέγοντας: "Αισθάνομαι ντροπή ως μέλος της ευρωπαϊκής ηγεσίας και για τις ευθύνες της Ευρώπης και για το επίπεδο της συζήτησης για το Προσφυγικό" πρόσθεσε δε πως "Το ευρωπαϊκό όραμα γεννήθηκε όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Αυτό το όραμα πεθαίνει σήμερα με τα νέα τείχη και τα συρματοπλέγματα".

Στη συνέχεια εξέφρασε τα συγχαρητήριά του προς το προσωπικό του λιμενικού, που καθημερινά ζώσουν ζωές στο Αιγαίο: "Τα συγχαρητήριά μου στους άνδρες και τις γυναίκες της ελληνικής ακτοφυλακής για το ανθρωπιστικό καθήκον της διάσωσης των ανθρώπινων ζωών", προσθέτοντας πως "πρώτιστο καθήκον μας είναι να περιορίσουμε την ανθρωπιστική τραγωδία αυτή την ώρα"

Υπενθυμίζοντας στη συνέχεια πως η Ελλάδα γνωρίζει από προσφυγιά επεσήμανε πως "Δεν επιλέγουμε να παίξουμε το ρόλο του φρούραρχου της Ευρώπης" τόνισε πως χρειάζεται "Ενεργητική και παρεμβατική στάση για να εξηγήσουμε το πρόβλημα στην Ευρώπη".

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στο ρόλο της Ελλάδας στο θέμα των προσφυγικών ροών και επιτέθηκε και στη ΝΔ για τον τρόπο που χειρίστηκε το προσφυγικό θέμα επί σειρά ετών.

"Είμαστε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Είμαστε μέρος της λύσης και όχι της κρίσης Εμείς δεν είμαστε ΝΔ για να χαρακτηρίσουμε τις προσφυγικές ροές, "ροές λαθρομεταναστών" που προκαλούσε η νεοεκλεγείσα μας κυβέρνηση"

Στην συνέχεια ανέφερε ότι υπήρξε η επικίνδυνη πρόταση για τη δημιουργία στρατοπέδου 50.000 στην Ελλάδα. Μια πρόταση που η ελληνική κυβέρνηση την απέκρουσε.

Τόνισε ακόμα πως "Θέση μας είναι να στηρίξουμε μια οργανωμένη διαδικασία εγκατάστασης των προσφύγων στην Ευρώπη είτε από την Τουρκία, είτε από την Ελλάδα".

"Η χώρα μας θα ζητήσει να καταδικαστεί η επιλογή των τειχών και των φραχτών για τους πρόσφυγες από χώρες της Ε.Ε. Οφείλουμε να πιέσουμε την Ευρώπη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και καλύτερο συντονισμό" επεσήμανε ακόμα.

Είπε δε χαρακτηριστικά: "Τις τελευταίες ημέρες τα κύματα δεν ξεβράζουν στις ακτές μας μόνο σορούς ανθρώπων, αλλά ξεβράζουν τον ίδιο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό".

Ο πρωθυπουργός κατήγγειλε επίσης τις λογικές που θέλουν να κοστολογήσουν την ανθρωπιά, απαντώντας στις αιτιάσεις που αναφέρουν ότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί οικονομικό όφελος από τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.

«Πόσο, αλήθεια, εσείς κοστολογείτε μία ανθρώπινη ζωή; Πόσο κοστολογείτε ένα παιδάκι πέντε χρονών που πνίγεται στις θάλασσες του Αιγαίου; Και εμείς πρέπει να το πάρουμε για να το σώσουμε! Πόσο κοστολογείτε ένα πιάτο φαϊ, μία αγκαλιά ανθρώπινη, μία κουβέρτα για να ζεστάνει αυτά τα παιδιά;», σημείωσε ο πρωθυπουργός.

«Ακούστε, δεν απευθύνομαι σε εσάς! Απευθύνομαι στους Ευρωπαίους εταίρους, απευθύνομαι σε αυτούς που κουνάνε το δάχτυλο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, ο ελληνικός λαός είναι ένας φτωχός, αλλά πλούσιος σε αξίες και ανθρωπιά! Δεν διεκδικούμε, λοιπόν, ούτε ένα ευρώ! Ούτε ένα ευρώ για να κάνουμε το καθήκον μας απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους που πεθαίνουν στην αυλή μας. Όποιος από εμάς εδώ είχε ανθρώπους που πέθαιναν στην αυλή του, θα διεκδικούσε να τους δώσει ένα πιάτο φαί και να τους σώσει» πρόσθεσε.

«Η Ελλάδα διδάσκει ανθρωπιά, διδάσκει στους Ευρωπαίους εταίρους ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης. Είναι το πρόσωπο που δείχνει η Μυτιλήνη! Και όχι το πρόσωπο εκείνο στα σύνορα της Ουγγαρίας, όπου κάποιοι βάζουν τρικλοποδιές σε πρόσφυγες που κουβαλάνε μωρά παιδιά, προκειμένου να τους φωτογραφίσουνε!», επεσήμανε ο κ. Τσίπρας.

Πηγή