Τα πτυχία "μετανάστευσαν" και λογικό είναι στη βουλή να κυκλοφορούν μόνο τα πλαστά.

Ο Τσίπρας θέλοντας να καλύψει το όργιο κομματικών διορισμών που κάνει, βγάζει τον Βούτση να μιλήσει για τα πλαστά πτυχία της βουλής, χωρίς κανένας να προβληματίζεται που ...τα κανονικά πτυχία "μετανάστευσαν".

Στην πραγματικότητα όμως δεν κάνει τίποτε άλλο από το να στρέφει την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης, πράγμα για το οποίο κατηγορούσε Σαμαρά και Βενιζέλο, που το είχαν υιοθετήσει ως "σύστημα επιβίωσης"

Τα πλαστά πτυχία και οτιδήποτε άλλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να βολευτούν άσχετοι στη βουλή, είναι ένα θέμα που δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν. Αυτοί έπρεπε να πάνε σπίτι τους χωρίς τυμπανοκρουσίες και να ασκηθούν διώξεις εναντίων τους.

Επειδή όμως τίποτε δεν πάθει κανένας και επειδή όλοι αυτοί είναι τα δικά σας παιδιά, προβαίνετε σε ανακοινώσεις κενές περιεχομένου για τα μάτια του κόσμου.

Αν λοιπόν θέλετε πραγματικά να λειτουργήσετε, τότε κοιτάξτε αυτούς που ΕΣΕΙΣ διορίζετε και πού τους διορίζετε, αλλά και ποιους διώχνετε από τη χώρα.

Άνθρωποι χωρίς καμία μόρφωση, με ΠΛΑΣΤΑ πτυχία διορίζονται για να παίξουν τον ρόλο πραιτοριανών σε διάφορους απίθανους, αλλά και νευραλγικούς οργανισμούς και αυτοί που πραγματικά αξίζουν μετακομίζουν γιατί δεν σας γλύφουν.

Άνθρωποι "κομματικοί τενεκέδες" επειδή λένε στον Τσίπρα ότι …τον θαυμάζουν (δεν είναι υπερβολή, αλήθεια είναι) κάθεται σαν χάνος, τους ακούει χαίρεται και μετά μεσολαβεί ο ίδιος για τον διορισμό τους.

Πληθαίνουν οι αποκαλύψεις για τους υπαλλήλους της Βουλής που προσκόμιζαν πλαστά πτυχία καθώς μετά την απομάκρυνση ενός συμβασιούχου με ψεύτικο πιστοποιητικό σπουδών εντοπίστηκαν και άλλοι 15 μόνιμοι υπάλληλοι με πτυχία-μαϊμού λέει η είδηση που βγήκε από την Βούτση, τη στιγμή που η είδηση θα ήταν αν βρέθηκε κανένας από εσάς που να μην είναι πλαστός.

Το θέμα των πλαστών πτυχίων είναι ένα έργο που πουλάει. Χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τους δεξιούς, τους σοσιαλιστές, τους δεξιούς φασίστες και τώρα ήρθε η ώρα να χρησιμοποιηθεί και από τους αντίστοιχους αριστερούς.

Πηγή

Στο ΥΠΟΙΚ χιλιάδες λογαριασμοί Ελλήνων στην Ελβετία

Τα στοιχεία από 10.588 τραπεζικούς λογαριασμούς Ελλήνων σε τράπεζα της Ελβετίας διαβίβασε στο υπουργείο Οικονομικών η φορολογική διοίκηση της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας μέσω της Κεντρικής Φορολογικής Αρχής της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Πρόκειται για στοιχεία που θα συμβάλουν σημαντικά στην προσπάθεια για την πάταξη της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα και όπως αναφέρει, σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Οικονομικών, θα σταλούν στους οικονομικούς εισαγγελείς προκειμένου να ξεκινήσουν οι έλεγχοι.

Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, τα δεδομένα των 10.588 τραπεζικών λογαριασμών Ελλήνων πολιτών σε ελβετική τράπεζα, αφορούν τα έτη 2006 και 2008. Τα στοιχεία αφορούν τραπεζικούς λογαριασμούς, το συνολικό υπόλοιπο τον οποίων ανέρχεται σε 3,9 δισ. ελβετικά φράγκα το 2006 και 2,9 δισ. ελβετικά φράγκα το 2008.

«Πιάνουμε το νήμα από την αρχή, δίνουμε ένα αποφασιστικό χτύπημα στη φοροδιαφυγή και έχει ήδη ενημερωθεί ο αρμόδιος εισαγγελέας», τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Αλεξιάδης προσερχόμενος στη Βουλή για τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού 2016 στην αρμόδια Επιτροπή. Ο κ. Αλεξιάδης προσέθεσε ότι «οι αρμόδιες υπηρεσίες θα ελέγξουν και θα αξιοποιήσουν όλα τα στοιχεία, δεν θα μείνει τρία χρόνια στα συρτάρια αυτή η λίστα, όπως έγινε με τη λίστα Λαγκάρντ». Ο κ. Αλεξιάδης εκτίμησε ότι πίσω από αυτά τα ποσά και τα ονόματα πιθανόν να κρύβονται και άλλα πρόσωπα όπως είχε διαπιστωθεί και για τη λίστα Λαγκάρντ.

 "Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ"

Συνυπεύθυνη την αντιπολίτευση θέλει ο Τσίπρας

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Να μεταθέσει μέρος της ευθύνης στην αντιπολίτευση, για όσα επαχθή μέτρα πρέπει να περάσει η κυβέρνησή του το επόμενο διάστημα, θα επιδιώξει ο Πρωθυπουργός. Παράπλευρος στόχος του είναι να συσπειρώσει έτσι την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, μετά το προαναγγελλόμενο «όχι», που θα εισπράξει από τα άλλα κόμματα.

 

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη προδιαγράψει το πλαίσιο του «εθνικού διαλόγου» που θα επιδιώξει, εντάσσοντας σ’ αυτόν πλήθος «εθνικών» και «κοινωνικών» προβλημάτων (Προσφυγικό, Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά, Παιδεία). Ουσιαστικά, όμως, αυτό που τον «καίει» είναι το Ασφαλιστικό, το οποίο πρέπει να κλείσει έως το τέλος του 2015. Σ' αυτό αναμένονται οι μεγαλύτερες αντιδράσεις και οι όποιες «αναταράξεις» μεταξύ των βουλευτών της πλειοψηφίας.

 

Ηδη από το μέγαρο Μαξίμου διοχετεύονται «σκέψεις» του κ. Τσίπρα ακόμα και για σύγκληση του Συμβουλίου των Αρχηγών για το Ασφαλιστικό, τις οποίες, όμως, «φρενάρουν» οι εξελίξεις στη ΝΔ. Ετσι, με δεδομένο ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μπορεί να μην έχει αρχηγό για μερικές εβδομάδες ακόμα, είναι πιθανό να αναζητηθούν άλλοι τρόποι συμμετοχής των κομμάτων στον «διάλογο» για το Ασφαλιστικό (κατ’ ιδίαν συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους αρχηγούς, διακομματικές επιτροπές κ.α).

