Είναι κάτι που αναρωτιούνται πλέον όλοι οι σοβαροί άνθρωποι στη χώρα αλλά και στο εξωτερικό μετά τα νέα καμώματα της κυβέρνησης.
Εδώ και αρκετές ημέρες από το Μαξίμου υπήρχαν διαρροές ότι θα υπάρξει σύγκρουση με τους δανειστές. Όσοι τα άκουγαν όλα αυτά έλεγαν ότι είναι ανοησίες. «Δεν μπορεί μετά απ' όσα τράβηξε η χώρα να ξαναγυρίσουμε στο χάος. Δεν μπορεί η ίδια κυβέρνηση που έπεσε στα τέσσερα, υπέγραψε ένα σκληρό μνημόνιο και το πέρασε από τη Βουλή να βάζει τώρα εμπόδια στη συμφωνία». Αυτό λένε όλοι και μένουν έκπληκτοι με την ξαφνική αλλαγή πλεύσης του Τσίπρα. Μια σειρά από γεγονότα δείχνουν ότι... ξανάφυγε το μυαλό από το κεφάλι των κυβερνώντων, όσων εν πάση περιπτώσει είχαν λίγο απ' αυτό.
Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στην ΕΡΤ επιβεβαίωσε ότι υπάρχει πρόβλημα με τους δανειστές. Άλλωστε, οι μεγάλες καθυστερήσεις σε βασικά θέματα της διαπραγμάτευσης είχαν ήδη δημιουργήσει τα πρώτα σύννεφα. Μην ξεχνάμε ότι από τον Ιούλιο που υπογράφτηκε το Μνημόνιο έχουν περάσει πάνω από πέντε μήνες και δεν έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα, πέρα από κάποια επουσιώδη. Το ασφαλιστικό, το εργασιακό, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, το υπερ-Ταμείο που η κυβέρνηση αποδέχθηκε να φτιάξει, οι αποκρατικοποιήσεις κ.λπ. δεν έχουν προχωρήσει καθόλου με αποτέλεσμα η πλευρά των Θεσμών να ετοιμάζεται και πάλι να μας βάλει το μαχαίρι στο λαιμό. Ακόμη και η περίπτωση του ΑΔΜΗΕ είναι χαρακτηριστική των καθυστερήσεων, σκόπιμων τις περισσότερες φορές. Τώρα ο Σκουρλέτης έκανε πρόταση την οποία δεν μπορούν να αποδεχθούν με τίποτε οι δανειστές.
Απλά κερδίζουν χρόνο δηλαδή κάνοντας το κορόιδο και παίζουν στη λογική του... Βαγγέλη Αποστόλου. Δηλαδή «νομοθετούμε για τα μάτια της τρόικας αλλά δεν θα εφαρμόσουμε ποτέ τα μέτρα γιατί τα κορόιδα οι κουτόφραγκοι δεν θα το καταλάβουν».
Όλη αυτή η καθυστέρηση σε μέτρα που οι ίδιοι συμφώνησαν να εφαρμόσουν για να μην χρεοκοπήσει η χώρα, μοιάζει πολύ με την περίοδο Βαρουφάκη. Ο «βαρουφακισμός» επανέρχεται με τιμές και αδιαφορώντας για τη ζημιά που μπορεί να προκληθεί. Δεν μας έφταναν οι κλειστές τράπεζες και τα capital controls που έχουν διαλύσει τα πάντα, θα ξαναγυρίσουμε στο δράμα που ζήσαμε το καλοκαίρι.
Βεβαίως, αυτές οι καθυστερήσεις στην τήρηση του προγράμματος δείχνει ξεκάθαρα την αγωνία του Τσίπρα να κρατηθεί στην εξουσία. Αντιλαμβάνεται ότι η κοινωνία έχει πάρει χαμπάρι πόσο κάλπικος είναι ενώ φοβάται ότι και οι βουλευτές του θα τον αδειάσουν σε κάποια από τις επόμενες κρίσιμες ψηφοφορίες. Ποιο είναι λοιπόν το κόλπο του απελπισμένου πρωθυπουργού;
Το πρώτο είναι να επαναφέρει την «περήφανη διαπραγμάτευση». Αυτή που διέλυσε την Ελλάδα δηλαδή.
