Ιδεογράμματα

Γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

Μια ιστορία κρύβεται πίσω από κάθε έννοια, μια μακρά σειρά γεγονότων, μεγάλων ή μικρών, που οι άνθρωποι προσπάθησαν να περιγράψουν με μια εικόνα, με μερικές γραμμές από μελάνι ή άλλο σκουρόχρωμο υλικό πάνω σε έναν λευκό καμβά. Μπορεί να είναι ένα ζώο, ένα αντικείμενο, μια ιδέα αυτό που θέλεις να εκφράσεις και με λίγες πινελιές από μαύρο μελάνι πάνω στο χαρτί να το καταφέρεις. Και όλο αυτό να μοιάζει με έργο τέχνης.

Βλέπεις ένα κινέζικο ιδεόγραμμα και θέλεις να το αντιγράψεις. Εχεις διαβάσει ότι σημαίνει «σοφία» και το παρατηρείς προσεκτικά: οι γραμμές του φαίνονται ξεκάθαρες, απλές, λιτές. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι;

Παίρνεις λοιπόν ένα πινέλο –από τα δικά σου, πουθενά δεν έχεις πρόχειρο ένα για κινέζικη καλλιγραφία–, παίρνεις κι ένα κομμάτι χαρτί και αρχίζεις να σχεδιάζεις γραμμές. Από πάνω προς τα κάτω, από τα δεξιά προς τα αριστερά, από τα αριστερά προς τα δεξιά και κάτω. Πότε γραμμές ελαφρά καμπύλες και πότε ίσιες και αυστηρές. Επειδή είσαι παρατηρητική, αυτό που έχεις φτιάξει μοιάζει με το πρωτότυπο –όχι με την πρώτη, αλλά ύστερα από δύο ή τρεις προσπάθειες.

Νιώθεις μια μικρή υπερηφάνεια, όπως τότε που έμαθες να γράφεις την πρώτη σου λέξη στα αγγλικά, πολύ πιο απλή, αλλά ταυτόχρονα τόσο ξένη. Χρόνια σού πήρε να γίνει κτήμα σου.

Αλλά αυτή η γλώσσα, η -όπως λένε πολλοί- πιο δύσκολη στον κόσμο, κτήμα σου ίσως να μη γίνει ποτέ. Δεν είναι μόνο ότι δεν μοιάζει με τη μητρική σου, ούτε με τις άλλες που έχεις ήδη μάθει. Δεν είναι τα δύσκολα ιδεογράμματα, που αριθμούν όπως λένε κάπου 35.000, δεν είναι ότι για να γράψεις πρέπει να εξασκηθείς πολύ, ώστε να μπορείς να το κάνεις σωστά, χωρίς να προκαλέσεις κάποιο σκάνδαλο.

Είναι ότι είχες μάθει από μικρή όλο αυτό να το βλέπεις σαν κάτι μακρινό.

Αλλά τώρα μεγάλωσες και θέλεις κάτι να μάθεις, έστω μια λέξη, γιατί το μακρινό μπορεί να μπει στο σπίτι σου ό,τι ώρα το θελήσεις ή, αν είσαι αρκετά τυχερή, να ταξιδέψεις κάποτε εκεί.

Ξέρεις –πάντα το ήξερες– ότι οι άνθρωποι είναι ίδιοι παντού στον κόσμο. Μπορεί να μη μοιάζουν τόσο στα εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως το χρώμα του δέρματος, το σχήμα των ματιών ή το ύψος, αλλά το εσωτερικό τους είναι το ίδιο.

Οχι μόνο τα ζωτικά όργανα, αλλά το πνεύμα, η σκέψη, οι ιδέες. Πράγματα που διαμορφώνονται με την εκπαίδευση, τα μαθήματα της ζωής, αυτά που παίρνει ο καθένας μόνος του και αυτά που του παραδίδουν οι παλιοί, όσα διαβάζει στα βιβλία, όσα υπονοεί ή φωνάζει η τέχνη. Η παγκόσμια σοφία, δηλαδή.

Σοφία. Πόσο απατηλή λέξη είναι. Ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι την έχει κάνει κτήμα του; Ακόμη και οι επτά σοφοί της αρχαιότητας, τότε που ο κόσμος ήταν μικρότερος, που παπαγαλίζαμε τα ονόματά τους στο σχολείο χωρίς να μπούμε ποτέ στον κόπο να μάθουμε σε βάθος όσα δίδαξαν, πόση γνώση είχαν αποκτήσει και επεξεργαστεί;

Ολοι αυτοί οι σημαντικοί άνθρωποι που γεμίζουν τα πανεπιστήμια και τις ακαδημίες και τα σεμινάρια και τα σχολεία, πόσα πράγματα ξέρουν στο σύνολό τους;

Ανόητες ερωτήσεις, δεν μετριούνται αυτά τα πράγματα.

Χωρίς γνώση, σοφία δεν υπάρχει, ούτε χωρίς εμπειρία, πολλώ δε μάλλον σοφία δεν υπάρχει χωρίς κατανόηση.

Κι εσύ που όλη σου τη ζωή προσπαθείς να μαθαίνεις διαρκώς καινούργια πράγματα, να εμπλουτίζεις τη ζωή σου με εμπειρίες, αλλά και να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου προσπαθώντας να τον κατανοήσεις, στα καλά και τα κακά του, στα λάθη και τα σωστά του, σοφή δεν νιώθεις. Γιατί;

Κοιτάζεις πάλι το ιδεόγραμμα και μετράς τις γραμμές του: πάνω-κάτω δεκαπέντε. Τέλειο στην απλότητά του. Τέλειο στο νόημά του.

Και όμως, όσο μαθαίνεις, όσο προσπαθείς να κατανοείς, τόσο πιο πολύ το χάνεις.

Η κατανάλωση ως υποταγή

Του Περικλή Κοροβέση

Η ιστορία της εξουσίας είναι και η ιστορία της υποταγής των ανθρώπων. Το ανθρώπινο είδος, όταν εγκατέλειψε την οικογένειά του και άφησε πίσω του τα ξαδέρφια του τους χιμπατζήδες, για να εξελιχθεί στον Homo Sapiens, μαζί με τον πολιτισμό που δημιούργησε, έχτισε παράλληλα και τη βαρβαρότητα. Εννοια άγνωστη στο ζωικό βασίλειο.

Οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο μεταξύ τους. Ενας άνθρωπος μπορεί να έχει έναν άλλο άνθρωπο σκλάβο του. Μπορεί να τον εκμεταλλεύεται, να τον βασανίζει ή ακόμα να τον σφάξει σαν πρόβατο, δικαιώματα που αποκτά λόγω ιδιοκτησίας. Και η ιδιοκτησία είναι ιερή και προστατεύεται.

Ο καθένας την κάνει ό,τι θέλει. (Εκτός βέβαια από το να τη χάσει.) Ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει το φυσικό του σπίτι, τον χώρο που γεννήθηκε και μεγάλωσε -και είναι εξαρτημένος από αυτόν-, τη χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη μας. Και ακόμα να δηλητηριάσει τον αέρα που αναπνέει. Ολα αυτά στα ζώα είναι άγνωστα.

Εχει επικρατήσει ο όρος ο «νόμος της ζούγκλας». Προφανώς είναι μια μεταφορά του νόμου της κοινωνίας των ανθρώπων στην άγρια ζωή, όπου επικρατεί πλήρης αρμονία. Και αν μας σοκάρει η εικόνα ενός ελαφιού που κατασπαράζεται από μια τίγρη, δεν μας σοκάρει καθόλου όταν τρώμε ένα φιλέτο ελαφιού με σος μαδέρα σε ένα ακριβό εστιατόριο που έχει μόνο κυνήγι.

Καμιά τίγρης δεν διαθέτει μια φάρμα για να εκτρέφει ελάφια και να τα τρώει κατά βούληση. Ο άνθρωπος το κάνει. Παραπάνω από τα μισά ψάρια που τρώει ο πλανήτης είναι από ιχθυοκαλλιέργειες και η κτηνοτροφία έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που το μεθάνιο που εκπέμπουν τα ζώα με τις πορδές τους κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο περιβάλλον από ό,τι τα αυτοκίνητα. Και όλοι μας συντηρούμε αυτή την κατάσταση με την ιδιότητα του καταναλωτή.

Η εξουσία, αν τοποθετήσουμε την απαρχή της στη Νεολιθική Εποχή, δέκα - δώδεκα χιλιάδες χρόνια π.Χ. μέχρι τις μέρες μας, έχει βρει χιλιάδες τρόπους και μορφές για να επιβληθεί. Αλλά ο πυρήνας της είναι ίδιος.

Και αυτός είναι η εξαφάνιση της προσωπικότητας του ατόμου και στέρηση όλων των δικαιωμάτων του, με τον νόμο του σωστού και του πρέπει που συχνά ταυτίζεται με τη θέληση του Θεού. Από την απόλυτη μοναρχία, που εκπροσωπεί τον Θεό επί της Γης, μαζί με τους νομοθέτες του θεϊκού λόγου, την επίσημη εκκλησία (ασχέτου δόγματος), μέχρι τη σημερινή «Θρησκεία της Αγοράς», ο μηχανισμός είναι ο ίδιος.

Σήμερα βέβαια πολύ πιο επικίνδυνος, λόγω τεχνολογίας. Και από την ημέρα που γεννιόμαστε μέχρι την ημέρα που πεθαίνουμε, όλα πρέπει να γίνουν μέσα στην υπακοή και τον νόμο. (Μέχρι πρόσφατα απαγορευόταν η καύση των νεκρών και η πολιτική κηδεία.) Το πρώτο πράγμα προς την ελευθερία είναι η ανυπακοή σ’ αυτά που μας έχουν μάθει και που μας έχουν διαμορφώσει.

Αυτό συνεπάγεται ψυχολογική αλλαγή, που πάει χέρι χέρι με την πνευματική. Μια αλλαγή προσανατολισμού που θα μας φέρει σε επαφή με τους άλλους και εδώ σπάει η μοναξιά. Και μετά αρχίζει η πολιτική που θέλει να ξεφύγει από το σύστημα και να το ανατρέψει.

Το καπιταλιστικό σύστημα έχει τη δυνατότητα να αφομοιώσει τα πάντα. Εκτός βέβαια από την ανατροπή του. Είδαμε την τύχη των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Κράτη του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ έγιναν ημιφασιστικά. Και ο περίφημος σοβιετικός μαρξισμός έγινε σκοταδισμός και εξουσιαστική ιδεολογία.

Και το βλέπουμε αυτό καθαρά στον ΣΥΡΙΖΑ που ανανέωσε τον φθίνοντα δικομματισμό και σταθεροποίησε το σύστημα, νεκρώνοντας κάθε λαϊκή αντίδραση (προς το παρόν). Και για αυτό μπορεί κανείς να κάνει μια υπόθεση. Από τη μεταπολίτευση και μετά, αυτός ο λαός στράφηκε στον καταναλωτισμό θυσιάζοντας εθελοντικά τα δικαιώματά του. Τόσο στην ποιότητα ζωής όσο και στην πνευματική του καλλιέργεια και μόρφωση.

Η τηλεόραση έγινε ο πνευματικός του πατέρας στην αποβλάκωση. Και ο καταναλωτής δεν μπορεί να στραφεί εναντίον του συστήματος που τον εκτρέφει. Θέλει μόνο το προηγούμενο καταναλωτικό επίπεδο που έχασε.

Παρ’ όλα αυτά ένας νέος διαφωτισμός υπάρχει που ακόμα δεν έχει βρει πολιτική έκφραση. Ή αυτή που υπάρχει είναι περιθωριακή. Αλλά θέλει ψάξιμο. Ποιος τρέχει στα μικρά εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία που κανείς μπορεί να ψωνίσει με κλειστά μάτια; Ή ποιος παρακολουθεί τους μικρούς εκδοτικούς οίκους που εκδίδουν πολύτιμα μη εμπορικά βιβλία; Ή για να γίνω κυνικός.

Πότε αγοράσαμε για τελευταία φορά βιβλίο ή ακόμα εφημερίδα; Υπάρχει μια εύκολη απάντηση-εξήγηση για όλα αυτά. Το διαδίκτυο τα έχει όλα και είναι και δωρεάν. Αλλά αυτό διαψεύδεται από τα έντυπα υψηλής ποιότητας που ακμάζουν χωρίς διαφήμιση, η οποία καταργεί την ανεξαρτησία ενός εντύπου. Αναφέρομαι στο γαλλικό περιοδικό «XXI» που εδώ και δέκα χρόνια όχι μονάχα επιζεί, αλλά έγινε και συγκρότημα. Βγάζει ένα ακόμα έντυπο με αποκλειστική ύλη τα φωτορεπορτάζ και μία εβδομαδιαία εφημερίδα.

