Από ηρωίδα, κατηγορούμενη για διακίνηση ανθρώπων στο Αιγαίο..!

Η Σάρα Μαρντίνι έγινε γνωστή διεθνώς το 2015, όταν μαζί με την αδερφή της κολυμπώντας τράβηξαν τη βάρκα τους με τη χαλασμένη μηχανή και 18 πρόσφυγες προς τις ακτές της Λέσβου. 

Υπό άλλες συνθήκες, αυτή την εβδομάδα η Σάρα Μαρντίνι θα παρακολουθούσε τα πρώτα μαθήματα του χειμερινού εξαμήνου στο Bard College του Βερολίνου. Από τα τέλη Αυγούστου, όμως, η 23χρονη πρόσφυγας από τη Συρία κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού κατηγορούμενη για συμμετοχή σε εγκληματικό δίκτυο διακίνησης ανθρώπων. Μια απροσδόκητη τροπή για τη νεαρή που έγινε γνωστή διεθνώς το 2015, όταν μαζί με την αδερφή της βούτηξαν στη θάλασσα και κολυμπώντας τράβηξαν τη βάρκα τους με τη χαλασμένη μηχανή και τους 18 πρόσφυγες προς τις ακτές της Λέσβου.

Η Μαρντίνι συνελήφθη στις 21 Αυγούστου στο αεροδρόμιο της Μυτιλήνης, προτού αναχωρήσει για τη Γερμανία για να συνεχίσει τις σπουδές της. Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί και έχουν κριθεί προφυλακιστέα άλλα τρία άτομα για τις ίδιες κατηγορίες και εκκρεμεί η εκτέλεση ενός ακόμη εντάλματος σύλληψης. Αστυνομικές πηγές που μίλησαν στην «Κ» υπό τον όρο της ανωνυμίας χαρακτηρίζουν την υπόθεση «σοβαρή» και δεν αποκλείουν να σταλούν αιτήματα δικαστικής συνδρομής σε άλλες χώρες και να ακολουθήσουν νέες διώξεις.

Οι κατηγορούμενοι, σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, φέρονται να διευκόλυναν ως μέλη μη κυβερνητικής οργάνωσης την παράνομη είσοδο αλλοδαπών στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, κατηγορούνται ότι διακινούσαν σε κλειστές ομάδες επικοινωνίας της εφαρμογής WhatsApp πληροφορίες σχετικές με τις μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία, χωρίς να ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές είτε για την αποτροπή των ροών από την τουρκική ακτοφυλακή είτε για τον εντοπισμό και τη διάσωσή τους από την ελληνική ακτοφυλακή.

Η Μαρντίνι υποστηρίζει από την πρώτη στιγμή ότι είναι αθώα, ενώ στο πλευρό της βρίσκονται καθηγητές της, αλλά και η διοίκηση του Bard College στο Βερολίνο. Την περασμένη εβδομάδα ο δικηγόρος της Χάρης Πέτσικος υπέβαλε αίτημα άρσης της προσωρινής της κράτησης.

Η 23χρονη συνελήφθη πρώτη φορά στις 9 Φεβρουαρίου 2018, μαζί με τον εθελοντή Σον Μπίντερ, στο ακρωτήρι Κράτηγος της Λέσβου. Και οι δύο είχαν αφεθεί τότε ελεύθεροι έπειτα από 48 ώρες. Κατά τον έλεγχο στο ασημί αυτοκίνητο Jeep Cherokee, στο οποίο επέβαιναν, διαπιστώθηκε ότι κάτω από τις νόμιμες πινακίδες κυκλοφορίας υπήρχαν επικολλημένες πλαστές πινακίδες στρατιωτικού τύπου με εθνόσημο και τον αριθμό 243618. Το τζιπ φέρεται να είχε αγοράσει το 2015 από μάντρα αυτοκινήτων η εταιρεία «Aspida Hellas», η οποία παρέχει υπηρεσίες ασφαλείας (ένοπλους φρουρούς) σε φορτηγά πλοία και ειδικεύεται και σε θέματα κυβερνοασφάλειας. Το τζιπ έπειτα παραχωρήθηκε για χρήση στη ΜΚΟ Emergency Response Center International (ERCI).

Η απολογία της

Στην απολογία της η Μαρντίνι υποστήριξε ότι ως εθελόντρια στην οργάνωση ERCI (είχε ρόλο ναυαγοσώστριας και μεταφράστριας) δεν μπορούσε να γνωρίζει για τις πλαστές πινακίδες που υπήρχαν κάτω από τις πραγματικές. Προσέθεσε, δε, ότι το ίδιο αυτοκίνητο χρησιμοποιούσαν όλοι οι εθελοντές κατά τις νυχτερινές τους βάρδιες για τον εντοπισμό και τη διάσωση προσφύγων που θα έφθαναν στις παραλίες του νησιού. Το τζιπ ήταν εξοπλισμένο και με ασύρματο, ο οποίος σύμφωνα με τη δικογραφία δεν είχε λάβει αδειοδότηση από την αρμόδια Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, μέσω αυτού του ασυρμάτου τα μέλη της ΜΚΟ προέβαιναν σε παράνομες ακροάσεις του Λιμενικού Σώματος ή σκαφών του FRONTEX. Στην απολογία της η Μαρντίνι υποστήριξε ότι οι ασύρματοι είχαν πρόσβαση μόνο σε ελεύθερα κανάλια που θα μπορούσε να ακούσει ο οποιοσδήποτε και ότι μέσω αυτών ειδοποιούνταν οι λιμενικές αρχές σε περίπτωση εντοπισμού βάρκας με πρόσφυγες. Ακόμη ανέφερε ότι η ίδια ως εθελόντρια και ξένη πολίτις δεν γνώριζε για την υποχρεωτική αδειοδότηση.

Στη δικογραφία αναφέρονται πάνω από 25 ημερομηνίες τα έτη 2016, 2017 και 2018, κατά τις οποίες η Μαρντίνι φέρεται να συμμετείχε σε περιστατικά διευκόλυνσης παράνομης εισόδου ή σε παράνομες ακροάσεις ασυρματικών επικοινωνιών στη Λέσβο. Ωστόσο, εκπρόσωποι της διοίκησης του Bard College στο Βερολίνο υποστηρίζουν ότι σε 17 από αυτές τις ημερομηνίες η Σάρα δεν βρισκόταν καν στην Ελλάδα. Επικαλούνται σχετικές μαρτυρίες καθηγητών και έγγραφα. Ενδεικτικά, στις 27/10/2017 η Μαρντίνι φέρεται να είχε συνάντηση 30 λεπτών με την κοσμήτορα του Bard, ενώ στις 20 Δεκεμβρίου 2017 παρακολουθούσε το μάθημα γερμανικών και έδωσε σχετικό διαγώνισμα. Ο Φλόριαν Μπέκερ, διευθύνων σύμβουλος στο Bard College στο Βερολίνο, εξήγησε σε τηλεφωνική του συνομιλία με την «Κ» ότι κάθε τάξη έχει 20 φοιτητές και είναι εύκολο να διαπιστωθεί εάν λείπει κάποιος.

Το 2015 η Μαρντίνι χρειάστηκε 25 ημέρες για να φθάσει στη Γερμανία από την Ελλάδα μαζί με την αδερφή της. Τον Μάρτιο του 2016 έλαβε άδεια διαμονής και την ίδια χρονιά αποφάσισε να συμμετάσχει εθελοντικά στην ERCI, όταν διάβασε ένα μήνυμα στο Facebook από Σουηδό εθελοντή της οργάνωσης που έλεγε ότι η ιστορία της αποτελεί πηγή έμπνευσης. Το 2017 έγινε δεκτή στο Bard με αντικείμενο σπουδών τις κοινωνικές επιστήμες. Είχε λάβει άδεια από το πανεπιστήμιο για το εαρινό εξάμηνο του 2018, προκειμένου να επιστρέψει στην Ελλάδα και να συνδράμει ξανά την οργάνωση.

