Σενάρια για μια άλλη κυβέρνηση...

Του Γιάννη Παντελάκη

Και οι συζητήσεις ξανα-άρχισαν. Μετά τον Σακελλαρίδη ποιος; Θα τον ακολουθήσουν και άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Κάποιοι από αυτούς θα ανεξαρτητοποιηθούν; Υπάρχουν άλλοι πρόθυμοι ν' ακολουθήσουν τον δρόμο του Νικολόπουλου των ΑΝΕΛ; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα και ενδεχόμενα άρχισαν ήδη να διατυπώνονται.

Με δεδομένη την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά και τα ακόμα πιο επώδυνα μέτρα που αναμένεται να φέρει σύντομα η κυβέρνηση στη Βουλή (π.χ. ασφαλιστικό), πιθανότητες να μην συνεχίσει να κυβερνά το ίδιο σχήμα υπάρχουν. Δεν ξέρω αν είναι αρκετές ή όχι, αλλά υπάρχουν. Το ενδεχόμενο που συγκεντρώνει πολύ μικρές πιθανότητες να συμβεί είναι αυτό της επανάληψης εκλογών. Φανταζόμαστε όλοι τους λόγους.

Βέβαια, εξετάζοντας σενάρια και πιθανότητες, πάντα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας την περίοδο 1990-1993. Όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη κρατήθηκε στην εξουσία για τρία ολόκληρα χρόνια με μόλις 150 έδρες και με τον περίφημο Κατσίκη (ο οποίος εξελέγη με τη ΔΗΑΝΑ του Κ. Στεφανόπουλου και αμέσως μεταπήδησε στη Ν.Δ.)! Εννοώ ότι και μια εντελώς οριακή πλειοψηφία μπορεί να δώσει αρκετό χρόνο διακυβέρνησης.

Ωστόσο, αυτό ήταν η εξαίρεση. Ο κανόνας λέει πως ιδιαίτερα στις εποχές των μνημονίων η διατήρηση ισχυρής πλειοψηφίας είναι ζητούμενο. Μην ξεχνάμε πως στο προηγούμενο μνημόνιο σε μια μόνο ψηφοφορία, 22 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και 21 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που καταψήφισαν, απείχαν ή διαφοροποιήθηκαν, είδαν τη διαγραφή από τους αρχηγούς τους.

Αν λοιπόν, η κυβέρνηση έχανε τη σχεδόν οριακή πλειοψηφία που διαθέτει σήμερα, τι θα ήταν δυνατόν να συμβεί; Ποια σενάρια είναι τα πιο πιθανά και τι παρενέργειες θα είχαν;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι (ή και από τα δύο) να μετάσχουν στην κυβέρνηση. Μια πιθανή παρενέργεια σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν οι ΑΝΕΛ ν' αποχωρούσαν από την κυβέρνηση. Όχι επειδή έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα συνεργασίας με τα δυο αυτά κόμματα (ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ δεν διακρίνεται για την πολιτική του συνέπεια, θα μετείχε σε οποιοδήποτε πολιτικό σχήμα με οποιονδήποτε), αλλά επειδή θα ήθελε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά μια τέτοια κίνηση μήπως και επιβιώσει ως πολιτικό σχήμα στο μέλλον. Ίσως και τα δυο άλλα κόμματα να έβαζαν μια τέτοια προϋπόθεση. Να συνεργαστούν, δηλαδή, με τον ΣΥΡΙΖΑ με την προϋπόθεση να έφευγαν οι ΑΝΕΛ.

Ανεξάρτητα της στάσης των ΑΝΕΛ, υποθέτουμε ότι σχηματιζόταν ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα: ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ- Ποτάμι. Μια σοβαρή παρενέργεια θα ήταν ν' αντιδράσουν πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Και τα δυο αυτά κόμματα (ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι) έχουν δαιμονοποιηθεί από την ίδια την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα απ' όλα. Το ένα (ΠΑΣΟΚ) είναι κομμάτι του «παλιού διεφθαρμένου κομματικού συστήματος που μας οδήγησε ως εδώ». Το άλλο (Ποτάμι) είναι «το κόμμα που φτιάχτηκε κατ' εντολή συγκεκριμένων συμφερόντων». Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ (που δημιούργησε ένα τέτοιο πολωτικό κλίμα) θα συνεργαζόταν κυβερνητικά με τα κόμματα αυτά; Και πόσο πιθανό θα ήταν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν υιοθετήσει μια τέτοια λογική, να συμφωνούσαν σε μια τέτοια συνεργασία;

Θεωρητικά πάντα, υποθέτουμε πως καταφέρνουν τελικά μια τέτοια συνεργασία, με όποιες παρενέργειες και αν αυτή έχει. Με βάση ποιο πρόγραμμα θα προχωρούσε μια τέτοια συνεργασία; Η προφανής απάντηση είναι το μνημόνιο, το οποίο άλλωστε έχουν ψηφίσει και τα τρία αυτά κόμματα. Ωστόσο, έως τώρα, έχουμε δει ότι ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι επικρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ για το πώς διαπραγματεύτηκε το νέο μνημόνιο, για τον τρόπο εφαρμογής του, αλλά και για τα περίφημα ισοδύναμα. Μπορεί, με βάσει όλα αυτά, να καμφθούν οι δυσκολίες και να πραγματοποιηθεί ενός τέτοιου είδους συνεργασία στο όνομα της «ευρωπαϊκής πορείας» ή ενός ανάλογου διακυβεύματος;

Υπάρχει, ωστόσο, και μια άλλη παράμετρος που μπορεί ν' αποτρέψει μια τέτοια συνεργασία. Κόμματα που πρωταρχικό στόχο έχουν την πολιτική επιβίωση και την αύξηση της επιρροής τους, έχουν σοβαρούς λόγους να χρεωθούν πολιτικά τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί -θα σκεφτούν πολλά στελέχη τους- ν' αναλάβουν το κόστος εφαρμογής ενός μνημονίου το οποίο τα ίδια μεν ψήφισαν, αλλά δεν συμμετείχαν στη διαμόρφωσή του; Δεν θα υπολογίσουν επιπλέον αυτό που συνέβη με όλα σχεδόν τα μικρότερα κόμματα των κυβερνητικών σχηματισμών που εφάρμοσαν μνημόνια; Την εξαφάνισή τους δηλαδή (ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ).

Κάποιοι στη χώρα (θεσμικοί και εξωθεσμικοί) και τώρα και παλαιότερα μιλάνε για την ανάγκη ενός μεγάλου συνασπισμού κατά το πρότυπο της Γερμανίας. Είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο; Λογικά όχι. Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε και τα δυο κόμματα (αλλά ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ) σε ισχυρές αναταράξεις που μπορεί να έφταναν σε διάλυση τους. Μια τέτοια επιλογή (με τη συμμετοχή και άλλων μικρότερων κομμάτων), αν ακολουθείτο, θα είχε μόνο έναν προσωρινό χαρακτήρα, κατά το πρότυπο της κυβέρνησης Παπαδήμου. Τέτοιες προϋποθέσεις για ένα ανάλογο πείραμα δεν υπάρχουν πολλές.

Σε όλες αυτές τις συζητήσεις μπορεί κάποιος να προσθέσει πολλά σενάρια ακόμα. Από οποιαδήποτε εξέλιξη, ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως δεν μπορεί ν' απουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω των 50 εδρών που του έδωσε ο εκλογικός νόμος. Ενδεχομένως βέβαια, όλα αυτά να παραμείνουν υποθετικά σενάρια και τίποτα παραπάνω. Ο χρόνος θα δώσει ασφαλείς απαντήσεις...

Ζωή: Αντί να διαγράψουν τα δάνεια και το χρέος, διαγράφουν όποιον διαφωνεί

Με τον συνηθισμένο καυστικό τρόπο σχολίασε η Ζωή Κωνσταντοπούλου τις διαγραφές Παναγούλη-Νικολόπουλου από της Κοινοβουλευτικές Ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ αντιστοίχως.

Η πρώην πρόεδρος της Βουλής με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακεραύνωσε τον Αλέξη Τσίπρα λέγοντας ειρωνικά: «Ο Α. Τσίπρας στον ένδοξο δρόμο των Παπανδρέου-Σαμαρά-Καρατζαφέρη-Κουβέλη, σώζει τη χώρα, αναχητεί ισοδύναμα και τρόπους απαγκίστρωσης». Και συμπλήρωσε: «Αντι να διαγράψουν το χρέος, αντί να διαγράψουν τα δάνεια των υπερχρεωμενων πολιτών, διαγράφουν όποιον διαφωνεί (όπως ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ). 

Πηγή 

Φόρος εντιμότητας

Της Μαρίας Χούκλη

Αιώνες πριν, την καρδιά του Μεσαίωνα, ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος ο Α’, αναζητώντας έσοδα είχε θεσπίσει τον «φόρο δειλίας». Ήταν αρχικά ένα μικρό αντίτιμο που επιβαλλόταν σε όσους πολίτες δεν επιθυμούσαν να πολεμήσουν για τον άνακτα τους. Κάτι σαν τη σύγχρονη εξαγορά θητείας.

