Χώρα γερόντων η Ελλάδα

Του Βασίλη Γεώργα

Υπάρχουν κάποια στατιστικά στοιχεία στα οποία συνηθίζουμε να μην δίνουμε μεγάλη σημασία, παρότι είναι από εκείνα που καθορίζουν το οικονομικό μέλλον της χώρας.

Ένα από αυτά είναι η αέναη αριθμητική μάχη μεταξύ των γενεών που φεύγουν και εκείνων που έρχονται.

Η Ελλάδα δεν είναι μόνο μια πτωχευμένη χώρα, αλλά μια χώρα που χρόνο με το χρόνο χάνει όλο και περισσότερες δυνάμεις καθώς  γερνά πλέον ταχύτερα από ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες και «αναγεννιέται» επίσης με τους βραδύτερους ρυθμούς.

Το 2016 δείχνει ότι θα είναι χρονιά ρεκόρ στο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των νέων γεννήσεων έναντι των θανάτων. Η διαφορά εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει για πρώτη φορά τις 30.000. Στη χώρα πλέον το πρόβλημα είναι διπλό. Από το 2010 και μετά, κάθε χρόνο  φεύγουν από τη ζωή περισσότεροι άνθρωποι αλλά το χειρότερο είναι πως γεννιούνται όλο και λιγότεροι. Το 2015 λ.χ που ήταν η χειρότερη καταγεγραμμένη χρονιά σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ από το 2004, είχαμε μόλις 91.847 γεννήσεις και 121.212 θανάτους.

Το 2014 είχαμε 92.148 γεννήσεις και 113.740 θανάτους και το 2012 είχαν καταγραφεί 100.371 γεννήσεις και 116.688 θάνατοι.

Η τελευταία χρονιά που οι γεννήσεις ήταν περισσότερες ήταν το 2010 (5.682), όμως από τότε και μετά η ψαλίδα εξακολουθεί να ανοίγει όλο και περισσότερο.

Σε μια χώρα όπου πάνω από 4 εκατομμύρια άνθρωποι είναι σήμερα άνω των 50 ετών και 2,5 εκατ. άνω των 60, το μέλλον δεν μπορεί να προδιαγράφεται ευοίωνο. Ειδικά όσο δεν μπορούμε να ανατρέψουμε θεαματικά την σχέση υπέρ των γεννήσεων. Κι όταν μιλάμε για μέλλον, δεν αναφερόμαστε σε κάτι μακρινό. Με τον σημερινό ρυθμό. Τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών στην Ελλάδα αναλογούν σήμερα στο 14% του πληθυσμού, ενώ σύμφωνα με τις προβλέψεις το 2020 θα είναι άνω του 20%, και το 2030, σε λιγότερο από 15 χρόνια δηλαδή, θα προσεγγίζουν το 30%.

Ο δείκτης γήρανσης που είναι η αναλογία του ηλικιωμένου πληθυσμού (ηλικίας 65 ετών και άνω) προς τον ηλικιακά νεότερο (0 - 14 ετών) καλπάζει επίσης με φρενήρεις ρυθμούς. Το 2004 ήταν 119, το 2008  ήταν 127,8, το 2012 είχε φτάσει στο 135,4 και το 2015 στο 145,5.

Περισσότερες γεννήσεις, μπορεί να φέρει μόνο η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών. Δεν είναι συμπτωματικό πως από το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα μετά το 2010 οι γεννήσεις μειώθηκαν κατακόρυφα. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να παντρεύονται με τους ίδιους ρυθμούς όπως και πριν την κρίση. Ο μέσος όρος των γάμων ετησίως είναι πάνω από 50.000 (53.000 το 2015), όμως όλο και περισσότεροι δεν θέλουν να κάνουν παιδιά. Αυτή τη στιγμή περίπου 913.000 παντρεμένα ζευγάρια δεν έχουν παιδιά. Η μείωση στις γεννήσεις είναι ανάλογη της πτώσης των εισοδημάτων, της έκρηξης της ανεργίας και της αύξησης του κόστους ζωής, της στέγασης και της διατροφής. Όλο και περισσότεροι νέοι φεύγουν πλέον για το εξωτερικό και όλοι και λιγότερα ζευγάρια παίρνουν πια το «ρίσκο» να δημιουργήσουν οικογένεια σε συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας και οικονομικής αβεβαιότητας. Σήμερα στην Ελλάδα ζουν περίπου 3 εκατομμύρια νέοι μεταξύ 20 έως 39 ετών, αλλά από αυτούς εργάζονται σε κάποια δουλειά λιγότεροι από 2 εκατομμύρια.

Η υπογεννητικότητα δεν είναι ένα πρόβλημα που ανακαλύπτουμε σήμερα στην Ελλάδα. Τα στοιχεία δείχνουν, όμως, ότι στα χρόνια της κρίσης επιδεινώνεται ραγδαία και θα συνεχίσει να  γίνεται όλο και χειρότερο όσο δεν δημιουργούνται νέες δουλειές και δεν ανοίγουμε το δρόμο για να γίνουν νέες επενδύσεις στη χώρα.

Με αυτούς τους ρυθμούς γήρανσης του πληθυσμού και μονιμοποίησης της ανεργίας, σε πολύ λίγα χρόνια το κράτος δεν θα είναι ίσως καν σε θέση να παρέχει ούτε μισθούς, ούτε συντάξεις, ούτε επιδόματα, ούτε κοινωνικές παροχές. Και οπωσδήποτε όχι στα επίπεδα που το κάνει σήμερα ενόσω το  πολιτικό σύστημα δίνει μάχες οπισθοφυλακής για να διατηρήσει κεκτημένα που είναι καταδικασμένα να χαθούν και δεν προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα.   

Πυρετός επαφών για επανεκκίνηση της διαπραγμάτευσης

Tσακαλώτος  με αξιωματούχους και ομολόγους, Παπαδημητρίου με Ντράγκι και Χουλιαράκης με ΔΝΤ, κατά τους σχεδιασμούς. «Αγνωστος x» ο Τραμπ. Από 6 Φεβρουαρίου ως μέσα Μαρτίου οι αποφάσεις.

Οι γιορτές έφυγαν και η διαπραγμάτευση επιστρέφει – επισήμως, διότι οι άτυπες επαφές των κυβερνητικών στελεχών με «κρίκους» των θεσμών δεν σταμάτησαν ποτέ.

Στις επόμενες ημέρες αναμένονται πρωτοβουλίες του οικονομικού επιτελείου για την επανέναρξη των συζητήσεων, δεδομένου ότι δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα ούτε κλείσιμο της αξιολόγησης πριν από το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, ούτε άμεση επιστροφή του κουαρτέτου στην Αθήνα.

Κατά τις πληροφορίες, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα επιδιώξει επικοινωνία με τον Γέρουν Ντάισελμπλουμ, τον Πιερ Μοσκοβισί και τους «συμμάχους» στο Eurogroup (με πρώτους τους ομολόγους του Γαλλίας και Ιταλίας Μισέλ Σαπέν και Πιερ Κάρλο Παντοάν).

Οι ίδιες πηγές αφήνουν ανοικτό και το ενδεχόμενο ενός τετ α τετ του υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου με τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, με αντικείμενο την ένταξη της χώρας (εάν κλείσει η αξιολόγηση) στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Με στελέχη του ΔΝΤ, αντίστοιχα, ενδέχεται να συναντηθεί επί αμερικανικού εδάφους ο Γιώργος Χουλιαράκης, παρότι το επικείμενο ταξίδι του στις ΗΠΑ χαρακτηρίζεται ως «προσωπικό».

Από την κατάληξη των παραπάνω συζητήσεων θα εξαρτηθεί το εάν «σηκώσει το τηλέφωνο» ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος συνομιλεί ήδη με ευρωπαίους αξιωματούχους και ομολόγους του για το Κυπριακό λόγω της Διάσκεψης στη Γενεύη την ερχόμενη Πέμπτη.

Από 6 Φεβρουαρίου κληρώνει

Αυτό που ζητά η Αθήνα είναι …το προφανές: να κλείσει η αξιολόγηση εντός Φεβρουαρίου (σ.σ. αφού ουδείς αισιοδοξεί για συμφωνία μέχρι το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου) ώστε το Δ.Σ. της ΕΚΤ να δώσει πράσινο φως για ένταξη της χώρας στο QE μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου.

