Θα υπάρχει «Ευρωπαϊκή Ένωση» σε δύο χρόνια;

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Η νίκη του Ντόναλτ Τράμπ στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ και οι νέες εξελίξεις, όπως οι προεδρικές στη Γαλλία και το δημοψήφισμα στην Ιταλία, οδηγούν σε κοσμοϊστορικές εξελίξεις, τόσο επιχειρηματικές όσο και πολιτικές. Θα υπάρχει, άραγε, Ευρωπαϊκή Ένωση σε δύο χρόνια;

Οι προεδρικές εκλογές στην Γαλλία δείχνουν να οδηγούν σε επικράτηση του François Fillon ως βασικού υποψηφίου του συντηρητικού χώρου, ενώ ο χώρος της κεντροαριστεράς φαίνεται να έχει ως υποψήφιο τον Emmanuel Macron, έναν υποψήφιο περισσότερο προβληθέντα για τις προτιμήσεις του για ώριμες γυναίκες παρά για την πολιτική του, η οποία κάθε άλλο παρά κάτι  ριζοσπαστικό» προοιωνίζει, και άρα δύσκολα θα «απειλήσει» τη θέση του «αυθεντικού» συντηρητικού François Fillon.

Ο κύριος Fillon, από την άλλη σχεδιάζει μείωση κοινωνικών δαπανών, απολύσεις και φοροαπαλλαγές για τα υψηλά εισοδήματα, μια ατζέντα που δύσκολα θα «προσελκύσει» τους «κρίσιμους αντισυστημικούς ψηφοφόρους στη Γαλλία. Αντίθετα η Marine Le Pen, με πρόγραμμα την εθνικοποίηση των Τραπεζών, την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την αναβίωση του Γαλλικού επιχειρείν, ενώ φαίνεται ως μειοψηφική όπως ακριβώς φαίνονταν ο Ντοναλτ Τραμπ και το κίνημα Brexit, εκφράζει ίσως με αρκετά καθαρό τρόπο, αν και με αρκετό μίγμα ξενοφοβίας, τον προβληματισμό των Γάλλων για το αύριο, δυνάμενη να συσπειρώσει τελικά τις «αντισυστημικές» δυνάμεις της Γαλλίας, που αυξανόμενα φαίνεται να αποτελούν δύναμη νίκης. Το δημοψήφισμα, από την άλλη, που διεξάγεται στην Ιταλία, παρότι δεν θα κρίνει το μέλλον της κυβέρνησης, αποτελεί το πράσινο φώς για την είσοδο της Ιταλίας σε κατεύθυνση «περικοπών» ή σε ολοκληρωτική ρήξη με την Γερμανία.

Όπως, εν ολίγοις, έγινε νωρίτερα σε Αγγλία και ΗΠΑ, ουσιαστικά διαμορφώνεται πόλωση μεταξύ όσων υποστηρίζουν ότι η ενδυνάμωση των εθνικών εταιριών θα επιλύσει πολλά από τα προβλήματα στα οποία οδηγήθηκαν οι χώρες στην προηγούμενη περίοδο.

Η ιστορική εμπειρία δεν  παρέχει ενδείξεις ότι χώρες έξω από «ανοικτές αγορές» όπως της ΕΕ θα έχουν ταχύτερη ανάπτυξη. Όμως η πολιτική εκβιασμών του Σόιμπλε και του ιερατείου των Βρυξελλών οδηγεί αυξανόμενα σε σύγκρουση συμφερόντων την Γερμανία με κάθε μία χωριστά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η επιβολή «αυστηρής πειθαρχίας» έχει προβληθεί ως «βίβλος της ανάκαμψης, ενώ στην πραγματικότητα χρησιμοποιήθηκε από τη Γερμανία, μαζί με το σκληρό νόμισμα ως εργαλείο πτώχευσης αρχικά των περιφερειακών χωρών και τώρα βασικών χωρών του πυρήνα της ΕΕ όπως Ιταλίας και Γαλλίας.

Οι κίνδυνοι για διάλυση των βασικών οικονομιών της Ευρωζώνης από την αύξηση των χρεοκοπιών που, πλέον, συνοδεύεται από αύξηση των επιτοκίων δανεισμού του ιταλικού δημοσίου αλλά και του κόστους δανεισμού των επιχειρήσεων, σχεδόν κατά 0,50% τις τελευταίες εβδομάδες, δείχνει περισσότερο από ποτέ ότι ενώ οι δύο εκλογικές αναμετρήσεις, σε Ιταλία την επόμενη εβδομάδα και σε Γαλλία την επόμενη χρονιά, θα μπορούσαν να είναι δύο «δοκιμασίες ρουτίνας», πιθανότατα θα οδηγήσουν σε επιτάχυνση της διαδικασίας αμφισβήτησης της «παντοκρατορίας» του κυρίου Σόιμπλε και του ιερατείου των Βρυξελλών.

Είτε, επομένως, θα υποχρεωθεί η ΕΕ να αλλάξει τακτική σε θέματα όπως εκείνο της δημοσιονομικής πειθαρχίας και αλληλεγγύης σε κράτη-μέλη βάζοντας τον κύριο Σόιμπλε στο περιθώριο, ή θα οδηγήσει σε ενίσχυση και πιθανό θρίαμβο των αντισυστημικών δυνάμεων στις δυο αυτές χώρες, και σε πιθανό σοβαρό ρήγμα, ίσως και διάσπαση την ΕΕ. Οι πρόσφατες εξελίξεις αποδυνάμωσης του ΕΥΡΩ, δείχνουν ότι ο δεύτερος κίνδυνος, εκείνος της δημιουργίας ρήγματος στην ΕΕ, είναι ένα αυξανόμενο πλέον ενδεχόμενο κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο διολίσθησης του ΕΥΡΩ και πτώσης τιμών στις χρηματιστηριακές αγορές της ΕΕ στο επόμενο διάστημα.

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία

Οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι ξέρουν από... φακελάκι

Μπορεί η Γερμανία να έχει κατηγορήσει πολλάκις την Ελλάδα για διαφθορά, ωστόσο μία εσωτερική έρευνα της γερμανικής κυβέρνησης αποδεικνύει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι της χώρας ξέρουν τι θα πει… φακελάκι.

Σύμφωνα με έρευνα του ιδρύματος Otto-Brenner, την οποία δημοσιεύει η Die Welt, οι περιπτώσεις διαφθοράς δημοσίων υπαλλήλων διπλασιάστηκαν από το 2014. Και τα παραπτώματα ξεκινούν από δωροδοκίες πάσης φύσεως και φτάνει μέχρι την απάτη και το οικονομικό έγκλημα της απιστίας.

Οι περισσότερες καταγελίες αφορούν μάλιστα στο υπουργείο Εξωτερικών. Έντεκα περιπτώσεις κατά 15 υπαλλήλων αφορούν σε υπαλλήλους του, ενώ δεν διευκρινίζεται στην έρευνα αν έχουν απομακρυνθεί από την υπηρεσία υπάλληλοι για τους οποίους αποδείχτηκε ο χρηματισμός.

Η Γερμανία βρίσκεται σύμφωνα με τα στοιχεία της Transparency International στην πέμπτη θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση από πλευράς διαφθοράς μαζί με την Μ. Βρετανία και το Λουξεμβούργο. Λιγότερο διαδεδομένη σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά είναι στην Δανία, την Σουηδία, την Φινλανδία και την Ολλανδία. Πιο διαδεδομένη είναι στην Ουγγαρία, την Σλοβακια, την Ελλάδα, την Ρουμανία, την Ιταλία και την Βουλγαρία.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις

Μία από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που περιγράφει η έρευνα, είναι αυτή ενός υπαλλήλου του υπουργείου Δημοσίων Έργων, ο οποίος έδωσε εσωτερικές πληροφορίες προκειμένου να αναλάβει κάποιο έργο μία συγκεκριμένη εταιρεία. Η κίνηση του αυτή εκτιμάται ότι κόστισε στο γερμανικό δημόσιο περίπου 850.000 ευρώ.

Περιπτώσεις διαφθοράς αναφέρονται, επίσης, και για το υπουργείο Άμυνας, Σε μία περίπτωση ένας στρατιωτικός έπαιρνε μίζες για να προμηθεύεται το στρατιωτικό νοσοκομείο με συγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα.

Περιπτώσεις διαφθοράς καταγράφηκαν και σε τελωνεία, είτε για συμμετοχή σε φοροδιαφυγή, είτε για λανθασμένο ποσό εκτελωνισμού εμπορευμάτων, με αντάλλαγμα ένα laptop και 1.000 ευρώ μετρητά, ακόμα και με αντάλλαγμα δωρεάν εισιτήρια για μια συναυλία.

Ούτε όμως και η αστυνομία αποτελεί εξαίρεση. Στην έρευνα αναφέρονται περιπτώσεις χρηματισμού για μεταβίβαση πληροφοριών από το σύστημα της αστυνομίας, αλλά και ξεπλύματος χρήματος.

Κρούσματα διαφθοράς έχουν παρουσιαστεί ακόμα και στην υπηρεσία εξεύρεσης εργασίας, όπως επίσης και σε αεροδρόμιο, προκειμένου ο υπάλληλος να αξιολογήσει εταιρεία ασφάλειας αεροδρομίου θετικότερα από άλλες για να πάρει τη δουλεια. Το αντάλλαγμα ήταν ένα Notebook αξίας 1.029 ευρώ...    

Πηγή

Η β΄αξιολόγηση στο μικροσκόπιο του Euroworking Group

Σε καθοριστική φάση εισέρχεται από τη Δευτέρα το ελληνικό ζήτημα, με την διαδικασία ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης και το θέμα της ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους.

Συγκρατημένη αισιοδοξία στις Βρυξέλλες.

Τη Δευτέρα το απόγευμα η Ομάδα Εργασίας του Εurogroup θα κάνει έναν πρώτο γενικό απολογισμό της πορείας της δεύτερης αξιολόγησης και θα εξετάσει πόσο κοντά βρισκόμαστε στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. Πριν από τη συνεδρίαση και μέχρι την Κυριακή θα μεσολαβήσουν συζητήσεις μεταξύ της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των θεσμών, ώστε να προσεγγίσουν ακόμη περισσότερο τις θέσεις τους.

Σε σχέση με τη δεύτερη αξιολόγηση ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε την Πέμπτη το βράδυ τηλεφωνική επικοινωνία με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο σύμφωνα με πληροφορίες παρότρυνε να κλείσει το συντομότερο η δεύτερη αξιολόγηση, προκειμένου οι συζητήσεις να επικεντρωθούν στη συνέχεια στο χρέος.

Στόχος μια συνολική συμφωνία στο Eurogroup

  

Ζητούμενο για την Αθήνα να ξεκινήσει η συζήτηση για την ελάφρυνση

Μετά τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας και σε όλη τη διάρκεια της επόμενης εβδομάδας θα συνεχιστούν οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών, δηλαδή της κυβέρνησης και των θεσμών, ενώ παράλληλες συζητήσεις θα γίνονται και μεταξύ των Ευρωπαίων, αλλά και των Ευρωπαίων με το ΔΝΤ για το θέμα του χρέους. Στόχος είναι στο κρίσιμο Εurogroup της 5ης Δεκεμβρίου να υπάρξει μια πολιτική συμφωνία τόσο για το κλείσιμο της αξιολόγησης όσο και για το χρέος, η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να ολοκληρωθεί μέσα στο Δεκέμβριο, ενδεχομένως σε μια έκτακτη συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης.

Αναφορικά με το χρέος, όλοι συμφωνούν στη λήψη βραχυπρόθεσμων μέτρων, εκεί που εστιάζονται οι διαφωνίες είναι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα που ζητάει το ΔΝΤ για να μπει στο πρόγραμμα. Ο Διεθνής Οργανισμός ζητάει πιο δραστικά μέτρα ελάφρυνσης θεωρώντας ότι με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα δεν διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του χρέους. Το βέβαιο είναι, σύμφωνα με κοινοτικές πηγές στις Βρυξέλλες, πως στο τραπέζι της συνεδρίασης της 5ης Δεκεμβρίου θα βρεθούν προς συζήτηση και μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.

Νίκος Μπέλλος, Βρυξέλλες

Πηγή

    

Οι 10+1 θέσεις - προτάσεις για το προσφυγικό ζήτημα από τη "Χιακή Συμπολιτεία"

Η πρόταση της "Χιακής Συμπολιτείας" για το προσφυγικό όπως κατατέθηκε και υποστηρίχθηκε σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο

1. Πλήρης διαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων του προσφυγικού θέματος και πλήρης ενημέρωση της κοινωνίας για τη διάθεσή τους σε τακτά διαστήματα.

2. Άμεση και μόνιμη ενίσχυση με προσωπικό του νοσοκομείου, των σχολείων και όλων των δημόσιων υποδομών. Ειδικά οικονομικά μέτρα με βάση δημόσια μελέτη για το ποιός κέρδισε και ποιός έχασε στο νησί από το προσφυγικό. Δημόσια μελέτη και για τις μεσοπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες οικονομικές  - κοινωνικές επιπτώσεις, με βάση διάφορα σενάρια. Αποζημίωση όσων πραγματικά έχουν πληγεί.

3. Σύσταση τοπικού συντονιστικού οργάνου. Εκπόνηση Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης.

4. Υπαγωγή των ΜΚΟ στο σχεδιασμό της τοπικής κοινωνίας, δια του δήμου.

5. Απεγκλωβισμός των προσφύγων – αποσυμφόρηση του νησιού. Δέσμη μέτρων για τον άμεσο απεγκλωβισμό των προσφύγων (διεκπεραίωση αιτημάτων ασύλου, απλοποίηση διαδικασιών κ.λπ.)

6. Απορρίπτουμε τη δημιουργία νέου hοt spot και φυλακής στο Μερσινίδι.  Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεγάλων διαστάσεων έχουν άθλιες συνθήκες και γίνονται εστίες προβλημάτων, πρώτα απ’ όλα για όσους διαμένουν σε αυτές.

7. Μικρές ανοιχτές δομές φιλοξενίας με ανθρώπινες συνθήκες, προσπάθεια εύρεσης στεγασμένων χώρων. Προστασία ευάλωτων ομάδων. Πρόληψη φαινομένων παραβατικότητας. Συμμετοχή των ίδιων των προσφύγων στη διαχείριση αυτών των δομών (φαγητό, καθαριότητα κ.ά)

8. Μέτρα ένταξης / ενσωμάτωσης  όσων προσφύγων επιθυμούν και δικαιούνται να παραμείνουν, με βάση μια αναλογική κατανομή προσφύγων σε όλη τη χώρα χώρα.

9. Καταγραφή και ένταξη των παιδιών στο εκπαιδευτικό σύστημα. 

10. Αποσυμφόρηση και κλείσιμο της Σούδας μόλις βρεθεί, το συντομότερο δυνατό,  επαρκής εναλλακτική. Κατάργηση ΒΙΑΛ το συντομότερο δυνατό, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

11. Απερίφραστη και απόλυτη καταδίκη της φασιστικής βίας εναντίον προσφύγων και αλληλέγγυων πολιτών

Πηγή 

Φορολογούν τώρα και τις αναλήψεις μετρητών από τα ATM: Ποιες οι αλλαγές στη χρήση καρτών

Μία σειρά μέτρων για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, με την ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και τον περιορισμό της χρήσης των μετρητών στην οικονομία προτείνουν οι τράπεζες στην κυβέρνηση.

Η φορολόγηση της ανάληψης μετρητών για να μειωθεί η φοροδιαφυγή είναι ένα από τα μέτρα, όπως αναφέρει η εφημερίδα Καθημερινή.

Όπως τονίζουν επιτελικά στελέχη τραπεζών, τα μετρητά διοχετεύονται σε μεγάλο βαθμό ή μπορούν να διοχετευθούν εύκολα, στη «μαύρη» οικονομία.

Έτσι, η επιβολή φόρου στις αναλήψεις θα μείωνε δραστικά τις συναλλαγές με μετρητά και κατ’ επέκταση της παραοικονομίας.

Οι κάρτες –πιστωτικές και χρεωστικές– αλλά και οι νέας τεχνολογίας που επιτρέπουν τις ανέπαφες συναλλαγές για μικροποσά, καθώς και το κινητό τηλέφωνο θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα και για την πιο μικρή συναλλαγή από την αγορά εφημερίδας στο περίπτερο μέχρι και εισιτήριο λεωφορείου.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Καθημερινής, στις προτάσεις προς την κυβέρνηση συμπεριλαμβάνοται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Υποχρεωτική χρήση καρτών ή άλλων ηλεκτρονικών δικτύων για κάθε συναλλαγή με επαγγέλματα όπου υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις φοροδιαφυγής ή χρησιμοποιούνται τα μετρητά ως κύριο μέσο συναλλαγών.

Υποχρεωτικη χρήση καρτών ή ηλεκτρονικών δικτύων για συναλλαγές από κάποιο ποσό και πάνω.

Αναμόρφωση φορολογικού συστήματος με την καθιέρωση συστήματος εσόδων-εξόδων. Τα νοικοκυριά ή οι επαγγελματίες θα φορολογούνται μόνο για το ποσό του εισοδήματος που δεν καταναλώθηκε. Ετσι επαγγελματίες και νοικοκυριά θα έχουν ισχυρό κίνητρο να ζητούν αποδείξεις για την παραμικρή δαπάνη προκειμένου να αυξήσουν τα έξοδά τους και να περιορίσουν τον τελικό φόρο.

Υποχρέωση όλων των επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως μεγέθους, να καταβάλουν ηλεκτρονικά κάθε μισθοδοσία.

Πηγή

Τι δείχνουν οι νέες δηλώσεις Σόιμπλε για τον «ακήρυχτο πόλεμο» Γερμανίας - Αγγλίας;

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, με νέες δηλώσεις του, ξεκαθαρίζει για πρώτη φορά την στρατηγική που θα ακολουθήσει η Γερμανία απέναντι στην Αγγλία στα επόμενα χρόνια. Είναι στρατηγική συνεργασίας, ή ολοκληρωτικού πολέμου, ποιος τελικά κερδίζει και ποιος χάνει από την νέα αυτή εξέλιξη;

O Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, ως υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, και μέχρι πρόσφατα ο πλέον παντοδύναμος στην Ευρώπη είναι αρκετά γνωστός για την σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε την Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ κατά τη διάρκεια της κρίσης που ξέσπασε το 2008, σκληρότητα που χειροτέρευσε τα προβλήματα των χωρών αυτών και οδήγησε σε οικονομική ασφυξία τη χώρα μας. Όμως τόσο η απόφαση των Βρετανών να εξέλθουν από την ΕΕ όσο και η εκλογή Τραμπ, έχουν πλέον δημιουργήσει συνθήκες που όχι απλά αυξάνουν την νευρικότητα στο στρατόπεδο των Γερμανών, αλλά τους υποχρεώνουν να καταστρώσουν μια νέα στρατηγική. Οι πρόσφατες επομένως δηλώσεις του Σόιμπλε στο περιοδικό Σπήγκελ και εκείνο των Financial Times, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνουν πως θα κινηθεί η Γερμανία, πως θα αντιδράσει, στις νέες εξελίξεις.

Υπάρχουν έξι βασικά σημεία που προκύπτουν για την νέα στρατηγική της Γερμανία από τις δηλώσεις αυτές. Το πρώτο είναι ότι θα προσπαθήσει να μπλοκάρει την απόφαση της Βρετανίας να παράσχει διευκολύνσεις σε ξένες εταιρίες, όπως εκείνη της Ιαπωνικής Nissan, ώστε να εμποδίσει την Αγγλία να αποβεί ξανά ο βιομηχανικός αντίπαλος της Γερμανίας. Το δεύτερο είναι ότι θα υποστηρίξει ενεργά την μεταφορά των εργασιών τραπεζικής εκκαθάρισης της Ευρώπης, που τώρα γίνονται στο Λονδίνο, προς άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιθανότατα προς την Γερμανία. Το τρίτο είναι ότι θα μπλοκάρει οποιαδήποτε συμφωνία ανοικτών αγορών μεταξύ ΕΕ και Βρετανίας, αν η Βρετανία δεν αποδεχτεί την ελεύθερη μετανάστευση από χώρες ΕΕ. Το τέταρτο είναι ότι θα ζητήσει αποζημίωση από τη Βρετανία, ύψους 50 περίπου δισεκατομμυρίων Αγγλικών λιρών (60 δις ΕΥΡΩ) για την έξοδό της από την ΕΕ. Τέλος, σχεδιάζει να μπλοκάρει την Αγγλική πολεμική βιομηχανία από το να παίρνει δουλειές στην ΕΕ, και να ενισχύσει την Γερμανική, δημιουργώντας ένα νέο στρατιωτικό δόγμα, με βάση το οποίο η Γερμανία θα ηγείται στρατιωτικά στην ΕΕ, δημιουργώντας μια νέα «αγορά» για τις πολεμικές της βιομηχανίες!

Είναι άγνωστο αν θα πετύχει, και σε τι βαθμό η νέα στρατηγική Σόιμπλε, μετά την εκλογή Τραμπ, που ουσιαστικά απογυμνώνει τον Γερμανό υπουργό από τον βασικό εκτός ΕΕ σύμμαχο ως τώρα, που ήταν οι ΗΠΑ, καθώς ο νέος Αμερικάνος πρόεδρος δεν φαίνεται να βλέπει με καλό μάτι την λογική της παγκοσμιοποίησης, και είναι φιλικός προς διμερείς συμφωνίες ανοικτού εμπορίου, αντί για συνθήκες που ευνοούν συγκεκριμένες πολυεθνικές. Όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ακούγονται καλά στα αυτιά των Βρετανών, και, κρίνοντας από την οικονομική και πολιτική παρακαταθήκη της Αγγλίας, οι Βρετανοί θα σκληρύνουν, αντί να μαλακώσουν τη στάση τους, όπως έκαναν ιστορικά και στους δυο παγκόσμιους πολέμους όταν είδαν ότι η στάση της Γερμανικής ηγεσίας βλάπτει την δημοκρατική δύση.

Είναι επομένως πολύ δύσκολο η Αγγλία να αλλάξει το νέο της επενδυτικό και αναπτυξιακό δόγμα, και το πιο πιθανό είναι ότι οδεύουμε προς ένα εμπορικό «πόλεμο χωρίς έλεος» μεταξύ των συμφερόντων του στρατιωτικοβιομηχανικού και τραπεζικού λόμπυ που εκπροσωπεί ο Σόιμπλε, και εκείνου των Άγγλων. Οι νέες αυτές εξελίξεις δεν αντικατοπτρίζουν ρεαλισμό από την πλευρά του Γερμανού προέδρου και θα οδηγήσουν σε αρνητικές επιπτώσεις τις αγορές, ενώ οι δηλώσεις για στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, σε συνδυασμό με την ρητορική πολέμου, δημιουργούν παράξενους συνειρμούς. Η νέα τακτική του χερ Σοιμπλε, δεν είναι τακτική καπιταλισμού, αποτελεί κοντόφθαλμη πολιτική που θυμίζει εποχές πριν την έναρξη παγκοσμίου πολέμου, κάτι εξαιρετικά αρνητικό, τόσο για την Αγγλία, όσο και για την ΕΕ, οδηγώντας σε νέους κινδύνους την ήδη σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένη ευρωζώνη.

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.  

O Ιταλοί αδειάζουν τους λογαρισμούς τους και αγοράζουν χρυσό και στην Ελβετία!

Ο λόγος είναι η ανασφάλεια που υπάρχει για την έκβαση του δημοψηφίσματος της προσεχούς Κυριακής και οι συνέπειες τις οποίες μπορεί να έχει ως προς την παραμονή ή μη της Ιταλίας στην ευρωζώνη. Προβάδισμα στο «όχι» δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

O Ιταλοί αδειάζουν τους λογαρισμούς τους και αγοράζουν χρυσό και στην Ελβετία!

Σύμφωνα με το γερμανικό οικονομικό περιοδικό WirtschaftsWoche (WiWo) οι Ιταλοί αδειάζουν τους λογαρισμούς τους και αγοράζουν χρυσό και στην Ελβετία.

Ο λόγος είναι η ανασφάλεια που υπάρχει για την έκβαση του δημοψηφίσματος της προσεχούς Κυριακής και οι συνέπειες τις οποίες μπορεί να έχει ως προς την παραμονή ή μη της Ιταλίας στην ευρωζώνη.

Στο υποκατάστημα εμπορίας πολύτιμων μετάλλων Pro Aurum της πόλης Λουγκάνο, το οποίο βρίσκεται στο ιταλόφωνο καντόνι Τεσσίνο της νότιας Ελβετίας, εδώ και βδομάδες Ιταλοί παραγγέλουν σε αυξανόμενο βαθμό ράβδους χρυσού και χρυσά νομίσματα. «Συνήθως έχουμε 80% Ελβετούς πελάτες και 29% Ιταλούς, αλλά τώρα τα ποσοστά έχουν σχεδόν αντιστραφεί», όπως είπε ο Ρόμπερτ Χάρτμαν, ο διευθυντής της Pro-Aurum στο περιοδικό WiWo. Οι περισσότεροι φυλάσσουν το χρυσό σε θυρίδες της ελεύθερη τελωνειακής ζώνης των γερμανών εμπόρων πολύτιμων μετάλλων της Ζυρίχης.

Το πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν oi Ιταλοί είναι ότι ποσά άνω τον 10.000 ευρώ σε μετρητά πρέπει να δηλώνονται εγγράφως κατά την είσοδό τους στην Ελβετία. Όποιος συλλαμβάνεται να παρανομεί εισάγοντας μεγαλύτερα ποσά βρίσκεται αντιμέτωπος με τις δρακόντειες ποινές, τις οποίες προβλέπει ο ελβετικός νόμος, όπου και περιλαμβάνεται και η ειδοποίηση των ιταλικών αρχών κατά της φοροδιαφυγής. Προς το παρόν οι Ιταλοί μπορούν, όμως, απλώς να εμβάσουν νομότυπα μεγαλύτερα ποσά στην Pro AUrum του Λουγκάνο και στη συνέχεια να αγοράσουν χρυσό χωρίς κανένα πρόβλημα.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με το ΑΠΕ, μειώνονται και οι καταθέσεις των ιταλικών τραπεζών. Οι αναλήψεις από την ευρισκόμενη σε βαθειά κρίση ιστορική τράπεζα Monte dei Paschi ανέρχονται ήδη στο 14% των συνολικών καταθέσεων. Το τέλος τoυ παιχνιδιού έχει μόλις αρχίσει στην Ιταλία, σημειώνει η Wiwo.

Προβάδισμα του «όχι» βλέπουν οι δημοσκοπήσεις

Μια περίπου εβδομάδα πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα για την συνταγματική μεταρρύθμιση στην Ιταλία στις 4 Δεκεμβρίου, συνεχίζονται σε υψηλούς τόνους, οι εκστρατείες του «ναι» και τους «όχι».

Ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι δήλωσε μάλιστα πως «αν χάσει την αναμέτρηση, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν χρειαστεί να συνεργασθεί μαζί του για νέες θεσμικές αλλαγές, αλλά θα πρέπει να πετύχει συμφωνία με τον Μπέπε Γκρίλλο».

Με άλλα λόγια, ο Ματέο Ρέντσι προειδοποιεί για μια ακόμα φορά ότι θα παραιτηθεί αν επικρατήσει το «όχι» στην μεταρρύθμιση.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις βλέπουν πάντως ένα προβάδισμα του «όχι».

Πολλοί σχολιαστές, όμως, επιμένουν ότι αν η κυβέρνηση συνεχίσει να διαθέτει την απαιτούμενη πλειοψηφία στην βουλή και στην γερουσία, ο Ματέο Ρέντσι θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι έχει αναλάβει ένα θεσμικό καθήκον και κατά συνέπεια θα πρέπει να συνεχίσει να κυβερνά την Ιταλία.

Στο μεταξύ, το βρετανικό περιοδικό Economist, γράφει ότι ακόμα και σε περίπτωση παραίτησης του Ιταλού κεντροαριστερού πρωθυπουργού, δεν πρόκειται να έρθει η συντέλεια του κόσμου.

«Υπάρχει πάντα η λύση της κυβέρνησης τεχνοκρατών», υπογραμμίζει το περιοδικό.

Ρέντσι: Μια κυβέρνηση τεχνοκρατών θα φέρει νέους φόρους

Πολλοί βέβαια, ανησυχούν και φοβούνται ότι αν επικρατήσει το «όχι» στο δημοψήφισμα ενδέχεται να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, με πιθανή μια νίκη του κινήματος «Πέντε Αστέρων».

Πρέπει να θυμίσουμε, πάντως, ότι στην φάση αυτή, το κίνημα του ιταλού ηθοποιού και πολιτικού δεν συμπεριλαμβάνει, στις άμεσες προτεραιότητές του την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη.

Ο Ρέντσι, βέβαια, πέρα από τον «κίνδυνο Γκρίλλο», προβλέπει ότι αν τον διαδεχθεί τεχνοκρατική κυβέρνηση οι πολίτες θα βρεθούν αντιμέτωποι με νέες φορολογικές επιβαρύνσεις.

Εκτιμάται ότι η προειδοποίηση αυτή αρκεί για να καλύψει ο Ματέο Ρέντσι το χαμένο έδαφος μέσα στην εβδομάδα που απομένει μέχρι το δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου.

Πηγή 

  

Bloomberg: Ο Ματέο Ρέντσι κινδυνεύει να σαρωθεί από τη θύελλα που έφερε το Brexit και τον Τραμπ

Το ιταλικό δημοψήφισμα στις 4 Δεκεμβρίου αποτελεί ένα επικίνδυνο στοίχημα για τον Ματέο Ρέντσι, ο οποίος κινδυνεύει με βαριά ήττα, όπως εκτιμά αρθρογράφος στο Bloomberg.

Γράφει συγκεκριμένα σε άρθρο της η δημοσιογράφος Therese Raphael:

Ο πολιτικός που θα έπρεπε να είναι λιγότερο ευάλωτος στο κύμα του λαϊκισμού που σαρώνει τις δημοκρατίες του πλανήτη είναι ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι. Οι Ιταλοί, άλλωστε, είχαν τον δικό τους Ντόναλντ Τραμπ: τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που υπήρξε πρωθυπουργός για εννιά χρόνια και άφησε μια κληρονομιά από ανεκπλήρωτες μεταρρυθμίσεις και αναρίθμητα σκάνδαλα. Υστερα από άνω των 60 μεταπολεμικές κυβερνήσεις, οι Ιταλοί γνωρίζουν τι σημαίνει αστάθεια.

Κι όμως, τίποτα από αυτά δεν μοιάζει να έχει σημασία. Στις 4 Δεκεμβρίου, οι Ιταλοί ψηφίζουν σε ένα δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση και υπάρχει κίνδυνος ο Ρέντσι να σαρωθεί από την ίδια θύελλα που συνέτριψε την προηγούμενη κυβέρνηση της Βρετανίας και τις προεδρικές ελπίδες της Χίλαρι Κλίντον.

Ο Ρέντσι δεν ανήκει στην ίδια κατηγορία με την Κλίντον ή με τους βρετανούς πολιτικούς που απέτυχαν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έπρεπε να παραμείνει στην ΕΕ. Εκείνοι αντιπροσώπευαν κέντρα εξουσίας φθαρμένων αυτοκρατοριών και είχαν απέναντί τους πολιτικούς που υπόσχονταν να κάνουν τις χώρες τους ξανά μεγάλες. Η ειρωνεία είναι ότι στην Ιταλία η ψήφος υπέρ του ΟΧΙ είναι μια ψήφος όχι για αλλαγή, αλλά για τη συνέχιση της πολιτικής αστάθειας και της οικονομικής στασιμότητας.

Το γιατί οι Ιταλοί ενδέχεται να απορρίψουν τη λογική και να κινηθούν εναντίον της εμπειρίας τους είναι κάτι που έχει να κάνει τόσο με την κακή συγκυρία όσο και με τους κακούς υπολογισμούς του Ρέντσι, ο οποίος προσωποποίησε το δημοψήφισμα. Τυχόν επικράτηση του ΟΧΙ θα θέσει εκ νέου ερωτήματα για τη χρησιμότητα των δημοψηφισμάτων όταν πρόκειται για σύνθετα ζητήματα.

Τα ερωτήματα επί των οποίων οι Ιταλοί καλούνται να ψηφίσουν μοιάζουν κάπως αρχαϊκού χαρακτήρα μπροστά στο δίλημμα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι βρετανοί ψηφοφόροι ή στο πρόσωπο που είχαν να επιλέξουν οι Αμερικανοί. Εχουν όμως μεγάλη σημασία τόσο επί της ουσίας (ο Ρέντσι έχει υποστηρίξει, και ορθώς, ότι η χώρα είναι ακυβέρνητη χωρίς τη θεσμική μεταρρύθμιση που επιδιώκει) όσο και επειδή ταυτίζονται με το μεταρρυθμιστικό όραμα αυτής της κυβέρνησης.

Η σημαντικότερη αλλαγή αφορά τη σύνθεση και τον ρόλο της Γερουσίας. Το σημερινό σύστημα, που σχεδιάστηκε για να αποτρέψει την εμφάνιση ενός νέου Μουσολίνι, παρέχει ίσες εξουσίες στα δύο σώματα του κοινοβουλίου, με αποτέλεσμα πολλά νομοσχέδια να πηγαινοέρχονται συχνά για χρόνια μεταξύ των δύο σωμάτων προκειμένου να υιοθετηθούν. Με βάση τη μεταρρύθμιση, η Γερουσία θα μετατραπεί σε ένα σώμα 100 μη εκλεγμένων περιφερειακών αντιπροσώπων που θα έχουν συμβουλευτικό ρόλο.

Αν οι αλλαγές σταματούσαν εδώ, η αποστολή του Ρέντσι θα ήταν ευκολότερη. Ο ιταλός πρωθυπουργός πρόσθεσε όμως και μια αλλαγή στον εκλογικό νόμο που θα καθιστά σχεδόν αδύνατη την εκθρόνιση ενός πρωθυπουργού στη διάρκεια της πενταετούς του θητείας. Αυτό ανησυχεί πολλούς Ιταλούς, οι οποίοι δεν είναι ικανοποιημένοι με την έλλειψη πνεύματος συνεργασίας που χαρακτηρίζει τον Ρέντσι.

Τα πράγματα για τον τελευταίο χειροτέρεψαν λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα: στασιμότητα, μια ανεργία που φτάνει το 11,4%, ένα χρέος που φτάνει το 132% του ΑΕΠ και έναν τραπεζικό τομέα που βουλιάζει από τα «κόκκινα δάνεια». Οι μισοί σχεδόν από τους νέους είναι άνεργοι και η δυσαρέσκεια μεγάλη. Η μεσαία τάξη της Ιταλίας, όπως και της Αμερικής, αισθάνεται ότι δεν έχει επωφεληθεί από την παγκοσμιοποίηση.

Στο παρελθόν, οι ιταλικές κυβερνήσεις προσπερνούσαν τα προβλήματα χάρις στην υποτίμηση και τις δημόσιες δαπάνες. Αυτό δεν είναι τώρα δυνατό. Η Ιταλία χρειάζεται διαρθρωτική μεταρρύθμιση, αλλά δεν μπορεί να την εφαρμόσει στις σημερινές συνθήκες. Η γενναία προσπάθεια του Ρέντσι να μεταρρυθμίσει την αγορά εργασίας προσέκρουσε στα συμφέροντα των συνδικάτων.

Ο κυριότερος αντίπαλος του Ρέντσι, ο Μπέπε Γκρίλο από το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, προειδοποιεί τους ψηφοφόρους ότι οι μεταρρυθμίσεις που καλούνται να ψηφίσουν δίνουν υπερβολικές εξουσίες στον Ρέντσι και υποστηρίζει ότι η Ιταλία πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ. Ο Ρέντσι δεν χάνει ευκαιρία να καταγγείλει τις συγκεχυμένες προτάσεις του Κινήματος και να επισημάνει την έλλειψη κυβερνητικής εμπειρίας που το χαρακτηρίζει. Όπως συνέβη και στην περίπτωση του Τραμπ, όμως, δεν είναι σαφές αν οι Ιταλοί ανησυχούν για πράγματα όπως η εμπειρία ή η ικανότητα. Αυτό που θέλουν είναι να εκδηλώσουν την οργή τους για τις συνέπειες της λιτότητας στη ζωή τους.

Ο Ρέντσι και οι βουλευτές του γυρίζουν την Ιταλία για να ενισχύσουν τις ψήφους υπέρ του ΝΑΙ. «Αν νικήσει το ΟΧΙ, όποιος είναι πρωθυπουργός τα επόμενα 30 χρόνια θα είναι σκλάβος των βέτο, των εκβιασμών και της γραφειοκρατίας», προειδοποιεί. Όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, όμως, οι Ιταλοί δεν συμφωνούν μαζί του.

Στις ημέρες που απομένουν, η ιταλική κυβέρνηση πρέπει να πείσει τους ψηφοφόρους να μην ακολουθήσουν τα παραδείγματα του Brexit και των αμερικανικών εκλογών. Αν δεν τα καταφέρει, οι συνέπειες μπορεί να αποδειχθούν εξίσου σημαντικές μ’εκείνες των δύο ψηφοφοριών που σόκαραν φέτος τον πλανήτη.

Πηγή 

Αλλαγές στα οικογενειακά επιδόματα -Τα σενάρια της Παγκόσμιας Τράπεζας

Πλήγμα σε πάνω από ένα εκατομμύριο δικαιούχους 

Μέσα στο 2017 αλλάζουν όλα σε 135 επιδόματα, κάτι που αφορά περισσότερους από ένα εκατομμύριο δικαιούχους.

Από αυτούς, η πλειονότητα- 870.000 δικαιούχοι- λαμβάνουν το επίδομα τέκνου και το ειδικό επίδομα τρίτεκνης και πολύτεκνης οικογένειας, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ελεύθερου Τύπου».

Το συνολικό κόστος όλων των επιδομάτων ξεπερνά το 1,7 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό τα 650 εκατ. ευρώ καταβάλλονται για τα οικογενειακά επιδόματα και άλλα 700 εκατ. ευρώ για τα προνοιακά επιδόματα αναπήρων και άλλων ειδικών κατηγοριών. Περίπου 110 εκατ. ευρώ είναι για το επίδομα θέρμανσης, 73 εκατ. ευρώ για την επιστροφή φόρου πετρελαίου στους αγρότες, 88 εκατ. ευρώ για ειδικές φοροαπαλλαγές ναυτικών.

Ο άξονας των αλλαγών περιγράφεται στο κείμενο του επικαιροποιημένου μνημονίου, όπου γίνεται λόγος για ενοποίηση του επιδόματος τέκνων και του ειδικού επιδόματος τριτέκνων και πολυτέκνων σε ένα ποσό με νέα κριτήρια, που αναλύονται στην πολυσέλιδη έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία ανέλαβε έναντι αδράς αμοιβής να προτείνει ποια επιδόματα χρήζουν επανεξέτασης, μείωσης ή και πλήρους κατάργησης.

Η Παγκόσμια Τράπεζα προτείνει, σύμφωνα με το δημοσίευμα, τέσσερα εναλλακτικά σενάρια για τα οικογενειακά επιδόματα. Συγκεκριμένα:

Κατάργηση του ειδικού επιδόματος 500 ευρώ για τις οικογένειες με 3 και άνω παιδιά, με το αιτιολογικό ότι οι οικογένειες αυτές έχουν δυσανάλογα υψηλότερες παροχές ανά παιδί σε σχέση με όσους έχουν 1 ή 2 παιδιά.

Αφαίρεση του επιδόματος τέκνου για το τρίτο και άνω παιδί από όσους έχουν υψηλό εισόδημα.

Αναδιανομή του επιδόματος των 500 ευρώ σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα

Θέσπιση κατώτατου ορίου για την καταβολή του επιδόματος σε δικαιούχους με εισοδήματα έως 10.000 ευρώ.

Τα δύο τελευταία σενάρια οδηγούν σε ένα εφάπαξ επίδομα των 70 και 60 ευρώ ανά μήνα για κάθε παιδί. Το τελευταίο σενάριο, όπως παρατηρεί η Παγκόσμια Τράπεζα, μπορεί να αυξήσει την φτώχεια των νοικοκυριών με τρία ή και περισσότερα εξαρτώμενα παιδιά, γιατί το κίνητρο θα είναι ότι «όσα λιγότερα δηλώσεις τόσα περισσότερα θα πάρεις».

Σε ό,τι αφορά το επίδομα θέρμανσης, σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο», οι δανειστές προτείνουν επανασχεδιασμό ή κατάργησή του.

Πηγή

Κόβονται 4 φοροαπαλλαγές ύψους 180 εκατομμυρίων ευρώ

Περικοπές τεσσάρων φοροαπαλλαγών ύψους 180 εκατομμυρίων ευρώ προβλέπει η συμφωνία της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους των θεσμών, χωρίς ωστόσο να θίγονται προνοιακά επιδόματα.

Οπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της η Καθημερινή οι περικοπές αναμένεται να οριστικοποιηθούν στη τηλεδιάσκεψη της Κυριακής που θα γίνει μεταξύ μεταξύ των θεσμών και οικονομικού επιτελείου.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι φοροαπαλλαγές που θα κοπούν είναι το  επίδομα θέρμανσης, οι ιατρικές δαπάνες, η ειδική φορολόγηση των ναυτικών και ο μειωμένος κατά 1,5% μηνιαίος παρακρατούμενος φόρος μισθωτών υπηρεσιών.

Επίδομα θέρμανσης: Το κονδύλι έχει ήδη περικοπεί από την περίοδο 2015-16 κατά 50% και από το 2018 αναμένεται να περικοπεί ακόμα περισσότερο. 1,9 εκατ. φορολογούμενοι κάνουν χρήση της φοροαπαλλαγής των ιατρικών δαπανών με κόστος 120,6 εκατ.ευρώ για το Δημόσιο. Το κονδύλι δεν θα καταργηθεί στο σύνολό του, ωστόσο εξετάζεται να ενταχθεί τμήμα της φοροαπαλλαγής στο νέο σύστημα των ηλεκτρονικών συναλλαγών που προωθείται. Όσον αφορά την ειδική φορολόγηση των ναυτικών αυτή αφορά 27.318 άτομα και κοστίζει 91,2 εκατ. Ευρώ στο Δημόσιο. Η μηνιαία παρακράτηση φόρου για τους μισθωτούς είναι μειωμένη κατά 1,5 % επί του αναλογούντος φόρου. Από την κατάργηση της το δημόσιο θα έχει όφελος 67,9 εκατ.ευρώ.

Το σύνολο των ανωτέρω φοροαπαλλαγών ανέρχεται σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών στα 385 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, μετά τις περικοπές, το κόστος των εν λόγω φοροαπαλλαγών θα είναι 205 εκατ. ευρώ για το 2018.

Ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών προβλέπεται και στο προσχέδιο του επικαιροποιημένου μνημονίου μαζί με άλλες φοροαπαλλαγές που δεν έχουν ακόμα καθοριστεί.

Συνολικά, οι φοροαπαλλαγές όπως προκύπτουν από τον νομό που κατατίθεται κάθε χρόνο στην Βουλή ανέρχονται σε 3,5 δισ. Ευρώ. Για τα νοικοκυριά οι φοροαπαλλαγές φθάνουν στο ποσό των 388,7 εκατ.ευρώ, για τις επιχειρήσεις στα 700 εκατ. Ευρώ. 

Πηγή

Αποκλείει απομείωση του ελληνικού χρέους ο Κλ. Ρέγκλινγκ

Η στρατηγική Βαρουφάκη είχε μεγάλο κόστος για την Ελλάδα

   

Μιλώντας στην Der Standard ο Κλ. Ρέγκλινγκ απέκλεισε κατηγορηματικά μια απομείωση του ελληνικού χρέους. Αν κριθεί αναγκαίο θα επιμηκύνουμε τις διάρκειες αποπληρωμής του χρέους το 2018, τόνισε ο επικεφαλής του ESM.

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ απέκλεισε μια απομείωση του χρέους τονίζοντας ότι ούτε η ελληνική κυβέρνηση τη ζητά. Σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα Der Standard υπογράμμισε ότι σε περίπτωση που κριθεί ωστόσο αναγκαίο, «τότε θα βελτιώσουμε περαιτέρω τους όρους, όπως για παράδειγμα τις διάρκειες αποπληρωμής». Παράλληλα ο κ. Ρέγκλινγκ πρόσθεσε ότι ακριβώς επειδή ελήφθησαν σκληρά μέτρα προσαρμογής η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει σήμερα πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους. Κάποτε όμως, είπε ο επικεφαλής του ESM θα αυξηθούν οι δόσεις αποπληρωμής. Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το 2018 θα εξεταστεί η βιωσιμότητα του χρέους. Κι αν υπάρξει ανάγκη, θα δράσουμε».

Κατά την εκτίμησή του ούτε το ΔΝΤ επιδιώκει μια απομείωση. Απλά θέλει να ληφθούν άμεσα αποφάσεις για την ελάφρυνση του χρέους και όχι μετά την εκπνοή του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, υπογραμμίζει ο Κλάους Ρέγκλινγκ.

Σε τέλμα βρίσκεται και πάλι η ελληνική οικονομία

 

Η στρατηγική Βαρουφάκη είχε μεγάλο κόστος για την Ελλάδα, ισχυρίζεται ο Κλ. Ρέγκλινγκ 

 

Σε ερώτημα αν η Ελλάδα ξεπερνά σιγά σιγά την κρίση ο Κλάους Ρέγκλιγνκ απάντησε: «Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο. Θα έλεγα ότι η ελληνική οικονομμία βρίσκεται και πάλι σε τέλμα. Βρισκόμαστε σε παρόμοιο σημείο όπως το 2014 όταν καταγράφονταν ανάπτυξη και η ανεργία είχε μειωθεί 2%. Η Ελλάδα ήταν μάλιστα σε θέση να ξαναβγεί στις αγορές. Ήταν ξεκάθαρες ενδείξεις ανάκαμψης. Και τότε είχαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 μια υποτροπή με τη νέα κυβέρνηση. Με έναν υπουργό Οικονομικών, ο οποίος προσπάθησε να ακολουθήσει μια εντελώς διαφορετική στρατηγική, η οποία είχε μεγάλο κόστος για την Ελλάδα. Πολλές μεταρρυθμίσεις πήγαν πίσω, η Ελλάδα επέστρεψε στην ύφεση και φτάσαμε στο τρίτο πρόγραμμα. Τώρα είμαστε και πάλι σε τέλμα. Αν το 2015 η χώρα είχε συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις θα είχαμε εξοικονομήσει πολύ χρόνο και χρήμα».

Αναφερόμενος στην ταχύτητα εφαρμογής του ελληνικού προγράμματος ο επικεφαλής του ESM τονίζει: «Το πρόγραμμα εφαρμόζεται αργά και συχνά με καθυστερήσεις. Αν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα έχει πολλές πιθανότητας να βγει από την κρίση. Καταγράφεται ήδη ένα πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, η ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε λόγω της εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή μέσω της μείωσης μισθών και συντάξεων. Επιπλέον μεταρρυθμίσεις είναι ωστόσο απαραίτητες, όπως για παράδειγμα στην αγορά εργασίας και τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι όμως ευχάριστο ότι ανάπτυξη και προϋπολογισμός εξελίσσονται καλύτερα από ότι υπολογίζονταν στο πρόγραμμα. Υπάρχουν όμως πολλά που πρέπει να βελτιωθούν».

 Στέφανος Γεωργακόπουλος  

Ενα άλλο μνημόνιο τσακίζει τα νησιά μας

«Διώξτε τους εγκληματίες από τους καταυλισμούς». Αυτό έγραφε το πρόχειρο πανό που ύψωσαν πρόσφυγες και μετανάστες του καταυλισμού της Σούδας Χίου, μια μέρα μετά τα βίαια επεισόδια μεταξύ ομάδας αλλοδαπών που είχαν εισβάλλει σε διπλανό κατάστημα πυροτεχνημάτων τα οποία έριχναν σε σπίτια, αυτοκίνητα και κατοίκους. Με αποτέλεσμα μια μικρή παρέα ακροδεξιών να απαντήσει την άλλη μέρα με πέτρες σε σκηνές που φιλοξενούσαν μωρομάνες και ανυπεράσπιστους, που περιμένουν ένα χρόνο να εξετασθεί από λιγοστούς υπαλλήλους αν δικαιούνται άσυλο.

Την ύπαρξη εγκληματικών στοιχείων μέσα στους κόλπους των κατατρεγμένων από τους Αφγανούς Ταλιμπάν, των φυγάδων από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς σε Ιράν και Τουρκία και των απελπισμένων λόγω υποσιτισμού και εμφυλίων Αφρικανών, καταγγέλλουν πια οι ίδιοι οι φιλοξενούμενοι στους καταυλισμούς της ντροπής. Και αυτή η καταγγελία είναι η μεγαλύτερη διάψευση της υποκρισίας των αποκαλούμενων «αλληλέγγυων», οι οποίοι ανοήτως έχουν μεταβληθεί σε άκριτους υπερασπιστές καθενός που απαιτεί να εγκατασταθεί χωρίς χαρτά , με το «έτσι θέλω», στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.

Αργά κατάλαβαν κάποιοι πως μέσα σε αυτό το ανεξέλεγκτο κύμα του ενός εκατομμυρίου μουσουλμανικού πληθυσμού έχουν εισχωρήσει εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Που απαντώνται, βέβαια, σε κάθε πληθυσμιακή οντότητα, είτε αφορά την Δύση είτε αφορά την Ανατολή. Η διαφορά όμως είναι ότι στις οργανωμένες κοινωνίες οι εγκληματίες αντιμετωπίζονται όχι από τους πολίτες με σιδηρολοστούς, αλλά από τα αστυνομικά όργανα. Και παραπέμπονται στην δικαιοσύνη η οποία οφείλει- πράγματι- να τους διασφαλίσει μια δίκαιη δίκη. Στην ελληνική περίπτωση της άναρχης εισβολής, η οποία συνέβη επί κυβέρνησης ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ, η δυνατότητα εντοπισμού, διαχωρισμού και επιβολής του κράτους δικαίου κατέστη εκ των πραγμάτων δυσχερής.

Αποτέλεσμα; Στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, εκεί όπου οι κάτοικοι περίμεναν τους θαλασσοπνιγμένους με ανοιχτές τις αγκάλες, τώρα οι ίδιοι άνθρωποι βλέπουν με καχυποψία –αν όχι επιθετικότητα- όλους συλλήβδην τους φιλοξενούμενους, αφού δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί η ήρα από το σιτάρι.

Η πολιτική ευθύνη για την ανάπτυξη αυτών των αντίρροπων αισθημάτων ανήκει, αντικειμενικά, στον πρωθυπουργό . Διότι μπορεί ο κ. Τσίπρας να εμφορείται από ευγενή διεθνιστικά αισθήματα, όμως δεν ξεχνάμε ότι επισκεπτόμενος το χοτ σποτ της ΒΙΑΛ στη Χίο τον Οκτώβριο του 2015, στη διάρκεια της μεγάλης απόβασης (η οποία καθοδηγήθηκε από τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν ) τόλμησε να πει τι; Ότι «οι πρόσφυγες-μετανάστες δεν θα μένουν στο νησί πάνω από 72 ώρες»!

Και οι κάτοικοι τον πίστεψαν! Και έκαναν υπομονή! Και συνέδραμαν τους δυστυχείς! Χωρίς να υποψιάζονται ότι αγκαλιάζουν και κακοποιά στοιχεία. Αλήθεια, δεν ήξερε ο πρωθυπουργός ότι η δέσμευσή του ήταν πάλι μια αυταπάτη; Δεν μπορούσε να προβλέψει το κλείσιμο των συνόρων από τους ηγέτες της βόρειας Ευρώπης τους οποίους συναναστρεφόταν σε τόσες και τόσες Συνόδους και παρα- συνόδους της αυτοαποκαλούμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν έστερξε να συλλογιστεί ότι η διακηρυχθείσα υπό της εκλεκτής του κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου τυχοδιωκτική πολιτική των ανοιχτών συνόρων θα ενεργοποιούσε τα ρατσιστικά αντανακλαστικά των βορειοευρωπαίων … κουτόφραγκων;

Δυστυχώς, όπως και στην περίπτωση του αντιμνημονιακού αγώνα, όπως και στο ζήτημα της τηλεοπτικής διαπλοκής, έτσι και στο μέγα θέμα του μεταναστευτικού, ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται καλών προθέσεων μεν αλλά ο μοιραίος πρωθυπουργός για την Ελλάδα. Διότι με το αφελές προσωπικό του δόγμα πως «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», έστειλε λάθος μήνυμα στις ασιατικές και αφρικανικές μάζες. Και η ευθύνη του είναι ακόμη μεγαλύτερη, διότι η διακήρυξή του –πρωτοφανής για θεσμικό ηγέτη- έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα μας παλεύει ακόμη με τη χρεοκοπία, μάχεται κατά των αδίστακτων δανειστών και αντί να εξαντλεί κάθε ικμάδα του διοικητικού μηχανισμού στον υπέρτατο αυτόν αγώνα, αναθέτει στις κρατικές υπηρεσίες καθήκοντα που ούτε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών μπορεί να φέρει εις πέρας…

Ποια είναι η λύση; Την υποδεικνύουν οι δήμαρχοι όλων των ακριτικών νησιών: Να αδειάσουν γρήγορα οι καταυλισμοί με την ταχεία διεκπεραίωση των αιτήσεων ασύλου, σύμφωνα με τα δικαιώματα της Συνθήκης της Γενεύης, τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις διασφαλίσεις που επιβάλλει η Ύπατη Αρμοστεία. Μόνο έτσι θα μπορέσουν, εκ των πραγμάτων, οι ελληνικές αρχές να έχουν άμεσο έλεγχο στις εγκαταστάσεις, να υπάρξει αποτελεσματική δράση της αστυνομίας και να επιτελέσει η δικαιοσύνη το χρέος της. Αλλιώς ,ας ετοιμαστούμε για τα χειρότερα.

 Ελπίζουμε ο πρωθυπουργός να μην φορτώσει στους Έλληνες ακρίτες ένα ακόμη επαχθές  ( μεταναστευτικό ) «μνημόνιο» μειωμένης κυριαρχίας στα νησιά- σύνορα ... 

Πηγή

Στα πόσα τυχαία γεγονότα, υπάρχει ευθύνη ;

Του Γιάννη Παντελάκη

Η κυβερνητική αντίδραση για τους δυο θανάτους στην Μόρια, συνοψίζεται στην φράση Μουζάλα: ένα τυχαίο γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε. Ακόμα και σ’ ένα σπίτι, είπε ένας βουλευτής. Πρόκειται για την παραλλαγή της φράσης : συμβαίνουν αυτά. Αποδίδουμε ένα γεγονός σε μια κακή στιγμή. Ένα γκαζάκι που έσκασε σ’ έναν καταυλισμό με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δυο άνθρωποι, να τραυματιστούν άλλοι τόσοι. Κάτι σαν μια μικρή συνωμοσία από αρνητικές συγκυρίες που έφεραν αυτό το δραματικό αποτέλεσμα. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα για να αποποιηθούν οποιαδήποτε ευθύνης.

Η Μόρια ωστόσο και η κάθε Μόρια που έχουν στηθεί με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «κέντρα φιλοξενίας προσφύγων», έχουν όλες τις προϋποθέσεις για τυχαία γεγονότα και ανάλογες συγκυρίες που θα προκαλέσουν μελλοντικά εξίσου ή μεγαλύτερα δραματικά αποτελέσματα. Οι μικρές αυτές συνωμοσίες, μπορούν να επαναληφθούν γιατί υπάρχουν όλες οι ικανές και αναγκαίες συνθήκες. Για την ακρίβεια, περισσεύουν.

Δεν είναι απαραίτητο να επικαλεστεί κάποιος δημοσιογραφικές μαρτυρίες Ελληνικών ή δεκάδων ξένων μέσων ενημέρωσης που συχνά περιγράφουν τις άθλιες συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Υπάρχουν πολλές Ελληνικές και διεθνείς οργανώσεις που το επισημαίνουν κατά καιρούς. Ακόμα και πολύ πρόσφατα. Να αναφερθούμε ενδεικτικά σε τρεις από αυτές.

Τον περασμένο Οκτώβριο, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, περιγράφουν τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στους καταυλισμούς και επισημαίνουν πως οι ελλείψεις δεν οφείλονται στην έλλειψη χρημάτων αφού εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ έχουν δοθεί στο Ελληνικό κράτος και στις διεθνείς ΜΚΟ αλλά στην έλλειψη πολιτικής βούλησης. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Διεθνής Αμνηστία χαρακτηρίζει την πλειονότητα των προσφύγων που ζουν σ αυτά τα κέντρα ως βασανισμένους πολίτες που καθημερινά βιώνουν έναν διαφορετικό πόλεμο.

Τον περασμένο Μάιο, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ εξέφρασε την ανησυχία της για τις συνθήκες που ζουν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα, τις χαρακτήρισε συνθήκες που υπολείπονται των προδιαγραφών, και μίλησε για ανθρώπους που ζουν σε παραμελημένες αποθήκες και εργοστάσια, με ελλείψεις σε τρόφιμα, νερό, τουαλέτες και ντους. Και κάλεσε τις Ελληνικές αρχές με την οικονομική υποστήριξη που παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση να βρουν γρήγορα εναλλακτικές επιλογές.

Τα προηγούμενα χρόνια, η κυβέρνηση εργαλιοποίησε το προσφυγικό–μεταναστευτικό, για να αποκομίσει οφέλη. Τα αποκόμισε. Σήμερα βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση να πρέπει να διαχειριστεί ένα πρόβλημα που την υπερβαίνει με μια επιπλέον δυσάρεστη γι αυτήν παράμετρο. Να εισπράττει ενός είδους εκδικητική κριτική απότοκο της πολιτικής που ακολουθούσε τα χρόνια εκείνα. Αλλά ακόμα και αν την ακυρώσουμε αυτή την κριτική (όπως θα έπρεπε άλλωστε αφού αφορά σε ανθρώπινες ζωές οι οποίες δεν πρέπει να εντάσσονται σε λογικές μικροπολιτικών παιχνιδιών), η κυβέρνηση θα πρέπει να περιορίσει τις πιθανότητες για μερικές ακόμα μικρές συνωμοσίες. Και να μας απαντήσει στο ερώτημα: στις  πόσες ανάλογες συνωμοσίες υπάρχει πολιτική ευθύνη ;