Γερμανικά ΜΜΕ: Ο πανελλήνιος θαυματοποιός του 2015 και οι υποσχέσεις του

Η documenta 14 και η μετανάστευση νέων από την Ελλάδα στο επίκεντρο 

Στη μετανάστευση των νέων από την Ελλάδα αναφέρεται η FAZ ενώ η SZ κάνει λόγο για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η διεθνής έκθεση documenta 14.

Σε πρωτοσέλιδο άρθρο της η Frankfurter Allgemeine Zeitung αναφέρεται στη σημερινή Ελλάδα, στις υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα και γράφει πως από τις υποσχέσεις του «πανελλήνιου θαυματοποιού του 2015 δεν έμειναν και πολλά» ωστόσο «δεν θα έπρεπε να ξεγράψει κανείς πρόωρα τον τακτικιστή Τσίπρα αν και δεν πρόκειται να επαναλάβει τον εκλογικό θρίαμβο του 2015».

Ο αρθρογράφος Μίχαελ Μάρτενς διερωτάται εάν η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πράγματι τόσο άσχημη δεδομένου ότι «το μέσο εισόδημά των Ελλήνων είναι τριπλάσιο από αυτό των Ρουμάνων, διπλάσιο από των Πολωνών και σχεδόν τόσο υψηλό όσο των Σλοβάκων – και σε αυτά τα κράτη κανείς δεν παραπονιέται για κρίση και δεν περιμένει μια διαρκή ευρωπαϊκή τροφοδοσία της ψαλίδας ανάμεσα στις δαπάνες για το κοινωνικό κράτος και του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος της οικονομίας τους».

Το άρθρο παρατηρεί ότι «τέτοιου είδους παρατηρήσεις δεν λαμβάνονται ευχαρίστως υπόψη μια και η Ελλάδα δεν θεωρεί ότι είναι στο ίδιο επίπεδο με τις πρώην κομμουνιστικές χώρες της ανατολικής Ευρώπης…Μια σημαντική διαφορά υπάρχει πράγματι: Η νεανική ανεργία πουθενά δεν είναι υψηλότερη από ό,τι στην Ελλάδα. Άλλα ευρωπαϊκά κράτη όπως η Πολωνία, η Βουλγαρία ή η Ρουμανία το αντιμετωπιζουν με άλλα μέσα. Στην ΕΕ η ελεύθερη διακίνηση των πολιτών είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα. Και από ότι φαίνεται οι Έλληνες κάνουν χρήση αυτής της ελευθερίας και πηγαίνουν όπου οι πιθανότητες απασχόλησης είναι περισσότερες, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία. Για την Ελλάδα, μια χώρα από την οποία παραδοσιακά οι άνθρωποι μεταναστεύουν δεν είναι ιδανική λύση αλλά βραχυπρόθεσμα το πιο αποτελεσματικό μέτρο για τη μείωση της νεανικής ανεργίας. Χιλιάδες έχουν εν τω μεταξύ μεταναστεύσει. Στην ελληνική κρίση η μετανάστευση ήταν και είναι μια βαλβίδα αποσυμπίεσης».

Η δύσκολη οικονομική κατάσταση της d14

Η ίδια εφημερίδα αναφέρεται στις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η έκθεση d14 και σημειώνει: «Η documenta στο Κάσελ, η σημαντικότερη έκθεση σύγχρονης τέχνης στον κόσμο, απειλείται με χρεοκοπία. Στο τέλος Αυγούστου έγινε μια ειδική σύσκεψη του εποπτικού συμβουλίου με στόχο να ληφθούν βραχυπρόθεσμα μέτρα σχετικά με τη ρευστότητα της εταιρείας, η οποία και εξασφαλίστηκε μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, όπως δήλωσε ο πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου και δήμαρχος του Κάσελ Κρίστιαν Γκέζελ». Και λίγο παρακάτω η εφημερίδα σημειώνει: «Ο συνολικός προϋπολογισμός ανήλθε στα 37 εκατομμύρια ευρώ. Με εφτά εκατομμύρια συνέβαλαν ξεχωριστά ο δήμος του Κάσελ και το κρατίδιο της Έσσης και τεσσεράμισι εκατομμύρια το Ομοσπονδιακό Ίδρυμα Πολιτισμού. Τα υπόλοιπα μισά θα έπρεπε να τα καταβάλει η έκθεση από έσοδα από εισιτήρια κτλ. Παρατηρητές εκτιμούν ότι με τους δυο τόπους διεξαγωγής της έκθεσης σε Αθήνα και Κάσελ επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα».

Η Süddeutsche Zeitung αναφέρεται σε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αφορά προσφυγή Έλληνα πολίτη σε σχέση με το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η εφημερίδα αναφέρει σχετικά: «Στην ΕΕ δεν μπορεί να καταχωρηθεί καμία Ένωση Πολιτών, η οποία θέλει να εμποδίσει την αποπληρωμή του ελλη νικού δημόσιου χρέους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δικαίως αρνήθηκε μια τέτοια πρωτοβουλία αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και επιβεβαίωσε με αυτό τον τρόπο παρόμοια απόφαση προηγούμενου δικαστηρίου (C-589/15). Πρόκειται για την περίπτωση Έλληνα πολίτη, ο οποίος το 2012 ήθελε να συστήσει Πρωτοβουλία Πολιτών, η οποία να εμποδίσει την αποπληρωμή των δανείων από την Ελλάδα θεωρώντας ότι αυτά θέτουν σε κίνδυνο την οικονομική και πολιτική ύπαρξη της χώρας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστήριξε τότε ότι δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά της βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου η διαγραφή του δημόσιου χρέους».

Μαρία Ρηγούτσου

tovima.gr

Δημόσια επιστολή απολυμένου από την εταιρεία «Παπαστράτος» στον πρωθυπουργό

Η επιστολή του απολυμένου από την Παπαστράτος  λόγω σκλήρυνσης κατά πλάκας.

“Αγαπητέ Αλέξη,

Πριν λίγες μέρες, παρουσία της Υπουργού Εργασίας, κατά την ομιλία σου μέσα στο εργοστάσιο της Παπαστράτος-Philip Morris, σε απευθείας πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση, εκθείασες τις εργασιακές σχέσεις της εταιρίας και την παρουσίασες ως πρότυπο εργοδότη που αποτελεί φωτεινό παράδειγμα σε μία εποχή που επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας και η εργοδοτική αυθαιρεσία αποτελεί τον κανόνα.

Μάλιστα είπες προς τους εργαζομένους “Δεν έχετε εσείς σχέση με αυτά τα φαινόμενα (εργοδοτικής αυθαιρεσίας), γιατί έχετε την τύχη να εργάζεστε σε μια υγιή επιχείρηση, σε μια επιχείρηση, η οποία φροντίζει να διασφαλίζει τις εργασιακές σχέσεις.”

Αυτά ειπώθηκαν μπροστά στην κ. Αχτσιόγλου και ενώ η υπόθεση της καταχρηστικής απόλυσης μου λόγω υγείας (βάσει του πορίσματος του ΣΕΠΕ υπάρχει παραβίαση των όρων της ατομικής και της επιχειρησιακής σύμβασης και ΔΙΑΚΡΙΣΗ εναντίον μου) είναι σε πλήρη γνώση του Υπουργείου Εργασίας.  Πέραν τούτου, την απόλυσή μου έχουν καταγγείλει πλήθος φορέων, μεταξύ των οποίων και η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα, και η υπόθεση έχει φτάσει μέχρι τα αρμόδια όργανα του Ευρωκοινοβουλίου και της Κομισιόν.

