Πόσοι ζουν από μια σύνταξη;

Του Γιάννη Παντελάκη

Με το ποσέτ στο τσεπάκι, ο Κατρούγκαλος έκανε μερικές ακόμα γενναίες δηλώσεις από την τηλεόραση. «Και να χτυπιέται το ΔΝΤ, το ασφαλιστικό δεν αλλάζει», είπε αναφερόμενος στην πρόσφατη (23/9) απαίτηση του Ταμείου για νέες μειώσεις στις συντάξεις. Με δεδομένο το παρελθόν Κατρούγκαλου (διαβεβαιώνει ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, αλλά αυτές συνεχώς μειώνονται), οι συνταξιούχοι έχουν κάθε λόγο για να ανησυχούν. Και μαζί με αυτούς, πολλές χιλιάδες ακόμα -εκτός από τους συνταξιούχους- άνθρωποι οι οποίοι επιβιώνουν από αυτές τις συντάξεις. Έστω οριακά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων (που έφερε στην δημοσιότητα η Καθημερινή), το 52% των νοικοκυριών, λόγω ανεργίας και φτώχειας, συντηρούνται από τους υπάρχοντες συνταξιούχους. Οι παππούδες και γιαγιάδες, στηρίζουν οικονομικά ολόκληρες τις οικογένειες. Και μάλιστα, αυτό προσπαθούν να το κάνουν με πενιχρές στην κυριολεξία συνταξιοδοτικές απολαβές.

Τα στοιχεία δείχνουν, ότι οι 6 στους 10 συνταξιούχους παίρνουν σύνταξη μικρότερη από 700 ευρώ τον μήνα και το 44,8% συντάξεις που βρίσκονται και κάτω από τα όρια της φτώχειας, τα 665 ευρώ δηλαδή. Σε απόλυτους αριθμούς, περίπου 1,2 εκατ. άνθρωποι παίρνουν συντάξεις με ποσά, τα οποία σύμφωνα με την στατιστική αρχή είναι κάτω από το όριο φτώχειας.

Από το πρώτο μνημόνιο έως σήμερα, οι συνταξιούχοι έχουν υποστεί 13 μειώσεις που ξεκινάνε από 20 και φτάνουν στο 50%. Το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει στα στοιχεία του ότι η μέση σύνταξη κυμαίνεται στα 664 ευρώ και η μέση επικουρική στα 168. Αν αφαιρεθούν οι φόροι, τα ποσά είναι μικρότερα. Όλα αυτά, είναι λίγο ως πολύ γνωστά. Όπως γνωστός είναι και ο κίνδυνος, οι συνταξιούχοι να υποστούν νέες μειώσεις στο άμεσο μέλλον, αφού η σημερινή κυβέρνηση δέχτηκε τον περίφημο κόφτη στις περιπτώσεις απόκλισης από τους στόχους.

Για το ασφαλιστικό και τις συντάξεις, μπορεί να γίνει ένας μεγάλος διάλογος και να ειπωθούν-γραφτούν πολλά. Και σε ένα τέτοιο διάλογο, το πιο πιθανό είναι πως  θα υπάρχουν πολλές ενστάσεις ορθολογικού χαρακτήρα. Κάποιοι θα επιμείνουν σε στοιχεία βάσει των οποίων πολλοί βγήκαν στην σύνταξη σε μικρή ηλικία, κάποιοι  άλλοι βγήκαν με λίγα ασφαλιστικά χρόνια κ.ο.κ. Όλες αυτές οι ενστάσεις θα μπορούσαν ν αποτελέσουν βάση συζήτησης αν στην χώρα υπήρχε ένα κανονικό μοντέλο συνταξιοδότησης ανταποδοτικού χαρακτήρα χωρίς αποκλίσεις και στρεβλώσεις που δημιουργήθηκαν εδώ και πολλά χρόνια.  Και για τις οποίες φυσικά, υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες.

 Ωστόσο, μια τέτοιου είδους συζήτηση σήμερα, δεν μπορεί παρά να αφορά το μέλλον. Οι σημερινοί συνταξιούχοι άλλωστε μετά τις συνεχείς περικοπές, παίρνουν κατά μέσο όρο ιδιαίτερα χαμηλές συντάξεις. Και το κυριότερο, με αυτές επιχειρούν να συντηρήσουν ολόκληρες οικογένειες, παιδιά που δεν βρίσκουν δουλειές ή αμείβονται με 200-300 ευρώ το μήνα. Το θέμα, δεν προσφέρεται για λαϊκισμό, είναι ιδιαίτερα σοβαρό για να αντιμετωπιστεί έτσι. Και σίγουρα ο Κατρούγκαλος, που δεν φημίζεται για τις καλές του σχέσεις με την αλήθεια, δεν αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα επιδεινωθεί περισσότερο η κατάσταση…

Η νέα συνεδρίαση του ΣτΕ θα ανακοινωθεί 24 ώρες πριν την διεξαγωγή της

Στο κλίμα που διαμορφώνεται από τις δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις σχετικά με την έκβαση της διασκέψεως της Ολομέλειας για τις τηλεοπτικές άδειες απέδωσε ο πρόεδρος του ΣτΕ την ματαίωση της διάσκεψης.

Μάλιστα, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του ΣτΕ Νίκος Σακελλάριος η επόμενη διάσκεψη θα ανακοινωθεί 24 ώρες πριν από τη διεξαγωγή!

«Εν όψει του κλίματος, το οποίο επιχειρείται να διαμορφωθεί τις τελευταίες, ιδίως, ημέρες από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις εκκρεμείς ενώπιον του Δικαστηρίου υποθέσεις των τηλεοπτικών αδειών, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι πρέπει να ματαιωθεί η προγραμματισθείσα (από 13/9/2016) για σήμερα διάσκεψη επί των υποθέσεων αυτών», ανέφερε η ανακοίνωση του κ. Σακελλάριου.

Πληροφορίες αναφέρουν πως η συνεδρίαση διακόπηκε μετά από έντονη αντιπαράθεση που υπήρξε μεταξύ των δικαστών και του πρόεδρου του δικαστηρίου Νικολάου Σακελλαρίου, ο οποίος φέρεται να αναφέρθηκε στην αρχή της διάσκεψης στην κρισιμότητα της υπόθεσης. Η αναφορά του αυτή θεωρήθηκε ως προσπάθεια να προκαταλάβει την κρίση των δικαστών, με αποτέλεσμα να προκληθεί αντιπαράθεση μέσα στην αίθουσα των διασκέψεων.

Τα παραπάνω διέψευσε η Ενωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ.

Πηγή 

Αυξήσεις-φωτιά στα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ

«Καμπανάκι» για τη βιωσιμότητα του ΕΛΓΑ, αποτελεί η αναλογιστική μελέτη του ασφαλιστικού φορέα, βάζοντας στο... τραπέζι αυξήσεις έως και 25% στα ασφάλιστρα των αγροτών.

Τα ευρήματα της αναλογιστικής μελέτης που δημοσιεύει η εφημερίδα «Εθνος» και βρίσκεται στο μικροσκόπιο της ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με βάση τους σημερινούς συντελεστές εισφορών δείχνουν αναλογιστικό έλλειμμα το οποίο αγγίζει το 15% του ενεργητικού, ενώ η βιωσιμότητα του Ταμείου έχει ορίζοντα λίγων ετών.

Με τον ΕΛΓΑ να βρίσκεται αντιμέτωπος με σημαντικό πρόβλημα ταμειακών ροών, καθώς μέχρι στιγμής φέτος το ύψος των ζημιών στις καλλιέργειες και τις αγροτικές μονάδες ξεπερνά τα 110-120 εκατομμύρια ευρώ, το υπουργείο προσανατολίζεται στο να υιοθετήσει κάποιες από τις παραμέτρους αυτής της αναλογιστικής μελέτης.

Παράλληλα, αυξήσεις-φωτιά έρχονται για τα ασφάλιστρα των 650.000 αγροτών ασφαλισμένων στον ΟΓΑ από το 2017 με τις επιβαρύνσεις να ξεκινούν κοντά στο 40% και να ξεπερνούν το 100%, ανάλογα με την εισοδηματική κλίμακα.

Πηγή 

Δανειστές σε κυβέρνηση: Διορία έως τις 10 Οκτωβρίου για να κλείσει όλα τα προαπαιτούμενα -Ποια παραμένουν ανοιχτά

Δέκα ημέρες διορία έδωσαν οι δανειστές στην κυβέρνηση προκειμένου να κλείσουν όλα τα προαπαιτούμενα για να εκταμιευθεί η δόση των 2,8 δισ. Ευρώ.

