Απόφαση-κόλαφος του EBA για τις Ευρωπαικές Τράπεζες!

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Αν η «Επιτροπή της Βασιλείας» (Basel Committee on Banking Supervision) είναι το «παγκόσμιο αφεντικό» στις τράπεζες, τότε οι Ευρωπαϊκές Τραπεζικές Αρχές (EBA) είναι το «υπερ-αφεντικό» των Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κι αν είναι έτσι, τότε κάτι άσχημο ετοιμάζεται στις Τράπεζες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την κωδική ονομασία MREL!

Οι καταρρεύσεις των Τραπεζών παγκοσμίως ειναι ακριβές, με το μέσο κόστος κατάρρευσης να ανέρχεται στο 40% του ΑΕΠ μιας χώρας, κάθε φορά που υπάρχει κρίση. Αυτός ο «λογαριασμός», αυτό το «ραβασάκι»  για να πληρωθεί χρειάζεται, με τη σειρά του 15-20 συνήθως χρόνια λιτότητας, και τη συνδρομή πολλών οργανισμών, είτε αυτοί λέγονται ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα ή...οτιδήποτε άλλο. Σοβαρές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, που θέλουν να διασφαλίσουν τον κόσμο από τα ρίσκα αυτά έχουν κατά καιρούς πάρει μέτρα, όπως η νομοθεσία του 1933 στις ΗΠΑ για διάκριση επενδυτικών και απλών τραπεζικών εργασιών. Όμως, μετά το 1980, πέρασαν τα χρόνια, ο κόσμος ξέχασε τα δεινά του, το Τραπεζικό λόμπι ξαναγιγαντωθηκε και χρηματοδότησε προέδρους χωρών και η νομοθεσία χαλάρωσε ξανά,  ώστε οι Τράπεζες να ξαναπέρνουν επενδυτικά ρίσκα. Στις ΗΠΑ, πάντως μετά την κρίση του 2008, η κυβέρνηση Ομπάμα άρχισε να θωρακίζει ξανά τις τράπεζες, κυρίως με τον υπερ-νομο Dodd-Frank που πλέον πιάνει τμήμα της αχαλίνωτης αγοράς παραγώγων, αν και προχώρησε σε «μεσοβέζικες λύσεις». Οι τράπεζες συνεχίζουν να εμπλέκονται σε εργασίες με ανεξέλεγκτους κινδύνους, και ο πρόεδρος Τραμπ έχει υποσχεθεί να κόψει τον «ομφάλιο λώρο» επενδυτικών και απλών τραπεζικών εργασιών που, σημειωτέον οδήγησε στην κρίση του 1930 και εν μέρει σε εκείνη του 2008 μέσω παραγώγων. Στην Ευρώπη όμως δεν είναι το ίδιο! Είναι πολύ χειρότερα!

Ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει διασώσεις Ευρωπαϊκών Τραπεζών από το 2008 και μετά, και έχουν ξοδευτεί πάνω από 1,5 τρις ευρώ για διασώσεις ή μέσω αγοράς «χρηματοοικονομικών σκουπιδιών» (απαξιωμένων ομολόγων κλπ.) Τραπεζών, μέσω του προγράμματος «ποσοτικής χαλάρωσης», οι Τράπεζες έχουν «σκελετούς» στις ντουλάπες τους, που ξεπερνούν κατά πολύ το 1 τρισ. ευρώ! Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο ειναι οτι δεν υπάρχει σχέδιο διάσωσης. Η σωστότερα, στην Ευρώπη του «στρουθοκαμηλισμού» και των «κοκτέιλ πάρτι» των τραπεζιτών, οι τραπεζίτες προσπαθούν να σφυρίζουν αδιάφορα για την ανάγκη να προβούν σε αυξήσεις κεφαλαίου. Γιατί; Διότι υπάρχει πάντα στη γωνία το μεγάλο κορόιδο, ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, που θα ‘πληρώσει το λογαριασμό’, θα ξελασπώσει τις όποιες τράπεζες!

Η «Επιτροπή της Βασιλείας» (Basel Committee on Banking Supervision), που έχει πάρει έτσι το όνομα διότι συνεδριάζει στην όμορφη Γαλλόφωνη πόλη της Βασιλείας (Basel) της Ελβετίας, βλέποντας ότι τα ρίσκα πλέον είναι τεράστια, ετοίμασε την λεγόμενη «Συνθήκη της Βασιλείας 3», που με βάση τη γνωμοδότηση της FSB, επιτροπή της οποίας προΐσταται , όχι τυχαία, ο διοικητής της Τράπεζας Αγγλίας, ετοίμασε έκθεση όπου καθορίζει τις απαιτήσεις σε κεφάλαια για τις συστημικές Υπερτράπεζες, στο 16% και 18% των θέσεων σε κίνδυνο (RWA) ως το 2019 και 2022 αντίστοιχα.

Αυτη την απόφαση οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες, που έχουν μείνει αρκετά πίσω την προσαρμόζουν με αρκετό «νεράκι» σύμφωνα με την νέα απόφαση του EBA, με Ιταλό πρόεδρο και Ούγγρο γραμματέα, η οποία βάζει το «ταβάνι» κεφαλαιακών απαιτήσεων (MREL) στα 276 δις μόνο, αντί 790 δις που ήταν η προηγούμενη εκτίμηση! Όμως, η καθιέρωση διαφορετικού ταβανιού σημαίνει ότι κάποιοι κίνδυνοι (790-276=514 δις!) ενδεχομένως μένουν... ακάλυπτοι! Αυτοί όμως, οι ακάλυπτοι κίνδυνοι ως συνολικό ύψος είναι σχεδόν όσα τα υπάρχοντα...κεφάλαια των Ευρωπαϊκών τραπεζών σύμφωνα με Αμερικάνικες εκτιμήσεις με άλλα, παρόμοια μοντέλα!

Το δεύτερο, παράξενο, είναι ότι πλέον στην εκτίμηση τα χρέη Γερμανικών τραπεζών υποβαθμίζονται από «senior» σε «subordinate», για τις ανάγκες του υπολογισμού δηλαδή όλα τα Γερμανικά χρέη τραπεζών ως μη εξασφαλισμένα, κάτι που προκαλεί τουλάχιστον ΤΕΡΑΣΤΙΑ υποψία (ως βεβαιότητα) ότι κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στις Γερμανικές τράπεζες, καθώς δεν γίνεται ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ για καμία άλλη χώρα της ΕΕ! Ο συνδυασμός των δυο αυτών είναι τουλάχιστον παράξενος, αν η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, η Γερμανική, έχει τέτοιο θέμα με τις τράπεζες, με τα πλέον διαλλακτικά δεδομένα, τότε είμαστε πολύ κοντά σε κολοσσιαίες εξελίξεις. Εξελίξεις που όμως δεν έχουν καλυμμένα ρίσκα ακόμη και αν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες προβούν σε αυξήσεις κεφαλαίων 276 δις, διότι...πάνω από 500 δις, που απαιτούνται άμεσα, θα...λείπουν από τα κεφάλαιά τους! Ας μην ανησυχούμε όμως πολύ, στη γωνία είναι πάντα το μεγάλο κορόιδο, ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, που θα «πληρώσει το λογαριασμό», θα ξελασπώσει τις όποιες τράπεζες!

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.

Χυδαίος λόγος…

Του Γιάννη Παντελάκη

Η απόσταση μεταξύ των φράσεων,  «κότα λειράτη» και «πιστό σκυλί του Σόιμπλε», είναι μικρή, ελάχιστα μικρή.  Και οι δυο, έχουν τα χαρακτηριστικά του αγοραίου. Και της ανάδειξη της χυδαιότητας ως  τρόπου πολιτικής έκφραση, αντιπαράθεσης και κριτικής. Από το βήμα της Βουλής τέτοιες φράσεις, αποκτούν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από το συνηθισμένο. Από εκείνο που θα είχε για παράδειγμα αν ακουγόταν σε κάποια στενά πλάι στην Πλατεία Βάθης.

Αυτοί που εύκολα υιοθετούν την αντικατάσταση της κριτικής από το αγοραίο, θα πρέπει να γνωρίζουν πως οι αποδέκτες της θα προτιμήσουν την πραγματική έκφρασή του παρά το υποκατάστατό  του. Και η πραγματική, η γνήσια έκφραση αυτής της μορφής επικοινωνίας στην κορύφωσή της έστω , είναι αυτή που ακούστηκε δυο μέρες πριν από τον χρυσαυγίτη Κασιδιάρη που αναφερόμενος στον υπουργό Οικονομικών, τον αποκάλεσε «μαντάμ Τσακαλώτου»!