Δεν γνωρίζεις τίποτα για τα παραπάνω;

Είμαι ένας καταρτισμένος νέος, με σπουδές σε Ελλάδα και εξωτερικό, που μετά την αριστεία μου σε κορυφαίο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ευρώπης, αν και είχα καλές προοπτικές διεθνούς σταδιοδρομίας, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα του brain drain, επέστρεψα για να εργαστώ στην Ελλάδα, εμπιστευόμενος τη χώρα μου κατά την κορύφωση της οικονομικής κρίσης.

Για κακή μου τύχη, κατά την περίοδο της εργασίας μου χτυπήθηκα από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και χρειάστηκε να νοσηλευτώ και να ξεκινήσω συστηματική βαριά θεραπεία, ενημερώνοντας προφορικά και γραπτά τον εργοδότη μου ότι πρόκειται για σοβαρό αυτοάνοσο νόσημα. Αν και σύντομα γύρισα στη δουλειά μου, εκτελώντας με υπερβάλλοντα ζήλο τα καθήκοντά μου, λίγους μήνες αργότερα, η Παπαστράτος-Philip Morris αιφν ιδιαστικά με απέλυσε, χαρακτηρίζοντας με “ανεπαρκή”, παρόλο που λίγο καιρό πριν γίνει γνωστό το πρόβλημα υγείας, είχα επιλεχθεί (με διεθνή διαγωνισμό) για την θέση μου μεταξύ πολλών εκατοντάδων υποψηφίων, λόγω των πολύ υψηλών προσόντων μου. Μάλιστα αμφισβητήθηκε η απόδοση μου χωρίς καν να μου γίνει κάποια επίσημη αξιολόγηση σύμφωνα με αυτά που προβλέπει ο παγκόσμιος εσωτερικός κανονισμός της εταιρίας.

Από τότε ξεκίνησα έναν αγώνα διεκδικώντας την ανάκληση της απόλυσής μου. Ζητώ να ανακληθεί η καταγγελία της σύμβασής μου και να γυρίσω στη δουλειά μου με βάση την αρχική μου σύμβαση (σύμβαση αορίστου χρόνου σύμφωνα με το πόρισμα του ΣΕΠΕ).

Δεν ζητάω να επιστρέψω στην εργασία μου χαριστικά λόγω υγείας αλλά αξιοκρατικά λόγω ικανοτήτων και εξαιτίας του γεγονότος ότι ο εργοδότης παρανόμησε εναντίον μου.

Η εταιρία έχει βαρύ ιστορικό βάναυσης αντιμετώπισης εργαζομένου με σοβαρά προβλήματα υγείας και στο παρελθόν, με άλλη κυβέρνηση, έχει υποστεί κυρώσεις από το Υπουργείο Εργασίας, με υψηλά πρόστιμα και σφράγισμα του εργοστασίου, όταν μετά από καταγγελία καρκινοπαθούς διαπιστώθηκε ότι η εταιρία, εν γνώσει του προβλήματος υγείας, τον είχε τοποθετήσει σε νυχτερινή βάρδια, σε θέση με ορθοστασία και σωματική καταπόνηση, στην γραμμή παραγωγής.

Δυστυχώς ο εργαζόμενος λίγους μήνες αργότερα απεβίωσε.

Ο εργοδότης Παπαστράτος-Philip Morris λοιπ όν, βάσει επίσημων στοιχείων του Υπουργείου Εργασίας και του ΣΕΠΕ, είναι υπότροπος για θέματα παραβίασης εργατικής νομοθεσίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Με λύπη μου όμως διαπιστώνω  ότι η παρούσα κυβέρνηση επιλέγει στρατηγικά, όχι μόνο να μην επιβάλλει κυρώσεις στην εταιρία αλλά και να αποτελεί τον πιο σταθερό διαφημιστή της!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ότι μόλις 2 βδομάδες μετά την απόλυσή μου, η κ. Φωτίου, Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας η οποία είναι αρμόδια για θέματα ατόμων με αναπηρίες και χρόνιες ασθένειες όπως είμαι κι εγώ, κάλεσε μέσα στο Υπουργείο Εργασίας για κοινή συνέντευξη τύπου τον πρόεδρο της Παπαστράτος προκειμένου να διαφημιστεί το κοινωνικό έργο και η εταιρική κοινωνική ευθύνη της εταιρίας.

Άραγε πόσοι εργοδότες έχουν καταφέρει διαχρονικά να πραγματοποιήσουν συνέντευξη τύπου μέσα στο Υπουργείο Εργασίας;

Αυτή η στάση της κυβέρνησης προς την εταιρία συνεχίστηκε και το επόμενο διάστημα, με αποκορύφωμα την πρόσφατη επίσκεψή σου Αλέξη όπου, αφού πρώτα αποθέωσες τον εργοδότη Παπαστράτο, προανήγγειλες το νέο νομοσχέδιο σχετικά με την πάταξη του εργασιακού μεσαίωνα και την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των ΑΜΕΑ.

Πού διάλεξες Αλέξη να κάνεις αυτήν την εξαγγελία;

Μέσα στο εργοστάσιο της εταιρίας που σύμφωνα με τα πορίσματα του ΣΕΠΕ παραβιάζει την εργατική νομοθεσία και τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ. Στην εταιρία που δεν συμμορφώθηκε με τις συστάσεις  του ΣΕΠΕ και του Υπουργείου Εργασίας για την επαναπρόσληψή μου.  Άραγε τέτοιου είδους παραπτώματα επηρεάζουν καθόλου το μητρώο της εταιρίας στο point system που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο ή το μητρώο του συγκεκριμένου εργοδότη παραμένει λευκό;

Πότε αποφάσισες Αλέξη να εκθειάσεις δημοσίως τις εργασιακές σχέσεις του εργοδότη Παπαστράτου;

Την περίοδο που αναμένουμε την έκδοση της δικαστικής απόφασης σχετικά με την αγωγή στην οποία έχω προβεί για καταχρηστική απόλυση λόγω υγείας.

ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΣΤΑΣΗ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥ ΑΓΩΝΑ

Θα παρακαλούσα λοιπόν, τόσο εσένα όσο και την ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας (κ.κ. Αχτσιόγλου, Φωτίου), που γνωρίζει πολύ καλά τόσο την υπόθεσή μου όσο και την παλαιότερη υπόθεση του καρκινοπαθούς εργαζομένου, να πάρετε δημόσια θέση σχετικά με τα κακώς κείμενα στις εργασιακές σχέσεις της Παπαστράτος-Philip Morris.

Δίνω μία μάχη αξιοπρέπειας. Μία μάχη κατά των φαινομένων εργασιακού μεσαίωνα. Μία μάχη υπέρ της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με τον αγώνα μου θέλω να ανοίξω τον δρόμο για όλους τους συμπολίτες μας με αναπηρίες και χρόνιες ασθένειες που πέφτουν θύματα διακρίσεων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και τίθενται στο κοινωνικό περιθώριο.

Σε αυτή τη μάχη, σας καλώ  να πάρετε μια ξεκάθαρη θέση για το αν στέκεστε στο πλευρό του εργοδότη (που στην προκειμένη περίπτωση είναι η Παπαστράτος-Philip Morris) ή στο πλευρό του εργαζομένου.