Γιάννης Παπαδόπουλος

Ο εντιμότατος κ. σύμβουλος

Της Αντας Ψαρρά

Η ιστορία του ανιψιού του Κυριάκου Μητσοτάκη και του ρόλου που έπαιξε στην εταιρεία των Φλώρου - Μηλιώνη έχει, σύμφωνα με όλα όσα δημοσιεύτηκαν, δύο όψεις:

Α. τη «νεοδημοκρατική», που θέλει τον κ. Δημητριάδη να έχει αποχωρήσει το 2012 από την εταιρεία Energa με εξώδικο και, στη συνέχεια, να καταθέτει ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των κατηγορουμένων για τη συγκεκριμένη υπόθεση και

Β. τη «συριζαίικη», που επιμένει ότι ο σύμβουλος του πρώην υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κ. Μητσοτάκη, ήταν συνέταιρος σε εταιρεία του Α. Φλώρου και ενεργό στέλεχος της εταιρείας που υπεξαίρεσε εκατομμύρια από το Δημόσιο ενώ, τέλος, ως δικηγόρος, συνέβαλε στη δημιουργία offshore για λογαριασμό των ενόχων της μεγάλης υπεξαίρεσης.

Υπάρχουν ερωτήματα για τον κ. Δημητριάδη...

Πέρα όμως από τις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες και τα αναπάντητα –είναι αλήθεια– ερωτήματα από την πλευρά της Ν.Δ., προκύπτουν μεγάλα και εύλογα ερωτήματα για το πώς ένας καταρτισμένος δικηγόρος δεν διέκρινε το μεγάλο κόλπο των συνεταίρων (του), οι οποίοι έβαζαν στις τσέπες τους το δημόσιο χρήμα που πλήρωναν οι εξουθενωμένοι πολίτες σε τέλη και χαράτσια της ΔΕΗ τη δυσκολότερη εποχή της κρίσης.

Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε στο τέλος του 2011, ενώ ο κ. Δημητριάδης έφυγε το 2012, δηλαδή περίπου στον επιλεγμένο χρόνο που οι δύο εταιρείες πουλήθηκαν σε trent company (παρένθετες εταιρείες και πρόσωπα χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο) και με τους ιδιοκτήτες να αποποιούνται τις ευθύνες για τις κακουργηματικές πράξεις τους.

Οταν το 2011 ο πρώην αντεισαγγελέας και πρόεδρος της Αρχής κατά της νομιμοποίησης «μαύρου» χρήματος, Π. Νικολούδης, ανακάλυψε τον τρόπο λειτουργίας του κυκλώματος, οι ελεγκτικές αρχές ενεργοποιήθηκαν και, αφού εντοπίστηκαν δεκάδες διάσπαρτα εκατομμύρια του Δημοσίου σε ιδιωτικούς λογαριασμούς τραπεζών της αλλοδαπής, άμεσα προχώρησε στις δεσμεύσεις των τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα προκειμένου να... σώσει οτιδήποτε αν σώζεται!

Μάλιστα, αν τότε ο κ. Νικολούδης δεν είχε δράσει άμεσα, το Δημόσιο δεν θα είχε χάσει 256 εκατ., αλλά πάνω από 500, μια και τότε έληγε η προθεσμία πληρωμής των πολιτών στη ΔΕΗ.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του «Documento» αλλά και σύμφωνα με τον νόμο, εφόσον ο κ. Δημητριάδης κλήθηκε από την εισαγγελία να καταθέσει στη δίκη, ούτως ή άλλως θεωρείται μάρτυρας κατηγορίας, ακόμα κι αν κατέθετε υπέρ των κατηγορουμένων, πράγμα που, όπως προκύπτει από την κατάθεσή του, έκανε σε ό,τι τουλάχιστον αφορά τον πατέρα του Α. Φλώρου, ενώ δήλωσε πλήρη άγνοια για τις έκνομες δραστηριότητες των συνεταίρων του όπως και για την πώληση των εταιρειών.

Αγνοια, όμως, δεν έχει δηλώσει για τη συμβολή του στην ίδρυση εταιρειών offshore από τους συνεταίρους του που, σύμφωνα με όλα τα (τότε) δημοσιεύματα, χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των εκατομμυρίων της υπεξαίρεσης.

Ούτε έχει απαντήσει αν και γιατί συνέχιζε να έχει δοσοληψίες μαζί τους ακόμα και μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, για το οποίο φέρονται να έγιναν προσπάθειες από συγκεκριμένους κυβερνητικούς παράγοντες να λυθεί με συμβιβασμό και χωρίς δίκη.

Κακά τα ψέματα, η δημιουργία offshore, είτε για νόμιμες μεταφορές σε φορολογικούς παραδείσους είτε για παράνομες μεταφορές και ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος, χρειάζονται εξειδικευμένα νομικά και δικηγορικά γραφεία, που συντάσσουν όλα τα έγγραφα.

Ετσι, εξάλλου, εξηγείται και το γεγονός ότι στα περίφημα Panama papers, Paradise papers κ.λπ. υπάρχουν μέσα και ονόματα πολλών εξειδικευμένων δικηγόρων.

...όπως και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Η απόφαση του διορισμού του Γρ. Δημητριάδη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Εκείνο όμως που δεν μπορεί να μένει αναπάντητο τόσον καιρό είναι γιατί ήταν αναγκαίο να διορίσει τον κ. Δημητριάδη στο υπουργικό του γραφείο ο Κ. Μητσοτάκης το 2013, εφόσον η υπόθεση ακόμα εκκρεμούσε δικαστικά και ο κ. Δημητριάδης είχε εμπλακεί στις εταιρείες της μεγάλης αυτής απάτης.

Πώς ο φανατικός –κατά δήλωσή του– υποστηρικτής της αξιοκρατίας, της αριστείας και της αλήθειας δεν σκέφτηκε να μην προχωρήσει στον διορισμό του συγγενή του, τουλάχιστον έως ότου ξεκαθαριστεί πλήρως η σχέση και η δραστηριότητά του με ανθρώπους που υπεξαίρεσαν ιλιγγιώδη ποσά από το δημόσιο ταμείο εν μέσω κρίσης, περικοπής μισθών και συντάξεων;

Ηταν Αύγουστος του 2013, όταν, με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, διορίστηκε ο ανιψιός του ως ειδικός σύμβουλος και μάλιστα με αναδρομική ισχύ δύο μηνών.

Το δημοσίευμα με τη συγκεκριμένη αποκάλυψη είχε γίνει τότε στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος». Θυμίζουμε εδώ ότι τα δεκάδες δημοσιεύματα, μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου και τις οφειλές της συγκεκριμένης εταιρείας, περιέγραφαν τις στενές σχέσεις της οικογένειας Μητσοτάκη και με τους Φλώρο και Μηλιώνη.

Με δυο λόγια, ο κ. Δημητριάδης, με το που έφυγε από την εταιρεία του Α. Φλώρου, στεγάστηκε στη θαλπωρή του υπουργικού γραφείου του θείου του.

