Σχέδιο εκτάκτου ανάγκης από ΕΚΤ για το ιταλικό δημοψήφισμα

Το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ είναι αρκετά ευέλικτο, ώστε να επιτρέψει μια προσωρινή αύξηση της αγοράς ιταλικών τίτλων, στην περίπτωση έντονης μεταβλητότητας μετά το δημοψήφισμα, όμως μια τέτοια κίνηση θα είναι μικρής διάρκειας, σύμφωνα με πηγές της Τράπεζας.

Reuters: Σχέδιο εκτάκτου ανάγκης από ΕΚΤ για το ιταλικό δημοψήφισμα-Οι αγορές ομολόγων

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι έτοιμη να αυξήσει προσωρινά τις αγορές ιταλικών κρατικών ομολόγων, αν το αποτέλεσμα του κρίσιμου δημοψηφίσματος της 4ης Δεκεμβρίου οδηγήσει σε απότομη άνοδο του κόστους δανεισμού της χώρας, σύμφωνα με πηγές της ΕΚΤ που επικαλείται το Reuters.

Η ΕΚΤ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το μηνιαίο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της, ύψους 80 δισ. ευρώ, προκειμένου να αντιμετωπίσει όποια άμεση, περαιτέρω άνοδο των αποδόσεων των ομολόγων μετά το δημοψήφισμα, προκειμένου να στηρίξει τα ομόλογα και να αμβλύνει τις κινήσεις στην αγορά, σύμφωνα με τις πηγές.

Κατά τις ίδιες πηγές, το πρόγραμμα είναι αρκετά ευέλικτο ώστε να επιτρέπει μια προσωρινή αύξηση των αγορών ιταλικών τίτλων και πως μια τέτοια κίνηση δεν θα χρειαζόταν απαραίτητα τη «σφραγίδα» του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, το οποίο θα συνεδριάσει στις 8 Δεκεμβρίου προκειμένου να αποφασίσει αν θα συνεχίσει το πρόγραμμα και μετά τον Μάρτιο του 2017.

Ωστόσο, τόνισαν πως μια τέτοια κίνηση θα είναι περιορισμένης διάρκειας, λίγων ημερών ή εβδομάδων, και στόχο θα έχει να αντισταθμίσει την όποια άμεση μεταβλητότητα στην αγορά, καθώς το πρόγραμμα αγοράς τίτλων της ΕΚΤ έχει σχεδιαστεί για να ενισχύσει τον πληθωρισμό και την οικονομική ανάπτυξη σε όλη την ευρωζώνη και δεν έχει σκοπό να καταπολεμά κρίσεις σε μεμονωμένες χώρες.

Αυτό σημαίνει πως αν η Ιταλία ή οι ιταλικές τράπεζες χρειαστούν πιο μακροπρόθεσμη στήριξη, η Ρώμη θα πρέπει να ζητήσει επισήμως βοήθεια.

«Το διοικητικό συμβούλιο καταλαβαίνει πως υπάρχει κάποιο περιθώριο να βοηθήσει την Ιταλία, το οποίο θα χρησιμοποιήσει αν χρειαστεί. Το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων έχει ευελιξία», ανέφερε η μια πηγή. «Το κλειδί είναι πως η ΕΚΤ θα πρέπει να πειστεί ότι η αστάθεια μπορεί να ξεπεραστεί με την αξιοποίηση αυτής της ευελιξίας».

Η ΕΚΤ αρνήθηκε να σχολιάσει.

Σε ό,τι αφορά στις ιταλικές τράπεζες, που δέχονται ισχυρότατες πιέσεις, πηγές της ΕΚΤ σημειώνουν πως η Τράπεζα δεν μπορεί να κάνει και πολλά για τις κεφαλαιακές τους ανάγκες, εκτός και αν η ίδια η Ιταλία ζητήσει πρόγραμμα διάσωσης για τον τραπεζικό κλάδο.

Αυτό θα «ξεκλείδωνε» περαιτέρω αγορές ιταλικού χρέους από την ΕΚΤ (ΟΜΤ), οι οποίες όμως δεν σχετίζονται με το «κεφαλαιακό κλειδί (capital key)», δηλαδή με πόσα κεφάλαια συμμετέχει η κάθε χώρα στην κεντρική τράπεζα.

«Υπάρχει κίνδυνος μια έκρηξη της μεταβλητότητας να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στον τραπεζικό τομέα», ανέφερε άλλη πηγή στο Reuters. «Σε αυτό το σημείο, δεν θα είναι στο χέρι της ΕΚΤ να ενεργήσει. Εκεί τυπικά πρέπει να έρθει το ΟΜΤ με όλες τις απαιτήσεις του, περιλαμβανομένου ενός προγράμματος διάσωσης». 

Πηγή

Στην Παγκρήτια Τράπεζα ο Μιχάλης Σάλλας

Συμφωνία για την εξαγορά του 15% της Παγκρήτιας Τράπεζας υπέγραψαν σήμερα ο κ. Μιχάλης Σάλλας και η διοίκηση της τράπεζας, στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης Αύξησης Κεφαλαίου.

Όπως αναφέρει η Παγκρήτια Τράπεζα, η συμμετοχή του στρατηγικού επενδυτή αναμένεται να ενισχύσει και να θωρακίσει περαιτέρω την κεφαλαιακή επάρκεια της Παγκρήτιας Τράπεζας.

Η συμμετοχή θα υλοποιηθεί σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις συνεταιριστικές τράπεζες και θα διασφαλίζει το συνεταιριστικό χαρακτήρα της Παγκρήτιας.

Στόχος και των δύο πλευρών είναι το σύνολο της διαδικασίας με βάση τα προβλεπόμενα από τον Νόμο, τις Εποπτικές Αρχές και το MOU, να έχει ολοκληρωθεί μέχρι 31 Ιανουαρίου 2017.

Η δήλωση του Μιχάλη Σάλλα

Γνωρίζω την Τράπεζα από την ίδρυσή της και έχω παρακολουθήσει στενά την πορεία της όλα αυτά τα χρόνια. Θεωρώ την Παγκρήτια Τράπεζα άρρηκτα δεμένη με την οικονομία της Κρήτης, έχω εμπιστοσύνη στη Διοίκηση και στα στελέχη της και πιστεύω ότι η νέα προσπάθεια όλων μας θα συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξή της και θα διευρύνει τις προοπτικές της προς όφελος των συνεταίρων και των πελατών της. 

Νέα χαλάρωση στα capital controls με έξι αλλαγές -Ανάληψη έως 2.000 ευρώ το μήνα

Αλλαγές στα capital controls με αύξηση του ορίου αναλήψεων και άνοιγμα νέων λογαριασμών σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μετά από σχετική εισήγηση της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας Εθνος, η πρόταση της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών εφόσον πάρει την έγκριση από τους εκπροσώπους των δανειστών θα δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες να κάνουν  σωρευτική ανάληψη όλου του ποσού μία φορά το μήνα και θα επιτρέπεται ελεύθερα σε όλους να ανοίξουν νέους τραπεζικούς λογαριασμούς.Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας η σχετική εισήγηση προβλέπει τη χαλάρωση των περιορισμών στις τραπεζικές συναλλαγές σε έξι σημεία:

Στο άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών. Να επιτραπεί το άνοιγμα νέων λογαριασμών χωρίς καμία προΰπόθεση.

Το μηνιαίο όριο αναλήψεων να αυξηθεί στα 2.000 ευρώ από τα 1.800 ευρώ που ισχύει σήμερα.

Να υπάρχει η δυνατότητα σωρευτικής ανάληψης του ποσού των 2.000 ευρώ μία φορά το μήνα.

Η αύξηση στο 50% του ορίου ανάληψης για τα χρήματα που θα επαναπατριστούν από 30% που είναι σήμερα.

Ο διπλασιασμός στα 2.000 ευρώ του μηνιαίου ορίου για τα χρήματα που μπορεί να βγάλει κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο εξωτερικό.

Η αύξηση στα 30.000 ευρώ, από 10.000 ευρώ που είναι σήμερα, του μηνιαίου ορίου για τις εισαγωγές επιχειρήσεων ανά τραπεζικό κατάστημα.

Η νεοδιαπλοκή στην ΕΡΤ: «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»

Στην ΕΡΤ παρατηρεί κανείς συμπυκνωμένη όλη αυτή την παθογένεια. Δεν έχει αισθητική, δεν έχει γνώση, δεν έχει σεβασμό στην ιστορία και τους ανθρώπους, είναι διαπλεκόμενη και εκδικητική διαλύοντας ό,τι με μόχθο έχουν χτίσει γενιές εργαζομένων και σπουδαίων προσωπικοτήτων, αλλά και ζωές ανθρώπων. Το «κάνω ό,τι γουστάρω» είναι ο νέος νόμος.