Αν θωρακίζετε τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ , με σεβασμό στη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, ή επικροτείτε αυτούς που τα παραβιάζουν.

Κλείνοντας, δανειζόμενος τα λόγια που είπες μέσα στο εργοστάσιο Αλέξη, θα επαναλάβω ότι  “δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μία προοπτική μιζέριας!”

Με εκτίμηση

Ο θιγόμενος απολυμένος εργαζόμενος από την εταιρία Παπαστράτος-Philip Morris 

iskra.gr

Προβλήματα εξεύρεσης στέγης αντιμετωπίζουν αναπληρωτές εκπαιδευτικοί

Σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης αντιμετωπίζουν τη φετινή σχολική περίοδο οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί των νησιών και ειδικότερα της Σαντορίνης, όπου τα υψηλά ενοίκια δεν ευνοούν τους ίδιους για να μπορέσουν να μισθώσουν κάποιο ακίνητο, αφού η αμοιβή τους είναι ελάχιστη.

Το σοβαρό θέμα έχει αναδειχθεί έντονα από κάθε άμεσα ενδιαφερόμενη πλευρά, αφού η δυνατότητα διαμονής τους στα νησιά και ειδικότερα μιλώντας, στη Σαντορίνη, επηρεάζει άμεσα και την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία στα σχολεία του τόπου.

Το πρόβλημα “επιστρέφει” κατά μία έννοια με την έναρξη του φετινού σχολικού έτους και την τοποθέτηση περί των 400 αναπληρωτών στα σχολεία των Κυκλάδων, μετά από παρέμβαση πρωτοβουλίας αναπληρωτών εκπαιδευτικών για την περίπτωση της Σαντορίνης, αλλά και δημόσια τοποθέτηση – έκκληση της Διευθύντριας της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Μαρκέλλας Παραμυθιώτου ώστε να συνδράμουν οι τοπικές Αρχές και οι φορείς.

Αξίζει να σημειωθεί επιπλέον πως, έντονη παρέμβαση μέσω δημόσιας ανακοίνωσης έχει πραγματοποιήσει επίσης, η Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων Τουρισμού Επισιτισμού Ξενοδοχείων Σαντορίνης καθώς και το ΠΑΜΕ Θήρας.

Αδυναμία εύρεσης στέγης. Υψηλά ενοίκια

Συγκεκριμένα, η Πρωτοβουλία αναπληρωτών εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων που τοποθετήθηκαν ως αναπληρωτές στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στο νησί της Σαντορίνης εξέδωσαν λιτή ανακοίνωση, στο περιεχόμενο της οποίας εξηγούν πως, “Διαμαρτυρόμαστε για την αδυναμία εύρεσης στέγης (προσωρινής και μόνιμης) στο νησί της Σαντορίνης, καθώς και για το υψηλό κόστος ενοικίου που θα πρέπει να καταβάλουμε μηνιαίως”. Σύμφωνα με όσα προσθέτουν δε, “Ζητούμε να μεριμνήσετε για την αξιοπρεπή διαβίωσή μας και παρουσία μας στα σχολεία” εξηγώντας πως, λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω αλλά και “βάσει του νόμου 3852/2010 για τη στέγαση και τη σίτιση όλων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε ορεινούς και νησιωτικούς Δήμους κάτω των 18.000 κατοίκων, καθώς τα ΝΠΔΔ των δήμων αυτών”, υπογραμμίζουν κατηγορηματικά πως, “ζητούμε την άμεση εφαρμογή του”.

Όπως καταλήγουν μάλιστα στη λιτή αλλά περιεκτική ανακοίνωσή τους, “Απαιτούμε άμεσα τη συμβολή του Δήμου και του Υπουργείου Παιδείας”.

“Ενοίκιο από 350 έως και 700 ευρώ. Πώς θα ζήσουν;”

Άξια λόγου αναφορά, του μεγέθους του προβλήματος που βιώνουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί πραγματοποίησε και το ΠΑΜΕ Σαντορίνης, περιγράφοντας μάλιστα γλαφυρά την οικονομική κατάσταση με την οποία έρχονται αντιμέτωποι οι εκπαιδευτικοί.

“Το 2017 είναι ανήκουστο αλλά αληθινό! Δεκάδες συνάδελφοι αναπληρωτές, που προσλήφθηκαν πριν λίγες μέρες δεν έχουν πού να μείνουν στη Σαντορίνη. Πολλοί κοιμούνται στην παραλία και άλλοι στοιβάζονται στα ελάχιστα πανάκριβα δωμάτια ή σπίτια που βρήκαν” σχολιάζουν τα μέλη του ΠΑΜΕ, κάνοντας λόγο για συνθήκες “εξαθλίωσης” αφού όπως σημειώνουν για τους δασκάλους στον κορυφαίο τουριστικό προορισμό της χώρας, “το ενοίκιο είναι εξοντωτικό!”.

Προσθέτουν δε πως, “Μιλάμε για γκαρσονιέρες ή δυάρια με ενοίκιο που κυμαίνεται από 350 ως 700 ευρώ” θέτοντας το ερώτημα πώς θα σιτιστούν οι ίδιοι, αν υπολογίσει κάποιος πως, τα χρήματά τους δεν επαρκούν για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους. “Απαιτούμε να παρθούν τώρα μέτρα για τη στέγαση και τη σίτιση των συναδέλφων μας αναπληρωτών” σχολιάζουν μεταξύ άλλων, ζητώντας την παρέμβαση του Υπ. Εσωτερικών ώστε “να παρέμβει και σε συνεργασία με τον Δήμο να στεγάσει τους αναπληρωτές συναδέλφους (άλλωστε είναι και υποχρέωσή τους και με βάση τον νόμο 3852/2010) σε κατάλληλα οικονομικά σπίτια ή δωμάτια”. Επιπλέον, καλούν τον Υπ. Παιδείας να παρέμβει, “ώστε να λυθεί τώρα το σοβαρό αυτό ζήτημα”.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων Τουρισμού Επισιτισμού Ξενοδοχείων Σαντορίνης, που μεταξύ άλλων σε ανακοίνωση συμπαράστασής της προς τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και αφού σημειώνει κατηγορηματικά πως, “Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει τουριστική «έκρηξη»!”, δηλώνει δημοσίως τα εξής: “Συμπαραστεκόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας στους αναπληρωτές καθηγητές και δασκάλους που εν έτει 2017 στην «ατμομηχανή» του τουρισμού, τη Σαντορίνη, είναι αναγκασμένοι να στοιβάζονται σε πανάκριβα δωμάτια ή να κοιμούνται στην παραλία”.

