Τότε «δεν υπήρχε πολιτική βούληση» για τις λίστες φοροδιαφυγής. Τώρα;

Αρχές 2013: «…Μιλάμε για τεράστια ποσά, αθροιστικά δις ευρώ τα οποία πρέπει να ελεγχθούν. Πως όμως όταν συνολικά σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν μόλις 200 εξειδικευμένοι ή ειδικευόμενοι υπάλληλοι που μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά και ταυτόχρονα πρέπει να ασχολούνται με τα λουκέτα, τα νησιά, τα διόδια, τις κρεαταγορές, το λαθρεμπόριο καυσίμων κλπ;».

Τέλη 2015: «…το όφελος από την υλοποίηση των ανωτέρω ελέγχων θα είναι τεράστιο για την οικονομία της χώρας και για τον λόγο αυτό η ανάλυση κόστους-οφέλους θα πρέπει να εξεταστεί από εθνική και όχι από κρατική ή υπηρεσιακή σκοπιά».

Η πρώτη περιγραφή της κατάστασης των ελέγχων για τη λίστα Λαγκάρντ και τις άλλες λίστες φοροδιαφυγής ανήκει σε – τότε- ανώτερο στέλεχος του ΣΔΟΕ που σε έξαλλη κατάσταση προσπαθούσε το 2013 να εξηγήσει ότι καλές είναι οι εξαγγελίες της- τότε -κυβέρνησης αλλά καλύτερο θα ήταν να διέθετε και κανέναν υπάλληλο.

Η δεύτερη περιγραφή, που αφήνει κατά μια ερμηνεία αιχμές ακόμα και για ενδεχόμενη έλλειψη πολιτικής βούλησης στην εξιχνίαση αυτών των 6 λιστών φοροδιαφυγής ανήκει με ονοματεπώνυμο και υπογραφή στον οικονομικό εισαγγελέα Παναγιώτη Αθανασίου, ο οποίος έστειλε πριν από λίγες μέρες σχετική –δεύτερη μετά τον Μάιο- επιστολή στον πρωθυπουργό (Καθημερινή της Κυριακής).

Μεταξύ των δυο περιγραφών μεσολαβεί η οξεία , μέχρις του σημείου της απόδοσης δόλου, κριτική της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ) προς την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για έλλειψη πολιτικής βούλησης στην πάταξη της φοροδιαφυγής, με υπονοούμενα ακόμα και για προσπάθεια συγκάλυψης . Η κριτική αυτή δε έγινε λάβαρο και κατά τη διάρκεια των προεκλογικών αναμετρήσεων.   

Το πρόβλημα όμως φαίνεται πως συνεχίζει να υφίσταται και πλέον με τις δυο επιστολές τους οι οικονομικοί εισαγγελείς θυμίζουν στην κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά) πως στις 31/12/2016 θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τις έρευνες για τις λίστες της φοροδιαφυγής και να εισπράξουν χρήματα για το δημόσιο ταμείο. Να θυμίσουμε βέβαια πως ο πρώην υπουργός κατά της Διαφθοράς Παν. Νικολούδη εκτιμούσε ότι μπορούν να εισπραχθούν συνολικά περί τα 2,5 δισ. ευρώ.

Οι οικονομικοί εισαγγελείς υπό τον Παναγιώτη Αθανασίου, αναφέρουν πως με 20 ελεγκτές κατόρθωσαν, υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες, να βεβαιώσουν φόρους που αγγίζουν τα 270 εκατ. ευρώ από τον έλεγχο περίπου 30 υποθέσεων. Ζητούν όμως από τον πρωθυπουργό να ενεργήσει «ως προς το θέμα της αύξησης του Αυτοτελούς Τμήματος Ελέγχου ΚΕΦΟΜΕΠ, στο οποίο ανατέθηκε η διενέργεια φορολογικού ελέγχου φυσικών προσώπων όλης της επικράτειας, κατόπιν παραγγελιών του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος για τον εντοπισμό εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων που δεν έχουν δηλωθεί, προκειμένου να ασχοληθούν με τον φορολογικό έλεγχο των προσώπων (ταυτοποιημένων ΑΦΜ) που περιλαμβάνονται στις ποινικές δικογραφίες (λίστες Λαγκάρντ, Εμβασμάτων εξωτερικού, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργου, Μεγάλης Βρετανίας, 65 CD)…

Κατά τη γνώμη μας είναι απολύτως αναγκαία η αύξηση του αριθμού των ελεγκτών που θα διαθέσετε για τον παραπάνω σκοπό, κυρίως για να καταστεί εφικτή η ταυτόχρονη έκδοση πολυάριθμων εντολών φορολογικού ελέγχου των προσώπων που περιλαμβάνονται στις ανωτέρω ποινικές προκαταρκτικές δικογραφίες μέχρι τις 31/12/2016 και να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι αυτοί μέχρι την ημερομηνία αυτή».

Ο κ. Αθανασίου εστιάζει το πρόβλημα στο γεγονός ότι η στοιχειοθέτηση της προσαύξησης εισοδήματος από αδήλωτη φορολογητέα ύλη προϋποθέτει ελεγκτικό δυναμικό, ιδιαίτερα αυξημένων προσόντων. Άρα η ολοκλήρωση των ελέγχων απαιτεί τη στελέχωσή του με 300 εξειδικευμένους ελεγκτές και χρήστες πληροφορικής, καθώς και τεχνολογικό εξοπλισμό, άλλωστε «το όφελος από την υλοποίηση των ανωτέρω ελέγχων θα είναι τεράστιο για την οικονομία της χώρας και για τον λόγο αυτό η ανάλυση κόστους-οφέλους θα πρέπει να εξεταστεί από εθνική και όχι από κρατική ή υπηρεσιακή σκοπιά», αφήνοντας αιχμές ακόμα και για ενδεχόμενη έλλειψη πολιτικής βούλησης των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Πηγή

Ένα χειρότερο αύριο...

Του Γιάννη Παντελάκη

Τα πρώτα θύματα, μετά από εκείνα που υπέκυψαν το βράδυ της Παρασκευής στο Παρίσι, τα βλέπουμε ήδη. Είναι οι πρόσφυγες που συνεχίζουν να αναζητούν μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη, είναι οι Ευρωπαίοι πολίτες που ήδη νοιώθουν πιο έντονα από κάθε άλλη φορά τον φόβο, είναι τ ανοιχτά σύνορα τα οποία ολοένα και γίνονται λιγότερο ανοικτά, είναι οι ελευθερίες που λόγω των συνθηκών περιορίζονται, είναι η μισαλλοδοξία που κερδίζει έδαφος, είναι η ακροδεξιά που επιχειρεί να εμφανιστεί δικαιωμένη.

Η Πολωνία, μια χώρα που έχει συμφωνήσει στην πρόσφατη απόφαση της Ε.Ε. για ποσόστωση της κατανομής των προσφύγων είπε πως μετά το μακελειό στο Παρίσι δεν θα εφαρμόσει την συμφωνία αυτή. Άλλες χώρες, που ήδη πριν το χτύπημα ήταν επιφυλακτικές στην είσοδο προσφύγων έχοντας επαναφέρει αυστηρούς ελέγχους (Γερμανία, Σουηδία, Σλοβενία, Ουγγαρία), τώρα θα αυστηροποιήσουν τις πολιτικές τους με ό,τι αυτό σημαίνει. Οι απειλές για νέα χτυπήματα σε Ρώμη και Λονδίνο, έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο σύννεφο φόβου πάνω από την άλλοτε ανέμελη Ευρώπη. Και οι φορείς ακραίων ιδεολογιών που έχουν ήδη βρει πολλά ευήκοα ωττα σε αρκετές χώρες της γηραιάς ηπείρου, τρίβουν τα χέρια τους με ικανοποίηση. H Λεπέν, είναι το πιο ενδεικτικό παράδειγμα.

Μετά το χτύπημα της 13ης Νοεμβρίου, η Ευρώπη είναι διαφορετική. Και οι φόβοι πως αυτή η αρνητική διαφορετικότητα θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι αβάσιμοι. Αυτό που ήθελαν να πετύχουν οι τρομοκράτες του ISIS, το κατάφεραν. Μια ατμόσφαιρα πολέμου πλανάται ήδη. Και αυτή δεν αφορά μόνο σε ενδεχόμενες και ιδιαίτερα πιθανές (Η Γαλλία είναι σε πόλεμο και θα πλήξει τον εχθρό της, ήταν η αντίδραση του Γάλλου πρωθυπουργού) νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις στις οποίες αυτή τη φορά θα υπάρχει ενός είδους "ηθική νομιμοποίηση". Ανεξάρτητα αν θα πλήξουν και ανθρώπους που δεν έχουν ευθύνες και συμμετοχή στο αιματοκύλισμα ή αν έτσι αποσυνδέεται ένα γεγονός από πολιτικές που ή ίδια η Δύση έχει ακολουθήσει στο παρελθόν και οι οποίες δεν είναι άσχετες με όσα συμβαίνουν.