Επικίνδυνες σχέσεις

«Πώς Energa και Hellas Power “άλλαξαν τα φώτα” στο κράτος στέλνοντας τα χρήματα που εισέπρατταν από τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελβετία [...] Το όνομα του πατέρα του (Α. Φλώρου) έγινε γνωστό από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 με την πολύκροτη υπόθεση της κατασκευής της πρώτης ιδιωτικής μονάδας παραγωγής ηλεκτρισμού στο Λαύριο, επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη [...] Ο 31χρονος κ. Βασίλης Μηλιώνης σαφώς είναι πιο “ουρανοκατέβατος” στον ελληνικό ενεργειακό χώρο, αλλά και πιο γνωστός σε κοσμικά στέκια του Κολωνακίου και του Ψυχικού. Η δε μητέρα του, κυρία Ρία Μηλιώνη, ήταν ιδιοκτήτρια μεταφορικής εταιρείας και είχε ιδιαίτερα καλές σχέσεις με την κυβέρνηση Μητσοτάκη» («Πρώτο Θέμα», 30/1/2012).

Στην ίδια εφημερίδα λίγους μήνες αργότερα (11/11/2012) υπήρχε δισέλιδο ρεπορτάζ για τη σκανδαλώδη απευθείας μεταφορά του προφυλακισμένου Μηλιώνη στο ψυχιατρείο του Κορυδαλλού αντί για το κελί των φυλακών.

«Παρουσίασε περσινό χαρτί από ιδιώτη γιατρό ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα» έγραφε η εφημερίδα με αναλυτικό ρεπορτάζ για τα ιλιγγιώδη ποσά που ξόδευε μέχρι τότε ο προφυλακισμένος.

Κι αυτά τα έγραφαν (τότε) το «Πρώτο Θέμα», «Τα Νέα», «Η Καθημερινή» κι όχι ο Βαξεβάνης!

Ο ΕΝΦΙΑ «εξανεμίζει» τις επιστροφές φόρων

Ξεκινά η διαδικασία των συμψηφισμών επιστροφών φόρου εισοδήματος με τον φόρο ακινήτων

Αυτόματους συμψηφισμούς σε χιλιάδες φορολογούμενους, οι οποίοι περιμένουν για την επιστροφή φόρου εισοδήματος, φέρνει ο ΕΝΦΙΑ.

Οι ιδιοκτήτες ακινήτων που περιμένουν να εισπράξουν την επιστροφή του φόρου εισοδήματος η οποία προέκυψε από την εκκαθάριση της φετινής φορολογική τους θα συμψηφιστεί με τον νέο λογαριασμό του ΕΝΦΙΑ που καλούνται να πληρώσουν φέτος.

Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων μέσα στο Σεπτέμβριο και πριν εκπνεύσει η προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ, θα προχωρήσει σε αυτόματους συμψηφισμούς.

Η διαδικασία αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί πριν το τέλος του μήνα, και συγκεκριμένα πριν τις 28 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία κατά την οποία εκπνέει η προθεσμία πληρωμής της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ.

Οι ισχύουσες διατάξεις προβλέπουν ότι τα ποσά επιστροφών φόρου, τα οποία δικαιούνται οι φορολογούμενοι επιτρέπεται να συμψηφίζονται αυτεπαγγέλτως ακόμη και με μη ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, δηλαδή με φόρους οι οποίοι έχουν μεν βεβαιωθεί στο ΑΦΜ του φορολογούμενου αλλά η προθεσμία πληρωμής τους δεν έχει λήξει.

Από την εκκαθάριση των φετινών φορολογικών δηλώσεων προέκυψε επιστροφή φόρου για 785.364 φορολογούμενους με το επιστρεφόμενο ποσό να ανέρχεται σε 364,384 εκατ. ευρώ. Στα μέσα Ιουλίου η ΑΑΔΕ εξέδωσε την πρώτη εντολή πληρωμής μέσω τραπεζών για δικαιούχους επιστροφής φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων φορολογικού έτους 2017. Η εντολή πληρωμής αφορούσε 270.000 φορολογούμενους που εισέπραξαν επιστροφές ύψους 80,9 εκατ. ευρώ.

Έτσι, περίπου 500.000 φορολογούμενοι οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη επιστροφή φόρου 280 εκατ. ευρώ είναι πιθανόν να μην την δουν ποτέ γιατί θα συμψηφιστεί με τον ΕΝΦΙΑ του 2018.

Πέρυσι χιλιάδες φορολογούμενοι που περίμεναν να εισπράξουν επιστροφή φόρου εισοδήματος και ταυτόχρονα είχαν την υποχρέωση πληρωμής ΕΝΦΙΑ έλαβαν στις αρχές Σεπτεμβρίου ένα μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (e-mail) με το οποίο η ΑΑΔΕ τους ενημέρωνε ότι προχώρησε σε συμψηφισμό της οφειλής τους από το φόρο ακινήτων με την επιστροφή φόρου που δικαιούνταν.

Καθώς ο νόμος επιτρέπει στην ΑΑΔΕ να προεισπράττει μέρος ή όλον τον ΕΝΦΙΑ προχωρώντας σε συμψηφισμό επιστροφών φόρων με μελλοντικές οφειλές, έτσι και εφέτος χιλιάδες φορολογούμενοι θα χάσουν τη δυνατότητα καταβολής του ΕΝΦΙΑ σε έως και πέντε δόσεις και θα τον καταβάλουν ουσιαστικά εφάπαξ.     

in.gr

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανήκει στη μεσαία τάξη που δημιούργησε και όχι σε όσους την κατέστρεψαν

Η επέτειος της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ είναι ευκαιρία να στοχαστούμε για την πραγματική κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου και να απομακρύνουμε Συριζαίους, Κιναλιστές και κάθε άλλο ενδιαφερόμενο που επιδιώκει να την καπηλευτεί.

Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Λίγοι πολιτικοί έχουν την τύχη να ερίζουν τόσο πολλοί για την κληρονομιά τους, όσο ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ως προς αυτό μόνο με τον Ελευθέριο Βενιζέλο μπορεί να συγκριθεί.

Γιατί όπως και να το κάνουμε διάφορες άλλες ιστορικές μορφές ανήκουν κυρίως στις παρατάξεις τους, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι τον Χαρίλαο Φλωράκη.

Όμως, συνεχιστές του Αντρέα σήμερα διεκδικούν να είναι σχεδόν όλοι.

Από όλες τις παραλλαγές του κάποτε ΠΑΣΟΚ, εντός και εκτός ΚΙΝΑΛ, μέχρι το Ποτάμι αλλά και βεβαίως τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου πολύ συχνά ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει ως να κάθεται το βράδυ και να κοπιάρει ατάκες του Ανδρέα.

Μόνο που ο Ανδρέας κατέκτησε αυτή τη θέση στη συλλογική πολιτική μας μνήμη γιατί κατάφερε να φτιάξει μεσαία τάξη στην Ελλάδα.

Γιατί ήταν αυτός που πήρε τα αιτήματα των αδικημένων του Εμφυλίου και του μετεμφυλιακού κράτους και τα έκανε πράξη και θεσμούς.

Προσφέροντας καλύτερους μισθούς, φτιάχνονταν σύστημα υγείας, αναβαθμίζοντας τη θέση της αγροτιάς, αυξάνοντας τις συντάξεις, διαμορφώνοντας μια αίσθηση ότι υπάρχει όντως κράτος πρόνοιας, πήρε αυτά τα κοινωνικά στρώματα, που τα αντιμετώπιζαν με σηκωμένο φρύδι τα κάθε λογής «παλιά τζάκια», και τα έφερε στο κέντρο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Αυτό ήταν το μεγάλο του επίτευγμα και με έναν τρόπο ποτέ δεν του το συγχώρησαν.

Εξ ου και οι κραυγές κατά του «λαϊκισμού» που εξαπολύονταν εναντίον του από αυτούς που δεν άντεχαν οι αδικημένοι να αποκτούν κύρος και υπόσταση.

Σίγουρα ο Ανδρέας έκανε και πολλά λάθη.

Και λιτότητα έφερε και τον Σημίτη και διάφορους άλλους άφησε πίσω του και τη διάθεση διαφόρων να δουν την εξουσία ως οικονομική επένδυση δεν έλεγξε έγκαιρα.