Δεδομένου ότι το Βερολίνο παίζει, πάλι, το παιχνίδι των καθυστερήσεων με το επιχείρημα ότι καμία απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί εάν δεν ξεκαθαρίσει η θέση του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα (εντός με χρηματοδότηση ή σε ρόλο τεχνικού συμβούλου ή εκτός), η κυβέρνηση θεωρεί καθοριστικό το διάστημα από 6 Φεβρουαρίου μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, εντός του οποίου θα συνεδριάσουν τα όργανα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Το θεώρημα του Ευκλείδη

Σε μία προσπάθεια απεμπλοκής, ο κ. Τσακαλώτος θα μεταφέρει στους ομολόγους του την πρόθεση της κυβέρνησης να παρατείνει τον «κόφτη» για τουλάχιστον δύο χρόνια μετά το 2018.

Σε συνδυασμό με την γνωστή πρότασή του να συμφωνήσει η ελληνική πλευρά σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για το ίδιο διάστημα, πλην όμως το 1% να κατευθύνεται στην ανάπτυξη – πρόταση που φέρεται να... καλοβλέπουν οι Βρυξέλλες.

Η κυβερνητική απάντηση «όχι σε νομοθέτηση μέτρων για μετά το 2018» δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι τότε λήγει το τρίτο δανειακό πρόγραμμα, αλλά (και κυρίως) στη θέση ότι «καμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει για πλεονάσματα και μέτρα εάν πρώτα δεν ‘κλείσουν’ τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος».

Ως γνωστόν, το Βερολίνο παραπέμπει τη σχετική συζήτηση στο 2018, ενώ το ΔΝΤ τη θεωρεί... προαπαιτούμενο για τη δική του συμμετοχή, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να θυμίζει φαύλο κύκλο.

«Αγνωστος x» παραμένει η στάση του νέου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, καθώς υπερατλαντικές «φήμες» τον θέλουν να προκρίνει την έξοδο του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα... χωρίς να τοποθετούν χρονικά την απόφαση.

Το φάντασμα του 2015

Παρότι το τοπίο γίνεται όλο και πιο θολό, το κυβερνητικό επιτελείο δεν θεωρεί πιθανό να επιστρέψει το φάντασμα του πρώτου εξαμήνου του 2015 – δηλαδή να πηγαίνει η αξιολόγηση από μήνα σε μήνα για να φτάσουμε στον Ιούνιο και στην πιστωτική ασφυξία λόγω των υπέρογκων δόσεων που πρέπει να αποπληρώσει η χώρα.

Κι αυτό διότι «δεν είμαστε πλέον μόνοι στο Eurogroup» και «πλην των γνωστών ‘σκληρών’ η Ευρώπη δεν θέλει να τινάξει στον αέρα την πολιτική σταθερότητα στην μοναδική χώρα που δεν έχει μπροστά της εκλογές και δεν κλυδωνίζεται από κοινωνικές συγκρούσεις».

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως εάν κερδίσουν «οι σκληροί» δεν θα υπάρξουν πολιτικές συγκρούσεις «και εκλογές που δεν θα είναι περίπατος για κανέναν»...

Μαρίνα Μάνη  

Ακόμα και ο Γκάμπριελ θεωρεί πιθανή τη διάλυση της ΕΕ

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ είναι ο σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος της Γερμανίας και πιθανός υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία στις Προεδρικές εκλογές της Γερμανίας το Φθινόπωρο του 2017.

Το γεγονός αυτό καθιστά ιδιαίτερης βαρύτητας εξέλιξη ότι ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, με συνέντευξη του στον Spiegel, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο της διάλυσης όχι απλώς της ευρωζώνης αλλά και της ίδιας της ΕΕ.

Αν αξιωματούχοι τέτοιου επιπέδου, δεύτερος στη Γερμανική πολιτική ιεραρχία, φτάνουν να μιλάνε για διάλυση της ΕΕ, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της κρίσης και της παρακμής της ΕΕ τόσο οικονομικά όσο και κυρίως στα μάτια των λαών της Ευρώπης.

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ τόνισε και πολύ σωστά ότι ”η γερμανική επιμονή στη λιτότητα ( και όχι μόνο θα προσέθετε ο υπογράφων) έχει διαιρέσει περισσότερο από ποτέ την Ευρώπη”.

Η φοβερή αναγνώριση από τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας της τραγωδίας που προκαλεί η λιτότητα και ότι η ΕΕ είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ(!) διαιρεμένη, δεν επιτρέπει πολλές αμφιβολίες για τα διαλυτικά φαινόμενα που βρίσκονται επί θύραις στην ΕΕ και υπογραμμίζει τις εξαιρετικές ευθύνες της Γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας και του ίδιου του Γκάμπριελ για αυτές τις τραγικές εξελίξεις, τις οποίες ο αντικαγκελάριος προσπαθεί να παρακάμψει, μιας και η σοσιαλδημοκρατία συγκυβερνά επί χρόνια με τη Μέρκελ τη Γερμανία και επομένως μοιράζεται το βάρος αυτών των επιλογών.

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στην ίδια συνέντευξη του τόνισε ότι «Έχω ρωτήσει την Καγκελάριο, τι θα ήταν πιο επιζήμιο για τη Γερμανία: Να επιτρέψει στη Γαλλία να έχει έλλειμμα 0,5% παραπάνω ή η Μαρίν Λε Πεν να γίνει πρόεδρος»

Η ερώτηση αυτή του Γκάμπριελ, μάλλον, καταδεικνύει πόσο ρηχά κατανοεί το πρόβλημα της λιτότητας ο αντικαγκελάριος, αφού το περιορίζει για τη Γαλλία στο 0,5% του ΑΕΠ, ενώ το ζήτημα αφορά συνολικότερα μια ολόκληρη δομή στην ΕΕ και την ανάγκη ενός νέου οικονομικού και κοινωνικού προτύπου.

Η Γερμανία, αναγνώρισε ο Γκάμπριελ ”ωφελήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα από την ευρωπαϊκή κοινότητα τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά”.

Γι’ αυτό, κατέληξε ότι αν συμβεί η διάλυση της ΕΕ ”θα μας καταραστούν τα παιδιά και τα εγγόνια μας”, μιλώντας κυνικά ως στυγνός Γερμανός ιμπεριαλιστής, ο οποίος σκέφτεται μόνο το στενό και ιδιοτελές Γερμανικό όφελος.

Οι τοποθετήσεις αυτές του Γκάμπριελ νομίζουμε ότι έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, γιατί από πολλές απόψεις επιβεβαιώνουν το σύντομο τέλος της ευρωζώνης και της ΕΕ.

Η λιτότητα, την οποία αποδοκίμασε ο Γκάμπριελ, δεν αλλάζει στην ΕΕ, εκτός και αν συμβεί μια πλήρης ανατροπή στη Γερμανία.

Πολύ περισσότερο, δεν αλλάζει η δομή και η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική συγκρότηση της ΕΕ στα Γερμανικά μέτρα, η οποία είναι συνδεδεμένη με όλη την Γερμανική κυρίαρχη τάξη, ανεξάρτητα αν κυβερνούν χριστιανοδημοκράτες ή σοσιαλδημοκράτες και ακόμα χειρότερα και οι δυο μαζί.

Γι’ αυτό, το τέλος της ευρωζώνης και της ΕΕ, λόγω των εκρηκτικών αντιφάσεων, αντιθέσεων και εσωτερικών ανταγωνισμών, θα είναι γρήγορο και είναι πολύ πιθανόν, όπως έχουμε γράψει (βλ. εδώ), το κύμα της διάλυσης να ξεκινήσει από το 2017 με την διάλυση της ευρωζώνης.

Ο Γκάμπριελ, παρ’ ότι θύτης και συναυτουργός του τέλους της ΕΕ είναι ταυτόχρονα και ένας ακριβής αγγελιοφόρος αυτής της επερχόμενης διάλυσης, η οποία θα αποδειχθεί επωφελής για τους λαούς, εφ’ όσον συνδυαστεί με προοδευτικές πολιτικές και νέες θεωρήσεις ισότιμης συνεργασίας, συνανάπτυξης και ασφάλειας ελεύθερων, ανεξάρτητων και κυρίαρχων ευρωπαϊκών κρατών.

Πηγή

Κι εγένετο Σώρρας

γράφει ο Αλέξανδρος Ζέρβας

Με την αυγή λοιπόν του 2017 η δράση του Αρτέμη Σώρρα και της οργάνωσής του βρέθηκε, ως δια μαγείας, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του πολιτικού κόσμου, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ.