Η πρώτη προαναφερόμενη φράση ανήκει στον Νεοδημοκράτη αντιπρόεδρο Γεωργιάδη και η δεύτερη στον ΣΥΡΙΖαίο υπουργό Πολάκη. Και οι δυο ακούστηκαν χθες στη Βουλή. Οι φράσεις, θα μπορούσαν ν ανήκουν και σε μερικούς άλλους βουλευτές ή υπουργούς, μάλλον σε αρκετούς. Με τις φράσεις αυτές υποτίθεται ασκείται κριτική σε πολιτικούς αντιπάλους. Η ορολογία που ακολουθείται συνήθως ενθουσιάζει κάποια πλήθη, τα οποία στους ανά την επικράτεια καφενέδες θα την επικροτούσαν με ανάλογων χαρακτηριστικών φράσεις. Όταν ο πολιτικός λόγος παραχωρεί την θέση του σε τέτοιες φράσεις, διεγείρει ταπεινά ένστικτά, απελευθερώνει αρνητικά και δημιουργεί μιμητές. Λογικό είναι αυτό το τελευταίο, οι βουλευτές αποτελούν υποτίθεται εκλεκτούς εκπροσώπους της κοινωνίας.

Η χυδαιότητα στον πολιτικό λόγο δεν είναι είδος που έλειψε από την χώρα. Ωστόσο, η χυδαιότητα ως σχεδόν mainsteam συμπεριφορά στον δημόσιο βίο, αποτελεί ένα από τα προϊόντα της κρίσης. Η σχέση της με τον λαϊκισμό είναι μεγάλη. Ο τελευταίος απλοποιεί μια σύνθετη πραγματικότητα με συνθήματα ώστε να γίνει πιο προσιτή στους πολλούς. Η χυδαιότητα έρχεται να δέσει με αυτά τα συνθήματα, έτσι να γίνονται πιο προσιτά και εύπεπτα. Η φράση «σκυλί του Σόιμπλε» είναι πιο καταναλώσιμη από μια άλλη που θα έλεγε «εξαρτώμενος από τον Σόιμπλε». Και η «κότα λειράτη» σίγουρα λειτουργεί πιο εντυπωσιακά από το «πολιτικά δειλός» ή κάτι παρόμοιο.

Το πρόβλημα ωστόσο με την καθιέρωση του αγοραίου ή της μαγκιάς ως τρόπου πολιτικής συμπεριφοράς, είναι πως πάντα υπάρχει κάποιος που θα το κάνει πιο επιτυχημένα. Γιατί αν ακολουθήσεις αυτό τον…εναλλακτικό δρόμο για ν αγγίξεις ταπεινά ένστικτα, θα είσαι πάντα υποδεέστερος από εκείνον που γνωρίζει μόνο αυτόν τον δρόμο. Και αυτός ο τελευταίος είναι ο φασίστας της Χρυσής Αυγής ο οποίος γνωρίζει να το κάνει με τον καλύτερο τρόπο γιατί είναι ο μοναδικός δικός του τρόπος.

Ένα δεύτερο παρεπόμενο του χυδαίου στην πολιτική ορολογία, είναι η αυτοαπαξίωση αυτού που το εκφράζει. Θα ήταν μικρό το κακό και λόγος δεν θα μας έπεφτε, αν η ζημιά περιοριζόταν εκεί. Στην προσωπική απαξίωση αυτού που τον εκφέρει. Δικό του πρόβλημα. Όταν το χυδαίο αποκτά μεγάλη συχνότητα και ακούγεται μέσα στην αίθουσα της Βουλής, η απαξίωση αφορά σ αυτή την τελευταία. Και μάλλον συμπαρασύρει μαζί και το πολιτικό σύστημα. Ιδιαίτερα όταν οι εκφραστές του, έχουν αξιώματα. Αντιπρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο ένας, υπουργός ο άλλος.

Ο αγοραίος λόγος, δεν είναι κατακριτέος επειδή δεν αποτελεί μια εκδοχή μιας comme il faut ή πολιτικά ορθής συμπεριφοράς. Δεν αποτελεί άρνηση του καθωσπρεπισμού ή αντικατάσταση του ξύλινου λόγου. Αποτελεί μια απόλυτα στρεβλή έκφραση γεγονότων, εννοιών, κριτικής και σκέψης. Ακυρώνει τα επιχειρήματα τα οποία σκεπάζονται από την δύναμη μιας έκφρασης που ολοι κατανοούν τι σημαίνει και δεν έχουν λόγο για να ψάξουν αν αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Διαστρεβλώνει την αλήθεια και παράλληλα κανονικοποιεί την χυδαιότητα...

Παρών, σημαίνει απών από τους πολίτες

Θα ήταν δευτερεύουσας σημασίας η μεταστροφή και άρνηση της ΝΔ να ψηφίσει τη χριστουγεννιάτικη ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων αν δεν σήμαινε ότι μ αυτή της την πολιτική στάση καταδικάζει τη χώρα να κυβερνιέται για πολύ καιρό από τους συριζανελ. Η ΝΔ δεν έκανε λάθος. Έκανε έγκλημα. Έδωσε το φιλί της ζωής σε μια παραπαίουσα κυβέρνηση.

Κατ αρχήν η ψήφος «παρών» στη Βουλή μπορεί να είναι κατανοητή στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, αλλά στο λαό είναι εντελώς ακατανόητη. Ο απλός πολίτης καταλαβαίνει ότι ψηφίζεις τα μέτρα ή δεν τα ψηφίζεις. Άλλη θέση δεν υπάρχει.

Το «παρών» μαρτυρά απόσταση των εμπνευστών του από το λαό. Μαρτυρά στην πράξη απόσταση της ΝΔ από το λαό. Μαρτυρά άγνοια για το ποιός είναι και πώς σκέπτεται ο λαός. Και, τελικά, άγνοια για το ποιες είναι οι ανάγκες του.

Το πιο σημαντικό: Δεν νοείται να υπερασπίζονται την κυβερνητική παροχή ως δικαίωμα της κυριαρχίας της ελληνικής κυβέρνησης στο κράτος της, ο Ολάντ, ο Μοσκοβισί, ο Σούλτς, ο Γιουνκέρ, ο Πιτέλα, το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα, οι Πράσινοι, η Ευρωαριστερά με ομοβροντία και να μη συμμετέχεις στην υπεράσπιση, όχι του απατεωνίστικου βοηθήματος, αλλά στην υπεράσπιση του δικαιώματος μιας ελληνικής κυβέρνησης να ασκεί κυρίαρχη πολιτική στη χώρα της. Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Δεν νοείται να υπάρχει μια μεγάλη κίνηση στην Ευρώπη που αντιστρατεύεται την πολιτική που εσύ ο ίδιος έχεις παραδεχτεί ότι είναι λανθασμένη και καταστροφική, την πολιτική που σε γκρέμισε από κυβέρνηση με βρώμικα πισώπλατα μέσα, και εσύ να είσαι με τους θύτες του κόμματός σου και της πατρίδας σου!

Αντέδρασαν οι δανειστές που κινήθηκε η ελληνική κυβέρνηση χωρίς να τους ειδοποιήσει; Μωρ’ τι μας λες! Από πότε υπερασπιζόμαστε την ξένη κατοχή; Από πότε το διαφθαρμένο και κουτοπόνηρο ελληνικό κομματικό σύστημα υπερασπίζεται την τάξη και την νομιμότητα και το σεβασμό στους κανόνες; Ποιους κανόνες! Τους κανόνες μιας Ευρώπης της ίντριγκας και της επιβίωσης του ισχυρότερου; Αυτούς που γκρέμισαν παρασκηνιακά τρεις ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 6 χρόνια;

Οι εμπνευστές του «παρών» στη ΝΔ, στερούνται της ικανότητας να δουν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση το ζητούμενο να απαντήσει η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ήταν αν συμφωνεί ή όχι με τα μέτρα, αλλά αν συμφωνεί ότι η ελληνική κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, έχει δικαίωμα άσκησης ανεξάρτητης κυρίαρχης πολιτικής στα πλαίσια των υποχρεώσεών της, για να ωφελήσει, έστω και πρόσκαιρα, το λαό της. Τόσο απλό.

Σ αυτό το ερώτημα η αξιωματική αντιπολίτευση αντί να υπερασπιστεί το δικαίωμα της ανεξάρτητης πολιτικής, δικαίωμα που θεωρούν αναμφισβήτητο και άλλοι ισχυροί Ευρωπαίοι παράγοντες, όπως είπα πιο πάνω,  ταυτίστηκε ανοιχτά και ρητά με τον κ Σόιμπλε και καθέναν στην Ευρώπη του κ Σόιμπλε, που θέλει τα κράτη σαν φόρου υποτελείς και πειθήνια όργανα μιας οικονομικής και πολιτικής αποδεδειγμένα βλακώδους, αυταρχικής και καταστροφικής για όλη την Ευρώπη.