Αν το κλείσιμο και το μαύρο στην ΕΡΤ, ήταν το ταξίδι προς την ανυπαρξία του Σαμαρά, το άνοιγμα της με τον τρόπο που έγινε και λειτουργεί, είναι το ταξίδι με τον ίδιο προορισμό του Τσίπρα και του alter ego του, του Νίκου Παπά.

Χιλιάδες άνθρωποι, έδωσαν μάχη για το άνοιγμα της ΕΡΤ, διεκδικώντας όχι μια επιστροφή στα παλιά – κανείς δεν θεωρούσε καλή τη λειτουργία της, ακριβώς το αντίθετο – αλλά μια δημιουργική ανασυγκρότηση, υπέρβαση των αγκυλώσεων, της φαυλότητας και κομματοκρατίας, των πολιτικών παρεμβάσεων, των αργομισθιών κ.ο.κ.

Όμως, ο αρμόδιος υπουργός που έχει την ευθύνη για το άνοιγμα της ΕΡΤ, δεν φαίνεται πως είχε την ίδια γνώμη. Κι έτσι έχτισε μια νέα ΕΡΤ κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν της παλιάς. Απλώς αλλάζει το όνομα της διαπλοκής και των διαπλεκομένων. Κι έτσι η ενημέρωση, το πρόγραμμα και η λειτουργία δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα νεοδημοκρατικά και πασοκικά παλιά.

Δίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα πειστικό παράδειγμα πως καμιά σχέση δεν έχει η παρούσα διοίκηση με την Αριστερά. Η κυβέρνηση καταρρέει μέσα στη γενική απαξίωση. Κι αν τα μνημόνια είναι «υποχρεωτικά», όπως υποστηρίζουν οι κυβερνώντες, η αναλγησία, ο μικροκομματισμός, η δημιουργία μιας νέας παραθεσμικής εξουσίας, η έπαρση δεν είναι «υποχρεώσεις» αλλά επιλογές. Και αυτά ορίζουν την εικόνα της κυβερνητικής κατάρρευσης.

Στην ΕΡΤ παρατηρεί κανείς συμπυκνωμένη όλη αυτή την παθογένεια. Δεν έχει αισθητική, δεν έχει γνώση, δεν έχει σεβασμό στην ιστορία και τους ανθρώπους, είναι διαπλεκόμενη και εκδικητική διαλύοντας ό,τι με μόχθο έχουν χτίσει γενιές εργαζομένων και σπουδαίων προσωπικοτήτων, αλλά και ζωές ανθρώπων. Το «κάνω ό,τι γουστάρω» είναι ο νέος νόμος.

Για να λειτουργήσει χρειάζεται και την εγκατάσταση τοποτηρητών, οι οποίοι χωρίς θεσμική θέση και ρόλο, «λύνουν και δένουν», ως σκιώδης θεσμός και πραγματική εξουσία.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι μεταδόσεις δραστηριοτήτων της Χρυσής Αυγής είναι το λογικό επακόλουθο. Καθώς οι υπεύθυνοι (θεσμικοί και εξωθεσμικοί) δεν υποστηρίζουν αρχές αλλά τακτοποιήσεις.

Καθεστώς νεοδιαπλοκής

Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, για να δούμε πως ακριβώς στήθηκε το καθεστώς της νεοδιαπλοκής.

Κατ’ αρχήν, ήταν η επιλογή του Λάμπη Ταγματάρχη, ο οποίος επιβεβαίωσε τις χειρότερες ανησυχίες. Προτιμήθηκε ξεκάθαρα, όπως φάνηκε στην πορεία, να βάλουν έναν διευθυντή συνδεδεμένο πλήρως με την τηλεοπτική διαχείριση της ΕΡΤ την περίοδο του πρώτου μνημονίου, παρά κάποιον από εκείνους που πρότεινε το ίδιο του το κόμμα γι’ αυτή τη θέση. Καθόλου τυχαία.

Το καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο «διευθύνων», είναι η συνέχεια εκείνου της νεοδημοκρατικής ΔΤ:

1. Αντεργατική λειτουργία. Από τις πρώτες ενέργειες της νέας διοίκησης ήταν η θέσπιση ενός αντεργατικού κανονισμού λειτουργίας κομμένου στο πατρόν της ΔΤ του Παντελή Καψή και του Αντώνη Σαμαρά.

Οι εργαζόμενοι «απαγορεύτηκε» να αρρωσταίνουν, μεταφέρθηκαν σε σταθερές βάρδιες Σαββατοκύριακου παρά τη θέλησή τους και παρά την ρητή νομική απαγόρευση, αποφασίστηκε, με αιφνιδιασμό Ταγματάρχη, η ανάθεση σε γερμανική εταιρεία της αξιολόγησης των εργαζομένων και του θεσμού της ΕΡΤ, παρ’ ότι δεν υπάρχει σχετική υποχρέωση ακόμα και από τα μνημονιακά προβλεπόμενα, κλήθηκαν συνταξιούχοι να κάνουν εκπομπές ενώ υπάρχουν εργαζόμενοι που δεν έχουν δουλειά και όχι με δική τους υπαιτιότητα, κοκ.

2. Στον τομέα του προγράμματος. Στην τηλεόραση, την περίοδο μέχρι και τον Νοέμβρη του 2015, που αγοράστηκαν κάποιες εξωτερικές παραγωγές, δεν υπήρξε ούτε ένα πρόγραμμα (εκτός βέβαια από τις ενημερωτικές, πράγμα αναπόφευκτο λόγω των πολιτικών εξελίξεων) που να αναφέρεται στην ύπαρξη της οποιαδήποτε κρίσης, όχι μόνο στην Ελλάδα. Έτσι αν δεν παρακολουθούσες τον ενημερωτικό τομέα, θα νόμιζες ότι βλέπεις τηλεόραση σε άλλη χώρα.

Εκείνη την περίοδο, κάποιοι ρωτούσαν γιατί συμβαίνει αυτό. Μετά όμως την υπογραφή του 3ου μνημονίου, έγινε πασιφανές.

3. Καθεστώς νεοδιαπλοκής, από το δίδυμο Παππά – Ταγματάρχη. Για να γίνει αυτό, χρειάζονταν διαφορετικοί χειρισμοί σε δύο βασικές λειτουργίες της ΕΡΤ: Στα θέματα που αφορούν τις εσωτερικές ισορροπίες της δημόσιας τηλεόρασης και στα θέματα που αφορούν τις εξωτερικές παραγωγές της.

Ας τα δούμε ξεχωριστά για να καταλάβουμε πως παίζεται το παιχνίδι.

Με την είσοδο των εργαζομένων στην ΕΡΤ, άρχισε η κατανομή των τομέων ευθύνης του προσωπικού, αλλά και η δημιουργία ενός οργανογράμματος λειτουργίας, που ο τρόπος εφαρμογής του θα αποδειχθεί ο ορισμός της νεοδιαπλοκής.

Φαινόταν λογικό στην αρχή ότι η συνύπαρξη σε όλες τις διευθυντικές θέσεις απεργών της ertopen με απεργοσπάστες της ΔΤ-ΝΕΡΙΤ, είχε σαν στόχο να αποφευχθούν ρεβανσισμοί εκατέρωθεν. Αμ δε… Άλλο στόχο είχε αυτή η συνύπαρξη, όπως φάνηκε. Κατάφερε πάντως το ακατόρθωτο. Να μην παιχτεί οτιδήποτε που να αφορά την κρίση που περνά η χώρα μας.

Το νέο οργανόγραμμα προέβλεπε πάνω από 200 θέσεις «ευθύνης», φυσικά με ξεχωριστό η κάθε μία αμοιβολόγιο, εκ των οποίων το 95% καλύφθηκε από πρώην στελέχη της ΔΤ-ΝΕΡΙΤ, κυρίως νυν Συριζαίους.

Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο, κατέστησαν άλλους από τους εργαζόμενους της ΕΡΤ συνεργούς, άλλους ανενεργούς και εκείνους που αντέδρασαν τους μετέθεσαν δυσμενώς και εκδικητικά.

Έτσι λοιπόν επανήλθαν, η κυβερνητική προπαγάνδα, οι μαύρες λίστες καλεσμένων (που τηρούνται απαρέγκλιτα από τα ξημερώματα ως την άγρια νύχτα), ακόμα και το πρωτοφανές: οι μεταδόσεις της μαύρης προπαγάνδας της Χρυσής Αυγής, μπας και κοπούν ψήφοι από την ΝΔ. Λες και δεν έχει αποδειχθεί σήμερα ότι το ίδιο κολπάκι του ΠΑΣΟΚ και των παρατρεχάμενων του δημοσιογράφων εξέθρεψε πρώτα τον Καρατζαφέρη και μετά τη Χρυσή Αυγή. Τίποτε δε διδάχθηκαν κι εξακολουθούν να παίζουν με τη φωτιά!