Παρέμβαση Μ. Παραμυθιώτου

Ιδιαιτέρως σημαντική κρίνεται και η παρέμβαση της Μαρκέλλας Παραμυθιώτου, αφού ως Διευθύντρια της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κυκλάδων γνωρίζει με ακρίβεια το πρόβλημα. “Στην πολυνησιωτική περιφέρειά μας, σε αυτόν τον όμορφο τόπο, οι δυσκολίες είναι πολλές αλλά και οι προκλήσεις μεγάλες. Κοινός στόχος όλων μας είναι ένα δημόσιο σχολείο που θα παρέχει στους μαθητές του γνώση, θα καλλιεργεί δεξιότητες, θα αναπτύσσει αξίες, ένα σχολείο δημιουργικό και χαρούμενο, ένα σχολείο ανοιχτό και δημοκρατικό. Σε αυτή την κατεύθυνση, ζητώ και κάνω έκκληση στους Δημάρχους των νησιών και στις τοπικές αρχές, στους γονείς και στους επαγγελματίες των νησιών να στηρίξουν τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα σε κάποια νησιά, σε θέματα εύρεσης στέγης και υψηλού κόστους διαβίωσης. Οι εκπαιδευτικοί αδυνατούν να βρουν σπίτι και στην περίπτωση που βρεθεί, το ενοίκιο είναι πολύ υψηλό” αναφέρει η ίδια, καταλήγοντας πως, “Αν θέλουμε τα σχολεία των νησιών μας να είναι από την αρχή της σχολικής χρονιάς καλά στελεχωμένα με εκπαιδευτικούς, αν θέλουμε να παρέχεται ποιοτικό εκπαιδευτικό έργο και οι μαθητές των Κυκλάδων να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους μαθητές των άλλων περιοχών της χώρας μας, οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που κάθε χρόνο με μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα φτάνουν στο λιμάνι του νησιού μας”.     

Το Δημόσιο διέγραψε το χρέος 692 εκατ. ευρώ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ -Για να πωληθεί

Τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Υποδομών προχώρησαν  στη διαγραφή των χρεών συνολικού ύψους 692.161.809,27 ευρώ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ. με βάση την πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν για τις «παράνομες κρατικές ενισχύσεις».

Σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, «διαγράφονται τα χρέη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, οργανισμοί οι οποίοι βρίσκονται υπό τον κοινό έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού ποσού εξακοσίων ενενήντα δύο εκατομμυρίων εκατόν εξήντα μίας χιλιάδων οκτακοσίων εννέα ευρώ και είκοσι επτά λεπτών (692.161.809,27 €). Το ανωτέρω ποσό χρέους που διαγράφεται θα αναγνωριστεί στα λογιστικά βιβλία που τηρεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κατ’ ευθείαν στην καθαρή θέση ως εισφορά από το Ελληνικό Δημόσιο με την ιδιότητά του ως τελικού μετόχου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του ΟΣΕ κατά τον χρόνο δημοσίευσης του ν. 3891/2010 και δεδομένου ότι για τα εν λόγω ποσά δεν περιλαμβάνεται όρος για επιστροφή».

Να σημειωθεί ότι η συνυπογραφή από τους υπουργούς κ.κ. Ευκλ. Τσακαλώτο και Χρ. Σπίρτζη της συγκεκριμένης απόφασης υπήρξε απαραίτητη ενόψει της προσεχούς ολοκλήρωσης της πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ιταλική Ferrovie dello Stato Italiane έναντι του ποσού των 45 εκατ. ευρώ.

Η κοινή απόφαση των κ.κ. Τσακαλώτου και Σπίρτζη προβλέπει αναλυτικά τα εξής:

«1. Από τη θέση της παρούσας σε ισχύ διαγράφονται τα χρέη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, οργανισμοί οι οποίοι βρίσκονται υπό τον κοινό έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού ποσού εξακοσίων ενενήντα δύο εκατομμυρίων εκατόν εξήντα μίας χιλιάδων οκτακοσίων εννέα ευρώ και είκοσι επτά λεπτών (692.161.809,27 €).

2. Το ανωτέρω ποσό χρέους που διαγράφεται θα ανα­γνωριστεί στα λογιστικά βιβλία που τηρεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κατ' ευθείαν στην καθαρή θέση ως εισφορά από το Ελ­ληνικό Δημόσιο με την ιδιότητά του ως τελικού μετόχου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και του ΟΣΕ κατά τον χρόνο δημοσίευσης του ν. 3891/2010 (4 Νοεμβρίου 2010) και δεδομένου ότι για τα εν λόγω ποσά δεν περιλαμβάνεται όρος για επιστροφή.

3. Η πράξη διαγραφής και κάθε άλλη πράξη που προ­βλέπεται στην παρούσα απαλλάσσεται από οποιονδή­ποτε άμεσο ή έμμεσο φόρο, τέλος, εισφορά, κράτηση ή δικαίωμα οποιασδήποτε φύσεως υπέρ του Δημοσίου ή τρίτων, δημόσιο, κοινοτικό, και δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2 του ν.2859/2000. Η ωφέλεια που προκύπτει για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τη ρύθμιση του σωρευμένου χρέους δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος δίχως να απαιτείται η καταχώρησή της σε λογαριασμό αφορολόγητου αποθεματικού. Ως χρόνος κτήσης της ως άνω ωφέλειας σύμφωνα με τον ν. 4172/2013 λογί­ζεται ο χρόνος δημοσίευσης της παρούσας απόφασης. Τυχόν μελλοντικός συμψηφισμός της ωφέλειας με τις σωρευμένες λογιστικές ζημιές, ανεξάρτητα από τον χρόνο πραγματοποίησής του, δεν συνιστά διανομή και δεν συνεπάγεται την επιβολή φόρου εισοδήματος. Σε κάθε περίπτωση, ο εν λόγω συμψηφισμός συνιστά πράξη στο πλαίσιο της διαγραφής του χρέους και εμπίπτει στις απαλλαγές του άρθρου 13 του ν.3891/2010 και ως εκ τούτου απαλλάσσεται από την επιβολή οποιουδήποτε φόρου συμπεριλαμβανομένου και του φόρου εισοδήμα­τος. Η ρύθμιση του σωρευμένου χρέους δεν επηρεάζει τις φορολογικές ζημιές των παρελθόντων ετών, ως προ­έκυψαν από τις αντίστοιχες χρεώσεις, συνολικού ποσού εξακοσίων ενενήντα δύο εκατομμυρίων εκατόν εξήντα μίας χιλιάδων οκτακοσίων εννέα ευρώ και είκοσι επτά λεπτών (692.161.809,27 €) του ΟΣΕ προς την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Το διαγραφόμενο ποσό χρέους δεν θεωρείται προ­σθετικό στοιχείο των ακαθαρίστων εσόδων, ούτε μειω­τικό στοιχείο δαπάνης, δεν αποτελεί αντιπαροχή έναντι οποιασδήποτε παροχής, είναι εκτός πεδίου ΦΠΑ και δεν λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του κλάσματος της περίπτωσης 1 του άρθρου 31 του ν.2859/2000. Η πράξη ρύθμισης του χρέους της ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν επηρε­άζει την έκπτωση του ΦΠΑ εισροών των σχετικών τιμο­λογίων, που εκδόθηκαν από τον ΟΣΕ και δημιούργησαν το προς ρύθμιση χρέος, κατά τον χρόνο έκδοσης αυτών».

iefimerida.gr    

Πόσα κρύβουν οι Ελληνες σε φορολογικούς παραδείσους

Νέα έρευνα υπολογίζει τον κρυμμένο πλούτο των χωρών, με την Ελλάδα να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις. H γεωγραφική εγγύτητα με την Ελβετία και τα στοιχεία από τα Panama Papers. Η σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.  

H Eλλάδα βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα με τις χώρες που ένα μεγάλο μέρος του πλούτου τους είναι κρυμμένο σε φορολογικούς παραδείσους.