Οι ίδιοι φόβοι, αφορούν σε κάτι που εδώ και πολλά χρόνια, στην Ευρώπη είχε κατακτηθεί και θεωρείτο αυτονόητο. Να λειτουργούν ανοικτές κοινωνίες, με όποιες ενστάσεις ως προς τον βαθμό ανοχής, μπορεί να έχει κάποιος. Οι στόχοι των τρομοκρατών, είχαν πολλούς συμβολισμούς για να μας το επιβεβαιώσουν αυτό. Χτύπησαν χώρους όπου σηματοδοτείται ένας ολόκληρος τρόπος ζωής. Σε ένα εστιατόριο, έναν συναυλιακό χώρο, ένα γήπεδο. Και εκτός από τους συμβολισμούς που το επιβεβαιώνουν, υπάρχει και εκείνη η παράγραφος στο φρικιαστικό μήνυμα με το οποίο ανέλαβε την ευθύνη για επιθέσεις το Ισλαμικό κράτος :" οι επιθέσεις ήταν επίσης μια απάντηση στις ύβρεις σε βάρος του Προφήτη του Ισλάμ". Έστω και αν η τζιχαντιστική οργάνωση, ερμηνεύει με αυτό τον τρόπο τον Προφήτη τους, σημασία έχει πως θα βρει πρόθυμους να την ακούσουν.

Το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους Πύργους άλλαξε πολλά. Από αυτό στο Παρίσι, θ αλλάξουν πολύ περισσότερα. Όχι μόνο γιατί η Ευρώπη γειτονεύει με χώρες που αποτελούν εστίες αυτών των φαινομένων, είναι πιο κοντά δηλαδή στη Συρία για παράδειγμα. Αλλά και επειδή η Ευρώπη, δεν έχει ούτε ενιαία φωνή (η πολυγλωσσία και απουσία κοινής αντιμετώπισης του προσφυγικού, είναι ενδεικτική), αλλά και παράλληλα υπάρχει κίνδυνος να μιμηθεί τον τρόπο αντίδρασης των ΗΠΑ. Με πολέμους χωρίς τέλος και αποτέλεσμα, με πολέμους με χιλιάδες επιπλέον θύματα.

Νομίζω, πως κανένας προφήτης ή κοινός θνητός δεν μπορεί να προβλέψει πως θα είναι η ζωή μας αύριο. Σίγουρα πάντως η διαφορετικότητά της, δεν θα έχει θετικό πρόσημο...

Προσοχή! Αυτός είναι ο 26χρονος που καταζητούν οι Αρχές για το μακελειό στο Παρίσι

Οι Γάλλοι ερευνητές ταυτοποίησαν άλλους δύο από τους νεκρούς δράστες των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι, εκτός από τον Ομάρ Ισμαήλ Μοστεφαΐ, 29 ετών, και πλέον γνωρίζουν τα στοιχεία των τριών από αυτούς, ανακοίνωσαν οι εισαγγελικές αρχές.

Ταυτόχρονα, η γαλλική αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τη φωτογραφία ενός υπόπτου, του Αμπντεσλάμ Σαλά, 26 ετών, κάνοντας έκκληση στους πολίτες που γνωρίζουν κάτι για αυτόν να δώσουν πληροφορίες. Ο Σαλά, που έχει γεννηθεί στο Βέλγιο, είναι «επικίνδυνος», σύμφωνα με την αστυνομία που κάλεσε τους πολίτες να μην τον πλησιάσουν αν τον δουν αλλά να ειδοποιήσουν τις αρχές.

Για τους δύο άλλους δράστες που ταυτοποιήθηκαν, ο εισαγγελέας του Παρισιού Φρανσουά Μολέν είπε ότι ήταν και οι δύο τους Γάλλοι αλλά διέμεναν στο Βέλγιο.

Οι βομβιστές αυτοκτονίας που ανατινάχθηκαν κοντά στο Σταντ ντε Φρανς, στο προάστιο Σεν Ντενί του Παρισιού κατά τη διάρκεια του φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Γαλλίας και της Γερμανίας ήθελαν να μπουν μέσα στο γήπεδο, υποστήριξε από την πλευρά του ο υφυπουργός Αθλητισμού Τιερί Μπραγιάρ.

«Θέλησαν να διεισδύσουν αλλά δεν μπόρεσαν», είπε ο Μπραγιάρ μιλώντας στο τηλεοπτικό κανάλι France 2, χωρίς να διευκρινίσει πόσοι από αυτούς επιχείρησαν να μπουν στο στάδιο.

Πηγή

Γ. Μουζάλας: Να μην υπάρξει σύνδεση της τρομοκρατίας με το προσφυγικό

Ο κάτοχος του συριακού διαβατηρίου, το οποίο βρέθηκε κοντά στο πτώμα του ενός εκ των ενόπλων έξω από το Stade de France, καταγράφηκε και ταυτοποιήθηκε πλήρως στην Ελλάδα με βάση τις προβλεπόμενες διαδικασίες καταγραφής προσφύγων και μεταναστών. Αντίστοιχη καταγραφή του έγινε σε Σερβία και Κροατία, αλλά σε καμία άλλη από τις υπόλοιπες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, από τις οποίες πέρασε.

Αυτό διευκρίνισε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, κατά τη διάρκεια έκτακτης συνέντευξης τύπου που συγκάλεσε σήμερα το απόγευμα.

«Έχει σημασία για την ασφάλεια των πολιτών της Ελλάδας και της Ευρώπης ότι η χώρα μας έχει κάνει όλες τις ενέργειες που απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για την καταγραφή των ανθρώπων που έρχονται», υπογράμμισε ο κ. Μουζάλας, και πρόσθεσε: «Έγινε λοιπόν μια πορεία του ατόμου αυτού από τρεις χώρες που τον κατέγραψαν κατά την είσοδό του, αλλά έχουμε μια πιθανότητα να πέρασε από μια σειρά άλλων χωρών, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Ελβετία και η Ουγγαρία, αλλά πουθενά αλλού δεν έχει καταγραφεί».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, το άτομο αυτό, «το μοναδικό για το οποίο μας ζητήθηκε μέχρι στιγμής αίτημα από τη γαλλική αστυνομία, που τον κατηγοριοποίησε ως έναν από τους τρομοκράτες», ονομαζόταν Αχμάντ Αλμοχαμάντ (Ahmad Almohammad) και γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1990 στο Εντλίμπ της Συρίας. Ταξίδεψε από την Τουρκία στη Λέρο, όπου εισήλθε στις 3 Οκτωβρίου 2015 με λέμβο, στην οποία επέβαιναν και άλλα 198 άτομα. Καταγράφηκε από τις λιμενικές αρχές και δακτυλοσκοπήθηκε στο αστυνομικό τμήμα Λέρου, με βάση την προβλεπόμενη διαδικασία καταγραφής προσφύγων και μεταναστών που είναι ενιαία για όλες τις χώρες Σένγκεν.

Στις 4 Οκτωβρίου προσήχθη στην Εισαγγελία Ρόδου και την ίδια μέρα εκδόθηκε η νόμιμη για κάθε πρόσφυγα βεβαίωση αδυναμίας απομάκρυνσης για έξι μήνες. Στις 6 Οκτωβρίου εξέδωσε ακτοπλοϊκό εισιτήριο για Πειραιά, αλλά λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών αναχώρησε την επομένη και αφίχθη τελικά στον Πειραιά στις 8 Οκτωβρίου.

Ψάχνοντας τη διαδρομή του σε συνεργασία με τις υπηρεσίες άλλων χωρών, οι ελληνικές αρχές βρήκαν ότι τον Οκτώβριο καταγράφηκε επίσης, στη Σερβία και στην Κροατία. Φαίνεται ότι πέρασε στη Σερβία μέσω ΠΓΔΜ. Μετά πέρασε από άλλες δύο ή τρεις χώρες, αλλά πουθενά δεν ξανακαταγράφηκε.

Όπως διευκρίνισε ο κ. Μουζάλας, οι ελληνικές αρχές δεν είχαν ποτέ στο παρελθόν πληροφορίες ότι το άτομο αυτό είχε σύνδεση με τρομοκρατία.

Ο αναπληρωτής υπουργός επανέλαβε το αίτημα της Ελλάδας η καταγραφή και η μετεγκατάσταση των προσφύγων να γίνονται από την Τουρκία, την Ιορδανία και το Λίβανο και ζήτησε να μην υπάρξει εξαιτίας του συγκεκριμένου τρομοκράτη σύνδεση του προσφυγικού ζητήματος με την τρομοκρατία. «Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι το χτύπημα αυτό δεν πρέπει να αποδοθεί στους πρόσφυγες. Οι περισσότεροι ήταν άνθρωποι γεννημένοι και μεγαλωμένοι σε δυτικές χώρες. Είναι διαφορετικό το να ασκηθεί ένας καλύτερος έλεγχος στα σύνορα, γιατί έχει περάσει σε χώρες κεντρικές ευρωπαϊκές που δεν έχει καταγραφεί πουθενά, από το να αρχίσουν να κλείνουν τα σύνορα, να υψώνονται φράχτες και να γίνεται το προσφυγικό ένα δράμα για τους πρόσφυγες χωρίς να λύνεται το πρόβλημα της ασφάλειας της Ευρώπης», συμπλήρωσε.

Αν το τρομοκρατικό χτύπημα συμπαρέσυρε σε αφαίρεση ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων για τους πρόσφυγες και για τους Ευρωπαίους, συνέχισε, αυτό «θα ήταν νίκη των τρομοκρατών».