Ο φόρος λεγόταν scutage, από το λατινικό scutum που σημαίνει ασπίδα, έτσι για την ιστορία του πράγματος. Αργότερα, ο Ιωάννης o Ακτήμων αύξησε τον φόρο κατά 300% και τον απαιτούσε από όλους τους στρατιώτες αλλά και τους ευγενείς, ακόμη και στα χρόνια της ειρήνης.

Το δυσβάστακτο και παράλογο χαράτσι ήταν μια από τις αιτίες της εξέγερσης των Άγγλων Ιπποτών, του Ανώτερου Κλήρου και των Αστών που οδήγησε στην Magna Carta. Ωστόσο πέρασε αρκετό διάστημα έως ότου ο «φόρος της δειλίας» αντικατασταθεί από άλλες παράξενες πηγές προσπορισμού πλούτου για τους Ηγεμόνες. Άλλωστε, σε αυτήν τη ζωή τίποτα δεν είναι σίγουρο, εκτός από τον θάνατο και τους φόρους.

Όχι μόνο δεν κρύβει δειλία η κίνηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη να παραιτηθεί από βουλευτής, αλλά αντιθέτως τη θεωρώ παραδειγματική συμπεριφορά.  

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος ενημέρωσε τον  πρωθυπουργό ότι δεν προτίθεται να δώσει θετική ψήφο στο νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα, δεν μεταπείστηκε και επέλεξε να διευκολύνει το Μαξίμου παραιτούμενος. Η επίσημη εκδοχή των εξελίξεων είναι άλλη, ότι «καρατομήθηκε», ωστόσο επιμένω στις πληροφορίες μου ότι αποχώρησε οικεία βουλήσει.   Αποχώρηση που -τηρουμένων των αναλογιών-  είναι το αντίτιμο για την άρνηση να «πολεμήσει» με τον Τσίπρα για την εφαρμογή επαχθών μνημονιακών ρυθμίσεων.

Ναι, δεν ήταν αθώος του προεκλογικού αίματος των υποσχέσεων. Ναι, δεν αμφισβήτησε δημοσίως  και νωρίτερα τον δρόμο που έβλεπε να παίρνει η «πρώτη και δεύτερη φορά Αριστερά». Ωστόσο, όλα αυτά δεν αναιρούν τον ηθικό χαρακτήρα της κίνησής του. Θυσιάζει μια καλοπληρωμένη θέση, με προνόμια, προβολή, βατήρα πολιτικής εξέλιξης κλπ κλπ.

Αν ήταν επαγγελματίας της πολιτικής θα έκανε την καρδιά του πέτρα, όπως τόσοι και τόσοι. Θα μπορούσε να κάνει αντάρτικο για τα κανάλια και να ψηφίσει στο τέλος και να κρυφτεί στο πλήθος ή να μην δώσει την ψήφο του και να ανεξαρτητοποιηθεί, επαναλαμβάνοντας τις συνήθεις δικαιολογίες, όπως τόσοι και τόσοι, ακόμη και από το κόμμα του.   

Διευκρινίζω ότι γνωρίζω τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη ελάχιστα, όσο μπορεί κανείς να γνωρίσει έναν πολιτικό στο πλαίσιο δημοσιογραφικών συνεντεύξεων. Όταν ήταν υποψήφιος για τον Δήμο της Αθήνας και αργότερα ως υποψήφιο βουλευτή και κυβερνητικό εκπρόσωπο. Κρίνω τη συγκεκριμένη πράξη του, τη συγκεκριμένη στιγμή. Είναι ευάριθμοι οι βουλευτές, απ όλα τα κόμματα που έχουν να επιδείξουν κάτι ανάλογο.

Να απεμπολήσουν τα καλά και συμφέροντα. Υπάρχει άλλωστε το πρόσφατο παράδειγμα του έτερου βουλευτή της συγκυβέρνησης, Νίκου Νικολόπουλο. Ναι, έχω υπόψη μου ότι υπάρχουν τόμοι επί τόμων με αναλύσεις για την ανεξαρτησία της συνείδησης του βουλευτή, την δημοκρατική συγκρότηση των κομμάτων, ερμηνείες για το εάν η ψήφος των πολιτών πρέπει να πιστώνεται στο πρόσωπο ή στην πολιτική παράταξη, ποιος οφείλει σε ποιον τι.

Επιμένω, όμως, ότι η κίνηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, να υποβάλει την παραίτησή του χωρίς μεγαλοστομίες, αυτό-ηρωοποιήσεις  και κεκαλυμμένες απειλές συνιστά  προηγούμενο πολιτικής εντιμότητας στην όχι και τόσο λαμπρή πολιτική ζωή του τόπου. Επιβεβαιώνει ότι άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι σηκώνουν τις ασπίδες.

Γ. Δραγασάκης: Να δημιουργηθεί παράλληλο τραπεζικό σύστημα

«Μόνο όταν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, όπως θέλει να τη κάνει η κυβέρνηση, συνδυαστεί με την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων και μια πολιτική ανάκαμψης της απασχόλησης, μόνο τότε θα κριθεί ως επιτυχής» τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος αφού επισήμανε πως το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ, έθεσε ως στόχο της σημερινής κυβέρνησης την οριστική αντιμετώπισή του.

«Αυτό που έγινε ως τώρα, βεβαίως και επέτρεψε στον κόσμο να μην χάσει το σπίτι του, αλλά εκείνο που προστατεύτηκε ήταν η απραξία, μία λειτουργία του τραπεζικού συστήματος χωρίς κίνητρα να αντιμετωπίσει τα κόκκινα δάνεια και που επέτρεψε τα πελατειακά δάνεια, τα δάνεια στα κόμματα και σε επιχειρήσεις, που έτυχαν δικαστικής έρευνας. Υπήρξε γιγάντωση ενός προβλήματος σε ωρολογιακή βόμβα, που αν την αφήσουμε να σκάσει, ούτε προστασία της πρώτης κατοικίας θα έχουμε, ούτε προστασία θέσεων εργασίας, αλλά θα έχουμε μια γενικευμένη κρίση» τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Ο κ. Δραγασάκης έθεσε ως πρώτο στόχο της κυβέρνησης, την επίλυση του προβλήματος των συσσωρευμένων κόκκινων δανείων με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και με όρους απασχόλησης και ανασυγκρότησης της Οικονομίας. Όπως είπε, πρώτο σκέλος για την επίτευξη του στόχου αυτού, είναι οι ρυθμίσεις για την πρώτη κατοικία, επόμενο θα είναι οι ρυθμίσεις για τα επιχειρηματικά δάνεια και ακόμη το να τεθεί ένα τέλος στα θαλασσοδάνεια. Θέλουμε να βάλουμε τέλος στην επιχειρηματικότητα εκείνων των επιχειρηματιών που έχουν τα δάνειά τους στο εσωτερικό και τα κέρδη τους στο εξωτερικό, ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Δραγασάκης και παραδεχόμενος ότι «είναι δύσκολο να τα βάζεις με κατεστημένα ετών» κάλεσε τις προοδευτικές δυνάμεις να δουν αυτή τη σύγκρουση που υπάρχει, πέραν από τις όποιες αδυναμίες χειρισμών της κυβέρνησης.

Παράλληλο τραπεζικό σύστημα

Τέλος, ο κ. Δραγασάκης τόνισε πως είχε πρόσφατα μιλήσει για την ανάγκη πέραν από την εξυγίανση των τεσσάρων τραπεζών να σκεφτούμε συνολικά την αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά –όπως είπε– «έκανα φαίνεται το λάθος να μιλήσω για ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα και εξεπλάγην από την άγνοια ορισμένων».

Αφού ανέφερε πως το παράλληλο σύστημα είναι μια πραγματικότητα στην Ευρώπη, εξήγησε πως:

- Πρώτον, έχουν θεσπιστεί οδηγίες που επιτρέπουν την ύπαρξη ιδρυμάτων, που δεν λέγονται τράπεζες αλλά κάνουν πιστωτικές λειτουργίες. «Αυτή είναι μια τάση δυναμική που μας ενδιαφέρει να μπούμε» ανέφερε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

- Δεύτερον, σε όλες τις χώρες, πέραν από τις τράπεζες που χαρακτηρίστηκαν συστημικές και ελέγχονται αυστηρά από τον ΕΚΤ, υπάρχουν εκατοντάδες τράπεζες, οι οποίες λειτουργούν σε ένα διαφορετικό καθεστώς.

- Τρίτον –που ίσως αυτό ενόχλησε, όπως είπε ο κ. Δραγασάκης– είναι ότι αυτές οι τράπεζες δεν επιδιώκουν απλώς την κερδοφορία τους, αλλά τους απασχολεί η ανάπτυξη.

«Η κερδοφορία δεν είναι η μοναδική λειτουργία που υπάρχει, έχουμε ανάγκες αναπτυξιακές, ανάγκες χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και υπάρχουν νέες δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιήσουμε.