Αλλά αυτά στη Γαλλία. Οσο υπάρχουν αναγνώστες, υπάρχει ελπίδα για ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Κατά την άποψή μου, οι εφημερίδες χάνουν αναγνώστες, γιατί πια δεν τους εκπροσωπούν, δεν τους δίνουν γνώση και κρίση, αλλά υπηρετούν άλλα συμφέροντα και τους θέλουν σαν παθητικούς καταναλωτές. Προϊόντων ή κομμάτων. Δεν υπηρετούν την ανυπακοή, αλλά τον κομφορμισμό.  

Οι άνθρωποι αντέχουν να είναι πιο ειλικρινείς από όσο νομίζουν

Μια μελέτη που εκπονήθηκε από το University of Chicago Booth School of Business κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι συχνά αντέχουν να είναι πιο ειλικρινείς από ό,τι νομίζουν.

Για τους σκοπούς της μελέτης οι ερευνητές ορίζουν την ειλικρίνεια ως το να «μιλάμε σύμφωνα με τις πεποιθήσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας». Σε μια σειρά πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν οι ερευνητές διερευνούν τις πραγματικές και προβλεπόμενες συνέπειες της ειλικρίνειας στην καθημερινή ζωή.

Στη φάση ενός πειράματος οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να είναι εντελώς ειλικρινείς με όλους τους ανθρώπους που συναναστρέφονται για τρεις ημέρες. Σε ένα εργαστηριακό πείραμα, οι συμμετέχοντες έπρεπε να είναι ειλικρινείς με έναν στενό συνεργάτη απαντώντας σε προσωπικές και δυνητικά δύσκολες συζητήσεις. Ένα τρίτο πείραμα ζητούσε από τους συμμετέχοντες να μοιραστούν με ειλικρίνεια αρνητικά σχόλια με έναν στενό συνεργάτη.

Σε όλα τα πειράματα, τα άτομα περιμένουν ότι η ειλικρίνεια θα είναι λιγότερο ευχάριστη και θα συνεπάγεται λιγότερη κοινωνική σύνδεση από ό,τι στην πραγματικότητα.

Ωστόσο, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τέτοιοι φόβοι είναι συχνά λανθασμένοι. Οι ειλικρινείς συνομιλίες είναι πολύ πιο ευχάριστες για εκείνους που επικοινωνούν από ό,τι περιμένουν να είναι, και οι ακροατές των ειλικρινών συνομιλιών αντιδρούν λιγότερο αρνητικά από ό,τι αναμενόταν.

«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι το να αποφεύγεις να είσαι ειλικρινής μπορεί να είναι λάθος καθώς χάνονται ευκαιρίες οι οποίες θα εκτιμηθούν μακροπρόθεσμα» καταλήγουν οι ερευνητές.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο the Journal of Experiment Psychology: General.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ  

Αρ. Σαρρηκώστας: ο άνθρωπος που αποτύπωσε την εισβολή του τανκ

της Στέλλας Αλεβιζοπούλου

Ο Αριστοτέλης Σαρρηκώστας είναι ο μόνος φωτορεπόρτερ που κατάφερε να απαθανατίσει τη στιγμή της εισόδου του τανκ στο Πολυτεχνείο και μαζί με το φιλμάκι των μόλις 35 δευτερολέπτων του Ολλανδού οπερατέρ Άλμπερτ Κουράντ, αποτέλεσαν τα ντοκουμέντα και διέψευσαν την αρχικές δηλώσεις της αστυνομίας ότι «στο Πολυτεχνείο δεν συνέβη το παραμικρό».

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, περιγράφει τη δραματική στιγμή της εισβολής του τανκ: «Tρεις παρά πέντε, παρά τέσσερα λεπτά, βλέπω ξαφνικά να γυρίζει ο πυργίσκος στην αντίθετη κατεύθυνση, ενώ κοίταζε την είσοδο του Πολυτεχνείου και όχι μόνο αυτό, αλλά έκανε και όπισθεν. Aμέσως μετά ανέβηκε στο απέναντι πεζοδρόμιο, φουλάρισε τις μηχανές και με όση υποδύναμη είχε, πήγε χτύπησε την κύρια είσοδο του Πολυτεχνείου. Δεν έπεσε αμέσως η πόρτα. Πέσανε όμως όσοι από τους φοιτητές ήταν πάνω στα κολονάκια δεξιά και αριστερά. Το επικίνδυνο ήταν ότι πίσω από την πόρτα υπήρχαν πολλοί φοιτητές», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Αρ. Σαρρηκώστας.

Οι φωτογραφίες του λίγες ώρες μετά, έκαναν τον γύρο του κόσμου, μέσω του πρακτορείου Associated Press. Τον Μάιο του 2008 ο Αριστοτέλης Σαρρηκώστας παρασημοφορήθηκε με το μετάλλιο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, για τις φωτογραφίες του, στο Πολυτεχνείο.

Αυτοί ήταν οι νεκροί του Πολυτεχνείου [Ντοκουμέντα]

Φέτος συμπληρώνονται 45 χρόνια από την αιματοβαμμένη εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το ζήτημα των νεκρών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και την επιχείρηση καταστολής της έρχεται και πάλι στο προσκήνιο από τη γκεμπελική προπαγάνδα: Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Γιάννης Λαγός, από το βήμα της Βουλής μάλιστα, αρνήθηκε το «παραμύθι του Πολυτεχνείου» και ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχαν νεκροί...

Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973

Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών το 2002, με διευθυντή τον Λεωνίδα  Καλλιβρετάκη διεξήγαγε έρευνα με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» για να διασαφηνίσει μεταξύ άλλων τον πραγματικό αριθμό και την ταυτότητα των νεκρών. «Στο πλαίσιο της έρευνάς μας, επιχειρείται η συγκέντρωση και επεξεργασία με επιστημονικές μεθόδους όλων των τεκμηρίων, από τα δημοσιεύματα της εποχής μέχρι τα αρχεία των νοσοκομείων, τις ανακρίσεις και λοιπές δικαστικές έρευνες που ακολούθησαν, τα βουλεύματα που εκδόθηκαν, τις καταθέσεις στη δίκη που ακολούθησε, καθώς και προσωπικές συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες και συγγενείς των θυμάτων. Μέσα από αυτή τη διαδικασία φθάσαμε από τους εξωπραγματικούς αριθμούς που κυκλοφορούσαν, σε έναν περιορισμένο και απολύτως εξακριβωμένο και τεκμηριωμένο καταρχήν, αριθμό νεκρών, που δεν νομίζω ότι αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης», είχε αναφέρει ο κ. Καλλιβρετάκης σε προηγούμενη συνέντευξη του στο tvxs.gr.