Κάτι που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να αποτελεί «ανέκδοτο» για την ελληνική κοινωνία, τείνει να αναδειχτεί σε κύριο πολιτικό ζήτημα, προκαλώντας μέχρι και την παρέμβαση της Δικαιοσύνης. Μόνο που οι συνθήκες στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη (κι όχι μόνο), απέχουν τόσο πολύ από το να χαρακτηριστούν ως κανονικές, ώστε τίποτα πλέον δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη.

Έχω δε την αίσθηση ότι ο τρόπος, με τον οποίο αντιμετωπίζεται στη δημόσια σφαίρα το θέμα, περισσότερο πριμοδοτεί το εν λόγω «φαινόμενο» παρά συμβάλλει στην αντιμετώπισή του. Κι αυτό γιατί είναι εμφανές πως, για μια ακόμη φορά, όλοι σχεδόν (πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί αναλυτές) δείχνουν διάθεση να καταγγείλουν το σύμπτωμα, χωρίς καν να ασχοληθούν με τα αίτια που το προκαλούν.

Ποιος πιστεύει πραγματικά πως η ρητορεία κάθε ακροδεξιού σαλτιμπάγκου θα έβρισκε σοβαρή απήχηση, εφόσον δεν έφταναν όλο και μεγαλύτερα τμήματα του ελληνικού λαού στα όρια της κατάθλιψης εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών των τελευταίων επτά ετών; Ποιος θα έπαιρνε σοβαρά θεωρίες περί «ύπαρξης ομολόγων αξίας 600 εκατομμυρίων δολαρίων για τη σωτηρία της Ελλάδας» σε τράπεζα, αγνώστων λοιπών στοιχείων, αν δε ζούσε καθημερινά με τον εφιάλτη της επιβίωσης για τον ίδιο και την οικογένειά του; Μήπως και η περίπτωση Σώρρα έρχεται ως μια ακόμη τρανή απόδειξη του νοσηρού πολιτικού κλίματος, που επικρατεί στην Ελλάδα;

Ας μην ξεχνάμε πως η έκρηξη του εν λόγω «φαινομένου» έρχεται σε μια συγκυρία που η κοινωνική απογοήτευση από τη «μνημονιακή αφοσίωση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δείχνει να έχει φτάσει στο απόγειό της, ενώ την ίδια στιγμή εκκωφαντική είναι η απουσία σοβαρών ριζοσπαστικών πολιτικών λύσεων απέναντι στην αέναη επιβολή ακραίας λιτότητας. Αναλογιστείτε το τέλμα κάθε πολίτη, που βλέπει να του παρουσιάζεται περίπου ως «μονόδρομος» η επάνοδος στην εξουσία της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να «πέφτει από τα σύννεφα» μπροστά στην ενδεχόμενη είσοδο του μορφώματος του Αρτέμη Σώρρα στη Βουλή. Ας έχουμε άλλωστε υπόψη πως ένα άλλο μόρφωμα, με δομές και λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης, έχει, σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές μάχες, αναδειχτεί τρίτη πολιτική δύναμη.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι θεμιτή τόσο η ανησυχία όσο και η επαγρύπνηση απέναντι σε φαινόμενα ακραίας πολιτικής σήψης. Προτιμότερο όμως θα ήταν να κοιταχτούν κάποιοι στον καθρέφτη, πριν να επιχειρήσουν να εμφανίσουν εαυτούς ως θεματοφύλακες της δημοκρατίας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα. Γιατί Σώρρες θα εμφανίζονται συνεχώς, όσο το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό παραμένει τόσο απαξιωμένο. Κι αυτό είναι, πέραν πάσης αμφιβολίας, ένα από τα βασικά επιτεύγματα του Μνημονίου. Με την πορεία που έχουν πάρει άλλωστε τα πράγματα, ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, πολύ αμφιβάλλω κατά πόσο θα μπορέσουμε να αποφύγουμε στο άμεσο μέλλον ακόμη βαθύτερα πολιτικά αδιέξοδα.

   

Έκτη ακριβότερη χώρα παγκοσμίως στη βενζίνη η Ελλάδα

Έκτη ακριβότερη χώρα στον κόσμο, και μία από τις ακριβότερες χώρες στην Ευρώπη, στη βενζίνη και στο πετρέλαιο θέρμανσης, καταδεικνύεται, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η χώρα μας.

Έκτη ακριβότερη χώρα στον κόσμο, και μία από τις ακριβότερες χώρες στην Ευρώπη, στη βενζίνη και στο πετρέλαιο θέρμανσης, καταδεικνύεται, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η χώρα μας.

Μάλιστα το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ εντοπίζει περιπτώσεις πρατηριούχων, κυρίως στα βόρεια σύνορα της χώρας, όπου δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα πρατήρια καυσίμων από Βουλγαρία και Σκόπια, καθώς εκεί οι τιμές είναι φθηνότερες έως και 50% σε σχέση με τις τιμές στη χώρα μας.

Χαρακτηριστικό είναι πως η μέση τιμή της αμολυβδης έχει αυξηθεί, μέσα στο τελευταίο διάστημα, λόγω των φόρων, περισσότερο από 5 λεπτά ανά λίτρο, 10 λεπτα ανά λίτρο το πετρέλαιο κίνησης και το υγραέριο, ενώ ακραίες τιμές έως και 1,93 ευρώ ανά λίτρο βενζίνης, καταγράφονται στη νησιωτική χώρα. 

Χρυσόγονος: Δεν μετανιώνω για όσα είπα - ΒΙΝΤΕΟ

«Αγωνία για τον εαυτό μου δεν έχω καμία. Αδίκως δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος. Δεν εξέφρασα παράπονο. Απάντησα για γεγονότα που είναι γνωστά», δήλωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Χρυσόγονος.

Ο Κώστας Χρυσόγονος, μιλώντας στον ΣΚΑΙ, δήλωσε: «Αγωνία για τον εαυτό μου δεν έχω καμία. Οι φιλοδοξίες που είχα ήταν για καριέρα πανεπιστημιακή και νομική. Έχω αγωνία για τον τόπο και τους ανθρώπους. Έχω αγωνία για τους νέους μας, έχω αγωνία για τον Ελληνισμό που αργοπεθαίνει. Υπάρχει μια κατάσταση που, αν συνεχιστεί, θα οδηγήσει στην χρεοκοπία και στην αποψίλωση της χώρας. Αυτή την κατάσταση θα την αντιστρέψουμε με σχέδιο.

Αναφορικά με τη δήλωσή του για τους συμβούλους του Πρωθυπουργού, Νίκο Καρανίκα και Κατερίνα Νοτοπούλου, ο κ. Χρυσόγονος σχολίασε ότι «αδίκως δημιουργήθηκε τόσος θόρυβος. Δεν εξέφρασα παράπονο. Απάντησα για γεγονότα που είναι γνωστά. Ο κ. Καρανίκας είναι σύμβουλος στρατηγικού είναι γνωστό και το πότε έγινε η Ευρωομάδα. Για γεγονότα ρωτήθηκα και σε γεγονότα απάντησα. Τα περαιτέρω σχόλια δίνουν τροφή σε εσωκομματική εσωστρέφεια».

Την ίδια στιγμή, υπογράμμισε ότι «είναι δεδομένο ότι εκλέχτηκα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το να είσαι βουλευτής δεν σημαίνει ότι έχεις υποχρέωση σιωπής και να αποκρύπτεις τις απόψεις σου. Αν ερχόμουν σε αντίθεση με την συνείδησή μου θα παραιτούμουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστατικό. Με αυτούς τους όρους προχώρησα».

Ο ευρωβουλευτής ερωτηθείς για το αν θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές απάντησε ότι «δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Δεν είναι αυτοσκοπός να είμαι υποψήφιος. Αν κρίνω ότι είναι χρήσιμο θα το αξιολογήσω».

Δείτε το απόσπασμα πατώντας ΕΔΩ      

Πηγή

Ακόμα πέντε πράγματα που πρέπει να ξέρεις για την Novartis

Η Novartis προέκυψε από την ένωση των φαρμακευτικών εταιρειών Ciba-Geigy και Sandoz η οποία βρίσκεται πίσω από την παρασκευή και πρώτη χρήση του LSD.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η Novartis ενεπλάκη σε μια από τις μεγαλύτερες δικαστικές μάχες της ιστορίας απέναντι στην Ινδία για τα δικαιώματα παρασκευής του φαρμάκου Gleevec για τον καρκίνο. Στόχος της εταιρείας ήταν να μπορεί να πουλά το φάρμακο για 2.666 δολάρια το μήνα αντί για 177-266 που κοστολογούνταν τα γενόσημα.

