Η χαμένη τιμή του «ηθικού πλεονεκτήματος»

Του Γιάννη Σιδέρη

Στη ζώνη του λυκόφωτος  περί το 3% – μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή – ο χώρος της λεγόμενης ανανεωτικής, και μετέπειτα ριζοσπαστικής Αριστεράς, είχε τις ίδιες παθογένειες με τα άλλα κόμματα, όπως και οι άνθρωποι του με όλη την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία.

Ωστόσο το μικρό του μέγεθος και η συμπάθεια που αυτό ενέπνεε, απέτρεπε τον εστιασμό σε συμπεριφορές τους, πόσο μάλλον την κριτική αυτών.

Ο,τι ακριβώς έκαναν και οι άλλοι

Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, σε στρατεύσιμη ηλικία, έκανε ο,τι έκαναν οι νέοι από συστάσεως ελληνικού στρατού. Παρότι πρώην Κνίτης και ηγετικό στέλεχος της νεολαίας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, χρησιμοποίησε μέσον επί ΠΑΣΟΚ για να λουφάρει στο ΥΠΕΘΑ. Συνήθη πράγματα, ουδείς ψόγος.

Όμως όταν έγινε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με δηλώσεις του,  κατήγγειλε οργίλως το ΠΑΣΟΚ, ότι κρατάει στην Αττική τα στρατόπεδα, γα να κάνουν οι βουλευτές του ρουσφέτια!

Ασυνέπεια και έλλειψη αυτοκριτικής. Κατήγγειλε δηλαδή κάτι το οποίο είχε εκμεταλλευτεί και από το οποίο είχε επωφεληθεί!

(Ήταν σαν να άκουγες κάποιον νεοφιλελεύθερο, που ως προμηθευτής του δημοσίου έκλεινε πλουσιοπάροχες δουλειές μόνο με αυτό, να καταγγέλλει τον κρατισμό και να βγάζει πύρινους λόγους υπέρ της ελεύθερης αγοράς – άφθονοι τέτοιοι υπάρχουν!).

Ο κ. Τσίπρας επίσης, σε μια ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, λοιδορούσε αγρίως το ΠΑΣΟΚ που βγάζει ηγεσίες  δαχτυλίδια, ενώ Αριστερά ως πολιτική δύναμη αρχών δεν κάνει τέτοια. Αναφερόταν φυσικά στο δαχτυλίδι που είχε πάρει ο Γιώργος Παπανδρέου από τον Κώστα Σημίτη, ενώ εκείνη την εποχή ο ίδιος μόλις είχε πάρει το δαχτυλίδι από τον Αλέκο Αλαβάνο!

Στο λάκκο που έσκαψε ο ΣΥΡΙΖΑ

Τις προάλλες ο βουλευτής της  ΝΔ Γιώργος Γεωργαντάς, κατήγγειλε στην επιτροπή  για τα δάνεια των κομμάτων (που με αδημονία είχε συγκροτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να παραδώσει τo «παλιό σύστημα» στη λαϊκή καταισχύνη), ότι το κτήριο της Κουμουνδούρου, όπου στεγάζονται τα κεντρικά γραφεία του κόμματος, είναι ένα κτήριο – φάντασμα για την εφορία! Επί 16 χρόνια δεν το δήλωναν με αποτέλεσμα την αποφυγή πληρωμής του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων, του ΕΝΦΙΑ! Κανονική φοροδιαφυγή δηλαδή!

Η δικαιολογία του ΣΥΡΙΖΑ ότι τώρα περιήλθε στην κατοχή του, αφού πριν ανήκε στην ΕΑΡ, μετά στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς και της Προόδου, στη συνέχεια στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ των κινημάτων και της Οικολογίας, και μετά στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει λογική και ηθική βάση. Οι ίδιοι άνθρωποι ήταν στο ίδιο κτήριο, απλώς λόγω αλλεπάλληλων πολιτικών κρίσεων άλλαζαν τίτλο. Το ωραίο είναι ότι οι ίδιοι άφηναν υπόνοιες για το ΠΑΣΟΚ, ότι θέλει να αλλάξει τίτλο για να αποποιηθεί την ευθύνη αποπληρωμής των δανείων του.