Αυτά λοιπόν, απαιτούν όχι μόνο να ενισχύσουμε να κάνουμε βιώσιμες τις ελληνικές συστημικές τράπεζες, αλλά να έχουμε νέους θεσμούς και χρηματοπιστωτικά εργαλεία», κατέληξε για το θέμα ο κ. Δραγασάκης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ via http://www.liberal.gr

Οικογένεια Δούρου με εγγύηση του Δημοσίου...

Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό! Ή δεν είναι έτσι; Η οικογένεια Δούρου έχει κατορθώσει να κερδίζει τέσσερις και έναν μισθούς από το δημόσιο. Ποιος μίλησε για οικογενειοκρατία; Μεγάλα ερωτήματα για μία πρακτική που αν την είχε εφαρμόσει κάποιος της επάρατης δεξιάς θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες.

Μια μεγάλη κατηγορία συμπολιτών μας επέλεξαν, παρά τις κλειστές τράπεζες και την ζημιά που προκάλεσε η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα στην Ελληνική οικονομία, να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στην Αριστερά. Το επιχείρημα που κυριαρχούσε ήταν ότι η Αριστερά έχει το “ηθικό πλεονέκτημα” έναντι των άλλων που κυβερνούν 40 χρόνια.

Ποιο όμως είναι το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα; Γιατί ακριβώς κατηγορούσαν τους άλλους; Για “ευνοιοκρατία”, “κομματικό κράτος”, “οικογενειοκρατία” κλπ.

Όμως μήπως το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς είναι ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα για να καλύψουν τα δικά τους ατοπήματα που τελικά είναι ίδια και χειρότερα;

Με όσα αποκαλύπτει σήμερα το liberal.gr προκύπτουν σκληρά ερωτήματα (κατ’ αρχήν ηθικού χαρακτήρα) για την κα Δούρου και τους συγγενείς της που καταλαμβάνουν καίριες θέσεις στο ευρύτερο κράτος...

- Eίναι γνωστό ότι ο σύντροφος της κ. Δούρου διορίστηκε από την κυβέρνηση διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ. Νόμιμο; Ασφαλώς. Ηθικό όμως;

- Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι ο αδερφός της κας Δούρου διορίστηκε από τον κ. Ξυδάκη ως υπάλληλος του Ελληνικού Φεστιβάλ με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ (δηλαδή αορίστου χρόνου). Ηθικό είναι; Aς απαντήσει ο ίδιος. 

- Και συνεχίζουμε. Εκτός από το φεστιβάλ, ο κ. Δούρος διορίζεται και ως μετακλητός υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού! Αλλά για να παίρνει δύο μισθούς, εκδίδεται υπουργική απόφαση που ορίζει ότι εκτός από τον μισθό που θα παίρνει στο υπουργείο Πολιτισμού θα λαμβάνει και το 50% του μισθού που έπαιρνε από το Ελληνικό Φεστιβάλ.

- Δηλαδή ο κ. Δούρος διορίζεται σε δύο θέσεις στο ίδιο υπουργείο λαμβάνοντας όχι έναν αλλά ενάμιση μισθό. Και για να παίρνει ενάμιση μισθό παρουσιάζεται ως ΙΔΑΧ, για να παρακαμφθούν οι περιορισμοί του Νόμου. Παρότι ο κ. Δούρος δεν είναι ΙΔΑΧ. Όπως και άλλοι δέκα εργαζόμενοι του Ελληνικού Φεστιβάλ, που εντούτοις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, έχει σύμβαση ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, η οποία και ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Τον περασμένο, μάλιστα, Οκτώβριο, το ΔΣ του Ελληνικού Φεστιβάλ ανανέωσε τις συμβάσεις και των δέκα εργαζομένων ορισμένου χρόνου, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Δούρος.

Ο κ. Δούρος μέχρι και σήμερα παρουσιάζεται ως συνεργάτης και του κ. Μπαλτά, διαδόχου του κ. Ξυδάκη. Όμως και εδώ προκύπτουν ερωτήματα. Βάσει νόμου, ο κ. Δούρος, ως μετακλητός υπάλληλος, θα έπρεπε να λύσει την εργασιακή του σχέση με το υπουργείο (αυτοδικαίως)  με την αποχώρηση του κ. Ξυδάκη. Έμεινε και με τον Μπαλτά. Χωρίς να έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια απόφαση πρόσληψής του. Όμως αν έχει εκδοθεί και δεν αναρτήθηκε, είναι παραβίαση της Διαύγειας. Αν δεν έχει εκδοθεί τότε πώς εργάζεται κατά παράβαση του νόμου ο κ. Δούρος και στο υπουργείο; Εκτός αν εργάζεται εις βάρος της κανονικής του εργασίας, αυτής στο Φεστιβάλ Αθηνών. Δηλαδή γι’ αυτήν για την οποία πληρώνεται από τους  Έλληνες φορολογούμενους!

- Προφανώς το βιοποριστικό πρόβλημα του κ. Δούρου ήταν τεράστιο. Διότι φαίνεται ότι δεν καλύφθηκε από τις έμμισθες θέσεις του στο Δημόσιο. Το έλλειμα αυτό έσπευσε να το καλύψει η ίδια η κα Δούρου, συνάπτοντας συμβάσεις με την σύντροφο παλαιότερα και νύφη της τώρα (σύζυγος του αδερφού της) στο Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Αττικής, που ελέγχεται από την ίδια ως περιφερειάρχη. Νόμιμο είναι. Ηθικό όμως είναι;

Γιατί ακόμα και αν η κα Κασσιανή Δήμου, σύντροφος παλαιότερα και σύζυγος σήμερα του αδερφού της, διαθέτει τα τυπικά προσόντα γι' αυτή τη θέση, είναι βέβαιο ότι προκύπτουν ερωτήματα για την έμμισθη συνεργασία της με την αδερφή του συζύγου της... Την ώρα μάλιστα, που χιλιάδες δικηγόροι διαθέτουν αντίστοιχα ή και καλύτερα τυπικά προσόντα γι’ αυτή τη θέση.

Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια. Οφείλει να φαίνεται και τίμια.

Γι’ αυτό και η κα Δούρου θα πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα για τις τέσσερις (συν μία) κρατικές θέσεις  που καταλαμβάνει μία και μόνον οικογένεια...

Αν συμβαδίζει να μας το πει να το ξέρουμε.

Αν δεν συμβαδίζει όμως τι θα πρέπει να κάνει;

*Δείτε τα σχετικά έγγραφα:

- Αρχείο 1

- Αρχείο 2

- Αρχείο 3

- Αρχείο 4

http://www.liberal.gr/

Από την 11η Σεπτέμβρη στην 13η Νοέμβρη: Η «παγκοσμιοποίηση» του ISIS

ΔΟΓΜΑ ΤΡΟΜΟΥ

Eάν τα βήματα του Isis ακολουθούν σταθερά εκείνα της Αλ Κάιντα, το καθοριστικό σταυροδρόμι είναι εκείνο που συνδέει την 11η Σεπτεμβρίου της Αμερικής με την 13η Νοεμβρίου του Παρισιού και της Ευρώπης.

Είναι το σταυροδρόμι που, όπως σημειώνουν οι αναλυτές, κάνει την δράση του Isis παγκόσμια και σηματοδοτεί τη νέα στρατηγική του – μια στρατηγική, που απειλεί να θέσει ολόκληρη τη Δύση υπό το «δόγμα του τρόμου».

Το Ισλαμικό Κράτος, επισημαίνει ο Guardian, ακολουθεί πιστά πλέον την πορεία της αλ-Κάιντα από την οποία αποσπάστηκε περίπου πριν από τρία χρόνια.

Η αλ-Κάιντα ήθελε να ενώσει τους Μουσουλμάνους όλου του κόσμου, με στόχο την ανατροπή των «διεφθαρμένων, υποκριτικών» καθεστώτων, πρωτίστως της Μέσης Ανατολής. Αυτό ήταν και το πρώτο βήμα για την ανάκτηση της χαμένης ισχύος και αίγλης των μεγάλων μουσουλμανικών αυτοκρατοριών του Μεσαίωνα και της επανίδρυσης του χαλιφάτου. 

Όμως, η στρατηγική της τοπικής εστίασης – την οποία είχαν αναλάβει να εκτελέσουν διασπαρμένες ομάδες ανά τον ισλαμικό κόσμο – έφερε ελάχιστα αποτελέσματα και η αλ-Κάιντα άρχισε να στοχεύει την Δύση, με πρώτες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η σταθερή κλιμάκωση αυτής της στρατηγικής οδήγησε στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Ακολούθησαν κι άλλες επιθέσεις, στην Ευρώπη και αλλού, με το κύμα της ριζοσπαστικοποίησης να κερδίζει όλο και μεγαλύτερη στήριξη λόγω και του πολέμου στο Ιράκ. Το κύμα της βίας ωστόσο, άρχισε να κάμπτεται στα τέλη της δεκαετίας, καθώς μεγάλες ομάδες μουσουλμανικών πληθυσμών αποστασιοποιήθηκαν.