Συγκεκριμένα στη χθεσινή πολύωρη συνεδρίαση του EuroWorking Group, στην οποία τη χώρα μας εκπροσώπησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κύριος Γιώργος Χουλιαράκης, διαπιστώθηκε πως οι δύο εναπομείνασες εκκρεμότητες που καθυστερούν τη δόση και θα κλείσουν την επόμενη εβδομάδα είναι:

• οι αλλαγές στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, ενόψει πώλησης των αεροδρομίων
• ο μηδενισμός του τέλους για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

 

Αυτά θα προστεθούν σε νομοσχέδια που θα προωθηθούν προς ψήφιση μέχρι και τις αρχές Οκτωβρίου. 

Ετσι η κυβέρνηση πήρε δεκαήμερη παράταση και ορίστηκε νέο Euroworking Group για το πρωί 10ης Οκτωβρίου, πριν το Eurogroup για να αποφασιστεί για την εκταμίευση της δόσης

Πρακτικά αυτό σημαίνει πως αν εγκριθεί η δόση τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου τα λεφτά δύσκολα θα έρθουν στην Ελλάδα πριν τον Νοέμβριο.

Τι συζήτησαν στο EWG

Οι εκπρόσωποι των θεσμών ενημέρωσαν για την εφαρμογή των 12 προαπαιτούμενων ενώ παράλληλα έγινε σαφές από την ελληνική πλευρά πως τα υπολειπόμενα τρία προαπαιτούμενα θα εκπληρωθούν μέσα στην επόμενη εβδομάδα. 

Ευρωπαίος αξιωματούχος ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως εφόσον ρυθμιστούν και τα τελευταία προαπαιτούμενα το Eurogroup της 10ης Οκτωβρίου θα είναι σε θέση να αποφασίσει για την εκταμίευση της υποδόσης των 2,8 δισ.

Επιπλέον, στη συνεδρίαση συμμετείχε και ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ ο οποίος ενημέρωσε το EWG για την πορεία των τεχνικών εργασιών σε ό,τι αφορά τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο λόγος για τα μέτρα που στόχο έχουν να καταστήσουν πιο διαχειρίσιμες τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας, όσο βρίσκεται σε πρόγραμμα. Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει αποφασιστούν πριν από το τέλος του χρόνου και να τεθούν σε εφαρμογή αρχής γενομένης από το 2017, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει ολοκληρωθεί έγκαιρα και η δεύτερη αξιολόγηση.

Πηγή 

Ποιοι δανειολήπτες θα χάσουν τα σπίτια τους;

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη

Σε σημείο καμπής βρίσκεται το εγχώριο τραπεζικό σύστημα καθώς θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει η επιθετική διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, από τη στιγμή που οι στόχοι έχουν οριστικοποιηθεί, οι νέες διοικήσεις θα βρίσκονται σύντομα στις θέσεις τους και το νομικό πλαίσιο έχει ολοκληρωθεί. Ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM) της ΕΚΤ έχει καταστήσει σαφές ότι οι καθυστερήσεις των προηγούμενων ετών δεν μπορούν να συνεχιστούν και πλέον οι λύσεις θα πρέπει να είναι δραστικές.

Προς αυτή την κατεύθυνση οι τράπεζες είναι έτοιμες να προσφέρουν λύσεις που μέχρι πρότινος δεν βρίσκονταν στο... βασικό μενού των ρυθμίσεων, ενώ ακόμη πιο σύνθετες επιλογές αναμένεται να είναι διαθέσιμες όταν μπουν στο παιχνίδι οι πλατφόρμες διαχείρισης.

Η αναδιάρθρωση στεγαστικών δανείων αποτελεί μία πολύ κρίσιμη διαδικασία τόσο για τις τράπεζες και την οικονομία όσο και για την κοινωνία, κυρίως λόγω των σοβαρών επιπτώσεων που θα είχε η μαζική εκποίηση ακινήτων, στην περίπτωση που οι τράπεζες αποφάσιζαν να προχωρήσουν επιθετικά σε πλειστηριασμούς.

Ο νόμος για την απαγόρευση των πλειστηριασμών έχει πλέον περιοριστεί σε μία πολύ μικρή ομάδα οικονομικά ασθενέστερων πολιτών, ενώ οι τράπεζες αναμένεται να προχωρήσουν στους πρώτους πλειστηριασμούς ακινήτων υπό την ασφυκτική πίεση του SSM και των στόχων μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων. Η λήξη της αποχής των δικηγόρων συμπίπτει με την έναρξη της επιθετικής διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, με αποτέλεσμα να αναμένονται άμεσα οι πρώτοι πλειστηριασμοί.

Άλλωστε, η άρση της απαγόρευσης αποτελούσε βασική απαίτηση των δανειστών καθώς εκτιμάται ότι πίσω από τις διατάξεις του νόμου κρύβονται πολλοί δανειολήπτες που ενώ έχουν την οικονομική δυνατότητα δεν πληρώνουν τα δάνειά τους, οι επονομαζόμενοι κατά συνείδηση ή «στρατηγικοί» κακοπληρωτές. Σύμφωνα με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, τα δάνεια των στρατηγικών κακοπληρωτών αποτελούν το 20% του συνόλου των «κόκκινων» δανείων, ενώ πληροφορίες κάνουν λόγο για δάνεια «κρυμμένων» κακοπληρωτών ύψους 5 δισ. ευρώ στο «νόμο Κατσέλη». Την ίδια ώρα, οι εκτιμήσεις της αγοράς τοποθετούν σε 5.000 τους πλειστηριασμούς που θα πραγματοποιηθούν μέσα στους επόμενους μήνες.

Μία από τις επιλογές που έχουν οι δανειολήπτες για να αποφύγουν τον πλειστηριασμό και να καταλήξουν σε ρύθμιση των οφειλών τους προς τις τράπεζες είναι η ανταλλαγή του σπιτιού τους με ένα μικρότερης αξίας. Με αυτόν τον τρόπο αφενός επιτυγχάνεται η μείωση της συνολικής οφειλής και η καλύτερη εξυπηρέτηση του «νέου» δανείου και αφετέρου ο δανειολήπτης δεν... μένει στο δρόμο.

Κορυφαίοι Έλληνες τραπεζίτες, όπως ο Δημήτρης Μαντζούνης της Alpha Bank, έχουν στο πρόσφατο παρελθόν αναφερθεί στο θέμα τονίζοντας ότι δουλειά της τράπεζας δεν είναι οι πλειστηριασμοί αλλά ο στόχος είναι να έχει κάθε δανειολήπτης το σπίτι του.

Το θέμα επανήλθε χθες στο προσκήνιο μέσω της παρέμβασης του Μιχάλη Σάλλα. Ο επίτιμος, πλέον, πρόεδρος της Τρ. Πειραιώς και ένας από τους πιο έμπειρους Έλληνες τραπεζίτες, τάχθηκε κατά των πλειστηριασμών και πρότεινε μία λύση για να μην χάσει κανείς δανειολήπτης το σπίτι του. Η πρόταση του κ. Σάλλα έχει ουσιαστικό κοινωνικό αντίκτυπο και θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στη διαδικασία διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων από τις τράπεζες.

Την ώρα, λοιπόν, που κατά τα φαινόμενα ξεκινούν οι πλειστηριασμοί, ο κ. Σάλλας προτείνει το πάγωμα μεγάλου μέρους του δανείου, το οποίο θα διαγράφεται σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αν δεν αποκατασταθούν οι τιμές των ακινήτων, ενώ το υπόλοιπο δάνειο θα αποπληρώνεται ανάλογα με τις δυνατότητες του δανειολήπτη. Σύμφωνα με τον ίδιο, η συγκεκριμένη πρόταση διασφαλίζει ότι ο δανειολήπτης δεν πρόκειται να απομακρυνθεί από το σπίτι του ή να χάσει το ακίνητό του. Διότι, άλλο είναι να έχει κάθε δανειολήπτης το σπίτι του και άλλο «ένα σπίτι».

Η πρόταση του κ. Σάλλα βασίζεται στη λογική του «διαχωρισμού της οφειλής», μίας επιλογής που περιλαμβάνεται στον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας. Σύμφωνα με την ρηξικέλευθη πρόταση Σάλλα, το δάνειο σπάει στα δύο, με το ένα μέρος που θα αντιστοιχεί π.χ. στο 90% της αξίας του ακινήτου, να προτείνεται από την τράπεζα για «sales and lease back», επεκτείνοντας αντίστοιχα τη διάρκειά του και μειώνοντας σημαντικά το ύψος της μηνιαίας δόσης, ανάλογα με τις δυνατότητες του δανειολήπτη.