 

Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι δεν θα βρει ουσιαστική ανταπόκριση στην επιδίωξή του αυτή. Ειδικά ο νέος αρχηγός της ΝΔ, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του «κομματικού πατριωτισμού», θα έχει μηδενικά περιθώρια ανοχής στις κυβερνητικές επιλογές. Και τα άλλα δύο κόμματα, στα οποία απευθύνεται η «πρόσκληση διαλόγου» (ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι), έχουν ήδη αποφασίσει ότι δεν θα δώσουν χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση, παρά μόνο θα ψηφίζουν μεμονωμένες διατάξεις νομοσχεδίων, τις οποίες εκείνα θεωρούν «μεταρρυθμιστικές».

 

Η κυβέρνηση αποκλείεται να βρει θετικές ψήφους από την αντιπολίτευση για τις νέες μειώσεις στις συντάξεις, τις οποίες θα περιλαμβάνει το Ασφαλιστικό του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου. Ο κ. Τσίπρας το γνωρίζει και θα καταλογίσει στα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης «ανακολουθία», με την υπενθύμιση ότι ήταν αυτά που το καλοκαίρι πίεζαν την κυβέρνησή του να υπογράψει τη νέα συμφωνία με τους δανειστές.

 

Αυτός είναι ένας τρόπος -η μετάθεση μέρους της ευθύνης στα άλλα κόμματα- για να πετύχει τη συσπείρωση των 153 βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε οι εξελίξεις θα πάρουν άλλη τροπή. Οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές θα μπλοκαριστούν (το Ασφαλιστικό είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα της δεύτερης φάσης) και ο κ. Τσίπρας θα υποχρεωθεί να αποδεχθεί τις απαιτήσεις άλλων κομμάτων, για να μην καταρρεύσει η κυβέρνησή του.

Όλα αυτά πρέπει να μεθοδευτούν τις επόμενες λίγες εβδομάδες, αφού το νέο Ασφαλιστικό πρέπει να έχει ψηφιστεί έως το τέλος Δεκεμβρίου.

Πώς χάσαμε τις τράπεζες

γράφει ο Γιώργος Στρατόπουλος

Αυτό που έγινε στις τράπεζες την προηγούμενη εβδομάδα δεν αφορά μόνο τους μικρομετόχους. Μας αφορά όλους, γιατί σχεδόν ακατανόητα απαξιώθηκε η περιουσία του ελληνικού Δημοσίου, κάμποσα δισ. ευρώ χάθηκαν αδικαιολόγητα και δια παντός. Τι χάσαμε; Τι έφταιξε; Τι πήγε στραβά; Ποιος ευθύνεται; Υπάρχει κάποιος που μεριμνά για την περιουσία και το μέλλον της χώρας;

Τι χάσαμε

Το ελληνικό Δημόσιο έβαλε 25 δισ. € στις τράπεζες το 2013. Έχει μεταφέρει και μελλοντικά έσοδα των φορολογούμενων, ύψους 19 δισ., μέσω αναβαλλόμενων φόρων. Εναντι αυτών έχει αποκτήσει μετοχές που σήμερα αντιστοιχούν στο 57% (μέσος όρος) του τραπεζικού τομέα. Μετοχές που μέσω της τρέχουσας ανακεφαλαιοποίησης έχουν πλέον απαξιωθεί πλήρως. (Το ελληνικό Δημόσιο το 2013 απέκτησε πλειοψηφικά πακέτα σε Εθνική, Πειραιώς, Alpha  και  Eurobank σε τιμές 4,29€, 1,7€, 0,44€ και 1,54€ αντιστοίχως. Οι αυξήσεις κεφαλαίου στα πλαίσια της ανακεφαλαιοποίησης θα γίνουν στα 0,02€, 0,003€, 0,04€ και 0,01€ ).

Επειδή οι μετοχές είναι χρηματιστηριακό προϊόν, δεν είναι εύκολο να καθορίσουμε την αξία των μετοχών του Δημοσίου. Εξαρτάται από το timing, το μακροοικονομικό περιβάλλον κ.λπ. Προχθές τα hedge funds αποφάσισαν πως η εν λόγω αξία είναι μηδέν. Δεν ήταν πάντα έτσι. Στην 5η αξιολόγηση του 2ου μνημονίου, όπου αναθεωρήθηκε ο στόχος για το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, τα προσδοκώμενα έσοδα από την πώληση των τραπεζικών μετοχών ήταν 12 δισ. €. Πρόβλεψη συντηρητική, όπως αρμόζει σε διεθνή οργανισμό, η οποία υπερκεράστηκε από την πραγματικότητα το 2014, όταν η αξία των μετοχών του Δημοσίου ανήλθε στα 18.5 δισ. Χάσαμε λοιπόν κάτι που είχε δυνητική αξία μεταξύ 12 και 18 δισ. Χάσαμε μερικά δισεκατομμύρια δια παντός γιατί, ακόμα και αν ανακάμψουν οι τράπεζες στο μέλλον, το ελληνικό Δημόσιο έχει πλέον πολύ μικρή συμμετοχή στο μετοχικό τους κεφάλαιο και στα μελλοντικά κέρδη.

Τι έφταιξε

Η διαδικασία ήταν εντελώς στρεβλή και λανθασμένη. Περίπου σαν να υποχρεώνεται κάποιος να πουλήσει το σπίτι του οπωσδήποτε σήμερα χωρίς όριο τιμής και με έναν μόνο ενδιαφερόμενο υποψήφιο αγοραστή. Ο αγοραστής διαθέτει ένα ευρώ, και μ' αυτό το 1€ γίνεται ο νέος ιδιοκτήτης!

Η τρέχουσα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έγινε σε πολύ κακή συγκυρία για τη χώρα και υπό πολύ αντίξοες συνθήκες. Εντός 10 ημερών, με την αξιολόγηση σε εκκρεμότητα, οι ελληνικές τράπεζες υποχρεώθηκαν να αντλήσουν από την αγορά 10 δισ. €, με αποκλεισμένο από τη διαδικασία της αύξησης τον βασικό μέτοχο, το ελληνικό Δημόσιο καθώς και τους Ελληνες μικροεπενδυτές.