Η εταιρεία θεωρείται σαν ένας από τους βασικούς υπευθύνους για την εκτόξευση (σχεδόν πενταπλασιασμός) των τιμών των φαρμάκων για τον καρκίνο στις ΗΠΑ.

Από την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα η εταιρεία βρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση με το αμερικανική υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων που την κατηγορεί για παραπλανητικές διαφημίσεις φαρμάκων.

Το καλοκαίρι του 2013 το υπουργείο Υγείας της Ιαπωνίας άσκησε δίωξη εναντίον της εταιρείας όταν έγινε γνωστό ότι υπήρχαν παραποιημένα στατιστικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου Valsatran. Ένας υπάλληλος της εταιρείας είχε συμμετάσχει στην ομάδα που παρουσίασε τα συγκεκριμένα στοιχεία χωρίς να αναφέρει την ιδιότητά του.

To 2010 η Novartis έδωσε 422 εκατομμύρια δολάρια σε εξωδικαστικό συμβιβασμό σε μια υπόθεση όπου κατηγορήθηκε για δωροδοκίες με στόχο την προώθηση φαρμακευτικών προϊόντων της.

Από τη υπόθεση επιβαρύνθηκε το αμερικανικό δημόσιο κατά σχεδόν 500 εκατομμύρια δολάρια από την επιχορήγηση των συγκεκριμένων φαρμάκων που προωθούσε η εταιρεία.

Πηγή

      

Από Ρούπα έως Σώρρα… το κράτος θα παραμείνει κλειστόν

Η Ρούπα και το παιδί της, ο Σώρρας και οι φωτεινές δυνάμεις του Διός. Οι δημοσιογράφοι, ο καιρός και οι μετεωρολόγοι, όλοι «μεγάλοι σε μια μικρή χώρα» Ζούμε ανάμεσά τους ή ζούνε ανάμεσά μας; Τι είναι ok σε αυτή τη χώρα; Ποια Αρχή εμπιστεύστε πλέον;

γράφει η Ρέα Βιτάλη

«Το κράτος θα παραμείνει κλειστόν». Πότε έκλεισε; Μέχρι πότε θα παραμείνει «κλειστόν»; Μπορείτε να δίνετε απαντήσεις. Έχετε όσο χρόνο θέλετε. Μπορεί και να’ ναι, για καλό σας, η όποια χρονοτριβή. Αποφεύγετε τον πανικό. Τον ένοιωσα προχθές. «Συνελήφθη η Πόλα Ρούπα» ήταν η είδηση. Μα πριν προλάβω συναίσθημα, ο δημοσιογράφος Δήμος Βερύκιος, που τον υποδέχονται τα πρωινά κορίτσια ως γκουρού της ενημέρωσης, πρόλαβε το μελάνι του, με πονηρό μάλιστα γελάκι «Περίεργη αυτή η σύλληψη. Τώρα τη θυμηθήκανε; Να ξέρετε, παίζονται πολλά και στην Αστυνομία. Τώρα, ας πούμε, είναι περίοδος αξιολογήσεων….». Δηλαδή; Αναρωτιέσαι ως τηλεθεατής. Μπορεί κάποιος να «δίνει» έτσι την Αστυνομία. Υπέπεσε στην αντίληψή σας καμία αντίδραση; Δηλαδή, έτσι απλά; Και είναι οκ, το έτσι απλά;

Την είχαν ξανά συλλάβει την Πόλα Ρούπα. Και τότε είχαμε γλέντια για τη σύλληψη της. Υπάρχει δικαστική αρχή, εν ζωή, ώστε η κάθε Πόλα Ρούπα να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών της και να μην απειλεί την κοινωνία; Υπάρχουν χώροι κράτησης, πέραν του σάλα-τραπεζαρία ένα, Κορυδαλλού; Οι εργαζόμενοι εκεί μπορούν να νοιώθουν το κράτος ως προστάτη τους; Η Πόλα Ρούπα είχε αναχωρήσει εκ των φυλακών, νικήτρια και τροπαιούχος, μετά την πάροδο 18μήνου. Είναι οκ; Πώς εξασφαλιζόμαστε ότι δεν θα δούμε το ίδιο έργο ως θεατές; Αλώνιζε 30 μήνες, σε μια σταλιά χώρα. Είναι έτσι απλό; Είναι οκ;

Στις βραδινές ειδήσεις, παρακολουθούμε σε άμεση σύνδεση, ομάδα αντιεξουσιαστών να διαδηλώνει υπέρ των Μαζιώτη – Ρούπα. Απορείς, τι κάθονται και δεν διαδηλώνουν και οι ληστές τραπεζών; Είναι οκ, έτσι δεν είναι;

Στολισμένη παρουσιάστρια, ανάμεσα σε χορούς και νταχτιρντί, λέει σουφρώνοντας το μυτάκι της «Μωρέ, σαν μανούλα τη λυπήθηκα! Είπε, μην αγγίξετε το παιδί μου. Το παιδάκι της την ένοιαζε μόνο». Πόσο ύπουλα και ανέντιμα επιπόλαια απλώνεται, το δήθεν συναίσθημα και αμολιούνται απόψεις με ευκολία πορδής χωρίς στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης του ρόλου των ΜΜΕ; Είναι οκ;

Άλλη δημοσιογράφος, σε απογευματινή εκπομπή, ψελλίζει κάτι, για το πόσο τραυματικά μπορεί να ζούσε το παιδί αλλά το ένοιωθες (και δεν την αδικώ) από τις κόρες των ματιών της, ότι έτρεμε σε τι περιπέτειες μπορούσε να την μπλέξει η κάθε κουβέντα της. Και παίρνοντας μάλιστα βαθιά ανάσα είπε «αναλαμβάνω την ευθύνη των λόγων μου». Ενώ, ο κύριος παρουσιαστής της εκπομπής παρενέβη, για να στρογγυλέψει τα λόγια της. Πάμε καλά; Είναι οκ;

Στις μέρες μας πρόσθεσε και έναν Άρτεμη Σώρρα. Μπορούμε ή όχι να τον δείχνουμε ως απατεώνα; Μπορεί να μας μηνύσει και για συκοφαντική δυσφήμιση, δικαιωμένος μάλιστα από την ελληνική Δικαιοσύνη;

Και οι συμπολίτες μας που ορκίζονται πίστη στις φωτεινές δυνάμεις του Διός και στη «συμπαντική συνειδητότητα», ομνύοντας παράλληλα στα «ελλάνια αξιακά πρωτόκολλα», στη δύναμη του «κοσμικού πυρός» και στον «πολέμαρχο» αρχηγό τους; Ζούνε ανάμεσά μας ή εμείς ανάμεσά τους. Μπορώ να τους τακτοποιήσω στην κατηγορία «αρπαγμένοι»; Πόσες οργανώσεις αρπαγμένοι; Πόσες γνωρίζω και πόσες οργανώνονται στα έγκατα της κοινωνίας μας; Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία, κινδύνευσε η ανθρωπότητα από απελπισμένους αρπαγμένους; Σας θυμίζουν οι μέρες μας προεόρτια άλλων;  Είμαστε οκ; Το έχουμε;

Ο καιρός! Ο καιρός είναι μια κάποια λύσις! Σεξουαλική ηδονή και εκσπερμάτιση. Θαρρείς φτιαχνόμαστε με τον καιρό. Μας λένε ότι θα χιονίσει. Και παίζουμε ότι θα χιονίσει. Μας λένε ότι έρχεται δράμα κακοκαιρίας. Και παίζουμε δράμα κακοκαιρίας. Αγοράζουμε καρότα για να’ χουμε μύτες για τους χιονάνθρωπους. Είναι παιχνίδι. Όπως αυτά που επινοούν οι φυλακισμένοι για να περνάνε τον χρόνο τους. Ήμαστε έγκλειστοι; Μετεωρολόγος μάλιστα δήλωσε με ύφος Κλούνεϊ….«Μιλάω ΕΓΩ. Κι όταν μιλάω ΕΓΩ….». Πόσους «μεγάλους» μπορεί ν’ αφομοιώσει στον κατήφορό της μια μικρή χώρα;

Το κράτος θα παραμείνει κλειστόν επ’ αόριστον. Όχι, μην κοροϊδευόμαστε άλλο, ότι η οικονομική καταστροφή είναι το χειρότερό που ζούμε. Το κράτος θα παραμείνει κλειστόν επ’ αόριστον. Ποια Αρχή εμπιστεύεστε ακόμα;

Αύριο έρχεται καύσωνας. Κάνατε σέρβις στα aircondition ή θα πεθάνετε στους 50 βαθμούς;    

Αεροπλάνα και βαπόρια δεν σώζουν την παρτίδα των ιδιωτικοποιήσεων

Του Γιώργου Φιντικάκη

Στις πολιτικά βατές και θεωρητικά εύκολες ιδιωτικοποιήσεις επικεντρώνεται προς το παρόν η κυβέρνηση, αφήνοντας τις δύσκολες για αργότερα.