Η... τύχη του άλλου μέρος του δανείου θα εξαρτάται από τις τιμές των ακινήτων. Εφόσον σε μία περίοδο π.χ. 5 ετών δεν αποκαθίστανται οι αξίες των ακινήτων, τότε προτείνεται να διαγράφεται το 50% της διαφοράς μεταξύ του συνολικού ύψους του δανείου και του ποσού που έχει μετατραπεί σε «sales and lease back». Το υπόλοιπο 50% θα διαγράφεται στην επόμενη πενταετία, εάν και πάλι δεν έχουν αυξηθεί οι τιμές των ακινήτων. Στην περίπτωση, ωστόσο, που έχει αποπληρωθεί μέρος του δανείου αυτό θα συνυπολογίζεται. Όπως υποστήριξε ο κ. Σάλλας, η συγκεκριμένη πρόταση δεν προστατεύει μόνο τους δανειολήπτες, αλλά παράλληλα τις αξίες των ακινήτων και τους ισολογισμούς των τραπεζών.

Το βασικό που πρέπει να κάνει ένας δανειολήπτης για να αποφύγει τον πλειστηριασμό είναι να διαθέσει στην τράπεζα όλα τα στοιχεία που του ζητάει έτσι ώστε να κριθεί «συνεργάσιμος». Από κει και πέρα, στο βασικό πλέγμα των ρυθμίσεων περιλαμβάνεται η μείωση επιτοκίου, η παράταση της διάρκειας, ο διαχωρισμός οφειλής, η μερική διαγραφή οφειλής και ο συνδυασμός των λύσεων αυτών.

Η «μητέρα των μαχών» για τις τηλε-άδειες στη διάσκεψη του ΣτΕ

Με την πολύκροτη διάσκεψη της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που θα κρίνει τη συνταγματικότητα ή μη του νόμου Παππά κορυφώνεται σήμερα ο νομικός πόλεμος για τις τηλεοπτικές άδειες – ένας πόλεμος, που θα επηρεάσει τις εξελίξεις και στο παράλληλο μέτωπο της σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης.

Στη σημερινή της διάσκεψη η διευρυμένη Ολομέλεια του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου θα αποφανθεί, ουσιαστικά, για το εάν ήταν συνταγματικός και νόμιμος ο διαγωνισμός και ο τρόπος χορήγησης των 4 τηλεοπτικών αδειών, κρίνοντας τις προσφυγές που έχουν καταθέσει Mega, Antenna, Αlpha, Skai, Star και Epsilon TV (E-TV), καθώς και η Ένωση Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας.

Οι προσφυγές των 6 καναλιών είχαν συζητηθεί στις 4 Ιουλίου 2016 στην Ολομέλεια του ΣτΕ, στην οποία πρόεδρος ήταν ο Νικόλαος Σακελλαρίου και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Γεώργιος Παπαγεωργίου, ενώ συμμετείχαν 30 ακόμη δικαστές.

Οι προσφυγές των καναλιών

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί με τις προσφυγές του στρέφονται κατά του συνόλου του νομοθετικού πλαισίου χορήγησης των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών. Ειδικότερα, οι προσφυγές τους στρέφονται κατά όλων των νομοθετικών πράξεων και αποφάσεων που αφορούν τη διαδικασία, μεταξύ των οποίων είναι ο νόμος 4339/2015 για την αδειοδότηση της επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής , καθώς και η απόφαση του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά που μεταβιβάζει αρμοδιότητες της διαγωνιστικής διαδικασίας των αδειών στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας

Προχθές, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που αφορούσαν τη χορήγηση των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών.

Οι αιτήσεις είχαν κατατεθεί από τους τηλεοπτικούς σταθμούς Antenna, Mega, Αlpha, ΣΚΑΙ και Star, και από τις εταιρίες συμφερόντων Μαρινάκη και Καλογρίτσα (η τελευταία βρίσκεται ήδη εκτός διαδικασίας λόγω μη καταβολής της πρώτης δόσης). Τα δε ασφαλισικά μέτρα αφορούσαν τις αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Ενημέρωσης με τις οποίες επικυρώθηκαν οι υποψηφιότητες των τηλεοπτικών σταθμών στον διαγωνισμό.

Oι συναντήσεις Παππά με τους υπερθεματιστές

Παράλληλα με τη νομική διαδικασία, και μετά την εμπλοκή με την εταιρία Καλογρίτσα, αναμένεται πάντοτε και η ολοκλήρωση – πιθανότατα στις αρχές της επόμενης εβδομάδας - του ελέγχου του Πόθεν Εσχες του πέμπτου υπερθεματιστή Ιβάν Σαββίδη. Εάν το Πόθεν Εσχες του επιχειρηματία εγκριθεί, θα πρέπει εντός 15 ημερών να καταβάλει την πρώτη δόση, προκειμένου να κλείσει η εκκρεμότητα της τέταρτης άδειας.

Χθες το απόγευμα δύο από τις υπερθεματιστές, ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΙ Γιάννης Αλαφούζος συναντήθηκαν ξεχωριστά στο Μέγαρο Μαξίμου με τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά στο πλαίσιο των επαφών του για τη διαδικασία αδειοδότησης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από όλες τις πλευρές εκφράστηκε η επιθυμία να ολοκληρωθεί το γρηγορότερο δυνατό η διαδικασία, ενώ τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν συναντήσεις του κ. Παππά και με τους Θοδωρή Κυριακού και Ιβάν Σαββίδη.

Πηγή

Αριστεροί πλειστηριασμοί, αριστερό Ταμείο

γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Η κυβέρνηση Συριζα – ΑΝΕΛ είναι παγιδευμένη: μετά την λανθασμένη απόφαση του Μαξίμου να παραμείνει στη διακυβέρνηση, υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο,  έχει πλέον οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Είναι υποχρεωμένη, εκ των πραγμάτων, να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από την συμφωνία αυτή, δηλαδή να απελευθερώσει πλήρως την αγορά και να υποθηκεύσει το σύνολο της δημόσιας περιουσίας.

Φτάσαμε έτσι σήμερα στην παράδοση του ιδιωτικού χρέους στους ξένους κερδοσκόπους, οι οποίοι πρόκειται να προχωρήσουν, στο αμέσως επόμενο διάστημα, σε μαζικούς πλειστηριασμούς κατοικιών. Κάτι τέτοιο όμως θα προκαλέσει τεράστιο κύμα αντίστασης, το οποίο όχι μόνον θα μπλοκάρει τους πλειστηριασμούς, αλλά θα καταρρακώσει και το κύρος της κυβέρνησης.

Τι είναι το Υπερταμείο;

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση, διά του Τσακαλώτου της ομάδας των 53, υποθήκευσε το σύνολο της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα, σε ένα ταμείο διαχείρισης το οποίο διοικεί άνθρωπος της Κριστίν Λαγκάρντ. Το ταμείο αυτό, όπως προκύπτει από το ιδρυτικό του, θα λειτουργήσει ως εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και όσοι δημόσιοι οργανισμοί κρίνονται κατάλληλοι θα περνάνε στο ΤΑΙΠΕΔ και θα πωλούνται.

Ο κ. Τσακαλώτος ισχυρίζεται- μαζί και οι καημένοι οι οικολόγοι Τσιρώνης και Δημαράς- πως αυτό δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση και κυρίως δεν σημαίνει πώληση του νερού σε ιδιώτες, εφόσον κάτι τέτοιο οριστικά το έχει απαγορεύσει το ΣτΕ!

Και τότε, εφόσον κάτι τέτοιο δεν θα γίνει, γιατί έβαλαν την ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο και δεν την άφηναν έξω; Για φιγούρα την έβαλαν; Όχι. Την ‘έβαλαν για να την πουλήσουν- προφανώς  εν ώρα ανάγκης. Μα όλη η Ελλάδα βρίσκεται σε τέτοια ώρα και κάθε τρεις και λίγο τρέχει να βρει λεφτά. Επομένως, ο κ. Τσακαλώτος δεν μας λέει όλη την αλήθεια. Ούτε καν τη μισή.

Κανένας δεν θα αντιδράσει

Και το ΣτΕ; Δεν νομίζω κανείς να πιστεύει πως εάν αποφασίσουν οι δανειστές να πουλήσουν την ΕΥΔΑΠ θα τους εμποδίσουν οι δικαστές. Εμπόδισαν οι δικαστές κανένα μνημονιακό μέτρο; Όχι. Εφόσον οι δανειστές  το αποφασίσουν, θα  τους εμποδίσει ο δικαστής και θα στείλει την Ελλάδα εκτός ευρώ;

Το υπερταμείο είναι πενταμελές, δεν δίνει λογαριασμό στη Βουλή και η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως έχει την πλειοψηφία. Τι να την κάνει την πλειοψηφία, εφόσον απαιτείται ομοφωνία σχεδόν; Και επίσης, τι να την κάνει την πλειοψηφία, εφόσον υπάρχουν δυο ξένοι στη διοίκηση, που τους έβαλαν οι δανειστές; Πρόκειται να τους εμποδίσουν; Να τους πάνε κόντρα; Δηλαδή, θα έρθει η πρόταση του Λεπάπ και θα σηκωθούν οι έλληνες και θα του πουν όχι; Πότε είπαμε όχι; Αν του πούμε όχι, θα βγάλει από την τσέπη του τις δραχμές.