Ξεκίνησε δηλαδή μια ανοιχτή διαδικασία για την άντληση κεφαλαίων, στην οποία μπορούσαν να συμμετάσχουν μόνο ξένοι θεσμικοί επενδυτές. Ωστόσο -και ήταν αναμενόμενο- δεδομένης της δεινής μακροοικονομικής αλλά και πολιτικής κατάστασης της χώρας, οι βασικοί και υγιείς θεσμικοί επενδυτές απουσίαζαν από τη διαδικασία. Για να είμαστε πιο σωστοί, η χώρα μας δεν βρίσκεται καν στον επενδυτικό τους χάρτη. Ετσι, οι μόνοι που έμειναν να συμμετάσχουν στη διαδικασία, ήταν ακραία κερδοσκοπικά hedge funds. Δεν ήταν δηλαδή μια ανοιχτή διαδικασία, όπου η ελεύθερη αγορά με τις προσφορές της καθόρισε μια δίκαιη αποτίμηση. Ήταν μια παρωδία, μια αναγκαστική και πιεστική διαδικασία, κατά την οποία τα  hedge funds αφέθηκαν να οργανώσουν πάρτι με τις ευλογίες τρόικας και κυβέρνησης. Τα hedge funds με τις προσφορές τους καθόρισαν την αξία που θα έμενε στους παλαιούς μετόχους. Οσο πιο μικρή αυτή η αξία, τόσο μεγαλύτερη η αξία των νέων μετοχών που θα αποκτούσαν. Και τα hedge funds χωρίς έλεγχο, χωρίς ανταγωνισμό (το ελληνικό Δημόσιο αλλά και οι εγχώριοι επενδυτές ήταν αποκλεισμένοι από τη διαδικασία) διαμόρφωσαν έτσι τις τιμές, ώστε να μηδενίσουν την αξία που κατείχαν οι παλαιοί μέτοχοι, το ελληνικό Δημόσιο, την περιουσία δηλαδή του Ελληνα φορολογούμενου.

Οι ευθύνες της Τρόικας

Τα βασικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας της ανακεφαλαιοποίησης καθορίστηκαν από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. Η απαγόρευση-περιορισμός συμμετοχής του ελληνικού Δημοσίου στη διαδικασία της αύξησης ήταν λανθασμένη. Και ήταν η καθοριστική παράμετρος για την ατυχή αυτή εξέλιξη. Η μεθόδευση της διαδικασίας ήταν μυωπική και «φθηνή», αν ο στόχος ήταν να βάλει λιγότερα κεφάλαια στις αυξήσεις.

Ήταν άστοχη, άκαιρη και ιδεοληπτική, αν ο στόχος ήταν να ιδιωτικοποιηθούν άμεσα οι τράπεζες.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης

Από πού να αρχίσω; Πώς φτάσαμε μέχρις εδώ; Γιατί χρειάζονται κεφάλαια οι τράπεζες; Γιατί ξαναγυρίσαμε σε ύφεση; Γιατί είχαμε capital controls; Γιατί δεν είχε κλείσει η αξιολόγηση; Γιατί δεν είχε κλείσει το θέμα των πλειστηριασμών; Γιατί η διαδικασία έτρεξε με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ακέφαλη; Ή μήπως γιατί αποκλήθηκε success story;

Θα εστιάσω σε αυτό που έστω και την τελευταία στιγμή θα έπρεπε να είχε κάνει η κυβέρνηση: να διαπραγματευτεί για μια φορά στα σοβαρά! Να διεκδικήσει για λογαριασμό του ελληνικού Δημοσίου τη δυνατότητα συμμετοχής στις αυξήσεις κεφαλαίου με στόχο να διατηρήσει το ελληνικό Δημόσιο τα ποσοστά του στις Τράπεζες. Αν το ελληνικό Δημόσιο τοποθετούσε στις αυξήσεις 3 δισ. περισσότερα απ’ όσα τελικά έβαλε, θα μπορούσε να διατηρήσει τα ποσοστά του και να εισπράξει στο μέλλον πολλαπλάσια αξία.

Αντ’ αυτού, πριν από λίγες μέρες «διαπραγματεύονταν σκληρά» για να προστατεύσουν τη δημόσια περιουσία ως εξής: προσπαθούσαν να διασφαλίσουν ότι το Δημόσιο δεν υποχρεούται να πουλήσει τις τραπεζικές μετοχές -μέχρι το 2022 πρέπει να έχει πουλήσει τις μετοχές που κατέχει- παρά μόνον αν η τιμή πώλησης είναι υψηλότερη της τιμής κτήσης. Δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο θα πουλήσει τις μετοχές π.χ. της Eurobank, μόνο εάν και εφόσον η μετοχή της Eurobank  φτάσει σε τιμή 150 φορές μεγαλύτερη από την τιμή της τρέχουσας αύξησης, δηλαδή αν αποκτήσει κεφαλαιοποίηση περίπου 300 δισ. Δηλαδή, ποτέ. Φυσικά η τρόικα έκοψε την τροπολογία, αφού επί της ουσίας σήμαινε πως το Δημόσιο δεν θα πουλούσε τις μετοχές του ποτέ. Αναφέρω αυτό το περιστατικό διότι δείχνει την ποιότητα των προτεραιοτήτων και της επαφής της κυβέρνησης με την πραγματικότητα. Κατά τη γνώμη μου, δεν είχαν πάρει χαμπάρι.

Οι ευθύνες των διοικήσεων των τραπεζών

Οι διοικήσεις των Τραπεζών οπωσδήποτε κατάλαβαν τι γινόταν. Ενημέρωσαν την κυβέρνηση που δεν έχει λόγο να γνωρίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες; Δούλεψαν για το συμφέρον του κύριου μετόχου τους, δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου; Ρευστοποίησαν περιουσία για να μειώσουν τις κεφαλαιακές ανάγκες;

Ας πάρουμε την περίπτωση της Alpha Bank.

Δεν ήταν απαραίτητο να κάνει 2,5 δισ. αύξηση. Μπορούσε η αύξηση να είναι πολύ μικρότερη και να συμπληρώσει τα υπόλοιπα κεφάλαια το ΤΧΣ. Δηλαδή μέσα στα στενά πλαίσια που είχαν καθορίσει οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί υπήρχαν και άλλοι τρόποι να γίνει η αύξηση, με αποτέλεσμα πιθανότατα ευνοϊκότερο για την αξία των παλαιών μετοχών που κατείχε το ελληνικό Δημόσιο. Αυτοί οι τρόποι βέβαια απαιτούσαν μεγαλύτερη συνεισφορά στην αύξηση από τη μεριά του ελληνικού Δημοσίου. Και ίσως να ήταν το ελληνικό Δημόσιο που αρνήθηκε μια εναλλακτική διαδικασία. Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω. Εγινε όμως μια τέτοια συζήτηση μεταξύ διοικήσεων τραπεζών και του κύριου μετόχου;

Ας δούμε και την περίπτωση της Εθνικής, μοιάζει με ανέκδοτο.

Η Εθνική τράπεζα έχει ένα πολύ αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο, την Finansbank. Την έχει εκεί στα βάθη της Ανατολής και την καμαρώνει. Η τράπεζα χρεοκοπεί, οι μέτοχοι εξαϋλώνονται και οι διοικήσεις της Εθνικής αγρόν ηγόραζαν. Το σχόλιο δεν αφορά μόνο στην τωρινή διοίκηση αλλά και στην προηγούμενη καθώς και στην αύξηση του 2013.