Σύμφωνα με νέα έρευνα του Gabriel Zucman που επεξεργάζεται στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), ο πλούτος των ελληνικών νοικοκυριών που βρίσκεται σε χώρες όπως η Ελβετία και ο Παναμάς αγγίζει τo 40% του ελληνικού ΑΕΠ.

Το ποσοστό αυτό είναι αρκετά υψηλότερο από τον μέσο όρο του 9,8% σε παγκόσμιο επίπεδο και κατατάσσει τη χώρα μας πάνω από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα με ΑΕΠ μεγαλύτερο από 200 δισ. δολάρια.

Yψηλότερα από την Ελλάδα βρίσκονται μόνο τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Βενεζουέλα, η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία και η Αργεντινή, ενώ ακολουθούν χώρες όπως η Πορτογαλία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία.

Όπως φαίνεται από τον πίνακα, το ποσοστό του offshore πλούτου προς το ΑΕΠ είναι πολύ χαμηλό στις Σκανδιναβικές Χώρες, αυξάνεται περίπου στο 15% στην ηπειρωτική Ευρώπη και αγγίζει το 60% σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Μέσης Ανατολής.

Από την έρευνα προκύπτει πως το μέγεθος του offshore πλούτου δεν εξηγείται εύκολα από φορολογικούς και οικονομικούς παράγοντες. Αντίθετα, μεγαλύτερο ρόλο φαίνεται να παίζει η γεωγραφική θέση και η πολιτική σταθερότητα. Οι χώρες που είναι πιο κοντά στην Ελβετία εμφανίζουν μεγαλύτερο offshore πλούτο, όπως και αυτές που έχουν φυσικούς πόρους και βίωσαν πολιτικά σοκ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

H έρευνα διαπιστώνει επίσης πως μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ υπάρχει ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στο μέγεθος του offshore πλούτου και τον αριθμό των ιδιοκτητών σε εταιρείες-βιτρίνες της παναμέζικης νομικής εταιρείας Mossack Fonseca.

Σημειώνεται ότι η έρευνα του οικονομολόγου κ. Zucman περιορίζεται στις οικονομίες που ξεπερνούν τα 200 δισ. δολάρια, ενώ για λόγους ακρίβειας, οι υπολογισμοί για το ποσοστό του offshore πλούτου ως προς το ΑΕΠ αφορά την περίοδο 2006-2007.

Αλέξανδρος Μανωλάτος

euro2day.gr

Για τις κυβερνήσεις συνεργασίας...

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Κυβερνήσεις συνεργασίας στη βάση πολιτικών προγραμματικών συμφωνιών στην Ελλάδα; Ελάτε τώρα· αστειευόμαστε;

Αυτό που σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ προκειμένου να σχηματιστεί μια κυβέρνηση από δύο ή περισσότερα κόμματα (με δίμηνες και τρίμηνες διαβουλεύσεις στο εσωτερικό των κομμάτων προκειμένου να καταλήξουν σε μια συνισταμένη), εδώ το προσπερνάμε με εντυπωσιακό κυνισμό θα έλεγα, σαν αυτόν που επέδειξε ο Ελληνας πρωθυπουργός ερωτώμενος σχετικά στη Θεσσαλονίκη.

Αυτά εμείς τα έχουμε λύσει προτού φτιάξουμε καν την κυβέρνηση, είπε χαμογελώντας μάλιστα. Ποιες προγραμματικές συμφωνίες και κουραφέξαλα, ποια ιδεολογική συγγένεια με συνεργαζόμενα κόμματα και κολοκύθια.

ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛΛ. τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε και δεν πάν’ να κουρεύονται οι άλλοι διεκδικητές, δεν πάν’ να 'ρθουν τα πάνω κάτω στην πολιτική σκηνή και στην πολιτική παράδοση της χώρας.

Προέχει η κατάληψη της εξουσίας - έτσι λένε οι νέες αξίες του κυβερνάν εδώ και πολλούς αιώνες, είναι αλήθεια, απλώς νομίζαμε ότι οι αριστεροί είχαν άλλη φιλοσοφία και έτερον ήθος από το κατεστημένο.

Τα ίδια και στον «ασφυκτικό» κεντρο...χώρο, άδροσον, επιπόλαιον, συγχυσμένον, ενοχικόν, κυκλοθυμικόν και άλλα πολλά.

Οι διεργασίες για την ανάδειξη ενός ηγέτη στον χώρο της Κεντροαριστεράς προοιωνίζονται φαιδρές και εκφυλιστικές καταστάσεις.

Εδώ, όμως, οφείλεται μια (αυθαίρετη, έστω, διευκρίνιση). Ο όρος Κεντροαριστερά είναι ανύπαρκτος αφού η Αριστερά εδώ και δεκαετίες έχει απεμπολήσει το δικαίωμά της να έχει κοινωνική πολιτική, υπακούουσα στις επιταγές του καπιταλισμού - ή μην μπορώντας να πράξει αλλιώς· οι όποιες σοσιαλδημοκρατίες εμφανίστηκαν παραχώρησαν τα ηνία μετά από σύντομο χρονικό διάστημα στην Κεντροδεξιά ή στη σκέτη Δεξιά (γι’ αυτό και μας πάνε όλα δεξιά τελευταία...).

Απλώς τα σημερινά υπάρχοντα κόμματα φτιάχνουν μια πρόχειρη ιδεολογία, κοντά στον λαό τάχα, βαφτισμένη σε εθνικά και πατριωτικά ή εκκλησιαστικά ιδεώδη, χωρίς μελέτες και προγράμματα, με μοναδικό σκοπό να παραπλανήσουν τους ψηφοφόρους και να υφαρπάξουν -με δημοκρατικές διαδικασίες!- την εξουσία.

Τι έχεις, Γιάννη; Ο,τι είχα πάντα, δηλαδή τζίφος κι όσο από πολιτική τέχνη, βράσε όρυζα - ο κρατικός κορβανάς να είναι καλά.

Ας μην είμαστε απαιτητικοί. Οι ιδεολογίες έχουν προ πολλού παραμεριστεί ή ευτελιστεί, κυρίως εκ μέρους των κομμάτων· υπάρχει όμως ακόμη μαγιά μέσα στην ίδια την κοινωνία, όσο κι αν η τελευταία έχει απαξιωθεί, όσο κι αν έχει υποτιμηθεί από όλα τα κόμματα.

Στους κόλπους της φυτρώνουν πυρήνες αντίστασης και εξέγερσης, που ψάχνουν μια μικρή σπίθα για να εκραγούν - αλλά η σπίθα δεν βρίσκεται ή δεν μπορούν να τη βρουν... (οι πυρήνες).

Αρα ίσως έχουν δίκιο εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ να μην πολυνοιάζονται με ποιον θα συνεργαστούν για να φτιάξουν κυβέρνηση συνεργασίας· τι δεξιοί, τι αριστεροί, τι κεντρώοι και τι ακροδεξιοί - όλοι στο ίδιο τσουβάλι, ίσως, οι κοινωνίες, όμως, έχουν διαφορετική γνώμη· υπάρχουν ακόμη διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των μελών της και πάντα θα υπάρχουν, απλώς, τώρα, δεν είναι κομματικά τα κριτήρια.