Επομένως, όλο αυτό το σκηνικό έχει ένα και μόνον όνομα:  Ο Τσίπρας εφαρμόζει το τρίτο μνημόνιο, ετοιμάζοντας το έδαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Φυσικά η κυβέρνηση περιμένει πρώτον ρύθμιση του χρέους, μετά περιμένει έξοδο στις αγορές μέσα στο 17 και ταυτόχρονα ανάπτυξη. Αυτές είναι τόσο απλοϊκές σκέψεις, που είναι να απορεί κανείς με τους εισηγητές που τις ανέπτυξαν και με αυτούς που τις υιοθέτησαν. Ακόμη και ανάπτυξη μικρή να έρθει μέσα στο 17, αυτό δεν έχει καμία άμεση πολιτική επίπτωση, σε μια κοινωνία που συνολικά έχει περάσει το κατώφλι της φτώχιας. Όλοι γνωρίζουν πως μια αναπτυξιακή διαδικασία έχει ορίζοντα δεκαετίας και οι πολιτικές της συνέπειες φάινονται περίπου στο μέσον αυτού του κύκλου. Όσοι μέσα στην κυβέρνηση γνωρίζουν οικονομική ιστορία θα έπρεπε να είχαν συμβουλεύσει αναλόγως τον πρωθυπουργό. Επιπλέον, το μοντέλος που εφαρμόζεται είναι αμιγώς νεοφιλελεύθερο. Η εφαρμογή του, ακόμη και πετυχημένη να είναι - που δεν θα είναι προφανώς- θα καρπωθεί από τις πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν αυτές τις ιδέες και όχι από τον Συριζα.

Μέχρι να γίνουν οι γερμανικές εκλογές, σε ένα χρόνο από τώρα, η Ελλάδα θα έχει μεταβληθεί σε χώρα χαοτική- όλοι εναντίον όλων. Η κυβέρνηση έκανε το λάθος να μην παραδώσει την εξουσία έγκαιρα και να αναλάβει η ίδια να οδηγήσει τη χώρα στο χάος της οικονομικής και προσφυγικής κρίσης, εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα που ούτε το πιστεύει, ούτε έχει και τις κοινωνικές δυνάμεις να το υποστηρίξει.

Έκανε λάθος. Και βαδίζοντας κάτω από το ψυχολογικό όριο του 20% στις δημοσκοπήσεις, εάν δεν δείξει γρήγορα πολιτικά αντανακλαστικά, εάν δεν έχει ρεφλέξ, θα εισέλθει ενδεχομένως στο μονοπάτι που πρώτος βάδισε αγέρωχα το 2010 ο Γιώργος με την ομάδα του.

Αντίθετο στις ιδιωτικοποιήσεις το ΠΡΑΤΤΩ, η Κίνηση ιδεών του Κοτζιά

«Το ΠΡΑΤΤΩ είναι απολύτως αντίθετο στη μετατροπή σε ιδιωτική οποιασδήποτε δημόσιας επιχείρησης με στρατηγική σημασία για την οικονομία», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΠΡΑΤΤΩ του Νίκου Κοτζιά.

Πιο συγκεκριμένα η ανακοίνωση αναφέρει:

Συνεδρίασε χθες η Πολιτική Γραμματεία του ΠΡΑΤΤΩ, υπό την προεδρία του Νίκου Κοτζιά.

Κατά τη συνεδρίαση συζητήθηκαν οι πολιτικές εξελίξεις και οργανωτικά θέματα. Επίσης, επανεξετάστηκε ο σχεδιασμός των εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας συζήτησαν αναλυτικά το πρόσφατο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης.

Το ΠΡΑΤΤΩ είναι απολύτως αντίθετο στη μετατροπή σε ιδιωτική οποιασδήποτε δημόσιας επιχείρησης με στρατηγική σημασία για την οικονομία. Το ΠΡΑΤΤΩ δεν θα συναινέσει σε οποιαδήποτε μεταβολή του δημόσιου χαρακτήρα των επιχειρήσεων που διασφαλίζουν ζωτικά αγαθά διαβίωσης των πολιτών και συμβάλλουν στην εθνική ασφάλεια της χώρας.

Πηγή 

ΠΑΣΟΚ: Δεν μπορούν να μας κουνούν το δάχτυλο αυτοί που μόλις πιάστηκαν στα πράσα

Η υπόθεση αυτή πήρε το δρόμο του ελέγχου από την δικαιοσύνη, εδώ και χρόνια, με αποκλειστικά δική μας πρωτοβουλία.

Με ανακοίνωση του το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, απαντά στον ΣΥΡΙΖΑ, για την υπόθεση της δίωξης του Ροβέρτου Σπυρόπουλου.

Στην ανακοίνωση, αναφέρεται ότι: «Η σπουδή του ΣΥΡΙΖΑ να συκοφαντήσει το ΠΑΣΟΚ πριν η δικαιοσύνη αποφανθεί, είναι αποκαλυπτική του πανικού του καθεστώτος».

Στη συνέχεια, επισημαίνεται ότι: «Η υπόθεση αυτή πήρε το δρόμο του ελέγχου από την δικαιοσύνη, εδώ και χρόνια, με αποκλειστικά δική μας πρωτοβουλία».

Τέλος η ανακοίνωση καταλήγει: «Όποιος επιλέγει το ρόλο του πολιτικού τιμητή πρέπει πριν να διατάξει αντίστοιχο έλεγχο ορκωτών στα οικονομικά του κόμματός του και να το παραδώσει στην δικαιοσύνη, όπως μόνο το ΠΑΣΟΚ από όλο το πολιτικό σύστημα έκανε».

Η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ

Η σπουδή του ΣΥΡΙΖΑ να συκοφαντήσει το ΠΑΣΟΚ πριν η δικαιοσύνη αποφανθεί, είναι αποκαλυπτική του πανικού του καθεστώτος.

Η υπόθεση αυτή πήρε το δρόμο του ελέγχου από την δικαιοσύνη, εδώ και χρόνια, με αποκλειστικά δική μας πρωτοβουλία.

Δεν μπορούν να μας κουνούν το δάχτυλο αυτοί που μόλις πιάστηκαν στα πράσα.

Εμείς συμψηφισμούς δεν δεχόμαστε!

Η θέση μας είναι σταθερή και σαφής.

Διαφάνεια παντού για όλους και για όλα.

Όποιος επιλέγει το ρόλο του πολιτικού τιμητή πρέπει πριν να διατάξει αντίστοιχο έλεγχο ορκωτών στα οικονομικά του κόμματός του και να το παραδώσει στην δικαιοσύνη, όπως μόνο το ΠΑΣΟΚ από όλο το πολιτικό σύστημα έκανε.

Ιδού η Ρόδος !

Πηγή

Ασκηση δίωξης κατά Ροβ. Σπυρόπουλου

Δίωξη πρώτη φορά για οικονομική διαχείριση από πολιτικό κόμμα άσκησε η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας μετά το τέλος της πολύμηνης έρευνας στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ, που έφθασαν στη Δικαιοσύνη μετά τον εσωτερικό έλεγχο που διενήργησε στα ταμεία του η πολιτική ηγεσία που διαδέχθηκε τον Γιώργο Παπανδρέου.

Η εισαγγελική έρευνα, που κατέληξε σε άσκηση διώξεων για κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος εις βάρος τού για χρόνια υπευθύνου των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Ροβέρτου Σπυρόπουλου, ο οποίος είχε ευδόκιμη θητεία και στη διοίκηση του ΙΚΑ, ξεκίνησε όταν στις δικαστικές αρχές διαβιβάστηκαν τα πορίσματα ορκωτών λογιστών στους οποίους ανατέθηκε εσωτερικά ο έλεγχος των οικονομικών του κόμματος για την περίοδο 2004 - 2012. Η δίωξη –για απιστία και απάτη– αφορά μόνο στο πρόσωπο του Ροβέρτου Σπυρόπουλου και η ευθύνη δεν έχει επεκταθεί σε πολιτικούς που διετέλεσαν σε ηγετικές θέσεις του Κινήματος. Αλλωστε, ο κ. Σπυρόπουλος ήταν ο μόνος που εκλήθη από την εισαγγελία να δώσει εξηγήσεις στο πλαίσιο των ερευνών ως ύποπτος και στη συνέχεια βρέθηκε στη θέση του κατηγορουμένου.