«Η ιστορική έρευνα επιδίωξε να δει τα γεγονότα με ψυχραιμία, ακριβώς επειδή πιστεύουμε ότι η χαώδης και ατεκμηρίωτη πληροφόρηση που υπήρχε γύρω από το ζήτημα του Πολυτεχνείου, άφηνε το περιθώριο στους έμμεσους ή άμεσους υποστηρικτές του καθεστώτος και τους κάθε λογής «αναθεωρητές» της ιστορίας να μιλούν για «παραμύθια» και για “2-3 νεκρούς από αδέσποτες σφαίρες”», είχε επισημάνει. Όσο αφορά στους αρνητές της ύπαρξης νεκρών κατά τη διάρκεια της χούντας ο κ. Καλλιβρετάκης θεωρεί ότι «δεν θα πείθονταν ποτέ, ακόμη και αν τους έβαζες μπροστά στους νεκρούς και τους άφηνες να βάλουν "τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων". Η στάση τους, όταν δεν είναι κακόβουλη, είναι πάντως ιδεολογική και δεν έχει να κάνει με την πειστικότητα των τεκμηρίων».

Οι μαρτυρίες

Τον Σεπτέμβριο του 1974, μετά την αντιπολίτευση, ανατέθηκε στον εισαγγελέα Δημήτριο Τσεβά, να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση. Μαρτυρίες για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου υπάρχουν πολλές. «Τύψεις συνειδήσεως με οδήγησαν μπροστά σας», φέρεται να είχε πει στην κατάθεσή του στον εισαγγελέα Δημήτριο Τσεβά, ο Δημήτριος Πίμπας, πρώην πράκτορας της ΚΥΠ. Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε «450 νεκρούς και ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο Ζωγράφου».

Αλλά και ο δημοσιογράφος, Γρηγόριος Παπαδάτος υπέβαλε στον Τσεβά ένα κατάλογο 59 ονομάτων, που ισχυριζόταν ότι αντιστοιχούσαν σε νεκρούς εκείνων των ημερών. Όμως ο εισαγγελέας έκρινε ότι ο Παπαδάτος δεν ήταν αξιόπιστη πηγή, καθώς προέκυψε ότι κυκλοφορούσε στην περιοχή του Πολυτεχνείου με την ταυτότητα του έφεδρου αξιωματικού, διατηρώντας επαφές με παρακρατικούς και βαθμοφόρους του στρατού και της χωροφυλακής. Παράλληλα, αποδείχτηκε ότι στο δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1974 ήταν υπεύθυνος του γραφείου τύπου της «Βασιλικής Ενώσεως» και προπαγάνδιζε την ψήφο υπέρ του Κωνσταντίνου.

Ένας άλλος μάρτυρας που έκανε αποκαλύψεις, ήταν ο Παντελής Τσαγκουρνής, ένας στρατιώτης που κατά τη διάρκεια των γεγονότων υπηρετούσε στο Πεντάγωνο και κατέθεσε ότι είχε δει στο Επιτελείο μια αναφορά του συνταγματάρχη Ντερτιλή, βάσει της οποίας «ο μέχρι τότε αριθμός των νεκρών ήταν 423». Ωστόσο, στο δικαστήριο ανασκεύασε τους ισχυρισμούς του, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν σίγουρος αν το έγγραφο «έλεγε ότι υπήρχαν 423 νεκροί ή τραυματίαι». Παρόλο αυτά η προκαταρτική έρευνα ήδη είχε ταυτοποιήσει 1.103 τραυματίες.

Η απόφαση του εισαγγελέα

Στο πόρισμά του στις 14 Οκτωβρίου του 1974, ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς εκτίμησε ότι ο αριθμός των νεκρών φτάνει τους 34: 15 ταυτοποιημένοι, 3 πλήρως επιβεβαιωμένοι και 16 ανώνυμοι νεκροί για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις.

«Ανεξιχνίαστος παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύ­ντονοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν αυτήν προσπάθειαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου, έκκλησις δια του τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώ­σεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πο­λυτεχνείου [...]. Κατά την διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοίτην πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότε­ροι των επισήμως ανακοινωθέντων», έγραφε το πόρισμα.

Ο «επίσημος» κατάλογος

Σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο των νεκρών, που συντάχθηκε με μέριμνα της Προοδευτικής Ένωσης Μητέρων Ελλάδας, 52 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο πλαίσιο των γεγονότων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. «Ανάμεσά τους 9 που πιθανότατα αφορούν σε άτομα τα οποία σε πρώτη φάση είχαν θεωρηθεί νεκροί, αλλά μετά τη μεταπολίτευση προέκυ­ψε, όπως είδαμε, ότι είχαν μόνο τραυματιστεί. Δύο αποτελούν γνωστές πα­ραφθορές ονομάτων και στοιχείων διαπιστωμένων νεκρών που είχαν διορ­θωθεί ήδη δύο ημέρες μετά τα γεγονότα, αλλά συνεχίζουν να αναφέρονται μαζί με τις σωστές εκδοχές τους, επαναλαμβανόμενα έτσι εις διπλούν: Υπό τον ανύπαρκτο «Αιγύπτιο» Τορίλ Τεκλέτ εξακολουθεί 30 χρόνια μετά να υποκρύπτεται η νορβηγίδα φοιτήτρια Toril Margrethe Engeland, και υπό τον Γεώργιο Σαρμαλή, ο Γεώργιος Σαμούρης. Ως Διαμαντάκος πλέον εμφανίζεται η Μαρία Διαμαντάκη των καταλόγων του 1974-1975, όνομα που θεωρούμε ότι πιθανότατα υποκρύπτει τη Μαρία Δαμανάκη, λόγω της αρχι­κής φήμης ότι η εκφωνήτρια του Πολυτεχνείου είχε εκτελεστεί», είχε γράψει ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης παρουσιάζοντας την έρευνα.

Οι επώνυμοι νεκροί

Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών είχε προχωρήσει στη σύνταξη ενός προσωρινού καταλόγου των επώνυμων νεκρών των γεγονότων του Νοεμβρίου του 1973 κατά χρονολογική κατάταξη.

1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).

3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος,

προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (3ης Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.

4. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».

5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.

6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».

7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.

8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.

9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.

10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Αγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην

πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).

11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΑΩ» και «ΕΑΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έρριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.