Δεν ξέρω, και δε νοιάζει και κανέναν στη χώρα, ποιοι καθοδήγησαν τον πρόεδρο της ΝΔ σ' αυτή την εγκληματική για το κόμμα του απόφαση και τι μεσολάβησε μεταξύ της αρχικής απόφασης να ψηφίσει «ναι» η ΝΔ και της τελικής να απομονωθεί από το λαό με ένα δειλό και αμήχανο «παρών».

Το σίγουρο είναι ότι οι εμπνευστές του «παρών» δεν είχαν κάνει τον κόπο να διαβάσουν την προχτεσινή δημοσκόπηση της MRB, στην οποία το 56,2% βλέπει θετικά το μέτρο της εφ άπαξ ενίσχυσης των συνταξιούχων, ενώ το 68,2% είναι υπέρ της μείωσης του ΦΠΑ στα νησιά. Μήπως είναι οι ίδιοι που δεν είχαν δει το ορμητικό «όχι» στο δημοψήφισμα;

Εκείνο που νοιάζει το λαό είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει λαϊκή εναλλακτική απέναντι στο συνονθύλευμα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κι αυτό εγκλωβίζει το λαό στη σημερινή κυβέρνηση. Δίνει το μήνυμα ότι η αξιωματική αντιπολίτευση σέρνεται πίσω από τις πιο σκληρές πολιτικές που επιβάλλουν οι Γερμανοί. Οι οποίοι δρουν όχι από νοιάξιμο για την Ελλάδα, αλλά για καθαρούς λόγους άσκησης επικυριαρχίας επί της Ευρώπης, έχοντας «τον μικρό» να τον τρομοκρατούν για να σωφρονίζονται οι υπόλοιποι.

Δεν αφορά σε κανέναν ποιο ήταν το σκεπτικό πίσω από το «παρών» της ΝΔ. Το σημαντικό είναι ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ Ο ΛΑΟΣ. Ε, ο λαός κατάλαβε ότι η ΝΔ δεν υπερασπίζεται μια ανεξάρτητη ελληνική πολιτική, αλλά υπερασπίζεται την πατρωνία των δανειστών.

Κατάλαβε ότι δεν υπάρχει μια συμπαγής ισχυρή Ελλάδα απέναντι στους δανειστές. Που κατάλαβαν ότι έχουν για μια ακόμα φορά μπροστά τους μια χώρα διχασμένη, επομένως αδύναμη. Την υπηρεσία που πρόσφερε στην τρόικα ο ΣΥΡΙΖΑ με την τυφλή του αντιπολίτευση μιμήθηκε χτες η ΝΔ. Αυτό κατάλαβε ο λαός.

Δεν είναι τυχαίο που τα κόμματα με κοινοβουλευτική και πολιτική πείρα, όπως το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, καθώς και η Χρυσή Αυγή που προέρχεται από το λούμπεν του λαού, ψήφισαν το βοήθημα στη Βουλή, καταγγέλλοντάς το ταυτόχρονα. Και είναι προς τιμήν της Φ Γεννηματά, που στη σύνοδο των Ευρωσοσιαλιστών καταδίκασε και την απάτη του κ Τσίπρα και τη βαρβαρότητα του κ Σόιμπλε, αλλά, μεταξύ του Γερμανού και του Έλληνα πρωθυπουργού πήρε ξεκάθαρα τη θέση της Ελλάδας. Οι φτωχές 61 ψήφοι της ΝΔ χτες στη Βουλή  έμοιαζαν περισσότερο με τους άπειρους και άτολμους βουλευτές του Ποταμιού και του Λεβέντη.

Είναι παλιά η αρρώστια των Ελλήνων να μη μπορούν να ξεχωρίσουν πότε ο πολιτικός τους αντίπαλός είναι απέναντί τους σαν εκπρόσωπος της εσωτερικής πολιτικής σκηνής και πότε εκπροσωπεί την Ελλάδα. Και μ αυτή τη νοοτροπία συνήθως αντί γι αυτόν πληγώνουν την Ελλάδα.

 Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης 

Αλέκος ΑΛβάνος : 'Να μάθει (ο κ. Τσίπρας) και ποια είναι τα νησιά του Αιγαίου, να μην τα λέει διπλά'

«Να μάθει και ποια είναι τα νησιά του Αιγαίου» – Τι σχολίασε για τον Πάνο Καμμένο

«Να μάθει (ο κ. Τσίπρας) και ποια είναι τα νησιά του Αιγαίου, να μην τα λέει διπλά, μόνο πιωμένος μπορεί να είναι για να τα λέει διπλά (Μυτιλήνη-Λέσβος)», σχολίασε ο Αλέκος Αλαβάνος σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του Alpha, εξαπολύωντας παράλληλα επίθεση κατά του πρωθυπουργού, τον οποίο κατηγόρησε ότι «δεν έχει κανέναν δισταγμό».

#giafka Aλ.Αλαβάνος:Να μάθε ποια είναι τα νησιά τ Αιγαίου να μν τα λέει διπλά ,μόνο πιωμένος μπορεί να ναι @PrimeministerGR.@SpirosXaritatos

«Δεν πιστεύω στην τσαμπουκαλίδικη πολιτική», τόνισε ο κ. Αλαβάνος και συμπλήρωσε: «Δεν δίνω καμία αξία στα λόγια του πρωθυπουργού και μάλιστα προσωπικά, δεν έχει κανένα δισταγμό».

«Η ελληνική κυβέρνηση μια είναι ενάντια στο ΔΝΤ μια στην ευρωζώνη. Μπάχαλα», παρατήρησε, ενώ αναφερόμενος στον «καβγά» Τσίπρα-ΔΝΤ σημείωσε πως «είναι φυσιολογικός, σαν το σουβλατζίδικο με 3 συνεταίρους που δεν πάει καλά».

«Πρέπει να είμαστε περήφανος λαός και δεν ζητιανεύουμε και δεν ζητάμε το χαρτζιλίκι του Τσίπρα», σημείωσε για τις παροχές που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, ενώ συμπλήρωσε πως «δεν θέλουν να αφήσουν με τίποτα τις καρέκλες στο ΣΥΡΙΖΑ».

Για τον τούρκο πρόεδρο, παρατήρησε ότι «ο Ερντογάν αρχίζει και φέρεται σουλτανικά πια. Η Ελλάδα δυστυχώς είναι οικονομικά ένα οικονομικό ψοφίμι». Αναφέρθηκε και στον υπουργό Άμυνας και κυβερνητικό εταίρο, σημειώνοντας: «Αν θέλει να παίξει στρατιωτάκια o Πάνος Καμμένος ας φωνάξει φίλους του κ να παίξει σπίτι του».

Πηγή

Στο απόσπασμα της ιστορίας

γράφει η Λέττα Καλαμαρά

Τη χαραυγή της επόμενης ημέρας σηματοδοτεί η μετωπική εθνική σύγκρουση της δημοκρατικά εκλεγμένης Κυβέρνησης της Ελλάδας με τους αιώνιους δανειστές εξουσιαστές της. Στη χώρα του Κανενός η ιστορία σύντομα θα καταγράψει τη συνεισφορά και του Αλέξη Τσίπρα στο μαρτυρικό τόπο μας. Αν η πτώση του Τείχους του Βερολίνου αποδειχθεί λιγότερο ιστορική από την πτώση της Κυβέρνησης Τσίπρα δεν μένει παρά μόνο λίγος χρόνος να νιώσουμε στο πετσί μας.

Οι Ευρωπαίοι "Γκιουλενιστές" αδημονούν για το ξέσκισμα της ελληνικής σάρκας μεταφορικά και κυριολεκτικά. Οι ίδιοι που πανούργα έδεσαν όμηρο τον ελληνικό λαό με την καλολαδωμένη μηχανή τους στο γερμανικό ζυγό, επαναλαμβάνοντας την ιστορία σαν φάρσα, ακονίζουν τα σταυρωτά σπαθιά τους και ξεφλουδίζουν το ξεκούρδιστο πορτοκάλι τους για το ποιος πρώτος θα γευτεί το εθνικό μας αίμα.

Συνεργοί ακούσια και διαχρονικά οι ακολουθώντας περήφανα τον Κανένα πολιτικοί, επιλέχθηκαν, γαλουχήθηκαν, αναρριχήθηκαν διακομματικά και τέλος λατρεύτηκαν από το λαό για την ύστατη αποστολή τους. Τη σμίκρυνση της Ελλάδας σε γη και πνεύμα. Αν οι ηγέτες ήταν κατώτεροι των περιστάσεων ή αν ήταν απλά ο μαγικός καθρέφτης του λαού θα το αποδείξει σύντομα η εθνική μας νεκροψία. Ποτέ όμως δεν υπήρξε στη φύση αυγό χωρίς κότα. Η από-σοβιετοποίηση της Ελλάδας για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της θα  μας κοστίσει, αναμφίβολα.