Οι 3 στόχοι του Isis

Τώρα ο Isis φαίνεται να ακολουθεί αντίστοιχη πορεία. Το στοιχείο της παγκοσμιοποίησης έρχεται να προστεθεί στην τακτική των τοπικών χτυπημάτων που, σε αντίθεση με την αλ-Κάιντα, πέτυχαν σε έναν βαθμό τους στόχους τους. Στην ανάληψη ευθύνης του Isis το Σάββατο, για τις επιθέσεις στο Παρίσι, δεν υπήρξε προσκλητήριο προς τους Μουσουλμάνους της Γαλλίας να ξεσηκωθούν και να χτυπήσουν κατά μόνας, κατά την λεγόμενη τακτική του «μοναχικού λύκου». Αυτή η παλιά πρακτική των, λιγότερο ή περισσότερο, σιωπηλών προσκλητηρίων αντικαταστάθηκε από εκείνη της ευθείας και μετωπικής δράσης που η οργάνωση πιστεύει ότι θα είναι πιο αποτελεσματική.

Ο Isis, όπως όλες οι οργανώσεις αυτού του τύπου, χρησιμοποιεί τη βία στοχευμένα. Οι επιθέσεις του δεν είναι τυχαίες, ούτε αδιάκριτες. Έχουν τρεις συγκεκριμένους στόχους: να τρομοκρατήσουν, να κινητοποιήσουν και να πολώσουν. Η πρόκληση διάχυτου και ανεξέλεγκτου φόβου – τρόμου – στον πληθυσμό σημαίνει ότι ο Isis μπορεί και να εξαναγκάσει τις δυτικές ηγεσίες να πάρουν αποφάσεις που δεν θα λάμβαναν αλλιώς, όπως για παράδειγμα να σταματήσουν τους βομβαρδισμούς στη Συρία.

Ο δεύτερος στόχος είναι να εμπνεύσει τους ήδη υπάρχοντες υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους και να προσελκύσει κι άλλους.

Ο τρίτος στόχος είναι να πολώσει, κι ίσως είναι κι ο πιο σημαντικός. Στο Ιράκ και στη Συρία, ο Isis έχει μοχλεύσει με σκληρότητα όλες τις εσωτερικές εντάσεις που υπάρχουν σε κάθε κοινότητα – σεχταριστικές, εθνικιστικές, φυλετικές, οικονομικές – για να δημιουργήσει έδαφος που να μπορεί ο ίδιος να εκμεταλλευθεί. Γνωρίζει καλά ότι μια κοινότητα διχασμένη, όπου το μίσος τροφοδοτείται από τον αμοιβαίο φόβο, είναι το πλέον πρόσφορο έδαφος για στρατολόγηση.

Ο αφανισμός της «γκρίζας ζώνης»

Τον περασμένο Φεβρουάριο, σε ένα ανατριχιαστικό άρθρο στο όργανο προπαγάνδας του Ισλαμικού Κράτους, το περιοδικό Dabiq, ο Isis παρουσίασε ο ίδιος την στρατηγική του με στόχο τον αφανισμό εκείνου που ο συγγραφέας του άρθρου προσδιόρισε ως «η γκρίζα ζώνη».

Αυτή η «γκρίζα ζώνη», κατά τον Isis, είναι ό,τι βρίσκεται ανάμεσα στην πίστη και την απιστία, το καλό και το κακό, το σωστό και το καταραμένο. Στην ίδια ζώνη περιλαμβάνονται επίσης και όλοι εκείνοι που ακόμη δεν έχουν κάνει την επιλογή ανάμεσα στις δυνάμεις της μίας ή της άλλης πλευράς.

Η «γκρίζα ζώνη», υποστήριζε ο Isis, «απειλήθηκε καίρια μετά τις ευλογημένες επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, καθώς αυτές έδειξαν στον κόσμο» τα δύο στρατόπεδα ανάμεσα στα όποια η ανθρωπότητα πρέπει να κάνει την επιλογή της.

Με τα χρόνια, αλλεπάλληλες πράξεις βίας περιόρισαν αυτή την «γκρίζα ζώνη».  Ώσπου στα τέλη του 2014, ο Isis διακήρυξε ότι «ήρθε η ώρα για ένα ακόμη μεγάλο γεγονός που θα φέρει τον διχασμό σε όλον τον πλανήτη και θα καταστρέψει ολοκληρωτικά την γκρίζα ζώνη, όπου κι εάν βρίσκεται».

Αυτό το μεγάλο γεγονός ήταν, προφανώς, η επίθεση στα γραφεία του Charlie Hebdo στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2015. H επίθεση όμως δεν στάθηκε αρκετή για να πολώσει την γαλλική κοινωνία με τον τρόπο που ήλπιζε η οργάνωση. Η τότε ματαίωση έφερε και τη νέα προσπάθεια, με τα τρομακτικά αποτελέσματα της περασμένης Παρασκευής στο Παρίσι. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή νέα παγκόσμια εκστρατεία θα συνεχιστεί, είτε έως ότου εξοντωθεί ο Isis - προοπτική, που σήμερα μοιάζει μακρινή - , είτε έως ότου η οργάνωση πετύχει τους στόχους της - προοπτική που μοιάζει αδιανόητη...

Αδικοχυμένα Δάκρυα

γράφει ο Alexandros Raskolnick

Εντάξει! Ας αφήσουμε κατά μέρος τις θεωρίες συνωμοσίας, όσο ενδιαφέρουσες κι αν είναι! 

Έτσι, μόνο και μόνο από σεβασμό στη μνήμη των νεκρών του Παρισιού που ακόμα καταμετρώνται -κι από την οδύνη μας στη θέα των φωτογραφιών με τα βλέμματα του τρόμου των αθώων -κι από την αίσθηση που δίνουν οι εικόνες των ματωμένων πεζοδρομίων της γαλλικής πρωτεύουσας, των πιτσιλισμένων καθισμάτων στα παριζιάνικα μπιστρό και των κερκίδων που δεν έχουν καλά-καλά καθαριστεί ακόμα από τους νωπούς λεκέδες του αίματος των ανυποψίαστων.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις θεωρίες συνωμοσίας κι ας μείνουμε στα γεγονότα:

Γεγονός είναι ότι ο έγκριτος και καθόλου ύποπτος συνωμοσιολογίας Guardian, πριν λίγους μήνες μας είχε ενημερώσει ότι αγγλικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, ήδη από το 2012, είχαν εμπλακεί σε ένα υπόγειο πάρτι ποντικών για τη μεταφορά από τη Λιβύη προς τη Συρία όπλων και πυρομαχικών που μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι, έμεναν εκεί περισσευούμενα.

Γεγονός είναι ότι όπως αναφέρει ένα βιβλίο με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» που θα κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Μάιο, η ίδια η Γαλλία παρέδωσε επιθετικά όπλα στους Σύρους ισλαμιστές αντάρτες το 2012, εν μέσω ενός ευρωπαϊκού κρεσέντο υποκρισίας και υπό το καθεστώς του εμπάργκο που για τα μάτια του κόσμου είχε επιβληθεί από το 2011.

Γεγονότα καταγεγραμμένα είναι και οι σχετικέςδηλώσεις των Ευρωπαίων ταγών μας: χαρακτηριστική του κλίματος η δήλωση του Γερμανού υπουργού εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλλε, ο οποίος τον Απρίλιο του 2013 διευκρίνιζε: «Επιθυμούμε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη στις περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση, και γι’ αυτό θα άρουμε τις κυρώσεις που εμποδίζουν το έργο των μετριοπαθών δυνάμεων της αντιπολίτευσης».

Πόσο μετριοπαθείς είναι, στην πραγματικότητα, οι δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης, αποδεικνύεται κάθε μέρα από την συστηματική καταστροφή της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς στην Παλμύρα κι αλλού στη Μεσοποταμία, αλλά κι από τα λεφούσια των κατατρεγμένων που αυτές τις ώρες πνίγονται στο Αιγαίο, στην απονενοημένη τους προσπάθειά να γλυτώσουν από τις πληρωμένες από τους φόρους μας μπόμπες κι από τα γαμψά νύχια της τρελαμένης γιαγιάς Σαρίας.

Μέσα στο βάθος του χρόνου έχει καταδειχθεί περίτρανα για όποιον δεν θέλει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μείγμα πολιτικής γελοιότητας, αναίσχυντης εξαπάτησης της παγκόσμιας κοινής γνώμης, καταλήστευσης δημόσιων πόρων και παράνομου πλουτισμού λαθρεμπόρων όπλων και μαύρου χρυσού. Εφοπλιστών και καπεταναίων του ανορθόδοξου πολέμου, που θησαυρίζουν από την εποχή ακόμα που ο Μπους ο τζούνιορ, πριν από 14 χρόνια, έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα διατάραξης ασταθών ισορροπιών που δύσκολα θα αποκατασταθούν.