Ο στόχος λοιπόν, δεν ήταν να προσφέρει η ΕΡΤ αντικειμενική ενημέρωση, αλλά να γίνει υποχείριο των Ταγματάρχη-Παππά και να προπαγανδίζει ανελέητα κυρίως τις θέσεις της κυβέρνησης και του «κράτους» Παππά.

Η λογοκρισία ζει

Για να γίνει όμως αυτό 100% κατορθωτό, έπρεπε να επέμβουν και σε έναν άλλο τομέα, για να εξασφαλίσουν την πλήρη σιωπή όλων.

Και αυτός ο τομέας, είναι οι εξωτερικές τηλεοπτικές παραγωγές.

Σα να μην πέρασε μια μέρα, η ΕΡΤ συνεχίζει την τακτική να μην εγκρίνει το παραμικρό πρόγραμμα που να αφορά την κρίση και τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα, όχι μόνο επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ αλλά συνολικά.

Βλέποντας τα ντοκιμαντέρ που εγκρίθηκαν, θα νομίσει κανείς ότι είτε ζει σε άλλη χώρα, είτε οι έλληνες παραγωγοί και δημιουργοί ευνουχίστηκαν. Το δεύτερο πάντως δεν συμβαίνει.

Υποτίθεται, ότι αφού κάποια προγράμματα δεν εγκρίνονται, απορρίπτονται. Αμ δε.

Κι εδώ έρχεται και δένει όχι μόνο η έννοια της νεοδιαπλοκής, αλλά και αυτής της ύπαρξης «παρακρατικού» μηχανισμού.

Η ΕΡΤ, είναι το μοναδικό κανάλι στον κόσμο, που δεν έχει απορρίψει ούτε μία από τις προτάσεις που της έχουν υποβάλλει. Η αιτία δεν είναι πως ίσως τις χρειαστούν αργότερα, άρα τις κρατάμε. Η αιτία είναι πολύ πιο πρόστυχη.

Παίρνοντας υπόψη την μακρά περίοδο ανεργίας που έζησε ο χώρος και την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, βρήκαν έναν εύστοχο τρόπο, να κρατάνε έναν ολόκληρο χώρο στην σιωπή, πιστεύοντας ότι η τακτική του να κοιτάζω την πάρτη μου θα πιάσει και εδώ. Κοινώς να προσπαθήσουν να κάνουν με αυτό τον τρόπο εξαγορά συνειδήσεων, ακόμα και με αιωρούμενες υποσχέσεις.

Γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία εμπεριστατωμένη κρίση, θετική ή αρνητική, στις προτάσεις που κατατίθενται. Οι επιτροπές στην ουσία είναι είτε ανενεργές είτε δεν υπολογίζει κανείς την κρίση τους.

Από την άλλη, οι προτάσεις που εγκρίνονται περνούν μέσω απροσδιόριστων μονοπατιών, από τα οποία διαβαίνουν μόνο κομματικοί, ή απλά «φίλοι», για την χειραγώγηση του προγράμματος μέσω του καθιερωμένου αδιαφανούς τρόπου. (Εξ ου και οι υπόνοιες που άφησε ο πρώην Διευθυντής Ενημέρωσης, γνωρίζοντας φυσικά και ο ίδιος ότι μπορούν να γίνουν με τρόπους που δεν πρόκειται να αποδειχτούν ποτέ).

Κοινώς το δίδυμο Παππάς-Ταγματάρχης, αντί να ανοίξει την ΕΡΤ και με τα κατάλληλα μέτρα να φτιάξει ένα αντικειμενικό και αξιοπρεπές κανάλι, έφτιαξε ένα προσωπικό μαγαζάκι του στυλ «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε», κλείνοντας το μάτι στους φίλους τους, σε απολύτως επιλεκτικά ραντεβού παραγωγών που καταθέτουν προτάσεις.

Το ραδιόφωνο

Υπάρχει και ο «φτωχός συγγενής» του ραδιοτηλεοπτικού κολοσσού, που συνεισφέρει το πρώτο σκέλος του τίτλου, δηλαδή το ραδιόφωνο, του οποίου όμως η πολιτιστική και λοιπή συνεισφορά δεν είναι καθόλου «φτωχή».

Αλήθεια, τι έχουν στο μυαλό τους; Να κλείσουν τα προγράμματα;

Ας παραθέσουμε και πάλι τα γεγονότα:

1. Αδιαφανείς διαδικασίες στην επιλογή των διευθυνόντων της ραδιοφωνίας και των προϊσταμένων των τμημάτων και χωρίς, τις περισσότερες φορές, τα τυπικά προσόντα. Οπότε διευθυντής προγράμματος της ραδιοφωνίας τοποθετείται δημοσιογράφος που δεν έχει ιδέα από μουσικά ραδιόφωνα και διευθύντρια του Δεύτερου Προγράμματος τοποθετείται μια εκφωνήτρια που επίσης δεν έχει σχέση με μουσικό ραδιόφωνο, σύμφωνα με ομολογία όλων των παραγωγών του προγράμματος.

2. Πως λύνονται τα προβλήματα διεύθυνσης; Με την παρέμβαση σκιωδών προσώπων δίκην διευθυντών που εκτελούν την αποστολή κυβέρνησης και κόμματος.

3. Τοποθέτηση ως παραγωγών, ατόμων που δεν έχουν ειδίκευση, καταργώντας έτσι στην πράξη τις ειδικότητες και τα απαιτούμενα προσόντα για τη θέση εργασίας. Διοικητικοί υπάλληλοι, γραμματείς και άλλοι, ορίζονται μουσικοί παραγωγοί χωρίς καμιά προεκπαίδευση έστω. Κι έτσι στον αέρα ακούγονται «φίδια» κι ακόμα χειρότερα «φίδια» ακούγονται εκτός αέρα (μα αν οι διευθυντές δεν έχουν τα προσόντα πως θα τα απαιτήσουν από τους υφισταμένους, και πως θα κρίνουν τη δουλειά τους;).

4. Οι 8 στους 10 δημοσιογράφους έχουν προαχθεί σε αρχισυντάκτες ή διευθυντές, προκειμένου να δικαιολογείται το σχετικό επίδομα θέσης. Όσοι δεν εντάσσονται ως πρόσωπα ή ως ειδικότητα στο καθεστώς εύνοιας δεν λαμβάνουν «θέση».

5. Τυπικές απαιτήσεις «να μπει τάξη» και να στριμωχτούν οι εργαζόμενοι που δεν δουλεύουν (και από αυτούς έχει η ΕΡΤ, μεταξύ τους και κάποιοι που τώρα έγιναν στελέχη). Τι κάνει μια σωστή διοίκηση; Αξιολογεί με κριτήρια ουσίας, δηλαδή με βάση το παραγόμενο προϊόν, και παίρνει ουσιαστικά μέτρα ένταξης των «αργούντων». Τι κάνει μια διοίκηση που δεν ξέρει και δεν θέλει να μάθει; Τους τσουβαλιάζει όλους και παίρνει μέτρα αυστηρών εφαρμογών του ωραρίου.

Υποτίθεται πως έτσι δουλεύουν όλοι. Το τι παράγεται δεν είναι σε θέση να το κρίνουν γιατί δεν γνωρίζουν. Έτσι οι μουσικοί παραγωγοί που χρειάζεται να βρίσκονται εκτός κτιρίων, σε διαφορετικές ώρες της ημέρας υποχρεώνονται να βρίσκονται επί οχτάωρο εκεί. Έτσι οι δημοσιογραφικές παραγωγές, στο μεγάλο μέρος τους είναι χωρίς προετοιμασία και με «εγκεκριμένους» καταλόγους «προσκεκλημένων» (Κι αν στην τηλεόραση είναι υποχρεωμένοι να κρατούν τα προσχήματα, στο ραδιόφωνο βλέπεις την εικόνα των πραγματικών προθέσεων και σχεδίων).

6.Αγνοώντας το αντικείμενο και τον τρόπο διοίκησης γεννάνε προβλήματα, τα οποία προσπαθούν να επιλύσουν σε βάρος των εργαζομένων. Κι αν συναντήσουν αντιδράσεις ή αντιστάσεις στοχοποιούν και περιθωριοποιούν τους εργαζόμενους αυτούς.