Η στάση της Εθνικής για τη Finansbank τα χρόνια της κρίσης μοιάζει με την εξής ιστορία: ένας εργολάβος έχτισε μια πολυτελή πολυκατοικία αλλά χρωστά στην τράπεζα που απειλεί να την κατάσχει επειδή δεν εξυπηρετεί το χρέος του. Ο κατασκευαστής δεν διαθέτει κεφάλαια, υπάρχει όμως αγοραστής για το ρετιρέ που προσφέρει τόσα, ώστε να αποπληρώσει το δάνειό του. Λυπάται όμως να το πουλήσει, είναι το διαμάντι του, αν περιμένει θα πιάσει καλύτερη τιμή… Κι έρχεται η μέρα που ολόκληρη η πολυκατοικία βγαίνει σε πλειστηριασμό και την αγοράζει αντί πινακίου φακής ένα hedge fund. Φυσικά μαζί και το ρετιρέ. Οπου πολυκατοικία, βάλτε την Εθνική, όπου ρετιρέ την Finansbank, όπου κατασκευαστής το ελληνικό Δημόσιο, ο μέτοχος δηλαδή. Μόνο που την απόφαση να μην πουληθεί η Finansbank την πήρε το management  της Εθνικής. Τι είπατε; Ανακοίνωσε πριν από δύο εβδομάδες η διοίκηση της Εθνικής πως ΘΑ πουλήσει το φιλέτο; Too little, too late!

Γιατί Μετατρέψιμα Ομόλογα (CoCos)

Στην ανακεφαλαιοποίηση το ελληνικό Δημόσιο έβαλε/θα βάλει 6 δισ. Λαμβάνει μετοχές όμως μόνο για το 1,3 δισ. Τα υπόλοιπα είναι ένα χρηματοοοικονομικό εργαλείο που ονομάζεται Μετατρέψιμα Ομόλογα. Για να μη σας ζαλίσω με τεχνικές λεπτομέρειες, η ουσία είναι η εξής: το ελληνικό Δημόσιο με αυτόν τον τρόπο στηρίζει κεφαλαιακά τις τράπεζες, αναλαμβάνει το ρίσκο να χάσει τα κεφάλαια αν τα πράγματα πάνε στραβά, αλλά δεν παίρνει την ενδεχόμενη υπεραξία, αν τα πράγματα πάνε καλά. Δεν είναι και τόσο συμφέρον deal όπως το περιγράφω, έχει όμως λόγο ύπαρξης αυτό το εργαλείο. Υπό κατάλληλες συνθήκες μάλιστα είναι η σωστή επιλογή διότι βοηθά τον ιδιώτη μέτοχο της τράπεζας να σταθεί όρθιος σε μια δύσκολη στιγμή και το κράτος έχει και συμφέρον και υποχρέωση να το κάνει. Με Cocos στήριξε και το πορτογαλικό Δημόσιο τις τράπεζες εκεί. Τώρα όμως στην Ελλάδα ο κύριος μέτοχος των τραπεζών δεν είναι ιδιώτης, είναι το Δημόσιο. Αυτό που συνέβη είναι σαν να μπαίνει το κράτος εγγυητής στο δάνειο μιας επιχείρησης και η επιχείρηση με το δάνειο αυτό να αγοράζει κοψοχρονιάς ακίνητο του Δημοσίου που βγαίνει σε πλειστηριασμό.

Είπαμε να στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα, τον ιδιωτικό χαρακτήρα του τραπεζικού συστήματος κ.λπ. Αλλά λίγη λογική δεν βλάπτει.

Αναλογιζόμενος τα όσα έγιναν, συνειδητοποιώ οδυνηρά και με πίκρα τι σημαίνει «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας».

Ποιος νοιάζεται

Η Ευρώπη φαίνεται πως είχε δική της ατζέντα. Η κυβέρνησή μας φαίνεται πως είναι άσχετη και επικίνδυνη. Οι διοικήσεις των Τραπεζών φαίνεται να πορεύονται με φτωχό  management και ίσως κι εκείνοι με δική τους ατζέντα. Με δυο λόγια, «όπου φτωχός και η μοίρα του»…

Σημείωση-Επίλογος

Η κριτική και οι απόψεις μου εδράζονται στην υπόθεση πως η χώρα θα ορθοποδήσει και κατ' επέκτασιν οι τράπεζες θα ανακάμψουν και η αξία τους θα αυξηθεί. Βασισμένος σε αυτή την υπόθεση εκτιμώ πως η Ελλάδα έπρεπε σε αυτή την συγκυρία να εισφέρει 9 δισ. € αντί για 6 δισ., διατηρώντας πλειοψηφική συμμετοχή στις τράπεζες. 

Αν η κυβέρνηση πιστεύει πως θα τα καταφέρουμε, ότι διεκδικούμε δηλαδή συμμετοχή σε μελλοντικά κέρδη κι όχι ζημιές, είχε νόημα και ήταν συμφέρον να μη χάσει το ελληνικό Δημόσιο την πλειοψηφική του θέση στις τράπεζες.

Αν όμως πιστεύει πως δεν θα τα καταφέρουμε, πως η χρεοκοπία έχει συνέχεια και γι’ αυτό συνέφερε να εγκαταλείψει το ρίσκο των τραπεζών και να τις «χαρίσει» στα hedge funds, τότε ας μετατρέψει τα λιγοστά κεφάλαια που υπάρχουν στα ταμεία της σε γερμανικά ομόλογα για να τα περισώσει. Θα ταιριάζει πιο πολύ και στον τίτλο του έργου που παρακολουθούμε: «Η αποτυχία ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία».

Η αλήθεια που δεν λέει ο Πούτιν.

Ο μεγαλύτερος οικονομικός συνεταίρος των Τζιχαντιστών στο παράνομο λαθρεμπόριο πετρελαίου από τα κατεχόμενα εδάφη τους στην Συρία και στο Ιράκ, δεν είναι άλλος από τον γιο του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, ο Μπιλάλ Ερντογάν, το όνομα του οποίου έχει αναφερθεί και σε άλλα οικονομικά σκάνδαλα από τον τουρκικό τύπο.

Σύμφωνα με αποκαλύψεις του ίδιου του τουρκικού τύπου, ο Μπιλάλ Ερντογάν άρχισε την καριέρα του σαν εφοπλιστής εδώ και λίγα χρόνια ενώ ήδη το 2014 είχε υπό την κατοχή του δυο μεγάλα τάνκερ, αξίας 36 εκατομμυρίων δολαρίων. Με τα τάνκερ αυτά, όπως αναφέρεται, κάνει το λαθρεμπόριο πετρέλαιο από το βόρειο Ιράκ και από τις περιοχές των Τζιχαντιστών με τεράστια κέρδη που μοιράζετε με τους συνεταίρους του.

Η μεγαλύτερη πηγή χρηματοδότησης των Τζιχαντιστών είναι το λαθρεμπόριο παράνομου πετρελαίου που με την βοήθεια του γιου Ερντογάν μεταφέρεται σε δυτικά λιμάνια της Μεσογείου και στο Ισραήλ.