ΥΓ.: Από την πραγματικά αψυχολόγητη επίθεση του Γραφείου Τύπου της Φώφης Γεννηματά προς την εφημερίδα, κρατώ εκείνο το «Ο,τι μέσων κι αν μετέλθουν...». Τι λογιοσύνη, τι ωραία γενική...

efsyn.gr

Και χρυσάφι και οικολογία δε γίνεται. Διαλιέχτε

«Τελικά η κυβέρνηση τη θέλει την επένδυση για το χρυσό στη Χαλκιδική ή δεν τη θέλει;», με ρώτησε η γυναίκα μου το βράδυ, βλέποντας ειδήσεις. «Τη θέλει σαν τρελή», της απάντησα. «Τότε γιατί βρίζει την ξένη εταιρία;» ρώτησε. « Γιατί, θέλει να εξορύσσεται χρυσάφι χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον» της είπα. «Και τι κακό έχει αυτό;» ρώτησε. «Η εξόρυξη χρυσού είναι ίσως η πιο καταστροφική διαδικασία για το περιβάλλον», της είπα!

Η ιστορία με την «Ελληνικός Χρυσός» δεν έχει καμιά σχέση με την επένδυση αυτή καθ εαυτή. Έχει σχέση με τον εμφύλιο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ για τις Σκουριές και με τη σχιζοφρένεια της κυβέρνησης που θέλει και την επένδυση και… την Οικολογία!

Σάμπως είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση θα κάνει τα αντίθετα από αυτά που υπερασπιζόταν σαν αντιπολίτευση; Η περίπτωση της Χαλκιδικής είναι ειδική και φορτισμένη με πολλές ντόπιες ψήφους, πολλές μαχητικές οργανώσεις και με ένοπλο αγώνα εναντίον των εγκαταστάσεων της εταιρίας για όσους δεν θυμούνται.

Επιπλέον, είναι εξόφθαλμη. Οι παρεμβάσεις της εταιρίας εξόρυξης στο περιβάλλον είναι πέρα από εμφανείς. Είναι ισοπεδωτικές. Και στα δάση και στον υδροφόρο ορίζοντα και στη θάλασσα της Χαλκιδικής. Εδώ ακριβώς, όμως, υπάρχει η σχιζοφρενική θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση:

Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής, και όχι μόνο, κατηγορούν την εταιρία ότι με τις εργασίες εξόρυξης έχουν ξυρίσει εκατοντάδες στρέμματα δάσους στη Χαλκιδική (αληθινό), ότι έχουν δηλητηριάσει τον υδροφόρο ορίζοντα της Χαλκιδικής με βαρέα μέταλλα, κυάνιο και οξέα (αληθινό) και ότι έχουν ρυπάνει και ρυπαίνουν τις παραλίες της Χαλκιδικής με τα φέροντα υλικά από τις εξορύξεις, τα απόβλητα και από τις εκβολές των μολυσμένων υδάτων (αληθινό).

Επιπλέον, κατηγορούν την επένδυση ότι στις στοές οι εργαζόμενοι πεθαίνουν νωρίτερα από μορφές καρκίνου, παθήσεις των πνευμόνων και βλάβες σε άλλα ζωτικά όργανα (αληθινό).

Παρ όλα αυτά, η κυβέρνηση εδώ και 2,5 χρόνια διατηρεί και ανανεώνει και συνυπογράφει με την εταιρία τη λειτουργία της, ακόμα και με τις αντιδράσεις των αρμόδιων υπουργών σαν τον Π. Λαφαζάνη και τον Π. Σκουρλέτη, που είναι ιδεολογικά αντίθετοι με την επένδυση.

Προκειμένου μάλιστα να απαλλαγεί από τέτοιους ιδεολογικούς μαχητές, ο κ Τσίπρας και οι συν αυτώ κολλητοί φρόντισαν να ξεφορτωθούν τον κ Λαφαζάνη και τους «συνεπείς» Συριζαίους, και να ξαποστείλουν σε άλλες θέσεις τον κ Σκουρλέτη και τους ομοίους του. Τοποθετώντας στις καρέκλες υποδοχής των επενδυτών (βλέπε CosCo) χωρίς αντιδράσεις τον κ Σταθάκη, που είναι yes man σε επίπεδο Τσοχατζόπουλου και άλλους, «πασόκους», γνωστούς οσφυοκάμπτες.

Οι χτεσινές εξελίξεις θα πρέπει να αφήσουν αδιάφορους όσους διαβάζουν τα σημάδια του σκυλοκαυγά μεταξύ κυβέρνησης και εταιρίας. Η επένδυση δεν το κουνάει! Για πολύ απλούς λόγους:

Κάθε φορά που μπαίνει στο τραπέζι θέμα ανανέωσης μέρους της σύμβασης ή συμπλήρωσης ή αλλαγής και πρόσθεσης όρων (δεδομένου ότι η επένδυση είναι επεκτεινόμενη, δεν είναι στατική και σταθερή. Θέλει νέα εδάφη, νέα μέσα, νέους τεχνικούς τρόπους κα) η εταιρία απειλεί ότι παγώνει την επένδυση! Προσέξτε. Όχι ότι φεύγει, όπως επιπόλαια γράφουν ορισμένα ΜΜΕ, αλλά ότι ΑΝΑΣΤΕΛΕΙ τη λειτουργία ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΙ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΑΔΕΙΕΣ. Ήδη το έχει κάνει στις 23 Αυγούστου του 2016 και στις 12 Ιανουαρίου 2015, 13 μέρες πριν τις εκλογές, επί υπηρεσιακής!

Και, κάθε φορά η κυβέρνηση βρίσκει τρόπους ώστε να συνεχιστεί η επένδυση. Η επιλογή, μάλιστα του κ Σταθάκη στο συγκεκριμένο υπουργείο είναι η εγγύηση ότι τίποτε εκτός από τις απαραίτητες επαναστατικές ασκήσεις του ΣΥΡΙΖΑ (και κάτι γαυγίσματα του Καμμένου) δεν θα διαταράξει την επένδυση «Ελληνικός Χρυσός».

Για τους δύσπιστους παραπέμπω στη σελίδα των πολύ ενημερωμένων πολέμιων της επένδυσης στο site τους antigold, για να πληροφορηθούν πώς και γιατί η κυβέρνηση με τον συγκεκριμένο υπουργό παίζουν θέατρο, προκειμένου να πουλήσουν για άλλη μια φορά επανάσταση, αντικαπιταλισμό και οικολογία σε όσους καλόπιστους ή χαχόλους ακόμα τους πιστεύουν.

Το κόλπο της διαιτησίας

Για να λύσω, όμως, και την απορία της γυναίκας μου, θα πω το εξής:

Οι εξορύξεις χρυσού είναι από τις πλέον καταστροφικές για τον περιβάλλοντα χώρο σε έκταση και βάθος. Αντικειμενικά. Παγκοσμίως. Ακόμα και με τα πιο σύγχρονα μέσα. Αυτές είναι οι δυνατότητες της τεχνολογίας, αυτά κάνει.

Η κυβέρνηση τα ξέρει όλα αυτά, όπως τα ξέρει η αντιπολίτευση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εργαζόμενοι, οι κάτοικοι στη Χαλκιδική, η εταιρία.

Παρ όλα αυτά, οι κυβερνητικοί τουμπαμάρος, αντί να καταγγείλουν την σύμβαση τη στέλνουν στη διαιτησία! Για όσους δεν το ξέρουν, κόλπο του Γ Σταθάκη για να ανανεωθεί η επένδυση, όχι για να τορπιλιστεί! Γιατί φωνάζει και απειλεί η εταιρία; Για να πετύχει καλύτερους όρους!