7.Το ενημερωτικό Πρώτο Πρόγραμμα, στο οποίο έχουν γίνει ουκ ολίγες νέες προσλήψεις, κλείνει τις μεγάλες αργίες και το καλοκαίρι, γιατί δεν έχει προσωπικό. Κι αν κάποιος ακροατής αναζητεί ειδήσεις, ας ψάξει άλλο σταθμό. Αν αυτό δεν λέγεται υπονόμευση, πως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί;

8. Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση που δημιουργήθηκε με τις άδειες των εργαζομένων στα ραδιόφωνα. Η διοίκηση (η διοικητική πλευρά) ανακοίνωσε τον Οκτώβριο (τότε το έμαθε;) πως με βάση το νόμο όλες οι άδειες του προσωπικού πρέπει να δοθούν μέχρι 31 Δεκεμβρίου.

Ύστερα και από τη δικαστική απόφαση που ακύρωσε τις προσλήψεις ηχοληπτών και παραγωγών, αν όλοι οι δικαιούμενοι αδειών, κυρίως οι ηχολήπτες, πάρουν άδεια, τα μουσικά ραδιόφωνα θα κλείσουν μέχρι το τέλος του χρόνου. Τι έκανε σε αυτή την περίπτωση η «έμπειρη» διοίκηση (η διευθυντική πλευρά); Κάλεσε τους εργαζόμενους και τους ανακοίνωσε, χωρίς δικαίωμα λόγου και αντιλόγου, πως θα παραμείνουν ανοιχτά το Πρώτο πρόγραμμα και η ΕΡΑσπόρ, και τα άλλα προγράμματα, Δεύτερο, Τρίτο, Κόσμος… θα παίζουν λίστες. Δεν ξέρουν, δεν ρωτάνε κιόλας. Οι εργαζόμενοι κινητοποιήθηκαν. Ηχολήπτες και παραγωγοί είπαν πως δεν μπορούν να αφήσουν τα προγράμματα να κλείσουν και πως είναι διατεθειμένοι να μην κάνουν χρήση των αδειών τους.

Κατόπιν τούτου ερωτήθηκε το υπουργείο το οποίο απάντησε πως δεν μπορούν να δοθούν οι άδειες τον επόμενο χρόνο αλλά πρέπει να πληρωθούν αν δεν δοθούν. Η διοίκηση αποσιωπά την απάντηση του υπουργείου και αποφασίζει να κλείνουν νωρίτερα τα προγράμματα ώστε να «εξοικονομηθούν» βάρδιες.

Εικόνα αποσύνθεσης

Κι ενώ η διοίκηση αποφάσισε να ταράξει τους εργαζόμενους στη …νομιμότητα ήρθε η νομιμότητα και τους τάραξε όλους συθέμελα, λόγω καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων. Θαυμάσια εικόνα μιας «αριστερής» διοίκησης…

Δύο φορές δικαστήρια ακύρωσαν πράξεις της κι άλλη μία οι ίδιοι υποχρεώθηκαν να ακυρώσουν τον εαυτό τους και τις αποφάσεις τους.

Την πρώτη, ακυρώθηκε η πράξη της διοίκησης να απαιτήσει από τους υπαλλήλους να υπογράψουν δήλωση πως δεν ασκούν εθελοντισμό. (Ακόμα κι αν η διοίκηση ήθελε έτσι να αποτρέψει τη δεύτερη κρυφή απασχόληση, το έκανε με άκυρο τρόπο, πέραν του απαράδεκτου της ουσίας).

Τη δεύτερη, ακυρώθηκε από το δικαστήριο ο διαγωνισμός για την πρόσληψη ηχοληπτών και παραγωγών ραδιοφώνου με οχτάμηνη σύμβαση. Την τρίτη, πρόεδρος και διευθύνοντες έντρομοι «μάζευαν» τις χορηγίες που έκανε η ΕΡΤ, επειδή ήταν «παράνομες» (μετά ενάμιση χρόνο το αντιλήφθηκαν οι «τυπικοί» και «αυστηροί» διοικούντες).

Επί πλέον, η «τυπική» διοίκηση δεν έχει ακόμα κάνει, ενάμιση χρόνο τώρα, εκκαθάριση των δεδουλευμένων ώστε να πληρωθούν οι εργαζόμενοι.

Τελειώνει ο Νοέμβρης και το καλοριφέρ δεν έχει ανάψει στο κτήριο, γιατί δεν υπάρχουν υδραυλικοί να κάνουν τη συντήρηση. Προωθούν άραγε την ανάθεση σε ιδιώτες εργολάβους; Το ίδιο συμβαίνει με τα προβλήματα του κτηρίου, καθώς δεν εμφανίζονται τεχνικοί για τη συντήρηση του.

Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου έπεσε η ψηφιακή πλατφόρμα μέσω της οποίας μεταδίδονται οι ειδήσεις σε άλλες γλώσσες επειδή δεν είχε πληρωθεί ο λογαριασμός.

Φυσικά υπό τέτοιες συνθήκες ούτε λόγος να γίνεται για διάλογο και συνεννόηση μεταξύ εργαζομένων και διοίκησης. Οι ευνοούμενοι (προσωπικά ή πολιτικά) έχουν αντίστοιχη μεταχείριση σε πολλαπλά επίπεδα ενώ στα μπαρ και τους διαδρόμους σουλατσάρουν άνθρωποι που δεν κάνουν σχεδόν τίποτα.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών, και άλλων μικρότερης σημασίας, που όπως είναι φυσικό τα ακολουθούν, είναι ένα κλίμα απαξίωσης του έργου των εργαζομένων από τους διευθυντές και των διευθυνόντων από τους εργαζόμενους.

Υπό αυτές τις συνθήκες πως λύνονται τα προβλήματα; Τα οποία τις περισσότερες φορές δημιουργούνται από την άγνοια των διευθυνόντων. Με διοικητικές αποφάσεις, επιβολή λόγω διευθυντικού δικαιώματος και γενική αμφισβήτηση. Με όποια αποτελέσματα έχει αυτή η κατάσταση στο έργο που παράγεται.

Αυτή εν ολίγοις είναι η ιστορία άλλης μία χαμένης ευκαιρίας για να λειτουργήσει κάτι σωστά σε αυτή τη χώρα. Είναι μια ιστορία παράλληλη αλλά και σχετική των μνημονίων, του δημοψηφίσματος και της μεγάλης κοροϊδίας που υφιστάμεθα αυτά τα χρόνια.

Είναι η ιστορία, ενός παλιού και ταυτόχρονα σύγχρονου μηχανισμού χειραγώγησης.

Κι ο πρόεδρος;

Τι κάνει, μέσα σε όλα αυτά, ο πρόεδρος της ΕΡΤ, Διονύσης Τσακνής, από τον οποίον τουλάχιστον υπήρχαν άλλες απαιτήσεις; Τίποτα! Δηλώνει πως δεν ανακατεύεται.

Κρίμα. Δέχεται να παίζει τον ρόλο του προέδρου-φαντάσματος, προσφέροντας το απαραίτητο άλλοθι για το στήσιμο όλου αυτού του παιχνιδιού.

Αλλά, το να κάνεις πως δεν συμμετέχεις δεν σημαίνει κιόλας πως δεν ευθύνεσαι. Και τα πολιτικά κεφάλαια του παρελθόντος δεν συμψηφίζουν για πολύ καιρό τις πράξεις και τις παραλήψεις-συγκαλύψεις του παρόντος!  

Λεωνίδας Βατικιώτης – ΆρηςΧατζηστεφάνου

Σην Ψυτάλλεια τα λύματα από περιοχές Παλλήνης και Κρωπίας - Υπογράφηκε η μελέτη περιβαλλοντικών όρων

Ανανέωση και τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων για το ΚΕΛ

Την ανανέωση και τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων για το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων της Ψυττάλειας προκειμένου να δεχθεί και λύματα από περιοχές της Ανατολικής Αττικής αποφάσισε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σωκράτης Φάμελλος.

Τα νέα προτεινόμενα έργα, σύμφωνα με την απόφαση που υπέγραψε την περασμένη Παρασκευή, αφορούν στη συλλογή και μεταφορά ακαθάρτων από τις περιοχές του Γέρακα, της Ανθούσας και της Παλλήνης του Δήμου Παλλήνης, καθώς και της περιοχής Κίτσι του Δήμου Κρωπίας. Επίσης προτείνεται η σύνδεση των περιοχών Χέρωμα και Κόρμπι του Δήμου Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, των οποίων οι πληθυσμοί και οι παροχές τους έχουν ληφθεί υπόψη στον σχεδιασμό των δικτύων αποχέτευσης και των εγκαταστάσεων της Ψυτάλλειας.