Όμως, ας μην κοροϊδευόμαστε: το τίμημα αυτής της χυδαίας πραγματικότητας, δεν το πλήρωσαν πρώτοι απ’ όλους οι λίγες δεκάδες Παριζιάνοι, για τους οποίους αυτό το σαββατοκύριακο χύνουμε, άλλοι τ’ αληθινά και άλλοι τα κροκοδείλια δάκρυά μας, αγνοώντας οι περισσότεροι, ότι λίγες ώρες πριν τον εφιάλτη του Παρισιού,περισσότεροι από σαράντα άλλοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον Λίβανο, πάλι σε μια στιγμή, πάλι από τη δράση των μαρτύρων του Αλλάχ. Αλλά το προχθεσινό λουτρό αίματος στον Λίβανο, πέρασε απαρατήρητο από τα κοινωνικά δίκτυα κι από τα ΜΜΕ, τα μέσα μαζικού εμπαιγμού… Είναι, φαίνεται, φτηνότερο το λιβανέζικο, το συριακό, το αφγανικό, το λιβυκό αίμα, από το παριζιάνικο….

Όχι, ας μην κοροϊδευόμαστε: το πραγματικό τίμημα, χρόνια τώρα, το πληρώνουν ακριβά οι αθώοι που είχαν την ατυχία να γεννηθούν στα εδάφη που διαδραματίζεται ο περίφημος αυτός πόλεμος κατά της τρομοκρατίας.

Δεν καταλαβαίνει όμως εύκολα κανείς γιατί μετά το απαίσιο τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, ο Πρόεδρος Ολανδρέου –τι ταιριαστό προσωνύμιο αλήθεια- απάντησε με κλείσιμο των συνόρων της χώρας του, αφού ο εχθρός, είναι στην πραγματικότητα εσωτερικός και οι δράστες της τρομοκρατικής ενέργειας, κατά πάσα πιθανότητα είναι Γάλλοι πολίτες.

Κι αν είναι η θρησκεία η αφορμή που εξωθεί ανθρώπους να αδειάζουν τα οπλισμένα καλάσνικοφ πάνω σε αθώους περαστικούς συμπολίτες τους και ν’ ανατινάζονται δίπλα σε ανύποπτους θαμώνες καφενείων, είναι περισσότερο η ανεργία, η απόγνωση και ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι αιτίες  που παρακινούν τους Γάλλους, νεαρούς μουσουλμάνους, να αναζητούν την λύτρωσή τους στη θρησκεία και να προτιμούν από την εφήμερη, μίζερη κι εφιαλτική παριζιάνικη επιβίωσή τους, την αιώνια ζωή με τα πιλάφια και τα αειπάρθενα ουρί του παραδείσου τους.

Αν, αντί να χύνουμε άσκοπα τα δάκρυα μας για τους νεκρούς της Παρασκευής και 13 του Νοεμβρίου 2015 κι αν θέλομε πραγματικά να τιμήσουμε τη μνήμη των αθώων, όλων των θρησκειών, όλων των φυλών και όλων των χρωμάτων, αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να σηκώσουμε κεφάλι στις ανερμάτιστες πολιτικές όλων αυτών των αχαρακτήριστων που, για εμάς χωρίς εμάς, καθορίζουν τις ζωές μας. Διότι αυτοί είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες. Αυτοί που έσπειραν ανέμους για να θερίζουμε όλοι μας τώρα θύελλες και που πάλι μας καλούν να απαιτήσουμε ακόμα λιγότερη ελευθερία με αντάλλαγμα περισσότερη “ασφάλεια” που δεν υπάρχει πουθενά!

Η φωτοσύνθεση είναι από την OKTANA πάνω σε μια φωτογραφία του Pierre de Fenoÿl

Αύξηση 17% στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών από 1/1/2016

Αύξηση του εισιτηρίου στις αστικές συγκοινωνίες από 1η Ιανουαρίου του 2016 στο 1,40 ευρώ - από το 1,20 ευρώ που ισχύει σήμερα - ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, στο πλαίσιο παρουσίασης του προγράμματος για το ηλεκτρονικό εισιτήριο, που θα εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου του 2017, παρουσία του υφυπουργού Παν. Σγουρίδη.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τον υπουργό Χρ. Σπίρτζη, η τιμή του μειωμένου εισιτηρίου από τα 0,60 λεπτά θα ανέλθει στα 0, 70 λεπτά του ευρώ. Τα εισιτήρια θα εξακολουθήσουν να έχουν ισχύ 70 λεπτά της ώρας, ενώ σε ό,τι αφορά τις τιμές των καρτών απεριορίστων διαδρομών, σημείωσε πως γίνεται προσπάθεια να παραμείνουν στα ισχύοντα επίπεδα.

Πάντως, όπως επισήμανε ο υπουργός Μεταφορών, καταβάλλεται προσπάθεια ώστε το ηλεκτρονικό εισιτήριο να εφαρμοστεί νωρίτερα, πιθανότατα να είναι έτοιμο για τα λεωφορεία σε επτά μήνες - γεγονός που θα επιτρέψει την εφαρμογή πιο ευέλικτου εισιτηρίου σε τιμές που θα καθορίζονται ανάλογα με την απόσταση που διανύει ο κάθε επιβάτης. Αυτό συνεπάγεται μείωση για τις μικρές αποστάσεις και αύξηση για τις μεγάλες.

Αναφερόμενος στη σημασία του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, ο υπουργός, κατά την τελετή Αρχικοποίησης Κλειδιών Ασφαλείας (Key Ceremony) του Αυτόματου Συστήματος Συλλογής Κομίστρου (ΑΣΣΚ), αναφέρθηκε στη συνολική αναβάθμιση της λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας και την είσοδό τους στη νέα τεχνολογική εποχή, την εφαρμογή μιας δίκαιης και με κοινωνικό πρόσωπο τιμολογιακής πολιτικής, καθώς και την αναβάθμιση της οικονομικής λειτουργίας των συγκοινωνιακών Οργανισμών, την αντιμετώπιση χρόνιων παθογενειών και στρεβλώσεων. «Στρεβλώσεις που δημιουργούν οικονομικές και άλλες επιπτώσεις στην καθημερινή λειτουργία του συγκοινωνιακού έργου, με πιο σημαντική από αυτές, την αντιμετώπιση της εισιτηριοδιαφυγής, αλλά και των πλαστών εισιτηρίων», είπε ο υπουργός.

Πρόσθεσε, επίσης, πως με την εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου θα υπάρξει μείωση της εισιτηριοδιαφυγής, ποιότητα παροχής υπηρεσίας προς τους πολίτες σε συνδυασμό με την τηλεματική, όχι πλαστά εισιτήρια - που μπορεί να οδηγήσουν σε μια πραγματικά δίκαιη πολιτική σε ό,τι αφορά τις τιμές των εισιτηρίων. Σημείωσε, ακόμη, ότι με την τιμολογιακή πολιτική και γενικότερα με τις πολιτικές του υπουργείου, θα επιτραπεί επιτέλους η αύξηση των εσόδων των αστικών συγκοινωνιών και ο εξορθολογισμός του κόστους, που θα επιφέρουν σταδιακά την μείωση της κρατικής επιχορήγησης, και την μείωση του κόστους για τους χρήστες και τις ειδικές πληττόμενες κοινωνικές ομάδες.

Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Παναγιώτης Σγουρίδης τόνισε πως η εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου «θα φέρει κοινωνική δικαιοσύνη», γιατί, όπως είπε, υπάρχουν περιοχές που πληρώνουν την εισιτηριοδιαφυγή μέσα από τους φόρους, χωρίς να εξυπηρετούνται από τις αστικές συγκοινωνίες.

Κατά τη διάρκεια της τελετής παράχθηκαν τα τρία κλειδιά (master Keys) του συστήματος, τα οποία θα δημιουργήσουν την αυξημένη ασφάλεια του, ενάντια σε οποιαδήποτε προσπάθεια απάτης. Οι τρεις κωδικοί των master Keys δημιουργήθηκαν από τον υπουργό Υποδομών, την εκπρόσωπο του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών (ΟΑΣΑ), Παναγιώτα Σαρούκου, και τον διευθύνοντα σύμβουλο του αναδόχου σχήματος που υλοποιεί το έργο, Γ. Αγραφιώτη. Με τη δημιουργία των κλειδιών, ξεκινά η παραγωγή των μικροκυκλωμάτων που θα διαθέτουν τα νέα έξυπνα εισιτήρια και οι αντίστοιχές συσκευές -αναγνώστες, τα οποία θα τοποθετηθούν σε όλα τα μέσα μεταφοράς του Λεκανοπεδίου της Αττικής, στο πλαίσιο υλοποίησης του Αυτόματου Συστήματος Συλλογής Κομίστρου.

Τέλος, όπως γνωστοποίησε ο υπουργός Χρ. Σπίρτζης εστάλησαν στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, οι νέες διοικήσεις του ΟΑΣΑ (Αστικές Συγκοινωνίες), της ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες) και της ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες), και πιθανόν την επόμενη εβδομάδα να ορισθούν οι ημερομηνίες για την ακρόασης τους.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κάνει... μισό βήμα πίσω η Κυβέρνηση για το φόρο στο κρασί

Τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί, στο μισό σε σχέση με την αρχική διάταξη του νομοσχεδίου, ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης από το βήμα της Βουλής.