Το δεύτερο είναι να ρίξει το φταίξιμο του αδιεξόδου στα διαπλεκόμενα συμφέροντα και στα μέσα ενημέρωσης. Για ότι γίνεται η κυβέρνηση είναι αθώα, φταίνε οι αόρατοι και... ακατονόμαστοι διαπλεκόμενοι που θέλουν το κακό της αριστεράς που τους πολεμά. Πώς το είπε ο Αλέξης; Ξεψυχάνε και βρυχώνται. Αυτό ακριβώς. Για την κατάντια της χώρας και τη διάλυση της οικονομίας φταίνε τα μίντια και το κλίμα καταστροφολογίας. Δεν καταλαβαίνει ο Έλληνας με την άδεια τσέπη και περιμένει την τηλεόραση να του το πει. Δείχνει πόσο αποξενωμένος είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ από την κοινωνία.
Αλλά τι μας νοιάζει τι κάνει ο Τσίπρας; Δεν πάει να εξαφανιστεί, καλύτερες υπηρεσίες θα προσφέρει στην Ελλάδα. Αυτό που μας νοιάζει είναι ότι μπαίνουμε ξανά σε νέο κύκλο αναταράξεων με μόνο σκοπό να κρατηθεί ο Αλέξης στην καρέκλα του Μαξίμου. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μη χάσει την εξουσία, ακόμη κι αν ξαναπαίξει το ίδιο θεατρικό της «περήφανης διαπραγμάτευσης» που είδαμε που μας οδήγησε.
Αν, όμως, το καλοκαίρι μας έσωσαν οι ξένοι, τώρα δεν θα έχουν κανέναν άλλο λόγο. Μπορεί ο Τσίπρας και η παρέα του να πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι θα φοβηθούν να κάνουν τσαμπουκά λόγω προσφυγικού. Είναι γελασμένοι. Μας έχουν κλείσει τα σύνορα και οι πρόσφυγες μας έμειναν αμανάτι. Θα μας κόψουν και την Σένγκεν και θα τελειώσουμε.
Εκτός ευρώ και με χιλιάδες μετανάστες να είναι εγκλωβισμένοι στον ελληνικό χώρο το μόνο που θα κάνουμε είναι να παρακαλάμε για λίγα ψίχουλα βοήθειας.
Για σκεφτείτε το σκηνικό. Η Ελλάδα χωρίς ευρωπαϊκή βοήθεια στην οικονομία, χρεοκοπημένη και έτοιμη να γυρίσει στη δραχμή. Και ταυτόχρονα αυτή η αδύναμη χώρα να προσπαθεί να διαχειριστεί το προσφυγικό ζήτημα, οι άλλες χώρες να μη δέχονται να πάρουν μετανάστες και ταυτόχρονα να έχουν απομονώσει τη χώρα μας.
Πρόκειται για ένα τραγικό μέλλον, πολύ άμεσο. Θα το ζήσουμε αν δεν βάλουν μυαλό. Αν δεν πάψουν να λειτουργούν με εμμονές και με ιδεοληψίες. Είτε μας αρέσει είτε όχι έχουμε ανάγκη από τη βοήθεια των δανειστών και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε βασικές μεταρρυθμίσεις. Το ασφαλιστικό έπρεπε να το λύσουμε μόνοι μας κι όχι να μας το ζητάνε οι ξένοι. Να πιάσουμε τους εισφοροκλέφτες αν δε θέλουμε να κόψουμε συντάξεις...
Πράγματι μπαίνουμε σε μια επικίνδυνη περίοδο και μπορεί να περάσουμε «μαύρα» Χριστούγεννα. Το σκηνικό που δημιουργείται άλλωστε μπορεί να διαλύσει ξανά τις τράπεζες και να χαθεί και η τελευταία σταγόνα εμπιστοσύνης στο σύστημα και την οικονομία. Δηλαδή ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή. Θα τους επιτρέψουμε να μας ξαναφέρουν στο ίδιο σημείο, στο χείλος του γκρεμού;