«Είναι εξίσου παράνομο με βάση το νόμο το να κάνεις πλημμελή έλεγχο στα σύνορα και το να παραβιάζεις τα δικαιώματα του πρόσφυγα. Σε νομικό πλαίσιο η παραβίαση του ενός νόμου δεν γίνεται παραβιάζοντας τον άλλο, αλλά ταυτοποιώντας τον και ισορροπώντας σε αυτή τη δύσκολη ομολογουμένως κατάσταση», τόνισε ο ίδιος.

Τέλος, όπως επισήμανε από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης δεν αλλάζει κάτι στο πολιτικό μέρος του σχεδιασμού για το προσφυγικό ζήτημα, ενώ όσον αφορά σε άλλες αλλαγές «προφανώς έχουν αυξηθεί τα μέτρα ασφαλείας απέναντι σε πιθανούς στόχους» και θα υπάρξει και «εντατικοποίηση των ελέγχων, που θα γίνει φτιάχνοντας καλύτερα hotspots, αυξάνοντας τις υπηρεσίες και βοηθώντας παραπάνω τους πρόσφυγες».

Πηγή

Ο Ολάντ σφραγίζει τη Γαλλία. Ανθώπινη χωματερή η Ελλάδα..

Aπόφαση-σοκ που αλλάζει τα ευρωπαικά "σύνορα" πήρε η γαλλική κυβέρνηση.

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ μιλώντας σε βουλευτές είπε ότι θέλει να παραταθεί για τρεις μήνες η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, την οποία κήρυξε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Παρασκευής στο Παρίσι.

Αυτό σημαίνει πως οι χώρες που δέχονται πρόσφυγες, και κυρίως η Ελλάδα, θα μεταβληθεί με, γεωμετρική ταχύτητα, σε ανθρώπινη χωματερή εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων.

Και σαν να μην έφτανε αυτό η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να πληρώσει εκατομμύρια ευρώ στη Τουρκία προκειμένου να την στηρίξει στο προσφυγικό ζήτημα.

Η Κομισιόν για παράδειγμα (ίοπως αποκαλύπτει ο "Φιλελεύθερος") καλεί τη Λευκωσία να καταβάλει συνολικά 2.886.684,40 ευρώ προκειμένου να στηρίξει την Τουρκία στο προσφυγικό ζήτημα, με στόχο να διασφαλιστεί η παραμονή στη χώρα 2,2 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων.

Έγγραφο της Κομισιόν καθορίζει τα ποσά που θα πρέπει να καταβάλει ένα έκαστο των κρατών-μελών, ούτως ώστε οι «28»(ανάμεσά τους και η Ελλάδα) να συγκεντρώσουν ποσό ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για την στήριξη της Τουρκίας στο προσφυγικό.

Η Κομισιόν θα συμβάλει μέσω του υφιστάμενου κοινοτικού προϋπολογισμού με άλλα 500 εκατ. ευρώ, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία διεκδικεί «ως σημείο εκκίνησης» (starting point) η Άγκυρα από την Ε.Ε. 

Με βάση το έγγραφο της Κομισιόν, η συμβολή των κρατών-μελών υπολογίζεται αναλογικά στη βάση του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος (GNI-Gross National Income), που όπως επισημαίνεται, στην περίπτωση της Κύπρου υπολογίζεται στο 0,12% και αντιστοιχεί σε 2.886.684 ευρώ και 40 σεντ.

Σημειώνεται ότι η πρόταση της Κομισιόν δεν έχει εγκριθεί από τα κράτη-μέλη, ενώ είναι προφανές ότι οι Βρυξέλλες λειτούργησαν με απόλυτα λογιστικούς όρους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος σε μνημονιακό πρόγραμμα, αλλά και υπό κατοχή από την Τουρκία.

Δηλαδή Έλληνες και Κύπριοι είναι και κερατάδες και δαρμένοι!

Το υπουργικό συμβούλιο της Γαλλίας τώρα, θα εξετάσει την Τετάρτη μια πρόταση για την τροποποίηση ενός νόμου, του 1955 που αφορά την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ώστε να αναθεωρηθεί η «περίμετρος» και η «διάρκειά» της. Σήμερα, μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης μπορεί να διαρκέσει μόνο 12 ημέρες και να παραταθεί μόνο με την έγκριση του κοινοβουλίου.

«Ο Ολάντ μας είπε ότι θα ήθελε να διαρκέσει για τρεις μήνες» τουλάχιστον, είπαν πολλοί βουλευτές, μεταξύ των οποίων ο Μπρουνό Ρεταϊγιό, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία και η Εμανουέλ Κος, η γενική γραμματέας των Πρασίνων.

Η παράταση πέραν των 12 ημερών μπορεί να γίνει μόνο με νόμο που θα ψηφιστεί από το κοινοβούλιο και θα ορίζει τη διάρκειά της. «Θα είναι μια ευκαιρία να τροποποιήσουμε τον νόμο του 1955», ο οποίος είχε ψηφιστεί με αφορμή τον πόλεμο στην Αλγερία, είπε ο πρόεδρος της Γερουσίας Ζεράρ Λαρσέ βγαίνοντας από τη συνάντηση αυτή.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης επιτρέπει στις αρχές να απαγορεύουν την κυκλοφορία και να ορίζουν «ζώνες προστασίας ή ασφάλειας» στις οποίες ελέγχεται η διαμονή των πολιτών.

Με το διάταγμα που εξέδωσε ο πρόεδρος Ολάντ δίνεται η δυνατότητα στις αρχές να θέτουν σε κατ' οίκον περιορισμό «όποιον κριθεί επικίνδυνος για την ασφάλεια και τη δημόσια τάξη», να διατάζουν το προσωρινό κλείσιμο των αιθουσών ψυχαγωγίας και να κατάσχουν ορισμένου τύπου όπλα. Δεν κάνει όμως καμία αναφορά σε «μέτρα για την διασφάλιση του ελέγχου του Τύπου» και των μέσων ενημέρωσης, μια δυνατότητα που δίνει ο νόμος του 1955.

Πηγή

Δεν υπάρχει μία πραγματικότητα, σεβάσου το

γράφει η Ειρήνη Ορφανίδου

Δεν υπάρχει μία πραγματικότητα. Συν τοις άλλοις, οι πολλές πραγματικότητες δεν αντιστοιχούν σε μία ερμηνεία, η Ιστορία είναι μπάμπουσκα: Η μεγάλη κούκλα κρύβει τη μικρότερη, την ακόμη πιο μικρή κι αυτό συνεχίζεται έως ότου αποκαλυφθεί η ελάχιστη εκδοχή.

Ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία το παραπάνω είναι κατανοητό και αποδεκτό (συνειδητά ή διαισθητικά, μικρή σημασία έχει) από οποιονδήποτε νοήμονα άνθρωπο, τα ταυτόχρονα, φονικά τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι τη νύχτα της 13ης Νοεμβρίου, παραμένουν ανερμήνευτα. 

Ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία λάβει κανείς - στοιχειωδώς - υπόψιν του, τα γεωπολιτικά παιχνίδια των τελευταίων 25 ετών (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, Ιράκ, Συρία, Μέση Ανατολή, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, πρώτος και δεύτερος Πόλεμος του Κόλπου,  προσχηματικά ιδεολογήματα, 11η Σεπτεμβρίου, Γκουαντάναμο, καλοί – κακοί, χριστιανοί – μουσουλμάνοι, Δύση - Σταυροφορίες, ιεροί πόλεμοι και ακονισμένα σπαθιά μαρτύρων), η καρδιά και ο νους αρνούνται να κατανοήσουν.

Ενδεχομένως «αυτό» - η σύγχυση, η αδυναμία προσέγγισης του παραλόγου και η βαθιά, ανείπωτη θλίψη που ακολουθεί - συμβαίνει μόνο σε κανονικούς ανθρώπους. Σε όσους εδώ και χρόνια αισθάνονταιδυσανεξία με την κυρίαρχη «ευρωπαϊκή πολιτική», σε όσους επιμένουν ότι, η εικόνα της φοβικής, μισερής, σκυμμένης στο μπακαλοτέφτερο του γερο - Λαδά, Ευρώπης, που το μόνο που ξέρει είναι να κάνει big business (σε επίπεδο μονοπρόσωπης εταιρείας, τίποτα το μεγαλοπρεπές), απλά, δεν είναι η Ευρώπη. Είναι κάτι άλλο. Υποδεέστερο. 

Οι πολιτικοί της Ευρώπης, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά και ειδικά από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και έπειτα, δηλαδή, όλοι όσοι εκλέξαμε με την ψήφο μας, αποδείχτηκαν ρέπλικες. Αντίγραφα πρωτοτύπου. Εξού και δεν κατάφεραν (ή, αυτό υποκρίνονταν) να δουν τη «μεγάλη εικόνα». Που σημαίνει, να κάνουν εξωτερική πολιτική με αξιώσεις.

Τα παιδιά διδάσκονται για την Ευρώπη, με σημείο εκκίνησης τον (φωτοδότη) Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση. Εκτός αυτού, πάντα υπάρχει ένας παππούς, ένας γονιός, ένας ενήλικος στο ευρύτερο περιβάλλον της οικογένειας, να θυμηθεί μια ιστορία θάρρους και υπέρβασης, να παροτρύνει, με τον γλυκό τρόπο που μόνο οι ιστορίες ξέρουν, στον δρόμο προς την καλύτερη δυνατή εκδοχή της ανθρώπινης ύπαρξης.