Όμως, μπόρεσε να αλλάξει τον κοινωνικό χάρτη της χώρας.

Μόνο που αυτά που αγωνίστηκε να κάνει ο Ανδρέας, προσπάθησαν να τα γκρεμίσουν οι επίγονοί του.

Γιατί ο Κώστας Σημίτης αντί για πραγματική αναβάθμιση προσέφερε απλώς ένα όραμα υπερχρέωσης, μια σειρά από φούσκες, πρώτα του χρηματιστηρίου και μετά των καταναλωτικών που όταν έσκασαν ήταν ακριβώς η μεσαία τάξη που την πλήρωσε.

Γιατί ο ίδιος ο γιός του, ο Γιώργος Παπανδρέου, ήταν αυτός που μας έβαλε στα Μνημόνια όπως και ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος αυτός που ως συγκυβερνήτης του Σαμαρά φρόντισε τα μνημόνια να είναι όσο πιο οδυνηρά γινόταν.

Γιατί η Φώφη Γεννηματά και τα άλλα σημερινά στελέχη του ΚΙΝΑΛ, σε εκείνες τις κυβερνήσεις έμαθαν πολιτική και αυτές τις νοοτροπίες κουβαλάνε.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε να αποτελειώσει την αποπτώχευση της μεσαίας τάξης.

Να της διαλύσει το παρόν, να της υπονομεύσει το μέλλον και να την οδηγήσει, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε βίαιη προλεταριοποίηση.

Πάνω από όλα ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε να της πάρει την ελπίδα.

Εκεί που αυτή η τάξη, αυτά τα κοινωνικά στρώματα, αυτοί οι άνθρωποι με τις διάφορες διαδρομές τους, πίστεψαν ότι είχαν βρει μια διέξοδο και μια προοπτική, διαλέγοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας ΟΧΙ, ήρθαν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας να τους διαψεύσουν, να προδώσουν την εμπιστοσύνη τους, να τους στείλουν ξανά στο περιθώριο να σκέφτονται εάν θα τα βγάλουν πέρα με τις δόσεις του ΕΝΦΙΑ.

Γι’ αυτό και όλοι αυτοί δεν δικαιούνται να μιλούν για τον Ανδρέα.

Μόνο τα κοινωνικά στρώματα που κάποτε πραγματικά βοηθήθηκαν από τις πολιτικές του, μόνο η μεσαία τάξη δικαιούται να μιλάει.

Γιατί αυτή έχει μέτρο σύγκρισης και ξέρει να αποτιμά.   

Ο Μητροπολίτης που έδιωξε τις τσούχτρες και «τσάκισε» την κακαβιά

Καιρός να σωπάσουν οι περιβαλλοντολόγοι για το πρόβλημα με τις τσούχτρες, που τα τελευταία καλοκαίρια κάνουν την εμφάνισή τους σε διάφορες περιοχές της χώρας και κυρίως στον Κορινθιακό. Η λύση δόθηκε και ήταν απλή: Ένα θαύμα!

Η αποκάλυψη ήρθε από εκπομπή του Epsilon TV και έναν κάτοικο του Δερβενίου Κορινθίας. Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, που είχε τίτλο: «Με ποιο τρόπο εξαφάνισαν τις τσούχτρες από τον Κορινθιακό Κόλπο», όλα συνέβησαν ένα μεσημέρι…

Ο Μητροπολίτης Γορτυνίας – Μεγαλουπόλεως Ιερεμίας έτρωγε σε ταβέρνα της περιοχής μια σούπα κακαβιά, όταν τον προσέγγισε ο Ηλίας, κάτοικος της περιοχής, ζητώντας του να κάνει κάτι για το πρόβλημα με τις τσούχτρες.

Τότε ο Μητροπολίτης σηκώθηκε και ευλόγησε τις τσούχτρες κάνοντας το σταυρό του. Στη συνέχεια υπήρξε επικοινωνία και με τον γέροντα Πατάπιο, ο οποίος πρότεινε να ρίξουν οι κάτοικοι και έναν σταυρό στη θάλασσα με την ευλογία του Άγιου Όρους.

«Ρίξαμε έναν μαρμάρινο σταυρό και οι τσούχτρες εξαφανίστηκαν», είπε ο κάτοικος, ενώ οι παρουσιαστές της εκπομπής ζήτησαν επιπλέον πληροφορίες για το θαύμα: «Με το που ρίξατε τον σταυρό, εξαφανίστηκαν οι τσούχτρες;». «Μετά από δύο ημέρες εξαφανίστηκαν οι τσούχτρες, ολοκληρώθηκε η φυγή τους», επιβεβαίωσε ο Ηλίας. «Θαύμα δηλαδή έγινε», πρόσθεσαν οι παρουσιαστές, καθώς κάθε επιφύλαξή τους «εξαφανίστηκε» μαζί με τις τσούχτρες…  

       

tvxs.gr

Με πλοίο που προσέφερε η Cretan Daily Cruises η μεταφορά των σκουπιδιών από τον Μπάλο..!

Με τον κίνδυνο ο Μπάλος να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο Κισσάμου συμφωνήθηκε η μεταφορά των σκουπιδιών με πλοίο που προσέφερε η Cretan Daily Cruises. Με τη συγκεκριμένη λύση συμφώνησε και ο πρόεδρος του Φορέα που υπάγονται οι περιοχές Natura κ. Πέτρος Λυμπεράκης.

Η αποκομμιδή γινόταν ως τώρα από ψαράδες της περιοχής οι οποίοι μετέφεραν τα σκουπίδια μέσω θαλάσσης τα οποία πήγαιναν στο λιμάνι της Κισσάμου για να τα παραλάβει μετά απορριμματοφόρο του Δήμου.

Ο νόμος όμως ορίζει ότι η αποκομιδή των απορριμμάτων πρέπει να γίνεται από πιστοποιημένες πλωτές φορτηγίδες από τέτοιου είδους περιοχές και όχι βεβαίως από ψαροκάικα.

Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Δήμαρχου Κισσάμου κ. Θ. Σταθάκη, το κόστος για να γίνεται η αποκομμιδή με την προβλεπόμενη διαδικασία ξεπερνά, τις 200.000 ευρώ ενώ με τη μεταφορά μέσω ψαροκάικου στοίχιζε μόλις 5.000 ευρώ.

Πιο αναλυτικά, σε σχετικό δελτίο τύπου αναφέρονται τα εξής:

Μετά την διαβίβαση από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Χανίων προς τον Λιμενικό Σταθμό Κισσάμου της αίτησης του δήμου μας, για άμεση απομάκρυνση των συγκεντρωθέντων απορριμμάτων από την περιοχή του Μπάλου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο δημαρχείο Κισσάμου την Παρασκευή 31-8 και ώρα 2 το μεσημέρι παρουσία και του προέδρου του Φορέα που υπάγονται οι περιοχές Νατούρα κ. Λυμπεράκη Πέτρου. Από τις δύο  λύσεις που προτάθηκαν από τον κ. Λιμενοσταθμάρχη Κισσάμου, επιλέχτηκε αυτή που μπορεί να υλοποιηθεί.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την εταιρία  Cretan Daily Cruises, η οποία δέχτηκε το αίτημα  του Δημάρχου και έκανε αίτηση προς την Λιμενική Αρχή Κισσάμου να πραγματοποίησει ένα μεμονωμένο πλου χωρίς επιβάτες με το καράβι τους για να μεταφερθούν τα απορρίμματα. Το αίτημα θα πρέπει να εγκριθεί από το Υπουργείο Ναυτιλίας και στην συνέχεια θα εκτελεστεί το δρομολόγιο.

