Πάμε για εκλογές;

Του Γιάννη Παντελάκη

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαψεύδει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, που συζητείται πάλι, λέγοντας πως δεν υπάρχει τέτοιο σενάριο. Λέει την αλήθεια. Δεν υπάρχει περίπτωση προσφυγής στις κάλπες. Τουλάχιστον για τους επόμενους πολλούς μήνες. Η κυβέρνηση, δεν έχει λόγους για μια τέτοια επιλογή αυτοκτονίας στην συγκεκριμένη περίοδο. Αλλά και οι παράγοντες εκείνοι, εκτός της κυβέρνησης, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δεν έχουν κανένα λόγο για να το κάνουν.

Εκλογές πριν την λήξη της τετραετίας, συνήθως γίνονται για δυο βασικούς λόγους: α) η κυβέρνηση χάνει την κοινοβουλευτική στήριξη β) η πίεση σε μια κυβέρνηση για διάφορους λόγους (κοινωνικές αντιδράσεις, εξωτερικοί παράγοντες κ.ο.κ.) είναι τόσο μεγάλη που αναγκάζεται σε μια τέτοια επιλογή. Σχετικά πρόσφατα, υπήρξε και μια τρίτη περίπτωση (δεύτερη θητεία κυβέρνησης Καραμανλή), που προτίμησε μια ηρωική έξοδο μπροστά σε όσα δύσκολα θα ερχόντουσαν, αλλά εδώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Είναι σχετικά μικρός ο χρόνος που βρίσκονται στην εξουσία την οποία θεωρούν αυτοσκοπό.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρά την σχετικά οριακή πλειοψηφία της είναι απόλυτα συμπαγής, δεν κινδυνεύει από τους βουλευτές της. Δεν υπάρχουν βουλευτές που θα απέσυραν την εμπιστοσύνη τους επειδή θα διαφωνήσουν με την πολιτική που ασκείται. Έχουν ψηφίσει ένα ολόκληρο μνημόνιο, ψηφίζουν εκκρεμότητες του δεύτερου μνημονίου, δεν θα αντιδράσουν τώρα για οποιονδήποτε λόγο. Από την Βουλή θα περάσουν άνετα και η απελευθέρωση των απολύσεων και οι νέες περικοπές των συντάξεων και οτιδήποτε άλλο απαιτηθεί (από το ΔΝΤ) για να υπάρξει μια σχετικής απόδοσης ρύθμιση για το χρέος μελλοντικά.

Αυτό άλλωστε είναι και το άλλοθι που χρησιμοποιούν και οι βουλευτές για να ψηφίζουν χωρίς αντιρρήσεις ο,τι έρχεται στην Βουλή. Άλλοθι, ενδεχομένως για τον εαυτό τους (τουλάχιστον για κάποιους), αλλά κυρίως για την κοινή γνώμη. Κόβουμε μισθούς και συντάξεις, επιβάλλουμε αβάσταχτους φόρους, αλλά όλα αυτά γίνονται για έναν υπέρτατο λόγο, την ρύθμιση του χρέους. Αυτό περιλαμβάνει το αφήγημά τους.

Πίεση από εξωτερικούς παράγοντες (όπως οι δανειστές) δεν υπάρχει. Η όποια πίεση αφορά στην εφαρμογή του μνημονίου, αλλά το χαλάκι δεν θα τραβηχθεί γι αυτό, δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση. Και γιατί άλλωστε ; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υλοποιεί έστω με μικρές καθυστερήσεις τις μνημονιακές προβλέψεις και ο,τι έχει ζητηθεί από τους δανειστές. Η υλοποίηση συνοδεύεται από δήθεν κλάματα και λυγμούς, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Το πιο σημαντικό είναι πως όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές αντιδράσεις, δεν κουνιέται φύλλο.

Για το χρέος και την ρύθμισή του πολλά λέγονται και ακούγονται, αλλά η ουσία περιγράφεται στις αποφάσεις του Eurogroup τον περασμένο Μάιο. Σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο μετά το 2018 και εφόσον εφαρμοστεί επιτυχώς το πρόγραμμα (σ.σ. μνημόνιο) θα εφαρμοστεί μια ακόμη δέσμη μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους (η μεγαλύτερη εξομάλυνση για τα δάνεια του EFSM και η σταδιακή επιστροφή των κερδών των ομολόγων που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες). Ένας επιπλέον παράγοντας που συντελεί στην βεβαιότητα ότι οποιαδήποτε ρύθμιση και αν υπάρξει, αυτό δεν θα συμβεί πριν το 2018, είναι και οι Γερμανικές εκλογές.

Η κυβέρνηση θα πορεύεται με το μύθευμα ότι η ρύθμιση για το χρέος έρχεται σύντομα πιστεύοντας ότι μπορεί να επανακάμψει στην κοινωνία. Είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνει. Όσοι ψηφοφόροι της (του Σεπτεμβρίου) έφυγαν, έκλεισαν την πόρτα οριστικά. Δεν το καταγράφουν αυτό μόνο οι δημοσκοπήσεις. Το περιγράφει και μια λογική σκέψη. Κανένας συνταξιούχος, μισθωτός, άνεργος δεν θα ξανασκεφτεί να τους ψηφίσει ακόμα και αν το χρέος ρυθμιζόταν αύριο το πρωί. Γι αυτούς προέχει ως αξιολογικό κριτήριο, η επιβίωση και η δραματική επιδείνωση των όρων της και τίποτα άλλο.