Τα παιδιά στην Ευρώπη μαθαίνουν από νωρίς να εκτιμούν τα κόντρα - πρόσωπα, είτε πρόκειται για  τον φανταστικό Δον Κιχώτη, είτε για τον πέρα ως πέρα αληθινό Βίνσεντ Βαν Γκογκ.

Η κουλτούρα της Ευρώπης στην ουσία της δεν βασίζεται στη λογική, του ποιος είναι καλύτερος, ούτε στο τι παραγγέλνει η μάνα μου, ο πατέρας μου, ο Θεός και κάθε θεός. Ή, για να το πούμε με τον τρόπο του θυμωμένου μετά τις επιθέσεις, ποιος την έχει πιο μεγάλη και αποκτά de facto και de jure δικαίωμα επιβολής.

Η κουλτούρα της Ευρώπης βασίζεται στη χαρά της ζωής, στην περιέργεια, την αμφισβήτηση, την κίνηση, την όσμωση, τη δημιουργία, την απόλαυση της γνωριμίας με το διαφορετικό, στο, για να δω, εσύ πώς λες τη λέξη «ψωμί» και πώς είναι η γεύση του δικού σου ψωμιού.

Εν ολίγοις και με όρους πραγματικής ζωής, όλοι το ίδιο καλοί είμαστε. Παντού, είτε στο Παρίσι είτε στη Βηρυτό  - όπου και η πρόσφατη, πολύνεκρη επίθεση - η ζωή με τα μέτρα που θέτει ένας Ευρωπαίος, την ίδια αξία έχει. Δεν είναι Αμερικανός, να ρωτήσει πρώτα την ασφαλιστική εταιρεία και μετά να αποφανθεί.Ξέρει. Αφ’ εαυτού.

Εάν υπάρχει μία διαφορά, δεδομένο που οφείλουμε όλοι - «Εμείς» και «Αυτοί» - να αναγνωρίσουμε, με τον πολιτισμένο τρόπο που οι Άνθρωποι αναγνωρίζουν τις διαφορές τους και μαθαίνουν (έστω και με δυσκολία) να ζουν με αυτές, είναι η διαρκής, απολύτως συνυφασμένη με τη φύση, ρήση του Ηράκλειτου περί συνεχούς κίνησης, άρα μετασχηματισμού.

Με άλλα λόγια, σέβομαι την ακινησία σου, σεβάσου και εσύ τη διαστροφή να επανεφεύρω διαρκώς τον εαυτό μου.

Γιατί ως Ευρωπαία πολίτης - και επιπλέον, μητέρα - ούτε επιθυμώ, ούτε αντέχω, να κάνω περαιτέρω ανάλυση. Τουλάχιστον όχι τη στιγμή του πένθους.

Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτούσε τον ISIS στη Συρία

Προσοχή! Αυτό το άρθρο γράφτηκε τον Αύγουστο του 2014! Σήμερα, λίγες ώρες μετά την αποτρόπαια επίθεση στη Γαλλία θυμίζουμε πως αναφέρεται σε ένα μικρό μόνο και …επίσημο τρόπο χρηματοδότησης της Συριακής αντιπολίτευσης δηλαδή των τζιχαντιστών από την ΕΕ!

Αν υπάρχει ένα πράγμα που ποτέ δεν αμφισβητείται, αυτό είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αν υπάρχει ένα άλλο πράγμα που επίσης δεν αμφισβητείται ποτέ εντός της ΕΕ, αυτό είναι η εξωτερική πολιτική της. Η ΕΕ είναι δύναμη ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας – το ξέρετε ήδη φαντάζομαι, θα το έχετε ακούσει εδώ κι εκεί, από δεξιούς κι αριστερούς, μνημονιακούς και άλλους. Κι αν η πραγματικότητα δεν συμβαδίζει μ’ αυτό, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν – για την πραγματικότητα.

Μια σχετικά άγνωστη πτυχή της ιστορίας του ISIS – της ισλαμιστικής οργάνωσης που σπέρνει τον τρόμο σε Ιράκ και Συρία – είναι η υποστήριξη που έλαβε από την ΕΕ. Για την ακρίβεια: η ΕΕ χρηματοδότησε τον ISIS. Πώς; Μέσω της άρσης του εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου από τη Συρία.

Τον Απρίλιο του 2013, οι υπουργοί εξωτερικών της ΕΕ απέσυραν όλες τις κυρώσεις που μπλόκαραν την εισαγωγή συριακού πετρελαίου. Έτσι μπόρεσαν οι ομάδες που βρίσκονταν στο βορειο-ανατολικό τμήμα της Συρίας – ανάμεσά τους και ο ISIS – να ενισχυθούν οικονομικά από τις πετρελαιοπηγές που έλεγχαν. Και δεν μιλάμε για κάποιο «λάθος», μια «αβλεψία» των Ευρωπαίων κλπ. Μιλάμε για μια απόφαση που ελήφθη με ρητό στόχο τη διευκόλυνση της ροής πετρελαίου από τις οργανώσεις της συριανής αντιπολίτευσης προς στο εξωτερικό. Και είναι αυτή ακριβώς η απόφαση που συνέβαλε στη σταθεροποίηση της οικονομικής βάσης του ISIS εντός της Συρίας, και στην επέκτασή της οργάνωσης στο βόρειο Ιράκ.

«Είναι σημαντικό για μας να στείλουμε ένα σινιάλο ότι είμαστε ανοιχτοί να βοηθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο» δήλωνε στις 22 Απριλίου του 2013 ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας Ουίλιαμ Χέιγκ. «Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε τη συριανή αντιπολίτευση».[i]

Αντίστοιχα, ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλλε, αποσαφήνιζε την ίδια μέρα: «Επιθυμούμε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη στις περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση, και γι’ αυτό θα άρουμε τις κυρώσεις που εμποδίζουν το έργο των μετριοπαθών δυνάμεων της αντιπολίτευσης».[ii] Στην πορεία, αυτοί που βοηθήθηκαν ήταν οι τζιχαντιστές. Το πόσο μετριοπαθείς είναι αυτοί, βεβαίως, το βλέπουμε καθημερινά, με τελευταία πράξη …μετριοπάθειας την εκτέλεση εκατοντάδων αιχμαλώτων πολέμου, ύστερα από την κατάληψη της αεροπορικής βάσης Τάμπκα.

Η άρση του εμπάργκο πέρασε το μήνυμα στις οργανώσεις της αντιπολίτευσης να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς μεταξύ τους, ώστε να αποκτήσουν τον έλεγχο των πετρελαϊκών πόρων. «Η απόφαση της ΕΕ θα μπορούσε να εντείνει τη βία στη Συρία, ξεκινώντας έναν αιμοσταγή ανταγωνισμό για τον έλεγχο ενός πόρου που φθίνει ύστερα από δύο χρόνια ενός σκληρού εμφυλίου πολέμου», προέβλεπε σε ανύποπτο χρόνο το TIME.[iii] Και καθώς νικητής σ’ αυτόν τον ανταγωνισμό βγήκε ο ISIS, μπορούμε να εξάγουμε το ασφαλές συμπέρασμα ότι, de facto, η ΕΕ κατέληξε να ενισχύει οικονομικά τις στρατιωτικές του προσπάθειες.Παράλληλα, με την πολιτική της η ΕΕ ενθάρρυνε την πλήρη λεηλασία των κρατικών πόρων και εγκαταστάσεων από δυνάμεις τις οποίες η ΕΕ υποτίθεται ότι αντιμάχεται. «Είναι γεγονός ότι πολλές από τις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στα χέρια των ανταρτών είναι υπό τον έλεγχο της Jabhat al-Nusra, που έχει δηλώσει πίστη στην al-Qaeda».[iv]

Όταν λοιπόν από δω κι εμπρός δείτε τους υπουργούς εξωτερικών των κρατών-μελών της ΕΕ να συσκέπτονται και τους αρχηγούς τους να ανησυχούν για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, θυμηθείτε: η Ευρώπη βούτηξε – ξανά – τα χέρια της στο αίμα, με στόχο αυτήν τη φορά να ξεφορτωθεί το καθεστώς Άσαντ. «Η απόφαση της ΕΕ να άρει τις κυρώσεις στο πετρέλαιο της Συρίας για να βοηθήσει την αντιπολίτευση, επιτάχυνε τη μάχη για τον έλεγχο πηγών και αγωγών στις περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες και συνέβαλε στη σταθεροποίηση της εξουσίας των τζιχαντιστικών ομάδων επί των κρίσιμων πόρων της χώρας».[v] Δεν το λέει κάποιος κακός κομμουνιστής αυτό, το λέει ο Guardian.

Έτσι έχουν τα πράγματα με την ΕΕ, που εξάγει σταθερότητα και ασφάλεια – αλλά κάποιες φορές εξάγει και χρήμα στα παρακλάδια της al-Qaeda. Και καμιά προσπάθεια αντιστροφής αυτής της καταστροφικής πολιτικής, κατόπιν εορτής, δεν μπορεί να καλύψει τις εγκληματικές αποφάσεις που ελήφθησαν μέχρι σήμερα και συνέβαλλαν – μαζί με μια σειρά άλλων παραγόντων – στην ασύλληπτη αποσταθεροποίηση και το αιματοκύλισμα της περιοχής.