Ως Δήμος θεωρούμε ότι περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλους και με τις ιδιαιτερότητες που έχει η περιοχή της Λιμνοθάλασσας του Μπάλου, πρέπει να τυγχάνει τις φροντίδας όλων των εμπλεκόμενων φορέων, υπηρεσιών και πολιτών , διότι είναι εθνική μας υποχρέωση.

Δυσλειτουργίες που ενδεχομένως να δημιουργούνται λόγω τις νομοθεσίας  που δεν μπορεί να εξειδικευτεί για ιδιαίτερες και ενδεχομένως μεμονωμένες  περιπτώσεις (όπως η δική μας),  πρέπει να αντιμετωπίζονται δίχως εμπόδια, με ελεγχόμενες και ασφαλείς τρόπους.

 agonaskritis.gr

Νέα 24ωρη απεργία κήρυξε η ΠΝΟ για την Τρίτη

Νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων για αύριο Τρίτη, με αφορμή την υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας στα πληρώματα των πλοίων της ακτοπλοΐας, αποφάσισε ομόφωνα το μεσημέρι η διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.

Η ένωση των ακτοπλόων επανήλθε με νέα πρόταση για αύξηση 2% από την 1η Σεπτεμβρίου για δύο χρόνια κάτι ωστόσο που δεν έγινε δεκτό από τη διοίκηση της ΠΝΟ που ζητά αύξηση 5%.

Έτσι δεμένα θα παραμείνουν για αύριο δεύτερη ημέρα τα πλοία στα λιμάνια όλης της χώρας.

Σύμφωνα με το ΣΕΕΝ από την απεργία των ναυτικών στα πλοία της επιβατηγού ναυτιλίας έχει δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα στην τροφοδοσία των νησιών, αλλά και στις μετακινήσεις επιβατών, καθώς καθημερινά όπως αναφέρει, εξυπηρετούνται προς και από τα νησιά του Αιγαίου περίπου 180 χιλιάδες άτομα. Την Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου, όπως αναφέρει ο σύνδεσμος των ακτοπλόων, ήταν προγραμματισμένο να διακινηθούν με τα επιβατικά πλοία 180.000 επιβάτες, 50.000 ΙΧ οχήματα και 3.000 φορτηγά.

Ο Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας Γιάννης Χαλάς μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ανέφερε: «Δεν φταίμε εμείς. Η ένωση των ακτοπλόων θα έπρεπε να έχει σκεφτεί το αίτημα μας για 5% αύξηση από τον Μάιο που είχε τεθεί και να βρει μία λύση που να ικανοποιούσε τον κόσμο της ναυτεργασίας που δίνει την ψυχή του για να δουλεύουν τα βαπόρια καλά».

«Η απεργία που ξεκίνησε σήμερα το πρωί και εξελίσσεται με μεγάλη επιτυχία σε όλα τα λιμάνια της χώρας μας, επιβεβαιώνει τη βούληση των Ναυτεργατών να αγωνιστούν και να κλιμακώσουν τον αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, που όχι μόνο παραμένουν καθηλωμένοι όλη τη μνημονιακή περίοδο, αλλά έχουν διολισθήσει σε δραματικά χαμηλά επίπεδα λόγω των μειώσεων και των περικοπών τόσο από τις ναυτιλιακές εταιρίες όσο και από τα φοροληστρικά μέτρα όλων ως τώρα των κυβερνήσεων» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού ΠΕΝΕΝ.

Την περασμένη Παρασκευή εκπρόσωποι των ναυτεργατικών σωματείων συναντήθηκαν με στελέχη της Ένωσης των ακτοπλόων για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας αλλά δεν υπήρξε λύση. Οι ακτοπλόοι πρότειναν αύξηση 1% από τις αρχές Σεπτεμβρίου και άλλο 1% από 01/06/2019, κάτι όμως που δεν έγινε δεκτό από τη διοίκηση της ΠΝΟ, που αντιπρότεινε αυξήσεις 5%.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Φωτογραφία: Eurokinissi      

Ποιός θυμάται τον Ούλοφ Πάλμε;

Του Κώστα Αργυρού*

Ηταν το καμάρι της σοσιαλδημοκρατίας, χώρα πρότυπο για το κοινωνικό της κράτος, το εκπαιδευτικό της σύστημα, την ανεκτικότητα και τους δημοκρατικούς της θεσμούς. Πατρίδα του Ούλοφ Πάλμε έδωσε στέγη και έμπνευση σε πολλούς Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες, αποτέλεσε φάρο και σημείο

αναφοράς για τα σχέδια τους. Η Σουηδία ψηφίζει την ερχόμενη Κυριακή και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα ετοιμάζεται για το χειρότερο αποτέλεσμα της ιστορίας του, αρκετά κάτω από το 31% που είχε λάβει το 2014. Και το μόνο, που έχουν να προτείνουν οι Σοσιαλδημοκράτες για να σταματήσουν τον κατήφορο είναι μια επιπλέον εβδομάδα άδειας για όσους έχουν παιδιά σχολικής ηλικίας.

Είναι και αυτό ένα ακόμα πιστοποιητικό για την ένδεια ιδεών της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, για την αδυναμία της να αντισταθεί στο νεοφιλελεύθερο οδοστρωτήρα, που κατασπάραξε οποιαδήποτε ριζοσπαστική ιδέα, δίνοντας έτσι απόλυτη ελευθερία κινήσεων σε λαϊκιστές της ακροδεξιάς για να υποδυθούν τους «αντισυστημικούς».

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι «Σουηδοί Δημοκράτες», ένα κόμμα που φιλοξενεί στις τάξεις του αρκετούς δεδηλωμένους νεοναζί ετοιμάζεται για το μεγάλο άλμα προς το ή και πάνω από το 20% με μια εθνικιστική και ξενοφοβική ατζέντα. Μερίδα του Τύπου εντός και εκτός της σκανδιναβικής χώρας προτιμάει πάντως να υποβαθμίσει την σημασία αυτής της εξέλιξης, βαφτίζοντάς τους πλέον «σχεδόν κεντροδεξιούς». Αυτή τη μόδα φαίνεται να υιοθέτησαν και κάποιοι δικοί μας «φιλελεύθεροι». Είναι κι αυτός ένας εύσχημος τρόπος για να αγνοήσεις την πραγματικότητα, όταν αυτή δεν σε βολεύει. Απλώς την βαφτίζεις αλλιώς. Και είναι ίσως και ο καλύτερος τρόπος για να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη για μια πιθανή συνεργασία του κόμματος των «Μετριοπαθών» των γνήσιων δηλαδή κεντροδεξιών μαζί τους. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που είδαμε στην Αυστρία με τη συνεργασία κεντροδεξιάς και ακροδεξιάς, Λαϊκού Κόμματος και «Ελευθέρων». Κάτι που είδαμε να ονειρεύονται ενόψει ευρωεκλογών οι Ορμπαν και Σαλβίνι στην πρόσφατη συνάντησή τους στο Μιλάνο, εκεί που ο Ούγγρος πρωθυπουργός κατηγόρησε τον Εμανουέλ Μακρόν ότι θέλει να διαλύσει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, την «διεθνή» της Κεντροδεξιάς που ακόμα δεν έχει τολμήσει να διώξει από την παρέα της τον λαϊκιστή Μαγυάρο.

Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη προετοιμάζεται συστηματικά εδώ και χρόνια να αποδεχτεί ως φυσιολογική εξέλιξη την άνοδο στην εξουσία ρατιστικών, εθνολαϊκιστικών μορφωμάτων. Το έχουμε δει σε μια σειρά χώρες. Μαγειρεύεται και στην Ελλάδα. Ο επόμενος στόχος, όπως όλα δείχνουν, είναι να σχηματιστεί μια τέτοια εν δυνάμει πλειοψηφία και μέσα στο ευρωκοινοβούλιο τον ερχόμενο Μάιο. Υπάρχουν στις τάξεις της Χριστιανοδημοκρατίας φωνές που αντιστέκονται. Αλλά μοιάζουν να λιγοστεύουν. Και η σιωπή της πάλαι ποτέ αντιπέρα όχθης, της Σοσιαλδημοκρατίας, κάθε άλλο παρά τις βοηθάει να ακουστούν.

* το κείμενο του Κ. Αργυρού είναι από το «ΕΘΝΟΣ της Κυριακής» 02 Σεπ. 2018

- πηγή: 28europe

    

25 ετών και τριών μνημονίων

γράφει η Νόρα Ράλλη

«Με συγχωρείτε, κυρία μου, πόσο χρονών είστε;». Με το που άκουσα αυτό το «κυρία μου» κατάλαβα... Ενώ παλαιότερα αυτή η λεξούλα, ως ένδειξη ευγένειας, συνοδευόταν με φράσεις του τύπου «θέλετε να καθίσετε;» ή «να σας προσφέρω κάτι;», σήμερα είναι σχεδόν βέβαιο πως με το που ακούς το «κυρία», ειδικά με το «μου» δίπλα, κάλλιο κόψε δρόμο και φεύγα! Δεν θα 'ναι για καλό.

«Πώς πάτε έτσι, κυρία μου;». «Τι θα γίνει, κυρία μου, θα κουνηθείτε καμιά φορά;». Ή, το προσωπικό μου αγαπημένο: «Τι να μας πει και η κυρία;». Αυτό το τελευταίο δεν ενέχει μεν κτητικό προσδιορισμό, ακριβώς όμως γιατί υπονοεί πως άπαξ και είσαι γένους θηλυκού, ανήκεις κατευθείαν στην κατηγορία των μη εχόντων δικαίωμα διά να ομιλούν. Και ικανότητα διά να σκέπτονται.

Αργά ή γρήγορα, θα ερχόταν και η δική μου σειρά να προστεθώ στο πάνθεον των εν λόγω «κυριών». Και ήρθε. Σε μία (ακόμη) πολιτική συζήτηση, κατά τη διάρκεια μιας (ακόμη) πολιτικής διαφωνίας. Ο συνομιλητής, μιας κάποιας ηλικίας (και μιας πολύ συγκεκριμένης οικονομικής κατάστασης), είχε τελειώσει με τα επιχειρήματά του. Ηταν καιρός να βγάλει τα μεγάλα μέσα και να με χτυπήσει εκεί που πονάει: «Με συγχωρείτε, κυρία μου, πόσο χρονών είστε;».

Η κουβέντα ήταν γύρω από τον παραπροχθεσινό ανασχηματισμό. Μόλις άκουσα την ερώτηση, ένεκα που πάντα είχα ένα θεματάκι με τον χρόνο, καθώς δεν είναι ποτέ αρκετός για να υπάρξεις αυτόβουλα μέσα του (πώς τα καταφέρνει ο άτιμος και συνεχώς σε ετεροπροσδιορίζει διάολε!), το μυαλό μου άρχισε να βγάζει σπίθες. Σαν εκείνες, του πρώτου λαμπτήρα.

Και κάπως έτσι, από τους ανασχηματισμούς, άρχισα να σκέφτομαι τους μετασχηματισμούς: πώς αλλάζει η σκέψη μας όταν πρέπει να μειώσουμε τον αντίπαλο για να εδραιώσουμε εαυτόν. Και κάπως έτσι (και χειρότερα) από τους ανασχηματιστές του κόσμου τούτου, άρχισα να σκέφτομαι τους μετασχηματιστές: Πού είναι ένας Τέσλα όταν τον χρειάζομαι; Να μετασχηματίσει τον συνεχή, γραμμικό χρόνο σε κυκλικό, εναλλασσόμενο και να είμαστε «φωτισμένοι» και «λαμπεροί» για πάντα;

Η αντιδικία δύο σπουδαίων, αν και όχι εξίσου, εφευρετών, των Εντισον και Τέσλα, είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο πρώτος, πάμπλουτος και καταξιωμένος, δεν κατάφερε να ηλεκτροδοτήσει με το συνεχές του ρεύμα, παρά μόνο μια απόσταση 800 μέτρων από το εργοστάσιο παραγωγής. Ο δεύτερος, ταπεινός, προβληματικός, σχεδόν ψυχωτικός, εξαιρετικά ευφυής και πρωτοπόρος, κατόρθωσε, με τη χρήση μετασχηματιστών, να πείσει πως το εναλλασσόμενο ρεύμα δεν είναι επικίνδυνο και μπορεί να φτάσει σε όλο τον κόσμο. Για να καταρρίψει τη θεωρία του ο Εντισον (τον οποίο χρηματοδοτούσε ο γνωστός μας J. P. Morgan!), πρότεινε να εφαρμοστεί το σύστημα του αντιπάλου του στην πρώτη ηλεκτρική καρέκλα στην ιστορία: ο θάνατος του καταδικασμένου δεν ήταν ακαριαίος και ο Εντισον πέτυχε αυτό που ήθελε.

Οχι για πολύ βέβαια. Εν τέλει, το σύστημα του Τέσλα αποτέλεσε τομή για την ηλεκτρομηχανική και η ανθρωπότητα από τότε απολαμβάνει τους καρπούς του. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Εντισον θυμάται: «Ο πόλεμος των ρευμάτων υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου». Βέβαια, ο Τέσλα, σε αντίθεση με τον ίδιο, πέθανε μόνος, πάμφτωχος, καταχρεωμένος και παραγνωρισμένος. Υπάλληλοι του Γραφείου Αλλοδαπής Ιδιοκτησίας, μάλιστα, μετά από αίτημα του FBI, κατέσχεσαν όλα τα υπάρχοντά του που σφραγίστηκαν υπό κυβερνητική εντολή... Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε.

Αυτόν θυμήθηκα κι εγώ τις προάλλες. Αυτόν και τον «πόλεμο των ρευμάτων», εν είδει ανασχηματισμού. Λίγο πιο δεξιά, λίγο πιο κεντρώα, κάπως νεότερα, κάπως χειρότερα, για να έρθουν τα καλύτερα. Κατανοητό, αν και όχι επιθυμητό. Αποδεκτό, αλλά όχι για πολύ.

Γιατί ο χρόνος περνάει κι εγώ βαρέθηκα να τον μετράω με αδιέξοδες συζητήσεις, χρηματιστηριακούς δείκτες, ενφιο-λογήματα και περασμένα μεγαλεία, που αν και ποτέ δεν ήταν μεγαλεία, ακόμα κλαις διηγώντας τα. Θα τον μετράω με σύγχρονους όρους. Το αποφάσισα μόλις.

«Είμαι 25 ετών και τριών μνημονίων» απάντησα στον συνομιλητή μου και τον άφησα στην ησυχία του να κάνει την πρόσθεση.

Σαν σήμερα, 2 Σεπτεμβρίου 1984, έφυγε από τη ζωή ο Μάνος Κατράκης.

«Σύντροφε Μάνο, κρητικόπουλο, Ερωτόκριτέ μας άξιε γιε της Ρωμιοσύνης

Ερωτας είσαι και ομορφιά και λεβεντιά και αγάπη

στο μπόι σου παίρνει μέτρο η ανθρωπιά και η τέχνη

μες στη φωνή σου ακέριος ο λαός βρίσκει την πιο σωστή φωνή του

μες στη φωνή σου πέντε αηδόνια, τρεις αητοί κι ένα λιοντάρι δένουν τη φιλία του κόσμου.