Στην Ψυτάλλεια καταλήγουν σήμερα αστικά λύματα, καθώς και βιομηχανικά υγρά απόβλητα (μετά από προεπεξεργασία) της ευρύτερης περιοχής του λεκανοπεδίου Αθηνών και του ευρύτερου Σαρωνικού Κόλπου (περιοχή μείζονος πρωτευούσης). Εκεί συρρέουν επίσης και οι απορροές όμβριων από το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, ενώ με υποθαλάσσιους αγωγούς συνδέεται με την Ψυτάλλεια και η Σαλαμίνα.

Προτεινόμενο δίκτυο αποχέτευσης ακαθάρτων

Το προτεινόμενο δίκτυο αποχέτευσης ακαθάρτων των περιοχών του Γέρακα, της Ανθούσας και της Παλλήνης αφορά σε μήκος αγωγών περίπου 5.000 μ. και δίδυμων καταθλιπτικών αγωγών περίπου 7.500 μ., καθώς και έξι αντλιοστασίων ακαθάρτων.

Οι προτεινόμενοι συλλεκτήρες ακαθάρτων που θα εξυπηρετήσουν τη σύνδεση των περιοχών Χέρωμα και Κόρμπι του δήμου Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης και Κίτσι του δήμου Κρωπίας στο υφιστάμενο δίκτυο, αφορούν σε αγωγούς περίπου 2.300 μ. και δίδυμους καταθλιπτικούς αγωγούς περίπου 2000 μ., καθώς και σε ένα αντλιοστάσιο ακαθάρτων.

Παράλληλα, στην ΕΥΔΑΠ έχει ήδη ανατεθεί η κατασκευή των Κέντρων Επεξεργασίας Λυμάτων στις περιοχές Σπάτων - Ραφήνας και Μαραθώνα.

Η Ψυτάλλεια σήμερα διαχειρίζεται μέση ημερήσια εισερχόμενη παροχή 725.000 m³/d ενώ έχει τη δυνατότητα να δεχθεί προς επεξεργασία 1.000.000 m³/d λυμάτων (μέση παροχή) και 1.120.000 m³/d λυμάτων (παροχή αιχμής 95%). Τα πρόσθετα έργα αποχέτευσης εκτιμάται ότι θα επιφέρουν για το έτος σχεδιασμού 2033, αύξηση της μέσης ημερήσιας παροχής κατά περίπου 13.000 m3/d.

Την ίδια ώρα, «τρέχουν» οι χρηματικές ποινές εκατομμυρίων ευρώ που είχε επιβάλει στη χώρα, τον Οκτώβριο του 2015, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) για την ανεπαρκή διαχείριση των αστικών λυμάτων (οικιακών και βιομηχανικών). Και έως ότου ολοκληρωθούν οι απαραίτητες υποδομές αποχέτευσης και επεξεργασίας τους, η Ελλάδα θα συνεχίσει να καταβάλλει πρόστιμο. 

Σε κάθε περίπτωση, είναι αξιοσημείωτο ότι, εν έτει 2016, υπάρχουν ακόμη υπάρχουν ακόμη δήμοι της Αττικής που διοχετεύουν τα λύματά τους, μέσω βόθρων, σε παρακείμενα ρέματα ή ακόμη και στη θάλασσα.  

Τράτσα Μάχη

Αγνοείται non paper του Μαξίμου…

Του Γιάννη Παντελάκη

Oι εποχές εκείνες που το Μέγαρο Μαξίμου έβγαζε non paper καταγγέλλοντας επιθέσεις διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης πίσω από δημοσιεύματα για προσλήψεις μετακλητών υπαλλήλων, έχουν περάσει.  Ανεπιστρεπτί, όπως φαίνεται. Τώρα, οι σχετικές αποκαλύψεις απαντιώνται με σιωπή. Απόλυτη σιωπή. Κάτι συμβαίνει: α) η διαπλοκή σταμάτησε να χτυπάει την κυβέρνηση β) η κυβέρνηση, δεν έχει απάντηση γιατί τα δημοσιεύματα έχουν πραγματική βάση. Το ενδεχόμενο να μην βρήκαν χρόνο για ένα ακόμα non paper αποκλείεται. Υπάρχουν τόσοι μετακλητοί  πια, που κάποιος θα έβρισκε λίγη ώρα για ν απαντήσει.

Στις αρχές του περασμένου Ιανουαρίου μέσα ενημέρωσης δημοσιοποιούσαν πληροφορίες για κύματα διορισμών μετακλητών υπαλλήλων. Η κυβέρνηση απαντούσε αμέσως και με στοιχεία. Τα οποία φαινόταν να έχουν μεγάλες δόσεις αλήθειας, γι αυτό ήταν και πειστικά. Οι διορισμοί μετακλητών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν μικρότεροι από εκείνους με την κυβέρνηση Σαμαρά, έλεγε το καταγγελτικό κυβερνητικό σημείωμα αλλά και ο ίδιος ο Τσίπρας από την Βουλή. Και υποστήριζαν, πως ενώ τον Δεκέμβριο του 2014 (κυβέρνηση Σαμαρά), οι μετακλητοί ήταν 1173 άτομα, τον Ιανουάριο του 2016 έφταναν μόλις τους 618.

«Τα στοιχεία δείχνουν την προκλητική διαστρέβλωση», έλεγαν τότε από την κυβέρνηση καταγγέλλοντας δημοσιογράφους, Μέσα ενημέρωσης πολιτικά κόμματα και οποιονδήποτε αμφισβητούσε την δική της αλήθεια. Η οποία ωστόσο και τότε είχε κάποια κενά. Υπήρχαν αναφορές-όχι αβάσιμες-πως οι μετακλητοί έφταναν τους 1901.

Μόλις προχθές, αποκαλύφθηκε (Καθημερινή), ότι οι μετακλητοί υπάλληλοι έχουν ξεπεράσει τις 2.000 (2.067) και ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος στα τελευταία 3,5 χρόνια. Υπολογίζεται πως διορίζονται περίπου 16 μετακλητοί υπάλληλοι κάθε μήνα. Αυτή την φορά, προφανώς το Μέγαρο Μαξίμου δεν είχε κάτι να πει, απουσίασε οποιοδήποτε non paper με το οποίο να εξηγούν αν και γιατί συνέβη αυτό. Εύκολα κατανοεί κάποιος το γιατί.

Το πρόβλημα των μετακλητών, δεν συνδέεται τόσο με το κόστος με το οποίο επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό παρότι στις ημέρες μας ακόμα και αυτό το κόστος δεν θεωρείται μικρό. Όταν μάλιστα την δουλειά των μετακλητών θα μπορούσαν να την κάνουν δημόσιοι υπάλληλοι της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης. Το πρόβλημα της λογικής κομματικών διορισμών αποτελεί μια διπλή πρόκληση. Προς αυτούς που είχαν την εντύπωση ότι αυτοί δεν θα κάνουν τα ίδια με τους προηγούμενους στέλνοντας ένα μήνυμα πως στην διαχείριση των οικονομικών δεν τα κατάφεραν, αλλά υπάρχει διαφορά ήθους και σωστής διαχείρισης του δημόσιου χρήματος.

Αλλά και προς εκείνα τα εκατομμύρια ανέργων που διαπιστώνουν πως για να έχεις μια καλή τύχη και ένα αξιοπρεπή μισθό στις ημέρες μας χρειάζεται προσήλωση και προσκόλληση σε κάποια κυβερνητικό κόμμα. Διαφορετικά, σε περιμένει ή η ανεργία μεγάλης διάρκειας ή ένας μισθός (;) 350 καθαρά... 

Φόρος ανάληψης μετρητών κατά φοροδιαφυγής ή για ενίσχυση τραπεζών;

\Μέχρι χτες ξέραμε ότι τα φορομπηχτικά μέτρα κατά των πολιτών τα πρότειναν οι κυβερνήσεις, οι δανειστές, άντε και οι βιομήχανοι. Δεν ξέραμε ότι τα προωθούν και οι τράπεζες, που άρχισαν να ενδιαφέρονται για την πάταξη της φοροδιαφυγής! Και προτείνουν γι αυτό τη φορολόγηση της ανάληψης μετρητών!

Ας αφήσουμε τα αστεία. Η πρόταση για φορολόγηση των αναλήψεων δεν έχει καμιά σχέση με τη φοροδιαφυγή. Έχει σχέση με την επιβολή ενός ακόμα εσόδου στα χειμαζόμενα ταμεία των τραπεζών, οι οποίες βρίσκονται σε δεινή θέση από ρευστότητα και απειλούνται με μία ακόμα ανακεφαλαιοποίηση.

Το κράτος, η κυβέρνηση, δεν μπορεί να κάνει τίποτε με την πολιτική που ακολουθεί για να ξαναβάλει μπρός τις μηχανές των τραπεζών. Και για να το πούμε με καθαρά λόγια, τράπεζες που δεν δανείζουν δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Δεν μπορούν να κερδίσουν από τις διαφορές των επιτοκίων και δεν μπορούν να εκδώσουν χρήμα. Δεν μπορούν να παράξουν. Φυτοζωούν.