Η νεκροφιλία της Ελλάδας είχε πολλούς ντόπιους γλεντζέδες και ξένους επιβήτορες όλα αυτά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Όλοι πέρασαν καλά. Όλοι το γλέντησαν και κάποιοι μάλιστα ξεχάστηκαν και ακόμα χορεύουν γύρω από το ομηρικό πτώμα μας. Η Ελλάδα όμως ποτέ δεν πεθαίνει όπως λένε και οι μέντορές μας, μόνο κάτι χιλιάδες χρόνια εξαφανίστηκε για να έρθει στην επιφάνεια και πάλι ως αποικία, πεδίο μάχης σκότους και φωτός.

Το πιο θλιβερό δεν είναι αυτό που έρχεται, δεν είναι η κοροϊδία του εαυτού μας και η εμμονή στο λάθος. Είναι ο Αρχηγός μας. Ο Κανένας. Ένας λαός που επιλέγει τον Κανένα ως καλύτερο Αρχηγό απλά γιατί δεν έχει πια εθνική συνείδηση. Αρνείται να ακολουθήσει έναν επώνυμο ηγέτη γιατί αρνείται να καθρεφτιστεί με την πραγματικότητα. Επιζητά το ρούφηγμα των απογόνων του για τους μικρο-συνταξιούχους. Το διαχωρισμό της Ελλάδας στα δύο για την επιβίωσή του στο άλλο μισό.

Συμφωνία με την αλήθεια ή την υποταγή, αλήθεια; Ποιος θα ξεθάψει την Αμφίπολη, κύριοι πατριώτες της Κυριακής και της Αυγής; Επόμενοι Κυβερνήτες και Αντιπολιτευόμενοι; Ποια Ένωση, ποιο ποτάμι, ποια δημοκρατία; Ποιος θα φυλάξει τις έρημες Θερμοπύλες πατριάρχες της πολιτικής και των δανεικών μεγάρων; Ποιος θα βρεθεί να κλάψει για τις χαμένες Νήσους και Μακεδονίες όταν θα μπούνε οι οχτροί; Ποιος θα εκτελεστεί στο απόσπασμα των 6 νεο-Οθωμανών; Ο Κανένας θα πληρώσει και πάλι το έγκλημα της εθνικής καταδίκης μας;

Στη χώρα του Κανενός, του Πολύκαρπου και της Όλγας, της Παγκόσμιας Λέσχης Ανθελληνισμού, η ιστορία μόνο μπορεί να καταγράψει το αύριο. Το αύριο που δεν μας ανήκει, όπως ποτέ δεν μας άνηκε και η χώρα. Μία χώρα που ουδέποτε παραλάβαμε. Ένα βανδαλισμένο κακέκτυπο της ένδοξης ιστορίας μας.

Όπως πάντα ασφαλώς την ιστορία θα τη γράψει ο νικητής. Όπως πάντα φυσικά ο νικητής θα είναι ένας. Όπως πάντα και πάλι ο νικητής δεν θα φανεί, θα φύγει μόλις αρχίσουν οι πανηγυρισμοί.

Καληνύχτα Ελλάδα, Καλημέρα, Άρη...

Η άνεργη εγγονή δεν πρέπει να ελπίζει στην αυξημένη σύνταξη της γιαγιάς

Την περασμένη εβδομάδα με διάγγελμά του στον ελληνικό λαό ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι αποτελεί δέσμευση της κυβέρνησής του «να αναδιανέμεται στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας, σε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και που βιώνουν πιο άμεσα τα βάρη της κρίσης» κάθε ευρώ που πλεονάζει από τους διαθέσιμους πόρους της χώρας. Με βάση αυτή τη λογική, ανακοίνωσε ότι θα μοιραστούν €617 εκατ. σε 1,6 εκατ. συνταξιούχους που λαμβάνουν συντάξεις κάτω των €850 το μήνα.

Κατά την προσωπική μου άποψη, πρόκειται για μια καταστροφική απόφαση του πρωθυπουργού ο οποίος ουσιαστικά «προδίδει» τη γενιά του, λειτουργώντας ως ένας ακόμα Έλληνας πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών που βάζει το πρόσκαιρο πολιτικό κέρδος πάνω από το εθνικό συμφέρον, ως ένας ακόμα πολιτικός που αρνείται να συμπεριλάβει στο πολιτικό του σχέδιο τους παρακάτω αριθμούς.

Κατά την απογραφή του 2011, στην Ελλάδα κατοικούσαν περίπου 11 εκατ. άνθρωποι. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Σεπτέμβριος 2016), στη χώρα υπάρχουν σήμερα μόλις 3.690.168 απασχολούμενοι και 1.111.490 άνεργοι. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του προγράμματος «Ήλιος» του Υπ. Εργασίας (το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απενεργοποίησε), τον Ιούλιο του 2015 υπήρχαν στη χώρα 2.663.345(!) συνταξιούχοι, 400.000 εκ των οποίων κάτω των 60 ετών. Η μέση κύρια σύνταξη ανερχόταν στα €720 και συγκεκριμένα η μέση κύρια σύνταξη γήρατος στα €792. Τέλος, σύμφωνα με την ισχύουσα Εθνική Σύμβαση Εργασίας, ο κατώτατος μισθός για τους εργαζομένους πάνω από 25 ετών αγγίζει τα €586,08 ενώ για τους κάτω των 25 ετών περιορίζεται στα €510,95.

Τα παραπάνω στατιστικά δεδομένα συνθέτουν την άλυτη μαθηματική εξίσωση που κάθε ελληνική κυβέρνηση και κάθε φουρνιά τεχνοκρατών της Τρόικας επιχειρούν να επιλύσουν ήδη από το 2009, επιλέγοντας συνήθως προσωρινές λύσεις που ρίχνουν το μπαλάκι στους επόμενους. Η οικονομία μιας χώρας 11 εκατομμυρίων κατοίκων με μόλις 3,7 εκατομμύρια εργαζομένους και 2,66 εκατομμύρια συνταξιούχους είναι απλώς καταδικασμένη να σέρνεται, είτε με ευρώ είτε με δραχμή είτε με... bitcoin.

Όχι, σε μια χώρα που ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνά τα €600 δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται «χαμηλοσυνταξιούχος» κάποιος που λαμβάνει σύνταξη ύψους €850. Όχι, δεν έχουν μεγαλύτερη ανάγκη οι συνταξιούχοι των €700 από τους μακροχρόνια ανέργους. Όχι, δεν σηκώνει πιο άμεσα το βάρος της κρίσης ο συνταξιούχος των €650 από τον ανειδίκευτο εργάτη των €510 ή ακόμα χειρότερα από τον ανασφάλιστο εργαζόμενο.

Όχι, ο στόχος δεν μπορεί να είναι να ζει το άνεργο εγγόνι από το χαρτζιλίκι του συνταξιούχου παππού. Το ζήτημα είναι να βρει δουλειά το εγγόνι, να πληρώνει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές και να ενισχύει τα δημόσια ταμεία ώστε να υπάρχουν λεφτά για συντάξεις. Όχι, η λύση δεν μπορεί να είναι η ενίσχυση του εισοδήματος της ανασφάλιστης εργαζόμενης εγγονής από το χαρτζιλίκι της γιαγιάς. Το θέμα είναι να μπορέσει επιτέλους ο κρατικός μηχανισμός να περιορίσει τη «μαύρη» εργασία.

Όσο πολιτικά δύσκολη κι αν είναι μια σχετική δημόσια διαπίστωση, δυστυχώς τα €617 εκατ. που θα δοθούν στους συνταξιούχους θα πάνε λίγο-πολύ χαμένα. Θα ενισχύσουν στιγμιαία την κατανάλωση εισαγόμενων προϊόντων και θα χαθούν στη μαύρη τρύπα του χρεοκοπημένου μοντέλου ανάπτυξης της χώρας.

Βρείτε δουλειά σε όσα εγγόνια δεν μετανάστευσαν ακόμα. Έτσι εξάλλου θα ενισχυθεί και το χαμόγελο των παππούδων.

Μάκης Μυλωνάς 

ESM: Σοβαρές οι ανησυχίες των θεσμών για τον μποναμά Τσίπρα

Τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης καλεί ο ESM να αποφασίσουν πώς θα προχωρήσει η εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, μιλώντας για σοβαρές ανησυχίες των θεσμών σχετικά με τη συμβατότητα των παροχών που εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας με τις δεσμεύσεις του μνημονίου, όπως αναφέρει το Reuters.