Σύντροφε Μάνο εσένανε σου πρέπουν αψηλόκορφοι ύμνοι σαν τον πάππο σου τον ψηλορείτη…»

Κάθε φορά που θέλει κάποιος να μιλήσει για τον Μάνο Κατράκη , αυτοί οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου έρχονται και διεκδικούν την πρώτη θέση στη σκιαγράφηση αυτής της πολυδιάστατης προσωπικότητας, διεκδικούν την πρώτη θέση για να μνημονεύσουν τον άνθρωπο, τον αγωνιστή και καλλιτέχνη, που πάντα βρίσκεται στην καρδιά και στη μνήμη μας, κι ας έχουν περάσει (…) χρόνια από τότε που έφυγε (2/9/1984). Τα λόγια αυτά του Ρίτσου ήταν το δώρο του για τον εορτασμό των 50 χρόνων στο Θέατρο του Μάνου Κατράκη , με τον οποίο πρώτα απ’ όλα μοιράστηκαν τα βάσανα της εξορίας, στη συνέχεια βρέθηκαν πλάι – πλάι στους αγώνες για την ειρήνη και το σοσιαλισμό, χτίζοντας έτσι μια βαθιά φιλία.

«Αν ο Μάνος Κατράκης μεσουρανούσε στη θεατρική ζωή του τόπου μας, δεν το χρωστάει μονάχα στο λεβέντικο παράστημα και στο συναρπαστικό φωνητικό όργανο, μα στην απόλυτη ψυχική του αφοσίωση στην Τέχνη» επισημαίνει ο κορυφαίος σκηνοθέτης και συγγραφέας Αλέξης Σολομός, προλογίζοντας το λεύκωμα που κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» με τίτλο «Μάνος Κατράκης (Στη ζωή, στη σκηνή και την οθόνη)». Και συνεχίζει ο Αλέξης Σολομός: «Δίχως συμφεροντολογικά κίνητρα, δίχως συμβιβασμούς και αυτοθαυμασμούς, μας πρόσφερε παραστάσεις με πνευματικό μήνυμα, πατριωτικό αίσθημα και ανθρώπινη πνοή. Οσο παράξενο κι αν φαίνεται, η «υποκριτική τέχνη» δε στηρίζεται στην υποκρισία, αλλά στην ψυχική ειλικρίνεια. Και την ειλικρίνεια αυτή – που χαρακτήριζε τον Κατράκη σαν ηθοποιό και σαν άνθρωπο – τη συνδυάζω με κάτι που μου είπε, όταν ετοιμάζαμε μια παράσταση: «Θα προτιμούσα να μην τονίσω τη φράση αυτή όπως τη θέλεις, γιατί, αν την πω έτσι, δε θα είμαι εγώ»»…

Αδάμαστος και ευαίσθητος

Η ζωή του αρχίζει από το Καστέλι Κισσάμου, όπου ξαναγύριζε όποτε μπορούσε για να ξαναθυμηθεί τον πατέρα του, Χαράλαμπο, από τον οποίο ορφάνεψε νωρίς, τα άλλα τέσσερα αδέρφια του και την κυρα-Ειρήνη, τη μάνα του, που τη λάτρευε και της έμοιαζε όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στον πεισματικό χαρακτήρα και την αδάμαστη ψυχή. Θυμίζουμε έναν, καταγραμμένο, σχεδόν δύο δεκαετίες πριν στο «Ρ», διάλογό του με τη μάνα του, ως δείγμα του χαρακτήρα και των δυο. Η κυρα-Ειρήνη, όπως όλες οι μανάδες των κρατουμένων αγωνιστών, υπέφερε με τον εγκλεισμό του παιδιού της. Σε μια συνάντησή τους στην εξορία, ο Κατράκης δοκίμασε την ψυχική αντοχή της μάνας του: -«Τι είναι Μανόλη;» -«Θες να ‘ρθω στο σπίτι, μάνα;» -«Πώς θα ‘ρθεις;» -«Ε… θα υπογράψω και θα ‘ρθω»- «Ιντα να υπογράψεις;» -«Δήλωση» -«Ιντα δήλωση;» -«Οτι δεν είμαι αυτό που είμαι…» -«Και δεν είσαι;» -«Είμαι» -«Μην υπογράψεις, κερατά, μην υπογράψεις…».

Οσοι τον γνώρισαν μιλούν για την παλικαριά του Μάνου Κατράκη να αγαπά και να μοχθεί για τη ζωή, τον αγώνα, την τέχνη. Δυνατός, εργατικός, σεμνός και αταλάντευτος, επέλεξε το δύσκολο δρόμο και στη ζωή και στην τέχνη. Οι προσωπικές του αγωνίες ήταν οι αγωνίες του λαού και η ανησυχία του ήταν η ανησυχία του παθιασμένου εργάτη της τέχνης.

Ο Μάνος Κατράκης από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση στο θέατρο το 1928, φανέρωσε το υποκριτικό του ταλέντο και ανέβηκε γρήγορα την κλίμακα της θεατρικής ιεραρχίας, για να καταλάβει μια δεσπόζουσα θέση ανάμεσα στους κορυφαίους ηθοποιούς μας.

Η κριτική αντιμετωπίζει με ενθουσιασμό την πρώτη κιόλας παρουσία του στο θέατρο (στο ρόλο του Χαρίδημου, στον Ερωτόκριτο). Ο Αλκης Θρύλος έγραψε: «Υπήρξε μια αποκάλυψη. Ο κ. Κατράκης γέμισε τη σκηνή μόλις παρουσιάστηκε, χόρεψε με χάρη γοητευτική και μια εξαιρετική ευλυγισία και έπαιξε σαν δοκιμασμένος ηθοποιός». Ενώ ο Μιχαήλ Ροδάς τον χαρακτήρισε «λεβέντη στην όψη και στο κορμί», «ελπίδα του νεωτέρου μας θεάτρου, ένα καλλιτεχνικό αστέρι λαμπρό», για το οποίο πίστευε ότι «η Κρήτη που τον έβγαλε έπρεπε να υπερηφανεύεται».

«Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής»

Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής και στα τραγικά χρόνια του εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης. Απολύεται από το Εθνικό Θέατρο για τις ιδέες του, συλλαμβάνεται, του ζητούν να υπογράψει δήλωση, αρνείται και εξορίζεται στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αϊ-Στράτη, μέχρι το 1952. Αλλά και αργότερα, ήταν πάντα από τους πρώτους, σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό του. Σε εποχές γενικού ξεπουλήματος ο Μάνος Κατράκης , είτε με το λόγο του «Προμηθέα», είτε με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις διεκδικήσεις του ΚΚΕ, τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο.

Χαρακτηριστικό είναι ένα επεισόδιο που έχουν διηγηθεί, τόσο ο Γιάννης Ρίτσος, όσο και η Ρούλα Κουκούλου, όταν οι Αλφαμίτες τον βασάνιζαν: «Γονάτισε Κατράκη » – του έλεγαν – «αλλιώς θα πεθάνεις». «Οχι, ρε παιδιά, τέτοια χάρη δε σας την κάνω». «Τι παριστάνεις, ρε;» – συνέχιζαν – «Τον Μαρίνο Κοντάρα;» (τον ήρωα της ομώνυμης ταινίας που είχε ενσαρκώσει τον ατρόμητο ήρωα). Κι ο Κατράκης αποκρίθηκε «…όχι ρε παιδιά, δεν παριστάνω τον Μαρίνο Κοντάρα, απλά τον άνθρωπο».