Η πρόταση των τραπεζών –που δεν έχει διαψευστεί εδώ και δύο μέρες –που διαφημίζεται και από την κυβέρνηση, να φορολογηθεί η ανάληψη των μετρητών με αιτιολογικό να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή μπάζει από όλες τις πλευρές.

Ποιο είναι το σκεπτικό; Ότι με τα μετρητά που σηκώνουν οι πολίτες πληρώνουν χωρίς αποδείξεις γιατρούς, δικηγόρους, ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, συμβολαιογράφους, φαναρτζήδες, εργολάβους και ένα σωρό από τους ελεύθερους επαγγελματίες που παίρνουν χωρίς απόδειξη όσα θέλουν και δεν τα δηλώνουν στην εφορία.

Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό, αν φορολογηθεί η ανάληψη μετρητών οι πολίτες θα την αποφεύγουν και θα πληρώνουν με κάρτα όλους αυτούς τους επαγγελματίες!

Αναρωτιέμαι μερικές φορές αν αυτοί που προτείνουν τέτοια μέτρα είναι εκτός τόπου και χρόνου (για να μη χρησιμοποιήσω άλλη λέξη) ή αν νομίζουν ότι οι πολίτες είναι ηλίθιοι. Ε, δεν είναι.

Πρώτον, γιατί δεν είναι στο χέρι των πολιτών να πάρουν απόδειξη από τα ευγενή αυτά ελεύθερα επαγγέλματα, επειδή οι πολίτες είναι οι αδύναμοι εκβιαζόμενοι κρίκοι σ αυτές τις συναλλαγές. Πήγαινε αλλού σου λέει ο καθένας απ αυτούς, αλλά το αλλού είναι από δυσεύρετο ως αδύνατο αφού σχεδόν όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες τα παίρνουν μαύρα. Σχεδόν όλοι λέω.

Στην καλύτερη περίπτωση το δίλημμα είναι 50 ευρώ χωρίς απόδειξη ή 63 με απόδειξη. Μια απόδειξη που δεν εκπίπτει από καμιά φορολογία και δεν ωφελεί σε τίποτε έναν πολίτη που καμιά κυβέρνηση δεν έχει μπει στον κόπο να τον συνειδητοποιήσει ότι τα μαύρα των άλλων τα πληρώνει σε φόρους από την τσέπη του! Κι αυτό το ξέρουν ακόμα και οι αλητόγατες στους δρόμους και όχι μόνο οι γάτες Ιμαλαϊων.

Δεύτερον, το ποσοστό του χαρατσιού στα ΑΤΜ που προτείνουν οι τράπεζες είναι τέτοιο, που δεν μπορεί να φτάσει ούτε κατ ελάχιστο στο όφελος που νομίζει ότι έχει ο πολίτης από τη συναλλαγή χωρίς απόδειξη με τον επαγγελματία. Αν στην ανάληψη των 50 ευρώ πληρώσει 1 ευρώ φόρο, στη αντίστοιχη συναλλαγή με τον υδραυλικό χωρίς απόδειξη θα έχει γλιτώσει 24% ΦΠΑ. Δηλαδή 12,5 ευρώ! Και θα χει πληρώσει και το ένα ευρώ στην τράπεζα! Απλά μαθηματικά.

Τρίτον, η πάταξη της φοροδιαφυγής γίνεται μόνο στην πηγή. Πουθενά αλλού. Με δύο τρόπους. Είτε φτιάχνεις φοροελεγκτικό μηχανισμό α λα Αμερικέν, που σε στέλνει στη φυλακή και σου παίρνει και τα διπλώματα έστω και για ένα δολάριο φοροκλοπής, είτε υποχρεώνεις με νόμο όλους τους υπόχρεους να πληρώνονται με κάρτες. Κοινώς να έχουν μηχανήματα POS. Αυτές είναι καθαρές δουλειές. Όλα τα άλλα είναι κοροϊδία.

Επιπλέον αυτών, ο Μαρινάκης, ο Κοπελούζος, ο Μπόπμολας, ο Βαρδινογιάννης, οι Αγγελόπουλοι και ο Βασιλάκης δεν πάνε ποτέ στα ΑΤΜ για ανάληψη μετρητών. Πάει ο κυρ Γιάννης και η κυρία Φλώρα, που τους έχει τσακίσει το μισθό και τη σύνταξη αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι οποίες τους βάζουν να στοιβάζουν τις αποδείξεις από ένα σωρό επαγγελματίες εδώ και χρόνια, πληρώνοντας και το Τέζα για τις κατσαρίδες, αλλά… Αλλά φέτος, γαργάρα οι αποδείξεις και η φοροδιαφυγή καλπάζει η άτιμη, πώς της ξεφεύγει κάθε χρόνοι της κυβέρνησης που την έχει κορώνα στο κεφάλι της!

Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση θέλει να την κυνηγήσει τη φοροδιαφυγή. Γιατί από τη μαύρη οικονομία κινείται η χώρα εδώ και 6 χρόνια! Απ αυτήν συντηρείται η κατανάλωση και οι τζίροι! Όλα τα άλλα είναι για αφελείς.

Αντί, λοιπόν, να σιγοντάρει τη νέα αιμοδοσία των τραπεζών από τα συνήθη κορόιδα υποζύγια η κυβέρνηση, καλά θα έκανε αν κυνηγούσε τη φοροδιαφυγή στην πηγή της με μηχανισμούς φοροελέγχου και όχι διαφημιστικών δήθεν ειδήσεων, που δεν μας έχουν πει ακόμα τι έχουν γίνει εκείνοι οι μεγαλογιατροί του Κολωνακίου που πιάστηκαν μεγαλοφώνως και τι έχουν γίνει τα δισεκατομμύρια της ονειροφαντασίας από τις διάφορες λίστες, που θα γέμιζαν τα δημόσια ταμεία.

Πληροφορώ εδώ τους αναγνώστες για να ξέρουν, ότι το ταμείο που υποτίθεται ότι συγκεντρώνει τα λεφτά από τα κλεμμένα δεν έχει ούτε ένα ευρώ!

Ας σταματήσουν λοιπόν να ορέγονται την τσέπη του μέσου και φτωχοποιημένου πολίτη οι τράπεζες και η κυβέρνηση για να γεμίσουν τα άδεια ταμεία τους με αστείες δικαιολογίες. Αν πράγματι ενδιαφέρονται για την πάταξη της φοροδιαφυγής ο δρόμος είναι απλός και ένας. Και δεν περνάει από τα σπίτια των γνωστών κορόιδων. Περνάει από τις σπιταρόνες αυτών που κλέβουν. Νισάφι πια με το παραμύθι.

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης   

Μοσκοβισί: Εφικτή η συμφωνία προ του Εurogroup

Μπορεί να επιτευχθεί Staff Level Agreement προ του Eurogroup και μια παγκόσμια λύση για το χρέος εντός 2016, τόνισε ο Επίτροπος. Η στροφή της χώρας είναι ορατή. Χρειάζεται δίκαιη κατανομή της ανάπτυξης, δίκαια φορολογία και ιδιοκτησία του προγράμματος.

Μοσκοβισί: Εφικτή η συμφωνία προ του Εurogroup

Είμαστε μπροστά σε ένα κρίσιμο Eurogroup, μια μέρα μετά το ιταλικό δημοψήφισμα και τις εκλογές στην Αυστρία. Αυτό πρέπει να είναι η αρχή για παγκόσμια συμφωνία για την Ελλάδα, με μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν εμπιστοσύνη και επενδύσεις και δουλειές, τόνισε ο Πιέρ Μοσκοβισί μιλώντας στο ελληνοαμερικανικό συνέδριο.

Γι' αυτό, όπως είπε, πρέπει να φτάσουμε προηγουμένως σε Staff Level Agreement που θα μας επιτρέψει να εξετάσουμε θετικά το θέμα του χρέους και να βρούμε λύσεις πριν το τέλος του έτους.

«Γνώμη μου είναι ότι δεν είμαστε μακριά. Μπορεί να γίνει», τόνισε και ξεκαθάρισε ότι θεωρεί «κρίσιμο να μείνει και το ΔΝΤ στο παιχνίδι».

Οι τέσσερις άξονες

Είμαι φίλος της Ελλάδας στην ευρωζώνη, παλεύοντας ενάντια σε κάθε σκέψη για Grexit, δήλωσε στην αρχή της ομιλίας του. Στοχεύουμε να βελτιώσουμε το επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και να ενισχύσουμε το δίχτυ κοινωνικής προστασίας, τόνισε.