Αν ήθελε ο υπουργός και η κυβέρνηση να στριμωχτεί πραγματικά η εταιρία και η εξόρυξη, θα έπρεπε να καταγγείλει τη σύμβαση και να υποχρεώσει την εταιρία να εφαρμόσει τη συμβατική της υποχρέωση να φτιάξει καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής χρυσού εδώ, στην Ελλάδα. Και όχι να στέλνει τα «μπάζα» που περιέχουν το χρυσάφι έξω για να βγαίνει το μετάλλευμα εκεί, χωρίς να μένει ούτε γραμμάριο ποσοστού χρυσού στην ελληνική οικονομία, όπως προβλέπεται!

Γυναίκα, τα πράγματα είναι απλά: Ή είσαι κυβέρνηση του καπιταλιστικού κόσμου και κρατάς τις επενδύσεις, εν γνώσει σου ότι δε βγάζουν αρώματα από τα φουγάρα τους (προσπαθώντας να ρυπαίνουν λιγότερο) ή είσαι επαναστατική κυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας και της οικολογίας και τη στέλνεις την «Ελληνικός Χρυσός» στα τσακίδια. Αν παίζεις και με τον «Νίκα» και με τον Καρανίκα είσαι εσύ για τα τσακίδια.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης 

liberal.gr

Όταν κατέρρευσε μια γέφυρα…

Του Γιάννη Παντελάκη

Τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής, μια μεγάλη γέφυρα στον ποταμό Κομψάτο, στην παλαιά εθνική οδό Κομοτηνής-Ιάσμου-Ξάνθης, κατέρρευσε. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός, δεν είχαν συμμετοχή τα καιρικά φαινόμενα στην κατάρρευση. Οι εικόνες από την γέφυρα, ήταν σοκαριστικές. Μερικές εκατοντάδες μέτρα από την γέφυρα αυτή, στέκουν ακέραιες, δυο άλλες. Μια γέφυρα, που κτίστηκε το 1930 και μια άλλη, οθωμανικής αρχιτεκτονικής, που χρονολογείται από τον 17ο-18ο αιώνα. Η γέφυρα που κατέρρευσε, εγκαινιάστηκε μόλις το 1993. Η ιστορία της, αποτελεί μικρογραφία της ιστορίας της νεότερης Ελλάδας.

Η γκρεμισμένη γέφυρα, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η χώρα μεταπολιτευτικά. Έργα που φτιάχνονται στο άψε-σβήσε και με πρόχειρο τρόπο, μελέτες που γίνονται εκ των υστέρων αλλά και πάλι δεν εφαρμόζονται, προειδοποιήσεις για την επικινδυνότητα του έργου χωρίς να ενδιαφέρεται κανένας γι αυτές και πολλά απ' όσα μπορούμε να υποψιαστούμε. Αυτό που συνέβη σε μια μακρινή από το μητροπολιτικό κέντρο της χώρας περιοχή, θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε γωνιά της χώρας. Το μόνο θετικό της ιστορίας, ότι για τυχαίους λόγους-ήταν ξημερώματα Κυριακής όταν κατέρρευσε η γέφυρα - δεν υπήρχαν διερχόμενα οχήματα και άρα δεν υπήρξαν θύματα.

Όπως γράφουν τα τοπικά μέσα, η γέφυρα-από την οποία διέρχονται καθημερινά εκατοντάδες οχήματα-κατέρρευσε σαν τραπουλόχαρτο. Όλοι οι τοπικοί παράγοντες εξέφρασαν την έκπληξή τους, ενώ φυσικά πολιτευτές έσπευσαν στην γκρεμισμένη γέφυρα για να δείξουν το ενδιαφέρον τους. Το πιο σημαντικό ωστόσο δεν είναι αυτό, αλλά οι δηλώσεις που έκανε μηχανικός της περιοχής, που είχε από παλαιότερα γνώση του έργου (Γιώργος Τριανταφυλλόπουλος). Όπως είπε, το 2003 υπήρχε αίτημα για αμμοληψίες από τον ποταμό Κομψάτο, για τις οποίες ωστόσο υπήρχαν αντιρρήσεις. Και από έναν μηχανικό του ΟΣΕ και από τον ίδιο που μετείχε στην επιτροπή αμμοληψιών. Αν γινόντουσαν αμμοληψίες, θα υπήρχε κίνδυνος για την γέφυρα.

Τελικά, λίγο αργότερα ο συγκεκριμένος μηχανικός απομακρύνθηκε από την επιτροπή και στη συνέχεια βρέθηκε ένας άλλος τρόπος για να γίνουν αμμοληψίες.

Ένα δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο από τις δηλώσεις του, είναι ότι το 1996 είχε πέσει η σιδηροδρομική γέφυρα. Έγινε μια πρόχειρη μελέτη αποκατάστασης, ώστε να λειτουργήσει η γραμμή άμεσα και μια τελική μελέτη για την διασφάλιση των υφιστάμενων γεφυρών. Οι προτάσεις που περιελάμβανε αυτή η μελέτη, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, αναφέρθηκαν ακόμα σε πρόσφατες προειδοποιήσεις για την επικινδυνότητα της γέφυρας για τις οποίες όμως, δεν ενδιαφέρθηκε κανένας.

Διαβάζοντας την μικρή αυτή ιστορία κατάρρευσης μιας γέφυρας-με ελλειμματικά προφανώς στοιχεία- σίγουρα δεν θα εκπλαγεί κανένας. Η προχειρότητα, η αδιαφορία, ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνεται ένα έργο, οι προειδοποιήσεις που δεν λαμβάνονται υπόψη και όλα όσα αφορούν την ιστορία αυτή, αποτελούν τόσο συνηθισμένες καταστάσεις, ώστε έχουμε εθιστεί σ' αυτές. Σε κανέναν σχεδόν δεν κάνει εντύπωση. Θα κέντριζε το ενδιαφέρον μας, αν υπήρχαν θύματα, ευτυχώς αυτό δεν συνέβη.

Η μικρή ιστορία κατάρρευσης μιας γέφυρας σε μια ακριτική περιοχή, θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα, αν δεν έχει ήδη συμβεί αυτό. Δεν θα ξεχαστούν ωστόσο όλες οι παθογένειες που συνέβαλλαν στην πτώση της. Θα τις συναντήσουμε δυστυχώς κάποια στιγμή, με κάποια άλλη ευκαιρία. Ελπίζοντας χωρίς θύματα.

Η ιστορία της γέφυρας που κατέρρευσε, είναι η ενδεικτική μικρογραφία της χώρας που κατέρρευσε πριν λίγα χρόνια. Και η οποία, δεν έχει κατάφερε στα χρόνια αυτά, ούτε να συζητήσει με επάρκεια τα αίτια της κατάρρευσης, ούτε να αποτρέψει τις αιτίες για να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Η Ελλάδα σήμερα, μοιάζει με χαρακτηριστικό τρόπο με την τύχη που είχε η γέφυρα του ποταμού Κομψάτου της Ροδόπης… 

liberal.gr

Γονάτισαν τα νοικοκυριά: Δύο δισ. ευρώ απλήρωτοι φόροι τον Ιούλιο

Στα 97,35 δισ. ευρώ ανήλθαν οι παλαιές και οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο τον Ιούλιο, εξέλιξη που οφείλεται στην αύξηση κατά 2 δισ. ευρώ των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών αυτόν τον μήνα.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο (αυτές που δημιουργήθηκαν από την αρχή του έτους) αυξήθηκαν τον Ιούλιο στα 7,483 δισ. ευρώ έναντι 5,475 δισ. ευρώ τον Ιούνιο. Οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές που αφορούν μόνο φορολογικές υποχρεώσεις αυξήθηκαν στα 5,723 δισ. ευρώ έναντι 4,282 δισ. ευρώ τον Ιούνιο.