Σύμφωνα με τα ευρήματα των εισαγγελικών ερευνών, η εις βάρος του κατηγορία για το αδίκημα της απιστίας σχετίζεται με το ότι εντοπίστηκαν παρατυπίες στην οικονομική διαχείριση των πόρων του ΠΑΣΟΚ, παραστατικά για σημαντικά ποσά δεν βρέθηκαν, ενώ στο ταμείο του κόμματος για την επίμαχη περίοδο 2007 - 2009 υπήρχαν 15 εκατ. ευρώ σε μετρητά. Η κατηγορία της απιστίας σχετίζεται μόνον με τον τρόπο παράτυπης διαχείρισης και δεν συνδέεται με οικονομικές καταχρήσεις, καθώς τέτοιο αδίκημα δεν βαρύνει τον κ. Σπυρόπουλο.

Παράλληλα, η κατηγορία της απάτης, που ασκήθηκε σε βαθμό κακουργήματος –και πάλι εις βάρος του Ροβέρτου Σπυρόπουλου– σχετίζεται με τη δανειοδότηση του ΠAΣOΚ αργότερα, το 2010. Τότε το ΠAΣOΚ έλαβε δάνειο από την Τράπεζα Αττικής, όπως και άλλα κόμματα, προσφέροντας, κατά τη συνήθη πρακτική, ως εγγύηση τη μελλοντική κρατική του χρηματοδότηση. Η απάτη, κατά την εισαγγελία, έγκειται στο ότι η εν λόγω μελλοντική χρηματοδότηση, που προσφέρθηκε ως εγγύηση για δάνειο ύψους 5 εκατ. ευρώ, είχε προηγουμένως προσφερθεί ως εγγύηση και σε τρεις ακόμα τράπεζες που είχαν και αυτές δανειοδοτήσει το κόμμα. Η υπόθεση θα περάσει στα χέρια ειδικού ανακριτή διαφθοράς, που θα λάβει απολογία από τον Ροβέρτο Σπυρόπουλο.

Πηγή

Τι είδε η Γερμανίδα στη χώρα μας...

Του Γιάννη Παντελάκη

Μια Γερμανίδα δημοσιογράφος του δημόσιου τηλεοπτικού καναλιού Tagesschau24 έκανε ένα μεγάλο ρεπορτάζ για τη χώρα μας. Είδε και άκουσε πολλά. Και έβγαλε ανάλογα συμπεράσματα. Ανάμεσα σ' αυτά ότι ο νεποτισμός συνεχίζεται, οι συγγενείς και φίλοι κομματικών στελεχών εξασφαλίσουν αξιώματα και έργα, ότι οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν φόρους, ότι διαρκείς κύκλοι λιτότητας πλήττουν τα φτωχά κοινωνικά στρώματα.

Αναφερόμενη στην ελληνική κυβέρνηση, επισημαίνει ότι «αν συνεχίσει αυτήν την πορεία, ενδέχεται οι Έλληνες προσεχώς να μην την απορρίψουν απλά ως αφελή και άπειρη, αλλά είναι πιθανόν να περάσει στην ιστορία ως εξίσου κακή και διεφθαρμένη όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις». Κατά βάση, δεν έχει άδικο. Με μια μικρή διαφορά. Αυτή η εξέλιξη δεν θα συμβεί προσεχώς, σε μεγάλο βαθμό την βιώνουμε ήδη. Αποτελεί μια πραγματικότητα.

Οι αποδείξεις γι' αυτό δεν χρειάζεται ν' αναζητηθούν στις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και στις οποίες καταγράφεται αφενός μια κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ (έναν μόλις χρόνο μετά τη δεύτερη ανάληψη της εξουσίας), αφετέρου μια γενικευμένη δυσαρέσκεια για το πολιτικό σύστημα μ' έναν μεγάλο αριθμό πολιτών να δηλώνουν απογοήτευση και αποχή. Μπορεί να τις έβλεπε κάποιος, αν παρακολουθούσε την πρωθυπουργική ομιλία χθες στη Βουλή. Μια ομιλία από την οποία απουσίαζε ένα κυρίαρχο στοιχείο που έχει ανάγκη η χώρα και ιδιαίτερα το ήδη απαξιωμένο πολιτικό σύστημα. Η αλήθεια.

Να το δούμε μ' ένα παράδειγμα. Σύμφωνα με την ομιλία Τσίπρα, «η Ν.Δ. πρεσβεύει απολύσεις, ξεπούλημα του κράτους και ξήλωμα του κοινωνικού κράτους». Υιοθετούμε αυτήν την εκδοχή, αυτά πρεσβεύει η Ν.Δ. και προσωπικά δεν έχω αντίρρηση να συμφωνήσω. Κάποιος που λέει κάτι τέτοιο, υποθέτω ότι ακολουθεί μια πολιτική που βρίσκεται αν όχι στον αντίποδα, τουλάχιστον κάπως μακρυά από την καταγγελλόμενη πολιτική. Είναι έτσι;

Φαντάζομαι πως όταν ο πρωθυπουργός κατηγορεί τη Ν.Δ. ότι υπεραμύνεται των απολύσεων, εννοεί αυτές στον δημόσιο τομέα. Όταν η υπουργός Θεανώ Φωτίου, ισχυρίζεται ότι με εξαίρεση το 25% των δημοσίων υπαλλήλων, οι υπόλοιποι «δεν κάνουν τίποτα», μήπως φροντίζει για τη μεγαλύτερη απαξίωση του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων δημιουργώντας ένα πρόσφορο πεδίο για μελλοντικές απολύσεις; Από τη σημερινή ή οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση.

Όταν ο κ. Τσίπρας αναφέρεται στο ξεπούλημα του κράτους, τι ακριβώς εννοεί; Προφανώς ότι η Ν.Δ. έχει σκοπό να πουλήσει δημόσιες επιχειρήσεις. Το ερώτημα –που έχει ξαναδιατυπωθεί από τον υπογράφοντα– είναι απλό: αν η επόμενη κυβέρνηση είναι αυτή της Νέας Δημοκρατίας, θα έχει βρει κάποια επιχείρηση υπό δημόσιο έλεγχο ώστε να την πουλήσει, ιδιωτικοποιήσει, αξιοποιήσει (ή οποιαδήποτε άλλη εκδοχή προτιμάει κάποιος); Ήδη, η σημερινή κυβέρνηση έχει κάνει ένα μεγάλο κύμα ιδιωτικοποιήσεων και ήδη έχουν μεταφερθεί στο Υπερταμείο σχεδόν όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις με ανάλογο σκοπό.

Λέγοντας ο πρωθυπουργός για «ξήλωμα του κοινωνικού κράτους», τι εννοεί ; Στη χώρα μας τέτοιο δεν υπήρχε. Τουλάχιστον με την έννοια του κοινωνικού κράτους που υπάρχει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό που συνέβαινε εδώ ήταν η καθιέρωση μιας επιδοματικής πολιτικής (όπως το ΕΚΑΣ) με στρεβλά έστω κριτήρια. Όπως είναι γνωστό, πολύ πρόσφατα, πολλές χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχοι έχασαν το ΕΚΑΣ, κάτι ανάλογο συνέβη με τις συντάξεις χηρείας κ.ο.κ. Η μερική αντικατάσταση με κουπόνια δεν αποτελεί παρά ενίσχυση της λογικής ελεημοσύνης.

Αυτό που επισημαίνει η Γερμανίδα δημοσιογράφος ότι βλέπει ως πρόβλεψη για τη χώρα μας έχει ήδη συμβεί. Το εισπράττουμε όλοι...

Επιστολή καταπέλτης για την Παιδεία και την υπαλληλία

Χάρη στη δουλειά μου έχω την τύχη να συναντάω πολύ κόσμο, να «στήνω αυτί» παντού για να μάθω τι κάνει και πώς σκέφτεται ο κόσμος, και να γίνομαι αποδέκτης προφορικών ή γραπτών καταθέσεων ψυχής ανθρώπων που κάπου «θέλουν να τα πουν» για ν’ ακουστούν.

Την επιστολή που δημοσιεύω σήμερα μου έστειλε ένας καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης σε ανύποπτη πολιτικά στιγμή. Τη φύλαξα για να την απευθύνω στο πολιτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και στους συναδέρφους του και τους γονείς σε πιο κατάλληλη στιγμή.

Χτες ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διασταύρωσαν τα ξίφη τους στη Βουλή στην πλάτη της πολύπαθης Παιδείας. Ταυτοχρόνως, η υφυπουργός Εργασίας κ Θεανώ Φωτίου κατηγόρησε το προσωπικό του υπουργείου της ότι σε ποσοστό 75% είναι απαίδευτο, δε δουλεύει, δεν προσφέρει, με εξαίρεση τους νέους.

Η επιστολή λοιπόν τους αφορά όλους. Πολιτικούς, υπαλλήλους, γονείς. Αλλά, κυρίως αφορά στους νέους.

Σ αυτούς τους νέους την αφιερώνω γιατί σ αυτούς ανήκει το μέλλον. Και μαζί, τους ανήκει το καθήκον να πάρουν αυτή τη σάπια πολιτικά και κοινωνικά χώρα και να την ξηλώσουν. Χτίζοντάς την έτσι που να τους αξίζει. Είναι η μόνη τους ελπίδα.

Η επιστολή, που δεν διεκδικεί δάφνες λογοτεχνίας, αλλά αποπνέει πόνο, είναι η ακόλουθη:

« Έτσι με κατάντησαν «δημόσιο υπάλληλο»

«Ο κόσμος λέει πολλά για τους δημοσίους υπαλλήλους (ΔΥ). Μιλάνε για βλακεία, τεμπελιά, ανευθυνότητα, αναλγησία και γενικά δεν μιλάνε καθόλου κολακευτικά. Ως δημόσιος υπάλληλος οφείλω να ομολογήσω ότι πολλά απ αυτά που λέγονται για μας είναι αλήθεια, όμως θέλω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Γιατί σαν κι εμένα υπάρχουν πολλοί άλλοι, χιλιάδες.

Πριν διοριστώ εργαζόμουνα για χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Ήμουνα καλός στην δουλειά μου αλλά έβλεπα ότι δεν είχε μέλλον, ενώ ταυτόχρονα έβλεπα ότι οι ΔΥ είχανε ένα σωρό κεκτημένα με λιγότερα προσόντα και πολύ λιγότερο κόπο. Έτσι αποφάσισα να αγωνιστώ για μια καλύτερη δουλειά, ακριβώς όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος με ικανότητες.

Έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ και διορίστηκα καθηγητής στη μέση εκπαίδευση. Η αναλογία διοριστέοι / υποψήφιοι στον κλάδο μου ήταν 1:15, έτσι δικαιούμαι να λέω ότι είμαι ένας από τους καλύτερους στο αντικείμενό μου. Ίσως γι' αυτό να ξεκίνησα με αίσθημα ευθύνης και με διάθεση να προσφέρω στα παιδιά γνώσεις υψηλού επιπέδου και όχι μόνο.

Πολλά χρόνια έχουν περάσει από τότε κι έχω δει πολύ καλά τι συμβαίνει στην εκπαίδευση, ενώ είμαι βέβαιος ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να συμβαίνει κι αλλιώς αφού ολόκληρη η χώρα είναι έτσι. Συγκεκριμένα:

α) Λαϊκισμός

Ένας Έλληνας πολιτικός γνωρίζει πολύ καλά ότι θα προωθήσει καλύτερα την καριέρα του όχι αν αφήσει έργο αλλά αν ευχαριστήσει τον όχλο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην εκπαίδευση. Έχουν περάσει ένα σωρό νόμους για να μπορεί ο κάθε μαθητής να περνάει τις τάξεις χωρίς να διαβάζει καθόλου και με αναρίθμητες απουσίες. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό παίζει και μια μεγάλη μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας που είναι τα "κοινωνικά κριτήρια". Αυτό είναι το καλύτερο βοήθημα στον πολιτικό για να αυξήσει την πελατεία του, ενώ στην εκπαίδευση το λέμε "παιδαγωγικοί λόγοι".

Αν βρεθεί ένας τρελός καθηγητής που επιχειρήσει να κάνει την δουλειά του υπεύθυνα, δέχεται αφόρητες πιέσεις, άσε που αν βάζει χαμηλούς βαθμούς θα του πουν ότι τα παιδιά δεν μαθαίνουν σ’ αυτόν ενώ αντιθέτως οι καθηγητές που χαρίζουν βαθμούς είναι καλοί και τα παιδιά... μαθαίνουν!

Εδώ φτάσανε στο σημείο να μπορεί ο καθένας να συνεχίζει και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (!) ενώ η βάση του 10 πολεμήθηκε ανελέητα (για παιδαγωγικούς λόγους) και τελικά καταργήθηκε. Φτάνει να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα και ύστερα από τόσα χρόνια κρίσης εξακολουθούν να υπάρχουν σχολές-φαντάσματα, ενώ ακόμα και οι αιώνιοι φοιτητές που με μεγάλη καθυστέρηση και πολλές υπαναχωρήσεις τελικά διαγράφηκαν, τώρα επανεγγράφηκαν!

β) Σαπίλα

Όπως σε ολόκληρη τη χώρα, έτσι και στην εκπαίδευση το φακελάκι και το μέσο οργιάζουν. Οι "παιδαγωγικοί λόγοι" γίνονται επικλητοί πιο εύκολα όταν οι γονείς του μαθητή έχουν γνωστό κάποιον καθηγητή του σχολείου ή είναι σε θέση που μπορούν να πιέσουν ή να πληρώσουν για ιδιαίτερο. Η πίεση μπορεί να είναι είτε άμεση στον εκπαιδευτικό είτε ιεραρχικά (ιδιαίτερα αν πέσουν σε ξεροκέφαλο που θέλει να κάνει το σωστό).

Επίσης υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί που όταν μιλάνε για συναδελφικότητα εννοούν όχι αλληλοϋποστήριξη αλλά ιδιαίτερη μεταχείριση στα παιδιά τους. Το λένε, το πιστεύουν και θεωρούν αυτονόητο (κεκτημένο ας πούμε) ότι θα την έχουν!

Προσωπικά ονομάζω αυτό το φαινόμενο "τυπική ελληνική σαπίλα" και τους συγχαίρω που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους σωστά ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν σε αυτήν τη χώρα.

γ) Γραφειοκρατία

Στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας το δημόσιο εξακολουθεί να δουλεύει με χαρτομάνι. Α, ναι καταγράφονται τα πάντα στον computer, όμως η χαρτούρα παραμένει. Έτσι ενώ όλοι οι βαθμοί περνιούνται στον computer, τον περασμένο Σεπτέμβριο παρακολούθησα στο σχολείο μου έναν πανικό που διήρκησε σχεδόν 20 λεπτά:

 Τρεις συνάδελφοι προσπαθούσαν να βρουν με τι χρώμα έπρεπε να περάσουν τους βαθμούς των εξετάσεων του Σεπτεμβρίου στην καρτέλα του μαθητή. Ένας έψαχνε στο Internet για νόμους ενώ 2 άλλοι ψάχνανε πυρετωδώς καρτέλες περασμένων ετών. Έλα όμως που κανένας δεν μπορούσε να μείνει στο λύκειο με τη νομοθεσία που υπήρχε τότε, την οποία επανέφερε ο υπουργός παιδείας που χαρακτήρισε την αριστεία ρετσινιά.

Βρήκανε κάποιες καρτέλες για το Γυμνάσιο, αλλά είναι ίδια τα χρώματα και για το Γυμνάσιο και για το Λύκειο; Βλέπεις υπάρχουν πολλά και εύκολα μπερδεύεσαι: Με μπλε οι βαθμοί των 4μήνων, με μαύρο οι μέσοι όροι των 4μήνων, με πράσινο οι εξετάσεις του Ιουνίου και με κόκκινο ο τελικός βαθμός. Δεν πρόσεξα τελικά ποιο είναι το χρώμα για τον Σεπτέμβριο (ίσως κάποιο 5ο) γιατί δεν με ενδιαφέρει να το μάθω κι ελπίζω να μην καταστραφεί ο κόσμος αν ποτέ χρησιμοποιήσω λάθος χρώμα.  

δ) Πολυνομία, ανασφάλεια και ανελέητη παρέμβαση του κράτους

Η εκπαιδευτική νομοθεσία αλλάζει πιο συχνά και από τη φορολογική. Το υπουργείο κάθε χρόνο καθορίζει την εξεταστέα ύλη και τις αναθέσεις μαθημάτων για ΟΛΕΣ τις τάξεις και ποτέ δεν είναι ολόιδια με την προηγούμενη χρονιά. Πολλές φορές μάλιστα οι αλλαγές γίνονται κατά την διάρκεια του σχολικού έτους.

Ενώ όλοι συμφωνούν ότι το περιεχόμενο και η μέθοδος διδασκαλίας πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες και τις δυνατότητες του μαθητή, υπάρχει πάντα ένας σοφός υπουργός κι ένα μάτσο σοφοί σύμβουλοι που αποφασίζουν πόσο πρέπει να επιμείνει ο καθηγητής στην κάθε ενότητα (ω, ναι κρατάνε τα προσχήματα με μια φράση ότι είναι απλώς ενδεικτικό), ποιες ασκήσεις θα πρέπει να μην διδαχθούν, τι να αξιολογηθεί από κάθε άσκηση, πως θα πρέπει να γίνει η αξιολόγηση των μαθητών ενώ ακόμα και οι διδακτικοί στόχοι για την κάθε ενότητα γράφονται στην εφημερίδα της κυβέρνησης!

Και το αμίμητο: "...το δεύτερο θέμα πρέπει να αποτελείται από 2 υποερωτήματα. Το πρώτο υποερώτημα πρέπει να βαθμολογείται με 13 μονάδες και το δεύτερο με 12..." γραμμένο στην εφημερίδα της κυβέρνησης.

Τους είναι βλέπεις αδιανόητο ότι μπορεί να υπάρξει κάποια λεπτομέρεια για την οποία δεν θα αποφασίζουν αυτοί. Είναι πλέον τόσο ισχυρά παγιωμένη η αντίληψη ότι πρέπει τα πάντα να αποφασίζονται κεντρικά ώστε μπορεί τα τελευταία 30 χρόνια να έχει αλλάξει πάρα πολλές φορές το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά ούτε καν έχω ακούσει την άποψη ότι θα πρέπει η κάθε σχολή να είναι αυτή που θα ορίζει σε ποια μαθήματα θα πρέπει να εξετάζονται οι μελλοντικοί φοιτητές της. Ακριβώς δηλαδή όπως συμβαίνει στις προηγμένες χώρες.

Ακόμα και συνάδελφοι που κάνουν προσωπικές σκέψεις γι' αυτό το θέμα δεν λένε κάτι τέτοιο. Στην Ελλάδα τέτοιες απόψεις είναι πλέον πέραν κάθε εμπειρίας ακόμα και φαντασίας!

ε) Ανελέητος πόλεμος κατά της αξιοκρατίας

Δεν γίνεται να έχεις και "κοινωνικά" κριτήρια και αξιοκρατία. Φυσικά η πολιτική πελατεία υπάρχει στα πρώτα και γι' αυτό και συνεχώς προωθούνται. Κάποια στιγμή δεν πήγαινε άλλο και δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ. Όμως σιγά-σιγά παρακάμπτεται και μάλιστα ο υπουργός παιδείας που χαρακτήρισε την αριστεία ρετσινιά δήλωσε ότι θα το καταργήσει τελείως, όπως άλλωστε και τα πρότυπα και οτιδήποτε άλλο που θα δυσαρεστεί τους πολλούς, που θα ζηλεύουν βλέποντας το παιδί του γείτονα να τα καταφέρνει καλύτερα.

Πώς να μην «βλακέψει» όποιος είναι στο δημόσιο; Πώς να μην αρχίσει να τα γράφει όλα, όταν βλέπει ότι ακριβώς όπως και στον στρατό όποιος είναι υπεύθυνος βρίσκει τον μπελά του ενώ όποιος είναι άχρηστος περνάει καλά;

Πως πρέπει να αντιδράσω όταν βλέπω ένα σωρό "συναδέλφους" να ακολουθούν την αρχή «το παίζω στριμμένος και απαυτώνω την κοινωνία» και μάλιστα όχι μόνο να μην απολύονται αλλά να τους περνάει; Κι επειδή η συνήθεια γίνεται δευτέρα φύση, έχω καταντήσει κι εγώ δημόσιος υπάλληλος. Άλλωστε πλέον έχω μάθει ότι δεν μπορείς να τα βάλεις με τον βούρκο.

Κάθε προσπάθεια να προσφέρεις αληθινό έργο χτυπιέται από

α) μαθητές και γονείς που βλέπουν χαμηλούς βαθμούς ή ότι ο κακόμοιρος ο κανακάρης τους δυσκολεύεται και δεν έχει χρόνο για βόλτα,

β) προϊσταμένους που δεν θέλουν να τους ζαλίζουν οι γονείς,

γ) συναδέλφους που καταλαβαίνουν ότι κάνεις σοβαρή δουλειά και ανησυχούν ότι θα χαλάσεις την πιάτσα.

Μας είπανε κάποτε για αξιολόγηση και με κάνανε να σκάσω στα γέλια. Με τι κριτήρια θα γίνει; Θα αποφασίσει ο όχλος και θα επιλέξει όσους βάζουν βαθμούς; Η πολιτική ηγεσία που ενδιαφέρεται μόνο να ικανοποιήσει τον όχλο; Ή μήπως οι προϊστάμενοι που θέλουν να ικανοποιούν και τον όχλο και την πολιτική ηγεσία;

Έτσι από ένας επιστήμονας μέσα στο top 6% κατάντησα κι εγώ δημόσιος υπάλληλος με τα όλα μου. Έχω μονιμότητα, έχω κεκτημένα. Και όπως είπα στην αρχή, σαν κι εμένα υπάρχουν1000άδες άλλοι. Επειδή όμως έχω ακόμα κάποια ίχνη ηθικής γράφω αυτό το γράμμα και έχω να συνοψίσω σε μία μόνο φράση:

Το δημόσιο ούτε το εξυγιαίνεις ούτε το αξιολογείς γιατί απλούστατα δεν μπορείς. Αυτό το δημόσιο το ΞΗΛΩΝΕΙΣ!»

Με εκτίμηση

Διονύσης»

Και για τη μεταφορά

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης

«Κούρεμα» κοντά στα 800 εκατ. ευρώ για τη διάσωση της Μαρινόπουλος

Του Βασίλη Γεώργα

Τα μεγέθη είναι τόσο μεγάλα που προκαλούν δέος. Η διάσωση της εταιρείας Μαρινόπουλος μπαίνει τυπικά στην τελική ευθεία της από πλευράς δικαστικής διαδικασίας καθώς όλα δείχνουν ότι ακόμη και αύριο ίσως καταστεί εφικτό να κατατεθεί η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 106 θ του πτωχευτικού κώδικα. Όμως το εγχείρημα και τα ρίσκα που το συνοδεύουν θα είναι μια γιγάντια πρόκληση διαρκείας, με κατάληξη που δεν μπορεί εκ των προτέρων να γνωρίζει κανείς.

Το πρωτοφανές στην υπόθεση εξυγίανσης του ομίλου Μαρινόπουλου, είναι ο τεράστιος όγκος των κεφαλαίων που θα χρειαστεί αρχικά να «καούν» και στη συνέχεια να αναγεννηθούν με νέο δανεισμό, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επαναλειτουργίας της εταιρείας υπό νέα επωνυμία και την ιδιοκτησία του Σκλαβενίτη.  Η συμφωνία είναι η μεγαλύτερη που έχει εφαρμοστεί ποτέ στην Ελλάδα και προβλέπει χοντρικά ότι η νέα εταιρεία θα απαλλαγεί από υποχρεώσεις κοντά στα 800 εκατ. ευρώ, και θα αναλάβει νέο δανεισμό ύψους 477 εκατ. ευρώ.

Όπως προκύπτει από το σχέδιο εξυγίανσης που καλούνται να υπογράφουν οι πιστωτές και να επικυρώσει το δικαστήριο, στο όνομα του συστημικού κινδύνου και της διάσωσης 11.000 άμεσων θέσεων εργασίας, διαγράφονται χρέη τουλάχιστον 783 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 52% των συνολικών υποχρεώσεων ύψους 1,49 δισ. ευρώ που έχει σήμερα η Μαρινόπουλος.

Τα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνουν το «κούρεμα» οφειλών από τις ΔΕΚΟ και αντιπροσωπεύουν:

- 323 εκατ. ευρώ που καλούνται να διαγράψουν οι περίπου 2.000 προμηθευτές της εταιρείας αποδεχόμενοι κούρεμα 50% των απαιτήσεών τους σημερινού ύψους 647 εκατ. ευρώ

- επιπλέον 307 εκατ. ευρώ υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος οι οποίες δεν θα μεταφερθούν στη νέα εταιρεία και θα συνεχίζουν να βαραίνουν την παλιά Μαρινόπουλος,

- και άλλα 153 εκατ. ευρώ οφειλών της Μαρινόπουλος προς την Carrefour και άλλες συνδεμένες εταιρείες που επίσης διαγράφονται από ένα σύνολο απαιτήσεων 165 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα θα χρειαστεί να διαγραφούν σημαντικά ποσά από τόκους και προσαυξήσεις τραπεζικών δανείων και οφειλών προς το Δημόσιο, το ήμισυ των χρεών προς τις ΔΕΚΟ και τους Δήμους, ενώ θα διακανονιστούν σε βάθος δεκαετιών υποχρεώσεις αρκετών ακόμη εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ενδεικτικό είναι πως η εξυπηρέτηση των τραπεζικών δανείων που θα βαραίνουν τη νέα εταιρεία θα διευκολυνθεί σημαντικά. Τυχόν οφειλόμενοι τόκοι μέχρι να ξεκινήσει η εφαρμογή της συμφωνίας εξυγίανσης θα κεφαλαιοποιηθούν, και για πέντε χρόνια μέχρι το 2021 η εταιρεία θα εξοφλεί μόνο τόκους και όχι κεφάλαιο. Μετά την περίοδο χάριτος θα καλείται ανάλογα με την πορεία των εσόδων της να αποπληρώσει τα δάνειά της σε διάστημα 15ετίας μέχρι το 2036.