Από τα ραντεβού μου σήμερα καταλαβαίνω ότι όλοι πρέπει να δουλέψουμε μαζί, γιατί όλοι έχουμε κρίσιμο ρόλο να παίξουμε.

Η Ελλάδα πέρασε δύσκολες στιγμές αλλά και αναγκαία προσαρμογή. «Αλλά πρέπει να πω στον ελληνικό λαό ότι υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ». Η στροφή είναι ξεκάθαρα ορατή. Που είμαστε σήμερα;

Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή σε μη βιώσιμες πρακτικές που εφαρμόστηκαν προ κρίσης, τόνισε.

Οι μεταρρυθμίσεις δημιουργούν προοπτικές και πιστεύω ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει τουλάχιστο 2,7% του ΑΕΠ ανάπτυξη. Αλλωστε το 2015 η οικονομία συρρικνώθηκε πολύ λιγότερο απ' όσο αναμένονταν και σήμερα ανακάμπτει.

Στην αγορά εργασίας είδαμε τους πρώτους 10 μήνες τον μεγαλύτερο αριθμό προσλήψεων τα τελευταία δέκα χρόνια. Αυτό, βέβαια δεν φτάνει, καμία κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει με ανεργία άνω του 20%, τόνισε ο ευρωπαίος Επίτροπος.

Τέσσερα είναι τα κλειδιά:

α) Η ανάκαμψη να είναι χωρίς αποκλεισμούς και να στηρίξει αυτούς που είναι στη δυσκολότερη θέση. Μετά από έξι χρόνια ύφεσης οι πολίτες ανησυχούν ότι τα οφέλη της ανάπτυξης θα τα καρπωθούν λίγοι. Σημείωσε ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο πρέπει να βρίσκει εφαρμογή και στην Ελλάδα και ανέλυσε τις δράσεις για περισσότερη στήριξη των αδυνάμων.

Οι εργασιακοί νόμοι πρέπει να διευκολύνουν την δημιουργία θέσεων εργασίας. Ολοι πρέπει να συνεισφέρουν στο να βρεθεί συμφωνία, σημείωσε. Η χώρα χρειάζεται δουλειές, δουλειές που θα μείνουν στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δουλεύει σκληρά για να υπάρξει πρόοδος, σημείωσε.

β) Να συνεισφέρουν όλοι δίκαια αυτά που μπορούν. Η χώρα πρέπει να γίνει παράδειγμα σε αυτό, υποστήριξε ο Πιέρ Μοσκοβισί. Από τον Ιούλιο του 2015 η χώρα έκανε σημαντικές μεταρρυθμίσεις στην φορολογία και αύξησε την ανεξαρτησία της ΓΓΔΕ. Αναφέρθηκε στις προσπάθειες που γίνονται για την πάταξη της φοροδιαφυγής πολυεθνικών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και στο G20.

Η χώρα χρειάζεται ένα ισορροπημένο μίγμα στην φορολογία, τόνισε.

γ) Ιδιοκτησία σε όλο το πολιτικό φάσμα. Η επιτυχημένη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη ευημερία. Η χώρα πρέπει να φτιάξει μια αναπτυξιακή ατζέντα με προοπτική πέρα από τη ζωή του προγράμματος. Το χρειαζόμαστε αυτό και πρέπει να γίνει.

Αυτός όμως προϋποθέτει σταθερότητα, αρκετή για να ωριμάσουν. Δεν ψηφίζω τη μια ή την άλλη κυβέρνηση, έχω δουλέψει με αρκετές είναι θέμα δημοκρατίας, αλλά η σταθερότητα είναι άλλο θέμα.

δ) το μέλλον της Ελλάδας είναι στην ευρωζώνη και πρέπει να γίνει ισότιμο μέλος. Πάντα ήμουν δεσμευμένος σε αυτό, ήδη από την εποχή που ήμουν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας δεν μπορούσα να σκεφτώ αυτό που λένε Grexit. Η χώρα πρέπει να είναι στην καρδιά της Ευρώπης, όχι στο περιθώριο.

Το να είσαι μέλος της οικογένειας όμως προϋποθέτει να τηρείς τους κανόνες. Αυτό είναι η οικονομική ενοποίηση.

Με την Ελλάδα δουλεύουμε για αυτά τα θέματα αλλά πρέπει να τονίσω ότι αυτά θα συνεχιστούν μετά το πρόγραμμα. Θέλουμε αυτό να είναι το τελευταίο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Εκεί πρέπει να φτάσουμε.

Εχω ζητήσει από τις αρχές να εξετάσουν τί πρέπει να γίνει και μετά τη β' αξιολόγηση, σημείωσε ο Πιέρ Μοσκοβισί και τόνισε για τις ευρύτερες προκλήσεις, με το προσφυγικό, τις σχέσεις με την Τουρκία, το προσφυγικό κ.τλ.  

Πηγή

Παρέμβαση 5 συλλόγων του Αμαρουσίου για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του MALL

Οι σύλλογοι του Παραδείσου, Πολυδρόσου, Νέου Αμαρουσίου, Εργατικών Πολυκατοικιών και Στούντιο Α με κοινό έγγραφο τους παρεμβαίνουν προς τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με τη  «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ (Σ.Μ.Π.Ε.) ΕΙΔΙΚOΥ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ (Ε.Χ.Σ.) ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΥΠΟΥ – ΤΜΗΜΑ Π.Ε. 6 ΚΑΙ 17 ΤΟΥ Γ.Π.Σ. ΔΗΜΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ»:

Όπως ήδη γνωρίζετε πολύ καλά, η βούληση των κατοίκων της πόλης σχετικά με το ως άνω θέμα, εκφράστηκε ομόθυμα και ομόφωνα στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Διαβούλευσης του Δήμου Αμαρουσίου στις 6 και 25 Οκτωβρίου 2016, υπέρ της απόρριψης της ΣΜΠΕ στο σύνολό της. Και αυτό διότι η ύπαρξη και λειτουργία του αυθαίρετου MALL έχει υποβαθμίσει τις ζωές μας με τις κυκλοφοριακές και περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις, ενώ σε οικονομικό επίπεδο μειώθηκε η αξία των περιουσιών μας και καταστράφηκε η τοπική αγορά.

Για το λόγο αυτό ΖΗΤΟΥΜΕ με την παρούσα Παρέμβασή μας και από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας να σεβαστεί και να υιοθετήσει την εκπεφρασμένη βούλησή μας.

ΖΗΤΟΥΜΕ να παραπεμφθεί το όλο θέμα στο τριμελές συμβούλιο που προβλέπεται από το άρθρο 2 του Ν. 3068/2002 περί “Συμμόρφωσης της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, προαγωγή των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων στο βαθμό του συμβούλου Επικρατείας και άλλες διατάξεις” αναφορικά με τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν από τη Διευθύντρια της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Αμαρουσίου Κα Καβάγια κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Διαβούλευσης της 25ης Οκτωβρίου 2016.

ΖΗΤΟΥΜΕ την επίσπευση της ολοκλήρωσης της τροποποίησης του ΓΠΣ Αμαρουσίου για την αποφυγή παρόμοιων ΕΧΣ.

Σας δηλώνουμε  ότι  επιφυλασσόμεθα  παντός νομίμου δικαιώματός μας προκειμένου να διασφαλίσουμε ως πολίτες και κάτοικοι του Αμαρουσίου την ποιότητα ζωής και την προστασία του οικιστικού περιβάλλοντος στην πόλη μας. 

Πηγή

Πώς καταστρέψαμε την πρωτογενή μας παραγωγή και πώς θα αναστήσουμε το ελληνικό brand name

Του Δημήτρη Κουρέτα*

Το 1980 το ποσοστό της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ ήταν 25% και της μεταποίησης 15%. Το 1983 τα ποσοστά έγιναν 19% και 14% αντίστοιχα. Το 1987, 11% και 15% αντίστοιχα. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 2000. Μετά σιγά-σιγά άλλαξαν και σήμερα είναι πρωτογενής 3% και μεταποίηση 6%. Δηλαδή, τη δεκαετία 1981-1990 σημειώθηκε ραγδαία πτώση του ΑΕΠ της γεωργίας με μέσο ετήσιο ρυθμό -7,8%, τάση που αναστράφηκε μερικά την περίοδο 1991-1999, οπότε σημειώθηκε μέση ετήσια αύξηση 2,6%. Συνολικά όμως, για τη 19ετία ‘80-’99, η μέση ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ του πρωτογενούς τομέα κινήθηκε στα επίπεδα του -3,0%, καθορίζοντας την πτωτική τάση του τομέα.