Πηγή

Το κρεσέντο υποκρισίας της Δύσης πάνω στους νεκρούς

γράφει ο Θέμης Τζήμας

Η υποκρισία μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και το παιχνίδι με τη διέγερση του φόβου αγγίζουν νέα ύψη, με τη χώρα μας φυσικά να μη μένει πίσω. «Σε πολιορκία η Ευρώπη», «αμυνόμενη δημοκρατία η Ευρώπη», «είμαστε όλοι Γάλλοι» και λοιπές μεγαλοστομίες που αποδεικνύουν τη βαθιά κρίση συνείδησης στη Δύση αλλά και την υποκρισία των κυβερνήσεων.

Πριν ασπαστούμε το κλίμα της Ευρώπης- οχυρού θα έπρεπε να αναρωτηθούμε αν η Ευρώπη πολιορκείται από τις κυβερνήσεις ΗΠΑ και ΕΕ, που αποφάσισαν να αλλάξουν δια της βίας και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου τα καθεστώτα Καντάφι στη Λιβύη και Άσαντ στη Συρία, ενισχύοντας φονταμενταλιστικές ισλαμικές ομάδες, μεταξύ των οποίων και το Ισλαμικό κράτος. Μήπως πολιορκείται από τις συνέπειες όσων έπραξε η συμμαχία των προθύμων που ανέτρεψε δια της βίας και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου το καθεστώς Σαντάμ Χουσεϊν, προωθώντας κατόπιν έναν εμφύλιο στο Ιράκ, μέσα από τον οποίο προέκυψε μια νέα γενιά τζιχαντιστών; Μήπως πολιορκείται από τους συμμάχους της Δύσης - Τουρκία, Σ. Αραβία κλπ - που εκπαιδεύουν, χρηματοδοτούν και στέλνουν πολεμιστές στο Ισλαμικό Κράτος, στο πλαίσιο προώθησης μιας σύγκρουσης μεταξύ μουσουλμάνων και της αλλαγής συνόρων στην ευρύτερη Μ. Ανατολή;

Μήπως πολιορκείται η Ευρώπη από νεοφιλελεύθερες πολιτικές αποκλεισμού στο εσωτερικό των κοινωνιών μας, που φουντώνουν το μίσος και το φανατισμό; Μήπως από πολιτικές εθνικισμού που υψώνουν φράχτες παντού, προκειμένου οι επιχειρήσεις να βρίσκουν  σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και διαλογής, μεταξύ των θυμάτων των πολέμων που στήνει ο ιμπεριαλισμός, φτηνό εργατικό δυναμικό; Μήπως πολιορκείται η Ευρώπη από το γεγονός ότι κάνει τα στραβά μάτια όταν η Τουρκία βομβαρδίζει τους Κούρδους που μάχονται το Ισλαμικό Κράτος, όταν η Σ. Αραβία βομβαρδίζει την Υεμένη, όταν ανέχεται δεκάδες Παλαιστινίους νεκρούς κάνοντας τα πάντα για να σπρώξει μια από τις πιο κοσμικές και δημοκρατικές κοινωνίες της περιοχής στα χέρια του φανατισμού, όταν επιτρέπει προς όφελος - και - δυτικών εταιρειών να καταστρέφεται το περιβάλλον, να λεηλατούνται φυσικοί πόροι, να δημιουργούνται νέα είδη προσφύγων, όταν στέλνει το μήνυμα ότι περιφρονεί τη ζωή του «άλλου», του ξένου και ότι την ποδοπατά;

Το Ισλαμικό Κράτος, όπως παλιότερα και η Αλ Κάιντα είναι δημιουργήματα της Δύσης. Είναι «δικά μας» παιδιά και των στενότερων συμμάχων μας. Ναι βέβαια μπορεί να στρέφονται και εναντίον ημών, των δυτικών ή Ευρωπαίων πολιτών με την πρώτη ευκαιρία. Ωστόσο, κατά βάση κάνουν τη δουλειά για την οποία οι κυβερνήσεις μας τα έφτιαξαν ή έστω τα ενίσχυσαν, οπότε αξίζουν τον κόπο και το κόστος: παλιότερα  στρέφονταν κατ' εξοχήν εναντίον της ΕΣΣΔ, τώρα εναντίον των καθεστώτων που η Δύση και οι σύμμαχοί της θέλουν να αλλάξουν δια της βίας, όπως και εναντίον των κοσμικών, προοδευτικών απελευθερωτικών κινημάτων.

Ως Δύση δεν κατανοούμε ότι σε ένα πλαίσιο παγκοσμιοποίησης της επικοινωνίας και άμεσης ροής της πληροφορίας, η τόσο προκλητικά εγωιστική ματιά μας, η τόσο βαθιά υποτίμηση της ζωής των μη δυτικών αλλά και των περιθωριοποιημένων στρωμάτων μέσα στις κοινωνίες μας, θρέφουν το μίσος. Δεν κατανοούμε ότι ο βίαιος επανασχεδιασμός του χάρτη ευρύτατων περιοχών γεννά φαινόμενα που δεν μπορεί παρά να πλήξουν τελικά και εμάς. Ότι ο εφαρμοσμένος νεοφιλελευθερισμός κατατμεί εσωτερικά τις κοινωνίες μας, δημιουργεί διαρκώς νέα ρήγματα μέσα από τα οποία ξεπηδούν κάθε είδους αντιδραστικές ιδεολογίες. Οι κυβερνήσεις μας και η δική μας αδιαφορία για όσα αυτές πράττουν επέτρεψαν στο Ισλαμικό Κράτος να γεννηθεί και να γιγαντώσει. Ασφαλής δε θα είναι ποτέ η Ευρώπη- οχυρό, την οποία προωθούν οι κατά τα άλλα κοσμοπολίτες.

Ασφαλής θα είναι η Ευρώπη όταν θα ανοίξει στον ανθρώπινο πόνο, στο διεθνισμό, στην αλληλεγγύη των λαών, στα εθνικοαπελευθερωτικά και κοινωνικοαπελευθερωτικά κινήματα, στη δημοκρατία και στη δικαιοσύνη.

Οι κορόνες και το παιχνίδι με το φόβο δε βοήθησαν ποτέ κανέναν, πέρα από τυχοδιώκτες πολιτικούς και φανατικούς αντιδραστικούς, που μισούν την ελευθερία.

Ο εφιάλτης έφθασε και στο Παρίσι. Γιατί είναι όμως όλοι έκπληκτοι;

Του Γιάννη Αγγελάκη

Αρχικά έγιναν όλοι αμερικάνοι, μετά έγιναν Charlie, τώρα γίνονται γενικά Γάλλοι. Η επίθεση όμως δε στόχευε απλά τη Γαλλία.

Την ίδια ημέρα έγιναν άλλες δύο βομβιστικές επιθέσεις σε χώρες που τέτοια γεγονότα είναι σχεδόν καθημερινά και δεν προκαλούν πρωτοσέλιδους τίτλους.

Στην πρωτεύουσα της Λιβάνου τη Βυρητό πέθαναν 42 άνθρωποι και τραυματίστηκαν πάνω από 200 από επίθεση του ISIS ενώ στη Βαγδάτη την ίδια Παρασκευή είχαμε άλλους 18 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες πάλι από επίθεση της ίδιας οργάνωσης.

Δε σημαίνει ότι το γεγονός στο Παρίσι δεν είναι πολύ σημαντικό, ότι αυτοί που έκαναν την επίθεση δεν ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα ή ότι δε θα επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ευρώπη, όμως είναι χρήσιμο για να κατανοήσουμε ότι εδώ δεν υπάρχει μία διαπάλη μουσουλμάνων με χριστιανούς, ανατολής και δύσης, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο που δεν αποτυπώνεται στον αριθμό των νεκρών της επίθεσης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στον δείκτη θανάτων από τρομοκρατικά χτυπήματα, οι χώρες της Δύσης είναι πάρα πολύ χαμηλά και καμία μέσα στις δέκα χώρες με τους περισσότερους θανάτους από τρομοκρατία.

Αντιθέτως, πρώτη χώρα είναι το Ιράκ που απελευθέρωσαν οι ΗΠΑ όπου το 2013 το 35% των 16.245 θανάτων συνέβησαν εκεί. Ακολουθεί το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και η Νιγηρία. Και μετά είναι η Συρία.

Σε αυτές τις πέντε χώρες συνέβη το 80% των τρομοκρατικών επιθέσεων. Αλλά κανείς δε συγκινήθηκε.

Γιατί λοιπόν να νοιώθουμε έκπληξη όταν αυτή η καθημερινή πλέον βία που ισχύει σε μια σειρά χώρες κάποια στιγμή επεκτείνεται και στον καλοθρεμμένο Βορρά; Αυτές τις χώρες του Βορρά που έκαναν λίγα ή στήριξαν κάποιες φορές την επέκταση της βίας επειξή εξυπηρετούσε συγκεκριμένα γεωπολιτικά ή οικονομικά συμφέροντά.

Γιατί, τότε, να μην επεκταθεί η φωτιά; Από πού προέκυπτε αυτή η βεβαιότητα; Απλά λογικά ερωτήματα.

Τώρα, με αφορμή αυτό το χτύπημα, θα στοχοποιηθούν οι πρόσφυγες, που είναι ο πιο εύκολος στόχος και οι ίδιοι τα πιο μεγάλα θύματα της βίας. Θα στοχοποιηθούν οι πολίτες και τα πολιτικά δικαιώματα, με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και καταστολή, εις το όνομα της προστασίας τους από τη βία. Μπορεί να δούμε και έναν νέο καταστροφικό πόλεμο, που τα βίαια γεγονότα στο Παρίσι θα νομιμοποιήσουν. Αλλά πραγματικά, ποιος πιστεύει ότι η βία νικιέται με παραπάνω βία.