12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Αυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρα­τιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δα­

κρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.

15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.

17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 5 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον

13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.

21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.

23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικοπόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.

24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Ανω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα. Σε ορισμένους καταλόγους νεκρών αναφέρεται ανακριβώς ως «Κώστας Μικρώνης».

* Eικονική παράσταση των σημείων των δολοφονιών πάνω σε έναν χάρτη του κέντρου της Αθήνας

tvxs.gr

Μεγάλο παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Κάτω από αμερικανική στρατιωτική και πολιτική ομπρέλα ξεκινά η ExxonMobil τη γεώτρηση στο οικόπεδο που έχει εξασφαλίσει στην κυπριακή ΑΟΖ.

Η παρουσία της αμερικανικής αρμάδας στην περιοχή εξασφαλίζει την προστασία της επένδυσης του αμερικανικού πετρελαϊκού κολοσσού.

Ταυτόχρονα, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών περιγράφει το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο οι Αμερικανοί προωθούν την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Σ’ αυτό το (αμερικανικό) πλαίσιο, η Ουάσιγκτον επιβεβαιώνει πως σε ό,τι αφορά τον πλούτο της κυπριακής ΑΟΖ, αυτός θα πρέπει να μοιραστεί μεταξύ των δύο κοινοτήτων του νησιού.

Την επανάληψη των αμερικανικών θέσεων προκάλεσε ερώτηση του ιστότοπου Hellas Journal σχετικά με τις απειλές που εκτόξευσε ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εν όψει της έναρξης γεωτρήσεων από την ExxonMobil.

Ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών ξεκαθάρισε ότι «η πολιτική των ΗΠΑ για την ΑΟΖ της Κύπρου είναι μακροχρόνια και δεν έχει αλλάξει: οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναπτύξει τους πόρους εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης.

Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, πρέπει να μοιραστούν ισομερώς ανάμεσα στις δύο κοινότητες στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης.

Αποθαρρύνουμε κάθε ενέργεια ή ρητορική που αυξάνει τις εντάσεις στην περιοχή».

Με τον τρόπο αυτόν το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών σκιαγραφεί το «ιδανικό» σχέδιο που προωθεί, στη βάση του οποίου βρίσκεται η «συνεκμετάλλευση» των ενεργειακών πόρων από τις δύο κοινότητες, η οποία θα επισφραγιστεί από τη συμφωνία μιας οριστικής διευθέτησης του κυπριακού προβλήματος.

Πώς, πότε και κάτω από ποιες περιστάσεις και δεδομένα θα επιβληθεί η αμερικανική τάξη στην περιοχή κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει, καθώς το παιχνίδι είναι ακόμη ανοιχτό και σε πλήρη εξέλιξη και το τελικό του αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί από την κατάληξη του μεγάλου παζαριού μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας.

Πολιτική ισχύος

Από την πλευρά της Άγκυρας, όπως συνάγεται τουλάχιστον από τις δημόσιες τοποθετήσεις της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, η διανομή εξ ημισείας (μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας) των πόρων της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι αρκετή. Η Τουρκία σ’ αυτό το μεγάλο παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου διεκδικεί πολλά περισσότερα: την εξαφάνιση της ελληνικής ΑΟΖ…

Λίγες μέρες πριν, ο Τούρκος υπουργός άμυνας Χουλουσί Ακάρ σε συνέντευξη που έδωσε στο τουρκικό πρακτορείο Anadolu παρουσίασε χάρτη όπου καταγράφονται οι τουρκικές επιδιώξεις και διεκδικήσεις στην περιοχή, οι οποίες στρέφονται κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.

Το βασικό τουρκικό «επιχείρημα» είναι ότι τα νησιά δεν έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ!

Οι απαντήσεις της Αθήνας στις τοποθετήσεις του ανώτατου στρατιωτικού αξιωματούχου της Τουρκίας ήταν οι συνηθισμένες αναμενόμενες, με την υπενθύμιση της σημασίας του διεθνούς δικαίου και την ανάγκη συμπεριφοράς της Τουρκίας σύμφωνα με αυτό.

Η Τουρκία, ωστόσο, γνωρίζει ότι το Διεθνές Δίκαιο πάνω απ’ όλα διαμορφώνεται από τους συσχετισμούς ισχύος και έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της επιχειρεί να προωθήσει τα συμφέροντά της.

Έτσι, στην επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ στη Λιβύη παρουσίασε χάρτες στους οποίους «εξαφανίζεται» ολόκληρη η ελληνική υφαλοκρηπίδα στη ΝΑ. Μεσόγειο.

Με αυτήν την τουρκική αντίληψη περί Διεθνούς Δικαίου, η Τουρκία αποκτά θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη εξαφανίζοντας τα δικαιώματα της Ελλάδας σε ΑΟΖ, μη λαμβάνοντας υπόψη τα Δωδεκάνησα, το Καστελόριζο, την Κάρπαθο και την Κρήτη!

Η εμφάνιση της Τουρκίας στη Λιβύη έχει τη σημασία της, καθώς το τρέχον τοπίο σ’ αυτή τη χώρα είναι ιδιαίτερα θερμό και εύθραυστο.

Μετά τον Καντάφι η χώρα έχει χωριστεί στη μέση με δύο κύριους πόλους εξουσίας. Την Ανατολική Λιβύη (Κυρηναϊκή) ελέγχει ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός με επικεφαλής τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος έχει τη στήριξη της Αιγύπτου.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων…

Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης θέλουμε να επισημάνουμε στους αναγνώστες μας ότι ο κύριος που πρωταγωνιστεί στο παρακάτω βίντεο δεν είναι χρυσαυγίτης, σαν τον ναζιστή Λαγό, που είπε χτες στη Βουλή ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο.

Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης θέλουμε να επισημάνουμε στους αναγνώστες μας ότι ο κύριος που πρωταγωνιστεί στο παρακάτω βίντεο δεν είναι στέλεχος της παλιάς ΕΠΕΝ, του κόμματος που είχε ιδρύσει από τον Κορυδαλλό ο φασίστας δικτάτορας Παπαδόπουλος.

Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης θέλουμε να επισημάνουμε στους αναγνώστες μας ότι ο κύριος που πρωταγωνιστεί στο παρακάτω βίντεο είναι, αυτή την περίοδο, αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας του κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη.  