Με την παροχή βοηθήματος στους συνταξιούχους και την αναστολή αύξησης του ΦΠΑ σε νησιά, μειώνεται η ασφάλεια σχετικά με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για το 2016, σημειώνει, επικαλούμενος τη προκαταρκτική αξιολόγηση του «μποναμά Τσίπρα» από τους θεσμούς. Η επίδραση σε ότι αφορά τους στόχους για το 2017 και 2018 δεν είναι σημαντική, προσθέτει.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει το Reuters, το σχέδιο της Ελλάδας για χριστουγεννιάτικο δώρο στους συνταξιούχους, αλλά και πάγωμα του ΦΠΑ στα νησιά, που αντιμετωπίζουν πίεση στο προσφυγικό, προκαλούν σημαντική ανησυχία στους θεσμούς, σύμφωνα με την προκαταρκτική αξιολόγηση των μέτρων που υπέβαλαν στον ESM, την Πέμπτη.

Όπως γνωστοποίησε εκπρόσωπος του Ταμείου «σύμφωνα με την προκαταρκτική εκτίμηση των Θεσμών που υποβλήθηκε στα μέλη του ESM σήμερα τα προτεινόμενα μέτρα από την ελληνική κυβέρνηση εγείρουν σημαντικές ανησυχίες τόσο για την διαδικασία όσο και για την ουσία σε ότι αφορά τις δεσμεύσεις του μνημονίου, ειδικά σε ότι αφορά τις συντάξεις».

«Ενώ αυτά τα μέτρα μειώνουν το "μαξιλάρι ασφαλείας" σε ότι αφορά την επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου του 2016, δεν αναμένεται να αλλάξουν σημαντικά τα προβλεπόμενα δημοσιονομικά αποτελέσματα το 2017 και το 2018, αν και εγείρουν ρίσκα για τους δημοσιονομικούς στόχους, αν αυτά επεκταθούν και στο μέλλον».

Τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, που μετέχουν και στον ESM, θα πρέπει τώρα να αποφασίσουν πως θα προχωρήσουν με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα στο χρέος που συμφωνήθηκαν στο Eurogroup της 5 Δεκεμβρίου, επισημαίνει το Reuters.

Το πρακτορείο σημειώνει ακόμη ότι το κοινωνικό πακέτο που ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ψηφίστηκε σήμερα, Πέμπτη από την ελληνική Βουλή.

Πηγή

Ψηφίστηκε ο «μποναμάς» Τσίπρα σε συνταξιούχους -196 «ναι», 61 παρών

Με ευρεία πλειοψηφία εγκρίθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής η χορήγηση της έκτακτης ενίσχυσης στους συνταξιούχους, ύστερα από αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Υπέρ της εφάπαξ παροχής ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, ΚΚΕ, Δημοκρατική Συμπαράταξη και Χρυσή Αυγή.

«Παρών» δήλωσε η ΝΔ, αν και πολύ βουλευτές της απουσίαζαν από τη διαδικασία. Την έκτακτη ενίσχυση δεν ψήφισαν και το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων, που απείχαν.

Στην ψηφοφορία έλαβαν μέρος 257 βουλευτές. «Ναι» ψήφισαν 196 βουλευτές και «παρών» 61 βουλευτές. Απουσίαζαν 14 βουλευτές από τη ΝΔ, ο Χρήστος Μιχαηλίδης από τον ΣΥΡΙΖΑ (ασθενής), η Φώφη Γεννηματά από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (απουσιάζει στις Βρυξέλλες), πέντε βουλευτές από τη Χρυσή Αυγή, τρεις από το ΚΚΕ και τέσσερις ανεξάρτητοι βουλευτές. 

Πώς γλιτώνουν οι επικουρικές νέο «μαχαίρι» το 2017

Με επιστροφή μέρους των δανεικών και ρευστοποίηση περιουσίας «γλιτώνει» το ΕΤΕΑ νέες μειώσεις των επικουρικών. Τι δείχνει το σχέδιο προϋπολογισμού. Πώς κλείνει η ψαλίδα εσόδων - εξόδων και τι παίζει με τον ΟΑΕΔ.

Με ένεση ρευστότητας αξίας 400 εκατ. ευρώ από δανεικά που είχε δώσει το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) σε ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, κλείνει η ψαλίδα των εσόδων - εξόδων του νέου υπερεπικουρικού, με αποτέλεσμα ο προϋπολογισμός που συντάσσεται για πρώτη φορά για το 2017 με την προσθήκη και των ταμείων πρόνοιας (εφάπαξ), να εμφανίζει πλεόνασμα 256,6 εκατ. ευρώ.

Παρά τις μεγάλες μειώσεις του 2016 στις επικουρικές συντάξεις, την αύξηση των εισφορών για εργοδότες και εργαζόμενους και τις δραματικές μειώσεις των εφάπαξ, ο ενιαίος προϋπολογισμός του ΕΤΕΑ, που πλέον ονομάζεται ΕΤΕΑΕΠ, εμφανίζει μεν πλεόνασμα 257,6 εκατ. ευρώ, αλλά μόνο μετά την πρόβλεψη για αγοραπωλησίες κινητών αξιών και τα έσοδα από δάνεια του παρελθόντος προς τρίτους.

Μάλιστα, αποκαλύπτεται ότι για να κλείσει το 2016 χωρίς νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, το ΕΤΕΑ προχώρησε στη ρευστοποίηση περιουσίας που ξεπέρασε το μισό δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με το σχέδιο προϋπολογισμού που κατατέθηκε προς έγκριση στο υπουργείο Εργασίας, το 2016 ρευστοποιήθηκε κινητή περιουσία (μερίδια Κοινού Κεφαλαίου, ομόλογα κ.λπ.) ύψους 571 εκατ. ευρώ, για να πληρωθούν τα 4,3 δισ. σε επικουρικές συντάξεις.

Συνολικά, το υπερεπικουρικό, με την προσθήκη και των εφάπαξ, θα έχει έσοδα 6,13 δισ. ευρώ και έξοδα 5,87 δισ. Στα έσοδα συγκαταλέγονται εισφορές ύψους 3,2 δισ. ευρώ αλλά και 400 εκατ. από την περιουσία (τόκοι, πώληση μεριδίων κοινού κεφαλαίου κ.λπ.), 1,3 δισ. έκτακτα έσοδα (κυρίως κρατήσεις σε κάθε είδους συντάξεις) και 400 εκατ. από δάνεια που περιμένει το ΕΤΕΑΕΠ να του επιστραφούν (από ΙΚΑ, ΟΑΕΕ).

Μόνο το υπερεπικουρικό (χωρίς τα εφάπαξ), για το 2017 προϋπολογίζει πως θα κλείσει το έλλειμμα της τάξης των 212 εκατ. ευρώ που προκαλούν οι αυξημένες υποχρεώσεις για συντάξεις έναντι των εσόδων από εισφορές, μέσω 400 εκατ. ευρώ που ευελπιστεί ότι θα λάβει από το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΕ, έναντι δανείων. Κατά το τρέχον έτος βέβαια, βάσει του προϋπολογισμού, είχαν εισπραχθεί έως τον Σεπτέμβριο μόλις 98 εκατ. ευρώ.

Αναλυτικότερα, τα έσοδα από εισφορές το 2017 υπολογίζονται σε 2,56 δισ. ευρώ έναντι 2,23 δισ. φέτος, ήτοι μόλις κατά 330 εκατ. ευρώ παρά την αύξηση των εισφορών κατά μία ποσοστιαία μονάδα (0,5% για εργοδότη και 0,5% για εργαζόμενο). Οι δαπάνες για επικουρικές συντάξεις το 2017 μένουν σχεδόν στο ύψος του 2016, καθώς προβλέπεται να δοθούν 4,24 δισ. του χρόνου έναντι 4,3 δισ. φέτος (τα 3,76 δισ. μέχρι 30/9/2016).

Το ΕΤΕΑΕΠ βάζει στον τελικό λογαριασμό του 2017 την εκποίηση μεριδίων κινητής περιουσίας ύψους 200 εκατ. ευρώ, πρόσθετα έσοδα από χρεολύσια δανείων 400 εκατ. ευρώ, ενώ εμφανίζει και έξοδα 200 εκατ. για αγορά τίτλων ελληνικού Δημοσίου, με αποτέλεσμα το τελικό ισοζύγιο να βγαίνει θετικό κατά 188,3 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, προβλέπονται έξοδα 650 εκατ. για πληρωμές σε ΕΟΠΥΥ, Δημόσιο, ΑΚΑΓΕ, ΤΑΠΙΤ (συμπεριλαμβάνονται και χρωστούμενα από παρελθόντα έτη), όπως και έσοδα 34,5 εκατ. ευρώ από επιχορηγήσεις ΝΠΔΔ ή Ειδικών Λογαριασμών.