Λένε πολλοί σήμερα: E και; Και τι έγινε;

Διαβάστε χαρακτηριστικά από μια ομιλία του υπουργού Γεωργίας Στέφανου Τζουμάκα στο ΙΣΤΑΜΕ το 1998: Έλεγε ο Τζουμάκας: «Φέτος ο προϋπολογισμός είναι 15 τρισεκατομμύρια. Απ' αυτά έχουμε τα δέκα. Τα δέκα θα τα διαθέσουμε ως εξής: τρία τρισεκατομμύρια για χρεολύσια από τα προη­γούμενα δάνεια του κράτους, τρία τρισεκατομμύρια για τόκους των δάνειων αυτών. Έξι, λοιπόν, τρις για χρεολύσια και τόκους, που δανείζονταν οι προηγούμενες κυβερνή­σεις και έδιναν μέσα από το κράτος ενισχύσεις. Τρία τρισεκατομμύρια θα πάνε για μισθούς και για συντάξεις στο Δημόσιο. Και θα μείνει ένα τρισεκατομμύριο για να κάνει πολιτική η κυβέρνηση στην παιδεία, στην εκπαί­δευση, στον πολιτισμό, στα δημόσια έργα, σε όλες τις άλλες δραστηριότητες, στην άμυνα. Σε ό,τι άλλο διαμορφώνεται στο ελληνικό κράτος.Και επειδή δεν μπορούμε με ένα τρισεκατομμύριο να κάνουμε πολιτική, θα δανει­στούμε άλλα πέντε τρισεκατομμύρια σε ομόλογα, σε συνάλλαγμα, για να μπορέσουμε να εκτελέσουμε τον προϋπολογισμό».

Αυτή ήταν η συνταγή για πολλά χρόνια μετά το 1980 έως και το 2009 που έσκασε η φούσκα της «ανάπτυξης», με προεξάρχουσα την εγκληματική κατάσταση της περιόδου Καραμανλή 2003-2008, όπου μας ξετίναξε. Μπορεί όμως να γίνει κάτι σε αυτό που λέμε Παραγωγική Ανασυγκρότηση της πατρίδας μας; Αξίζει να δούμε λίγα στοιχεία που τα έχουμε ξαναγράψει σε διάφορα άρθρα αυτά τα χρόνια.

Η Ελλάδα από τη στιγμή που έγινε κράτος το 1827 και για περίπου 100 χρόνια ζούσε σχεδόν από ένα προϊόν. Τη σταφίδα. Με αυτή μεγάλωσαν και σπούδασαν σχεδόν τέσσερις γενιές. Η σταφίδα κάλυπτε το 50% των εξαγωγών μας ως χώρα, συνολικά. Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι σήμερα που οι εξαγωγές μας είναι 27 δις ευρώ, σαν να έχουμε εξαγωγές σταφίδας 13,5 δις. Ενημερωτικά φέτος κλείσαμε με εξαγωγές σταφίδας 39 εκατ. ευρώ.

Το 2000 η χώρα είχε 60 νηματουργεία και παρήγαγε νήμα από βαμβάκι το οποίο το έκανε ρούχα. Σήμερα υπάρχει μόνο ένα νηματουργείο μεγάλο, ο Επίλεκτος στα Φάρσαλα. Το βαμβάκι μας εξάγεται στην Τουρκία κυρίως, παίρνουν οι αγρότες 350 εκατ. ευρω, γίνεται εκεί νήμα και το εισάγουμε πληρώνοντας 1,5 δισ., και τα ρούχα του Ελληνικού Στρατού φτιάχνονται στα Άδανα της Τουρκίας. Αυτό έγινε. Αυτή τη χώρα φτιάξαμε και καλούμαστε όλοι μας να την αλλάξουμε. Και την καταταντήσαμε έτσι με σειρά εγκληματικών πολιτικών για τη ανάπτυξη μετά το 1980.

Η χώρα μας είναι η δεύτερη σε βιοποικιλότητα στον πλανήτη, με αποτέλεσμα οι παραγωγές της να έχουν μεγάλη ιδιαιτερότητα άρα και ποιότητα. Η διεθνοποιημένη αγορά έχει οδηγήσει (όλο και περισσότερο) την πρωτογενή παραγωγή σε μια κατεύθυνση συμπίεσης του κόστους, κυρίως μέσα από πρακτικές μη ασφαλούς παραγωγής και αναζήτησης πρώτων υλών που εξυπηρετούν την μαζική βιομηχανία τροφίμων.

Η Ελλάδα, σαν μια περιοχή πρωτογενούς παραγωγής, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους μαζικής φτηνής, παραγωγής, γιατί το μέγεθός της δεν επιτρέπει την μετάβαση σε τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις. Το πλεονέκτημά της (υπήρξε και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει) ήταν οι μικρές παραγωγές που με κόπο, μεράκι και σεβασμό στον άνθρωπο μπορούσε να αντλήσει από το χώμα της. Η Ελληνική γη και οι άνθρωποι της απόλυτα συμφιλιωμένοι με το κοινό τους μέλλον μπορούν να παράγουν καταπληκτικά προϊόντα.

Από τα 27 δίσ. ευρω εξαγωγές της Ελλάδος το 2014, τα 10 δις είναι ορυκτέλαια τα οποία προκύπτουν από το πετρέλαιο που εισάγουμε, 5 δίσ. προϊόντα πρωτογενούς παραγωγής από τα οποία 1 δις ψάρια (είμαστε πρώτοι σε εξαγωγές τσιπούρας και λαβρακιού στον κόσμο), 4 δις τρόφιμα, 1 δις γενόσημα φάρμακα. Δηλαδή το 35 % των εξαγωγών μας αφορούν την γη. Άρα η απάντηση στην ερώτηση και τι έγινε που η Ελλάδα έχει συρρικνώσει την παραγωγή της, είναι σαν να απεμπολούν οι Άραβες το πετρέλαιο.

Μερικοί «έξυπνοι» σύμβουλοι προσπαθούν να πείσουν τους ιθαγενείς ότι θα βγούν από την κρίση με τη δημιουργία start-ups, τους λένε όμως τη μισή αλήθεια. Οι νεοφυείς επιχειρήσεις, Ελληνιστί (τον όρο start-up τον άκουσα σε ένα συνέδριο στην Καλαμπάκα το 1995), είναι διέξοδος φυσικά. Σε ποιο τομέα όμως; Στην πληροφορική; Η μήπως στην μικροηλεκτρονική;

Όχι κύριοι σύμβουλοι επιχειρήσεων. Η σύγχρονη γεωργία μικρών χωρών όπως η Ελλάδα απαιτεί μικρές παραγωγές εξειδικευμένων προϊόντων τα οποία:

Είτε θα χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή καινοτόμων, μοναδικών τροφίμων, ελκυστικών στον καταναλωτή, ικανών να εξαχθούν στην παγκόσμια αγορά

Είτε θα εξαχθούν ως έχουν, ως μοναδικά ελληνικά προϊόντα, ύστερα από μία βασική επεξεργασία (όπως καθαρισμός), και κατάλληλα συσκευασμένα με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές.

Και στις δύο περιπτώσεις επιτυγχάνεται η παραγωγή τελικού διατροφικού, μοναδικού, Ελληνικού προϊόντος το οποίο θα πωληθεί στην διεθνή αγορά ως Greek brand name, με υψηλή προστιθέμενη αξία, και συνεπώς με υψηλή τιμή τέτοια που να εξασφαλίζει τελικά ικανοποιητικό εισόδημα σε όλους τους εμπλεκόμενους στην διαδικασία συμπεριλαμβανομένων και των γεωργών.

Ένα παράδειγμα: Ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού ελαιολάδου έχει τέτοια περιεκτικότητα σε φαινόλες, οι οποίες του επιτρέπουν να έχει ισχυρισμό υγείας ότι προστατεύει από την οξείδωση της χοληστερόλης και βοηθά στην υγεία των αγγείων. Όμως μόνο ελάχιστο μέρος του τυποποιείται έτσι, για να πουλιέται ως φάρμακο σε φαρμακεία και ακριβά καταστήματα στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικά ένα τέτοιο ελαιόλαδο με ισχυρισμό υγείας πουλιέται πάνω από 80 ευρώ το κιλό, σήμερα σε πολλά σημεία στην Νέα Υόρκη.

Μια τέτοια παρέμβαση θα σήμαινε έσοδα για τον παραγωγό περίπου 1,5 δις. Δηλαδή 10 φορές περισσότερα από ότι βγάζει τώρα.

Πότε επιτέλους θα ξεκινήσει αυτή η συζήτηση ντε;

* Ο κ. Δημήτρης Κουρέτας είναι καθηγητής Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, πρώην αναπληρωτής Πρύτανης.