Το τελευταίο του τάνκερ παραδόθηκε στον Μπιλάλ Ερντογάν στις 15 Σεπτεμβρίου του 2015, από τα ναυπηγεία της Τούζλας στην ασιατική ακτή της Κωνσταντινούπολης και ανήκει στην εταιρεία, «Oil Transportation Shipping», με έδρα την Μάλτα, η οποία είναι εταιρεία μαϊμού του Μπιλάλ Ερντογάν.

Ένα άλλο τάνκερ με την ονομασία «TÜRKTER 81», εισήρθε στα νερά στις 5 Αυγούστου και έκτοτε εκτελεί δρομολόγια λαθρεμπορίου καυσίμων.

Αλλά το πιο γνωστό τάνκερ ιδιοκτησίας Μπιλάλ Ερντογάν είναι το «ARMADA», το οποίο έχει προκαλέσει σκανδαλωδώς την τουρκική επικαιρότητα με την μεγάλη του προβολή σαν ιδιοκτησίας του «μεγάλου εφοπλιστή» γιου του Τούρκου πρόεδρου.

Όλα αυτά δείχνουν ποιος πραγματικά στηρίζει και συνεργάζεται με τους δολοφόνους Τζιχαντιστές, αλλά και την διεθνή υποκρισία που θέλει να τα αγνοεί.

"Πηγή:nikosxeiladakis.gr"

Δείτε τι έλεγε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ τον Απρίλιο του 2014 για την ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank

«Οι εκτιμήσεις μας για την ολοκλήρωση του εγκλήματος σε βάρος της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου επιβεβαιώθηκαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Η ανακοίνωση της ανακεφαλαιοποίησης Τραπεζών και το δελτίου τύπου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σηματοδοτούν την έναρξη του μεγάλου κόλπου (colpo grosso το είχαμε ονομάσει), με στόχο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για να πλουτίσουν ακόμη μια φορά οι ιδιώτες κερδοσκόποι σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων.» Αν νομίζετε ότι τα παραπάνω αφορούν ανακοίνωση κομμάτων της αντιπολίτευσης για την τρέχουσα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που προκάλεσε η περήφανη διαπραγμάτευση Τσίπρα-Βαρουφάκη χωρίς γραβάτα και με τα πουκάμισα έξω, γελιέστε. Είναι η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακεφαλαιοποίηση της Eurobank τον Απρίλιο του 2014. Τότε η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου είχε γίνει στην τιμή των 0,32 λεπτών ανά μετοχή με το ποσοστό του ΤΧΣ να υποχωρεί από το 95% περίπου στο 30%.Η νέα ανακεφαλαιοποίηση έγινε σε μια τιμή ...τζάμπα. Οι τιμές των ΑΜΚ έγιναν σε ιστορικά χαμηλές τιμές αποτελώντας έτσι το δέλεαρ για τους υποψήφιους επενδυτές aka στην αρχαίζουσα συριζαικήν «ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες κερδοσκόπους». Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες εκείνη την εποχή φάγαμε αμάσητο το σανό που πουλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Πόσοι έδωσαν επικές διαδικτυακές μάχες οι προοδευτικοί δημοκράτες αλληλέγγυοι για να αναδείξουν «άλλο ένα ξεπούλημα»; Πόσοι κάνουν «στροφές 360 μοιρών»; Σύντροφοι, όλοι εσείς που είδατε εξουσία και τρέχετε για τις καρέκλες, όλοι εσείς που σπεύσατε στα κόμματα για αναζήτηση προσωπικότητας, όλες εσείς οι απίθανες μετριότητες, υπέροχα τενεκεδάκια, καταλαβαίνετε τι κάναμε; 

Πηγή

Μέσα από τον εθνικό διάλογο η πρόταση για το ασφαλιστικό

Μέσα από τον «εθνικό διάλογο» φιλοδοξεί η κυβέρνηση να διαμορφωθεί η πρόταση για το ασφαλιστικό. Η πρόταση Κατρούγκαλου που παρουσιάστηκε χθες στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται μια βάση εκκίνησης της συζήτησης ωστέ ως τη διαμόρφωση μιας τελικής πρότασης φαίνεται να υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμη κι επιπλέον στόχος είναι η όποια τελική πρόταση να μην είναι αμιγώς "κυβερνητική".

Μοιάζει πλέον δύσκολο η διαδικασία του διαλόγου να περάσει μέσα από ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, όπως ήταν η αρχική σκέψη του Μαξίμου η οποία έγινε γνωστή μέσα από διαρροές πριν το φιάσκο της ΝΔ, το οποίο μάλλον ανατρέπει αυτόν τον σχεδιασμό. Χωρίς να είναι ακόμη τίποτε οριστικό, το Μαξίμου προσανατολίζεται πλέον στη συγκρότηση ειδικής Επιτροπής όπου θα κληθούν να μετάσχουν οι εκπρόσωποι των κομμάτων, ειδικοί, κ.ά.

Σε κάθε περίπτωση, η όποια κυβερνητική πρωτοβουλία αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να εκδηλωθεί στο τέλος της εβδομάδας, μετά την επιστροφή του Αλέξη  Τσίπρα από την διήμερη επίσκεψη (σήμερα και αύριο) στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη.

Όπως εξηγούν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού η ανάγκη του εθνικού διαλόγου προκύπτει από το γεγονός ότι θέματα μείζονος σημασίας που υπερβαίνουν μια ή δυο κυβερνητικές θητείες δε μπορεί παρά να είναι αντικείμενο ευρύτερης πολιτικής συνεννόησης. Οι ίδιοι  αρνούνται ότι η κίνηση αυτή στοχεύει στο να μοιράσει το πολιτικό κόστος και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις, και προβάλλουν τη θέση ότι αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση ουσιαστικά είναι ένα εθνικό μέτωπο απέναντι  στους δανειστές, προκειμένου να ισχυροποιηθεί η διαπραγμάτευση και να αποφευχθούν επώδυνα μέτρα.

Το Μαξίμου δείχνει  διατεθειμένο να εξαντλήσει όλο το χρονικό περιθώριο που έχει μπροστά του, ύστερα από την μικρή παράταση που δόθηκε για την πρώτη αξιολόγηση ως τις αρχές του 2016.

Πάντως, παρόλο που το ασφαλιστικό αποσυνδέθηκε από τα προαπαιτούμενα, δηλαδή τη δόση του 1 δισ. ευρώ, παραμένει προϋπόθεση για το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης και την έναρξη της συζήτησης για το χρέος.