Όπως ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης θα μειωθεί από 40 λεπτά το λίτρο που προβλεπόταν αρχικά, στα 20 λεπτά το λίτρο.

Η τροποποίηση αυτή, προσέθεσε, μειώνει στο μισό και την επιβάρυνση ανά φιάλη (των 750 ml) στα 15 λεπτά από 30 λεπτά.

Ο Τρύφων Αλεξιάδης διευκρίνισε ότι ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης αφορά και τα εισαγόμενα κρασιά που καταναλώνονται στη χώρα, ενώ δεν θα αφορά τα εξαγόμενα ελληνικά κρασιά.

Σε κοινή ανακοίνωση που υπογράφουν οι: Ένωση Αποσταγματοποιών Αμπελουργικών Προϊόντων Ελλάδος (ΕΝ.ΑΠ.Α.Π.Ε), Επώνυμο Ελληνικό Κρασί, Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, Σύνδεσμος Ελληνικών Αποσταγμάτων Οινοπνευματωδών Ποτών (ΣΕΑΟΠ) και Ένωση Επιχειρηματιών Αλκοολούχων Ποτών τονίζεται ότι "το κοινό μήνυμα όλων των νόμιμων και φορολογουμένων επιχειρήσεων του ευρύτερου κλάδου μας προς την κυβέρνηση είναι ένα: Να φορολογηθεί η έκνομη και αφορολόγητη δραστηριότητα του χύμα τσίπουρου και κρασιού που έχει κανιβαλίσει τις αγορές μας και να προστατευθεί ο ευρύτερος κλάδος μας από τις στρεβλώσεις που προκαλούν τόσο οι έκνομοι μη φορολογούμενοι εμφιαλωτές όσο και οι λαθρέμποροι".

"Κατανοούμε απολύτως την ανάγκη αύξησης της συγκέντρωσης δημοσίων εσόδων, ωστόσο η διαιώνιση της υπερφορφολόγησης είναι αδιέξοδη. Ζητούμε τεχνοκρατική προσέγγιση, λογική και αποτελέσματα για την αναστροφή της συρρίκνωσης του κλάδου μας" τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση.

Νωρίτερα, οι παραγωγικοί φορείς της χώρας εξέφρασαν τις έντονες αντιδράσεις τους στην επιβολή φόρου στο κρασί.

Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος, Κωνσταντίνος Μίχαλος, ζητεί με επιστολή του στον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, και στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη, την άμεση απόσυρση του μέτρου, τονίζοντας ότι αποτελεί ένα μέτρο που θα οδηγήσει μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων του κλάδου σε κλείσιμο.

Επιστολή έστειλε και η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), τονίζοντας πως «για μια ακόμα φορά βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να επαναλάβουμε ότι τέτοιες  πολιτικές που ακόμα και εάν βραχυπρόθεσμα έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα ως προς το σκέλος των δημοσίων εσόδων, μεσοπρόθεσμα οι επιπτώσεις τους θα είναι ιδιαίτερα δυσμενείς για τη βιωσιμότητα παραγωγικών μονάδων της χώρας μας, την απασχόληση και τελικά και στη μείωση των εσόδων του δημοσίου που είναι και ο αρχικός τους σκοπός».

Παρελκυστική χαρακτηρίζει την πρόθεση της κυβέρνησης να επανεξετάσει την επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο κρασί ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, ζητώντας να αποσυρθεί η σχετική πρόταση ως προς την αρχή της.

«Μπροστά στην μαζική, έντονη και δικαιολογημένη αντίδραση της οινοποιίας και των συναφών παραγωγικών κλάδων της χώρας αλλά και μεγάλης μερίδας του πολιτικού κόσμου, η Κυβέρνηση δηλώνει πώς θα επανεξετάσει, ως ένδειξη καλής θέλησης, την μείωση κατά το ήμισυ του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί. Μια τέτοια πρόταση είναι παρελκυστική και επιχειρεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και ενδεχομένως τα μέλη της Βουλής, ενόψει της σημερινής ψηφοφορίας», σημειώνει ο ΣΕΟ.

Ακόμα και κατά το ήμισυ μειωμένος (έναντι της αρχικής πρόβλεψης) ο σχετικός ΕΦΚ θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τους ευαίσθητους κλάδους της οινοποιίας, της αμπελουργίας και του τουρισμού, ενώ θα ενθαρρύνει την λαθραία παραγωγή και διακίνηση του κρασιού, τονίζεται, ενώ οι οινοποιοί θέτουν το ερώτημα «ποιο θα ήταν το δημοσιονομικό όφελος από την επιβολή ενός φόρου, το μέγεθος του οποίου θα είναι ιδιαίτερα χαμηλό σε σχέση με τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της ώρας (πόσο μάλλον εφόσον θα επιβληθεί μειωμένος)».

Επιπλέον ο ΣΕΟ επισημαίνει πως ακόμα και η επιβολή Ε.Φ.Κ. ενός λεπτού του ευρώ σημαίνει την αναγκαιότητα ύπαρξης φορολογικής αποθήκης.

Στο ίδιο κλίμα και οι πρόεδροι της Διεπαγγελματικής Οίνου, της ΚΕΟΣΟΕ εξέφρασαν την έντονη αντίθεσή τους.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Αμπέλου και Οίνου Ιωάννης Βογιατζής μια τέτοια εξέλιξη που διπλασιάζει το κόστος στον παραγωγό, θα είναι απόλυτα καταστροφική για τον αμπελο-οινικό κλάδο καταβαραθρώνοντας την ανταγωνιστικότητά του με συνέπεια τον αφανισμό των οινοποιητικών επιχειρήσεων και των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων.

Η πολιτική αύξησης της φορολογίας στο προϊόν, σύμφωνα με τον κ. Βογιατζή, δεν θα εξυπηρετήσει κανέναν από τους στόχους και τις πολιτικές μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Απεναντίας ο τρόπος αυτός θα έχει ως άμεση συνέπεια τη μείωση της κατανάλωσης του προϊόντος, τη μείωση των πωλήσεων αυτού, την εξαφάνιση των εξαγωγών και τελικά την απώλεια εσόδων από το κράτος.

Σύμφωνα με τον κ. Βογιατζή η επιβολή φορολογίας θα διαταράξει την ισορροπία ολόκληρου του τομέα υπερδιπλασιάζοντας τις τιμές στον καταναλωτή και μηδενίζοντας τις εξαγωγές. Σημείωσε δε ότι τα 40 λεπτά το λίτρο φόρος υπερβαίνει κατά πολύ την αξία των σταφυλιών σε πολλές από τις κυριότερες αμπελουργικές περιοχές της χώρας, ενώ ταυτόχρονα ισούται με τη μέση τιμή διάθεσης των κρασιών στην εγχώρια και διεθνή αγορά. Η εφαρμογή υψηλής φορολογίας θα καταστήσει τις οινοποιητικές επιχειρήσεις και τις αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις μη βιώσιμες και θα επιδεινώσει τη θέση των Ελλήνων παραγωγών πλήττοντας άμεσα την ελληνική περιφέρεια.

Επιστολή στον υπουργό Οικονομικών έστειλε και ο αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής για την ανάκληση της φορολόγησης του κρασιού. Ο κ. Πέτρος Φιλίππου σημειώνει ότι η επιπλέον φορολόγηση της οινοπαραγωγής θα προκαλέσει ακόμα περισσότερα προβλήματα στον ήδη επιβαρυμένο οινοπαραγωγικό κλάδο και «πιθανόν να σηματοδοτήσει τη χαριστική βολή για τους οινοπαραγωγούς».

Ο κ.Φιλίππου χαρακτηρίζει «αδιανόητη» μια τέτοια απόφαση που απειλεί τη βιωσιμότητα του κλάδου των οινοπαραγωγών, σε μια περίοδο που ο πρωτογενής τομέας, - μαζί με τον τουρισμό - μπορεί να αξιοποιηθεί και να αναπτυχθεί προς όφελος της ελληνικής οικονομίας, προσφέροντας, παράλληλα, νέες θέσεις εργασίας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σε τρεις εικόνες όλη η χώρα...

Του Γιάννη Παντελάκη

Στην πλατεία Συντάγματος, λίγο πριν αρχίσουν να πέφτουν τα δακρυγόνα του υπουργού Τόσκα στους αγρότες που διαμαρτύρονται, πλησιάζει τους συγκεντρωμένους ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και στελέχη της ΛΑΕ. Μερικοί αγρότες τους αποδοκιμάζουν και τους αναγκάζουν ν' απομακρυνθούν με λεκτική βία και ρίψη μπουκαλιών. Τα στελέχη της ΛΑΕ φεύγουν. Και κάποιοι λίγοι συγκεντρωμένοι αρχίζουν να φωνάζουν ένα σύνθημα από το παρελθόν των συγκεντρώσεων με τους «αγανακτισμένους»: «Να καεί, να καεί η πουτάνα η Βουλή». Με αυτές τις λίγες εικόνες των ελάχιστων δευτερολέπτων μπορεί κάποιος να περιγράψει αυτό που έχει συμβεί και έχει διαμορφώσει σε σημαντικό βαθμό ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.