Οι ιδέες, η ειλικρίνεια, το ανυπότακτο του χαρακτήρα, η ανθρώπινη και κοινωνική ευαισθησία, η καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία, αλλά και η κρητική ποιητική φύση του Κατράκη αντανακλώνται και σε ποιήματά του, τα οποία παρατίθενται στο βιβλίο και που έμειναν μια προσωπική υπόθεση που μοιράστηκε μόνο με τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους και όχι με το αναγνωστικό κοινό κάποιας έκδοσης. Μέσα από αυτά τα ποιήματα φαίνεται πως στην ψυχή του ζει πάντα η ελπίδα για τον καινούργιο κόσμο: «Στ’ ακροθαλάσσι του Αϊ-Στράτη/ κρυφά από του Θεού το μάτι/ Ζουν άνθρωποι και ωριμάζουν/ καινούριο κόσμο ετοιμάζουν».

Οι δυσκολίες της εξορίας, τα βασανιστήρια, η αλληλεγγύη ανάμεσα στους δοκιμαζόμενους συναγωνιστές καταγράφονται από τον Κατράκη με ποιητικό τρόπο:

«Κείνο το βράδυ στη χαράδρα…/ Δεν το ξεχνάω φίλε/ Είχανε σπάσει δυο μπαμπού/ στα κόκαλά μου…/ Η ανανδρία θυμάμαι/ τα ‘βαλε με τη λεβεντιά/ κείνο το βράδυ/ Μα το νεράκι πού το βρήκες/ σύντροφέ μου;/ Τώρα που πέρασαν οι πόνοι/ σε βλέπω αδύνατο κι ωχρό/ να σεργιανάς/ Κι είπα να σου ‘δινα το χέρι/ για να ξοφλήσω τη δροσιά/ κείνης της νύχτας/ Μα το νεράκι πώς το βρήκες/ το νεράκι/ σ’ εκείνο τ’ άνυδρο το ρέμα».

«Η ζωή άρχισε από τότε που μπήκα στο Κόμμα μου», είχε πει ο ίδιος. «Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για το κόμμα, για τις εκατοντάδες χιλιάδες τους συντρόφους, που αποτελούν τον κορμό του μεγάλου δέντρου του μέλλοντος. Από αυτό αντλούμε όλη τη δύναμη για την τελική δικαίωση των αγώνων και θυσιών του λαού μας. Από τη ζωοδότρα πηγή αυτού του λαού παίρνουμε εμείς οι καλλιτέχνες το υλικό, που το κάνουμε λόγο, εικόνα, ποίηση, μουσική, θέατρο και ό,τι άλλο βοηθά στην καλυτέρευση του νου και της ψυχής».

Με τη γλώσσα της καρδιάς

Ο Μάνος Κατράκης που στη διάρκεια του βίου του στη χώρα αυτή πληγώνεται, βασανίζεται, καταδιώκεται, εξορίζεται έρχεται ο καιρός που τιμάται όχι μόνο με πολιτειακές και κοινωνικές διακρίσεις εντός της χώρας του αλλά και εκτός.

Το Μάρτη του 1981 διοργανώνεται στο Παρίσι τιμητική εκδήλωση από τον σκηνοθέτη Γιάννη Ιορδανίδη. Στην εναρκτήρια βραδιά της εκδήλωσης ο Μάνος Κατράκης απευθύνεται στους παρευρισκόμενους με τη γλώσσα της καρδιάς όπως έκανε πάντα:

«Και να γνώριζα τη γλώσσα του Ρακίνα και του Μολιέρου πάλι θα σας μίλαγα ελληνικά. Δεν θέλω τίποτα να ψευτίσει τη συγκίνησή μου και την ευγνωμοσύνη μου για την τιμή που μου κάνετε. Γι’ αυτό χρησιμοποιώ τις λέξεις της γλώσσας μου που ταυτίζονται με την ψυχή μου. Είναι λέξεις που κρύβουν μέσα τους την καθαρότητα του ελληνικού ουρανού και του ασίγαστου πόντου. Εσείς τιμάτε τα 50 χρόνια της καλλιτεχνικής μου δραστηριότητας. Σας ευχαριστώ. Εγώ όμως θέλω να σας πω ποιος είμαι. Θέλω να με γνωρίσετε σωστά. Θέλω να σας πω πως γεννήθηκα στην Κρήτη. Μεγάλωσα ξυπόλητο παιδί στις αμμουδιές της πατρίδας μου, που έβαζα στ’ αυτιά μου τα κοχύλια της θάλασσας να ακούσω τη βουή του ωκεανού. Δεν ήξερα να αποζητώ την ομορφιά, μα η ομορφιά ξεδιπλωνόταν ολόγυρά μου. Δεν ήξερα να αποζητώ τη λεβεντιά. Μα η λεβεντιά με συνέπαιρνε μέσα μου από τις ιστορίες του παππού μου. Αφήστε να παινέψω την πατρίδα μου. Το αξίζει. Εγινα ηθοποιός όπως θα μπορούσα να γίνω και σιδηρουργός. Ηθελα να ξοδιάσω όσες δυνάμεις κρύβαν τα μπράτσα μου και η ψυχή μου»…

Πηγή: Ριζοσπάστης – Του πρέπουν «αψηλόκορφοι ύμνοι»… (Σοφία Αδαμίδου) 

   

Γιατί η διακοπή χρηματοδότησης του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η απόφαση των ΗΠΑ να διακόψουν ολοκληρωτικά την χρηματοδότηση της Υπηρεσίας αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA), προκαλώντας άμεσο πρόβλημα επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους, χαρακτηρίστηκε από διεθνή ΜΜΕ και αναλυτές σαν ιδιαίτερα σκληρή αλλά και… νόμιμη. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο σύνθετη.

Το κράτος του Ισραήλ είναι υποχρεωμένο βάσει του διεθνούς δικαίου να καλύπτει τις ανάγκες των πληθυσμών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και να συνεισφέρει για την επιβίωση των εκατοντάδων χιλιάδων Παλαιστινίων που εκτοπίστηκαν λόγω της στρατιωτικής κατοχής.

Το Ισραήλ δεν συμμορφώθηκε όμως ποτέ με αυτή του την υποχρέωση, αφήνοντας τις ΗΠΑ να αναλάβουν ένα τμήμα του κόστους μέσω της χρηματοδότησης του ΟΗΕ. Με τον τρόπο αυτό η Ουάσινγκτον προσέφερε εμμέσως ακόμη μεγαλύτερα ποσά στο ισραηλινό κράτος – πέρα από την κολοσσιαία οικονομική και στρατιωτική βοήθεια που προσφέρει εδώ και δεκαετίες. Παράλληλα το Ισραήλ γλίτωνε όχι μόνο από την οικονομική υποχρέωση αλλά και από την εικόνα του στρατού κατοχής που θα παρουσίαζε προς τη διεθνή κοινότητα.

Το γεγονός δηλαδή ότι σχεδόν ο μισός προϋπολογισμός της UNRWA προέρχονταν από τις ΗΠΑ δεν οφείλεται στην “αγάπη” της Ουάσινγκτον για τους Παλαιστίνιους αλλά σε μια ανομολόγητη συμφωνία με το κράτος του Ισραήλ – και σε δεύτερο επίπεδο με τον ΟΗΕ.

Η σιωπηρή αυτή συμφωνία όμως φτάνει στο τέλος της αφήνοντας μόνο δυο ενδεχόμενα (και ορισμένους συνδυασμούς αυτών των δυο): Είτε το Ισραήλ θα πρέπει να αναλάβει τις υποχρεώσεις του ως στρατός κατοχής είτε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα βρεθούν αντιμέτωποι άμεσα με τον κίνδυνο βέβαιου θανάτου.

Οι ΗΠΑ αλλά ακόμη και συμμαχικές τους χώρες (όπως η Ελλάδα) που συνεργάζονται με τα κατοχικά στρατεύματα του Ισραήλ δεν είναι απλοί παρατηρητές αλλά συνεργάτες σε ένα εν εξελίξει έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.