ημεροδρόμος

Ιεραρχία: Ο Θεός – Θεός κι ο μισθός – μισθός

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Υπέρ της διατήρησης της μισθοδοσίας του κλήρου από το Δημόσιο τάχτηκε η Ιερά Σύνοδος καθώς η Ιεραρχία έθεσε εκτός διαλόγου με ομόφωνη απόφασή της το θέμα της εξαίρεσης της μισθοδοσίας των κληρικών από τα δημόσια ταμεία, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου οι ιεράρχες αποφάσισαν να συσταθεί ειδική επιτροπή που θα συζητήσει τις λεπτομέρειες για την Συμφωνία Εκκλησίας – Κράτους.

Από τη συνεδρίαση αποχώρησαν οι μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομο και Καισαριανής Δανιήλ με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι ο πρώτος αποχώρησε επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν του επέτρεψε να μιλήσει για το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών.

Όπως ανέφερε το vimaorthodoxias.gr μετά την αποχώρηση του μητροπολίτη Μεσσηνίας αφαιρέθηκε ο λόγος από τους μητροπολίτες Δημητριάδος και Ναυπάκτου που θέλησαν να θίξουν το ίδιο θέμα.

Τρεις προτάσεις Ιερώνυμου

Τρεις προτάσεις έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, στην ομιλία του, η οποία κράτησε μιάμιση ώρα, κατά την έκτακτη συνεδρίαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνεδρίαση, η οποία αποφάσισε για το προσύμφωνο του Αρχιεπισκόπου με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, για τις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις αποκλειστικές πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Ιερώνυμος πρότεινε να εγκριθούν τα 15 σημεία του σχεδίου συμφωνίας με τον πρωθυπουργό, κάνοντας έκκληση να μην απαξιωθεί η προσπάθεια. Επίσης, πρότεινε τη δημιουργία νομοπαρασκευαστικής ομάδας εργασίας που θα αποτελείται από αρχιερείς, που θα γνωρίζουν από νομικά, την νομική υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου και κληρικούς, οι οποίοι θα δουλέψουν από κοινού με την Πολιτεία για τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου. Σχέδιο νόμου το οποίο και θα τεθεί στη συνέχεια προς έγκριση στην Ιερά Σύνοδο. Επιπλέον, ο κ. Ιερώνυμος είπε ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε να διασφαλιστεί με κάθε τρόπο το ποσό που θα δίνει η Πολιτεία για την μισθοδοσία των κληρικών και τούτο να συμπεριληφθεί στη συνταγματική αναθεώρηση.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, είπε ακόμα ότι ασχολείται εδώ και 30 χρόνια με το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, κάτι που το έθεσε από την αρχή στον ενθρονιστήριο λόγο του. Προς τούτο, διευκρίνισε, ότι συνεργάστηκε με όλους τους πρωθυπουργούς από τον Γιώργο Παπανδρέου μέχρι και τον σημερινό πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, σημειώνοντας ότι ένα πρώτο βήμα έγινε με τον Αντώνη Σαμαρά για τη διαμόρφωση εταιρείας για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Μάλιστα, παρουσίασε τα πρακτικά όλων των ενημερώσεων στους αρχιερείς και την Ιερά Σύνοδο.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ο Αρχιεπίσκοπος είπε χαρακτηριστικά: «Ως επικεφαλής της Εκκλησίας της Ελλάδος έχω υποχρέωση και καθήκον να εργαστώ για την ευόδωση και την επίτευξη αυτών των στόχων. Δεν υπάρχει τρόπος να πάρει σάρκα και οστά αυτός ο οραματισμός, χωρίς ανθρώπους που να συμμερίζονται, να επιθυμούν και να αγωνιούν για την εκπλήρωση του. Απευθύνω, λοιπόν, θερμή παράκληση στον Ιερό Κλήρο και στα στελέχη του εκκλησιαστικού έργου: σταθείτε στο πλευρό μου, υιοθετήστε τις αγωνίες μου, αφουγκραστείτε τις προσδοκίες του λαού μας, συμμεριστείτε τις κοινές μας ευθύνες. Υπόσχομαι να σταθώ κοντά σας, να συμπαρασταθώ στις δυσκολίες σας, τα προβλήματα σας. Να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για την αναβάθμιση της διακονίας σας και την εξασφάλιση σας, όπως και των αγαπημένων σας προσώπων».

Κλείνοντας ο κ. Ιερώνυμος, υπογράμμισε ότι «παρά τις στεναχώριες των τελευταίων ημερών, η σημερινή ημέρα είναι η αφετηρία για μια ελεύθερη Εκκλησία».  

Κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων

Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

Σώπα, σώπα κι άκουγε! Ακου τα γεωτρύπανα πώς σχίζουν την σάρκα του τόπου μας, πώς διαταράσσουν την αέναη αρμονία του. Ακου πώς χτυπούν πάνω στα βήματα των ιερέων, στον δρόμο για τη Δωδώνη, που περπατούσαν ξυπόλυτοι και κοιμόντουσαν κατά γης, για να ’ναι σε συνεχή και άμεση επαφή με τη γη και τον πατέρα των θεών και των ανθρώπων. Μην επιτρέψεις την ιεροσυλία (...)

Αυτά τα ωραία και πολλά περισσότερα θα ακουστούν απόψε, δέκα η ώρα, στο Art Theater [Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη], σ’ ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στην παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά της Ηπείρου. Πρόκειται, διαβάζουμε, για την παράσταση «Ηπειρος-Απειρος χώρα», μια παράσταση «λόγου, εικόνας και ανεπανάληπτης ηπειρώτικης μουσικής, αφιερωμένη στον αγώνα κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων στην Ηπειρο και παντού».

Είναι αλήθεια ότι οι εξορύξεις χωρίς μελέτη είναι μια πληγή για τη χώρα και την οικονομία της, για το σώμα της χώρας και τη μελλοντική του υπόσταση. Η Ηπειρώτισσα εκπαιδευτικός Τζένη Σιούτη, με σπαραχτικό λόγο, προσπαθεί να αποτρέψει την ερήμωση της πατρίδας της, καταφεύγοντας [πού αλλού παρά] στην ποίηση, στην ευαισθητοποίηση των Ελλήνων. «...Πες το όπως θες! Ταξίδι πραγματικό ή φανταστικό, με τα μάτια, την ακοή, την αφή, την όσφρηση, ή απλά με τα μάτια, τα αφτιά, τα αγγίγματα, τις μυρωδιές της ψυχής!