Σε αυτήν κατηγορία ανήκουν έντεκα από τα εναπομείναντα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας και δέκα μικρά και μεγάλα λιμάνια, όπως έχει γράψει το liberal.gr.

Το πλεονέκτημά τους είναι ότι ενέχουν μικρό θεωρητικά βαθμό πολιτικού κινδύνου συγκριτικά με άλλα περιουσιακά στοιχεία, ενώ έχουν ταυτόχρονα την δυνατότητα να προσελκύσουν άμεσα επενδυτικό ενδιαφέρον με βάση και την πρότερη εμπειρία της πώλησης του ΟΛΠ και των δεκατεσσάρων αεροδρομίων στη Fraport.

Δεν ισχύει το ίδιο για τις πιο βαριές αποκρατικοποιήσεις στην ενέργεια και στο νερό. Σε μια στιγμή που η δεύτερη αξιολόγηση βρίσκεται στον αέρα, και επομένως η αβεβαιότητα έχει επανέλθει, το τάιμινγκ δεν προσφέρεται ώστε η κυβέρνηση να ανοίξει κι άλλα θέματα με πολιτικό ρίσκο, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ ή η ΕΥΑΘ.

"Δεν μας τραβούν το αυτί, άρα δεν τρέχουμε"

Έτσι τουλάχιστον το βλέπει η ίδια. Από εδώ και πέρα θα κινείται παίζοντας "άμυνα", και επιλέγοντας τα σίγουρα, ζυγίζοντας το επόμενο βήμα της ανάλογα πάντα με την πίεση που θα δέχεται από τους δανειστές. "Δεν μας τραβούν για την ώρα το αυτί, άρα κι εμείς δεν τρέχουμε", αυτό είναι το σκεπτικό σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα.

Εκεί λοιπόν που θα περίμενε κανείς το οικονομικό επιτελείο να παίξει επιθετικά για να προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια, προς τα οποία έχει απευθύνει πολλές προσκλήσεις τελευταίως ο Πρωθυπουργός, αφήνει σκόπιμα τη μηχανή των ιδιωτικοποιήσεων να δουλεύει στο ρελαντί.

Έτσι εξηγείται ότι παρά το ναυάγιο του ΔΕΣΦΑ, ακόμη να προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός. Και ας μπλοκάρει εξαιτίας του ΔΕΣΦΑ, η κατάρτιση, έγκριση και δημοσίευση ολόκληρου του νέου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ, και ας πηγαίνουν πίσω οι συνδεδεμένοι με το ΔΕΣΦΑ, επόμενοι διαγωνισμοί για ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ.

Στο ρελαντί για ΔΕΣΦΑ...

Την απόλυτη αδράνεια στο θέμα ΔΕΣΦΑ ήρθαν κάπως να σπάσουν οι χθεσινές δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη στο ραδιοφωνικό σταθμό "στο Κόκκινο". Είπε ότι το υπουργείο βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας του νέου διαγωνισμού, που αφενός θα εναρμονίζεται με το κοινοτικό δίκαιο -ώστε ο επενδυτής του ΔΕΣΦΑ να μην είναι και παραγωγός αερίου (σσ: όπως η Socar)- αφετέρου θα απαιτεί από τους υποψηφίους να έχουν μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση δικτύων.

Τούτες φυσικά οι δηλώσεις δεν σημαίνουν ότι το υπουργείο έχει καταλήξει στο μοντέλο του νέου διαγωνισμού για το ΔΕΣΦΑ, αν δηλαδή θα αφορά το 66%, όπως ο πρώτος ή κάποιο χαμηλότερο ποσοστό. Ούτε ότι τα ΕΛΠΕ έχουν αποφασίσει αν θα πουλήσουν το 35% της συμμετοχής τους στο διαχειριστή του δικτύου αερίου ή χαμηλότερο ποσοστό, όπως στην πράξη επιθυμούν.

...και οι υποτονικές πιέσεις των δανειστών

Τα πάντα είναι ακόμη ασαφή, και συνεχίζουν να κινούνται με τον αργό ρυθμό των προηγούμενων μηνών. Και αν κάποιος ευθύνεται γι' αυτή την υποτονικότητα δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και οι δανειστές.

Έως πριν από μερικούς μήνες η θηλιά τους να τρέξουμε με τις αποκρατικοποιήσεις έσφιγγε συνεχώς, ωστόσο πάει καιρός που αυτή έχει χαλαρώσει, μάλλον επειδή η συζήτηση μονοπωλείται πλέον από τα δημοσιονομικά μέτρα που ζητά το ΔΝΤ. Ακόμη και στο θέμα του υπερ-Ταμείου, που κανονικά θα έπρεπε να είχε τεθεί σε λειτουργία ως το τέλος του 2016, η πίεση μοιάζει να έχει χαλαρώσει, και μόνο ο Σόιμπλε θυμίζει, όχι τόσο συχνά όπως παλιά, την συγκεκριμένη υποχρέωση της Αθήνας.

Δεν λάμπουν και τόσο τα ελληνικά ασημικά

Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον λόγος που εξηγεί τη στάση των πιστωτών. Ξέρουν, αυτό που ξέρουμε κι εμείς. Οι από εδώ και πέρα βαριές ιδιωτικοποιήσεις συνιστούν κάθε μία για τους δικούς της λόγους, τόσο σύνθετα κουβάρια, ώστε αν επιμείνουν στο "εδώ και τώρα", ρισκάρουν για μια ακόμη φορά την αξιοπιστία τους.

Το τι συνέβη πέρυσι λέει πολλά. Με ένα θεωρητικά εύκολο πρόγραμμα αποτελούμενο από διαγωνιστικά ολοκληρωμένες ιδιωτικοποιήσεις, εισπράχθηκαν τελικά μόνο 500 εκατ. ευρώ έσοδα, έναντι μνημονιακού στόχου 2,5 δισ. ευρώ.

Έπειτα που είναι και το κυριότερο, η μέχρι τώρα εμπειρία έπειτα από πέντε χρόνια λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ δείχνει ότι δύο-τρεις είναι οι ικανοί τομείς να προσελκύουν επενδυτικό ενδιαφέρον: Τουρισμός, δηλαδή αεροδρόμια ή μεγάλα ακίνητα, και διαμετακομιστικό εμπόριο, δηλαδή λιμάνια.

Τόσο στην μία, όσο και στην άλλη περίπτωση, πρόκειται για βατές πολιτικά ιδιωτικοποιήσεις συγκριτικά με τις υπόλοιπες.

Έτσι εξηγείται ότι μέσα στις "μεγάλες" ιδιωτικοποιήσεις του 2017 θα είναι η παραχώρηση κάποιων από τα εναπομείναντα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, όπως και κάποιων λιμανιών.

Τα δύσκολα παραπέμπονται για αργότερα. Το πόσο αργότερα θα κριθεί από την ίδια την πορεία της διαπραγμάτευσης.  

Ο μικρός πρίγκιπας της Πόλας Ρούπα

γράφει η Ιφιγένεια Κοντού

«Α  να ένας υπήκοος, φώναξε ο βασιλιάς μόλις είδε το μικρό πρίγκιπα. Κι ο μικρός πρίγκιπας αναρωτήθηκε: “Πώς μ’ αναγνώρισε αφού δεν μ’ έχει ξαναδεί;”»

«Ο πλανήτης απ΄ όπου ερχόταν δεν ήταν πιο μεγάλος από ένα σπίτι».

Σας θυμίζει κάποιον; Ένα μικρό ανθρωπάκο μόλις 6 ετών που μέχρι πριν από 2-3 μέρες ζούσε στον δικό του πλανήτη: το σπίτι του στην Ηλιούπολη, μαζί με τη μαμά του. Είχε το δωμάτιό του, τα παιχνίδια του, τα βιβλία του, τα ρούχα του. Τους γνώριμους ήχους και τις μυρωδιές  του σπιτιού του. Αλλά βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη,  σε έναν άλλο πλανήτη... άγνωστο, εντελώς ξένο, “έτη φωτός” μακριά από την καθημερινότητά του.