Επίσης στην ίδια επιτροπή που ξεκίνησε με κουτοπόνηρη ελπίδα ότι θα εκθέσει τους άλλους αλλά έγινε «κρεματόριο» για τον ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύφθηκε ότι το δάνειο του εν λόγω κτηρίου έχει κουρευτεί κατά…60%, ποσοστό που δεν ευτύχησε κανένα άλλο κόμμα!

Παράλληλα έγινε γνωστό ότι το κόμμα το 2010 έλαβε δάνειο με εγγύηση την εκχώρηση της μελλοντικής του κρατικής επιχορήγησης μέχρι το 2018 (Ο,τι δηλαδή έκαναν ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ εναντίων των οποίων  εξαπολύει μύδρους) – και τότε ήταν ένα κόμμα πέριξ του 4%, δηλαδή όχι μόνο δεν γνώριζε ότι θα σύντομα θα γίνει κυβέρνηση, αλλά ούτε καν αν θα είναι στην επόμενη Βουλή!).

Συνεχείς ήταν οι αποκαλύψεις στην επιτροπή – μπούμερανγκ. Μάθαμε ότι το 2010 ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε επιστολή στην διοίκηση της Λαϊκής Τράπεζας για επιμήκυνση της πληρωμής του δανείου κατά μια 10ετία, ενώ γνώστες των τραπεζικών γραφειοκρατικών διαδικασιών (Μηταράκης), χαρακτήρισαν την επιστολή αυτή ως «προτροπή προς τα τραπεζικά στελέχη για παρανομία»!

Παράλληλα αναπάντητο έμεινε το πρόβλημα της κυπριακής offshore, που κατέχει μετοχές της Αυγής αξίας 100.000 ευρώ, και της οποίας κρατήθηκαν μυστικά τα φυσικά πρόσωπα, ενώ αποκαλύφτηκε ότι η εφημερίδα τω 1500 φύλλων πήρε από την Εθνική το 2009, δάνειο ύψους 1,5 εκ ευρώ με εγγύηση την… ιστορικότητά της!

Τέλος(;) η επιτροπή έκλεισε εσπευσμένα τις εργασίες της με την ψήφο των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να κληθεί ο Άρης Δαβαράκης, με τις γνωστές εξομολογήσεις περί χρηματοδότησης του site του, από τον Νίκο Παππά. Τα …σπουδαίο επιχείρημα της πλειοψηφίας ήταν ότι αυτά που καταγγέλλει ο Δαβαράκης αφορούσαν την προ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ εποχή – προφανώς τότε δεν κυκλοφορούσε υπόγειο πολιτικό χρήμα

Ίσως σοκάρει η στήλη, αλλά δεν κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για όλα αυτά. Μέσα στην γενική αποσάρθρωση αξιών που σάρωνε όλη την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό της προσωπικό, ο ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται στο γνωστό κλισέ «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω».

Η στήλη αν για κάτι κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ  είναι ότι δεν θέλησε να χτυπήσει τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Αν το ήθελε θα θέσπιζε δρακόντειους νόμους και κέρβερους ελεγκτικούς μηχανισμούς, χωρίς εξεταστικές εντυπώσεων. Αλλά είχαν πιστέψει και οι ίδιοι το αφήγημά τους, ότι οι άλλοι ήταν διεφθαρμένοι, και αυτό  προσπάθησαν να το χρησιμοποιήσουν ως πολιτικό εργαλείο για να τους εξοντώσουν  πολιτικά.

Και εδώ ισχύει το άλλο γνωστό κλισέ, έπεσαν οι ίδιοι στο λάκκο που άνοιξαν. Είχαν τόσο αυθυποβληθεί με το αφήγημά τους περί ηθικής τους ανωτερότητας,  που είχαν ξεχάσει ότι στις ίδιες ράγες κυλούσε και το κόμμα τους, τις ίδιες πολιτικά ελεγχόμενες συμπεριφορές είχε μετέλθει.

Διέφεραν τα μεγέθη γιατί διέφεραν τα εκλογικά ποσοστά,  αλλά το πολιτικό – ηθικό υπόβαθρο των πράξεων είναι το ίδιο.