Πες το έρωτα, αγάπη, πόνο, αποστέρηση, (...) ξενιτιά, τόπο μακρινό ή κοντινό, φύση, χώμα, νερό, πέτρα, γη, δική σου γη! Πες το μνήμη, σεβασμό στον άλλο, έγνοια, κοινωνικότητα, (...), κληρονομιά που σε κάνει να νιώθεις άνθρωπος, να σέβεσαι τις αξίες και τις μνήμες κάθε ανθρώπου, τους τόπους των άλλων ανθρώπων, ξένων και δικών, τη μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα του άλλου! Μουσική της ψυχής των ανθρώπων, του σεβντά, του μερακλώματος, της άποψης, γι’ αυτούς που είναι, αλλά και γι’ αυτούς που έχουν φύγει»!

Για τις εξορύξεις δεν υπήρξε καμία διαβούλευση μεταξύ των υπεύθυνων κρατικών φορέων και της τοπικής κοινωνίας. Οι γεωτρήσεις που έχουν ήδη αρχίσει, προκαλούν «πανικό» στο περιβάλλον, αφού το αναταράσσουν και εκδιώκουν την πανίδα, καταστρέφοντας ταυτόχρονα τη χλωρίδα σε περιοχές μάλιστα που έχουν χαρακτηριστεί ως περιοχές natura, άρα απρόσφορες για βιομηχανικές επεξεργασίες.

«Σώπα, σώπα κι άκουγε!

Ακου, τα βήματα των Μολοσσών, των Αθαμάνων, των Θεσπρωτών και των Χαόνων, πώς γίνονται ένα με τους αέρηδες της Πίνδου, πώς σμίγουν με τις φωνές των ανθρώπων, φωνές χαράς, λύπης, προσμονής. Ακου, άκου πώς σμίγουν άνθρωποι -φύση και ήχοι. Σώπα, σώπα κι άκουγε!».

Τα κείμενα θα διαβάσουν οι Εύα Ξεζωνάκη και ο Λεωνίδας Κακούρης, ενώ παίζει και τραγουδά η «απαράμιλλη ηπειρώτικη ζυγιά» των: Ηλία Πλαστήρα στο κλαρίνο, Δημήτρη Κωνσταντή στο λαούτο, Γιώργου Γκόγκου στο βιολί και Διονύση Ζώη στο ντέφι. Αναμένεται θερμή βραδιά, που θα συνδυάσει επιμόρφωση [αντιστασιακής υφής] και ψυχαγωγία, ειδικά για τους καλούς Ηπειρώτες [καλούς, εννοείται, στον αγώνα και τη μουσική].

Για την ιστορία: Οι γεωτρήσεις είναι δώδεκα μέτρων, τοποθετούνται αμέτρητα κιλά εκρηκτικών, γίνονται χιλιάδες εκρήξεις για να διαπιστωθεί αν τα κοιτάσματα είναι βιώσιμα· κόβονται δέντρα, ανοίγονται δρόμοι, δημιουργείται οπτική και ηχητική όχληση. Δεν θα είναι μία απλή εκδήλωση η αποψινή. Στην κρατική ακηδία επιτίθεται.

«Όχι» της Ιεράς Συνόδου για τις αλλαγές στη μισθοδοσία των κληρικών

Ομόφωνα απέρριψε κατά τη σημερινή έκτακτή της συνεδρίαση η Ιερά Σύνοδος το σημείο της συμφωνίας Τσίπρα-Ιερώνυμου που αφορά τη μισθοδοσία των κληρικών.

Επίσης η Ιεραρχία αποφάσισε να συσταθεί ειδική επιτροπή, οι οποία θα συζητήσει τις λεπτομέρειες για την Συμφωνία Εκκλησίας - Κράτους. Από τη συνεδρίαση δεν έλειπαν οι εντάσεις, καθώς σημαδεύτηκε ακόμη κι από αποχωρήσεις. Τρεις προτάσεις έθεσε στο τραπέζι του διαλόγου με την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος  ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, σχετικά με τη σχέση Κράτους – Εκκλησίας. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, που έχει εκφράσει ανοιχτά την αντίθεσή του στη συμφωνία Ιερώνυμου – Τσίπρα, έλαβε τον λόγο ανάμεσα στους 19 εγγεγραμμένους που πρόκειται να μιλήσουν και ζητώντας τον λόγο επίμονα εκ νέου, αποχώρησε από την αίθουσα.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου, ο κ. Ιερώνυμος πρότεινε να εγκριθούν τα 15 σημεία του σχεδίου συμφωνίας με τον πρωθυπουργό, κάνοντας έκκληση να μην απαξιωθεί η προσπάθεια. Επίσης, πρότεινε τη δημιουργία νομοπαρασκευαστικής ομάδας εργασίας που θα αποτελείται από αρχιερείς, που θα γνωρίζουν από νομικά, την νομική υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου και κληρικούς, οι οποίοι θα δουλέψουν από κοινού με την Πολιτεία για τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου το οποίο και θα τεθεί στη συνέχεια προς έγκριση στην Ιερά Σύνοδο. Επιπλέον, ο κ. Ιερώνυμος είπε ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε να διασφαλιστεί με κάθε τρόπο το ποσό που θα δίνει η Πολιτεία για την μισθοδοσία των κληρικών και τούτο να συμπεριληφθεί στη συνταγματική αναθεώρηση.

Στην ομιλία του, ο Ιερώνυμος είπε, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ότι ασχολείται εδώ και 30 χρόνια με το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, κάτι που το έθεσε από την αρχή στον ενθρονιστήριο λόγο του. Προς τούτο, διευκρίνισε, ότι συνεργάστηκε με όλους τους πρωθυπουργούς από τον Γιώργο Παπανδρέου μέχρι και τον σημερινό πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, σημειώνοντας ότι ένα πρώτο βήμα έγινε με τον Αντώνη Σαμαρά για τη διαμόρφωση εταιρείας για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Μάλιστα, παρουσίασε τα πρακτικά όλων των ενημερώσεων στους αρχιερείς και την Ιερά Σύνοδο. «Η σημερινή ημέρα είναι η αφετηρία για μια ελεύθερη Εκκλησία», κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος.

Αναλυτικά το ανακοινωθέν  της Ιεραρχίας:

Συνήλθε σήμερα Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2018, στην Συνεδρία της εκτάκτου Συγκλήσεώς της, η Ιερά Συνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Πρό της Συνεδρίας ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, ιερουργήσαντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερωνύμου. Περί την 9η πρωινή, στη μεγάλη Αίθουσα των Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου, ετελέσθη η Ακολουθία για την έναρξη των εργασιών της Ιεράς Συνόδου. Αναγνωσθέντος του Καταλόγου των συμμετεχόντων Ιεραρχών, διεπιστώθη απαρτία.