Σημείωση: Για όσους έχουν το χρόνο και θέλουν κάπως να εμβαθύνουν, ας παρακολουθήσουν τη σειρά ντοκιμαντέρ του BBC από τον Άγγλο ντοκιουμενταρίστα Adam Curtis με τον τίτλο “Power of Nightmares”. Πρόκειται για τρία μονόωρα επεισόδια τα οποία περιστρέφονται γύρω από την άνοδο του νεοσυντηρητικού κινήματος στις ΗΠΑ και του ριζοσπαστικού Ισλαμιστικού κινήματος σε αραβικές χώρες. Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται οι κοινές καταβολές καθώς και οι ομοιότητες μεταξύ των δύο κινήσεων, τη χρήση της τρομοκρατίας ως όπλο για τον έλεγχο των πληθυσμών. Αν και υπάρχουν εμφανή κενά στην όλη εξιστόρηση αφού πλέον είναι φανερό ότι αντίθετα από όσα έλεγε ο Curtis, το δίκτυο των ριζοσπαστών ισλαμιστών δεν είναι απλά ένας κατασκευασμένος εφιάλτης που χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις της Δύσης, αλλά και ένας εφιάλτης που επειδή κατασκευαζόταν για να χρησιμοποιείται γίνεται όλο και πιο πραγματικός, ένα “επιθυμητό οικονομικό αντίπαλο δέος”, τα ντοκιμαντέρ είναι πλούσιο σε ιστορικά στοιχεία, πληροφορίες που συνδέονται με έναν πολύ αποτελεσματικό τρόπο και με θεωρητικό υπόβαθρο για να περιγράψουν τμήμα της πραγματικότητας όπως την βιώνουμε ή θα αποκαλυφθεί το επόμενο διάστημα. Η δύναμη του εφιάλτη είναι το σκοτάδι που εξαπλώνεται και πάνω από την Ευρώπη. Και ο Ισλαμισμός είναι απλά ένα προσωπείο του.

Τυφλές επιθέσεις και προπαγάνδα μίσους

γράφει η Άντα Ψαρρά

«Τραγική επιβεβαίωση των χειρότερων φόβων μας: Δύο τουλάχιστον από τους εγκληματίες δράστες των επιθέσεων στο Παρίσι είχαν περάσει πριν από ένα μήνα από την Λέρο, στο πλαίσιο του γενικού κλίματος χαλάρωσης και υποδοχής οιουδήποτε ερχόταν, εν χορδαίς και οργάνοις!»

Αυτά λέει ο Θέμος Αναστασιάδης κι από κοντά πολλά κανάλια και ραδιοσταθμοί αλλά και οι πρώτοι «σπεύσαντες» πολιτικοί με προεξάρχουσα τη ναζιστική οργάνωση που ταυτίζει τους πρόσφυγες με υποψήφιους τζιχαντιστές.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει και η πολιτική του που άνοιξε τα σύνορα στους τζιχαντιστές φωνάζει ο Άδωνις Γεωργιάδης και το ιστολόγιο Κρανιδιώτη-Ζήση. Από κοντά και όλες οι άλλες φωνές του μίσους.

Τη στιγμή που ήδη ο εισαγγελέας του Παρισιού έχει εντοπίσει τρεις ομάδες δραστών με πιθανή αφετηρία τις Βρυξέλλες με γαλλικά διαβατήρια (ήταν παιδιά μεταναστών της Γαλλίας), τη στιγμή που ακόμα και το διαβατήριο, που βρέθηκε και είχε σφραγιστεί στη Λέρο υπάρχουν αμφιβολίες για το αν ανήκει όντως στον σκοτωμένο δράστη, άρχισε η εκστρατεία στόχευσης στην καρδιά των προσφύγων.

Ακόμα όμως κι έτσι να είναι, όταν από την Ελλάδα πέρασαν μόνο φέτος πάνω από 500.000 άνθρωποι με κατεύθυνση τη κεντρική Ευρώπη όχι επειδή άνοιξαν κάποια σύνορα, αλλά επειδή έφταναν μισοπνιγμένοι γονείς και παιδιά στα νησιά από την Τουρκία, τι ακριβώς ήταν εκείνο που έπρεπε να κάνουν οι λιμενικοί σύμφωνα με τους Αδώνιδες της πολιτικής; Να τους πνίγουν ή να τους τουφεκίζουν; Σε τι θα διέφερε μια τέτοια τυφλή ενέργεια από εκείνη των τζιχαντιστών στο Παρίσι;

Ας αφήσουν τα λόγια λοιπόν κι ας καταλάβουν ότι υπάρχει ένας φρικιαστικός εμφύλιος στη Συρία και στο Ιράκ και οι άνθρωποι κινδυνεύουν αν παραμείνουν εκεί. Η σφαγή στο Παρίσι όπου πολλά παιδιά μεταναστών ζούνε στα υποβαθμισμένα γκέτο μέσα στη φτώχεια και στην απόρριψη είναι πολύ εύκολο να ενταχθούν σε ακραίες οργανώσεις μίσους και μετατραπούν  σε φανατικούς δολοφόνους. Το είδαμε να συμβαίνει στη δεκαετία του ΄30 όταν μέσα στην οικονομική κρίση  φτωχοί νεολαίοι ελκύονταν από το ναζισμό το βλέπουμε και σήμερα.

Οι ακραίες φωνές του ρατσισμού και του μίσους είναι το εφαλτήριο για την γιγάντωση του φόβου και τη νίκη όσων ονειρεύονται καθάρσεις!

Λίγες μόνο ημέρες πριν οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι ποινικοποιούσαν απόψεις με πρόσχημα την στήριξη στους Πόντιους και στους Αρμένιους. Άραγε αν ζούσαν τότε που έγιναν οι σφαγές των Ποντίων και των Αρμενίων θα συναινούσαν να ανοίξουν τα σύνορα για να περάσουν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα; Γιατί όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα το κάναμε!

Πολιτικολογούν πάνω στα κορμιά των νεκρών Γάλλων με μοναδικό στόχο να εμφυσήσουν το μίσος και το φόβο ως οι καλύτεροι λήπτες των φανατικών μηνυμάτων των τζιχαντιστών.

Με μια φωνή απελπισίας σχεδόν ο Ελληνογάλλος σκηνοθέτης Κωστας Γαβράς χθες εξηγούσε το πώς κάθε φορά που αυξάνεται η ξενοφοβία και ο ρατσισμός στην Ευρώπη θα καταγράφουν επιτυχίες οι εγκληματίες των φανατικών.

Κάθε φορά που φωνές σαν τη Λεπέν ή τον Γεωργιάδη ή τον Αναστασιάδη ή το Μιχαλολιάκο προσπαθούν να φανατίσουν με αισθήματα μίσους τόσο περισσότερο ευάλωτοι και περιχαρακωμένοι στο φόβο θα γίνονται οι πολίτες και τότε θα καταγράφουν κι άλλες «νίκες» οι οπαδοί των δολοφονικών επιθέσεων. 

Υποσχέσεις για 25.000 διορισμούς.....

γράφει ο Χρήστος Κάτσικας

Σε συνάντηση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χρ. Βερναρδάκη με την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, ο υπουργός, απαντώντας σε ερώτημα του μέλους της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ Δημήτρη Μπράτη που αφορούσε τους μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, ανέφερε ότι την Πέμπτη είχε συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας Ν. Φίλη για το θέμα αυτό, κατά την οποία το υπουργείο Παιδείας ζήτησε 10.000 μόνιμους διορισμούς για την επόμενη χρονιά.

Ο κ. Βερναρδάκης τόνισε ότι η πρότασή του θα είναι για διορισμό 25.000 μόνιμων στο Δημόσιο, εκτιμώντας ότι, για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς κάποιοι τομείς, πρέπει να γίνουν τουλάχιστον 10.000 μόνιμοι διορισμοί στην Παιδεία και 6.000-7.000 στην Υγεία και πως οι μόνιμοι διορισμοί για την επόμενη χρονιά δεν θα πέσουν κάτω από 15.000.

Τόνισε, επίσης, ότι το ζήτημα των μόνιμων διορισμών συζητείται τώρα στην κυβέρνηση και θα κλείσει μέσα στις επόμενες μέρες, προκειμένου να εγγραφούν τα σχετικά κονδύλια στον προϋπολογισμό.

Μένει, λοιπόν, να κατατεθεί ο προϋπολογισμός για να διαπιστώσουμε αν θα υπάρξουν τα σχετικά κονδύλια. Παράλληλα, στη συνάντηση με την Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ ο κ. Βερναρδάκης ανακοίνωσε, κατ’ αρχήν, τα εξής:

1. Μισθολόγιο. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επεξεργάζεται ένα σενάριο, το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με το οποίο θα γίνει «ξεπάγωμα» των βαθμών και επανακατάταξη των υπαλλήλων με βάση τα χρόνια υπηρεσίας.

Ο υπουργός επέμεινε ότι από αυτήν τη διαδικασία θα προκύψουν αυξήσεις 15-60 ευρώ για 315.000 υπαλλήλους από τους 567.000 που υπηρετούν αυτήν τη στιγμή στο Δημόσιο, καθώς και ότι δεν θα υπάρξουν μειώσεις για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους.