« Έτσι ο Μικρός Πρίγκιπας εξημέρωσε την Αλεπού. Και όταν πλησίαζε η ώρα του αποχωρισμού:

- "Αχ!" είπε η Αλεπού, "θα βάλω τα κλάματα."

- "Δικό σου είναι το λάθος" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Δεν ήθελα να σου κάνω κακό - μα εσύ θέλησες να σε εξημερώσω..."

 - "Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού.»

Έτσι και με τον μικρό πρίγκιπα της Πόλας Ρούπα.  Ξημερώματα Πέμπτης  ήρθε ξαφνικά κι απότομα, η ώρα του αποχωρισμού. Το αγόρι φυσικά, δεν έφταιγε σε τίποτα. Δεν ήταν καταζητούμενο  το παιδί τόσα χρόνια...Ούτε είχε κάνει κάτι για να κρύβεται , να αλλάζει σπίτια και να ζει επικηρυγμένο. Δικό της ήταν το λάθος ή αλλιώς η απόφαση να ζήσει τη ζωή της όπως την έζησε, δική της και η ευθύνη. Και τώρα, θα πληρώσει το κόστος. Εκείνη. Όχι το παιδί της.

Ωραία, η Πόλα Ρούπα συνελήφθη. Το παιδί  γιατί  ταλαιπωρείται  τόσες  μέρες;

Γιατί βρίσκεται στο Νοσοκομείο Παίδων το εξάχρονο αγόρι  του Μαζιώτη και της Ρούπα;

Είναι άρρωστο; Τι έχει ακριβώς ; Δεν δικαιούται  να γνωρίζει η μητέρα του; Ο πατέρας του; Από πότε ο εγκλεισμός στη φυλακή στερεί και τα γονεϊκά δικαιώματα;

Τι γυρεύει  το παιδί στο ψυχιατρικό τμήμα [;] του Νοσοκομείου Παίδων;  Είχε δώσει ποτέ μέχρι την περασμένη Πέμπτη, δείγματα ασταθούς ψυχολογικής κατάστασης;

Γιατί δεν έχει δοθεί ήδη στους γονείς της μητέρας, τους πλησιέστερους συγγενείς που θα του εξασφαλίσουν ένα σπιτικό; Όπως συμβαίνει με τα παιδιά άλλων κρατουμένων ; Γιατί όχι το παιδάκι του Μαζιώτη και της Ρούπα;

«Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά αλλά λίγοι το θυμούνται...»

Έτσι και με τούτον εδώ τον μικρό... Όλοι θυμούνται ότι είναι ο γιος δύο τρομοκρατών, λίγοι θυμούνται ότι είναι παιδάκι. Οι αρχές άραγε είναι ανάμεσά τους; Η Εισαγγελία Ανηλίκων; Είναι άραγε ανάμεσα στους λίγους;

«Τα αγκάθια δεν χρησιμεύουν σε τίποτα, είναι σκέτη κακία εκ μέρους των λουλουδιών»

Αυτό  το αγκάθι που παιδιού που πηγαίνει από την Εισαγγελία στο Παίδων και κρατείται σε έναν χώρο  μακριά από τους δικούς του για μέρες ενώ ελέγχονται[;] οι στενότεροι συγγενείς αν είναι ικανοί να το αναλάβουν  κι οι γονείς κάνουν απεργία πείνας και δίψας  για να μην ταλαιπωρείται το παιδί τους... Κι από έξω, διάφορες φωνές  αξιώνουν να δοθεί αμέσως το αγόρι στους συγγενείς του... Αυτό το αγκάθι, δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Δεν  κάνει καλό σε κανέναν. Ούτε στους φυλακισμένους γονείς, ούτε στο παιδί, ούτε στους συγγενείς ούτε στην ελληνική κοινωνία. Σε κανέναν απολύτως.

«Ο μικρός πρίγκιπας χασμουρήθηκε.

-Δεν υπάρχει λόγος πια να είμαι εδώ, είπε στον βασιλιά. Θα φύγω.»

Το αθώο παιδί δεν μπορεί να κρατείται  έγκλειστο για πολύ ακόμα. Είναι θέμα χρόνου να δοθεί στους συγγενείς του. Θα φύγει από τον  χώρο που κρατήθηκε, αν όχι ψυχικά τραυματισμένο τουλάχιστον...  μπερδεμένο.

«Κι ο μικρός πρίγκιπας έφυγε πολύ μπερδεμένος. “Οι μεγάλοι είναι τελικά πολύ παράξενοι” σκέφτηκε συνεχίζοντας το ταξίδι του». 

Εκβιάζουν οι δανειστές: «Σας δίνουμε την αξιολόγηση αν λάβετε μέτρα 4 δισ.»

Ένα ισχυρό μπρα ντε φερ παίζεται τις τελευταίες ώρες μεταξύ δανειστών και ελληνικής κυβέρνησης, η οποία πιέζεται να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα προκειμένου να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος.

Πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του το iefimerida.gr, από ευρωπαίους αξιωματούχους, αναφέρουν ότι στο τραπέζι έχει πέσει τις τελευταίες ώρες ένα είδος εκβιαστικής συμφωνίας εκ μέρους των δανειστών. Η συμφωνία αυτή απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση να λάβει μέτρα ύψους 4 δις. ευρά, τα οποία ζητάει το ΔΝΤ, προκειμένου να δοθεί το πράσινο φως εκ μέρους των δανειστών για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Πληροφορίες μάλιστα, αναφέρουν ότι η συμφωνία μπορεί να κλείσει ακόμη κι αν το Ταμείο δεν συμμετάσχει χρηματοδοτικά στο ελληνικό πρόγραμμα, αλλά παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος, με ισχυρό δικαίωμα βέτο.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι δανειστές επιμένουν ώστε τα μέτρα ύψους 4 δις. να συμφωνηθούν και να ανακοινωθούν από τώρα. Η ελληνική πλευρά εμφανίζεται έτοιμη να αποδεχθεί αυτή την «εκβιαστική συμφωνία», με τον όρο τα μέτρα να ανακοινωθούν το 2018, ή τουλάχιστον μέσα στο καλοκαίρι, προκειμένου να μην έχει πολιτικό κόστος. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να αποδεχθεί ακόμη και την μείωση του αφορολογήτου ορίου στις 4.500 ευρώ διότι εκτιμά ότι είναι ευκολότερο να πλασαριστεί επικοινωνιακά από την περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις.

Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πιέζει ώστε στην συνεδρίαση του Eurogroup που θα γίνει στις 20 Φεβρουαρίου να υπάρξει μια δεσμευτική αναφορά ώστε να ικανοποιηθεί ο ένας εκ των δύο όρων για την ποσοτική χαλάρωση.

Πηγή

Η γειτονιά σας αποκαλύπτει αν κινδυνεύετε να εμφανίσετε άνοια!

Μένετε στο κέντρο της πόλης ή σε κάποιο ήσυχο προάστιο; Η απάντηση μπορεί να κρίνει το μέλλον της υγείας σας!

Γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά ότι η άνοια δεν οφείλεται μόνο σε κληρονομικούς παράγοντες, αλλά καθοδηγείται σε σημαντικό βαθμό από εξωτερικές επιδράσεις και (κακές) συνήθειες που έχουμε υιοθετήσει.

Μεταξύ των γνωστών παραγόντων κινδύνου για την εκδήλωση της άνοιας βρίσκεται και η έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση.

Σύμφωνα με νέα ευρήματα ερευνητών στον Καναδά, τα άτομα που ζουν κοντά σε δρόμους με έντονη κυκλοφοριακή κίνηση αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με άτομα που ζουν σε πιο απόμακρες περιοχές.

Η σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στο ιατρικό περιοδικό The Lancet αναφέρει ότι τα άτομα που ζουν σε απόσταση 50 μέτρων ή λιγότερο από δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία έχουν 7% περισσότ ερες πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με όσους ζουν πάνω από 300 μέτρα μακρύτερα από τέτοιους δρόμους.