Πλεονασματικός κατά 94,7 εκατ. ευρώ εκτιμάται χωρίς της χρηματοοικονομικές συναλλαγές ο κλάδος Πρόνοιας για το 2017, ενώ στο γενικό σύνολο το πλεόνασμα περιορίζεται σε 69,3 εκατ. ευρώ. Από το σχέδιο του προϋπολογισμού προκύπτει ότι θα δοθούν 609 εκατ. ευρώ για εφάπαξ και 4 εκατ. ευρώ για επιστροφές εισφορών λόγω διακοπής της ασφάλισης. Ταυτόχρονα, αναμένονται ως έσοδα 648,6 εκατ. από ασφαλιστικές εισφορές (έναντι 570 εκατ. φέτος). Να σημειωθεί εδώ ότι δεν προβλέπονται έκτακτες επιχορηγήσεις για εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων (δόθηκαν 116 εκατ. το 2016).

Ο ΟΑΕΔ

Με πλεόνασμα της τάξης των 229 εκατ. ευρώ εγκρίθηκε και ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ, για το 2017. Τα έσοδα της τάξης των 2,779 δισ. ευρώ προέρχονται από εισφορές (1,926 δισ. ευρώ) και επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό (505 εκατ. ευρώ) και το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων (130 εκατ. ευρώ). Τα έξοδα εκτιμώνται σε 2,550 δισ. εκ των οποίων τα 887 εκατ. ευρώ θα διοχετευθούν σε επιδόματα ανεργίας και τα 604 σε προγράμματα απασχόλησης. Περίπου 1 δισ. ευρώ θα μεταβιβαστεί προς τρίτους, ενώ προς το ΙΚΑ θα μεταφέρει ποσό της τάξης των 442 εκατ. ευρώ.

Ρούλα Σαλούρου

Είναι το ευρώ το κατάλληλο νόμισμα για την Ελλάδα;

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Οι δύο σημαντικότερες αιτίες κατάρρευσης των οικονομιών παγκοσμίως είναι η κρίση στο νόμισμα και η αύξηση επιτοκίων. Θωρακίζεται η Ελλάδα από τις δύο αυτές κρίσεις με την παραμονή στο ευρώ;

Η Ελλάδα ενταγμένη στο ευρώ απέκτησε τη δυνατότητα να συναλλάσσεται με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης  σε ένα ισχυρό νόμισμα. Όμως εκείνο το οποίο έχασε, σε βάθος χρόνου, είναι όχι μόνο την ανταγωνιστικότητά της αλλά και τη δυνατότητα να προσαρμόζεται στις συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας γρήγορα και τη δυνατότητα να προσαρμόζει τα επιτόκια στις ανάγκες της οικονομίας.

Όταν υπάρχει κρίση, οι χώρες υποτιμούν το νόμισμά τους ή το αφήνουν να διολισθήσει. Έτσι, με φυσικό τρόπο προσαρμόζεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας γρήγορα, και η χώρα αναπτύσσεται ξανά.Το 2008, οι ΗΠΑ και η Αγγλία άφησαν τα νομίσματά τους να διολισθήσουν και ανέκαμψαν ταχύτατα. Αν η Ελλάδα είχε δραχμή με το ξεκίνημα της κρίσης, θα μπορούσε, όπως κάθε άλλη χώρα να υποτιμήσει πχ το νόμισμα της 30% ή 40%, όπως έκανε στην εποχή που είχε το δικό της νόμισμα, και στη συνέχεια η οικονομία θα επέστρεφε σε ανάπτυξη. Αυτό τώρα η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει, διότι το νόμισμα ανήκει αλλού, στον κύριο Σόιμπλε και τον διορισμένο από αυτόν κύριο Ντράγκι.

Επιπλέον, με το νόμισμα ο κύριος Σόιμπλε μπορεί και εκβιάζει και θα συνεχίσει να εκβιάζει επ' άπειρον όλες τις χώρες για την πλήρωση των παράλογων κριτηρίων «συνοχής», που δημιουργούν μακροχρόνια ύφεση για όλους, και συνεχή κέρδη για τις Γερμανικές εταιρίες που εκπροσωπεί ο κύριος Σόιμπλε. Το ευρώ έχει καταντήσει από εργαλείο ανάπτυξης, σε εργαλείο φτωχοποίησης και εκβιασμού των χωρών της ΕΕ, οι Γερμανοί αντιλαμβάνονται το νόμισμα ως ατομική βόμβα εκβιασμού. Αυτό δεν θα αλλάξει όσο η Γερμανία είναι στο ευρώ.

Το δεύτερο είναι η επιτοκιακή πολιτική. Όταν μια χώρα έχει το δικό της νόμισμα και υπάρχει ανάπτυξη, ανεβάζει τα επιτόκια για να «μαζέψει την υπερβάλλουσα ρευστότητα», ενώ όταν υπάρχει ύφεση ρίχνει τα επιτόκια για να διευκολύνει τις επενδύσεις. Αυτό το «εργαλείο» πλέον δεν υπάρχει. Τα επιτόκια στο ευρώ προσαρμόζονται στις ανάγκες της Γερμανίας, στο αν έχει κρίση ή ανάπτυξη η Γερμανία, για αυτό η Ελλάδα και άλλες χώρες έχουν οξύτερα προβλήματα μέσα στο ευρώ, λόγω εξωπραγματικών επιτοκίων, παρά έξω από αυτό!

Εν ολίγοις, από τότε που η Ελλάδα εντάχτηκε στο ευρώ, απέκτησε ένα ισχυρό νόμισμα αλλά έχασε την ευελιξία της νομισματικής ισοτιμίας / ανταγωνιστικότητας και επιτοκιακής πολιτικής. Τώρα, έφτασε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι, οι Ελληνες να είναι σε ένα νόμισμα που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν! Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να λάβουν δανεισμό, οι πολίτες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις καταθέσεις τους, λόγω του εκβιασμού των Γερμανών στις τράπεζες! Όταν ο επιχειρηματίας στην Ελλάδα δεν δύναται να πάρει δάνειο, και είναι δεσμευμένες οι καταθέσεις του, είναι κωμικό να μιλάμε για ανάπτυξη. Είναι κωμικό να μιλάμε για ανάπτυξη στο ευρώ σήμερα.

Η δραχμή έχει τα δικά της μειονεκτήματα και ασφαλώς τίποτα δεν είναι τέλειο, ούτε θα λυθούν όλα τα προβλήματα της χώρας με το νόμισμα, όμως επί δραχμής οι επιχειρήσεις είχαν ρευστότητα, οι μισθοί αυξάνονταν και όταν υπήρχε κρίση προσαρμόζονταν μέσω της νομισματικής ισοτιμίας.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις όπως και η σημερινή δεν στάθηκαν έντιμες απέναντι στον Ελληνικό λαό. Ποτέ δεν ρώτησαν τον κόσμο τι νόμισμα επιθυμεί. Με SWAPS , επί εποχής Σημίτη, η Ελλάδα σύρθηκε στο ευρώ, ένα ακριβό νόμισμα, κοροϊδεύοντας τους Ελληνες, και τους ξένους, παρουσιάζοντας μεγέθη που δεν υπήρχαν. Το θέμα δεν είναι όμως γιατί ο κύριος Σημίτης μας ήθελε στο ευρώ, αυτό θα το κρίνει η ιστορία. Όλοι έχουν δικαίωμα αυτοκριτικής και κανένας δεν είναι τέλειος. Το ζήτημα είναι το σήμερα. Οι Ελληνες πολίτες πρέπει να αποφασίσουν για το ποιο νόμισμα θέλουν. Δεν είναι ντροπή αν κάναμε λάθος στο νόμισμα, να το διορθώσουμε. Ντροπή είναι η όποια Ελληνική κυβέρνηση να επιμένει σε κάτι για λόγους εμμονής.

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.

Οργή, φόβος, ντροπή...

Του Γιάννη Παντελάκη

Στις «τάσεις» Δεκεμβρίου της MRB, καταγράφονται οι απαντήσεις ενός σημαντικού δείγματος ανθρώπων για τις λέξεις που τους εκφράζουν περισσότερο για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Οι λέξεις που δεσπόζουν κατά σειρά είναι τρεις. Οργή  (61,9%), Φόβος (48,9%) και Ντροπή (48,4%). Στον αντίποδα, τελευταία στην κατάταξη των συναισθημάτων που διαπερνούν την Ελληνική κοινωνία, τρεις άλλες λέξεις, η ελπίδα, η περηφάνια και η σιγουριά!