Η Επιτροπή επί του Τύπου συγκροτήθηκε από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. Δωρόθεο και Πατρών κ. Χρυσόστομο. Ακολούθως, συμφώνως προς την Ημερησία Διάταξη, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος ανέγνωσε την Ενημέρωσή του με θέμα: «Ενημέρωσις περί προτάσεως υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως επί του θέματος της Εκκλησιαστικής Περιουσίας». Μετά από την Ενημέρωση ακολούθησε συζήτηση επ’ αυ­τής, κατά την οποία έλαβαν τον λόγο πολλοί Αρχιερείς.

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ομοφώνως αποφάσισε:

Να συνεχιστεί ο διάλογος με την Πολιτεία επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος.

Να αναθέσει στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο την συγκρότηση Ειδικής Επιτροπής, η οποία θα αποτελείται από Ιεράρχες, Νομικούς, Εμπειρογνώμονες και Εκπροσώπους του Εφημεριακού Κλήρου για την μελέτη των θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, ο καρπός της οποίας θα υποβληθεί στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τελική έγκριση.

Να εμμείνει στο υφιστάμενο καθεστώς μισθοδοσίας των Κληρικών και των λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Η Επιτροπή Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας»

Μαξίμου: Το καθεστώς μισθοδοσίας των κληρικών αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της Πολιτείας

«Το καθεστώς μισθοδοσίας των εκκλησιαστικών λειτουργών αποτελεί ευθύνη και απόφαση της Πολιτείας» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Μέγαρο Μαξίμου μετά την απόρριψη εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου της πτυχής της συμφωνίας Τσίπρα-Ιερώνυμου.

Παράλληλα, το γραφείο τύπου του πρωθυπουργού τονίζει: «Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος κατέληξε ομοφώνως στην απόφαση να συνεχιστεί ο διάλογος Πολιτείας – Εκκλησίας στα θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Ως εκ τούτου, η Ελληνική Κυβέρνηση θα προχωρήσει άμεσα στην εκπόνηση Σχεδίου Νόμου, στο πλαίσιο του Κοινού Ανακοινωθέντος της 6ης Νοεμβρίου, που αποτελεί ένα ιστορικό βήμα για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Εκκλησίας και Κράτους».

Προσθέτει δε ότι «το Σχέδιο Νόμου θα τεθεί σε γνώση της Ειδικής Επιτροπής της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, πριν κατατεθεί στη Βουλή».

tvxs.gr

Το ψεύδος σαν συνήθεια

Του Παντελή Μπουκάλα

Λέξη «φεϊκκινητής» δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μας. Και πιθανότατα δεν θα υπάρξει ποτέ, αν και τέτοια υβρίδια, μισό ξενικά - μισό ελληνικά, δεν τα αρνείται η παραγωγική διαδικασία της γλώσσας. Και η πρακτική υπάρχει πάντως, η διακίνηση φέικ ειδήσεων, και οι θιασώτες της, οι φεϊκκινητές, χάριν συντομίας. Οι πολλοί θιασώτες της. Κάποτε κατοικούσαν στο περιθώριο του κομματικού και του μιντιακού συστήματος. Τώρα συχνάζουν και στα κεντρικά του δημόσιου βίου. Γίνεται καθημερινά όλο και πιο δύσκολο να καταλάβεις με την πρώτη ματιά στα πρωτοσέλιδα, να πειστείς με την πρώτη ανάγνωση κάποιας ιστοσελίδας, ότι έχεις μπροστά σου καραμπινάτο κατασκεύασμα ή αυθεντικά αποκαλυπτήρια. Τα κριτήρια που χρησιμοποιούσαμε μέχρι πρότινος για να διακριβώσουμε την αλήθεια μιας είδησης εκπίπτουν το ένα μετά το άλλο.

Πιστεύαμε λ.χ. ότι ενημερωτικά μέσα εκ παραδόσεως σοβαρά υποστηρίζουν τη γνησιότητα των ειδήσεων που δημοσιεύουν με την ίδια τους την ιστορία, ακόμα κι αν η ιστορία αυτή έχει στιγματιστεί από περιστασιακό φανατισμό ή από τη φιλοξενία λιγοστών χοντροκομμένων ψευδών. Πιστεύαμε επίσης ότι δημοσιογράφοι που τους νοιάζει πρωτίστως το βάρος της υπογραφής τους, δεν θα το ελαφρώσουν, συμμετέχοντας εκθύμως σε θλιβερά κομματικά παίγνια, σαν σπορείς εξόφθαλμου ψεύδους, ή σιγοντάροντας σωβινιστικά εμβατήρια. Τέλος, θέλαμε, μάλλον αφελώς, να πιστεύουμε ότι κομματικοί άρχοντες που επτάκις ημερησίως δηλώνουν πίστη στον αντιλαϊκισμό, κάποιο χαλινάρι θα έβαζαν στους αχαλίνωτα ψευδόμενους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της παράταξής τους. Αστεία πράγματα.

Είναι εξαιρετικά επίφοβη η ευκολία με την οποία κακόγουστες κατασκευές, που πρωτοβλέπουν το φως της δημοσιότητας σε κραυγαλέα σκανδαλοθηρικούς τόπους του διαδικτύου, ξένους και ελληνικούς, αναβαθμίζονται αμέσως ή και με κάποια καθυστέρηση, υιοθετούμενες από παραδοσιακά, τύποις έγκυρα μέσα, χάρτινα ή γυάλινα. Αίφνης, «ο Αφρικανός που ουρεί σε βαγόνι του αθηναϊκού μετρό, δείχνοντάς μας τον πολιτισμό του», βγαίνει στο προσκήνιο κάθε εξάμηνο, πάντα για να δώσει επιχειρήματα στους ρατσιστές, που δεν τα χρειάζονται βέβαια. Κι ας πρόκειται για περιστατικό αμερικανικής ιθαγένειας (αληθινό ή κατασκευασμένο, άγνωστο). Ή πάλι ο νέος φωτογραφικός μύθος, «ο Εντι Ράμα σνιφάρει κόκα»: Ενα άθλιο φωτομοντάζ του Σαλί Μπερίσα μετατρέπεται εδώ σε «αποδεικτικό της αθλιότητας του πρωθυπουργού της Αλβανίας». Την οποία και πρέπει να βομβαρδίσουμε...