Ο επιστήμονας που ηγήθηκε της έρευνας στον οργανισμό Public Health Ontario του Καναδά, Χονγκ Τσεν, δήλωσε: «Ο ολοένα αυξανόμενος πληθυσμός και η όλο και μεγαλύτερη αστική ανάπτυξη έχουν τοποθετήσει πολλά άτομα κοντά σε μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων και με την εκτεταμένη έκθεση στην κυκλοφορία και τα αυξημένα ποσοστά άνοιας, ακόμα και μια ήπια επίπτωση από έκθεση κοντά σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας μπορεί να αποβεί μεγάλο βάρος στη δημόσια υγεία».

Η έρευνα, η οποία παρακολούθησε την εξέλιξη της υγείας περίπου 6,6 εκατομμυρίων ανθρώπων για παραπάνω από μία δεκαετία, δεν υπέδειξε κατά πόσο η ρύπανση βλάπτει τον εγκέφαλο άμεσα. Η αυξημένος κίνδυνος άνοιας, εκτιμούν οι ερευνητές, μπορεί να είναι «παρενέργεια» πνευμονολογικών και καρδιακών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από ρύπους οχημάτων ή από άλλες μη υγιεινές συνήθειες που σχετίζονται με τη ζωή σε πυκνοδομημένο αστικό περιβάλλον.

Οι ενήλικες που παρακολούθησε η έρευνα ήταν Καναδοί μεταξύ 20 και 85 ετών, οι οποίοι ζούσαν στον Καναδά από το 2001 έως το 2012, και οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ταχυδρομικούς κώδικες για να καθορίσουν πόσο κοντά ζούσαν τα άτομα αυτά σε δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας. Για το διάστημα 2001-2012 που ερεύνησαν, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι πάνω από 243.000 άτομα εμφάνισαν άνοια, 31.500 εμφάνισαν νόσο Πάρκινσον και 9.250 εμφάνισαν σκλήρυνση κατά πλάκας.

Οι επιστήμονες δεν βρήκαν συσχέτιση μεταξύ της κατοίκησης σε κύριο δρόμο και της νόσου Πάρκινσον ή της σκλήρυνσης κατά πλάκας, αλλά η άνοια ήταν λίγο πιο συχνή σε άτομα που ζουσαν κοντά σε δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία, ενώ ο κίνδυνος μειωνόταν σταδιακά σε περιοχές με λιγότερη δόμηση. Όσοι ζούσαν σε απόσταση 50 μέτρων ή λιγότερο από δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας είχαν 7% παραπάνω πιθανότητες να εμφανίσουν άνοια σε σύγκριση με κατοίκους που βρίσκονταν πιο μακριά. Ο κίνδυνος ήταν 4% μεγαλύτερος σε όσους κατοικούσαν σε απόσταση μεταξύ 5 και 100 μέτρων από τους συγκεκριμένους δρόμους, 2% μεγαλύτερος στα 101-200 μέτρα, ενώ δεν υπήρχε αύξηση κινδύνου σε όσους ζούσαν 200 ή παραπάνω μέτρα από τους δρόμους αυτούς. Όσοι ζούσαν σε μεγάλη πόλη, 50 μέτρα ή λιγότερο από κεντρική αρτηρία και στο ίδιο σπίτι για όλο το διάστημα που κάλυπτε η έρευνα, είχαν το υψηλότερο ποσοστό κινδύνου, 12%.

Οι επιστήμονες έλαβαν υπόψη τους τον πλούτο, τη μόρφωση, και άλλες παραμέτρους υγείας και κοινωνικής θέσης στους υπολογισμούς τους, αλλά παραδέχθηκαν ότι στάθηκε αδύνατο να αποκλείσουν την πιθανότητα να υπάρχουν άλλες παράμετροι που επηρεάζουν το αποτέλεσμα.

Ο Ρέι Κόουπς, επικεφαλής του τμήματος για θέματα περιβαλλοντικής και εργασιακής υγείας στο Public Health Ontario, είπε ότι όσοι ζουν σε πόλεις θα πρέπει να προγραμματίσουν να περπατούν σε μικρότερους δρόμους, να κάνουν τζόκινγκ σε πάρκα ή άλση και να ποδηλατούν σε μονοπάτια δίπλα σε πιο ήσυχους δρόμους, εάν αυτό είναι δυνατό.

«Οι εναέριοι ρύποι μπορεί να εισχωρήσουν στην κυκλοφορία του αίματος και να οδηγήσουν σε φλεγμονή, η οποία συνδέεται με καρδιοαγγειακή πάθηση και πιθανώς άλλες παθήσεις, όπως ο διαβήτης. Η έρευνα αυτή υποδεικνύει ότι οι εναέριοι ρύποι που μπορεί να εισχωρήσουν στον εγκέφαλο μέσω της κυκλοφορίας του αίματος είναι δυνατό να οδηγήσουν σε νευρολογικά προβλήματα» είπε ο Κόουπς, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα με συναδέλφους από το καναδικό ινστιτούτο κλινικών ερευνών (Institute for Evaluative Sciences).

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι ο αριθμός ατόμων με άνοια το 2015 ήταν 47,5 εκατομμύρια και ο αριθμός αυτός αυξάνεται ταχύτατα καθώς το προσδόκιμο της ζωής αυξάνεται και οι κοινωνίες γερνούν. Η ανίατη ασθένεια αποτελεί κύρια αιτία αναπηρίας και απώλειας της ανεξαρτησίας και έχει αρχίσει να ξεπερνά σε ποσοστό τις καρδιαγγειακές παθήσεις ως αιτία θανάτου σε μερικές ανεπτυγμένες χώρες.

Πηγή

Δικαστικός εκ-σωρραϊσμός

Του  Παντελή Μπουκάλα

Ωστε λοιπόν τα 600 δισ. του κ. Αρτέμη Σώρρα υπάρχουν και παραϋπάρχουν. Το αποφάσισαν δύο δικαστήρια, ένα στην Αθήνα και ένα στη Βόρεια Ελλάδα, χωρίς να δουν κανένα έστω και ελαφρώς σοβαρό στοιχείο και χωρίς να συνεκτιμήσουν την κρίση του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, που χαρακτηρίζει απάτη την όλη υπόθεση. Η διά δικαστικών αποφάσεων υλοποίηση του μυθικού (κυριολεκτικά) πλούτου του ομογενούς Μεσσία, η «Ελλήνων Συνέλευσις» του οποίου έχει ήδη πάνω από 200 υποκαταστήματα πανελλαδικά, σημαίνει δύο τινά:

Πρώτον, ότι αυξάνονται θεαματικά οι πιθανότητες να εντοπίσουμε τη λεοντή του Ηρακλή, το χρυσόμαλλο δέρας, το χαμένο σανδάλι του Ιάσονα, τη διατριβή του Αριστοτέλη για το γέλιο, το αντίτυπο της «Ιλιάδας» που διάβαζε ο Μεγαλέξανδρος στην εκστρατεία του, καθώς και το σπαθί με το οποίο έκοψε τον Γόρδιο δεσμό. Αφού τα βρούμε, θα αναθέσουμε σε κάποιον ειδικευμένο διεθνή οίκο να τα εκπλειστηριάσει σε ιλιγγιώδεις τιμές, να ανασάνουμε επιτέλους. Φυσικά το πιο σπουδαίο εύρημα θα είναι τα διαστημικά όπλα δεύτερης γενιάς των αρχαίων Ελλήνων.

Αυτά θα τα παζαρέψουμε με Ρώσους και Κινέζους, μια και ο κ. Σώρρας πούλησε στον Μπαράκ Ομπάμα αυτοπροσώπως τα αρχαιοδιαστημικά όπλα πρώτης γενιάς. Θα μπορούσαμε βέβαια να βρούμε και ιερά λείψανα και κειμήλια, και μάλιστα πανεύκολα, όπως μερικούς αιώνες πριν, όταν είχαν εντοπιστεί τέσσερις κεφαλές του Βαπτιστή, τα πούπουλα του περιστεριού που πήγε στον Νώε τη χαρμόσυνη είδηση, δέκα κολυμβήθρες του Σιλωάμ και άλλα πολλά. Ομως αυτά δεν είναι για εκμετάλλευση, όπως θα μας διαβεβαίωνε και ο Ροΐδης, γνώστης του θέματος.