Αντίστοιχα σημαντικές διευκολύνσεις προβλέπονται και για τα χρέη προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Σε αυτή την περίπτωση όλοι οι τόκοι, τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις θα διαγραφούν και η νέα εταιρεία θα πληρώσει μόνο το κεφάλαιο σε 250 άτοκες μηνιαίες δόσεις (περίπου 21 χρόνια).

Παράλληλα τα χρέη προς τις εταιρείες κοινής ωφέλειας (ενδεικτικά ΔΕΗ, ΔΕΔΗΕ, ΔΕΣΗΜΕ, ΛΑΓΗΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ) καθώς και τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, διαγράφεται το 50% των οφειλών καθώς και οι απαιτήσεις τρίτων (ΟΤΑ, ΕΡΤ) ενώ οι εναπομείνασες απαιτήσεις θα εξοφληθούν σε 36 άτοκες μηνιαίες δόσεις οι οποίες δεν θα επιβαρύνονται από προσαυξήσεις.

Παρότι η νέα εταιρεία που θα είναι θυγατρική του ομίλου Σκλαβενίτη θα μεταβιβαστεί με υποχρεώσεις μικρότερες των 710 εκατ. ευρώ έναντι των σημερινών 1,49 δισ. ευρώ, θα χρειαστεί νέα χρηματοδότηση που θα φτάσει συνολικά τα 477 εκατ. ευρώ για να μπορέσει να αποπληρώσει άμεσα μέρος των χρεών της (εντός δύο μηνών οι προμηθευτές) και να επανέλθει σε λειτουργία γεμίζοντας τα ράφια των καταστημάτων.

Από αυτά σύμφωνα με το σχέδιο εξυγίανσης, τα 352 εκατ. ευρώ θα διατεθούν από τις τράπεζες στη νέα εταιρεία μέσω έκδοσης κοινού ομολογιακού δανείου, ενώ άλλα 125 εκατ. ευρώ θα είναι χρήματα που θα διαθέσει η ίδια η εταιρεία Σκλαβενίτης. Το μεγαλύτερο βάρος του νέου δανείου θα σηκώσει αναλογικά η Alpha Bank (177 εκατ. ευρώ) και ακολούθως η Εθνική (81 εκατ. ευρώ),  η Eurobank (47 εκατ. ευρώ) και η Πειραιώς (47 εκατ. ευρώ). Η εταιρεία Σκλαβενίτης θα συμμετάσχει αρχικά με 75 εκατ. ευρώ μέσω αύξησης κεφαλαίου και θα βάλει άλλα 50 εκατ. ευρώ ως το τέλος του 2019.

Είναι προφανές σε συνδυασμό και με τους υπόλοιπους όρους εξόφλησης των υποχρεώσεων που περιλαμβάνονται στη συμφωνία, δημιουργείται ένα αρκετά ευνοϊκό πλαίσιο για να ξεκινήσει η προσπάθεια ανόρθωσης του δικτύου πωλήσεων της Μαρινόπουλος που θα περάσει στον όμιλο Σκλαβενίτη. Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις του σχεδίου εξυγίανσης αποτελούν ένα σημαντικό βοήθημα αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εγγυηθούν την επιτυχία του εγχειρήματος και πολύ περισσότερο για το μέλλον πλέον της Σκλαβενίτης η οποία επωφελείται σημαντικά έναντι του ανταγωνισμού μέσω της απόκτησης ενός πολύ μεγάλου αριθμού καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα, αλλά παράλληλα επιβαρύνεται με υψηλές νέες υποχρεώσεις και μεγάλο ρίσκο εκτέλεσης.

Έρχεται το Ευρωπαϊκό ΔΝΤ

γράφει η Παναγιώτα Μπλέτα (συγγραφέας)

Σύμφωνα με  δημοσίευμα του  πρακτορείου Reuters, οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης ετοιμάζουν ένα ενοποιημένο ταμείο με υποτιθέμενο στόχο την βοήθεια των ασθενέστερων οικονομικά χωρών μελών. Και αναφέρω υποτιθέμενο, γιατί ο σκοπός του ταμείου θα είναι να δανείζει τις ασθενέστερες οικονομικά χώρες, να πουλάει δηλαδή τραπεζικά προϊόντα και να τα εισπράττει πίσω με υπέρογκους τόκους ή με τις υποθηκεύσεις εθνικού και ιδιωτικού πλούτου και όχι να τις απεγκλωβίζει από τα προβλήματά τους.

Το ΔΝΤ της Ευρωζώνης ουσιαστικά στόχο έχει να θωρακίσει το ευρώ από τους κραδασμούς που δέχτηκε από την πλήρη απαξίωση του μέσα και έξω από την ευρωπαϊκή κοινότητα και να πείσει τα κράτη μέλη να εξακολουθούν να βρίσκονται δέσμιοι ενός νομίσματος που δεν έχει το αντίκρισμα που θα έπρεπε στα οικονομικά τους.

Για να έχει περιθώρια οικονομικού αποτελέσματος  για τις ασθενέστερες χώρες το εγχείρημα αυτό, θα πρέπει καταρχήν να αναγνωρίσει τις ποιοτικές διαφορές στην αξία του ευρώ ορίζοντας την συναλλαγματική αναλογικότητα σε εισοδήματα –ανεργία και κόστος ζωής, ανά χώρα.

Από εκεί θα προκύψουν οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες θα λειτουργεί και τα κριτήρια με τα οποία θα δανείζει και τοκίζει αντίστοιχα.

Θα πρέπει να αντιστρέψει δηλαδή τα αρχές με τις οποίες λειτουργούσε το ΔΝΤ, που έχασε την αίγλη του εξαιτίας της απόσχισης του από την κοινωνική πραγματικότητα των κρατών.

Οι ασθενέστερες χώρες θα χαίρουν χαμηλότερων επιτοκίων, καθώς και περιόδου χάριτος όταν αδυνατούν να αποπληρώσουν, έως και διαγραφής μέρους των χρεών. Σε αντίθεση με τις πιο δυνατές που θα έχουν υψηλότερα επιτόκια δανεισμού καθώς ωφελούνται από τις εσωτερικές συναλλαγές με τις ασθενέστερες  και υποχρέωση διάθεσης μέρους των πλεονασματικών τους προς ανακούφιση των ασθενέστερων.

Μόνο έτσι μπορούν να δεσμεύονται  τα μέλη της ευρωζώνης με συγκεκριμένα πλεονάσματα κάθε χρόνο και να ελέγχονται ετησίως τόσο για την πορεία των δημοσιονομικών τους, όσο και για την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Διαφορετικά, η ύπαρξη ενός δημοσιονομικού ταμείου που στόχο έχει να συνεχίσει τη  πολιτική της  Ευρωπαϊκής  Κεντρικής Τράπεζας –ΕΚΤ με τις ίδιες συμβατικές νομισματικές εκποιήσεις κεκαλυμμένα, δεν θα αποτελεί παρά μια οικτρή φάρσα εις βάρος των ασθενέστερων κρατών μελών , απλά και μόνο για να τα δεσμεύει και να τα ελέγχει περισσότερο και να μην μπορούν να απεγκλωβιστούν ποτέ από αυτό το σαθρό οικοδόμημα που ονομάζεται Ευρωπαική Ένωση.

Εάν λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να υιοθετήσει λύσεις ρηξικέλευθες, προκειμένου για την οικονομική ανάπτυξη και ευημερία όλων, τότε είναι προτιμότερο να διαλυθεί μια ώρα αρχύτερα, παρά να χρησιμοποιεί επικοινωνιακά τεχνάσματα του τύπου «το καινούργιο δημοσιονομικό ταμείο θα είναι καλύτερο ενεχυροδανειστήριο…».

Το να αλλάζεις όνομα δεν προϋποθέτει ότι θα συνεχίζεις να κοροϊδεύεις τους λαούς και να τους εκμεταλλεύεσαι, με επικοινωνιακά τρικ.

Τα δημοσιονομικά ταμεία πρώτο στόχο πρέπει να έχουν ΟΧΙ τις αγορές , αλλά την σταθεροποίηση στις κοινωνικές και αναπτυξιακές δομές που θα επιτρέψουν να αναδιοργανωθεί η τοπική κοινωνία και η επιχειρηματικότητα  που παράγουν την καταναλωτική δύναμη.

Και θα επαναλάβω μια σκέψη που έχω καταθέσει και στο παρελθόν. Οτιδήποτε δεν υπηρετεί τον άνθρωπο όσο καλά καμουφλαρισμένο και να είναι, θα εκπυρσοκροτήσει πίσω…