Αν κάποτε τα κόμματα αρχίσουν να μιλάνε γι’ αυτά τα ζητούμενα και δεν περιορίζονται σε πρώτες θέσεις, δημοσκοπικές επιδόσεις, κέρδη, ζημιές, καταλληλότητες, συσπειρώσεις και παραστάσεις νίκης, ίσως τα πράγματα να πάρουν κάποια διαφορετική τροπή. Προς το παρόν οι τρεις λέξεις παραμένουν με συνέπεια σαν τα κυρίαρχα συναισθήματα ενός συντριπτικά μεγάλου μέρους της κοινωνίας.

Τα κόμματα και το πολιτικό προσωπικό ωστόσο, φαίνεται ότι ζουν και κινούνται σ’ έναν δικό τους ξεχωριστό μικρόκοσμο. Σ αυτόν υπάρχουν μερικές μόνο αλήθειες και ένα μέρος της πραγματικότητας. Όσες αλήθειες και όση πραγματικότητα, αντέχουν. Τα υπόλοιπα μοιάζει να μην τα αγγίζουν, να μην τα ενδιαφέρουν, να είναι ξένα. Ένα κομμάτι της κοινωνίας-σίγουρα μεγάλο, αλλά όχι πλειοψηφικό-στοιχίζεται πίσω από κόμματα και αρχηγούς αναζητώντας δικαίωση κάθε είδους. Και κάπου εκεί, σταματάει αυτό που λέγεται πολιτική ζωή του τόπου.

Τα ποσοστά των πολιτών εκείνων που απομακρύνονται από τις υπάρχουσες πολιτικές εκφράσεις συνεχώς διευρύνονται. Η λεγόμενη αδιευκρίνιστη ψήφος (στην οποία συγκεντρώνεται συνολικά η διαμαρτυρία ή η αποχή) μεγαλώνει και έχει καταλάβει την πρώτη θέση. Το πολιτικό σύστημα όμως, συμπεριφέρεται σαν να μην λαμβάνει υπόψη της αυτή την στάση ακολουθώντας ενός είδους πολιτικό αυτισμό.

Σε ότι αφορά τα αμιγώς πολιτικά (ή θεωρούμενα ως τέτοια) ερωτήματα, οι τάσεις Δεκεμβρίου, έδειξαν κάτι περίπου αναμενόμενο. Η Ν.Δ. όχι απλά εξακολουθεί να προηγείται αλλά διευρύνει κατά πολύ την διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα κινούνται περίπου στα ίδια ποσοστά επιρροής με μικρές αυξομειώσεις. Επιπρόσθετα, τα πρόσφατα μέτρα στήριξης των χαμηλοσυνταξιούχων, λίγο μόνο επηρέασαν τις επιλογές των πολιτών. Αυτά τα δεδομένα της έρευνας κράτησαν κομματικά επιτελεία και ΜΜΕ ως τα σημαντικά. Αλλά ακόμα και σ αυτή την κοντόφθαλμη επιλογή κάνουν ένα λάθος.

Δεν παίρνουν υπόψη τους ότι στην διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών (η προηγούμενη μέτρηση της ίδιας εταιρείας πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο), η συνολική επιρροή των κομμάτων στην κοινωνία δεν διευρύνθηκε. Οι διαφορές στα ποσοστά μεταξύ Ιουνίου και Δεκεμβρίου, αφορούν στην ίδια εκλογική μάζα, ένα μεγάλο μέρος ψηφοφόρων προτιμά μ’ έναν ηχηρό τρόπο ν’ απέχει από τις όποιες διεργασίες.

Η πραγματικότητα αυτή, καταγράφεται με δυο παραδείγματα: 1) Έξι μήνες πριν, η Ν.Δ. προηγείτο με 5.9% του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, η διαφορά φτάνει στο 11.4% Θεαματική διαφορά είναι η αλήθεια. Όπως αλήθεια ωστόσο είναι πως τα ποσοστά επιρροής (πρόθεση ψήφου) της Ν.Δ. τον Ιούνιο ήταν 26,1%, τα ποσοστά επιρροής τώρα είναι 26,1% ! Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει (για αυτό διευρύνεται η διαφορά), αλλά η Ν.Δ. δεν  εισπράττει αυτή την φθορά 2) Η αδιευκρίνιστη ψήφος (αναποφάσιστοι, λευκό, άκυρο, αποχή κλπ) τον περασμένο Ιούνιο έφτανε στο 21,1%, η αδιευκρίνιστη ψήφος τώρα φτάνει στο 26,9%. Η ψήφος αυτή προέρχεται από όλα τα κόμματα αλλά κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν στις παραμέτρους αυτές προστεθεί μια ακόμα απάντηση, αυτή που δείχνει ότι το 92,9% των πολιτών πιστεύουν ότι τα πράγματα πάνε άσχημα και πολύ άσχημα στη χώρα, τότε έχουμε μια πλήρη αποτύπωση αυτού που συμβαίνει στην Ελληνική κοινωνία. Και ποια είναι η λύση; Οι ίδιοι οι πολίτες την δείχνουν ιεραρχώντας ως τα σημαντικότερα κατά σειρά προβλήματα τα εξής: ανεργία (64,5%) φορολογικό σύστημα (46,1%),υγεία-περίθαλψη (34,2%) και έλλειψη οικονομικής ανάπτυξης (31,6%). Οι υπάρχουσες προτάσεις των κομμάτων για αυτά τα ζητήματα (όσες τουλάχιστον υπάρχουν), δεν δείχνουν ιδιαίτερα πειστικές για τους πολίτες. Εκεί παίζεται όλο το παιχνίδι...

   

CNBC: Η ελληνική κρίση απειλεί με κατάρρευση την Ευρώπη

Η Ελλάδα πλησιάζει σε μια νέα πολιτική και οικονομική αναταραχή, καθώς οι πιστωτές της χώρας και η αριστερή κυβέρνηση του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, βρίσκονται σε διαμάχη για το μείγμα των πολιτικών μέτρων, τα οποία θα εξασφαλίσουν τη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική φερεγγυότητα της χώρας, αναφέρει άρθρο του CNBC.

Σημειώνεται το γεγονός ότι την Τετάρτη η ευρωζώνη «έβαλε πάγο» στα 45 δισ. ευρώ για τη βραχυπρόθεσμη ανακούφιση μιας χρεωμένης χώρας, η οποία ταλανίζεται από τη βαθιά ύφεση και την υψηλή ανεργία. Όπως εξηγείται, πρόκειται για απάντηση στις εξαγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης για εφάπαξ βοήθημα στους συνταξιούχους τον Δεκέμβριο.

Το πάγωμα της ροής κεφαλαίων στην Ελλάδα απειλεί να προκαλέσει τώρα εκ νέου ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης χρέους, βάζοντας σε δοκιμασία περαιτέρω της συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπογραμμίζεται. Η ελάφρυνση χρέους είχε θέσει ως στόχο τη βοήθεια αδύναμων ελληνικών τραπεζών, ούτως ώστε να βρουν ρευστότητα. Με τον τρόπο αυτό απαγορεύεται στην Ελλάδα η συμμετοχή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΕ.

Το άρθρο που φιλοξενεί το CNBC, καταπιάνεται με την αντίδραση του χρηματιστηρίου στην Αθήνα, το οποίο έπεσε 3%, ενώ η απόδοση των 10ετών κρατικών ομολόγων αυξήθηκε κατά 4%, καταγράφοντας υψηλό τριών σχεδόν εβδομάδων.

Παράλληλα, υπογραμμίζεται, η «σκληρή» απάντηση από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα την περασμένη εβδομάδα για τις παροχές σε χαμηλού εισοδήματος συνταξιούχους, καθώς και σε κατοίκους στα ακριτικά νησιά.

Επί του παρόντος, 1,2 εκατομμύρια Έλληνες συνταξιούχοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ταυτόχρονα, τα νησιά στο βόρειο και ανατολικό Αιγαίο έχουν συνθλιβεί από την αύξηση των προσφυγικών ροών. Ο Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε τις παροχές αυτές, σημειώνοντας ότι η απόφαση ελήφθη, επειδή η Ελλάδα ξεπέρασε τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα για 0,5% του ΑΕΠ. Ωστόσο, δεν επικοινώνησε με τους πιστωτές ή τους οργανισμούς που παρακολουθούν το ελληνικό σχέδιο διάσωσης πριν την απόφασή του.

Παράλληλα, γίνεται αναφορά στην πρόσφατη ανάρτηση των Maurice Obstfelf και Paul Thomsen, καθώς και στην απόφαση του ESM για «πάγωμα» των μέτρων για το χρέος, μετά τις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα.