Στο ερώτημα ωστόσο που του έγινε «Πώς θα γίνει να πάρουν αυξήσεις 315.000 υπάλληλοι χωρίς να υπάρξουν μειώσεις για τους υπόλοιπους και ταυτόχρονα το συνολικό μισθολογικό κόστος να παραμείνει σταθερό;» δεν απάντησε. Δεσμεύτηκε όμως ότι προτού κατατεθεί το τελικό σχέδιο στη Βουλή θα γίνει νέα συνάντηση για διαβούλευση με την Ε.Ε.

2. Αξιολόγηση-επιλογή προϊσταμένων. Η νομοπαρασκευαστική επιτροπή τελείωσε το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση και την επιλογή των προϊσταμένων, το οποίο θα δοθεί τη Δευτέρα για διαβούλευση. Θα είναι αξιολόγηση δομών, δεν θα είναι τιμωρητική και δεν θα συνδέεται με το βαθμολόγιο.

Θα υπάρχει αξιολόγηση των προϊσταμένων για τους υφισταμένους και των υφισταμένων προς τους προϊσταμένους με ανώνυμο ερωτηματολόγιο.

Κυρίαρχο στοιχείο της νέας διαδικασίας θα είναι ο καθορισμός στόχων από την ολομέλεια του κάθε τμήματος και η αυτοαξιολόγηση δομών και υπαλλήλων.

3. Οτι η κινητικότητα θα λειτουργήσει με εθελοντικά χαρακτηριστικά επανέλαβε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στη χθεσινή συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ.

Συμπλήρωσε ότι η διαδικασία θα πλαισιωθεί από μια πλήρη ηλεκτρονική πλατφόρμα και όποια αιτήματα μετακινήσεων θα καταγράφονται και θα αξιολογούνται και με αυτοματοποιημένο τρόπο.

Ο προβληματισμός που, σύμφωνα με πληροφορίες, τέθηκε από πλευράς συνδικαλιστών ήταν μήπως προκληθεί «ανακύκλωση» κενών. Για παράδειγμα, πώς θα αντιμετωπιστεί ένα μαζικό κύμα φυγής από έναν οργανισμό ή μια υπηρεσία.

Ο Χρ. Βερναρδάκης φέρεται να απάντησε πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σημάνει καμπανάκι για την κατάσταση στη δομή αυτή και, επομένως, το υπουργείο θα κινηθεί προς την αντιμετώπιση των υφιστάμενων προβλημάτων.

Δηλαδή, εάν οι υπάλληλοι μιας υποστελεχωμένης υπηρεσίας θελήσουν να φύγουν λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας, θα ληφθούν πρωτοβουλίες ενίσχυσης του προσωπικού.

Θα ψηφίσουν Καραμανλή στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ

Δεν είναι πλάκα, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Μια μεγάλη ομάδα νεοδημοκρατών που έχει ξεκινήσει πυρήνα στο Facebook, έχουν σκοπό να προσέλθουν στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ στις 22 Νοεμβρίου και να ρίξουν στις κάλπες δαγκωτό Κώστα Καραμανλή.

Τι και αν ο πρώην πρωθυπουργός δεν είναι υποψήφιος, αυτή η ομάδα έχει σκοπό να τυπώσει ψηφοδέλτια και στην κάλπη να ρίξει Κώστα Καραμανλή. Μπορεί να φαίνεται ως κάτι που είναι πλάκα, αλλά δεν είναι. Η ομάδα αποτελείται από επαγγελματίες από άγονους νεοδημοκράτες που αγωνιούν για το μέλλον του κόμματος και είναι αποφασισμένοι να καλέσουν τον πρώην πρωθυπουργό πίσω. Κανένας από τους 4 υποψήφιους δεν καλύπτει τους νεοδημοκράτες , ενώ στην ομάδα έχουν γραφτεί ένας νυν και μία πρώην βουλευτής.

Όσοι έχουν στελεχώσει την ομάδα έχουν επικοινωνήστε και με τις υπόλοιπες ομάδες που ζητούν την επιστροφή Καραμανλή. Μπαίνοντας στη σελίδα που έχει τίτλο ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΜΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ο αναγνώστης διαβάζει το εξής κείμενο "Επειδή τα λόγια έχουν περισσέψει και ήρθε η ώρα για πράξεις. Όλοι εμείς που αγωνιούμε για το μέλλον της πατρίδας μας, θα ψηφίσουμε με δικό μας τυπωμένο ψηφοδέλτιο στις εσωκομματικές εκλογές ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Έτσι απλά. Θα υποχρεωθούν να τα καταμετρήσουν. Ο ηγέτης θα γυρίσει μόνο αν εμείς τον καλέσουμε. Τώρα είναι η ευκαιρία. Διαδώστε το παντού. Όχι για τη Νέα Δημοκρατία. Για την Ελλάδα.

Χρήστος Κούτρας

Stratfor: Τι σημαίνουν για την Ευρώπη οι επιθέσεις στο Παρίσι -Τι πρέπει να περιμένουμε

Αν και το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, ακόμη παραμένουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα, καθώς η έρευνα είναι στα πρώτα στάδια.

Ποιο ήταν το υπόβαθρο των δραστών, σε ποιο βαθμό το Ισλαμικό Κράτος είναι πίσω από την οργάνωση αλλά και τη χρηματοδότηση της αιματηρής αυτής επίθεσης απομένει να φανεί στο μέλλον. Παρόλα αυτά, βγαίνουν ήδη τα πρώτα συμπεράσματα για το τι σημαίνει αυτό το μακελειό για την ίδια τη Γαλλία, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη.

Το ινστιτούτο Stratfor έκανε μία πρώτη ανάλυση για αυτό. Ο Φρανσουά Ολάντ δημόσια, στο διάγγελμά του το Σάββατο, κατηγόρησε το Ισλαμικό Κράτος για το μακελειό, χαρακτήριζοντάς το ως πράξη πολέμου.

Αυτή η αντίδραση του Γάλλου προέδρου είναι πολύ διαφορετική από εκείνη της Ισπανίας, μετά από το βομβαρδισμό στα τρένα της Μαδρίτης, το Μάρτιο του 2004, σημειώνει το ινστιτούτο. Αντί να υπαναχωρήσει από τη συμμαχία που πολεμά ενάντια στους τζιχαντιστές, όλα δείχνουν ότι οι Γάλλοι θα συνεχίσουν και ενδεχομένως θα ενισχύσουν τις προσπάθειές τους να πάρουν «εκδίκηση» για τη νέα επίθεση. Η ακριβής φύση αυτής της απάντησης θα καθοριστεί από το ποιος τελικά ήταν ο ενορχηστρωτής του αιματοκυλίσματος της 13ης Νοεμβρίου.

Εως τώρα, υπάρχει κάτι σαν διαχωρισμός στις αντι-τχιζαντιστικές προσπάθειες, με τους Γάλλους να επικεντρώνονται κατά κύριο λόγο στην περιοχή Σαχέλ της Αφρικής, ενώ παράλληλα υποστηρίζουν τις συμμαχικές προσπάθειες στο Ιράκ και τη Συρία, με έξι μαχητικά αεροσκάφη της να έχουν βάση στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλα τόσα στην Ιορδανία.

Παράλληλα, στις 4 Νοεμβρίου το Παρίσι ανακοίνωσε ότι στέλνει το αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκολ» ώστε να βοηθήσει τις αεροπορικές επιδρομές ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, στη Συρία και το Ιράκ. Εως τώρα, γαλλικά αεροσκάφη έχουν κάνει περισσότερες από 1.285 αποστολές ενάντια σε στόχους των τζιχαντιστών στο Ιράκ και μόνο δύο στη Συρία.

Οι επιλογές για αντίποινα

Η Γαλλία έχει πολλές επιλογές για αντίποινα στη διάθεσή της, αλλά η απάντησή της θα εξαρτηθεί από το ποιος είχε την τελική ευθύνη της επίθεσης. Αν διαπιστωθεί ότι επρόκειτο για την κεντρικό ομάδα του Ισλαμικού Κράτους, τότε πιθανότατα θα ενισχύσει τις αεροπορικές επιδρομές στη Συρία.

Ομως, ο συριακός ουρανός είναι ήδη «κορεσμένος», σε συνδυασμό με τα ρωσικά αεροσκάφη που επίσης καταφέρνουν πλήγματα. Με αυτό κατά νου, μπορεί ο Φρανσουά Ολάντ να επιλέξει να προχωρήσει σε αντίποινα στρέφοντας την προσοχή του στο Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ, ή ίσως σε άλλες περιοχές όπως τη Λιβύη. Μία άλλη επιλογή θα ήταν η ενίσχυση των προγραμμάτων για την εκπαίδευση και υποστήριξη των δυνάμεων κατά του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, ή ακόμη και να προχωρήσει σε «χτυπήματα» κομάντο ενάντια σε κομβικούς στόχους της ηγεσίας της οργάνωσης.

Επιπλέον, η Γαλλία έχει την επιλογή χρήσης ενός εκστρατευτικού σώματος, όπως έκανε στην Αφρική, αν και κάτι τέτοιο πιθανότατα θα απαιτούσε δυνατότητα αερομεταφοράς από τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα τις ΗΠΑ.