Οι παλαιές ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο ανήλθαν τον Ιούλιο σε 89,782 δισ. ευρώ έναντι 90,168 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας μείωση λόγω των ρυθμίσεων αυτών των οφειλών.

Σημειώνεται, ότι η εξέλιξη τον Ιούλιο αποδίδεται στο γεγονός ότι ένα μέρος από την πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος δεν εξοφλήθηκε τον συγκεκριμένο μήνα, με αποτέλεσμα να εμφανισθεί ώς ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο. Στο υπουργείο Οικονομικών εκτιμούν ότι αυτό το φαινόμενο, που είχε παρατηρηθεί και πέρυσι, θα εξομαλυνθεί πλήρως με τη δεύτερη δόση του Σεπτεμβρίου. Αυτό είχε συμβεί και πέρυσι.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο συνολικός αριθμός των οφειλετών τον Ιούλιο ανήλθε σε 3.978.127, παρουσιάζοντας αύξηση από τα 3.805.423 που ήταν τον Ιούνιο.

Οι οφειλέτες, στους οποίους δύναται να εφαρμοσθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης ανέρχονταν τον Ιούλιο σε 1.678.160 έναντι 1.608.263 τον Ιούνιο. Οι οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης ανέρχονταν τον Ιούλιο σε 971.429 έναντι 951.114. Το ποσοστό των οφειλετών υπό αναγκαστικά μέτρα ανέρχονταν τον Ιούλιο σε 57,89% έναντι 59,15% τον Ιούνιο.

 iefimerida.gr

Το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ

Τόσο «ξεκούραστη» συνέντευξη Τύπου είχαμε να δούμε από την εποχή του Ανδρέα. Δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει αυτό: είτε ο Τσίπρας τα πάει υπέροχα και δεν υπάρχει κάτι να τον ρωτήσεις, είτε πλέον το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ στα media είναι «καθεστωτικά» ισχυρό

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στη δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, η πιο δύσκολη ερώτηση που δεχόταν ο Ανδρέας στη ΔΕΘ είχε να κάνει με τη δυναμική της διεθνούς ειρηνευτικής του πρωτοβουλίας απέναντι στα συμφέροντα των αμερικανικών αμυντικών βιομηχανιών. Αντε το πολύ να τον ρωτούσε κανείς μήπως είναι πολύ μαλακός και ανεκτικός με τους υπουργούς του. Μέχρι εκεί.

Βέβαια τότε οι συνεντεύξεις Τύπου της ΔΕΘ δεν θύμιζαν και συνέδριο. Κρατικά κανάλια, το ΑΠΕ και δέκα εφημερίδες, άντε και τρεις επαρχιακές και μετά όλοι μαζί βουρ στις γαρίδες της «Ρέμβης». Οι μισές ερωτήσεις γράφονταν από τον αείμνηστο Δημήτρη Μαρούδα και οι άλλες μισές ήταν πάντα «εντός πλαισίου».

Τόσο «ξεκούραστη» συνέντευξη Τύπου, όσο η σημερινή του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ, είχαμε, πράγματι, να δούμε από την εποχή του Ανδρέα. Με εξαίρεση μία-δύο ερωτήσεις, ο Πρωθυπουργός δεν αισθάνθηκε πίεση, ούτε εξεδήλωσε εκνευρισμό. Θα μου πείτε ότι το θέμα της συνέντευξης Τύπου δεν είναι να υποστεί πίεση ή να εκνευριστεί ο Πρωθυποιυργός. Σκοπός είναι να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός πολύπλευρα και σφαιρικά. Ομως ο Πρωθυπουργός δεν δέχθηκε καν ερώτηση για τα capital controls…

Υπάρχουν δύο εκδοχές για τον «περίπατο» Τσίπρα στο συνεδριακό κέντρο που φέρει το όνομα του εκδότη της «Μακεδονίας» -παρεμπιπτόντως η εφημερίδα του Γιάννη Βελλίδη ήταν από τις τελευταίες που πήραν ερώτηση. (Η επιλογή των μέσων και η ροή των ερωτήσεων είναι πάντα στην ευχέρεια της κυβέρνησης.)

Η πρώτη εκδοχή έχει να κάνει με την εξάντληση των θεμάτων που μπορεί να ρωτήσει κάποιος δημοσιογράφος. Δηλαδή πόσες φορές να ρωτήσει κανείς για τα capital controls, τους φόρους, τις συντάξεις, την αναίρεση υποσχέσεων και την ασυνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων; Ρώτησε το 2015, ρώτησε το 2016, σιγά μη ρωτήσει και το 2017. Στο τέλος θα τον περιλάβουν κυβερνώντες και τρολ και θα τον εγκαλούν για τα περσινά ξινά σταφύλια. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, η ηπιότητα των ερωτήσεων να αποτυπώνει την επιτυχία της κυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας τα πάει τόσο καλά, ώστε δεν έχει μείνει κάτι για να τον αρπάξει από το πέτο και να τον στριμώξει στον τοίχο.

Η δεύτερη εκδοχή έχει να κάνει με την αλλαγή του χάρτη των μέσων ενημέρωσης. Το τοπίο είναι εντελώς διαφορετικό με πληθώρα μέσων που αντιμετωπίζουν θετικά την κυβέρνηση ή, θεωρούν φρόνιμο να μη συγκρουστούν. Το Mega, που προφανώς δεν θεωρείται πλέον «βοθροκάναλο», ξεκίνησε ενημερωτικό πρόγραμμα με το πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Στο περίπτερο του Σαββατοκύριακου οι εφημερίδες που είναι φίλα προσκείμενες στην κυβέρνηση καλύπτουν μεγάλο κομμάτι της γενικής εικόνας. Πλέον η κυβέρνηση διαθέτει τόσα πολλά φιλικά μέσα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε την άνεση να δώσει ερώτηση σε αντιπολιτευόμενη εφημερίδα, σχεδόν μία ώρα μετά την έναρξη της συνέντευξης. Παράλληλα λειτουργεί ένας μηχανισμός που κινείται επιθετικά εναντίον της κριτικής προς την κυβέρνηση. Ενας δημοσιογράφος θα το σκεφτεί και δεύτερη φορά πριν κάνει «πονηρή» ερώτηση.

Η συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ, ως ψηφίδα του συνολικού επικοινωνιακού τοπίου, δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε και έστησε γρήγορα και αποτελεσματικά το δικό του σύστημα. Αυτό βέβαια μπορεί να μη σημαίνει και πολλά την ώρα της κρίσης και της κάλπης –ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε εκλογές και δημοψήφισμα με όλο το πλέγμα των media απέναντί του. Εξηγεί, όμως, στην αντιπολίτευση, ότι τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα, όσο νομίζει.   

protagon.gr