Εικόνα πρώτη: Η αστυνομία της αυτοαποκαλούμενης (από τον βασικό εταίρο τουλάχιστον) αριστερής κυβέρνησης δεν διαφέρει από την αστυνομία των προηγούμενων κυβερνήσεων. Όταν οι ομάδες πολιτών που διαμαρτύρονται, επιχειρούν να μπουν στη Βουλή, αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο και τα ίδια δακρυγόνα που έπεφταν και επί δεξιάς. Τα δακρυγόνα δεν κάνουν ιδεολογικούς διαχωρισμούς. Και όταν κάνεις αυτό που εσύ ο ίδιος είχες επανειλημμένα καταγγείλει («απρόκλητο βομβαρδισμό της πορείας με χημικά που υπερβαίνει κάθε όριο και ερμηνεία της δημοκρατικής νομιμότητας» -παλαιότερη ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για ανάλογη πορεία!), χάνεις ακόμα περισσότερο την αξιοπιστία σου. Ή τότε έκανες λάθος ή τώρα.

Εικόνα δεύτερη: Αγρότες διαμαρτύρονται, επειδή πίστεψαν πως δεν θα φορολογηθούν. Και αυτό, γιατί κάποιοι τους υποσχέθηκαν κάτι τέτοιο. Ακόμα και όταν το μνημόνιο που συμφωνήθηκε το καλοκαίρι προέβλεπε τη φορολόγησή τους, οι νέες υποσχέσεις έλεγαν πως θα βρεθούν ισοδύναμα ώστε να μην εφαρμοστεί η φορολογία. Δεν εξετάζω αν πρέπει ή δεν πρέπει να φορολογούνται οι αγρότες. Αναφέρομαι στον τρόπο με τον οποίο ένα ακόμα κόμμα επιχείρησε με ανυπόστατες υποσχέσεις να κερδίσει την εύνοια μεγάλης ομάδας πολιτών, δηλαδή ψηφοφόρων. Συμπληρωματικά να σημειώσω πως την ίδια τακτική υποσχεσιολογίας (του ΣΥΡΙΖΑ) για το συγκεκριμένο τουλάχιστον θέμα ακολούθησε και η Ν.Δ. Παρ' ότι και αυτή ψήφισε το μνημόνιο, ο πρόεδρός της έλεγε πριν λίγες εβδομάδες πως δεν θα ψηφίσει τη φορολόγηση των αγροτών!

Εικόνα τρίτη: Οι αποδοκιμασίες προς τον Λαφαζάνη και τα στελέχη της ΛΑΕ ήταν εντελώς αβάσιμες. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να ασκείται βία σε όσους ευθύνονται. Αλλά, δεν ψήφισε η ΛΑΕ το μνημόνιο που προβλέπει τη φορολόγηση των αγροτών. Και ανεξάρτητα του βαθμού διαφωνίας με την πολιτική τους άποψη για την πορεία της χώρας (επιστροφή στο εθνικό νόμισμα), αυτοί ήταν συνεπείς. Όσα έλεγαν πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου, τα λένε και τώρα. Ωστόσο, γι αυτήν την ομάδα αγροτών που τους αποδοκίμασε, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Στο πρόσωπο του Λαφαζάνη βλέπουν το σύνολο του πολιτικού προσωπικού. Δεν κάνουν διαχωρισμούς. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Η ισοπεδωτική γενίκευση, όταν μάλιστα συνοδεύεται με συνθήματα όπως αυτό που ακούστηκε, δείχνει πως μια ομάδα της κοινωνίας υιοθετεί λογικές που προωθούνται από ακραίες ολοκληρωτικές δυνάμεις σαν την Χρυσή Αυγή. Όλοι οι πολιτικοί είναι ψεύτες, η Βουλή είναι ένας οίκος ανοχής.

Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας (που δεν προέρχεται προφανώς μόνο από τους αγρότες), έχει κατά κάποιο τρόπο διαπαιδαγωγηθεί σε αυτές τις λογικές. Και αυτό έχει συμβεί με ευθύνη κατά βάση των ίδιων των πολιτικών δυνάμεων που άσκησαν την εξουσία ή προσπάθησαν να την κερδίσουν με υποσχέσεις και χάιδεμα των αυτιών μεγάλων επαγγελματικών ομάδων. Τους φόρτισαν με αβάσιμα και ισοπεδωτικά συνθήματα, τους έμαθαν πως η σωματική βία είναι ένας αποδεκτός τρόπος συμπεριφοράς, τους έδιναν εύκολες και λαϊκίστικες απαντήσεις για τα προβλήματά τους, υιοθέτησαν μια εμφυλιοπολεμική τακτική με την οποία αντικατέστησαν τον διάλογο και μπολιάσαν με τόσο μίσος, ώστε οι αντίπαλες ιδέες ή παρατάξεις δεν αντιμετωπίζονται στην βάση επιχειρημάτων, αλλά συνθημάτων που ηχούν ωραία. Και το χειρότερο, απαξίωσαν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού συστήματος και προσωπικού, ώστε κάθε εκπρόσωπός τους να σηματοδοτεί το ίδιο ακριβώς. Οι ίδιοι οι πολιτικοί, που φρόντισαν ν απαξιώσουν τον εαυτό τους, πρέπει τώρα να διαχειριστούν το πρόβλημα...

Πλειστηριασμοί & φόροι έφεραν διαγραφές–Στους 153 η κυβερνητική πλειοψηφία

Με τρεις απώλειες για το κυβερνητικό σχήμα, σημαδεύτηκε η ψηοφοφορία για το νομοσχέδιο-σκούπα για τα προαπαιτούμενα που έχουν θέσει ως όρο οι δανειστές για να εκταμιευθούν οι δόσεις των 2 δισ.ευρώ.

Οι «διαρροές» έκαναν ζημιά καθώς η κυβερνητική πλειοψηφία είναι στους 153. Ο Αλέξης Τσίπρας διέγραψε τον Στάθη Παναγούλη από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και ο Πάνος Καμμένος διέγραψε τον Νίκο Νικολόπουλο που καταψήφισε. Νωρίτερα, είχε παραιτηθεί ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι οι αρμόδιοι υπουργοί έκαναν διευθετήσεις της τελευταίας στιγμής και άλλαξαν τόσο τον φόρο για το κρασί (θα επιβληθεί το 50% της αύξησης που είχε ανακοινωθεί, ήτοι 15 λεπτά του ευρώ ανά μπουκάλι) όσο και στην προστασία της κατοικίας.

Απών ο Παναγούλης

Επιβεβαιώνοντας τις σχετικές πληροφορίες, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στάθης Παναγούλης απέχει από την ψηφοφορία των προαπαιτούμενων.

Σε μια ιδιαίτερα σκληρή επιστολή ο κ. Παναγούλης τονίζει ότι αρνείται να στείλει με την ψήφο του στο δρόμο, βιοπαλαιστές. Δηλώνει ότι συνεχίζει να στηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα και ανακοινώνει ότι αφού δεν διακυβεύεται η κυβερνητική συνοχή δεν προτίθεται να δώσει το «παρών» στην ψηφορία.

Δείτε την επιστολή Παναγούλη

Ο Τσίπρας τον διαγράφει από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με πληροφορίες, από στιγμή σε στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας θα ανακοινώσει στον πρόεδρο της Βουλής με επιστολή του την διαγραφή του Ευστάθιου Παναγούλη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η «βόμβα» Σακελλαρίδη

Η πρώτη «βόμβα» για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε με την παραίτηση του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου Γαβριήλ Σακελλαρίδη – μετά από απαίτηση Τσίπρα να παραδώσει την βουλευτική του έδρα.

Καταψήφισε ο Νικολόπουλος

Ακολούθησε η δήλωση του βουλευτή των ΑΝΕΛ Νίκου Νικολόπουλου ότι δεν θα ψηφίσει τους πλειστηριασμούς, η απαίτηση του Πάνου Καμμένου να παραιτηθεί και να παραδώσει επίσης την έδρα και η ανταπάντηση Νικολόπουλου ότι δεν προτίθεται να παραιτηθεί ούτε να παραδώσει την έδρα, επιμένοντας στην στάση της καταψήφισης.

Στην ψηφοφορία, ο Ν. Νικολόπουλος έκανε πράξη την απειλή του, ψηφίζοντας «όχι» στο νομοσχέδιο.

Υπενθυμίζεται ότι μέσα στον επόμενο μήνα θα έρθει στη Βουλή και το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, επί του οποίου θα ληφθούν αποφάσεις την Τρίτη, στο ΚΥΣΟΙΠ, όπως ανακοίνωσε ο Γιώργος Κατρούγκαλος μετά την δίωρη συνάντησή του με την Τρόικα.

Σύσσωμη η αντιπολίτευση, από του βήματος της Βουλής, κατακεραύνωσε την κυβέρνηση για το νομοσχέδιο που φέρνει ξεκαθαρίζοντας ότι θα το καταψηφίσει.

Μεϊμαράκης: Πώς θα κοιμηθείτε το βράδυ;

«Οι συνάδελφοι πως θα κοιμηθούν το βράδυ ενώ θα έχετε ξεκινήσει τον πρώτο πλειστηριασμό κατοικίας πολίτη που δεν έχει να πληρώσει;» αναρωτήθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ απευθυνόμενος στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας προειδοποίησε ότι έρχεται «ο πιο βαρύς χειμώνας» έκανε λόγο, για «νεοφιλελεύθερη και ανάλγητη αριστερά» που μετατρέπει τις συντάξεις σε φιλοδωρήματα, μειώνει τα επιδόματα του πετρελαίου θέρμανσης και «βγάζει για πρώτη φορά στο σφυρί την πρώτη κατοικία».

Μάλιστα υπενθύμισε ότι η Νέα Δημοκρατία προστάτευσε τους πολίτες την περίοδο της κρίσης και δεν υπήρξε ούτε ένας πλειστηριασμός, σήμερα όμως «χιλιάδες πολίτες κινδυνεύουν». Ανέφερε ως παράδειγμα ότι σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, «ένας άγαμος με εισόδημα 680 ευρώ το μήνα δεν προστατεύεται και ένα νοικοκυριό με εισόδημα 1.700 ευρώ το μήνα, χάνει το σπίτι του».

Οπως είπε ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, τα μέτρα που ψηφίζονται απόψε είναι προτάσεις της κυβέρνησης, δεν τα ψήφισε και η Νέα Δημοκρατία. Εάν τα είχαμε ψηφίσει δεν θα χρειαζόταν να τα φέρετε στη Βουλή».

Κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για ανακόλουθη πολιτική. Ως αντιπολίτευση υποσχόταν "Σεισάχθεια" και ζητούσε από τους δανειολήπτες να μην πληρώνουν τις δόσεις τους. "Από το "όχι σε όλα" το Δεκέμβριο του 2014 φθάσαμε στο σημερινό "ναι σε όλα". Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ότι δεν θα υπάρξει πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, για να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών» είπε ο κ. Μεϊμαράκης

Εξέφρασε δε την αντίθεσή του με τη φορολόγηση των παιχνιδιών του ΟΠΑΠ και τον φόρο στο κρασί. «Η κυβέρνηση είπε, θα μπορούσε να βάλει τάξη στον τζόγο του διαδικτύου και όχι να βάλει νέους φόρους στον νόμιμο τζόγο» τόνισε. Ενώ επιτέθηκε στην κυβέρνηση λέγοντας πως με την επιβάρυνση του κρασιού η κυβέρνηση «χτυπά αλύπητα όσους παράγουν. Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται και ποιοι ευνοούνται;» διερωτήθηκε.

Χαρακτήρισε τα νέα τέλη κυκλοφορίας "χαράτσι Τσίπρα" που δεν υπήρχε στο τρίτο μνημόνιο, ενώ εκτίμησε ότι οι ρυθμίσεις που αφορούν το φάρμακο πλήττουν την ελληνική παραγωγή και εξέφρασε φόβους για πιθανές ελλείψεις φαρμάκων στο μέλλον.

«Να ζητήσετε ένα συγνώμη από τον ελληνικό λαό και τις παρατάξεις που βάλαμε πλάτη στα χρόνια της κρίσης και μας λέγατε γερμανοτσολιάδες» κατέληξε ο κ. Μεϊμαράκης.

Λεβέντης: Δεν ψηφίζουμε, είναι προϊόν εκβιασμού

«Η Ένωση Κεντρώων δεν μπορεί να ψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο γιατί, όπως λένε και τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι προϊόν εκβιασμού. Εμείς δεν θα δώσουμε ψήφο σε καμία κυβέρνηση αν δεν έχουμε απάντηση στα 9 σημεία που έχουμε δώσει στο πρωθυπουργό για την ανασύνταξη της χώρας» τόνισε ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώω Βασίλης Λεβέντης.

«Ο πρωθυπουργός βαδίζει σε μάταιο δρόμο, του φεύγουν άνθρωποι. Το να βάζεις φίμωτρο στους βουλευτές σου είναι ανέντιμο» είπε ο κ. Λεβέντης και πρόσθεσε: «Ο κ. Τσίπρας λέει ψέματα στους βουλευτές του. Τους λέει ψηφίστε τα μέτρα και θα μας κουρέψουν το χρέος. Κοροϊδεύει τους βουλευτές του. Η κατάληξη θα είναι να πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δηλώσει παραίτηση. Ας το κάνει τώρα», ανέφερε ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων.

Γεννηματά: Μια ανάλγητη κυβέρνηση, ξεσπιτώνει τον κόσμο

Σκληρή κριτική στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα έκανε η κυρία Φώφη Γεννηματά αναφορικά με το περιεχόμενο του νέου πολυνομοσχεδίου και ειδικότερα για τις ρυθμίσεις που αφορούν τους πλειστηριασμούς α’ κατοικίας.

«Έχουμε μια ανάλγητη κυβέρνηση που με συνοπτικές διαδικασίες ξεσπιτώνει τον κόσμο» είπε η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για να προσθέσει απευθυνόμενη προς τους υπουργούς «είστε πολύ καλοί στο να πουλάτε, είστε πολύ καλύτεροι όμως στο ξεπούλημα. Πουλήσατε ψεύτικα λόγια και «πρώτη φορά αριστερά». «Σήμερα ξεπουλάτε την ελπίδα» συνέχισε για να υποστηρίξει «Αυτό δεν είναι αριστερά. Είναι συμβιβασμένη κυβέρνηση που τα δίνει όλα. Για ότι συμβεί την απόλυτη ευθύνη θα την έχει ο πρωθυπουργός».

Είπε ότι το Grexit παραμένει στην αυλή της χώρας και πως η κυβερνητική πολιτική προκαλεί κοινωνικές εκρήξεις. Τέλος, για τον φόρο στο κρασί είπε ότι «οι γνωστές ιδεοληψίες σας καταστρέφουν ότι είναι εξωστρεφές και καινοτόμο. Πρέπει να αποσύρετε το φόρο».

Θεοδωράκης: Πληρώνουμε τα κλισέ του αριστερού λαϊκισμού

Με σκληρή γλώσσα απευθύνθηκε στην Κυβέρνηση ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας που έδωσε σήμερα στη Ολομέλεια της Βουλής.

Ο επικεφαλής του Ποταμιού αναφέρθηκε εκτενώς στις προεκλογικές υποσχέσεις του κυβερνώντος κόμματος, όπως επίσης και στα ψέματα και τα κλισέ που χρησιμοποιεί λέγοντας: «Η Ελλάδα είναι όμηρος των κλισέ. Τα περισσότερα εκ των οποίων υπογράφετε εσείς. Κλισέ του αριστερού λαϊκισμού απέναντι στα κλισέ του δεξιού λαϊκισμού. Και με αυτά τα κλισέ θέλατε να κάνετε πολιτική. Όπως το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», ενώ στη συνέχεια τόνισε: «Εδώ μπορούμε να κάνουμε δύο υποθέσεις. Ή έλεγαν συνειδητά ψέματα οπότε είναι πολιτικοί απατεώνες ή έλεγαν αυτό που νόμιζαν, αυτό που πίστευαν, αυτό που κάποιος τους είπε, αυτό που σκέφθηκαν βλέποντας Λαζόπουλο».

Συνέχισε την ομιλία του αναφέροντας μερικές από τις προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης: «Κανένας φόρος στους αγρότες, επαναφορά του κατώτερου μισθού, όλοι γυρίζουν στο Δημόσιο, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και δώρο η ΔΕΗ, τα διόδια και οι συγκοινωνίες. Κάποιοι από εσάς, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, θα πρέπει να νιώθετε μεγάλη ντροπή, αφού εξαπατήσατε τον ελληνικό λαό λέγοντας ψέματα. Η τέχνη να μιλάς και να μην λες τίποτα. Η τέχνη να κυβερνάς και να μην αλλάζεις τίποτα».

Ο Σταύρος Θεοδωράκης αναφέρθηκε παράλληλα και στην επιβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί που προωθεί η Κυβέρνηση λέγοντας: «Και για το κρασί ειδικός φόρος κατανάλωσης; Θα διαλύσει τους παραγωγούς στη Σάμο και στην Κρήτη, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο. Έχετε τόση άγνοια - και σε αυτό το θέμα – ή σας το επέβαλαν τα λόμπι των σκληρών ποτών του εξωτερικού; Έτσι θα συνεχίσετε; Άβουλοι και μοιραίοι;».

Τέλος, ο επικεφαλής του Ποταμιού καταγγέλλοντας την προχειρότητα με την οποία κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε: «Το 70% όλων όσων θέλετε να ψηφίσετε σήμερα είναι διορθώσεις προηγούμενων δικών σας αποφάσεων». 

Πηγή