Το δεύτερο που σημαίνουν οι δικαστικές αποφάσεις, ιδίως η αθηναϊκή με τον τελεσίδικο χαρακτήρα της, είναι ότι μπορεί πια ο καθείς όχι μόνο να ξεχρεώσει αλλά και να αναβαθμίσει τη ζωή του, δίνοντας στην τράπεζα, στην εφορία, στο κρεοπωλείο, στο βενζινάδικο, παντού, ένα κομματάκι από το φαντασιακό ή φαντασματικό μερίδιό του στον σωρραϊκό πλούτο. Ηδη άλλωστε 5.000 συμπολίτες μας, αγαθοί, κουτοπόνηροι ή απλώς φιλοπαίγμονες, απαιτούν εξωδίκως να πατσίσουν τα χρέη τους σε τράπεζες, εφορίες κτλ. επικαλούμενοι την απολύτως φερέγγυα συντροφική τους σχέση με τον κ. Σώρρα.

Τους έπεισε φαίνεται η εξής ρεκλάμα του: «Οριστικό Ξεχρέωμα. Τράπεζες (στεγαστικά, επαγγελματικά δάνεια, κ.ο.κ.) - Δημόσιο (ΕΝΦΙΑ - φόρος εισοδήματος, κ.ο.κ.) - Ασφαλιστικά Ταμεία (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΟΑΕΕ, κ.ο.κ.) - Δημόσιο Χρέος (κατά κεφαλή αναλογούν ποσό στο Δημόσιο Χρέος - Εσωτερικό και Εξωτερικό). Με εξώδικη δήλωση - εντολή - εξουσιοδότηση, την οποία μπορείτε να προμηθευτείτε από τα κατά τόπους γραφεία με την επωνυμία “Ελλήνων Συνέλευσις”»...

Μα είναι να μην πειστεί κανείς από ένα τέτοιο υπόδειγμα ρεαλισμού και σοβαρότητας; Τι, σου χαρίζουν μια ντουζίνα κυρ-Μέντιους κι εσύ θα χάσεις τον χρόνο σου, δηλαδή το χρήμα σου, για να ελέγξεις την αρτιότητα της οδοντοφυΐας τους;

Πολιτική βαρυχειμωνιά

Σε στρατηγικό αδιέξοδο το βαθύ Κράτος της Ελλάδας, η πραγματική  μεταπολιτευτική Κυβέρνησή μας, εναποθέτει πια, μέσα στην απελπισία του, τις δραχμικές ελπίδες του στη διείσδυση του στη νέα Κυβέρνηση των ΗΠΑ για τη διάλυση της Ελλάδας. Μηδενιστικά δημοσιεύματα και έρευνες προπομποί προλειαίνουν το έδαφος για την επιλογή της εθνικής καταστροφής από τον ίδιο το λαό για την απαλλαγή των ευθυνών για τα όργανα του παρακράτους. Ψυχολογικές επιχειρήσεις του 20ού αιώνα, εκεί όπου έχει μείνει καθηλωμένη η χώρα μας, με την τάση μάλιστα να γυρίζει όλο και πιο πίσω.

Όλα παγωμένα σε κοινωνία και οικονομία που εξαθλιώνεται και εξαγοράζεται εκδιδόμενη με γεωμετρική πρόοδο και πολιτική εξουσία που αρέσκεται και χαμογελά με τη μηδενική μας ανάπτυξη. Ανύπαρκτη αντιπολίτευση χωρίς σχέδιο περιμένει να μαζέψει τα ώριμα φρούτα της κοινωνικής σήψης. Το χειμώνα όμως δεν υπάρχουν ποτέ ώριμα φρούτα, κ.Μητσοτάκη. Έναν ευρωπαϊκό χειμώνα που δεν θα φύγει πριν από τις γερμανικές εκλογές. Αυτό έπρεπε να σας το έχουν πει οι προβεβλημένοι συμβουλάτορές σας που έχουν αναλάβει τον επανασχεδιασμό της Νέας Δημοκρατίας.

Μόλις λίγο παραπάνω από έναν χρόνο μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές και ο ελληνικός λαός εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις να διαφωνεί με την κυβερνητική πολιτική προσποιούμενος τον εξαπατημένο πελάτη στο δικό του μαγαζί. Πτώση Τσίπρα και αποκλεισμός Μητσοτάκη με κατάλυση δημοκρατίας οικουμενικά στοχεύει το παρακράτος και τίποτα δεν πηγαίνει ούτε μπροστά ούτε πίσω. Κανείς δεν βγαίνει στο προσκήνιο και η ζωή μας συνεχίζει να κυκλά στο παρασκήνιο της παγκοσμίας κοινωνίας. Η Αφρική ανέρχεται και η Ελλάδα  του Τρίτου Κόσμου υποδέχεται τους εργαζόμενους των 240 ευρώ μηνιαίως της Μαρινόπουλος και τα περήφανα γηρατιά των 340 ευρώ εθνικής σύνταξης. Το ΕΦΚΑ των γενεών με το 1 διεκατομμύριο έλλειμμα. Ο συμπαθής κ.Ψώρας μας έλειπε για να μας θυμίσει πως η Τροιζήνα που εξέλεξε τον δολοφονημένο από πατριώτες Ιωάννη Καποδίστρια αλώθηκε συμβολίζοντας σήμερα την κατάληψη της χώρας από το "γκιουλενικό" δίδυμο που τα πάντα ορά και τα πάντα ακούει με μόνο σκοπό τη διάλυση της Ελλάδας, τη "Γιουγκοσλαβοποίησή" της.

Άνετα διαβολίστηκαν τα μικρότερα κόμματα ώστε να μην συνενωθούν κεντρικά, να διασπαστούν εις το όνομα της πατρίδας, της εξαπατημένης και εξευτελισμένης φυσικά. Πρόθυμοι βουλευτές εγκατέλειψαν την ιδεολογία τους για το καλό της πατρίδας φυσικά. Ένα προς ένα τα ελληνικά επιχειρηματικά σχήματα έγιναν φορείς της διαπλοκής καταλήγοντας στον κάδο της ιστορίας με αμέτρητα οικονομικά θύματα, άνεργους και οικογένειες με τριτοκοσμικές αμοιβές. Ακόμη και οι επιφανείς φορείς της επιχειρηματικής διοίκησης ταυτίστηκαν με τους ιθύνοντες νόες της καταστροφής για λίγα δηνάρια. Τίποτα και κανείς δεν έμεινε χωρίς το άγγιμα του Έλληνα Γκιουλέν και της φίλης του κυρίας Όλγας.

Η Άνοιξη δεν ήρθε όμως ούτε με τον Αντώνη Σαμαρά ούτε με τον Αλέξη Τσίπρα και ας πέρασαν 24 χρόνια σαν μία νύχτα στα μπουζούκια με τον Αντώνη. Όλοι επί δεκαετίες χρησιμοποιήθηκαν σαν τελειωμένοι πολιτικοί αναπτήρες για να υποδουλωθεί η Ελλάδα, για να χρωστούν οι αγέννητοι απόγονοί μας, για να μεταναστεύουν σαν αποδημητικά πουλιά τα πιο λαμπρά μυαλά μας και να υπηρετήσουν τους ισχυρούς. Όποιος αντιστάθηκε, χώρισε, λοιδορήθηκε, χρεοκόπησε, έσβησε από τον κοινωνικό και επαγγελματικό χάρτη. Μόνο όσοι αποδέχθηκαν τις επικύψεις στην ευλογία του Έλληνα Γκιουλέν και της μαθήτριας του εις την Λωζάννη έμειναν στο ροζ φως της Ελλάδας, που ακόμα οι μάγκες της Ευρώπης και οι Έλληνες αντιπρόσωποι τους γλεντούν ασύστολα. Τι Κοζάνη τι Λωζάννη και η Κόστα Ρίκα βρήκε το χαμένο φως καλύπτοντας στο 98% τις ενεργειακές της ανάγκες από ανανεώσιμες πηγές. Την καλή θέα μας τη ρούφηξε το μαύρο σκοτάδι χορεύοντας με τα μαχαίρια εκεί στη Νέα Σμύρνη, στη νέα εθνική καταστροφή, τον πνευματικό παροπλισμό μας.

Πολιτική βαρυχειμωνιά μέχρι το νέο Καγκελάριο, πνευματικό παιδί της κυρίας "Ο", που με το πατριωτικό της παραμύθι εκτέλεσε την Ελλάδα εις το όνομα της πατρίδας μας και της σκόνης της και περιμένει τα λύτρα της προδοσίας.

Καμμένη γη, καμμένα μυαλά, καμμένα κορμιά. Σκοτεινοί συνωμότες ανήμποροι να κοιτάξουν το φως το ελληνικό που καίει τα σπαρτά.

Καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό, μα δεν υπάρχουν δρόμοι... 

Λέττα Καλαμαρά