Μαρία Μητσοπούλου

Ελλάδα χρεοκοπημένη και εμπόλεμη…

γράφει ο Δημήτρης Μηλάκας

Θα έπρεπε να είναι σαφές ότι μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι και τον τρόπο με τον οποίο η Γαλλία επικαλέστηκε τις Συνθήκες (περί συνδρομής), ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο. Και πόλεμος σημαίνει –εκτός από θάνατο και δυστυχία—μεγάλα, τρομακτικά έξοδα, τα οποία με μαθηματική ακρίβεια ή θα τινάξουν στον αέρα τους κανόνες και τους στόχους περί δημοσιονομικής σταθερότητας ή θα επιταχύνουν την αποσύνθεση του ευρωπαϊκού (πολιτικού) οικοδομήματος.

Η Γαλλία – πριν δεχτεί το χτύπημα- βρίσκεται ήδη στο πεδίο της μάχης, συμμετέχοντας με τα βομβαρδιστικά της στις μεγάλες διευθετήσεις στη Μέση Ανατολή. Δε χωρά αμφιβολία ότι μετά από την επίθεση των τρομοκρατών στο Παρίσι, σ’ ότι τουλάχιστον αφορά την γαλλική κοινωνία,   τα πράγματα έχουν ωριμάσει για μια κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων – κατά του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο ανέλαβε την ευθύνη  των επιθέσεων σε γαλλικό έδαφος - ακόμη και με την εμπλοκή χερσαίων δυνάμεων αν αυτό κριθεί απαραίτητο. Ήδη οι Γάλλοι «χτυπούν» από αέρος τον ISIS με  βομβαρδιστικά που ξεκινούν από το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκόλ, ενώ οι Βρετανοί  τους έχουν προσφέρει (διευκολύνσεις) τις στρατιωτικές βάσεις που διατηρούν στην Κύπρο.

Παράλληλα, με τις εμφανείς στρατιωτικές δραστηριότητες (στις οποίες πριν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι είχε εμπλακεί η Γαλλία), έχουν ήδη ξεκινήσει οι συζητήσεις περί της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Πρόκειται για τη συζήτηση που έχει να κάνει  με την αντιμετώπιση και τον έλεγχο των προσφυγικών ροών. Μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, την απόπειρα χτυπήματος στη Γερμανία και τις κινηματογραφικές καταδιώξεις υπόπτων στις Βρυξέλλες αυτή η συζήτηση, προφανώς, θα καταλήξει σε αποφάσεις, οι οποίες είναι λίγο πολύ γνωστές και θα λέγαμε αναμενόμενες, καθ’ ότι έχει προηγηθεί η αμερικανική εμπειρία της 11/9/2001…

Τι έχουμε να περιμένουμε, λοιπόν:

• Ένταση των αμυντικών δαπανών
• Αύξηση των κονδυλίων για την εσωτερική ασφάλεια
• Δρακόντεια νομοθεσία- πέρα από το όριο του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών
• Διάλυση (επί της ουσίας) της συνθήκης Σένγκεν και της ιδέας περί ελεύθερης διακίνησης

Είναι προφανές, ξεκινώντας από την διαφαινόμενη αναθεώρηση (κατάργηση) της συνθήκης Σένγκεν ότι η Ε.Ε αδυνατεί να αναλάβει το κόστος που συνεπάγεται μια κοινή Εξωτερική πολιτική και άμυνα, καθ’ ότι ο έλεγχος των εξωτερικών της συνόρων είναι το ελάχιστο «προαπαιτούμενο» μιας σε βάθος πολιτικής ενοποίησης.

Προφανές είναι επίσης ότι από τη στιγμή που ήδη έχουν εκδηλωθεί πολεμικές ενέργειες – όπως χαρακτηρίστηκαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι— οι χώρες μέλη θα υποχρεωθούν ανάλογα με τον κίνδυνο που εκτιμούν ότι αντιμετωπίζουν, να οργανώσουν την ασφάλειά τους. Ήδη η Γαλλία ουσιαστικά κατήργησε την Συνθήκη Σέγκεν επαναφέροντας τους αυστηρότατους συνοριακούς ελέγχους. Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν από το τρομοκρατικό χτύπημα και άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης αμφισβήτησαν έμπρακτα τη Συνθήκη υψώνοντας φράκτες και συρματοπλέγματα για να ανακόψουν τις προσφυγικές ροές.

Αυτή η περιχαράκωση, μαζί με την άμεση πολεμική εμπλοκή  στη Μέση Ανατολή της  δεύτερης σε οικονομική και πολιτική βαρύτητα χώρας της ΕΕ όπως είναι Γαλλία συνεπάγεται εκ των πραγμάτων  αναθεώρηση των οικονομικών σχεδιασμών της ΕΕ, καθώς τα ζητήματα ασφάλειας των επιμέρους κρατών προβάλλουν πιεστικά μαζί με την αδυναμία της Ένωσης να τα αντιμετωπίσει με έναν κοινό τρόπο και σχέδιο.

Με πιο απλά λόγια, οι δαπάνες για την ασφάλεια χωρών όπως της Γαλλίας της Ιταλίας της Ισπανίας αλλά και της Ελλάδας επιβάλλεται να έχουν τέτοιο ύψος που εκ των πραγμάτων θα τινάξουν τελικά στον αέρα τους (γερμανικούς)  δημοσιονομικούς προγραμματισμούς. Υπό αυτήν την έννοια, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που προέκυψε μετά το χτύπημα στο Παρίσι αποτυπώνει με έναν ακόμη τρόπο τη διαίρεση που ήδη είναι εμφανής μεταξύ του πλούσιου ευρωπαϊκού βορά και του «απροσάρμοστου» νότου, ο οποίος παρεμπιπτόντως  είναι και η βασική πύλη εισόδου μεταναστών στην Ευρώπη.

Καθ’ ότι η περιβόητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όπως έχει αποδειχτεί είναι απλώς μια φράση στα χαρτιά  δεν είναι αβάσιμο να εκτιμήσει κάποιος ότι η «λογική» που θα επικρατήσει στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών συμβουλίων είναι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».  Και το ερώτημα που προκύπτει, σ’ ότι μας αφορά, είναι επιτακτικά τραγικό: μια διαλυμένη και χρεοκοπημένη χώρα όπως είναι η Ελλάδα, τι πρέπει να κάνει για να «σωθεί»; Να περικόψει κι άλλο τις συντάξεις μήπως;…

25η Νοεμβρίου: Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Τιμώντας την ημέρα, η Βουλή θα φωταγωγηθεί με πορτοκαλί χρώμα (χρώμα που έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ).

Η Βία κατά των Γυναικών είναι ένα πρόβλημα που διαπερνά όλους τους πολιτισμούς, όλες τις χώρες, όλες τις κοινωνίες, ανεξάρτητα από έθιμα ή παραδόσεις, κοινωνική τάξη, μόρφωση, επίπεδο υγείας κ.λπ. Αναγνωρίζεται πλέον ως έγκλημα με άμεσες κι έμμεσες επιπτώσεις, τόσο για τις γυναίκες θύματα, όσο και για τη κοινωνία στο σύνολό της.

Tα στοιχεία σοκάρουν:

• Κάθε χρόνο 3.500 γυναίκες πεθαίνουν λόγω ενδοοικογενειακής βίας στα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. 62 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ, δηλαδή 1 στις 3 γυναίκες ηλικίας 15 και άνω, έχει υπάρξει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας.
• 13 εκατομμύρια γυναίκες σε διάστημα 12 μηνών κατά τη διεξαγωγή της πανευρωπαϊκής έρευνας είχαν βιώσει κάποια μορφή ψυχολογικής βίας από έναν τέως ή νυν σύντροφο.
• Πάνω από το 50% των Ευρωπαίων γυναικών έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, κυρίως στο χώρο εργασίας, ενώ υπολογίζεται ότι 3,7 εκατομμύρια γυναίκες έχουν βιώσει σεξουαλική βία μέσα σε ένα έτος.
• Η έμφυλη βία αφορά και πλήττει όλες ανεξαιρέτως τις γυναίκες, ανεξάρτητα από ηλικία, φυλή, τάξη, εκπαιδευτικό επίπεδο, εργασιακή κατάσταση, σεξουαλικό προσανατολισμό, οικογενειακή κατάσταση. Ασκείται μέσα στην οικογένεια ή στο σπίτι, αλλά και στον δημόσιο χώρο και την κοινωνία. Οι γυναίκες αποτελούν τα πρώτα θύματα του πολέμου, της μετανάστευσης, του σύγχρονου δουλεμπορίου.
• Ιδιαίτερα οι γυναίκες που βρίσκονται σε κίνηση στην Ευρώπη πέφτουν θύματα κακομεταχείρισης και σεξουαλικής βίας (Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ) όχι μόνον από τους διακινητές, αλλά και από τους συντρόφους τους στο μεταναστευτικό ταξίδι. Υφίστανται έτσι παραβίαση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από τους διωγμούς και τις συνέπειες του πολέμου στις χώρες τους και να επιτύχουν μια ασφαλή και καλύτερη ζωή για τις ίδιες και τα παιδιά τους.

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, ως ο κατεξοχήν αρμόδιος κυβερνητικός φορέας για την πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών, υλοποιεί και φέτος, όπως κάθε χρόνο, διάφορες εκδηλώσεις με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για το φαινόμενο της έμφυλης βίας και, ειδικότερα, την εξάλειψη των έμφυλων στερεοτύπων και των κοινωνικών και πολιτιστικών στάσεων και αντιλήψεων που καθιστούν τη βίαιη συμπεριφορά αποδεκτή.

Το μήνυμα της Γενικής Γραμματέα Ισότητας των Φύλων, Φωτεινής Κούβελα

Η βία κατά των γυναικών είναι εδώ, πιο αποκρουστική από ποτέ, με την οικονομική κρίση να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα! Περισσότερες από 20.000 κλήσεις έχει δεχθεί η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 στα τεσσεράμισι χρόνια λειτουργίας της.

Κάθε γυναίκα, λόγω του φύλου της, κινδυνεύει να γίνει θύμα ψυχολογικής, σωματικής, σεξουαλικής βίας, ανεξάρτητα από το πόσο μορφωμένη, πόσο επιτυχημένη ή πόσο εύπορη είναι. Αν πάλι δεν είναι τίποτα από αυτά, αν είναι μετανάστρια, πρόσφυγας, ανάπηρη ή άνεργη τόσο το χειρότερο… ο κίνδυνος πολλαπλασιάζεται.

Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων κατανοώντας τη σημασία του προβλήματος για τη δημοκρατία, την ανάπτυξη και τη κοινωνική συνοχή, μέσα σε πραγματικά αντίξοες συνθήκες,  υλοποίησε με επιτυχία το πρώτο εθνικό, συνεκτικό και συγκροτημένο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Ένα ολοκληρωμένο δίκτυο δομών δημιουργήθηκε και  λειτουργεί σε όλη τη χώρα και προσφέρει βοήθεια και υποστήριξη στις γυναίκες θύματα βίας. Το δίκτυο αποτελείται από τη Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900, 40 Συμβουλευτικά Κέντρα και 21 Ξενώνες που παρέχουν πληροφόρηση, ψυχοκοινωνική στήριξη, νομική συμβουλευτική και φιλοξενία.

Η αναγκαιότητα των δομών αυτών για την κοινωνία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη σήμερα, στον καιρό της οικονομικής κρίσης. Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, αναγνωρίζοντας αυτή την ανάγκη, όχι μόνο έχει δρομολογήσει την ένταξη των δομών στη νέα χρηματοδοτική περίοδο 2014-2020, αλλά επίσης διευρύνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες και στο πεδίο της επαγγελματικής στήριξης των θυμάτων.

Η βία κατά των γυναικών αναγνωρίζεται διεθνώς ως έγκλημα. Τα θύματα σπάνε τη σιωπή τους, η κοινωνία δεν κλείνει πια τα μάτια, δεν δείχνει ανοχή. Χτίζουμε μαζί την κοινωνία όπου οι αρχές της ισότητας,  της αλληλεγγύης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εγγυώνται τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. 

Πηγή

Ασφαλιστικό Κατρούγκαλου: Ένα Ταμείο και εθνική σύνταξη με ρήτρα ανάπτυξης

Ομόφωνα εγκρίθηκε από τα μέλη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνική Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) το σχέδιο Κατρούγκαλου για το νέο ασφαλιστικό και πλέον θα κατατεθεί προς έγκριση στο υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο και αναμένεται να συνεδριάσει τις επόμενες ημέρες. Η κυβέρνηση, παρά την αντίδραση των δανειστών, εμφανίζεται αποφασισμένη να εμμείνει στο θέμα της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών «μέχρι τέλους». Εξάλλου, όπως αναφέρουν, η ανταλλαγή σεναρίων και στοιχείων σε τεχνικό επίπεδο συνεχίζεται με στελέχη του κουαρτέτου.

Περιγράφοντας τις βασικές αρχές του νέου ασφαλιστικού συστήματος, ο Γιώργος Κατρούγκαλος έκανε λόγο για την εισαγωγή ενός νέου θεσμού, αυτού της Εθνικής Σύνταξης - με ρήτρα ανάπτυξης- που θα χρηματοδοτείται από τη Γενική Φορολογία και θα λειτουργεί ως ένα δίχτυ ασφαλείας για όλους όσοι συμπληρώνουν τις γενικές αρχές συνταξιοδότησης.

«Όλοι θα πάρουν σύνταξη, που θα καλύπτει το όριο της φτώχειας», τόνισε και συμπλήρωσε πως πάνω σε αυτή θα χτίζεται η υπόλοιπη σύνταξη με βάση του «αναδιανεμητικού συστήματος καθορισμένων παροχών»  και όχι με βάση «καθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση» και ατομικές μερίδες.

Στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνική Πολιτικής συμφώνησε επίσης στη δημιουργία ενός Ταμείου με ενιαίους κανόνες για όλους, ενώ όπως υπογράμμισε ο Γ. Κατρούγκαλος συζητήθηκε και η ανακεφαλαιοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος. «Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που τα Ταμεία της δεν έχουν αποθεματικά λόγω των εγκληματικών πολιτικών του παρελθόντος», υπογράμμισε.

Παράλληλα ο υπουργός Εργασίας προανήγγειλε συνέχιση του διαλόγου στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, σημειώνοντας πως στόχος είναι το τελικό νομοσχέδιο να κατατεθεί και να ψηφιστεί από τη Βουλή εντός του Δεκεμβρίου.

Τα πέντε βασικά σημεία του νέου ασφαλιστικού

• Εθνική σύνταξη με ρήτρα ανάπτυξης ίση με το 60% του μέσου εισοδήματος, στο ποσοστό δηλαδή που ορίζεται το επίπεδο φτώχειας. Αφορά όσους συμπληρώνουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και έχουν τουλάχιστον 15 χρόνια ασφάλισης.
• Ανταποδοτική σύνταξη που προστίθενται στην εθνική με ενιαίους κανόνες για όλους.
• Ένα ενιαίο ταμείο κύριας σύνταξης με επιμέρους υποδιοικήσεις αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων και αγροτών.
• Για τις επικουρικές συντάξεις, αυτές είτε θα ενταχθούν στο ΕΤΕΑ, είτε θα ενσωματωθούν στην κύρια σύνταξη
• Το ΕΚΑΣ μετατρέπεται σε Επίδομα Αλληλεγγύης Υπερηλίκων ώστε να καλυφθούν και οι ανασφάλιστοι υπερήλικοι. 

Πηγή

Το ΥΠΟΙΚ «μοιράζει» 1,8 εκ. ευρώ σε 186 υπαλλήλους του (έγγραφο)

Το ποσό των 1,8 εκατ. ευρώ επιχειρεί να μοιράσει σε 186 υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών η κυβέρνηση, επικαλούμενη… την ανάγκη εντατικοποίησης των φορολογικών ελέγχων προκειμένου να ενισχύσει τα δημόσια έσοδα.

Και, μάλιστα, με τροπολογία που κατατέθηκε χθες, 1,5 ώρα πριν την ψήφιση νομοσχεδίου, όπως αναφέρει στον λογαριασμό του στο twitter το στέλεχος του Ποταμιού, Παναγιώτης Καρκατσούλης.

Η σχετική αιτιολογική έκθεση, υπογεγραμμένη από τον Ευ. Τσακαλώτο, αναφέρει πως «η φορολογική διοίκηση αντιμετωπίζει έναν πολύ μεγάλο αριθμό φορολογικών υποθέσεων που πρέπει να ελεγχθούν για μεγάλα ποσά φοροδιαφυγής, ενώ αντίστοιχα διαθέτει πολύ μικρό αριθμό ελεγκτών σε σχέση πάντα με τα ισχύοντα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (…)».

«Για να γίνει η μέγιστη δυνατή προσπάθεια για αύξηση των δημοσίων εσόδων κρίνεται σκόπιμη η παρούσα διάταξη για την ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού. Η παρούσα διάταξη ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της υφιστάμενης συγκυρίας, η οποία απαιτεί την εντατικοποίηση των ελέγχων για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής».

Σύμφωνα με την τροπολογία, «από τις προτεινόμενες διατάξεις προκαλείται σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού ετήσια δαπάνη ύψους 1,8 εκατ. ευρώ περίπου, από τον επανακαθορισμό των αποδοχών των οριζόμενων 186 υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών».

Πηγή

Independent: Γιατί είναι τόσο εύκολο να αγοράσει κανείς ένα Καλάσνικοφ

Τα Καλάσνικοφ που χρησιμοποιήθηκαν στις επιθέσεις του Παρισιού εγείρουν το ερώτημα του πώς τα όπλα αυτά διακινούνται σε χώρες με φαινομενικά αυστηρούς νόμους για την οπλοκατοχή.

Η απάντηση είναι συνήθως από την μαύρη αγορά ή από τον εγκληματικό υπόκοσμο. Εάν έχει κανείς τις κατάλληλες επαφές εκεί μπορεί να αγοράσει ένα Καλάσνικοφ με μόλις 1.000 ευρώ,

Τέτοια όπλα προέρχονται από πολλές πηγές. Κάποια έχουν κλαπεί από καταστήματα όπλων, από άτομα, από την αστυνομία ή από τα οπλοστάσια του στρατού.

Αλλά σήμερα τα περισσότερα είναι εισαγόμενα από τα περισσεύματα των βαλκανικών πολέμων της δεκαετίας του 1990. Αυτές οι συγκρούσεις άφησαν εκατομμύρια όπλα στα χέρια πολιτών. Πολλοί κράτησαν τα όπλα τους, συχνά από τον φόβο ότι ο πόλεμος μπορεί να ξαναρχίσει. Εκτιμάται ότι στην περιοχή αυτή, με συνολικό πληθυσμό περίπου 25 εκατομμυρίων ανθρώπων, υπάρχουν 6,2 εκατομμύρια πυροβόλα όπλα.

Αλλες περιοχές συγκρούσεων στα σύνορα της Ευρώπης θα μπορούσαν να αποτελέσουν νέα πηγή όπλων: νωρίτερα εφέτος, η Europol προειδοποίησε ότι οι συγκρούσεις στη Λιβύη και την Ουκρανία θα μπορούσαν να καταστήσουν διαθέσιμα σε τρομοκράτες περισσότερα πυροβόλα και εκρηκτικά.

Οι κανόνες έγιναν αυστηρότεροι κατά την διάρκεια των ετών. Στη Γαλλία, οι ιδιώτες απαγορεύεται να κατέχουν στρατιωτικά όπλα, ενώ οι αγοραστές περιστρόφων ή κυνηγετικών τουφεκίων πρέπει να περάσουν από αυστηρούς ελέγχους. Μέχρι το 2006, όταν ο νόμος άλλαξε, οποιοσδήποτε Βέλγος μπορούσε να αγοράσει ένα όπλο απλά με την επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας.

Οι επιθέσεις στο Παρίσι έχουν δώσει νέα πανευρωπαϊκή ώθηση για πιο αυστηρούς νόμους. Την περασμένη εβδομάδα, οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ στήριξαν σχέδια για να καταστήσουν δυσκολότερη την απόκτηση όπλων.

Αλλα μέτρα περιλαμβάνουν αυστηρότερους κανόνες για την αγορά όπλων ή πυρομαχικών μέσω του Διαδικτύου και κοινά πρότυπα της ΕΕ για την σήμανση των όπλων ώστε να είναι ευκολότερος ο εντοπισμός. Υπάρχει επίσης σχέδιο για ένα κεντρικό σύστημα παρακολούθησης της Ιντερπόλ, το οποίο θα καταγράφει όλα τα πυροβόλα όπλα που έχουν χαθεί, κλαπεί ή διακινηθεί.

Πηγή