Οι ευρωπαϊκές επιπτώσεις

Οι επιθέσεις στο Παρίσι έγιναν τη στιγμή της ευρωπαϊκής πολιτικής κρίσης για τις μεταναστευτικές ροές από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική. Ενα συριακό διαβατήριο βρέθηκε κοντά στο σώμα ενός εκ των δραστών, με την Ελλάδα να ανακοινώνει ότι ανήκε σε πρόσωπο το οποίο πέρασε από τη χώρα τον Οκτώβριο.

Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι πολιτικοί, επικριτές της στάσης της ΕΕ στη μεταναστευτική κρίση, θα ενισχύσουν την αποδοκιμασία τους. Συγκεκριμένα, εκείνοι που θέλουν το τέλος της συνθήκες Σένγκεν, που περιόρισε τους συνοριακούς ελέγχους στην Ευρώπη, θα χρησιμοποιήσουν τα γεγονότα στο Παρίσι ως επιχείρημα.

Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει. Η Πολωνία έγινε η πρώτη χώρα που συνέδεσε τις επιθέσεις στο Παρίσι με την αύξηση της μετανάστευσης.  Ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Κόνραντ Ζιμάνσκι, δήλωσε ότι οι επιθέσεις καθιστούν απίθανη την εφαρμογή του πλάνου της ΕΕ για τη διανομή των αιτούντων ασύλου στην Ευρώπη.

Οπως αναμενόταν και το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας ζήτησε τον τερματισμό της συνθήκης Σένγκεν. «Η Γαλλία πρέπει να ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων της», δήλωσε η Μαρίν Λε Πεν.

Στη Γερμανία, ο Βαβαυρός πρωθυπουργός Χορστ Ζεεχόφερ είπε ότι οι επιθέσεις στο Παρίσι έδειξαν πως οι συνοριακοί έλεγχοι είναι πιο απαραίτητοι από ποτέ. Ο ίδιος έχει υπάρξει ιδιαίτερα επικριτικός για τον τρόπο που η γερμανική κυβέρνηση διαχειρίζεται τη μεταναστευτική κρίση, απαιτώντας μόνιμους ελέγχους στα σύνορα όπως και ταχύτερο επαναπατρισμό όσων αναζητούν άσυλο. Οι επιθέσεις στο Παρίσι πιθανόν να ενισχύσουν τη θέση του και να αποδυναμώσουν περαιτέρω την κυβέρνηση της Ανγκελα Μέρκελ, η οποία ήδη αντιμετωπίζει εσωτερικές διαφωνίες εξαιτίας της μεταναστευτικής κρίσης.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν αυξηθεί τα περιστατικά βίας ενάντια στους μετανάστες στη Γερμανία, μεταξύ των οποίων εμπρηστικές επιθέσεις με στόχους άσυλα προσφύγων. Οι επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου μπορεί να ενθαρρύνουν περισσότερες ομάδες εξτρεμιστών, σε όλη την Ευρώπη, να κάνουν επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες.

Οσοι είναι αντίθετοι με τη συνθήκη Σέγκεν επίσης θα νιώθουν δικαιωμένοι από το περιστατικό που έγινε στη νότια Γερμανία την προηγούμενη εβδομάδα, όταν συνελήφθη ένας Μαυροβούνιος που ταξίδευε προς το Παρίσι με πολλά όπλα. Αν και η αστυνομία δεν έχει ανακοινώσει απευθείας σύνδεση του περιστατικού με τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου, δεν απέκλεισε να υπάρχει αυτή η σχέση.

Μάλιστα, το γεγονός ότι επρόκειτο για Μαυροβούνιο που πέρασε με το αυτοκίνητό του στη Γερμανία θα ενδυναμώσει την απαίτηση για πιο αυστηρούς συνοριακούς ελέγχους στη λεγόμενη βαλκανική διαδρομή των μεταναστών, που συνδέει την Ελλάδα με τη βόρεια Ευρώπη.

Οι επιθέσεις στο Παρίσι θα ενισχύσουν τη δημοτικότητα των αντιμεταναστευτικών κομμάτων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και θα συνεχίσουν να αποδυναμώνουν την υποστήριξη στη συνθήκη Σένγκεν.

Αρκετές χώρες, ανάμεσά τους η Γερμανία, η Σουηδία, η Σλοβενία και η Ουγγαρία έχουν ήδη επαναφέρει τους ελέγχους στα σύνορα εξαιτίας της μεταναστευτικής κρίσης. Η Ουγγαρία και η Σλοβενία έκαναν ένα βήμα παραπέρα, χτίζοντας φράχτες στα σύνορά τους. Μετά από τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου, περισσότερες κυβερνήσεις της ΕΕ θα δυσκολευτούν να δικαιολογήσουν την πολιτική των ανοιχτών συνόρων.

Πηγή 

Τα αγκάθια των διαπραγματεύσεων για τα «κόκκινα» δάνεια

Κορυφώνονται οι διαβουλεύσεις Αθήνας-δανειστών, και σε μία ύστατη προσπάθεια να καταλήξουν στη "χρυσή" τομή για πλειστηριασμούς και "κόκκινα" δάνεια, οι δυο πλευρές κάθονται και πάλι στο ίδιο τραπέζι.

Πηγές με άμεση γνώση των διαπραγματεύσεων, μιλούν στο iefimerida.gr  και εκτιμούν πως θα μπορέσει να βρεθεί κοινά αποδεκτή λύση, ώστε να προστατεύεται "το 57% των δανειοληπτών που κινδυνεύουν από πλειστηριασμούς". Ωστόσο, παραμένουν επιφυλακτικοί, μιας και η πλευρά των δανειστών διατυπώνει ενστάσεις για τους ακριβείς όρους προστασίας.

Η ελληνική πλευρά πάντως, δίνει ιδιαίτερη σημασία στο εισοδηματικό κριτήριο με σκοπό να συμφωνηθεί ένα ποσό της τάξεως των 30.000 ευρώ (25.000-27.000 ευρώ καθαρά), ενώ η αντικειμενική αξία δεν θα ξεπερνά τις 180.000 ευρώ.

Τα δύο αγκάθια για τα «κόκκινα» δάνεια στις συνομιλίες κυβέρνησης-Θεσμών

Στο ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων εντοπίζονται τα αγκάθια στις συνομιλίες κυβέρνησης και δανειστών. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες υπάρχουν δύο εστίες διαφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Η πρώτη έχει να κάνει με το ποια θα είναι τα δάνεια που θα μεταφέρονται στα funds. Η ελληνική πλευρά δεν θέλει να μεταφερθούν αυτά των νοικοκυριών και των μικρών επιχειρήσεων.

Το δεύτερο αγκάθι έχει να κάνει με το ποιες θα είναι οι εταιρείες πουα θα αναλάβουν την είσπραξη. Η κυβέρνηση επιθυμεί να είναι 5 εταιρείες (μία για κάθε τράπεζα) με πολύ αυστηρές προδιαγραφές, ενώ η πλευρά των δανειστών θέλει να είναι περισσότερες εταιρείες.

Οι 100 δόσεις

Το… δρόμο της έχει πάρει η ρύθμιση των 100 δόσεων. Όπως πρώτο είχε γράψει το iefimerida.gr, το α' εξάμηνο του 2016 θα μπορεί κάποιος να καθυστερήσει την πληρωμή για 30 μέρες. Το β' εξάμηνο του 2016 οι ημέρες που θα μπορεί να καθυστερήσει κάποιος τη δόση του δεν θα ξεπερνούν τις 15 , ενώ από το 2017 και μετά ο δανειολήπτης θα μπορεί να καθυστερεί 15 μέρες μόνο, όμως, μία φορά μέσα σε ένα εξάμηνο.

Ο Τσίπρας ενεργοποιεί πολιτικές διαβουλεύσεις

Όπως όλα δείχνουν, αφού ολοκληρωθεί ο νέος γύρος συζητήσεων, η κάθε αντιπροσωπεία θα ενημερώσει στη συνέχεια -σε ανώτερο επίπεδο- για τα σημεία σύγκλισης και απόκλισης. 

Στόχος, μέσα στις επόμενες ώρες είναι να ενεργοποιηθούν οι πολιτικές διαβουλεύσεις σε επίπεδο κορυφής, ώστε να υπάρξει ο απαραίτητος χώρος για συναινέσεις και για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης που θα ξεκλειδώσει τα 10+2 δισ. της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και της δόσης. "Όλα είναι ανοιχτά, ό,τι χρειαστεί θα γίνει", τονίζει το περιβάλλον του πρωθυπουργού.

Από χθες άλλωστε, εκκρεμεί ένα τηλεφώνημα του κ. Τσίπρα με τον Φρ. Ολάντ (με φόντο βέβαια τα όσα τραγικά συνέβησαν στο Παρίσι),  ενώ η Γερμανίδα Καγκελάριος βρίσκεται στη Σύνοδο των G20 στην Αττάλεια.

Την Τρίτη το Euroworking Group

Τέλος, την Τρίτη και όχι σήμερα -όπως αναμενόταν- θα συνεδριάσει το EuroWorking Group, αφού οι διαφωνίες του οικονομικού επιτελείου και των εκπροσώπων των δανειστών για τα αγκάθια των «κόκκινων» δανείων και των πλειστηριασμών παραμένουν.

Την είδηση, γνωστοποίηση μέσω twitter ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντέισελμπλουμ, ο οποίος καλωσόρισε «πρόοδο στις συνομιλίες».

Πηγή