Ο πρωθυπουργός θα έχει συνάντηση αύριο με την Angela Merkel και αναμένεται να αναζητήσει μια συμβιβαστική λύση μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ.

Τέλος, σημειώνεται πως η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με την «ελεύθερη πτώση» της δημοτικότητάς της και είναι πιθανό να πάει σε πρόωρες εκλογές μέσα στο 2017. 

Πηγή

Όταν η τρόικα σπονσοράρει τον κ. Τσίπρα!

Αν οι πολίτες δεν έχουν καταλάβει καλά τι έχει γίνει ακριβώς μεταξύ τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης για τις προσωρινές παροχές σε συνταξιούχους και νησιώτες, η απάντηση είναι απλή:  Οι Έλληνες βρίσκονται μεταξύ δύο κυβερνήσεων: Η μία, εδώ, είναι ένας επιπόλαιος απατεώνας και η άλλη, έξω, είναι ένας ηλίθιος γραφειοκράτης. Και ο δεύτερος είναι ο καλύτερος διαφημιστής του πρώτου!

Λιανά: Η μεν ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να μοιράσει σε συνταξιούχους και νησιώτες ελάχιστα απ αυτά που τους έχει κλέψει και που πρόκειται να τους κλέψει σύντομα, για να κρατιέται στην εξουσία. Γιατί δεν έχει σκοπό να αποδράσει.

Οι Ευρωπαίοι δανειστές της χώρας, όμως, που υποτίθεται ότι είναι σοβαροί, τρομάρα τους (ντ Εσταίν και Κολ τους έχουν αποκαλέσει πολιτικούς νάνους, κατώτερους των περιστάσεων) παρουσίασαν εχτές μια εικόνα σκορποχωριού, αντάξιου ενός ΣΥΡΙΖΑ ή ενός ελληνικού κόμματος γενικότερα.

Και μόνο η διατήρηση της σύγχυσης από τα ελληνικά ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους έσπειρε στους πολίτες την εντύπωση ότι με μια φωνή εξαπέλυσαν ομοβροντία κατά της ελληνικής κυβέρνησης για τη 13η σύνταξη της εξαπάτησης. Καμιά σχέση με την πραγματικότητα!

Στην πραγματικότητα, οι Ευρωπαίοι δανειστές αντέδρασαν με μια σπασμωδικότητα, σπουδή και ανομοιομορφία που στερείται στοιχειώδους σοβαρότητας Ένωσης. Όχι Ευρωπαϊκής. Ούτε Ένωσης Παντοπωλών. Συγκεκριμένα:

Ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ βγήκε πρώτος να δηλώσει, δια του εκπροσώπου του ότι «οι πράξεις της ελληνικής κυβέρνησης φαίνονται να μην είναι συμβατές με τις συμφωνίες μας. Είναι εκτός συμφωνίας. Μερικά κράτη μέλη συμφωνούν σ αυτό».

Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Διάσωσης (ESM) M. Ρέγκλινγκ έσπευσε επίσης να δηλώσει μέσω …tweeter ότι «οι θεσμοί έχουν συμπεράνει πως οι πράξεις της ελληνικής κυβέρνησης φαίνονται να μην είναι συμβατές με τις συμφωνίες μας».

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, σε άλλο μήκος κύματος δήλωσε ότι «το πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα μπορεί να στεφθεί με επιτυχία, μόνον εάν όλοι οι συμμετέχοντες τηρούν τα συμφωνηθέντα. Γι’ αυτό  ζητήσαμε από τους θεσμούς να αξιολογήσουν εάν τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση συνάδουν με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το πρόγραμμα βοήθειας».

Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Πιέρ Μοσκοβισί, από την πλευρά του, δήλωσε ότι «η εκτίμησή μας για τα μέτρα είναι σε εξέλιξη και ως εκ τούτου δεν έχει ολοκληρωθεί. Για μένα οι όροι της συμφωνίας του Eurogroup δεν έχουν αλλάξει από τα μέτρα που αποφασίστηκαν από την κυβέρνηση του κ Τσίπρα».

Τέλος, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- λέγε με Ντράγκι- άφησε να διαρρεύσει η έκπληξή της για τη σφοδρότητα, με την οποία αντέδρασαν όργανα της ΕΕ στις ελληνικές κινήσεις!

Κατόπιν όλων αυτών των αλλοπρόσαλλων αντιδράσεων ο εκπρόσωπος του Eurogroup ανακοίνωσε ότι «αφού δεν υπάρχει ομοφωνία για την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, αυτά αναβάλλονται μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου» που οι… θεσμοί θα έχουν έτοιμη μια εκτενή αναφορά για τα μέτρα που πήρε η ελληνική κυβέρνηση!

(Μ' αυτές τις ταχύτητες και τους πολυμηχανισμούς δικαιολογημένα οι Αμερικανοί βλέπουν το ευρώ σαν ένα θνησιγενή οργανισμό).

Μετά από όλα αυτά, λοιπόν, δεν ήταν τυχαίο που η ελληνική κυβέρνηση δια του Μεγάρου Μαξίμου βγήκε χτες και δήλωσε ότι «δεν υπάρχει διαφωνία με τον κ Σόιμπλε. Κι εμείς περιμένουμε να τοποθετηθούν οι θεσμοί για να συζητηθεί και το θέμα του χρέους»!

Τους δουλεύει; Φυσικά!

Πρώτον γιατί δεν υπάρχει τρόπος να πάρει τα μέτρα πίσω. Κανείς δεν μπορεί να το επιβάλει. Αυτό το πολιτικό κόστος δεν αναλαμβάνεται.

Δεύτερον, γιατί με την αντίδρασή τους αυτή έχουν καταφέρει να τους γαμοσταυρίζουν και να συντάσσονται με τον κ Τσίπρα, θέλουν- δε θέλουν, οι πιο πολλοί Έλληνες, που ακόμα κι αν καταλαβαίνουν ότι οι παροχές είναι ψίχουλα εξαπάτησης δεν θα καταδίκαζαν ποτέ μια ενίσχυση σε ανθρώπους που υποφέρουν.

Τρίτον, γιατί αν οι Ευρωπαίοι επιβάλλουν οποιοδήποτε οικονομικό τιμωρητικό μέτρο θα έχουν δώσει στον κ Τσίπρα άλλο ένα άλλοθι να φωνάζει ότι τα μέτρα δεν τα βάζει αυτός, αλλά τα επιβάλλουν οι κακοί ξένοι «για να τιμωρήσουν τους Έλληνες και την κυβέρνηση που αντιστέκεται»! Από πειθήνιο όργανο που είναι θα φανεί και αντιστασιακός!

Τέταρτον, γιατί ο πρωθυπουργός ξέρει ότι το πάγωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, που … επέβαλε το  Eurogroup είναι μια τρύπα στο νερό!

 Τα μέτρα είναι μια λογιστική απάτη που παίζει με τον απρόβλεπτο παράγοντα χρόνο και απλώς ετεροχρονίζουν σε βάθος 40ετίας ένα κεφάλαιο που δεν θα αποπληρωθεί ποτέ. Οι Έλληνες ούτε που θα καταλάβουν κάποια ωφέλεια. Κι αυτό το ξέρουν όλοι. Αλλά οι ευρωπαίοι απειλούν τον κ Τσίπρα με το γκρέμισμα του χάρτινου πύργου που διαφημίζει ο ίδιος στους συμπατριώτες του.

Συμπέρασμα: Δεν υπάρχουν καλύτεροι σπόνσορες του κ Τσίπρα από τους δανειστές. Καταφέρνουν πάντα με τις κινήσεις τους να στρέφουν τον ελληνικό λαό με το μέρος του από αποτροπιασμό για τη στάση τους. Πρόκειται για διπλά ηλίθιους.

Πρώτα γιατί με την οικονομική Βαβέλ που ακολουθούν θα έχουν μέσα στον οργανισμό της Ευρώπης έναν ασταθή ασθενή, μόνιμη οικονομική απειλή και επιβάρυνση.

Μετά, γιατί με την αλλοπρόσαλλη πολιτική Βαβέλ θα σπρώχνουν την ήδη ανώριμη πολιτικά Ελλάδα σε ακραίες αντιευρωπαϊκές νοοτροπίες.

Ο Έλληνας πολίτης βρίσκεται να κυβερνιέται από επικίνδυνους. Και μέσα και έξω από τη χώρα του. Είναι καιρός να σκεφτεί ότι ο μόνος που μπορεί να τον σώσει είναι ο εαυτός του. Αν σοβαρευτεί ώστε να πάψει να είναι και αυτός επικίνδυνος για τον εαυτό του.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης