Ενα άλλο μνημόνιο τσακίζει τα νησιά μας

«Διώξτε τους εγκληματίες από τους καταυλισμούς». Αυτό έγραφε το πρόχειρο πανό που ύψωσαν πρόσφυγες και μετανάστες του καταυλισμού της Σούδας Χίου, μια μέρα μετά τα βίαια επεισόδια μεταξύ ομάδας αλλοδαπών που είχαν εισβάλλει σε διπλανό κατάστημα πυροτεχνημάτων τα οποία έριχναν σε σπίτια, αυτοκίνητα και κατοίκους. Με αποτέλεσμα μια μικρή παρέα ακροδεξιών να απαντήσει την άλλη μέρα με πέτρες σε σκηνές που φιλοξενούσαν μωρομάνες και ανυπεράσπιστους, που περιμένουν ένα χρόνο να εξετασθεί από λιγοστούς υπαλλήλους αν δικαιούνται άσυλο.

Την ύπαρξη εγκληματικών στοιχείων μέσα στους κόλπους των κατατρεγμένων από τους Αφγανούς Ταλιμπάν, των φυγάδων από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς σε Ιράν και Τουρκία και των απελπισμένων λόγω υποσιτισμού και εμφυλίων Αφρικανών, καταγγέλλουν πια οι ίδιοι οι φιλοξενούμενοι στους καταυλισμούς της ντροπής. Και αυτή η καταγγελία είναι η μεγαλύτερη διάψευση της υποκρισίας των αποκαλούμενων «αλληλέγγυων», οι οποίοι ανοήτως έχουν μεταβληθεί σε άκριτους υπερασπιστές καθενός που απαιτεί να εγκατασταθεί χωρίς χαρτά , με το «έτσι θέλω», στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.

Αργά κατάλαβαν κάποιοι πως μέσα σε αυτό το ανεξέλεγκτο κύμα του ενός εκατομμυρίου μουσουλμανικού πληθυσμού έχουν εισχωρήσει εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Που απαντώνται, βέβαια, σε κάθε πληθυσμιακή οντότητα, είτε αφορά την Δύση είτε αφορά την Ανατολή. Η διαφορά όμως είναι ότι στις οργανωμένες κοινωνίες οι εγκληματίες αντιμετωπίζονται όχι από τους πολίτες με σιδηρολοστούς, αλλά από τα αστυνομικά όργανα. Και παραπέμπονται στην δικαιοσύνη η οποία οφείλει- πράγματι- να τους διασφαλίσει μια δίκαιη δίκη. Στην ελληνική περίπτωση της άναρχης εισβολής, η οποία συνέβη επί κυβέρνησης ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ, η δυνατότητα εντοπισμού, διαχωρισμού και επιβολής του κράτους δικαίου κατέστη εκ των πραγμάτων δυσχερής.

Αποτέλεσμα; Στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, εκεί όπου οι κάτοικοι περίμεναν τους θαλασσοπνιγμένους με ανοιχτές τις αγκάλες, τώρα οι ίδιοι άνθρωποι βλέπουν με καχυποψία –αν όχι επιθετικότητα- όλους συλλήβδην τους φιλοξενούμενους, αφού δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί η ήρα από το σιτάρι.

Η πολιτική ευθύνη για την ανάπτυξη αυτών των αντίρροπων αισθημάτων ανήκει, αντικειμενικά, στον πρωθυπουργό . Διότι μπορεί ο κ. Τσίπρας να εμφορείται από ευγενή διεθνιστικά αισθήματα, όμως δεν ξεχνάμε ότι επισκεπτόμενος το χοτ σποτ της ΒΙΑΛ στη Χίο τον Οκτώβριο του 2015, στη διάρκεια της μεγάλης απόβασης (η οποία καθοδηγήθηκε από τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν ) τόλμησε να πει τι; Ότι «οι πρόσφυγες-μετανάστες δεν θα μένουν στο νησί πάνω από 72 ώρες»!

Και οι κάτοικοι τον πίστεψαν! Και έκαναν υπομονή! Και συνέδραμαν τους δυστυχείς! Χωρίς να υποψιάζονται ότι αγκαλιάζουν και κακοποιά στοιχεία. Αλήθεια, δεν ήξερε ο πρωθυπουργός ότι η δέσμευσή του ήταν πάλι μια αυταπάτη; Δεν μπορούσε να προβλέψει το κλείσιμο των συνόρων από τους ηγέτες της βόρειας Ευρώπης τους οποίους συναναστρεφόταν σε τόσες και τόσες Συνόδους και παρα- συνόδους της αυτοαποκαλούμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν έστερξε να συλλογιστεί ότι η διακηρυχθείσα υπό της εκλεκτής του κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου τυχοδιωκτική πολιτική των ανοιχτών συνόρων θα ενεργοποιούσε τα ρατσιστικά αντανακλαστικά των βορειοευρωπαίων … κουτόφραγκων;

Δυστυχώς, όπως και στην περίπτωση του αντιμνημονιακού αγώνα, όπως και στο ζήτημα της τηλεοπτικής διαπλοκής, έτσι και στο μέγα θέμα του μεταναστευτικού, ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται καλών προθέσεων μεν αλλά ο μοιραίος πρωθυπουργός για την Ελλάδα. Διότι με το αφελές προσωπικό του δόγμα πως «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», έστειλε λάθος μήνυμα στις ασιατικές και αφρικανικές μάζες. Και η ευθύνη του είναι ακόμη μεγαλύτερη, διότι η διακήρυξή του –πρωτοφανής για θεσμικό ηγέτη- έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα μας παλεύει ακόμη με τη χρεοκοπία, μάχεται κατά των αδίστακτων δανειστών και αντί να εξαντλεί κάθε ικμάδα του διοικητικού μηχανισμού στον υπέρτατο αυτόν αγώνα, αναθέτει στις κρατικές υπηρεσίες καθήκοντα που ούτε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών μπορεί να φέρει εις πέρας…

Ποια είναι η λύση; Την υποδεικνύουν οι δήμαρχοι όλων των ακριτικών νησιών: Να αδειάσουν γρήγορα οι καταυλισμοί με την ταχεία διεκπεραίωση των αιτήσεων ασύλου, σύμφωνα με τα δικαιώματα της Συνθήκης της Γενεύης, τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις διασφαλίσεις που επιβάλλει η Ύπατη Αρμοστεία. Μόνο έτσι θα μπορέσουν, εκ των πραγμάτων, οι ελληνικές αρχές να έχουν άμεσο έλεγχο στις εγκαταστάσεις, να υπάρξει αποτελεσματική δράση της αστυνομίας και να επιτελέσει η δικαιοσύνη το χρέος της. Αλλιώς ,ας ετοιμαστούμε για τα χειρότερα.

 Ελπίζουμε ο πρωθυπουργός να μην φορτώσει στους Έλληνες ακρίτες ένα ακόμη επαχθές  ( μεταναστευτικό ) «μνημόνιο» μειωμένης κυριαρχίας στα νησιά- σύνορα ... 

Πηγή